Strong G846 – Studienbibel
Altes Testament
Welche Informationen sollen
beim Kopieren übernommen werden?
beim Kopieren übernommen werden?
Bitte beachten Sie, dass nicht alle
Browser diese Funktion unterstützen.
Browser diese Funktion unterstützen.
αὐτός
autos
Alle Vorkommen 5682 Vorkommen in 5053 Bibelstellen
| Mt. 1,2 | Mt. 1,2 αβρααμ εγεννησεν τον ισαακ ισαακ δε εγεννησεν τον ιακωβ ιακωβ δε εγεννησεν τον ιουδαν και τους αδελφους αυτου |
| Mt. 1,11 | Mt. 1,11 ιωσιας δε εγεννησεν τον ιεχονιαν και τους αδελφους αυτου επι της μετοικεσιας βαβυλωνος |
| Mt. 1,18 | Mt. 1,18 του δε | ιησου | ιησου | χριστου η γενεσις ουτως ην μνηστευθεισης της μητρος αυτου μαριας τω ιωσηφ πριν η συνελθειν αυτους ευρεθη εν γαστρι εχουσα εκ πνευματος αγιου |
| Mt. 1,19 | Mt. 1,19 ιωσηφ δε ο ανηρ αυτης δικαιος ων και μη θελων αυτην δειγματισαι εβουληθη λαθρα απολυσαι αυτην |
| Mt. 1,20 | Mt. 1,20 ταυτα δε αυτου ενθυμηθεντος ιδου αγγελος κυριου κατ οναρ εφανη αυτω λεγων ιωσηφ υιος δαυιδ μη φοβηθης παραλαβειν μαριαν την γυναικα σου το γαρ εν αυτη γεννηθεν εκ πνευματος εστιν αγιου |
| Mt. 1,21 | Mt. 1,21 τεξεται δε υιον και καλεσεις το ονομα αυτου ιησουν αυτος γαρ σωσει τον λαον αυτου απο των αμαρτιων αυτων |
| Mt. 1,23 | Mt. 1,23 ιδου η παρθενος εν γαστρι εξει και τεξεται υιον και καλεσουσιν το ονομα αυτου εμμανουηλ ο εστιν μεθερμηνευομενον μεθ ημων ο θεος |
| Mt. 1,24 | Mt. 1,24 εγερθεις δε | ο | ο | ιωσηφ απο του υπνου εποιησεν ως προσεταξεν αυτω ο αγγελος κυριου και παρελαβεν την γυναικα αυτου |
| Mt. 1,25 | Mt. 1,25 και ουκ εγινωσκεν αυτην εως | ου | ου | ετεκεν υιον και εκαλεσεν το ονομα αυτου ιησουν |
| Mt. 2,2 | Mt. 2,2 λεγοντες που εστιν ο τεχθεις βασιλευς των ιουδαιων ειδομεν γαρ αυτου τον αστερα εν τη ανατολη και ηλθομεν προσκυνησαι αυτω |
| Mt. 2,3 | Mt. 2,3 ακουσας δε ο βασιλευς ηρωδης εταραχθη και πασα ιεροσολυμα μετ αυτου |
| Mt. 2,4 | Mt. 2,4 και συναγαγων παντας τους αρχιερεις και γραμματεις του λαου επυνθανετο παρ αυτων που ο χριστος γενναται |
| Mt. 2,5 | Mt. 2,5 οι δε ειπαν αυτω εν βηθλεεμ της ιουδαιας ουτως γαρ γεγραπται δια του προφητου |
| Mt. 2,7 | Mt. 2,7 τοτε ηρωδης λαθρα καλεσας τους μαγους ηκριβωσεν παρ αυτων τον χρονον του φαινομενου αστερος |
| Mt. 2,8 | Mt. 2,8 και πεμψας αυτους εις βηθλεεμ ειπεν πορευθεντες εξετασατε ακριβως περι του παιδιου επαν δε ευρητε απαγγειλατε μοι οπως καγω ελθων προσκυνησω αυτω |
| Mt. 2,9 | Mt. 2,9 οι δε ακουσαντες του βασιλεως επορευθησαν και ιδου ο αστηρ ον ειδον εν τη ανατολη προηγεν αυτους εως ελθων εσταθη επανω ου ην το παιδιον |
| Mt. 2,11 | Mt. 2,11 και ελθοντες εις την οικιαν ειδον το παιδιον μετα μαριας της μητρος αυτου και πεσοντες προσεκυνησαν αυτω και ανοιξαντες τους θησαυρους αυτων προσηνεγκαν αυτω δωρα χρυσον και λιβανον και σμυρναν |
| Mt. 2,12 | Mt. 2,12 και χρηματισθεντες κατ οναρ μη ανακαμψαι προς ηρωδην δι αλλης οδου ανεχωρησαν εις την χωραν αυτων |
| Mt. 2,13 | Mt. 2,13 αναχωρησαντων δε αυτων ιδου αγγελος κυριου φαινεται κατ οναρ τω ιωσηφ λεγων εγερθεις παραλαβε το παιδιον και την μητερα αυτου και φευγε εις αιγυπτον και ισθι εκει εως αν ειπω σοι μελλει γαρ ηρωδης ζητειν το παιδιον του απολεσαι αυτο |
| Mt. 2,14 | Mt. 2,14 ο δε εγερθεις παρελαβεν το παιδιον και την μητερα αυτου νυκτος και ανεχωρησεν εις αιγυπτον |
| Mt. 2,16 | Mt. 2,16 τοτε ηρωδης ιδων οτι ενεπαιχθη υπο των μαγων εθυμωθη λιαν και αποστειλας ανειλεν παντας τους παιδας τους εν βηθλεεμ και εν πασιν τοις οριοις αυτης απο διετους και κατωτερω κατα τον χρονον ον ηκριβωσεν παρα των μαγων |
| Mt. 2,18 | Mt. 2,18 φωνη εν ραμα ηκουσθη κλαυθμος και οδυρμος πολυς ραχηλ κλαιουσα τα τεκνα αυτης και ουκ ηθελεν παρακληθηναι οτι ουκ εισιν |
| Mt. 2,20 | Mt. 2,20 λεγων εγερθεις παραλαβε το παιδιον και την μητερα αυτου και πορευου εις γην ισραηλ τεθνηκασιν γαρ οι ζητουντες την ψυχην του παιδιου |
| Mt. 2,21 | Mt. 2,21 ο δε εγερθεις παρελαβεν το παιδιον και την μητερα αυτου και εισηλθεν εις γην ισραηλ |
| Mt. 2,22 | Mt. 2,22 ακουσας δε οτι αρχελαος βασιλευει της ιουδαιας αντι του πατρος αυτου ηρωδου εφοβηθη εκει απελθειν χρηματισθεις δε κατ οναρ ανεχωρησεν εις τα μερη της γαλιλαιας |
| Mt. 3,3 | Mt. 3,3 ουτος γαρ εστιν ο ρηθεις δια ησαιου του προφητου λεγοντος φωνη βοωντος εν τη ερημω ετοιμασατε την οδον κυριου ευθειας ποιειτε τας τριβους αυτου |
| Mt. 3,4 | Mt. 3,4 αυτος δε ο ιωαννης ειχεν το ενδυμα αυτου απο τριχων καμηλου και ζωνην δερματινην περι την οσφυν αυτου η δε τροφη ην αυτου ακριδες και μελι αγριον |
| Mt. 3,5 | Mt. 3,5 τοτε εξεπορευετο προς αυτον ιεροσολυμα και πασα η ιουδαια και πασα η περιχωρος του ιορδανου |
| Mt. 3,6 | Mt. 3,6 και εβαπτιζοντο εν τω ιορδανη ποταμω υπ αυτου εξομολογουμενοι τας αμαρτιας αυτων |
| Mt. 3,7 | Mt. 3,7 ιδων δε πολλους των φαρισαιων και σαδδουκαιων ερχομενους επι το βαπτισμα αυτου | ειπεν αυτοις γεννηματα εχιδνων τις υπεδειξεν υμιν φυγειν απο της μελλουσης οργης |
| Mt. 3,11 | Mt. 3,11 εγω μεν υμας βαπτιζω εν υδατι εις μετανοιαν ο δε οπισω μου ερχομενος ισχυροτερος μου εστιν ου ουκ ειμι ικανος τα υποδηματα βαστασαι αυτος υμας βαπτισει εν πνευματι αγιω και πυρι |
| Mt. 3,12 | Mt. 3,12 ου το πτυον εν τη χειρι αυτου και διακαθαριει την αλωνα αυτου και συναξει τον σιτον αυτου εις την αποθηκην το δε αχυρον κατακαυσει πυρι ασβεστω |
| Mt. 3,13 | Mt. 3,13 τοτε παραγινεται ο ιησους απο της γαλιλαιας επι τον ιορδανην προς τον ιωαννην του βαπτισθηναι υπ αυτου |
| Mt. 3,14 | Mt. 3,14 ο δε ιωαννης | διεκωλυεν αυτον λεγων εγω χρειαν εχω υπο σου βαπτισθηναι και συ ερχη προς με |
| Mt. 3,15 | Mt. 3,15 αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν | αυτω | προς αυτον | αφες αρτι ουτως γαρ πρεπον εστιν ημιν πληρωσαι πασαν δικαιοσυνην τοτε αφιησιν αυτον |
| Mt. 3,16 | Mt. 3,16 βαπτισθεις δε ο ιησους ευθυς ανεβη απο του υδατος και ιδου ηνεωχθησαν αυτω | οι ουρανοι και ειδεν | πνευμα | το πνευμα του | θεου καταβαινον ωσει περιστεραν και | ερχομενον επ αυτον |
| Mt. 4,3 | Mt. 4,3 και προσελθων ο πειραζων ειπεν αυτω ει υιος ει του θεου | ειπον | ειπε | ινα οι λιθοι ουτοι αρτοι γενωνται |
| Mt. 4,5 | Mt. 4,5 τοτε παραλαμβανει αυτον ο διαβολος εις την αγιαν πολιν και εστησεν αυτον επι το πτερυγιον του ιερου |
| Mt. 4,6 | Mt. 4,6 και λεγει αυτω ει υιος ει του θεου βαλε σεαυτον κατω γεγραπται γαρ οτι τοις αγγελοις αυτου εντελειται περι σου και επι χειρων αρουσιν σε μηποτε προσκοψης προς λιθον τον ποδα σου |
| Mt. 4,7 | Mt. 4,7 εφη αυτω ο ιησους παλιν γεγραπται ουκ εκπειρασεις κυριον τον θεον σου |
| Mt. 4,8 | Mt. 4,8 παλιν παραλαμβανει αυτον ο διαβολος εις ορος υψηλον λιαν και δεικνυσιν αυτω πασας τας βασιλειας του κοσμου και την δοξαν αυτων |
| Mt. 4,9 | Mt. 4,9 και ειπεν αυτω ταυτα σοι παντα δωσω εαν πεσων προσκυνησης μοι |
| Mt. 4,10 | Mt. 4,10 τοτε λεγει αυτω ο ιησους υπαγε σατανα γεγραπται γαρ κυριον τον θεον σου προσκυνησεις και αυτω μονω λατρευσεις |
| Mt. 4,11 | Mt. 4,11 τοτε αφιησιν αυτον ο διαβολος και ιδου αγγελοι προσηλθον και διηκονουν αυτω |
| Mt. 4,16 | Mt. 4,16 ο λαος ο καθημενος εν | σκοτια | σκοτει | φως ειδεν μεγα και τοις καθημενοις εν χωρα και σκια θανατου φως ανετειλεν αυτοις |
| Mt. 4,18 | Mt. 4,18 περιπατων δε παρα την θαλασσαν της γαλιλαιας ειδεν δυο αδελφους σιμωνα τον λεγομενον πετρον και ανδρεαν τον αδελφον αυτου βαλλοντας αμφιβληστρον εις την θαλασσαν ησαν γαρ αλιεις |
| Mt. 4,19 | Mt. 4,19 και λεγει αυτοις δευτε οπισω μου και ποιησω υμας αλιεις ανθρωπων |
| Mt. 4,20 | Mt. 4,20 οι δε ευθεως αφεντες τα δικτυα ηκολουθησαν αυτω |
| Mt. 4,21 | Mt. 4,21 και προβας εκειθεν ειδεν αλλους δυο αδελφους ιακωβον τον του ζεβεδαιου και ιωαννην τον αδελφον αυτου εν τω πλοιω μετα ζεβεδαιου του πατρος αυτων καταρτιζοντας τα δικτυα αυτων και εκαλεσεν αυτους |
| Mt. 4,22 | Mt. 4,22 οι δε ευθεως αφεντες το πλοιον και τον πατερα αυτων ηκολουθησαν αυτω |
| Mt. 4,23 | Mt. 4,23 και περιηγεν εν ολη τη γαλιλαια διδασκων εν ταις συναγωγαις αυτων και κηρυσσων το ευαγγελιον της βασιλειας και θεραπευων πασαν νοσον και πασαν μαλακιαν εν τω λαω |
| Mt. 4,24 | Mt. 4,24 και απηλθεν η ακοη αυτου εις ολην την συριαν και προσηνεγκαν αυτω παντας τους κακως εχοντας ποικιλαις νοσοις και βασανοις συνεχομενους και | δαιμονιζομενους και σεληνιαζομενους και παραλυτικους και εθεραπευσεν αυτους |
| Mt. 4,25 | Mt. 4,25 και ηκολουθησαν αυτω οχλοι πολλοι απο της γαλιλαιας και δεκαπολεως και ιεροσολυμων και ιουδαιας και περαν του ιορδανου |
| Mt. 5,1 | Mt. 5,1 ιδων δε τους οχλους ανεβη εις το ορος και καθισαντος αυτου προσηλθαν | αυτω | αυτω | οι μαθηται αυτου |
| Mt. 5,2 | Mt. 5,2 και ανοιξας το στομα αυτου εδιδασκεν αυτους λεγων |
| Mt. 5,3 | Mt. 5,3 μακαριοι οι πτωχοι τω πνευματι οτι αυτων εστιν η βασιλεια των ουρανων |
| Mt. 5,4 | Mt. 5,4 μακαριοι οι πενθουντες οτι αυτοι παρακληθησονται |
| Mt. 5,5 | Mt. 5,5 μακαριοι οι πραεις οτι αυτοι κληρονομησουσιν την γην |
| Mt. 5,6 | Mt. 5,6 μακαριοι οι πεινωντες και διψωντες την δικαιοσυνην οτι αυτοι χορτασθησονται |
| Mt. 5,7 | Mt. 5,7 μακαριοι οι ελεημονες οτι αυτοι ελεηθησονται |
| Mt. 5,8 | Mt. 5,8 μακαριοι οι καθαροι τη καρδια οτι αυτοι τον θεον οψονται |
| Mt. 5,9 | Mt. 5,9 μακαριοι οι ειρηνοποιοι οτι | αυτοι | αυτοι | υιοι θεου κληθησονται |
| Mt. 5,10 | Mt. 5,10 μακαριοι οι δεδιωγμενοι ενεκεν δικαιοσυνης οτι αυτων εστιν η βασιλεια των ουρανων |
| Mt. 5,15 | Mt. 5,15 ουδε καιουσιν λυχνον και τιθεασιν αυτον υπο τον μοδιον αλλ επι την λυχνιαν και λαμπει πασιν τοις εν τη οικια |
| Mt. 5,22 | Mt. 5,22 εγω δε λεγω υμιν οτι πας ο οργιζομενος τω αδελφω αυτου ενοχος εσται τη κρισει ος δ αν ειπη τω αδελφω αυτου ρακα ενοχος εσται τω συνεδριω ος δ αν ειπη μωρε ενοχος εσται εις την γεενναν του πυρος |
| Mt. 5,25 | Mt. 5,25 ισθι ευνοων τω αντιδικω σου ταχυ εως οτου ει μετ αυτου εν τη οδω μηποτε σε παραδω ο αντιδικος τω κριτη και ο κριτης τω υπηρετη και εις φυλακην βληθηση |
| Mt. 5,28 | Mt. 5,28 εγω δε λεγω υμιν οτι πας ο βλεπων γυναικα προς το επιθυμησαι | αυτην | αυτην | ηδη εμοιχευσεν αυτην εν τη καρδια αυτου |
| Mt. 5,29 | Mt. 5,29 ει δε ο οφθαλμος σου ο δεξιος σκανδαλιζει σε εξελε αυτον και βαλε απο σου συμφερει γαρ σοι ινα αποληται εν των μελων σου και μη ολον το σωμα σου βληθη εις γεενναν |
| Mt. 5,30 | Mt. 5,30 και ει η δεξια σου χειρ σκανδαλιζει σε εκκοψον αυτην και βαλε απο σου συμφερει γαρ σοι ινα αποληται εν των μελων σου και μη ολον το σωμα σου εις γεενναν απελθη |
| Mt. 5,31 | Mt. 5,31 ερρεθη δε ος αν απολυση την γυναικα αυτου δοτω αυτη αποστασιον |
| Mt. 5,32 | Mt. 5,32 εγω δε λεγω υμιν οτι πας ο απολυων την γυναικα αυτου παρεκτος λογου πορνειας ποιει αυτην μοιχευθηναι | και | και | ος εαν απολελυμενην γαμηση | μοιχαται | μοιχαται | |
| Mt. 5,35 | Mt. 5,35 μητε εν τη γη οτι υποποδιον εστιν των ποδων αυτου μητε εις ιεροσολυμα οτι πολις εστιν του μεγαλου βασιλεως |
| Mt. 5,39 | Mt. 5,39 εγω δε λεγω υμιν μη αντιστηναι τω πονηρω αλλ οστις σε ραπιζει εις την δεξιαν σιαγονα σου στρεψον αυτω και την αλλην |
| Mt. 5,40 | Mt. 5,40 και τω θελοντι σοι κριθηναι και τον χιτωνα σου λαβειν αφες αυτω και το ιματιον |
| Mt. 5,41 | Mt. 5,41 και οστις σε αγγαρευσει μιλιον εν υπαγε μετ αυτου δυο |
| Mt. 5,45 | Mt. 5,45 οπως γενησθε υιοι του πατρος υμων του εν ουρανοις οτι τον ηλιον αυτου ανατελλει επι πονηρους και αγαθους και βρεχει επι δικαιους και αδικους |
| Mt. 5,46 | Mt. 5,46 εαν γαρ αγαπησητε τους αγαπωντας υμας τινα μισθον εχετε ουχι και οι τελωναι το αυτο ποιουσιν |
| Mt. 5,47 | Mt. 5,47 και εαν ασπασησθε τους αδελφους υμων μονον τι περισσον ποιειτε ουχι και οι εθνικοι το αυτο ποιουσιν |
| Mt. 6,1 | Mt. 6,1 προσεχετε δε την δικαιοσυνην υμων μη ποιειν εμπροσθεν των ανθρωπων προς το θεαθηναι αυτοις ει δε μη γε μισθον ουκ εχετε παρα τω πατρι υμων τω εν τοις ουρανοις |
| Mt. 6,2 | Mt. 6,2 οταν ουν ποιης ελεημοσυνην μη σαλπισης εμπροσθεν σου ωσπερ οι υποκριται ποιουσιν εν ταις συναγωγαις και εν ταις ρυμαις οπως δοξασθωσιν υπο των ανθρωπων αμην λεγω υμιν απεχουσιν τον μισθον αυτων |
| Mt. 6,5 | Mt. 6,5 και οταν προσευχησθε ουκ εσεσθε ως οι υποκριται οτι φιλουσιν εν ταις συναγωγαις και εν ταις γωνιαις των πλατειων εστωτες προσευχεσθαι οπως φανωσιν τοις ανθρωποις αμην λεγω υμιν απεχουσιν τον μισθον αυτων |
| Mt. 6,7 | Mt. 6,7 προσευχομενοι δε μη βατταλογησητε ωσπερ οι εθνικοι δοκουσιν γαρ οτι εν τη πολυλογια αυτων εισακουσθησονται |
| Mt. 6,8 | Mt. 6,8 μη ουν ομοιωθητε αυτοις οιδεν γαρ | ο θεος| ο πατηρ υμων ων χρειαν εχετε προ του υμας αιτησαι αυτον |
| Mt. 6,14 | Mt. 6,14 εαν γαρ αφητε τοις ανθρωποις τα παραπτωματα αυτων αφησει και υμιν ο πατηρ υμων ο ουρανιος |
| Mt. 6,15 | Mt. 6,15 εαν δε μη αφητε τοις ανθρωποις | τα παραπτωματα αυτων| ουδε ο πατηρ υμων αφησει τα παραπτωματα υμων |
| Mt. 6,16 | Mt. 6,16 οταν δε νηστευητε μη γινεσθε ως οι υποκριται σκυθρωποι αφανιζουσιν γαρ τα προσωπα αυτων οπως φανωσιν τοις ανθρωποις νηστευοντες αμην λεγω υμιν απεχουσιν τον μισθον αυτων |
| Mt. 6,26 | Mt. 6,26 εμβλεψατε εις τα πετεινα του ουρανου οτι ου σπειρουσιν ουδε θεριζουσιν ουδε συναγουσιν εις αποθηκας και ο πατηρ υμων ο ουρανιος τρεφει αυτα ουχ υμεις μαλλον διαφερετε αυτων |
| Mt. 6,27 | Mt. 6,27 τις δε εξ υμων μεριμνων δυναται προσθειναι επι την ηλικιαν αυτου πηχυν ενα |
| Mt. 6,29 | Mt. 6,29 λεγω δε υμιν οτι ουδε σολομων εν παση τη δοξη αυτου περιεβαλετο ως εν τουτων |
| Mt. 6,33 | Mt. 6,33 ζητειτε δε πρωτον την βασιλειαν του θεου | και την δικαιοσυνην αυτου και ταυτα παντα προστεθησεται υμιν |
| Mt. 6,34 | Mt. 6,34 μη ουν μεριμνησητε εις την αυριον η γαρ αυριον μεριμνησει εαυτης αρκετον τη ημερα η κακια αυτης |
| Mt. 7,6 | Mt. 7,6 μη δωτε το αγιον τοις κυσιν μηδε βαλητε τους μαργαριτας υμων εμπροσθεν των χοιρων μηποτε καταπατησουσιν αυτους εν τοις ποσιν αυτων και στραφεντες ρηξωσιν υμας |
| Mt. 7,9 | Mt. 7,9 η τις εστιν | εξ υμων ανθρωπος ον αιτησει ο υιος αυτου αρτον μη λιθον επιδωσει αυτω |
| Mt. 7,10 | Mt. 7,10 η και ιχθυν αιτησει μη οφιν επιδωσει αυτω |
| Mt. 7,11 | Mt. 7,11 ει ουν υμεις πονηροι οντες οιδατε δοματα αγαθα διδοναι τοις τεκνοις υμων ποσω μαλλον ο πατηρ υμων ο εν τοις ουρανοις δωσει αγαθα τοις αιτουσιν αυτον |
| Mt. 7,12 | Mt. 7,12 παντα ουν οσα εαν θελητε ινα ποιωσιν υμιν οι ανθρωποι ουτως και υμεις ποιειτε αυτοις ουτος γαρ εστιν ο νομος και οι προφηται |
| Mt. 7,13 | Mt. 7,13 εισελθατε δια της στενης πυλης οτι πλατεια η πυλη | και ευρυχωρος η οδος η απαγουσα εις την απωλειαν και πολλοι εισιν οι εισερχομενοι δι αυτης |
| Mt. 7,14 | Mt. 7,14 | οτι | τι | στενη η πυλη και τεθλιμμενη η οδος η απαγουσα εις την ζωην και ολιγοι εισιν οι ευρισκοντες αυτην |
| Mt. 7,16 | Mt. 7,16 απο των καρπων αυτων επιγνωσεσθε αυτους μητι συλλεγουσιν απο ακανθων σταφυλας η απο τριβολων συκα |
| Mt. 7,20 | Mt. 7,20 αρα γε απο των καρπων αυτων επιγνωσεσθε αυτους |
| Mt. 7,23 | Mt. 7,23 και τοτε ομολογησω αυτοις οτι ουδεποτε εγνων υμας αποχωρειτε απ εμου οι εργαζομενοι την ανομιαν |
| Mt. 7,24 | Mt. 7,24 πας ουν οστις ακουει μου τους λογους | τουτους | τουτους | και ποιει αυτους ομοιωθησεται ανδρι φρονιμω οστις ωκοδομησεν αυτου την οικιαν επι την πετραν |
| Mt. 7,26 | Mt. 7,26 και πας ο ακουων μου τους λογους τουτους και μη ποιων αυτους ομοιωθησεται ανδρι μωρω οστις ωκοδομησεν αυτου την οικιαν επι την αμμον |
| Mt. 7,27 | Mt. 7,27 και κατεβη η βροχη και ηλθον οι ποταμοι και επνευσαν οι ανεμοι και προσεκοψαν τη οικια εκεινη και επεσεν και ην η πτωσις αυτης μεγαλη |
| Mt. 7,28 | Mt. 7,28 και εγενετο οτε ετελεσεν ο ιησους τους λογους τουτους εξεπλησσοντο οι οχλοι επι τη διδαχη αυτου |
| Mt. 7,29 | Mt. 7,29 ην γαρ διδασκων αυτους ως εξουσιαν εχων και ουχ ως οι γραμματεις αυτων |
| Mt. 8,1 | Mt. 8,1 καταβαντος δε αυτου απο του ορους ηκολουθησαν αυτω οχλοι πολλοι |
| Mt. 8,2 | Mt. 8,2 και ιδου λεπρος προσελθων προσεκυνει αυτω λεγων κυριε εαν θελης δυνασαι με καθαρισαι |
| Mt. 8,3 | Mt. 8,3 και εκτεινας την χειρα ηψατο αυτου λεγων θελω καθαρισθητι και ευθεως εκαθαρισθη αυτου η λεπρα |
| Mt. 8,4 | Mt. 8,4 και λεγει αυτω ο ιησους ορα μηδενι ειπης αλλα υπαγε σεαυτον δειξον τω ιερει και προσενεγκον το δωρον ο προσεταξεν μωυσης εις μαρτυριον αυτοις |
| Mt. 8,5 | Mt. 8,5 εισελθοντος δε αυτου εις καφαρναουμ προσηλθεν αυτω εκατονταρχος παρακαλων αυτον |
| Mt. 8,7 | Mt. 8,7 και | λεγει αυτω εγω ελθων θεραπευσω αυτον |
| Mt. 8,13 | Mt. 8,13 και ειπεν ο ιησους τω εκατονταρχη υπαγε ως επιστευσας γενηθητω σοι και ιαθη ο παις αυτου | εν τη ωρα εκεινη |
| Mt. 8,14 | Mt. 8,14 και ελθων ο ιησους εις την οικιαν πετρου ειδεν την πενθεραν αυτου βεβλημενην και πυρεσσουσαν |
| Mt. 8,15 | Mt. 8,15 και ηψατο της χειρος αυτης και αφηκεν αυτην ο πυρετος και ηγερθη και διηκονει αυτω |
| Mt. 8,16 | Mt. 8,16 οψιας δε γενομενης προσηνεγκαν αυτω δαιμονιζομενους πολλους και εξεβαλεν τα πνευματα λογω και παντας τους κακως εχοντας εθεραπευσεν |
| Mt. 8,17 | Mt. 8,17 οπως πληρωθη το ρηθεν δια ησαιου του προφητου λεγοντος αυτος τας ασθενειας ημων ελαβεν και τας νοσους εβαστασεν |
| Mt. 8,18 | Mt. 8,18 ιδων δε ο ιησους οχλον περι αυτον εκελευσεν απελθειν εις το περαν |
| Mt. 8,19 | Mt. 8,19 και προσελθων εις γραμματευς ειπεν αυτω διδασκαλε ακολουθησω σοι οπου εαν απερχη |
| Mt. 8,20 | Mt. 8,20 και λεγει αυτω ο ιησους αι αλωπεκες φωλεους εχουσιν και τα πετεινα του ουρανου κατασκηνωσεις ο δε υιος του ανθρωπου ουκ εχει που την κεφαλην κλινη |
| Mt. 8,21 | Mt. 8,21 ετερος δε των μαθητων αυτου | ειπεν αυτω κυριε επιτρεψον μοι πρωτον απελθειν και θαψαι τον πατερα μου |
| Mt. 8,22 | Mt. 8,22 ο δε ιησους λεγει αυτω ακολουθει μοι και αφες τους νεκρους θαψαι τους εαυτων νεκρους |
| Mt. 8,23 | Mt. 8,23 και εμβαντι αυτω εις το | πλοιον ηκολουθησαν αυτω οι μαθηται αυτου |
| Mt. 8,24 | Mt. 8,24 και ιδου σεισμος μεγας εγενετο εν τη θαλασση ωστε το πλοιον καλυπτεσθαι υπο των κυματων αυτος δε εκαθευδεν |
| Mt. 8,25 | Mt. 8,25 και προσελθοντες ηγειραν αυτον λεγοντες κυριε σωσον απολλυμεθα |
| Mt. 8,26 | Mt. 8,26 και λεγει αυτοις τι δειλοι εστε ολιγοπιστοι τοτε εγερθεις επετιμησεν τοις ανεμοις και τη θαλασση και εγενετο γαληνη μεγαλη |
| Mt. 8,27 | Mt. 8,27 οι δε ανθρωποι εθαυμασαν λεγοντες ποταπος εστιν ουτος οτι και οι ανεμοι και η θαλασσα αυτω υπακουουσιν |
| Mt. 8,28 | Mt. 8,28 και ελθοντος αυτου εις το περαν εις την χωραν των γαδαρηνων υπηντησαν αυτω δυο δαιμονιζομενοι εκ των μνημειων εξερχομενοι χαλεποι λιαν ωστε μη ισχυειν τινα παρελθειν δια της οδου εκεινης |
| Mt. 8,30 | Mt. 8,30 ην δε μακραν απ αυτων αγελη χοιρων πολλων βοσκομενη |
| Mt. 8,31 | Mt. 8,31 οι δε δαιμονες παρεκαλουν αυτον λεγοντες ει εκβαλλεις ημας αποστειλον ημας εις την αγελην των χοιρων |
| Mt. 8,32 | Mt. 8,32 και ειπεν αυτοις υπαγετε οι δε εξελθοντες απηλθον εις τους χοιρους και ιδου ωρμησεν πασα η αγελη κατα του κρημνου εις την θαλασσαν και απεθανον εν τοις υδασιν |
| Mt. 8,34 | Mt. 8,34 και ιδου πασα η πολις εξηλθεν εις υπαντησιν τω ιησου και ιδοντες αυτον παρεκαλεσαν οπως μεταβη απο των οριων αυτων |
| Mt. 9,2 | Mt. 9,2 και ιδου προσεφερον αυτω παραλυτικον επι κλινης βεβλημενον και ιδων ο ιησους την πιστιν αυτων ειπεν τω παραλυτικω θαρσει τεκνον αφιενται σου αι αμαρτιαι |
| Mt. 9,4 | Mt. 9,4 και | ειδως | ιδων | ο ιησους τας ενθυμησεις αυτων ειπεν ινα τι ενθυμεισθε πονηρα εν ταις καρδιαις υμων |
| Mt. 9,7 | Mt. 9,7 και εγερθεις απηλθεν εις τον οικον αυτου |
| Mt. 9,9 | Mt. 9,9 και παραγων ο ιησους εκειθεν ειδεν ανθρωπον καθημενον επι το τελωνιον μαθθαιον λεγομενον και λεγει αυτω ακολουθει μοι και αναστας ηκολουθησεν αυτω |
| Mt. 9,10 | Mt. 9,10 και εγενετο αυτου ανακειμενου εν τη οικια και ιδου πολλοι τελωναι και αμαρτωλοι ελθοντες συνανεκειντο τω ιησου και τοις μαθηταις αυτου |
| Mt. 9,11 | Mt. 9,11 και ιδοντες οι φαρισαιοι ελεγον τοις μαθηταις αυτου δια τι μετα των τελωνων και αμαρτωλων εσθιει ο διδασκαλος υμων |
| Mt. 9,14 | Mt. 9,14 τοτε προσερχονται αυτω οι μαθηται ιωαννου λεγοντες δια τι ημεις και οι φαρισαιοι νηστευομεν πολλα | οι δε μαθηται σου ου νηστευουσιν |
| Mt. 9,15 | Mt. 9,15 και ειπεν αυτοις ο ιησους μη δυνανται οι υιοι του νυμφωνος πενθειν εφ οσον μετ αυτων εστιν ο νυμφιος ελευσονται δε ημεραι οταν απαρθη απ αυτων ο νυμφιος και τοτε νηστευσουσιν |
| Mt. 9,16 | Mt. 9,16 ουδεις δε επιβαλλει επιβλημα ρακους αγναφου επι ιματιω παλαιω αιρει γαρ το πληρωμα αυτου απο του ιματιου και χειρον σχισμα γινεται |
| Mt. 9,18 | Mt. 9,18 ταυτα αυτου λαλουντος αυτοις ιδου αρχων | εις προσελθων | εις ελθων | προσεκυνει αυτω λεγων οτι η θυγατηρ μου αρτι ετελευτησεν αλλα ελθων επιθες την χειρα σου επ αυτην και ζησεται |
| Mt. 9,19 | Mt. 9,19 και εγερθεις ο ιησους | ηκολουθει | ηκολουθησεν | αυτω και οι μαθηται αυτου |
| Mt. 9,20 | Mt. 9,20 και ιδου γυνη αιμορροουσα δωδεκα ετη προσελθουσα οπισθεν ηψατο του κρασπεδου του ιματιου αυτου |
| Mt. 9,21 | Mt. 9,21 ελεγεν γαρ εν εαυτη εαν μονον αψωμαι του ιματιου αυτου σωθησομαι |
| Mt. 9,22 | Mt. 9,22 ο δε ιησους στραφεις και ιδων αυτην ειπεν θαρσει θυγατερ η πιστις σου σεσωκεν σε και εσωθη η γυνη απο της ωρας εκεινης |
| Mt. 9,24 | Mt. 9,24 ελεγεν αναχωρειτε ου γαρ απεθανεν το κορασιον αλλα καθευδει και κατεγελων αυτου |
| Mt. 9,25 | Mt. 9,25 οτε δε εξεβληθη ο οχλος εισελθων εκρατησεν της χειρος αυτης και ηγερθη το κορασιον |
| Mt. 9,27 | Mt. 9,27 και παραγοντι εκειθεν τω ιησου ηκολουθησαν αυτω | δυο τυφλοι κραζοντες και λεγοντες ελεησον ημας | υιε | υιος | δαυιδ |
| Mt. 9,28 | Mt. 9,28 ελθοντι δε εις την οικιαν προσηλθον αυτω οι τυφλοι και λεγει αυτοις ο ιησους πιστευετε οτι δυναμαι τουτο ποιησαι λεγουσιν αυτω ναι κυριε |
| Mt. 9,29 | Mt. 9,29 τοτε ηψατο των οφθαλμων αυτων λεγων κατα την πιστιν υμων γενηθητω υμιν |
| Mt. 9,30 | Mt. 9,30 και ηνεωχθησαν αυτων οι οφθαλμοι και ενεβριμηθη αυτοις ο ιησους λεγων ορατε μηδεις γινωσκετω |
| Mt. 9,31 | Mt. 9,31 οι δε εξελθοντες διεφημισαν αυτον εν ολη τη γη εκεινη |
| Mt. 9,32 | Mt. 9,32 αυτων δε εξερχομενων ιδου προσηνεγκαν αυτω ανθρωπον | κωφον δαιμονιζομενον |
| Mt. 9,35 | Mt. 9,35 και περιηγεν ο ιησους τας πολεις πασας και τας κωμας διδασκων εν ταις συναγωγαις αυτων και κηρυσσων το ευαγγελιον της βασιλειας και θεραπευων πασαν νοσον και πασαν μαλακιαν |
| Mt. 9,36 | Mt. 9,36 ιδων δε τους οχλους εσπλαγχνισθη περι αυτων οτι ησαν εσκυλμενοι και ερριμμενοι ωσει προβατα μη εχοντα ποιμενα |
| Mt. 9,37 | Mt. 9,37 τοτε λεγει τοις μαθηταις αυτου ο μεν θερισμος πολυς οι δε εργαται ολιγοι |
| Mt. 9,38 | Mt. 9,38 δεηθητε ουν του κυριου του θερισμου οπως εκβαλη εργατας εις τον θερισμον αυτου |
| Mt. 10,1 | Mt. 10,1 και προσκαλεσαμενος τους δωδεκα μαθητας αυτου εδωκεν αυτοις εξουσιαν πνευματων ακαθαρτων ωστε εκβαλλειν αυτα και θεραπευειν πασαν νοσον και πασαν μαλακιαν |
| Mt. 10,2 | Mt. 10,2 των δε δωδεκα αποστολων τα ονοματα εστιν ταυτα πρωτος σιμων ο λεγομενος πετρος και ανδρεας ο αδελφος αυτου και ιακωβος ο του ζεβεδαιου και ιωαννης ο αδελφος αυτου |
| Mt. 10,4 | Mt. 10,4 σιμων ο καναναιος και ιουδας ο ισκαριωτης ο και παραδους αυτον |
| Mt. 10,5 | Mt. 10,5 τουτους τους δωδεκα απεστειλεν ο ιησους παραγγειλας αυτοις λεγων εις οδον εθνων μη απελθητε και εις πολιν σαμαρειτων μη εισελθητε |
| Mt. 10,10 | Mt. 10,10 μη πηραν εις οδον μηδε δυο χιτωνας μηδε υποδηματα μηδε ραβδον αξιος γαρ ο εργατης της τροφης αυτου |
| Mt. 10,11 | Mt. 10,11 εις ην δ αν πολιν η κωμην εισελθητε εξετασατε τις εν αυτη αξιος εστιν κακει μεινατε εως αν εξελθητε |
| Mt. 10,12 | Mt. 10,12 εισερχομενοι δε εις την οικιαν ασπασασθε αυτην |
| Mt. 10,13 | Mt. 10,13 και εαν μεν η η οικια αξια ελθατω η ειρηνη υμων επ αυτην εαν δε μη η αξια η ειρηνη υμων | εφ | προς | υμας επιστραφητω |
| Mt. 10,17 | Mt. 10,17 προσεχετε δε απο των ανθρωπων παραδωσουσιν γαρ υμας εις συνεδρια και εν ταις συναγωγαις αυτων μαστιγωσουσιν υμας |
| Mt. 10,18 | Mt. 10,18 και επι ηγεμονας δε και βασιλεις αχθησεσθε ενεκεν εμου εις μαρτυριον αυτοις και τοις εθνεσιν |
| Mt. 10,21 | Mt. 10,21 παραδωσει δε αδελφος αδελφον εις θανατον και πατηρ τεκνον και επαναστησονται τεκνα επι γονεις και θανατωσουσιν αυτους |
| Mt. 10,24 | Mt. 10,24 ουκ εστιν μαθητης υπερ τον διδασκαλον ουδε δουλος υπερ τον κυριον αυτου |
| Mt. 10,25 | Mt. 10,25 αρκετον τω μαθητη ινα γενηται ως ο διδασκαλος αυτου και ο δουλος ως ο κυριος αυτου ει τον οικοδεσποτην βεελζεβουλ επεκαλεσαν ποσω μαλλον τους οικιακους αυτου |
| Mt. 10,26 | Mt. 10,26 μη ουν φοβηθητε αυτους ουδεν γαρ εστιν κεκαλυμμενον ο ουκ αποκαλυφθησεται και κρυπτον ο ου γνωσθησεται |
| Mt. 10,29 | Mt. 10,29 ουχι δυο στρουθια ασσαριου πωλειται και εν εξ αυτων ου πεσειται επι την γην ανευ του πατρος υμων |
| Mt. 10,32 | Mt. 10,32 πας ουν οστις ομολογησει εν εμοι εμπροσθεν των ανθρωπων ομολογησω καγω εν αυτω εμπροσθεν του πατρος μου του εν | τοις | τοις | ουρανοις |
| Mt. 10,33 | Mt. 10,33 οστις | δε | δ αν | αρνησηται με εμπροσθεν των ανθρωπων αρνησομαι καγω αυτον εμπροσθεν του πατρος μου του εν | τοις | τοις | ουρανοις |
| Mt. 10,35 | Mt. 10,35 ηλθον γαρ διχασαι ανθρωπον κατα του πατρος αυτου και θυγατερα κατα της μητρος αυτης και νυμφην κατα της πενθερας αυτης |
| Mt. 10,36 | Mt. 10,36 και εχθροι του ανθρωπου οι οικιακοι αυτου |
| Mt. 10,38 | Mt. 10,38 και ος ου λαμβανει τον σταυρον αυτου και ακολουθει οπισω μου ουκ εστιν μου αξιος |
| Mt. 10,39 | Mt. 10,39 ο ευρων την ψυχην αυτου απολεσει αυτην και ο απολεσας την ψυχην αυτου ενεκεν εμου ευρησει αυτην |
| Mt. 10,42 | Mt. 10,42 και ος αν ποτιση ενα των μικρων τουτων ποτηριον ψυχρου μονον εις ονομα μαθητου αμην λεγω υμιν ου μη απολεση τον μισθον αυτου |
| Mt. 11,1 | Mt. 11,1 και εγενετο οτε ετελεσεν ο ιησους διατασσων τοις δωδεκα μαθηταις αυτου μετεβη εκειθεν του διδασκειν και κηρυσσειν εν ταις πολεσιν αυτων |
| Mt. 11,2 | Mt. 11,2 ο δε ιωαννης ακουσας εν τω δεσμωτηριω τα εργα του χριστου πεμψας δια των μαθητων αυτου |
| Mt. 11,3 | Mt. 11,3 ειπεν αυτω συ ει ο ερχομενος η ετερον προσδοκωμεν |
| Mt. 11,4 | Mt. 11,4 και αποκριθεις ο ιησους ειπεν αυτοις πορευθεντες απαγγειλατε ιωαννη α ακουετε και βλεπετε |
| Mt. 11,11 | Mt. 11,11 αμην λεγω υμιν ουκ εγηγερται εν γεννητοις γυναικων μειζων ιωαννου του βαπτιστου ο δε μικροτερος εν τη βασιλεια των ουρανων μειζων αυτου εστιν |
| Mt. 11,12 | Mt. 11,12 απο δε των ημερων ιωαννου του βαπτιστου εως αρτι η βασιλεια των ουρανων βιαζεται και βιασται αρπαζουσιν αυτην |
| Mt. 11,14 | Mt. 11,14 και ει θελετε δεξασθαι αυτος εστιν ηλιας ο μελλων ερχεσθαι |
| Mt. 11,19 | Mt. 11,19 ηλθεν ο υιος του ανθρωπου εσθιων και πινων και λεγουσιν ιδου ανθρωπος φαγος και οινοποτης τελωνων φιλος και αμαρτωλων και εδικαιωθη η σοφια απο των εργων αυτης |
| Mt. 11,20 | Mt. 11,20 τοτε ηρξατο ονειδιζειν τας πολεις εν αις εγενοντο αι πλεισται δυναμεις αυτου οτι ου μετενοησαν |
| Mt. 11,25 | Mt. 11,25 εν εκεινω τω καιρω αποκριθεις ο ιησους ειπεν εξομολογουμαι σοι πατερ κυριε του ουρανου και της γης οτι εκρυψας ταυτα απο σοφων και συνετων και απεκαλυψας αυτα νηπιοις |
| Mt. 12,1 | Mt. 12,1 εν εκεινω τω καιρω επορευθη ο ιησους τοις σαββασιν δια των σποριμων οι δε μαθηται αυτου επεινασαν και ηρξαντο τιλλειν σταχυας και εσθιειν |
| Mt. 12,2 | Mt. 12,2 οι δε φαρισαιοι ιδοντες ειπαν αυτω ιδου οι μαθηται σου ποιουσιν ο ουκ εξεστιν ποιειν εν σαββατω |
| Mt. 12,3 | Mt. 12,3 ο δε ειπεν αυτοις ουκ ανεγνωτε τι εποιησεν δαυιδ οτε επεινασεν και οι μετ αυτου |
| Mt. 12,4 | Mt. 12,4 πως εισηλθεν εις τον οικον του θεου και τους αρτους της προθεσεως εφαγον ο ουκ εξον ην αυτω φαγειν ουδε τοις μετ αυτου ει μη τοις ιερευσιν μονοις |
| Mt. 12,9 | Mt. 12,9 και μεταβας εκειθεν ηλθεν εις την συναγωγην αυτων |
| Mt. 12,10 | Mt. 12,10 και ιδου ανθρωπος χειρα εχων ξηραν και επηρωτησαν αυτον λεγοντες ει εξεστιν τοις σαββασιν | θεραπευειν | θεραπευσαι | ινα κατηγορησωσιν αυτου |
| Mt. 12,11 | Mt. 12,11 ο δε ειπεν αυτοις τις | εσται | εσται | εξ υμων ανθρωπος ος εξει προβατον εν και εαν εμπεση τουτο τοις σαββασιν εις βοθυνον ουχι κρατησει αυτο και εγερει |
| Mt. 12,14 | Mt. 12,14 εξελθοντες δε οι φαρισαιοι συμβουλιον ελαβον κατ αυτου οπως αυτον απολεσωσιν |
| Mt. 12,15 | Mt. 12,15 ο δε ιησους γνους ανεχωρησεν εκειθεν και ηκολουθησαν αυτω οχλοι | πολλοι και εθεραπευσεν αυτους παντας |
| Mt. 12,16 | Mt. 12,16 και επετιμησεν αυτοις ινα μη φανερον αυτον ποιησωσιν |
| Mt. 12,18 | Mt. 12,18 ιδου ο παις μου ον ηρετισα ο αγαπητος μου εις | ον ευδοκησεν η ψυχη μου θησω το πνευμα μου επ αυτον και κρισιν τοις εθνεσιν απαγγελει |
| Mt. 12,19 | Mt. 12,19 ουκ ερισει ουδε κραυγασει ουδε ακουσει τις εν ταις πλατειαις την φωνην αυτου |
| Mt. 12,21 | Mt. 12,21 και τω ονοματι αυτου εθνη ελπιουσιν |
| Mt. 12,22 | Mt. 12,22 τοτε | προσηνεγκαν αυτω δαιμονιζομενον τυφλον και κωφον | προσηνεχθη αυτω δαιμονιζομενος τυφλος και κωφος | και εθεραπευσεν αυτον ωστε τον κωφον λαλειν και βλεπειν |
| Mt. 12,25 | Mt. 12,25 ειδως δε τας ενθυμησεις αυτων ειπεν αυτοις πασα βασιλεια μερισθεισα καθ εαυτης ερημουται και πασα πολις η οικια μερισθεισα καθ εαυτης ου σταθησεται |
| Mt. 12,26 | Mt. 12,26 και ει ο σατανας τον σαταναν εκβαλλει εφ εαυτον εμερισθη πως ουν σταθησεται η βασιλεια αυτου |
| Mt. 12,27 | Mt. 12,27 και ει εγω εν βεελζεβουλ εκβαλλω τα δαιμονια οι υιοι υμων εν τινι εκβαλλουσιν δια τουτο αυτοι κριται εσονται υμων |
| Mt. 12,29 | Mt. 12,29 η πως δυναται τις εισελθειν εις την οικιαν του ισχυρου και τα σκευη αυτου αρπασαι εαν μη πρωτον δηση τον ισχυρον και τοτε την οικιαν αυτου διαρπασει |
| Mt. 12,32 | Mt. 12,32 και ος εαν ειπη λογον κατα του υιου του ανθρωπου αφεθησεται αυτω ος δ αν ειπη κατα του πνευματος του αγιου ουκ αφεθησεται αυτω ουτε εν τουτω τω αιωνι ουτε εν τω μελλοντι |
| Mt. 12,33 | Mt. 12,33 η ποιησατε το δενδρον καλον και τον καρπον αυτου καλον η ποιησατε το δενδρον σαπρον και τον καρπον αυτου σαπρον εκ γαρ του καρπου το δενδρον γινωσκεται |
| Mt. 12,36 | Mt. 12,36 λεγω δε υμιν οτι παν ρημα αργον ο λαλησουσιν οι ανθρωποι αποδωσουσιν περι αυτου λογον εν ημερα κρισεως |
| Mt. 12,38 | Mt. 12,38 τοτε απεκριθησαν αυτω τινες των γραμματεων και φαρισαιων λεγοντες διδασκαλε θελομεν απο σου σημειον ιδειν |
| Mt. 12,39 | Mt. 12,39 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις γενεα πονηρα και μοιχαλις σημειον επιζητει και σημειον ου δοθησεται αυτη ει μη το σημειον ιωνα του προφητου |
| Mt. 12,41 | Mt. 12,41 ανδρες νινευιται αναστησονται εν τη κρισει μετα της γενεας ταυτης και κατακρινουσιν αυτην οτι μετενοησαν εις το κηρυγμα ιωνα και ιδου πλειον ιωνα ωδε |
| Mt. 12,42 | Mt. 12,42 βασιλισσα νοτου εγερθησεται εν τη κρισει μετα της γενεας ταυτης και κατακρινει αυτην οτι ηλθεν εκ των περατων της γης ακουσαι την σοφιαν σολομωνος και ιδου πλειον σολομωνος ωδε |
| Mt. 12,46 | Mt. 12,46 ετι αυτου λαλουντος τοις οχλοις ιδου η μητηρ και οι αδελφοι αυτου ειστηκεισαν εξω ζητουντες αυτω λαλησαι |
| Mt. 12,47 | Mt. 12,47 ειπεν δε τις αυτω ιδου η μητηρ σου και οι αδελφοι σου εξω εστηκασιν ζητουντες σοι λαλησαι | |
| Mt. 12,48 | Mt. 12,48 ο δε αποκριθεις ειπεν τω λεγοντι αυτω τις εστιν η μητηρ μου και τινες εισιν οι αδελφοι μου |
| Mt. 12,49 | Mt. 12,49 και εκτεινας την χειρα | αυτου | αυτου | επι τους μαθητας αυτου ειπεν ιδου η μητηρ μου και οι αδελφοι μου |
| Mt. 12,50 | Mt. 12,50 οστις γαρ αν ποιηση το θελημα του πατρος μου του εν ουρανοις αυτος μου αδελφος και αδελφη και μητηρ εστιν |
| Mt. 13,2 | Mt. 13,2 και συνηχθησαν προς αυτον οχλοι πολλοι ωστε αυτον εις πλοιον εμβαντα καθησθαι και πας ο οχλος επι τον αιγιαλον ειστηκει |
| Mt. 13,3 | Mt. 13,3 και ελαλησεν αυτοις πολλα εν παραβολαις λεγων ιδου εξηλθεν ο σπειρων του σπειρειν |
| Mt. 13,4 | Mt. 13,4 και εν τω σπειρειν αυτον α μεν επεσεν παρα την οδον και ελθοντα τα πετεινα κατεφαγεν αυτα |
| Mt. 13,7 | Mt. 13,7 αλλα δε επεσεν επι τας ακανθας και ανεβησαν αι ακανθαι και | απεπνιξαν | επνιξαν | αυτα |
| Mt. 13,10 | Mt. 13,10 και προσελθοντες οι μαθηται ειπαν αυτω δια τι εν παραβολαις λαλεις αυτοις |
| Mt. 13,11 | Mt. 13,11 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις | οτι υμιν δεδοται γνωναι τα μυστηρια της βασιλειας των ουρανων εκεινοις δε ου δεδοται |
| Mt. 13,12 | Mt. 13,12 οστις γαρ εχει δοθησεται αυτω και περισσευθησεται οστις δε ουκ εχει και ο εχει αρθησεται απ αυτου |
| Mt. 13,13 | Mt. 13,13 δια τουτο εν παραβολαις αυτοις λαλω οτι βλεποντες ου βλεπουσιν και ακουοντες ουκ ακουουσιν ουδε συνιουσιν |
| Mt. 13,14 | Mt. 13,14 και αναπληρουται αυτοις η προφητεια ησαιου η λεγουσα ακοη ακουσετε και ου μη συνητε και βλεποντες βλεψετε και ου μη ιδητε |
| Mt. 13,15 | Mt. 13,15 επαχυνθη γαρ η καρδια του λαου τουτου και τοις ωσιν βαρεως ηκουσαν και τους οφθαλμους αυτων εκαμμυσαν μηποτε ιδωσιν τοις οφθαλμοις και τοις ωσιν ακουσωσιν και τη καρδια συνωσιν και επιστρεψωσιν και ιασομαι αυτους |
| Mt. 13,19 | Mt. 13,19 παντος ακουοντος τον λογον της βασιλειας και μη συνιεντος ερχεται ο πονηρος και αρπαζει το εσπαρμενον εν τη καρδια αυτου ουτος εστιν ο παρα την οδον σπαρεις |
| Mt. 13,20 | Mt. 13,20 ο δε επι τα πετρωδη σπαρεις ουτος εστιν ο τον λογον ακουων και ευθυς μετα χαρας λαμβανων αυτον |
| Mt. 13,24 | Mt. 13,24 αλλην παραβολην παρεθηκεν αυτοις λεγων ωμοιωθη η βασιλεια των ουρανων ανθρωπω σπειραντι καλον σπερμα εν τω αγρω αυτου |
| Mt. 13,25 | Mt. 13,25 εν δε τω καθευδειν τους ανθρωπους ηλθεν αυτου ο εχθρος και επεσπειρεν ζιζανια ανα μεσον του σιτου και απηλθεν |
| Mt. 13,27 | Mt. 13,27 προσελθοντες δε οι δουλοι του οικοδεσποτου ειπον αυτω κυριε ουχι καλον σπερμα εσπειρας εν τω σω αγρω ποθεν ουν εχει ζιζανια |
| Mt. 13,28 | Mt. 13,28 ο δε εφη αυτοις εχθρος ανθρωπος τουτο εποιησεν οι δε | αυτω λεγουσιν | δουλοι λεγουσιν αυτω | θελεις ουν απελθοντες συλλεξωμεν αυτα |
| Mt. 13,29 | Mt. 13,29 ο δε φησιν ου μηποτε συλλεγοντες τα ζιζανια εκριζωσητε αμα αυτοις τον σιτον |
| Mt. 13,30 | Mt. 13,30 αφετε συναυξανεσθαι αμφοτερα εως του θερισμου και εν καιρω του θερισμου ερω τοις θερισταις συλλεξατε πρωτον τα ζιζανια και δησατε αυτα | εις | εις | δεσμας προς το κατακαυσαι αυτα τον δε σιτον | συναγετε | συναγαγετε | εις την αποθηκην μου |
| Mt. 13,31 | Mt. 13,31 αλλην παραβολην παρεθηκεν αυτοις λεγων ομοια εστιν η βασιλεια των ουρανων κοκκω σιναπεως ον λαβων ανθρωπος εσπειρεν εν τω αγρω αυτου |
| Mt. 13,32 | Mt. 13,32 ο μικροτερον μεν εστιν παντων των σπερματων οταν δε αυξηθη μειζον των λαχανων εστιν και γινεται δενδρον ωστε ελθειν τα πετεινα του ουρανου και κατασκηνουν εν τοις κλαδοις αυτου |
| Mt. 13,33 | Mt. 13,33 αλλην παραβολην | ελαλησεν αυτοις | ελαλησεν αυτοις | ομοια εστιν η βασιλεια των ουρανων ζυμη ην λαβουσα γυνη ενεκρυψεν εις αλευρου σατα τρια εως ου εζυμωθη ολον |
| Mt. 13,34 | Mt. 13,34 ταυτα παντα ελαλησεν ο ιησους εν παραβολαις τοις οχλοις και χωρις παραβολης ουδεν ελαλει αυτοις |
| Mt. 13,36 | Mt. 13,36 τοτε αφεις τους οχλους ηλθεν εις την οικιαν και προσηλθον αυτω οι μαθηται αυτου λεγοντες διασαφησον ημιν την παραβολην των ζιζανιων του αγρου |
| Mt. 13,39 | Mt. 13,39 ο δε εχθρος ο σπειρας αυτα εστιν ο διαβολος ο δε θερισμος συντελεια αιωνος εστιν οι δε θερισται αγγελοι εισιν |
| Mt. 13,41 | Mt. 13,41 αποστελει ο υιος του ανθρωπου τους αγγελους αυτου και συλλεξουσιν εκ της βασιλειας αυτου παντα τα σκανδαλα και τους ποιουντας την ανομιαν |
| Mt. 13,42 | Mt. 13,42 και βαλουσιν αυτους εις την καμινον του πυρος εκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντων |
| Mt. 13,43 | Mt. 13,43 τοτε οι δικαιοι εκλαμψουσιν ως ο ηλιος εν τη βασιλεια του πατρος αυτων ο εχων ωτα ακουετω |
| Mt. 13,44 | Mt. 13,44 ομοια εστιν η βασιλεια των ουρανων θησαυρω κεκρυμμενω εν τω αγρω ον ευρων ανθρωπος εκρυψεν και απο της χαρας αυτου υπαγει και πωλει παντα | οσα εχει και αγοραζει τον αγρον εκεινον |
| Mt. 13,46 | Mt. 13,46 ευρων δε ενα πολυτιμον μαργαριτην απελθων πεπρακεν παντα οσα ειχεν και ηγορασεν αυτον |
| Mt. 13,50 | Mt. 13,50 και βαλουσιν αυτους εις την καμινον του πυρος εκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντων |
| Mt. 13,51 | Mt. 13,51 συνηκατε ταυτα παντα λεγουσιν αυτω ναι |
| Mt. 13,52 | Mt. 13,52 ο δε ειπεν αυτοις δια τουτο πας γραμματευς μαθητευθεις τη βασιλεια των ουρανων ομοιος εστιν ανθρωπω οικοδεσποτη οστις εκβαλλει εκ του θησαυρου αυτου καινα και παλαια |
| Mt. 13,54 | Mt. 13,54 και ελθων εις την πατριδα αυτου εδιδασκεν αυτους εν τη συναγωγη αυτων ωστε εκπλησσεσθαι αυτους και λεγειν ποθεν τουτω η σοφια αυτη και αι δυναμεις |
| Mt. 13,55 | Mt. 13,55 ουχ ουτος εστιν ο του τεκτονος υιος ουχ η μητηρ αυτου λεγεται μαριαμ και οι αδελφοι αυτου ιακωβος και ιωσηφ και σιμων και ιουδας |
| Mt. 13,56 | Mt. 13,56 και αι αδελφαι αυτου ουχι πασαι προς ημας εισιν ποθεν ουν τουτω ταυτα παντα |
| Mt. 13,57 | Mt. 13,57 και εσκανδαλιζοντο εν αυτω ο δε ιησους ειπεν αυτοις ουκ εστιν προφητης ατιμος ει μη εν τη πατριδι και εν τη οικια αυτου |
| Mt. 13,58 | Mt. 13,58 και ουκ εποιησεν εκει δυναμεις πολλας δια την απιστιαν αυτων |
| Mt. 14,2 | Mt. 14,2 και ειπεν τοις παισιν αυτου ουτος εστιν ιωαννης ο βαπτιστης αυτος ηγερθη απο των νεκρων και δια τουτο αι δυναμεις ενεργουσιν εν αυτω |
| Mt. 14,3 | Mt. 14,3 ο γαρ ηρωδης κρατησας τον ιωαννην εδησεν αυτον | και εν φυλακη απεθετο δια ηρωδιαδα την γυναικα φιλιππου του αδελφου αυτου |
| Mt. 14,4 | Mt. 14,4 ελεγεν γαρ ο ιωαννης αυτω ουκ εξεστιν σοι εχειν αυτην |
| Mt. 14,5 | Mt. 14,5 και θελων αυτον αποκτειναι εφοβηθη τον οχλον οτι ως προφητην αυτον ειχον |
| Mt. 14,7 | Mt. 14,7 οθεν μεθ ορκου ωμολογησεν αυτη δουναι ο εαν αιτησηται |
| Mt. 14,8 | Mt. 14,8 η δε προβιβασθεισα υπο της μητρος αυτης δος μοι φησιν ωδε επι πινακι την κεφαλην ιωαννου του βαπτιστου |
| Mt. 14,11 | Mt. 14,11 και ηνεχθη η κεφαλη αυτου επι πινακι και εδοθη τω κορασιω και ηνεγκεν τη μητρι αυτης |
| Mt. 14,12 | Mt. 14,12 και προσελθοντες οι μαθηται αυτου ηραν το πτωμα και εθαψαν | αυτον | αυτον | και ελθοντες απηγγειλαν τω ιησου |
| Mt. 14,13 | Mt. 14,13 ακουσας δε ο ιησους ανεχωρησεν εκειθεν εν πλοιω εις ερημον τοπον κατ ιδιαν και ακουσαντες οι οχλοι ηκολουθησαν αυτω πεζη απο των πολεων |
| Mt. 14,14 | Mt. 14,14 και εξελθων ειδεν πολυν οχλον και εσπλαγχνισθη επ αυτοις και εθεραπευσεν τους αρρωστους αυτων |
| Mt. 14,15 | Mt. 14,15 οψιας δε γενομενης προσηλθον αυτω οι μαθηται λεγοντες ερημος εστιν ο τοπος και η ωρα ηδη παρηλθεν απολυσον τους οχλους ινα απελθοντες εις τας κωμας αγορασωσιν εαυτοις βρωματα |
| Mt. 14,16 | Mt. 14,16 ο δε | ιησους | ιησους | ειπεν αυτοις ου χρειαν εχουσιν απελθειν δοτε αυτοις υμεις φαγειν |
| Mt. 14,17 | Mt. 14,17 οι δε λεγουσιν αυτω ουκ εχομεν ωδε ει μη πεντε αρτους και δυο ιχθυας |
| Mt. 14,18 | Mt. 14,18 ο δε ειπεν φερετε μοι ωδε αυτους |
| Mt. 14,22 | Mt. 14,22 και | ευθεως | ευθεως | ηναγκασεν τους μαθητας εμβηναι εις το | πλοιον και προαγειν αυτον εις το περαν εως ου απολυση τους οχλους |
| Mt. 14,25 | Mt. 14,25 τεταρτη δε φυλακη της νυκτος ηλθεν προς αυτους περιπατων επι την θαλασσαν |
| Mt. 14,26 | Mt. 14,26 οι δε μαθηται ιδοντες αυτον επι της θαλασσης περιπατουντα εταραχθησαν λεγοντες οτι φαντασμα εστιν και απο του φοβου εκραξαν |
| Mt. 14,27 | Mt. 14,27 ευθυς δε ελαλησεν ο ιησους αυτοις λεγων θαρσειτε εγω ειμι μη φοβεισθε |
| Mt. 14,28 | Mt. 14,28 αποκριθεις δε | ο πετρος ειπεν αυτω | αυτω ο πετρος ειπεν | κυριε ει συ ει κελευσον με ελθειν προς σε επι τα υδατα |
| Mt. 14,31 | Mt. 14,31 ευθεως δε ο ιησους εκτεινας την χειρα επελαβετο αυτου και λεγει αυτω ολιγοπιστε εις τι εδιστασας |
| Mt. 14,32 | Mt. 14,32 και αναβαντων αυτων εις το πλοιον εκοπασεν ο ανεμος |
| Mt. 14,33 | Mt. 14,33 οι δε εν τω πλοιω προσεκυνησαν αυτω λεγοντες αληθως θεου υιος ει |
| Mt. 14,35 | Mt. 14,35 και επιγνοντες αυτον οι ανδρες του τοπου εκεινου απεστειλαν εις ολην την περιχωρον εκεινην και προσηνεγκαν αυτω παντας τους κακως εχοντας |
| Mt. 14,36 | Mt. 14,36 και παρεκαλουν | αυτον | αυτον | ινα μονον αψωνται του κρασπεδου του ιματιου αυτου και οσοι ηψαντο διεσωθησαν |
| Mt. 15,2 | Mt. 15,2 δια τι οι μαθηται σου παραβαινουσιν την παραδοσιν των πρεσβυτερων ου γαρ νιπτονται τας χειρας αυτων | οταν αρτον εσθιωσιν |
| Mt. 15,3 | Mt. 15,3 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις δια τι και υμεις παραβαινετε την εντολην του θεου δια την παραδοσιν υμων |
| Mt. 15,5 | Mt. 15,5 υμεις δε λεγετε ος αν ειπη τω πατρι η τη μητρι δωρον ο εαν εξ εμου ωφεληθης ου μη τιμησει τον πατερα αυτου |
| Mt. 15,8 | Mt. 15,8 ο λαος ουτος τοις χειλεσιν με τιμα η δε καρδια αυτων πορρω απεχει απ εμου |
| Mt. 15,10 | Mt. 15,10 και προσκαλεσαμενος τον οχλον ειπεν αυτοις ακουετε και συνιετε |
| Mt. 15,12 | Mt. 15,12 τοτε προσελθοντες οι μαθηται λεγουσιν αυτω οιδας οτι οι φαρισαιοι ακουσαντες τον λογον εσκανδαλισθησαν |
| Mt. 15,14 | Mt. 15,14 αφετε αυτους τυφλοι εισιν οδηγοι τυφλων | τυφλος δε τυφλον εαν οδηγη αμφοτεροι εις βοθυνον πεσουνται |
| Mt. 15,15 | Mt. 15,15 αποκριθεις δε ο πετρος ειπεν αυτω φρασον ημιν την παραβολην ταυτην | |
| Mt. 15,23 | Mt. 15,23 ο δε ουκ απεκριθη αυτη λογον και προσελθοντες οι μαθηται αυτου ηρωτουν αυτον λεγοντες απολυσον αυτην οτι κραζει οπισθεν ημων |
| Mt. 15,25 | Mt. 15,25 η δε ελθουσα προσεκυνει αυτω λεγουσα κυριε βοηθει μοι |
| Mt. 15,27 | Mt. 15,27 η δε ειπεν ναι κυριε και | γαρ | γαρ | τα κυναρια εσθιει απο των ψιχιων των πιπτοντων απο της τραπεζης των κυριων αυτων |
| Mt. 15,28 | Mt. 15,28 τοτε αποκριθεις ο ιησους ειπεν αυτη ω γυναι μεγαλη σου η πιστις γενηθητω σοι ως θελεις και ιαθη η θυγατηρ αυτης απο της ωρας εκεινης |
| Mt. 15,30 | Mt. 15,30 και προσηλθον αυτω οχλοι πολλοι εχοντες μεθ εαυτων χωλους | κυλλους τυφλους | τυφλους κυλλους | κωφους και ετερους πολλους και ερριψαν αυτους παρα τους ποδας αυτου και εθεραπευσεν αυτους |
| Mt. 15,32 | Mt. 15,32 ο δε ιησους προσκαλεσαμενος τους μαθητας αυτου ειπεν σπλαγχνιζομαι επι τον οχλον οτι | ηδη | ηδη | ημεραι τρεις προσμενουσιν μοι και ουκ εχουσιν τι φαγωσιν και απολυσαι αυτους νηστεις ου θελω μηποτε εκλυθωσιν εν τη οδω |
| Mt. 15,33 | Mt. 15,33 και λεγουσιν αυτω οι μαθηται ποθεν ημιν εν ερημια αρτοι τοσουτοι ωστε χορτασαι οχλον τοσουτον |
| Mt. 15,34 | Mt. 15,34 και λεγει αυτοις ο ιησους ποσους αρτους εχετε οι δε ειπαν επτα και ολιγα ιχθυδια |
| Mt. 16,1 | Mt. 16,1 και προσελθοντες | οι | οι | φαρισαιοι και σαδδουκαιοι πειραζοντες επηρωτησαν αυτον σημειον εκ του ουρανου επιδειξαι αυτοις |
| Mt. 16,2 | Mt. 16,2 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις | οψιας | οψιας | γενομενης λεγετε ευδια πυρραζει γαρ ο ουρανος |
| Mt. 16,4 | Mt. 16,4 γενεα πονηρα και μοιχαλις σημειον επιζητει και σημειον ου δοθησεται αυτη ει μη το σημειον ιωνα και καταλιπων αυτους απηλθεν |
| Mt. 16,6 | Mt. 16,6 ο δε ιησους ειπεν αυτοις ορατε και προσεχετε απο της ζυμης των φαρισαιων και σαδδουκαιων |
| Mt. 16,13 | Mt. 16,13 ελθων δε ο ιησους εις τα μερη καισαρειας της φιλιππου ηρωτα τους μαθητας αυτου λεγων τινα λεγουσιν οι ανθρωποι ειναι τον υιον του ανθρωπου |
| Mt. 16,15 | Mt. 16,15 λεγει αυτοις υμεις δε τινα με λεγετε ειναι |
| Mt. 16,17 | Mt. 16,17 αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν αυτω μακαριος ει σιμων βαριωνα οτι σαρξ και αιμα ουκ απεκαλυψεν σοι αλλ ο πατηρ μου ο εν | τοις | τοις | ουρανοις |
| Mt. 16,18 | Mt. 16,18 καγω δε σοι λεγω οτι συ ει πετρος και επι ταυτη τη πετρα οικοδομησω μου την εκκλησιαν και πυλαι αδου ου κατισχυσουσιν αυτης |
| Mt. 16,20 | Mt. 16,20 τοτε | επετιμησεν | διεστειλατο | τοις μαθηταις ινα μηδενι ειπωσιν οτι αυτος εστιν ο χριστος |
| Mt. 16,21 | Mt. 16,21 απο τοτε ηρξατο | ιησους χριστος | ο ιησους | δεικνυειν τοις μαθηταις αυτου οτι δει αυτον εις ιεροσολυμα απελθειν και πολλα παθειν απο των πρεσβυτερων και αρχιερεων και γραμματεων και αποκτανθηναι και τη τριτη ημερα εγερθηναι |
| Mt. 16,22 | Mt. 16,22 και προσλαβομενος αυτον ο πετρος ηρξατο επιτιμαν αυτω λεγων ιλεως σοι κυριε ου μη εσται σοι τουτο |
| Mt. 16,24 | Mt. 16,24 τοτε | ο | ο | ιησους ειπεν τοις μαθηταις αυτου ει τις θελει οπισω μου ελθειν απαρνησασθω εαυτον και αρατω τον σταυρον αυτου και ακολουθειτω μοι |
| Mt. 16,25 | Mt. 16,25 ος γαρ εαν θελη την ψυχην αυτου σωσαι απολεσει αυτην ος δ αν απολεση την ψυχην αυτου ενεκεν εμου ευρησει αυτην |
| Mt. 16,26 | Mt. 16,26 τι γαρ ωφεληθησεται ανθρωπος εαν τον κοσμον ολον κερδηση την δε ψυχην αυτου ζημιωθη η τι δωσει ανθρωπος ανταλλαγμα της ψυχης αυτου |
| Mt. 16,27 | Mt. 16,27 μελλει γαρ ο υιος του ανθρωπου ερχεσθαι εν τη δοξη του πατρος αυτου μετα των αγγελων αυτου και τοτε αποδωσει εκαστω κατα την πραξιν αυτου |
| Mt. 16,28 | Mt. 16,28 αμην λεγω υμιν οτι εισιν τινες των ωδε εστωτων οιτινες ου μη γευσωνται θανατου εως αν ιδωσιν τον υιον του ανθρωπου ερχομενον εν τη βασιλεια αυτου |
| Mt. 17,1 | Mt. 17,1 και μεθ ημερας εξ παραλαμβανει ο ιησους τον πετρον και ιακωβον και ιωαννην τον αδελφον αυτου και αναφερει αυτους εις ορος υψηλον κατ ιδιαν |
| Mt. 17,2 | Mt. 17,2 και μετεμορφωθη εμπροσθεν αυτων και ελαμψεν το προσωπον αυτου ως ο ηλιος τα δε ιματια αυτου εγενετο λευκα ως το φως |
| Mt. 17,3 | Mt. 17,3 και ιδου ωφθη αυτοις μωυσης και ηλιας συλλαλουντες μετ αυτου |
| Mt. 17,5 | Mt. 17,5 ετι αυτου λαλουντος ιδου νεφελη φωτεινη επεσκιασεν αυτους και ιδου φωνη εκ της νεφελης λεγουσα ουτος εστιν ο υιος μου ο αγαπητος εν ω ευδοκησα ακουετε αυτου |
| Mt. 17,6 | Mt. 17,6 και ακουσαντες οι μαθηται επεσαν επι προσωπον αυτων και εφοβηθησαν σφοδρα |
| Mt. 17,7 | Mt. 17,7 και προσηλθεν ο ιησους και αψαμενος αυτων ειπεν εγερθητε και μη φοβεισθε |
| Mt. 17,8 | Mt. 17,8 επαραντες δε τους οφθαλμους αυτων ουδενα ειδον ει μη αυτον ιησουν μονον |
| Mt. 17,9 | Mt. 17,9 και καταβαινοντων αυτων εκ του ορους ενετειλατο αυτοις ο ιησους λεγων μηδενι ειπητε το οραμα εως ου ο υιος του ανθρωπου εκ νεκρων εγερθη |
| Mt. 17,10 | Mt. 17,10 και επηρωτησαν αυτον οι μαθηται λεγοντες τι ουν οι γραμματεις λεγουσιν οτι ηλιαν δει ελθειν πρωτον |
| Mt. 17,12 | Mt. 17,12 λεγω δε υμιν οτι ηλιας ηδη ηλθεν και ουκ επεγνωσαν αυτον αλλα εποιησαν εν αυτω οσα ηθελησαν ουτως και ο υιος του ανθρωπου μελλει πασχειν υπ αυτων |
| Mt. 17,13 | Mt. 17,13 τοτε συνηκαν οι μαθηται οτι περι ιωαννου του βαπτιστου ειπεν αυτοις |
| Mt. 17,14 | Mt. 17,14 και ελθοντων προς τον οχλον προσηλθεν αυτω ανθρωπος γονυπετων αυτον |
| Mt. 17,16 | Mt. 17,16 και προσηνεγκα αυτον τοις μαθηταις σου και ουκ ηδυνηθησαν αυτον θεραπευσαι |
| Mt. 17,17 | Mt. 17,17 αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν ω γενεα απιστος και διεστραμμενη εως ποτε μεθ υμων εσομαι εως ποτε ανεξομαι υμων φερετε μοι αυτον ωδε |
| Mt. 17,18 | Mt. 17,18 και επετιμησεν αυτω ο ιησους και εξηλθεν απ αυτου το δαιμονιον και εθεραπευθη ο παις απο της ωρας εκεινης |
| Mt. 17,19 | Mt. 17,19 τοτε προσελθοντες οι μαθηται τω ιησου κατ ιδιαν ειπον δια τι ημεις ουκ ηδυνηθημεν εκβαλειν αυτο |
| Mt. 17,20 | Mt. 17,20 ο δε λεγει αυτοις δια την ολιγοπιστιαν υμων αμην γαρ λεγω υμιν εαν εχητε πιστιν ως κοκκον σιναπεως ερειτε τω ορει τουτω μεταβα ενθεν εκει και μεταβησεται και ουδεν αδυνατησει υμιν 17:21 |
| Mt. 17,22 | Mt. 17,22 συστρεφομενων δε αυτων εν τη γαλιλαια ειπεν αυτοις ο ιησους μελλει ο υιος του ανθρωπου παραδιδοσθαι εις χειρας ανθρωπων |
| Mt. 17,23 | Mt. 17,23 και αποκτενουσιν αυτον και τη τριτη ημερα εγερθησεται και ελυπηθησαν σφοδρα |
| Mt. 17,24 | Mt. 17,24 ελθοντων δε αυτων εις καφαρναουμ προσηλθον οι τα διδραχμα λαμβανοντες τω πετρω και ειπαν ο διδασκαλος υμων ου τελει | τα | τα | διδραχμα |
| Mt. 17,25 | Mt. 17,25 λεγει ναι και ελθοντα εις την οικιαν προεφθασεν αυτον ο ιησους λεγων τι σοι δοκει σιμων οι βασιλεις της γης απο τινων λαμβανουσιν τελη η κηνσον απο των υιων αυτων η απο των αλλοτριων |
| Mt. 17,26 | Mt. 17,26 ειποντος δε απο των αλλοτριων εφη αυτω ο ιησους αρα γε ελευθεροι εισιν οι υιοι |
| Mt. 17,27 | Mt. 17,27 ινα δε μη σκανδαλισωμεν αυτους πορευθεις εις θαλασσαν βαλε αγκιστρον και τον αναβαντα πρωτον ιχθυν αρον και ανοιξας το στομα αυτου ευρησεις στατηρα εκεινον λαβων δος αυτοις αντι εμου και σου |
| Mt. 18,2 | Mt. 18,2 και προσκαλεσαμενος παιδιον εστησεν αυτο εν μεσω αυτων |
| Mt. 18,6 | Mt. 18,6 ος δ αν σκανδαλιση ενα των μικρων τουτων των πιστευοντων εις εμε συμφερει αυτω ινα κρεμασθη μυλος ονικος περι τον τραχηλον αυτου και καταποντισθη εν τω πελαγει της θαλασσης |
| Mt. 18,8 | Mt. 18,8 ει δε η χειρ σου η ο πους σου σκανδαλιζει σε εκκοψον αυτον και βαλε απο σου καλον σοι εστιν εισελθειν εις την ζωην κυλλον η χωλον η δυο χειρας η δυο ποδας εχοντα βληθηναι εις το πυρ το αιωνιον |
| Mt. 18,9 | Mt. 18,9 και ει ο οφθαλμος σου σκανδαλιζει σε εξελε αυτον και βαλε απο σου καλον σοι εστιν μονοφθαλμον εις την ζωην εισελθειν η δυο οφθαλμους εχοντα βληθηναι εις την γεενναν του πυρος |
| Mt. 18,10 | Mt. 18,10 ορατε μη καταφρονησητε ενος των μικρων τουτων λεγω γαρ υμιν οτι οι αγγελοι αυτων εν ουρανοις δια παντος βλεπουσιν το προσωπον του πατρος μου του εν ουρανοις 18:11 |
| Mt. 18,12 | Mt. 18,12 τι υμιν δοκει εαν γενηται τινι ανθρωπω εκατον προβατα και πλανηθη εν εξ αυτων ουχι αφησει τα ενενηκοντα εννεα επι τα ορη και πορευθεις ζητει το πλανωμενον |
| Mt. 18,13 | Mt. 18,13 και εαν γενηται ευρειν αυτο αμην λεγω υμιν οτι χαιρει επ αυτω μαλλον η επι τοις ενενηκοντα εννεα τοις μη πεπλανημενοις |
| Mt. 18,15 | Mt. 18,15 εαν δε αμαρτηση εις σε | ο αδελφος σου υπαγε ελεγξον αυτον μεταξυ σου και αυτου μονου εαν σου ακουση εκερδησας τον αδελφον σου |
| Mt. 18,17 | Mt. 18,17 εαν δε παρακουση αυτων | ειπον | ειπε | τη εκκλησια εαν δε και της εκκλησιας παρακουση εστω σοι ωσπερ ο εθνικος και ο τελωνης |
| Mt. 18,19 | Mt. 18,19 παλιν αμην λεγω υμιν οτι εαν δυο συμφωνησωσιν εξ υμων επι της γης περι παντος πραγματος ου εαν αιτησωνται γενησεται αυτοις παρα του πατρος μου του εν ουρανοις |
| Mt. 18,20 | Mt. 18,20 ου γαρ εισιν δυο η τρεις συνηγμενοι εις το εμον ονομα εκει ειμι εν μεσω αυτων |
| Mt. 18,21 | Mt. 18,21 τοτε προσελθων ο πετρος ειπεν | αυτω | αυτω | κυριε ποσακις αμαρτησει εις εμε ο αδελφος μου και αφησω αυτω εως επτακις |
| Mt. 18,22 | Mt. 18,22 λεγει αυτω ο ιησους ου λεγω σοι εως επτακις αλλα εως εβδομηκοντακις επτα |
| Mt. 18,23 | Mt. 18,23 δια τουτο ωμοιωθη η βασιλεια των ουρανων ανθρωπω βασιλει ος ηθελησεν συναραι λογον μετα των δουλων αυτου |
| Mt. 18,24 | Mt. 18,24 αρξαμενου δε αυτου συναιρειν | προσηχθη εις αυτω | προσηνεχθη αυτω εις | οφειλετης μυριων ταλαντων |
| Mt. 18,25 | Mt. 18,25 μη εχοντος δε αυτου αποδουναι εκελευσεν αυτον ο κυριος πραθηναι και την γυναικα και τα τεκνα και παντα οσα εχει και αποδοθηναι |
| Mt. 18,26 | Mt. 18,26 πεσων ουν ο δουλος προσεκυνει αυτω λεγων μακροθυμησον επ εμοι και παντα αποδωσω σοι |
| Mt. 18,27 | Mt. 18,27 σπλαγχνισθεις δε ο κυριος του δουλου | εκεινου | εκεινου | απελυσεν αυτον και το δανειον αφηκεν αυτω |
| Mt. 18,28 | Mt. 18,28 εξελθων δε ο δουλος εκεινος ευρεν ενα των συνδουλων αυτου ος ωφειλεν αυτω εκατον δηναρια και κρατησας αυτον επνιγεν λεγων αποδος ει τι οφειλεις |
| Mt. 18,29 | Mt. 18,29 πεσων ουν ο συνδουλος αυτου παρεκαλει αυτον λεγων μακροθυμησον επ εμοι και αποδωσω σοι |
| Mt. 18,30 | Mt. 18,30 ο δε ουκ ηθελεν αλλα απελθων εβαλεν αυτον εις φυλακην εως αποδω το οφειλομενον |
| Mt. 18,31 | Mt. 18,31 ιδοντες ουν οι συνδουλοι αυτου τα γενομενα ελυπηθησαν σφοδρα και ελθοντες διεσαφησαν τω κυριω εαυτων παντα τα γενομενα |
| Mt. 18,32 | Mt. 18,32 τοτε προσκαλεσαμενος αυτον ο κυριος αυτου λεγει αυτω δουλε πονηρε πασαν την οφειλην εκεινην αφηκα σοι επει παρεκαλεσας με |
| Mt. 18,34 | Mt. 18,34 και οργισθεις ο κυριος αυτου παρεδωκεν αυτον τοις βασανισταις εως | ου | ου | αποδω παν το οφειλομενον |
| Mt. 18,35 | Mt. 18,35 ουτως και ο πατηρ μου ο ουρανιος ποιησει υμιν εαν μη αφητε εκαστος τω αδελφω αυτου απο των καρδιων υμων |
| Mt. 19,2 | Mt. 19,2 και ηκολουθησαν αυτω οχλοι πολλοι και εθεραπευσεν αυτους εκει |
| Mt. 19,3 | Mt. 19,3 και προσηλθον αυτω φαρισαιοι πειραζοντες αυτον και λεγοντες ει εξεστιν ανθρωπω | απολυσαι την γυναικα αυτου κατα πασαν αιτιαν |
| Mt. 19,4 | Mt. 19,4 ο δε αποκριθεις ειπεν ουκ ανεγνωτε οτι ο κτισας απ αρχης αρσεν και θηλυ εποιησεν αυτους |
| Mt. 19,5 | Mt. 19,5 και ειπεν ενεκα τουτου καταλειψει ανθρωπος τον πατερα και την μητερα και κολληθησεται τη γυναικι αυτου και εσονται οι δυο εις σαρκα μιαν |
| Mt. 19,7 | Mt. 19,7 λεγουσιν αυτω τι ουν μωυσης ενετειλατο δουναι βιβλιον αποστασιου και απολυσαι αυτην | |
| Mt. 19,8 | Mt. 19,8 λεγει αυτοις οτι μωυσης προς την σκληροκαρδιαν υμων επετρεψεν υμιν απολυσαι τας γυναικας υμων απ αρχης δε ου γεγονεν ουτως |
| Mt. 19,9 | Mt. 19,9 λεγω δε υμιν οτι ος αν απολυση την γυναικα αυτου μη επι πορνεια και γαμηση αλλην μοιχαται |
| Mt. 19,10 | Mt. 19,10 λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου | ει ουτως εστιν η αιτια του ανθρωπου μετα της γυναικος ου συμφερει γαμησαι |
| Mt. 19,11 | Mt. 19,11 ο δε ειπεν αυτοις ου παντες χωρουσιν τον λογον τουτον | αλλ οις δεδοται |
| Mt. 19,13 | Mt. 19,13 τοτε προσηνεχθησαν αυτω παιδια ινα τας χειρας επιθη αυτοις και προσευξηται οι δε μαθηται επετιμησαν αυτοις |
| Mt. 19,14 | Mt. 19,14 ο δε ιησους ειπεν αφετε τα παιδια και μη κωλυετε αυτα ελθειν προς με των γαρ τοιουτων εστιν η βασιλεια των ουρανων |
| Mt. 19,15 | Mt. 19,15 και επιθεις τας χειρας αυτοις επορευθη εκειθεν |
| Mt. 19,16 | Mt. 19,16 και ιδου εις προσελθων αυτω ειπεν διδασκαλε τι αγαθον ποιησω ινα σχω ζωην αιωνιον |
| Mt. 19,17 | Mt. 19,17 ο δε ειπεν αυτω τι με ερωτας περι του αγαθου εις εστιν ο αγαθος ει δε θελεις εις την ζωην εισελθειν | τηρει | τηρησον | τας εντολας |
| Mt. 19,18 | Mt. 19,18 λεγει αυτω ποιας ο δε ιησους | εφη | ειπεν | το ου φονευσεις ου μοιχευσεις ου κλεψεις ου ψευδομαρτυρησεις |
| Mt. 19,20 | Mt. 19,20 λεγει αυτω ο νεανισκος | ταυτα παντα | παντα ταυτα | εφυλαξα τι ετι υστερω |
| Mt. 19,21 | Mt. 19,21 εφη αυτω ο ιησους ει θελεις τελειος ειναι υπαγε πωλησον σου τα υπαρχοντα και δος τοις πτωχοις και εξεις θησαυρον εν ουρανοις και δευρο ακολουθει μοι |
| Mt. 19,23 | Mt. 19,23 ο δε ιησους ειπεν τοις μαθηταις αυτου αμην λεγω υμιν οτι πλουσιος δυσκολως εισελευσεται εις την βασιλειαν των ουρανων |
| Mt. 19,26 | Mt. 19,26 εμβλεψας δε ο ιησους ειπεν αυτοις παρα ανθρωποις τουτο αδυνατον εστιν παρα δε θεω παντα δυνατα |
| Mt. 19,27 | Mt. 19,27 τοτε αποκριθεις ο πετρος ειπεν αυτω ιδου ημεις αφηκαμεν παντα και ηκολουθησαμεν σοι τι αρα εσται ημιν |
| Mt. 19,28 | Mt. 19,28 ο δε ιησους ειπεν αυτοις αμην λεγω υμιν οτι υμεις οι ακολουθησαντες μοι εν τη παλιγγενεσια οταν καθιση ο υιος του ανθρωπου επι θρονου δοξης αυτου καθησεσθε και υμεις επι δωδεκα θρονους κρινοντες τας δωδεκα φυλας του ισραηλ |
| Mt. 20,1 | Mt. 20,1 ομοια γαρ εστιν η βασιλεια των ουρανων ανθρωπω οικοδεσποτη οστις εξηλθεν αμα πρωι μισθωσασθαι εργατας εις τον αμπελωνα αυτου |
| Mt. 20,2 | Mt. 20,2 συμφωνησας δε μετα των εργατων εκ δηναριου την ημεραν απεστειλεν αυτους εις τον αμπελωνα αυτου |
| Mt. 20,6 | Mt. 20,6 περι δε την ενδεκατην εξελθων ευρεν αλλους εστωτας και λεγει αυτοις τι ωδε εστηκατε ολην την ημεραν αργοι |
| Mt. 20,7 | Mt. 20,7 λεγουσιν αυτω οτι ουδεις ημας εμισθωσατο λεγει αυτοις υπαγετε και υμεις εις τον αμπελωνα |
| Mt. 20,8 | Mt. 20,8 οψιας δε γενομενης λεγει ο κυριος του αμπελωνος τω επιτροπω αυτου καλεσον τους εργατας και αποδος αυτοις | τον μισθον αρξαμενος απο των εσχατων εως των πρωτων |
| Mt. 20,10 | Mt. 20,10 και ελθοντες οι πρωτοι ενομισαν οτι πλειον λημψονται και ελαβον το ανα δηναριον και αυτοι |
| Mt. 20,12 | Mt. 20,12 λεγοντες ουτοι οι εσχατοι μιαν ωραν εποιησαν και ισους | αυτους ημιν | ημιν αυτους | εποιησας τοις βαστασασιν το βαρος της ημερας και τον καυσωνα |
| Mt. 20,13 | Mt. 20,13 ο δε αποκριθεις ενι αυτων ειπεν εταιρε ουκ αδικω σε ουχι δηναριου συνεφωνησας μοι |
| Mt. 20,17 | Mt. 20,17 | μελλων δε αναβαινειν | και αναβαινων ο | ιησους εις ιεροσολυμα παρελαβεν τους δωδεκα μαθητας κατ ιδιαν και εν τη οδω ειπεν αυτοις |
| Mt. 20,18 | Mt. 20,18 ιδου αναβαινομεν εις ιεροσολυμα και ο υιος του ανθρωπου παραδοθησεται τοις αρχιερευσιν και γραμματευσιν και κατακρινουσιν αυτον | θανατω | θανατω | |
| Mt. 20,19 | Mt. 20,19 και παραδωσουσιν αυτον τοις εθνεσιν εις το εμπαιξαι και μαστιγωσαι και σταυρωσαι και τη τριτη ημερα εγερθησεται |
| Mt. 20,20 | Mt. 20,20 τοτε προσηλθεν αυτω η μητηρ των υιων ζεβεδαιου μετα των υιων αυτης προσκυνουσα και αιτουσα τι απ αυτου |
| Mt. 20,21 | Mt. 20,21 ο δε ειπεν αυτη τι θελεις λεγει αυτω ειπε ινα καθισωσιν ουτοι οι δυο υιοι μου εις εκ δεξιων σου | και εις εξ ευωνυμων σου εν τη βασιλεια σου |
| Mt. 20,22 | Mt. 20,22 αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν ουκ οιδατε τι αιτεισθε δυνασθε πιειν το ποτηριον ο εγω μελλω πινειν λεγουσιν αυτω δυναμεθα |
| Mt. 20,23 | Mt. 20,23 λεγει αυτοις το μεν ποτηριον μου πιεσθε το δε καθισαι εκ δεξιων μου και εξ ευωνυμων ουκ εστιν εμον τουτο | δουναι αλλ οις ητοιμασται υπο του πατρος μου |
| Mt. 20,25 | Mt. 20,25 ο δε ιησους προσκαλεσαμενος αυτους ειπεν οιδατε οτι οι αρχοντες των εθνων κατακυριευουσιν αυτων και οι μεγαλοι κατεξουσιαζουσιν αυτων |
| Mt. 20,28 | Mt. 20,28 ωσπερ ο υιος του ανθρωπου ουκ ηλθεν διακονηθηναι αλλα διακονησαι και δουναι την ψυχην αυτου λυτρον αντι πολλων |
| Mt. 20,29 | Mt. 20,29 και εκπορευομενων αυτων απο ιεριχω ηκολουθησεν αυτω οχλος πολυς |
| Mt. 20,31 | Mt. 20,31 ο δε οχλος επετιμησεν αυτοις ινα σιωπησωσιν οι δε μειζον εκραξαν λεγοντες | κυριε ελεησον ημας | ελεησον ημας κυριε | υιος δαυιδ |
| Mt. 20,32 | Mt. 20,32 και στας | ο | ο | ιησους εφωνησεν αυτους και ειπεν τι θελετε ποιησω υμιν |
| Mt. 20,33 | Mt. 20,33 λεγουσιν αυτω κυριε ινα ανοιγωσιν οι οφθαλμοι ημων |
| Mt. 20,34 | Mt. 20,34 σπλαγχνισθεις δε ο ιησους ηψατο των ομματων αυτων και ευθεως ανεβλεψαν και ηκολουθησαν αυτω |
| Mt. 21,2 | Mt. 21,2 λεγων αυτοις πορευεσθε εις την κωμην την κατεναντι υμων και ευθεως ευρησετε ονον δεδεμενην και πωλον μετ αυτης λυσαντες αγαγετε μοι |
| Mt. 21,3 | Mt. 21,3 και εαν τις υμιν ειπη τι ερειτε οτι ο κυριος αυτων χρειαν εχει ευθυς δε αποστελει αυτους |
| Mt. 21,6 | Mt. 21,6 πορευθεντες δε οι μαθηται και ποιησαντες καθως συνεταξεν αυτοις ο ιησους |
| Mt. 21,7 | Mt. 21,7 ηγαγον την ονον και τον πωλον και επεθηκαν επ αυτων τα ιματια και επεκαθισεν επανω αυτων |
| Mt. 21,9 | Mt. 21,9 οι δε οχλοι οι προαγοντες αυτον και οι ακολουθουντες εκραζον λεγοντες ωσαννα τω υιω δαυιδ ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυριου ωσαννα εν τοις υψιστοις |
| Mt. 21,10 | Mt. 21,10 και εισελθοντος αυτου εις ιεροσολυμα εσεισθη πασα η πολις λεγουσα τις εστιν ουτος |
| Mt. 21,13 | Mt. 21,13 και λεγει αυτοις γεγραπται ο οικος μου οικος προσευχης κληθησεται υμεις δε αυτον ποιειτε σπηλαιον ληστων |
| Mt. 21,14 | Mt. 21,14 και προσηλθον αυτω τυφλοι και χωλοι εν τω ιερω και εθεραπευσεν αυτους |
| Mt. 21,16 | Mt. 21,16 και ειπαν αυτω ακουεις τι ουτοι λεγουσιν ο δε ιησους λεγει αυτοις ναι ουδεποτε ανεγνωτε οτι εκ στοματος νηπιων και θηλαζοντων κατηρτισω αινον |
| Mt. 21,17 | Mt. 21,17 και καταλιπων αυτους εξηλθεν εξω της πολεως εις βηθανιαν και ηυλισθη εκει |
| Mt. 21,19 | Mt. 21,19 και ιδων συκην μιαν επι της οδου ηλθεν επ αυτην και ουδεν ευρεν εν αυτη ει μη φυλλα μονον και λεγει αυτη | ου| μηκετι εκ σου καρπος γενηται εις τον αιωνα και εξηρανθη παραχρημα η συκη |
| Mt. 21,21 | Mt. 21,21 αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν αυτοις αμην λεγω υμιν εαν εχητε πιστιν και μη διακριθητε ου μονον το της συκης ποιησετε αλλα καν τω ορει τουτω ειπητε αρθητι και βληθητι εις την θαλασσαν γενησεται |
| Mt. 21,23 | Mt. 21,23 και ελθοντος αυτου εις το ιερον προσηλθον αυτω διδασκοντι οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι του λαου λεγοντες εν ποια εξουσια ταυτα ποιεις και τις σοι εδωκεν την εξουσιαν ταυτην |
| Mt. 21,24 | Mt. 21,24 αποκριθεις | δε | δε | ο ιησους ειπεν αυτοις ερωτησω υμας καγω λογον ενα ον εαν ειπητε μοι καγω υμιν ερω εν ποια εξουσια ταυτα ποιω |
| Mt. 21,25 | Mt. 21,25 το βαπτισμα το ιωαννου ποθεν ην εξ ουρανου η εξ ανθρωπων οι δε διελογιζοντο εν εαυτοις λεγοντες εαν ειπωμεν εξ ουρανου ερει ημιν δια τι ουν ουκ επιστευσατε αυτω |
| Mt. 21,27 | Mt. 21,27 και αποκριθεντες τω ιησου ειπαν ουκ οιδαμεν εφη αυτοις και αυτος ουδε εγω λεγω υμιν εν ποια εξουσια ταυτα ποιω |
| Mt. 21,31 | Mt. 21,31 τις εκ των δυο εποιησεν το θελημα του πατρος λεγουσιν ο | υστερος | πρωτος | λεγει αυτοις ο ιησους αμην λεγω υμιν οτι οι τελωναι και αι πορναι προαγουσιν υμας εις την βασιλειαν του θεου |
| Mt. 21,32 | Mt. 21,32 ηλθεν γαρ ιωαννης προς υμας εν οδω δικαιοσυνης και ουκ επιστευσατε αυτω οι δε τελωναι και αι πορναι επιστευσαν αυτω υμεις δε ιδοντες ουδε μετεμεληθητε υστερον του πιστευσαι αυτω |
| Mt. 21,33 | Mt. 21,33 αλλην παραβολην ακουσατε ανθρωπος ην οικοδεσποτης οστις εφυτευσεν αμπελωνα και φραγμον αυτω περιεθηκεν και ωρυξεν εν αυτω ληνον και ωκοδομησεν πυργον και εξεδετο αυτον γεωργοις και απεδημησεν |
| Mt. 21,34 | Mt. 21,34 οτε δε ηγγισεν ο καιρος των καρπων απεστειλεν τους δουλους αυτου προς τους γεωργους λαβειν τους καρπους αυτου |
| Mt. 21,35 | Mt. 21,35 και λαβοντες οι γεωργοι τους δουλους αυτου ον μεν εδειραν ον δε απεκτειναν ον δε ελιθοβολησαν |
| Mt. 21,36 | Mt. 21,36 παλιν απεστειλεν αλλους δουλους πλειονας των πρωτων και εποιησαν αυτοις ωσαυτως |
| Mt. 21,37 | Mt. 21,37 υστερον δε απεστειλεν προς αυτους τον υιον αυτου λεγων εντραπησονται τον υιον μου |
| Mt. 21,38 | Mt. 21,38 οι δε γεωργοι ιδοντες τον υιον ειπον εν εαυτοις ουτος εστιν ο κληρονομος δευτε αποκτεινωμεν αυτον και σχωμεν την κληρονομιαν αυτου |
| Mt. 21,39 | Mt. 21,39 και λαβοντες αυτον εξεβαλον εξω του αμπελωνος και απεκτειναν |
| Mt. 21,41 | Mt. 21,41 λεγουσιν αυτω κακους κακως απολεσει αυτους και τον αμπελωνα εκδωσεται αλλοις γεωργοις οιτινες αποδωσουσιν αυτω τους καρπους εν τοις καιροις αυτων |
| Mt. 21,42 | Mt. 21,42 λεγει αυτοις ο ιησους ουδεποτε ανεγνωτε εν ταις γραφαις λιθον ον απεδοκιμασαν οι οικοδομουντες ουτος εγενηθη εις κεφαλην γωνιας παρα κυριου εγενετο αυτη και εστιν θαυμαστη εν οφθαλμοις ημων |
| Mt. 21,43 | Mt. 21,43 δια τουτο λεγω υμιν οτι αρθησεται αφ υμων η βασιλεια του θεου και δοθησεται εθνει ποιουντι τους καρπους αυτης |
| Mt. 21,44 | Mt. 21,44 και ο πεσων επι τον λιθον τουτον συνθλασθησεται εφ ον δ αν πεση λικμησει αυτον |
| Mt. 21,45 | Mt. 21,45 και ακουσαντες οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι τας παραβολας αυτου εγνωσαν οτι περι αυτων λεγει |
| Mt. 21,46 | Mt. 21,46 και ζητουντες αυτον κρατησαι εφοβηθησαν τους οχλους επει εις προφητην αυτον ειχον |
| Mt. 22,1 | Mt. 22,1 και αποκριθεις ο ιησους παλιν ειπεν εν παραβολαις αυτοις λεγων |
| Mt. 22,2 | Mt. 22,2 ωμοιωθη η βασιλεια των ουρανων ανθρωπω βασιλει οστις εποιησεν γαμους τω υιω αυτου |
| Mt. 22,3 | Mt. 22,3 και απεστειλεν τους δουλους αυτου καλεσαι τους κεκλημενους εις τους γαμους και ουκ ηθελον ελθειν |
| Mt. 22,5 | Mt. 22,5 οι δε αμελησαντες απηλθον ος μεν εις τον ιδιον αγρον ος δε επι την εμποριαν αυτου |
| Mt. 22,6 | Mt. 22,6 οι δε λοιποι κρατησαντες τους δουλους αυτου υβρισαν και απεκτειναν |
| Mt. 22,7 | Mt. 22,7 ο δε βασιλευς ωργισθη και πεμψας τα στρατευματα αυτου απωλεσεν τους φονεις εκεινους και την πολιν αυτων ενεπρησεν |
| Mt. 22,8 | Mt. 22,8 τοτε λεγει τοις δουλοις αυτου ο μεν γαμος ετοιμος εστιν οι δε κεκλημενοι ουκ ησαν αξιοι |
| Mt. 22,12 | Mt. 22,12 και λεγει αυτω εταιρε πως εισηλθες ωδε μη εχων ενδυμα γαμου ο δε εφιμωθη |
| Mt. 22,13 | Mt. 22,13 τοτε ο βασιλευς ειπεν τοις διακονοις δησαντες αυτου ποδας και χειρας εκβαλετε αυτον εις το σκοτος το εξωτερον εκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντων |
| Mt. 22,15 | Mt. 22,15 τοτε πορευθεντες οι φαρισαιοι συμβουλιον ελαβον οπως αυτον παγιδευσωσιν εν λογω |
| Mt. 22,16 | Mt. 22,16 και αποστελλουσιν αυτω τους μαθητας αυτων μετα των ηρωδιανων | λεγοντας | λεγοντες | διδασκαλε οιδαμεν οτι αληθης ει και την οδον του θεου εν αληθεια διδασκεις και ου μελει σοι περι ουδενος ου γαρ βλεπεις εις προσωπον ανθρωπων |
| Mt. 22,18 | Mt. 22,18 γνους δε ο ιησους την πονηριαν αυτων ειπεν τι με πειραζετε υποκριται |
| Mt. 22,19 | Mt. 22,19 επιδειξατε μοι το νομισμα του κηνσου οι δε προσηνεγκαν αυτω δηναριον |
| Mt. 22,20 | Mt. 22,20 και λεγει αυτοις τινος η εικων αυτη και η επιγραφη |
| Mt. 22,21 | Mt. 22,21 λεγουσιν αυτω | καισαρος τοτε λεγει αυτοις αποδοτε ουν τα καισαρος καισαρι και τα του θεου τω θεω |
| Mt. 22,22 | Mt. 22,22 και ακουσαντες εθαυμασαν και αφεντες αυτον απηλθαν |
| Mt. 22,23 | Mt. 22,23 εν εκεινη τη ημερα προσηλθον αυτω σαδδουκαιοι λεγοντες μη ειναι αναστασιν και επηρωτησαν αυτον |
| Mt. 22,24 | Mt. 22,24 λεγοντες διδασκαλε μωυσης ειπεν εαν τις αποθανη μη εχων τεκνα επιγαμβρευσει ο αδελφος αυτου την γυναικα αυτου και αναστησει σπερμα τω αδελφω αυτου |
| Mt. 22,25 | Mt. 22,25 ησαν δε παρ ημιν επτα αδελφοι και ο πρωτος γημας ετελευτησεν και μη εχων σπερμα αφηκεν την γυναικα αυτου τω αδελφω αυτου |
| Mt. 22,28 | Mt. 22,28 εν τη αναστασει ουν τινος των επτα εσται γυνη παντες γαρ εσχον αυτην |
| Mt. 22,29 | Mt. 22,29 αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν αυτοις πλανασθε μη ειδοτες τας γραφας μηδε την δυναμιν του θεου |
| Mt. 22,33 | Mt. 22,33 και ακουσαντες οι οχλοι εξεπλησσοντο επι τη διδαχη αυτου |
| Mt. 22,34 | Mt. 22,34 οι δε φαρισαιοι ακουσαντες οτι εφιμωσεν τους σαδδουκαιους συνηχθησαν επι το αυτο |
| Mt. 22,35 | Mt. 22,35 και επηρωτησεν εις εξ αυτων | νομικος | νομικος | πειραζων αυτον |
| Mt. 22,37 | Mt. 22,37 ο δε εφη αυτω αγαπησεις κυριον τον θεον σου εν ολη τη | καρδια σου και εν ολη τη ψυχη σου και εν ολη τη διανοια σου |
| Mt. 22,39 | Mt. 22,39 δευτερα δε | ομοια αυτη αγαπησεις τον πλησιον σου ως σεαυτον |
| Mt. 22,41 | Mt. 22,41 συνηγμενων δε των φαρισαιων επηρωτησεν αυτους ο ιησους |
| Mt. 22,42 | Mt. 22,42 λεγων τι υμιν δοκει περι του χριστου τινος υιος εστιν λεγουσιν αυτω του δαυιδ |
| Mt. 22,43 | Mt. 22,43 λεγει αυτοις πως ουν δαυιδ εν πνευματι καλει αυτον κυριον λεγων |
| Mt. 22,45 | Mt. 22,45 ει ουν δαυιδ καλει αυτον κυριον πως υιος αυτου εστιν |
| Mt. 22,46 | Mt. 22,46 και ουδεις εδυνατο αποκριθηναι αυτω λογον ουδε ετολμησεν τις απ εκεινης της ημερας επερωτησαι αυτον ουκετι |
| Mt. 23,1 | Mt. 23,1 τοτε | ο | ο | ιησους ελαλησεν τοις οχλοις και τοις μαθηταις αυτου |
| Mt. 23,3 | Mt. 23,3 παντα ουν οσα εαν ειπωσιν υμιν ποιησατε και τηρειτε κατα δε τα εργα αυτων μη ποιειτε λεγουσιν γαρ και ου ποιουσιν |
| Mt. 23,4 | Mt. 23,4 δεσμευουσιν δε φορτια βαρεα και δυσβαστακτα | και επιτιθεασιν επι τους ωμους των ανθρωπων αυτοι δε τω δακτυλω αυτων ου θελουσιν κινησαι αυτα |
| Mt. 23,5 | Mt. 23,5 παντα δε τα εργα αυτων ποιουσιν προς το θεαθηναι τοις ανθρωποις πλατυνουσιν γαρ τα φυλακτηρια αυτων και μεγαλυνουσιν τα κρασπεδα |
| Mt. 23,15 | Mt. 23,15 ουαι υμιν γραμματεις και φαρισαιοι υποκριται οτι περιαγετε την θαλασσαν και την ξηραν ποιησαι ενα προσηλυτον και οταν γενηται ποιειτε αυτον υιον γεεννης διπλοτερον υμων |
| Mt. 23,18 | Mt. 23,18 και ος αν ομοση εν τω θυσιαστηριω ουδεν εστιν ος δ αν ομοση εν τω δωρω τω επανω αυτου οφειλει |
| Mt. 23,20 | Mt. 23,20 ο ουν ομοσας εν τω θυσιαστηριω ομνυει εν αυτω και εν πασιν τοις επανω αυτου |
| Mt. 23,21 | Mt. 23,21 και ο ομοσας εν τω ναω ομνυει εν αυτω και εν τω κατοικουντι αυτον |
| Mt. 23,22 | Mt. 23,22 και ο ομοσας εν τω ουρανω ομνυει εν τω θρονω του θεου και εν τω καθημενω επανω αυτου |
| Mt. 23,26 | Mt. 23,26 φαρισαιε τυφλε καθαρισον πρωτον το εντος του ποτηριου | και της παροψιδος| ινα γενηται και το εκτος αυτου καθαρον |
| Mt. 23,30 | Mt. 23,30 και λεγετε ει ημεθα εν ταις ημεραις των πατερων ημων ουκ αν ημεθα αυτων κοινωνοι εν τω αιματι των προφητων |
| Mt. 23,34 | Mt. 23,34 δια τουτο ιδου εγω αποστελλω προς υμας προφητας και σοφους και γραμματεις εξ αυτων αποκτενειτε και σταυρωσετε και εξ αυτων μαστιγωσετε εν ταις συναγωγαις υμων και διωξετε απο πολεως εις πολιν |
| Mt. 23,37 | Mt. 23,37 ιερουσαλημ ιερουσαλημ η αποκτεινουσα τους προφητας και λιθοβολουσα τους απεσταλμενους προς αυτην ποσακις ηθελησα επισυναγαγειν τα τεκνα σου ον τροπον ορνις επισυναγει τα νοσσια | αυτης | αυτης | υπο τας πτερυγας και ουκ ηθελησατε |
| Mt. 24,1 | Mt. 24,1 και εξελθων ο ιησους απο του ιερου επορευετο και προσηλθον οι μαθηται αυτου επιδειξαι αυτω τας οικοδομας του ιερου |
| Mt. 24,2 | Mt. 24,2 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις ου βλεπετε ταυτα παντα αμην λεγω υμιν ου μη αφεθη ωδε λιθος επι λιθον ος ου καταλυθησεται |
| Mt. 24,3 | Mt. 24,3 καθημενου δε αυτου επι του ορους των ελαιων προσηλθον αυτω οι μαθηται κατ ιδιαν λεγοντες | ειπον | ειπε | ημιν ποτε ταυτα εσται και τι το σημειον της σης παρουσιας και συντελειας του αιωνος |
| Mt. 24,4 | Mt. 24,4 και αποκριθεις ο ιησους ειπεν αυτοις βλεπετε μη τις υμας πλανηση |
| Mt. 24,17 | Mt. 24,17 ο επι του δωματος μη καταβατω αραι τα εκ της οικιας αυτου |
| Mt. 24,18 | Mt. 24,18 και ο εν τω αγρω μη επιστρεψατω οπισω αραι το ιματιον αυτου |
| Mt. 24,29 | Mt. 24,29 ευθεως δε μετα την θλιψιν των ημερων εκεινων ο ηλιος σκοτισθησεται και η σεληνη ου δωσει το φεγγος αυτης και οι αστερες πεσουνται απο του ουρανου και αι δυναμεις των ουρανων σαλευθησονται |
| Mt. 24,31 | Mt. 24,31 και αποστελει τους αγγελους αυτου μετα σαλπιγγος μεγαλης και επισυναξουσιν τους εκλεκτους αυτου εκ των τεσσαρων ανεμων απ ακρων ουρανων εως των ακρων αυτων |
| Mt. 24,32 | Mt. 24,32 απο δε της συκης μαθετε την παραβολην οταν ηδη ο κλαδος αυτης γενηται απαλος και τα φυλλα εκφυη γινωσκετε οτι εγγυς το θερος |
| Mt. 24,43 | Mt. 24,43 εκεινο δε γινωσκετε οτι ει ηδει ο οικοδεσποτης ποια φυλακη ο κλεπτης ερχεται εγρηγορησεν αν και ουκ αν ειασεν διορυχθηναι την οικιαν αυτου |
| Mt. 24,45 | Mt. 24,45 τις αρα εστιν ο πιστος δουλος και φρονιμος ον κατεστησεν ο κυριος επι της οικετειας αυτου του δουναι αυτοις την τροφην εν καιρω |
| Mt. 24,46 | Mt. 24,46 μακαριος ο δουλος εκεινος ον ελθων ο κυριος αυτου ευρησει ουτως ποιουντα |
| Mt. 24,47 | Mt. 24,47 αμην λεγω υμιν οτι επι πασιν τοις υπαρχουσιν αυτου καταστησει αυτον |
| Mt. 24,48 | Mt. 24,48 εαν δε ειπη ο κακος δουλος εκεινος εν τη καρδια αυτου χρονιζει μου ο κυριος |
| Mt. 24,49 | Mt. 24,49 και αρξηται τυπτειν τους συνδουλους αυτου εσθιη δε και πινη μετα των μεθυοντων |
| Mt. 24,51 | Mt. 24,51 και διχοτομησει αυτον και το μερος αυτου μετα των υποκριτων θησει εκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντων |
| Mt. 25,2 | Mt. 25,2 πεντε δε εξ αυτων ησαν μωραι και πεντε φρονιμοι |
| Mt. 25,3 | Mt. 25,3 αι γαρ μωραι λαβουσαι τας λαμπαδας | αυτων | αυτων | ουκ ελαβον μεθ εαυτων ελαιον |
| Mt. 25,6 | Mt. 25,6 μεσης δε νυκτος κραυγη γεγονεν ιδου ο νυμφιος εξερχεσθε εις απαντησιν αυτου | |
| Mt. 25,10 | Mt. 25,10 απερχομενων δε αυτων αγορασαι ηλθεν ο νυμφιος και αι ετοιμοι εισηλθον μετ αυτου εις τους γαμους και εκλεισθη η θυρα |
| Mt. 25,14 | Mt. 25,14 ωσπερ γαρ ανθρωπος αποδημων εκαλεσεν τους ιδιους δουλους και παρεδωκεν αυτοις τα υπαρχοντα αυτου |
| Mt. 25,16 | Mt. 25,16 πορευθεις ο τα πεντε ταλαντα λαβων ηργασατο εν αυτοις και εκερδησεν αλλα πεντε |
| Mt. 25,18 | Mt. 25,18 ο δε το εν λαβων απελθων ωρυξεν γην και εκρυψεν το αργυριον του κυριου αυτου |
| Mt. 25,19 | Mt. 25,19 μετα δε πολυν χρονον ερχεται ο κυριος των δουλων εκεινων και συναιρει λογον μετ αυτων |
| Mt. 25,21 | Mt. 25,21 εφη αυτω ο κυριος αυτου ευ δουλε αγαθε και πιστε επι ολιγα ης πιστος επι πολλων σε καταστησω εισελθε εις την χαραν του κυριου σου |
| Mt. 25,23 | Mt. 25,23 εφη αυτω ο κυριος αυτου ευ δουλε αγαθε και πιστε επι ολιγα ης πιστος επι πολλων σε καταστησω εισελθε εις την χαραν του κυριου σου |
| Mt. 25,26 | Mt. 25,26 αποκριθεις δε ο κυριος αυτου ειπεν αυτω πονηρε δουλε και οκνηρε ηδεις οτι θεριζω οπου ουκ εσπειρα και συναγω οθεν ου διεσκορπισα |
| Mt. 25,28 | Mt. 25,28 αρατε ουν απ αυτου το ταλαντον και δοτε τω εχοντι τα δεκα ταλαντα |
| Mt. 25,29 | Mt. 25,29 τω γαρ εχοντι παντι δοθησεται και περισσευθησεται του δε μη εχοντος και ο εχει αρθησεται απ αυτου |
| Mt. 25,31 | Mt. 25,31 οταν δε ελθη ο υιος του ανθρωπου εν τη δοξη αυτου και παντες οι αγγελοι μετ αυτου τοτε καθισει επι θρονου δοξης αυτου |
| Mt. 25,32 | Mt. 25,32 και συναχθησονται εμπροσθεν αυτου παντα τα εθνη και αφορισει αυτους απ αλληλων ωσπερ ο ποιμην αφοριζει τα προβατα απο των εριφων |
| Mt. 25,33 | Mt. 25,33 και στησει τα μεν προβατα εκ δεξιων αυτου τα δε εριφια εξ ευωνυμων |
| Mt. 25,34 | Mt. 25,34 τοτε ερει ο βασιλευς τοις εκ δεξιων αυτου δευτε οι ευλογημενοι του πατρος μου κληρονομησατε την ητοιμασμενην υμιν βασιλειαν απο καταβολης κοσμου |
| Mt. 25,37 | Mt. 25,37 τοτε αποκριθησονται αυτω οι δικαιοι λεγοντες κυριε ποτε σε ειδομεν πεινωντα και εθρεψαμεν η διψωντα και εποτισαμεν |
| Mt. 25,40 | Mt. 25,40 και αποκριθεις ο βασιλευς ερει αυτοις αμην λεγω υμιν εφ οσον εποιησατε ενι τουτων των αδελφων μου των ελαχιστων εμοι εποιησατε |
| Mt. 25,41 | Mt. 25,41 τοτε ερει και τοις εξ ευωνυμων πορευεσθε απ εμου οι | κατηραμενοι εις το πυρ το αιωνιον το ητοιμασμενον τω διαβολω και τοις αγγελοις αυτου |
| Mt. 25,44 | Mt. 25,44 τοτε αποκριθησονται και αυτοι λεγοντες κυριε ποτε σε ειδομεν πεινωντα η διψωντα η ξενον η γυμνον η ασθενη η εν φυλακη και ου διηκονησαμεν σοι |
| Mt. 25,45 | Mt. 25,45 τοτε αποκριθησεται αυτοις λεγων αμην λεγω υμιν εφ οσον ουκ εποιησατε ενι τουτων των ελαχιστων ουδε εμοι εποιησατε |
| Mt. 26,1 | Mt. 26,1 και εγενετο οτε ετελεσεν ο ιησους παντας τους λογους τουτους ειπεν τοις μαθηταις αυτου |
| Mt. 26,7 | Mt. 26,7 προσηλθεν αυτω γυνη εχουσα αλαβαστρον μυρου βαρυτιμου και κατεχεεν επι της κεφαλης αυτου ανακειμενου |
| Mt. 26,10 | Mt. 26,10 γνους δε ο ιησους ειπεν αυτοις τι κοπους παρεχετε τη γυναικι εργον γαρ καλον ηργασατο εις εμε |
| Mt. 26,12 | Mt. 26,12 βαλουσα γαρ αυτη το μυρον τουτο επι του σωματος μου προς το ενταφιασαι με εποιησεν |
| Mt. 26,13 | Mt. 26,13 αμην λεγω υμιν οπου εαν κηρυχθη το ευαγγελιον τουτο εν ολω τω κοσμω λαληθησεται και ο εποιησεν αυτη εις μνημοσυνον αυτης |
| Mt. 26,15 | Mt. 26,15 ειπεν τι θελετε μοι δουναι καγω υμιν παραδωσω αυτον οι δε εστησαν αυτω τριακοντα αργυρια |
| Mt. 26,16 | Mt. 26,16 και απο τοτε εζητει ευκαιριαν ινα αυτον παραδω |
| Mt. 26,18 | Mt. 26,18 ο δε ειπεν υπαγετε εις την πολιν προς τον δεινα και ειπατε αυτω ο διδασκαλος λεγει ο καιρος μου εγγυς εστιν προς σε ποιω το πασχα μετα των μαθητων μου |
| Mt. 26,19 | Mt. 26,19 και εποιησαν οι μαθηται ως συνεταξεν αυτοις ο ιησους και ητοιμασαν το πασχα |
| Mt. 26,21 | Mt. 26,21 και εσθιοντων αυτων ειπεν αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με |
| Mt. 26,22 | Mt. 26,22 και λυπουμενοι σφοδρα ηρξαντο λεγειν αυτω εις εκαστος μητι εγω ειμι κυριε |
| Mt. 26,24 | Mt. 26,24 ο μεν υιος του ανθρωπου υπαγει καθως γεγραπται περι αυτου ουαι δε τω ανθρωπω εκεινω δι ου ο υιος του ανθρωπου παραδιδοται καλον ην αυτω ει ουκ εγεννηθη ο ανθρωπος εκεινος |
| Mt. 26,25 | Mt. 26,25 αποκριθεις δε ιουδας ο παραδιδους αυτον ειπεν μητι εγω ειμι ραββι λεγει αυτω συ ειπας |
| Mt. 26,26 | Mt. 26,26 εσθιοντων δε αυτων λαβων ο ιησους αρτον και ευλογησας εκλασεν και δους τοις μαθηταις ειπεν λαβετε φαγετε τουτο εστιν το σωμα μου |
| Mt. 26,27 | Mt. 26,27 και λαβων ποτηριον | και | και | ευχαριστησας εδωκεν αυτοις λεγων πιετε εξ αυτου παντες |
| Mt. 26,29 | Mt. 26,29 λεγω δε υμιν ου μη πιω απ αρτι εκ τουτου του γενηματος της αμπελου εως της ημερας εκεινης οταν αυτο πινω μεθ υμων καινον εν τη βασιλεια του πατρος μου |
| Mt. 26,31 | Mt. 26,31 τοτε λεγει αυτοις ο ιησους παντες υμεις σκανδαλισθησεσθε εν εμοι εν τη νυκτι ταυτη γεγραπται γαρ παταξω τον ποιμενα και διασκορπισθησονται τα προβατα της ποιμνης |
| Mt. 26,33 | Mt. 26,33 αποκριθεις δε ο πετρος ειπεν αυτω ει παντες σκανδαλισθησονται εν σοι εγω ουδεποτε σκανδαλισθησομαι |
| Mt. 26,34 | Mt. 26,34 εφη αυτω ο ιησους αμην λεγω σοι οτι εν ταυτη τη νυκτι πριν αλεκτορα φωνησαι τρις απαρνηση με |
| Mt. 26,35 | Mt. 26,35 λεγει αυτω ο πετρος καν δεη με συν σοι αποθανειν ου μη σε απαρνησομαι ομοιως και παντες οι μαθηται ειπαν |
| Mt. 26,36 | Mt. 26,36 τοτε ερχεται μετ αυτων ο ιησους εις χωριον λεγομενον γεθσημανι και λεγει τοις μαθηταις καθισατε αυτου εως ου απελθων εκει προσευξωμαι |
| Mt. 26,38 | Mt. 26,38 τοτε λεγει αυτοις περιλυπος εστιν η ψυχη μου εως θανατου μεινατε ωδε και γρηγορειτε μετ εμου |
| Mt. 26,39 | Mt. 26,39 και προελθων μικρον επεσεν επι προσωπον αυτου προσευχομενος και λεγων πατερ μου ει δυνατον εστιν παρελθατω απ εμου το ποτηριον τουτο πλην ουχ ως εγω θελω αλλ ως συ |
| Mt. 26,40 | Mt. 26,40 και ερχεται προς τους μαθητας και ευρισκει αυτους καθευδοντας και λεγει τω πετρω ουτως ουκ ισχυσατε μιαν ωραν γρηγορησαι μετ εμου |
| Mt. 26,42 | Mt. 26,42 παλιν εκ δευτερου απελθων προσηυξατο | λεγων | λεγων | πατερ μου ει ου δυναται τουτο παρελθειν εαν μη αυτο πιω γενηθητω το θελημα σου |
| Mt. 26,43 | Mt. 26,43 και ελθων παλιν ευρεν αυτους καθευδοντας ησαν γαρ αυτων οι οφθαλμοι βεβαρημενοι |
| Mt. 26,44 | Mt. 26,44 και αφεις αυτους παλιν απελθων προσηυξατο εκ τριτου τον αυτον λογον ειπων παλιν |
| Mt. 26,45 | Mt. 26,45 τοτε ερχεται προς τους μαθητας και λεγει αυτοις καθευδετε το | λοιπον και αναπαυεσθε ιδου ηγγικεν η ωρα και ο υιος του ανθρωπου παραδιδοται εις χειρας αμαρτωλων |
| Mt. 26,47 | Mt. 26,47 και ετι αυτου λαλουντος ιδου ιουδας εις των δωδεκα ηλθεν και μετ αυτου οχλος πολυς μετα μαχαιρων και ξυλων απο των αρχιερεων και πρεσβυτερων του λαου |
| Mt. 26,48 | Mt. 26,48 ο δε παραδιδους αυτον εδωκεν αυτοις σημειον λεγων ον αν φιλησω αυτος εστιν κρατησατε αυτον |
| Mt. 26,49 | Mt. 26,49 και ευθεως προσελθων τω ιησου ειπεν χαιρε ραββι και κατεφιλησεν αυτον |
| Mt. 26,50 | Mt. 26,50 ο δε ιησους ειπεν αυτω εταιρε εφ ο παρει τοτε προσελθοντες επεβαλον τας χειρας επι τον ιησουν και εκρατησαν αυτον |
| Mt. 26,51 | Mt. 26,51 και ιδου εις των μετα ιησου εκτεινας την χειρα απεσπασεν την μαχαιραν αυτου και παταξας τον δουλον του αρχιερεως αφειλεν αυτου το ωτιον |
| Mt. 26,52 | Mt. 26,52 τοτε λεγει αυτω ο ιησους αποστρεψον την μαχαιραν σου εις τον τοπον αυτης παντες γαρ οι λαβοντες μαχαιραν εν μαχαιρη απολουνται |
| Mt. 26,56 | Mt. 26,56 τουτο δε ολον γεγονεν ινα πληρωθωσιν αι γραφαι των προφητων τοτε οι μαθηται παντες αφεντες αυτον εφυγον |
| Mt. 26,58 | Mt. 26,58 ο δε πετρος ηκολουθει αυτω | απο | απο | μακροθεν εως της αυλης του αρχιερεως και εισελθων εσω εκαθητο μετα των υπηρετων ιδειν το τελος |
| Mt. 26,59 | Mt. 26,59 οι δε αρχιερεις και το συνεδριον ολον εζητουν ψευδομαρτυριαν κατα του ιησου οπως αυτον θανατωσωσιν |
| Mt. 26,62 | Mt. 26,62 και αναστας ο αρχιερευς ειπεν αυτω ουδεν αποκρινη τι ουτοι σου καταμαρτυρουσιν |
| Mt. 26,63 | Mt. 26,63 ο δε ιησους εσιωπα και ο αρχιερευς ειπεν αυτω εξορκιζω σε κατα του θεου του ζωντος ινα ημιν ειπης ει συ ει ο χριστος ο υιος του θεου |
| Mt. 26,64 | Mt. 26,64 λεγει αυτω ο ιησους συ ειπας πλην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τον υιον του ανθρωπου καθημενον εκ δεξιων της δυναμεως και ερχομενον επι των νεφελων του ουρανου |
| Mt. 26,65 | Mt. 26,65 τοτε ο αρχιερευς διερρηξεν τα ιματια αυτου λεγων εβλασφημησεν τι ετι χρειαν εχομεν μαρτυρων ιδε νυν ηκουσατε την βλασφημιαν |
| Mt. 26,67 | Mt. 26,67 τοτε ενεπτυσαν εις το προσωπον αυτου και εκολαφισαν αυτον οι δε εραπισαν |
| Mt. 26,69 | Mt. 26,69 ο δε πετρος εκαθητο εξω εν τη αυλη και προσηλθεν αυτω μια παιδισκη λεγουσα και συ ησθα μετα ιησου του γαλιλαιου |
| Mt. 26,71 | Mt. 26,71 εξελθοντα δε εις τον πυλωνα ειδεν αυτον αλλη και λεγει τοις εκει ουτος ην μετα ιησου του ναζωραιου |
| Mt. 26,73 | Mt. 26,73 μετα μικρον δε προσελθοντες οι εστωτες ειπον τω πετρω αληθως και συ εξ αυτων ει και γαρ η λαλια σου δηλον σε ποιει |
| Mt. 27,1 | Mt. 27,1 πρωιας δε γενομενης συμβουλιον ελαβον παντες οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι του λαου κατα του ιησου ωστε θανατωσαι αυτον |
| Mt. 27,2 | Mt. 27,2 και δησαντες αυτον απηγαγον και παρεδωκαν πιλατω τω ηγεμονι |
| Mt. 27,3 | Mt. 27,3 τοτε ιδων ιουδας ο | παραδους | παραδιδους | αυτον οτι κατεκριθη μεταμεληθεις εστρεψεν τα τριακοντα αργυρια τοις αρχιερευσιν και πρεσβυτεροις |
| Mt. 27,6 | Mt. 27,6 οι δε αρχιερεις λαβοντες τα αργυρια ειπαν ουκ εξεστιν βαλειν αυτα εις τον κορβαναν επει τιμη αιματος εστιν |
| Mt. 27,7 | Mt. 27,7 συμβουλιον δε λαβοντες ηγορασαν εξ αυτων τον αγρον του κεραμεως εις ταφην τοις ξενοις |
| Mt. 27,10 | Mt. 27,10 και εδωκαν αυτα εις τον αγρον του κεραμεως καθα συνεταξεν μοι κυριος |
| Mt. 27,11 | Mt. 27,11 ο δε ιησους εσταθη εμπροσθεν του ηγεμονος και επηρωτησεν αυτον ο ηγεμων λεγων συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων ο δε ιησους εφη συ λεγεις |
| Mt. 27,12 | Mt. 27,12 και εν τω κατηγορεισθαι αυτον υπο των αρχιερεων και πρεσβυτερων ουδεν απεκρινατο |
| Mt. 27,13 | Mt. 27,13 τοτε λεγει αυτω ο πιλατος ουκ ακουεις ποσα σου καταμαρτυρουσιν |
| Mt. 27,14 | Mt. 27,14 και ουκ απεκριθη αυτω προς ουδε εν ρημα ωστε θαυμαζειν τον ηγεμονα λιαν |
| Mt. 27,17 | Mt. 27,17 συνηγμενων ουν αυτων ειπεν αυτοις ο πιλατος τινα θελετε απολυσω υμιν | τον | ιησουν τον | βαραββαν η ιησουν τον λεγομενον χριστον |
| Mt. 27,18 | Mt. 27,18 ηδει γαρ οτι δια φθονον παρεδωκαν αυτον |
| Mt. 27,19 | Mt. 27,19 καθημενου δε αυτου επι του βηματος απεστειλεν προς αυτον η γυνη αυτου λεγουσα μηδεν σοι και τω δικαιω εκεινω πολλα γαρ επαθον σημερον κατ οναρ δι αυτον |
| Mt. 27,21 | Mt. 27,21 αποκριθεις δε ο ηγεμων ειπεν αυτοις τινα θελετε απο των δυο απολυσω υμιν οι δε ειπαν τον βαραββαν |
| Mt. 27,22 | Mt. 27,22 λεγει αυτοις ο πιλατος τι ουν ποιησω ιησουν τον λεγομενον χριστον λεγουσιν παντες σταυρωθητω |
| Mt. 27,25 | Mt. 27,25 και αποκριθεις πας ο λαος ειπεν το αιμα αυτου εφ ημας και επι τα τεκνα ημων |
| Mt. 27,26 | Mt. 27,26 τοτε απελυσεν αυτοις τον βαραββαν τον δε ιησουν φραγελλωσας παρεδωκεν ινα σταυρωθη |
| Mt. 27,27 | Mt. 27,27 τοτε οι στρατιωται του ηγεμονος παραλαβοντες τον ιησουν εις το πραιτωριον συνηγαγον επ αυτον ολην την σπειραν |
| Mt. 27,28 | Mt. 27,28 και εκδυσαντες αυτον χλαμυδα κοκκινην περιεθηκαν αυτω |
| Mt. 27,29 | Mt. 27,29 και πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν επι της κεφαλης αυτου και καλαμον εν τη δεξια αυτου και γονυπετησαντες εμπροσθεν αυτου ενεπαιξαν αυτω λεγοντες χαιρε βασιλευ των ιουδαιων |
| Mt. 27,30 | Mt. 27,30 και εμπτυσαντες εις αυτον ελαβον τον καλαμον και ετυπτον εις την κεφαλην αυτου |
| Mt. 27,31 | Mt. 27,31 και οτε ενεπαιξαν αυτω εξεδυσαν αυτον την χλαμυδα και ενεδυσαν αυτον τα ιματια αυτου και απηγαγον αυτον εις το σταυρωσαι |
| Mt. 27,32 | Mt. 27,32 εξερχομενοι δε ευρον ανθρωπον κυρηναιον ονοματι σιμωνα τουτον ηγγαρευσαν ινα αρη τον σταυρον αυτου |
| Mt. 27,34 | Mt. 27,34 εδωκαν αυτω πιειν οινον μετα χολης μεμιγμενον και γευσαμενος ουκ ηθελησεν πιειν |
| Mt. 27,35 | Mt. 27,35 σταυρωσαντες δε αυτον διεμερισαντο τα ιματια αυτου βαλλοντες κληρον |
| Mt. 27,36 | Mt. 27,36 και καθημενοι ετηρουν αυτον εκει |
| Mt. 27,37 | Mt. 27,37 και επεθηκαν επανω της κεφαλης αυτου την αιτιαν αυτου γεγραμμενην ουτος εστιν ιησους ο βασιλευς των ιουδαιων |
| Mt. 27,38 | Mt. 27,38 τοτε σταυρουνται συν αυτω δυο λησται εις εκ δεξιων και εις εξ ευωνυμων |
| Mt. 27,39 | Mt. 27,39 οι δε παραπορευομενοι εβλασφημουν αυτον κινουντες τας κεφαλας αυτων |
| Mt. 27,42 | Mt. 27,42 αλλους εσωσεν εαυτον ου δυναται σωσαι βασιλευς ισραηλ εστιν καταβατω νυν απο του σταυρου και πιστευσομεν επ αυτον |
| Mt. 27,43 | Mt. 27,43 πεποιθεν επι τον θεον ρυσασθω νυν ει θελει αυτον ειπεν γαρ οτι θεου ειμι υιος |
| Mt. 27,44 | Mt. 27,44 το δ αυτο και οι λησται οι συσταυρωθεντες συν αυτω ωνειδιζον αυτον |
| Mt. 27,48 | Mt. 27,48 και ευθεως δραμων εις εξ αυτων και λαβων σπογγον πλησας τε οξους και περιθεις καλαμω εποτιζεν αυτον |
| Mt. 27,49 | Mt. 27,49 οι δε λοιποι | ειπαν | ελεγον | αφες ιδωμεν ει ερχεται ηλιας σωσων αυτον | αλλος δε λαβων λογχην ενυξεν αυτου την πλευραν και εξηλθεν υδωρ και αιμα| |
| Mt. 27,53 | Mt. 27,53 και εξελθοντες εκ των μνημειων μετα την εγερσιν αυτου εισηλθον εις την αγιαν πολιν και ενεφανισθησαν πολλοις |
| Mt. 27,54 | Mt. 27,54 ο δε εκατονταρχος και οι μετ αυτου τηρουντες τον ιησουν ιδοντες τον σεισμον και τα | γινομενα | γενομενα | εφοβηθησαν σφοδρα λεγοντες αληθως θεου υιος ην ουτος |
| Mt. 27,55 | Mt. 27,55 ησαν δε εκει γυναικες πολλαι απο μακροθεν θεωρουσαι αιτινες ηκολουθησαν τω ιησου απο της γαλιλαιας διακονουσαι αυτω |
| Mt. 27,57 | Mt. 27,57 οψιας δε γενομενης ηλθεν ανθρωπος πλουσιος απο αριμαθαιας τουνομα ιωσηφ ος και αυτος εμαθητευθη τω ιησου |
| Mt. 27,59 | Mt. 27,59 και λαβων το σωμα ο ιωσηφ ενετυλιξεν αυτο εν σινδονι καθαρα |
| Mt. 27,60 | Mt. 27,60 και εθηκεν αυτο εν τω καινω αυτου μνημειω ο ελατομησεν εν τη πετρα και προσκυλισας λιθον μεγαν τη θυρα του μνημειου απηλθεν |
| Mt. 27,64 | Mt. 27,64 κελευσον ουν ασφαλισθηναι τον ταφον εως της τριτης ημερας μηποτε ελθοντες οι μαθηται αυτου | κλεψωσιν αυτον και ειπωσιν τω λαω ηγερθη απο των νεκρων και εσται η εσχατη πλανη χειρων της πρωτης |
| Mt. 27,65 | Mt. 27,65 εφη αυτοις ο πιλατος εχετε κουστωδιαν υπαγετε ασφαλισασθε ως οιδατε |
| Mt. 28,2 | Mt. 28,2 και ιδου σεισμος εγενετο μεγας αγγελος γαρ κυριου καταβας εξ ουρανου και προσελθων απεκυλισεν τον λιθον και εκαθητο επανω αυτου |
| Mt. 28,3 | Mt. 28,3 ην δε η ειδεα αυτου ως αστραπη και το ενδυμα αυτου λευκον ως χιων |
| Mt. 28,4 | Mt. 28,4 απο δε του φοβου αυτου εσεισθησαν οι τηρουντες και εγενηθησαν ως νεκροι |
| Mt. 28,7 | Mt. 28,7 και ταχυ πορευθεισαι ειπατε τοις μαθηταις αυτου οτι ηγερθη απο των νεκρων και ιδου προαγει υμας εις την γαλιλαιαν εκει αυτον οψεσθε ιδου ειπον υμιν |
| Mt. 28,8 | Mt. 28,8 και απελθουσαι ταχυ απο του μνημειου μετα φοβου και χαρας μεγαλης εδραμον απαγγειλαι τοις μαθηταις αυτου |
| Mt. 28,9 | Mt. 28,9 και ιδου ιησους υπηντησεν αυταις λεγων χαιρετε αι δε προσελθουσαι εκρατησαν αυτου τους ποδας και προσεκυνησαν αυτω |
| Mt. 28,10 | Mt. 28,10 τοτε λεγει αυταις ο ιησους μη φοβεισθε υπαγετε απαγγειλατε τοις αδελφοις μου ινα απελθωσιν εις την γαλιλαιαν κακει με οψονται |
| Mt. 28,11 | Mt. 28,11 πορευομενων δε αυτων ιδου τινες της κουστωδιας ελθοντες εις την πολιν απηγγειλαν τοις αρχιερευσιν απαντα τα γενομενα |
| Mt. 28,13 | Mt. 28,13 λεγοντες ειπατε οτι οι μαθηται αυτου νυκτος ελθοντες εκλεψαν αυτον ημων κοιμωμενων |
| Mt. 28,14 | Mt. 28,14 και εαν ακουσθη τουτο επι του ηγεμονος ημεις πεισομεν αυτον | και υμας αμεριμνους ποιησομεν |
| Mt. 28,16 | Mt. 28,16 οι δε ενδεκα μαθηται επορευθησαν εις την γαλιλαιαν εις το ορος ου εταξατο αυτοις ο ιησους |
| Mt. 28,17 | Mt. 28,17 και ιδοντες αυτον προσεκυνησαν οι δε εδιστασαν |
| Mt. 28,18 | Mt. 28,18 και προσελθων ο ιησους ελαλησεν αυτοις λεγων εδοθη μοι πασα εξουσια εν ουρανω και επι της γης |
| Mt. 28,19 | Mt. 28,19 πορευθεντες ουν μαθητευσατε παντα τα εθνη βαπτιζοντες αυτους εις το ονομα του πατρος και του υιου και του αγιου πνευματος |
| Mt. 28,20 | Mt. 28,20 διδασκοντες αυτους τηρειν παντα οσα ενετειλαμην υμιν και ιδου εγω μεθ υμων ειμι πασας τας ημερας εως της συντελειας του αιωνος |
| Mk. 1,3 | Mk. 1,3 φωνη βοωντος εν τη ερημω ετοιμασατε την οδον κυριου ευθειας ποιειτε τας τριβους αυτου |
| Mk. 1,5 | Mk. 1,5 και εξεπορευετο προς αυτον πασα η ιουδαια χωρα και οι ιεροσολυμιται παντες και εβαπτιζοντο υπ αυτου εν τω ιορδανη ποταμω εξομολογουμενοι τας αμαρτιας αυτων |
| Mk. 1,6 | Mk. 1,6 και ην ο ιωαννης ενδεδυμενος τριχας καμηλου και ζωνην δερματινην περι την οσφυν αυτου και εσθιων ακριδας και μελι αγριον |
| Mk. 1,7 | Mk. 1,7 και εκηρυσσεν λεγων ερχεται ο ισχυροτερος μου οπισω | μου | μου | ου ουκ ειμι ικανος κυψας λυσαι τον ιμαντα των υποδηματων αυτου |
| Mk. 1,8 | Mk. 1,8 εγω εβαπτισα υμας υδατι αυτος δε βαπτισει υμας εν | πνευματι αγιω |
| Mk. 1,10 | Mk. 1,10 και ευθυς αναβαινων εκ του υδατος ειδεν σχιζομενους τους ουρανους και το πνευμα ως περιστεραν καταβαινον εις αυτον |
| Mk. 1,12 | Mk. 1,12 και ευθυς το πνευμα αυτον εκβαλλει εις την ερημον |
| Mk. 1,13 | Mk. 1,13 και ην εν τη ερημω τεσσερακοντα ημερας πειραζομενος υπο του σατανα και ην μετα των θηριων και οι αγγελοι διηκονουν αυτω |
| Mk. 1,17 | Mk. 1,17 και ειπεν αυτοις ο ιησους δευτε οπισω μου και ποιησω υμας γενεσθαι αλιεις ανθρωπων |
| Mk. 1,18 | Mk. 1,18 και ευθυς αφεντες τα δικτυα ηκολουθησαν αυτω |
| Mk. 1,19 | Mk. 1,19 και προβας ολιγον ειδεν ιακωβον τον του ζεβεδαιου και ιωαννην τον αδελφον αυτου και αυτους εν τω πλοιω καταρτιζοντας τα δικτυα |
| Mk. 1,20 | Mk. 1,20 και ευθυς εκαλεσεν αυτους και αφεντες τον πατερα αυτων ζεβεδαιον εν τω πλοιω μετα των μισθωτων απηλθον οπισω αυτου |
| Mk. 1,22 | Mk. 1,22 και εξεπλησσοντο επι τη διδαχη αυτου ην γαρ διδασκων αυτους ως εξουσιαν εχων και ουχ ως οι γραμματεις |
| Mk. 1,23 | Mk. 1,23 και ευθυς ην εν τη συναγωγη αυτων ανθρωπος εν πνευματι ακαθαρτω και ανεκραξεν |
| Mk. 1,25 | Mk. 1,25 και επετιμησεν αυτω ο ιησους | λεγων | λεγων | φιμωθητι και εξελθε εξ αυτου |
| Mk. 1,26 | Mk. 1,26 και σπαραξαν αυτον το πνευμα το ακαθαρτον και φωνησαν φωνη μεγαλη εξηλθεν εξ αυτου |
| Mk. 1,27 | Mk. 1,27 και εθαμβηθησαν απαντες ωστε συζητειν | αυτους | προς εαυτους | λεγοντας τι εστιν τουτο διδαχη καινη κατ εξουσιαν και τοις πνευμασιν τοις ακαθαρτοις επιτασσει και υπακουουσιν αυτω |
| Mk. 1,28 | Mk. 1,28 και εξηλθεν η ακοη αυτου ευθυς πανταχου εις ολην την περιχωρον της γαλιλαιας |
| Mk. 1,30 | Mk. 1,30 η δε πενθερα σιμωνος κατεκειτο πυρεσσουσα και ευθυς λεγουσιν αυτω περι αυτης |
| Mk. 1,31 | Mk. 1,31 και προσελθων ηγειρεν αυτην κρατησας της χειρος και αφηκεν αυτην ο πυρετος και διηκονει αυτοις |
| Mk. 1,32 | Mk. 1,32 οψιας δε γενομενης οτε | εδυσεν | εδυ | ο ηλιος εφερον προς αυτον παντας τους κακως εχοντας και τους δαιμονιζομενους |
| Mk. 1,34 | Mk. 1,34 και εθεραπευσεν πολλους κακως εχοντας ποικιλαις νοσοις και δαιμονια πολλα εξεβαλεν και ουκ ηφιεν λαλειν τα δαιμονια οτι ηδεισαν αυτον | χριστον ειναι| |
| Mk. 1,36 | Mk. 1,36 και κατεδιωξεν αυτον σιμων και οι μετ αυτου |
| Mk. 1,37 | Mk. 1,37 και ευρον αυτον και λεγουσιν αυτω οτι παντες ζητουσιν σε |
| Mk. 1,38 | Mk. 1,38 και λεγει αυτοις αγωμεν αλλαχου εις τας εχομενας κωμοπολεις ινα και εκει κηρυξω εις τουτο γαρ εξηλθον |
| Mk. 1,39 | Mk. 1,39 και ηλθεν κηρυσσων εις τας συναγωγας αυτων εις ολην την γαλιλαιαν και τα δαιμονια εκβαλλων |
| Mk. 1,40 | Mk. 1,40 και ερχεται προς αυτον λεπρος παρακαλων αυτον και γονυπετων και | λεγων αυτω οτι εαν θελης δυνασαι με καθαρισαι |
| Mk. 1,41 | Mk. 1,41 και σπλαγχνισθεις εκτεινας την χειρα αυτου ηψατο και λεγει αυτω θελω καθαρισθητι |
| Mk. 1,42 | Mk. 1,42 και ευθυς απηλθεν απ αυτου η λεπρα και εκαθαρισθη |
| Mk. 1,43 | Mk. 1,43 και εμβριμησαμενος αυτω ευθυς εξεβαλεν αυτον |
| Mk. 1,44 | Mk. 1,44 και λεγει αυτω ορα μηδενι μηδεν ειπης αλλα υπαγε σεαυτον δειξον τω ιερει και προσενεγκε περι του καθαρισμου σου α προσεταξεν μωυσης εις μαρτυριον αυτοις |
| Mk. 1,45 | Mk. 1,45 ο δε εξελθων ηρξατο κηρυσσειν πολλα και διαφημιζειν τον λογον ωστε μηκετι αυτον δυνασθαι φανερως εις πολιν εισελθειν αλλ εξω επ ερημοις τοποις | ην | ην | και ηρχοντο προς αυτον παντοθεν |
| Mk. 2,2 | Mk. 2,2 και συνηχθησαν πολλοι ωστε μηκετι χωρειν μηδε τα προς την θυραν και ελαλει αυτοις τον λογον |
| Mk. 2,3 | Mk. 2,3 και ερχονται φεροντες προς αυτον παραλυτικον αιρομενον υπο τεσσαρων |
| Mk. 2,4 | Mk. 2,4 και μη δυναμενοι προσενεγκαι αυτω δια τον οχλον απεστεγασαν την στεγην οπου ην και εξορυξαντες χαλωσιν τον κραβαττον οπου ο παραλυτικος κατεκειτο |
| Mk. 2,5 | Mk. 2,5 και ιδων ο ιησους την πιστιν αυτων λεγει τω παραλυτικω τεκνον αφιενται σου αι αμαρτιαι |
| Mk. 2,6 | Mk. 2,6 ησαν δε τινες των γραμματεων εκει καθημενοι και διαλογιζομενοι εν ταις καρδιαις αυτων |
| Mk. 2,8 | Mk. 2,8 και ευθυς επιγνους ο ιησους τω πνευματι αυτου οτι | ουτως | ουτως | διαλογιζονται εν εαυτοις λεγει | αυτοις | αυτοις | τι ταυτα διαλογιζεσθε εν ταις καρδιαις υμων |
| Mk. 2,13 | Mk. 2,13 και εξηλθεν παλιν παρα την θαλασσαν και πας ο οχλος ηρχετο προς αυτον και εδιδασκεν αυτους |
| Mk. 2,14 | Mk. 2,14 και παραγων ειδεν λευιν τον του αλφαιου καθημενον επι το τελωνιον και λεγει αυτω ακολουθει μοι και αναστας ηκολουθησεν αυτω |
| Mk. 2,15 | Mk. 2,15 και γινεται κατακεισθαι αυτον εν τη οικια αυτου και πολλοι τελωναι και αμαρτωλοι συνανεκειντο τω ιησου και τοις μαθηταις αυτου ησαν γαρ πολλοι και ηκολουθουν αυτω |
| Mk. 2,16 | Mk. 2,16 και οι γραμματεις των φαρισαιων ιδοντες οτι εσθιει μετα των αμαρτωλων και τελωνων ελεγον τοις μαθηταις αυτου οτι μετα των τελωνων και αμαρτωλων εσθιει |
| Mk. 2,17 | Mk. 2,17 και ακουσας ο ιησους λεγει αυτοις οτι ου χρειαν εχουσιν οι ισχυοντες ιατρου αλλ οι κακως εχοντες ουκ ηλθον καλεσαι δικαιους αλλα αμαρτωλους |
| Mk. 2,18 | Mk. 2,18 και ησαν οι μαθηται ιωαννου και οι φαρισαιοι νηστευοντες και ερχονται και λεγουσιν αυτω δια τι οι μαθηται ιωαννου και οι μαθηται των φαρισαιων νηστευουσιν οι δε σοι | μαθηται | μαθηται | ου νηστευουσιν |
| Mk. 2,19 | Mk. 2,19 και ειπεν αυτοις ο ιησους μη δυνανται οι υιοι του νυμφωνος εν ω ο νυμφιος μετ αυτων εστιν νηστευειν οσον χρονον εχουσιν τον νυμφιον μετ αυτων ου δυνανται νηστευειν |
| Mk. 2,20 | Mk. 2,20 ελευσονται δε ημεραι οταν απαρθη απ αυτων ο νυμφιος και τοτε νηστευσουσιν εν εκεινη τη ημερα |
| Mk. 2,21 | Mk. 2,21 ουδεις επιβλημα ρακους αγναφου επιραπτει επι ιματιον παλαιον ει δε μη αιρει το πληρωμα απ αυτου το καινον του παλαιου και χειρον σχισμα γινεται |
| Mk. 2,23 | Mk. 2,23 και εγενετο αυτον εν τοις σαββασιν | διαπορευεσθαι | παραπορευεσθαι | δια των σποριμων και οι μαθηται αυτου ηρξαντο οδον ποιειν τιλλοντες τους σταχυας |
| Mk. 2,24 | Mk. 2,24 και οι φαρισαιοι ελεγον αυτω ιδε τι ποιουσιν τοις σαββασιν ο ουκ εξεστιν |
| Mk. 2,25 | Mk. 2,25 και λεγει αυτοις ουδεποτε ανεγνωτε τι εποιησεν δαυιδ οτε χρειαν εσχεν και επεινασεν αυτος και οι μετ αυτου |
| Mk. 2,26 | Mk. 2,26 | πως | πως | εισηλθεν εις τον οικον του θεου επι αβιαθαρ αρχιερεως και τους αρτους της προθεσεως εφαγεν ους ουκ εξεστιν φαγειν ει μη τους ιερεις και εδωκεν και τοις συν αυτω ουσιν |
| Mk. 2,27 | Mk. 2,27 και ελεγεν αυτοις το σαββατον δια τον ανθρωπον εγενετο και ουχ ο ανθρωπος δια το σαββατον |
| Mk. 3,2 | Mk. 3,2 και παρετηρουν αυτον ει τοις σαββασιν θεραπευσει αυτον ινα κατηγορησωσιν αυτου |
| Mk. 3,4 | Mk. 3,4 και λεγει αυτοις εξεστιν τοις σαββασιν | αγαθοποιησαι | αγαθον ποιησαι | η κακοποιησαι ψυχην σωσαι η αποκτειναι οι δε εσιωπων |
| Mk. 3,5 | Mk. 3,5 και περιβλεψαμενος αυτους μετ οργης συλλυπουμενος επι τη πωρωσει της καρδιας αυτων λεγει τω ανθρωπω εκτεινον την χειρα | σου| και εξετεινεν και απεκατεσταθη η χειρ αυτου |
| Mk. 3,6 | Mk. 3,6 και εξελθοντες οι φαρισαιοι ευθυς μετα των ηρωδιανων συμβουλιον εδιδουν κατ αυτου οπως αυτον απολεσωσιν |
| Mk. 3,7 | Mk. 3,7 και ο ιησους μετα των μαθητων αυτου ανεχωρησεν προς την θαλασσαν και πολυ πληθος απο της γαλιλαιας | ηκολουθησεν | ηκολουθησεν | και απο της ιουδαιας |
| Mk. 3,8 | Mk. 3,8 και απο ιεροσολυμων και απο της ιδουμαιας και περαν του ιορδανου και περι τυρον και σιδωνα πληθος πολυ ακουοντες οσα | ποιει | εποιει | ηλθον προς αυτον |
| Mk. 3,9 | Mk. 3,9 και ειπεν τοις μαθηταις αυτου ινα πλοιαριον προσκαρτερη αυτω δια τον οχλον ινα μη θλιβωσιν αυτον |
| Mk. 3,10 | Mk. 3,10 πολλους γαρ εθεραπευσεν ωστε επιπιπτειν αυτω ινα αυτου αψωνται οσοι ειχον μαστιγας |
| Mk. 3,11 | Mk. 3,11 και τα πνευματα τα ακαθαρτα οταν αυτον εθεωρουν προσεπιπτον αυτω και εκραζον | λεγοντα | λεγοντες | οτι συ ει ο υιος του θεου |
| Mk. 3,12 | Mk. 3,12 και πολλα επετιμα αυτοις ινα μη αυτον φανερον ποιησωσιν |
| Mk. 3,13 | Mk. 3,13 και αναβαινει εις το ορος και προσκαλειται ους ηθελεν αυτος και απηλθον προς αυτον |
| Mk. 3,14 | Mk. 3,14 και εποιησεν δωδεκα | ους και αποστολους ωνομασεν | ους και αποστολους ωνομασεν | ινα ωσιν μετ αυτου και ινα αποστελλη αυτους κηρυσσειν |
| Mk. 3,17 | Mk. 3,17 και ιακωβον τον του ζεβεδαιου και ιωαννην τον αδελφον του ιακωβου και επεθηκεν αυτοις | ονομα | ονοματα | βοανηργες ο εστιν υιοι βροντης |
| Mk. 3,19 | Mk. 3,19 και ιουδαν ισκαριωθ ος και παρεδωκεν αυτον (3-20) και ερχεται εις οικον |
| Mk. 3,20 | Mk. 3,20 και συνερχεται παλιν ο οχλος ωστε μη δυνασθαι αυτους μηδε αρτον φαγειν |
| Mk. 3,21 | Mk. 3,21 και ακουσαντες οι παρ αυτου εξηλθον κρατησαι αυτον ελεγον γαρ οτι εξεστη |
| Mk. 3,23 | Mk. 3,23 και προσκαλεσαμενος αυτους εν παραβολαις ελεγεν αυτοις πως δυναται σατανας σαταναν εκβαλλειν |
| Mk. 3,27 | Mk. 3,27 αλλ ου δυναται ουδεις εις την οικιαν του ισχυρου εισελθων τα σκευη αυτου διαρπασαι εαν μη πρωτον τον ισχυρον δηση και τοτε την οικιαν αυτου διαρπασει |
| Mk. 3,31 | Mk. 3,31 και | ερχονται | ερχεται | η μητηρ αυτου και οι αδελφοι αυτου και εξω στηκοντες απεστειλαν προς αυτον καλουντες αυτον |
| Mk. 3,32 | Mk. 3,32 και εκαθητο περι αυτον οχλος και λεγουσιν αυτω ιδου η μητηρ σου και οι αδελφοι σου και αι αδελφαι σου | εξω ζητουσιν σε |
| Mk. 3,33 | Mk. 3,33 και αποκριθεις αυτοις λεγει τις εστιν η μητηρ μου και οι αδελφοι μου | |
| Mk. 3,34 | Mk. 3,34 και περιβλεψαμενος τους περι αυτον κυκλω καθημενους λεγει ιδε η μητηρ μου και οι αδελφοι μου |
| Mk. 4,1 | Mk. 4,1 και παλιν ηρξατο διδασκειν παρα την θαλασσαν και συναγεται προς αυτον οχλος πλειστος ωστε αυτον εις πλοιον εμβαντα καθησθαι εν τη θαλασση και πας ο οχλος προς την θαλασσαν επι της γης ησαν |
| Mk. 4,2 | Mk. 4,2 και εδιδασκεν αυτους εν παραβολαις πολλα και ελεγεν αυτοις εν τη διδαχη αυτου |
| Mk. 4,4 | Mk. 4,4 και εγενετο εν τω σπειρειν ο μεν επεσεν παρα την οδον και ηλθεν τα πετεινα και κατεφαγεν αυτο |
| Mk. 4,7 | Mk. 4,7 και αλλο επεσεν εις τας ακανθας και ανεβησαν αι ακανθαι και συνεπνιξαν αυτο και καρπον ουκ εδωκεν |
| Mk. 4,10 | Mk. 4,10 και οτε εγενετο κατα μονας ηρωτων αυτον οι περι αυτον συν τοις δωδεκα τας παραβολας |
| Mk. 4,11 | Mk. 4,11 και ελεγεν αυτοις υμιν το μυστηριον δεδοται της βασιλειας του θεου εκεινοις δε τοις εξω εν παραβολαις τα παντα γινεται |
| Mk. 4,12 | Mk. 4,12 ινα βλεποντες βλεπωσιν και μη ιδωσιν και ακουοντες ακουωσιν και μη συνιωσιν μηποτε επιστρεψωσιν και αφεθη αυτοις |
| Mk. 4,13 | Mk. 4,13 και λεγει αυτοις ουκ οιδατε την παραβολην ταυτην και πως πασας τας παραβολας γνωσεσθε |
| Mk. 4,15 | Mk. 4,15 ουτοι δε εισιν οι παρα την οδον οπου σπειρεται ο λογος και οταν ακουσωσιν ευθυς ερχεται ο σατανας και αιρει τον λογον τον εσπαρμενον εις αυτους |
| Mk. 4,16 | Mk. 4,16 και ουτοι εισιν | ομοιως| οι επι τα πετρωδη σπειρομενοι οι οταν ακουσωσιν τον λογον ευθυς μετα χαρας λαμβανουσιν αυτον |
| Mk. 4,21 | Mk. 4,21 και ελεγεν αυτοις | οτι| μητι ερχεται ο λυχνος ινα υπο τον μοδιον τεθη η υπο την κλινην ουχ ινα επι την λυχνιαν τεθη |
| Mk. 4,24 | Mk. 4,24 και ελεγεν αυτοις βλεπετε τι ακουετε εν ω μετρω μετρειτε μετρηθησεται υμιν και προστεθησεται υμιν |
| Mk. 4,25 | Mk. 4,25 ος γαρ εχει δοθησεται αυτω και ος ουκ εχει και ο εχει αρθησεται απ αυτου |
| Mk. 4,27 | Mk. 4,27 και καθευδη και εγειρηται νυκτα και ημεραν και ο σπορος βλαστα και μηκυνηται ως ουκ οιδεν αυτος |
| Mk. 4,30 | Mk. 4,30 και ελεγεν πως ομοιωσωμεν την βασιλειαν του θεου η εν τινι αυτην παραβολη θωμεν |
| Mk. 4,32 | Mk. 4,32 και οταν σπαρη αναβαινει και γινεται μειζον παντων των λαχανων και ποιει κλαδους μεγαλους ωστε δυνασθαι υπο την σκιαν αυτου τα πετεινα του ουρανου κατασκηνουν |
| Mk. 4,33 | Mk. 4,33 και τοιαυταις παραβολαις πολλαις ελαλει αυτοις τον λογον καθως ηδυναντο ακουειν |
| Mk. 4,34 | Mk. 4,34 χωρις δε παραβολης ουκ ελαλει αυτοις κατ ιδιαν δε τοις ιδιοις μαθηταις επελυεν παντα |
| Mk. 4,35 | Mk. 4,35 και λεγει αυτοις εν εκεινη τη ημερα οψιας γενομενης διελθωμεν εις το περαν |
| Mk. 4,36 | Mk. 4,36 και αφεντες τον οχλον παραλαμβανουσιν αυτον ως ην εν τω πλοιω και αλλα πλοια ην μετ αυτου |
| Mk. 4,38 | Mk. 4,38 και αυτος ην εν τη πρυμνη επι το προσκεφαλαιον καθευδων και εγειρουσιν αυτον και λεγουσιν αυτω διδασκαλε ου μελει σοι οτι απολλυμεθα |
| Mk. 4,40 | Mk. 4,40 και ειπεν αυτοις τι δειλοι εστε ουπω εχετε πιστιν |
| Mk. 4,41 | Mk. 4,41 και εφοβηθησαν φοβον μεγαν και ελεγον προς αλληλους τις αρα ουτος εστιν οτι και ο ανεμος και η θαλασσα υπακουει αυτω |
| Mk. 5,2 | Mk. 5,2 και εξελθοντος αυτου εκ του πλοιου | ευθυς | ευθυς | υπηντησεν αυτω εκ των μνημειων ανθρωπος εν πνευματι ακαθαρτω |
| Mk. 5,3 | Mk. 5,3 ος την κατοικησιν ειχεν εν τοις μνημασιν και ουδε αλυσει ουκετι ουδεις εδυνατο αυτον δησαι |
| Mk. 5,4 | Mk. 5,4 δια το αυτον πολλακις πεδαις και αλυσεσιν δεδεσθαι και διεσπασθαι υπ αυτου τας αλυσεις και τας πεδας συντετριφθαι και ουδεις ισχυεν αυτον δαμασαι |
| Mk. 5,6 | Mk. 5,6 και ιδων τον ιησουν απο μακροθεν εδραμεν και προσεκυνησεν | αυτον | αυτω | |
| Mk. 5,8 | Mk. 5,8 ελεγεν γαρ αυτω εξελθε το πνευμα το ακαθαρτον εκ του ανθρωπου |
| Mk. 5,9 | Mk. 5,9 και επηρωτα αυτον τι ονομα σοι και λεγει αυτω λεγιων ονομα μοι οτι πολλοι εσμεν |
| Mk. 5,10 | Mk. 5,10 και παρεκαλει αυτον πολλα ινα μη αυτα αποστειλη εξω της χωρας |
| Mk. 5,12 | Mk. 5,12 και παρεκαλεσαν αυτον λεγοντες πεμψον ημας εις τους χοιρους ινα εις αυτους εισελθωμεν |
| Mk. 5,13 | Mk. 5,13 και επετρεψεν αυτοις και εξελθοντα τα πνευματα τα ακαθαρτα εισηλθον εις τους χοιρους και ωρμησεν η αγελη κατα του κρημνου εις την θαλασσαν ως δισχιλιοι και επνιγοντο εν τη θαλασση |
| Mk. 5,14 | Mk. 5,14 και οι βοσκοντες αυτους εφυγον και απηγγειλαν εις την πολιν και εις τους αγρους και ηλθον ιδειν τι εστιν το γεγονος |
| Mk. 5,16 | Mk. 5,16 και διηγησαντο αυτοις οι ιδοντες πως εγενετο τω δαιμονιζομενω και περι των χοιρων |
| Mk. 5,17 | Mk. 5,17 και ηρξαντο παρακαλειν αυτον απελθειν απο των οριων αυτων |
| Mk. 5,18 | Mk. 5,18 και εμβαινοντος αυτου εις το πλοιον παρεκαλει αυτον ο δαιμονισθεις ινα μετ αυτου η |
| Mk. 5,19 | Mk. 5,19 και ουκ αφηκεν αυτον αλλα λεγει αυτω υπαγε εις τον οικον σου προς τους σους και απαγγειλον αυτοις οσα ο κυριος σοι πεποιηκεν και ηλεησεν σε |
| Mk. 5,20 | Mk. 5,20 και απηλθεν και ηρξατο κηρυσσειν εν τη δεκαπολει οσα εποιησεν αυτω ο ιησους και παντες εθαυμαζον |
| Mk. 5,21 | Mk. 5,21 και διαπερασαντος του ιησου | εν τω πλοιω | εν τω πλοιω | παλιν εις το περαν συνηχθη οχλος πολυς επ αυτον και ην παρα την θαλασσαν |
| Mk. 5,22 | Mk. 5,22 και ερχεται εις των αρχισυναγωγων ονοματι ιαιρος και ιδων αυτον πιπτει προς τους ποδας αυτου |
| Mk. 5,23 | Mk. 5,23 και παρακαλει αυτον πολλα λεγων οτι το θυγατριον μου εσχατως εχει ινα ελθων επιθης τας χειρας αυτη ινα σωθη και ζηση |
| Mk. 5,24 | Mk. 5,24 και απηλθεν μετ αυτου και ηκολουθει αυτω οχλος πολυς και συνεθλιβον αυτον |
| Mk. 5,26 | Mk. 5,26 και πολλα παθουσα υπο πολλων ιατρων και δαπανησασα τα παρ αυτης παντα και μηδεν ωφεληθεισα αλλα μαλλον εις το χειρον ελθουσα |
| Mk. 5,27 | Mk. 5,27 ακουσασα | τα| περι του ιησου ελθουσα εν τω οχλω οπισθεν ηψατο του ιματιου αυτου |
| Mk. 5,28 | Mk. 5,28 ελεγεν γαρ οτι εαν αψωμαι καν των ιματιων αυτου σωθησομαι |
| Mk. 5,29 | Mk. 5,29 και ευθυς εξηρανθη η πηγη του αιματος αυτης και εγνω τω σωματι οτι ιαται απο της μαστιγος |
| Mk. 5,30 | Mk. 5,30 και ευθυς ο ιησους επιγνους εν εαυτω την εξ αυτου δυναμιν εξελθουσαν επιστραφεις εν τω οχλω ελεγεν τις μου ηψατο των ιματιων |
| Mk. 5,31 | Mk. 5,31 και ελεγον αυτω οι μαθηται αυτου βλεπεις τον οχλον συνθλιβοντα σε και λεγεις τις μου ηψατο |
| Mk. 5,33 | Mk. 5,33 η δε γυνη φοβηθεισα και τρεμουσα ειδυια ο γεγονεν αυτη ηλθεν και προσεπεσεν αυτω και ειπεν αυτω πασαν την αληθειαν |
| Mk. 5,34 | Mk. 5,34 ο δε ειπεν αυτη θυγατηρ η πιστις σου σεσωκεν σε υπαγε εις ειρηνην και ισθι υγιης απο της μαστιγος σου |
| Mk. 5,35 | Mk. 5,35 ετι αυτου λαλουντος ερχονται απο του αρχισυναγωγου λεγοντες οτι η θυγατηρ σου απεθανεν τι ετι σκυλλεις τον διδασκαλον |
| Mk. 5,37 | Mk. 5,37 και ουκ αφηκεν ουδενα μετ αυτου συνακολουθησαι ει μη τον πετρον και ιακωβον και ιωαννην τον αδελφον ιακωβου |
| Mk. 5,39 | Mk. 5,39 και εισελθων λεγει αυτοις τι θορυβεισθε και κλαιετε το παιδιον ουκ απεθανεν αλλα καθευδει |
| Mk. 5,40 | Mk. 5,40 και κατεγελων αυτου αυτος δε εκβαλων παντας παραλαμβανει τον πατερα του παιδιου και την μητερα και τους μετ αυτου και εισπορευεται οπου ην το παιδιον |
| Mk. 5,41 | Mk. 5,41 και κρατησας της χειρος του παιδιου λεγει αυτη ταλιθα κουμ ο εστιν μεθερμηνευομενον το κορασιον σοι λεγω εγειρε |
| Mk. 5,43 | Mk. 5,43 και διεστειλατο αυτοις πολλα ινα μηδεις γνοι τουτο και ειπεν δοθηναι αυτη φαγειν |
| Mk. 6,1 | Mk. 6,1 και εξηλθεν εκειθεν και ερχεται εις την πατριδα αυτου και ακολουθουσιν αυτω οι μαθηται αυτου |
| Mk. 6,2 | Mk. 6,2 και γενομενου σαββατου ηρξατο διδασκειν εν τη συναγωγη και | οι| πολλοι ακουοντες εξεπλησσοντο λεγοντες ποθεν τουτω ταυτα και τις η σοφια η δοθεισα τουτω και αι δυναμεις τοιαυται δια των χειρων αυτου γινομεναι |
| Mk. 6,3 | Mk. 6,3 ουχ ουτος εστιν ο τεκτων ο υιος της μαριας και αδελφος ιακωβου και ιωσητος και ιουδα και σιμωνος και ουκ εισιν αι αδελφαι αυτου ωδε προς ημας και εσκανδαλιζοντο εν αυτω |
| Mk. 6,4 | Mk. 6,4 και ελεγεν αυτοις ο ιησους οτι ουκ εστιν προφητης ατιμος ει μη εν τη πατριδι αυτου και εν τοις συγγενευσιν αυτου και εν τη οικια αυτου |
| Mk. 6,6 | Mk. 6,6 και | εθαυμασεν | εθαυμαζεν | δια την απιστιαν αυτων και περιηγεν τας κωμας κυκλω διδασκων |
| Mk. 6,7 | Mk. 6,7 και προσκαλειται τους δωδεκα και ηρξατο αυτους αποστελλειν δυο δυο και εδιδου αυτοις εξουσιαν των πνευματων των ακαθαρτων |
| Mk. 6,8 | Mk. 6,8 και παρηγγειλεν αυτοις ινα μηδεν αιρωσιν εις οδον ει μη ραβδον μονον μη αρτον μη πηραν μη εις την ζωνην χαλκον |
| Mk. 6,10 | Mk. 6,10 και ελεγεν αυτοις οπου εαν εισελθητε εις οικιαν εκει μενετε εως αν εξελθητε εκειθεν |
| Mk. 6,11 | Mk. 6,11 και ος αν τοπος μη δεξηται υμας μηδε ακουσωσιν υμων εκπορευομενοι εκειθεν εκτιναξατε τον χουν τον υποκατω των ποδων υμων εις μαρτυριον αυτοις |
| Mk. 6,14 | Mk. 6,14 και ηκουσεν ο βασιλευς ηρωδης φανερον γαρ εγενετο το ονομα αυτου και ελεγον οτι ιωαννης ο βαπτιζων εγηγερται εκ νεκρων και δια τουτο ενεργουσιν αι δυναμεις εν αυτω |
| Mk. 6,17 | Mk. 6,17 αυτος γαρ ο ηρωδης αποστειλας εκρατησεν τον ιωαννην και εδησεν αυτον εν φυλακη δια ηρωδιαδα την γυναικα φιλιππου του αδελφου αυτου οτι αυτην εγαμησεν |
| Mk. 6,19 | Mk. 6,19 η δε ηρωδιας ενειχεν αυτω και ηθελεν αυτον αποκτειναι και ουκ ηδυνατο |
| Mk. 6,20 | Mk. 6,20 ο γαρ ηρωδης εφοβειτο τον ιωαννην ειδως αυτον ανδρα δικαιον και αγιον και συνετηρει αυτον και ακουσας αυτου πολλα ηπορει και ηδεως αυτου ηκουεν |
| Mk. 6,21 | Mk. 6,21 και γενομενης ημερας ευκαιρου οτε ηρωδης τοις γενεσιοις αυτου δειπνον εποιησεν τοις μεγιστασιν αυτου και τοις χιλιαρχοις και τοις πρωτοις της γαλιλαιας |
| Mk. 6,22 | Mk. 6,22 και εισελθουσης της θυγατρος αυτου ηρωδιαδος και ορχησαμενης ηρεσεν τω ηρωδη και τοις συνανακειμενοις | ο δε βασιλευς ειπεν | ειπεν ο βασιλευς | τω κορασιω αιτησον με ο εαν θελης και δωσω σοι |
| Mk. 6,23 | Mk. 6,23 και ωμοσεν αυτη πολλα | ο τι εαν με αιτησης δωσω σοι εως ημισους της βασιλειας μου |
| Mk. 6,24 | Mk. 6,24 και εξελθουσα ειπεν τη μητρι αυτης τι αιτησωμαι η δε ειπεν την κεφαλην ιωαννου του βαπτιζοντος |
| Mk. 6,26 | Mk. 6,26 και περιλυπος γενομενος ο βασιλευς δια τους ορκους και τους ανακειμενους ουκ ηθελησεν αθετησαι αυτην |
| Mk. 6,27 | Mk. 6,27 και ευθυς αποστειλας ο βασιλευς σπεκουλατορα επεταξεν ενεγκαι την κεφαλην αυτου |
| Mk. 6,28 | Mk. 6,28 και απελθων απεκεφαλισεν αυτον εν τη φυλακη (6-28) και ηνεγκεν την κεφαλην αυτου επι πινακι και εδωκεν αυτην τω κορασιω και το κορασιον εδωκεν αυτην τη μητρι αυτης |
| Mk. 6,29 | Mk. 6,29 και ακουσαντες οι μαθηται αυτου ηλθον και ηραν το πτωμα αυτου και εθηκαν αυτο εν μνημειω |
| Mk. 6,30 | Mk. 6,30 και συναγονται οι αποστολοι προς τον ιησουν και απηγγειλαν αυτω παντα οσα εποιησαν και οσα εδιδαξαν |
| Mk. 6,31 | Mk. 6,31 και λεγει αυτοις δευτε υμεις αυτοι κατ ιδιαν εις ερημον τοπον και αναπαυσασθε ολιγον ησαν γαρ οι ερχομενοι και οι υπαγοντες πολλοι και ουδε φαγειν ευκαιρουν |
| Mk. 6,33 | Mk. 6,33 και ειδον αυτους υπαγοντας και | εγνωσαν | επεγνωσαν | πολλοι και πεζη απο πασων των πολεων συνεδραμον εκει και προηλθον αυτους |
| Mk. 6,34 | Mk. 6,34 και εξελθων ειδεν πολυν οχλον και εσπλαγχνισθη επ αυτους οτι ησαν ως προβατα μη εχοντα ποιμενα και ηρξατο διδασκειν αυτους πολλα |
| Mk. 6,35 | Mk. 6,35 και ηδη ωρας πολλης γενομενης προσελθοντες αυτω οι μαθηται αυτου ελεγον οτι ερημος εστιν ο τοπος και ηδη ωρα πολλη |
| Mk. 6,36 | Mk. 6,36 απολυσον αυτους ινα απελθοντες εις τους κυκλω αγρους και κωμας αγορασωσιν εαυτοις τι φαγωσιν |
| Mk. 6,37 | Mk. 6,37 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις δοτε αυτοις υμεις φαγειν και λεγουσιν αυτω απελθοντες αγορασωμεν δηναριων διακοσιων αρτους και δωσομεν αυτοις φαγειν |
| Mk. 6,38 | Mk. 6,38 ο δε λεγει αυτοις ποσους | εχετε αρτους | αρτους εχετε | υπαγετε ιδετε και γνοντες λεγουσιν πεντε και δυο ιχθυας |
| Mk. 6,39 | Mk. 6,39 και επεταξεν αυτοις | ανακλιθηναι | ανακλιναι | παντας συμποσια συμποσια επι τω χλωρω χορτω |
| Mk. 6,41 | Mk. 6,41 και λαβων τους πεντε αρτους και τους δυο ιχθυας αναβλεψας εις τον ουρανον ευλογησεν και κατεκλασεν τους αρτους και εδιδου τοις μαθηταις αυτου | ινα παρατιθωσιν αυτοις και τους δυο ιχθυας εμερισεν πασιν |
| Mk. 6,45 | Mk. 6,45 και ευθυς ηναγκασεν τους μαθητας αυτου εμβηναι εις το πλοιον και προαγειν εις το περαν προς βηθσαιδαν εως αυτος απολυει τον οχλον |
| Mk. 6,46 | Mk. 6,46 και αποταξαμενος αυτοις απηλθεν εις το ορος προσευξασθαι |
| Mk. 6,47 | Mk. 6,47 και οψιας γενομενης ην το πλοιον εν μεσω της θαλασσης και αυτος μονος επι της γης |
| Mk. 6,48 | Mk. 6,48 και ιδων αυτους βασανιζομενους εν τω ελαυνειν ην γαρ ο ανεμος εναντιος αυτοις περι τεταρτην φυλακην της νυκτος ερχεται προς αυτους περιπατων επι της θαλασσης και ηθελεν παρελθειν αυτους |
| Mk. 6,49 | Mk. 6,49 οι δε ιδοντες αυτον επι της θαλασσης περιπατουντα εδοξαν οτι φαντασμα εστιν και ανεκραξαν |
| Mk. 6,50 | Mk. 6,50 παντες γαρ αυτον ειδον και εταραχθησαν ο δε ευθυς ελαλησεν μετ αυτων και λεγει αυτοις θαρσειτε εγω ειμι μη φοβεισθε |
| Mk. 6,51 | Mk. 6,51 και ανεβη προς αυτους εις το πλοιον και εκοπασεν ο ανεμος και λιαν εκ περισσου | εν εαυτοις εξισταντο |
| Mk. 6,52 | Mk. 6,52 ου γαρ συνηκαν επι τοις αρτοις αλλ ην αυτων η καρδια πεπωρωμενη |
| Mk. 6,54 | Mk. 6,54 και εξελθοντων αυτων εκ του πλοιου ευθυς επιγνοντες αυτον |
| Mk. 6,56 | Mk. 6,56 και οπου αν εισεπορευετο εις κωμας η εις πολεις η εις αγρους εν ταις αγοραις ετιθεσαν τους ασθενουντας και παρεκαλουν αυτον ινα καν του κρασπεδου του ιματιου αυτου αψωνται και οσοι αν ηψαντο αυτου εσωζοντο |
| Mk. 7,1 | Mk. 7,1 και συναγονται προς αυτον οι φαρισαιοι και τινες των γραμματεων ελθοντες απο ιεροσολυμων |
| Mk. 7,2 | Mk. 7,2 και ιδοντες τινας των μαθητων αυτου οτι κοιναις χερσιν τουτ εστιν ανιπτοις εσθιουσιν τους αρτους |
| Mk. 7,5 | Mk. 7,5 και επερωτωσιν αυτον οι φαρισαιοι και οι γραμματεις δια τι ου περιπατουσιν οι μαθηται σου κατα την παραδοσιν των πρεσβυτερων αλλα κοιναις χερσιν εσθιουσιν τον αρτον |
| Mk. 7,6 | Mk. 7,6 ο δε ειπεν αυτοις καλως επροφητευσεν ησαιας περι υμων των υποκριτων ως γεγραπται | οτι | οτι | ουτος ο λαος τοις χειλεσιν με τιμα η δε καρδια αυτων πορρω απεχει απ εμου |
| Mk. 7,9 | Mk. 7,9 και ελεγεν αυτοις καλως αθετειτε την εντολην του θεου ινα την παραδοσιν υμων | τηρησητε | στησητε | |
| Mk. 7,12 | Mk. 7,12 ουκετι αφιετε αυτον ουδεν ποιησαι τω πατρι η τη μητρι |
| Mk. 7,14 | Mk. 7,14 και προσκαλεσαμενος παλιν τον οχλον ελεγεν αυτοις ακουσατε μου παντες και συνετε |
| Mk. 7,15 | Mk. 7,15 ουδεν εστιν εξωθεν του ανθρωπου εισπορευομενον εις αυτον ο δυναται κοινωσαι αυτον αλλα τα εκ του ανθρωπου εκπορευομενα εστιν τα κοινουντα τον ανθρωπον 7:16 |
| Mk. 7,17 | Mk. 7,17 και οτε εισηλθεν εις οικον απο του οχλου επηρωτων αυτον οι μαθηται αυτου την παραβολην |
| Mk. 7,18 | Mk. 7,18 και λεγει αυτοις ουτως και υμεις ασυνετοι εστε ου νοειτε οτι παν το εξωθεν εισπορευομενον εις τον ανθρωπον ου δυναται αυτον κοινωσαι |
| Mk. 7,19 | Mk. 7,19 οτι ουκ εισπορευεται αυτου εις την καρδιαν αλλ εις την κοιλιαν και εις τον αφεδρωνα εκπορευεται καθαριζων παντα τα βρωματα |
| Mk. 7,25 | Mk. 7,25 αλλ ευθυς ακουσασα γυνη περι αυτου ης ειχεν το θυγατριον αυτης πνευμα ακαθαρτον ελθουσα προσεπεσεν προς τους ποδας αυτου |
| Mk. 7,26 | Mk. 7,26 η δε γυνη ην ελληνις συροφοινικισσα τω γενει και ηρωτα αυτον ινα το δαιμονιον εκβαλη εκ της θυγατρος αυτης |
| Mk. 7,27 | Mk. 7,27 και ελεγεν αυτη αφες πρωτον χορτασθηναι τα τεκνα ου γαρ εστιν καλον λαβειν τον αρτον των τεκνων και τοις κυναριοις βαλειν |
| Mk. 7,28 | Mk. 7,28 η δε απεκριθη και λεγει αυτω | ναι| κυριε και τα κυναρια υποκατω της τραπεζης εσθιουσιν απο των ψιχιων των παιδιων |
| Mk. 7,29 | Mk. 7,29 και ειπεν αυτη δια τουτον τον λογον υπαγε εξεληλυθεν εκ της θυγατρος σου το δαιμονιον |
| Mk. 7,30 | Mk. 7,30 και απελθουσα εις τον οικον αυτης ευρεν το παιδιον βεβλημενον επι την κλινην και το δαιμονιον εξεληλυθος |
| Mk. 7,32 | Mk. 7,32 και φερουσιν αυτω κωφον και μογιλαλον και παρακαλουσιν αυτον ινα επιθη αυτω την χειρα |
| Mk. 7,33 | Mk. 7,33 και απολαβομενος αυτον απο του οχλου κατ ιδιαν εβαλεν τους δακτυλους αυτου εις τα ωτα αυτου και πτυσας ηψατο της γλωσσης αυτου |
| Mk. 7,34 | Mk. 7,34 και αναβλεψας εις τον ουρανον εστεναξεν και λεγει αυτω εφφαθα ο εστιν διανοιχθητι |
| Mk. 7,35 | Mk. 7,35 και ευθεως | ηνοιγησαν αυτου αι ακοαι και ελυθη ο δεσμος της γλωσσης αυτου και ελαλει ορθως |
| Mk. 7,36 | Mk. 7,36 και διεστειλατο αυτοις ινα μηδενι λεγωσιν οσον δε αυτοις διεστελλετο αυτοι μαλλον περισσοτερον εκηρυσσον |
| Mk. 8,1 | Mk. 8,1 εν εκειναις ταις ημεραις παλιν πολλου οχλου οντος και μη εχοντων τι φαγωσιν προσκαλεσαμενος τους μαθητας λεγει αυτοις |
| Mk. 8,3 | Mk. 8,3 και εαν απολυσω αυτους νηστεις εις οικον αυτων εκλυθησονται εν τη οδω και τινες αυτων απο μακροθεν | εισιν | ηκασιν | |
| Mk. 8,4 | Mk. 8,4 και απεκριθησαν αυτω οι μαθηται αυτου οτι ποθεν τουτους δυνησεται τις ωδε χορτασαι αρτων επ ερημιας |
| Mk. 8,5 | Mk. 8,5 και ηρωτα αυτους ποσους εχετε αρτους οι δε ειπαν επτα |
| Mk. 8,6 | Mk. 8,6 και παραγγελλει τω οχλω αναπεσειν επι της γης και λαβων τους επτα αρτους ευχαριστησας εκλασεν και εδιδου τοις μαθηταις αυτου ινα παρατιθωσιν και παρεθηκαν τω οχλω |
| Mk. 8,7 | Mk. 8,7 και ειχον ιχθυδια ολιγα και ευλογησας αυτα ειπεν και ταυτα παρατιθεναι |
| Mk. 8,9 | Mk. 8,9 ησαν δε ως τετρακισχιλιοι και απελυσεν αυτους |
| Mk. 8,10 | Mk. 8,10 και ευθυς εμβας εις το πλοιον μετα των μαθητων αυτου ηλθεν εις τα μερη δαλμανουθα |
| Mk. 8,11 | Mk. 8,11 και εξηλθον οι φαρισαιοι και ηρξαντο συζητειν αυτω ζητουντες παρ αυτου σημειον απο του ουρανου πειραζοντες αυτον |
| Mk. 8,12 | Mk. 8,12 και αναστεναξας τω πνευματι αυτου λεγει τι η γενεα αυτη ζητει σημειον αμην λεγω υμιν | ει δοθησεται τη γενεα ταυτη σημειον |
| Mk. 8,13 | Mk. 8,13 και αφεις αυτους παλιν εμβας απηλθεν εις το περαν |
| Mk. 8,15 | Mk. 8,15 και διεστελλετο αυτοις λεγων ορατε βλεπετε απο της ζυμης των φαρισαιων και της ζυμης ηρωδου |
| Mk. 8,17 | Mk. 8,17 και γνους λεγει αυτοις τι διαλογιζεσθε οτι αρτους ουκ εχετε ουπω νοειτε ουδε συνιετε πεπωρωμενην εχετε την καρδιαν υμων |
| Mk. 8,19 | Mk. 8,19 οτε τους πεντε αρτους εκλασα εις τους πεντακισχιλιους ποσους κοφινους κλασματων πληρεις ηρατε λεγουσιν αυτω δωδεκα |
| Mk. 8,20 | Mk. 8,20 οτε τους επτα εις τους τετρακισχιλιους ποσων σπυριδων πληρωματα κλασματων ηρατε και λεγουσιν | αυτω | αυτω | επτα |
| Mk. 8,21 | Mk. 8,21 και ελεγεν αυτοις ουπω συνιετε |
| Mk. 8,22 | Mk. 8,22 και ερχονται εις βηθσαιδαν και φερουσιν αυτω τυφλον και παρακαλουσιν αυτον ινα αυτου αψηται |
| Mk. 8,23 | Mk. 8,23 και επιλαβομενος της χειρος του τυφλου εξηνεγκεν αυτον εξω της κωμης και πτυσας εις τα ομματα αυτου επιθεις τας χειρας αυτω επηρωτα αυτον ει τι βλεπεις |
| Mk. 8,25 | Mk. 8,25 ειτα παλιν | εθηκεν | επεθηκεν | τας χειρας επι τους οφθαλμους αυτου και διεβλεψεν και απεκατεστη και ενεβλεπεν τηλαυγως απαντα |
| Mk. 8,26 | Mk. 8,26 και απεστειλεν αυτον εις οικον αυτου λεγων μηδε εις την κωμην εισελθης |
| Mk. 8,27 | Mk. 8,27 και εξηλθεν ο ιησους και οι μαθηται αυτου εις τας κωμας καισαρειας της φιλιππου και εν τη οδω επηρωτα τους μαθητας αυτου λεγων αυτοις τινα με λεγουσιν οι ανθρωποι ειναι |
| Mk. 8,28 | Mk. 8,28 οι δε ειπαν αυτω λεγοντες | οτι | οτι | ιωαννην τον βαπτιστην και αλλοι ηλιαν αλλοι δε οτι εις των προφητων |
| Mk. 8,29 | Mk. 8,29 και αυτος επηρωτα αυτους υμεις δε τινα με λεγετε ειναι αποκριθεις ο πετρος λεγει αυτω συ ει ο χριστος |
| Mk. 8,30 | Mk. 8,30 και επετιμησεν αυτοις ινα μηδενι λεγωσιν περι αυτου |
| Mk. 8,31 | Mk. 8,31 και ηρξατο διδασκειν αυτους οτι δει τον υιον του ανθρωπου πολλα παθειν και αποδοκιμασθηναι υπο των πρεσβυτερων και των αρχιερεων και των γραμματεων και αποκτανθηναι και μετα τρεις ημερας αναστηναι |
| Mk. 8,32 | Mk. 8,32 και παρρησια τον λογον ελαλει και προσλαβομενος ο πετρος αυτον ηρξατο επιτιμαν αυτω |
| Mk. 8,33 | Mk. 8,33 ο δε επιστραφεις και ιδων τους μαθητας αυτου επετιμησεν πετρω και λεγει υπαγε οπισω μου σατανα οτι ου φρονεις τα του θεου αλλα τα των ανθρωπων |
| Mk. 8,34 | Mk. 8,34 και προσκαλεσαμενος τον οχλον συν τοις μαθηταις αυτου ειπεν αυτοις ει τις θελει οπισω μου | ελθειν | ακολουθειν | απαρνησασθω εαυτον και αρατω τον σταυρον αυτου και ακολουθειτω μοι |
| Mk. 8,35 | Mk. 8,35 ος γαρ εαν θελη την | εαυτου ψυχην | ψυχην αυτου | σωσαι απολεσει αυτην ος δ αν απολεσει την ψυχην αυτου ενεκεν | εμου και | εμου και | του ευαγγελιου σωσει αυτην |
| Mk. 8,36 | Mk. 8,36 τι γαρ ωφελει ανθρωπον κερδησαι τον κοσμον ολον και ζημιωθηναι την ψυχην αυτου |
| Mk. 8,37 | Mk. 8,37 τι γαρ δοι ανθρωπος ανταλλαγμα της ψυχης αυτου |
| Mk. 8,38 | Mk. 8,38 ος γαρ εαν επαισχυνθη με και τους εμους λογους εν τη γενεα ταυτη τη μοιχαλιδι και αμαρτωλω και ο υιος του ανθρωπου επαισχυνθησεται αυτον οταν ελθη εν τη δοξη του πατρος αυτου μετα των αγγελων των αγιων |
| Mk. 9,1 | Mk. 9,1 και ελεγεν αυτοις αμην λεγω υμιν οτι εισιν τινες ωδε των εστηκοτων οιτινες ου μη γευσωνται θανατου εως αν ιδωσιν την βασιλειαν του θεου εληλυθυιαν εν δυναμει |
| Mk. 9,2 | Mk. 9,2 και μετα ημερας εξ παραλαμβανει ο ιησους τον πετρον και τον ιακωβον και τον | ιωαννην και αναφερει αυτους εις ορος υψηλον κατ ιδιαν μονους και μετεμορφωθη εμπροσθεν αυτων |
| Mk. 9,3 | Mk. 9,3 και τα ιματια αυτου εγενετο στιλβοντα λευκα λιαν οια γναφευς επι της γης ου δυναται ουτως λευκαναι |
| Mk. 9,4 | Mk. 9,4 και ωφθη αυτοις ηλιας συν μωυσει και ησαν συλλαλουντες τω ιησου |
| Mk. 9,7 | Mk. 9,7 και εγενετο νεφελη επισκιαζουσα αυτοις και εγενετο φωνη εκ της νεφελης ουτος εστιν ο υιος μου ο αγαπητος ακουετε αυτου |
| Mk. 9,9 | Mk. 9,9 και καταβαινοντων αυτων εκ του ορους διεστειλατο αυτοις ινα μηδενι α ειδον διηγησωνται ει μη οταν ο υιος του ανθρωπου εκ νεκρων αναστη |
| Mk. 9,11 | Mk. 9,11 και επηρωτων αυτον λεγοντες οτι λεγουσιν οι γραμματεις οτι ηλιαν δει ελθειν πρωτον |
| Mk. 9,12 | Mk. 9,12 ο δε εφη αυτοις ηλιας μεν ελθων πρωτον αποκαθιστανει παντα και πως γεγραπται επι τον υιον του ανθρωπου ινα πολλα παθη και εξουδενηθη |
| Mk. 9,13 | Mk. 9,13 αλλα λεγω υμιν οτι και ηλιας εληλυθεν και εποιησαν αυτω οσα ηθελον καθως γεγραπται επ αυτον |
| Mk. 9,14 | Mk. 9,14 και ελθοντες προς τους μαθητας ειδον οχλον πολυν περι αυτους και γραμματεις συζητουντας προς αυτους |
| Mk. 9,15 | Mk. 9,15 και ευθυς πας ο οχλος ιδοντες αυτον εξεθαμβηθησαν και προστρεχοντες ησπαζοντο αυτον |
| Mk. 9,16 | Mk. 9,16 και επηρωτησεν αυτους τι συζητειτε προς αυτους |
| Mk. 9,17 | Mk. 9,17 και απεκριθη αυτω εις εκ του οχλου διδασκαλε ηνεγκα τον υιον μου προς σε εχοντα πνευμα αλαλον |
| Mk. 9,18 | Mk. 9,18 και οπου εαν αυτον καταλαβη ρησσει αυτον και αφριζει και τριζει τους οδοντας και ξηραινεται και ειπα τοις μαθηταις σου ινα αυτο εκβαλωσιν και ουκ ισχυσαν |
| Mk. 9,19 | Mk. 9,19 ο δε αποκριθεις αυτοις λεγει ω γενεα απιστος εως ποτε προς υμας εσομαι εως ποτε ανεξομαι υμων φερετε αυτον προς με |
| Mk. 9,20 | Mk. 9,20 και ηνεγκαν αυτον προς αυτον και ιδων αυτον το πνευμα ευθυς συνεσπαραξεν αυτον και πεσων επι της γης εκυλιετο αφριζων |
| Mk. 9,21 | Mk. 9,21 και επηρωτησεν τον πατερα αυτου ποσος χρονος εστιν ως τουτο γεγονεν αυτω ο δε ειπεν εκ παιδιοθεν |
| Mk. 9,22 | Mk. 9,22 και πολλακις και εις πυρ αυτον εβαλεν και εις υδατα ινα απολεση αυτον αλλ ει τι δυνη βοηθησον ημιν σπλαγχνισθεις εφ ημας |
| Mk. 9,23 | Mk. 9,23 ο δε ιησους ειπεν αυτω το ει δυνη παντα δυνατα τω πιστευοντι |
| Mk. 9,25 | Mk. 9,25 ιδων δε ο ιησους οτι επισυντρεχει οχλος επετιμησεν τω πνευματι τω ακαθαρτω λεγων αυτω το αλαλον και κωφον πνευμα εγω επιτασσω σοι εξελθε εξ αυτου και μηκετι εισελθης εις αυτον |
| Mk. 9,27 | Mk. 9,27 ο δε ιησους κρατησας της χειρος αυτου ηγειρεν αυτον και ανεστη |
| Mk. 9,28 | Mk. 9,28 και εισελθοντος αυτου εις οικον οι μαθηται αυτου κατ ιδιαν επηρωτων αυτον οτι ημεις ουκ ηδυνηθημεν εκβαλειν αυτο |
| Mk. 9,29 | Mk. 9,29 και ειπεν αυτοις τουτο το γενος εν ουδενι δυναται εξελθειν ει μη εν προσευχη |
| Mk. 9,31 | Mk. 9,31 εδιδασκεν γαρ τους μαθητας αυτου και ελεγεν | αυτοις | αυτοις | οτι ο υιος του ανθρωπου παραδιδοται εις χειρας ανθρωπων και αποκτενουσιν αυτον και αποκτανθεις μετα τρεις ημερας αναστησεται |
| Mk. 9,32 | Mk. 9,32 οι δε ηγνοουν το ρημα και εφοβουντο αυτον επερωτησαι |
| Mk. 9,33 | Mk. 9,33 και ηλθον εις καφαρναουμ και εν τη οικια γενομενος επηρωτα αυτους τι εν τη οδω διελογιζεσθε |
| Mk. 9,35 | Mk. 9,35 και καθισας εφωνησεν τους δωδεκα και λεγει αυτοις ει τις θελει πρωτος ειναι εσται παντων εσχατος και παντων διακονος |
| Mk. 9,36 | Mk. 9,36 και λαβων παιδιον εστησεν αυτο εν μεσω αυτων και εναγκαλισαμενος αυτο ειπεν αυτοις |
| Mk. 9,38 | Mk. 9,38 εφη αυτω ο ιωαννης διδασκαλε ειδομεν τινα εν τω ονοματι σου εκβαλλοντα δαιμονια και εκωλυομεν αυτον οτι ουκ ηκολουθει ημιν |
| Mk. 9,39 | Mk. 9,39 ο δε ιησους ειπεν μη κωλυετε αυτον ουδεις γαρ εστιν ος ποιησει δυναμιν επι τω ονοματι μου και δυνησεται ταχυ κακολογησαι με |
| Mk. 9,41 | Mk. 9,41 ος γαρ αν ποτιση υμας ποτηριον υδατος εν ονοματι οτι χριστου εστε αμην λεγω υμιν οτι ου μη απολεση τον μισθον αυτου |
| Mk. 9,42 | Mk. 9,42 και ος αν σκανδαλιση ενα των μικρων τουτων των πιστευοντων εις εμε | καλον εστιν αυτω μαλλον ει περικειται μυλος ονικος περι τον τραχηλον αυτου και βεβληται εις την θαλασσαν |
| Mk. 9,43 | Mk. 9,43 και εαν | σκανδαλιση | σκανδαλιζη | σε η χειρ σου αποκοψον αυτην καλον εστιν σε κυλλον εισελθειν εις την ζωην η τας δυο χειρας εχοντα απελθειν εις την γεενναν εις το πυρ το ασβεστον 9:44 |
| Mk. 9,45 | Mk. 9,45 και εαν ο πους σου σκανδαλιζη σε αποκοψον αυτον καλον εστιν σε εισελθειν εις την ζωην χωλον η τους δυο ποδας εχοντα βληθηναι εις την γεενναν 9:46 |
| Mk. 9,47 | Mk. 9,47 και εαν ο οφθαλμος σου σκανδαλιζη σε εκβαλε αυτον καλον σε εστιν μονοφθαλμον εισελθειν εις την βασιλειαν του θεου η δυο οφθαλμους εχοντα βληθηναι εις την | γεενναν |
| Mk. 9,48 | Mk. 9,48 οπου ο σκωληξ αυτων ου τελευτα και το πυρ ου σβεννυται |
| Mk. 9,50 | Mk. 9,50 καλον το αλας εαν δε το αλας αναλον γενηται εν τινι αυτο αρτυσετε εχετε εν εαυτοις αλα και ειρηνευετε εν αλληλοις |
| Mk. 10,1 | Mk. 10,1 και εκειθεν αναστας ερχεται εις τα ορια της ιουδαιας | και | και | περαν του ιορδανου και συμπορευονται παλιν οχλοι προς αυτον και ως ειωθει παλιν εδιδασκεν αυτους |
| Mk. 10,2 | Mk. 10,2 και | προσελθοντες φαρισαιοι | προσελθοντες φαρισαιοι | επηρωτων αυτον ει εξεστιν ανδρι γυναικα απολυσαι πειραζοντες αυτον |
| Mk. 10,3 | Mk. 10,3 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις τι υμιν ενετειλατο μωυσης |
| Mk. 10,5 | Mk. 10,5 ο δε ιησους ειπεν αυτοις προς την σκληροκαρδιαν υμων εγραψεν υμιν την εντολην ταυτην |
| Mk. 10,6 | Mk. 10,6 απο δε αρχης κτισεως αρσεν και θηλυ εποιησεν | αυτους | αυτους | |
| Mk. 10,7 | Mk. 10,7 ενεκεν τουτου καταλειψει ανθρωπος τον πατερα αυτου και την μητερα και προσκολληθησεται προς την γυναικα αυτου | |
| Mk. 10,10 | Mk. 10,10 και εις την οικιαν παλιν οι μαθηται περι τουτου επηρωτων αυτον |
| Mk. 10,11 | Mk. 10,11 και λεγει αυτοις ος αν απολυση την γυναικα αυτου και γαμηση αλλην μοιχαται επ αυτην |
| Mk. 10,12 | Mk. 10,12 και εαν αυτη απολυσασα τον ανδρα αυτης γαμηση αλλον μοιχαται |
| Mk. 10,13 | Mk. 10,13 και προσεφερον αυτω παιδια ινα αυτων αψηται οι δε μαθηται επετιμησαν αυτοις |
| Mk. 10,14 | Mk. 10,14 ιδων δε ο ιησους ηγανακτησεν και ειπεν αυτοις αφετε τα παιδια ερχεσθαι προς με μη κωλυετε αυτα των γαρ τοιουτων εστιν η βασιλεια του θεου |
| Mk. 10,15 | Mk. 10,15 αμην λεγω υμιν ος αν μη δεξηται την βασιλειαν του θεου ως παιδιον ου μη εισελθη εις αυτην |
| Mk. 10,16 | Mk. 10,16 και εναγκαλισαμενος αυτα κατευλογει τιθεις τας χειρας επ αυτα |
| Mk. 10,17 | Mk. 10,17 και εκπορευομενου αυτου εις οδον προσδραμων εις και γονυπετησας αυτον επηρωτα αυτον διδασκαλε αγαθε τι ποιησω ινα ζωην αιωνιον κληρονομησω |
| Mk. 10,18 | Mk. 10,18 ο δε ιησους ειπεν αυτω τι με λεγεις αγαθον ουδεις αγαθος ει μη εις ο θεος |
| Mk. 10,20 | Mk. 10,20 ο δε εφη αυτω διδασκαλε ταυτα παντα εφυλαξαμην εκ νεοτητος μου |
| Mk. 10,21 | Mk. 10,21 ο δε ιησους εμβλεψας αυτω ηγαπησεν αυτον και ειπεν αυτω εν σε υστερει υπαγε οσα εχεις πωλησον και δος τοις πτωχοις και εξεις θησαυρον εν ουρανω και δευρο ακολουθει μοι |
| Mk. 10,23 | Mk. 10,23 και περιβλεψαμενος ο ιησους λεγει τοις μαθηταις αυτου πως δυσκολως οι τα χρηματα εχοντες εις την βασιλειαν του θεου εισελευσονται |
| Mk. 10,24 | Mk. 10,24 οι δε μαθηται εθαμβουντο επι τοις λογοις αυτου ο δε ιησους παλιν αποκριθεις λεγει αυτοις τεκνα πως δυσκολον εστιν εις την βασιλειαν του θεου εισελθειν |
| Mk. 10,26 | Mk. 10,26 οι δε περισσως εξεπλησσοντο λεγοντες προς | αυτον | εαυτους | και τις δυναται σωθηναι |
| Mk. 10,27 | Mk. 10,27 εμβλεψας αυτοις ο ιησους λεγει παρα ανθρωποις αδυνατον αλλ ου παρα θεω παντα γαρ δυνατα παρα | τω | τω | θεω |
| Mk. 10,28 | Mk. 10,28 ηρξατο λεγειν ο πετρος αυτω ιδου ημεις αφηκαμεν παντα και ηκολουθηκαμεν σοι |
| Mk. 10,32 | Mk. 10,32 ησαν δε εν τη οδω αναβαινοντες εις ιεροσολυμα και ην προαγων αυτους ο ιησους και εθαμβουντο οι δε ακολουθουντες εφοβουντο και παραλαβων παλιν τους δωδεκα ηρξατο αυτοις λεγειν τα μελλοντα αυτω συμβαινειν |
| Mk. 10,33 | Mk. 10,33 οτι ιδου αναβαινομεν εις ιεροσολυμα και ο υιος του ανθρωπου παραδοθησεται τοις αρχιερευσιν και τοις γραμματευσιν και κατακρινουσιν αυτον θανατω και παραδωσουσιν αυτον τοις εθνεσιν |
| Mk. 10,34 | Mk. 10,34 και εμπαιξουσιν αυτω και εμπτυσουσιν αυτω και μαστιγωσουσιν αυτον και αποκτενουσιν και μετα τρεις ημερας αναστησεται |
| Mk. 10,35 | Mk. 10,35 και προσπορευονται αυτω ιακωβος και ιωαννης οι | δυο| υιοι ζεβεδαιου λεγοντες αυτω διδασκαλε θελομεν ινα ο εαν αιτησωμεν σε ποιησης ημιν |
| Mk. 10,36 | Mk. 10,36 ο δε ειπεν αυτοις τι θελετε με | ποιησω υμιν |
| Mk. 10,37 | Mk. 10,37 οι δε ειπαν αυτω δος ημιν ινα εις σου εκ δεξιων και εις εξ αριστερων καθισωμεν εν τη δοξη σου |
| Mk. 10,38 | Mk. 10,38 ο δε ιησους ειπεν αυτοις ουκ οιδατε τι αιτεισθε δυνασθε πιειν το ποτηριον ο εγω πινω η το βαπτισμα ο εγω βαπτιζομαι βαπτισθηναι |
| Mk. 10,39 | Mk. 10,39 οι δε ειπαν αυτω δυναμεθα ο δε ιησους ειπεν αυτοις το ποτηριον ο εγω πινω πιεσθε και το βαπτισμα ο εγω βαπτιζομαι βαπτισθησεσθε |
| Mk. 10,42 | Mk. 10,42 και προσκαλεσαμενος αυτους ο ιησους λεγει αυτοις οιδατε οτι οι δοκουντες αρχειν των εθνων κατακυριευουσιν αυτων και οι μεγαλοι αυτων κατεξουσιαζουσιν αυτων |
| Mk. 10,45 | Mk. 10,45 και γαρ ο υιος του ανθρωπου ουκ ηλθεν διακονηθηναι αλλα διακονησαι και δουναι την ψυχην αυτου λυτρον αντι πολλων |
| Mk. 10,46 | Mk. 10,46 και ερχονται εις ιεριχω και εκπορευομενου αυτου απο ιεριχω και των μαθητων αυτου και οχλου ικανου ο υιος τιμαιου βαρτιμαιος τυφλος προσαιτης εκαθητο παρα την οδον |
| Mk. 10,48 | Mk. 10,48 και επετιμων αυτω πολλοι ινα σιωπηση ο δε πολλω μαλλον εκραζεν υιε δαυιδ ελεησον με |
| Mk. 10,49 | Mk. 10,49 και στας ο ιησους ειπεν φωνησατε αυτον και φωνουσιν τον τυφλον λεγοντες αυτω θαρσει εγειρε φωνει σε |
| Mk. 10,50 | Mk. 10,50 ο δε αποβαλων το ιματιον αυτου αναπηδησας ηλθεν προς τον ιησουν |
| Mk. 10,51 | Mk. 10,51 και αποκριθεις αυτω ο ιησους ειπεν τι σοι θελεις ποιησω ο δε τυφλος ειπεν αυτω ραββουνι ινα αναβλεψω |
| Mk. 10,52 | Mk. 10,52 και ο ιησους ειπεν αυτω υπαγε η πιστις σου σεσωκεν σε και ευθυς ανεβλεψεν και ηκολουθει αυτω εν τη οδω |
| Mk. 11,1 | Mk. 11,1 και οτε εγγιζουσιν εις ιεροσολυμα εις βηθφαγη και βηθανιαν προς το ορος των ελαιων αποστελλει δυο των μαθητων αυτου |
| Mk. 11,2 | Mk. 11,2 και λεγει αυτοις υπαγετε εις την κωμην την κατεναντι υμων και ευθυς εισπορευομενοι εις αυτην ευρησετε πωλον δεδεμενον εφ ον ουδεις ουπω ανθρωπων εκαθισεν λυσατε αυτον και φερετε |
| Mk. 11,3 | Mk. 11,3 και εαν τις υμιν ειπη τι ποιειτε τουτο ειπατε ο κυριος αυτου χρειαν εχει και ευθυς αυτον αποστελλει παλιν ωδε |
| Mk. 11,4 | Mk. 11,4 και απηλθον και ευρον πωλον δεδεμενον προς θυραν εξω επι του αμφοδου και λυουσιν αυτον |
| Mk. 11,5 | Mk. 11,5 και τινες των εκει εστηκοτων ελεγον αυτοις τι ποιειτε λυοντες τον πωλον |
| Mk. 11,6 | Mk. 11,6 οι δε ειπαν αυτοις καθως ειπεν ο ιησους και αφηκαν αυτους |
| Mk. 11,7 | Mk. 11,7 και φερουσιν τον πωλον προς τον ιησουν και επιβαλλουσιν αυτω τα ιματια αυτων και εκαθισεν επ αυτον |
| Mk. 11,8 | Mk. 11,8 και πολλοι τα ιματια αυτων εστρωσαν εις την οδον αλλοι δε στιβαδας κοψαντες εκ των αγρων |
| Mk. 11,12 | Mk. 11,12 και τη επαυριον εξελθοντων αυτων απο βηθανιας επεινασεν |
| Mk. 11,13 | Mk. 11,13 και ιδων συκην απο μακροθεν εχουσαν φυλλα ηλθεν ει αρα τι ευρησει εν αυτη και ελθων επ αυτην ουδεν ευρεν ει μη φυλλα ο γαρ καιρος ουκ ην συκων |
| Mk. 11,14 | Mk. 11,14 και αποκριθεις ειπεν αυτη μηκετι εις τον αιωνα εκ σου μηδεις καρπον φαγοι και ηκουον οι μαθηται αυτου |
| Mk. 11,17 | Mk. 11,17 και εδιδασκεν και ελεγεν αυτοις | ου γεγραπται οτι ο οικος μου οικος προσευχης κληθησεται πασιν τοις εθνεσιν υμεις δε πεποιηκατε αυτον σπηλαιον ληστων |
| Mk. 11,18 | Mk. 11,18 και ηκουσαν οι αρχιερεις και οι γραμματεις και εζητουν πως αυτον απολεσωσιν εφοβουντο γαρ αυτον πας γαρ ο οχλος εξεπλησσετο επι τη διδαχη αυτου |
| Mk. 11,21 | Mk. 11,21 και αναμνησθεις ο πετρος λεγει αυτω ραββι ιδε η συκη ην κατηρασω εξηρανται |
| Mk. 11,22 | Mk. 11,22 και αποκριθεις ο ιησους λεγει αυτοις εχετε πιστιν θεου |
| Mk. 11,23 | Mk. 11,23 αμην λεγω υμιν οτι ος αν ειπη τω ορει τουτω αρθητι και βληθητι εις την θαλασσαν και μη διακριθη εν τη καρδια αυτου αλλα πιστευη οτι ο λαλει γινεται εσται αυτω |
| Mk. 11,27 | Mk. 11,27 και ερχονται παλιν εις ιεροσολυμα και εν τω ιερω περιπατουντος αυτου ερχονται προς αυτον οι αρχιερεις και οι γραμματεις και οι πρεσβυτεροι |
| Mk. 11,28 | Mk. 11,28 και ελεγον αυτω εν ποια εξουσια ταυτα ποιεις η τις σοι εδωκεν την εξουσιαν ταυτην ινα ταυτα ποιης |
| Mk. 11,29 | Mk. 11,29 ο δε ιησους ειπεν αυτοις επερωτησω υμας ενα λογον και αποκριθητε μοι και ερω υμιν εν ποια εξουσια ταυτα ποιω |
| Mk. 11,31 | Mk. 11,31 και διελογιζοντο προς εαυτους λεγοντες εαν ειπωμεν εξ ουρανου ερει δια τι ουν ουκ επιστευσατε αυτω |
| Mk. 11,33 | Mk. 11,33 και αποκριθεντες τω ιησου λεγουσιν ουκ οιδαμεν και ο ιησους λεγει αυτοις ουδε εγω λεγω υμιν εν ποια εξουσια ταυτα ποιω |
| Mk. 12,1 | Mk. 12,1 και ηρξατο αυτοις εν παραβολαις λαλειν αμπελωνα ανθρωπος εφυτευσεν και περιεθηκεν φραγμον και ωρυξεν υποληνιον και ωκοδομησεν πυργον και εξεδετο αυτον γεωργοις και απεδημησεν |
| Mk. 12,3 | Mk. 12,3 και λαβοντες αυτον εδειραν και απεστειλαν κενον |
| Mk. 12,4 | Mk. 12,4 και παλιν απεστειλεν προς αυτους αλλον δουλον κακεινον εκεφαλιωσαν και ητιμασαν |
| Mk. 12,6 | Mk. 12,6 ετι ενα ειχεν υιον αγαπητον απεστειλεν αυτον εσχατον προς αυτους λεγων οτι εντραπησονται τον υιον μου |
| Mk. 12,7 | Mk. 12,7 εκεινοι δε οι γεωργοι προς εαυτους ειπαν οτι ουτος εστιν ο κληρονομος δευτε αποκτεινωμεν αυτον και ημων εσται η κληρονομια |
| Mk. 12,8 | Mk. 12,8 και λαβοντες απεκτειναν αυτον και εξεβαλον αυτον εξω του αμπελωνος |
| Mk. 12,12 | Mk. 12,12 και εζητουν αυτον κρατησαι και εφοβηθησαν τον οχλον εγνωσαν γαρ οτι προς αυτους την παραβολην ειπεν και αφεντες αυτον απηλθον |
| Mk. 12,13 | Mk. 12,13 και αποστελλουσιν προς αυτον τινας των φαρισαιων και των ηρωδιανων ινα αυτον αγρευσωσιν λογω |
| Mk. 12,14 | Mk. 12,14 και ελθοντες λεγουσιν αυτω διδασκαλε οιδαμεν οτι αληθης ει και ου μελει σοι περι ουδενος ου γαρ βλεπεις εις προσωπον ανθρωπων αλλ επ αληθειας την οδον του θεου διδασκεις εξεστιν δουναι κηνσον καισαρι η ου |
| Mk. 12,15 | Mk. 12,15 δωμεν η μη δωμεν (12-15) ο δε ειδως αυτων την υποκρισιν ειπεν αυτοις τι με πειραζετε φερετε μοι δηναριον ινα ιδω |
| Mk. 12,16 | Mk. 12,16 οι δε ηνεγκαν και λεγει αυτοις τινος η εικων αυτη και η επιγραφη οι δε ειπαν αυτω καισαρος |
| Mk. 12,17 | Mk. 12,17 ο δε ιησους ειπεν αυτοις | τα καισαρος αποδοτε καισαρι και τα του θεου τω θεω και εξεθαυμαζον επ αυτω |
| Mk. 12,18 | Mk. 12,18 και ερχονται σαδδουκαιοι προς αυτον οιτινες λεγουσιν αναστασιν μη ειναι και επηρωτων αυτον λεγοντες |
| Mk. 12,19 | Mk. 12,19 διδασκαλε μωυσης εγραψεν ημιν οτι εαν τινος αδελφος αποθανη και καταλιπη γυναικα και μη αφη τεκνον ινα λαβη ο αδελφος αυτου την γυναικα και εξαναστηση σπερμα τω αδελφω αυτου |
| Mk. 12,21 | Mk. 12,21 και ο δευτερος ελαβεν αυτην και απεθανεν μη καταλιπων σπερμα και ο τριτος ωσαυτως |
| Mk. 12,23 | Mk. 12,23 εν τη αναστασει οταν αναστωσιν | τινος αυτων εσται γυνη οι γαρ επτα εσχον αυτην γυναικα |
| Mk. 12,24 | Mk. 12,24 εφη αυτοις ο ιησους ου δια τουτο πλανασθε μη ειδοτες τας γραφας μηδε την δυναμιν του θεου |
| Mk. 12,26 | Mk. 12,26 περι δε των νεκρων οτι εγειρονται ουκ ανεγνωτε εν τη βιβλω μωυσεως επι του βατου πως ειπεν αυτω ο θεος λεγων εγω ο θεος αβρααμ και ο | θεος ισαακ και ο | θεος ιακωβ |
| Mk. 12,28 | Mk. 12,28 και προσελθων εις των γραμματεων ακουσας αυτων συζητουντων | ειδως | ιδων | οτι καλως απεκριθη αυτοις επηρωτησεν αυτον ποια εστιν εντολη πρωτη παντων |
| Mk. 12,31 | Mk. 12,31 δευτερα αυτη αγαπησεις τον πλησιον σου ως σεαυτον μειζων τουτων αλλη εντολη ουκ εστιν |
| Mk. 12,32 | Mk. 12,32 και | ειπεν αυτω ο γραμματευς καλως διδασκαλε επ αληθειας ειπες οτι εις εστιν και ουκ εστιν αλλος πλην αυτου |
| Mk. 12,33 | Mk. 12,33 και το αγαπαν αυτον εξ ολης της | καρδιας και εξ ολης της συνεσεως και εξ ολης της ισχυος και το αγαπαν τον πλησιον ως εαυτον περισσοτερον εστιν παντων των ολοκαυτωματων και θυσιων |
| Mk. 12,34 | Mk. 12,34 και ο ιησους ιδων | αυτον | αυτον | οτι νουνεχως απεκριθη ειπεν αυτω ου μακραν | ει | ει | απο της βασιλειας του θεου και ουδεις ουκετι ετολμα αυτον επερωτησαι |
| Mk. 12,36 | Mk. 12,36 αυτος δαυιδ ειπεν εν τω πνευματι τω αγιω ειπεν κυριος τω κυριω μου καθου εκ δεξιων μου εως αν θω τους εχθρους σου υποκατω των ποδων σου |
| Mk. 12,37 | Mk. 12,37 αυτος δαυιδ λεγει αυτον κυριον και ποθεν αυτου εστιν υιος και | ο | ο | πολυς οχλος ηκουεν αυτου ηδεως |
| Mk. 12,38 | Mk. 12,38 και εν τη διδαχη αυτου ελεγεν βλεπετε απο των γραμματεων των θελοντων εν στολαις περιπατειν και ασπασμους εν ταις αγοραις |
| Mk. 12,43 | Mk. 12,43 και προσκαλεσαμενος τους μαθητας αυτου ειπεν αυτοις αμην λεγω υμιν οτι η χηρα αυτη η πτωχη πλειον παντων εβαλεν των βαλλοντων εις το γαζοφυλακιον |
| Mk. 12,44 | Mk. 12,44 παντες γαρ εκ του περισσευοντος αυτοις εβαλον αυτη δε εκ της υστερησεως αυτης παντα οσα ειχεν εβαλεν ολον τον βιον αυτης |
| Mk. 13,1 | Mk. 13,1 και εκπορευομενου αυτου εκ του ιερου λεγει αυτω εις των μαθητων αυτου διδασκαλε ιδε ποταποι λιθοι και ποταπαι οικοδομαι |
| Mk. 13,2 | Mk. 13,2 και ο ιησους ειπεν αυτω βλεπεις ταυτας τας μεγαλας οικοδομας ου μη αφεθη ωδε λιθος επι λιθον ος ου μη καταλυθη |
| Mk. 13,3 | Mk. 13,3 και καθημενου αυτου εις το ορος των ελαιων κατεναντι του ιερου επηρωτα αυτον κατ ιδιαν πετρος και ιακωβος και ιωαννης και ανδρεας |
| Mk. 13,5 | Mk. 13,5 ο δε ιησους ηρξατο λεγειν αυτοις βλεπετε μη τις υμας πλανηση |
| Mk. 13,9 | Mk. 13,9 βλεπετε δε υμεις εαυτους παραδωσουσιν υμας εις συνεδρια και εις συναγωγας δαρησεσθε και επι ηγεμονων και βασιλεων σταθησεσθε ενεκεν εμου εις μαρτυριον αυτοις |
| Mk. 13,12 | Mk. 13,12 και παραδωσει αδελφος αδελφον εις θανατον και πατηρ τεκνον και επαναστησονται τεκνα επι γονεις και θανατωσουσιν αυτους |
| Mk. 13,15 | Mk. 13,15 ο δε | επι του δωματος μη καταβατω μηδε εισελθατω | τι αραι | αραι τι | εκ της οικιας αυτου |
| Mk. 13,16 | Mk. 13,16 και ο εις τον αγρον μη επιστρεψατω εις τα οπισω αραι το ιματιον αυτου |
| Mk. 13,24 | Mk. 13,24 αλλα εν εκειναις ταις ημεραις μετα την θλιψιν εκεινην ο ηλιος σκοτισθησεται και η σεληνη ου δωσει το φεγγος αυτης |
| Mk. 13,27 | Mk. 13,27 και τοτε αποστελει τους αγγελους και επισυναξει τους εκλεκτους αυτου εκ των τεσσαρων ανεμων απ ακρου γης εως ακρου ουρανου |
| Mk. 13,28 | Mk. 13,28 απο δε της συκης μαθετε την παραβολην οταν ηδη ο κλαδος αυτης απαλος γενηται και εκφυη τα φυλλα γινωσκετε οτι εγγυς το θερος εστιν |
| Mk. 13,34 | Mk. 13,34 ως ανθρωπος αποδημος αφεις την οικιαν αυτου και δους τοις δουλοις αυτου την εξουσιαν εκαστω το εργον αυτου και τω θυρωρω ενετειλατο ινα γρηγορη |
| Mk. 14,1 | Mk. 14,1 ην δε το πασχα και τα αζυμα μετα δυο ημερας και εζητουν οι αρχιερεις και οι γραμματεις πως αυτον εν δολω κρατησαντες αποκτεινωσιν |
| Mk. 14,3 | Mk. 14,3 και οντος αυτου εν βηθανια εν τη οικια σιμωνος του λεπρου κατακειμενου αυτου ηλθεν γυνη εχουσα αλαβαστρον μυρου ναρδου πιστικης πολυτελους συντριψασα την αλαβαστρον κατεχεεν αυτου της κεφαλης |
| Mk. 14,5 | Mk. 14,5 ηδυνατο γαρ τουτο το μυρον πραθηναι επανω δηναριων τριακοσιων και δοθηναι τοις πτωχοις και ενεβριμωντο αυτη |
| Mk. 14,6 | Mk. 14,6 ο δε ιησους ειπεν αφετε αυτην τι αυτη κοπους παρεχετε καλον εργον ηργασατο εν εμοι |
| Mk. 14,7 | Mk. 14,7 παντοτε γαρ τους πτωχους εχετε μεθ εαυτων και οταν θελητε δυνασθε αυτοις | παντοτε| ευ ποιησαι εμε δε ου παντοτε εχετε |
| Mk. 14,9 | Mk. 14,9 αμην δε λεγω υμιν οπου εαν κηρυχθη το ευαγγελιον εις ολον τον κοσμον και ο εποιησεν αυτη λαληθησεται εις μνημοσυνον αυτης |
| Mk. 14,10 | Mk. 14,10 και ιουδας ισκαριωθ ο εις των δωδεκα απηλθεν προς τους αρχιερεις ινα αυτον παραδοι αυτοις |
| Mk. 14,11 | Mk. 14,11 οι δε ακουσαντες εχαρησαν και επηγγειλαντο αυτω αργυριον δουναι και εζητει πως αυτον ευκαιρως παραδοι |
| Mk. 14,12 | Mk. 14,12 και τη πρωτη ημερα των αζυμων οτε το πασχα εθυον λεγουσιν αυτω οι μαθηται αυτου που θελεις απελθοντες ετοιμασωμεν ινα φαγης το πασχα |
| Mk. 14,13 | Mk. 14,13 και αποστελλει δυο των μαθητων αυτου και λεγει αυτοις υπαγετε εις την πολιν και απαντησει υμιν ανθρωπος κεραμιον υδατος βασταζων ακολουθησατε αυτω |
| Mk. 14,15 | Mk. 14,15 και αυτος υμιν δειξει αναγαιον μεγα εστρωμενον ετοιμον και εκει ετοιμασατε ημιν |
| Mk. 14,16 | Mk. 14,16 και εξηλθον οι μαθηται και ηλθον εις την πολιν και ευρον καθως ειπεν αυτοις και ητοιμασαν το πασχα |
| Mk. 14,18 | Mk. 14,18 και ανακειμενων αυτων και εσθιοντων ο ιησους ειπεν αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με ο εσθιων μετ εμου |
| Mk. 14,19 | Mk. 14,19 ηρξαντο λυπεισθαι και λεγειν αυτω εις κατα εις μητι εγω |
| Mk. 14,20 | Mk. 14,20 ο δε ειπεν αυτοις εις των δωδεκα ο εμβαπτομενος μετ εμου εις το | εν| τρυβλιον |
| Mk. 14,21 | Mk. 14,21 οτι ο μεν υιος του ανθρωπου υπαγει καθως γεγραπται περι αυτου ουαι δε τω ανθρωπω εκεινω δι ου ο υιος του ανθρωπου παραδιδοται καλον αυτω ει ουκ εγεννηθη ο ανθρωπος εκεινος |
| Mk. 14,22 | Mk. 14,22 και εσθιοντων αυτων λαβων αρτον ευλογησας εκλασεν και εδωκεν αυτοις και ειπεν λαβετε τουτο εστιν το σωμα μου |
| Mk. 14,23 | Mk. 14,23 και λαβων ποτηριον ευχαριστησας εδωκεν αυτοις και επιον εξ αυτου παντες |
| Mk. 14,24 | Mk. 14,24 και ειπεν αυτοις τουτο εστιν το αιμα μου της διαθηκης το εκχυννομενον υπερ πολλων |
| Mk. 14,25 | Mk. 14,25 αμην λεγω υμιν οτι ουκετι ου μη πιω εκ του γενηματος της αμπελου εως της ημερας εκεινης οταν αυτο πινω καινον εν τη βασιλεια του θεου |
| Mk. 14,27 | Mk. 14,27 και λεγει αυτοις ο ιησους οτι παντες σκανδαλισθησεσθε οτι γεγραπται παταξω τον ποιμενα και τα προβατα διασκορπισθησονται |
| Mk. 14,29 | Mk. 14,29 ο δε πετρος εφη αυτω ει και παντες σκανδαλισθησονται αλλ ουκ εγω |
| Mk. 14,30 | Mk. 14,30 και λεγει αυτω ο ιησους αμην λεγω σοι οτι συ σημερον ταυτη τη νυκτι πριν η δις αλεκτορα φωνησαι τρις με απαρνηση |
| Mk. 14,32 | Mk. 14,32 και ερχονται εις χωριον ου το ονομα γεθσημανι και λεγει τοις μαθηταις αυτου καθισατε ωδε εως προσευξωμαι |
| Mk. 14,33 | Mk. 14,33 και παραλαμβανει τον πετρον και | τον | τον || ιακωβον και | τον | τον ιωαννην μετ αυτου και ηρξατο εκθαμβεισθαι και αδημονειν |
| Mk. 14,34 | Mk. 14,34 και λεγει αυτοις περιλυπος εστιν η ψυχη μου εως θανατου μεινατε ωδε και γρηγορειτε |
| Mk. 14,35 | Mk. 14,35 και προελθων μικρον επιπτεν επι της γης και προσηυχετο ινα ει δυνατον εστιν παρελθη απ αυτου η ωρα |
| Mk. 14,37 | Mk. 14,37 και ερχεται και ευρισκει αυτους καθευδοντας και λεγει τω πετρω σιμων καθευδεις ουκ ισχυσας μιαν ωραν γρηγορησαι |
| Mk. 14,39 | Mk. 14,39 και παλιν απελθων προσηυξατο | τον αυτον λογον ειπων | τον αυτον λογον ειπων | |
| Mk. 14,40 | Mk. 14,40 και παλιν ελθων ευρεν αυτους καθευδοντας ησαν γαρ αυτων οι οφθαλμοι καταβαρυνομενοι και ουκ ηδεισαν τι αποκριθωσιν αυτω |
| Mk. 14,41 | Mk. 14,41 και ερχεται το τριτον και λεγει αυτοις καθευδετε | το | το | λοιπον και αναπαυεσθε απεχει ηλθεν η ωρα ιδου παραδιδοται ο υιος του ανθρωπου εις τας χειρας των αμαρτωλων |
| Mk. 14,43 | Mk. 14,43 και ευθυς ετι αυτου λαλουντος παραγινεται | ο| ιουδας εις των δωδεκα και μετ αυτου οχλος μετα μαχαιρων και ξυλων παρα των αρχιερεων και των γραμματεων και των πρεσβυτερων |
| Mk. 14,44 | Mk. 14,44 δεδωκει δε ο παραδιδους αυτον συσσημον αυτοις λεγων ον αν φιλησω αυτος εστιν κρατησατε αυτον και απαγετε ασφαλως |
| Mk. 14,45 | Mk. 14,45 και ελθων ευθυς προσελθων αυτω λεγει ραββι και κατεφιλησεν αυτον |
| Mk. 14,46 | Mk. 14,46 οι δε επεβαλον τας χειρας αυτω και εκρατησαν αυτον |
| Mk. 14,47 | Mk. 14,47 εις δε τις των παρεστηκοτων σπασαμενος την μαχαιραν επαισεν τον δουλον του αρχιερεως και αφειλεν αυτου το ωταριον |
| Mk. 14,48 | Mk. 14,48 και αποκριθεις ο ιησους ειπεν αυτοις ως επι ληστην εξηλθατε μετα μαχαιρων και ξυλων συλλαβειν με |
| Mk. 14,50 | Mk. 14,50 και αφεντες αυτον εφυγον παντες |
| Mk. 14,51 | Mk. 14,51 και νεανισκος τις συνηκολουθει αυτω περιβεβλημενος σινδονα επι γυμνου και κρατουσιν αυτον |
| Mk. 14,54 | Mk. 14,54 και ο πετρος απο μακροθεν ηκολουθησεν αυτω εως εσω εις την αυλην του αρχιερεως και ην συγκαθημενος μετα των υπηρετων και θερμαινομενος προς το φως |
| Mk. 14,55 | Mk. 14,55 οι δε αρχιερεις και ολον το συνεδριον εζητουν κατα του ιησου μαρτυριαν εις το θανατωσαι αυτον και ουχ ηυρισκον |
| Mk. 14,56 | Mk. 14,56 πολλοι γαρ εψευδομαρτυρουν κατ αυτου και ισαι αι μαρτυριαι ουκ ησαν |
| Mk. 14,57 | Mk. 14,57 και τινες ανασταντες εψευδομαρτυρουν κατ αυτου λεγοντες |
| Mk. 14,58 | Mk. 14,58 οτι ημεις ηκουσαμεν αυτου λεγοντος οτι εγω καταλυσω τον ναον τουτον τον χειροποιητον και δια τριων ημερων αλλον αχειροποιητον οικοδομησω |
| Mk. 14,59 | Mk. 14,59 και ουδε ουτως ιση ην η μαρτυρια αυτων |
| Mk. 14,61 | Mk. 14,61 ο δε εσιωπα και ουκ απεκρινατο ουδεν παλιν ο αρχιερευς επηρωτα αυτον και λεγει αυτω συ ει ο χριστος ο υιος του ευλογητου |
| Mk. 14,63 | Mk. 14,63 ο δε αρχιερευς διαρρηξας τους χιτωνας αυτου λεγει τι ετι χρειαν εχομεν μαρτυρων |
| Mk. 14,64 | Mk. 14,64 ηκουσατε της βλασφημιας τι υμιν φαινεται οι δε παντες κατεκριναν αυτον ενοχον ειναι θανατου |
| Mk. 14,65 | Mk. 14,65 και ηρξαντο τινες εμπτυειν αυτω και περικαλυπτειν αυτου το προσωπον και κολαφιζειν αυτον και λεγειν αυτω προφητευσον και οι υπηρεται ραπισμασιν αυτον ελαβον |
| Mk. 14,67 | Mk. 14,67 και ιδουσα τον πετρον θερμαινομενον εμβλεψασα αυτω λεγει και συ μετα του ναζαρηνου ησθα του ιησου |
| Mk. 14,69 | Mk. 14,69 και η παιδισκη ιδουσα αυτον ηρξατο παλιν λεγειν τοις παρεστωσιν οτι ουτος εξ αυτων εστιν |
| Mk. 14,70 | Mk. 14,70 ο δε παλιν ηρνειτο και μετα μικρον παλιν οι παρεστωτες ελεγον τω πετρω αληθως εξ αυτων ει και γαρ γαλιλαιος ει |
| Mk. 14,72 | Mk. 14,72 και ευθυς εκ δευτερου αλεκτωρ εφωνησεν και ανεμνησθη ο πετρος το ρημα ως ειπεν αυτω ο ιησους οτι πριν αλεκτορα | δις φωνησαι | φωνησαι δις | τρις με απαρνηση και επιβαλων εκλαιεν |
| Mk. 15,2 | Mk. 15,2 και επηρωτησεν αυτον ο πιλατος συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων ο δε αποκριθεις αυτω λεγει συ λεγεις |
| Mk. 15,3 | Mk. 15,3 και κατηγορουν αυτου οι αρχιερεις πολλα |
| Mk. 15,4 | Mk. 15,4 ο δε πιλατος παλιν επηρωτα αυτον | λεγων | λεγων | ουκ αποκρινη ουδεν ιδε ποσα σου κατηγορουσιν |
| Mk. 15,6 | Mk. 15,6 κατα δε εορτην απελυεν αυτοις ενα δεσμιον ον παρητουντο |
| Mk. 15,8 | Mk. 15,8 και αναβας ο οχλος ηρξατο αιτεισθαι καθως εποιει αυτοις |
| Mk. 15,9 | Mk. 15,9 ο δε πιλατος απεκριθη αυτοις λεγων θελετε απολυσω υμιν τον βασιλεα των ιουδαιων |
| Mk. 15,10 | Mk. 15,10 εγινωσκεν γαρ οτι δια φθονον παραδεδωκεισαν αυτον | οι αρχιερεις | οι αρχιερεις | |
| Mk. 15,11 | Mk. 15,11 οι δε αρχιερεις ανεσεισαν τον οχλον ινα μαλλον τον βαραββαν απολυση αυτοις |
| Mk. 15,12 | Mk. 15,12 ο δε πιλατος παλιν αποκριθεις ελεγεν αυτοις τι ουν | ποιησω ον λεγετε | θελετε ποιησω ον λεγετε | τον βασιλεα των ιουδαιων |
| Mk. 15,13 | Mk. 15,13 οι δε παλιν εκραξαν σταυρωσον αυτον |
| Mk. 15,14 | Mk. 15,14 ο δε πιλατος ελεγεν αυτοις τι γαρ εποιησεν κακον οι δε περισσως εκραξαν σταυρωσον αυτον |
| Mk. 15,15 | Mk. 15,15 ο δε πιλατος βουλομενος τω οχλω το ικανον ποιησαι απελυσεν αυτοις τον βαραββαν και παρεδωκεν τον ιησουν φραγελλωσας ινα σταυρωθη |
| Mk. 15,16 | Mk. 15,16 οι δε στρατιωται απηγαγον αυτον εσω της αυλης ο εστιν πραιτωριον και συγκαλουσιν ολην την σπειραν |
| Mk. 15,17 | Mk. 15,17 και ενδιδυσκουσιν αυτον πορφυραν και περιτιθεασιν αυτω πλεξαντες ακανθινον στεφανον |
| Mk. 15,18 | Mk. 15,18 και ηρξαντο ασπαζεσθαι αυτον χαιρε βασιλευ των ιουδαιων |
| Mk. 15,19 | Mk. 15,19 και ετυπτον αυτου την κεφαλην καλαμω και ενεπτυον αυτω και τιθεντες τα γονατα προσεκυνουν αυτω |
| Mk. 15,20 | Mk. 15,20 και οτε ενεπαιξαν αυτω εξεδυσαν αυτον την πορφυραν και ενεδυσαν αυτον τα ιματια αυτου και εξαγουσιν αυτον ινα σταυρωσωσιν αυτον |
| Mk. 15,21 | Mk. 15,21 και αγγαρευουσιν παραγοντα τινα σιμωνα κυρηναιον ερχομενον απ αγρου τον πατερα αλεξανδρου και ρουφου ινα αρη τον σταυρον αυτου |
| Mk. 15,22 | Mk. 15,22 και φερουσιν αυτον επι τον γολγοθαν τοπον ο εστιν | μεθερμηνευομενος | μεθερμηνευομενον | κρανιου τοπος |
| Mk. 15,23 | Mk. 15,23 και εδιδουν αυτω εσμυρνισμενον οινον ος δε ουκ ελαβεν |
| Mk. 15,24 | Mk. 15,24 και σταυρουσιν αυτον και διαμεριζονται τα ιματια αυτου βαλλοντες κληρον επ αυτα τις τι αρη |
| Mk. 15,25 | Mk. 15,25 ην δε ωρα τριτη και εσταυρωσαν αυτον |
| Mk. 15,26 | Mk. 15,26 και ην η επιγραφη της αιτιας αυτου επιγεγραμμενη ο βασιλευς των ιουδαιων |
| Mk. 15,27 | Mk. 15,27 και συν αυτω σταυρουσιν δυο ληστας ενα εκ δεξιων και ενα εξ ευωνυμων αυτου 15:28 |
| Mk. 15,29 | Mk. 15,29 και οι παραπορευομενοι εβλασφημουν αυτον κινουντες τας κεφαλας αυτων και λεγοντες ουα ο καταλυων τον ναον και οικοδομων | εν | εν | τρισιν ημεραις |
| Mk. 15,32 | Mk. 15,32 ο χριστος ο βασιλευς ισραηλ καταβατω νυν απο του σταυρου ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν και οι συνεσταυρωμενοι συν αυτω ωνειδιζον αυτον |
| Mk. 15,36 | Mk. 15,36 δραμων δε τις και | γεμισας σπογγον οξους περιθεις καλαμω εποτιζεν αυτον λεγων αφετε ιδωμεν ει ερχεται ηλιας καθελειν αυτον |
| Mk. 15,39 | Mk. 15,39 ιδων δε ο κεντυριων ο παρεστηκως εξ εναντιας αυτου οτι ουτως εξεπνευσεν ειπεν αληθως ουτος ο ανθρωπος υιος θεου ην |
| Mk. 15,41 | Mk. 15,41 αι οτε ην εν τη γαλιλαια ηκολουθουν αυτω και διηκονουν αυτω και αλλαι πολλαι αι συναναβασαι αυτω εις ιεροσολυμα |
| Mk. 15,43 | Mk. 15,43 ελθων ιωσηφ ο | απο αριμαθαιας ευσχημων βουλευτης ος και αυτος ην προσδεχομενος την βασιλειαν του θεου τολμησας εισηλθεν προς τον πιλατον και ητησατο το σωμα του ιησου |
| Mk. 15,44 | Mk. 15,44 ο δε πιλατος εθαυμασεν ει ηδη τεθνηκεν και προσκαλεσαμενος τον κεντυριωνα επηρωτησεν αυτον ει | ηδη | παλαι | απεθανεν |
| Mk. 15,46 | Mk. 15,46 και αγορασας σινδονα καθελων αυτον ενειλησεν τη σινδονι και εθηκεν αυτον εν | μνηματι | μνημειω | ο ην λελατομημενον εκ πετρας και προσεκυλισεν λιθον επι την θυραν του μνημειου |
| Mk. 16,1 | Mk. 16,1 και διαγενομενου του σαββατου | η| μαρια η μαγδαληνη και μαρια η του ιακωβου και σαλωμη ηγορασαν αρωματα ινα ελθουσαι αλειψωσιν αυτον |
| Mk. 16,6 | Mk. 16,6 ο δε λεγει αυταις μη εκθαμβεισθε ιησουν ζητειτε τον ναζαρηνον τον εσταυρωμενον ηγερθη ουκ εστιν ωδε ιδε ο τοπος οπου εθηκαν αυτον |
| Mk. 16,7 | Mk. 16,7 αλλα υπαγετε ειπατε τοις μαθηταις αυτου και τω πετρω οτι προαγει υμας εις την γαλιλαιαν εκει αυτον οψεσθε καθως ειπεν υμιν |
| Mk. 16,8 | Mk. 16,8 και εξελθουσαι εφυγον απο του μνημειου ειχεν γαρ αυτας τρομος και εκστασις και ουδενι ουδεν ειπαν εφοβουντο γαρ |
| Mk. 16,10 | Mk. 16,10 εκεινη πορευθεισα απηγγειλεν τοις μετ αυτου γενομενοις πενθουσιν και κλαιουσιν |
| Mk. 16,11 | Mk. 16,11 κακεινοι ακουσαντες οτι ζη και εθεαθη υπ αυτης ηπιστησαν |
| Mk. 16,12 | Mk. 16,12 μετα δε ταυτα δυσιν εξ αυτων περιπατουσιν εφανερωθη εν ετερα μορφη πορευομενοις εις αγρον |
| Mk. 16,14 | Mk. 16,14 υστερον δε ανακειμενοις αυτοις τοις ενδεκα εφανερωθη και ωνειδισεν την απιστιαν αυτων και σκληροκαρδιαν οτι τοις θεασαμενοις αυτον εγηγερμενον | εκ νεκρων| ουκ επιστευσαν |
| Mk. 16,15 | Mk. 16,15 και ειπεν αυτοις πορευθεντες εις τον κοσμον απαντα κηρυξατε το ευαγγελιον παση τη κτισει |
| Mk. 16,18 | Mk. 16,18 και εν ταις χερσιν οφεις αρουσιν καν θανασιμον τι πιωσιν ου μη αυτους βλαψη επι αρρωστους χειρας επιθησουσιν και καλως εξουσιν |
| Mk. 16,19 | Mk. 16,19 ο μεν ουν κυριος | ιησους | ιησους | μετα το λαλησαι αυτοις ανελημφθη εις τον ουρανον και εκαθισεν εκ δεξιων του θεου |
| Mk. 16,20 | Mk. 16,20 εκεινοι δε εξελθοντες εκηρυξαν πανταχου του κυριου συνεργουντος και τον λογον βεβαιουντος δια των επακολουθουντων σημειων παντα δε τα παρηγγελμενα τοις περι τον πετρον συντομως εξηγγειλαν μετα δε ταυτα και αυτος ο ιησους απο ανατολης και αχρι δυσεως εξαπεστειλεν δι αυτων το ιερον και αφθαρτον κηρυγμα της αιωνιου | σωτηριας | σωτηριας αμην | |
| Lk. 1,5 | Lk. 1,5 εγενετο εν ταις ημεραις ηρωδου βασιλεως της ιουδαιας ιερευς τις ονοματι ζαχαριας εξ εφημεριας αβια και γυνη αυτω εκ των θυγατερων ααρων και το ονομα αυτης ελισαβετ |
| Lk. 1,7 | Lk. 1,7 και ουκ ην αυτοις τεκνον καθοτι ην | η | η | ελισαβετ στειρα και αμφοτεροι προβεβηκοτες εν ταις ημεραις αυτων ησαν |
| Lk. 1,8 | Lk. 1,8 εγενετο δε εν τω ιερατευειν αυτον εν τη ταξει της εφημεριας αυτου εναντι του θεου |
| Lk. 1,11 | Lk. 1,11 ωφθη δε αυτω αγγελος κυριου εστως εκ δεξιων του θυσιαστηριου του θυμιαματος |
| Lk. 1,12 | Lk. 1,12 και εταραχθη ζαχαριας ιδων και φοβος επεπεσεν επ αυτον |
| Lk. 1,13 | Lk. 1,13 ειπεν δε προς αυτον ο αγγελος μη φοβου ζαχαρια διοτι εισηκουσθη η δεησις σου και η γυνη σου ελισαβετ γεννησει υιον σοι και καλεσεις το ονομα αυτου ιωαννην |
| Lk. 1,14 | Lk. 1,14 και εσται χαρα σοι και αγαλλιασις και πολλοι επι τη γενεσει αυτου χαρησονται |
| Lk. 1,15 | Lk. 1,15 εσται γαρ μεγας ενωπιον του | κυριου και οινον και σικερα ου μη πιη και πνευματος αγιου πλησθησεται ετι εκ κοιλιας μητρος αυτου |
| Lk. 1,16 | Lk. 1,16 και πολλους των υιων ισραηλ επιστρεψει επι κυριον τον θεον αυτων |
| Lk. 1,17 | Lk. 1,17 και αυτος προελευσεται ενωπιον αυτου εν πνευματι και δυναμει ηλιου επιστρεψαι καρδιας πατερων επι τεκνα και απειθεις εν φρονησει δικαιων ετοιμασαι κυριω λαον κατεσκευασμενον |
| Lk. 1,18 | Lk. 1,18 και ειπεν ζαχαριας προς τον αγγελον κατα τι γνωσομαι τουτο εγω γαρ ειμι πρεσβυτης και η γυνη μου προβεβηκυια εν ταις ημεραις αυτης |
| Lk. 1,19 | Lk. 1,19 και αποκριθεις ο αγγελος ειπεν αυτω εγω ειμι γαβριηλ ο παρεστηκως ενωπιον του θεου και απεσταλην λαλησαι προς σε και ευαγγελισασθαι σοι ταυτα |
| Lk. 1,20 | Lk. 1,20 και ιδου εση σιωπων και μη δυναμενος λαλησαι αχρι ης ημερας γενηται ταυτα ανθ ων ουκ επιστευσας τοις λογοις μου οιτινες πληρωθησονται εις τον καιρον αυτων |
| Lk. 1,21 | Lk. 1,21 και ην ο λαος προσδοκων τον ζαχαριαν και εθαυμαζον εν τω χρονιζειν εν τω ναω αυτον |
| Lk. 1,22 | Lk. 1,22 εξελθων δε ουκ εδυνατο λαλησαι αυτοις και επεγνωσαν οτι οπτασιαν εωρακεν εν τω ναω και αυτος ην διανευων αυτοις και διεμενεν κωφος |
| Lk. 1,23 | Lk. 1,23 και εγενετο ως επλησθησαν αι ημεραι της λειτουργιας αυτου απηλθεν εις τον οικον αυτου |
| Lk. 1,24 | Lk. 1,24 μετα δε ταυτας τας ημερας συνελαβεν ελισαβετ η γυνη αυτου και περιεκρυβεν εαυτην μηνας πεντε λεγουσα |
| Lk. 1,28 | Lk. 1,28 και εισελθων προς αυτην ειπεν χαιρε κεχαριτωμενη ο κυριος μετα σου |
| Lk. 1,30 | Lk. 1,30 και ειπεν ο αγγελος αυτη μη φοβου μαριαμ ευρες γαρ χαριν παρα τω θεω |
| Lk. 1,31 | Lk. 1,31 και ιδου συλλημψη εν γαστρι και τεξη υιον και καλεσεις το ονομα αυτου ιησουν |
| Lk. 1,32 | Lk. 1,32 ουτος εσται μεγας και υιος υψιστου κληθησεται και δωσει αυτω κυριος ο θεος τον θρονον δαυιδ του πατρος αυτου |
| Lk. 1,33 | Lk. 1,33 και βασιλευσει επι τον οικον ιακωβ εις τους αιωνας και της βασιλειας αυτου ουκ εσται τελος |
| Lk. 1,35 | Lk. 1,35 και αποκριθεις ο αγγελος ειπεν αυτη πνευμα αγιον επελευσεται επι σε και δυναμις υψιστου επισκιασει σοι διο και το γεννωμενον αγιον κληθησεται υιος θεου |
| Lk. 1,36 | Lk. 1,36 και ιδου ελισαβετ η συγγενις σου και αυτη συνειληφεν υιον εν γηρει αυτης και ουτος μην εκτος εστιν αυτη τη καλουμενη στειρα |
| Lk. 1,38 | Lk. 1,38 ειπεν δε μαριαμ ιδου η δουλη κυριου γενοιτο μοι κατα το ρημα σου και απηλθεν απ αυτης ο αγγελος |
| Lk. 1,41 | Lk. 1,41 και εγενετο ως ηκουσεν τον ασπασμον της μαριας η ελισαβετ εσκιρτησεν το βρεφος εν τη κοιλια αυτης και επλησθη πνευματος αγιου η ελισαβετ |
| Lk. 1,45 | Lk. 1,45 και μακαρια η πιστευσασα οτι εσται τελειωσις τοις λελαλημενοις αυτη παρα κυριου |
| Lk. 1,48 | Lk. 1,48 οτι επεβλεψεν επι την ταπεινωσιν της δουλης αυτου ιδου γαρ απο του νυν μακαριουσιν με πασαι αι γενεαι |
| Lk. 1,49 | Lk. 1,49 οτι εποιησεν μοι μεγαλα ο δυνατος και αγιον το ονομα αυτου |
| Lk. 1,50 | Lk. 1,50 και το ελεος αυτου εις γενεας και γενεας τοις φοβουμενοις αυτον |
| Lk. 1,51 | Lk. 1,51 εποιησεν κρατος εν βραχιονι αυτου διεσκορπισεν υπερηφανους διανοια καρδιας αυτων |
| Lk. 1,54 | Lk. 1,54 αντελαβετο ισραηλ παιδος αυτου μνησθηναι ελεους |
| Lk. 1,55 | Lk. 1,55 καθως ελαλησεν προς τους πατερας ημων τω αβρααμ και τω σπερματι αυτου εις τον αιωνα |
| Lk. 1,56 | Lk. 1,56 εμεινεν δε μαριαμ συν αυτη ως μηνας τρεις και υπεστρεψεν εις τον οικον αυτης |
| Lk. 1,57 | Lk. 1,57 τη δε ελισαβετ επλησθη ο χρονος του τεκειν αυτην και εγεννησεν υιον |
| Lk. 1,58 | Lk. 1,58 και ηκουσαν οι περιοικοι και οι συγγενεις αυτης οτι εμεγαλυνεν κυριος το ελεος αυτου μετ αυτης και συνεχαιρον αυτη |
| Lk. 1,59 | Lk. 1,59 και εγενετο εν τη ημερα τη ογδοη ηλθον περιτεμειν το παιδιον και εκαλουν αυτο επι τω ονοματι του πατρος αυτου ζαχαριαν |
| Lk. 1,60 | Lk. 1,60 και αποκριθεισα η μητηρ αυτου ειπεν ουχι αλλα κληθησεται ιωαννης |
| Lk. 1,61 | Lk. 1,61 και ειπαν προς αυτην οτι ουδεις εστιν εκ της συγγενειας σου ος καλειται τω ονοματι τουτω |
| Lk. 1,62 | Lk. 1,62 ενενευον δε τω πατρι αυτου το τι αν θελοι καλεισθαι αυτο |
| Lk. 1,63 | Lk. 1,63 και αιτησας πινακιδιον εγραψεν λεγων ιωαννης εστιν ονομα αυτου και εθαυμασαν παντες |
| Lk. 1,64 | Lk. 1,64 ανεωχθη δε το στομα αυτου παραχρημα και η γλωσσα αυτου και ελαλει ευλογων τον θεον |
| Lk. 1,65 | Lk. 1,65 και εγενετο επι παντας φοβος τους περιοικουντας αυτους και εν ολη τη ορεινη της ιουδαιας διελαλειτο παντα τα ρηματα ταυτα |
| Lk. 1,66 | Lk. 1,66 και εθεντο παντες οι ακουσαντες εν τη καρδια αυτων λεγοντες τι αρα το παιδιον τουτο εσται και γαρ χειρ κυριου ην μετ αυτου |
| Lk. 1,67 | Lk. 1,67 και ζαχαριας ο πατηρ αυτου επλησθη πνευματος αγιου και επροφητευσεν λεγων |
| Lk. 1,68 | Lk. 1,68 ευλογητος κυριος ο θεος του ισραηλ οτι επεσκεψατο και εποιησεν λυτρωσιν τω λαω αυτου |
| Lk. 1,69 | Lk. 1,69 και ηγειρεν κερας σωτηριας ημιν εν οικω δαυιδ παιδος αυτου |
| Lk. 1,70 | Lk. 1,70 καθως ελαλησεν δια στοματος των αγιων απ αιωνος προφητων αυτου |
| Lk. 1,72 | Lk. 1,72 ποιησαι ελεος μετα των πατερων ημων και μνησθηναι διαθηκης αγιας αυτου |
| Lk. 1,74 | Lk. 1,74 αφοβως εκ χειρος εχθρων ρυσθεντας λατρευειν αυτω |
| Lk. 1,75 | Lk. 1,75 εν οσιοτητι και δικαιοσυνη ενωπιον αυτου πασαις ταις ημεραις ημων |
| Lk. 1,76 | Lk. 1,76 και συ δε παιδιον προφητης υψιστου κληθηση προπορευση γαρ ενωπιον κυριου ετοιμασαι οδους αυτου |
| Lk. 1,77 | Lk. 1,77 του δουναι γνωσιν σωτηριας τω λαω αυτου εν αφεσει αμαρτιων αυτων |
| Lk. 1,80 | Lk. 1,80 το δε παιδιον ηυξανεν και εκραταιουτο πνευματι και ην εν ταις ερημοις εως ημερας αναδειξεως αυτου προς τον ισραηλ |
| Lk. 2,4 | Lk. 2,4 ανεβη δε και ιωσηφ απο της γαλιλαιας εκ πολεως ναζαρεθ εις την ιουδαιαν εις πολιν δαυιδ ητις καλειται βηθλεεμ δια το ειναι αυτον εξ οικου και πατριας δαυιδ |
| Lk. 2,5 | Lk. 2,5 απογραψασθαι συν μαριαμ τη εμνηστευμενη αυτω ουση εγκυω |
| Lk. 2,6 | Lk. 2,6 εγενετο δε εν τω ειναι αυτους εκει επλησθησαν αι ημεραι του τεκειν αυτην |
| Lk. 2,7 | Lk. 2,7 και ετεκεν τον υιον αυτης τον πρωτοτοκον και εσπαργανωσεν αυτον και ανεκλινεν αυτον εν φατνη διοτι ουκ ην αυτοις τοπος εν τω καταλυματι |
| Lk. 2,8 | Lk. 2,8 και ποιμενες ησαν εν τη χωρα τη αυτη αγραυλουντες και φυλασσοντες φυλακας της νυκτος επι την ποιμνην αυτων |
| Lk. 2,9 | Lk. 2,9 και αγγελος κυριου επεστη αυτοις και δοξα κυριου περιελαμψεν αυτους και εφοβηθησαν φοβον μεγαν |
| Lk. 2,10 | Lk. 2,10 και ειπεν αυτοις ο αγγελος μη φοβεισθε ιδου γαρ ευαγγελιζομαι υμιν χαραν μεγαλην ητις εσται παντι τω λαω |
| Lk. 2,15 | Lk. 2,15 και εγενετο ως απηλθον απ αυτων εις τον ουρανον οι αγγελοι οι ποιμενες ελαλουν προς αλληλους διελθωμεν δη εως βηθλεεμ και ιδωμεν το ρημα τουτο το γεγονος ο ο κυριος εγνωρισεν ημιν |
| Lk. 2,17 | Lk. 2,17 ιδοντες δε εγνωρισαν περι του ρηματος του λαληθεντος αυτοις περι του παιδιου τουτου |
| Lk. 2,18 | Lk. 2,18 και παντες οι ακουσαντες εθαυμασαν περι των λαληθεντων υπο των ποιμενων προς αυτους |
| Lk. 2,19 | Lk. 2,19 η δε | μαρια | μαριαμ | παντα συνετηρει τα ρηματα ταυτα συμβαλλουσα εν τη καρδια αυτης |
| Lk. 2,20 | Lk. 2,20 και υπεστρεψαν οι ποιμενες δοξαζοντες και αινουντες τον θεον επι πασιν οις ηκουσαν και ειδον καθως ελαληθη προς αυτους |
| Lk. 2,21 | Lk. 2,21 και οτε επλησθησαν ημεραι οκτω του περιτεμειν αυτον και εκληθη το ονομα αυτου ιησους το κληθεν υπο του αγγελου προ του συλλημφθηναι αυτον εν τη κοιλια |
| Lk. 2,22 | Lk. 2,22 και οτε επλησθησαν αι ημεραι του καθαρισμου αυτων κατα τον νομον μωυσεως ανηγαγον αυτον εις ιεροσολυμα παραστησαι τω κυριω |
| Lk. 2,25 | Lk. 2,25 και ιδου ανθρωπος ην εν ιερουσαλημ ω ονομα συμεων και ο ανθρωπος ουτος δικαιος και ευλαβης προσδεχομενος παρακλησιν του ισραηλ και πνευμα ην αγιον επ αυτον |
| Lk. 2,26 | Lk. 2,26 και ην αυτω κεχρηματισμενον υπο του πνευματος του αγιου μη ιδειν θανατον πριν η αν ιδη τον χριστον κυριου |
| Lk. 2,27 | Lk. 2,27 και ηλθεν εν τω πνευματι εις το ιερον και εν τω εισαγαγειν τους γονεις το παιδιον ιησουν του ποιησαι αυτους κατα το ειθισμενον του νομου περι αυτου |
| Lk. 2,28 | Lk. 2,28 και αυτος εδεξατο αυτο εις τας αγκαλας και ευλογησεν τον θεον και ειπεν |
| Lk. 2,33 | Lk. 2,33 και ην ο πατηρ αυτου και η μητηρ θαυμαζοντες επι τοις λαλουμενοις περι αυτου |
| Lk. 2,34 | Lk. 2,34 και ευλογησεν αυτους συμεων και ειπεν προς μαριαμ την μητερα αυτου ιδου ουτος κειται εις πτωσιν και αναστασιν πολλων εν τω ισραηλ και εις σημειον αντιλεγομενον |
| Lk. 2,35 | Lk. 2,35 και σου δε | αυτης την ψυχην διελευσεται ρομφαια οπως αν αποκαλυφθωσιν εκ πολλων καρδιων διαλογισμοι |
| Lk. 2,36 | Lk. 2,36 και ην αννα προφητις θυγατηρ φανουηλ εκ φυλης ασηρ αυτη προβεβηκυια εν ημεραις πολλαις ζησασα μετα ανδρος ετη επτα απο της παρθενιας αυτης |
| Lk. 2,37 | Lk. 2,37 και αυτη χηρα εως ετων ογδοηκοντα τεσσαρων η ουκ αφιστατο του ιερου νηστειαις και δεησεσιν λατρευουσα νυκτα και ημεραν |
| Lk. 2,38 | Lk. 2,38 και αυτη τη ωρα επιστασα ανθωμολογειτο τω θεω και ελαλει περι αυτου πασιν τοις προσδεχομενοις λυτρωσιν ιερουσαλημ |
| Lk. 2,40 | Lk. 2,40 το δε παιδιον ηυξανεν και εκραταιουτο πληρουμενον σοφια και χαρις θεου ην επ αυτο |
| Lk. 2,41 | Lk. 2,41 και επορευοντο οι γονεις αυτου κατ ετος εις ιερουσαλημ τη εορτη του πασχα |
| Lk. 2,42 | Lk. 2,42 και οτε εγενετο ετων δωδεκα αναβαινοντων αυτων κατα το εθος της εορτης |
| Lk. 2,43 | Lk. 2,43 και τελειωσαντων τας ημερας εν τω υποστρεφειν αυτους υπεμεινεν ιησους ο παις εν ιερουσαλημ και ουκ εγνωσαν οι γονεις αυτου |
| Lk. 2,44 | Lk. 2,44 νομισαντες δε αυτον ειναι εν τη συνοδια ηλθον ημερας οδον και ανεζητουν αυτον εν τοις συγγενευσιν και τοις γνωστοις |
| Lk. 2,45 | Lk. 2,45 και μη ευροντες υπεστρεψαν εις ιερουσαλημ αναζητουντες αυτον |
| Lk. 2,46 | Lk. 2,46 και εγενετο μετα ημερας τρεις ευρον αυτον εν τω ιερω καθεζομενον εν μεσω των διδασκαλων και ακουοντα αυτων και επερωτωντα αυτους |
| Lk. 2,47 | Lk. 2,47 εξισταντο δε παντες οι ακουοντες αυτου επι τη συνεσει και ταις αποκρισεσιν αυτου |
| Lk. 2,48 | Lk. 2,48 και ιδοντες αυτον εξεπλαγησαν και ειπεν προς αυτον η μητηρ αυτου τεκνον τι εποιησας ημιν ουτως ιδου ο πατηρ σου | και εγω οδυνωμενοι ζητουμεν | καγω οδυνωμενοι εζητουμεν | σε |
| Lk. 2,49 | Lk. 2,49 και ειπεν προς αυτους τι οτι εζητειτε με ουκ ηδειτε οτι εν τοις του πατρος μου δει ειναι με |
| Lk. 2,50 | Lk. 2,50 και αυτοι ου συνηκαν το ρημα ο ελαλησεν αυτοις |
| Lk. 2,51 | Lk. 2,51 και κατεβη μετ αυτων και ηλθεν εις ναζαρεθ και ην υποτασσομενος αυτοις και η μητηρ αυτου διετηρει παντα τα ρηματα εν τη καρδια αυτης |
| Lk. 3,1 | Lk. 3,1 εν ετει δε πεντεκαιδεκατω της ηγεμονιας τιβεριου καισαρος ηγεμονευοντος ποντιου πιλατου της ιουδαιας και τετρααρχουντος της γαλιλαιας ηρωδου φιλιππου δε του αδελφου αυτου τετρααρχουντος της ιτουραιας και τραχωνιτιδος χωρας και λυσανιου της αβιληνης τετρααρχουντος |
| Lk. 3,4 | Lk. 3,4 ως γεγραπται εν βιβλω λογων ησαιου του προφητου φωνη βοωντος εν τη ερημω ετοιμασατε την οδον κυριου ευθειας ποιειτε τας τριβους αυτου |
| Lk. 3,7 | Lk. 3,7 ελεγεν ουν τοις εκπορευομενοις οχλοις βαπτισθηναι υπ αυτου γεννηματα εχιδνων τις υπεδειξεν υμιν φυγειν απο της μελλουσης οργης |
| Lk. 3,10 | Lk. 3,10 και επηρωτων αυτον οι οχλοι λεγοντες τι ουν ποιησωμεν |
| Lk. 3,11 | Lk. 3,11 αποκριθεις δε ελεγεν αυτοις ο εχων δυο χιτωνας μεταδοτω τω μη εχοντι και ο εχων βρωματα ομοιως ποιειτω |
| Lk. 3,12 | Lk. 3,12 ηλθον δε και τελωναι βαπτισθηναι και ειπαν προς αυτον διδασκαλε τι ποιησωμεν |
| Lk. 3,13 | Lk. 3,13 ο δε ειπεν προς αυτους μηδεν πλεον παρα το διατεταγμενον υμιν πρασσετε |
| Lk. 3,14 | Lk. 3,14 επηρωτων δε αυτον και στρατευομενοι λεγοντες τι ποιησωμεν και ημεις και ειπεν αυτοις μηδενα διασεισητε μηδε συκοφαντησητε και αρκεισθε τοις οψωνιοις υμων |
| Lk. 3,15 | Lk. 3,15 προσδοκωντος δε του λαου και διαλογιζομενων παντων εν ταις καρδιαις αυτων περι του ιωαννου μηποτε αυτος ειη ο χριστος |
| Lk. 3,16 | Lk. 3,16 απεκρινατο λεγων πασιν ο ιωαννης εγω μεν υδατι βαπτιζω υμας ερχεται δε ο ισχυροτερος μου ου ουκ ειμι ικανος λυσαι τον ιμαντα των υποδηματων αυτου αυτος υμας βαπτισει εν πνευματι αγιω και πυρι |
| Lk. 3,17 | Lk. 3,17 ου το πτυον εν τη χειρι αυτου διακαθαραι την αλωνα αυτου και συναγαγειν τον σιτον εις την αποθηκην αυτου το δε αχυρον κατακαυσει πυρι ασβεστω |
| Lk. 3,19 | Lk. 3,19 ο δε ηρωδης ο τετρααρχης ελεγχομενος υπ αυτου περι ηρωδιαδος της γυναικος του αδελφου αυτου και περι παντων ων εποιησεν πονηρων ο ηρωδης |
| Lk. 3,22 | Lk. 3,22 και καταβηναι το πνευμα το αγιον σωματικω ειδει ως περιστεραν επ αυτον και φωνην εξ ουρανου γενεσθαι συ ει ο υιος μου ο αγαπητος εν σοι ευδοκησα |
| Lk. 3,23 | Lk. 3,23 και αυτος ην ιησους αρχομενος ωσει ετων τριακοντα ων υιος ως ενομιζετο ιωσηφ του ηλι |
| Lk. 4,2 | Lk. 4,2 ημερας τεσσερακοντα πειραζομενος υπο του διαβολου και ουκ εφαγεν ουδεν εν ταις ημεραις εκειναις και συντελεσθεισων αυτων επεινασεν |
| Lk. 4,3 | Lk. 4,3 ειπεν δε αυτω ο διαβολος ει υιος ει του θεου ειπε τω λιθω τουτω ινα γενηται αρτος |
| Lk. 4,4 | Lk. 4,4 και απεκριθη προς αυτον ο ιησους γεγραπται οτι ουκ επ αρτω μονω ζησεται ο ανθρωπος |
| Lk. 4,5 | Lk. 4,5 και αναγαγων αυτον εδειξεν αυτω πασας τας βασιλειας της οικουμενης εν στιγμη χρονου |
| Lk. 4,6 | Lk. 4,6 και ειπεν αυτω ο διαβολος σοι δωσω την εξουσιαν ταυτην απασαν και την δοξαν αυτων οτι εμοι παραδεδοται και ω εαν θελω διδωμι αυτην |
| Lk. 4,8 | Lk. 4,8 και αποκριθεις ο ιησους ειπεν αυτω γεγραπται κυριον τον θεον σου προσκυνησεις και αυτω μονω λατρευσεις |
| Lk. 4,9 | Lk. 4,9 ηγαγεν δε αυτον εις ιερουσαλημ και εστησεν επι το πτερυγιον του ιερου και ειπεν | αυτω | αυτω | ει υιος ει του θεου βαλε σεαυτον εντευθεν κατω |
| Lk. 4,10 | Lk. 4,10 γεγραπται γαρ οτι τοις αγγελοις αυτου εντελειται περι σου του διαφυλαξαι σε |
| Lk. 4,12 | Lk. 4,12 και αποκριθεις ειπεν αυτω ο ιησους οτι ειρηται ουκ εκπειρασεις κυριον τον θεον σου |
| Lk. 4,13 | Lk. 4,13 και συντελεσας παντα πειρασμον ο διαβολος απεστη απ αυτου αχρι καιρου |
| Lk. 4,14 | Lk. 4,14 και υπεστρεψεν ο ιησους εν τη δυναμει του πνευματος εις την γαλιλαιαν και φημη εξηλθεν καθ ολης της περιχωρου περι αυτου |
| Lk. 4,15 | Lk. 4,15 και αυτος εδιδασκεν εν ταις συναγωγαις αυτων δοξαζομενος υπο παντων |
| Lk. 4,16 | Lk. 4,16 και ηλθεν εις ναζαρα ου ην τεθραμμενος και εισηλθεν κατα το ειωθος αυτω εν τη ημερα των σαββατων εις την συναγωγην και ανεστη αναγνωναι |
| Lk. 4,17 | Lk. 4,17 και επεδοθη αυτω βιβλιον του προφητου ησαιου και | ανοιξας | αναπτυξας | το βιβλιον ευρεν | τον | τον | τοπον ου ην γεγραμμενον |
| Lk. 4,20 | Lk. 4,20 και πτυξας το βιβλιον αποδους τω υπηρετη εκαθισεν και παντων οι οφθαλμοι εν τη συναγωγη ησαν ατενιζοντες αυτω |
| Lk. 4,21 | Lk. 4,21 ηρξατο δε λεγειν προς αυτους οτι σημερον πεπληρωται η γραφη αυτη εν τοις ωσιν υμων |
| Lk. 4,22 | Lk. 4,22 και παντες εμαρτυρουν αυτω και εθαυμαζον επι τοις λογοις της χαριτος τοις εκπορευομενοις εκ του στοματος αυτου και ελεγον ουχι υιος εστιν ιωσηφ ουτος |
| Lk. 4,23 | Lk. 4,23 και ειπεν προς αυτους παντως ερειτε μοι την παραβολην ταυτην ιατρε θεραπευσον σεαυτον οσα ηκουσαμεν γενομενα εις την καφαρναουμ ποιησον και ωδε εν τη πατριδι σου |
| Lk. 4,24 | Lk. 4,24 ειπεν δε αμην λεγω υμιν οτι ουδεις προφητης δεκτος εστιν εν τη πατριδι αυτου |
| Lk. 4,26 | Lk. 4,26 και προς ουδεμιαν αυτων επεμφθη ηλιας ει μη εις σαρεπτα της σιδωνιας προς γυναικα χηραν |
| Lk. 4,27 | Lk. 4,27 και πολλοι λεπροι ησαν εν τω ισραηλ επι ελισαιου του προφητου και ουδεις αυτων εκαθαρισθη ει μη ναιμαν ο συρος |
| Lk. 4,29 | Lk. 4,29 και ανασταντες εξεβαλον αυτον εξω της πολεως και ηγαγον αυτον εως οφρυος του ορους εφ ου η πολις ωκοδομητο αυτων ωστε κατακρημνισαι αυτον |
| Lk. 4,30 | Lk. 4,30 αυτος δε διελθων δια μεσου αυτων επορευετο |
| Lk. 4,31 | Lk. 4,31 και κατηλθεν εις καφαρναουμ πολιν της γαλιλαιας και ην διδασκων αυτους εν τοις σαββασιν |
| Lk. 4,32 | Lk. 4,32 και εξεπλησσοντο επι τη διδαχη αυτου οτι εν εξουσια ην ο λογος αυτου |
| Lk. 4,35 | Lk. 4,35 και επετιμησεν αυτω ο ιησους λεγων φιμωθητι και εξελθε απ αυτου και ριψαν αυτον το δαιμονιον εις το μεσον εξηλθεν απ αυτου μηδεν βλαψαν αυτον |
| Lk. 4,37 | Lk. 4,37 και εξεπορευετο ηχος περι αυτου εις παντα τοπον της περιχωρου |
| Lk. 4,38 | Lk. 4,38 αναστας δε απο της συναγωγης εισηλθεν εις την οικιαν σιμωνος πενθερα δε του σιμωνος ην συνεχομενη πυρετω μεγαλω και ηρωτησαν αυτον περι αυτης |
| Lk. 4,39 | Lk. 4,39 και επιστας επανω αυτης επετιμησεν τω πυρετω και αφηκεν αυτην παραχρημα δε αναστασα διηκονει αυτοις |
| Lk. 4,40 | Lk. 4,40 δυνοντος δε του ηλιου απαντες οσοι ειχον ασθενουντας νοσοις ποικιλαις ηγαγον αυτους προς αυτον ο δε ενι εκαστω αυτων τας χειρας επιτιθεις εθεραπευεν αυτους |
| Lk. 4,41 | Lk. 4,41 εξηρχετο δε και δαιμονια απο πολλων | κραζοντα | κραυγαζοντα | και λεγοντα οτι συ ει ο υιος του θεου και επιτιμων ουκ εια αυτα λαλειν οτι ηδεισαν τον χριστον αυτον ειναι |
| Lk. 4,42 | Lk. 4,42 γενομενης δε ημερας εξελθων επορευθη εις ερημον τοπον και οι οχλοι επεζητουν αυτον και ηλθον εως αυτου και κατειχον αυτον του μη πορευεσθαι απ αυτων |
| Lk. 4,43 | Lk. 4,43 ο δε ειπεν προς αυτους οτι και ταις ετεραις πολεσιν ευαγγελισασθαι με δει την βασιλειαν του θεου οτι επι τουτο απεσταλην |
| Lk. 5,1 | Lk. 5,1 εγενετο δε εν τω τον οχλον επικεισθαι αυτω και ακουειν τον λογον του θεου και αυτος ην εστως παρα την λιμνην γεννησαρετ |
| Lk. 5,2 | Lk. 5,2 και ειδεν | πλοια δυο | δυο πλοια | εστωτα παρα την λιμνην οι δε αλιεις απ αυτων αποβαντες επλυνον τα δικτυα |
| Lk. 5,3 | Lk. 5,3 εμβας δε εις εν των πλοιων ο ην σιμωνος ηρωτησεν αυτον απο της γης επαναγαγειν ολιγον καθισας δε εκ του πλοιου εδιδασκεν τους οχλους |
| Lk. 5,6 | Lk. 5,6 και τουτο ποιησαντες συνεκλεισαν πληθος ιχθυων πολυ διερρησσετο δε τα δικτυα αυτων |
| Lk. 5,7 | Lk. 5,7 και κατενευσαν τοις μετοχοις εν τω ετερω πλοιω του ελθοντας συλλαβεσθαι αυτοις και ηλθον και επλησαν αμφοτερα τα πλοια ωστε βυθιζεσθαι αυτα |
| Lk. 5,9 | Lk. 5,9 θαμβος γαρ περιεσχεν αυτον και παντας τους συν αυτω επι τη αγρα των ιχθυων ων συνελαβον |
| Lk. 5,11 | Lk. 5,11 και καταγαγοντες τα πλοια επι την γην αφεντες παντα ηκολουθησαν αυτω |
| Lk. 5,12 | Lk. 5,12 και εγενετο εν τω ειναι αυτον εν μια των πολεων και ιδου ανηρ πληρης λεπρας ιδων δε τον ιησουν πεσων επι προσωπον εδεηθη αυτου λεγων κυριε εαν θελης δυνασαι με καθαρισαι |
| Lk. 5,13 | Lk. 5,13 και εκτεινας την χειρα ηψατο αυτου λεγων θελω καθαρισθητι και ευθεως η λεπρα απηλθεν απ αυτου |
| Lk. 5,14 | Lk. 5,14 και αυτος παρηγγειλεν αυτω μηδενι ειπειν αλλα απελθων δειξον σεαυτον τω ιερει και προσενεγκε περι του καθαρισμου σου καθως προσεταξεν μωυσης εις μαρτυριον αυτοις |
| Lk. 5,15 | Lk. 5,15 διηρχετο δε μαλλον ο λογος περι αυτου και συνηρχοντο οχλοι πολλοι ακουειν και θεραπευεσθαι απο των ασθενειων αυτων |
| Lk. 5,16 | Lk. 5,16 αυτος δε ην υποχωρων εν ταις ερημοις και προσευχομενος |
| Lk. 5,17 | Lk. 5,17 και εγενετο εν μια των ημερων και αυτος ην διδασκων και ησαν καθημενοι φαρισαιοι και νομοδιδασκαλοι οι ησαν εληλυθοτες εκ πασης κωμης της γαλιλαιας και ιουδαιας και ιερουσαλημ και δυναμις κυριου ην εις το ιασθαι αυτον |
| Lk. 5,18 | Lk. 5,18 και ιδου ανδρες φεροντες επι κλινης ανθρωπον ος ην παραλελυμενος και εζητουν αυτον εισενεγκειν και θειναι αυτον ενωπιον αυτου |
| Lk. 5,19 | Lk. 5,19 και μη ευροντες ποιας εισενεγκωσιν αυτον δια τον οχλον αναβαντες επι το δωμα δια των κεραμων καθηκαν αυτον συν τω κλινιδιω εις το μεσον εμπροσθεν του ιησου |
| Lk. 5,20 | Lk. 5,20 και ιδων την πιστιν αυτων ειπεν ανθρωπε αφεωνται σοι αι αμαρτιαι σου |
| Lk. 5,22 | Lk. 5,22 επιγνους δε ο ιησους τους διαλογισμους αυτων αποκριθεις ειπεν προς αυτους τι διαλογιζεσθε εν ταις καρδιαις υμων |
| Lk. 5,25 | Lk. 5,25 και παραχρημα αναστας ενωπιον αυτων αρας εφ ο κατεκειτο απηλθεν εις τον οικον αυτου δοξαζων τον θεον |
| Lk. 5,27 | Lk. 5,27 και μετα ταυτα εξηλθεν και εθεασατο τελωνην ονοματι λευιν καθημενον επι το τελωνιον και ειπεν αυτω ακολουθει μοι |
| Lk. 5,28 | Lk. 5,28 και καταλιπων παντα αναστας ηκολουθει αυτω |
| Lk. 5,29 | Lk. 5,29 και εποιησεν δοχην μεγαλην λευις αυτω εν τη οικια αυτου και ην οχλος πολυς τελωνων και αλλων οι ησαν μετ αυτων κατακειμενοι |
| Lk. 5,30 | Lk. 5,30 και εγογγυζον οι φαρισαιοι και οι γραμματεις αυτων προς τους μαθητας αυτου λεγοντες δια τι μετα των τελωνων και αμαρτωλων εσθιετε και πινετε |
| Lk. 5,31 | Lk. 5,31 και αποκριθεις | ο | ο | ιησους ειπεν προς αυτους ου χρειαν εχουσιν οι υγιαινοντες ιατρου αλλα οι κακως εχοντες |
| Lk. 5,33 | Lk. 5,33 οι δε ειπαν προς αυτον οι μαθηται ιωαννου νηστευουσιν πυκνα και δεησεις ποιουνται ομοιως και οι των φαρισαιων οι δε σοι εσθιουσιν και πινουσιν |
| Lk. 5,34 | Lk. 5,34 ο δε ιησους ειπεν προς αυτους μη δυνασθε τους υιους του νυμφωνος εν ω ο νυμφιος μετ αυτων εστιν ποιησαι νηστευσαι |
| Lk. 5,35 | Lk. 5,35 ελευσονται δε ημεραι και οταν απαρθη απ αυτων ο νυμφιος τοτε νηστευσουσιν εν εκειναις ταις ημεραις |
| Lk. 5,36 | Lk. 5,36 ελεγεν δε και παραβολην προς αυτους οτι ουδεις επιβλημα απο ιματιου καινου σχισας επιβαλλει επι ιματιον παλαιον ει δε μη γε και το καινον σχισει και τω παλαιω ου συμφωνησει το επιβλημα το απο του καινου |
| Lk. 5,37 | Lk. 5,37 και ουδεις βαλλει οινον νεον εις ασκους παλαιους ει δε μη γε ρηξει ο οινος ο νεος τους ασκους και αυτος εκχυθησεται και οι ασκοι απολουνται |
| Lk. 6,1 | Lk. 6,1 εγενετο δε εν σαββατω διαπορευεσθαι αυτον δια σποριμων και ετιλλον οι μαθηται αυτου και ησθιον τους σταχυας ψωχοντες ταις χερσιν |
| Lk. 6,3 | Lk. 6,3 και αποκριθεις προς αυτους ειπεν | ο | ο | ιησους ουδε τουτο ανεγνωτε ο εποιησεν δαυιδ οτε επεινασεν αυτος και οι μετ αυτου οντες | |
| Lk. 6,4 | Lk. 6,4 ως εισηλθεν εις τον οικον του θεου και τους αρτους της προθεσεως λαβων εφαγεν και εδωκεν τοις μετ αυτου ους ουκ εξεστιν φαγειν ει μη μονους τους ιερεις |
| Lk. 6,5 | Lk. 6,5 και ελεγεν αυτοις κυριος εστιν του σαββατου ο υιος του ανθρωπου |
| Lk. 6,6 | Lk. 6,6 εγενετο δε εν ετερω σαββατω εισελθειν αυτον εις την συναγωγην και διδασκειν και ην ανθρωπος εκει και η χειρ αυτου η δεξια ην ξηρα |
| Lk. 6,7 | Lk. 6,7 παρετηρουντο δε αυτον οι γραμματεις και οι φαρισαιοι ει εν τω σαββατω θεραπευει ινα ευρωσιν κατηγορειν αυτου |
| Lk. 6,8 | Lk. 6,8 αυτος δε ηδει τους διαλογισμους αυτων ειπεν δε τω ανδρι τω ξηραν εχοντι την χειρα εγειρε και στηθι εις το μεσον και αναστας εστη |
| Lk. 6,9 | Lk. 6,9 ειπεν δε | ο | ο | ιησους προς αυτους επερωτω υμας ει εξεστιν τω σαββατω αγαθοποιησαι η κακοποιησαι ψυχην σωσαι η απολεσαι |
| Lk. 6,10 | Lk. 6,10 και περιβλεψαμενος παντας αυτους ειπεν αυτω εκτεινον την χειρα σου ο δε εποιησεν και απεκατεσταθη η χειρ αυτου |
| Lk. 6,11 | Lk. 6,11 αυτοι δε επλησθησαν ανοιας και διελαλουν προς αλληλους τι αν ποιησαιεν τω ιησου |
| Lk. 6,12 | Lk. 6,12 εγενετο δε εν ταις ημεραις ταυταις εξελθειν αυτον εις το ορος προσευξασθαι και ην διανυκτερευων εν τη προσευχη του θεου |
| Lk. 6,13 | Lk. 6,13 και οτε εγενετο ημερα προσεφωνησεν τους μαθητας αυτου και εκλεξαμενος απ αυτων δωδεκα ους και αποστολους ωνομασεν |
| Lk. 6,14 | Lk. 6,14 σιμωνα ον και ωνομασεν πετρον και ανδρεαν τον αδελφον αυτου και ιακωβον και ιωαννην και φιλιππον και βαρθολομαιον |
| Lk. 6,17 | Lk. 6,17 και καταβας μετ αυτων εστη επι τοπου πεδινου και οχλος πολυς μαθητων αυτου και πληθος πολυ του λαου απο πασης της ιουδαιας και ιερουσαλημ και της παραλιου τυρου και σιδωνος (6-18) οι ηλθον ακουσαι αυτου και ιαθηναι απο των νοσων αυτων |
| Lk. 6,19 | Lk. 6,19 και πας ο οχλος εζητουν απτεσθαι αυτου οτι δυναμις παρ αυτου εξηρχετο και ιατο παντας |
| Lk. 6,20 | Lk. 6,20 και αυτος επαρας τους οφθαλμους αυτου εις τους μαθητας αυτου ελεγεν μακαριοι οι πτωχοι οτι υμετερα εστιν η βασιλεια του θεου |
| Lk. 6,23 | Lk. 6,23 χαρητε εν εκεινη τη ημερα και σκιρτησατε ιδου γαρ ο μισθος υμων πολυς εν τω ουρανω κατα τα αυτα γαρ εποιουν τοις προφηταις οι πατερες αυτων |
| Lk. 6,26 | Lk. 6,26 ουαι οταν | καλως υμας | υμας καλως | ειπωσιν παντες οι ανθρωποι κατα τα αυτα γαρ εποιουν τοις ψευδοπροφηταις οι πατερες αυτων |
| Lk. 6,31 | Lk. 6,31 και καθως θελετε ινα ποιωσιν υμιν οι ανθρωποι ποιειτε αυτοις ομοιως |
| Lk. 6,32 | Lk. 6,32 και ει αγαπατε τους αγαπωντας υμας ποια υμιν χαρις εστιν και γαρ οι αμαρτωλοι τους αγαπωντας αυτους αγαπωσιν |
| Lk. 6,33 | Lk. 6,33 και γαρ εαν αγαθοποιητε τους αγαθοποιουντας υμας ποια υμιν χαρις εστιν και οι αμαρτωλοι το αυτο ποιουσιν |
| Lk. 6,35 | Lk. 6,35 πλην αγαπατε τους εχθρους υμων και αγαθοποιειτε και δανιζετε μηδεν απελπιζοντες και εσται ο μισθος υμων πολυς και εσεσθε υιοι υψιστου οτι αυτος χρηστος εστιν επι τους αχαριστους και πονηρους |
| Lk. 6,39 | Lk. 6,39 ειπεν δε και παραβολην αυτοις μητι δυναται τυφλος τυφλον οδηγειν ουχι αμφοτεροι εις βοθυνον εμπεσουνται |
| Lk. 6,40 | Lk. 6,40 ουκ εστιν μαθητης υπερ τον διδασκαλον κατηρτισμενος δε πας εσται ως ο διδασκαλος αυτου |
| Lk. 6,42 | Lk. 6,42 πως δυνασαι λεγειν τω αδελφω σου αδελφε αφες εκβαλω το καρφος το εν τω οφθαλμω σου αυτος την εν τω οφθαλμω σου δοκον ου βλεπων υποκριτα εκβαλε πρωτον την δοκον εκ του οφθαλμου σου και τοτε διαβλεψεις το καρφος το εν τω οφθαλμω του αδελφου σου εκβαλειν |
| Lk. 6,45 | Lk. 6,45 ο αγαθος ανθρωπος εκ του αγαθου θησαυρου της καρδιας προφερει το αγαθον και ο πονηρος εκ του πονηρου προφερει το πονηρον εκ γαρ περισσευματος καρδιας λαλει το στομα αυτου |
| Lk. 6,47 | Lk. 6,47 πας ο ερχομενος προς με και ακουων μου των λογων και ποιων αυτους υποδειξω υμιν τινι εστιν ομοιος |
| Lk. 6,48 | Lk. 6,48 ομοιος εστιν ανθρωπω οικοδομουντι οικιαν ος εσκαψεν και εβαθυνεν και εθηκεν θεμελιον επι την πετραν πλημμυρης δε γενομενης προσερηξεν ο ποταμος τη οικια εκεινη και ουκ ισχυσεν σαλευσαι αυτην δια το καλως οικοδομησθαι αυτην |
| Lk. 7,1 | Lk. 7,1 επειδη επληρωσεν παντα τα ρηματα αυτου εις τας ακοας του λαου εισηλθεν εις καφαρναουμ |
| Lk. 7,2 | Lk. 7,2 εκατονταρχου δε τινος δουλος κακως εχων ημελλεν τελευταν ος ην αυτω εντιμος |
| Lk. 7,3 | Lk. 7,3 ακουσας δε περι του ιησου απεστειλεν προς αυτον πρεσβυτερους των ιουδαιων ερωτων αυτον οπως ελθων διασωση τον δουλον αυτου |
| Lk. 7,4 | Lk. 7,4 οι δε παραγενομενοι προς τον ιησουν παρεκαλουν αυτον σπουδαιως λεγοντες οτι αξιος εστιν ω παρεξη τουτο |
| Lk. 7,5 | Lk. 7,5 αγαπα γαρ το εθνος ημων και την συναγωγην αυτος ωκοδομησεν ημιν |
| Lk. 7,6 | Lk. 7,6 ο δε ιησους επορευετο συν αυτοις ηδη δε αυτου ου μακραν απεχοντος απο της οικιας επεμψεν φιλους ο εκατονταρχης λεγων αυτω κυριε μη σκυλλου ου γαρ ικανος ειμι ινα υπο την στεγην μου εισελθης |
| Lk. 7,9 | Lk. 7,9 ακουσας δε ταυτα ο ιησους εθαυμασεν αυτον και στραφεις τω ακολουθουντι αυτω οχλω ειπεν λεγω υμιν ουδε εν τω ισραηλ τοσαυτην πιστιν ευρον |
| Lk. 7,11 | Lk. 7,11 και εγενετο εν τω εξης επορευθη εις πολιν καλουμενην ναιν και συνεπορευοντο αυτω οι μαθηται αυτου και οχλος πολυς |
| Lk. 7,12 | Lk. 7,12 ως δε ηγγισεν τη πυλη της πολεως και ιδου εξεκομιζετο τεθνηκως μονογενης υιος τη μητρι αυτου και αυτη ην χηρα και οχλος της πολεως ικανος ην συν αυτη |
| Lk. 7,13 | Lk. 7,13 και ιδων αυτην ο κυριος εσπλαγχνισθη επ αυτη και ειπεν αυτη μη κλαιε |
| Lk. 7,15 | Lk. 7,15 και ανεκαθισεν ο νεκρος και ηρξατο λαλειν και εδωκεν αυτον τη μητρι αυτου |
| Lk. 7,16 | Lk. 7,16 ελαβεν δε φοβος παντας και εδοξαζον τον θεον λεγοντες οτι προφητης μεγας ηγερθη εν ημιν και οτι επεσκεψατο ο θεος τον λαον αυτου |
| Lk. 7,17 | Lk. 7,17 και εξηλθεν ο λογος ουτος εν ολη τη ιουδαια περι αυτου και παση τη περιχωρω |
| Lk. 7,18 | Lk. 7,18 και απηγγειλαν ιωαννη οι μαθηται αυτου περι παντων τουτων |
| Lk. 7,19 | Lk. 7,19 και προσκαλεσαμενος δυο τινας των μαθητων αυτου ο ιωαννης επεμψεν προς τον κυριον λεγων συ ει ο ερχομενος η | ετερον | αλλον | προσδοκωμεν |
| Lk. 7,20 | Lk. 7,20 παραγενομενοι δε προς αυτον οι ανδρες ειπαν ιωαννης ο βαπτιστης απεστειλεν ημας προς σε λεγων συ ει ο ερχομενος η αλλον προσδοκωμεν |
| Lk. 7,22 | Lk. 7,22 και αποκριθεις ειπεν αυτοις πορευθεντες απαγγειλατε ιωαννη α ειδετε και ηκουσατε τυφλοι αναβλεπουσιν χωλοι περιπατουσιν λεπροι καθαριζονται και κωφοι ακουουσιν νεκροι εγειρονται πτωχοι ευαγγελιζονται |
| Lk. 7,28 | Lk. 7,28 λεγω υμιν μειζων εν γεννητοις γυναικων ιωαννου ουδεις εστιν ο δε μικροτερος εν τη βασιλεια του θεου μειζων αυτου εστιν |
| Lk. 7,30 | Lk. 7,30 οι δε φαρισαιοι και οι νομικοι την βουλην του θεου ηθετησαν εις εαυτους μη βαπτισθεντες υπ αυτου |
| Lk. 7,35 | Lk. 7,35 και εδικαιωθη η σοφια απο παντων των τεκνων αυτης |
| Lk. 7,36 | Lk. 7,36 ηρωτα δε τις αυτον των φαρισαιων ινα φαγη μετ αυτου και εισελθων εις τον οικον του φαρισαιου κατεκλιθη |
| Lk. 7,38 | Lk. 7,38 και στασα οπισω παρα τους ποδας αυτου κλαιουσα τοις δακρυσιν ηρξατο βρεχειν τους ποδας αυτου και ταις θριξιν της κεφαλης αυτης εξεμασσεν και κατεφιλει τους ποδας αυτου και ηλειφεν τω μυρω |
| Lk. 7,39 | Lk. 7,39 ιδων δε ο φαρισαιος ο καλεσας αυτον ειπεν εν εαυτω λεγων ουτος ει ην | ο| προφητης εγινωσκεν αν τις και ποταπη η γυνη ητις απτεται αυτου οτι αμαρτωλος εστιν |
| Lk. 7,40 | Lk. 7,40 και αποκριθεις ο ιησους ειπεν προς αυτον σιμων εχω σοι τι ειπειν ο δε διδασκαλε ειπε φησιν |
| Lk. 7,42 | Lk. 7,42 μη εχοντων αυτων αποδουναι αμφοτεροις εχαρισατο τις ουν αυτων πλειον αγαπησει αυτον |
| Lk. 7,43 | Lk. 7,43 αποκριθεις σιμων ειπεν υπολαμβανω οτι ω το πλειον εχαρισατο ο δε ειπεν αυτω ορθως εκρινας |
| Lk. 7,44 | Lk. 7,44 και στραφεις προς την γυναικα τω σιμωνι εφη βλεπεις ταυτην την γυναικα εισηλθον σου εις την οικιαν υδωρ μοι επι ποδας ουκ εδωκας αυτη δε τοις δακρυσιν εβρεξεν μου τους ποδας και ταις θριξιν αυτης εξεμαξεν |
| Lk. 7,45 | Lk. 7,45 φιλημα μοι ουκ εδωκας αυτη δε αφ ης εισηλθον ου διελιπεν καταφιλουσα μου τους ποδας |
| Lk. 7,46 | Lk. 7,46 ελαιω την κεφαλην μου ουκ ηλειψας αυτη δε μυρω ηλειψεν τους ποδας μου |
| Lk. 7,47 | Lk. 7,47 ου χαριν λεγω σοι αφεωνται αι αμαρτιαι αυτης αι πολλαι οτι ηγαπησεν πολυ ω δε ολιγον αφιεται ολιγον αγαπα |
| Lk. 7,48 | Lk. 7,48 ειπεν δε αυτη αφεωνται σου αι αμαρτιαι |
| Lk. 8,1 | Lk. 8,1 και εγενετο εν τω καθεξης και αυτος διωδευεν κατα πολιν και κωμην κηρυσσων και ευαγγελιζομενος την βασιλειαν του θεου και οι δωδεκα συν αυτω |
| Lk. 8,3 | Lk. 8,3 και ιωαννα γυνη χουζα επιτροπου ηρωδου και σουσαννα και ετεραι πολλαι αιτινες διηκονουν αυτοις εκ των υπαρχοντων αυταις |
| Lk. 8,4 | Lk. 8,4 συνιοντος δε οχλου πολλου και των κατα πολιν επιπορευομενων προς αυτον ειπεν δια παραβολης |
| Lk. 8,5 | Lk. 8,5 εξηλθεν ο σπειρων του σπειραι τον σπορον αυτου και εν τω σπειρειν αυτον ο μεν επεσεν παρα την οδον και κατεπατηθη και τα πετεινα του ουρανου κατεφαγεν αυτο |
| Lk. 8,7 | Lk. 8,7 και ετερον επεσεν εν μεσω των ακανθων και συμφυεισαι αι ακανθαι απεπνιξαν αυτο |
| Lk. 8,9 | Lk. 8,9 επηρωτων δε αυτον οι μαθηται αυτου τις αυτη ειη η παραβολη |
| Lk. 8,12 | Lk. 8,12 οι δε παρα την οδον εισιν οι ακουσαντες ειτα ερχεται ο διαβολος και αιρει τον λογον απο της καρδιας αυτων ινα μη πιστευσαντες σωθωσιν |
| Lk. 8,16 | Lk. 8,16 ουδεις δε λυχνον αψας καλυπτει αυτον σκευει η υποκατω κλινης τιθησιν αλλ επι λυχνιας τιθησιν ινα οι εισπορευομενοι βλεπωσιν το φως |
| Lk. 8,18 | Lk. 8,18 βλεπετε ουν πως ακουετε ος αν γαρ εχη δοθησεται αυτω και ος αν μη εχη και ο δοκει εχειν αρθησεται απ αυτου |
| Lk. 8,19 | Lk. 8,19 παρεγενετο δε προς αυτον η μητηρ και οι αδελφοι αυτου και ουκ ηδυναντο συντυχειν αυτω δια τον οχλον |
| Lk. 8,20 | Lk. 8,20 απηγγελη δε αυτω η μητηρ σου και οι αδελφοι σου εστηκασιν εξω ιδειν θελοντες σε |
| Lk. 8,21 | Lk. 8,21 ο δε αποκριθεις ειπεν προς αυτους μητηρ μου και αδελφοι μου ουτοι εισιν οι τον λογον του θεου ακουοντες και ποιουντες |
| Lk. 8,22 | Lk. 8,22 εγενετο δε εν μια των ημερων και αυτος ενεβη εις πλοιον και οι μαθηται αυτου και ειπεν προς αυτους διελθωμεν εις το περαν της λιμνης και ανηχθησαν |
| Lk. 8,23 | Lk. 8,23 πλεοντων δε αυτων αφυπνωσεν και κατεβη λαιλαψ ανεμου εις την λιμνην και συνεπληρουντο και εκινδυνευον |
| Lk. 8,24 | Lk. 8,24 προσελθοντες δε διηγειραν αυτον λεγοντες επιστατα επιστατα απολλυμεθα ο δε διεγερθεις επετιμησεν τω ανεμω και τω κλυδωνι του υδατος και επαυσαντο και εγενετο γαληνη |
| Lk. 8,25 | Lk. 8,25 ειπεν δε αυτοις που η πιστις υμων φοβηθεντες δε εθαυμασαν λεγοντες προς αλληλους τις αρα ουτος εστιν οτι και τοις ανεμοις επιτασσει και τω υδατι και υπακουουσιν αυτω |
| Lk. 8,27 | Lk. 8,27 εξελθοντι δε αυτω επι την γην υπηντησεν ανηρ τις εκ της πολεως εχων δαιμονια και χρονω ικανω ουκ ενεδυσατο ιματιον και εν οικια ουκ εμενεν αλλ εν τοις μνημασιν |
| Lk. 8,28 | Lk. 8,28 ιδων δε τον ιησουν ανακραξας προσεπεσεν αυτω και φωνη μεγαλη ειπεν τι εμοι και σοι ιησου υιε | του θεου | του θεου | του υψιστου δεομαι σου μη με βασανισης |
| Lk. 8,29 | Lk. 8,29 | παρηγγελλεν | παρηγγειλεν | γαρ τω πνευματι τω ακαθαρτω εξελθειν απο του ανθρωπου πολλοις γαρ χρονοις συνηρπακει αυτον και εδεσμευετο αλυσεσιν και πεδαις φυλασσομενος και διαρρησσων τα δεσμα ηλαυνετο | απο | υπο | του δαιμονιου εις τας ερημους |
| Lk. 8,30 | Lk. 8,30 επηρωτησεν δε αυτον ο ιησους τι σοι ονομα εστιν ο δε ειπεν λεγιων οτι εισηλθεν δαιμονια πολλα εις αυτον |
| Lk. 8,31 | Lk. 8,31 και παρεκαλουν αυτον ινα μη επιταξη αυτοις εις την αβυσσον απελθειν |
| Lk. 8,32 | Lk. 8,32 ην δε εκει αγελη χοιρων ικανων βοσκομενη εν τω ορει και παρεκαλεσαν αυτον ινα επιτρεψη αυτοις εις εκεινους εισελθειν και επετρεψεν αυτοις |
| Lk. 8,36 | Lk. 8,36 απηγγειλαν δε αυτοις οι ιδοντες πως εσωθη ο δαιμονισθεις |
| Lk. 8,37 | Lk. 8,37 και ηρωτησεν αυτον απαν το πληθος της περιχωρου των γερασηνων απελθειν απ αυτων οτι φοβω μεγαλω συνειχοντο αυτος δε εμβας εις πλοιον υπεστρεψεν |
| Lk. 8,38 | Lk. 8,38 εδειτο δε αυτου ο ανηρ αφ ου εξεληλυθει τα δαιμονια ειναι συν αυτω απελυσεν δε αυτον λεγων |
| Lk. 8,39 | Lk. 8,39 υποστρεφε εις τον οικον σου και διηγου οσα σοι εποιησεν ο θεος και απηλθεν καθ ολην την πολιν κηρυσσων οσα εποιησεν αυτω ο ιησους |
| Lk. 8,40 | Lk. 8,40 εν δε τω υποστρεφειν τον ιησουν απεδεξατο αυτον ο οχλος ησαν γαρ παντες προσδοκωντες αυτον |
| Lk. 8,41 | Lk. 8,41 και ιδου ηλθεν ανηρ ω ονομα ιαιρος και ουτος αρχων της συναγωγης υπηρχεν και πεσων παρα τους ποδας του | ιησου παρεκαλει αυτον εισελθειν εις τον οικον αυτου |
| Lk. 8,42 | Lk. 8,42 οτι θυγατηρ μονογενης ην αυτω ως ετων δωδεκα και αυτη απεθνησκεν εν δε τω υπαγειν αυτον οι οχλοι συνεπνιγον αυτον |
| Lk. 8,44 | Lk. 8,44 προσελθουσα οπισθεν ηψατο του κρασπεδου του ιματιου αυτου και παραχρημα εστη η ρυσις του αιματος αυτης |
| Lk. 8,47 | Lk. 8,47 ιδουσα δε η γυνη οτι ουκ ελαθεν τρεμουσα ηλθεν και προσπεσουσα αυτω δι ην αιτιαν ηψατο αυτου απηγγειλεν ενωπιον παντος του λαου και ως ιαθη παραχρημα |
| Lk. 8,48 | Lk. 8,48 ο δε ειπεν αυτη θυγατηρ η πιστις σου σεσωκεν σε πορευου εις ειρηνην |
| Lk. 8,49 | Lk. 8,49 ετι αυτου λαλουντος ερχεται τις παρα του αρχισυναγωγου λεγων οτι τεθνηκεν η θυγατηρ σου μηκετι σκυλλε τον διδασκαλον |
| Lk. 8,50 | Lk. 8,50 ο δε ιησους ακουσας απεκριθη αυτω μη φοβου μονον πιστευσον και σωθησεται |
| Lk. 8,51 | Lk. 8,51 ελθων δε εις την οικιαν ουκ αφηκεν εισελθειν τινα συν αυτω ει μη πετρον και ιωαννην και ιακωβον και τον πατερα της παιδος και την μητερα |
| Lk. 8,52 | Lk. 8,52 εκλαιον δε παντες και εκοπτοντο αυτην ο δε ειπεν μη κλαιετε ου γαρ απεθανεν αλλα καθευδει |
| Lk. 8,53 | Lk. 8,53 και κατεγελων αυτου ειδοτες οτι απεθανεν |
| Lk. 8,54 | Lk. 8,54 αυτος δε κρατησας της χειρος αυτης εφωνησεν λεγων η παις εγειρε |
| Lk. 8,55 | Lk. 8,55 και επεστρεψεν το πνευμα αυτης και ανεστη παραχρημα και διεταξεν αυτη δοθηναι φαγειν |
| Lk. 8,56 | Lk. 8,56 και εξεστησαν οι γονεις αυτης ο δε παρηγγειλεν αυτοις μηδενι ειπειν το γεγονος |
| Lk. 9,1 | Lk. 9,1 συγκαλεσαμενος δε τους δωδεκα εδωκεν αυτοις δυναμιν και εξουσιαν επι παντα τα δαιμονια και νοσους θεραπευειν |
| Lk. 9,2 | Lk. 9,2 και απεστειλεν αυτους κηρυσσειν την βασιλειαν του θεου και ιασθαι τους ασθενεις | |
| Lk. 9,3 | Lk. 9,3 και ειπεν προς αυτους μηδεν αιρετε εις την οδον μητε ραβδον μητε πηραν μητε αρτον μητε αργυριον μητε ανα | δυο χιτωνας εχειν |
| Lk. 9,5 | Lk. 9,5 και οσοι αν μη δεχωνται υμας εξερχομενοι απο της πολεως εκεινης τον κονιορτον απο των ποδων υμων αποτινασσετε εις μαρτυριον επ αυτους |
| Lk. 9,9 | Lk. 9,9 ειπεν δε | ο| ηρωδης ιωαννην εγω απεκεφαλισα τις δε εστιν ουτος περι ου ακουω τοιαυτα και εζητει ιδειν αυτον |
| Lk. 9,10 | Lk. 9,10 και υποστρεψαντες οι αποστολοι διηγησαντο αυτω οσα εποιησαν και παραλαβων αυτους υπεχωρησεν κατ ιδιαν εις πολιν καλουμενην βηθσαιδα |
| Lk. 9,11 | Lk. 9,11 οι δε οχλοι γνοντες ηκολουθησαν αυτω και αποδεξαμενος αυτους ελαλει αυτοις περι της βασιλειας του θεου και τους χρειαν εχοντας θεραπειας ιατο |
| Lk. 9,12 | Lk. 9,12 η δε ημερα ηρξατο κλινειν προσελθοντες δε οι δωδεκα ειπαν αυτω απολυσον τον οχλον ινα πορευθεντες εις τας κυκλω κωμας και αγρους καταλυσωσιν και ευρωσιν επισιτισμον οτι ωδε εν ερημω τοπω εσμεν |
| Lk. 9,13 | Lk. 9,13 ειπεν δε προς αυτους δοτε αυτοις | φαγειν υμεις | υμεις φαγειν | οι δε ειπαν ουκ εισιν ημιν πλειον η αρτοι πεντε και ιχθυες δυο ει μητι πορευθεντες ημεις αγορασωμεν εις παντα τον λαον τουτον βρωματα |
| Lk. 9,14 | Lk. 9,14 ησαν γαρ ωσει ανδρες πεντακισχιλιοι ειπεν δε προς τους μαθητας αυτου κατακλινατε αυτους κλισιας | ωσει | ωσει | ανα πεντηκοντα |
| Lk. 9,16 | Lk. 9,16 λαβων δε τους πεντε αρτους και τους δυο ιχθυας αναβλεψας εις τον ουρανον ευλογησεν αυτους και κατεκλασεν και εδιδου τοις μαθηταις παραθειναι τω οχλω |
| Lk. 9,17 | Lk. 9,17 και εφαγον και εχορτασθησαν παντες και ηρθη το περισσευσαν αυτοις κλασματων κοφινοι δωδεκα |
| Lk. 9,18 | Lk. 9,18 και εγενετο εν τω ειναι αυτον προσευχομενον κατα μονας συνησαν αυτω οι μαθηται και επηρωτησεν αυτους λεγων τινα με | οι οχλοι λεγουσιν | λεγουσιν οι οχλοι | ειναι |
| Lk. 9,20 | Lk. 9,20 ειπεν δε αυτοις υμεις δε τινα με λεγετε ειναι πετρος δε αποκριθεις ειπεν τον χριστον του θεου |
| Lk. 9,21 | Lk. 9,21 ο δε επιτιμησας αυτοις παρηγγειλεν μηδενι λεγειν τουτο |
| Lk. 9,23 | Lk. 9,23 ελεγεν δε προς παντας ει τις θελει οπισω μου ερχεσθαι αρνησασθω εαυτον και αρατω τον σταυρον αυτου καθ ημεραν και ακολουθειτω μοι |
| Lk. 9,24 | Lk. 9,24 ος γαρ αν θελη την ψυχην αυτου σωσαι απολεσει αυτην ος δ αν απολεση την ψυχην αυτου ενεκεν εμου ουτος σωσει αυτην |
| Lk. 9,26 | Lk. 9,26 ος γαρ αν επαισχυνθη με και τους εμους λογους τουτον ο υιος του ανθρωπου επαισχυνθησεται οταν ελθη εν τη δοξη αυτου και του πατρος και των αγιων αγγελων |
| Lk. 9,29 | Lk. 9,29 και εγενετο εν τω προσευχεσθαι αυτον το ειδος του προσωπου αυτου ετερον και ο ιματισμος αυτου λευκος εξαστραπτων |
| Lk. 9,30 | Lk. 9,30 και ιδου ανδρες δυο συνελαλουν αυτω οιτινες ησαν μωυσης και ηλιας |
| Lk. 9,31 | Lk. 9,31 οι οφθεντες εν δοξη ελεγον την εξοδον αυτου ην ημελλεν πληρουν εν ιερουσαλημ |
| Lk. 9,32 | Lk. 9,32 ο δε πετρος και οι συν αυτω ησαν βεβαρημενοι υπνω διαγρηγορησαντες δε ειδον την δοξαν αυτου και τους δυο ανδρας τους συνεστωτας αυτω |
| Lk. 9,33 | Lk. 9,33 και εγενετο εν τω διαχωριζεσθαι αυτους απ αυτου ειπεν ο πετρος προς τον ιησουν επιστατα καλον εστιν ημας ωδε ειναι και ποιησωμεν σκηνας τρεις μιαν σοι και μιαν μωυσει και μιαν ηλια μη ειδως ο λεγει |
| Lk. 9,34 | Lk. 9,34 ταυτα δε αυτου λεγοντος εγενετο νεφελη και επεσκιαζεν αυτους εφοβηθησαν δε εν τω εισελθειν αυτους εις την νεφελην |
| Lk. 9,35 | Lk. 9,35 και φωνη εγενετο εκ της νεφελης λεγουσα ουτος εστιν ο υιος μου ο εκλελεγμενος αυτου ακουετε |
| Lk. 9,36 | Lk. 9,36 και εν τω γενεσθαι την φωνην ευρεθη ιησους μονος και αυτοι εσιγησαν και ουδενι απηγγειλαν εν εκειναις ταις ημεραις ουδεν ων εωρακαν |
| Lk. 9,37 | Lk. 9,37 εγενετο δε τη εξης ημερα κατελθοντων αυτων απο του ορους συνηντησεν αυτω οχλος πολυς |
| Lk. 9,39 | Lk. 9,39 και ιδου πνευμα λαμβανει αυτον και εξαιφνης κραζει και σπαρασσει αυτον μετα αφρου και | μολις | μογις | αποχωρει απ αυτου συντριβον αυτον |
| Lk. 9,40 | Lk. 9,40 και εδεηθην των μαθητων σου ινα εκβαλωσιν αυτο και ουκ ηδυνηθησαν |
| Lk. 9,42 | Lk. 9,42 ετι δε προσερχομενου αυτου ερρηξεν αυτον το δαιμονιον και συνεσπαραξεν επετιμησεν δε ο ιησους τω πνευματι τω ακαθαρτω και ιασατο τον παιδα και απεδωκεν αυτον τω πατρι αυτου |
| Lk. 9,43 | Lk. 9,43 εξεπλησσοντο δε παντες επι τη μεγαλειοτητι του θεου παντων δε θαυμαζοντων επι πασιν οις εποιει ειπεν προς τους μαθητας αυτου |
| Lk. 9,45 | Lk. 9,45 οι δε ηγνοουν το ρημα τουτο και ην παρακεκαλυμμενον απ αυτων ινα μη αισθωνται αυτο και εφοβουντο ερωτησαι αυτον περι του ρηματος τουτου |
| Lk. 9,46 | Lk. 9,46 εισηλθεν δε διαλογισμος εν αυτοις το τις αν ειη μειζων αυτων |
| Lk. 9,47 | Lk. 9,47 ο δε ιησους ειδως τον διαλογισμον της καρδιας αυτων επιλαβομενος παιδιον εστησεν αυτο παρ εαυτω |
| Lk. 9,48 | Lk. 9,48 και ειπεν αυτοις ος εαν δεξηται τουτο το παιδιον επι τω ονοματι μου εμε δεχεται και ος αν εμε δεξηται δεχεται τον αποστειλαντα με ο γαρ μικροτερος εν πασιν υμιν υπαρχων ουτος εστιν μεγας |
| Lk. 9,49 | Lk. 9,49 αποκριθεις δε ιωαννης ειπεν επιστατα ειδομεν τινα εν τω ονοματι σου εκβαλλοντα δαιμονια και εκωλυομεν αυτον οτι ουκ ακολουθει μεθ ημων |
| Lk. 9,50 | Lk. 9,50 ειπεν δε προς αυτον ο | ιησους μη κωλυετε ος γαρ ουκ εστιν καθ υμων υπερ υμων εστιν |
| Lk. 9,51 | Lk. 9,51 εγενετο δε εν τω συμπληρουσθαι τας ημερας της αναλημψεως αυτου και αυτος το προσωπον εστηρισεν του πορευεσθαι εις ιερουσαλημ |
| Lk. 9,52 | Lk. 9,52 και απεστειλεν αγγελους προ προσωπου αυτου και πορευθεντες εισηλθον εις κωμην σαμαριτων ως ετοιμασαι αυτω |
| Lk. 9,53 | Lk. 9,53 και ουκ εδεξαντο αυτον οτι το προσωπον αυτου ην πορευομενον εις ιερουσαλημ |
| Lk. 9,54 | Lk. 9,54 ιδοντες δε οι μαθηται ιακωβος και ιωαννης ειπαν κυριε θελεις ειπωμεν πυρ καταβηναι απο του ουρανου και αναλωσαι αυτους |
| Lk. 9,55 | Lk. 9,55 στραφεις δε επετιμησεν αυτοις |
| Lk. 9,57 | Lk. 9,57 και πορευομενων αυτων εν τη οδω ειπεν τις προς αυτον ακολουθησω σοι οπου εαν απερχη |
| Lk. 9,58 | Lk. 9,58 και ειπεν αυτω | ο | ο | ιησους αι αλωπεκες φωλεους εχουσιν και τα πετεινα του ουρανου κατασκηνωσεις ο δε υιος του ανθρωπου ουκ εχει που την κεφαλην κλινη |
| Lk. 9,60 | Lk. 9,60 ειπεν δε αυτω αφες τους νεκρους θαψαι τους εαυτων νεκρους συ δε απελθων διαγγελλε την βασιλειαν του θεου |
| Lk. 9,62 | Lk. 9,62 ειπεν δε προς αυτον ο ιησους ουδεις επιβαλων την χειρα επ αροτρον και βλεπων εις τα οπισω ευθετος εστιν τη βασιλεια του θεου |
| Lk. 10,1 | Lk. 10,1 μετα δε ταυτα ανεδειξεν ο κυριος ετερους εβδομηκοντα δυο και απεστειλεν αυτους ανα δυο δυο προ προσωπου αυτου εις πασαν πολιν και τοπον ου ημελλεν αυτος ερχεσθαι |
| Lk. 10,2 | Lk. 10,2 ελεγεν δε προς αυτους ο μεν θερισμος πολυς οι δε εργαται ολιγοι δεηθητε ουν του κυριου του θερισμου οπως εργατας εκβαλη εις τον θερισμον αυτου |
| Lk. 10,6 | Lk. 10,6 και εαν εκει η υιος ειρηνης επαναπαησεται επ αυτον η ειρηνη υμων ει δε μη γε εφ υμας ανακαμψει |
| Lk. 10,7 | Lk. 10,7 εν αυτη δε τη οικια μενετε εσθιοντες και πινοντες τα παρ αυτων αξιος γαρ ο εργατης του μισθου αυτου μη μεταβαινετε εξ οικιας εις οικιαν |
| Lk. 10,9 | Lk. 10,9 και θεραπευετε τους εν αυτη ασθενεις και λεγετε αυτοις ηγγικεν εφ υμας η βασιλεια του θεου |
| Lk. 10,10 | Lk. 10,10 εις ην δ αν πολιν εισελθητε και μη δεχωνται υμας εξελθοντες εις τας πλατειας αυτης ειπατε |
| Lk. 10,18 | Lk. 10,18 ειπεν δε αυτοις εθεωρουν τον σαταναν ως αστραπην εκ του ουρανου πεσοντα |
| Lk. 10,21 | Lk. 10,21 εν αυτη τη ωρα ηγαλλιασατο εν | τω πνευματι τω αγιω και ειπεν εξομολογουμαι σοι πατερ κυριε του ουρανου και της γης οτι απεκρυψας ταυτα απο σοφων και συνετων και απεκαλυψας αυτα νηπιοις ναι ο πατηρ οτι ουτως ευδοκια εγενετο εμπροσθεν σου |
| Lk. 10,25 | Lk. 10,25 και ιδου νομικος τις ανεστη εκπειραζων αυτον λεγων διδασκαλε τι ποιησας ζωην αιωνιον κληρονομησω |
| Lk. 10,26 | Lk. 10,26 ο δε ειπεν προς αυτον εν τω νομω τι γεγραπται πως αναγινωσκεις |
| Lk. 10,28 | Lk. 10,28 ειπεν δε αυτω ορθως απεκριθης τουτο ποιει και ζηση |
| Lk. 10,30 | Lk. 10,30 υπολαβων ο ιησους ειπεν ανθρωπος τις κατεβαινεν απο ιερουσαλημ εις ιεριχω και λησταις περιεπεσεν οι και εκδυσαντες αυτον και πληγας επιθεντες απηλθον αφεντες ημιθανη |
| Lk. 10,31 | Lk. 10,31 κατα συγκυριαν δε ιερευς τις κατεβαινεν | εν | εν | τη οδω εκεινη και ιδων αυτον αντιπαρηλθεν |
| Lk. 10,33 | Lk. 10,33 σαμαριτης δε τις οδευων ηλθεν κατ αυτον και ιδων εσπλαγχνισθη |
| Lk. 10,34 | Lk. 10,34 και προσελθων κατεδησεν τα τραυματα αυτου επιχεων ελαιον και οινον επιβιβασας δε αυτον επι το ιδιον κτηνος ηγαγεν αυτον εις πανδοχειον και επεμεληθη αυτου |
| Lk. 10,35 | Lk. 10,35 και επι την αυριον εκβαλων | δυο δηναρια εδωκεν | εδωκεν δυο δηναρια | τω πανδοχει και ειπεν επιμεληθητι αυτου και ο τι αν προσδαπανησης εγω εν τω επανερχεσθαι με αποδωσω σοι |
| Lk. 10,37 | Lk. 10,37 ο δε ειπεν ο ποιησας το ελεος μετ αυτου ειπεν δε αυτω | ο | ο | ιησους πορευου και συ ποιει ομοιως |
| Lk. 10,38 | Lk. 10,38 εν δε τω πορευεσθαι αυτους αυτος εισηλθεν εις κωμην τινα γυνη δε τις ονοματι μαρθα υπεδεξατο αυτον | εις την οικιαν| |
| Lk. 10,39 | Lk. 10,39 και τηδε ην αδελφη καλουμενη μαριαμ η και παρακαθεσθεισα προς τους ποδας του κυριου ηκουεν τον λογον αυτου |
| Lk. 10,40 | Lk. 10,40 η δε μαρθα περιεσπατο περι πολλην διακονιαν επιστασα δε ειπεν κυριε ου μελει σοι οτι η αδελφη μου μονην με | κατελειπεν διακονειν ειπον | κατελιπεν διακονειν ειπε | ουν αυτη ινα μοι συναντιλαβηται |
| Lk. 10,41 | Lk. 10,41 αποκριθεις δε ειπεν αυτη ο κυριος μαρθα μαρθα μεριμνας και θορυβαζη περι πολλα |
| Lk. 10,42 | Lk. 10,42 | ολιγων δε εστιν χρεια η ενος | ενος δε εστιν χρεια | μαριαμ γαρ την αγαθην μεριδα εξελεξατο ητις ουκ αφαιρεθησεται αυτης |
| Lk. 11,1 | Lk. 11,1 και εγενετο εν τω ειναι αυτον εν τοπω τινι προσευχομενον ως επαυσατο ειπεν τις των μαθητων αυτου προς αυτον κυριε διδαξον ημας προσευχεσθαι καθως και ιωαννης εδιδαξεν τους μαθητας αυτου |
| Lk. 11,2 | Lk. 11,2 ειπεν δε αυτοις οταν προσευχησθε λεγετε πατερ αγιασθητω το ονομα σου ελθετω η βασιλεια σου |
| Lk. 11,4 | Lk. 11,4 και αφες ημιν τας αμαρτιας ημων και γαρ αυτοι αφιομεν παντι οφειλοντι ημιν και μη εισενεγκης ημας εις πειρασμον |
| Lk. 11,5 | Lk. 11,5 και ειπεν προς αυτους τις εξ υμων εξει φιλον και πορευσεται προς αυτον μεσονυκτιου και ειπη αυτω φιλε χρησον μοι τρεις αρτους |
| Lk. 11,6 | Lk. 11,6 επειδη φιλος μου παρεγενετο εξ οδου προς με και ουκ εχω ο παραθησω αυτω |
| Lk. 11,8 | Lk. 11,8 λεγω υμιν ει και ου δωσει αυτω αναστας δια το ειναι φιλον αυτου δια γε την αναιδειαν αυτου εγερθεις δωσει αυτω οσων χρηζει |
| Lk. 11,11 | Lk. 11,11 τινα δε εξ υμων τον πατερα αιτησει ο υιος ιχθυν | μη | και | αντι ιχθυος οφιν αυτω επιδωσει |
| Lk. 11,12 | Lk. 11,12 η και αιτησει ωον επιδωσει αυτω σκορπιον |
| Lk. 11,13 | Lk. 11,13 ει ουν υμεις πονηροι υπαρχοντες οιδατε δοματα αγαθα διδοναι τοις τεκνοις υμων ποσω μαλλον ο πατηρ ο εξ ουρανου δωσει πνευμα αγιον τοις αιτουσιν αυτον |
| Lk. 11,14 | Lk. 11,14 και ην εκβαλλων δαιμονιον και αυτο ην | κωφον εγενετο δε του δαιμονιου εξελθοντος ελαλησεν ο κωφος και εθαυμασαν οι οχλοι |
| Lk. 11,15 | Lk. 11,15 τινες δε εξ αυτων ειπον εν βεελζεβουλ τω αρχοντι των δαιμονιων εκβαλλει τα δαιμονια |
| Lk. 11,16 | Lk. 11,16 ετεροι δε πειραζοντες σημειον εξ ουρανου εζητουν παρ αυτου |
| Lk. 11,17 | Lk. 11,17 αυτος δε ειδως αυτων τα διανοηματα ειπεν αυτοις πασα βασιλεια εφ εαυτην διαμερισθεισα ερημουται και οικος επι οικον πιπτει |
| Lk. 11,18 | Lk. 11,18 ει δε και ο σατανας εφ εαυτον διεμερισθη πως σταθησεται η βασιλεια αυτου οτι λεγετε εν βεελζεβουλ εκβαλλειν με τα δαιμονια |
| Lk. 11,19 | Lk. 11,19 ει δε εγω εν βεελζεβουλ εκβαλλω τα δαιμονια οι υιοι υμων εν τινι εκβαλλουσιν δια τουτο αυτοι υμων κριται εσονται |
| Lk. 11,21 | Lk. 11,21 οταν ο ισχυρος καθωπλισμενος φυλασση την εαυτου αυλην εν ειρηνη εστιν τα υπαρχοντα αυτου |
| Lk. 11,22 | Lk. 11,22 επαν δε ισχυροτερος αυτου επελθων νικηση αυτον την πανοπλιαν αυτου αιρει εφ η επεποιθει και τα σκυλα αυτου διαδιδωσιν |
| Lk. 11,27 | Lk. 11,27 εγενετο δε εν τω λεγειν αυτον ταυτα επαρασα τις φωνην γυνη εκ του οχλου ειπεν αυτω μακαρια η κοιλια η βαστασασα σε και μαστοι ους εθηλασας |
| Lk. 11,28 | Lk. 11,28 αυτος δε ειπεν μενουν μακαριοι οι ακουοντες τον λογον του θεου και φυλασσοντες |
| Lk. 11,29 | Lk. 11,29 των δε οχλων επαθροιζομενων ηρξατο λεγειν η γενεα αυτη γενεα πονηρα εστιν σημειον ζητει και σημειον ου δοθησεται αυτη ει μη το σημειον ιωνα |
| Lk. 11,31 | Lk. 11,31 βασιλισσα νοτου εγερθησεται εν τη κρισει μετα των ανδρων της γενεας ταυτης και κατακρινει αυτους οτι ηλθεν εκ των περατων της γης ακουσαι την σοφιαν σολομωνος και ιδου πλειον σολομωνος ωδε |
| Lk. 11,32 | Lk. 11,32 ανδρες νινευιται αναστησονται εν τη κρισει μετα της γενεας ταυτης και κατακρινουσιν αυτην οτι μετενοησαν εις το κηρυγμα ιωνα και ιδου πλειον ιωνα ωδε |
| Lk. 11,37 | Lk. 11,37 εν δε τω λαλησαι ερωτα αυτον φαρισαιος οπως αριστηση παρ αυτω εισελθων δε ανεπεσεν |
| Lk. 11,39 | Lk. 11,39 ειπεν δε ο κυριος προς αυτον νυν υμεις οι φαρισαιοι το εξωθεν του ποτηριου και του πινακος καθαριζετε το δε εσωθεν υμων γεμει αρπαγης και πονηριας |
| Lk. 11,45 | Lk. 11,45 αποκριθεις δε τις των νομικων λεγει αυτω διδασκαλε ταυτα λεγων και ημας υβριζεις |
| Lk. 11,46 | Lk. 11,46 ο δε ειπεν και υμιν τοις νομικοις ουαι οτι φορτιζετε τους ανθρωπους φορτια δυσβαστακτα και αυτοι ενι των δακτυλων υμων ου προσψαυετε τοις φορτιοις |
| Lk. 11,47 | Lk. 11,47 ουαι υμιν οτι οικοδομειτε τα μνημεια των προφητων οι δε πατερες υμων απεκτειναν αυτους |
| Lk. 11,48 | Lk. 11,48 αρα μαρτυρες εστε και συνευδοκειτε τοις εργοις των πατερων υμων οτι αυτοι μεν απεκτειναν αυτους υμεις δε οικοδομειτε |
| Lk. 11,49 | Lk. 11,49 δια τουτο και η σοφια του θεου ειπεν αποστελω εις αυτους προφητας και αποστολους και εξ αυτων αποκτενουσιν και διωξουσιν |
| Lk. 11,52 | Lk. 11,52 ουαι υμιν τοις νομικοις οτι ηρατε την κλειδα της γνωσεως αυτοι ουκ εισηλθατε και τους εισερχομενους εκωλυσατε |
| Lk. 11,53 | Lk. 11,53 κακειθεν εξελθοντος αυτου ηρξαντο οι γραμματεις και οι φαρισαιοι δεινως ενεχειν και αποστοματιζειν αυτον περι πλειονων |
| Lk. 11,54 | Lk. 11,54 ενεδρευοντες αυτον θηρευσαι τι εκ του στοματος αυτου |
| Lk. 12,1 | Lk. 12,1 εν οις επισυναχθεισων των μυριαδων του οχλου ωστε καταπατειν αλληλους ηρξατο λεγειν προς τους μαθητας αυτου πρωτον προσεχετε εαυτοις απο της ζυμης ητις εστιν υποκρισις των φαρισαιων |
| Lk. 12,6 | Lk. 12,6 ουχι πεντε στρουθια πωλουνται ασσαριων δυο και εν εξ αυτων ουκ εστιν επιλελησμενον ενωπιον του θεου |
| Lk. 12,8 | Lk. 12,8 λεγω δε υμιν πας ος αν | ομολογησει | ομολογηση | εν εμοι εμπροσθεν των ανθρωπων και ο υιος του ανθρωπου ομολογησει εν αυτω εμπροσθεν των αγγελων του θεου |
| Lk. 12,10 | Lk. 12,10 και πας ος ερει λογον εις τον υιον του ανθρωπου αφεθησεται αυτω τω δε εις το αγιον πνευμα βλασφημησαντι ουκ αφεθησεται |
| Lk. 12,12 | Lk. 12,12 το γαρ αγιον πνευμα διδαξει υμας εν αυτη τη ωρα α δει ειπειν |
| Lk. 12,13 | Lk. 12,13 ειπεν δε τις εκ του οχλου αυτω διδασκαλε ειπε τω αδελφω μου μερισασθαι μετ εμου την κληρονομιαν |
| Lk. 12,14 | Lk. 12,14 ο δε ειπεν αυτω ανθρωπε τις με κατεστησεν κριτην η μεριστην εφ υμας |
| Lk. 12,15 | Lk. 12,15 ειπεν δε προς αυτους ορατε και φυλασσεσθε απο πασης πλεονεξιας οτι ουκ εν τω περισσευειν τινι η ζωη αυτου εστιν εκ των υπαρχοντων αυτω |
| Lk. 12,16 | Lk. 12,16 ειπεν δε παραβολην προς αυτους λεγων ανθρωπου τινος πλουσιου ευφορησεν η χωρα |
| Lk. 12,20 | Lk. 12,20 ειπεν δε αυτω ο θεος αφρων ταυτη τη νυκτι την ψυχην σου | αιτουσιν | απαιτουσιν | απο σου α δε ητοιμασας τινι εσται |
| Lk. 12,22 | Lk. 12,22 ειπεν δε προς τους μαθητας αυτου δια τουτο λεγω υμιν μη μεριμνατε τη ψυχη τι φαγητε μηδε τω σωματι | υμων| τι ενδυσησθε |
| Lk. 12,24 | Lk. 12,24 κατανοησατε τους κορακας οτι ου σπειρουσιν ουδε θεριζουσιν οις ουκ εστιν ταμειον ουδε αποθηκη και ο θεος τρεφει αυτους ποσω μαλλον υμεις διαφερετε των πετεινων |
| Lk. 12,25 | Lk. 12,25 τις δε εξ υμων μεριμνων δυναται επι την ηλικιαν αυτου προσθειναι πηχυν |
| Lk. 12,27 | Lk. 12,27 κατανοησατε τα κρινα πως αυξανει ου κοπια ουδε νηθει λεγω δε υμιν ουδε σολομων εν παση τη δοξη αυτου περιεβαλετο ως εν τουτων |
| Lk. 12,31 | Lk. 12,31 πλην ζητειτε την βασιλειαν αυτου και ταυτα προστεθησεται υμιν |
| Lk. 12,36 | Lk. 12,36 και υμεις ομοιοι ανθρωποις προσδεχομενοις τον κυριον εαυτων ποτε αναλυση εκ των γαμων ινα ελθοντος και κρουσαντος ευθεως ανοιξωσιν αυτω |
| Lk. 12,37 | Lk. 12,37 μακαριοι οι δουλοι εκεινοι ους ελθων ο κυριος ευρησει γρηγορουντας αμην λεγω υμιν οτι περιζωσεται και ανακλινει αυτους και παρελθων διακονησει αυτοις |
| Lk. 12,39 | Lk. 12,39 τουτο δε γινωσκετε οτι ει ηδει ο οικοδεσποτης ποια ωρα ο κλεπτης ερχεται | εγρηγορησεν αν και ουκ | ουκ αν | αφηκεν διορυχθηναι τον οικον αυτου |
| Lk. 12,42 | Lk. 12,42 και ειπεν ο κυριος τις αρα εστιν ο πιστος οικονομος ο φρονιμος ον καταστησει ο κυριος επι της θεραπειας αυτου του διδοναι εν καιρω το σιτομετριον |
| Lk. 12,43 | Lk. 12,43 μακαριος ο δουλος εκεινος ον ελθων ο κυριος αυτου ευρησει ποιουντα ουτως |
| Lk. 12,44 | Lk. 12,44 αληθως λεγω υμιν οτι επι πασιν τοις υπαρχουσιν αυτου καταστησει αυτον |
| Lk. 12,45 | Lk. 12,45 εαν δε ειπη ο δουλος εκεινος εν τη καρδια αυτου χρονιζει ο κυριος μου ερχεσθαι και αρξηται τυπτειν τους παιδας και τας παιδισκας εσθιειν τε και πινειν και μεθυσκεσθαι |
| Lk. 12,46 | Lk. 12,46 ηξει ο κυριος του δουλου εκεινου εν ημερα η ου προσδοκα και εν ωρα η ου γινωσκει και διχοτομησει αυτον και το μερος αυτου μετα των απιστων θησει |
| Lk. 12,47 | Lk. 12,47 εκεινος δε ο δουλος ο γνους το θελημα του κυριου αυτου και μη ετοιμασας η ποιησας προς το θελημα αυτου δαρησεται πολλας |
| Lk. 12,48 | Lk. 12,48 ο δε μη γνους ποιησας δε αξια πληγων δαρησεται ολιγας παντι δε ω εδοθη πολυ πολυ ζητηθησεται παρ αυτου και ω παρεθεντο πολυ περισσοτερον αιτησουσιν αυτον |
| Lk. 12,53 | Lk. 12,53 διαμερισθησονται πατηρ επι υιω και υιος επι πατρι μητηρ επι την | θυγατερα και θυγατηρ επι την μητερα πενθερα επι την νυμφην αυτης και νυμφη επι την πενθεραν |
| Lk. 12,58 | Lk. 12,58 ως γαρ υπαγεις μετα του αντιδικου σου επ αρχοντα εν τη οδω δος εργασιαν απηλλαχθαι | απ | απ | αυτου μηποτε κατασυρη σε προς τον κριτην και ο κριτης σε παραδωσει τω πρακτορι και ο πρακτωρ σε βαλει εις φυλακην |
| Lk. 13,1 | Lk. 13,1 παρησαν δε τινες εν αυτω τω καιρω απαγγελλοντες αυτω περι των γαλιλαιων ων το αιμα πιλατος εμιξεν μετα των θυσιων αυτων |
| Lk. 13,2 | Lk. 13,2 και αποκριθεις ειπεν αυτοις δοκειτε οτι οι γαλιλαιοι ουτοι αμαρτωλοι παρα παντας τους γαλιλαιους εγενοντο οτι ταυτα πεπονθασιν |
| Lk. 13,4 | Lk. 13,4 η εκεινοι οι δεκαοκτω εφ ους επεσεν ο πυργος εν τω σιλωαμ και απεκτεινεν αυτους δοκειτε οτι αυτοι οφειλεται εγενοντο παρα παντας τους ανθρωπους τους κατοικουντας ιερουσαλημ |
| Lk. 13,6 | Lk. 13,6 ελεγεν δε ταυτην την παραβολην συκην ειχεν τις πεφυτευμενην εν τω αμπελωνι αυτου και ηλθεν ζητων καρπον εν αυτη και ουχ ευρεν |
| Lk. 13,7 | Lk. 13,7 ειπεν δε προς τον αμπελουργον ιδου τρια ετη αφ ου ερχομαι ζητων καρπον εν τη συκη ταυτη και ουχ ευρισκω εκκοψον ουν | αυτην ινα τι και την γην καταργει |
| Lk. 13,8 | Lk. 13,8 ο δε αποκριθεις λεγει αυτω κυριε αφες αυτην και τουτο το ετος εως οτου σκαψω περι αυτην και βαλω κοπρια |
| Lk. 13,9 | Lk. 13,9 καν μεν ποιηση καρπον εις το μελλον ει δε μη γε εκκοψεις αυτην |
| Lk. 13,12 | Lk. 13,12 ιδων δε αυτην ο ιησους προσεφωνησεν και ειπεν αυτη γυναι απολελυσαι της ασθενειας σου |
| Lk. 13,13 | Lk. 13,13 και επεθηκεν αυτη τας χειρας και παραχρημα ανωρθωθη και εδοξαζεν τον θεον |
| Lk. 13,14 | Lk. 13,14 αποκριθεις δε ο αρχισυναγωγος αγανακτων οτι τω σαββατω εθεραπευσεν ο ιησους ελεγεν τω οχλω οτι εξ ημεραι εισιν εν αις δει εργαζεσθαι εν αυταις ουν ερχομενοι θεραπευεσθε και μη τη ημερα του σαββατου |
| Lk. 13,15 | Lk. 13,15 απεκριθη δε αυτω ο κυριος και ειπεν υποκριται εκαστος υμων τω σαββατω ου λυει τον βουν αυτου η τον ονον απο της φατνης και | απαγων | απαγαγων | ποτιζει |
| Lk. 13,17 | Lk. 13,17 και ταυτα λεγοντος αυτου κατησχυνοντο παντες οι αντικειμενοι αυτω και πας ο οχλος εχαιρεν επι πασιν τοις ενδοξοις τοις γινομενοις υπ αυτου |
| Lk. 13,18 | Lk. 13,18 ελεγεν ουν τινι ομοια εστιν η βασιλεια του θεου και τινι ομοιωσω αυτην |
| Lk. 13,19 | Lk. 13,19 ομοια εστιν κοκκω σιναπεως ον λαβων ανθρωπος εβαλεν εις κηπον εαυτου και ηυξησεν και εγενετο εις δενδρον και τα πετεινα του ουρανου κατεσκηνωσεν εν τοις κλαδοις αυτου |
| Lk. 13,23 | Lk. 13,23 ειπεν δε τις αυτω κυριε ει ολιγοι οι σωζομενοι ο δε ειπεν προς αυτους |
| Lk. 13,31 | Lk. 13,31 εν αυτη τη ωρα προσηλθαν τινες φαρισαιοι λεγοντες αυτω εξελθε και πορευου εντευθεν οτι ηρωδης θελει σε αποκτειναι |
| Lk. 13,32 | Lk. 13,32 και ειπεν αυτοις πορευθεντες ειπατε τη αλωπεκι ταυτη ιδου εκβαλλω δαιμονια και ιασεις αποτελω σημερον και αυριον και τη τριτη τελειουμαι |
| Lk. 13,34 | Lk. 13,34 ιερουσαλημ ιερουσαλημ η αποκτεινουσα τους προφητας και λιθοβολουσα τους απεσταλμενους προς αυτην ποσακις ηθελησα επισυναξαι τα τεκνα σου ον τροπον ορνις την εαυτης νοσσιαν υπο τας πτερυγας και ουκ ηθελησατε |
| Lk. 14,1 | Lk. 14,1 και εγενετο εν τω ελθειν αυτον εις οικον τινος των αρχοντων των φαρισαιων σαββατω φαγειν αρτον και αυτοι ησαν παρατηρουμενοι αυτον |
| Lk. 14,2 | Lk. 14,2 και ιδου ανθρωπος τις ην υδρωπικος εμπροσθεν αυτου |
| Lk. 14,4 | Lk. 14,4 οι δε ησυχασαν και επιλαβομενος ιασατο αυτον και απελυσεν |
| Lk. 14,5 | Lk. 14,5 και προς αυτους ειπεν τινος υμων υιος η βους εις φρεαρ πεσειται και ουκ ευθεως ανασπασει αυτον εν ημερα του σαββατου |
| Lk. 14,7 | Lk. 14,7 ελεγεν δε προς τους κεκλημενους παραβολην επεχων πως τας πρωτοκλισιας εξελεγοντο λεγων προς αυτους |
| Lk. 14,8 | Lk. 14,8 οταν κληθης υπο τινος εις γαμους μη κατακλιθης εις την πρωτοκλισιαν μηποτε εντιμοτερος σου η κεκλημενος υπ αυτου |
| Lk. 14,9 | Lk. 14,9 και ελθων ο σε και αυτον καλεσας ερει σοι δος τουτω τοπον και τοτε αρξη μετα αισχυνης τον εσχατον τοπον κατεχειν |
| Lk. 14,12 | Lk. 14,12 ελεγεν δε και τω κεκληκοτι αυτον οταν ποιης αριστον η δειπνον μη φωνει τους φιλους σου μηδε τους αδελφους σου μηδε τους συγγενεις σου μηδε γειτονας πλουσιους μηποτε και αυτοι αντικαλεσωσιν σε και γενηται ανταποδομα σοι |
| Lk. 14,15 | Lk. 14,15 ακουσας δε τις των συνανακειμενων ταυτα ειπεν αυτω μακαριος οστις φαγεται αρτον εν τη βασιλεια του θεου |
| Lk. 14,16 | Lk. 14,16 ο δε ειπεν αυτω ανθρωπος τις εποιει δειπνον μεγα και εκαλεσεν πολλους |
| Lk. 14,17 | Lk. 14,17 και απεστειλεν τον δουλον αυτου τη ωρα του δειπνου ειπειν τοις κεκλημενοις ερχεσθε οτι ηδη ετοιμα εστιν |
| Lk. 14,18 | Lk. 14,18 και ηρξαντο απο μιας παντες παραιτεισθαι ο πρωτος ειπεν αυτω αγρον ηγορασα και εχω αναγκην εξελθων ιδειν αυτον ερωτω σε εχε με παρητημενον |
| Lk. 14,19 | Lk. 14,19 και ετερος ειπεν ζευγη βοων ηγορασα πεντε και πορευομαι δοκιμασαι αυτα ερωτω σε εχε με παρητημενον |
| Lk. 14,21 | Lk. 14,21 και παραγενομενος ο δουλος απηγγειλεν τω κυριω αυτου ταυτα τοτε οργισθεις ο οικοδεσποτης ειπεν τω δουλω αυτου εξελθε ταχεως εις τας πλατειας και ρυμας της πολεως και τους πτωχους και αναπειρους και τυφλους και χωλους εισαγαγε ωδε |
| Lk. 14,25 | Lk. 14,25 συνεπορευοντο δε αυτω οχλοι πολλοι και στραφεις ειπεν προς αυτους |
| Lk. 14,29 | Lk. 14,29 ινα μηποτε θεντος αυτου θεμελιον και μη ισχυοντος εκτελεσαι παντες οι θεωρουντες αρξωνται αυτω εμπαιζειν |
| Lk. 14,31 | Lk. 14,31 η τις βασιλευς πορευομενος ετερω βασιλει συμβαλειν εις πολεμον ουχι καθισας πρωτον βουλευσεται ει δυνατος εστιν εν δεκα χιλιασιν υπαντησαι τω μετα εικοσι χιλιαδων ερχομενω επ αυτον |
| Lk. 14,32 | Lk. 14,32 ει δε μη γε ετι αυτου πορρω οντος πρεσβειαν αποστειλας ερωτα τα | προς ειρηνην |
| Lk. 14,35 | Lk. 14,35 ουτε εις γην ουτε εις κοπριαν ευθετον εστιν εξω βαλλουσιν αυτο ο εχων ωτα ακουειν ακουετω |
| Lk. 15,1 | Lk. 15,1 ησαν δε αυτω εγγιζοντες παντες οι τελωναι και οι αμαρτωλοι ακουειν αυτου |
| Lk. 15,2 | Lk. 15,2 και διεγογγυζον οι τε φαρισαιοι και οι γραμματεις λεγοντες οτι ουτος αμαρτωλους προσδεχεται και συνεσθιει αυτοις |
| Lk. 15,3 | Lk. 15,3 ειπεν δε προς αυτους την παραβολην ταυτην λεγων |
| Lk. 15,4 | Lk. 15,4 τις ανθρωπος εξ υμων εχων εκατον προβατα και απολεσας εξ αυτων εν ου καταλειπει τα ενενηκοντα εννεα εν τη ερημω και πορευεται επι το απολωλος εως ευρη αυτο |
| Lk. 15,5 | Lk. 15,5 και ευρων επιτιθησιν επι τους ωμους αυτου χαιρων |
| Lk. 15,6 | Lk. 15,6 και ελθων εις τον οικον συγκαλει τους φιλους και τους γειτονας λεγων αυτοις συγχαρητε μοι οτι ευρον το προβατον μου το απολωλος |
| Lk. 15,12 | Lk. 15,12 και ειπεν ο νεωτερος αυτων τω πατρι πατερ δος μοι το επιβαλλον μερος της ουσιας ο δε διειλεν αυτοις τον βιον |
| Lk. 15,13 | Lk. 15,13 και μετ ου πολλας ημερας συναγαγων παντα ο νεωτερος υιος απεδημησεν εις χωραν μακραν και εκει διεσκορπισεν την ουσιαν αυτου ζων ασωτως |
| Lk. 15,14 | Lk. 15,14 δαπανησαντος δε αυτου παντα εγενετο λιμος ισχυρα κατα την χωραν εκεινην και αυτος ηρξατο υστερεισθαι |
| Lk. 15,15 | Lk. 15,15 και πορευθεις εκολληθη ενι των πολιτων της χωρας εκεινης και επεμψεν αυτον εις τους αγρους αυτου βοσκειν χοιρους |
| Lk. 15,16 | Lk. 15,16 και επεθυμει χορτασθηναι εκ των κερατιων ων ησθιον οι χοιροι και ουδεις εδιδου αυτω |
| Lk. 15,18 | Lk. 15,18 αναστας πορευσομαι προς τον πατερα μου και ερω αυτω πατερ ημαρτον εις τον ουρανον και ενωπιον σου |
| Lk. 15,20 | Lk. 15,20 και αναστας ηλθεν προς τον πατερα εαυτου ετι δε αυτου μακραν απεχοντος ειδεν αυτον ο πατηρ αυτου και εσπλαγχνισθη και δραμων επεπεσεν επι τον τραχηλον αυτου και κατεφιλησεν αυτον |
| Lk. 15,21 | Lk. 15,21 ειπεν δε ο υιος αυτω πατερ ημαρτον εις τον ουρανον και ενωπιον σου ουκετι ειμι αξιος κληθηναι υιος σου | ποιησον με ως ενα των μισθιων σου| |
| Lk. 15,22 | Lk. 15,22 ειπεν δε ο πατηρ προς τους δουλους αυτου ταχυ εξενεγκατε στολην την πρωτην και ενδυσατε αυτον και δοτε δακτυλιον εις την χειρα αυτου και υποδηματα εις τους ποδας |
| Lk. 15,25 | Lk. 15,25 ην δε ο υιος αυτου ο πρεσβυτερος εν αγρω και ως ερχομενος ηγγισεν τη οικια ηκουσεν συμφωνιας και χορων |
| Lk. 15,27 | Lk. 15,27 ο δε ειπεν αυτω οτι ο αδελφος σου ηκει και εθυσεν ο πατηρ σου τον μοσχον τον σιτευτον οτι υγιαινοντα αυτον απελαβεν |
| Lk. 15,28 | Lk. 15,28 ωργισθη δε και ουκ ηθελεν εισελθειν ο δε πατηρ αυτου εξελθων παρεκαλει αυτον |
| Lk. 15,29 | Lk. 15,29 ο δε αποκριθεις ειπεν τω πατρι αυτου ιδου τοσαυτα ετη δουλευω σοι και ουδεποτε εντολην σου παρηλθον και εμοι ουδεποτε εδωκας εριφον ινα μετα των φιλων μου ευφρανθω |
| Lk. 15,30 | Lk. 15,30 οτε δε ο υιος σου ουτος ο καταφαγων σου τον βιον μετα πορνων ηλθεν εθυσας αυτω τον σιτευτον μοσχον |
| Lk. 15,31 | Lk. 15,31 ο δε ειπεν αυτω τεκνον συ παντοτε μετ εμου ει και παντα τα εμα σα εστιν |
| Lk. 16,1 | Lk. 16,1 ελεγεν δε και προς τους μαθητας ανθρωπος τις ην πλουσιος ος ειχεν οικονομον και ουτος διεβληθη αυτω ως διασκορπιζων τα υπαρχοντα αυτου |
| Lk. 16,2 | Lk. 16,2 και φωνησας αυτον ειπεν αυτω τι τουτο ακουω περι σου αποδος τον λογον της οικονομιας σου ου γαρ δυνη ετι οικονομειν |
| Lk. 16,4 | Lk. 16,4 εγνων τι ποιησω ινα οταν μετασταθω εκ της οικονομιας δεξωνται με εις τους οικους | εαυτων | αυτων | |
| Lk. 16,6 | Lk. 16,6 ο δε ειπεν εκατον βατους ελαιου ο δε ειπεν αυτω δεξαι σου τα γραμματα και καθισας ταχεως γραψον πεντηκοντα |
| Lk. 16,7 | Lk. 16,7 επειτα ετερω ειπεν συ δε ποσον οφειλεις ο δε ειπεν εκατον κορους σιτου λεγει αυτω δεξαι σου τα γραμματα και γραψον ογδοηκοντα |
| Lk. 16,14 | Lk. 16,14 ηκουον δε ταυτα παντα οι φαρισαιοι φιλαργυροι υπαρχοντες και εξεμυκτηριζον αυτον |
| Lk. 16,15 | Lk. 16,15 και ειπεν αυτοις υμεις εστε οι δικαιουντες εαυτους ενωπιον των ανθρωπων ο δε θεος γινωσκει τας καρδιας υμων οτι το εν ανθρωποις υψηλον βδελυγμα ενωπιον του θεου |
| Lk. 16,16 | Lk. 16,16 ο νομος και οι προφηται μεχρι ιωαννου απο τοτε η βασιλεια του θεου ευαγγελιζεται και πας εις αυτην βιαζεται |
| Lk. 16,18 | Lk. 16,18 πας ο απολυων την γυναικα αυτου και γαμων ετεραν μοιχευει και ο απολελυμενην απο ανδρος γαμων μοιχευει |
| Lk. 16,20 | Lk. 16,20 πτωχος δε τις ονοματι λαζαρος εβεβλητο προς τον πυλωνα αυτου ειλκωμενος |
| Lk. 16,21 | Lk. 16,21 και επιθυμων χορτασθηναι απο των πιπτοντων απο της τραπεζης του πλουσιου αλλα και οι κυνες ερχομενοι επελειχον τα ελκη αυτου |
| Lk. 16,22 | Lk. 16,22 εγενετο δε αποθανειν τον πτωχον και απενεχθηναι αυτον υπο των αγγελων εις τον κολπον αβρααμ απεθανεν δε και ο πλουσιος και εταφη |
| Lk. 16,23 | Lk. 16,23 και εν τω αδη επαρας τους οφθαλμους αυτου υπαρχων εν βασανοις ορα αβρααμ απο μακροθεν και λαζαρον εν τοις κολποις αυτου |
| Lk. 16,24 | Lk. 16,24 και αυτος φωνησας ειπεν πατερ αβρααμ ελεησον με και πεμψον λαζαρον ινα βαψη το ακρον του δακτυλου αυτου υδατος και καταψυξη την γλωσσαν μου οτι οδυνωμαι εν τη φλογι ταυτη |
| Lk. 16,27 | Lk. 16,27 ειπεν δε ερωτω σε ουν πατερ ινα πεμψης αυτον εις τον οικον του πατρος μου |
| Lk. 16,28 | Lk. 16,28 εχω γαρ πεντε αδελφους οπως διαμαρτυρηται αυτοις ινα μη και αυτοι ελθωσιν εις τον τοπον τουτον της βασανου |
| Lk. 16,29 | Lk. 16,29 λεγει δε αβρααμ εχουσιν μωυσεα και τους προφητας ακουσατωσαν αυτων |
| Lk. 16,30 | Lk. 16,30 ο δε ειπεν ουχι πατερ αβρααμ αλλ εαν τις απο νεκρων πορευθη προς αυτους μετανοησουσιν |
| Lk. 16,31 | Lk. 16,31 ειπεν δε αυτω ει μωυσεως και των προφητων ουκ ακουουσιν ουδ εαν τις εκ νεκρων αναστη πεισθησονται |
| Lk. 17,1 | Lk. 17,1 ειπεν δε προς τους μαθητας αυτου ανενδεκτον εστιν του τα σκανδαλα μη ελθειν πλην ουαι δι ου ερχεται |
| Lk. 17,2 | Lk. 17,2 λυσιτελει αυτω ει λιθος μυλικος περικειται περι τον τραχηλον αυτου και ερριπται εις την θαλασσαν η ινα σκανδαλιση των μικρων τουτων ενα |
| Lk. 17,3 | Lk. 17,3 προσεχετε εαυτοις εαν αμαρτη ο αδελφος σου επιτιμησον αυτω και εαν μετανοηση αφες αυτω |
| Lk. 17,4 | Lk. 17,4 και εαν επτακις της ημερας αμαρτηση εις σε και επτακις επιστρεψη προς σε λεγων μετανοω αφησεις αυτω |
| Lk. 17,7 | Lk. 17,7 τις δε εξ υμων δουλον εχων αροτριωντα η ποιμαινοντα ος εισελθοντι εκ του αγρου ερει αυτω ευθεως παρελθων αναπεσε |
| Lk. 17,8 | Lk. 17,8 αλλ ουχι ερει αυτω ετοιμασον τι δειπνησω και περιζωσαμενος διακονει μοι εως φαγω και πιω και μετα ταυτα φαγεσαι και πιεσαι συ |
| Lk. 17,11 | Lk. 17,11 και εγενετο εν τω πορευεσθαι εις ιερουσαλημ και αυτος διηρχετο δια μεσον σαμαρειας και γαλιλαιας |
| Lk. 17,12 | Lk. 17,12 και εισερχομενου αυτου εις τινα κωμην απηντησαν αυτω | δεκα λεπροι ανδρες οι | ανεστησαν | εστησαν | πορρωθεν |
| Lk. 17,13 | Lk. 17,13 και αυτοι ηραν φωνην λεγοντες ιησου επιστατα ελεησον ημας |
| Lk. 17,14 | Lk. 17,14 και ιδων ειπεν αυτοις πορευθεντες επιδειξατε εαυτους τοις ιερευσιν και εγενετο εν τω υπαγειν αυτους εκαθαρισθησαν |
| Lk. 17,15 | Lk. 17,15 εις δε εξ αυτων ιδων οτι ιαθη υπεστρεψεν μετα φωνης μεγαλης δοξαζων τον θεον |
| Lk. 17,16 | Lk. 17,16 και επεσεν επι προσωπον παρα τους ποδας αυτου ευχαριστων αυτω και αυτος ην σαμαριτης |
| Lk. 17,19 | Lk. 17,19 και ειπεν αυτω αναστας πορευου η πιστις σου σεσωκεν σε |
| Lk. 17,20 | Lk. 17,20 επερωτηθεις δε υπο των φαρισαιων ποτε ερχεται η βασιλεια του θεου απεκριθη αυτοις και ειπεν ουκ ερχεται η βασιλεια του θεου μετα παρατηρησεως |
| Lk. 17,24 | Lk. 17,24 ωσπερ γαρ η αστραπη αστραπτουσα εκ της υπο τον ουρανον εις την υπ ουρανον λαμπει ουτως εσται ο υιος του ανθρωπου εν τη ημερα αυτου | |
| Lk. 17,25 | Lk. 17,25 πρωτον δε δει αυτον πολλα παθειν και αποδοκιμασθηναι απο της γενεας ταυτης |
| Lk. 17,30 | Lk. 17,30 κατα τα αυτα εσται η ημερα ο υιος του ανθρωπου αποκαλυπτεται |
| Lk. 17,31 | Lk. 17,31 εν εκεινη τη ημερα ος εσται επι του δωματος και τα σκευη αυτου εν τη οικια μη καταβατω αραι αυτα και ο εν αγρω ομοιως μη επιστρεψατω εις τα οπισω |
| Lk. 17,33 | Lk. 17,33 ος εαν ζητηση την ψυχην αυτου περιποιησασθαι απολεσει αυτην ος δ αν | απολεσει | απολεση | ζωογονησει αυτην |
| Lk. 17,35 | Lk. 17,35 εσονται δυο αληθουσαι επι το αυτο η μια παραλημφθησεται η δε ετερα αφεθησεται 17:36 |
| Lk. 17,37 | Lk. 17,37 και αποκριθεντες λεγουσιν αυτω που κυριε ο δε ειπεν αυτοις οπου το σωμα εκει και οι αετοι επισυναχθησονται |
| Lk. 18,1 | Lk. 18,1 ελεγεν δε παραβολην αυτοις προς το δειν παντοτε προσευχεσθαι αυτους και μη εγκακειν |
| Lk. 18,3 | Lk. 18,3 χηρα δε ην εν τη πολει εκεινη και ηρχετο προς αυτον λεγουσα εκδικησον με απο του αντιδικου μου |
| Lk. 18,5 | Lk. 18,5 δια γε το παρεχειν μοι κοπον την χηραν ταυτην εκδικησω αυτην ινα μη εις τελος ερχομενη υπωπιαζη με |
| Lk. 18,7 | Lk. 18,7 ο δε θεος ου μη ποιηση την εκδικησιν των εκλεκτων αυτου των βοωντων αυτω ημερας και νυκτος και μακροθυμει επ αυτοις |
| Lk. 18,8 | Lk. 18,8 λεγω υμιν οτι ποιησει την εκδικησιν αυτων εν ταχει πλην ο υιος του ανθρωπου ελθων αρα ευρησει την πιστιν επι της γης |
| Lk. 18,13 | Lk. 18,13 ο δε τελωνης μακροθεν εστως ουκ ηθελεν ουδε τους οφθαλμους επαραι εις τον ουρανον αλλ ετυπτεν το στηθος | εαυτου | αυτου | λεγων ο θεος ιλασθητι μοι τω αμαρτωλω |
| Lk. 18,14 | Lk. 18,14 λεγω υμιν κατεβη ουτος δεδικαιωμενος εις τον οικον αυτου παρ εκεινον οτι πας ο υψων εαυτον ταπεινωθησεται ο δε ταπεινων εαυτον υψωθησεται |
| Lk. 18,15 | Lk. 18,15 προσεφερον δε αυτω και τα βρεφη ινα αυτων απτηται ιδοντες δε οι μαθηται επετιμων αυτοις |
| Lk. 18,16 | Lk. 18,16 ο δε ιησους προσεκαλεσατο | αυτα | αυτα | λεγων αφετε τα παιδια ερχεσθαι προς με και μη κωλυετε αυτα των γαρ τοιουτων εστιν η βασιλεια του θεου |
| Lk. 18,17 | Lk. 18,17 αμην λεγω υμιν ος αν μη δεξηται την βασιλειαν του θεου ως παιδιον ου μη εισελθη εις αυτην |
| Lk. 18,18 | Lk. 18,18 και επηρωτησεν τις αυτον αρχων λεγων διδασκαλε αγαθε τι ποιησας ζωην αιωνιον κληρονομησω |
| Lk. 18,19 | Lk. 18,19 ειπεν δε αυτω ο ιησους τι με λεγεις αγαθον ουδεις αγαθος ει μη εις | ο | ο | θεος |
| Lk. 18,22 | Lk. 18,22 ακουσας δε ο ιησους ειπεν αυτω ετι εν σοι λειπει παντα οσα εχεις πωλησον και διαδος πτωχοις και εξεις θησαυρον εν τοις ουρανοις και δευρο ακολουθει μοι |
| Lk. 18,24 | Lk. 18,24 ιδων δε αυτον | ο ιησους | ο ιησους περιλυπον γενομενον | ειπεν πως δυσκολως οι τα χρηματα εχοντες εις την βασιλειαν του θεου εισπορευονται |
| Lk. 18,29 | Lk. 18,29 ο δε ειπεν αυτοις αμην λεγω υμιν οτι ουδεις εστιν ος αφηκεν οικιαν η γυναικα η αδελφους η γονεις η τεκνα ενεκεν της βασιλειας του θεου |
| Lk. 18,31 | Lk. 18,31 παραλαβων δε τους δωδεκα ειπεν προς αυτους ιδου αναβαινομεν εις ιερουσαλημ και τελεσθησεται παντα τα γεγραμμενα δια των προφητων τω υιω του ανθρωπου |
| Lk. 18,33 | Lk. 18,33 και μαστιγωσαντες αποκτενουσιν αυτον και τη ημερα τη τριτη αναστησεται |
| Lk. 18,34 | Lk. 18,34 και αυτοι ουδεν τουτων συνηκαν και ην το ρημα τουτο κεκρυμμενον απ αυτων και ουκ εγινωσκον τα λεγομενα |
| Lk. 18,35 | Lk. 18,35 εγενετο δε εν τω εγγιζειν αυτον εις ιεριχω τυφλος τις εκαθητο παρα την οδον επαιτων |
| Lk. 18,37 | Lk. 18,37 απηγγειλαν δε αυτω οτι ιησους ο ναζωραιος παρερχεται |
| Lk. 18,39 | Lk. 18,39 και οι προαγοντες επετιμων αυτω ινα σιγηση αυτος δε πολλω μαλλον εκραζεν υιε δαυιδ ελεησον με |
| Lk. 18,40 | Lk. 18,40 σταθεις δε ο | ιησους εκελευσεν αυτον αχθηναι προς αυτον εγγισαντος δε αυτου επηρωτησεν αυτον |
| Lk. 18,42 | Lk. 18,42 και ο ιησους ειπεν αυτω αναβλεψον η πιστις σου σεσωκεν σε |
| Lk. 18,43 | Lk. 18,43 και παραχρημα ανεβλεψεν και ηκολουθει αυτω δοξαζων τον θεον και πας ο λαος ιδων εδωκεν αινον τω θεω |
| Lk. 19,2 | Lk. 19,2 και ιδου ανηρ ονοματι καλουμενος ζακχαιος και αυτος ην αρχιτελωνης και αυτος πλουσιος |
| Lk. 19,4 | Lk. 19,4 και προδραμων εις το εμπροσθεν ανεβη επι συκομορεαν ινα ιδη αυτον οτι εκεινης ημελλεν διερχεσθαι |
| Lk. 19,5 | Lk. 19,5 και ως ηλθεν επι τον τοπον αναβλεψας | ο | ο | ιησους ειπεν προς αυτον ζακχαιε σπευσας καταβηθι σημερον γαρ εν τω οικω σου δει με μειναι |
| Lk. 19,6 | Lk. 19,6 και σπευσας κατεβη και υπεδεξατο αυτον χαιρων |
| Lk. 19,9 | Lk. 19,9 ειπεν δε προς αυτον | ο | ο | ιησους οτι σημερον σωτηρια τω οικω τουτω εγενετο καθοτι και αυτος υιος αβρααμ | εστιν | εστιν | |
| Lk. 19,11 | Lk. 19,11 ακουοντων δε αυτων ταυτα προσθεις ειπεν παραβολην δια το εγγυς ειναι ιερουσαλημ αυτον και δοκειν αυτους οτι παραχρημα μελλει η βασιλεια του θεου αναφαινεσθαι |
| Lk. 19,13 | Lk. 19,13 καλεσας δε δεκα δουλους εαυτου εδωκεν αυτοις δεκα μνας και ειπεν προς αυτους | πραγματευσασθαι | πραγματευσασθε | εν ω ερχομαι |
| Lk. 19,14 | Lk. 19,14 οι δε πολιται αυτου εμισουν αυτον και απεστειλαν πρεσβειαν οπισω αυτου λεγοντες ου θελομεν τουτον βασιλευσαι εφ ημας |
| Lk. 19,15 | Lk. 19,15 και εγενετο εν τω επανελθειν αυτον λαβοντα την βασιλειαν και ειπεν φωνηθηναι αυτω τους δουλους τουτους οις δεδωκει το αργυριον ινα γνοι τι διεπραγματευσαντο |
| Lk. 19,17 | Lk. 19,17 και ειπεν αυτω ευγε αγαθε δουλε οτι εν ελαχιστω πιστος εγενου ισθι εξουσιαν εχων επανω δεκα πολεων |
| Lk. 19,22 | Lk. 19,22 λεγει αυτω εκ του στοματος σου κρινω σε πονηρε δουλε ηδεις οτι εγω ανθρωπος αυστηρος ειμι αιρων ο ουκ εθηκα και θεριζων ο ουκ εσπειρα |
| Lk. 19,23 | Lk. 19,23 και δια τι ουκ εδωκας μου το αργυριον επι τραπεζαν καγω ελθων συν τοκω αν αυτο επραξα |
| Lk. 19,24 | Lk. 19,24 και τοις παρεστωσιν ειπεν αρατε απ αυτου την μναν και δοτε τω τας δεκα μνας εχοντι |
| Lk. 19,25 | Lk. 19,25 και ειπαν αυτω κυριε εχει δεκα μνας |
| Lk. 19,27 | Lk. 19,27 πλην τους εχθρους μου τουτους τους μη θελησαντας με βασιλευσαι επ αυτους αγαγετε ωδε και κατασφαξατε αυτους εμπροσθεν μου |
| Lk. 19,30 | Lk. 19,30 λεγων υπαγετε εις την κατεναντι κωμην εν η εισπορευομενοι ευρησετε πωλον δεδεμενον εφ ον ουδεις πωποτε ανθρωπων εκαθισεν και λυσαντες αυτον αγαγετε |
| Lk. 19,31 | Lk. 19,31 και εαν τις υμας ερωτα δια τι λυετε ουτως ερειτε οτι ο κυριος αυτου χρειαν εχει |
| Lk. 19,32 | Lk. 19,32 απελθοντες δε οι απεσταλμενοι ευρον καθως ειπεν αυτοις |
| Lk. 19,33 | Lk. 19,33 λυοντων δε αυτων τον πωλον ειπαν οι κυριοι αυτου προς αυτους τι λυετε τον πωλον |
| Lk. 19,34 | Lk. 19,34 οι δε ειπαν οτι ο κυριος αυτου χρειαν εχει |
| Lk. 19,35 | Lk. 19,35 και ηγαγον αυτον προς τον ιησουν και επιριψαντες αυτων τα ιματια επι τον πωλον επεβιβασαν τον ιησουν |
| Lk. 19,36 | Lk. 19,36 πορευομενου δε αυτου υπεστρωννυον τα ιματια | εαυτων | αυτων | εν τη οδω |
| Lk. 19,37 | Lk. 19,37 εγγιζοντος δε αυτου ηδη προς τη καταβασει του ορους των ελαιων ηρξαντο απαν το πληθος των μαθητων χαιροντες αινειν τον θεον φωνη μεγαλη περι πασων ων ειδον δυναμεων |
| Lk. 19,39 | Lk. 19,39 και τινες των φαρισαιων απο του οχλου ειπαν προς αυτον διδασκαλε επιτιμησον τοις μαθηταις σου |
| Lk. 19,41 | Lk. 19,41 και ως ηγγισεν ιδων την πολιν εκλαυσεν επ αυτην |
| Lk. 19,46 | Lk. 19,46 λεγων αυτοις γεγραπται και εσται ο οικος μου οικος προσευχης υμεις δε αυτον εποιησατε σπηλαιον ληστων |
| Lk. 19,47 | Lk. 19,47 και ην διδασκων το καθ ημεραν εν τω ιερω οι δε αρχιερεις και οι γραμματεις εζητουν αυτον απολεσαι και οι πρωτοι του λαου |
| Lk. 19,48 | Lk. 19,48 και ουχ ευρισκον το τι ποιησωσιν ο λαος γαρ απας εξεκρεματο αυτου ακουων |
| Lk. 20,1 | Lk. 20,1 και εγενετο εν μια των ημερων διδασκοντος αυτου τον λαον εν τω ιερω και ευαγγελιζομενου επεστησαν οι αρχιερεις και οι γραμματεις συν τοις πρεσβυτεροις |
| Lk. 20,2 | Lk. 20,2 και ειπαν λεγοντες προς αυτον ειπον ημιν εν ποια εξουσια ταυτα ποιεις η τις εστιν ο δους σοι την εξουσιαν ταυτην |
| Lk. 20,3 | Lk. 20,3 αποκριθεις δε ειπεν προς αυτους ερωτησω υμας καγω λογον και ειπατε μοι |
| Lk. 20,5 | Lk. 20,5 οι δε συνελογισαντο προς εαυτους λεγοντες οτι εαν ειπωμεν εξ ουρανου ερει δια τι ουκ επιστευσατε αυτω |
| Lk. 20,8 | Lk. 20,8 και ο ιησους ειπεν αυτοις ουδε εγω λεγω υμιν εν ποια εξουσια ταυτα ποιω |
| Lk. 20,9 | Lk. 20,9 ηρξατο δε προς τον λαον λεγειν την παραβολην ταυτην ανθρωπος τις | εφυτευσεν αμπελωνα και εξεδετο αυτον γεωργοις και απεδημησεν χρονους ικανους |
| Lk. 20,10 | Lk. 20,10 και καιρω απεστειλεν προς τους γεωργους δουλον ινα απο του καρπου του αμπελωνος δωσουσιν αυτω οι δε γεωργοι εξαπεστειλαν αυτον δειραντες κενον |
| Lk. 20,14 | Lk. 20,14 ιδοντες δε αυτον οι γεωργοι διελογιζοντο προς αλληλους λεγοντες ουτος εστιν ο κληρονομος αποκτεινωμεν αυτον ινα ημων γενηται η κληρονομια |
| Lk. 20,15 | Lk. 20,15 και εκβαλοντες αυτον εξω του αμπελωνος απεκτειναν τι ουν ποιησει αυτοις ο κυριος του αμπελωνος |
| Lk. 20,17 | Lk. 20,17 ο δε εμβλεψας αυτοις ειπεν τι ουν εστιν το γεγραμμενον τουτο λιθον ον απεδοκιμασαν οι οικοδομουντες ουτος εγενηθη εις κεφαλην γωνιας |
| Lk. 20,18 | Lk. 20,18 πας ο πεσων επ εκεινον τον λιθον συνθλασθησεται εφ ον δ αν πεση λικμησει αυτον |
| Lk. 20,19 | Lk. 20,19 και εζητησαν οι γραμματεις και οι αρχιερεις επιβαλειν επ αυτον τας χειρας εν αυτη τη ωρα και εφοβηθησαν τον λαον εγνωσαν γαρ οτι προς αυτους ειπεν την παραβολην ταυτην |
| Lk. 20,20 | Lk. 20,20 και παρατηρησαντες απεστειλαν εγκαθετους υποκρινομενους εαυτους δικαιους ειναι ινα επιλαβωνται αυτου λογου ωστε παραδουναι αυτον τη αρχη και τη εξουσια του ηγεμονος |
| Lk. 20,21 | Lk. 20,21 και επηρωτησαν αυτον λεγοντες διδασκαλε οιδαμεν οτι ορθως λεγεις και διδασκεις και ου λαμβανεις προσωπον αλλ επ αληθειας την οδον του θεου διδασκεις |
| Lk. 20,23 | Lk. 20,23 κατανοησας δε αυτων την πανουργιαν ειπεν προς αυτους |
| Lk. 20,25 | Lk. 20,25 ο δε ειπεν προς αυτους τοινυν αποδοτε τα καισαρος καισαρι και τα του θεου τω θεω |
| Lk. 20,26 | Lk. 20,26 και ουκ ισχυσαν επιλαβεσθαι | του | αυτου | ρηματος εναντιον του λαου και θαυμασαντες επι τη αποκρισει αυτου εσιγησαν |
| Lk. 20,27 | Lk. 20,27 προσελθοντες δε τινες των σαδδουκαιων οι | λεγοντες | αντιλεγοντες | αναστασιν μη ειναι επηρωτησαν αυτον |
| Lk. 20,28 | Lk. 20,28 λεγοντες διδασκαλε μωυσης εγραψεν ημιν εαν τινος αδελφος αποθανη εχων γυναικα και ουτος ατεκνος η ινα λαβη ο αδελφος αυτου την γυναικα και εξαναστηση σπερμα τω αδελφω αυτου |
| Lk. 20,31 | Lk. 20,31 και ο τριτος ελαβεν αυτην ωσαυτως δε και οι επτα ου κατελιπον τεκνα και απεθανον |
| Lk. 20,33 | Lk. 20,33 η γυνη ουν εν τη αναστασει τινος αυτων γινεται γυνη οι γαρ επτα εσχον αυτην γυναικα |
| Lk. 20,34 | Lk. 20,34 και ειπεν αυτοις ο ιησους οι υιοι του αιωνος τουτου γαμουσιν και γαμισκονται |
| Lk. 20,38 | Lk. 20,38 θεος δε ουκ εστιν νεκρων αλλα ζωντων παντες γαρ αυτω ζωσιν |
| Lk. 20,40 | Lk. 20,40 ουκετι γαρ ετολμων επερωταν αυτον ουδεν |
| Lk. 20,41 | Lk. 20,41 ειπεν δε προς αυτους πως λεγουσιν τον χριστον ειναι δαυιδ υιον |
| Lk. 20,42 | Lk. 20,42 αυτος γαρ δαυιδ λεγει εν βιβλω ψαλμων ειπεν κυριος τω κυριω μου καθου εκ δεξιων μου |
| Lk. 20,44 | Lk. 20,44 δαυιδ ουν | αυτον κυριον | κυριον αυτον | καλει και πως αυτου υιος εστιν |
| Lk. 20,45 | Lk. 20,45 ακουοντος δε παντος του λαου ειπεν τοις μαθηταις αυτου | |
| Lk. 21,1 | Lk. 21,1 αναβλεψας δε ειδεν τους βαλλοντας εις το γαζοφυλακιον τα δωρα αυτων πλουσιους |
| Lk. 21,4 | Lk. 21,4 παντες γαρ ουτοι εκ του περισσευοντος αυτοις εβαλον εις τα δωρα αυτη δε εκ του υστερηματος αυτης παντα τον βιον ον ειχεν εβαλεν |
| Lk. 21,7 | Lk. 21,7 επηρωτησαν δε αυτον λεγοντες διδασκαλε ποτε ουν ταυτα εσται και τι το σημειον οταν μελλη ταυτα γινεσθαι |
| Lk. 21,8 | Lk. 21,8 ο δε ειπεν βλεπετε μη πλανηθητε πολλοι γαρ ελευσονται επι τω ονοματι μου λεγοντες εγω ειμι και ο καιρος ηγγικεν μη πορευθητε οπισω αυτων |
| Lk. 21,10 | Lk. 21,10 τοτε ελεγεν αυτοις εγερθησεται εθνος επ εθνος και βασιλεια επι βασιλειαν |
| Lk. 21,12 | Lk. 21,12 προ δε τουτων παντων επιβαλουσιν εφ υμας τας χειρας αυτων και διωξουσιν παραδιδοντες εις τας συναγωγας και φυλακας απαγομενους επι βασιλεις και ηγεμονας ενεκεν του ονοματος μου |
| Lk. 21,20 | Lk. 21,20 οταν δε ιδητε κυκλουμενην υπο στρατοπεδων ιερουσαλημ τοτε γνωτε οτι ηγγικεν η ερημωσις αυτης |
| Lk. 21,21 | Lk. 21,21 τοτε οι εν τη ιουδαια φευγετωσαν εις τα ορη και οι εν μεσω αυτης εκχωρειτωσαν και οι εν ταις χωραις μη εισερχεσθωσαν εις αυτην |
| Lk. 21,29 | Lk. 21,29 και ειπεν παραβολην αυτοις ιδετε την συκην και παντα τα δενδρα |
| Lk. 21,38 | Lk. 21,38 και πας ο λαος ωρθριζεν προς αυτον εν τω ιερω ακουειν αυτου |
| Lk. 22,2 | Lk. 22,2 και εζητουν οι αρχιερεις και οι γραμματεις το πως ανελωσιν αυτον εφοβουντο γαρ τον λαον |
| Lk. 22,4 | Lk. 22,4 και απελθων συνελαλησεν τοις αρχιερευσιν και στρατηγοις το πως αυτοις παραδω αυτον |
| Lk. 22,5 | Lk. 22,5 και εχαρησαν και συνεθεντο αυτω αργυριον δουναι |
| Lk. 22,6 | Lk. 22,6 και εξωμολογησεν και εζητει ευκαιριαν του παραδουναι αυτον ατερ οχλου αυτοις |
| Lk. 22,9 | Lk. 22,9 οι δε ειπαν αυτω που θελεις ετοιμασωμεν |
| Lk. 22,10 | Lk. 22,10 ο δε ειπεν αυτοις ιδου εισελθοντων υμων εις την πολιν συναντησει υμιν ανθρωπος κεραμιον υδατος βασταζων ακολουθησατε αυτω εις την οικιαν εις ην εισπορευεται |
| Lk. 22,13 | Lk. 22,13 απελθοντες δε ευρον καθως ειρηκει αυτοις και ητοιμασαν το πασχα |
| Lk. 22,14 | Lk. 22,14 και οτε εγενετο η ωρα ανεπεσεν και οι αποστολοι συν αυτω |
| Lk. 22,15 | Lk. 22,15 και ειπεν προς αυτους επιθυμια επεθυμησα τουτο το πασχα φαγειν μεθ υμων προ του με παθειν |
| Lk. 22,16 | Lk. 22,16 λεγω γαρ υμιν οτι ου μη φαγω αυτο εως οτου πληρωθη εν τη βασιλεια του θεου |
| Lk. 22,19 | Lk. 22,19 και λαβων αρτον ευχαριστησας εκλασεν και εδωκεν αυτοις λεγων τουτο εστιν το σωμα μου | το | το | υπερ υμων διδομενον τουτο ποιειτε εις την εμην αναμνησιν |
| Lk. 22,23 | Lk. 22,23 και αυτοι ηρξαντο συζητειν προς εαυτους το τις αρα ειη εξ αυτων ο τουτο μελλων πρασσειν |
| Lk. 22,24 | Lk. 22,24 εγενετο δε και φιλονεικια εν αυτοις το τις αυτων δοκει ειναι μειζων |
| Lk. 22,25 | Lk. 22,25 ο δε ειπεν αυτοις οι βασιλεις των εθνων κυριευουσιν αυτων και οι εξουσιαζοντες αυτων ευεργεται καλουνται |
| Lk. 22,33 | Lk. 22,33 ο δε ειπεν αυτω κυριε μετα σου ετοιμος ειμι και εις φυλακην και εις θανατον πορευεσθαι |
| Lk. 22,35 | Lk. 22,35 και ειπεν αυτοις οτε απεστειλα υμας ατερ βαλλαντιου και πηρας και υποδηματων μη τινος υστερησατε οι δε ειπαν ουθενος |
| Lk. 22,36 | Lk. 22,36 ειπεν δε αυτοις αλλα νυν ο εχων βαλλαντιον αρατω ομοιως και πηραν και ο μη εχων πωλησατω το ιματιον αυτου και αγορασατω μαχαιραν |
| Lk. 22,38 | Lk. 22,38 οι δε ειπαν κυριε ιδου μαχαιραι ωδε δυο ο δε ειπεν αυτοις ικανον εστιν |
| Lk. 22,39 | Lk. 22,39 και εξελθων επορευθη κατα το εθος εις το ορος των ελαιων ηκολουθησαν δε αυτω | και | και | οι μαθηται |
| Lk. 22,40 | Lk. 22,40 γενομενος δε επι του τοπου ειπεν αυτοις προσευχεσθε μη εισελθειν εις πειρασμον |
| Lk. 22,41 | Lk. 22,41 και αυτος απεσπασθη απ αυτων ωσει λιθου βολην και θεις τα γονατα προσηυχετο |
| Lk. 22,43 | Lk. 22,43 ωφθη δε αυτω αγγελος | απο του | απ | ουρανου ενισχυων αυτον |
| Lk. 22,44 | Lk. 22,44 και γενομενος εν αγωνια εκτενεστερον προσηυχετο και εγενετο ο ιδρως αυτου ωσει θρομβοι αιματος καταβαινοντες επι την γην |
| Lk. 22,45 | Lk. 22,45 και αναστας απο της προσευχης ελθων προς τους μαθητας ευρεν κοιμωμενους αυτους απο της λυπης |
| Lk. 22,46 | Lk. 22,46 και ειπεν αυτοις τι καθευδετε ανασταντες προσευχεσθε ινα μη εισελθητε εις πειρασμον |
| Lk. 22,47 | Lk. 22,47 ετι αυτου λαλουντος ιδου οχλος και ο λεγομενος ιουδας εις των δωδεκα προηρχετο αυτους και ηγγισεν τω ιησου φιλησαι αυτον |
| Lk. 22,48 | Lk. 22,48 ιησους δε ειπεν αυτω ιουδα φιληματι τον υιον του ανθρωπου παραδιδως |
| Lk. 22,49 | Lk. 22,49 ιδοντες δε οι περι αυτον το εσομενον ειπαν κυριε ει παταξομεν εν μαχαιρη |
| Lk. 22,50 | Lk. 22,50 και επαταξεν εις τις εξ αυτων του αρχιερεως τον δουλον και αφειλεν το ους αυτου το δεξιον |
| Lk. 22,51 | Lk. 22,51 αποκριθεις δε | ο | ο | ιησους ειπεν εατε εως τουτου και αψαμενος του ωτιου ιασατο αυτον |
| Lk. 22,52 | Lk. 22,52 ειπεν δε ιησους προς τους παραγενομενους επ αυτον αρχιερεις και στρατηγους του ιερου και πρεσβυτερους ως επι ληστην εξηλθατε μετα μαχαιρων και ξυλων |
| Lk. 22,54 | Lk. 22,54 συλλαβοντες δε αυτον ηγαγον και εισηγαγον εις την οικιαν του αρχιερεως ο δε πετρος ηκολουθει μακροθεν |
| Lk. 22,55 | Lk. 22,55 περιαψαντων δε πυρ εν μεσω της αυλης και συγκαθισαντων εκαθητο ο πετρος μεσος αυτων |
| Lk. 22,56 | Lk. 22,56 ιδουσα δε αυτον παιδισκη τις καθημενον προς το φως και ατενισασα αυτω ειπεν και ουτος συν αυτω ην |
| Lk. 22,57 | Lk. 22,57 ο δε ηρνησατο λεγων ουκ οιδα αυτον γυναι |
| Lk. 22,58 | Lk. 22,58 και μετα βραχυ ετερος ιδων αυτον εφη και συ εξ αυτων ει ο δε πετρος εφη ανθρωπε ουκ ειμι |
| Lk. 22,59 | Lk. 22,59 και διαστασης ωσει ωρας μιας αλλος τις διισχυριζετο λεγων επ αληθειας και ουτος μετ αυτου ην και γαρ γαλιλαιος εστιν |
| Lk. 22,60 | Lk. 22,60 ειπεν δε ο πετρος ανθρωπε ουκ οιδα ο λεγεις και παραχρημα ετι λαλουντος αυτου εφωνησεν αλεκτωρ |
| Lk. 22,61 | Lk. 22,61 και στραφεις ο κυριος ενεβλεψεν τω πετρω και υπεμνησθη ο πετρος του ρηματος του κυριου ως ειπεν αυτω οτι πριν αλεκτορα φωνησαι σημερον απαρνηση με τρις |
| Lk. 22,63 | Lk. 22,63 και οι ανδρες οι συνεχοντες αυτον ενεπαιζον αυτω δεροντες |
| Lk. 22,64 | Lk. 22,64 και περικαλυψαντες αυτον επηρωτων λεγοντες προφητευσον τις εστιν ο παισας σε |
| Lk. 22,65 | Lk. 22,65 και ετερα πολλα βλασφημουντες ελεγον εις αυτον |
| Lk. 22,66 | Lk. 22,66 και ως εγενετο ημερα συνηχθη το πρεσβυτεριον του λαου αρχιερεις τε και γραμματεις και απηγαγον αυτον εις το συνεδριον αυτων λεγοντες |
| Lk. 22,67 | Lk. 22,67 ει συ ει ο χριστος ειπον ημιν ειπεν δε αυτοις εαν υμιν ειπω ου μη πιστευσητε |
| Lk. 22,70 | Lk. 22,70 ειπαν δε παντες συ ουν ει ο υιος του θεου ο δε προς αυτους εφη υμεις λεγετε οτι εγω ειμι |
| Lk. 22,71 | Lk. 22,71 οι δε ειπαν τι ετι εχομεν μαρτυριας χρειαν αυτοι γαρ ηκουσαμεν απο του στοματος αυτου |
| Lk. 23,1 | Lk. 23,1 και ανασταν απαν το πληθος αυτων ηγαγον αυτον επι τον πιλατον |
| Lk. 23,2 | Lk. 23,2 ηρξαντο δε κατηγορειν αυτου λεγοντες τουτον ευραμεν διαστρεφοντα το εθνος ημων και κωλυοντα φορους καισαρι διδοναι και λεγοντα εαυτον χριστον βασιλεα ειναι |
| Lk. 23,3 | Lk. 23,3 ο δε πιλατος ηρωτησεν αυτον λεγων συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων ο δε αποκριθεις αυτω εφη συ λεγεις |
| Lk. 23,7 | Lk. 23,7 και επιγνους οτι εκ της εξουσιας ηρωδου εστιν ανεπεμψεν αυτον προς ηρωδην οντα και αυτον εν ιεροσολυμοις εν ταυταις ταις ημεραις |
| Lk. 23,8 | Lk. 23,8 ο δε ηρωδης ιδων τον ιησουν εχαρη λιαν ην γαρ εξ ικανων χρονων θελων ιδειν αυτον δια το ακουειν περι αυτου και ηλπιζεν τι σημειον ιδειν υπ αυτου γινομενον |
| Lk. 23,9 | Lk. 23,9 επηρωτα δε αυτον εν λογοις ικανοις αυτος δε ουδεν απεκρινατο αυτω |
| Lk. 23,10 | Lk. 23,10 ειστηκεισαν δε οι αρχιερεις και οι γραμματεις ευτονως κατηγορουντες αυτου |
| Lk. 23,11 | Lk. 23,11 εξουθενησας δε αυτον και | ο ηρωδης συν τοις στρατευμασιν αυτου και εμπαιξας περιβαλων εσθητα λαμπραν ανεπεμψεν αυτον τω πιλατω |
| Lk. 23,12 | Lk. 23,12 εγενοντο δε φιλοι ο τε ηρωδης και ο πιλατος εν αυτη τη ημερα μετ αλληλων προυπηρχον γαρ εν εχθρα οντες προς αυτους |
| Lk. 23,14 | Lk. 23,14 ειπεν προς αυτους προσηνεγκατε μοι τον ανθρωπον τουτον ως αποστρεφοντα τον λαον και ιδου εγω ενωπιον υμων ανακρινας ουθεν ευρον εν τω ανθρωπω τουτω αιτιον ων κατηγορειτε κατ αυτου |
| Lk. 23,15 | Lk. 23,15 αλλ ουδε ηρωδης ανεπεμψεν γαρ αυτον προς ημας και ιδου ουδεν αξιον θανατου εστιν πεπραγμενον αυτω |
| Lk. 23,16 | Lk. 23,16 παιδευσας ουν αυτον απολυσω 23:17 |
| Lk. 23,20 | Lk. 23,20 παλιν δε ο πιλατος προσεφωνησεν αυτοις θελων απολυσαι τον ιησουν |
| Lk. 23,21 | Lk. 23,21 οι δε επεφωνουν λεγοντες σταυρου σταυρου αυτον |
| Lk. 23,22 | Lk. 23,22 ο δε τριτον ειπεν προς αυτους τι γαρ κακον εποιησεν ουτος ουδεν αιτιον θανατου ευρον εν αυτω παιδευσας ουν αυτον απολυσω |
| Lk. 23,23 | Lk. 23,23 οι δε επεκειντο φωναις μεγαλαις αιτουμενοι αυτον σταυρωθηναι και κατισχυον αι φωναι αυτων |
| Lk. 23,24 | Lk. 23,24 και πιλατος επεκρινεν γενεσθαι το αιτημα αυτων |
| Lk. 23,25 | Lk. 23,25 απελυσεν δε τον δια στασιν και φονον βεβλημενον εις φυλακην ον ητουντο τον δε ιησουν παρεδωκεν τω θεληματι αυτων |
| Lk. 23,26 | Lk. 23,26 και ως απηγαγον αυτον επιλαβομενοι σιμωνα τινα κυρηναιον ερχομενον απ αγρου επεθηκαν αυτω τον σταυρον φερειν οπισθεν του ιησου |
| Lk. 23,27 | Lk. 23,27 ηκολουθει δε αυτω πολυ πληθος του λαου και γυναικων αι εκοπτοντο και εθρηνουν αυτον |
| Lk. 23,28 | Lk. 23,28 στραφεις δε προς αυτας ο | ιησους ειπεν θυγατερες ιερουσαλημ μη κλαιετε επ εμε πλην εφ εαυτας κλαιετε και επι τα τεκνα υμων |
| Lk. 23,32 | Lk. 23,32 ηγοντο δε και ετεροι κακουργοι δυο συν αυτω αναιρεθηναι |
| Lk. 23,33 | Lk. 23,33 και οτε ηλθον επι τον τοπον τον καλουμενον κρανιον εκει εσταυρωσαν αυτον και τους κακουργους ον μεν εκ δεξιων ον δε εξ αριστερων |
| Lk. 23,34 | Lk. 23,34 ο δε ιησους ελεγεν πατερ αφες αυτοις ου γαρ οιδασιν τι ποιουσιν διαμεριζομενοι δε τα ιματια αυτου εβαλον | κληρον | κληρους | |
| Lk. 23,36 | Lk. 23,36 ενεπαιξαν δε αυτω και οι στρατιωται προσερχομενοι οξος προσφεροντες αυτω |
| Lk. 23,38 | Lk. 23,38 ην δε και επιγραφη επ αυτω ο βασιλευς των ιουδαιων ουτος |
| Lk. 23,39 | Lk. 23,39 εις δε των κρεμασθεντων κακουργων εβλασφημει αυτον λεγων | ουχι συ ει ο χριστος σωσον σεαυτον και ημας |
| Lk. 23,40 | Lk. 23,40 αποκριθεις δε ο ετερος επιτιμων αυτω εφη ουδε φοβη συ τον θεον οτι εν τω αυτω κριματι ει |
| Lk. 23,43 | Lk. 23,43 και ειπεν αυτω αμην σοι λεγω σημερον μετ εμου εση εν τω παραδεισω |
| Lk. 23,49 | Lk. 23,49 ειστηκεισαν δε παντες οι γνωστοι αυτω απο μακροθεν και γυναικες αι συνακολουθουσαι αυτω απο της γαλιλαιας ορωσαι ταυτα |
| Lk. 23,51 | Lk. 23,51 ουτος ουκ ην συγκατατεθειμενος τη βουλη και τη πραξει αυτων απο αριμαθαιας πολεως των ιουδαιων ος προσεδεχετο την βασιλειαν του θεου |
| Lk. 23,53 | Lk. 23,53 και καθελων ενετυλιξεν αυτο σινδονι και εθηκεν αυτον εν μνηματι λαξευτω ου ουκ ην ουδεις ουπω κειμενος |
| Lk. 23,55 | Lk. 23,55 κατακολουθησασαι δε αι γυναικες αιτινες ησαν συνεληλυθυιαι εκ της γαλιλαιας αυτω εθεασαντο το μνημειον και ως ετεθη το σωμα αυτου |
| Lk. 24,4 | Lk. 24,4 και εγενετο εν τω απορεισθαι αυτας περι τουτου και ιδου ανδρες δυο επεστησαν αυταις εν εσθητι αστραπτουση |
| Lk. 24,5 | Lk. 24,5 εμφοβων δε γενομενων αυτων και κλινουσων τα προσωπα εις την γην ειπαν προς αυτας τι ζητειτε τον ζωντα μετα των νεκρων |
| Lk. 24,8 | Lk. 24,8 και εμνησθησαν των ρηματων αυτου |
| Lk. 24,10 | Lk. 24,10 ησαν δε η μαγδαληνη μαρια και ιωαννα και μαρια η ιακωβου και αι λοιπαι συν αυταις ελεγον προς τους αποστολους ταυτα |
| Lk. 24,11 | Lk. 24,11 και εφανησαν ενωπιον αυτων ωσει ληρος τα ρηματα ταυτα και ηπιστουν αυταις |
| Lk. 24,13 | Lk. 24,13 και ιδου δυο εξ αυτων εν αυτη τη ημερα ησαν πορευομενοι εις κωμην απεχουσαν σταδιους εξηκοντα απο ιερουσαλημ η ονομα εμμαους |
| Lk. 24,14 | Lk. 24,14 και αυτοι ωμιλουν προς αλληλους περι παντων των συμβεβηκοτων τουτων |
| Lk. 24,15 | Lk. 24,15 και εγενετο εν τω ομιλειν αυτους και συζητειν | και | και | αυτος ιησους εγγισας συνεπορευετο αυτοις |
| Lk. 24,16 | Lk. 24,16 οι δε οφθαλμοι αυτων εκρατουντο του μη επιγνωναι αυτον |
| Lk. 24,17 | Lk. 24,17 ειπεν δε προς αυτους τινες οι λογοι ουτοι ους αντιβαλλετε προς αλληλους περιπατουντες και εσταθησαν σκυθρωποι |
| Lk. 24,18 | Lk. 24,18 αποκριθεις δε εις ονοματι κλεοπας ειπεν προς αυτον συ μονος παροικεις ιερουσαλημ και ουκ εγνως τα γενομενα εν αυτη εν ταις ημεραις ταυταις |
| Lk. 24,19 | Lk. 24,19 και ειπεν αυτοις ποια οι δε ειπαν αυτω τα περι ιησου του ναζαρηνου ος εγενετο ανηρ προφητης δυνατος εν εργω και λογω εναντιον του θεου και παντος του λαου |
| Lk. 24,20 | Lk. 24,20 οπως τε παρεδωκαν αυτον οι αρχιερεις και οι αρχοντες ημων εις κριμα θανατου και εσταυρωσαν αυτον |
| Lk. 24,21 | Lk. 24,21 ημεις δε ηλπιζομεν οτι αυτος εστιν ο μελλων λυτρουσθαι τον ισραηλ αλλα γε και συν πασιν τουτοις τριτην ταυτην ημεραν αγει αφ ου ταυτα εγενετο |
| Lk. 24,23 | Lk. 24,23 και μη ευρουσαι το σωμα αυτου ηλθον λεγουσαι και οπτασιαν αγγελων εωρακεναι οι λεγουσιν αυτον ζην |
| Lk. 24,24 | Lk. 24,24 και απηλθον τινες των συν ημιν επι το μνημειον και ευρον ουτως καθως και | αι γυναικες ειπον αυτον δε ουκ ειδον |
| Lk. 24,25 | Lk. 24,25 και αυτος ειπεν προς αυτους ω ανοητοι και βραδεις τη καρδια του πιστευειν επι πασιν οις ελαλησαν οι προφηται |
| Lk. 24,26 | Lk. 24,26 ουχι ταυτα εδει παθειν τον χριστον και εισελθειν εις την δοξαν αυτου |
| Lk. 24,27 | Lk. 24,27 και αρξαμενος απο μωυσεως και απο παντων των προφητων διερμηνευσεν αυτοις εν πασαις ταις γραφαις τα περι εαυτου |
| Lk. 24,28 | Lk. 24,28 και ηγγισαν εις την κωμην ου επορευοντο και αυτος προσεποιησατο πορρωτερον πορευεσθαι |
| Lk. 24,29 | Lk. 24,29 και παρεβιασαντο αυτον λεγοντες μεινον μεθ ημων οτι προς εσπεραν εστιν και κεκλικεν ηδη η ημερα και εισηλθεν του μειναι συν αυτοις |
| Lk. 24,30 | Lk. 24,30 και εγενετο εν τω κατακλιθηναι αυτον μετ αυτων λαβων τον αρτον ευλογησεν και κλασας επεδιδου αυτοις |
| Lk. 24,31 | Lk. 24,31 αυτων δε διηνοιχθησαν οι οφθαλμοι και επεγνωσαν αυτον και αυτος αφαντος εγενετο απ αυτων |
| Lk. 24,33 | Lk. 24,33 και ανασταντες αυτη τη ωρα υπεστρεψαν εις ιερουσαλημ και ευρον ηθροισμενους τους ενδεκα και τους συν αυτοις |
| Lk. 24,35 | Lk. 24,35 και αυτοι εξηγουντο τα εν τη οδω και ως εγνωσθη αυτοις εν τη κλασει του αρτου |
| Lk. 24,36 | Lk. 24,36 ταυτα δε αυτων λαλουντων αυτος εστη εν μεσω αυτων | και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν | και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν | |
| Lk. 24,38 | Lk. 24,38 και ειπεν αυτοις τι τεταραγμενοι εστε και δια τι διαλογισμοι αναβαινουσιν εν τη καρδια υμων |
| Lk. 24,39 | Lk. 24,39 ιδετε τας χειρας μου και τους ποδας μου οτι εγω ειμι αυτος ψηλαφησατε με και ιδετε οτι πνευμα σαρκα και οστεα ουκ εχει καθως εμε θεωρειτε εχοντα |
| Lk. 24,40 | Lk. 24,40 | και | και | τουτο ειπων εδειξεν αυτοις τας χειρας και τους | ποδας | ποδας | |
| Lk. 24,41 | Lk. 24,41 ετι δε απιστουντων αυτων απο της χαρας και θαυμαζοντων ειπεν αυτοις εχετε τι βρωσιμον ενθαδε |
| Lk. 24,42 | Lk. 24,42 οι δε επεδωκαν αυτω ιχθυος οπτου μερος |
| Lk. 24,43 | Lk. 24,43 και λαβων ενωπιον αυτων εφαγεν |
| Lk. 24,44 | Lk. 24,44 ειπεν δε προς αυτους ουτοι οι λογοι μου ους ελαλησα προς υμας ετι ων συν υμιν οτι δει πληρωθηναι παντα τα γεγραμμενα εν τω νομω μωυσεως και τοις προφηταις και ψαλμοις περι εμου |
| Lk. 24,45 | Lk. 24,45 τοτε διηνοιξεν αυτων τον νουν του συνιεναι τας γραφας |
| Lk. 24,46 | Lk. 24,46 και ειπεν αυτοις οτι ουτως γεγραπται παθειν τον χριστον και αναστηναι εκ νεκρων τη τριτη ημερα |
| Lk. 24,47 | Lk. 24,47 και κηρυχθηναι επι τω ονοματι αυτου μετανοιαν εις αφεσιν αμαρτιων εις παντα τα εθνη αρξαμενοι απο ιερουσαλημ |
| Lk. 24,50 | Lk. 24,50 εξηγαγεν δε αυτους εξω | εως προς βηθανιαν και επαρας τας χειρας αυτου ευλογησεν αυτους |
| Lk. 24,51 | Lk. 24,51 και εγενετο εν τω ευλογειν αυτον αυτους διεστη απ αυτων | και ανεφερετο εις τον ουρανον | και ανεφερετο εις τον ουρανον | |
| Lk. 24,52 | Lk. 24,52 και αυτοι | προσκυνησαντες αυτον | προσκυνησαντες αυτον | υπεστρεψαν εις ιερουσαλημ μετα χαρας μεγαλης |
| Joh. 1,3 | Joh. 1,3 παντα δι αυτου εγενετο και χωρις αυτου εγενετο ουδε εν ο γεγονεν |
| Joh. 1,4 | Joh. 1,4 εν αυτω ζωη ην και η ζωη ην το φως των ανθρωπων |
| Joh. 1,5 | Joh. 1,5 και το φως εν τη σκοτια φαινει και η σκοτια αυτο ου κατελαβεν |
| Joh. 1,6 | Joh. 1,6 εγενετο ανθρωπος απεσταλμενος παρα θεου ονομα αυτω ιωαννης |
| Joh. 1,7 | Joh. 1,7 ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυρηση περι του φωτος ινα παντες πιστευσωσιν δι αυτου |
| Joh. 1,10 | Joh. 1,10 εν τω κοσμω ην και ο κοσμος δι αυτου εγενετο και ο κοσμος αυτον ουκ εγνω |
| Joh. 1,11 | Joh. 1,11 εις τα ιδια ηλθεν και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον |
| Joh. 1,12 | Joh. 1,12 οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θεου γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου |
| Joh. 1,14 | Joh. 1,14 και ο λογος σαρξ εγενετο και εσκηνωσεν εν ημιν και εθεασαμεθα την δοξαν αυτου δοξαν ως μονογενους παρα πατρος πληρης χαριτος και αληθειας |
| Joh. 1,15 | Joh. 1,15 ιωαννης μαρτυρει περι αυτου και κεκραγεν λεγων ουτος ην | ο ειπων | ον ειπον | ο οπισω μου ερχομενος εμπροσθεν μου γεγονεν οτι πρωτος μου ην |
| Joh. 1,16 | Joh. 1,16 οτι εκ του πληρωματος αυτου ημεις παντες ελαβομεν και χαριν αντι χαριτος |
| Joh. 1,19 | Joh. 1,19 και αυτη εστιν η μαρτυρια του ιωαννου οτε απεστειλαν | προς αυτον | προς αυτον | οι ιουδαιοι εξ ιεροσολυμων ιερεις και λευιτας ινα ερωτησωσιν αυτον συ τις ει |
| Joh. 1,21 | Joh. 1,21 και ηρωτησαν αυτον τι ουν | συ | συ | ηλιας ει και λεγει ουκ ειμι ο προφητης ει συ και απεκριθη ου |
| Joh. 1,22 | Joh. 1,22 ειπαν ουν αυτω τις ει ινα αποκρισιν δωμεν τοις πεμψασιν ημας τι λεγεις περι σεαυτου |
| Joh. 1,25 | Joh. 1,25 και ηρωτησαν αυτον και ειπαν αυτω τι ουν βαπτιζεις ει συ ουκ ει ο χριστος ουδε ηλιας ουδε ο προφητης |
| Joh. 1,26 | Joh. 1,26 απεκριθη αυτοις ο ιωαννης λεγων εγω βαπτιζω εν υδατι μεσος υμων | στηκει | εστηκεν | ον υμεις ουκ οιδατε |
| Joh. 1,27 | Joh. 1,27 ο | οπισω μου ερχομενος ου ουκ ειμι εγω αξιος ινα λυσω αυτου τον ιμαντα του υποδηματος |
| Joh. 1,29 | Joh. 1,29 τη επαυριον βλεπει τον ιησουν ερχομενον προς αυτον και λεγει ιδε ο αμνος του θεου ο αιρων την αμαρτιαν του κοσμου |
| Joh. 1,31 | Joh. 1,31 καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ινα φανερωθη τω ισραηλ δια τουτο ηλθον εγω εν υδατι βαπτιζων |
| Joh. 1,32 | Joh. 1,32 και εμαρτυρησεν ιωαννης λεγων οτι τεθεαμαι το πνευμα καταβαινον ως περιστεραν εξ ουρανου και εμεινεν επ αυτον |
| Joh. 1,33 | Joh. 1,33 καγω ουκ ηδειν αυτον αλλ ο πεμψας με βαπτιζειν εν υδατι εκεινος μοι ειπεν εφ ον αν ιδης το πνευμα καταβαινον και μενον επ αυτον ουτος εστιν ο βαπτιζων εν πνευματι αγιω |
| Joh. 1,35 | Joh. 1,35 τη επαυριον παλιν ειστηκει ο | ιωαννης και εκ των μαθητων αυτου δυο |
| Joh. 1,37 | Joh. 1,37 και ηκουσαν οι δυο μαθηται αυτου λαλουντος και ηκολουθησαν τω ιησου |
| Joh. 1,38 | Joh. 1,38 στραφεις δε ο ιησους και θεασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις τι ζητειτε οι δε ειπαν αυτω ραββι ο λεγεται μεθερμηνευομενον διδασκαλε που μενεις |
| Joh. 1,39 | Joh. 1,39 λεγει αυτοις ερχεσθε και οψεσθε ηλθαν ουν και ειδαν που μενει και παρ αυτω εμειναν την ημεραν εκεινην ωρα ην ως δεκατη |
| Joh. 1,40 | Joh. 1,40 ην ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου εις εκ των δυο των ακουσαντων παρα ιωαννου και ακολουθησαντων αυτω |
| Joh. 1,41 | Joh. 1,41 ευρισκει ουτος πρωτον τον αδελφον τον ιδιον σιμωνα και λεγει αυτω ευρηκαμεν τον μεσσιαν ο εστιν μεθερμηνευομενον χριστος |
| Joh. 1,42 | Joh. 1,42 ηγαγεν αυτον προς τον ιησουν εμβλεψας αυτω ο ιησους ειπεν συ ει σιμων ο υιος ιωαννου συ κληθηση κηφας ο ερμηνευεται πετρος |
| Joh. 1,43 | Joh. 1,43 τη επαυριον ηθελησεν εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει αυτω ο ιησους ακολουθει μοι |
| Joh. 1,45 | Joh. 1,45 ευρισκει φιλιππος τον ναθαναηλ και λεγει αυτω ον εγραψεν μωυσης εν τω νομω και οι προφηται ευρηκαμεν ιησουν υιον του ιωσηφ τον απο ναζαρετ |
| Joh. 1,46 | Joh. 1,46 και ειπεν αυτω ναθαναηλ εκ ναζαρετ δυναται τι αγαθον ειναι λεγει αυτω | ο | ο | φιλιππος ερχου και ιδε |
| Joh. 1,47 | Joh. 1,47 ειδεν ο | ιησους τον ναθαναηλ ερχομενον προς αυτον και λεγει περι αυτου ιδε αληθως ισραηλιτης εν ω δολος ουκ εστιν |
| Joh. 1,48 | Joh. 1,48 λεγει αυτω ναθαναηλ ποθεν με γινωσκεις απεκριθη ιησους και ειπεν αυτω προ του σε φιλιππον φωνησαι οντα υπο την συκην ειδον σε |
| Joh. 1,49 | Joh. 1,49 απεκριθη αυτω ναθαναηλ ραββι συ ει ο υιος του θεου συ βασιλευς ει του ισραηλ |
| Joh. 1,50 | Joh. 1,50 απεκριθη ιησους και ειπεν αυτω οτι ειπον σοι οτι ειδον σε υποκατω της συκης πιστευεις μειζω τουτων οψη |
| Joh. 1,51 | Joh. 1,51 και λεγει αυτω αμην αμην λεγω υμιν οψεσθε τον ουρανον ανεωγοτα και τους αγγελους του θεου αναβαινοντας και καταβαινοντας επι τον υιον του ανθρωπου |
| Joh. 2,2 | Joh. 2,2 εκληθη δε και ο ιησους και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον |
| Joh. 2,3 | Joh. 2,3 και υστερησαντος οινου λεγει η μητηρ του ιησου προς αυτον οινον ουκ εχουσιν |
| Joh. 2,4 | Joh. 2,4 | και | και | λεγει αυτη ο ιησους τι εμοι και σοι γυναι ουπω ηκει η ωρα μου |
| Joh. 2,5 | Joh. 2,5 λεγει η μητηρ αυτου τοις διακονοις ο τι αν λεγη υμιν ποιησατε |
| Joh. 2,7 | Joh. 2,7 λεγει αυτοις ο ιησους γεμισατε τας υδριας υδατος και εγεμισαν αυτας εως ανω |
| Joh. 2,8 | Joh. 2,8 και λεγει αυτοις αντλησατε νυν και φερετε τω αρχιτρικλινω οι δε ηνεγκαν |
| Joh. 2,10 | Joh. 2,10 και λεγει αυτω πας ανθρωπος πρωτον τον καλον οινον τιθησιν και οταν μεθυσθωσιν τον ελασσω συ τετηρηκας τον καλον οινον εως αρτι |
| Joh. 2,11 | Joh. 2,11 ταυτην εποιησεν αρχην των σημειων ο ιησους εν κανα της γαλιλαιας και εφανερωσεν την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου |
| Joh. 2,12 | Joh. 2,12 μετα τουτο κατεβη εις καφαρναουμ αυτος και η μητηρ αυτου και οι αδελφοι αυτου | και οι μαθηται αυτου και εκει εμειναν ου πολλας ημερας |
| Joh. 2,17 | Joh. 2,17 εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτι γεγραμμενον εστιν ο ζηλος του οικου σου καταφαγεται με |
| Joh. 2,18 | Joh. 2,18 απεκριθησαν ουν οι ιουδαιοι και ειπαν αυτω τι σημειον δεικνυεις ημιν οτι ταυτα ποιεις |
| Joh. 2,19 | Joh. 2,19 απεκριθη ιησους και ειπεν αυτοις λυσατε τον ναον τουτον και | εν | εν | τρισιν ημεραις εγερω αυτον |
| Joh. 2,20 | Joh. 2,20 ειπαν ουν οι ιουδαιοι τεσσερακοντα και εξ ετεσιν οικοδομηθη ο ναος ουτος και συ εν τρισιν ημεραις εγερεις αυτον |
| Joh. 2,21 | Joh. 2,21 εκεινος δε ελεγεν περι του ναου του σωματος αυτου |
| Joh. 2,22 | Joh. 2,22 οτε ουν ηγερθη εκ νεκρων εμνησθησαν οι μαθηται αυτου οτι τουτο ελεγεν και επιστευσαν τη γραφη και τω λογω ον ειπεν ο ιησους |
| Joh. 2,23 | Joh. 2,23 ως δε ην εν τοις ιεροσολυμοις εν τω πασχα εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θεωρουντες αυτου τα σημεια α εποιει |
| Joh. 2,24 | Joh. 2,24 αυτος δε ιησους ουκ επιστευεν αυτον αυτοις δια το αυτον γινωσκειν παντας |
| Joh. 2,25 | Joh. 2,25 και οτι ου χρειαν ειχεν ινα τις μαρτυρηση περι του ανθρωπου αυτος γαρ εγινωσκεν τι ην εν τω ανθρωπω |
| Joh. 3,1 | Joh. 3,1 ην δε ανθρωπος εκ των φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτω αρχων των ιουδαιων |
| Joh. 3,2 | Joh. 3,2 ουτος ηλθεν προς αυτον νυκτος και ειπεν αυτω ραββι οιδαμεν οτι απο θεου εληλυθας διδασκαλος ουδεις γαρ δυναται ταυτα τα σημεια ποιειν α συ ποιεις εαν μη η ο θεος μετ αυτου |
| Joh. 3,3 | Joh. 3,3 απεκριθη ιησους και ειπεν αυτω αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη ανωθεν ου δυναται ιδειν την βασιλειαν του θεου |
| Joh. 3,4 | Joh. 3,4 λεγει προς αυτον ο νικοδημος πως δυναται ανθρωπος γεννηθηναι γερων ων μη δυναται εις την κοιλιαν της μητρος αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι |
| Joh. 3,8 | Joh. 3,8 το πνευμα οπου θελει πνει και την φωνην αυτου ακουεις αλλ ουκ οιδας ποθεν ερχεται και που υπαγει ουτως εστιν πας ο γεγεννημενος εκ του πνευματος |
| Joh. 3,9 | Joh. 3,9 απεκριθη νικοδημος και ειπεν αυτω πως δυναται ταυτα γενεσθαι |
| Joh. 3,10 | Joh. 3,10 απεκριθη ιησους και ειπεν αυτω συ ει ο διδασκαλος του ισραηλ και ταυτα ου γινωσκεις |
| Joh. 3,15 | Joh. 3,15 ινα πας ο πιστευων εν αυτω εχη ζωην αιωνιον |
| Joh. 3,16 | Joh. 3,16 ουτως γαρ ηγαπησεν ο θεος τον κοσμον ωστε τον υιον τον μονογενη εδωκεν ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιωνιον |
| Joh. 3,17 | Joh. 3,17 ου γαρ απεστειλεν ο θεος τον υιον εις τον κοσμον ινα κρινη τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου |
| Joh. 3,18 | Joh. 3,18 ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο δε | μη πιστευων ηδη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υιου του θεου |
| Joh. 3,19 | Joh. 3,19 αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι ανθρωποι μαλλον το σκοτος η το φως ην γαρ αυτων πονηρα τα εργα |
| Joh. 3,20 | Joh. 3,20 πας γαρ ο φαυλα πρασσων μισει το φως και ουκ ερχεται προς το φως ινα μη ελεγχθη τα εργα αυτου |
| Joh. 3,21 | Joh. 3,21 ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται προς το φως ινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν θεω εστιν ειργασμενα |
| Joh. 3,22 | Joh. 3,22 μετα ταυτα ηλθεν ο ιησους και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην και εκει διετριβεν μετ αυτων και εβαπτιζεν |
| Joh. 3,26 | Joh. 3,26 και ηλθον προς τον ιωαννην και ειπαν αυτω ραββι ος ην μετα σου περαν του ιορδανου ω συ μεμαρτυρηκας ιδε ουτος βαπτιζει και παντες ερχονται προς αυτον |
| Joh. 3,27 | Joh. 3,27 απεκριθη ιωαννης και ειπεν ου δυναται ανθρωπος λαμβανειν | ουδεν | ουδε εν | εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του ουρανου |
| Joh. 3,28 | Joh. 3,28 αυτοι υμεις μοι μαρτυρειτε οτι ειπον | εγω | οτι | ουκ ειμι εγω ο χριστος αλλ οτι απεσταλμενος ειμι εμπροσθεν εκεινου |
| Joh. 3,29 | Joh. 3,29 ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστηκως και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται |
| Joh. 3,32 | Joh. 3,32 ο εωρακεν και ηκουσεν τουτο μαρτυρει και την μαρτυριαν αυτου ουδεις λαμβανει |
| Joh. 3,33 | Joh. 3,33 ο λαβων αυτου την μαρτυριαν εσφραγισεν οτι ο θεος αληθης εστιν |
| Joh. 3,35 | Joh. 3,35 ο πατηρ αγαπα τον υιον και παντα δεδωκεν εν τη χειρι αυτου |
| Joh. 3,36 | Joh. 3,36 ο πιστευων εις τον υιον εχει ζωην αιωνιον ο δε απειθων τω υιω ουκ οψεται ζωην αλλ η οργη του θεου μενει επ αυτον |
| Joh. 4,2 | Joh. 4,2 καιτοιγε ιησους αυτος ουκ εβαπτιζεν αλλ οι μαθηται αυτου |
| Joh. 4,4 | Joh. 4,4 εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας |
| Joh. 4,5 | Joh. 4,5 ερχεται ουν εις πολιν της σαμαρειας λεγομενην συχαρ πλησιον του χωριου ο εδωκεν ιακωβ τω ιωσηφ τω υιω αυτου |
| Joh. 4,7 | Joh. 4,7 ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ιησους δος μοι πειν |
| Joh. 4,8 | Joh. 4,8 οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθεισαν εις την πολιν ινα τροφας αγορασωσιν |
| Joh. 4,9 | Joh. 4,9 λεγει ουν αυτω η γυνη η σαμαριτις πως συ ιουδαιος ων παρ εμου πειν αιτεις γυναικος σαμαριτιδος ουσης | ου | ου | γαρ συγχρωνται ιουδαιοι | σαμαριταις | σαμαριταις | |
| Joh. 4,10 | Joh. 4,10 απεκριθη ιησους και ειπεν αυτη ει ηδεις την δωρεαν του θεου και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πειν συ αν ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων |
| Joh. 4,11 | Joh. 4,11 λεγει αυτω η γυνη | κυριε ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστιν βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων |
| Joh. 4,12 | Joh. 4,12 μη συ μειζων ει του πατρος ημων ιακωβ ος εδωκεν ημιν το φρεαρ και αυτος εξ αυτου επιεν και οι υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου |
| Joh. 4,13 | Joh. 4,13 απεκριθη ιησους και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν |
| Joh. 4,14 | Joh. 4,14 ος δ αν πιη εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μη διψησει εις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον |
| Joh. 4,15 | Joh. 4,15 λεγει προς αυτον η γυνη κυριε δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε διερχωμαι ενθαδε αντλειν |
| Joh. 4,16 | Joh. 4,16 λεγει αυτη υπαγε φωνησον | σου τον ανδρα | τον ανδρα σου | και ελθε ενθαδε |
| Joh. 4,17 | Joh. 4,17 απεκριθη η γυνη και ειπεν | αυτω | αυτω | ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ιησους καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω |
| Joh. 4,19 | Joh. 4,19 λεγει αυτω η γυνη κυριε θεωρω οτι προφητης ει συ |
| Joh. 4,21 | Joh. 4,21 λεγει αυτη ο ιησους πιστευε μοι γυναι οτι ερχεται ωρα οτε ουτε εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησετε τω πατρι |
| Joh. 4,23 | Joh. 4,23 αλλα ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προσκυνηται προσκυνησουσιν τω πατρι εν πνευματι και αληθεια και γαρ ο πατηρ τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτον |
| Joh. 4,24 | Joh. 4,24 πνευμα ο θεος και τους προσκυνουντας αυτον εν πνευματι και αληθεια δει προσκυνειν |
| Joh. 4,25 | Joh. 4,25 λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι μεσσιας ερχεται ο λεγομενος χριστος οταν ελθη εκεινος αναγγελει ημιν απαντα |
| Joh. 4,26 | Joh. 4,26 λεγει αυτη ο ιησους εγω ειμι ο λαλων σοι |
| Joh. 4,27 | Joh. 4,27 και επι τουτω ηλθαν οι μαθηται αυτου και εθαυμαζον οτι μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπεν τι ζητεις η τι λαλεις μετ αυτης |
| Joh. 4,28 | Joh. 4,28 αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις ανθρωποις |
| Joh. 4,30 | Joh. 4,30 εξηλθον εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτον |
| Joh. 4,31 | Joh. 4,31 εν τω μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται λεγοντες ραββι φαγε |
| Joh. 4,32 | Joh. 4,32 ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε |
| Joh. 4,33 | Joh. 4,33 ελεγον ουν οι μαθηται προς αλληλους μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν |
| Joh. 4,34 | Joh. 4,34 λεγει αυτοις ο ιησους εμον βρωμα εστιν ινα ποιησω το θελημα του πεμψαντος με και τελειωσω αυτου το εργον |
| Joh. 4,38 | Joh. 4,38 εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασιν και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε |
| Joh. 4,39 | Joh. 4,39 εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαριτων δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπεν μοι παντα α εποιησα |
| Joh. 4,40 | Joh. 4,40 ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαριται ηρωτων αυτον μειναι παρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο ημερας |
| Joh. 4,41 | Joh. 4,41 και πολλω πλειους επιστευσαν δια τον λογον αυτου |
| Joh. 4,42 | Joh. 4,42 τη τε γυναικι ελεγον | οτι | οτι | ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι ουτος εστιν αληθως ο σωτηρ του κοσμου |
| Joh. 4,44 | Joh. 4,44 αυτος γαρ ιησους εμαρτυρησεν οτι προφητης εν τη ιδια πατριδι τιμην ουκ εχει |
| Joh. 4,45 | Joh. 4,45 οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακοτες οσα εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην |
| Joh. 4,47 | Joh. 4,47 ουτος ακουσας οτι ιησους ηκει εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν απηλθεν προς αυτον και ηρωτα ινα καταβη και ιασηται αυτου τον υιον ημελλεν γαρ αποθνησκειν |
| Joh. 4,48 | Joh. 4,48 ειπεν ουν ο ιησους προς αυτον εαν μη σημεια και τερατα ιδητε ου μη πιστευσητε |
| Joh. 4,49 | Joh. 4,49 λεγει προς αυτον ο βασιλικος κυριε καταβηθι πριν αποθανειν το παιδιον μου |
| Joh. 4,50 | Joh. 4,50 λεγει αυτω ο ιησους πορευου ο υιος σου ζη επιστευσεν ο ανθρωπος τω λογω ον ειπεν αυτω ο ιησους και επορευετο |
| Joh. 4,51 | Joh. 4,51 ηδη δε αυτου καταβαινοντος οι δουλοι αυτου υπηντησαν αυτω λεγοντες οτι ο παις αυτου ζη |
| Joh. 4,52 | Joh. 4,52 επυθετο ουν την ωραν παρ αυτων εν η κομψοτερον εσχεν ειπαν ουν αυτω οτι εχθες ωραν εβδομην αφηκεν αυτον ο πυρετος |
| Joh. 4,53 | Joh. 4,53 εγνω ουν ο πατηρ οτι εν | εκεινη τη ωρα εν η ειπεν αυτω ο ιησους ο υιος σου ζη και επιστευσεν αυτος και η οικια αυτου ολη |
| Joh. 5,5 | Joh. 5,5 ην δε τις ανθρωπος εκει τριακοντα και οκτω ετη εχων εν τη ασθενεια αυτου |
| Joh. 5,6 | Joh. 5,6 τουτον ιδων ο ιησους κατακειμενον και γνους οτι πολυν ηδη χρονον εχει λεγει αυτω θελεις υγιης γενεσθαι |
| Joh. 5,7 | Joh. 5,7 απεκριθη αυτω ο ασθενων κυριε ανθρωπον ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλη με εις την κολυμβηθραν εν ω δε ερχομαι εγω αλλος προ εμου καταβαινει |
| Joh. 5,8 | Joh. 5,8 λεγει αυτω ο ιησους εγειρε αρον τον κραβαττον σου και περιπατει |
| Joh. 5,9 | Joh. 5,9 και ευθεως εγενετο υγιης ο ανθρωπος και ηρεν τον κραβαττον αυτου και περιεπατει ην δε σαββατον εν εκεινη τη ημερα |
| Joh. 5,11 | Joh. 5,11 | ος | ο | δε απεκριθη αυτοις ο ποιησας με υγιη εκεινος μοι ειπεν αρον τον κραβαττον σου και περιπατει |
| Joh. 5,12 | Joh. 5,12 ηρωτησαν αυτον τις εστιν ο ανθρωπος ο ειπων σοι αρον και περιπατει |
| Joh. 5,14 | Joh. 5,14 μετα ταυτα ευρισκει αυτον | ο | ο | ιησους εν τω ιερω και ειπεν αυτω ιδε υγιης γεγονας μηκετι αμαρτανε ινα μη χειρον σοι τι γενηται |
| Joh. 5,15 | Joh. 5,15 απηλθεν ο ανθρωπος και | ειπεν | ανηγγειλεν | τοις ιουδαιοις οτι ιησους εστιν ο ποιησας αυτον υγιη |
| Joh. 5,17 | Joh. 5,17 ο δε ιησους | απεκρινατο αυτοις ο πατηρ μου εως αρτι εργαζεται καγω εργαζομαι |
| Joh. 5,18 | Joh. 5,18 δια τουτο ουν μαλλον εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι οτι ου μονον ελυεν το σαββατον αλλα και πατερα ιδιον ελεγεν τον θεον ισον εαυτον ποιων τω θεω |
| Joh. 5,19 | Joh. 5,19 απεκρινατο ουν | ο ιησους | ο ιησους | και ελεγεν αυτοις αμην αμην λεγω υμιν ου δυναται ο υιος ποιειν αφ εαυτου ουδεν εαν μη τι βλεπη τον πατερα ποιουντα α γαρ αν εκεινος ποιη ταυτα και ο υιος ομοιως ποιει |
| Joh. 5,20 | Joh. 5,20 ο γαρ πατηρ φιλει τον υιον και παντα δεικνυσιν αυτω α αυτος ποιει και μειζονα τουτων δειξει αυτω εργα ινα υμεις θαυμαζητε |
| Joh. 5,23 | Joh. 5,23 ινα παντες τιμωσιν τον υιον καθως τιμωσιν τον πατερα ο μη τιμων τον υιον ου τιμα τον πατερα τον πεμψαντα αυτον |
| Joh. 5,27 | Joh. 5,27 και εξουσιαν εδωκεν αυτω κρισιν ποιειν οτι υιος ανθρωπου εστιν |
| Joh. 5,28 | Joh. 5,28 μη θαυμαζετε τουτο οτι ερχεται ωρα εν η παντες οι εν τοις μνημειοις ακουσουσιν της φωνης αυτου |
| Joh. 5,35 | Joh. 5,35 εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε αγαλλιαθηναι προς ωραν εν τω φωτι αυτου |
| Joh. 5,36 | Joh. 5,36 εγω δε εχω την μαρτυριαν μειζω του ιωαννου τα γαρ εργα α δεδωκεν μοι ο πατηρ ινα τελειωσω αυτα αυτα τα εργα α ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πατηρ με απεσταλκεν |
| Joh. 5,37 | Joh. 5,37 και ο πεμψας με πατηρ εκεινος μεμαρτυρηκεν περι εμου ουτε φωνην αυτου πωποτε ακηκοατε ουτε ειδος αυτου εωρακατε |
| Joh. 5,38 | Joh. 5,38 και τον λογον αυτου ουκ εχετε εν υμιν μενοντα οτι ον απεστειλεν εκεινος τουτω υμεις ου πιστευετε |
| Joh. 5,39 | Joh. 5,39 εραυνατε τας γραφας οτι υμεις δοκειτε εν αυταις ζωην αιωνιον εχειν και εκειναι εισιν αι μαρτυρουσαι περι εμου |
| Joh. 6,2 | Joh. 6,2 ηκολουθει δε αυτω οχλος πολυς οτι εθεωρουν τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων |
| Joh. 6,3 | Joh. 6,3 ανηλθεν δε εις το ορος ιησους και εκει εκαθητο μετα των μαθητων αυτου |
| Joh. 6,5 | Joh. 6,5 επαρας ουν τους οφθαλμους ο ιησους και θεασαμενος οτι πολυς οχλος ερχεται προς αυτον λεγει προς φιλιππον ποθεν αγορασωμεν αρτους ινα φαγωσιν ουτοι |
| Joh. 6,6 | Joh. 6,6 τουτο δε ελεγεν πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδει τι εμελλεν ποιειν |
| Joh. 6,7 | Joh. 6,7 απεκριθη αυτω ο | φιλιππος διακοσιων δηναριων αρτοι ουκ αρκουσιν αυτοις ινα εκαστος βραχυ τι | λαβη |
| Joh. 6,8 | Joh. 6,8 λεγει αυτω εις εκ των μαθητων αυτου ανδρεας ο αδελφος σιμωνος πετρου |
| Joh. 6,12 | Joh. 6,12 ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγαγετε τα περισσευσαντα κλασματα ινα μη τι αποληται |
| Joh. 6,15 | Joh. 6,15 ιησους ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθαι και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσιν βασιλεα ανεχωρησεν παλιν εις το ορος αυτος μονος |
| Joh. 6,16 | Joh. 6,16 ως δε οψια εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου επι την θαλασσαν |
| Joh. 6,17 | Joh. 6,17 και εμβαντες εις πλοιον ηρχοντο περαν της θαλασσης εις καφαρναουμ και σκοτια ηδη εγεγονει και ουπω εληλυθει προς αυτους ο ιησους |
| Joh. 6,20 | Joh. 6,20 ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθε |
| Joh. 6,21 | Joh. 6,21 ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως εγενετο το πλοιον επι της γης εις ην υπηγον |
| Joh. 6,22 | Joh. 6,22 τη επαυριον ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλασσης ειδον οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει μη εν και οτι ου συνεισηλθεν τοις μαθηταις αυτου ο ιησους εις το πλοιον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον |
| Joh. 6,24 | Joh. 6,24 οτε ουν ειδεν ο οχλος οτι ιησους ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου ενεβησαν αυτοι εις τα πλοιαρια και ηλθον εις καφαρναουμ ζητουντες τον ιησουν |
| Joh. 6,25 | Joh. 6,25 και ευροντες αυτον περαν της θαλασσης ειπον αυτω ραββι ποτε ωδε γεγονας |
| Joh. 6,26 | Joh. 6,26 απεκριθη αυτοις ο ιησους και ειπεν αμην αμην λεγω υμιν ζητειτε με ουχ οτι ειδετε σημεια αλλ οτι εφαγετε εκ των αρτων και εχορτασθητε |
| Joh. 6,28 | Joh. 6,28 ειπον ουν προς αυτον τι ποιωμεν ινα εργαζωμεθα τα εργα του θεου |
| Joh. 6,29 | Joh. 6,29 απεκριθη | ο | ο | ιησους και ειπεν αυτοις τουτο εστιν το εργον του θεου ινα πιστευητε εις ον απεστειλεν εκεινος |
| Joh. 6,30 | Joh. 6,30 ειπον ουν αυτω τι ουν ποιεις συ σημειον ινα ιδωμεν και πιστευσωμεν σοι τι εργαζη |
| Joh. 6,31 | Joh. 6,31 οι πατερες ημων το μαννα εφαγον εν τη ερημω καθως εστιν γεγραμμενον αρτον εκ του ουρανου εδωκεν αυτοις φαγειν |
| Joh. 6,32 | Joh. 6,32 ειπεν ουν αυτοις ο ιησους αμην αμην λεγω υμιν ου μωυσης | εδωκεν | δεδωκεν | υμιν τον αρτον εκ του ουρανου αλλ ο πατηρ μου διδωσιν υμιν τον αρτον εκ του ουρανου τον αληθινον |
| Joh. 6,34 | Joh. 6,34 ειπον ουν προς αυτον κυριε παντοτε δος ημιν τον αρτον τουτον |
| Joh. 6,35 | Joh. 6,35 ειπεν αυτοις ο ιησους εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προς εμε ου μη πειναση και ο πιστευων εις εμε ου μη διψησει πωποτε |
| Joh. 6,39 | Joh. 6,39 τουτο δε εστιν το θελημα του πεμψαντος με ινα παν ο δεδωκεν μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλα αναστησω αυτο εν | τη εσχατη ημερα |
| Joh. 6,40 | Joh. 6,40 τουτο γαρ εστιν το θελημα του πατρος μου ινα πας ο θεωρων τον υιον και πιστευων εις αυτον εχη ζωην αιωνιον και αναστησω αυτον εγω εν | τη εσχατη ημερα |
| Joh. 6,41 | Joh. 6,41 εγογγυζον ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ειπεν εγω ειμι ο αρτος ο καταβας εκ του ουρανου |
| Joh. 6,43 | Joh. 6,43 απεκριθη ιησους και ειπεν αυτοις μη γογγυζετε μετ αλληλων |
| Joh. 6,44 | Joh. 6,44 ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη ο πατηρ ο πεμψας με ελκυση αυτον καγω αναστησω αυτον εν τη εσχατη ημερα |
| Joh. 6,50 | Joh. 6,50 ουτος εστιν ο αρτος ο εκ του ουρανου καταβαινων ινα τις εξ αυτου φαγη και μη αποθανη |
| Joh. 6,52 | Joh. 6,52 εμαχοντο ουν προς αλληλους οι ιουδαιοι λεγοντες πως δυναται ουτος ημιν δουναι την σαρκα αυτου φαγειν |
| Joh. 6,53 | Joh. 6,53 ειπεν ουν αυτοις | ο | ο | ιησους αμην αμην λεγω υμιν εαν μη φαγητε την σαρκα του υιου του ανθρωπου και πιητε αυτου το αιμα ουκ εχετε ζωην εν εαυτοις |
| Joh. 6,54 | Joh. 6,54 ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εχει ζωην αιωνιον καγω αναστησω αυτον τη εσχατη ημερα |
| Joh. 6,56 | Joh. 6,56 ο τρωγων μου την σαρκα και πινων μου το αιμα εν εμοι μενει καγω εν αυτω |
| Joh. 6,60 | Joh. 6,60 πολλοι ουν ακουσαντες εκ των μαθητων αυτου ειπαν σκληρος εστιν ο λογος ουτος τις δυναται αυτου ακουειν |
| Joh. 6,61 | Joh. 6,61 ειδως δε ο ιησους εν εαυτω οτι γογγυζουσιν περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυτοις τουτο υμας σκανδαλιζει |
| Joh. 6,64 | Joh. 6,64 αλλ εισιν εξ υμων τινες οι ου πιστευουσιν ηδει γαρ εξ αρχης ο ιησους τινες εισιν οι μη πιστευοντες και τις εστιν ο παραδωσων αυτον |
| Joh. 6,65 | Joh. 6,65 και ελεγεν δια τουτο ειρηκα υμιν οτι ουδεις δυναται ελθειν προς με εαν μη η δεδομενον αυτω εκ του πατρος |
| Joh. 6,66 | Joh. 6,66 εκ τουτου πολλοι | εκ | εκ | των μαθητων αυτου απηλθον εις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν |
| Joh. 6,68 | Joh. 6,68 απεκριθη αυτω σιμων πετρος κυριε προς τινα απελευσομεθα ρηματα ζωης αιωνιου εχεις |
| Joh. 6,70 | Joh. 6,70 απεκριθη αυτοις ο ιησους ουκ εγω υμας τους δωδεκα εξελεξαμην και εξ υμων εις διαβολος εστιν |
| Joh. 6,71 | Joh. 6,71 ελεγεν δε τον ιουδαν σιμωνος ισκαριωτου ουτος γαρ εμελλεν παραδιδοναι αυτον εις εκ των δωδεκα |
| Joh. 7,1 | Joh. 7,1 και μετα ταυτα περιεπατει | ο | ο | ιησους εν τη γαλιλαια ου γαρ ηθελεν εν τη ιουδαια περιπατειν οτι εζητουν αυτον οι ιουδαιοι αποκτειναι |
| Joh. 7,3 | Joh. 7,3 ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεωρησουσιν | σου | σου | τα εργα α ποιεις |
| Joh. 7,4 | Joh. 7,4 ουδεις γαρ τι εν κρυπτω ποιει και ζητει αυτος εν παρρησια ειναι ει ταυτα ποιεις φανερωσον σεαυτον τω κοσμω |
| Joh. 7,5 | Joh. 7,5 ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον |
| Joh. 7,6 | Joh. 7,6 λεγει ουν αυτοις ο ιησους ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος |
| Joh. 7,7 | Joh. 7,7 ου δυναται ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρτυρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου πονηρα εστιν |
| Joh. 7,9 | Joh. 7,9 ταυτα δε ειπων | αυτοις | αυτος | εμεινεν εν τη γαλιλαια |
| Joh. 7,10 | Joh. 7,10 ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου εις την εορτην τοτε και αυτος ανεβη ου φανερως αλλα | ως | ως | εν κρυπτω |
| Joh. 7,11 | Joh. 7,11 οι ουν ιουδαιοι εζητουν αυτον εν τη εορτη και ελεγον που εστιν εκεινος |
| Joh. 7,12 | Joh. 7,12 και γογγυσμος περι αυτου ην πολυς εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλοι δε ελεγον ου αλλα πλανα τον οχλον |
| Joh. 7,13 | Joh. 7,13 ουδεις μεντοι παρρησια ελαλει περι αυτου δια τον φοβον των ιουδαιων |
| Joh. 7,16 | Joh. 7,16 απεκριθη ουν αυτοις ο | ιησους και ειπεν η εμη διδαχη ουκ εστιν εμη αλλα του πεμψαντος με |
| Joh. 7,17 | Joh. 7,17 εαν τις θελη το θελημα αυτου ποιειν γνωσεται περι της διδαχης ποτερον εκ του θεου εστιν η εγω απ εμαυτου λαλω |
| Joh. 7,18 | Joh. 7,18 ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστιν και αδικια εν αυτω ουκ εστιν |
| Joh. 7,21 | Joh. 7,21 απεκριθη ιησους και ειπεν αυτοις εν εργον εποιησα και παντες θαυμαζετε |
| Joh. 7,26 | Joh. 7,26 και ιδε παρρησια λαλει και ουδεν αυτω λεγουσιν μηποτε αληθως εγνωσαν οι αρχοντες οτι ουτος εστιν ο χριστος |
| Joh. 7,29 | Joh. 7,29 εγω οιδα αυτον οτι παρ αυτου ειμι κακεινος με απεστειλεν |
| Joh. 7,30 | Joh. 7,30 εζητουν ουν αυτον πιασαι και ουδεις επεβαλεν επ αυτον την χειρα οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου |
| Joh. 7,31 | Joh. 7,31 εκ του οχλου δε πολλοι επιστευσαν εις αυτον και ελεγον ο χριστος οταν ελθη μη πλειονα σημεια ποιησει ων ουτος εποιησεν |
| Joh. 7,32 | Joh. 7,32 ηκουσαν οι φαρισαιοι του οχλου γογγυζοντος περι αυτου ταυτα και απεστειλαν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι υπηρετας ινα πιασωσιν αυτον |
| Joh. 7,35 | Joh. 7,35 ειπον ουν οι ιουδαιοι προς εαυτους που ουτος μελλει πορευεσθαι οτι ημεις ουχ ευρησομεν αυτον μη εις την διασποραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι και διδασκειν τους ελληνας |
| Joh. 7,38 | Joh. 7,38 ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υδατος ζωντος |
| Joh. 7,39 | Joh. 7,39 τουτο δε ειπεν περι του πνευματος | ου | ο | εμελλον λαμβανειν οι πιστευσαντες εις αυτον ουπω γαρ ην πνευμα οτι ιησους | ουπω | ουδεπω | εδοξασθη |
| Joh. 7,43 | Joh. 7,43 σχισμα ουν εγενετο εν τω οχλω δι αυτον |
| Joh. 7,44 | Joh. 7,44 τινες δε ηθελον εξ αυτων πιασαι αυτον αλλ ουδεις | εβαλεν | επεβαλεν | επ αυτον τας χειρας |
| Joh. 7,45 | Joh. 7,45 ηλθον ουν οι υπηρεται προς τους αρχιερεις και φαρισαιους και ειπον αυτοις εκεινοι δια τι ουκ ηγαγετε αυτον |
| Joh. 7,47 | Joh. 7,47 απεκριθησαν ουν | αυτοις | αυτοις | οι φαρισαιοι μη και υμεις πεπλανησθε |
| Joh. 7,48 | Joh. 7,48 μη τις εκ των αρχοντων επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων |
| Joh. 7,50 | Joh. 7,50 λεγει νικοδημος προς αυτους ο ελθων προς αυτον το | προτερον εις ων εξ αυτων |
| Joh. 7,51 | Joh. 7,51 μη ο νομος ημων κρινει τον ανθρωπον εαν μη ακουση πρωτον παρ αυτου και γνω τι ποιει |
| Joh. 7,52 | Joh. 7,52 απεκριθησαν και ειπαν αυτω μη και συ εκ της γαλιλαιας ει εραυνησον και ιδε οτι εκ της γαλιλαιας προφητης ουκ εγειρεται |
| Joh. 7,53 | Joh. 7,53 και επορευθησαν εκαστος εις τον οικον αυτου |
| Joh. 8,2 | Joh. 8,2 ορθρου δε παλιν παρεγενετο εις το ιερον | και | και | πας ο λαος ηρχετο προς αυτον και καθισας εδιδασκεν | αυτους | αυτους | |
| Joh. 8,3 | Joh. 8,3 αγουσιν δε οι γραμματεις και οι φαρισαιοι γυναικα επι μοιχεια κατειλημμενην και στησαντες αυτην εν μεσω |
| Joh. 8,4 | Joh. 8,4 λεγουσιν αυτω διδασκαλε αυτη η γυνη κατειληπται επ αυτοφωρω μοιχευομενη |
| Joh. 8,6 | Joh. 8,6 | τουτο | τουτο | δε ελεγον πειραζοντες αυτον ινα εχωσιν κατηγορειν | αυτου | αυτου | ο δε ιησους κατω κυψας τω δακτυλω κατεγραφεν εις την γην |
| Joh. 8,7 | Joh. 8,7 ως δε επεμενον ερωτωντες | αυτον | αυτον | ανεκυψεν και ειπεν | αυτοις | αυτοις | ο αναμαρτητος υμων πρωτος επ αυτην βαλετω λιθον |
| Joh. 8,10 | Joh. 8,10 ανακυψας δε ο ιησους ειπεν αυτη γυναι που εισιν ουδεις σε κατεκρινεν |
| Joh. 8,12 | Joh. 8,12 παλιν ουν αυτοις ελαλησεν | ο | ο | ιησους λεγων εγω ειμι το φως του κοσμου ο ακολουθων | μοι | εμοι | ου μη περιπατηση εν τη σκοτια αλλ εξει το φως της ζωης |
| Joh. 8,13 | Joh. 8,13 ειπον ουν αυτω οι φαρισαιοι συ περι σεαυτου μαρτυρεις η μαρτυρια σου ουκ εστιν αληθης |
| Joh. 8,14 | Joh. 8,14 απεκριθη ιησους και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου αληθης εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω υμεις δε ουκ οιδατε ποθεν ερχομαι η που υπαγω |
| Joh. 8,19 | Joh. 8,19 ελεγον ουν αυτω που εστιν ο πατηρ σου απεκριθη ιησους ουτε εμε οιδατε ουτε τον πατερα μου ει εμε ηδειτε και τον πατερα μου αν ηδειτε |
| Joh. 8,20 | Joh. 8,20 ταυτα τα ρηματα ελαλησεν εν τω γαζοφυλακιω διδασκων εν τω ιερω και ουδεις επιασεν αυτον οτι ουπω εληλυθει η ωρα αυτου |
| Joh. 8,21 | Joh. 8,21 ειπεν ουν παλιν αυτοις εγω υπαγω και ζητησετε με και εν τη αμαρτια υμων αποθανεισθε οπου εγω υπαγω υμεις ου δυνασθε ελθειν |
| Joh. 8,23 | Joh. 8,23 και ελεγεν αυτοις υμεις εκ των κατω εστε εγω εκ των ανω ειμι υμεις εκ τουτου του κοσμου εστε εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου τουτου |
| Joh. 8,25 | Joh. 8,25 ελεγον ουν αυτω συ τις ει ειπεν αυτοις | ο | ο | ιησους την αρχην ο τι και λαλω υμιν |
| Joh. 8,26 | Joh. 8,26 πολλα εχω περι υμων λαλειν και κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθης εστιν καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα λαλω εις τον κοσμον |
| Joh. 8,27 | Joh. 8,27 ουκ εγνωσαν οτι τον πατερα αυτοις ελεγεν |
| Joh. 8,28 | Joh. 8,28 ειπεν ουν αυτοις | ο ιησους οταν υψωσητε τον υιον του ανθρωπου τοτε γνωσεσθε οτι εγω ειμι και απ εμαυτου ποιω ουδεν αλλα καθως εδιδαξεν με ο πατηρ ταυτα λαλω |
| Joh. 8,29 | Joh. 8,29 και ο πεμψας με μετ εμου εστιν ουκ αφηκεν με μονον οτι εγω τα αρεστα αυτω ποιω παντοτε |
| Joh. 8,30 | Joh. 8,30 ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον |
| Joh. 8,31 | Joh. 8,31 ελεγεν ουν ο ιησους προς τους πεπιστευκοτας αυτω ιουδαιους εαν υμεις μεινητε εν τω λογω τω εμω αληθως μαθηται μου εστε |
| Joh. 8,33 | Joh. 8,33 απεκριθησαν προς αυτον σπερμα αβρααμ εσμεν και ουδενι δεδουλευκαμεν πωποτε πως συ λεγεις οτι ελευθεροι γενησεσθε |
| Joh. 8,34 | Joh. 8,34 απεκριθη αυτοις | ο | ο | ιησους αμην αμην λεγω υμιν οτι πας ο ποιων την αμαρτιαν δουλος εστιν | της αμαρτιας | της αμαρτιας | |
| Joh. 8,39 | Joh. 8,39 απεκριθησαν και ειπαν αυτω ο πατηρ ημων αβρααμ εστιν λεγει αυτοις | ο | ο | ιησους ει τεκνα του αβρααμ εστε τα εργα του αβρααμ | ποιειτε | εποιειτε | |
| Joh. 8,41 | Joh. 8,41 υμεις ποιειτε τα εργα του πατρος υμων ειπαν ουν | αυτω ημεις εκ πορνειας | ουκ εγεννηθημεν | ου γεγεννημεθα | ενα πατερα εχομεν τον θεον |
| Joh. 8,42 | Joh. 8,42 ειπεν αυτοις | ο | ο | ιησους ει ο θεος πατηρ υμων ην ηγαπατε αν εμε εγω γαρ εκ του θεου εξηλθον και ηκω ουδε γαρ απ εμαυτου εληλυθα αλλ εκεινος με απεστειλεν |
| Joh. 8,44 | Joh. 8,44 υμεις εκ του πατρος του διαβολου εστε και τας επιθυμιας του πατρος υμων θελετε ποιειν εκεινος ανθρωποκτονος ην απ αρχης και εν τη αληθεια ουκ εστηκεν οτι ουκ εστιν αληθεια εν αυτω οταν λαλη το ψευδος εκ των ιδιων λαλει οτι ψευστης εστιν και ο πατηρ αυτου |
| Joh. 8,48 | Joh. 8,48 απεκριθησαν οι ιουδαιοι και ειπαν αυτω ου καλως λεγομεν ημεις οτι σαμαριτης ει συ και δαιμονιον εχεις |
| Joh. 8,52 | Joh. 8,52 ειπον ουν | αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ απεθανεν και οι προφηται και συ λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρηση ου μη γευσηται θανατου εις τον αιωνα |
| Joh. 8,55 | Joh. 8,55 και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον καν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος υμιν ψευστης αλλα οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω |
| Joh. 8,57 | Joh. 8,57 ειπον ουν οι ιουδαιοι προς αυτον πεντηκοντα ετη ουπω εχεις και αβρααμ εωρακας |
| Joh. 8,58 | Joh. 8,58 ειπεν αυτοις ιησους αμην αμην λεγω υμιν πριν αβρααμ γενεσθαι εγω ειμι |
| Joh. 8,59 | Joh. 8,59 ηραν ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον ιησους δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου |
| Joh. 9,2 | Joh. 9,2 και ηρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες ραββι τις ημαρτεν ουτος η οι γονεις αυτου ινα τυφλος γεννηθη |
| Joh. 9,3 | Joh. 9,3 απεκριθη ιησους ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου αλλ ινα φανερωθη τα εργα του θεου εν αυτω |
| Joh. 9,6 | Joh. 9,6 ταυτα ειπων επτυσεν χαμαι και εποιησεν πηλον εκ του πτυσματος και | επεθηκεν | επεχρισεν | αυτου τον πηλον επι τους οφθαλμους |
| Joh. 9,7 | Joh. 9,7 και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ ο ερμηνευεται απεσταλμενος απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθεν βλεπων |
| Joh. 9,8 | Joh. 9,8 οι ουν γειτονες και οι θεωρουντες αυτον το προτερον οτι προσαιτης ην ελεγον ουχ ουτος εστιν ο καθημενος και προσαιτων |
| Joh. 9,9 | Joh. 9,9 αλλοι ελεγον οτι ουτος εστιν αλλοι ελεγον ουχι αλλα ομοιος αυτω εστιν εκεινος ελεγεν οτι εγω ειμι |
| Joh. 9,10 | Joh. 9,10 ελεγον ουν αυτω πως ουν ηνεωχθησαν σου οι οφθαλμοι |
| Joh. 9,12 | Joh. 9,12 και ειπαν αυτω που εστιν εκεινος λεγει ουκ οιδα |
| Joh. 9,13 | Joh. 9,13 αγουσιν αυτον προς τους φαρισαιους τον ποτε τυφλον |
| Joh. 9,14 | Joh. 9,14 ην δε σαββατον εν η ημερα τον πηλον εποιησεν ο ιησους και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους |
| Joh. 9,15 | Joh. 9,15 παλιν ουν ηρωτων αυτον και οι φαρισαιοι πως ανεβλεψεν ο δε ειπεν αυτοις πηλον επεθηκεν μου επι τους οφθαλμους και ενιψαμην και βλεπω |
| Joh. 9,16 | Joh. 9,16 ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες ουκ εστιν ουτος παρα θεου ο ανθρωπος οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι δε ελεγον πως δυναται ανθρωπος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις |
| Joh. 9,17 | Joh. 9,17 λεγουσιν ουν τω τυφλω παλιν τι συ λεγεις περι αυτου οτι ηνεωξεν σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν |
| Joh. 9,18 | Joh. 9,18 ουκ επιστευσαν ουν οι ιουδαιοι περι αυτου οτι ην τυφλος και ανεβλεψεν εως οτου εφωνησαν τους γονεις αυτου του αναβλεψαντος |
| Joh. 9,19 | Joh. 9,19 και ηρωτησαν αυτους λεγοντες ουτος εστιν ο υιος υμων ον υμεις λεγετε οτι τυφλος εγεννηθη πως ουν βλεπει αρτι |
| Joh. 9,20 | Joh. 9,20 απεκριθησαν ουν οι γονεις αυτου και ειπαν οιδαμεν οτι ουτος εστιν ο υιος ημων και οτι τυφλος εγεννηθη |
| Joh. 9,21 | Joh. 9,21 πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνοιξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδαμεν αυτον ερωτησατε ηλικιαν εχει αυτος περι εαυτου λαλησει |
| Joh. 9,22 | Joh. 9,22 ταυτα ειπαν οι γονεις αυτου οτι εφοβουντο τους ιουδαιους ηδη γαρ συνετεθειντο οι ιουδαιοι ινα εαν τις αυτον ομολογηση χριστον αποσυναγωγος γενηται |
| Joh. 9,23 | Joh. 9,23 δια τουτο οι γονεις αυτου ειπαν οτι ηλικιαν εχει αυτον επερωτησατε |
| Joh. 9,24 | Joh. 9,24 εφωνησαν ουν τον ανθρωπον εκ δευτερου ος ην τυφλος και ειπαν αυτω δος δοξαν τω θεω ημεις οιδαμεν οτι ουτος ο ανθρωπος αμαρτωλος εστιν |
| Joh. 9,26 | Joh. 9,26 ειπον ουν αυτω τι εποιησεν σοι πως ηνοιξεν σου τους οφθαλμους |
| Joh. 9,27 | Joh. 9,27 απεκριθη αυτοις ειπον υμιν ηδη και ουκ ηκουσατε τι παλιν θελετε ακουειν μη και υμεις θελετε αυτου μαθηται γενεσθαι |
| Joh. 9,28 | Joh. 9,28 και ελοιδορησαν αυτον και ειπον συ μαθητης ει εκεινου ημεις δε του μωυσεως εσμεν μαθηται |
| Joh. 9,30 | Joh. 9,30 απεκριθη ο ανθρωπος και ειπεν αυτοις εν τουτω γαρ το θαυμαστον εστιν οτι υμεις ουκ οιδατε ποθεν εστιν και ηνοιξεν μου τους οφθαλμους |
| Joh. 9,31 | Joh. 9,31 οιδαμεν οτι | ο θεος αμαρτωλων | αμαρτωλων ο θεος | ουκ ακουει αλλ εαν τις θεοσεβης η και το θελημα αυτου ποιη τουτου ακουει |
| Joh. 9,34 | Joh. 9,34 απεκριθησαν και ειπαν αυτω εν αμαρτιαις συ εγεννηθης ολος και συ διδασκεις ημας και εξεβαλον αυτον εξω |
| Joh. 9,35 | Joh. 9,35 ηκουσεν ιησους οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν συ πιστευεις εις τον υιον του ανθρωπου |
| Joh. 9,36 | Joh. 9,36 απεκριθη εκεινος | και ειπεν | και ειπεν | και τις εστιν κυριε ινα πιστευσω εις αυτον |
| Joh. 9,37 | Joh. 9,37 ειπεν αυτω ο ιησους και εωρακας αυτον και ο λαλων μετα σου εκεινος εστιν |
| Joh. 9,38 | Joh. 9,38 ο δε εφη πιστευω κυριε και προσεκυνησεν αυτω |
| Joh. 9,40 | Joh. 9,40 ηκουσαν εκ των φαρισαιων ταυτα οι μετ αυτου οντες και ειπον αυτω μη και ημεις τυφλοι εσμεν |
| Joh. 9,41 | Joh. 9,41 ειπεν αυτοις | ο | ο | ιησους ει τυφλοι ητε ουκ αν ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι βλεπομεν η αμαρτια υμων μενει |
| Joh. 10,3 | Joh. 10,3 τουτω ο θυρωρος ανοιγει και τα προβατα της φωνης αυτου ακουει και τα ιδια προβατα φωνει κατ ονομα και εξαγει αυτα |
| Joh. 10,4 | Joh. 10,4 οταν τα ιδια παντα εκβαλη εμπροσθεν αυτων πορευεται και τα προβατα αυτω ακολουθει οτι οιδασιν την φωνην αυτου |
| Joh. 10,5 | Joh. 10,5 αλλοτριω δε ου μη ακολουθησουσιν αλλα φευξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασιν των αλλοτριων την φωνην |
| Joh. 10,6 | Joh. 10,6 ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοις ο ιησους εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει αυτοις |
| Joh. 10,8 | Joh. 10,8 παντες οσοι ηλθον | προ εμου | προ εμου | κλεπται εισιν και λησται αλλ ουκ ηκουσαν αυτων τα προβατα |
| Joh. 10,11 | Joh. 10,11 εγω ειμι ο ποιμην ο καλος ο ποιμην ο καλος την ψυχην αυτου τιθησιν υπερ των προβατων |
| Joh. 10,12 | Joh. 10,12 ο μισθωτος και ουκ ων ποιμην ου ουκ εστιν τα προβατα ιδια θεωρει τον λυκον ερχομενον και αφιησιν τα προβατα και φευγει και ο λυκος αρπαζει αυτα και σκορπιζει |
| Joh. 10,13 | Joh. 10,13 οτι μισθωτος εστιν και ου μελει αυτω περι των προβατων |
| Joh. 10,17 | Joh. 10,17 δια τουτο με ο πατηρ αγαπα οτι εγω τιθημι την ψυχην μου ινα παλιν λαβω αυτην |
| Joh. 10,18 | Joh. 10,18 ουδεις | ηρεν | αιρει | αυτην απ εμου αλλ εγω τιθημι αυτην απ εμαυτου εξουσιαν εχω θειναι αυτην και εξουσιαν εχω παλιν λαβειν αυτην ταυτην την εντολην ελαβον παρα του πατρος μου |
| Joh. 10,20 | Joh. 10,20 ελεγον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μαινεται τι αυτου ακουετε |
| Joh. 10,24 | Joh. 10,24 εκυκλωσαν ουν αυτον οι ιουδαιοι και ελεγον αυτω εως ποτε την ψυχην ημων αιρεις ει συ ει ο χριστος | ειπον | ειπε | ημιν παρρησια |
| Joh. 10,25 | Joh. 10,25 απεκριθη αυτοις | ο | ο | ιησους ειπον υμιν και ου πιστευετε τα εργα α εγω ποιω εν τω ονοματι του πατρος μου ταυτα μαρτυρει περι εμου |
| Joh. 10,27 | Joh. 10,27 τα προβατα τα εμα της φωνης μου ακουουσιν καγω γινωσκω αυτα και ακολουθουσιν μοι |
| Joh. 10,28 | Joh. 10,28 καγω διδωμι αυτοις ζωην αιωνιον και ου μη απολωνται εις τον αιωνα και ουχ αρπασει τις αυτα εκ της χειρος μου |
| Joh. 10,31 | Joh. 10,31 εβαστασαν παλιν λιθους οι ιουδαιοι ινα λιθασωσιν αυτον |
| Joh. 10,32 | Joh. 10,32 απεκριθη αυτοις ο ιησους πολλα εργα | εδειξα υμιν καλα | καλα εδειξα υμιν | εκ του πατρος δια ποιον αυτων εργον εμε λιθαζετε |
| Joh. 10,33 | Joh. 10,33 απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι περι καλου εργου ου λιθαζομεν σε αλλα περι βλασφημιας και οτι συ ανθρωπος ων ποιεις σεαυτον θεον |
| Joh. 10,34 | Joh. 10,34 απεκριθη αυτοις ο ιησους ουκ εστιν γεγραμμενον εν τω νομω υμων οτι εγω ειπα θεοι εστε |
| Joh. 10,39 | Joh. 10,39 εζητουν ουν αυτον παλιν πιασαι και εξηλθεν εκ της χειρος αυτων |
| Joh. 10,41 | Joh. 10,41 και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης μεν σημειον εποιησεν ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιωαννης περι τουτου αληθη ην |
| Joh. 10,42 | Joh. 10,42 και πολλοι επιστευσαν εις αυτον εκει |
| Joh. 11,1 | Joh. 11,1 ην δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης |
| Joh. 11,2 | Joh. 11,2 ην δε μαριαμ η αλειψασα τον κυριον μυρω και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις θριξιν αυτης ης ο αδελφος λαζαρος ησθενει |
| Joh. 11,3 | Joh. 11,3 απεστειλαν ουν αι αδελφαι προς αυτον λεγουσαι κυριε ιδε ον φιλεις ασθενει |
| Joh. 11,4 | Joh. 11,4 ακουσας δε ο ιησους ειπεν αυτη η ασθενεια ουκ εστιν προς θανατον αλλ υπερ της δοξης του θεου ινα δοξασθη ο υιος του θεου δι αυτης |
| Joh. 11,5 | Joh. 11,5 ηγαπα δε ο ιησους την μαρθαν και την αδελφην αυτης και τον λαζαρον |
| Joh. 11,8 | Joh. 11,8 λεγουσιν αυτω οι μαθηται ραββι νυν εζητουν σε λιθασαι οι ιουδαιοι και παλιν υπαγεις εκει |
| Joh. 11,10 | Joh. 11,10 εαν δε τις περιπατη εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτω |
| Joh. 11,11 | Joh. 11,11 ταυτα ειπεν και μετα τουτο λεγει αυτοις λαζαρος ο φιλος ημων κεκοιμηται αλλα πορευομαι ινα εξυπνισω αυτον |
| Joh. 11,12 | Joh. 11,12 ειπαν ουν οι μαθηται αυτω κυριε ει κεκοιμηται σωθησεται |
| Joh. 11,13 | Joh. 11,13 ειρηκει δε ο ιησους περι του θανατου αυτου εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμησεως του υπνου λεγει |
| Joh. 11,14 | Joh. 11,14 τοτε ουν ειπεν αυτοις ο ιησους παρρησια λαζαρος απεθανεν |
| Joh. 11,15 | Joh. 11,15 και χαιρω δι υμας ινα πιστευσητε οτι ουκ ημην εκει αλλα αγωμεν προς αυτον |
| Joh. 11,16 | Joh. 11,16 ειπεν ουν θωμας ο λεγομενος διδυμος τοις συμμαθηταις αγωμεν και ημεις ινα αποθανωμεν μετ αυτου |
| Joh. 11,17 | Joh. 11,17 ελθων ουν ο ιησους ευρεν αυτον τεσσαρας ηδη ημερας εχοντα εν τω μνημειω |
| Joh. 11,19 | Joh. 11,19 πολλοι δε εκ των ιουδαιων εληλυθεισαν προς την μαρθαν και μαριαμ ινα παραμυθησωνται αυτας περι του αδελφου |
| Joh. 11,20 | Joh. 11,20 η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ιησους ερχεται υπηντησεν αυτω μαριαμ δε εν τω οικω εκαθεζετο |
| Joh. 11,23 | Joh. 11,23 λεγει αυτη ο ιησους αναστησεται ο αδελφος σου |
| Joh. 11,24 | Joh. 11,24 λεγει αυτω η μαρθα οιδα οτι αναστησεται εν τη αναστασει εν τη εσχατη ημερα |
| Joh. 11,25 | Joh. 11,25 ειπεν αυτη ο ιησους εγω ειμι η αναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται |
| Joh. 11,27 | Joh. 11,27 λεγει αυτω ναι κυριε εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χριστος ο υιος του θεου ο εις τον κοσμον ερχομενος |
| Joh. 11,28 | Joh. 11,28 και τουτο ειπουσα απηλθεν και εφωνησεν μαριαμ την αδελφην αυτης λαθρα ειπουσα ο διδασκαλος παρεστιν και φωνει σε |
| Joh. 11,29 | Joh. 11,29 εκεινη δε ως ηκουσεν ηγερθη ταχυ και ηρχετο προς αυτον |
| Joh. 11,30 | Joh. 11,30 ουπω δε εληλυθει ο ιησους εις την κωμην αλλ ην ετι εν τω τοπω οπου υπηντησεν αυτω η μαρθα |
| Joh. 11,31 | Joh. 11,31 οι ουν ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαμ οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτη δοξαντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυση εκει |
| Joh. 11,32 | Joh. 11,32 η ουν μαριαμ ως ηλθεν οπου ην ιησους ιδουσα αυτον επεσεν αυτου προς τους ποδας λεγουσα αυτω κυριε ει ης ωδε ουκ αν μου απεθανεν ο αδελφος |
| Joh. 11,33 | Joh. 11,33 ιησους ουν ως ειδεν αυτην κλαιουσαν και τους συνελθοντας αυτη ιουδαιους κλαιοντας ενεβριμησατο τω πνευματι και εταραξεν εαυτον |
| Joh. 11,34 | Joh. 11,34 και ειπεν που τεθεικατε αυτον λεγουσιν αυτω κυριε ερχου και ιδε |
| Joh. 11,36 | Joh. 11,36 ελεγον ουν οι ιουδαιοι ιδε πως εφιλει αυτον |
| Joh. 11,37 | Joh. 11,37 τινες δε εξ αυτων ειπαν ουκ εδυνατο ουτος ο ανοιξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα και ουτος μη αποθανη |
| Joh. 11,38 | Joh. 11,38 ιησους ουν παλιν εμβριμωμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτω |
| Joh. 11,39 | Joh. 11,39 λεγει ο ιησους αρατε τον λιθον λεγει αυτω η αδελφη του τετελευτηκοτος μαρθα κυριε ηδη οζει τεταρταιος γαρ εστιν |
| Joh. 11,40 | Joh. 11,40 λεγει αυτη ο ιησους ουκ ειπον σοι οτι εαν πιστευσης οψη την δοξαν του θεου |
| Joh. 11,44 | Joh. 11,44 εξηλθεν ο τεθνηκως δεδεμενος τους ποδας και τας χειρας κειριαις και η οψις αυτου σουδαριω περιεδεδετο λεγει | ο ιησους αυτοις | αυτοις ο ιησους | λυσατε αυτον και αφετε αυτον υπαγειν |
| Joh. 11,45 | Joh. 11,45 πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοντες προς την μαριαμ και θεασαμενοι | ο | α | εποιησεν επιστευσαν εις αυτον |
| Joh. 11,46 | Joh. 11,46 τινες δε εξ αυτων απηλθον προς τους φαρισαιους και ειπαν αυτοις α εποιησεν ιησους |
| Joh. 11,48 | Joh. 11,48 εαν αφωμεν αυτον ουτως παντες πιστευσουσιν εις αυτον και ελευσονται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων και τον τοπον και το εθνος |
| Joh. 11,49 | Joh. 11,49 εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν |
| Joh. 11,53 | Joh. 11,53 απ εκεινης ουν της ημερας εβουλευσαντο ινα αποκτεινωσιν αυτον |
| Joh. 11,57 | Joh. 11,57 δεδωκεισαν δε οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολας ινα εαν τις γνω που εστιν μηνυση οπως πιασωσιν αυτον |
| Joh. 12,2 | Joh. 12,2 εποιησαν ουν αυτω δειπνον εκει και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις ην εκ των ανακειμενων συν αυτω |
| Joh. 12,3 | Joh. 12,3 η ουν μαριαμ λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πιστικης πολυτιμου ηλειψεν τους ποδας | του | του | ιησου και εξεμαξεν ταις θριξιν αυτης τους ποδας αυτου η δε οικια επληρωθη εκ της οσμης του μυρου |
| Joh. 12,4 | Joh. 12,4 λεγει | δε | δε | ιουδας ο ισκαριωτης εις εκ | των μαθητων αυτου ο μελλων αυτον παραδιδοναι |
| Joh. 12,6 | Joh. 12,6 ειπεν δε τουτο ουχ οτι περι των πτωχων εμελεν αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και το γλωσσοκομον εχων τα βαλλομενα εβασταζεν |
| Joh. 12,7 | Joh. 12,7 ειπεν ουν ο ιησους αφες αυτην ινα εις την ημεραν του ενταφιασμου μου τηρηση αυτο |
| Joh. 12,11 | Joh. 12,11 οτι πολλοι δι αυτον υπηγον των ιουδαιων και επιστευον εις τον ιησουν |
| Joh. 12,13 | Joh. 12,13 ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλθον εις υπαντησιν αυτω και εκραυγαζον ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυριου | και | και | ο βασιλευς του ισραηλ |
| Joh. 12,14 | Joh. 12,14 ευρων δε ο ιησους οναριον εκαθισεν επ αυτο καθως εστιν γεγραμμενον |
| Joh. 12,16 | Joh. 12,16 ταυτα ουκ εγνωσαν αυτου οι μαθηται το πρωτον αλλ οτε εδοξασθη ιησους τοτε εμνησθησαν οτι ταυτα ην επ αυτω γεγραμμενα και ταυτα εποιησαν αυτω |
| Joh. 12,17 | Joh. 12,17 εμαρτυρει ουν ο οχλος ο ων μετ αυτου οτε τον λαζαρον εφωνησεν εκ του μνημειου και ηγειρεν αυτον εκ νεκρων |
| Joh. 12,18 | Joh. 12,18 δια τουτο | και | και | υπηντησεν αυτω ο οχλος οτι ηκουσαν τουτο αυτον πεποιηκεναι το σημειον |
| Joh. 12,19 | Joh. 12,19 οι ουν φαρισαιοι ειπαν προς εαυτους θεωρειτε οτι ουκ ωφελειτε ουδεν ιδε ο κοσμος οπισω αυτου απηλθεν |
| Joh. 12,21 | Joh. 12,21 ουτοι ουν προσηλθον φιλιππω τω απο βηθσαιδα της γαλιλαιας και ηρωτων αυτον λεγοντες κυριε θελομεν τον ιησουν ιδειν |
| Joh. 12,23 | Joh. 12,23 ο δε ιησους αποκρινεται αυτοις λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υιος του ανθρωπου |
| Joh. 12,24 | Joh. 12,24 αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων εις την γην αποθανη αυτος μονος μενει εαν δε αποθανη πολυν καρπον φερει |
| Joh. 12,25 | Joh. 12,25 ο φιλων την ψυχην αυτου απολλυει αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην |
| Joh. 12,26 | Joh. 12,26 εαν εμοι τις διακονη εμοι ακολουθειτω και οπου ειμι εγω εκει και ο διακονος ο εμος εσται εαν τις εμοι διακονη τιμησει αυτον ο πατηρ |
| Joh. 12,29 | Joh. 12,29 ο | ουν | ουν | οχλος ο εστως και ακουσας ελεγεν βροντην γεγονεναι αλλοι ελεγον αγγελος αυτω λελαληκεν |
| Joh. 12,34 | Joh. 12,34 απεκριθη ουν αυτω ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χριστος μενει εις τον αιωνα και πως λεγεις συ οτι δει υψωθηναι τον υιον του ανθρωπου τις εστιν ουτος ο υιος του ανθρωπου |
| Joh. 12,35 | Joh. 12,35 ειπεν ουν αυτοις ο ιησους ετι μικρον χρονον το φως εν υμιν εστιν περιπατειτε ως το φως εχετε ινα μη σκοτια υμας καταλαβη και ο περιπατων εν τη σκοτια ουκ οιδεν που υπαγει |
| Joh. 12,36 | Joh. 12,36 ως το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθε ταυτα ελαλησεν ιησους και απελθων εκρυβη απ αυτων |
| Joh. 12,37 | Joh. 12,37 τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευον εις αυτον |
| Joh. 12,40 | Joh. 12,40 τετυφλωκεν αυτων τους οφθαλμους και επωρωσεν αυτων την καρδιαν ινα μη ιδωσιν τοις οφθαλμοις και νοησωσιν τη καρδια και στραφωσιν και ιασομαι αυτους |
| Joh. 12,41 | Joh. 12,41 ταυτα ειπεν ησαιας οτι ειδεν την δοξαν αυτου και ελαλησεν περι αυτου |
| Joh. 12,42 | Joh. 12,42 ομως μεντοι και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ωμολογουν ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται |
| Joh. 12,47 | Joh. 12,47 και εαν τις μου ακουση των ρηματων και μη φυλαξη εγω ου κρινω αυτον ου γαρ ηλθον ινα κρινω τον κοσμον αλλ ινα σωσω τον κοσμον |
| Joh. 12,48 | Joh. 12,48 ο αθετων εμε και μη λαμβανων τα ρηματα μου εχει τον κρινοντα αυτον ο λογος ον ελαλησα εκεινος κρινει αυτον εν τη εσχατη ημερα |
| Joh. 12,49 | Joh. 12,49 οτι εγω εξ εμαυτου ουκ ελαλησα αλλ ο πεμψας με πατηρ αυτος μοι εντολην δεδωκεν τι ειπω και τι λαλησω |
| Joh. 12,50 | Joh. 12,50 και οιδα οτι η εντολη αυτου ζωη αιωνιος εστιν α ουν εγω λαλω καθως ειρηκεν μοι ο πατηρ ουτως λαλω |
| Joh. 13,1 | Joh. 13,1 προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ιησους οτι ηλθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πατερα αγαπησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος ηγαπησεν αυτους |
| Joh. 13,2 | Joh. 13,2 και δειπνου γινομενου του διαβολου ηδη βεβληκοτος εις την καρδιαν ινα παραδοι αυτον ιουδας σιμωνος | ισκαριωτης | ισκαριωτου | |
| Joh. 13,3 | Joh. 13,3 ειδως οτι παντα εδωκεν αυτω ο πατηρ εις τας χειρας και οτι απο θεου εξηλθεν και προς τον θεον υπαγει |
| Joh. 13,6 | Joh. 13,6 ερχεται ουν προς σιμωνα πετρον λεγει αυτω κυριε συ μου νιπτεις τους ποδας |
| Joh. 13,7 | Joh. 13,7 απεκριθη ιησους και ειπεν αυτω ο εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτι γνωση δε μετα ταυτα |
| Joh. 13,8 | Joh. 13,8 λεγει αυτω πετρος ου μη νιψης μου τους ποδας εις τον αιωνα απεκριθη ιησους αυτω εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου |
| Joh. 13,9 | Joh. 13,9 λεγει αυτω σιμων πετρος κυριε μη τους ποδας μου μονον αλλα και τας χειρας και την κεφαλην |
| Joh. 13,10 | Joh. 13,10 λεγει αυτω ο | ιησους ο λελουμενος ουκ εχει χρειαν | ει μη τους ποδας | ει μη τους ποδας | νιψασθαι αλλ εστιν καθαρος ολος και υμεις καθαροι εστε αλλ ουχι παντες |
| Joh. 13,11 | Joh. 13,11 ηδει γαρ τον παραδιδοντα αυτον δια τουτο ειπεν οτι ουχι παντες καθαροι εστε |
| Joh. 13,12 | Joh. 13,12 οτε ουν ενιψεν τους ποδας αυτων | και | και | ελαβεν τα ιματια αυτου και ανεπεσεν παλιν ειπεν αυτοις γινωσκετε τι πεποιηκα υμιν |
| Joh. 13,16 | Joh. 13,16 αμην αμην λεγω υμιν ουκ εστιν δουλος μειζων του κυριου αυτου ουδε αποστολος μειζων του πεμψαντος αυτον |
| Joh. 13,17 | Joh. 13,17 ει ταυτα οιδατε μακαριοι εστε εαν ποιητε αυτα |
| Joh. 13,18 | Joh. 13,18 ου περι παντων υμων λεγω εγω οιδα τινας εξελεξαμην αλλ ινα η γραφη πληρωθη ο τρωγων μου τον αρτον επηρεν επ εμε την πτερναν αυτου |
| Joh. 13,23 | Joh. 13,23 ην ανακειμενος εις εκ των μαθητων αυτου εν τω κολπω του ιησου ον ηγαπα | ο | ο | ιησους |
| Joh. 13,24 | Joh. 13,24 νευει ουν τουτω σιμων πετρος | και λεγει αυτω ειπε τις εστιν | πυθεσθαι τις αν ειη | περι ου λεγει |
| Joh. 13,25 | Joh. 13,25 αναπεσων ουν | εκεινος ουτως επι το στηθος του ιησου λεγει αυτω κυριε τις εστιν |
| Joh. 13,26 | Joh. 13,26 αποκρινεται | ουν| ο ιησους εκεινος εστιν ω εγω βαψω το ψωμιον και δωσω αυτω βαψας ουν | το ψωμιον λαμβανει και | το ψωμιον λαμβανει και | διδωσιν ιουδα σιμωνος ισκαριωτου |
| Joh. 13,27 | Joh. 13,27 και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο σατανας λεγει ουν αυτω ο | ιησους ο ποιεις ποιησον ταχιον |
| Joh. 13,28 | Joh. 13,28 τουτο δε ουδεις εγνω των ανακειμενων προς τι ειπεν αυτω |
| Joh. 13,29 | Joh. 13,29 τινες γαρ εδοκουν επει το γλωσσοκομον ειχεν ιουδας οτι λεγει αυτω ο | ιησους αγορασον ων χρειαν εχομεν εις την εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δω |
| Joh. 13,31 | Joh. 13,31 οτε ουν εξηλθεν λεγει ιησους νυν εδοξασθη ο υιος του ανθρωπου και ο θεος εδοξασθη εν αυτω |
| Joh. 13,32 | Joh. 13,32 ει ο θεος εδοξασθη εν αυτω | και ο θεος δοξασει αυτον εν αυτω και ευθυς δοξασει αυτον |
| Joh. 13,36 | Joh. 13,36 λεγει αυτω σιμων πετρος κυριε που υπαγεις απεκριθη αυτω | ιησους οπου υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι ακολουθησεις δε υστερον |
| Joh. 13,37 | Joh. 13,37 λεγει αυτω | ο | ο | πετρος κυριε δια τι ου δυναμαι σοι | ακολουθειν | ακολουθησαι | αρτι την ψυχην μου υπερ σου θησω |
| Joh. 14,5 | Joh. 14,5 λεγει αυτω θωμας κυριε ουκ οιδαμεν που υπαγεις πως | οιδαμεν την οδον | δυναμεθα την οδον ειδεναι | |
| Joh. 14,6 | Joh. 14,6 λεγει αυτω ο | ιησους εγω ειμι η οδος και η αληθεια και η ζωη ουδεις ερχεται προς τον πατερα ει μη δι εμου |
| Joh. 14,7 | Joh. 14,7 ει | εγνωκειτε | εγνωκατε | με και τον πατερα μου | αν ηδειτε | γνωσεσθε και | απ αρτι γινωσκετε αυτον και εωρακατε αυτον | |
| Joh. 14,8 | Joh. 14,8 λεγει αυτω φιλιππος κυριε δειξον ημιν τον πατερα και αρκει ημιν |
| Joh. 14,9 | Joh. 14,9 λεγει αυτω | ο | ο | ιησους | τοσουτον χρονον | τοσουτω χρονω | μεθ υμων ειμι και ουκ εγνωκας με φιλιππε ο εωρακως εμε εωρακεν τον πατερα πως συ λεγεις δειξον ημιν τον πατερα |
| Joh. 14,10 | Joh. 14,10 ου πιστευεις οτι εγω εν τω πατρι και ο πατηρ εν εμοι εστιν τα ρηματα α εγω λεγω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε πατηρ εν εμοι μενων ποιει τα εργα αυτου |
| Joh. 14,11 | Joh. 14,11 πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πατρι και ο πατηρ εν εμοι ει δε μη δια τα εργα αυτα πιστευετε |
| Joh. 14,17 | Joh. 14,17 το πνευμα της αληθειας ο ο κοσμος ου δυναται λαβειν οτι ου θεωρει αυτο ουδε γινωσκει υμεις γινωσκετε αυτο οτι παρ υμιν μενει και εν υμιν | εστιν | εσται | |
| Joh. 14,21 | Joh. 14,21 ο εχων τας εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πατρος μου καγω αγαπησω αυτον και εμφανισω αυτω εμαυτον |
| Joh. 14,22 | Joh. 14,22 λεγει αυτω ιουδας ουχ ο ισκαριωτης κυριε και | τι γεγονεν οτι ημιν μελλεις εμφανιζειν σεαυτον και ουχι τω κοσμω |
| Joh. 14,23 | Joh. 14,23 απεκριθη ιησους και ειπεν αυτω εαν τις αγαπα με τον λογον μου τηρησει και ο πατηρ μου αγαπησει αυτον και προς αυτον ελευσομεθα και μονην παρ αυτω ποιησομεθα |
| Joh. 15,2 | Joh. 15,2 παν κλημα εν εμοι μη φερον καρπον αιρει αυτο και παν το καρπον φερον καθαιρει αυτο ινα καρπον πλειονα φερη |
| Joh. 15,5 | Joh. 15,5 εγω ειμι η αμπελος υμεις τα κληματα ο μενων εν εμοι καγω εν αυτω ουτος φερει καρπον πολυν οτι χωρις εμου ου δυνασθε ποιειν ουδεν |
| Joh. 15,6 | Joh. 15,6 εαν μη τις μενη εν εμοι εβληθη εξω ως το κλημα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτα και εις το πυρ βαλλουσιν και καιεται |
| Joh. 15,10 | Joh. 15,10 εαν τας εντολας μου τηρησητε μενειτε εν τη αγαπη μου καθως εγω | του πατρος τας εντολας | τας εντολας του πατρος μου | τετηρηκα και μενω αυτου εν τη αγαπη |
| Joh. 15,13 | Joh. 15,13 μειζονα ταυτης αγαπην ουδεις εχει ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου |
| Joh. 15,15 | Joh. 15,15 ουκετι λεγω υμας δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδεν τι ποιει αυτου ο κυριος υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα παρα του πατρος μου εγνωρισα υμιν |
| Joh. 15,20 | Joh. 15,20 μνημονευετε του λογου ου εγω ειπον υμιν ουκ εστιν δουλος μειζων του κυριου αυτου ει εμε εδιωξαν και υμας διωξουσιν ει τον λογον μου ετηρησαν και τον υμετερον τηρησουσιν |
| Joh. 15,22 | Joh. 15,22 ει μη ηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχοσαν νυν δε προφασιν ουκ εχουσιν περι της αμαρτιας αυτων |
| Joh. 15,24 | Joh. 15,24 ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος εποιησεν αμαρτιαν ουκ ειχοσαν νυν δε και εωρακασιν και μεμισηκασιν και εμε και τον πατερα μου |
| Joh. 15,25 | Joh. 15,25 αλλ ινα πληρωθη ο λογος ο εν τω νομω αυτων γεγραμμενος οτι εμισησαν με δωρεαν |
| Joh. 16,4 | Joh. 16,4 αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα αυτων μνημονευητε αυτων οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε υμιν εξ αρχης ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην |
| Joh. 16,7 | Joh. 16,7 αλλ εγω την αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ μη απελθω ο παρακλητος | ου μη ελθη | ουκ ελευσεται | προς υμας εαν δε πορευθω πεμψω αυτον προς υμας |
| Joh. 16,17 | Joh. 16,17 ειπαν ουν εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους τι εστιν τουτο ο λεγει ημιν μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με και οτι υπαγω προς τον πατερα |
| Joh. 16,19 | Joh. 16,19 εγνω ο | ιησους οτι ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν αυτοις περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον μικρον και ου θεωρειτε με και παλιν μικρον και οψεσθε με |
| Joh. 16,21 | Joh. 16,21 η γυνη οταν τικτη λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γεννηση το παιδιον ουκετι μνημονευει της θλιψεως δια την χαραν οτι εγεννηθη ανθρωπος εις τον κοσμον |
| Joh. 16,27 | Joh. 16,27 αυτος γαρ ο πατηρ φιλει υμας οτι υμεις εμε πεφιληκατε και πεπιστευκατε οτι εγω παρα | του πατρος | του θεου | εξηλθον |
| Joh. 16,29 | Joh. 16,29 λεγουσιν οι μαθηται αυτου ιδε νυν εν παρρησια λαλεις και παροιμιαν ουδεμιαν λεγεις |
| Joh. 16,31 | Joh. 16,31 απεκριθη αυτοις ιησους αρτι πιστευετε |
| Joh. 17,1 | Joh. 17,1 ταυτα ελαλησεν ιησους και επαρας τους οφθαλμους αυτου εις τον ουρανον ειπεν πατερ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υιον ινα ο υιος δοξαση σε |
| Joh. 17,2 | Joh. 17,2 καθως εδωκας αυτω εξουσιαν πασης σαρκος ινα παν ο δεδωκας αυτω | δωσει | δωση | αυτοις ζωην αιωνιον |
| Joh. 17,6 | Joh. 17,6 εφανερωσα σου το ονομα τοις ανθρωποις ους εδωκας μοι εκ του κοσμου σοι ησαν καμοι αυτους εδωκας και τον λογον σου τετηρηκαν |
| Joh. 17,8 | Joh. 17,8 οτι τα ρηματα α εδωκας μοι δεδωκα αυτοις και αυτοι ελαβον και εγνωσαν αληθως οτι παρα σου εξηλθον και επιστευσαν οτι συ με απεστειλας |
| Joh. 17,9 | Joh. 17,9 εγω περι αυτων ερωτω ου περι του κοσμου ερωτω αλλα περι ων δεδωκας μοι οτι σοι εισιν |
| Joh. 17,10 | Joh. 17,10 και τα εμα παντα σα εστιν και τα σα εμα και δεδοξασμαι εν αυτοις |
| Joh. 17,11 | Joh. 17,11 και ουκετι ειμι εν τω κοσμω και αυτοι εν τω κοσμω εισιν καγω προς σε ερχομαι πατερ αγιε τηρησον αυτους εν τω ονοματι σου ω δεδωκας μοι ινα ωσιν εν καθως ημεις |
| Joh. 17,12 | Joh. 17,12 οτε ημην μετ αυτων εγω ετηρουν αυτους εν τω ονοματι σου ω δεδωκας μοι και εφυλαξα και ουδεις εξ αυτων απωλετο ει μη ο υιος της απωλειας ινα η γραφη πληρωθη |
| Joh. 17,14 | Joh. 17,14 εγω δεδωκα αυτοις τον λογον σου και ο κοσμος εμισησεν αυτους οτι ουκ εισιν εκ του κοσμου καθως εγω ουκ ειμι εκ του κοσμου |
| Joh. 17,15 | Joh. 17,15 ουκ ερωτω ινα αρης αυτους εκ του κοσμου αλλ ινα τηρησης αυτους εκ του πονηρου |
| Joh. 17,17 | Joh. 17,17 αγιασον αυτους εν τη αληθεια ο λογος ο σος αληθεια εστιν |
| Joh. 17,18 | Joh. 17,18 καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον |
| Joh. 17,19 | Joh. 17,19 και υπερ αυτων | εγω | εγω | αγιαζω εμαυτον ινα ωσιν και αυτοι ηγιασμενοι εν αληθεια |
| Joh. 17,20 | Joh. 17,20 ου περι τουτων δε ερωτω μονον αλλα και περι των πιστευοντων δια του λογου αυτων εις εμε |
| Joh. 17,21 | Joh. 17,21 ινα παντες εν ωσιν καθως συ | πατηρ | πατερ | εν εμοι καγω εν σοι ινα και αυτοι εν ημιν ωσιν ινα ο κοσμος πιστευη οτι συ με απεστειλας |
| Joh. 17,22 | Joh. 17,22 καγω την δοξαν ην δεδωκας μοι δεδωκα αυτοις ινα ωσιν εν καθως ημεις εν |
| Joh. 17,23 | Joh. 17,23 εγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσιν τετελειωμενοι εις εν ινα γινωσκη ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους καθως εμε ηγαπησας |
| Joh. 17,26 | Joh. 17,26 και εγνωρισα αυτοις το ονομα σου και γνωρισω ινα η αγαπη ην ηγαπησας με εν αυτοις η καγω εν αυτοις |
| Joh. 18,1 | Joh. 18,1 ταυτα ειπων ιησους εξηλθεν συν τοις μαθηταις αυτου περαν του χειμαρρου | των | του | κεδρων οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου |
| Joh. 18,2 | Joh. 18,2 ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι πολλακις συνηχθη ιησους εκει μετα των μαθητων αυτου |
| Joh. 18,4 | Joh. 18,4 ιησους ουν ειδως παντα τα ερχομενα επ αυτον εξηλθεν και λεγει αυτοις τινα ζητειτε |
| Joh. 18,5 | Joh. 18,5 απεκριθησαν αυτω ιησουν τον ναζωραιον λεγει αυτοις εγω ειμι ειστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτων |
| Joh. 18,6 | Joh. 18,6 ως ουν ειπεν αυτοις εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω και επεσαν χαμαι |
| Joh. 18,7 | Joh. 18,7 παλιν ουν επηρωτησεν αυτους τινα ζητειτε οι δε ειπαν ιησουν τον ναζωραιον |
| Joh. 18,9 | Joh. 18,9 ινα πληρωθη ο λογος ον ειπεν οτι ους δεδωκας μοι ουκ απωλεσα εξ αυτων ουδενα |
| Joh. 18,10 | Joh. 18,10 σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επαισεν τον του αρχιερεως δουλον και απεκοψεν αυτου το ωταριον το δεξιον ην δε ονομα τω δουλω μαλχος |
| Joh. 18,11 | Joh. 18,11 ειπεν ουν ο ιησους τω πετρω βαλε την μαχαιραν εις την θηκην το ποτηριον ο δεδωκεν μοι ο πατηρ ου μη πιω αυτο |
| Joh. 18,12 | Joh. 18,12 η ουν σπειρα και ο χιλιαρχος και οι υπηρεται των ιουδαιων συνελαβον τον ιησουν και εδησαν αυτον |
| Joh. 18,18 | Joh. 18,18 ειστηκεισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε και ο πετρος μετ αυτων εστως και θερμαινομενος |
| Joh. 18,19 | Joh. 18,19 ο ουν αρχιερευς ηρωτησεν τον ιησουν περι των μαθητων αυτου και περι της διδαχης αυτου |
| Joh. 18,20 | Joh. 18,20 απεκριθη αυτω ιησους εγω παρρησια λελαληκα τω κοσμω εγω παντοτε εδιδαξα εν συναγωγη και εν τω ιερω οπου παντες οι ιουδαιοι συνερχονται και εν κρυπτω ελαλησα ουδεν |
| Joh. 18,21 | Joh. 18,21 τι με ερωτας ερωτησον τους ακηκοοτας τι ελαλησα αυτοις ιδε ουτοι οιδασιν α ειπον εγω |
| Joh. 18,22 | Joh. 18,22 ταυτα δε αυτου ειποντος εις παρεστηκως των υπηρετων εδωκεν ραπισμα τω ιησου ειπων ουτως αποκρινη τω αρχιερει |
| Joh. 18,23 | Joh. 18,23 απεκριθη αυτω ιησους ει κακως ελαλησα μαρτυρησον περι του κακου ει δε καλως τι με δερεις |
| Joh. 18,24 | Joh. 18,24 απεστειλεν ουν αυτον ο αννας δεδεμενον προς καιαφαν τον αρχιερεα |
| Joh. 18,25 | Joh. 18,25 ην δε σιμων πετρος εστως και θερμαινομενος ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο εκεινος και ειπεν ουκ ειμι |
| Joh. 18,26 | Joh. 18,26 λεγει εις εκ των δουλων του αρχιερεως συγγενης ων ου απεκοψεν πετρος το ωτιον ουκ εγω σε ειδον εν τω κηπω μετ αυτου |
| Joh. 18,28 | Joh. 18,28 αγουσιν ουν τον ιησουν απο του καιαφα εις το πραιτωριον ην δε πρωι και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν αλλα φαγωσιν το πασχα |
| Joh. 18,29 | Joh. 18,29 εξηλθεν ουν ο πιλατος εξω προς αυτους και φησιν τινα κατηγοριαν φερετε κατα | του ανθρωπου τουτου |
| Joh. 18,30 | Joh. 18,30 απεκριθησαν και ειπαν αυτω ει μη ην ουτος κακον ποιων ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον |
| Joh. 18,31 | Joh. 18,31 ειπεν ουν αυτοις ο | πιλατος λαβετε αυτον υμεις και κατα τον νομον υμων κρινατε αυτον ειπον αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα |
| Joh. 18,33 | Joh. 18,33 εισηλθεν ουν παλιν εις το πραιτωριον ο πιλατος και εφωνησεν τον ιησουν και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων |
| Joh. 18,37 | Joh. 18,37 ειπεν ουν αυτω ο πιλατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη | ο | ο | ιησους συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εις τουτο γεγεννημαι και εις τουτο εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μου της φωνης |
| Joh. 18,38 | Joh. 18,38 λεγει αυτω ο πιλατος τι εστιν αληθεια και τουτο ειπων παλιν εξηλθεν προς τους ιουδαιους και λεγει αυτοις εγω ουδεμιαν ευρισκω εν αυτω αιτιαν |
| Joh. 19,2 | Joh. 19,2 και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περιεβαλον αυτον |
| Joh. 19,3 | Joh. 19,3 και ηρχοντο προς αυτον και ελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδοσαν αυτω ραπισματα |
| Joh. 19,4 | Joh. 19,4 και εξηλθεν παλιν εξω ο πιλατος και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν αυτον εξω ινα γνωτε οτι ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω εν αυτω |
| Joh. 19,5 | Joh. 19,5 εξηλθεν ουν | ο | ο | ιησους εξω φορων τον ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδου ο ανθρωπος |
| Joh. 19,6 | Joh. 19,6 οτε ουν ειδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται εκραυγασαν λεγοντες σταυρωσον σταυρωσον λεγει αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και σταυρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτιαν |
| Joh. 19,7 | Joh. 19,7 απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον οφειλει αποθανειν οτι υιον θεου εαυτον εποιησεν |
| Joh. 19,9 | Joh. 19,9 και εισηλθεν εις το πραιτωριον παλιν και λεγει τω ιησου ποθεν ει συ ο δε ιησους αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω |
| Joh. 19,10 | Joh. 19,10 λεγει ουν αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω απολυσαι σε και εξουσιαν εχω σταυρωσαι σε |
| Joh. 19,11 | Joh. 19,11 απεκριθη | αυτω | αυτω | ιησους ουκ ειχες εξουσιαν κατ εμου ουδεμιαν ει μη ην δεδομενον σοι ανωθεν δια τουτο ο παραδους με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει |
| Joh. 19,12 | Joh. 19,12 εκ τουτου ο πιλατος εζητει απολυσαι αυτον οι δε ιουδαιοι εκραυγασαν λεγοντες εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεα εαυτον ποιων αντιλεγει τω καισαρι |
| Joh. 19,15 | Joh. 19,15 εκραυγασαν ουν εκεινοι αρον αρον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα υμων σταυρωσω απεκριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα ει μη καισαρα |
| Joh. 19,16 | Joh. 19,16 τοτε ουν παρεδωκεν αυτον αυτοις ινα σταυρωθη παρελαβον ουν τον ιησουν |
| Joh. 19,18 | Joh. 19,18 οπου αυτον εσταυρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και εντευθεν μεσον δε τον ιησουν |
| Joh. 19,23 | Joh. 19,23 οι ουν στρατιωται οτε εσταυρωσαν τον ιησουν ελαβον τα ιματια αυτου και εποιησαν τεσσαρα μερη εκαστω στρατιωτη μερος και τον χιτωνα ην δε ο χιτων αραφος εκ των ανωθεν υφαντος δι ολου |
| Joh. 19,24 | Joh. 19,24 ειπαν ουν προς αλληλους μη σχισωμεν αυτον αλλα λαχωμεν περι αυτου τινος εσται ινα η γραφη πληρωθη η λεγουσα | διεμερισαντο τα ιματια μου εαυτοις και επι τον ιματισμον μου εβαλον κληρον οι μεν ουν στρατιωται ταυτα εποιησαν |
| Joh. 19,25 | Joh. 19,25 ειστηκεισαν δε παρα τω σταυρω του ιησου η μητηρ αυτου και η αδελφη της μητρος αυτου μαρια η του κλωπα και μαρια η μαγδαληνη |
| Joh. 19,27 | Joh. 19,27 ειτα λεγει τω μαθητη ιδε η μητηρ σου και απ εκεινης της ωρας ελαβεν ο μαθητης αυτην εις τα ιδια |
| Joh. 19,29 | Joh. 19,29 σκευος εκειτο οξους μεστον σπογγον ουν μεστον του οξους υσσωπω περιθεντες προσηνεγκαν αυτου τω στοματι |
| Joh. 19,31 | Joh. 19,31 οι ουν ιουδαιοι επει παρασκευη ην ινα μη μεινη επι του σταυρου τα σωματα εν τω σαββατω ην γαρ μεγαλη η ημερα εκεινου του σαββατου ηρωτησαν τον πιλατον ινα κατεαγωσιν αυτων τα σκελη και αρθωσιν |
| Joh. 19,32 | Joh. 19,32 ηλθον ουν οι στρατιωται και του μεν πρωτου κατεαξαν τα σκελη και του αλλου του συσταυρωθεντος αυτω |
| Joh. 19,33 | Joh. 19,33 επι δε τον ιησουν ελθοντες ως ειδον ηδη αυτον τεθνηκοτα ου κατεαξαν αυτου τα σκελη |
| Joh. 19,34 | Joh. 19,34 αλλ εις των στρατιωτων λογχη αυτου την πλευραν ενυξεν και εξηλθεν ευθυς αιμα και υδωρ |
| Joh. 19,35 | Joh. 19,35 και ο εωρακως μεμαρτυρηκεν και αληθινη αυτου εστιν η μαρτυρια και εκεινος οιδεν οτι αληθη λεγει ινα και υμεις | πιστευητε | πιστευσητε | |
| Joh. 19,36 | Joh. 19,36 εγενετο γαρ ταυτα ινα η γραφη πληρωθη οστουν ου συντριβησεται αυτου |
| Joh. 19,38 | Joh. 19,38 μετα δε ταυτα ηρωτησεν τον πιλατον ιωσηφ ο | απο αριμαθαιας ων μαθητης | του | του | ιησου κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα αρη το σωμα του ιησου και επετρεψεν ο πιλατος ηλθεν ουν και ηρεν το σωμα αυτου |
| Joh. 19,39 | Joh. 19,39 ηλθεν δε και νικοδημος ο ελθων προς αυτον νυκτος το πρωτον φερων | ελιγμα | μιγμα | σμυρνης και αλοης ως λιτρας εκατον |
| Joh. 19,40 | Joh. 19,40 ελαβον ουν το σωμα του ιησου και εδησαν αυτο οθονιοις μετα των αρωματων καθως εθος εστιν τοις ιουδαιοις ενταφιαζειν |
| Joh. 20,2 | Joh. 20,2 τρεχει ουν και ερχεται προς σιμωνα πετρον και προς τον αλλον μαθητην ον εφιλει ο ιησους και λεγει αυτοις ηραν τον κυριον εκ του μνημειου και ουκ οιδαμεν που εθηκαν αυτον |
| Joh. 20,6 | Joh. 20,6 ερχεται ουν και σιμων πετρος ακολουθων αυτω και εισηλθεν εις το μνημειον και θεωρει τα οθονια κειμενα |
| Joh. 20,7 | Joh. 20,7 και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα των οθονιων κειμενον αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον |
| Joh. 20,9 | Joh. 20,9 ουδεπω γαρ ηδεισαν την γραφην οτι δει αυτον εκ νεκρων αναστηναι |
| Joh. 20,10 | Joh. 20,10 απηλθον ουν παλιν προς αυτους οι μαθηται |
| Joh. 20,13 | Joh. 20,13 και λεγουσιν αυτη εκεινοι γυναι τι κλαιεις λεγει αυτοις οτι ηραν τον κυριον μου και ουκ οιδα που εθηκαν αυτον |
| Joh. 20,15 | Joh. 20,15 λεγει αυτη ιησους γυναι τι κλαιεις τινα ζητεις εκεινη δοκουσα οτι ο κηπουρος εστιν λεγει αυτω κυριε ει συ εβαστασας αυτον ειπε μοι που εθηκας αυτον καγω αυτον αρω |
| Joh. 20,16 | Joh. 20,16 λεγει αυτη ιησους μαριαμ στραφεισα εκεινη λεγει αυτω εβραιστι ραββουνι ο λεγεται διδασκαλε |
| Joh. 20,17 | Joh. 20,17 λεγει αυτη ιησους μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προς τον πατερα πορευου δε προς τους αδελφους μου και ειπε αυτοις αναβαινω προς τον πατερα μου και πατερα υμων και θεον μου και θεον υμων |
| Joh. 20,18 | Joh. 20,18 ερχεται μαριαμ η μαγδαληνη αγγελλουσα τοις μαθηταις οτι εωρακα τον κυριον και ταυτα ειπεν αυτη |
| Joh. 20,19 | Joh. 20,19 ουσης ουν οψιας τη ημερα εκεινη τη μια σαββατων και των θυρων κεκλεισμενων οπου ησαν οι μαθηται δια τον φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ιησους και εστη εις το μεσον και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν |
| Joh. 20,20 | Joh. 20,20 και τουτο ειπων εδειξεν | και| τας χειρας και την πλευραν αυτοις εχαρησαν ουν οι μαθηται ιδοντες τον κυριον |
| Joh. 20,21 | Joh. 20,21 ειπεν ουν αυτοις ο ιησους παλιν ειρηνη υμιν καθως απεσταλκεν με ο πατηρ καγω πεμπω υμας |
| Joh. 20,22 | Joh. 20,22 και τουτο ειπων ενεφυσησεν και λεγει αυτοις λαβετε πνευμα αγιον |
| Joh. 20,23 | Joh. 20,23 αν τινων αφητε τας αμαρτιας αφεωνται αυτοις αν τινων κρατητε κεκρατηνται |
| Joh. 20,24 | Joh. 20,24 θωμας δε εις εκ των δωδεκα ο λεγομενος διδυμος ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ιησους |
| Joh. 20,25 | Joh. 20,25 ελεγον ουν αυτω οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν τον κυριον ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερσιν αυτου τον τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυλον μου εις τον τυπον των ηλων και βαλω μου την χειρα εις την πλευραν αυτου ου μη πιστευσω |
| Joh. 20,26 | Joh. 20,26 και μεθ ημερας οκτω παλιν ησαν εσω οι μαθηται αυτου και θωμας μετ αυτων ερχεται ο ιησους των θυρων κεκλεισμενων και εστη εις το μεσον και ειπεν ειρηνη υμιν |
| Joh. 20,28 | Joh. 20,28 απεκριθη θωμας και ειπεν αυτω ο κυριος μου και ο θεος μου |
| Joh. 20,29 | Joh. 20,29 λεγει αυτω | ο | ο | ιησους οτι εωρακας με πεπιστευκας μακαριοι οι μη ιδοντες και πιστευσαντες |
| Joh. 20,30 | Joh. 20,30 πολλα μεν ουν και αλλα σημεια εποιησεν ο ιησους ενωπιον των μαθητων αυτου | α ουκ εστιν γεγραμμενα εν τω βιβλιω τουτω |
| Joh. 20,31 | Joh. 20,31 ταυτα δε γεγραπται ινα | πιστευητε | πιστευσητε | οτι ιησους εστιν ο χριστος ο υιος του θεου και ινα πιστευοντες ζωην εχητε εν τω ονοματι αυτου |
| Joh. 21,2 | Joh. 21,2 ησαν ομου σιμων πετρος και θωμας ο λεγομενος διδυμος και ναθαναηλ ο απο κανα της γαλιλαιας και οι του ζεβεδαιου και αλλοι εκ των μαθητων αυτου δυο |
| Joh. 21,3 | Joh. 21,3 λεγει αυτοις σιμων πετρος υπαγω αλιευειν λεγουσιν αυτω ερχομεθα και ημεις συν σοι εξηλθον και ενεβησαν εις το πλοιον και εν εκεινη τη νυκτι επιασαν ουδεν |
| Joh. 21,5 | Joh. 21,5 λεγει ουν αυτοις ο | ιησους παιδια μη τι προσφαγιον εχετε απεκριθησαν αυτω ου |
| Joh. 21,6 | Joh. 21,6 ο δε ειπεν αυτοις βαλετε εις τα δεξια μερη του πλοιου το δικτυον και ευρησετε εβαλον ουν και ουκετι αυτο ελκυσαι ισχυον απο του πληθους των ιχθυων |
| Joh. 21,10 | Joh. 21,10 λεγει αυτοις | ο | ο | ιησους ενεγκατε απο των οψαριων ων επιασατε νυν |
| Joh. 21,12 | Joh. 21,12 λεγει αυτοις | ο | ο | ιησους δευτε αριστησατε ουδεις δε | ετολμα των μαθητων εξετασαι αυτον συ τις ει ειδοτες οτι ο κυριος εστιν |
| Joh. 21,13 | Joh. 21,13 ερχεται ιησους και λαμβανει τον αρτον και διδωσιν αυτοις και το οψαριον ομοιως |
| Joh. 21,15 | Joh. 21,15 οτε ουν ηριστησαν λεγει τω σιμωνι πετρω ο ιησους σιμων ιωαννου αγαπας με πλεον τουτων λεγει αυτω ναι κυριε συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω βοσκε τα αρνια μου |
| Joh. 21,16 | Joh. 21,16 λεγει αυτω παλιν δευτερον σιμων ιωαννου αγαπας με λεγει αυτω ναι κυριε συ οιδας οτι φιλω σε λεγει αυτω ποιμαινε τα | προβατια | προβατα | μου |
| Joh. 21,17 | Joh. 21,17 λεγει αυτω το τριτον σιμων ιωαννου φιλεις με ελυπηθη ο πετρος οτι ειπεν αυτω το τριτον φιλεις με και | ειπεν | λεγει | αυτω κυριε παντα συ οιδας συ γινωσκεις οτι φιλω σε λεγει αυτω | ιησους | ο ιησους | βοσκε τα | προβατια | προβατα | μου |
| Joh. 21,19 | Joh. 21,19 τουτο δε ειπεν σημαινων ποιω θανατω δοξασει τον θεον και τουτο ειπων λεγει αυτω ακολουθει μοι |
| Joh. 21,20 | Joh. 21,20 επιστραφεις ο πετρος βλεπει τον μαθητην ον ηγαπα ο ιησους ακολουθουντα ος και ανεπεσεν εν τω δειπνω επι το στηθος αυτου και ειπεν κυριε τις εστιν ο παραδιδους σε |
| Joh. 21,22 | Joh. 21,22 λεγει αυτω ο ιησους εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι τι προς σε συ μοι ακολουθει |
| Joh. 21,23 | Joh. 21,23 εξηλθεν ουν ουτος ο λογος εις τους αδελφους οτι ο μαθητης εκεινος ουκ αποθνησκει ουκ ειπεν δε αυτω ο ιησους οτι ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι | τι προς σε | τι προς σε | |
| Joh. 21,24 | Joh. 21,24 ουτος εστιν ο μαθητης ο μαρτυρων περι τουτων και ο γραψας ταυτα και οιδαμεν οτι αληθης αυτου η μαρτυρια εστιν |
| Joh. 21,25 | Joh. 21,25 εστιν δε και αλλα πολλα α εποιησεν ο ιησους ατινα εαν γραφηται καθ εν ουδ αυτον οιμαι τον κοσμον | χωρησειν | χωρησαι | τα γραφομενα βιβλια |
| Apg. 1,3 | Apg. 1,3 οις και παρεστησεν εαυτον ζωντα μετα το παθειν αυτον εν πολλοις τεκμηριοις δι ημερων τεσσερακοντα οπτανομενος αυτοις και λεγων τα περι της βασιλειας του θεου |
| Apg. 1,4 | Apg. 1,4 και συναλιζομενος παρηγγειλεν αυτοις απο ιεροσολυμων μη χωριζεσθαι αλλα περιμενειν την επαγγελιαν του πατρος ην ηκουσατε μου |
| Apg. 1,6 | Apg. 1,6 οι μεν ουν συνελθοντες ηρωτων αυτον λεγοντες κυριε ει εν τω χρονω τουτω αποκαθιστανεις την βασιλειαν τω ισραηλ |
| Apg. 1,7 | Apg. 1,7 ειπεν δε | προς αυτους ουχ υμων εστιν γνωναι χρονους η καιρους ους ο πατηρ εθετο εν τη ιδια εξουσια |
| Apg. 1,9 | Apg. 1,9 και ταυτα ειπων βλεποντων αυτων επηρθη και νεφελη υπελαβεν αυτον απο των οφθαλμων αυτων |
| Apg. 1,10 | Apg. 1,10 και ως ατενιζοντες ησαν εις τον ουρανον πορευομενου αυτου και ιδου ανδρες δυο παρειστηκεισαν αυτοις εν εσθησεσιν λευκαις |
| Apg. 1,11 | Apg. 1,11 οι και ειπαν ανδρες γαλιλαιοι τι εστηκατε | βλεποντες | εμβλεποντες | εις τον ουρανον ουτος ο ιησους ο αναλημφθεις αφ υμων εις τον ουρανον ουτως ελευσεται ον τροπον εθεασασθε αυτον πορευομενον εις τον ουρανον |
| Apg. 1,14 | Apg. 1,14 ουτοι παντες ησαν προσκαρτερουντες ομοθυμαδον τη προσευχη συν γυναιξιν και μαριαμ τη μητρι | του | ιησου και | συν τοις αδελφοις αυτου |
| Apg. 1,15 | Apg. 1,15 και εν ταις ημεραις ταυταις αναστας πετρος εν μεσω των αδελφων ειπεν ην τε οχλος ονοματων επι το αυτο | ως | ωσει | εκατον εικοσι |
| Apg. 1,18 | Apg. 1,18 ουτος μεν ουν εκτησατο χωριον εκ μισθου της αδικιας και πρηνης γενομενος ελακησεν μεσος και εξεχυθη παντα τα σπλαγχνα αυτου |
| Apg. 1,19 | Apg. 1,19 και γνωστον εγενετο πασιν τοις κατοικουσιν ιερουσαλημ ωστε κληθηναι το χωριον εκεινο τη ιδια | διαλεκτω αυτων ακελδαμαχ τουτ εστιν χωριον αιματος |
| Apg. 1,20 | Apg. 1,20 γεγραπται γαρ εν βιβλω ψαλμων γενηθητω η επαυλις αυτου ερημος και μη εστω ο κατοικων εν αυτη και την επισκοπην αυτου λαβετω ετερος |
| Apg. 1,22 | Apg. 1,22 αρξαμενος απο του βαπτισματος ιωαννου εως της ημερας ης ανελημφθη αφ ημων μαρτυρα της αναστασεως αυτου συν ημιν γενεσθαι ενα τουτων |
| Apg. 1,26 | Apg. 1,26 και εδωκαν κληρους αυτοις και επεσεν ο κληρος επι μαθθιαν και συγκατεψηφισθη μετα των ενδεκα αποστολων |
| Apg. 2,1 | Apg. 2,1 και εν τω συμπληρουσθαι την ημεραν της πεντηκοστης ησαν παντες ομου επι το αυτο |
| Apg. 2,3 | Apg. 2,3 και ωφθησαν αυτοις διαμεριζομεναι γλωσσαι ωσει πυρος και εκαθισεν εφ ενα εκαστον αυτων |
| Apg. 2,4 | Apg. 2,4 και επλησθησαν παντες πνευματος αγιου και ηρξαντο λαλειν ετεραις γλωσσαις καθως το πνευμα εδιδου αποφθεγγεσθαι αυτοις |
| Apg. 2,6 | Apg. 2,6 γενομενης δε της φωνης ταυτης συνηλθεν το πληθος και συνεχυθη οτι | ηκουσεν | ηκουον | εις εκαστος τη ιδια διαλεκτω λαλουντων αυτων |
| Apg. 2,11 | Apg. 2,11 κρητες και αραβες ακουομεν λαλουντων αυτων ταις ημετεραις γλωσσαις τα μεγαλεια του θεου |
| Apg. 2,14 | Apg. 2,14 σταθεις δε ο πετρος συν τοις ενδεκα επηρεν την φωνην αυτου και απεφθεγξατο αυτοις ανδρες ιουδαιοι και οι κατοικουντες ιερουσαλημ παντες τουτο υμιν γνωστον εστω και ενωτισασθε τα ρηματα μου |
| Apg. 2,22 | Apg. 2,22 ανδρες ισραηλιται ακουσατε τους λογους τουτους ιησουν τον ναζωραιον ανδρα αποδεδειγμενον απο του θεου εις υμας δυναμεσιν και τερασιν και σημειοις οις εποιησεν δι αυτου ο θεος εν μεσω υμων καθως αυτοι οιδατε |
| Apg. 2,24 | Apg. 2,24 ον ο θεος ανεστησεν λυσας τας ωδινας του θανατου καθοτι ουκ ην δυνατον κρατεισθαι αυτον υπ αυτου |
| Apg. 2,25 | Apg. 2,25 δαυιδ γαρ λεγει εις αυτον προορωμην τον κυριον ενωπιον μου δια παντος οτι εκ δεξιων μου εστιν ινα μη σαλευθω |
| Apg. 2,29 | Apg. 2,29 ανδρες αδελφοι εξον ειπειν μετα παρρησιας προς υμας περι του πατριαρχου δαυιδ οτι και ετελευτησεν και εταφη και το μνημα αυτου εστιν εν ημιν αχρι της ημερας ταυτης |
| Apg. 2,30 | Apg. 2,30 προφητης ουν υπαρχων και ειδως οτι ορκω ωμοσεν αυτω ο θεος εκ καρπου της οσφυος αυτου καθισαι επι τον θρονον αυτου |
| Apg. 2,31 | Apg. 2,31 προιδων ελαλησεν περι της αναστασεως του χριστου οτι ουτε εγκατελειφθη εις αδην ουτε η σαρξ αυτου ειδεν διαφθοραν |
| Apg. 2,34 | Apg. 2,34 ου γαρ δαυιδ ανεβη εις τους ουρανους λεγει δε αυτος ειπεν ο | κυριος τω κυριω μου καθου εκ δεξιων μου |
| Apg. 2,36 | Apg. 2,36 ασφαλως ουν γινωσκετω πας οικος ισραηλ οτι και κυριον αυτον και χριστον εποιησεν ο θεος τουτον τον ιησουν ον υμεις εσταυρωσατε |
| Apg. 2,38 | Apg. 2,38 πετρος δε προς αυτους μετανοησατε φησιν | και βαπτισθητω εκαστος υμων | εν | επι | τω ονοματι ιησου χριστου εις αφεσιν των αμαρτιων υμων και λημψεσθε την δωρεαν του αγιου πνευματος |
| Apg. 2,40 | Apg. 2,40 ετεροις τε λογοις πλειοσιν διεμαρτυρατο και παρεκαλει αυτους λεγων σωθητε απο της γενεας της σκολιας ταυτης |
| Apg. 2,41 | Apg. 2,41 οι μεν ουν αποδεξαμενοι τον λογον αυτου εβαπτισθησαν και προσετεθησαν εν τη ημερα εκεινη ψυχαι ωσει τρισχιλιαι |
| Apg. 2,44 | Apg. 2,44 παντες δε οι | πιστευσαντες | πιστευοντες ησαν | επι το αυτο| και | ειχον απαντα κοινα |
| Apg. 2,45 | Apg. 2,45 και τα κτηματα και τας υπαρξεις επιπρασκον και διεμεριζον αυτα πασιν καθοτι αν τις χρειαν ειχεν |
| Apg. 2,47 | Apg. 2,47 αινουντες τον θεον και εχοντες χαριν προς ολον τον λαον ο δε κυριος προσετιθει τους σωζομενους καθ ημεραν επι το αυτο |
| Apg. 3,2 | Apg. 3,2 και τις ανηρ χωλος εκ κοιλιας μητρος αυτου υπαρχων εβασταζετο ον ετιθουν καθ ημεραν προς την θυραν του ιερου την λεγομενην ωραιαν του αιτειν ελεημοσυνην παρα των εισπορευομενων εις το ιερον |
| Apg. 3,4 | Apg. 3,4 ατενισας δε πετρος εις αυτον συν τω ιωαννη ειπεν βλεψον εις ημας |
| Apg. 3,5 | Apg. 3,5 ο δε επειχεν αυτοις προσδοκων τι παρ αυτων λαβειν |
| Apg. 3,7 | Apg. 3,7 και πιασας αυτον της δεξιας χειρος ηγειρεν αυτον παραχρημα δε εστερεωθησαν αι βασεις αυτου και τα σφυδρα |
| Apg. 3,8 | Apg. 3,8 και εξαλλομενος εστη και περιεπατει και εισηλθεν συν αυτοις εις το ιερον περιπατων και αλλομενος και αινων τον θεον |
| Apg. 3,9 | Apg. 3,9 και ειδεν πας ο λαος αυτον περιπατουντα και αινουντα τον θεον |
| Apg. 3,10 | Apg. 3,10 επεγινωσκον δε αυτον οτι | ουτος | αυτος | ην ο προς την ελεημοσυνην καθημενος επι τη ωραια πυλη του ιερου και επλησθησαν θαμβους και εκστασεως επι τω συμβεβηκοτι αυτω |
| Apg. 3,11 | Apg. 3,11 κρατουντος δε αυτου τον πετρον και τον ιωαννην συνεδραμεν πας ο λαος προς αυτους επι τη στοα τη καλουμενη σολομωντος εκθαμβοι |
| Apg. 3,12 | Apg. 3,12 ιδων δε ο πετρος απεκρινατο προς τον λαον ανδρες ισραηλιται τι θαυμαζετε επι τουτω η ημιν τι ατενιζετε ως ιδια δυναμει η ευσεβεια πεποιηκοσιν του περιπατειν αυτον |
| Apg. 3,13 | Apg. 3,13 ο θεος αβρααμ και | ισαακ και | ο θεος ισαακ και ο θεος | ιακωβ ο θεος των πατερων ημων εδοξασεν τον παιδα αυτου ιησουν ον υμεις μεν παρεδωκατε και ηρνησασθε κατα προσωπον πιλατου κριναντος εκεινου απολυειν |
| Apg. 3,16 | Apg. 3,16 και επι | τη πιστει του ονοματος αυτου τουτον ον θεωρειτε και οιδατε εστερεωσεν το ονομα αυτου και η πιστις η δι αυτου εδωκεν αυτω την ολοκληριαν ταυτην απεναντι παντων υμων |
| Apg. 3,18 | Apg. 3,18 ο δε θεος α προκατηγγειλεν δια στοματος παντων των προφητων παθειν τον χριστον αυτου επληρωσεν ουτως |
| Apg. 3,21 | Apg. 3,21 ον δει ουρανον μεν δεξασθαι αχρι χρονων αποκαταστασεως παντων ων ελαλησεν ο θεος δια στοματος των αγιων απ αιωνος αυτου προφητων |
| Apg. 3,22 | Apg. 3,22 μωυσης μεν ειπεν οτι προφητην υμιν αναστησει κυριος ο θεος υμων | εκ των αδελφων υμων ως εμε αυτου ακουσεσθε κατα παντα οσα αν λαληση προς υμας |
| Apg. 3,26 | Apg. 3,26 υμιν πρωτον αναστησας ο θεος τον παιδα αυτου απεστειλεν αυτον ευλογουντα υμας εν τω αποστρεφειν εκαστον απο των πονηριων | υμων | υμων | |
| Apg. 4,1 | Apg. 4,1 λαλουντων δε αυτων προς τον λαον επεστησαν αυτοις οι | αρχιερεις | ιερεις | και ο στρατηγος του ιερου και οι σαδδουκαιοι |
| Apg. 4,2 | Apg. 4,2 διαπονουμενοι δια το διδασκειν αυτους τον λαον και καταγγελλειν εν τω ιησου την αναστασιν την εκ νεκρων |
| Apg. 4,3 | Apg. 4,3 και επεβαλον αυτοις τας χειρας και εθεντο εις τηρησιν εις την αυριον ην γαρ εσπερα ηδη |
| Apg. 4,5 | Apg. 4,5 εγενετο δε επι την αυριον συναχθηναι αυτων τους αρχοντας και τους πρεσβυτερους και τους γραμματεις εν ιερουσαλημ |
| Apg. 4,7 | Apg. 4,7 και στησαντες αυτους εν τω μεσω επυνθανοντο εν ποια δυναμει η εν ποιω ονοματι εποιησατε τουτο υμεις |
| Apg. 4,8 | Apg. 4,8 τοτε πετρος πλησθεις πνευματος αγιου ειπεν προς αυτους αρχοντες του λαου και πρεσβυτεροι |
| Apg. 4,13 | Apg. 4,13 θεωρουντες δε την του πετρου παρρησιαν και ιωαννου και καταλαβομενοι οτι ανθρωποι αγραμματοι εισιν και ιδιωται εθαυμαζον επεγινωσκον τε αυτους οτι συν τω ιησου ησαν |
| Apg. 4,14 | Apg. 4,14 τον τε ανθρωπον βλεποντες συν αυτοις εστωτα τον τεθεραπευμενον ουδεν ειχον αντειπειν |
| Apg. 4,15 | Apg. 4,15 κελευσαντες δε αυτους εξω του συνεδριου απελθειν συνεβαλλον προς αλληλους |
| Apg. 4,16 | Apg. 4,16 λεγοντες τι ποιησωμεν τοις ανθρωποις τουτοις οτι μεν γαρ γνωστον σημειον γεγονεν δι αυτων πασιν τοις κατοικουσιν ιερουσαλημ φανερον και ου δυναμεθα αρνεισθαι |
| Apg. 4,17 | Apg. 4,17 αλλ ινα μη επι πλειον διανεμηθη εις τον λαον απειλησωμεθα αυτοις μηκετι λαλειν επι τω ονοματι τουτω μηδενι ανθρωπων |
| Apg. 4,18 | Apg. 4,18 και καλεσαντες αυτους παρηγγειλαν το | καθολου μη φθεγγεσθαι μηδε διδασκειν επι τω ονοματι | του | του | ιησου |
| Apg. 4,19 | Apg. 4,19 ο δε πετρος και ιωαννης αποκριθεντες ειπον προς αυτους ει δικαιον εστιν ενωπιον του θεου υμων ακουειν μαλλον η του θεου κρινατε |
| Apg. 4,21 | Apg. 4,21 οι δε προσαπειλησαμενοι απελυσαν αυτους μηδεν ευρισκοντες το πως κολασωνται αυτους δια τον λαον οτι παντες εδοξαζον τον θεον επι τω γεγονοτι |
| Apg. 4,23 | Apg. 4,23 απολυθεντες δε ηλθον προς τους ιδιους και απηγγειλαν οσα προς αυτους οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι ειπαν |
| Apg. 4,24 | Apg. 4,24 οι δε ακουσαντες ομοθυμαδον ηραν φωνην προς τον θεον και ειπαν δεσποτα συ ο ποιησας τον ουρανον και την γην και την θαλασσαν και παντα τα εν αυτοις |
| Apg. 4,26 | Apg. 4,26 παρεστησαν οι βασιλεις της γης και οι αρχοντες συνηχθησαν επι το αυτο κατα του κυριου και κατα του χριστου αυτου |
| Apg. 4,29 | Apg. 4,29 και τα νυν κυριε επιδε επι τας απειλας αυτων και δος τοις δουλοις σου μετα παρρησιας πασης λαλειν τον λογον σου |
| Apg. 4,31 | Apg. 4,31 και δεηθεντων αυτων εσαλευθη ο τοπος εν ω ησαν συνηγμενοι και επλησθησαν απαντες του αγιου πνευματος και ελαλουν τον λογον του θεου μετα παρρησιας |
| Apg. 4,32 | Apg. 4,32 του δε πληθους των πιστευσαντων ην καρδια και ψυχη μια και ουδε εις τι των υπαρχοντων αυτω ελεγεν ιδιον ειναι αλλ ην αυτοις | παντα | απαντα | κοινα |
| Apg. 4,33 | Apg. 4,33 και δυναμει μεγαλη απεδιδουν το μαρτυριον οι αποστολοι | του κυριου ιησου της αναστασεως | της αναστασεως του κυριου ιησου | χαρις τε μεγαλη ην επι παντας αυτους |
| Apg. 4,34 | Apg. 4,34 ουδε γαρ ενδεης τις ην εν αυτοις οσοι γαρ κτητορες χωριων η οικιων υπηρχον πωλουντες εφερον τας τιμας των πιπρασκομενων |
| Apg. 4,37 | Apg. 4,37 υπαρχοντος αυτω αγρου πωλησας ηνεγκεν το χρημα και εθηκεν | παρα | προς | τους ποδας των αποστολων |
| Apg. 5,1 | Apg. 5,1 ανηρ δε τις ανανιας ονοματι συν σαπφιρη τη γυναικι αυτου επωλησεν κτημα |
| Apg. 5,6 | Apg. 5,6 ανασταντες δε οι νεωτεροι συνεστειλαν αυτον και εξενεγκαντες εθαψαν |
| Apg. 5,7 | Apg. 5,7 εγενετο δε ως ωρων τριων διαστημα και η γυνη αυτου μη ειδυια το γεγονος εισηλθεν |
| Apg. 5,8 | Apg. 5,8 απεκριθη δε προς αυτην πετρος ειπε μοι ει τοσουτου το χωριον απεδοσθε η δε ειπεν ναι τοσουτου |
| Apg. 5,9 | Apg. 5,9 ο δε πετρος προς αυτην τι οτι συνεφωνηθη υμιν πειρασαι το πνευμα κυριου ιδου οι ποδες των θαψαντων τον ανδρα σου επι τη θυρα και εξοισουσιν σε |
| Apg. 5,10 | Apg. 5,10 επεσεν δε παραχρημα προς τους ποδας αυτου και εξεψυξεν εισελθοντες δε οι νεανισκοι ευρον αυτην νεκραν και εξενεγκαντες εθαψαν προς τον ανδρα αυτης |
| Apg. 5,13 | Apg. 5,13 των δε λοιπων ουδεις ετολμα κολλασθαι αυτοις αλλ εμεγαλυνεν αυτους ο λαος |
| Apg. 5,15 | Apg. 5,15 ωστε και εις τας πλατειας εκφερειν τους ασθενεις και τιθεναι επι κλιναριων και κραβαττων ινα ερχομενου πετρου καν η σκια | επισκιασει | επισκιαση | τινι αυτων |
| Apg. 5,17 | Apg. 5,17 αναστας δε ο αρχιερευς και παντες οι συν αυτω η ουσα αιρεσις των σαδδουκαιων επλησθησαν ζηλου |
| Apg. 5,18 | Apg. 5,18 και επεβαλον τας χειρας επι τους αποστολους και εθεντο αυτους εν τηρησει δημοσια |
| Apg. 5,19 | Apg. 5,19 αγγελος δε κυριου δια νυκτος | ηνοιξεν | ανοιξας | τας θυρας της φυλακης εξαγαγων τε αυτους ειπεν |
| Apg. 5,21 | Apg. 5,21 ακουσαντες δε εισηλθον υπο τον ορθρον εις το ιερον και εδιδασκον παραγενομενος δε ο αρχιερευς και οι συν αυτω συνεκαλεσαν το συνεδριον και πασαν την γερουσιαν των υιων ισραηλ και απεστειλαν εις το δεσμωτηριον αχθηναι αυτους |
| Apg. 5,22 | Apg. 5,22 οι δε παραγενομενοι υπηρεται ουχ ευρον αυτους εν τη φυλακη αναστρεψαντες δε απηγγειλαν |
| Apg. 5,24 | Apg. 5,24 ως δε ηκουσαν τους λογους τουτους ο τε στρατηγος του ιερου και οι αρχιερεις διηπορουν περι αυτων τι αν γενοιτο τουτο |
| Apg. 5,25 | Apg. 5,25 παραγενομενος δε τις απηγγειλεν αυτοις οτι ιδου οι ανδρες ους εθεσθε εν τη φυλακη εισιν εν τω ιερω εστωτες και διδασκοντες τον λαον |
| Apg. 5,26 | Apg. 5,26 τοτε απελθων ο στρατηγος συν τοις υπηρεταις ηγεν αυτους ου μετα βιας εφοβουντο γαρ τον λαον μη λιθασθωσιν |
| Apg. 5,27 | Apg. 5,27 αγαγοντες δε αυτους εστησαν εν τω συνεδριω και επηρωτησεν αυτους ο αρχιερευς |
| Apg. 5,31 | Apg. 5,31 τουτον ο θεος αρχηγον και σωτηρα υψωσεν τη δεξια αυτου του δουναι μετανοιαν τω ισραηλ και αφεσιν αμαρτιων |
| Apg. 5,32 | Apg. 5,32 και ημεις εσμεν μαρτυρες των ρηματων τουτων και το πνευμα το αγιον ο εδωκεν ο θεος τοις πειθαρχουσιν αυτω |
| Apg. 5,33 | Apg. 5,33 οι δε ακουσαντες διεπριοντο και εβουλοντο ανελειν αυτους |
| Apg. 5,35 | Apg. 5,35 ειπεν τε προς αυτους ανδρες ισραηλιται προσεχετε εαυτοις επι τοις ανθρωποις τουτοις τι μελλετε πρασσειν |
| Apg. 5,36 | Apg. 5,36 προ γαρ τουτων των ημερων ανεστη θευδας λεγων ειναι τινα εαυτον ω προσεκλιθη ανδρων αριθμος ως τετρακοσιων ος ανηρεθη και παντες οσοι επειθοντο αυτω διελυθησαν και εγενοντο εις ουδεν |
| Apg. 5,37 | Apg. 5,37 μετα τουτον ανεστη ιουδας ο γαλιλαιος εν ταις ημεραις της απογραφης και απεστησεν λαον οπισω αυτου κακεινος απωλετο και παντες οσοι επειθοντο αυτω διεσκορπισθησαν |
| Apg. 5,38 | Apg. 5,38 και | τα | τα | νυν λεγω υμιν αποστητε απο των ανθρωπων τουτων και αφετε αυτους οτι εαν η εξ ανθρωπων η βουλη αυτη η το εργον τουτο καταλυθησεται |
| Apg. 5,39 | Apg. 5,39 ει δε εκ θεου εστιν ου δυνησεσθε καταλυσαι αυτους μηποτε και θεομαχοι ευρεθητε |
| Apg. 5,40 | Apg. 5,40 επεισθησαν δε αυτω και προσκαλεσαμενοι τους αποστολους δειραντες παρηγγειλαν μη λαλειν επι τω ονοματι του ιησου και απελυσαν |
| Apg. 6,1 | Apg. 6,1 εν δε ταις ημεραις ταυταις πληθυνοντων των μαθητων εγενετο γογγυσμος των ελληνιστων προς τους εβραιους οτι παρεθεωρουντο εν τη διακονια τη καθημερινη αι χηραι αυτων |
| Apg. 6,6 | Apg. 6,6 ους εστησαν ενωπιον των αποστολων και προσευξαμενοι επεθηκαν αυτοις τας χειρας |
| Apg. 6,11 | Apg. 6,11 τοτε υπεβαλον ανδρας λεγοντας οτι ακηκοαμεν αυτου λαλουντος ρηματα βλασφημα εις μωυσην και τον θεον |
| Apg. 6,12 | Apg. 6,12 συνεκινησαν τε τον λαον και τους πρεσβυτερους και τους γραμματεις και επισταντες συνηρπασαν αυτον και ηγαγον εις το συνεδριον |
| Apg. 6,14 | Apg. 6,14 ακηκοαμεν γαρ αυτου λεγοντος οτι ιησους ο ναζωραιος ουτος καταλυσει τον τοπον τουτον και αλλαξει τα εθη α παρεδωκεν ημιν μωυσης |
| Apg. 6,15 | Apg. 6,15 και ατενισαντες εις αυτον παντες οι καθεζομενοι εν τω συνεδριω ειδον το προσωπον αυτου ωσει προσωπον αγγελου |
| Apg. 7,2 | Apg. 7,2 ο δε εφη ανδρες αδελφοι και πατερες ακουσατε ο θεος της δοξης ωφθη τω πατρι ημων αβρααμ οντι εν τη μεσοποταμια πριν η κατοικησαι αυτον εν χαρραν |
| Apg. 7,3 | Apg. 7,3 και ειπεν προς αυτον εξελθε εκ της γης σου και εκ | της συγγενειας σου και δευρο εις την γην ην αν σοι δειξω |
| Apg. 7,4 | Apg. 7,4 τοτε εξελθων εκ γης χαλδαιων κατωκησεν εν χαρραν κακειθεν μετα το αποθανειν τον πατερα αυτου μετωκισεν αυτον εις την γην ταυτην εις ην υμεις νυν κατοικειτε |
| Apg. 7,5 | Apg. 7,5 και ουκ εδωκεν αυτω κληρονομιαν εν αυτη ουδε βημα ποδος και επηγγειλατο δουναι αυτω εις κατασχεσιν αυτην και τω σπερματι αυτου μετ αυτον ουκ οντος αυτω τεκνου |
| Apg. 7,6 | Apg. 7,6 ελαλησεν δε ουτως ο θεος οτι εσται το σπερμα αυτου παροικον εν γη αλλοτρια και δουλωσουσιν αυτο και κακωσουσιν ετη τετρακοσια |
| Apg. 7,8 | Apg. 7,8 και εδωκεν αυτω διαθηκην περιτομης και ουτως εγεννησεν τον ισαακ και περιετεμεν αυτον τη ημερα τη ογδοη και ισαακ τον ιακωβ και ιακωβ τους δωδεκα πατριαρχας |
| Apg. 7,9 | Apg. 7,9 και οι πατριαρχαι ζηλωσαντες τον ιωσηφ απεδοντο εις αιγυπτον και ην ο θεος μετ αυτου |
| Apg. 7,10 | Apg. 7,10 και εξειλατο αυτον εκ πασων των θλιψεων αυτου και εδωκεν αυτω χαριν και σοφιαν εναντιον φαραω βασιλεως αιγυπτου και κατεστησεν αυτον ηγουμενον επ αιγυπτον και εφ | ολον τον οικον αυτου |
| Apg. 7,13 | Apg. 7,13 και εν τω δευτερω | εγνωρισθη | ανεγνωρισθη | ιωσηφ τοις αδελφοις αυτου και φανερον εγενετο τω φαραω το γενος του | ιωσηφ |
| Apg. 7,14 | Apg. 7,14 αποστειλας δε ιωσηφ μετεκαλεσατο ιακωβ τον πατερα αυτου και πασαν την συγγενειαν εν ψυχαις εβδομηκοντα πεντε |
| Apg. 7,15 | Apg. 7,15 | κατεβη δε ιακωβ εις αιγυπτον | και κατεβη ιακωβ εις αιγυπτον | και ετελευτησεν αυτος και οι πατερες ημων |
| Apg. 7,19 | Apg. 7,19 ουτος κατασοφισαμενος το γενος ημων εκακωσεν τους πατερας ημων | του ποιειν τα βρεφη εκθετα αυτων εις το μη ζωογονεισθαι |
| Apg. 7,21 | Apg. 7,21 εκτεθεντος δε αυτου ανειλατο αυτον η θυγατηρ φαραω και ανεθρεψατο αυτον εαυτη εις υιον |
| Apg. 7,22 | Apg. 7,22 και επαιδευθη μωυσης εν | παση σοφια αιγυπτιων ην δε δυνατος εν λογοις και εργοις αυτου |
| Apg. 7,23 | Apg. 7,23 ως δε επληρουτο αυτω τεσσερακονταετης χρονος ανεβη επι την καρδιαν αυτου επισκεψασθαι τους αδελφους αυτου τους υιους ισραηλ |
| Apg. 7,25 | Apg. 7,25 ενομιζεν δε συνιεναι τους αδελφους αυτου | οτι ο θεος δια χειρος αυτου διδωσιν σωτηριαν αυτοις οι δε ου συνηκαν |
| Apg. 7,26 | Apg. 7,26 τη τε επιουση ημερα ωφθη αυτοις μαχομενοις και συνηλλασσεν αυτους εις ειρηνην ειπων ανδρες αδελφοι εστε ινα τι αδικειτε αλληλους |
| Apg. 7,27 | Apg. 7,27 ο δε αδικων τον πλησιον απωσατο αυτον ειπων τις σε κατεστησεν αρχοντα και δικαστην εφ ημων |
| Apg. 7,30 | Apg. 7,30 και πληρωθεντων ετων τεσσερακοντα ωφθη αυτω εν τη ερημω του ορους σινα αγγελος εν φλογι πυρος βατου |
| Apg. 7,31 | Apg. 7,31 ο δε μωυσης ιδων | εθαυμασεν | εθαυμαζεν | το οραμα προσερχομενου δε αυτου κατανοησαι εγενετο φωνη κυριου |
| Apg. 7,33 | Apg. 7,33 ειπεν δε αυτω ο κυριος λυσον το υποδημα των ποδων σου ο γαρ τοπος εφ ω εστηκας γη αγια εστιν |
| Apg. 7,34 | Apg. 7,34 ιδων ειδον την κακωσιν του λαου μου του εν αιγυπτω και του στεναγμου | αυτου | αυτων | ηκουσα και κατεβην εξελεσθαι αυτους και νυν δευρο αποστειλω σε εις αιγυπτον |
| Apg. 7,35 | Apg. 7,35 τουτον τον μωυσην ον ηρνησαντο ειποντες τις σε κατεστησεν αρχοντα και δικαστην τουτον ο θεος | και | και | αρχοντα και λυτρωτην απεσταλκεν συν χειρι αγγελου του οφθεντος αυτω εν τη βατω |
| Apg. 7,36 | Apg. 7,36 ουτος εξηγαγεν αυτους ποιησας τερατα και σημεια εν | τη | γη | αιγυπτω και εν ερυθρα θαλασση και εν τη ερημω ετη τεσσερακοντα |
| Apg. 7,38 | Apg. 7,38 ουτος εστιν ο γενομενος εν τη εκκλησια εν τη ερημω μετα του αγγελου του λαλουντος αυτω εν τω ορει σινα και των πατερων ημων ος εδεξατο λογια ζωντα δουναι | υμιν | ημιν | |
| Apg. 7,39 | Apg. 7,39 ω ουκ ηθελησαν υπηκοοι γενεσθαι οι πατερες ημων αλλα απωσαντο και εστραφησαν εν ταις καρδιαις αυτων εις αιγυπτον |
| Apg. 7,40 | Apg. 7,40 ειποντες τω ααρων ποιησον ημιν θεους οι προπορευσονται ημων ο γαρ μωυσης ουτος ος εξηγαγεν ημας εκ γης αιγυπτου ουκ οιδαμεν τι εγενετο αυτω |
| Apg. 7,41 | Apg. 7,41 και εμοσχοποιησαν εν ταις ημεραις εκειναις και ανηγαγον θυσιαν τω ειδωλω και ευφραινοντο εν τοις εργοις των χειρων αυτων |
| Apg. 7,42 | Apg. 7,42 εστρεψεν δε ο θεος και παρεδωκεν αυτους λατρευειν τη στρατια του ουρανου καθως γεγραπται εν βιβλω των προφητων μη σφαγια και θυσιας προσηνεγκατε μοι ετη τεσσερακοντα εν τη ερημω οικος ισραηλ |
| Apg. 7,43 | Apg. 7,43 και ανελαβετε την σκηνην του μολοχ και το αστρον του θεου | ρομφα | υμων ραιφαν | τους τυπους ους εποιησατε προσκυνειν αυτοις και μετοικιω υμας επεκεινα βαβυλωνος |
| Apg. 7,44 | Apg. 7,44 η σκηνη του μαρτυριου ην τοις πατρασιν ημων εν τη ερημω καθως διεταξατο ο λαλων τω μωυση ποιησαι αυτην κατα τον τυπον ον εωρακει |
| Apg. 7,47 | Apg. 7,47 σολομων δε οικοδομησεν αυτω οικον |
| Apg. 7,54 | Apg. 7,54 ακουοντες δε ταυτα διεπριοντο ταις καρδιαις αυτων και εβρυχον τους οδοντας επ αυτον |
| Apg. 7,57 | Apg. 7,57 κραξαντες δε φωνη μεγαλη συνεσχον τα ωτα αυτων και ωρμησαν ομοθυμαδον επ αυτον |
| Apg. 7,58 | Apg. 7,58 και εκβαλοντες εξω της πολεως ελιθοβολουν και οι μαρτυρες απεθεντο τα ιματια αυτων παρα τους ποδας νεανιου καλουμενου σαυλου |
| Apg. 7,60 | Apg. 7,60 θεις δε τα γονατα εκραξεν φωνη μεγαλη κυριε μη στησης αυτοις ταυτην την αμαρτιαν και τουτο ειπων εκοιμηθη |
| Apg. 8,1 | Apg. 8,1 σαυλος δε ην συνευδοκων τη αναιρεσει αυτου εγενετο δε εν εκεινη τη ημερα διωγμος μεγας επι την εκκλησιαν την εν ιεροσολυμοις παντες | δε | δε | διεσπαρησαν κατα τας χωρας της ιουδαιας και σαμαρειας πλην των αποστολων |
| Apg. 8,2 | Apg. 8,2 συνεκομισαν δε τον στεφανον ανδρες ευλαβεις και εποιησαν κοπετον μεγαν επ αυτω |
| Apg. 8,5 | Apg. 8,5 φιλιππος δε κατελθων εις | την | την | πολιν της σαμαρειας εκηρυσσεν αυτοις τον χριστον |
| Apg. 8,6 | Apg. 8,6 προσειχον δε οι οχλοι τοις λεγομενοις υπο του φιλιππου ομοθυμαδον εν τω ακουειν αυτους και βλεπειν τα σημεια α εποιει |
| Apg. 8,11 | Apg. 8,11 προσειχον δε αυτω δια το ικανω χρονω ταις μαγειαις εξεστακεναι αυτους |
| Apg. 8,13 | Apg. 8,13 ο δε σιμων και αυτος επιστευσεν και βαπτισθεις ην προσκαρτερων τω φιλιππω θεωρων τε σημεια και δυναμεις μεγαλας γινομενας εξιστατο |
| Apg. 8,14 | Apg. 8,14 ακουσαντες δε οι εν ιεροσολυμοις αποστολοι οτι δεδεκται η σαμαρεια τον λογον του θεου απεστειλαν προς αυτους πετρον και ιωαννην |
| Apg. 8,15 | Apg. 8,15 οιτινες καταβαντες προσηυξαντο περι αυτων οπως λαβωσιν πνευμα αγιον |
| Apg. 8,16 | Apg. 8,16 ουδεπω γαρ ην επ ουδενι αυτων επιπεπτωκος μονον δε βεβαπτισμενοι υπηρχον εις το ονομα του κυριου ιησου |
| Apg. 8,17 | Apg. 8,17 τοτε επετιθεσαν τας χειρας επ αυτους και ελαμβανον πνευμα αγιον |
| Apg. 8,18 | Apg. 8,18 ιδων δε ο σιμων οτι δια της επιθεσεως των χειρων των αποστολων διδοται το πνευμα προσηνεγκεν αυτοις χρηματα |
| Apg. 8,20 | Apg. 8,20 πετρος δε ειπεν προς αυτον το αργυριον σου συν σοι ειη εις απωλειαν οτι την δωρεαν του θεου ενομισας δια χρηματων κτασθαι |
| Apg. 8,27 | Apg. 8,27 και αναστας επορευθη και ιδου ανηρ αιθιοψ ευνουχος δυναστης κανδακης βασιλισσης αιθιοπων ος ην επι πασης της γαζης αυτης | ος | ος | εληλυθει προσκυνησων εις ιερουσαλημ |
| Apg. 8,28 | Apg. 8,28 ην | δε | τε | υποστρεφων και καθημενος επι του αρματος αυτου και ανεγινωσκεν τον προφητην ησαιαν |
| Apg. 8,30 | Apg. 8,30 προσδραμων δε ο φιλιππος ηκουσεν αυτου αναγινωσκοντος ησαιαν τον προφητην και ειπεν αρα γε γινωσκεις α αναγινωσκεις |
| Apg. 8,31 | Apg. 8,31 ο δε ειπεν πως γαρ αν δυναιμην εαν μη τις οδηγησει με παρεκαλεσεν τε τον φιλιππον αναβαντα καθισαι συν αυτω |
| Apg. 8,32 | Apg. 8,32 η δε περιοχη της γραφης ην ανεγινωσκεν ην αυτη ως προβατον επι σφαγην ηχθη και ως αμνος εναντιον του | κειροντος | κειραντος | αυτον αφωνος ουτως ουκ ανοιγει το στομα αυτου |
| Apg. 8,33 | Apg. 8,33 εν τη ταπεινωσει αυτου | η κρισις αυτου ηρθη την γενεαν αυτου τις διηγησεται οτι αιρεται απο της γης η ζωη αυτου |
| Apg. 8,35 | Apg. 8,35 ανοιξας δε ο φιλιππος το στομα αυτου και αρξαμενος απο της γραφης ταυτης ευηγγελισατο αυτω τον ιησουν |
| Apg. 8,38 | Apg. 8,38 και εκελευσεν στηναι το αρμα και κατεβησαν αμφοτεροι εις το υδωρ ο τε φιλιππος και ο ευνουχος και εβαπτισεν αυτον |
| Apg. 8,39 | Apg. 8,39 οτε δε ανεβησαν εκ του υδατος πνευμα κυριου ηρπασεν τον φιλιππον και ουκ ειδεν αυτον ουκετι ο ευνουχος επορευετο γαρ την οδον αυτου χαιρων |
| Apg. 8,40 | Apg. 8,40 φιλιππος δε ευρεθη εις αζωτον και διερχομενος ευηγγελιζετο τας πολεις πασας εως του ελθειν αυτον εις καισαρειαν |
| Apg. 9,2 | Apg. 9,2 ητησατο παρ αυτου επιστολας εις δαμασκον προς τας συναγωγας οπως εαν τινας ευρη της οδου οντας ανδρας τε και γυναικας δεδεμενους αγαγη εις ιερουσαλημ |
| Apg. 9,3 | Apg. 9,3 εν δε τω πορευεσθαι εγενετο αυτον εγγιζειν τη δαμασκω εξαιφνης τε αυτον περιηστραψεν φως εκ του ουρανου |
| Apg. 9,4 | Apg. 9,4 και πεσων επι την γην ηκουσεν φωνην λεγουσαν αυτω σαουλ σαουλ τι με διωκεις |
| Apg. 9,7 | Apg. 9,7 οι δε ανδρες οι συνοδευοντες αυτω ειστηκεισαν ενεοι ακουοντες μεν της φωνης μηδενα δε θεωρουντες |
| Apg. 9,8 | Apg. 9,8 ηγερθη δε σαυλος απο της γης ανεωγμενων δε των οφθαλμων αυτου ουδεν εβλεπεν χειραγωγουντες δε αυτον εισηγαγον εις δαμασκον |
| Apg. 9,10 | Apg. 9,10 ην δε τις μαθητης εν δαμασκω ονοματι ανανιας και ειπεν προς αυτον εν οραματι ο κυριος ανανια ο δε ειπεν ιδου εγω κυριε |
| Apg. 9,11 | Apg. 9,11 ο δε κυριος προς αυτον | αναστα | αναστας | πορευθητι επι την ρυμην την καλουμενην ευθειαν και ζητησον εν οικια ιουδα σαυλον ονοματι ταρσεα ιδου γαρ προσευχεται |
| Apg. 9,12 | Apg. 9,12 και ειδεν ανδρα εν οραματι ανανιαν ονοματι εισελθοντα και επιθεντα αυτω τας χειρας οπως αναβλεψη |
| Apg. 9,15 | Apg. 9,15 ειπεν δε προς αυτον ο κυριος πορευου οτι σκευος εκλογης εστιν μοι ουτος του βαστασαι το ονομα μου ενωπιον | των| εθνων τε και βασιλεων υιων τε ισραηλ |
| Apg. 9,16 | Apg. 9,16 εγω γαρ υποδειξω αυτω οσα δει αυτον υπερ του ονοματος μου παθειν |
| Apg. 9,17 | Apg. 9,17 απηλθεν δε ανανιας και εισηλθεν εις την οικιαν και επιθεις επ αυτον τας χειρας ειπεν σαουλ αδελφε ο κυριος απεσταλκεν με ιησους ο οφθεις σοι εν τη οδω η ηρχου οπως αναβλεψης και πλησθης πνευματος αγιου |
| Apg. 9,18 | Apg. 9,18 και ευθεως απεπεσαν αυτου απο των οφθαλμων ως λεπιδες ανεβλεψεν τε και αναστας εβαπτισθη |
| Apg. 9,21 | Apg. 9,21 εξισταντο δε παντες οι ακουοντες και ελεγον ουχ ουτος εστιν ο πορθησας | εν | εις | ιερουσαλημ τους επικαλουμενους το ονομα τουτο και ωδε εις τουτο εληλυθει ινα δεδεμενους αυτους αγαγη επι τους αρχιερεις |
| Apg. 9,23 | Apg. 9,23 ως δε επληρουντο ημεραι ικαναι συνεβουλευσαντο οι ιουδαιοι ανελειν αυτον |
| Apg. 9,24 | Apg. 9,24 εγνωσθη δε τω σαυλω η επιβουλη αυτων παρετηρουντο δε και τας πυλας ημερας τε και νυκτος οπως αυτον ανελωσιν |
| Apg. 9,25 | Apg. 9,25 λαβοντες δε οι μαθηται αυτου νυκτος δια του τειχους καθηκαν αυτον χαλασαντες εν σπυριδι |
| Apg. 9,26 | Apg. 9,26 παραγενομενος δε εις ιερουσαλημ επειραζεν κολλασθαι τοις μαθηταις και παντες εφοβουντο αυτον μη πιστευοντες οτι εστιν μαθητης |
| Apg. 9,27 | Apg. 9,27 βαρναβας δε επιλαβομενος αυτον ηγαγεν προς τους αποστολους και διηγησατο αυτοις πως εν τη οδω ειδεν τον κυριον και οτι ελαλησεν αυτω και πως εν δαμασκω επαρρησιασατο εν τω ονοματι του | ιησου |
| Apg. 9,28 | Apg. 9,28 και ην μετ αυτων εισπορευομενος και εκπορευομενος εις ιερουσαλημ παρρησιαζομενος εν τω ονοματι του κυριου |
| Apg. 9,29 | Apg. 9,29 ελαλει τε και συνεζητει προς τους ελληνιστας οι δε επεχειρουν ανελειν αυτον |
| Apg. 9,30 | Apg. 9,30 επιγνοντες δε οι αδελφοι κατηγαγον αυτον εις καισαρειαν και εξαπεστειλαν αυτον εις ταρσον |
| Apg. 9,34 | Apg. 9,34 και ειπεν αυτω ο πετρος αινεα ιαται σε ιησους χριστος αναστηθι και στρωσον σεαυτω και ευθεως ανεστη |
| Apg. 9,35 | Apg. 9,35 και ειδαν αυτον παντες οι κατοικουντες λυδδα και τον σαρωνα οιτινες επεστρεψαν επι τον κυριον |
| Apg. 9,36 | Apg. 9,36 εν ιοππη δε τις ην μαθητρια ονοματι ταβιθα η διερμηνευομενη λεγεται δορκας αυτη ην πληρης εργων αγαθων και ελεημοσυνων ων εποιει |
| Apg. 9,37 | Apg. 9,37 εγενετο δε εν ταις ημεραις εκειναις ασθενησασαν αυτην αποθανειν λουσαντες δε εθηκαν αυτην | εν υπερωω |
| Apg. 9,38 | Apg. 9,38 εγγυς δε ουσης λυδδας τη ιοππη οι μαθηται ακουσαντες οτι πετρος εστιν εν αυτη απεστειλαν δυο ανδρας προς αυτον παρακαλουντες μη οκνησης διελθειν εως ημων |
| Apg. 9,39 | Apg. 9,39 αναστας δε πετρος συνηλθεν αυτοις ον παραγενομενον ανηγαγον εις το υπερωον και παρεστησαν αυτω πασαι αι χηραι κλαιουσαι και επιδεικνυμεναι χιτωνας και ιματια οσα εποιει μετ αυτων ουσα η δορκας |
| Apg. 9,40 | Apg. 9,40 εκβαλων δε εξω παντας ο πετρος και θεις τα γονατα προσηυξατο και επιστρεψας προς το σωμα ειπεν ταβιθα αναστηθι η δε ηνοιξεν τους οφθαλμους αυτης και ιδουσα τον πετρον ανεκαθισεν |
| Apg. 9,41 | Apg. 9,41 δους δε αυτη χειρα ανεστησεν αυτην φωνησας δε τους αγιους και τας χηρας παρεστησεν αυτην ζωσαν |
| Apg. 10,2 | Apg. 10,2 ευσεβης και φοβουμενος τον θεον συν παντι τω οικω αυτου ποιων ελεημοσυνας πολλας τω λαω και δεομενος του θεου δια παντος |
| Apg. 10,3 | Apg. 10,3 ειδεν εν οραματι φανερως ωσει περι ωραν ενατην της ημερας αγγελον του θεου εισελθοντα προς αυτον και ειποντα αυτω κορνηλιε |
| Apg. 10,4 | Apg. 10,4 ο δε ατενισας αυτω και εμφοβος γενομενος ειπεν τι εστιν κυριε ειπεν δε αυτω αι προσευχαι σου και αι ελεημοσυναι σου ανεβησαν εις μνημοσυνον εμπροσθεν του θεου |
| Apg. 10,7 | Apg. 10,7 ως δε απηλθεν ο αγγελος ο λαλων αυτω φωνησας δυο των οικετων και στρατιωτην ευσεβη των προσκαρτερουντων αυτω |
| Apg. 10,8 | Apg. 10,8 και εξηγησαμενος απαντα αυτοις απεστειλεν αυτους εις την ιοππην |
| Apg. 10,10 | Apg. 10,10 εγενετο δε προσπεινος και ηθελεν γευσασθαι παρασκευαζοντων δε αυτων εγενετο επ αυτον εκστασις |
| Apg. 10,13 | Apg. 10,13 και εγενετο φωνη προς αυτον αναστας πετρε θυσον και φαγε |
| Apg. 10,15 | Apg. 10,15 και φωνη παλιν εκ δευτερου προς αυτον α ο θεος εκαθαρισεν συ μη κοινου |
| Apg. 10,19 | Apg. 10,19 του δε πετρου διενθυμουμενου περι του οραματος ειπεν αυτω | το πνευμα ιδου ανδρες | δυο | τρεις | ζητουντες σε |
| Apg. 10,20 | Apg. 10,20 αλλα αναστας καταβηθι και πορευου συν αυτοις μηδεν διακρινομενος οτι εγω απεσταλκα αυτους |
| Apg. 10,22 | Apg. 10,22 οι δε ειπαν κορνηλιος εκατονταρχης ανηρ δικαιος και φοβουμενος τον θεον μαρτυρουμενος τε υπο ολου του εθνους των ιουδαιων εχρηματισθη υπο αγγελου αγιου μεταπεμψασθαι σε εις τον οικον αυτου και ακουσαι ρηματα παρα σου |
| Apg. 10,23 | Apg. 10,23 εισκαλεσαμενος ουν αυτους εξενισεν τη δε επαυριον αναστας εξηλθεν συν αυτοις και τινες των αδελφων των απο ιοππης συνηλθον αυτω |
| Apg. 10,24 | Apg. 10,24 τη δε επαυριον εισηλθεν εις την καισαρειαν ο δε κορνηλιος ην προσδοκων αυτους συγκαλεσαμενος τους συγγενεις αυτου και τους αναγκαιους φιλους |
| Apg. 10,25 | Apg. 10,25 ως δε εγενετο του εισελθειν τον πετρον συναντησας αυτω ο κορνηλιος πεσων επι τους ποδας προσεκυνησεν |
| Apg. 10,26 | Apg. 10,26 ο δε πετρος ηγειρεν αυτον λεγων αναστηθι και εγω αυτος ανθρωπος ειμι |
| Apg. 10,27 | Apg. 10,27 και συνομιλων αυτω εισηλθεν και ευρισκει συνεληλυθοτας πολλους |
| Apg. 10,28 | Apg. 10,28 εφη τε προς αυτους υμεις επιστασθε ως αθεμιτον εστιν ανδρι ιουδαιω κολλασθαι η προσερχεσθαι αλλοφυλω καμοι ο θεος εδειξεν μηδενα κοινον η ακαθαρτον λεγειν ανθρωπον |
| Apg. 10,35 | Apg. 10,35 αλλ εν παντι εθνει ο φοβουμενος αυτον και εργαζομενος δικαιοσυνην δεκτος αυτω εστιν |
| Apg. 10,38 | Apg. 10,38 ιησουν τον απο ναζαρεθ ως εχρισεν αυτον ο θεος πνευματι αγιω και δυναμει ος διηλθεν ευεργετων και ιωμενος παντας τους καταδυναστευομενους υπο του διαβολου οτι ο θεος ην μετ αυτου |
| Apg. 10,40 | Apg. 10,40 τουτον ο θεος ηγειρεν εν | τη τριτη ημερα και εδωκεν αυτον εμφανη γενεσθαι |
| Apg. 10,41 | Apg. 10,41 ου παντι τω λαω αλλα μαρτυσιν τοις προκεχειροτονημενοις υπο του θεου ημιν οιτινες συνεφαγομεν και συνεπιομεν αυτω μετα το αναστηναι αυτον εκ νεκρων |
| Apg. 10,43 | Apg. 10,43 τουτω παντες οι προφηται μαρτυρουσιν αφεσιν αμαρτιων λαβειν δια του ονοματος αυτου παντα τον πιστευοντα εις αυτον |
| Apg. 10,46 | Apg. 10,46 ηκουον γαρ αυτων λαλουντων γλωσσαις και μεγαλυνοντων τον θεον τοτε απεκριθη πετρος |
| Apg. 10,48 | Apg. 10,48 προσεταξεν δε αυτους εν τω ονοματι ιησου χριστου βαπτισθηναι τοτε ηρωτησαν αυτον επιμειναι ημερας τινας |
| Apg. 11,2 | Apg. 11,2 οτε δε ανεβη πετρος εις ιερουσαλημ διεκρινοντο προς αυτον οι εκ περιτομης |
| Apg. 11,3 | Apg. 11,3 λεγοντες οτι | εισηλθεν | εισηλθες | προς ανδρας ακροβυστιαν εχοντας και | συνεφαγεν | συνεφαγες | αυτοις |
| Apg. 11,4 | Apg. 11,4 αρξαμενος δε πετρος εξετιθετο αυτοις καθεξης λεγων |
| Apg. 11,12 | Apg. 11,12 ειπεν δε το πνευμα μοι συνελθειν αυτοις μηδεν διακριναντα ηλθον δε συν εμοι και οι εξ αδελφοι ουτοι και εισηλθομεν εις τον οικον του ανδρος |
| Apg. 11,13 | Apg. 11,13 απηγγειλεν δε ημιν πως ειδεν | τον | τον | αγγελον εν τω οικω αυτου σταθεντα και ειποντα αποστειλον εις ιοππην και μεταπεμψαι σιμωνα τον επικαλουμενον πετρον |
| Apg. 11,15 | Apg. 11,15 εν δε τω αρξασθαι με λαλειν επεπεσεν το πνευμα το αγιον επ αυτους ωσπερ και εφ ημας εν αρχη |
| Apg. 11,17 | Apg. 11,17 ει ουν την ισην δωρεαν εδωκεν αυτοις ο θεος ως και ημιν πιστευσασιν επι τον κυριον ιησουν χριστον εγω τις ημην δυνατος κωλυσαι τον θεον |
| Apg. 11,20 | Apg. 11,20 ησαν δε τινες εξ αυτων ανδρες κυπριοι και κυρηναιοι οιτινες ελθοντες εις αντιοχειαν ελαλουν και προς τους ελληνιστας ευαγγελιζομενοι τον κυριον ιησουν |
| Apg. 11,21 | Apg. 11,21 και ην χειρ κυριου μετ αυτων πολυς τε αριθμος ο πιστευσας επεστρεψεν επι τον κυριον |
| Apg. 11,22 | Apg. 11,22 ηκουσθη δε ο λογος εις τα ωτα της εκκλησιας της ουσης εν ιερουσαλημ περι αυτων και εξαπεστειλαν βαρναβαν διελθειν | εως αντιοχειας |
| Apg. 11,26 | Apg. 11,26 και ευρων ηγαγεν εις αντιοχειαν εγενετο δε αυτοις και ενιαυτον ολον συναχθηναι εν τη εκκλησια και διδαξαι οχλον ικανον χρηματισαι τε πρωτως εν αντιοχεια τους μαθητας χριστιανους |
| Apg. 11,28 | Apg. 11,28 αναστας δε εις εξ αυτων ονοματι αγαβος | εσημαινεν | εσημανεν | δια του πνευματος λιμον μεγαλην μελλειν εσεσθαι εφ ολην την οικουμενην ητις εγενετο επι κλαυδιου |
| Apg. 11,29 | Apg. 11,29 των δε μαθητων καθως ευπορειτο τις ωρισαν εκαστος αυτων εις διακονιαν πεμψαι τοις κατοικουσιν εν τη ιουδαια αδελφοις |
| Apg. 12,4 | Apg. 12,4 ον και πιασας εθετο εις φυλακην παραδους τεσσαρσιν τετραδιοις στρατιωτων φυλασσειν αυτον βουλομενος μετα το πασχα αναγαγειν αυτον τω λαω |
| Apg. 12,5 | Apg. 12,5 ο μεν ουν πετρος ετηρειτο εν τη φυλακη προσευχη δε ην εκτενως γινομενη υπο της εκκλησιας προς τον θεον περι αυτου |
| Apg. 12,6 | Apg. 12,6 οτε δε ημελλεν | προσαγαγειν | προαγαγειν | αυτον ο ηρωδης τη νυκτι εκεινη ην ο πετρος κοιμωμενος μεταξυ δυο στρατιωτων δεδεμενος αλυσεσιν δυσιν φυλακες τε προ της θυρας ετηρουν την φυλακην |
| Apg. 12,7 | Apg. 12,7 και ιδου αγγελος κυριου επεστη και φως ελαμψεν εν τω οικηματι παταξας δε την πλευραν του πετρου ηγειρεν αυτον λεγων αναστα εν ταχει και εξεπεσαν αυτου αι αλυσεις εκ των χειρων |
| Apg. 12,8 | Apg. 12,8 ειπεν δε ο αγγελος προς αυτον ζωσαι και υποδησαι τα σανδαλια σου εποιησεν δε ουτως και λεγει αυτω περιβαλου το ιματιον σου και ακολουθει μοι |
| Apg. 12,10 | Apg. 12,10 διελθοντες δε πρωτην φυλακην και δευτεραν ηλθαν επι την πυλην την σιδηραν την φερουσαν εις την πολιν ητις αυτοματη ηνοιγη αυτοις και εξελθοντες προηλθον ρυμην μιαν και ευθεως απεστη ο αγγελος απ αυτου |
| Apg. 12,11 | Apg. 12,11 και ο πετρος εν εαυτω γενομενος ειπεν νυν οιδα αληθως οτι εξαπεστειλεν | ο | ο | κυριος τον αγγελον αυτου και εξειλατο με εκ χειρος ηρωδου και πασης της προσδοκιας του λαου των ιουδαιων |
| Apg. 12,13 | Apg. 12,13 κρουσαντος δε αυτου την θυραν του πυλωνος προσηλθεν παιδισκη υπακουσαι ονοματι ροδη |
| Apg. 12,15 | Apg. 12,15 οι δε προς αυτην ειπαν μαινη η δε διισχυριζετο ουτως εχειν οι δε ελεγον ο αγγελος εστιν αυτου |
| Apg. 12,16 | Apg. 12,16 ο δε πετρος επεμενεν κρουων ανοιξαντες δε ειδαν αυτον και εξεστησαν |
| Apg. 12,17 | Apg. 12,17 κατασεισας δε αυτοις τη χειρι σιγαν διηγησατο | αυτοις | αυτοις | πως ο κυριος αυτον εξηγαγεν εκ της φυλακης ειπεν τε απαγγειλατε ιακωβω και τοις αδελφοις ταυτα και εξελθων επορευθη εις ετερον τοπον |
| Apg. 12,19 | Apg. 12,19 ηρωδης δε επιζητησας αυτον και μη ευρων ανακρινας τους φυλακας εκελευσεν απαχθηναι και κατελθων απο της ιουδαιας εις καισαρειαν διετριβεν |
| Apg. 12,20 | Apg. 12,20 ην δε θυμομαχων τυριοις και σιδωνιοις ομοθυμαδον δε παρησαν προς αυτον και πεισαντες βλαστον τον επι του κοιτωνος του βασιλεως ητουντο ειρηνην δια το τρεφεσθαι αυτων την χωραν απο της βασιλικης |
| Apg. 12,21 | Apg. 12,21 τακτη δε ημερα | ο | ο | ηρωδης ενδυσαμενος εσθητα βασιλικην και | καθισας επι του βηματος εδημηγορει προς αυτους |
| Apg. 12,23 | Apg. 12,23 παραχρημα δε επαταξεν αυτον αγγελος κυριου ανθ ων ουκ εδωκεν την δοξαν τω θεω και γενομενος σκωληκοβρωτος εξεψυξεν |
| Apg. 13,2 | Apg. 13,2 λειτουργουντων δε αυτων τω κυριω και νηστευοντων ειπεν το πνευμα το αγιον αφορισατε δη μοι τον βαρναβαν και σαυλον εις το εργον ο προσκεκλημαι αυτους |
| Apg. 13,3 | Apg. 13,3 τοτε νηστευσαντες και προσευξαμενοι και επιθεντες τας χειρας αυτοις απελυσαν |
| Apg. 13,4 | Apg. 13,4 αυτοι μεν ουν εκπεμφθεντες υπο του αγιου πνευματος κατηλθον εις σελευκειαν εκειθεν τε απεπλευσαν εις κυπρον |
| Apg. 13,8 | Apg. 13,8 ανθιστατο δε αυτοις ελυμας ο μαγος ουτως γαρ μεθερμηνευεται το ονομα αυτου ζητων διαστρεψαι τον ανθυπατον απο της πιστεως |
| Apg. 13,9 | Apg. 13,9 σαυλος δε ο και παυλος πλησθεις πνευματος αγιου ατενισας εις αυτον |
| Apg. 13,11 | Apg. 13,11 και νυν ιδου χειρ κυριου επι σε και εση τυφλος μη βλεπων τον ηλιον αχρι καιρου παραχρημα | δε | τε | επεσεν επ αυτον αχλυς και σκοτος και περιαγων εζητει χειραγωγους |
| Apg. 13,13 | Apg. 13,13 αναχθεντες δε απο της παφου οι περι παυλον ηλθον εις περγην της παμφυλιας ιωαννης δε αποχωρησας απ αυτων υπεστρεψεν εις ιεροσολυμα |
| Apg. 13,14 | Apg. 13,14 αυτοι δε διελθοντες απο της περγης παρεγενοντο εις αντιοχειαν την πισιδιαν και | ελθοντες | εισελθοντες | εις την συναγωγην τη ημερα των σαββατων εκαθισαν |
| Apg. 13,15 | Apg. 13,15 μετα δε την αναγνωσιν του νομου και των προφητων απεστειλαν οι αρχισυναγωγοι προς αυτους λεγοντες ανδρες αδελφοι ει τις εστιν εν υμιν λογος παρακλησεως προς τον λαον λεγετε |
| Apg. 13,17 | Apg. 13,17 ο θεος του λαου τουτου ισραηλ εξελεξατο τους πατερας ημων και τον λαον υψωσεν εν τη παροικια εν γη αιγυπτου και μετα βραχιονος υψηλου εξηγαγεν αυτους εξ αυτης |
| Apg. 13,18 | Apg. 13,18 και ως τεσσερακονταετη χρονον ετροποφορησεν αυτους εν τη ερημω |
| Apg. 13,19 | Apg. 13,19 και | καθελων εθνη επτα εν γη χανααν κατεκληρονομησεν την γην αυτων |
| Apg. 13,21 | Apg. 13,21 κακειθεν ητησαντο βασιλεα και εδωκεν αυτοις ο θεος τον σαουλ υιον κις ανδρα εκ φυλης βενιαμιν ετη τεσσερακοντα |
| Apg. 13,22 | Apg. 13,22 και μεταστησας αυτον ηγειρεν τον δαυιδ αυτοις εις βασιλεα ω και ειπεν μαρτυρησας ευρον δαυιδ τον του ιεσσαι | ανδρα | ανδρα | κατα την καρδιαν μου ος ποιησει παντα τα θεληματα μου |
| Apg. 13,24 | Apg. 13,24 προκηρυξαντος ιωαννου προ προσωπου της εισοδου αυτου βαπτισμα μετανοιας παντι τω λαω ισραηλ |
| Apg. 13,27 | Apg. 13,27 οι γαρ κατοικουντες εν ιερουσαλημ και οι αρχοντες αυτων τουτον αγνοησαντες και τας φωνας των προφητων τας κατα παν σαββατον αναγινωσκομενας κριναντες επληρωσαν |
| Apg. 13,28 | Apg. 13,28 και μηδεμιαν αιτιαν θανατου ευροντες ητησαντο πιλατον αναιρεθηναι αυτον |
| Apg. 13,29 | Apg. 13,29 ως δε ετελεσαν παντα τα περι αυτου γεγραμμενα καθελοντες απο του ξυλου εθηκαν εις μνημειον |
| Apg. 13,30 | Apg. 13,30 ο δε θεος ηγειρεν αυτον εκ νεκρων |
| Apg. 13,31 | Apg. 13,31 ος ωφθη επι ημερας πλειους τοις συναναβασιν αυτω απο της γαλιλαιας εις ιερουσαλημ οιτινες νυν εισιν μαρτυρες αυτου προς τον λαον |
| Apg. 13,32 | Apg. 13,32 και ημεις υμας ευαγγελιζομεθα την προς τους πατερας επαγγελιαν γενομενην (13-33) οτι ταυτην ο θεος εκπεπληρωκεν τοις τεκνοις | ημων | αυτων ημιν | αναστησας ιησουν |
| Apg. 13,34 | Apg. 13,34 οτι δε ανεστησεν αυτον εκ νεκρων μηκετι μελλοντα υποστρεφειν εις διαφθοραν ουτως ειρηκεν οτι δωσω υμιν τα οσια δαυιδ τα πιστα |
| Apg. 13,36 | Apg. 13,36 δαυιδ μεν γαρ ιδια γενεα υπηρετησας τη του θεου βουλη εκοιμηθη και προσετεθη προς τους πατερας αυτου και ειδεν διαφθοραν |
| Apg. 13,42 | Apg. 13,42 εξιοντων δε αυτων παρεκαλουν εις το μεταξυ σαββατον λαληθηναι αυτοις τα ρηματα ταυτα |
| Apg. 13,43 | Apg. 13,43 λυθεισης δε της συναγωγης ηκολουθησαν πολλοι των ιουδαιων και των σεβομενων προσηλυτων τω παυλω και τω βαρναβα οιτινες προσλαλουντες αυτοις επειθον αυτους προσμενειν τη χαριτι του θεου |
| Apg. 13,46 | Apg. 13,46 παρρησιασαμενοι τε ο παυλος και ο βαρναβας ειπαν υμιν ην αναγκαιον πρωτον λαληθηναι τον λογον του θεου επειδη απωθεισθε αυτον και ουκ αξιους κρινετε εαυτους της αιωνιου ζωης ιδου στρεφομεθα εις τα εθνη |
| Apg. 13,50 | Apg. 13,50 οι δε ιουδαιοι παρωτρυναν τας σεβομενας γυναικας τας ευσχημονας και τους πρωτους της πολεως και επηγειραν διωγμον επι τον παυλον και βαρναβαν και εξεβαλον αυτους απο των οριων αυτων |
| Apg. 13,51 | Apg. 13,51 οι δε εκτιναξαμενοι τον κονιορτον των ποδων επ αυτους ηλθον εις ικονιον |
| Apg. 14,1 | Apg. 14,1 εγενετο δε εν ικονιω κατα το αυτο εισελθειν αυτους εις την συναγωγην των ιουδαιων και λαλησαι ουτως ωστε πιστευσαι ιουδαιων τε και ελληνων πολυ πληθος |
| Apg. 14,3 | Apg. 14,3 ικανον μεν ουν χρονον διετριψαν παρρησιαζομενοι επι τω κυριω τω μαρτυρουντι επι | τω λογω της χαριτος αυτου διδοντι σημεια και τερατα γινεσθαι δια των χειρων αυτων |
| Apg. 14,5 | Apg. 14,5 ως δε εγενετο ορμη των εθνων τε και ιουδαιων συν τοις αρχουσιν αυτων υβρισαι και λιθοβολησαι αυτους |
| Apg. 14,8 | Apg. 14,8 και τις ανηρ αδυνατος εν λυστροις τοις ποσιν εκαθητο χωλος εκ κοιλιας μητρος αυτου ος ουδεποτε περιεπατησεν |
| Apg. 14,9 | Apg. 14,9 ουτος | ηκουεν | ηκουσεν | του παυλου λαλουντος ος ατενισας αυτω και ιδων οτι εχει πιστιν του σωθηναι |
| Apg. 14,11 | Apg. 14,11 οι τε οχλοι ιδοντες ο εποιησεν παυλος επηραν την φωνην αυτων λυκαονιστι λεγοντες οι θεοι ομοιωθεντες ανθρωποις κατεβησαν προς ημας |
| Apg. 14,12 | Apg. 14,12 εκαλουν τε τον βαρναβαν δια τον δε παυλον ερμην επειδη αυτος ην ο ηγουμενος του λογου |
| Apg. 14,14 | Apg. 14,14 ακουσαντες δε οι αποστολοι βαρναβας και παυλος διαρρηξαντες τα ιματια | εαυτων | αυτων | εξεπηδησαν εις τον οχλον κραζοντες |
| Apg. 14,15 | Apg. 14,15 και λεγοντες ανδρες τι ταυτα ποιειτε και ημεις ομοιοπαθεις εσμεν υμιν ανθρωποι ευαγγελιζομενοι υμας απο τουτων των ματαιων επιστρεφειν επι θεον ζωντα ος εποιησεν τον ουρανον και την γην και την θαλασσαν και παντα τα εν αυτοις |
| Apg. 14,16 | Apg. 14,16 ος εν ταις παρωχημεναις γενεαις ειασεν παντα τα εθνη πορευεσθαι ταις οδοις αυτων |
| Apg. 14,17 | Apg. 14,17 καιτοι ουκ αμαρτυρον αυτον αφηκεν αγαθουργων ουρανοθεν υμιν υετους διδους και καιρους καρποφορους εμπιπλων τροφης και ευφροσυνης τας καρδιας υμων |
| Apg. 14,18 | Apg. 14,18 και ταυτα λεγοντες μολις κατεπαυσαν τους οχλους του μη θυειν αυτοις |
| Apg. 14,19 | Apg. 14,19 επηλθαν δε απο αντιοχειας και ικονιου ιουδαιοι και πεισαντες τους οχλους και λιθασαντες τον παυλον εσυρον εξω της πολεως νομιζοντες αυτον τεθνηκεναι |
| Apg. 14,20 | Apg. 14,20 κυκλωσαντων δε των μαθητων αυτον αναστας εισηλθεν εις την πολιν και τη επαυριον εξηλθεν συν τω βαρναβα εις δερβην |
| Apg. 14,23 | Apg. 14,23 χειροτονησαντες δε αυτοις κατ εκκλησιαν πρεσβυτερους προσευξαμενοι μετα νηστειων παρεθεντο αυτους τω κυριω εις ον πεπιστευκεισαν |
| Apg. 14,27 | Apg. 14,27 παραγενομενοι δε και συναγαγοντες την εκκλησιαν ανηγγελλον οσα εποιησεν ο θεος μετ αυτων και οτι ηνοιξεν τοις εθνεσιν θυραν πιστεως |
| Apg. 15,2 | Apg. 15,2 γενομενης δε στασεως και ζητησεως ουκ ολιγης τω παυλω και τω βαρναβα προς αυτους εταξαν αναβαινειν παυλον και βαρναβαν και τινας αλλους εξ αυτων προς τους αποστολους και πρεσβυτερους εις ιερουσαλημ περι του ζητηματος τουτου |
| Apg. 15,4 | Apg. 15,4 παραγενομενοι δε εις | ιεροσολυμα | ιερουσαλημ | παρεδεχθησαν απο της εκκλησιας και των αποστολων και των πρεσβυτερων ανηγγειλαν τε οσα ο θεος εποιησεν μετ αυτων |
| Apg. 15,5 | Apg. 15,5 εξανεστησαν δε τινες των απο της αιρεσεως των φαρισαιων πεπιστευκοτες λεγοντες οτι δει περιτεμνειν αυτους παραγγελλειν τε τηρειν τον νομον μωυσεως |
| Apg. 15,7 | Apg. 15,7 πολλης δε ζητησεως γενομενης αναστας πετρος ειπεν προς αυτους ανδρες αδελφοι υμεις επιστασθε οτι αφ ημερων αρχαιων εν υμιν εξελεξατο ο θεος δια του στοματος μου ακουσαι τα εθνη τον λογον του ευαγγελιου και πιστευσαι |
| Apg. 15,8 | Apg. 15,8 και ο καρδιογνωστης θεος εμαρτυρησεν αυτοις δους το πνευμα το αγιον καθως και ημιν |
| Apg. 15,9 | Apg. 15,9 και ουθεν διεκρινεν μεταξυ ημων τε και αυτων τη πιστει καθαρισας τας καρδιας αυτων |
| Apg. 15,12 | Apg. 15,12 εσιγησεν δε παν το πληθος και ηκουον βαρναβα και παυλου εξηγουμενων οσα εποιησεν ο θεος σημεια και τερατα εν τοις εθνεσιν δι αυτων |
| Apg. 15,13 | Apg. 15,13 μετα δε το σιγησαι αυτους απεκριθη ιακωβος λεγων ανδρες αδελφοι ακουσατε μου |
| Apg. 15,14 | Apg. 15,14 συμεων εξηγησατο καθως πρωτον ο θεος επεσκεψατο λαβειν εξ εθνων λαον τω ονοματι αυτου |
| Apg. 15,16 | Apg. 15,16 μετα ταυτα αναστρεψω και ανοικοδομησω την σκηνην δαυιδ την πεπτωκυιαν και τα | κατεστραμμενα | κατεσκαμμενα | αυτης ανοικοδομησω και ανορθωσω αυτην |
| Apg. 15,17 | Apg. 15,17 οπως αν εκζητησωσιν οι καταλοιποι των ανθρωπων τον κυριον και παντα τα εθνη εφ ους επικεκληται το ονομα μου επ αυτους λεγει κυριος ποιων ταυτα |
| Apg. 15,20 | Apg. 15,20 αλλα επιστειλαι αυτοις του απεχεσθαι των αλισγηματων των ειδωλων και της πορνειας και του | πνικτου και του αιματος |
| Apg. 15,21 | Apg. 15,21 μωυσης γαρ εκ γενεων αρχαιων κατα πολιν τους κηρυσσοντας αυτον εχει εν ταις συναγωγαις κατα παν σαββατον αναγινωσκομενος |
| Apg. 15,22 | Apg. 15,22 τοτε εδοξεν τοις αποστολοις και τοις πρεσβυτεροις συν ολη τη εκκλησια εκλεξαμενους ανδρας εξ αυτων πεμψαι εις αντιοχειαν συν τω παυλω και βαρναβα ιουδαν τον καλουμενον βαρσαββαν και σιλαν ανδρας ηγουμενους εν τοις αδελφοις |
| Apg. 15,23 | Apg. 15,23 γραψαντες δια χειρος αυτων οι αποστολοι και οι πρεσβυτεροι αδελφοι τοις κατα την αντιοχειαν και συριαν και κιλικιαν αδελφοις τοις εξ εθνων χαιρειν |
| Apg. 15,26 | Apg. 15,26 ανθρωποις παραδεδωκοσιν τας ψυχας αυτων υπερ του ονοματος του κυριου ημων ιησου χριστου |
| Apg. 15,27 | Apg. 15,27 απεσταλκαμεν ουν ιουδαν και σιλαν και αυτους δια λογου απαγγελλοντας τα αυτα |
| Apg. 15,32 | Apg. 15,32 ιουδας τε και σιλας και αυτοι προφηται οντες δια λογου πολλου παρεκαλεσαν τους αδελφους και επεστηριξαν |
| Apg. 15,33 | Apg. 15,33 ποιησαντες δε χρονον απελυθησαν μετ ειρηνης απο των αδελφων προς τους αποστειλαντας αυτους 15:34 |
| Apg. 15,38 | Apg. 15,38 παυλος δε ηξιου τον αποσταντα απ αυτων απο παμφυλιας και μη συνελθοντα αυτοις εις το εργον μη συμπαραλαμβανειν τουτον |
| Apg. 15,39 | Apg. 15,39 εγενετο δε παροξυσμος ωστε αποχωρισθηναι αυτους απ αλληλων τον τε βαρναβαν παραλαβοντα τον μαρκον εκπλευσαι εις κυπρον |
| Apg. 16,3 | Apg. 16,3 τουτον ηθελησεν ο παυλος συν αυτω εξελθειν και λαβων περιετεμεν αυτον δια τους ιουδαιους τους οντας εν τοις τοποις εκεινοις ηδεισαν γαρ απαντες οτι ελλην ο πατηρ αυτου υπηρχεν |
| Apg. 16,4 | Apg. 16,4 ως δε διεπορευοντο τας πολεις παρεδιδοσαν αυτοις φυλασσειν τα δογματα τα κεκριμενα υπο των αποστολων και πρεσβυτερων των εν ιεροσολυμοις |
| Apg. 16,7 | Apg. 16,7 ελθοντες δε κατα την μυσιαν επειραζον εις την βιθυνιαν πορευθηναι και ουκ ειασεν αυτους το πνευμα ιησου |
| Apg. 16,9 | Apg. 16,9 και οραμα δια της | νυκτος τω παυλω ωφθη ανηρ μακεδων τις ην εστως και παρακαλων αυτον και λεγων διαβας εις μακεδονιαν βοηθησον ημιν |
| Apg. 16,10 | Apg. 16,10 ως δε το οραμα ειδεν ευθεως εζητησαμεν εξελθειν εις μακεδονιαν συμβιβαζοντες οτι προσκεκληται ημας ο θεος ευαγγελισασθαι αυτους |
| Apg. 16,15 | Apg. 16,15 ως δε εβαπτισθη και ο οικος αυτης παρεκαλεσεν λεγουσα ει κεκρικατε με πιστην τω κυριω ειναι εισελθοντες εις τον οικον μου μενετε και παρεβιασατο ημας |
| Apg. 16,16 | Apg. 16,16 εγενετο δε πορευομενων ημων εις την προσευχην παιδισκην τινα εχουσαν πνευμα πυθωνα υπαντησαι ημιν ητις εργασιαν πολλην παρειχεν τοις κυριοις αυτης μαντευομενη |
| Apg. 16,18 | Apg. 16,18 τουτο δε εποιει επι πολλας ημερας διαπονηθεις δε παυλος και επιστρεψας τω πνευματι ειπεν παραγγελλω σοι εν ονοματι ιησου χριστου εξελθειν απ αυτης και εξηλθεν αυτη τη ωρα |
| Apg. 16,19 | Apg. 16,19 ιδοντες δε οι κυριοι αυτης οτι εξηλθεν η ελπις της εργασιας αυτων επιλαβομενοι τον παυλον και τον σιλαν ειλκυσαν εις την αγοραν επι τους αρχοντας |
| Apg. 16,20 | Apg. 16,20 και προσαγαγοντες αυτους τοις στρατηγοις ειπαν ουτοι οι ανθρωποι εκταρασσουσιν ημων την πολιν ιουδαιοι υπαρχοντες |
| Apg. 16,22 | Apg. 16,22 και συνεπεστη ο οχλος κατ αυτων και οι στρατηγοι περιρηξαντες αυτων τα ιματια εκελευον ραβδιζειν |
| Apg. 16,23 | Apg. 16,23 πολλας | δε | τε | επιθεντες αυτοις πληγας εβαλον εις φυλακην παραγγειλαντες τω δεσμοφυλακι ασφαλως τηρειν αυτους |
| Apg. 16,24 | Apg. 16,24 ος παραγγελιαν τοιαυτην λαβων εβαλεν αυτους εις την εσωτεραν φυλακην και τους ποδας ησφαλισατο αυτων εις το ξυλον |
| Apg. 16,25 | Apg. 16,25 κατα δε το μεσονυκτιον παυλος και σιλας προσευχομενοι υμνουν τον θεον επηκροωντο δε αυτων οι δεσμιοι |
| Apg. 16,30 | Apg. 16,30 και προαγαγων αυτους εξω εφη κυριοι τι με δει ποιειν ινα σωθω |
| Apg. 16,32 | Apg. 16,32 και ελαλησαν αυτω τον λογον του | θεου | κυριου | συν πασιν τοις εν τη οικια αυτου |
| Apg. 16,33 | Apg. 16,33 και παραλαβων αυτους εν εκεινη τη ωρα της νυκτος ελουσεν απο των πληγων και εβαπτισθη αυτος και οι αυτου | απαντες | παντες | παραχρημα |
| Apg. 16,34 | Apg. 16,34 αναγαγων τε αυτους εις τον οικον παρεθηκεν τραπεζαν και ηγαλλιασατο πανοικει πεπιστευκως τω θεω |
| Apg. 16,37 | Apg. 16,37 ο δε παυλος εφη προς αυτους δειραντες ημας δημοσια ακατακριτους ανθρωπους ρωμαιους υπαρχοντας εβαλαν εις φυλακην και νυν λαθρα ημας εκβαλλουσιν ου γαρ αλλα ελθοντες αυτοι ημας εξαγαγετωσαν |
| Apg. 16,39 | Apg. 16,39 και ελθοντες παρεκαλεσαν αυτους και εξαγαγοντες ηρωτων απελθειν απο της πολεως |
| Apg. 17,2 | Apg. 17,2 κατα δε το ειωθος τω παυλω εισηλθεν προς αυτους και επι σαββατα τρια διελεξατο αυτοις απο των γραφων |
| Apg. 17,4 | Apg. 17,4 και τινες εξ αυτων επεισθησαν και προσεκληρωθησαν τω παυλω και | τω | τω | σιλα των τε σεβομενων ελληνων πληθος πολυ γυναικων τε των πρωτων ουκ ολιγαι |
| Apg. 17,5 | Apg. 17,5 ζηλωσαντες δε οι ιουδαιοι και προσλαβομενοι των αγοραιων ανδρας τινας πονηρους και οχλοποιησαντες εθορυβουν την πολιν και επισταντες τη οικια ιασονος εζητουν αυτους προαγαγειν εις τον δημον |
| Apg. 17,6 | Apg. 17,6 μη ευροντες δε αυτους εσυρον ιασονα και τινας αδελφους επι τους πολιταρχας βοωντες οτι οι την οικουμενην αναστατωσαντες ουτοι και ενθαδε παρεισιν |
| Apg. 17,9 | Apg. 17,9 και λαβοντες το ικανον παρα του ιασονος και των λοιπων απελυσαν αυτους |
| Apg. 17,12 | Apg. 17,12 πολλοι μεν ουν εξ αυτων επιστευσαν και των ελληνιδων γυναικων των ευσχημονων και ανδρων ουκ ολιγοι |
| Apg. 17,15 | Apg. 17,15 οι δε καθιστανοντες τον παυλον ηγαγον εως αθηνων και λαβοντες εντολην προς τον σιλαν και τον τιμοθεον ινα ως ταχιστα ελθωσιν προς αυτον εξηεσαν |
| Apg. 17,16 | Apg. 17,16 εν δε ταις αθηναις εκδεχομενου αυτους του παυλου παρωξυνετο το πνευμα αυτου εν αυτω θεωρουντος κατειδωλον ουσαν την πολιν |
| Apg. 17,18 | Apg. 17,18 τινες δε και των επικουρειων και στοικων φιλοσοφων συνεβαλλον αυτω και τινες ελεγον τι αν θελοι ο σπερμολογος ουτος λεγειν οι δε ξενων δαιμονιων δοκει καταγγελευς ειναι οτι τον ιησουν και την αναστασιν ευηγγελιζετο |
| Apg. 17,19 | Apg. 17,19 επιλαβομενοι | δε | τε | αυτου επι τον αρειον παγον ηγαγον λεγοντες δυναμεθα γνωναι τις η καινη αυτη | η | η | υπο σου λαλουμενη διδαχη |
| Apg. 17,24 | Apg. 17,24 ο θεος ο ποιησας τον κοσμον και παντα τα εν αυτω ουτος ουρανου και γης υπαρχων κυριος ουκ εν χειροποιητοις ναοις κατοικει |
| Apg. 17,25 | Apg. 17,25 ουδε υπο χειρων ανθρωπινων θεραπευεται προσδεομενος τινος αυτος διδους πασιν ζωην και πνοην και τα παντα |
| Apg. 17,26 | Apg. 17,26 εποιησεν τε εξ ενος παν εθνος ανθρωπων κατοικειν επι παντος προσωπου της γης ορισας προστεταγμενους καιρους και τας οροθεσιας της κατοικιας αυτων |
| Apg. 17,27 | Apg. 17,27 ζητειν τον θεον ει αρα γε ψηλαφησειαν αυτον και ευροιεν και γε ου μακραν απο ενος εκαστου ημων υπαρχοντα |
| Apg. 17,28 | Apg. 17,28 εν αυτω γαρ ζωμεν και κινουμεθα και εσμεν ως και τινες των καθ υμας ποιητων ειρηκασιν του γαρ και γενος εσμεν |
| Apg. 17,31 | Apg. 17,31 καθοτι εστησεν ημεραν εν η μελλει κρινειν την οικουμενην εν δικαιοσυνη εν ανδρι ω ωρισεν πιστιν παρασχων πασιν αναστησας αυτον εκ νεκρων |
| Apg. 17,33 | Apg. 17,33 ουτως ο παυλος εξηλθεν εκ μεσου αυτων |
| Apg. 17,34 | Apg. 17,34 τινες δε ανδρες κολληθεντες αυτω επιστευσαν εν οις και διονυσιος | ο | ο | αρεοπαγιτης και γυνη ονοματι δαμαρις και ετεροι συν αυτοις |
| Apg. 18,2 | Apg. 18,2 και ευρων τινα ιουδαιον ονοματι ακυλαν ποντικον τω γενει προσφατως εληλυθοτα απο της ιταλιας και πρισκιλλαν γυναικα αυτου δια το διατεταχεναι κλαυδιον χωριζεσθαι παντας τους ιουδαιους απο της ρωμης προσηλθεν αυτοις |
| Apg. 18,3 | Apg. 18,3 και δια το ομοτεχνον ειναι εμενεν παρ αυτοις και | ηργαζοντο | ηργαζετο | ησαν γαρ σκηνοποιοι τη τεχνη |
| Apg. 18,6 | Apg. 18,6 αντιτασσομενων δε αυτων και βλασφημουντων εκτιναξαμενος τα ιματια ειπεν προς αυτους το αιμα υμων επι την κεφαλην υμων καθαρος εγω απο του νυν εις τα εθνη πορευσομαι |
| Apg. 18,8 | Apg. 18,8 κρισπος δε ο αρχισυναγωγος επιστευσεν τω κυριω συν ολω τω οικω αυτου και πολλοι των κορινθιων ακουοντες επιστευον και εβαπτιζοντο |
| Apg. 18,11 | Apg. 18,11 εκαθισεν δε ενιαυτον και μηνας εξ διδασκων εν αυτοις τον λογον του θεου |
| Apg. 18,12 | Apg. 18,12 γαλλιωνος δε ανθυπατου οντος της αχαιας κατεπεστησαν | οι ιουδαιοι ομοθυμαδον | ομοθυμαδον οι ιουδαιοι | τω παυλω και ηγαγον αυτον επι το βημα |
| Apg. 18,15 | Apg. 18,15 ει δε ζητηματα εστιν περι λογου και ονοματων και νομου του καθ υμας οψεσθε αυτοι κριτης εγω τουτων ου βουλομαι ειναι |
| Apg. 18,16 | Apg. 18,16 και απηλασεν αυτους απο του βηματος |
| Apg. 18,18 | Apg. 18,18 ο δε παυλος ετι προσμεινας ημερας ικανας τοις αδελφοις αποταξαμενος εξεπλει εις την συριαν και συν αυτω πρισκιλλα και ακυλας κειραμενος εν κεγχρεαις την κεφαλην ειχεν γαρ ευχην |
| Apg. 18,19 | Apg. 18,19 κατηντησαν δε εις εφεσον κακεινους κατελιπεν αυτου αυτος δε εισελθων εις την συναγωγην διελεξατο τοις ιουδαιοις |
| Apg. 18,20 | Apg. 18,20 ερωτωντων δε αυτων επι πλειονα χρονον μειναι ουκ επενευσεν |
| Apg. 18,26 | Apg. 18,26 ουτος τε ηρξατο παρρησιαζεσθαι εν τη συναγωγη ακουσαντες δε αυτου πρισκιλλα και ακυλας προσελαβοντο αυτον και ακριβεστερον αυτω εξεθεντο την οδον | του θεου | του θεου | |
| Apg. 18,27 | Apg. 18,27 βουλομενου δε αυτου διελθειν εις την αχαιαν προτρεψαμενοι οι αδελφοι εγραψαν τοις μαθηταις αποδεξασθαι αυτον ος παραγενομενος συνεβαλετο πολυ τοις πεπιστευκοσιν δια της χαριτος |
| Apg. 19,2 | Apg. 19,2 ειπεν τε προς αυτους ει πνευμα αγιον ελαβετε πιστευσαντες οι δε προς αυτον αλλ ουδ ει πνευμα αγιον εστιν ηκουσαμεν |
| Apg. 19,4 | Apg. 19,4 ειπεν δε παυλος ιωαννης εβαπτισεν βαπτισμα μετανοιας τω λαω λεγων εις τον ερχομενον μετ αυτον ινα πιστευσωσιν τουτ εστιν εις τον ιησουν |
| Apg. 19,6 | Apg. 19,6 και επιθεντος αυτοις του παυλου τας | χειρας ηλθεν το πνευμα το αγιον επ αυτους ελαλουν τε γλωσσαις και επροφητευον |
| Apg. 19,9 | Apg. 19,9 ως δε τινες εσκληρυνοντο και ηπειθουν κακολογουντες την οδον ενωπιον του πληθους αποστας απ αυτων αφωρισεν τους μαθητας καθ ημεραν διαλεγομενος εν τη σχολη τυραννου |
| Apg. 19,12 | Apg. 19,12 ωστε και επι τους ασθενουντας αποφερεσθαι απο του χρωτος αυτου σουδαρια η σιμικινθια και απαλλασσεσθαι απ αυτων τας νοσους τα τε πνευματα τα πονηρα εκπορευεσθαι |
| Apg. 19,15 | Apg. 19,15 αποκριθεν δε το πνευμα το πονηρον ειπεν αυτοις τον μεν ιησουν γινωσκω και τον παυλον επισταμαι υμεις δε τινες εστε |
| Apg. 19,16 | Apg. 19,16 και εφαλομενος ο ανθρωπος επ αυτους εν ω ην το πνευμα το πονηρον κατακυριευσας αμφοτερων ισχυσεν κατ αυτων ωστε γυμνους και τετραυματισμενους εκφυγειν εκ του οικου εκεινου |
| Apg. 19,17 | Apg. 19,17 τουτο δε εγενετο γνωστον πασιν ιουδαιοις τε και ελλησιν τοις κατοικουσιν την εφεσον και επεπεσεν φοβος επι παντας αυτους και εμεγαλυνετο το ονομα του κυριου ιησου |
| Apg. 19,18 | Apg. 19,18 πολλοι τε των πεπιστευκοτων ηρχοντο εξομολογουμενοι και αναγγελλοντες τας πραξεις αυτων |
| Apg. 19,19 | Apg. 19,19 ικανοι δε των τα περιεργα πραξαντων συνενεγκαντες τας βιβλους κατεκαιον ενωπιον παντων και συνεψηφισαν τας τιμας αυτων και ευρον αργυριου μυριαδας πεντε |
| Apg. 19,22 | Apg. 19,22 αποστειλας δε εις την μακεδονιαν δυο των διακονουντων αυτω τιμοθεον και εραστον αυτος επεσχεν χρονον εις την ασιαν |
| Apg. 19,27 | Apg. 19,27 ου μονον δε τουτο κινδυνευει ημιν το μερος εις απελεγμον ελθειν αλλα και το της μεγαλης θεας αρτεμιδος ιερον εις ουθεν λογισθηναι μελλειν τε και καθαιρεισθαι της μεγαλειοτητος αυτης ην ολη | η | η | ασια και | η | η | οικουμενη σεβεται |
| Apg. 19,30 | Apg. 19,30 παυλου δε βουλομενου εισελθειν εις τον δημον ουκ ειων αυτον οι μαθηται |
| Apg. 19,31 | Apg. 19,31 τινες δε και των ασιαρχων οντες αυτω φιλοι πεμψαντες προς αυτον παρεκαλουν μη δουναι εαυτον εις το θεατρον |
| Apg. 19,33 | Apg. 19,33 εκ δε του οχλου συνεβιβασαν αλεξανδρον προβαλοντων αυτον των ιουδαιων ο δε αλεξανδρος κατασεισας την χειρα ηθελεν απολογεισθαι τω δημω |
| Apg. 19,38 | Apg. 19,38 ει μεν ουν δημητριος και οι συν αυτω τεχνιται εχουσιν προς τινα λογον αγοραιοι αγονται και ανθυπατοι εισιν εγκαλειτωσαν αλληλοις |
| Apg. 20,2 | Apg. 20,2 διελθων δε τα μερη εκεινα και παρακαλεσας αυτους λογω πολλω ηλθεν εις την ελλαδα |
| Apg. 20,3 | Apg. 20,3 ποιησας τε μηνας τρεις γενομενης επιβουλης αυτω υπο των ιουδαιων μελλοντι αναγεσθαι εις την συριαν εγενετο γνωμης του υποστρεφειν δια μακεδονιας |
| Apg. 20,4 | Apg. 20,4 συνειπετο δε αυτω σωπατρος πυρρου βεροιαιος θεσσαλονικεων δε αρισταρχος και σεκουνδος και γαιος δερβαιος και τιμοθεος ασιανοι δε τυχικος και τροφιμος |
| Apg. 20,6 | Apg. 20,6 ημεις δε εξεπλευσαμεν μετα τας ημερας των αζυμων απο φιλιππων και ηλθομεν προς αυτους εις την τρωαδα αχρις ημερων πεντε | ου | οπου | διετριψαμεν ημερας επτα |
| Apg. 20,7 | Apg. 20,7 εν δε τη μια των σαββατων συνηγμενων ημων κλασαι αρτον ο παυλος διελεγετο αυτοις μελλων εξιεναι τη επαυριον παρετεινεν τε τον λογον μεχρι μεσονυκτιου |
| Apg. 20,10 | Apg. 20,10 καταβας δε ο παυλος επεπεσεν αυτω και συμπεριλαβων ειπεν μη θορυβεισθε η γαρ ψυχη αυτου εν αυτω εστιν |
| Apg. 20,13 | Apg. 20,13 ημεις δε προελθοντες επι το πλοιον ανηχθημεν επι την ασσον εκειθεν μελλοντες αναλαμβανειν τον παυλον ουτως γαρ διατεταγμενος ην μελλων αυτος πεζευειν |
| Apg. 20,14 | Apg. 20,14 ως δε συνεβαλλεν ημιν εις την ασσον αναλαβοντες αυτον ηλθομεν εις μιτυληνην |
| Apg. 20,16 | Apg. 20,16 κεκρικει γαρ ο παυλος παραπλευσαι την εφεσον οπως μη γενηται αυτω χρονοτριβησαι εν τη ασια εσπευδεν γαρ ει δυνατον ειη αυτω την ημεραν της πεντηκοστης γενεσθαι εις ιεροσολυμα |
| Apg. 20,18 | Apg. 20,18 ως δε παρεγενοντο προς αυτον ειπεν αυτοις υμεις επιστασθε απο πρωτης ημερας αφ ης επεβην εις την ασιαν πως μεθ υμων τον παντα χρονον εγενομην |
| Apg. 20,22 | Apg. 20,22 και νυν ιδου δεδεμενος εγω τω πνευματι πορευομαι εις ιερουσαλημ τα εν αυτη συναντησοντα | εμοι | μοι | μη ειδως |
| Apg. 20,30 | Apg. 20,30 και εξ υμων | αυτων | αυτων | αναστησονται ανδρες λαλουντες διεστραμμενα του αποσπαν τους μαθητας οπισω | εαυτων | αυτων | |
| Apg. 20,32 | Apg. 20,32 και τα νυν παρατιθεμαι υμας τω | κυριω | θεω | και τω λογω της χαριτος αυτου τω δυναμενω οικοδομησαι και δουναι την κληρονομιαν εν τοις ηγιασμενοις πασιν |
| Apg. 20,34 | Apg. 20,34 αυτοι γινωσκετε οτι ταις χρειαις μου και τοις ουσιν μετ εμου υπηρετησαν αι χειρες αυται |
| Apg. 20,35 | Apg. 20,35 παντα υπεδειξα υμιν οτι ουτως κοπιωντας δει αντιλαμβανεσθαι των ασθενουντων μνημονευειν τε των λογων του κυριου ιησου οτι αυτος ειπεν μακαριον εστιν μαλλον διδοναι η λαμβανειν |
| Apg. 20,36 | Apg. 20,36 και ταυτα ειπων θεις τα γονατα αυτου συν πασιν αυτοις προσηυξατο |
| Apg. 20,37 | Apg. 20,37 ικανος δε κλαυθμος εγενετο παντων και επιπεσοντες επι τον τραχηλον του παυλου κατεφιλουν αυτον |
| Apg. 20,38 | Apg. 20,38 οδυνωμενοι μαλιστα επι τω λογω ω ειρηκει οτι ουκετι μελλουσιν το προσωπον αυτου θεωρειν προεπεμπον δε αυτον εις το πλοιον |
| Apg. 21,1 | Apg. 21,1 ως δε εγενετο αναχθηναι ημας αποσπασθεντας απ αυτων ευθυδρομησαντες ηλθομεν εις την κω τη δε εξης εις την ροδον κακειθεν εις παταρα |
| Apg. 21,3 | Apg. 21,3 αναφαναντες δε την κυπρον και καταλιποντες αυτην ευωνυμον επλεομεν εις συριαν και κατηλθομεν εις τυρον εκεισε γαρ το πλοιον ην αποφορτιζομενον τον γομον |
| Apg. 21,7 | Apg. 21,7 ημεις δε τον πλουν διανυσαντες απο τυρου κατηντησαμεν εις πτολεμαιδα και ασπασαμενοι τους αδελφους εμειναμεν ημεραν μιαν παρ αυτοις |
| Apg. 21,8 | Apg. 21,8 τη δε επαυριον εξελθοντες ηλθομεν εις καισαρειαν και εισελθοντες εις τον οικον φιλιππου του ευαγγελιστου οντος εκ των επτα εμειναμεν παρ αυτω |
| Apg. 21,12 | Apg. 21,12 ως δε ηκουσαμεν ταυτα παρεκαλουμεν ημεις τε και οι εντοπιοι του μη αναβαινειν αυτον εις ιερουσαλημ |
| Apg. 21,14 | Apg. 21,14 μη πειθομενου δε αυτου ησυχασαμεν ειποντες του κυριου το θελημα γινεσθω |
| Apg. 21,19 | Apg. 21,19 και ασπασαμενος αυτους εξηγειτο καθ εν εκαστον ων εποιησεν ο θεος εν τοις εθνεσιν δια της διακονιας αυτου |
| Apg. 21,20 | Apg. 21,20 οι δε ακουσαντες εδοξαζον τον θεον ειπον τε αυτω θεωρεις αδελφε ποσαι μυριαδες εισιν εν τοις ιουδαιοις των πεπιστευκοτων και παντες ζηλωται του νομου υπαρχουσιν |
| Apg. 21,21 | Apg. 21,21 κατηχηθησαν δε περι σου οτι αποστασιαν διδασκεις απο μωυσεως τους κατα τα εθνη παντας ιουδαιους λεγων μη περιτεμνειν αυτους τα τεκνα μηδε τοις εθεσιν περιπατειν |
| Apg. 21,24 | Apg. 21,24 τουτους παραλαβων αγνισθητι συν αυτοις και δαπανησον επ αυτοις ινα ξυρησονται την κεφαλην και γνωσονται παντες οτι ων κατηχηνται περι σου ουδεν εστιν αλλα στοιχεις και αυτος φυλασσων τον νομον |
| Apg. 21,25 | Apg. 21,25 περι δε των πεπιστευκοτων εθνων ημεις | απεστειλαμεν | επεστειλαμεν | κριναντες φυλασσεσθαι αυτους το τε ειδωλοθυτον και αιμα και πνικτον και πορνειαν |
| Apg. 21,26 | Apg. 21,26 τοτε ο παυλος παραλαβων τους ανδρας τη εχομενη ημερα συν αυτοις αγνισθεις εισηει εις το ιερον διαγγελλων την εκπληρωσιν των ημερων του αγνισμου εως ου προσηνεχθη υπερ ενος εκαστου αυτων η προσφορα |
| Apg. 21,27 | Apg. 21,27 ως δε εμελλον αι επτα ημεραι συντελεισθαι οι απο της ασιας ιουδαιοι θεασαμενοι αυτον εν τω ιερω συνεχεον παντα τον οχλον και επεβαλον επ αυτον τας χειρας |
| Apg. 21,29 | Apg. 21,29 ησαν γαρ προεωρακοτες τροφιμον τον εφεσιον εν τη πολει συν αυτω ον ενομιζον οτι εις το ιερον εισηγαγεν ο παυλος |
| Apg. 21,30 | Apg. 21,30 εκινηθη τε η πολις ολη και εγενετο συνδρομη του λαου και επιλαβομενοι του παυλου ειλκον αυτον εξω του ιερου και ευθεως εκλεισθησαν αι θυραι |
| Apg. 21,31 | Apg. 21,31 ζητουντων τε αυτον αποκτειναι ανεβη φασις τω χιλιαρχω της σπειρης οτι ολη συγχυννεται ιερουσαλημ |
| Apg. 21,32 | Apg. 21,32 ος εξαυτης παραλαβων στρατιωτας και εκατονταρχας κατεδραμεν επ αυτους οι δε ιδοντες τον χιλιαρχον και τους στρατιωτας επαυσαντο τυπτοντες τον παυλον |
| Apg. 21,33 | Apg. 21,33 τοτε εγγισας ο χιλιαρχος επελαβετο αυτου και εκελευσεν δεθηναι αλυσεσιν δυσιν και επυνθανετο τις ειη και τι εστιν πεποιηκως |
| Apg. 21,34 | Apg. 21,34 αλλοι δε αλλο τι επεφωνουν εν τω οχλω μη δυναμενου δε αυτου γνωναι το ασφαλες δια τον θορυβον εκελευσεν αγεσθαι αυτον εις την παρεμβολην |
| Apg. 21,35 | Apg. 21,35 οτε δε εγενετο επι τους αναβαθμους συνεβη βασταζεσθαι αυτον υπο των στρατιωτων δια την βιαν του οχλου |
| Apg. 21,36 | Apg. 21,36 ηκολουθει γαρ το πληθος του λαου κραζοντες αιρε αυτον |
| Apg. 21,40 | Apg. 21,40 επιτρεψαντος δε αυτου ο παυλος εστως επι των αναβαθμων κατεσεισεν τη χειρι τω λαω πολλης δε σιγης γενομενης προσεφωνησεν τη εβραιδι διαλεκτω λεγων |
| Apg. 22,2 | Apg. 22,2 ακουσαντες δε οτι τη εβραιδι διαλεκτω προσεφωνει αυτοις μαλλον παρεσχον ησυχιαν και φησιν |
| Apg. 22,13 | Apg. 22,13 ελθων προς | εμε | με | και επιστας ειπεν μοι σαουλ αδελφε αναβλεψον καγω αυτη τη ωρα ανεβλεψα εις αυτον |
| Apg. 22,14 | Apg. 22,14 ο δε ειπεν ο θεος των πατερων ημων προεχειρισατο σε γνωναι το θελημα αυτου και ιδειν τον δικαιον και ακουσαι φωνην εκ του στοματος αυτου |
| Apg. 22,15 | Apg. 22,15 οτι εση μαρτυς αυτω προς παντας ανθρωπους ων εωρακας και ηκουσας |
| Apg. 22,16 | Apg. 22,16 και νυν τι μελλεις αναστας βαπτισαι και απολουσαι τας αμαρτιας σου επικαλεσαμενος το ονομα αυτου |
| Apg. 22,18 | Apg. 22,18 και ιδειν αυτον λεγοντα μοι σπευσον και εξελθε εν ταχει εξ ιερουσαλημ διοτι ου παραδεξονται σου μαρτυριαν περι εμου |
| Apg. 22,19 | Apg. 22,19 καγω ειπον κυριε αυτοι επιστανται οτι εγω ημην φυλακιζων και δερων κατα τας συναγωγας τους πιστευοντας επι σε |
| Apg. 22,20 | Apg. 22,20 και οτε εξεχυννετο το αιμα στεφανου του μαρτυρος σου και αυτος ημην εφεστως και συνευδοκων και φυλασσων τα ιματια των αναιρουντων αυτον |
| Apg. 22,22 | Apg. 22,22 ηκουον δε αυτου αχρι τουτου του λογου και επηραν την φωνην αυτων λεγοντες αιρε απο της γης τον τοιουτον ου γαρ καθηκεν αυτον ζην |
| Apg. 22,23 | Apg. 22,23 κραυγαζοντων τε αυτων και ριπτουντων τα ιματια και κονιορτον βαλλοντων εις τον αερα |
| Apg. 22,24 | Apg. 22,24 εκελευσεν ο χιλιαρχος εισαγεσθαι αυτον εις την παρεμβολην ειπας μαστιξιν ανεταζεσθαι αυτον ινα επιγνω δι ην αιτιαν ουτως επεφωνουν αυτω |
| Apg. 22,25 | Apg. 22,25 ως δε προετειναν αυτον τοις ιμασιν ειπεν προς τον εστωτα εκατονταρχον ο παυλος ει ανθρωπον ρωμαιον και ακατακριτον εξεστιν υμιν μαστιζειν |
| Apg. 22,27 | Apg. 22,27 προσελθων δε ο χιλιαρχος ειπεν αυτω λεγε μοι συ ρωμαιος ει ο δε εφη ναι |
| Apg. 22,29 | Apg. 22,29 ευθεως ουν απεστησαν απ αυτου οι μελλοντες αυτον ανεταζειν και ο χιλιαρχος δε εφοβηθη επιγνους οτι ρωμαιος εστιν και οτι αυτον ην δεδεκως |
| Apg. 22,30 | Apg. 22,30 τη δε επαυριον βουλομενος γνωναι το ασφαλες το τι κατηγορειται υπο των ιουδαιων ελυσεν αυτον και εκελευσεν συνελθειν τους αρχιερεις και παν το συνεδριον και καταγαγων τον παυλον εστησεν εις αυτους |
| Apg. 23,2 | Apg. 23,2 ο δε αρχιερευς ανανιας επεταξεν τοις παρεστωσιν αυτω τυπτειν αυτου το στομα |
| Apg. 23,3 | Apg. 23,3 τοτε ο παυλος προς αυτον ειπεν τυπτειν σε μελλει ο θεος τοιχε κεκονιαμενε και συ καθη κρινων με κατα τον νομον και παρανομων κελευεις με τυπτεσθαι |
| Apg. 23,7 | Apg. 23,7 τουτο δε αυτου | λαλουντος | ειποντος | εγενετο στασις των φαρισαιων και σαδδουκαιων και εσχισθη το πληθος |
| Apg. 23,9 | Apg. 23,9 εγενετο δε κραυγη μεγαλη και ανασταντες τινες των γραμματεων του μερους των φαρισαιων διεμαχοντο λεγοντες ουδεν κακον ευρισκομεν εν τω ανθρωπω τουτω ει δε πνευμα ελαλησεν αυτω η αγγελος |
| Apg. 23,10 | Apg. 23,10 πολλης δε γινομενης στασεως φοβηθεις ο χιλιαρχος μη διασπασθη ο παυλος υπ αυτων εκελευσεν το στρατευμα καταβαν αρπασαι αυτον εκ μεσου αυτων αγειν τε | εις την παρεμβολην |
| Apg. 23,11 | Apg. 23,11 τη δε επιουση νυκτι επιστας αυτω ο κυριος ειπεν θαρσει ως γαρ διεμαρτυρω τα περι εμου εις ιερουσαλημ ουτως σε δει και εις ρωμην μαρτυρησαι |
| Apg. 23,15 | Apg. 23,15 νυν ουν υμεις εμφανισατε τω χιλιαρχω συν τω συνεδριω οπως καταγαγη αυτον εις υμας ως μελλοντας διαγινωσκειν ακριβεστερον τα περι αυτου ημεις δε προ του εγγισαι αυτον ετοιμοι εσμεν του ανελειν αυτον |
| Apg. 23,17 | Apg. 23,17 προσκαλεσαμενος δε ο παυλος ενα των εκατονταρχων εφη τον νεανιαν τουτον | απαγε | απαγαγε | προς τον χιλιαρχον εχει γαρ απαγγειλαι τι αυτω |
| Apg. 23,18 | Apg. 23,18 ο μεν ουν παραλαβων αυτον ηγαγεν προς τον χιλιαρχον και φησιν ο δεσμιος παυλος προσκαλεσαμενος με ηρωτησεν τουτον τον | νεανιαν | νεανισκον | αγαγειν προς σε εχοντα τι λαλησαι σοι |
| Apg. 23,19 | Apg. 23,19 επιλαβομενος δε της χειρος αυτου ο χιλιαρχος και αναχωρησας κατ ιδιαν επυνθανετο τι εστιν ο εχεις απαγγειλαι μοι |
| Apg. 23,20 | Apg. 23,20 ειπεν δε οτι οι ιουδαιοι συνεθεντο του ερωτησαι σε οπως αυριον τον παυλον καταγαγης εις το συνεδριον ως | μελλων | μελλον | τι ακριβεστερον πυνθανεσθαι περι αυτου |
| Apg. 23,21 | Apg. 23,21 συ ουν μη πεισθης αυτοις ενεδρευουσιν γαρ αυτον εξ αυτων ανδρες πλειους τεσσερακοντα οιτινες ανεθεματισαν εαυτους μητε φαγειν μητε πιειν εως ου ανελωσιν αυτον και νυν εισιν ετοιμοι προσδεχομενοι την απο σου επαγγελιαν |
| Apg. 23,27 | Apg. 23,27 τον ανδρα τουτον συλλημφθεντα υπο των ιουδαιων και μελλοντα αναιρεισθαι υπ αυτων επιστας συν τω στρατευματι εξειλαμην μαθων οτι ρωμαιος εστιν |
| Apg. 23,28 | Apg. 23,28 βουλομενος τε επιγνωναι την αιτιαν δι ην ενεκαλουν αυτω | κατηγαγον εις το συνεδριον αυτων | κατηγαγον εις το συνεδριον αυτων | |
| Apg. 23,29 | Apg. 23,29 ον ευρον εγκαλουμενον περι ζητηματων του νομου αυτων μηδεν δε αξιον θανατου η δεσμων εχοντα εγκλημα |
| Apg. 23,30 | Apg. 23,30 μηνυθεισης δε μοι επιβουλης εις τον ανδρα εσεσθαι εξαυτης επεμψα προς σε παραγγειλας και τοις κατηγοροις λεγειν τα | προς αυτον επι σου |
| Apg. 23,31 | Apg. 23,31 οι μεν ουν στρατιωται κατα το διατεταγμενον αυτοις αναλαβοντες τον παυλον ηγαγον δια νυκτος εις την αντιπατριδα |
| Apg. 23,32 | Apg. 23,32 τη δε επαυριον εασαντες τους ιππεις απερχεσθαι συν αυτω υπεστρεψαν εις την παρεμβολην |
| Apg. 23,33 | Apg. 23,33 οιτινες εισελθοντες εις την καισαρειαν και αναδοντες την επιστολην τω ηγεμονι παρεστησαν και τον παυλον αυτω |
| Apg. 23,35 | Apg. 23,35 διακουσομαι σου εφη οταν και οι κατηγοροι σου παραγενωνται κελευσας εν τω πραιτωριω του ηρωδου φυλασσεσθαι αυτον |
| Apg. 24,2 | Apg. 24,2 κληθεντος δε | αυτου | αυτου | ηρξατο κατηγορειν ο τερτυλλος λεγων (24-3) πολλης ειρηνης τυγχανοντες δια σου και διορθωματων γινομενων τω εθνει τουτω δια της σης προνοιας |
| Apg. 24,8 | Apg. 24,8 παρ ου δυνηση αυτος ανακρινας περι παντων τουτων επιγνωναι ων ημεις κατηγορουμεν αυτου |
| Apg. 24,10 | Apg. 24,10 απεκριθη τε ο παυλος νευσαντος αυτω του ηγεμονος λεγειν εκ πολλων ετων οντα σε κριτην τω εθνει τουτω επισταμενος ευθυμως τα περι εμαυτου απολογουμαι |
| Apg. 24,15 | Apg. 24,15 ελπιδα εχων εις τον θεον ην και αυτοι ουτοι προσδεχονται αναστασιν μελλειν εσεσθαι δικαιων τε και αδικων |
| Apg. 24,16 | Apg. 24,16 εν τουτω και αυτος ασκω απροσκοπον συνειδησιν εχειν προς τον θεον και τους ανθρωπους δια παντος |
| Apg. 24,20 | Apg. 24,20 η αυτοι ουτοι ειπατωσαν τι ευρον αδικημα σταντος μου επι του συνεδριου |
| Apg. 24,21 | Apg. 24,21 η περι μιας ταυτης φωνης ης εκεκραξα εν αυτοις εστως οτι περι αναστασεως νεκρων εγω κρινομαι σημερον εφ υμων |
| Apg. 24,22 | Apg. 24,22 ανεβαλετο δε αυτους ο φηλιξ ακριβεστερον ειδως τα περι της οδου ειπας οταν λυσιας ο χιλιαρχος καταβη διαγνωσομαι τα καθ υμας |
| Apg. 24,23 | Apg. 24,23 διαταξαμενος τω εκατονταρχη τηρεισθαι αυτον εχειν τε ανεσιν και μηδενα κωλυειν των ιδιων αυτου υπηρετειν αυτω |
| Apg. 24,24 | Apg. 24,24 μετα δε ημερας τινας παραγενομενος ο φηλιξ συν δρουσιλλη τη ιδια γυναικι ουση ιουδαια μετεπεμψατο τον παυλον και ηκουσεν αυτου περι της εις χριστον ιησουν πιστεως |
| Apg. 24,25 | Apg. 24,25 διαλεγομενου δε αυτου περι δικαιοσυνης και εγκρατειας και του κριματος του μελλοντος εμφοβος γενομενος ο φηλιξ απεκριθη το νυν εχον πορευου καιρον δε μεταλαβων μετακαλεσομαι σε |
| Apg. 24,26 | Apg. 24,26 αμα και ελπιζων οτι χρηματα δοθησεται | αυτω | αυτω | υπο του παυλου διο και πυκνοτερον αυτον μεταπεμπομενος ωμιλει αυτω |
| Apg. 25,2 | Apg. 25,2 ενεφανισαν τε αυτω οι αρχιερεις και οι πρωτοι των ιουδαιων κατα του παυλου και παρεκαλουν αυτον |
| Apg. 25,3 | Apg. 25,3 αιτουμενοι χαριν κατ αυτου οπως μεταπεμψηται αυτον εις ιερουσαλημ ενεδραν ποιουντες ανελειν αυτον κατα την οδον |
| Apg. 25,5 | Apg. 25,5 οι ουν εν υμιν φησιν δυνατοι συγκαταβαντες ει τι εστιν εν τω ανδρι ατοπον κατηγορειτωσαν αυτου |
| Apg. 25,6 | Apg. 25,6 διατριψας δε εν αυτοις ημερας ου πλειους οκτω η δεκα καταβας εις καισαρειαν τη επαυριον καθισας επι του βηματος εκελευσεν τον παυλον αχθηναι |
| Apg. 25,7 | Apg. 25,7 παραγενομενου δε αυτου περιεστησαν αυτον οι απο ιεροσολυμων καταβεβηκοτες ιουδαιοι πολλα και βαρεα αιτιωματα καταφεροντες α ουκ ισχυον αποδειξαι |
| Apg. 25,11 | Apg. 25,11 ει μεν ουν αδικω και αξιον θανατου πεπραχα τι ου παραιτουμαι το αποθανειν ει δε ουδεν εστιν ων ουτοι κατηγορουσιν μου ουδεις με δυναται αυτοις χαρισασθαι καισαρα επικαλουμαι |
| Apg. 25,15 | Apg. 25,15 περι ου γενομενου μου εις ιεροσολυμα ενεφανισαν οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι των ιουδαιων αιτουμενοι κατ αυτου καταδικην |
| Apg. 25,17 | Apg. 25,17 συνελθοντων ουν αυτων | ενθαδε αναβολην μηδεμιαν ποιησαμενος τη εξης καθισας επι του βηματος εκελευσα αχθηναι τον ανδρα |
| Apg. 25,19 | Apg. 25,19 ζητηματα δε τινα περι της ιδιας δεισιδαιμονιας ειχον προς αυτον και περι τινος ιησου τεθνηκοτος ον εφασκεν ο παυλος ζην |
| Apg. 25,21 | Apg. 25,21 του δε παυλου επικαλεσαμενου τηρηθηναι αυτον εις την του σεβαστου διαγνωσιν εκελευσα τηρεισθαι αυτον εως ου αναπεμψω αυτον προς καισαρα |
| Apg. 25,22 | Apg. 25,22 αγριππας δε προς τον φηστον εβουλομην και αυτος του ανθρωπου ακουσαι αυριον φησιν ακουση αυτου |
| Apg. 25,24 | Apg. 25,24 και φησιν ο φηστος αγριππα βασιλευ και παντες οι συμπαροντες ημιν ανδρες θεωρειτε τουτον περι ου απαν το πληθος των ιουδαιων | ενετυχεν | ενετυχον | μοι εν τε ιεροσολυμοις και ενθαδε βοωντες μη δειν αυτον ζην μηκετι |
| Apg. 25,25 | Apg. 25,25 εγω δε κατελαβομην μηδεν αξιον αυτον θανατου πεπραχεναι αυτου δε τουτου επικαλεσαμενου τον σεβαστον εκρινα πεμπειν |
| Apg. 25,26 | Apg. 25,26 περι ου ασφαλες τι γραψαι τω κυριω ουκ εχω διο προηγαγον αυτον εφ υμων και μαλιστα επι σου βασιλευ αγριππα οπως της ανακρισεως γενομενης σχω τι γραψω |
| Apg. 25,27 | Apg. 25,27 αλογον γαρ μοι δοκει πεμποντα δεσμιον μη και τας κατ αυτου αιτιας σημαναι |
| Apg. 26,10 | Apg. 26,10 ο και εποιησα εν ιεροσολυμοις και πολλους τε των αγιων εγω εν φυλακαις κατεκλεισα την παρα των αρχιερεων εξουσιαν λαβων αναιρουμενων τε αυτων κατηνεγκα ψηφον |
| Apg. 26,11 | Apg. 26,11 και κατα πασας τας συναγωγας πολλακις τιμωρων αυτους ηναγκαζον βλασφημειν περισσως τε εμμαινομενος αυτοις εδιωκον εως και εις τας εξω πολεις |
| Apg. 26,18 | Apg. 26,18 ανοιξαι οφθαλμους αυτων του επιστρεψαι απο σκοτους εις φως και της εξουσιας του σατανα επι τον θεον του λαβειν αυτους αφεσιν αμαρτιων και κληρον εν τοις ηγιασμενοις πιστει τη εις εμε |
| Apg. 26,24 | Apg. 26,24 ταυτα δε αυτου απολογουμενου ο φηστος μεγαλη τη φωνη φησιν μαινη παυλε τα πολλα σε γραμματα εις μανιαν περιτρεπει |
| Apg. 26,26 | Apg. 26,26 επισταται γαρ περι τουτων ο βασιλευς προς ον και | παρρησιαζομενος λαλω λανθανειν γαρ αυτον τι | τουτων ου πειθομαι ουθεν ου γαρ εστιν εν γωνια πεπραγμενον τουτο |
| Apg. 26,30 | Apg. 26,30 ανεστη τε ο βασιλευς και ο ηγεμων η τε βερνικη και οι συγκαθημενοι αυτοις |
| Apg. 27,6 | Apg. 27,6 κακει ευρων ο εκατονταρχης πλοιον αλεξανδρινον πλεον εις την ιταλιαν ενεβιβασεν ημας εις αυτο |
| Apg. 27,8 | Apg. 27,8 μολις τε παραλεγομενοι αυτην ηλθομεν εις τοπον τινα καλουμενον καλους λιμενας ω εγγυς | ην πολις λασεα | πολις ην λασαια | |
| Apg. 27,10 | Apg. 27,10 λεγων αυτοις ανδρες θεωρω οτι μετα υβρεως και πολλης ζημιας ου μονον του φορτιου και του πλοιου αλλα και των ψυχων ημων μελλειν εσεσθαι τον πλουν |
| Apg. 27,14 | Apg. 27,14 μετ ου πολυ δε εβαλεν κατ αυτης ανεμος τυφωνικος ο καλουμενος ευρακυλων |
| Apg. 27,21 | Apg. 27,21 πολλης τε ασιτιας υπαρχουσης τοτε σταθεις ο παυλος εν μεσω αυτων ειπεν εδει μεν ω ανδρες πειθαρχησαντας μοι μη αναγεσθαι απο της κρητης κερδησαι τε την υβριν ταυτην και την ζημιαν |
| Apg. 27,27 | Apg. 27,27 ως δε τεσσαρεσκαιδεκατη νυξ εγενετο διαφερομενων ημων εν τω αδρια κατα μεσον της νυκτος υπενοουν οι ναυται προσαγειν τινα αυτοις χωραν |
| Apg. 27,32 | Apg. 27,32 τοτε απεκοψαν οι στρατιωται τα σχοινια της σκαφης και ειασαν αυτην εκπεσειν |
| Apg. 27,36 | Apg. 27,36 ευθυμοι δε γενομενοι παντες και αυτοι προσελαβοντο τροφης |
| Apg. 27,43 | Apg. 27,43 ο δε εκατονταρχης βουλομενος διασωσαι τον παυλον εκωλυσεν αυτους του βουληματος εκελευσεν τε τους δυναμενους κολυμβαν αποριψαντας πρωτους επι την γην εξιεναι |
| Apg. 28,3 | Apg. 28,3 συστρεψαντος δε του παυλου φρυγανων τι πληθος και επιθεντος επι την πυραν εχιδνα απο της θερμης εξελθουσα καθηψεν της χειρος αυτου |
| Apg. 28,4 | Apg. 28,4 ως δε ειδον οι βαρβαροι κρεμαμενον το θηριον εκ της χειρος αυτου προς αλληλους ελεγον παντως φονευς εστιν ο ανθρωπος ουτος ον διασωθεντα εκ της θαλασσης η δικη ζην ουκ ειασεν |
| Apg. 28,6 | Apg. 28,6 οι δε προσεδοκων αυτον μελλειν πιμπρασθαι η καταπιπτειν αφνω νεκρον επι πολυ δε αυτων προσδοκωντων και θεωρουντων μηδεν ατοπον εις αυτον γινομενον μεταβαλομενοι ελεγον αυτον ειναι θεον |
| Apg. 28,8 | Apg. 28,8 εγενετο δε τον πατερα του ποπλιου πυρετοις και δυσεντεριω συνεχομενον κατακεισθαι προς ον ο παυλος εισελθων και προσευξαμενος επιθεις τας χειρας αυτω ιασατο αυτον |
| Apg. 28,14 | Apg. 28,14 ου ευροντες αδελφους παρεκληθημεν παρ αυτοις επιμειναι ημερας επτα και ουτως εις την ρωμην ηλθαμεν |
| Apg. 28,16 | Apg. 28,16 οτε δε εισηλθομεν εις ρωμην επετραπη τω παυλω μενειν καθ εαυτον συν τω φυλασσοντι αυτον στρατιωτη |
| Apg. 28,17 | Apg. 28,17 εγενετο δε μετα ημερας τρεις συγκαλεσασθαι αυτον τους οντας των ιουδαιων πρωτους συνελθοντων δε αυτων ελεγεν προς αυτους εγω ανδρες αδελφοι ουδεν εναντιον ποιησας τω λαω η τοις εθεσιν τοις πατρωοις δεσμιος εξ ιεροσολυμων παρεδοθην εις τας χειρας των ρωμαιων |
| Apg. 28,21 | Apg. 28,21 οι δε προς αυτον ειπαν ημεις ουτε γραμματα περι σου εδεξαμεθα απο της ιουδαιας ουτε παραγενομενος τις των αδελφων απηγγειλεν η ελαλησεν τι περι σου πονηρον |
| Apg. 28,23 | Apg. 28,23 ταξαμενοι δε αυτω ημεραν ηλθον προς αυτον εις την ξενιαν πλειονες οις εξετιθετο διαμαρτυρομενος την βασιλειαν του θεου πειθων τε αυτους περι του ιησου απο τε του νομου μωυσεως και των προφητων απο πρωι εως εσπερας |
| Apg. 28,27 | Apg. 28,27 επαχυνθη γαρ η καρδια του λαου τουτου και τοις ωσιν βαρεως ηκουσαν και τους οφθαλμους αυτων εκαμμυσαν μηποτε ιδωσιν τοις οφθαλμοις και τοις ωσιν ακουσωσιν και τη καρδια συνωσιν και επιστρεψωσιν και ιασομαι αυτους |
| Apg. 28,28 | Apg. 28,28 γνωστον ουν | υμιν εστω | εστω υμιν | οτι τοις εθνεσιν απεσταλη τουτο το σωτηριον του θεου αυτοι και ακουσονται 28:29 |
| Apg. 28,30 | Apg. 28,30 ενεμεινεν δε διετιαν ολην εν ιδιω μισθωματι και απεδεχετο παντας τους εισπορευομενους προς αυτον |
| Röm. 1,2 | Röm. 1,2 ο προεπηγγειλατο δια των προφητων αυτου εν γραφαις αγιαις |
| Röm. 1,3 | Röm. 1,3 περι του υιου αυτου του γενομενου εκ σπερματος δαυιδ κατα σαρκα |
| Röm. 1,5 | Röm. 1,5 δι ου ελαβομεν χαριν και αποστολην εις υπακοην πιστεως εν πασιν τοις εθνεσιν υπερ του ονοματος αυτου |
| Röm. 1,9 | Röm. 1,9 μαρτυς γαρ μου εστιν ο θεος ω λατρευω εν τω πνευματι μου εν τω ευαγγελιω του υιου αυτου ως αδιαλειπτως μνειαν υμων ποιουμαι |
| Röm. 1,17 | Röm. 1,17 δικαιοσυνη γαρ θεου εν αυτω αποκαλυπτεται εκ πιστεως εις πιστιν καθως γεγραπται ο δε δικαιος εκ πιστεως ζησεται |
| Röm. 1,19 | Röm. 1,19 διοτι το γνωστον του θεου φανερον εστιν εν αυτοις ο θεος γαρ αυτοις εφανερωσεν |
| Röm. 1,20 | Röm. 1,20 τα γαρ αορατα αυτου απο κτισεως κοσμου τοις ποιημασιν νοουμενα καθοραται η τε αιδιος αυτου δυναμις και θειοτης εις το ειναι αυτους αναπολογητους |
| Röm. 1,21 | Röm. 1,21 διοτι γνοντες τον θεον ουχ ως θεον εδοξασαν η ηυχαριστησαν αλλ εματαιωθησαν εν τοις διαλογισμοις αυτων και εσκοτισθη η ασυνετος αυτων καρδια |
| Röm. 1,24 | Röm. 1,24 διο παρεδωκεν αυτους ο θεος εν ταις επιθυμιαις των καρδιων αυτων εις ακαθαρσιαν του ατιμαζεσθαι τα σωματα αυτων εν αυτοις |
| Röm. 1,26 | Röm. 1,26 δια τουτο παρεδωκεν αυτους ο θεος εις παθη ατιμιας αι τε γαρ θηλειαι αυτων μετηλλαξαν την φυσικην χρησιν εις την παρα φυσιν |
| Röm. 1,27 | Röm. 1,27 ομοιως τε και οι αρσενες αφεντες την φυσικην χρησιν της θηλειας εξεκαυθησαν εν τη ορεξει αυτων εις αλληλους αρσενες εν αρσεσιν την ασχημοσυνην κατεργαζομενοι και την αντιμισθιαν ην εδει της πλανης αυτων εν εαυτοις απολαμβανοντες |
| Röm. 1,28 | Röm. 1,28 και καθως ουκ εδοκιμασαν τον θεον εχειν εν επιγνωσει παρεδωκεν αυτους ο θεος εις αδοκιμον νουν ποιειν τα μη καθηκοντα |
| Röm. 1,32 | Röm. 1,32 οιτινες το δικαιωμα του θεου επιγνοντες οτι οι τα τοιαυτα πρασσοντες αξιοι θανατου εισιν ου μονον αυτα ποιουσιν αλλα και συνευδοκουσιν τοις πρασσουσιν |
| Röm. 2,1 | Röm. 2,1 διο αναπολογητος ει ω ανθρωπε πας ο κρινων εν ω γαρ κρινεις τον ετερον σεαυτον κατακρινεις τα γαρ αυτα πρασσεις ο κρινων |
| Röm. 2,3 | Röm. 2,3 λογιζη δε τουτο ω ανθρωπε ο κρινων τους τα τοιαυτα πρασσοντας και ποιων αυτα οτι συ εκφευξη το κριμα του θεου |
| Röm. 2,4 | Röm. 2,4 η του πλουτου της χρηστοτητος αυτου και της ανοχης και της μακροθυμιας καταφρονεις αγνοων οτι το χρηστον του θεου εις μετανοιαν σε αγει |
| Röm. 2,6 | Röm. 2,6 ος αποδωσει εκαστω κατα τα εργα αυτου |
| Röm. 2,15 | Röm. 2,15 οιτινες ενδεικνυνται το εργον του νομου γραπτον εν ταις καρδιαις αυτων συμμαρτυρουσης αυτων της συνειδησεως και μεταξυ αλληλων των λογισμων κατηγορουντων η και απολογουμενων |
| Röm. 2,26 | Röm. 2,26 εαν ουν η ακροβυστια τα δικαιωματα του νομου φυλασση ουχ η ακροβυστια αυτου εις περιτομην λογισθησεται |
| Röm. 3,3 | Röm. 3,3 τι γαρ ει ηπιστησαν τινες μη η απιστια αυτων την πιστιν του θεου καταργησει |
| Röm. 3,7 | Röm. 3,7 ει δε η αληθεια του θεου εν τω εμω ψευσματι επερισσευσεν εις την δοξαν αυτου τι ετι καγω ως αμαρτωλος κρινομαι |
| Röm. 3,13 | Röm. 3,13 ταφος ανεωγμενος ο λαρυγξ αυτων ταις γλωσσαις αυτων εδολιουσαν ιος ασπιδων υπο τα χειλη αυτων |
| Röm. 3,15 | Röm. 3,15 οξεις οι ποδες αυτων εκχεαι αιμα |
| Röm. 3,16 | Röm. 3,16 συντριμμα και ταλαιπωρια εν ταις οδοις αυτων |
| Röm. 3,18 | Röm. 3,18 ουκ εστιν φοβος θεου απεναντι των οφθαλμων αυτων |
| Röm. 3,20 | Röm. 3,20 διοτι εξ εργων νομου ου δικαιωθησεται πασα σαρξ ενωπιον αυτου δια γαρ νομου επιγνωσις αμαρτιας |
| Röm. 3,24 | Röm. 3,24 δικαιουμενοι δωρεαν τη αυτου χαριτι δια της απολυτρωσεως της εν χριστω ιησου |
| Röm. 3,25 | Röm. 3,25 ον προεθετο ο θεος ιλαστηριον δια της | πιστεως εν τω αυτου αιματι εις ενδειξιν της δικαιοσυνης αυτου δια την παρεσιν των προγεγονοτων αμαρτηματων |
| Röm. 3,26 | Röm. 3,26 εν τη ανοχη του θεου προς την ενδειξιν της δικαιοσυνης αυτου εν τω νυν καιρω εις το ειναι αυτον δικαιον και δικαιουντα τον εκ πιστεως ιησου |
| Röm. 4,3 | Röm. 4,3 τι γαρ η γραφη λεγει επιστευσεν δε αβρααμ τω θεω και ελογισθη αυτω εις δικαιοσυνην |
| Röm. 4,5 | Röm. 4,5 τω δε μη εργαζομενω πιστευοντι δε επι τον δικαιουντα τον ασεβη λογιζεται η πιστις αυτου εις δικαιοσυνην |
| Röm. 4,11 | Röm. 4,11 και σημειον ελαβεν περιτομης σφραγιδα της δικαιοσυνης της πιστεως της εν τη ακροβυστια εις το ειναι αυτον πατερα παντων των πιστευοντων δι ακροβυστιας εις το λογισθηναι και | αυτοις την δικαιοσυνην |
| Röm. 4,13 | Röm. 4,13 ου γαρ δια νομου η επαγγελια τω αβρααμ η τω σπερματι αυτου το κληρονομον αυτον ειναι κοσμου αλλα δια δικαιοσυνης πιστεως |
| Röm. 4,18 | Röm. 4,18 ος παρ ελπιδα επ ελπιδι επιστευσεν εις το γενεσθαι αυτον πατερα πολλων εθνων κατα το ειρημενον ουτως εσται το σπερμα σου |
| Röm. 4,22 | Röm. 4,22 διο και ελογισθη αυτω εις δικαιοσυνην |
| Röm. 4,23 | Röm. 4,23 ουκ εγραφη δε δι αυτον μονον οτι ελογισθη αυτω |
| Röm. 5,9 | Röm. 5,9 πολλω ουν μαλλον δικαιωθεντες νυν εν τω αιματι αυτου σωθησομεθα δι αυτου απο της οργης |
| Röm. 5,10 | Röm. 5,10 ει γαρ εχθροι οντες κατηλλαγημεν τω θεω δια του θανατου του υιου αυτου πολλω μαλλον καταλλαγεντες σωθησομεθα εν τη ζωη αυτου |
| Röm. 6,2 | Röm. 6,2 μη γενοιτο οιτινες απεθανομεν τη αμαρτια πως ετι ζησομεν εν αυτη |
| Röm. 6,3 | Röm. 6,3 η αγνοειτε οτι οσοι εβαπτισθημεν εις χριστον | ιησουν | ιησουν | εις τον θανατον αυτου εβαπτισθημεν |
| Röm. 6,4 | Röm. 6,4 συνεταφημεν ουν αυτω δια του βαπτισματος εις τον θανατον ινα ωσπερ ηγερθη χριστος εκ νεκρων δια της δοξης του πατρος ουτως και ημεις εν καινοτητι ζωης περιπατησωμεν |
| Röm. 6,5 | Röm. 6,5 ει γαρ συμφυτοι γεγοναμεν τω ομοιωματι του θανατου αυτου αλλα και της αναστασεως εσομεθα |
| Röm. 6,8 | Röm. 6,8 ει δε απεθανομεν συν χριστω πιστευομεν οτι και συζησομεν αυτω |
| Röm. 6,9 | Röm. 6,9 ειδοτες οτι χριστος εγερθεις εκ νεκρων ουκετι αποθνησκει θανατος αυτου ουκετι κυριευει |
| Röm. 6,12 | Röm. 6,12 μη ουν βασιλευετω η αμαρτια εν τω θνητω υμων σωματι εις το υπακουειν ταις επιθυμιαις αυτου |
| Röm. 7,3 | Röm. 7,3 αρα ουν ζωντος του ανδρος μοιχαλις χρηματισει εαν γενηται ανδρι ετερω εαν δε αποθανη ο ανηρ ελευθερα εστιν απο του νομου του μη ειναι αυτην μοιχαλιδα γενομενην ανδρι ετερω |
| Röm. 7,11 | Röm. 7,11 η γαρ αμαρτια αφορμην λαβουσα δια της εντολης εξηπατησεν με και δι αυτης απεκτεινεν |
| Röm. 7,17 | Röm. 7,17 νυνι δε ουκετι εγω κατεργαζομαι αυτο αλλα η | ενοικουσα | οικουσα | εν εμοι αμαρτια |
| Röm. 7,20 | Röm. 7,20 ει δε ο ου θελω εγω | τουτο ποιω ουκετι εγω κατεργαζομαι αυτο αλλα η οικουσα εν εμοι αμαρτια |
| Röm. 7,25 | Röm. 7,25 χαρις | δε | δε | τω θεω δια ιησου χριστου του κυριου ημων αρα ουν αυτος εγω τω μεν νοι δουλευω νομω θεου τη δε σαρκι νομω αμαρτιας |
| Röm. 8,9 | Röm. 8,9 υμεις δε ουκ εστε εν σαρκι αλλα εν πνευματι ειπερ πνευμα θεου οικει εν υμιν ει δε τις πνευμα χριστου ουκ εχει ουτος ουκ εστιν αυτου |
| Röm. 8,11 | Röm. 8,11 ει δε το πνευμα του εγειραντος τον ιησουν εκ νεκρων οικει εν υμιν ο εγειρας | εκ νεκρων χριστον ιησουν ζωοποιησει και | χριστον εκ νεκρων ζωοποιησει και | τα θνητα σωματα υμων δια του ενοικουντος αυτου πνευματος εν υμιν |
| Röm. 8,16 | Röm. 8,16 αυτο το πνευμα συμμαρτυρει τω πνευματι ημων οτι εσμεν τεκνα θεου |
| Röm. 8,21 | Röm. 8,21 οτι και αυτη η κτισις ελευθερωθησεται απο της δουλειας της φθορας εις την ελευθεριαν της δοξης των τεκνων του θεου |
| Röm. 8,23 | Röm. 8,23 ου μονον δε αλλα και αυτοι την απαρχην του πνευματος εχοντες | ημεις | ημεις | και αυτοι εν εαυτοις στεναζομεν υιοθεσιαν απεκδεχομενοι την απολυτρωσιν του σωματος ημων |
| Röm. 8,26 | Röm. 8,26 ωσαυτως δε και το πνευμα συναντιλαμβανεται τη ασθενεια ημων το γαρ τι προσευξωμεθα καθο δει ουκ οιδαμεν αλλα αυτο το πνευμα υπερεντυγχανει στεναγμοις αλαλητοις |
| Röm. 8,29 | Röm. 8,29 οτι ους προεγνω και προωρισεν συμμορφους της εικονος του υιου αυτου εις το ειναι αυτον πρωτοτοκον εν πολλοις αδελφοις |
| Röm. 8,32 | Röm. 8,32 ος γε του ιδιου υιου ουκ εφεισατο αλλα υπερ ημων παντων παρεδωκεν αυτον πως ουχι και συν αυτω τα παντα ημιν χαρισεται |
| Röm. 9,3 | Röm. 9,3 ηυχομην γαρ αναθεμα ειναι αυτος εγω απο του χριστου υπερ των αδελφων μου των συγγενων μου κατα σαρκα |
| Röm. 9,12 | Röm. 9,12 ερρεθη αυτη οτι ο μειζων δουλευσει τω ελασσονι |
| Röm. 9,17 | Röm. 9,17 λεγει γαρ η γραφη τω φαραω οτι εις αυτο τουτο εξηγειρα σε οπως ενδειξωμαι εν σοι την δυναμιν μου και οπως διαγγελη το ονομα μου εν παση τη γη |
| Röm. 9,19 | Röm. 9,19 ερεις μοι ουν τι ουν | ετι μεμφεται τω γαρ βουληματι αυτου τις ανθεστηκεν |
| Röm. 9,21 | Röm. 9,21 η ουκ εχει εξουσιαν ο κεραμευς του πηλου εκ του αυτου φυραματος ποιησαι ο μεν εις τιμην σκευος ο δε εις ατιμιαν |
| Röm. 9,22 | Röm. 9,22 ει δε θελων ο θεος ενδειξασθαι την οργην και γνωρισαι το δυνατον αυτου ηνεγκεν εν πολλη μακροθυμια σκευη οργης κατηρτισμενα εις απωλειαν |
| Röm. 9,23 | Röm. 9,23 και | ινα γνωριση τον πλουτον της δοξης αυτου επι σκευη ελεους α προητοιμασεν εις δοξαν |
| Röm. 9,26 | Röm. 9,26 και εσται εν τω τοπω ου ερρεθη | αυτοις | αυτοις | ου λαος μου υμεις εκει κληθησονται υιοι θεου ζωντος |
| Röm. 9,33 | Röm. 9,33 καθως γεγραπται ιδου τιθημι εν σιων λιθον προσκομματος και πετραν σκανδαλου και ο πιστευων επ αυτω ου καταισχυνθησεται |
| Röm. 10,1 | Röm. 10,1 αδελφοι η μεν ευδοκια της εμης καρδιας και η δεησις προς τον θεον υπερ αυτων εις σωτηριαν |
| Röm. 10,2 | Röm. 10,2 μαρτυρω γαρ αυτοις οτι ζηλον θεου εχουσιν αλλ ου κατ επιγνωσιν |
| Röm. 10,5 | Röm. 10,5 μωυσης γαρ γραφει | οτι| την δικαιοσυνην την εκ | νομου ο ποιησας | του 3588 νομου οτι ο ποιησας αυτα | ανθρωπος ζησεται εν | αυτη | αυτοις | |
| Röm. 10,9 | Röm. 10,9 οτι εαν ομολογησης | το ρημα| εν τω στοματι σου | οτι κυριος ιησους | κυριον ιησουν | και πιστευσης εν τη καρδια σου οτι ο θεος αυτον ηγειρεν εκ νεκρων σωθηση |
| Röm. 10,11 | Röm. 10,11 λεγει γαρ η γραφη πας ο πιστευων επ αυτω ου καταισχυνθησεται |
| Röm. 10,12 | Röm. 10,12 ου γαρ εστιν διαστολη ιουδαιου τε και ελληνος ο γαρ αυτος κυριος παντων πλουτων εις παντας τους επικαλουμενους αυτον |
| Röm. 10,18 | Röm. 10,18 αλλα λεγω μη ουκ ηκουσαν μενουνγε εις πασαν την γην εξηλθεν ο φθογγος αυτων και εις τα περατα της οικουμενης τα ρηματα αυτων |
| Röm. 11,1 | Röm. 11,1 λεγω ουν μη απωσατο ο θεος τον λαον αυτου μη γενοιτο και γαρ εγω ισραηλιτης ειμι εκ σπερματος αβρααμ φυλης βενιαμιν |
| Röm. 11,2 | Röm. 11,2 ουκ απωσατο ο θεος τον λαον αυτου ον προεγνω η ουκ οιδατε εν ηλια τι λεγει η γραφη ως εντυγχανει τω θεω κατα του ισραηλ |
| Röm. 11,4 | Röm. 11,4 αλλα τι λεγει αυτω ο χρηματισμος κατελιπον εμαυτω επτακισχιλιους ανδρας οιτινες ουκ εκαμψαν γονυ τη βααλ |
| Röm. 11,8 | Röm. 11,8 | καθαπερ | καθως | γεγραπται εδωκεν αυτοις ο θεος πνευμα κατανυξεως οφθαλμους του μη βλεπειν και ωτα του μη ακουειν εως της σημερον ημερας |
| Röm. 11,9 | Röm. 11,9 και δαυιδ λεγει γενηθητω η τραπεζα αυτων εις παγιδα και εις θηραν και εις σκανδαλον και εις ανταποδομα αυτοις |
| Röm. 11,10 | Röm. 11,10 σκοτισθητωσαν οι οφθαλμοι αυτων του μη βλεπειν και τον νωτον αυτων δια παντος συγκαμψον |
| Röm. 11,11 | Röm. 11,11 λεγω ουν μη επταισαν ινα πεσωσιν μη γενοιτο αλλα τω αυτων παραπτωματι η σωτηρια τοις εθνεσιν εις το παραζηλωσαι αυτους |
| Röm. 11,12 | Röm. 11,12 ει δε το παραπτωμα αυτων πλουτος κοσμου και το ηττημα αυτων πλουτος εθνων ποσω μαλλον το πληρωμα αυτων |
| Röm. 11,14 | Röm. 11,14 ει πως παραζηλωσω μου την σαρκα και σωσω τινας εξ αυτων |
| Röm. 11,15 | Röm. 11,15 ει γαρ η αποβολη αυτων καταλλαγη κοσμου τις η προσλημψις ει μη ζωη εκ νεκρων |
| Röm. 11,17 | Röm. 11,17 ει δε τινες των κλαδων εξεκλασθησαν συ δε αγριελαιος ων ενεκεντρισθης εν αυτοις και συγκοινωνος της ριζης της πιοτητος της ελαιας εγενου |
| Röm. 11,23 | Röm. 11,23 κακεινοι δε εαν μη επιμενωσιν τη απιστια εγκεντρισθησονται δυνατος γαρ εστιν ο θεος παλιν εγκεντρισαι αυτους |
| Röm. 11,27 | Röm. 11,27 και αυτη αυτοις η παρ εμου διαθηκη οταν αφελωμαι τας αμαρτιας αυτων |
| Röm. 11,31 | Röm. 11,31 ουτως και ουτοι νυν ηπειθησαν τω υμετερω ελεει ινα και αυτοι | νυν | νυν | ελεηθωσιν |
| Röm. 11,33 | Röm. 11,33 ω βαθος πλουτου και σοφιας και γνωσεως θεου ως ανεξεραυνητα τα κριματα αυτου και ανεξιχνιαστοι αι οδοι αυτου |
| Röm. 11,34 | Röm. 11,34 τις γαρ εγνω νουν κυριου η τις συμβουλος αυτου εγενετο |
| Röm. 11,35 | Röm. 11,35 η τις προεδωκεν αυτω και ανταποδοθησεται αυτω |
| Röm. 11,36 | Röm. 11,36 οτι εξ αυτου και δι αυτου και εις αυτον τα παντα αυτω η δοξα εις τους αιωνας αμην |
| Röm. 12,4 | Röm. 12,4 καθαπερ γαρ εν ενι σωματι πολλα μελη εχομεν τα δε μελη παντα ου την αυτην εχει πραξιν |
| Röm. 12,16 | Röm. 12,16 το αυτο εις αλληλους φρονουντες μη τα υψηλα φρονουντες αλλα τοις ταπεινοις συναπαγομενοι μη γινεσθε φρονιμοι παρ εαυτοις |
| Röm. 12,20 | Röm. 12,20 αλλα εαν πεινα ο εχθρος σου ψωμιζε αυτον εαν διψα ποτιζε αυτον τουτο γαρ ποιων ανθρακας πυρος σωρευσεις επι την κεφαλην αυτου |
| Röm. 13,3 | Röm. 13,3 οι γαρ αρχοντες ουκ εισιν φοβος τω αγαθω εργω αλλα τω κακω θελεις δε μη φοβεισθαι την εξουσιαν το αγαθον ποιει και εξεις επαινον εξ αυτης |
| Röm. 13,6 | Röm. 13,6 δια τουτο γαρ και φορους τελειτε λειτουργοι γαρ θεου εισιν εις αυτο τουτο προσκαρτερουντες |
| Röm. 14,3 | Röm. 14,3 ο εσθιων τον μη εσθιοντα μη εξουθενειτω ο δε μη εσθιων τον εσθιοντα μη κρινετω ο θεος γαρ αυτον προσελαβετο |
| Röm. 14,4 | Röm. 14,4 συ τις ει ο κρινων αλλοτριον οικετην τω ιδιω κυριω στηκει η πιπτει σταθησεται δε δυνατει γαρ ο κυριος στησαι αυτον |
| Röm. 15,5 | Röm. 15,5 ο δε θεος της υπομονης και της παρακλησεως δωη υμιν το αυτο φρονειν εν αλληλοις κατα χριστον ιησουν |
| Röm. 15,10 | Röm. 15,10 και παλιν λεγει ευφρανθητε εθνη μετα του λαου αυτου |
| Röm. 15,11 | Röm. 15,11 και παλιν αινειτε παντα τα εθνη τον κυριον και επαινεσατωσαν αυτον παντες οι λαοι |
| Röm. 15,12 | Röm. 15,12 και παλιν ησαιας λεγει εσται η ριζα του ιεσσαι και ο ανισταμενος αρχειν εθνων επ αυτω εθνη ελπιουσιν |
| Röm. 15,14 | Röm. 15,14 πεπεισμαι δε αδελφοι μου και αυτος εγω περι υμων οτι και αυτοι μεστοι εστε αγαθωσυνης πεπληρωμενοι πασης | της | της | γνωσεως δυναμενοι και αλληλους νουθετειν |
| Röm. 15,21 | Röm. 15,21 αλλα καθως γεγραπται | οψονται οις ουκ ανηγγελη περι αυτου | οις ουκ ανηγγελη περι αυτου οψονται | και οι ουκ ακηκοασιν συνησουσιν |
| Röm. 15,27 | Röm. 15,27 ευδοκησαν γαρ και οφειλεται εισιν αυτων ει γαρ τοις πνευματικοις αυτων εκοινωνησαν τα εθνη οφειλουσιν και εν τοις σαρκικοις λειτουργησαι αυτοις |
| Röm. 15,28 | Röm. 15,28 τουτο ουν επιτελεσας και σφραγισαμενος αυτοις τον καρπον τουτον απελευσομαι δι υμων εις σπανιαν |
| Röm. 16,2 | Röm. 16,2 ινα | προσδεξησθε αυτην | αυτην προσδεξησθε | εν κυριω αξιως των αγιων και παραστητε αυτη εν ω αν υμων χρηζη πραγματι και γαρ αυτη προστατις πολλων εγενηθη και εμου αυτου |
| Röm. 16,5 | Röm. 16,5 και την κατ οικον αυτων εκκλησιαν ασπασασθε επαινετον τον αγαπητον μου ος εστιν απαρχη της ασιας εις χριστον |
| Röm. 16,13 | Röm. 16,13 ασπασασθε ρουφον τον εκλεκτον εν κυριω και την μητερα αυτου και εμου |
| Röm. 16,14 | Röm. 16,14 ασπασασθε ασυγκριτον φλεγοντα ερμην πατροβαν ερμαν και τους συν αυτοις αδελφους |
| Röm. 16,15 | Röm. 16,15 ασπασασθε φιλολογον και ιουλιαν νηρεα και την αδελφην αυτου και ολυμπαν και τους συν αυτοις παντας αγιους |
| Röm. 16,17 | Röm. 16,17 παρακαλω δε υμας αδελφοι σκοπειν τους τας διχοστασιας και τα σκανδαλα παρα την διδαχην ην υμεις εμαθετε ποιουντας και εκκλινετε απ αυτων |
| 1. Kor. 1,2 | 1. Kor. 1,2 τη εκκλησια του θεου τη ουση εν κορινθω ηγιασμενοις εν χριστω ιησου κλητοις αγιοις συν πασιν τοις επικαλουμενοις το ονομα του κυριου ημων ιησου χριστου εν παντι τοπω αυτων και ημων |
| 1. Kor. 1,5 | 1. Kor. 1,5 οτι εν παντι επλουτισθητε εν αυτω εν παντι λογω και παση γνωσει |
| 1. Kor. 1,9 | 1. Kor. 1,9 πιστος ο θεος δι ου εκληθητε εις κοινωνιαν του υιου αυτου ιησου χριστου του κυριου ημων |
| 1. Kor. 1,10 | 1. Kor. 1,10 παρακαλω δε υμας αδελφοι δια του ονοματος του κυριου ημων ιησου χριστου ινα το αυτο λεγητε παντες και μη η εν υμιν σχισματα ητε δε κατηρτισμενοι εν τω αυτω νοι και εν τη αυτη γνωμη |
| 1. Kor. 1,24 | 1. Kor. 1,24 αυτοις δε τοις κλητοις ιουδαιοις τε και ελλησιν χριστον θεου δυναμιν και θεου σοφιαν |
| 1. Kor. 1,30 | 1. Kor. 1,30 εξ αυτου δε υμεις εστε εν χριστω ιησου ος εγενηθη σοφια ημιν απο θεου δικαιοσυνη τε και αγιασμος και απολυτρωσις |
| 1. Kor. 2,9 | 1. Kor. 2,9 αλλα καθως γεγραπται α οφθαλμος ουκ ειδεν και ους ουκ ηκουσεν και επι καρδιαν ανθρωπου ουκ ανεβη | οσα | α | ητοιμασεν ο θεος τοις αγαπωσιν αυτον |
| 1. Kor. 2,11 | 1. Kor. 2,11 τις γαρ οιδεν ανθρωπων τα του ανθρωπου ει μη το πνευμα του ανθρωπου το εν αυτω ουτως και τα του θεου ουδεις εγνωκεν ει μη το πνευμα του θεου |
| 1. Kor. 2,14 | 1. Kor. 2,14 ψυχικος δε ανθρωπος ου δεχεται τα του πνευματος του θεου μωρια γαρ αυτω εστιν και ου δυναται γνωναι οτι πνευματικως ανακρινεται |
| 1. Kor. 2,15 | 1. Kor. 2,15 ο δε πνευματικος ανακρινει | μεν | τα | παντα αυτος δε υπ ουδενος ανακρινεται |
| 1. Kor. 2,16 | 1. Kor. 2,16 τις γαρ εγνω νουν κυριου ος συμβιβασει αυτον ημεις δε νουν χριστου εχομεν |
| 1. Kor. 3,13 | 1. Kor. 3,13 εκαστου το εργον φανερον γενησεται η γαρ ημερα δηλωσει οτι εν πυρι αποκαλυπτεται και εκαστου το εργον οποιον εστιν το πυρ | αυτο | αυτο | δοκιμασει |
| 1. Kor. 3,15 | 1. Kor. 3,15 ει τινος το εργον κατακαησεται ζημιωθησεται αυτος δε σωθησεται ουτως δε ως δια πυρος |
| 1. Kor. 3,19 | 1. Kor. 3,19 η γαρ σοφια του κοσμου τουτου μωρια παρα τω θεω εστιν γεγραπται γαρ ο δρασσομενος τους σοφους εν τη πανουργια αυτων |
| 1. Kor. 5,13 | 1. Kor. 5,13 τους δε εξω ο θεος κρινει εξαρατε τον πονηρον εξ υμων αυτων |
| 1. Kor. 6,5 | 1. Kor. 6,5 προς εντροπην υμιν λεγω ουτως ουκ ενι εν υμιν ουδεις σοφος ος δυνησεται διακριναι ανα μεσον του αδελφου αυτου |
| 1. Kor. 6,14 | 1. Kor. 6,14 ο δε θεος και τον κυριον ηγειρεν και ημας εξεγερει δια της δυναμεως αυτου |
| 1. Kor. 7,5 | 1. Kor. 7,5 μη αποστερειτε αλληλους ει μητι | αν | αν | εκ συμφωνου προς καιρον ινα σχολασητε τη προσευχη και παλιν επι το αυτο ητε ινα μη πειραζη υμας ο σατανας δια την ακρασιαν | υμων | υμων | |
| 1. Kor. 7,8 | 1. Kor. 7,8 λεγω δε τοις αγαμοις και ταις χηραις καλον αυτοις εαν μεινωσιν ως καγω |
| 1. Kor. 7,12 | 1. Kor. 7,12 τοις δε λοιποις λεγω εγω ουχ ο κυριος ει τις αδελφος γυναικα εχει απιστον και αυτη συνευδοκει οικειν μετ αυτου μη αφιετω αυτην |
| 1. Kor. 7,13 | 1. Kor. 7,13 και γυνη | ητις | ει τις | εχει ανδρα απιστον και ουτος συνευδοκει οικειν μετ αυτης μη αφιετω τον ανδρα |
| 1. Kor. 7,35 | 1. Kor. 7,35 τουτο δε προς το υμων αυτων συμφορον λεγω ουχ ινα βροχον υμιν επιβαλω αλλα προς το ευσχημον και ευπαρεδρον τω κυριω απερισπαστως |
| 1. Kor. 7,36 | 1. Kor. 7,36 ει δε τις ασχημονειν επι την παρθενον αυτου νομιζει εαν η υπερακμος και ουτως οφειλει γινεσθαι ο θελει ποιειτω ουχ αμαρτανει γαμειτωσαν |
| 1. Kor. 7,37 | 1. Kor. 7,37 ος δε εστηκεν εν τη καρδια αυτου εδραιος μη εχων αναγκην εξουσιαν δε εχει περι του ιδιου θεληματος και τουτο κεκρικεν εν τη ιδια καρδια τηρειν την εαυτου παρθενον καλως ποιησει |
| 1. Kor. 7,39 | 1. Kor. 7,39 γυνη δεδεται εφ οσον χρονον ζη ο ανηρ αυτης εαν δε κοιμηθη ο ανηρ ελευθερα εστιν ω θελει γαμηθηναι μονον εν κυριω |
| 1. Kor. 8,3 | 1. Kor. 8,3 ει δε τις αγαπα τον θεον ουτος εγνωσται υπ αυτου |
| 1. Kor. 8,6 | 1. Kor. 8,6 | αλλ | αλλ | ημιν εις θεος ο πατηρ εξ ου τα παντα και ημεις εις αυτον και εις κυριος ιησους χριστος δι ου τα παντα και ημεις δι αυτου |
| 1. Kor. 8,7 | 1. Kor. 8,7 αλλ ουκ εν πασιν η γνωσις τινες δε τη συνηθεια εως αρτι του ειδωλου ως ειδωλοθυτον εσθιουσιν και η συνειδησις αυτων ασθενης ουσα μολυνεται |
| 1. Kor. 8,10 | 1. Kor. 8,10 εαν γαρ τις ιδη | σε | σε | τον εχοντα γνωσιν εν ειδωλειω κατακειμενον ουχι η συνειδησις αυτου ασθενους οντος οικοδομηθησεται εις το τα ειδωλοθυτα εσθιειν |
| 1. Kor. 8,12 | 1. Kor. 8,12 ουτως δε αμαρτανοντες εις τους αδελφους και τυπτοντες αυτων την συνειδησιν ασθενουσαν εις χριστον αμαρτανετε |
| 1. Kor. 9,7 | 1. Kor. 9,7 τις στρατευεται ιδιοις οψωνιοις ποτε τις φυτευει αμπελωνα και τον καρπον αυτου ουκ εσθιει | η | η | τις ποιμαινει ποιμνην και εκ του γαλακτος της ποιμνης ουκ εσθιει |
| 1. Kor. 9,20 | 1. Kor. 9,20 και εγενομην τοις ιουδαιοις ως ιουδαιος ινα ιουδαιους κερδησω τοις υπο νομον ως υπο νομον μη ων αυτος υπο νομον ινα τους υπο νομον κερδησω |
| 1. Kor. 9,23 | 1. Kor. 9,23 παντα δε ποιω δια το ευαγγελιον ινα συγκοινωνος αυτου γενωμαι |
| 1. Kor. 9,27 | 1. Kor. 9,27 αλλα υπωπιαζω μου το σωμα και δουλαγωγω μη πως αλλοις κηρυξας αυτος αδοκιμος γενωμαι |
| 1. Kor. 10,3 | 1. Kor. 10,3 και παντες | το αυτο | το αυτο | πνευματικον βρωμα εφαγον |
| 1. Kor. 10,4 | 1. Kor. 10,4 και παντες το αυτο πνευματικον επιον πομα επινον γαρ εκ πνευματικης ακολουθουσης πετρας η πετρα δε ην ο χριστος |
| 1. Kor. 10,5 | 1. Kor. 10,5 αλλ ουκ εν τοις πλειοσιν αυτων ευδοκησεν ο θεος κατεστρωθησαν γαρ εν τη ερημω |
| 1. Kor. 10,7 | 1. Kor. 10,7 μηδε ειδωλολατραι γινεσθε καθως τινες αυτων ωσπερ γεγραπται εκαθισεν ο λαος φαγειν και πειν και ανεστησαν παιζειν |
| 1. Kor. 10,8 | 1. Kor. 10,8 μηδε πορνευωμεν καθως τινες αυτων επορνευσαν και επεσαν μια ημερα εικοσι τρεις χιλιαδες |
| 1. Kor. 10,9 | 1. Kor. 10,9 μηδε εκπειραζωμεν τον | κυριον | χριστον | καθως τινες αυτων επειρασαν και υπο των οφεων απωλλυντο |
| 1. Kor. 10,10 | 1. Kor. 10,10 μηδε γογγυζετε καθαπερ τινες αυτων εγογγυσαν και απωλοντο υπο του ολοθρευτου |
| 1. Kor. 10,22 | 1. Kor. 10,22 η παραζηλουμεν τον κυριον μη ισχυροτεροι αυτου εσμεν |
| 1. Kor. 10,26 | 1. Kor. 10,26 του κυριου γαρ η γη και το πληρωμα αυτης |
| 1. Kor. 11,4 | 1. Kor. 11,4 πας ανηρ προσευχομενος η προφητευων κατα κεφαλης εχων καταισχυνει την κεφαλην αυτου |
| 1. Kor. 11,5 | 1. Kor. 11,5 πασα δε γυνη προσευχομενη η προφητευουσα ακατακαλυπτω τη κεφαλη καταισχυνει την κεφαλην αυτης εν γαρ εστιν και το αυτο τη εξυρημενη |
| 1. Kor. 11,13 | 1. Kor. 11,13 εν υμιν αυτοις κρινατε πρεπον εστιν γυναικα ακατακαλυπτον τω θεω προσευχεσθαι |
| 1. Kor. 11,14 | 1. Kor. 11,14 ουδε η φυσις αυτη διδασκει υμας οτι ανηρ μεν εαν κομα ατιμια αυτω εστιν |
| 1. Kor. 11,15 | 1. Kor. 11,15 γυνη δε εαν κομα δοξα αυτη εστιν οτι η κομη αντι περιβολαιου δεδοται | αυτη | αυτη | |
| 1. Kor. 11,20 | 1. Kor. 11,20 συνερχομενων ουν υμων επι το αυτο ουκ εστιν κυριακον δειπνον φαγειν |
| 1. Kor. 12,4 | 1. Kor. 12,4 διαιρεσεις δε χαρισματων εισιν το δε αυτο πνευμα |
| 1. Kor. 12,5 | 1. Kor. 12,5 και διαιρεσεις διακονιων εισιν και ο αυτος κυριος |
| 1. Kor. 12,6 | 1. Kor. 12,6 και διαιρεσεις ενεργηματων εισιν | και ο | ο δε | αυτος θεος ο ενεργων τα παντα εν πασιν |
| 1. Kor. 12,8 | 1. Kor. 12,8 ω μεν γαρ δια του πνευματος διδοται λογος σοφιας αλλω δε λογος γνωσεως κατα το αυτο πνευμα |
| 1. Kor. 12,9 | 1. Kor. 12,9 ετερω πιστις εν τω αυτω πνευματι αλλω δε χαρισματα ιαματων εν τω ενι πνευματι |
| 1. Kor. 12,11 | 1. Kor. 12,11 παντα δε ταυτα ενεργει το εν και το αυτο πνευμα διαιρουν ιδια εκαστω καθως βουλεται |
| 1. Kor. 12,18 | 1. Kor. 12,18 | νυν | νυνι | δε ο θεος εθετο τα μελη εν εκαστον αυτων εν τω σωματι καθως ηθελησεν |
| 1. Kor. 12,25 | 1. Kor. 12,25 ινα μη η σχισμα εν τω σωματι αλλα το αυτο υπερ αλληλων μεριμνωσιν τα μελη |
| 1. Kor. 14,23 | 1. Kor. 14,23 εαν ουν συνελθη η εκκλησια ολη επι το αυτο και παντες λαλωσιν γλωσσαις εισελθωσιν δε ιδιωται η απιστοι ουκ ερουσιν οτι μαινεσθε |
| 1. Kor. 14,25 | 1. Kor. 14,25 τα κρυπτα της καρδιας αυτου φανερα γινεται και ουτως πεσων επι προσωπον προσκυνησει τω θεω απαγγελλων οτι οντως ο θεος εν υμιν εστιν |
| 1. Kor. 14,34 | 1. Kor. 14,34 αι γυναικες εν ταις εκκλησιαις σιγατωσαν ου γαρ επιτρεπεται αυταις λαλειν αλλα υποτασσεσθωσαν καθως και ο νομος λεγει |
| 1. Kor. 15,10 | 1. Kor. 15,10 χαριτι δε θεου ειμι ο ειμι και η χαρις αυτου η εις εμε ου κενη εγενηθη αλλα περισσοτερον αυτων παντων εκοπιασα ουκ εγω δε αλλα η χαρις του θεου η | συν εμοι |
| 1. Kor. 15,23 | 1. Kor. 15,23 εκαστος δε εν τω ιδιω ταγματι απαρχη χριστος επειτα οι του χριστου εν τη παρουσια αυτου |
| 1. Kor. 15,25 | 1. Kor. 15,25 δει γαρ αυτον βασιλευειν αχρις ου θη παντας τους εχθρους υπο τους ποδας αυτου |
| 1. Kor. 15,27 | 1. Kor. 15,27 παντα γαρ υπεταξεν υπο τους ποδας αυτου οταν δε ειπη οτι παντα υποτετακται δηλον οτι εκτος του υποταξαντος αυτω τα παντα |
| 1. Kor. 15,28 | 1. Kor. 15,28 οταν δε υποταγη αυτω τα παντα τοτε και αυτος ο υιος υποταγησεται τω υποταξαντι αυτω τα παντα ινα η ο θεος τα | παντα εν πασιν |
| 1. Kor. 15,29 | 1. Kor. 15,29 επει τι ποιησουσιν οι βαπτιζομενοι υπερ των νεκρων ει ολως νεκροι ουκ εγειρονται τι και βαπτιζονται υπερ αυτων |
| 1. Kor. 15,38 | 1. Kor. 15,38 ο δε θεος διδωσιν αυτω σωμα καθως ηθελησεν και εκαστω των σπερματων ιδιον σωμα |
| 1. Kor. 15,39 | 1. Kor. 15,39 ου πασα σαρξ η αυτη σαρξ αλλα αλλη μεν ανθρωπων αλλη δε σαρξ κτηνων αλλη δε σαρξ πτηνων αλλη δε ιχθυων |
| 1. Kor. 16,11 | 1. Kor. 16,11 μη τις ουν αυτον εξουθενηση προπεμψατε δε αυτον εν ειρηνη ινα ελθη προς με εκδεχομαι γαρ αυτον μετα των αδελφων |
| 1. Kor. 16,12 | 1. Kor. 16,12 περι δε απολλω του αδελφου πολλα παρεκαλεσα αυτον ινα ελθη προς υμας μετα των αδελφων και παντως ουκ ην θελημα ινα νυν ελθη ελευσεται δε οταν ευκαιρηση |
| 1. Kor. 16,19 | 1. Kor. 16,19 ασπαζονται υμας αι εκκλησιαι της ασιας ασπαζεται υμας εν κυριω πολλα ακυλας και πρισκα συν τη κατ οικον αυτων εκκλησια |
| 2. Kor. 1,4 | 2. Kor. 1,4 ο παρακαλων ημας επι παση τη θλιψει ημων εις το δυνασθαι ημας παρακαλειν τους εν παση θλιψει δια της παρακλησεως ης παρακαλουμεθα αυτοι υπο του θεου |
| 2. Kor. 1,6 | 2. Kor. 1,6 ειτε δε θλιβομεθα υπερ της υμων παρακλησεως και σωτηριας ειτε παρακαλουμεθα υπερ της υμων παρακλησεως της ενεργουμενης εν υπομονη των αυτων παθηματων ων και ημεις πασχομεν και η ελπις ημων βεβαια υπερ υμων |
| 2. Kor. 1,9 | 2. Kor. 1,9 αλλα αυτοι εν εαυτοις το αποκριμα του θανατου εσχηκαμεν ινα μη πεποιθοτες ωμεν εφ εαυτοις αλλ επι τω θεω τω εγειροντι τους νεκρους |
| 2. Kor. 1,19 | 2. Kor. 1,19 ο του θεου γαρ υιος | χριστος ιησους | ιησους χριστος | ο εν υμιν δι ημων κηρυχθεις δι εμου και σιλουανου και τιμοθεου ουκ εγενετο ναι και ου αλλα ναι εν αυτω γεγονεν |
| 2. Kor. 1,20 | 2. Kor. 1,20 οσαι γαρ επαγγελιαι θεου εν αυτω το ναι διο και δι αυτου το αμην τω θεω προς δοξαν δι ημων |
| 2. Kor. 2,3 | 2. Kor. 2,3 και εγραψα τουτο αυτο ινα μη ελθων λυπην σχω αφ ων εδει με χαιρειν πεποιθως επι παντας υμας οτι η εμη χαρα παντων υμων εστιν |
| 2. Kor. 2,8 | 2. Kor. 2,8 διο παρακαλω υμας κυρωσαι εις αυτον αγαπην |
| 2. Kor. 2,11 | 2. Kor. 2,11 ινα μη πλεονεκτηθωμεν υπο του σατανα ου γαρ αυτου τα νοηματα αγνοουμεν |
| 2. Kor. 2,13 | 2. Kor. 2,13 ουκ εσχηκα ανεσιν τω πνευματι μου τω μη ευρειν με τιτον τον αδελφον μου αλλα αποταξαμενος αυτοις εξηλθον εις μακεδονιαν |
| 2. Kor. 2,14 | 2. Kor. 2,14 τω δε θεω χαρις τω παντοτε θριαμβευοντι ημας εν τω χριστω και την οσμην της γνωσεως αυτου φανερουντι δι ημων εν παντι τοπω |
| 2. Kor. 3,7 | 2. Kor. 3,7 ει δε η διακονια του θανατου εν γραμμασιν εντετυπωμενη λιθοις εγενηθη εν δοξη ωστε μη δυνασθαι ατενισαι τους υιους ισραηλ εις το προσωπον μωυσεως δια την δοξαν του προσωπου αυτου την καταργουμενην |
| 2. Kor. 3,13 | 2. Kor. 3,13 και ου καθαπερ μωυσης ετιθει καλυμμα επι το προσωπον αυτου προς το μη ατενισαι τους υιους ισραηλ εις το τελος του καταργουμενου |
| 2. Kor. 3,14 | 2. Kor. 3,14 αλλα επωρωθη τα νοηματα αυτων αχρι γαρ της σημερον ημερας το αυτο καλυμμα επι τη αναγνωσει της παλαιας διαθηκης μενει μη ανακαλυπτομενον οτι εν χριστω καταργειται |
| 2. Kor. 3,15 | 2. Kor. 3,15 αλλ εως σημερον ηνικα αν αναγινωσκηται μωυσης καλυμμα επι την καρδιαν αυτων κειται |
| 2. Kor. 3,18 | 2. Kor. 3,18 ημεις δε παντες ανακεκαλυμμενω προσωπω την δοξαν κυριου κατοπτριζομενοι την αυτην εικονα μεταμορφουμεθα απο δοξης εις δοξαν καθαπερ απο κυριου πνευματος |
| 2. Kor. 4,13 | 2. Kor. 4,13 εχοντες δε το αυτο πνευμα της πιστεως κατα το γεγραμμενον επιστευσα διο ελαλησα και ημεις πιστευομεν διο και λαλουμεν |
| 2. Kor. 5,5 | 2. Kor. 5,5 ο δε κατεργασαμενος ημας εις αυτο τουτο θεος ο δους ημιν τον αρραβωνα του πνευματος |
| 2. Kor. 5,9 | 2. Kor. 5,9 διο και φιλοτιμουμεθα ειτε ενδημουντες ειτε εκδημουντες ευαρεστοι αυτω ειναι |
| 2. Kor. 5,15 | 2. Kor. 5,15 και υπερ παντων απεθανεν ινα οι ζωντες μηκετι εαυτοις ζωσιν αλλα τω υπερ αυτων αποθανοντι και εγερθεντι |
| 2. Kor. 5,19 | 2. Kor. 5,19 ως οτι θεος ην εν χριστω κοσμον καταλλασσων εαυτω μη λογιζομενος αυτοις τα παραπτωματα αυτων και θεμενος εν ημιν τον λογον της καταλλαγης |
| 2. Kor. 5,21 | 2. Kor. 5,21 τον μη γνοντα αμαρτιαν υπερ ημων αμαρτιαν εποιησεν ινα ημεις γενωμεθα δικαιοσυνη θεου εν αυτω |
| 2. Kor. 6,13 | 2. Kor. 6,13 την δε αυτην αντιμισθιαν ως τεκνοις λεγω πλατυνθητε και υμεις |
| 2. Kor. 6,16 | 2. Kor. 6,16 τις δε συγκαταθεσις ναω θεου μετα ειδωλων ημεις γαρ ναος θεου εσμεν ζωντος καθως ειπεν ο θεος οτι ενοικησω εν αυτοις και εμπεριπατησω και εσομαι αυτων θεος και αυτοι εσονται μου λαος |
| 2. Kor. 6,17 | 2. Kor. 6,17 διο εξελθατε εκ μεσου αυτων και αφορισθητε λεγει κυριος και ακαθαρτου μη απτεσθε καγω εισδεξομαι υμας |
| 2. Kor. 7,7 | 2. Kor. 7,7 ου μονον δε εν τη παρουσια αυτου αλλα και εν τη παρακλησει η παρεκληθη εφ υμιν αναγγελλων ημιν την υμων επιποθησιν τον υμων οδυρμον τον υμων ζηλον υπερ εμου ωστε με μαλλον χαρηναι |
| 2. Kor. 7,11 | 2. Kor. 7,11 ιδου γαρ αυτο τουτο το κατα θεον λυπηθηναι ποσην κατειργασατο υμιν σπουδην αλλα απολογιαν αλλα αγανακτησιν αλλα φοβον αλλα επιποθησιν αλλα ζηλον αλλα εκδικησιν εν παντι συνεστησατε εαυτους αγνους ειναι τω πραγματι |
| 2. Kor. 7,13 | 2. Kor. 7,13 δια τουτο παρακεκλημεθα επι δε τη παρακλησει ημων περισσοτερως μαλλον εχαρημεν επι τη χαρα τιτου οτι αναπεπαυται το πνευμα αυτου απο παντων υμων |
| 2. Kor. 7,14 | 2. Kor. 7,14 οτι ει τι αυτω υπερ υμων κεκαυχημαι ου κατησχυνθην αλλ ως παντα εν αληθεια ελαλησαμεν υμιν ουτως και η καυχησις ημων η | επι τιτου αληθεια εγενηθη |
| 2. Kor. 7,15 | 2. Kor. 7,15 και τα σπλαγχνα αυτου περισσοτερως εις υμας εστιν αναμιμνησκομενου την παντων υμων υπακοην ως μετα φοβου και τρομου εδεξασθε αυτον |
| 2. Kor. 8,2 | 2. Kor. 8,2 οτι εν πολλη δοκιμη θλιψεως η περισσεια της χαρας αυτων και η κατα βαθους πτωχεια αυτων επερισσευσεν εις το πλουτος της απλοτητος αυτων |
| 2. Kor. 8,16 | 2. Kor. 8,16 χαρις δε τω θεω τω | διδοντι | δοντι | την αυτην σπουδην υπερ υμων εν τη καρδια τιτου |
| 2. Kor. 8,18 | 2. Kor. 8,18 συνεπεμψαμεν δε μετ αυτου τον αδελφον ου ο επαινος εν τω ευαγγελιω δια πασων των εκκλησιων |
| 2. Kor. 8,19 | 2. Kor. 8,19 ου μονον δε αλλα και χειροτονηθεις υπο των εκκλησιων συνεκδημος ημων | εν | συν | τη χαριτι ταυτη τη διακονουμενη υφ ημων προς την αυτου | του κυριου δοξαν και προθυμιαν ημων |
| 2. Kor. 8,22 | 2. Kor. 8,22 συνεπεμψαμεν δε αυτοις τον αδελφον ημων ον εδοκιμασαμεν εν πολλοις πολλακις σπουδαιον οντα νυνι δε πολυ σπουδαιοτερον πεποιθησει πολλη τη εις υμας |
| 2. Kor. 8,24 | 2. Kor. 8,24 την ουν ενδειξιν της αγαπης υμων και ημων καυχησεως υπερ υμων εις αυτους | ενδειξασθε | ενδεικνυμενοι | εις προσωπον των εκκλησιων |
| 2. Kor. 9,9 | 2. Kor. 9,9 καθως γεγραπται εσκορπισεν εδωκεν τοις πενησιν η δικαιοσυνη αυτου μενει εις τον αιωνα |
| 2. Kor. 9,13 | 2. Kor. 9,13 δια της δοκιμης της διακονιας ταυτης δοξαζοντες τον θεον επι τη υποταγη της ομολογιας υμων εις το ευαγγελιον του χριστου και απλοτητι της κοινωνιας εις αυτους και εις παντας |
| 2. Kor. 9,14 | 2. Kor. 9,14 και αυτων δεησει υπερ υμων επιποθουντων υμας δια την υπερβαλλουσαν χαριν του θεου εφ υμιν |
| 2. Kor. 9,15 | 2. Kor. 9,15 χαρις τω θεω επι τη ανεκδιηγητω αυτου δωρεα |
| 2. Kor. 10,1 | 2. Kor. 10,1 αυτος δε εγω παυλος παρακαλω υμας δια της πραυτητος και επιεικειας του χριστου ος κατα προσωπον μεν ταπεινος εν υμιν απων δε θαρρω εις υμας |
| 2. Kor. 10,7 | 2. Kor. 10,7 τα κατα προσωπον βλεπετε ει τις πεποιθεν εαυτω χριστου ειναι τουτο λογιζεσθω παλιν εφ εαυτου οτι καθως αυτος χριστου ουτως και ημεις |
| 2. Kor. 10,12 | 2. Kor. 10,12 ου γαρ τολμωμεν εγκριναι η συγκριναι εαυτους τισιν των εαυτους συνιστανοντων αλλα αυτοι εν εαυτοις εαυτους μετρουντες και συγκρινοντες εαυτους εαυτοις ου συνιασιν |
| 2. Kor. 11,3 | 2. Kor. 11,3 φοβουμαι δε μη πως ως ο οφις εξηπατησεν ευαν εν τη πανουργια αυτου φθαρη τα νοηματα υμων απο της απλοτητος και της αγνοτητος της εις τον χριστον |
| 2. Kor. 11,14 | 2. Kor. 11,14 και ου θαυμα αυτος γαρ ο σατανας μετασχηματιζεται εις αγγελον φωτος |
| 2. Kor. 11,15 | 2. Kor. 11,15 ου μεγα ουν ει και οι διακονοι αυτου μετασχηματιζονται ως διακονοι δικαιοσυνης ων το τελος εσται κατα τα εργα αυτων |
| 2. Kor. 11,33 | 2. Kor. 11,33 και δια θυριδος εν σαργανη εχαλασθην δια του τειχους και εξεφυγον τας χειρας αυτου |
| 2. Kor. 12,13 | 2. Kor. 12,13 τι γαρ εστιν ο ησσωθητε υπερ τας λοιπας εκκλησιας ει μη οτι αυτος εγω ου κατεναρκησα υμων χαρισασθε μοι την αδικιαν ταυτην |
| 2. Kor. 12,17 | 2. Kor. 12,17 μη τινα ων απεσταλκα προς υμας δι αυτου επλεονεκτησα υμας |
| 2. Kor. 12,18 | 2. Kor. 12,18 παρεκαλεσα τιτον και συναπεστειλα τον αδελφον μητι επλεονεκτησεν υμας τιτος ου τω αυτω πνευματι περιεπατησαμεν ου τοις αυτοις ιχνεσιν |
| 2. Kor. 13,4 | 2. Kor. 13,4 και γαρ εσταυρωθη εξ ασθενειας αλλα ζη εκ δυναμεως θεου και γαρ ημεις ασθενουμεν εν αυτω αλλα ζησομεν συν αυτω εκ δυναμεως θεου | εις υμας | εις υμας | |
| 2. Kor. 13,11 | 2. Kor. 13,11 λοιπον αδελφοι χαιρετε καταρτιζεσθε παρακαλεισθε το αυτο φρονειτε ειρηνευετε και ο θεος της αγαπης και ειρηνης εσται μεθ υμων |
| Gal. 1,1 | Gal. 1,1 παυλος αποστολος ουκ απ ανθρωπων ουδε δι ανθρωπου αλλα δια ιησου χριστου και θεου πατρος του εγειραντος αυτον εκ νεκρων |
| Gal. 1,12 | Gal. 1,12 ουδε γαρ εγω παρα ανθρωπου παρελαβον αυτο ουτε εδιδαχθην αλλα δι αποκαλυψεως ιησου χριστου |
| Gal. 1,13 | Gal. 1,13 ηκουσατε γαρ την εμην αναστροφην ποτε εν τω ιουδαισμω οτι καθ υπερβολην εδιωκον την εκκλησιαν του θεου και επορθουν αυτην |
| Gal. 1,15 | Gal. 1,15 οτε δε ευδοκησεν ο θεος ο αφορισας με εκ κοιλιας μητρος μου και καλεσας δια της χαριτος αυτου |
| Gal. 1,16 | Gal. 1,16 αποκαλυψαι τον υιον αυτου εν εμοι ινα ευαγγελιζωμαι αυτον εν τοις εθνεσιν ευθεως ου προσανεθεμην σαρκι και αιματι |
| Gal. 1,18 | Gal. 1,18 επειτα μετα | τρια ετη | ετη τρια | ανηλθον εις ιεροσολυμα ιστορησαι κηφαν και επεμεινα προς αυτον ημερας δεκαπεντε |
| Gal. 2,2 | Gal. 2,2 ανεβην δε κατα αποκαλυψιν και ανεθεμην αυτοις το ευαγγελιον ο κηρυσσω εν τοις εθνεσιν κατ ιδιαν δε τοις δοκουσιν μη πως εις κενον τρεχω η εδραμον |
| Gal. 2,9 | Gal. 2,9 και γνοντες την χαριν την δοθεισαν μοι ιακωβος και κηφας και ιωαννης οι δοκουντες στυλοι ειναι δεξιας εδωκαν εμοι και βαρναβα κοινωνιας ινα ημεις εις τα εθνη αυτοι δε εις την περιτομην |
| Gal. 2,10 | Gal. 2,10 μονον των πτωχων ινα μνημονευωμεν ο και εσπουδασα αυτο τουτο ποιησαι |
| Gal. 2,11 | Gal. 2,11 οτε δε ηλθεν κηφας εις αντιοχειαν κατα προσωπον αυτω αντεστην οτι κατεγνωσμενος ην |
| Gal. 2,13 | Gal. 2,13 και συνυπεκριθησαν αυτω και οι λοιποι ιουδαιοι ωστε και βαρναβας συναπηχθη αυτων τη υποκρισει |
| Gal. 2,17 | Gal. 2,17 ει δε ζητουντες δικαιωθηναι εν χριστω ευρεθημεν και αυτοι αμαρτωλοι αρα χριστος αμαρτιας διακονος μη γενοιτο |
| Gal. 3,6 | Gal. 3,6 καθως αβρααμ επιστευσεν τω θεω και ελογισθη αυτω εις δικαιοσυνην |
| Gal. 3,10 | Gal. 3,10 οσοι γαρ εξ εργων νομου εισιν υπο καταραν εισιν γεγραπται γαρ οτι επικαταρατος πας ος ουκ εμμενει πασιν τοις γεγραμμενοις εν τω βιβλιω του νομου του ποιησαι αυτα |
| Gal. 3,12 | Gal. 3,12 ο δε νομος ουκ εστιν εκ πιστεως αλλ ο ποιησας αυτα ζησεται εν αυτοις |
| Gal. 3,16 | Gal. 3,16 τω δε αβρααμ ερρεθησαν αι επαγγελιαι και τω σπερματι αυτου ου λεγει και τοις σπερμασιν ως επι πολλων αλλ ως εφ ενος και τω σπερματι σου ος εστιν χριστος |
| Gal. 4,4 | Gal. 4,4 οτε δε ηλθεν το πληρωμα του χρονου εξαπεστειλεν ο θεος τον υιον αυτου γενομενον εκ γυναικος γενομενον υπο νομον |
| Gal. 4,6 | Gal. 4,6 οτι δε εστε υιοι εξαπεστειλεν ο θεος το πνευμα του υιου αυτου εις τας καρδιας ημων κραζον αββα ο πατηρ |
| Gal. 4,17 | Gal. 4,17 ζηλουσιν υμας ου καλως αλλα εκκλεισαι υμας θελουσιν ινα αυτους ζηλουτε |
| Gal. 4,25 | Gal. 4,25 το δε αγαρ σινα ορος εστιν εν τη αραβια συστοιχει δε τη νυν ιερουσαλημ δουλευει γαρ μετα των τεκνων αυτης |
| Gal. 4,30 | Gal. 4,30 αλλα τι λεγει η γραφη εκβαλε την παιδισκην και τον υιον αυτης ου γαρ μη κληρονομησει ο υιος της παιδισκης μετα του υιου της ελευθερας |
| Gal. 6,13 | Gal. 6,13 ουδε γαρ οι περιτεμνομενοι αυτοι νομον φυλασσουσιν αλλα θελουσιν υμας περιτεμνεσθαι ινα εν τη υμετερα σαρκι καυχησωνται |
| Gal. 6,16 | Gal. 6,16 και οσοι τω κανονι τουτω στοιχησουσιν ειρηνη επ αυτους και ελεος και επι τον ισραηλ του θεου |
| Eph. 1,4 | Eph. 1,4 καθως εξελεξατο ημας εν αυτω προ καταβολης κοσμου ειναι ημας αγιους και αμωμους κατενωπιον αυτου εν αγαπη |
| Eph. 1,5 | Eph. 1,5 προορισας ημας εις υιοθεσιαν δια ιησου χριστου εις αυτον κατα την ευδοκιαν του θεληματος αυτου |
| Eph. 1,6 | Eph. 1,6 εις επαινον δοξης της χαριτος αυτου ης εχαριτωσεν ημας εν τω ηγαπημενω |
| Eph. 1,7 | Eph. 1,7 εν ω εχομεν την απολυτρωσιν δια του αιματος αυτου την αφεσιν των παραπτωματων κατα το πλουτος της χαριτος αυτου |
| Eph. 1,9 | Eph. 1,9 γνωρισας ημιν το μυστηριον του θεληματος αυτου κατα την ευδοκιαν αυτου ην προεθετο εν αυτω |
| Eph. 1,11 | Eph. 1,11 εν αυτω (1-11) εν ω και εκληρωθημεν προορισθεντες κατα προθεσιν του τα παντα ενεργουντος κατα την βουλην του θεληματος αυτου |
| Eph. 1,12 | Eph. 1,12 εις το ειναι ημας εις επαινον δοξης αυτου τους προηλπικοτας εν τω χριστω |
| Eph. 1,14 | Eph. 1,14 ο εστιν αρραβων της κληρονομιας ημων εις απολυτρωσιν της περιποιησεως εις επαινον της δοξης αυτου |
| Eph. 1,17 | Eph. 1,17 ινα ο θεος του κυριου ημων ιησου χριστου ο πατηρ της δοξης δωη υμιν πνευμα σοφιας και αποκαλυψεως εν επιγνωσει αυτου |
| Eph. 1,18 | Eph. 1,18 πεφωτισμενους τους οφθαλμους της καρδιας υμων εις το ειδεναι υμας τις εστιν η ελπις της κλησεως αυτου τις ο πλουτος της δοξης της κληρονομιας αυτου εν τοις αγιοις |
| Eph. 1,19 | Eph. 1,19 και τι το υπερβαλλον μεγεθος της δυναμεως αυτου εις ημας τους πιστευοντας κατα την ενεργειαν του κρατους της ισχυος αυτου |
| Eph. 1,20 | Eph. 1,20 ην | ενηργηκεν | ενηργησεν | εν τω χριστω εγειρας αυτον εκ νεκρων και καθισας εν δεξια αυτου εν τοις επουρανιοις |
| Eph. 1,22 | Eph. 1,22 και παντα υπεταξεν υπο τους ποδας αυτου και αυτον εδωκεν κεφαλην υπερ παντα τη εκκλησια |
| Eph. 1,23 | Eph. 1,23 ητις εστιν το σωμα αυτου το πληρωμα του τα παντα εν πασιν πληρουμενου |
| Eph. 2,4 | Eph. 2,4 ο δε θεος πλουσιος ων εν ελεει δια την πολλην αγαπην αυτου ην ηγαπησεν ημας |
| Eph. 2,7 | Eph. 2,7 ινα ενδειξηται εν τοις αιωσιν τοις επερχομενοις το υπερβαλλον πλουτος της χαριτος αυτου εν χρηστοτητι εφ ημας εν χριστω ιησου |
| Eph. 2,10 | Eph. 2,10 αυτου γαρ εσμεν ποιημα κτισθεντες εν χριστω ιησου επι εργοις αγαθοις οις προητοιμασεν ο θεος ινα εν αυτοις περιπατησωμεν |
| Eph. 2,14 | Eph. 2,14 αυτος γαρ εστιν η ειρηνη ημων ο ποιησας τα αμφοτερα εν και το μεσοτοιχον του φραγμου λυσας |
| Eph. 2,15 | Eph. 2,15 την εχθραν εν τη σαρκι αυτου τον νομον των εντολων εν δογμασιν καταργησας ινα τους δυο κτιση εν αυτω εις ενα καινον ανθρωπον ποιων ειρηνην |
| Eph. 2,16 | Eph. 2,16 και αποκαταλλαξη τους αμφοτερους εν ενι σωματι τω θεω δια του σταυρου αποκτεινας την εχθραν εν αυτω |
| Eph. 2,18 | Eph. 2,18 οτι δι αυτου εχομεν την προσαγωγην οι αμφοτεροι εν ενι πνευματι προς τον πατερα |
| Eph. 2,20 | Eph. 2,20 εποικοδομηθεντες επι τω θεμελιω των αποστολων και προφητων οντος ακρογωνιαιου αυτου χριστου ιησου |
| Eph. 3,5 | Eph. 3,5 ο ετεραις γενεαις ουκ εγνωρισθη τοις υιοις των ανθρωπων ως νυν απεκαλυφθη τοις αγιοις αποστολοις αυτου και προφηταις εν πνευματι |
| Eph. 3,7 | Eph. 3,7 ου εγενηθην διακονος κατα την δωρεαν της χαριτος του θεου της δοθεισης μοι κατα την ενεργειαν της δυναμεως αυτου |
| Eph. 3,12 | Eph. 3,12 εν ω εχομεν την παρρησιαν και προσαγωγην εν πεποιθησει δια της πιστεως αυτου |
| Eph. 3,16 | Eph. 3,16 ινα δω υμιν κατα το πλουτος της δοξης αυτου δυναμει κραταιωθηναι δια του πνευματος αυτου εις τον εσω ανθρωπον |
| Eph. 3,21 | Eph. 3,21 αυτω η δοξα εν τη εκκλησια και εν χριστω ιησου εις πασας τας γενεας του αιωνος των αιωνων αμην |
| Eph. 4,10 | Eph. 4,10 ο καταβας αυτος εστιν και ο αναβας υπερανω παντων των ουρανων ινα πληρωση τα παντα |
| Eph. 4,11 | Eph. 4,11 και αυτος εδωκεν τους μεν αποστολους τους δε προφητας τους δε ευαγγελιστας τους δε ποιμενας και διδασκαλους |
| Eph. 4,15 | Eph. 4,15 αληθευοντες δε εν αγαπη αυξησωμεν εις αυτον τα παντα ος εστιν η κεφαλη χριστος |
| Eph. 4,17 | Eph. 4,17 τουτο ουν λεγω και μαρτυρομαι εν κυριω μηκετι υμας περιπατειν καθως και τα εθνη περιπατει εν ματαιοτητι του νοος αυτων |
| Eph. 4,18 | Eph. 4,18 εσκοτωμενοι τη διανοια οντες απηλλοτριωμενοι της ζωης του θεου δια την αγνοιαν την ουσαν εν αυτοις δια την πωρωσιν της καρδιας αυτων |
| Eph. 4,21 | Eph. 4,21 ει γε αυτον ηκουσατε και εν αυτω εδιδαχθητε καθως εστιν αληθεια εν τω ιησου |
| Eph. 4,25 | Eph. 4,25 διο αποθεμενοι το ψευδος λαλειτε αληθειαν εκαστος μετα του πλησιον αυτου οτι εσμεν αλληλων μελη |
| Eph. 5,7 | Eph. 5,7 μη ουν γινεσθε συμμετοχοι αυτων |
| Eph. 5,12 | Eph. 5,12 τα γαρ κρυφη γινομενα υπ αυτων αισχρον εστιν και λεγειν |
| Eph. 5,23 | Eph. 5,23 οτι ανηρ εστιν κεφαλη της γυναικος ως και ο χριστος κεφαλη της εκκλησιας αυτος σωτηρ του σωματος |
| Eph. 5,25 | Eph. 5,25 οι ανδρες αγαπατε τας γυναικας καθως και ο χριστος ηγαπησεν την εκκλησιαν και εαυτον παρεδωκεν υπερ αυτης |
| Eph. 5,26 | Eph. 5,26 ινα αυτην αγιαση καθαρισας τω λουτρω του υδατος εν ρηματι |
| Eph. 5,27 | Eph. 5,27 ινα παραστηση αυτος εαυτω ενδοξον την εκκλησιαν μη εχουσαν σπιλον η ρυτιδα η τι των τοιουτων αλλ ινα η αγια και αμωμος |
| Eph. 5,29 | Eph. 5,29 ουδεις γαρ ποτε την εαυτου σαρκα εμισησεν αλλα εκτρεφει και θαλπει αυτην καθως και ο χριστος την εκκλησιαν |
| Eph. 5,30 | Eph. 5,30 οτι μελη εσμεν του σωματος αυτου |
| Eph. 5,31 | Eph. 5,31 αντι τουτου καταλειψει ανθρωπος τον πατερα και την μητερα και προσκολληθησεται προς την γυναικα αυτου και εσονται οι δυο εις σαρκα μιαν |
| Eph. 6,4 | Eph. 6,4 και οι πατερες μη παροργιζετε τα τεκνα υμων αλλα εκτρεφετε αυτα εν παιδεια και νουθεσια κυριου |
| Eph. 6,9 | Eph. 6,9 και οι κυριοι τα αυτα ποιειτε προς αυτους ανιεντες την απειλην ειδοτες οτι και αυτων και υμων ο κυριος εστιν εν ουρανοις και προσωπολημψια ουκ εστιν παρ αυτω |
| Eph. 6,10 | Eph. 6,10 του λοιπου ενδυναμουσθε εν κυριω και εν τω κρατει της ισχυος αυτου |
| Eph. 6,18 | Eph. 6,18 δια πασης προσευχης και δεησεως προσευχομενοι εν παντι καιρω εν πνευματι και εις αυτο αγρυπνουντες εν παση προσκαρτερησει και δεησει περι παντων των αγιων |
| Eph. 6,20 | Eph. 6,20 υπερ ου πρεσβευω εν αλυσει ινα εν αυτω παρρησιασωμαι ως δει με λαλησαι |
| Eph. 6,22 | Eph. 6,22 ον επεμψα προς υμας εις αυτο τουτο ινα γνωτε τα περι ημων και παρακαλεση τας καρδιας υμων |
| Phil. 1,6 | Phil. 1,6 πεποιθως αυτο τουτο οτι ο εναρξαμενος εν υμιν εργον αγαθον επιτελεσει αχρις ημερας | ιησου χριστου | χριστου ιησου | |
| Phil. 1,28 | Phil. 1,28 και μη πτυρομενοι εν μηδενι υπο των αντικειμενων ητις εστιν αυτοις ενδειξις απωλειας υμων δε σωτηριας και τουτο απο θεου |
| Phil. 1,29 | Phil. 1,29 οτι υμιν εχαρισθη το υπερ χριστου ου μονον το εις αυτον πιστευειν αλλα και το υπερ αυτου πασχειν |
| Phil. 1,30 | Phil. 1,30 τον αυτον αγωνα εχοντες οιον ειδετε εν εμοι και νυν ακουετε εν εμοι |
| Phil. 2,2 | Phil. 2,2 πληρωσατε μου την χαραν ινα το αυτο φρονητε την αυτην αγαπην εχοντες συμψυχοι το εν φρονουντες |
| Phil. 2,9 | Phil. 2,9 διο και ο θεος αυτον υπερυψωσεν και εχαρισατο αυτω το ονομα το υπερ παν ονομα |
| Phil. 2,18 | Phil. 2,18 το δε αυτο και υμεις χαιρετε και συγχαιρετε μοι |
| Phil. 2,22 | Phil. 2,22 την δε δοκιμην αυτου γινωσκετε οτι ως πατρι τεκνον συν εμοι εδουλευσεν εις το ευαγγελιον |
| Phil. 2,24 | Phil. 2,24 πεποιθα δε εν κυριω οτι και αυτος ταχεως ελευσομαι |
| Phil. 2,27 | Phil. 2,27 και γαρ ησθενησεν παραπλησιον | θανατου | θανατω | αλλα ο θεος ηλεησεν αυτον ουκ αυτον δε μονον αλλα και εμε ινα μη λυπην επι λυπην σχω |
| Phil. 2,28 | Phil. 2,28 σπουδαιοτερως ουν επεμψα αυτον ινα ιδοντες αυτον παλιν χαρητε καγω αλυποτερος ω |
| Phil. 2,29 | Phil. 2,29 προσδεχεσθε ουν αυτον εν κυριω μετα πασης χαρας και τους τοιουτους εντιμους εχετε |
| Phil. 3,1 | Phil. 3,1 το λοιπον αδελφοι μου χαιρετε εν κυριω τα αυτα γραφειν υμιν εμοι μεν ουκ οκνηρον υμιν δε ασφαλες |
| Phil. 3,9 | Phil. 3,9 και ευρεθω εν αυτω μη εχων εμην δικαιοσυνην την εκ νομου αλλα την δια πιστεως χριστου την εκ θεου δικαιοσυνην επι τη πιστει |
| Phil. 3,10 | Phil. 3,10 του γνωναι αυτον και την δυναμιν της αναστασεως αυτου και | κοινωνιαν | την κοινωνιαν των | παθηματων αυτου συμμορφιζομενος τω θανατω αυτου |
| Phil. 3,16 | Phil. 3,16 πλην εις ο εφθασαμεν τω αυτω στοιχειν |
| Phil. 3,19 | Phil. 3,19 ων το τελος απωλεια ων ο θεος η κοιλια και η δοξα εν τη αισχυνη αυτων οι τα επιγεια φρονουντες |
| Phil. 3,21 | Phil. 3,21 ος μετασχηματισει το σωμα της ταπεινωσεως ημων συμμορφον τω σωματι της δοξης αυτου κατα την ενεργειαν του δυνασθαι αυτον και υποταξαι αυτω τα παντα |
| Phil. 4,2 | Phil. 4,2 ευοδιαν παρακαλω και συντυχην παρακαλω το αυτο φρονειν εν κυριω |
| Phil. 4,3 | Phil. 4,3 ναι ερωτω και σε γνησιε συζυγε συλλαμβανου αυταις αιτινες εν τω ευαγγελιω συνηθλησαν μοι μετα και κλημεντος και των λοιπων συνεργων μου ων τα ονοματα εν βιβλω ζωης |
| Phil. 4,19 | Phil. 4,19 ο δε θεος μου πληρωσει πασαν χρειαν υμων κατα το πλουτος αυτου εν δοξη εν χριστω ιησου |
| Kol. 1,9 | Kol. 1,9 δια τουτο και ημεις αφ ης ημερας ηκουσαμεν ου παυομεθα υπερ υμων προσευχομενοι και αιτουμενοι ινα πληρωθητε την επιγνωσιν του θεληματος αυτου εν παση σοφια και συνεσει πνευματικη |
| Kol. 1,11 | Kol. 1,11 εν παση δυναμει δυναμουμενοι κατα το κρατος της δοξης αυτου εις πασαν υπομονην και μακροθυμιαν μετα χαρας |
| Kol. 1,13 | Kol. 1,13 ος ερρυσατο ημας εκ της εξουσιας του σκοτους και μετεστησεν εις την βασιλειαν του υιου της αγαπης αυτου |
| Kol. 1,16 | Kol. 1,16 οτι εν αυτω εκτισθη τα παντα εν τοις ουρανοις και επι της γης τα ορατα και τα αορατα ειτε θρονοι ειτε κυριοτητες ειτε αρχαι ειτε εξουσιαι τα παντα δι αυτου και εις αυτον εκτισται |
| Kol. 1,17 | Kol. 1,17 και αυτος εστιν προ παντων και τα παντα εν αυτω συνεστηκεν |
| Kol. 1,18 | Kol. 1,18 και αυτος εστιν η κεφαλη του σωματος της εκκλησιας ος εστιν | η| αρχη πρωτοτοκος εκ των νεκρων ινα γενηται εν πασιν αυτος πρωτευων |
| Kol. 1,19 | Kol. 1,19 οτι εν αυτω ευδοκησεν παν το πληρωμα κατοικησαι |
| Kol. 1,20 | Kol. 1,20 και δι αυτου αποκαταλλαξαι τα παντα εις αυτον ειρηνοποιησας δια του αιματος του σταυρου αυτου δι αυτου ειτε τα επι της γης ειτε τα εν τοις ουρανοις |
| Kol. 1,22 | Kol. 1,22 εν τω σωματι της σαρκος αυτου δια του θανατου παραστησαι υμας αγιους και αμωμους και ανεγκλητους κατενωπιον αυτου |
| Kol. 1,24 | Kol. 1,24 νυν χαιρω εν τοις παθημασιν υπερ υμων και ανταναπληρω τα υστερηματα των θλιψεων του χριστου εν τη σαρκι μου υπερ του σωματος αυτου ο εστιν η εκκλησια |
| Kol. 1,26 | Kol. 1,26 το μυστηριον το αποκεκρυμμενον απο των αιωνων και απο των γενεων νυν δε εφανερωθη τοις αγιοις αυτου |
| Kol. 1,29 | Kol. 1,29 εις ο και κοπιω αγωνιζομενος κατα την ενεργειαν αυτου την ενεργουμενην εν εμοι εν δυναμει |
| Kol. 2,2 | Kol. 2,2 ινα παρακληθωσιν αι καρδιαι αυτων συμβιβασθεντες εν αγαπη και εις παν πλουτος της πληροφοριας της συνεσεως εις επιγνωσιν του μυστηριου του θεου χριστου |
| Kol. 2,6 | Kol. 2,6 ως ουν παρελαβετε τον χριστον ιησουν τον κυριον εν αυτω περιπατειτε |
| Kol. 2,7 | Kol. 2,7 ερριζωμενοι και εποικοδομουμενοι εν αυτω και βεβαιουμενοι τη πιστει καθως εδιδαχθητε περισσευοντες | εν αυτη| εν ευχαριστια |
| Kol. 2,9 | Kol. 2,9 οτι εν αυτω κατοικει παν το πληρωμα της θεοτητος σωματικως |
| Kol. 2,10 | Kol. 2,10 και εστε εν αυτω πεπληρωμενοι ος εστιν η κεφαλη πασης αρχης και εξουσιας |
| Kol. 2,12 | Kol. 2,12 συνταφεντες αυτω εν τω | βαπτισματι | βαπτισμω | εν ω και συνηγερθητε δια της πιστεως της ενεργειας του θεου του εγειραντος αυτον εκ νεκρων |
| Kol. 2,13 | Kol. 2,13 και υμας νεκρους οντας εν | τοις παραπτωμασιν και τη ακροβυστια της σαρκος υμων συνεζωοποιησεν υμας συν αυτω χαρισαμενος ημιν παντα τα παραπτωματα |
| Kol. 2,14 | Kol. 2,14 εξαλειψας το καθ ημων χειρογραφον τοις δογμασιν ο ην υπεναντιον ημιν και αυτο ηρκεν εκ του μεσου προσηλωσας αυτο τω σταυρω |
| Kol. 2,15 | Kol. 2,15 απεκδυσαμενος τας αρχας και τας εξουσιας εδειγματισεν εν παρρησια θριαμβευσας αυτους εν αυτω |
| Kol. 2,18 | Kol. 2,18 μηδεις υμας καταβραβευετω θελων εν ταπεινοφροσυνη και θρησκεια των αγγελων α εορακεν εμβατευων εικη φυσιουμενος υπο του νοος της σαρκος αυτου |
| Kol. 3,4 | Kol. 3,4 οταν ο χριστος φανερωθη η ζωη | ημων | υμων | τοτε και υμεις συν αυτω φανερωθησεσθε εν δοξη |
| Kol. 3,9 | Kol. 3,9 μη ψευδεσθε εις αλληλους απεκδυσαμενοι τον παλαιον ανθρωπον συν ταις πραξεσιν αυτου |
| Kol. 3,10 | Kol. 3,10 και ενδυσαμενοι τον νεον τον ανακαινουμενον εις επιγνωσιν κατ εικονα του κτισαντος αυτον |
| Kol. 3,17 | Kol. 3,17 και παν ο τι εαν ποιητε εν λογω η εν εργω παντα εν ονοματι κυριου ιησου ευχαριστουντες τω θεω πατρι δι αυτου |
| Kol. 3,19 | Kol. 3,19 οι ανδρες αγαπατε τας γυναικας και μη πικραινεσθε προς αυτας |
| Kol. 4,2 | Kol. 4,2 τη προσευχη προσκαρτερειτε γρηγορουντες εν αυτη εν ευχαριστια |
| Kol. 4,4 | Kol. 4,4 ινα φανερωσω αυτο ως δει με λαλησαι |
| Kol. 4,8 | Kol. 4,8 ον επεμψα προς υμας εις αυτο τουτο ινα γνωτε τα περι ημων και παρακαλεση τας καρδιας υμων |
| Kol. 4,10 | Kol. 4,10 ασπαζεται υμας αρισταρχος ο συναιχμαλωτος μου και μαρκος ο ανεψιος βαρναβα περι ου ελαβετε εντολας εαν ελθη προς υμας δεξασθε αυτον |
| Kol. 4,13 | Kol. 4,13 μαρτυρω γαρ αυτω οτι εχει πολυν πονον υπερ υμων και των εν λαοδικεια και των εν ιεραπολει |
| Kol. 4,15 | Kol. 4,15 ασπασασθε τους εν λαοδικεια αδελφους και νυμφαν και την κατ οικον αυτης εκκλησιαν |
| Kol. 4,17 | Kol. 4,17 και ειπατε αρχιππω βλεπε την διακονιαν ην παρελαβες εν κυριω ινα αυτην πληροις |
| 1. Thes. 1,9 | 1. Thes. 1,9 αυτοι γαρ περι ημων απαγγελλουσιν οποιαν εισοδον εσχομεν προς υμας και πως επεστρεψατε προς τον θεον απο των ειδωλων δουλευειν θεω ζωντι και αληθινω |
| 1. Thes. 1,10 | 1. Thes. 1,10 και αναμενειν τον υιον αυτου εκ των ουρανων ον ηγειρεν εκ των νεκρων ιησουν τον ρυομενον ημας εκ της οργης της ερχομενης |
| 1. Thes. 2,1 | 1. Thes. 2,1 αυτοι γαρ οιδατε αδελφοι την εισοδον ημων την προς υμας οτι ου κενη γεγονεν |
| 1. Thes. 2,14 | 1. Thes. 2,14 υμεις γαρ μιμηται εγενηθητε αδελφοι των εκκλησιων του θεου των ουσων εν τη ιουδαια εν χριστω ιησου οτι τα αυτα επαθετε και υμεις υπο των ιδιων συμφυλετων καθως και αυτοι υπο των ιουδαιων |
| 1. Thes. 2,16 | 1. Thes. 2,16 κωλυοντων ημας τοις εθνεσιν λαλησαι ινα σωθωσιν εις το αναπληρωσαι αυτων τας αμαρτιας παντοτε εφθασεν δε επ αυτους η οργη εις τελος |
| 1. Thes. 2,19 | 1. Thes. 2,19 τις γαρ ημων ελπις η χαρα η στεφανος καυχησεως η ουχι και υμεις εμπροσθεν του κυριου ημων ιησου εν τη αυτου παρουσια |
| 1. Thes. 3,3 | 1. Thes. 3,3 το μηδενα σαινεσθαι εν ταις θλιψεσιν ταυταις αυτοι γαρ οιδατε οτι εις τουτο κειμεθα |
| 1. Thes. 3,11 | 1. Thes. 3,11 αυτος δε ο θεος και πατηρ ημων και ο κυριος ημων ιησους κατευθυναι την οδον ημων προς υμας |
| 1. Thes. 3,13 | 1. Thes. 3,13 εις το στηριξαι υμων τας καρδιας αμεμπτους εν αγιωσυνη εμπροσθεν του θεου και πατρος ημων εν τη παρουσια του κυριου ημων ιησου μετα παντων των αγιων αυτου αμην | |
| 1. Thes. 4,6 | 1. Thes. 4,6 το μη υπερβαινειν και πλεονεκτειν εν τω πραγματι τον αδελφον αυτου διοτι εκδικος κυριος περι παντων τουτων καθως και προειπαμεν υμιν και διεμαρτυραμεθα |
| 1. Thes. 4,8 | 1. Thes. 4,8 τοιγαρουν ο αθετων ουκ ανθρωπον αθετει αλλα τον θεον τον και | διδοντα το πνευμα αυτου το αγιον εις υμας |
| 1. Thes. 4,9 | 1. Thes. 4,9 περι δε της φιλαδελφιας ου χρειαν εχετε γραφειν υμιν αυτοι γαρ υμεις θεοδιδακτοι εστε εις το αγαπαν αλληλους |
| 1. Thes. 4,10 | 1. Thes. 4,10 και γαρ ποιειτε αυτο εις παντας τους αδελφους τους εν ολη τη μακεδονια παρακαλουμεν δε υμας αδελφοι περισσευειν μαλλον |
| 1. Thes. 4,14 | 1. Thes. 4,14 ει γαρ πιστευομεν οτι ιησους απεθανεν και ανεστη ουτως και ο θεος τους κοιμηθεντας δια του ιησου αξει συν αυτω |
| 1. Thes. 4,16 | 1. Thes. 4,16 οτι αυτος ο κυριος εν κελευσματι εν φωνη αρχαγγελου και εν σαλπιγγι θεου καταβησεται απ ουρανου και οι νεκροι εν χριστω αναστησονται πρωτον |
| 1. Thes. 4,17 | 1. Thes. 4,17 επειτα ημεις οι ζωντες οι περιλειπομενοι αμα συν αυτοις αρπαγησομεθα εν νεφελαις εις απαντησιν του κυριου εις αερα και ουτως παντοτε συν κυριω εσομεθα |
| 1. Thes. 5,2 | 1. Thes. 5,2 αυτοι γαρ ακριβως οιδατε οτι ημερα κυριου ως κλεπτης εν νυκτι ουτως ερχεται |
| 1. Thes. 5,3 | 1. Thes. 5,3 οταν λεγωσιν ειρηνη και ασφαλεια τοτε αιφνιδιος αυτοις | επισταται | εφισταται | ολεθρος ωσπερ η ωδιν τη εν γαστρι εχουση και ου μη εκφυγωσιν |
| 1. Thes. 5,10 | 1. Thes. 5,10 του αποθανοντος | περι | υπερ | ημων ινα ειτε γρηγορωμεν ειτε καθευδωμεν αμα συν αυτω ζησωμεν |
| 1. Thes. 5,13 | 1. Thes. 5,13 και ηγεισθαι αυτους υπερ εκπερισσου εν αγαπη δια το εργον αυτων ειρηνευετε εν εαυτοις |
| 1. Thes. 5,23 | 1. Thes. 5,23 αυτος δε ο θεος της ειρηνης αγιασαι υμας ολοτελεις και ολοκληρον υμων το πνευμα και η ψυχη και το σωμα αμεμπτως εν τη παρουσια του κυριου ημων ιησου χριστου τηρηθειη |
| 2. Thes. 1,4 | 2. Thes. 1,4 ωστε αυτους ημας εν υμιν εγκαυχασθαι εν ταις εκκλησιαις του θεου υπερ της υπομονης υμων και πιστεως εν πασιν τοις διωγμοις υμων και ταις θλιψεσιν αις ανεχεσθε |
| 2. Thes. 1,7 | 2. Thes. 1,7 και υμιν τοις θλιβομενοις ανεσιν μεθ ημων εν τη αποκαλυψει του κυριου ιησου απ ουρανου μετ αγγελων δυναμεως αυτου |
| 2. Thes. 1,9 | 2. Thes. 1,9 οιτινες δικην τισουσιν ολεθρον αιωνιον απο προσωπου του κυριου και απο της δοξης της ισχυος αυτου |
| 2. Thes. 1,10 | 2. Thes. 1,10 οταν ελθη ενδοξασθηναι εν τοις αγιοις αυτου και θαυμασθηναι εν πασιν τοις πιστευσασιν οτι επιστευθη το μαρτυριον ημων εφ υμας εν τη ημερα εκεινη |
| 2. Thes. 1,12 | 2. Thes. 1,12 οπως ενδοξασθη το ονομα του κυριου ημων ιησου εν υμιν και υμεις εν αυτω κατα την χαριν του θεου ημων και κυριου ιησου χριστου |
| 2. Thes. 2,1 | 2. Thes. 2,1 ερωτωμεν δε υμας αδελφοι υπερ της παρουσιας του κυριου | ημων | ημων | ιησου χριστου και ημων επισυναγωγης επ αυτον |
| 2. Thes. 2,4 | 2. Thes. 2,4 ο αντικειμενος και υπεραιρομενος επι παντα λεγομενον θεον η σεβασμα ωστε αυτον εις τον ναον του θεου καθισαι αποδεικνυντα εαυτον οτι εστιν θεος |
| 2. Thes. 2,6 | 2. Thes. 2,6 και νυν το κατεχον οιδατε εις το αποκαλυφθηναι αυτον εν τω | αυτου | εαυτου | καιρω |
| 2. Thes. 2,8 | 2. Thes. 2,8 και τοτε αποκαλυφθησεται ο ανομος ον ο κυριος ιησους ανελει τω πνευματι του στοματος αυτου και καταργησει τη επιφανεια της παρουσιας αυτου |
| 2. Thes. 2,10 | 2. Thes. 2,10 και εν παση απατη αδικιας τοις απολλυμενοις ανθ ων την αγαπην της αληθειας ουκ εδεξαντο εις το σωθηναι αυτους |
| 2. Thes. 2,11 | 2. Thes. 2,11 και δια τουτο πεμπει αυτοις ο θεος ενεργειαν πλανης εις το πιστευσαι αυτους τω ψευδει |
| 2. Thes. 2,16 | 2. Thes. 2,16 αυτος δε ο κυριος ημων ιησους χριστος και ο θεος ο πατηρ ημων ο αγαπησας ημας και δους παρακλησιν αιωνιαν και ελπιδα αγαθην εν χαριτι |
| 2. Thes. 3,7 | 2. Thes. 3,7 αυτοι γαρ οιδατε πως δει μιμεισθαι ημας οτι ουκ ητακτησαμεν εν υμιν |
| 2. Thes. 3,14 | 2. Thes. 3,14 ει δε τις ουχ υπακουει τω λογω ημων δια της επιστολης τουτον σημειουσθε μη συναναμιγνυσθαι αυτω ινα εντραπη |
| 2. Thes. 3,16 | 2. Thes. 3,16 αυτος δε ο κυριος της ειρηνης δωη υμιν την ειρηνην δια παντος εν παντι τροπω ο κυριος μετα παντων υμων |
| 1. Tim. 1,8 | 1. Tim. 1,8 οιδαμεν δε οτι καλος ο νομος εαν τις αυτω νομιμως χρηται |
| 1. Tim. 1,16 | 1. Tim. 1,16 αλλα δια τουτο ηλεηθην ινα εν εμοι πρωτω ενδειξηται χριστος ιησους την απασαν μακροθυμιαν προς υποτυπωσιν των μελλοντων πιστευειν επ αυτω εις ζωην αιωνιον |
| 1. Tim. 1,18 | 1. Tim. 1,18 ταυτην την παραγγελιαν παρατιθεμαι σοι τεκνον τιμοθεε κατα τας προαγουσας επι σε προφητειας ινα στρατευη εν αυταις την καλην στρατειαν |
| 1. Tim. 4,16 | 1. Tim. 4,16 επεχε σεαυτω και τη διδασκαλια επιμενε αυτοις τουτο γαρ ποιων και σεαυτον σωσεις και τους ακουοντας σου |
| 1. Tim. 5,16 | 1. Tim. 5,16 ει τις πιστη εχει χηρας επαρκειτω αυταις και μη βαρεισθω η εκκλησια ινα ταις οντως χηραις επαρκεση |
| 1. Tim. 5,18 | 1. Tim. 5,18 λεγει γαρ η γραφη βουν αλοωντα ου φιμωσεις και αξιος ο εργατης του μισθου αυτου |
| 2. Tim. 1,8 | 2. Tim. 1,8 μη ουν επαισχυνθης το μαρτυριον του κυριου ημων μηδε εμε τον δεσμιον αυτου αλλα συγκακοπαθησον τω ευαγγελιω κατα δυναμιν θεου |
| 2. Tim. 1,18 | 2. Tim. 1,18 δωη αυτω ο κυριος ευρειν ελεος παρα κυριου εν εκεινη τη ημερα και οσα εν εφεσω διηκονησεν βελτιον συ γινωσκεις |
| 2. Tim. 2,10 | 2. Tim. 2,10 δια τουτο παντα υπομενω δια τους εκλεκτους ινα και αυτοι σωτηριας τυχωσιν της εν χριστω ιησου μετα δοξης αιωνιου |
| 2. Tim. 2,17 | 2. Tim. 2,17 και ο λογος αυτων ως γαγγραινα νομην εξει ων εστιν υμεναιος και φιλητος |
| 2. Tim. 2,19 | 2. Tim. 2,19 ο μεντοι στερεος θεμελιος του θεου εστηκεν εχων την σφραγιδα ταυτην εγνω κυριος τους οντας αυτου και αποστητω απο αδικιας πας ο ονομαζων το ονομα κυριου |
| 2. Tim. 2,25 | 2. Tim. 2,25 εν πραυτητι παιδευοντα τους αντιδιατιθεμενους μηποτε δωη αυτοις ο θεος μετανοιαν εις επιγνωσιν αληθειας |
| 2. Tim. 2,26 | 2. Tim. 2,26 και ανανηψωσιν εκ της του διαβολου παγιδος εζωγρημενοι υπ αυτου εις το εκεινου θελημα |
| 2. Tim. 3,5 | 2. Tim. 3,5 εχοντες μορφωσιν ευσεβειας την δε δυναμιν αυτης ηρνημενοι και τουτους αποτρεπου |
| 2. Tim. 3,9 | 2. Tim. 3,9 αλλ ου προκοψουσιν επι πλειον η γαρ ανοια αυτων εκδηλος εσται πασιν ως και η εκεινων εγενετο |
| 2. Tim. 4,1 | 2. Tim. 4,1 διαμαρτυρομαι ενωπιον του θεου και χριστου ιησου του μελλοντος κρινειν ζωντας και νεκρους και την επιφανειαν αυτου και την βασιλειαν αυτου |
| 2. Tim. 4,8 | 2. Tim. 4,8 λοιπον αποκειται μοι ο της δικαιοσυνης στεφανος ον αποδωσει μοι ο κυριος εν εκεινη τη ημερα ο δικαιος κριτης ου μονον δε εμοι αλλα και πασιν τοις ηγαπηκοσιν την επιφανειαν αυτου |
| 2. Tim. 4,14 | 2. Tim. 4,14 αλεξανδρος ο χαλκευς πολλα μοι κακα ενεδειξατο αποδωσει αυτω ο κυριος κατα τα εργα αυτου |
| 2. Tim. 4,16 | 2. Tim. 4,16 εν τη πρωτη μου απολογια ουδεις μοι παρεγενετο αλλα παντες με | εγκατελειπον | εγκατελιπον | μη αυτοις λογισθειη |
| 2. Tim. 4,18 | 2. Tim. 4,18 ρυσεται με ο κυριος απο παντος εργου πονηρου και σωσει εις την βασιλειαν αυτου την επουρανιον ω η δοξα εις τους αιωνας των αιωνων αμην |
| Tit. 1,3 | Tit. 1,3 εφανερωσεν δε καιροις ιδιοις τον λογον αυτου εν κηρυγματι ο επιστευθην εγω κατ επιταγην του σωτηρος ημων θεου |
| Tit. 1,12 | Tit. 1,12 ειπεν τις εξ αυτων ιδιος αυτων προφητης κρητες αει ψευσται κακα θηρια γαστερες αργαι |
| Tit. 1,13 | Tit. 1,13 η μαρτυρια αυτη εστιν αληθης δι ην αιτιαν ελεγχε αυτους αποτομως ινα υγιαινωσιν | εν | εν | τη πιστει |
| Tit. 1,15 | Tit. 1,15 παντα καθαρα τοις καθαροις τοις δε μεμιαμμενοις και απιστοις ουδεν καθαρον αλλα μεμιανται αυτων και ο νους και η συνειδησις |
| Tit. 3,1 | Tit. 3,1 υπομιμνησκε αυτους αρχαις εξουσιαις υποτασσεσθαι πειθαρχειν προς παν εργον αγαθον ετοιμους ειναι |
| Tit. 3,5 | Tit. 3,5 ουκ εξ εργων των εν δικαιοσυνη α εποιησαμεν ημεις αλλα κατα το αυτου ελεος εσωσεν ημας δια λουτρου παλιγγενεσιας και ανακαινωσεως πνευματος αγιου |
| Tit. 3,13 | Tit. 3,13 ζηναν τον νομικον και απολλων σπουδαιως προπεμψον ινα μηδεν αυτοις λειπη |
| Phlm. 12 | Phlm. 12 ον ανεπεμψα σοι αυτον τουτ εστιν τα εμα σπλαγχνα |
| Phlm. 15 | Phlm. 15 ταχα γαρ δια τουτο εχωρισθη προς ωραν ινα αιωνιον αυτον απεχης |
| Phlm. 17 | Phlm. 17 ει ουν με εχεις κοινωνον προσλαβου αυτον ως εμε |
| Heb. 1,3 | Heb. 1,3 ος ων απαυγασμα της δοξης και χαρακτηρ της υποστασεως αυτου φερων τε τα παντα τω ρηματι της δυναμεως αυτου καθαρισμον των αμαρτιων ποιησαμενος εκαθισεν εν δεξια της μεγαλωσυνης εν υψηλοις |
| Heb. 1,4 | Heb. 1,4 τοσουτω κρειττων γενομενος των αγγελων οσω διαφορωτερον παρ αυτους κεκληρονομηκεν ονομα |
| Heb. 1,5 | Heb. 1,5 τινι γαρ ειπεν ποτε των αγγελων υιος μου ει συ εγω σημερον γεγεννηκα σε και παλιν εγω εσομαι αυτω εις πατερα και αυτος εσται μοι εις υιον |
| Heb. 1,6 | Heb. 1,6 οταν δε παλιν εισαγαγη τον πρωτοτοκον εις την οικουμενην λεγει και προσκυνησατωσαν αυτω παντες αγγελοι θεου |
| Heb. 1,7 | Heb. 1,7 και προς μεν τους αγγελους λεγει ο ποιων τους αγγελους αυτου πνευματα και τους λειτουργους αυτου πυρος φλογα |
| Heb. 1,8 | Heb. 1,8 προς δε τον υιον ο θρονος σου ο θεος εις τον αιωνα | του αιωνος | του αιωνος | και η ραβδος της ευθυτητος ραβδος της βασιλειας | αυτου | σου | |
| Heb. 1,11 | Heb. 1,11 αυτοι απολουνται συ δε διαμενεις και παντες ως ιματιον παλαιωθησονται |
| Heb. 1,12 | Heb. 1,12 και ωσει περιβολαιον ελιξεις αυτους ως ιματιον και αλλαγησονται συ δε ο αυτος ει και τα ετη σου ουκ εκλειψουσιν |
| Heb. 2,4 | Heb. 2,4 συνεπιμαρτυρουντος του θεου σημειοις τε και τερασιν και ποικιλαις δυναμεσιν και πνευματος αγιου μερισμοις κατα την αυτου θελησιν |
| Heb. 2,6 | Heb. 2,6 διεμαρτυρατο δε που τις λεγων τι εστιν ανθρωπος οτι μιμνησκη αυτου η υιος ανθρωπου οτι επισκεπτη αυτον |
| Heb. 2,7 | Heb. 2,7 ηλαττωσας αυτον βραχυ τι παρ αγγελους δοξη και τιμη εστεφανωσας αυτον | και κατεστησας αυτον επι τα εργα των χειρων σου| |
| Heb. 2,8 | Heb. 2,8 παντα υπεταξας υποκατω των ποδων αυτου εν τω γαρ υποταξαι αυτω τα παντα ουδεν αφηκεν αυτω ανυποτακτον νυν δε ουπω ορωμεν αυτω τα παντα υποτεταγμενα |
| Heb. 2,10 | Heb. 2,10 επρεπεν γαρ αυτω δι ον τα παντα και δι ου τα παντα πολλους υιους εις δοξαν αγαγοντα τον αρχηγον της σωτηριας αυτων δια παθηματων τελειωσαι |
| Heb. 2,11 | Heb. 2,11 ο τε γαρ αγιαζων και οι αγιαζομενοι εξ ενος παντες δι ην αιτιαν ουκ επαισχυνεται αδελφους αυτους καλειν |
| Heb. 2,13 | Heb. 2,13 και παλιν εγω εσομαι πεποιθως επ αυτω και παλιν ιδου εγω και τα παιδια α μοι εδωκεν ο θεος |
| Heb. 2,14 | Heb. 2,14 επει ουν τα παιδια κεκοινωνηκεν αιματος και σαρκος και αυτος παραπλησιως μετεσχεν των αυτων ινα δια του θανατου καταργηση τον το κρατος εχοντα του θανατου τουτ εστιν τον διαβολον |
| Heb. 2,18 | Heb. 2,18 εν ω γαρ πεπονθεν αυτος πειρασθεις δυναται τοις πειραζομενοις βοηθησαι |
| Heb. 3,2 | Heb. 3,2 πιστον οντα τω ποιησαντι αυτον ως και μωυσης εν ολω τω οικω αυτου |
| Heb. 3,3 | Heb. 3,3 πλειονος γαρ ουτος δοξης παρα μωυσην ηξιωται καθ οσον πλειονα τιμην εχει του οικου ο κατασκευασας αυτον |
| Heb. 3,5 | Heb. 3,5 και μωυσης μεν πιστος εν ολω τω οικω αυτου ως θεραπων εις μαρτυριον των λαληθησομενων |
| Heb. 3,6 | Heb. 3,6 χριστος δε ως υιος επι τον οικον αυτου ου οικος εσμεν ημεις | εαν | εανπερ | την παρρησιαν και το καυχημα της ελπιδος | μεχρι τελους βεβαιαν| κατασχωμεν |
| Heb. 3,7 | Heb. 3,7 διο καθως λεγει το πνευμα το αγιον σημερον εαν της φωνης αυτου ακουσητε |
| Heb. 3,10 | Heb. 3,10 διο προσωχθισα τη γενεα ταυτη και ειπον αει πλανωνται τη καρδια αυτοι δε ουκ εγνωσαν τας οδους μου |
| Heb. 3,15 | Heb. 3,15 εν τω λεγεσθαι σημερον εαν της φωνης αυτου ακουσητε μη σκληρυνητε τας καρδιας υμων ως εν τω παραπικρασμω |
| Heb. 3,18 | Heb. 3,18 τισιν δε ωμοσεν μη εισελευσεσθαι εις την καταπαυσιν αυτου ει μη τοις απειθησασιν |
| Heb. 4,1 | Heb. 4,1 φοβηθωμεν ουν μηποτε καταλειπομενης επαγγελιας εισελθειν εις την καταπαυσιν αυτου δοκη τις εξ υμων υστερηκεναι |
| Heb. 4,4 | Heb. 4,4 ειρηκεν γαρ που περι της εβδομης ουτως και κατεπαυσεν ο θεος εν τη ημερα τη εβδομη απο παντων των εργων αυτου |
| Heb. 4,6 | Heb. 4,6 επει ουν απολειπεται τινας εισελθειν εις αυτην και οι προτερον ευαγγελισθεντες ουκ εισηλθον δι απειθειαν |
| Heb. 4,7 | Heb. 4,7 παλιν τινα οριζει ημεραν σημερον εν δαυιδ λεγων μετα τοσουτον χρονον καθως προειρηται σημερον εαν της φωνης αυτου ακουσητε μη σκληρυνητε τας καρδιας υμων |
| Heb. 4,8 | Heb. 4,8 ει γαρ αυτους ιησους κατεπαυσεν ουκ αν περι αλλης ελαλει μετα ταυτα ημερας |
| Heb. 4,10 | Heb. 4,10 ο γαρ εισελθων εις την καταπαυσιν αυτου και αυτος κατεπαυσεν απο των εργων αυτου ωσπερ απο των ιδιων ο θεος |
| Heb. 4,11 | Heb. 4,11 σπουδασωμεν ουν εισελθειν εις εκεινην την καταπαυσιν ινα μη εν τω αυτω τις υποδειγματι πεση της απειθειας |
| Heb. 4,13 | Heb. 4,13 και ουκ εστιν κτισις αφανης ενωπιον αυτου παντα δε γυμνα και τετραχηλισμενα τοις οφθαλμοις αυτου προς ον ημιν ο λογος |
| Heb. 5,2 | Heb. 5,2 μετριοπαθειν δυναμενος τοις αγνοουσιν και πλανωμενοις επει και αυτος περικειται ασθενειαν |
| Heb. 5,3 | Heb. 5,3 και δι αυτην οφειλει καθως περι του λαου ουτως και περι | εαυτου | αυτου | προσφερειν περι αμαρτιων |
| Heb. 5,5 | Heb. 5,5 ουτως και ο χριστος ουχ εαυτον εδοξασεν γενηθηναι αρχιερεα αλλ ο λαλησας προς αυτον υιος μου ει συ εγω σημερον γεγεννηκα σε |
| Heb. 5,7 | Heb. 5,7 ος εν ταις ημεραις της σαρκος αυτου δεησεις τε και ικετηριας προς τον δυναμενον σωζειν αυτον εκ θανατου μετα κραυγης ισχυρας και δακρυων προσενεγκας και εισακουσθεις απο της ευλαβειας |
| Heb. 5,9 | Heb. 5,9 και τελειωθεις εγενετο πασιν τοις υπακουουσιν αυτω αιτιος σωτηριας αιωνιου |
| Heb. 6,7 | Heb. 6,7 γη γαρ η πιουσα τον επ αυτης ερχομενον πολλακις υετον και τικτουσα βοτανην ευθετον εκεινοις δι ους και γεωργειται μεταλαμβανει ευλογιας απο του θεου |
| Heb. 6,10 | Heb. 6,10 ου γαρ αδικος ο θεος επιλαθεσθαι του εργου υμων και της αγαπης ης ενεδειξασθε εις το ονομα αυτου διακονησαντες τοις αγιοις και διακονουντες |
| Heb. 6,11 | Heb. 6,11 επιθυμουμεν δε εκαστον υμων την αυτην ενδεικνυσθαι σπουδην προς την πληροφοριαν της ελπιδος αχρι τελους |
| Heb. 6,16 | Heb. 6,16 ανθρωποι γαρ κατα του μειζονος ομνυουσιν και πασης αυτοις αντιλογιας περας εις βεβαιωσιν ο ορκος |
| Heb. 6,17 | Heb. 6,17 εν ω περισσοτερον βουλομενος ο θεος επιδειξαι τοις κληρονομοις της επαγγελιας το αμεταθετον της βουλης αυτου εμεσιτευσεν ορκω |
| Heb. 7,1 | Heb. 7,1 ουτος γαρ ο μελχισεδεκ βασιλευς σαλημ ιερευς του θεου του υψιστου ο συναντησας αβρααμ υποστρεφοντι απο της κοπης των βασιλεων και ευλογησας αυτον |
| Heb. 7,5 | Heb. 7,5 και οι μεν εκ των υιων λευι την ιερατειαν λαμβανοντες εντολην εχουσιν αποδεκατουν τον λαον κατα τον νομον τουτ εστιν τους αδελφους αυτων καιπερ εξεληλυθοτας εκ της οσφυος αβρααμ |
| Heb. 7,6 | Heb. 7,6 ο δε μη γενεαλογουμενος εξ αυτων δεδεκατωκεν αβρααμ και τον εχοντα τας επαγγελιας ευλογηκεν |
| Heb. 7,10 | Heb. 7,10 ετι γαρ εν τη οσφυι του πατρος ην οτε συνηντησεν αυτω μελχισεδεκ |
| Heb. 7,11 | Heb. 7,11 ει μεν ουν τελειωσις δια της λευιτικης ιερωσυνης ην ο λαος γαρ επ αυτης νενομοθετηται τις ετι χρεια κατα την ταξιν μελχισεδεκ ετερον ανιστασθαι ιερεα και ου κατα την ταξιν ααρων λεγεσθαι |
| Heb. 7,18 | Heb. 7,18 αθετησις μεν γαρ γινεται προαγουσης εντολης δια το αυτης ασθενες και ανωφελες |
| Heb. 7,21 | Heb. 7,21 ο δε μετα ορκωμοσιας δια του λεγοντος προς αυτον ωμοσεν κυριος και ου μεταμεληθησεται συ ιερευς εις τον αιωνα |
| Heb. 7,24 | Heb. 7,24 ο δε δια το μενειν αυτον εις τον αιωνα απαραβατον εχει την ιερωσυνην |
| Heb. 7,25 | Heb. 7,25 οθεν και σωζειν εις το παντελες δυναται τους προσερχομενους δι αυτου τω θεω παντοτε ζων εις το εντυγχανειν υπερ αυτων |
| Heb. 8,8 | Heb. 8,8 μεμφομενος γαρ αυτους λεγει ιδου ημεραι ερχονται λεγει κυριος και συντελεσω επι τον οικον ισραηλ και επι τον οικον ιουδα διαθηκην καινην |
| Heb. 8,9 | Heb. 8,9 ου κατα την διαθηκην ην εποιησα τοις πατρασιν αυτων εν ημερα επιλαβομενου μου της χειρος αυτων εξαγαγειν αυτους εκ γης αιγυπτου οτι αυτοι ουκ ενεμειναν εν τη διαθηκη μου καγω ημελησα αυτων λεγει κυριος |
| Heb. 8,10 | Heb. 8,10 οτι αυτη η διαθηκη ην διαθησομαι τω οικω ισραηλ μετα τας ημερας εκεινας λεγει κυριος διδους νομους μου εις την διανοιαν αυτων και επι καρδιας αυτων επιγραψω αυτους και εσομαι αυτοις εις θεον και αυτοι εσονται μοι εις λαον |
| Heb. 8,11 | Heb. 8,11 και ου μη διδαξωσιν εκαστος τον πολιτην αυτου και εκαστος τον αδελφον αυτου λεγων γνωθι τον κυριον οτι παντες ειδησουσιν με απο μικρου εως μεγαλου αυτων |
| Heb. 8,12 | Heb. 8,12 οτι ιλεως εσομαι ταις αδικιαις αυτων και των αμαρτιων αυτων ου μη μνησθω ετι |
| Heb. 9,5 | Heb. 9,5 υπερανω δε αυτης χερουβιν δοξης κατασκιαζοντα το ιλαστηριον περι ων ουκ εστιν νυν λεγειν κατα μερος |
| Heb. 9,19 | Heb. 9,19 λαληθεισης γαρ πασης εντολης κατα τον νομον υπο μωυσεως παντι τω λαω λαβων το αιμα των μοσχων | και των τραγων | και των τραγων | μετα υδατος και εριου κοκκινου και υσσωπου αυτο τε το βιβλιον και παντα τον λαον ερραντισεν |
| Heb. 9,23 | Heb. 9,23 αναγκη ουν τα μεν υποδειγματα των εν τοις ουρανοις τουτοις καθαριζεσθαι αυτα δε τα επουρανια κρειττοσιν θυσιαις παρα ταυτας |
| Heb. 9,24 | Heb. 9,24 ου γαρ εις χειροποιητα εισηλθεν αγια χριστος αντιτυπα των αληθινων αλλ εις αυτον τον ουρανον νυν εμφανισθηναι τω προσωπω του θεου υπερ ημων |
| Heb. 9,26 | Heb. 9,26 επει εδει αυτον πολλακις παθειν απο καταβολης κοσμου νυνι δε απαξ επι συντελεια των αιωνων εις αθετησιν | της | της | αμαρτιας δια της θυσιας αυτου πεφανερωται |
| Heb. 9,28 | Heb. 9,28 ουτως και ο χριστος απαξ προσενεχθεις εις το πολλων ανενεγκειν αμαρτιας εκ δευτερου χωρις αμαρτιας οφθησεται τοις αυτον απεκδεχομενοις εις σωτηριαν |
| Heb. 10,1 | Heb. 10,1 σκιαν γαρ εχων ο νομος των μελλοντων αγαθων ουκ αυτην την εικονα των πραγματων κατ ενιαυτον ταις αυταις θυσιαις ας προσφερουσιν εις το διηνεκες ουδεποτε | δυνανται | δυναται | τους προσερχομενους τελειωσαι |
| Heb. 10,3 | Heb. 10,3 αλλ εν αυταις αναμνησις αμαρτιων κατ ενιαυτον |
| Heb. 10,11 | Heb. 10,11 και πας μεν ιερευς εστηκεν καθ ημεραν λειτουργων και τας αυτας πολλακις προσφερων θυσιας αιτινες ουδεποτε δυνανται περιελειν αμαρτιας |
| Heb. 10,13 | Heb. 10,13 το λοιπον εκδεχομενος εως τεθωσιν οι εχθροι αυτου υποποδιον των ποδων αυτου |
| Heb. 10,16 | Heb. 10,16 αυτη η διαθηκη ην διαθησομαι προς αυτους μετα τας ημερας εκεινας λεγει κυριος διδους νομους μου επι καρδιας αυτων και επι την διανοιαν αυτων επιγραψω αυτους |
| Heb. 10,17 | Heb. 10,17 και των αμαρτιων αυτων και των ανομιων αυτων ου μη μνησθησομαι ετι |
| Heb. 10,20 | Heb. 10,20 ην ενεκαινισεν ημιν οδον προσφατον και ζωσαν δια του καταπετασματος τουτ εστιν της σαρκος αυτου |
| Heb. 10,30 | Heb. 10,30 οιδαμεν γαρ τον ειποντα εμοι εκδικησις εγω ανταποδωσω και παλιν κρινει κυριος τον λαον αυτου |
| Heb. 10,38 | Heb. 10,38 ο δε δικαιος | μου | μου | εκ πιστεως ζησεται και εαν υποστειληται ουκ ευδοκει η ψυχη μου εν αυτω |
| Heb. 11,4 | Heb. 11,4 πιστει πλειονα θυσιαν αβελ παρα καιν προσηνεγκεν τω θεω δι ης εμαρτυρηθη ειναι δικαιος μαρτυρουντος επι τοις δωροις αυτου του θεου και δι αυτης αποθανων ετι λαλει |
| Heb. 11,5 | Heb. 11,5 πιστει ενωχ μετετεθη του μη ιδειν θανατον και ουχ ηυρισκετο διοτι μετεθηκεν αυτον ο θεος προ γαρ της μεταθεσεως μεμαρτυρηται ευαρεστηκεναι τω θεω |
| Heb. 11,6 | Heb. 11,6 χωρις δε πιστεως αδυνατον ευαρεστησαι πιστευσαι γαρ δει τον προσερχομενον | τω | τω | θεω οτι εστιν και τοις εκζητουσιν αυτον μισθαποδοτης γινεται |
| Heb. 11,7 | Heb. 11,7 πιστει χρηματισθεις νωε περι των μηδεπω βλεπομενων ευλαβηθεις κατεσκευασεν κιβωτον εις σωτηριαν του οικου αυτου δι ης κατεκρινεν τον κοσμον και της κατα πιστιν δικαιοσυνης εγενετο κληρονομος |
| Heb. 11,9 | Heb. 11,9 πιστει παρωκησεν εις γην της επαγγελιας ως αλλοτριαν εν σκηναις κατοικησας μετα ισαακ και ιακωβ των συγκληρονομων της επαγγελιας της αυτης |
| Heb. 11,11 | Heb. 11,11 πιστει και αυτη σαρρα στειρα | δυναμιν εις καταβολην σπερματος ελαβεν και παρα καιρον ηλικιας επει πιστον ηγησατο τον επαγγειλαμενον |
| Heb. 11,13 | Heb. 11,13 κατα πιστιν απεθανον ουτοι παντες μη | κομισαμενοι | λαβοντες | τας επαγγελιας αλλα πορρωθεν αυτας ιδοντες και ασπασαμενοι και ομολογησαντες οτι ξενοι και παρεπιδημοι εισιν επι της γης |
| Heb. 11,16 | Heb. 11,16 νυν δε κρειττονος ορεγονται τουτ εστιν επουρανιου διο ουκ επαισχυνεται αυτους ο θεος θεος επικαλεισθαι αυτων ητοιμασεν γαρ αυτοις πολιν |
| Heb. 11,19 | Heb. 11,19 λογισαμενος οτι και εκ νεκρων εγειρειν δυνατος ο θεος οθεν αυτον και εν παραβολη εκομισατο |
| Heb. 11,21 | Heb. 11,21 πιστει ιακωβ αποθνησκων εκαστον των υιων ιωσηφ ευλογησεν και προσεκυνησεν επι το ακρον της ραβδου αυτου |
| Heb. 11,22 | Heb. 11,22 πιστει ιωσηφ τελευτων περι της εξοδου των υιων ισραηλ εμνημονευσεν και περι των οστεων αυτου ενετειλατο |
| Heb. 11,23 | Heb. 11,23 πιστει μωυσης γεννηθεις εκρυβη τριμηνον υπο των πατερων αυτου διοτι ειδον αστειον το παιδιον και ουκ εφοβηθησαν το διαταγμα του βασιλεως |
| Heb. 11,28 | Heb. 11,28 πιστει πεποιηκεν το πασχα και την προσχυσιν του αιματος ινα μη ο ολοθρευων τα πρωτοτοκα θιγη αυτων |
| Heb. 11,35 | Heb. 11,35 ελαβον γυναικες εξ αναστασεως τους νεκρους αυτων αλλοι δε ετυμπανισθησαν ου προσδεξαμενοι την απολυτρωσιν ινα κρειττονος αναστασεως τυχωσιν |
| Heb. 12,2 | Heb. 12,2 αφορωντες εις τον της πιστεως αρχηγον και τελειωτην ιησουν ος αντι της προκειμενης αυτω χαρας υπεμεινεν σταυρον αισχυνης καταφρονησας εν δεξια τε του θρονου του θεου κεκαθικεν |
| Heb. 12,5 | Heb. 12,5 και εκλελησθε της παρακλησεως ητις υμιν ως υιοις διαλεγεται υιε μου μη ολιγωρει παιδειας κυριου μηδε εκλυου υπ αυτου ελεγχομενος |
| Heb. 12,10 | Heb. 12,10 οι μεν γαρ προς ολιγας ημερας κατα το δοκουν αυτοις επαιδευον ο δε επι το συμφερον εις το μεταλαβειν της αγιοτητος αυτου |
| Heb. 12,11 | Heb. 12,11 πασα | μεν | δε | παιδεια προς μεν το παρον ου δοκει χαρας ειναι αλλα λυπης υστερον δε καρπον ειρηνικον τοις δι αυτης γεγυμνασμενοις αποδιδωσιν δικαιοσυνης |
| Heb. 12,15 | Heb. 12,15 επισκοπουντες μη τις υστερων απο της χαριτος του θεου μη τις ριζα πικριας ανω φυουσα ενοχλη και δι αυτης μιανθωσιν | οι| πολλοι |
| Heb. 12,17 | Heb. 12,17 ιστε γαρ οτι και μετεπειτα θελων κληρονομησαι την ευλογιαν απεδοκιμασθη μετανοιας γαρ τοπον ουχ ευρεν καιπερ μετα δακρυων εκζητησας αυτην |
| Heb. 12,19 | Heb. 12,19 και σαλπιγγος ηχω και φωνη ρηματων ης οι ακουσαντες παρητησαντο μη | προστεθηναι αυτοις λογον |
| Heb. 13,3 | Heb. 13,3 μιμνησκεσθε των δεσμιων ως συνδεδεμενοι των κακουχουμενων ως και αυτοι οντες εν σωματι |
| Heb. 13,5 | Heb. 13,5 αφιλαργυρος ο τροπος αρκουμενοι τοις παρουσιν αυτος γαρ ειρηκεν ου μη σε ανω ουδ ου μη σε εγκαταλιπω |
| Heb. 13,8 | Heb. 13,8 ιησους χριστος εχθες και σημερον ο αυτος και εις τους αιωνας |
| Heb. 13,13 | Heb. 13,13 τοινυν εξερχωμεθα προς αυτον εξω της παρεμβολης τον ονειδισμον αυτου φεροντες |
| Heb. 13,15 | Heb. 13,15 δι αυτου ουν | αναφερωμεν θυσιαν αινεσεως δια παντος τω θεω τουτ εστιν καρπον χειλεων ομολογουντων τω ονοματι αυτου |
| Heb. 13,17 | Heb. 13,17 πειθεσθε τοις ηγουμενοις υμων και υπεικετε αυτοι γαρ αγρυπνουσιν υπερ των ψυχων υμων ως λογον αποδωσοντες ινα μετα χαρας τουτο ποιωσιν και μη στεναζοντες αλυσιτελες γαρ υμιν τουτο |
| Heb. 13,21 | Heb. 13,21 καταρτισαι υμας εν παντι αγαθω εις το ποιησαι το θελημα αυτου ποιων εν ημιν το ευαρεστον ενωπιον αυτου δια ιησου χριστου ω η δοξα εις τους αιωνας | των αιωνων | των αιωνων | αμην |
| Jak. 1,5 | Jak. 1,5 ει δε τις υμων λειπεται σοφιας αιτειτω παρα του διδοντος θεου πασιν απλως και μη ονειδιζοντος και δοθησεται αυτω |
| Jak. 1,8 | Jak. 1,8 ανηρ διψυχος ακαταστατος εν πασαις ταις οδοις αυτου |
| Jak. 1,9 | Jak. 1,9 καυχασθω δε | ο | ο | αδελφος ο ταπεινος εν τω υψει αυτου |
| Jak. 1,10 | Jak. 1,10 ο δε πλουσιος εν τη ταπεινωσει αυτου οτι ως ανθος χορτου παρελευσεται |
| Jak. 1,11 | Jak. 1,11 ανετειλεν γαρ ο ηλιος συν τω καυσωνι και εξηρανεν τον χορτον και το ανθος αυτου εξεπεσεν και η ευπρεπεια του προσωπου αυτου απωλετο ουτως και ο πλουσιος εν ταις πορειαις αυτου μαρανθησεται |
| Jak. 1,12 | Jak. 1,12 μακαριος ανηρ ος υπομενει πειρασμον οτι δοκιμος γενομενος λημψεται τον στεφανον της ζωης ον επηγγειλατο τοις αγαπωσιν αυτον |
| Jak. 1,13 | Jak. 1,13 μηδεις πειραζομενος λεγετω οτι απο θεου πειραζομαι ο γαρ θεος απειραστος εστιν κακων πειραζει δε αυτος ουδενα |
| Jak. 1,18 | Jak. 1,18 βουληθεις απεκυησεν ημας λογω αληθειας εις το ειναι ημας απαρχην τινα των αυτου κτισματων |
| Jak. 1,23 | Jak. 1,23 οτι ει τις ακροατης λογου εστιν και ου ποιητης ουτος εοικεν ανδρι κατανοουντι το προσωπον της γενεσεως αυτου εν εσοπτρω |
| Jak. 1,25 | Jak. 1,25 ο δε παρακυψας εις νομον τελειον τον της ελευθεριας και παραμεινας ουκ ακροατης επιλησμονης γενομενος αλλα ποιητης εργου ουτος μακαριος εν τη ποιησει αυτου εσται |
| Jak. 1,26 | Jak. 1,26 ει τις δοκει θρησκος ειναι μη χαλιναγωγων γλωσσαν | εαυτου | αυτου | αλλα απατων καρδιαν | εαυτου | αυτου | τουτου ματαιος η θρησκεια |
| Jak. 1,27 | Jak. 1,27 θρησκεια καθαρα και αμιαντος παρα τω θεω και πατρι αυτη εστιν επισκεπτεσθαι ορφανους και χηρας εν τη θλιψει αυτων ασπιλον εαυτον τηρειν απο του κοσμου |
| Jak. 2,5 | Jak. 2,5 ακουσατε αδελφοι μου αγαπητοι ουχ ο θεος εξελεξατο τους πτωχους τω κοσμω πλουσιους εν πιστει και κληρονομους της βασιλειας ης επηγγειλατο τοις αγαπωσιν αυτον |
| Jak. 2,6 | Jak. 2,6 υμεις δε ητιμασατε τον πτωχον ουχ οι πλουσιοι καταδυναστευουσιν υμων και αυτοι ελκουσιν υμας εις κριτηρια |
| Jak. 2,7 | Jak. 2,7 ουκ αυτοι βλασφημουσιν το καλον ονομα το επικληθεν εφ υμας |
| Jak. 2,14 | Jak. 2,14 τι το | οφελος αδελφοι μου εαν πιστιν λεγη τις εχειν εργα δε μη εχη μη δυναται η πιστις σωσαι αυτον |
| Jak. 2,16 | Jak. 2,16 ειπη δε τις αυτοις εξ υμων υπαγετε εν ειρηνη θερμαινεσθε και χορταζεσθε μη δωτε δε αυτοις τα επιτηδεια του σωματος τι το | οφελος |
| Jak. 2,21 | Jak. 2,21 αβρααμ ο πατηρ ημων ουκ εξ εργων εδικαιωθη ανενεγκας ισαακ τον υιον αυτου επι το θυσιαστηριον |
| Jak. 2,22 | Jak. 2,22 βλεπεις οτι η πιστις συνηργει τοις εργοις αυτου και εκ των εργων η πιστις ετελειωθη |
| Jak. 2,23 | Jak. 2,23 και επληρωθη η γραφη η λεγουσα επιστευσεν δε αβρααμ τω θεω και ελογισθη αυτω εις δικαιοσυνην και φιλος θεου εκληθη |
| Jak. 3,3 | Jak. 3,3 ει δε των ιππων τους χαλινους εις τα στοματα βαλλομεν εις το πειθεσθαι αυτους ημιν και ολον το σωμα αυτων μεταγομεν |
| Jak. 3,9 | Jak. 3,9 εν αυτη ευλογουμεν τον κυριον και πατερα και εν αυτη καταρωμεθα τους ανθρωπους τους καθ ομοιωσιν θεου γεγονοτας |
| Jak. 3,10 | Jak. 3,10 εκ του αυτου στοματος εξερχεται ευλογια και καταρα ου χρη αδελφοι μου ταυτα ουτως γινεσθαι |
| Jak. 3,11 | Jak. 3,11 μητι η πηγη εκ της αυτης οπης βρυει το γλυκυ και το πικρον |
| Jak. 3,13 | Jak. 3,13 τις σοφος και επιστημων εν υμιν δειξατω εκ της καλης αναστροφης τα εργα αυτου εν πραυτητι σοφιας |
| Jak. 4,11 | Jak. 4,11 μη καταλαλειτε αλληλων αδελφοι ο καταλαλων αδελφου η κρινων τον αδελφον αυτου καταλαλει νομου και κρινει νομον ει δε νομον κρινεις ουκ ει ποιητης νομου αλλα κριτης |
| Jak. 4,17 | Jak. 4,17 ειδοτι ουν καλον ποιειν και μη ποιουντι αμαρτια αυτω εστιν |
| Jak. 5,3 | Jak. 5,3 ο χρυσος υμων και ο αργυρος κατιωται και ο ιος αυτων εις μαρτυριον υμιν εσται και φαγεται τας σαρκας υμων ως πυρ εθησαυρισατε εν εσχαταις ημεραις |
| Jak. 5,7 | Jak. 5,7 μακροθυμησατε ουν αδελφοι εως της παρουσιας του κυριου ιδου ο γεωργος εκδεχεται τον τιμιον καρπον της γης μακροθυμων επ αυτω εως λαβη προιμον και οψιμον |
| Jak. 5,14 | Jak. 5,14 ασθενει τις εν υμιν προσκαλεσασθω τους πρεσβυτερους της εκκλησιας και προσευξασθωσαν επ αυτον αλειψαντες αυτον | ελαιω εν τω ονοματι | του κυριου | του κυριου | |
| Jak. 5,15 | Jak. 5,15 και η ευχη της πιστεως σωσει τον καμνοντα και εγερει αυτον ο κυριος καν αμαρτιας η πεποιηκως αφεθησεται αυτω |
| Jak. 5,18 | Jak. 5,18 και παλιν προσηυξατο και ο ουρανος υετον εδωκεν και η γη εβλαστησεν τον καρπον αυτης |
| Jak. 5,19 | Jak. 5,19 αδελφοι μου εαν τις εν υμιν πλανηθη απο της αληθειας και επιστρεψη τις αυτον |
| Jak. 5,20 | Jak. 5,20 | γινωσκετε | γινωσκετω | οτι ο επιστρεψας αμαρτωλον εκ πλανης οδου αυτου σωσει ψυχην αυτου εκ θανατου και καλυψει πληθος αμαρτιων |
| 1. Pet. 1,3 | 1. Pet. 1,3 ευλογητος ο θεος και πατηρ του κυριου ημων ιησου χριστου ο κατα το πολυ αυτου ελεος αναγεννησας ημας εις ελπιδα ζωσαν δι αναστασεως ιησου χριστου εκ νεκρων |
| 1. Pet. 1,11 | 1. Pet. 1,11 εραυνωντες εις τινα η ποιον καιρον εδηλου το εν αυτοις πνευμα χριστου προμαρτυρομενον τα εις χριστον παθηματα και τας μετα ταυτα δοξας |
| 1. Pet. 1,12 | 1. Pet. 1,12 οις απεκαλυφθη οτι ουχ εαυτοις υμιν δε διηκονουν αυτα α νυν ανηγγελη υμιν δια των ευαγγελισαμενων υμας εν | πνευματι αγιω αποσταλεντι απ ουρανου εις α επιθυμουσιν αγγελοι παρακυψαι |
| 1. Pet. 1,15 | 1. Pet. 1,15 αλλα κατα τον καλεσαντα υμας αγιον και αυτοι αγιοι εν παση αναστροφη γενηθητε |
| 1. Pet. 1,21 | 1. Pet. 1,21 τους δι αυτου πιστους εις θεον τον εγειραντα αυτον εκ νεκρων και δοξαν αυτω δοντα ωστε την πιστιν υμων και ελπιδα ειναι εις θεον |
| 1. Pet. 1,24 | 1. Pet. 1,24 διοτι πασα σαρξ ως χορτος και πασα δοξα αυτης ως ανθος χορτου εξηρανθη ο χορτος και το ανθος εξεπεσεν |
| 1. Pet. 2,2 | 1. Pet. 2,2 ως αρτιγεννητα βρεφη το λογικον αδολον γαλα επιποθησατε ινα εν αυτω αυξηθητε εις σωτηριαν |
| 1. Pet. 2,5 | 1. Pet. 2,5 και αυτοι ως λιθοι ζωντες οικοδομεισθε οικος πνευματικος εις ιερατευμα αγιον ανενεγκαι πνευματικας θυσιας ευπροσδεκτους τω | θεω δια ιησου χριστου |
| 1. Pet. 2,6 | 1. Pet. 2,6 διοτι περιεχει εν γραφη ιδου τιθημι εν σιων λιθον | εκλεκτον ακρογωνιαιον | ακρογωνιαιον εκλεκτον | εντιμον και ο πιστευων επ αυτω ου μη καταισχυνθη |
| 1. Pet. 2,9 | 1. Pet. 2,9 υμεις δε γενος εκλεκτον βασιλειον ιερατευμα εθνος αγιον λαος εις περιποιησιν οπως τας αρετας εξαγγειλητε του εκ σκοτους υμας καλεσαντος εις το θαυμαστον αυτου φως |
| 1. Pet. 2,14 | 1. Pet. 2,14 ειτε ηγεμοσιν ως δι αυτου πεμπομενοις εις εκδικησιν κακοποιων επαινον δε αγαθοποιων |
| 1. Pet. 2,21 | 1. Pet. 2,21 εις τουτο γαρ εκληθητε οτι και χριστος επαθεν υπερ υμων υμιν υπολιμπανων υπογραμμον ινα επακολουθησητε τοις ιχνεσιν αυτου |
| 1. Pet. 2,22 | 1. Pet. 2,22 ος αμαρτιαν ουκ εποιησεν ουδε ευρεθη δολος εν τω στοματι αυτου |
| 1. Pet. 2,24 | 1. Pet. 2,24 ος τας αμαρτιας ημων αυτος ανηνεγκεν εν τω σωματι αυτου επι το ξυλον ινα ταις αμαρτιαις απογενομενοι τη δικαιοσυνη ζησωμεν ου τω μωλωπι ιαθητε |
| 1. Pet. 3,6 | 1. Pet. 3,6 ως σαρρα | υπηκουεν | υπηκουσεν | τω αβρααμ κυριον αυτον καλουσα ης εγενηθητε τεκνα αγαθοποιουσαι και μη φοβουμεναι μηδεμιαν πτοησιν |
| 1. Pet. 3,11 | 1. Pet. 3,11 εκκλινατω δε απο κακου και ποιησατω αγαθον ζητησατω ειρηνην και διωξατω αυτην |
| 1. Pet. 3,12 | 1. Pet. 3,12 οτι οφθαλμοι κυριου επι δικαιους και ωτα αυτου εις δεησιν αυτων προσωπον δε κυριου επι ποιουντας κακα |
| 1. Pet. 3,14 | 1. Pet. 3,14 αλλ ει και πασχοιτε δια δικαιοσυνην μακαριοι τον δε φοβον αυτων μη φοβηθητε μηδε ταραχθητε |
| 1. Pet. 3,22 | 1. Pet. 3,22 ος εστιν εν δεξια του | θεου πορευθεις εις ουρανον υποταγεντων αυτω αγγελων και εξουσιων και δυναμεων |
| 1. Pet. 4,1 | 1. Pet. 4,1 χριστου ουν παθοντος σαρκι και υμεις την αυτην εννοιαν οπλισασθε οτι ο παθων σαρκι πεπαυται | αμαρτιαις | αμαρτιας | |
| 1. Pet. 4,4 | 1. Pet. 4,4 εν ω ξενιζονται μη συντρεχοντων υμων εις την αυτην της ασωτιας αναχυσιν βλασφημουντες |
| 1. Pet. 4,10 | 1. Pet. 4,10 εκαστος καθως ελαβεν χαρισμα εις εαυτους αυτο διακονουντες ως καλοι οικονομοι ποικιλης χαριτος θεου |
| 1. Pet. 4,13 | 1. Pet. 4,13 αλλα καθο κοινωνειτε τοις του χριστου παθημασιν χαιρετε ινα και εν τη αποκαλυψει της δοξης αυτου χαρητε αγαλλιωμενοι |
| 1. Pet. 4,19 | 1. Pet. 4,19 ωστε και οι πασχοντες κατα το θελημα του θεου πιστω κτιστη παρατιθεσθωσαν τας ψυχας αυτων | εν αγαθοποιια |
| 1. Pet. 5,7 | 1. Pet. 5,7 πασαν την μεριμναν υμων επιριψαντες επ αυτον οτι αυτω μελει περι υμων |
| 1. Pet. 5,9 | 1. Pet. 5,9 ω αντιστητε στερεοι τη πιστει ειδοτες τα αυτα των παθηματων τη εν | τω | τω | κοσμω υμων αδελφοτητι επιτελεισθαι |
| 1. Pet. 5,10 | 1. Pet. 5,10 ο δε θεος πασης χαριτος ο καλεσας υμας εις την αιωνιον αυτου δοξαν εν χριστω ιησου | ολιγον παθοντας αυτος καταρτισει στηριξει σθενωσει θεμελιωσει | |
| 1. Pet. 5,11 | 1. Pet. 5,11 αυτω το κρατος εις τους αιωνας αμην |
| 2. Pet. 1,3 | 2. Pet. 1,3 ως παντα ημιν της θειας δυναμεως αυτου τα προς ζωην και ευσεβειαν δεδωρημενης δια της επιγνωσεως του καλεσαντος ημας | δια δοξης και αρετης | ιδια δοξη και αρετη | |
| 2. Pet. 1,5 | 2. Pet. 1,5 και αυτο τουτο δε σπουδην πασαν παρεισενεγκαντες επιχορηγησατε εν τη πιστει υμων την αρετην εν δε τη αρετη την γνωσιν |
| 2. Pet. 1,9 | 2. Pet. 1,9 ω γαρ μη παρεστιν ταυτα τυφλος εστιν μυωπαζων ληθην λαβων του καθαρισμου των παλαι αυτου αμαρτιων |
| 2. Pet. 1,17 | 2. Pet. 1,17 λαβων γαρ παρα θεου πατρος τιμην και δοξαν φωνης ενεχθεισης αυτω τοιασδε υπο της μεγαλοπρεπους δοξης ο υιος μου ο αγαπητος μου ουτος εστιν εις ον εγω ευδοκησα |
| 2. Pet. 1,18 | 2. Pet. 1,18 και ταυτην την φωνην ημεις ηκουσαμεν εξ ουρανου ενεχθεισαν συν αυτω οντες εν τω αγιω ορει |
| 2. Pet. 2,1 | 2. Pet. 2,1 εγενοντο δε και ψευδοπροφηται εν τω λαω ως και εν υμιν εσονται ψευδοδιδασκαλοι οιτινες παρεισαξουσιν αιρεσεις απωλειας και τον αγορασαντα αυτους δεσποτην αρνουμενοι επαγοντες εαυτοις ταχινην απωλειαν |
| 2. Pet. 2,2 | 2. Pet. 2,2 και πολλοι εξακολουθησουσιν αυτων ταις ασελγειαις δι ους η οδος της αληθειας βλασφημηθησεται |
| 2. Pet. 2,3 | 2. Pet. 2,3 και εν πλεονεξια πλαστοις λογοις υμας εμπορευσονται οις το κριμα εκπαλαι ουκ αργει και η απωλεια αυτων ου νυσταζει |
| 2. Pet. 2,8 | 2. Pet. 2,8 βλεμματι γαρ και ακοη ο | δικαιος εγκατοικων εν αυτοις ημεραν εξ ημερας ψυχην δικαιαν ανομοις εργοις εβασανιζεν |
| 2. Pet. 2,11 | 2. Pet. 2,11 οπου αγγελοι ισχυι και δυναμει μειζονες οντες ου φερουσιν κατ αυτων | παρα κυριω | παρα κυριου | βλασφημον κρισιν |
| 2. Pet. 2,12 | 2. Pet. 2,12 ουτοι δε ως αλογα ζωα γεγεννημενα φυσικα εις αλωσιν και φθοραν εν οις αγνοουσιν βλασφημουντες εν τη φθορα αυτων και φθαρησονται |
| 2. Pet. 2,13 | 2. Pet. 2,13 αδικουμενοι μισθον αδικιας ηδονην ηγουμενοι την εν ημερα τρυφην σπιλοι και μωμοι εντρυφωντες εν ταις απαταις αυτων συνευωχουμενοι υμιν |
| 2. Pet. 2,19 | 2. Pet. 2,19 ελευθεριαν αυτοις επαγγελλομενοι αυτοι δουλοι υπαρχοντες της φθορας ω γαρ τις ηττηται τουτω δεδουλωται |
| 2. Pet. 2,20 | 2. Pet. 2,20 ει γαρ αποφυγοντες τα μιασματα του κοσμου εν επιγνωσει του κυριου ημων | και σωτηρος ιησου χριστου τουτοις δε παλιν εμπλακεντες ηττωνται γεγονεν αυτοις τα εσχατα χειρονα των πρωτων |
| 2. Pet. 2,21 | 2. Pet. 2,21 κρειττον γαρ ην αυτοις μη επεγνωκεναι την οδον της δικαιοσυνης η επιγνουσιν υποστρεψαι εκ της παραδοθεισης αυτοις αγιας εντολης |
| 2. Pet. 2,22 | 2. Pet. 2,22 συμβεβηκεν αυτοις το της αληθους παροιμιας κυων επιστρεψας επι το ιδιον εξεραμα και υς λουσαμενη εις κυλισμον βορβορου |
| 2. Pet. 3,3 | 2. Pet. 3,3 τουτο πρωτον γινωσκοντες οτι ελευσονται επ εσχατων των ημερων | εν | εν | εμπαιγμονη εμπαικται κατα τας ιδιας επιθυμιας αυτων πορευομενοι |
| 2. Pet. 3,4 | 2. Pet. 3,4 και λεγοντες που εστιν η επαγγελια της παρουσιας αυτου αφ ης γαρ οι πατερες εκοιμηθησαν παντα ουτως διαμενει απ αρχης κτισεως |
| 2. Pet. 3,5 | 2. Pet. 3,5 λανθανει γαρ αυτους τουτο θελοντας οτι ουρανοι ησαν εκπαλαι και γη εξ υδατος και δι υδατος συνεστωσα τω του θεου λογω |
| 2. Pet. 3,7 | 2. Pet. 3,7 οι δε νυν ουρανοι και η γη τω αυτω λογω τεθησαυρισμενοι εισιν πυρι τηρουμενοι εις ημεραν κρισεως και απωλειας των ασεβων ανθρωπων |
| 2. Pet. 3,10 | 2. Pet. 3,10 ηξει δε ημερα κυριου ως κλεπτης εν η οι ουρανοι ροιζηδον παρελευσονται στοιχεια δε καυσουμενα λυθησεται και γη και τα εν αυτη εργα ευρεθησεται |
| 2. Pet. 3,13 | 2. Pet. 3,13 καινους δε ουρανους και γην καινην κατα το επαγγελμα αυτου προσδοκωμεν εν οις δικαιοσυνη κατοικει |
| 2. Pet. 3,14 | 2. Pet. 3,14 διο αγαπητοι ταυτα προσδοκωντες σπουδασατε ασπιλοι και αμωμητοι αυτω ευρεθηναι εν ειρηνη |
| 2. Pet. 3,15 | 2. Pet. 3,15 και την του κυριου ημων μακροθυμιαν σωτηριαν ηγεισθε καθως και ο αγαπητος ημων αδελφος παυλος κατα την δοθεισαν αυτω σοφιαν εγραψεν υμιν |
| 2. Pet. 3,16 | 2. Pet. 3,16 ως και εν πασαις επιστολαις λαλων εν αυταις περι τουτων εν αις εστιν δυσνοητα τινα α οι αμαθεις και αστηρικτοι στρεβλουσιν ως και τας λοιπας γραφας προς την ιδιαν αυτων απωλειαν |
| 2. Pet. 3,18 | 2. Pet. 3,18 αυξανετε δε εν χαριτι και γνωσει του κυριου ημων και σωτηρος ιησου χριστου αυτω η δοξα και νυν και εις ημεραν αιωνος αμην | |
| 1. Joh. 1,3 | 1. Joh. 1,3 ο εωρακαμεν και ακηκοαμεν απαγγελλομεν και υμιν ινα και υμεις κοινωνιαν εχητε μεθ ημων και η κοινωνια δε η ημετερα μετα του πατρος και μετα του υιου αυτου ιησου χριστου |
| 1. Joh. 1,5 | 1. Joh. 1,5 και εστιν αυτη η αγγελια ην ακηκοαμεν απ αυτου και αναγγελλομεν υμιν οτι ο θεος φως εστιν και σκοτια | ουκ εστιν εν αυτω | εν αυτω ουκ εστιν | ουδεμια |
| 1. Joh. 1,6 | 1. Joh. 1,6 εαν ειπωμεν οτι κοινωνιαν εχομεν μετ αυτου και εν τω σκοτει περιπατωμεν ψευδομεθα και ου ποιουμεν την αληθειαν |
| 1. Joh. 1,7 | 1. Joh. 1,7 εαν δε εν τω φωτι περιπατωμεν ως αυτος εστιν εν τω φωτι κοινωνιαν εχομεν μετ αλληλων και το αιμα ιησου του υιου αυτου καθαριζει ημας απο πασης αμαρτιας |
| 1. Joh. 1,10 | 1. Joh. 1,10 εαν ειπωμεν οτι ουχ ημαρτηκαμεν ψευστην ποιουμεν αυτον και ο λογος αυτου ουκ εστιν εν ημιν |
| 1. Joh. 2,2 | 1. Joh. 2,2 και αυτος ιλασμος εστιν περι των αμαρτιων ημων ου περι των ημετερων δε μονον αλλα και περι ολου του κοσμου |
| 1. Joh. 2,3 | 1. Joh. 2,3 και εν τουτω γινωσκομεν οτι εγνωκαμεν αυτον εαν τας εντολας αυτου τηρωμεν |
| 1. Joh. 2,4 | 1. Joh. 2,4 ο λεγων οτι εγνωκα αυτον και τας εντολας αυτου μη τηρων ψευστης εστιν και εν τουτω η αληθεια ουκ εστιν |
| 1. Joh. 2,5 | 1. Joh. 2,5 ος δ αν τηρη αυτου τον λογον αληθως εν τουτω η αγαπη του θεου τετελειωται εν τουτω γινωσκομεν οτι εν αυτω εσμεν |
| 1. Joh. 2,6 | 1. Joh. 2,6 ο λεγων εν αυτω μενειν οφειλει καθως εκεινος περιεπατησεν και αυτος ουτως | περιπατειν |
| 1. Joh. 2,8 | 1. Joh. 2,8 παλιν εντολην καινην γραφω υμιν ο εστιν αληθες εν αυτω και εν υμιν οτι η σκοτια παραγεται και το φως το αληθινον ηδη φαινει |
| 1. Joh. 2,9 | 1. Joh. 2,9 ο λεγων εν τω φωτι ειναι και τον αδελφον αυτου μισων εν τη σκοτια εστιν εως αρτι |
| 1. Joh. 2,10 | 1. Joh. 2,10 ο αγαπων τον αδελφον αυτου εν τω φωτι μενει και σκανδαλον εν αυτω ουκ εστιν |
| 1. Joh. 2,11 | 1. Joh. 2,11 ο δε μισων τον αδελφον αυτου εν τη σκοτια εστιν και εν τη σκοτια περιπατει και ουκ οιδεν που υπαγει οτι η σκοτια ετυφλωσεν τους οφθαλμους αυτου |
| 1. Joh. 2,12 | 1. Joh. 2,12 γραφω υμιν τεκνια οτι αφεωνται υμιν αι αμαρτιαι δια το ονομα αυτου |
| 1. Joh. 2,15 | 1. Joh. 2,15 μη αγαπατε τον κοσμον μηδε τα εν τω κοσμω εαν τις αγαπα τον κοσμον ουκ εστιν η αγαπη του πατρος εν αυτω |
| 1. Joh. 2,17 | 1. Joh. 2,17 και ο κοσμος παραγεται και η επιθυμια | αυτου | αυτου | ο δε ποιων το θελημα του θεου μενει εις τον αιωνα |
| 1. Joh. 2,21 | 1. Joh. 2,21 ουκ εγραψα υμιν οτι ουκ οιδατε την αληθειαν αλλ οτι οιδατε αυτην και οτι παν ψευδος εκ της αληθειας ουκ εστιν |
| 1. Joh. 2,25 | 1. Joh. 2,25 και αυτη εστιν η επαγγελια ην αυτος επηγγειλατο ημιν την ζωην την αιωνιον |
| 1. Joh. 2,27 | 1. Joh. 2,27 και υμεις το χρισμα ο ελαβετε απ αυτου μενει εν υμιν και ου χρειαν εχετε ινα τις διδασκη υμας αλλ ως το αυτου χρισμα διδασκει υμας περι παντων και αληθες εστιν και ουκ εστιν ψευδος και καθως εδιδαξεν υμας μενετε εν αυτω |
| 1. Joh. 2,28 | 1. Joh. 2,28 και νυν τεκνια μενετε εν αυτω ινα εαν φανερωθη σχωμεν παρρησιαν και μη αισχυνθωμεν απ αυτου εν τη παρουσια αυτου |
| 1. Joh. 2,29 | 1. Joh. 2,29 εαν ειδητε οτι δικαιος εστιν γινωσκετε οτι και | πας ο ποιων την δικαιοσυνην εξ αυτου γεγεννηται |
| 1. Joh. 3,1 | 1. Joh. 3,1 ιδετε ποταπην αγαπην δεδωκεν ημιν ο πατηρ ινα τεκνα θεου κληθωμεν και εσμεν δια τουτο ο κοσμος ου γινωσκει ημας οτι ουκ εγνω αυτον |
| 1. Joh. 3,2 | 1. Joh. 3,2 αγαπητοι νυν τεκνα θεου εσμεν και ουπω εφανερωθη τι εσομεθα οιδαμεν οτι εαν φανερωθη ομοιοι αυτω εσομεθα οτι οψομεθα αυτον καθως εστιν |
| 1. Joh. 3,3 | 1. Joh. 3,3 και πας ο εχων την ελπιδα ταυτην επ αυτω αγνιζει εαυτον καθως εκεινος αγνος εστιν |
| 1. Joh. 3,5 | 1. Joh. 3,5 και οιδατε οτι εκεινος εφανερωθη ινα τας αμαρτιας αρη και αμαρτια εν αυτω ουκ εστιν |
| 1. Joh. 3,6 | 1. Joh. 3,6 πας ο εν αυτω μενων ουχ αμαρτανει πας ο αμαρτανων ουχ εωρακεν αυτον ουδε εγνωκεν αυτον |
| 1. Joh. 3,9 | 1. Joh. 3,9 πας ο γεγεννημενος εκ του θεου αμαρτιαν ου ποιει οτι σπερμα αυτου εν αυτω μενει και ου δυναται αμαρτανειν οτι εκ του θεου γεγεννηται |
| 1. Joh. 3,10 | 1. Joh. 3,10 εν τουτω φανερα εστιν τα τεκνα του θεου και τα τεκνα του διαβολου πας ο μη ποιων δικαιοσυνην ουκ εστιν εκ του θεου και ο μη αγαπων τον αδελφον αυτου |
| 1. Joh. 3,12 | 1. Joh. 3,12 ου καθως καιν εκ του πονηρου ην και εσφαξεν τον αδελφον αυτου και χαριν τινος εσφαξεν αυτον οτι τα εργα αυτου πονηρα ην τα δε του αδελφου αυτου δικαια |
| 1. Joh. 3,15 | 1. Joh. 3,15 πας ο μισων τον αδελφον αυτου ανθρωποκτονος εστιν και οιδατε οτι πας ανθρωποκτονος ουκ εχει ζωην αιωνιον εν αυτω μενουσαν |
| 1. Joh. 3,16 | 1. Joh. 3,16 εν τουτω εγνωκαμεν την αγαπην οτι εκεινος υπερ ημων την ψυχην αυτου εθηκεν και ημεις οφειλομεν υπερ των αδελφων τας ψυχας θειναι |
| 1. Joh. 3,17 | 1. Joh. 3,17 ος δ αν εχη τον βιον του κοσμου και θεωρη τον αδελφον αυτου χρειαν εχοντα και κλειση τα σπλαγχνα αυτου απ αυτου πως η αγαπη του θεου μενει εν αυτω |
| 1. Joh. 3,19 | 1. Joh. 3,19 και | εν τουτω γνωσομεθα οτι εκ της αληθειας εσμεν και εμπροσθεν αυτου πεισομεν την καρδιαν ημων |
| 1. Joh. 3,22 | 1. Joh. 3,22 και ο εαν αιτωμεν λαμβανομεν απ αυτου οτι τας εντολας αυτου τηρουμεν και τα αρεστα ενωπιον αυτου ποιουμεν |
| 1. Joh. 3,23 | 1. Joh. 3,23 και αυτη εστιν η εντολη αυτου ινα πιστευσωμεν τω ονοματι του υιου αυτου ιησου χριστου και αγαπωμεν αλληλους καθως εδωκεν εντολην ημιν |
| 1. Joh. 3,24 | 1. Joh. 3,24 και ο τηρων τας εντολας αυτου εν αυτω μενει και αυτος εν αυτω και εν τουτω γινωσκομεν οτι μενει εν ημιν εκ του πνευματος ου ημιν εδωκεν |
| 1. Joh. 4,4 | 1. Joh. 4,4 υμεις εκ του θεου εστε τεκνια και νενικηκατε αυτους οτι μειζων εστιν ο εν υμιν η ο εν τω κοσμω |
| 1. Joh. 4,5 | 1. Joh. 4,5 αυτοι εκ του κοσμου εισιν δια τουτο εκ του κοσμου λαλουσιν και ο κοσμος αυτων ακουει |
| 1. Joh. 4,9 | 1. Joh. 4,9 εν τουτω εφανερωθη η αγαπη του θεου εν ημιν οτι τον υιον αυτου τον μονογενη απεσταλκεν ο θεος εις τον κοσμον ινα ζησωμεν δι αυτου |
| 1. Joh. 4,10 | 1. Joh. 4,10 εν τουτω εστιν η αγαπη ουχ οτι ημεις ηγαπηκαμεν τον θεον αλλ οτι αυτος ηγαπησεν ημας και απεστειλεν τον υιον αυτου ιλασμον περι των αμαρτιων ημων |
| 1. Joh. 4,12 | 1. Joh. 4,12 θεον ουδεις πωποτε τεθεαται εαν αγαπωμεν αλληλους ο θεος εν ημιν μενει και η αγαπη αυτου | τετελειωμενη εν ημιν | εν ημιν τετελειωμενη | εστιν |
| 1. Joh. 4,13 | 1. Joh. 4,13 εν τουτω γινωσκομεν οτι εν αυτω μενομεν και αυτος εν ημιν οτι εκ του πνευματος αυτου δεδωκεν ημιν |
| 1. Joh. 4,15 | 1. Joh. 4,15 ος εαν ομολογηση οτι ιησους | χριστος| εστιν ο υιος του θεου ο θεος εν αυτω μενει και αυτος εν τω θεω |
| 1. Joh. 4,16 | 1. Joh. 4,16 και ημεις εγνωκαμεν και πεπιστευκαμεν την αγαπην ην εχει ο θεος εν ημιν ο θεος αγαπη εστιν και ο μενων εν τη αγαπη εν τω θεω μενει και ο θεος εν αυτω | μενει | μενει | |
| 1. Joh. 4,19 | 1. Joh. 4,19 ημεις αγαπωμεν οτι αυτος πρωτος ηγαπησεν ημας |
| 1. Joh. 4,20 | 1. Joh. 4,20 εαν τις ειπη οτι αγαπω τον θεον και τον αδελφον αυτου μιση ψευστης εστιν ο γαρ μη αγαπων τον αδελφον αυτου ον εωρακεν τον θεον ον ουχ εωρακεν ου δυναται αγαπαν |
| 1. Joh. 4,21 | 1. Joh. 4,21 και ταυτην την εντολην εχομεν απ αυτου ινα ο αγαπων τον θεον αγαπα και τον αδελφον αυτου |
| 1. Joh. 5,1 | 1. Joh. 5,1 πας ο πιστευων οτι ιησους εστιν ο χριστος εκ του θεου γεγεννηται και πας ο αγαπων τον γεννησαντα αγαπα και | τον γεγεννημενον εξ αυτου |
| 1. Joh. 5,2 | 1. Joh. 5,2 εν τουτω γινωσκομεν οτι αγαπωμεν τα τεκνα του θεου οταν τον θεον αγαπωμεν και τας εντολας αυτου ποιωμεν |
| 1. Joh. 5,3 | 1. Joh. 5,3 αυτη γαρ εστιν η αγαπη του θεου ινα τας εντολας αυτου τηρωμεν και αι εντολαι αυτου βαρειαι ουκ εισιν |
| 1. Joh. 5,9 | 1. Joh. 5,9 ει την μαρτυριαν των ανθρωπων λαμβανομεν η μαρτυρια του θεου μειζων εστιν οτι αυτη εστιν η μαρτυρια του θεου οτι μεμαρτυρηκεν περι του υιου αυτου |
| 1. Joh. 5,10 | 1. Joh. 5,10 ο πιστευων εις τον υιον του θεου εχει την μαρτυριαν εν | αυτω | εαυτω | ο μη πιστευων τω θεω ψευστην πεποιηκεν αυτον οτι ου πεπιστευκεν εις την μαρτυριαν ην μεμαρτυρηκεν ο θεος περι του υιου αυτου |
| 1. Joh. 5,11 | 1. Joh. 5,11 και αυτη εστιν η μαρτυρια οτι ζωην αιωνιον εδωκεν | ο θεος ημιν | ημιν ο θεος | και αυτη η ζωη εν τω υιω αυτου εστιν |
| 1. Joh. 5,14 | 1. Joh. 5,14 και αυτη εστιν η παρρησια ην εχομεν προς αυτον οτι εαν τι αιτωμεθα κατα το θελημα αυτου ακουει ημων |
| 1. Joh. 5,15 | 1. Joh. 5,15 και εαν οιδαμεν οτι ακουει ημων ο εαν αιτωμεθα οιδαμεν οτι εχομεν τα αιτηματα α ητηκαμεν απ αυτου |
| 1. Joh. 5,16 | 1. Joh. 5,16 εαν τις ιδη τον αδελφον αυτου αμαρτανοντα αμαρτιαν μη προς θανατον αιτησει και δωσει αυτω ζωην τοις αμαρτανουσιν μη προς θανατον εστιν αμαρτια προς θανατον ου περι εκεινης λεγω ινα ερωτηση |
| 1. Joh. 5,18 | 1. Joh. 5,18 οιδαμεν οτι πας ο γεγεννημενος εκ του θεου ουχ αμαρτανει αλλ ο γεννηθεις εκ του θεου τηρει αυτον και ο πονηρος ουχ απτεται αυτου |
| 1. Joh. 5,20 | 1. Joh. 5,20 οιδαμεν δε οτι ο υιος του θεου ηκει και δεδωκεν ημιν διανοιαν ινα | γινωσκομεν | γινωσκωμεν | τον αληθινον και εσμεν εν τω αληθινω εν τω υιω αυτου ιησου χριστω ουτος εστιν ο αληθινος θεος και ζωη αιωνιος |
| 2. Joh. 1 | 2. Joh. 1 ο πρεσβυτερος εκλεκτη κυρια και τοις τεκνοις αυτης ους εγω αγαπω εν αληθεια και ουκ εγω μονος αλλα και παντες οι εγνωκοτες την αληθειαν |
| 2. Joh. 6 | 2. Joh. 6 και αυτη εστιν η αγαπη ινα περιπατωμεν κατα τας εντολας αυτου αυτη η εντολη εστιν καθως ηκουσατε απ αρχης ινα εν αυτη περιπατητε |
| 2. Joh. 10 | 2. Joh. 10 ει τις ερχεται προς υμας και ταυτην την διδαχην ου φερει μη λαμβανετε αυτον εις οικιαν και χαιρειν αυτω μη λεγετε |
| 2. Joh. 11 | 2. Joh. 11 ο λεγων γαρ αυτω χαιρειν κοινωνει τοις εργοις αυτου τοις πονηροις |
| 3. Joh. 9 | 3. Joh. 9 εγραψα τι τη εκκλησια αλλ ο φιλοπρωτευων αυτων διοτρεφης ουκ επιδεχεται ημας |
| 3. Joh. 10 | 3. Joh. 10 δια τουτο εαν ελθω υπομνησω αυτου τα εργα α ποιει λογοις πονηροις φλυαρων ημας και μη αρκουμενος επι τουτοις ουτε αυτος επιδεχεται τους αδελφους και τους βουλομενους κωλυει και εκ της εκκλησιας εκβαλλει |
| 3. Joh. 12 | 3. Joh. 12 δημητριω μεμαρτυρηται υπο παντων και υπο αυτης της αληθειας και ημεις δε μαρτυρουμεν και οιδας οτι η μαρτυρια ημων αληθης εστιν |
| Jud. 7 | Jud. 7 ως σοδομα και γομορρα και αι περι αυτας πολεις τον ομοιον τροπον τουτοις εκπορνευσασαι και απελθουσαι οπισω σαρκος ετερας προκεινται δειγμα πυρος αιωνιου δικην υπεχουσαι |
| Jud. 11 | Jud. 11 ουαι αυτοις οτι τη οδω του καιν επορευθησαν και τη πλανη του βαλααμ μισθου εξεχυθησαν και τη αντιλογια του κορε απωλοντο |
| Jud. 14 | Jud. 14 | επροφητευσεν | προεφητευσεν | δε και τουτοις εβδομος απο αδαμ ενωχ λεγων ιδου ηλθεν κυριος εν αγιαις μυριασιν αυτου |
| Jud. 15 | Jud. 15 ποιησαι κρισιν κατα παντων και ελεγξαι | παντας τους ασεβεις | πασαν ψυχην | περι παντων των εργων ασεβειας αυτων ων ησεβησαν και περι παντων των σκληρων ων ελαλησαν κατ αυτου αμαρτωλοι ασεβεις |
| Jud. 16 | Jud. 16 ουτοι εισιν γογγυσται μεμψιμοιροι κατα τας επιθυμιας | αυτων | εαυτων | πορευομενοι και το στομα αυτων λαλει υπερογκα θαυμαζοντες προσωπα ωφελειας χαριν |
| Jud. 24 | Jud. 24 τω δε δυναμενω φυλαξαι υμας απταιστους και στησαι κατενωπιον της δοξης αυτου αμωμους εν αγαλλιασει |
| Off. 1,1 | Off. 1,1 αποκαλυψις ιησου χριστου ην εδωκεν αυτω ο θεος δειξαι τοις δουλοις αυτου α δει γενεσθαι εν ταχει και εσημανεν αποστειλας δια του αγγελου αυτου τω δουλω αυτου ιωαννη |
| Off. 1,3 | Off. 1,3 μακαριος ο αναγινωσκων και οι ακουοντες τους λογους της προφητειας και τηρουντες τα εν αυτη γεγραμμενα ο γαρ καιρος εγγυς |
| Off. 1,4 | Off. 1,4 ιωαννης ταις επτα εκκλησιαις ταις εν τη ασια χαρις υμιν και ειρηνη απο ο ων και ο ην και ο ερχομενος και απο των επτα πνευματων α ενωπιον του θρονου αυτου |
| Off. 1,5 | Off. 1,5 και απο ιησου χριστου ο μαρτυς ο πιστος ο πρωτοτοκος των νεκρων και ο αρχων των βασιλεων της γης τω αγαπωντι ημας και λυσαντι ημας εκ των αμαρτιων | ημων | ημων | εν τω αιματι αυτου |
| Off. 1,6 | Off. 1,6 και εποιησεν ημας βασιλειαν ιερεις τω θεω και πατρι αυτου αυτω η δοξα και το κρατος εις τους αιωνας των αιωνων | αμην |
| Off. 1,7 | Off. 1,7 ιδου ερχεται μετα των νεφελων και οψεται αυτον πας οφθαλμος και οιτινες αυτον εξεκεντησαν και κοψονται επ αυτον πασαι αι φυλαι της γης ναι αμην |
| Off. 1,14 | Off. 1,14 η δε κεφαλη αυτου και αι τριχες λευκαι ως εριον λευκον ως χιων και οι οφθαλμοι αυτου ως φλοξ πυρος |
| Off. 1,15 | Off. 1,15 και οι ποδες αυτου ομοιοι χαλκολιβανω ως εν καμινω πεπυρωμενης και η φωνη αυτου ως φωνη υδατων πολλων |
| Off. 1,16 | Off. 1,16 και εχων εν τη δεξια χειρι αυτου αστερας επτα και εκ του στοματος αυτου ρομφαια διστομος οξεια εκπορευομενη και η οψις αυτου ως ο ηλιος φαινει εν τη δυναμει αυτου |
| Off. 1,17 | Off. 1,17 και οτε ειδον αυτον επεσα προς τους ποδας αυτου ως νεκρος και εθηκεν την δεξιαν αυτου επ εμε λεγων μη φοβου εγω ειμι ο πρωτος και ο εσχατος |
| Off. 2,1 | Off. 2,1 τω αγγελω | τω | της | εν εφεσω εκκλησιας γραψον ταδε λεγει ο κρατων τους επτα αστερας εν τη δεξια αυτου ο περιπατων εν μεσω των επτα λυχνιων των χρυσων |
| Off. 2,2 | Off. 2,2 οιδα τα εργα σου και τον κοπον και την υπομονην σου και οτι ου δυνη βαστασαι κακους και επειρασας τους λεγοντας εαυτους αποστολους και ουκ εισιν και ευρες αυτους ψευδεις |
| Off. 2,5 | Off. 2,5 μνημονευε ουν ποθεν πεπτωκας και μετανοησον και τα πρωτα εργα ποιησον ει δε μη ερχομαι σοι και κινησω την λυχνιαν σου εκ του τοπου αυτης εαν μη μετανοησης |
| Off. 2,7 | Off. 2,7 ο εχων ους ακουσατω τι το πνευμα λεγει ταις εκκλησιαις τω νικωντι δωσω αυτω φαγειν εκ του ξυλου της ζωης ο εστιν εν τω παραδεισω του θεου |
| Off. 2,16 | Off. 2,16 μετανοησον ουν ει δε μη ερχομαι σοι ταχυ και πολεμησω μετ αυτων εν τη ρομφαια του στοματος μου |
| Off. 2,17 | Off. 2,17 ο εχων ους ακουσατω τι το πνευμα λεγει ταις εκκλησιαις τω νικωντι δωσω αυτω του μαννα του κεκρυμμενου και δωσω αυτω ψηφον λευκην και επι την ψηφον ονομα καινον γεγραμμενον ο ουδεις οιδεν ει μη ο λαμβανων |
| Off. 2,18 | Off. 2,18 και τω αγγελω | τω | της | εν θυατειροις εκκλησιας γραψον ταδε λεγει ο υιος του θεου ο εχων τους οφθαλμους | αυτου | αυτου | ως φλογα πυρος και οι ποδες αυτου ομοιοι χαλκολιβανω |
| Off. 2,21 | Off. 2,21 και εδωκα αυτη χρονον ινα μετανοηση και ου θελει μετανοησαι εκ της πορνειας αυτης |
| Off. 2,22 | Off. 2,22 ιδου βαλλω αυτην εις κλινην και τους μοιχευοντας μετ αυτης εις θλιψιν μεγαλην εαν μη | μετανοησουσιν | μετανοησωσιν | εκ των εργων αυτης |
| Off. 2,23 | Off. 2,23 και τα τεκνα αυτης αποκτενω εν θανατω και γνωσονται πασαι αι εκκλησιαι οτι εγω ειμι ο εραυνων νεφρους και καρδιας και δωσω υμιν εκαστω κατα τα εργα υμων |
| Off. 2,26 | Off. 2,26 και ο νικων και ο τηρων αχρι τελους τα εργα μου δωσω αυτω εξουσιαν επι των εθνων |
| Off. 2,27 | Off. 2,27 και ποιμανει αυτους εν ραβδω σιδηρα ως τα σκευη τα κεραμικα συντριβεται (2-28) ως καγω ειληφα παρα του πατρος μου |
| Off. 2,28 | Off. 2,28 και δωσω αυτω τον αστερα τον πρωινον |
| Off. 3,4 | Off. 3,4 αλλα εχεις ολιγα ονοματα εν σαρδεσιν α ουκ εμολυναν τα ιματια αυτων και περιπατησουσιν μετ εμου εν λευκοις οτι αξιοι εισιν |
| Off. 3,5 | Off. 3,5 ο νικων ουτως περιβαλειται εν ιματιοις λευκοις και ου μη εξαλειψω το ονομα αυτου εκ της βιβλου της ζωης και ομολογησω το ονομα αυτου ενωπιον του πατρος μου και ενωπιον των αγγελων αυτου |
| Off. 3,8 | Off. 3,8 οιδα σου τα εργα ιδου δεδωκα ενωπιον σου θυραν ηνεωγμενην ην ουδεις δυναται κλεισαι αυτην οτι μικραν εχεις δυναμιν και ετηρησας μου τον λογον και ουκ ηρνησω το ονομα μου |
| Off. 3,9 | Off. 3,9 ιδου διδω εκ της συναγωγης του σατανα των λεγοντων εαυτους ιουδαιους ειναι και ουκ εισιν αλλα ψευδονται ιδου ποιησω αυτους ινα ηξουσιν και προσκυνησουσιν ενωπιον των ποδων σου και γνωσιν οτι εγω ηγαπησα σε |
| Off. 3,12 | Off. 3,12 ο νικων ποιησω αυτον στυλον εν τω ναω του θεου μου και εξω ου μη εξελθη ετι και γραψω επ αυτον το ονομα του θεου μου και το ονομα της πολεως του θεου μου της καινης ιερουσαλημ η καταβαινουσα εκ του ουρανου απο του θεου μου και το ονομα μου το καινον |
| Off. 3,20 | Off. 3,20 ιδου εστηκα επι την θυραν και κρουω εαν τις ακουση της φωνης μου και ανοιξη την θυραν και | εισελευσομαι προς αυτον και δειπνησω μετ αυτου και αυτος μετ εμου |
| Off. 3,21 | Off. 3,21 ο νικων δωσω αυτω καθισαι μετ εμου εν τω θρονω μου ως καγω ενικησα και εκαθισα μετα του πατρος μου εν τω θρονω αυτου |
| Off. 4,4 | Off. 4,4 και κυκλοθεν του θρονου | θρονοι | θρονους | εικοσι τεσσαρες και επι τους θρονους εικοσι τεσσαρας πρεσβυτερους καθημενους περιβεβλημενους εν | ιματιοις λευκοις και επι τας κεφαλας αυτων στεφανους χρυσους |
| Off. 4,8 | Off. 4,8 και τα τεσσαρα ζωα εν καθ εν αυτων εχων ανα πτερυγας εξ κυκλοθεν και εσωθεν γεμουσιν οφθαλμων και αναπαυσιν ουκ εχουσιν ημερας και νυκτος λεγοντες αγιος αγιος αγιος κυριος ο θεος ο παντοκρατωρ ο ην και ο ων και ο ερχομενος |
| Off. 4,10 | Off. 4,10 πεσουνται οι εικοσι τεσσαρες πρεσβυτεροι ενωπιον του καθημενου επι του θρονου και προσκυνησουσιν τω ζωντι εις τους αιωνας των αιωνων και βαλουσιν τους στεφανους αυτων ενωπιον του θρονου λεγοντες |
| Off. 5,2 | Off. 5,2 και ειδον αγγελον ισχυρον κηρυσσοντα εν φωνη μεγαλη τις αξιος ανοιξαι το βιβλιον και λυσαι τας σφραγιδας αυτου |
| Off. 5,3 | Off. 5,3 και ουδεις εδυνατο εν τω ουρανω ουδε επι της γης ουδε υποκατω της γης ανοιξαι το βιβλιον ουτε βλεπειν αυτο |
| Off. 5,4 | Off. 5,4 και | εγω| εκλαιον πολυ οτι ουδεις αξιος ευρεθη ανοιξαι το βιβλιον ουτε βλεπειν αυτο |
| Off. 5,5 | Off. 5,5 και εις εκ των πρεσβυτερων λεγει μοι μη κλαιε ιδου ενικησεν ο λεων ο εκ της φυλης ιουδα η ριζα δαυιδ ανοιξαι το βιβλιον και τας επτα σφραγιδας αυτου |
| Off. 5,9 | Off. 5,9 και αδουσιν ωδην καινην λεγοντες αξιος ει λαβειν το βιβλιον και ανοιξαι τας σφραγιδας αυτου οτι εσφαγης και ηγορασας τω θεω εν τω αιματι σου εκ πασης φυλης και γλωσσης και λαου και εθνους |
| Off. 5,10 | Off. 5,10 και εποιησας αυτους τω θεω ημων βασιλειαν και ιερεις και | βασιλευουσιν | βασιλευσουσιν | επι της γης |
| Off. 5,11 | Off. 5,11 και ειδον και ηκουσα φωνην αγγελων πολλων κυκλω του θρονου και των ζωων και των πρεσβυτερων και ην ο αριθμος αυτων μυριαδες μυριαδων και χιλιαδες χιλιαδων |
| Off. 5,13 | Off. 5,13 και παν κτισμα ο εν τω ουρανω και επι της γης και υποκατω της γης και επι της θαλασσης | εστιν| και τα εν αυτοις παντα ηκουσα λεγοντας τω καθημενω επι | του θρονου | τω θρονω | και τω αρνιω η ευλογια και η τιμη και η δοξα και το κρατος εις τους αιωνας των αιωνων |
| Off. 6,2 | Off. 6,2 και ειδον και ιδου ιππος λευκος και ο καθημενος επ αυτον εχων τοξον και εδοθη αυτω στεφανος και εξηλθεν νικων και ινα νικηση |
| Off. 6,4 | Off. 6,4 και εξηλθεν αλλος ιππος πυρρος και τω καθημενω επ αυτον εδοθη | αυτω | αυτω | λαβειν την ειρηνην | εκ | εκ | της γης και ινα αλληλους σφαξουσιν και εδοθη αυτω μαχαιρα μεγαλη |
| Off. 6,5 | Off. 6,5 και οτε ηνοιξεν την σφραγιδα την τριτην ηκουσα του τριτου ζωου λεγοντος ερχου και ειδον και ιδου ιππος μελας και ο καθημενος επ αυτον εχων ζυγον εν τη χειρι αυτου |
| Off. 6,8 | Off. 6,8 και ειδον και ιδου ιππος χλωρος και ο καθημενος επανω | αυτου | αυτου | ονομα αυτω ο θανατος και ο αδης ηκολουθει μετ αυτου και εδοθη αυτοις εξουσια επι το τεταρτον της γης αποκτειναι εν ρομφαια και εν λιμω και εν θανατω και υπο των θηριων της γης |
| Off. 6,11 | Off. 6,11 και εδοθη αυτοις εκαστω στολη λευκη και ερρεθη αυτοις ινα αναπαυσονται ετι χρονον μικρον εως πληρωθωσιν και οι συνδουλοι αυτων και οι αδελφοι αυτων οι μελλοντες αποκτεννεσθαι ως και αυτοι |
| Off. 6,13 | Off. 6,13 και οι αστερες του ουρανου επεσαν εις την γην ως συκη βαλλει τους ολυνθους αυτης υπο ανεμου μεγαλου σειομενη |
| Off. 6,14 | Off. 6,14 και ο ουρανος απεχωρισθη ως βιβλιον ελισσομενον και παν ορος και νησος εκ των τοπων αυτων εκινηθησαν |
| Off. 6,17 | Off. 6,17 οτι ηλθεν η ημερα η μεγαλη της οργης αυτων και τις δυναται σταθηναι |
| Off. 7,2 | Off. 7,2 και ειδον αλλον αγγελον αναβαινοντα απο ανατολης ηλιου εχοντα σφραγιδα θεου ζωντος και εκραξεν φωνη μεγαλη τοις τεσσαρσιν αγγελοις οις εδοθη αυτοις αδικησαι την γην και την θαλασσαν |
| Off. 7,3 | Off. 7,3 λεγων μη αδικησητε την γην μητε την θαλασσαν μητε τα δενδρα αχρι σφραγισωμεν τους δουλους του θεου ημων επι των μετωπων αυτων |
| Off. 7,9 | Off. 7,9 μετα ταυτα ειδον και ιδου οχλος πολυς ον αριθμησαι αυτον ουδεις εδυνατο εκ παντος εθνους και φυλων και λαων και γλωσσων εστωτες ενωπιον του θρονου και ενωπιον του αρνιου περιβεβλημενους στολας λευκας και φοινικες εν ταις χερσιν αυτων |
| Off. 7,11 | Off. 7,11 και παντες οι αγγελοι ειστηκεισαν κυκλω του θρονου και των πρεσβυτερων και των τεσσαρων ζωων και επεσαν ενωπιον του θρονου επι τα προσωπα αυτων και προσεκυνησαν τω θεω |
| Off. 7,14 | Off. 7,14 και ειρηκα αυτω κυριε μου συ οιδας και ειπεν μοι ουτοι εισιν οι ερχομενοι εκ της θλιψεως της μεγαλης και επλυναν τας στολας αυτων και ελευκαναν αυτας εν τω αιματι του αρνιου |
| Off. 7,15 | Off. 7,15 δια τουτο εισιν ενωπιον του θρονου του θεου και λατρευουσιν αυτω ημερας και νυκτος εν τω ναω αυτου και ο καθημενος επι του θρονου σκηνωσει επ αυτους |
| Off. 7,16 | Off. 7,16 ου πεινασουσιν ετι ουδε διψησουσιν ετι ουδε μη πεση επ αυτους ο ηλιος ουδε παν καυμα |
| Off. 7,17 | Off. 7,17 οτι το αρνιον το ανα μεσον του θρονου ποιμανει αυτους και οδηγησει αυτους επι ζωης πηγας υδατων και εξαλειψει ο θεος παν δακρυον εκ των οφθαλμων αυτων |
| Off. 8,2 | Off. 8,2 και ειδον τους επτα αγγελους οι ενωπιον του θεου εστηκασιν και εδοθησαν αυτοις επτα σαλπιγγες |
| Off. 8,3 | Off. 8,3 και αλλος αγγελος ηλθεν και εσταθη επι του θυσιαστηριου εχων λιβανωτον χρυσουν και εδοθη αυτω θυμιαματα πολλα ινα δωσει ταις προσευχαις των αγιων παντων επι το θυσιαστηριον το χρυσουν το ενωπιον του θρονου |
| Off. 8,5 | Off. 8,5 και ειληφεν ο αγγελος τον λιβανωτον και εγεμισεν αυτον εκ του πυρος του θυσιαστηριου και εβαλεν εις την γην και εγενοντο βρονται και φωναι και αστραπαι και σεισμος |
| Off. 8,6 | Off. 8,6 και οι επτα αγγελοι οι εχοντες τας επτα σαλπιγγας ητοιμασαν αυτους ινα σαλπισωσιν |
| Off. 8,12 | Off. 8,12 και ο τεταρτος αγγελος εσαλπισεν και επληγη το τριτον του ηλιου και το τριτον της σεληνης και το τριτον των αστερων ινα σκοτισθη το τριτον αυτων και η ημερα μη φανη το τριτον αυτης και η νυξ ομοιως |
| Off. 9,1 | Off. 9,1 και ο πεμπτος αγγελος εσαλπισεν και ειδον αστερα εκ του ουρανου πεπτωκοτα εις την γην και εδοθη αυτω η κλεις του φρεατος της αβυσσου |
| Off. 9,3 | Off. 9,3 και εκ του καπνου εξηλθον ακριδες εις την γην και εδοθη αυταις εξουσια ως εχουσιν εξουσιαν οι σκορπιοι της γης |
| Off. 9,4 | Off. 9,4 και ερρεθη αυταις ινα μη αδικησουσιν τον χορτον της γης ουδε παν χλωρον ουδε παν δενδρον ει μη τους ανθρωπους οιτινες ουκ εχουσιν την σφραγιδα του θεου επι των μετωπων |
| Off. 9,5 | Off. 9,5 και εδοθη | αυταις | αυτοις | ινα μη αποκτεινωσιν αυτους αλλ ινα βασανισθησονται μηνας πεντε και ο βασανισμος αυτων ως βασανισμος σκορπιου οταν παιση ανθρωπον |
| Off. 9,6 | Off. 9,6 και εν ταις ημεραις εκειναις ζητησουσιν οι ανθρωποι τον θανατον και ου μη ευρησουσιν αυτον και επιθυμησουσιν αποθανειν και φευγει ο θανατος απ αυτων |
| Off. 9,7 | Off. 9,7 και τα ομοιωματα των ακριδων ομοια ιπποις ητοιμασμενοις εις πολεμον και επι τας κεφαλας αυτων ως στεφανοι ομοιοι χρυσω και τα προσωπα αυτων ως προσωπα ανθρωπων |
| Off. 9,8 | Off. 9,8 και ειχον τριχας ως τριχας γυναικων και οι οδοντες αυτων ως λεοντων ησαν |
| Off. 9,9 | Off. 9,9 και ειχον θωρακας ως θωρακας σιδηρους και η φωνη των πτερυγων αυτων ως φωνη αρματων ιππων πολλων τρεχοντων εις πολεμον |
| Off. 9,10 | Off. 9,10 και εχουσιν ουρας ομοιας σκορπιοις και κεντρα και εν ταις ουραις αυτων η εξουσια αυτων αδικησαι τους ανθρωπους μηνας πεντε |
| Off. 9,11 | Off. 9,11 εχουσιν επ αυτων βασιλεα τον αγγελον της αβυσσου ονομα αυτω εβραιστι αβαδδων και εν τη ελληνικη ονομα εχει απολλυων |
| Off. 9,16 | Off. 9,16 και ο αριθμος των στρατευματων του ιππικου δισμυριαδες μυριαδων ηκουσα τον αριθμον αυτων |
| Off. 9,17 | Off. 9,17 και ουτως ειδον τους ιππους εν τη ορασει και τους καθημενους επ αυτων εχοντας θωρακας πυρινους και υακινθινους και θειωδεις και αι κεφαλαι των ιππων ως κεφαλαι λεοντων και εκ των στοματων αυτων εκπορευεται πυρ και καπνος και θειον |
| Off. 9,18 | Off. 9,18 απο των τριων πληγων τουτων απεκτανθησαν το τριτον των ανθρωπων εκ του πυρος και του καπνου και του θειου του εκπορευομενου εκ των στοματων αυτων |
| Off. 9,19 | Off. 9,19 η γαρ εξουσια των ιππων εν τω στοματι αυτων εστιν και εν ταις ουραις αυτων αι γαρ ουραι αυτων ομοιαι οφεσιν εχουσαι κεφαλας και εν αυταις αδικουσιν |
| Off. 9,20 | Off. 9,20 και οι λοιποι των ανθρωπων οι ουκ απεκτανθησαν εν ταις πληγαις ταυταις | ου | ουδε | μετενοησαν εκ των εργων των χειρων αυτων ινα μη προσκυνησουσιν τα δαιμονια και τα ειδωλα τα χρυσα και τα αργυρα και τα χαλκα και τα λιθινα και τα ξυλινα α ουτε βλεπειν δυνανται ουτε ακουειν ουτε περιπατειν |
| Off. 9,21 | Off. 9,21 και ου μετενοησαν εκ των φονων αυτων ουτε εκ των φαρμακων αυτων ουτε εκ της πορνειας αυτων ουτε εκ των κλεμματων αυτων |
| Off. 10,1 | Off. 10,1 και ειδον αλλον αγγελον ισχυρον καταβαινοντα εκ του ουρανου περιβεβλημενον νεφελην και η ιρις επι | την κεφαλην | της κεφαλης | αυτου και το προσωπον αυτου ως ο ηλιος και οι ποδες αυτου ως στυλοι πυρος |
| Off. 10,2 | Off. 10,2 και εχων εν τη χειρι αυτου βιβλαριδιον ηνεωγμενον και εθηκεν τον ποδα αυτου τον δεξιον επι της θαλασσης τον δε ευωνυμον επι της γης |
| Off. 10,4 | Off. 10,4 και οτε ελαλησαν αι επτα βρονται ημελλον γραφειν και ηκουσα φωνην εκ του ουρανου λεγουσαν σφραγισον α ελαλησαν αι επτα βρονται και μη αυτα γραψης |
| Off. 10,5 | Off. 10,5 και ο αγγελος ον ειδον εστωτα επι της θαλασσης και επι της γης ηρεν την χειρα αυτου την δεξιαν εις τον ουρανον |
| Off. 10,6 | Off. 10,6 και ωμοσεν εν τω ζωντι εις τους αιωνας των αιωνων ος εκτισεν τον ουρανον και τα εν αυτω και την γην και τα εν αυτη | και | και | την θαλασσαν και τα εν | αυτη | αυτη | οτι χρονος ουκετι εσται |
| Off. 10,9 | Off. 10,9 και απηλθα προς τον αγγελον λεγων αυτω δουναι μοι το βιβλαριδιον και λεγει μοι λαβε και καταφαγε αυτο και πικρανει σου την κοιλιαν αλλ εν τω στοματι σου εσται γλυκυ ως μελι |
| Off. 10,10 | Off. 10,10 και ελαβον το βιβλαριδιον εκ της χειρος του αγγελου και κατεφαγον αυτο και ην εν τω στοματι μου ως μελι γλυκυ και οτε εφαγον αυτο επικρανθη η κοιλια μου |
| Off. 11,1 | Off. 11,1 και εδοθη μοι καλαμος ομοιος ραβδω λεγων εγειρε και μετρησον τον ναον του θεου και το θυσιαστηριον και τους προσκυνουντας εν αυτω |
| Off. 11,2 | Off. 11,2 και την αυλην την εξωθεν του ναου εκβαλε εξωθεν και μη αυτην μετρησης οτι εδοθη τοις εθνεσιν και την πολιν την αγιαν πατησουσιν μηνας τεσσερακοντα και δυο |
| Off. 11,5 | Off. 11,5 και ει τις αυτους θελει αδικησαι πυρ εκπορευεται εκ του στοματος αυτων και κατεσθιει τους εχθρους αυτων και ει τις θεληση αυτους αδικησαι ουτως δει αυτον αποκτανθηναι |
| Off. 11,6 | Off. 11,6 ουτοι εχουσιν την εξουσιαν κλεισαι τον ουρανον ινα μη υετος βρεχη τας ημερας της προφητειας αυτων και εξουσιαν εχουσιν επι των υδατων στρεφειν αυτα εις αιμα και παταξαι την γην εν παση πληγη οσακις εαν θελησωσιν |
| Off. 11,7 | Off. 11,7 και οταν τελεσωσιν την μαρτυριαν αυτων το θηριον το αναβαινον εκ της αβυσσου ποιησει μετ αυτων πολεμον και νικησει αυτους και αποκτενει αυτους |
| Off. 11,8 | Off. 11,8 και το πτωμα αυτων επι της πλατειας της πολεως της μεγαλης ητις καλειται πνευματικως σοδομα και αιγυπτος οπου και ο κυριος αυτων εσταυρωθη |
| Off. 11,9 | Off. 11,9 και βλεπουσιν εκ των λαων και φυλων και γλωσσων και εθνων το πτωμα αυτων ημερας τρεις και ημισυ και τα πτωματα αυτων ουκ αφιουσιν τεθηναι εις μνημα |
| Off. 11,10 | Off. 11,10 και οι κατοικουντες επι της γης χαιρουσιν επ αυτοις και ευφραινονται και δωρα πεμψουσιν αλληλοις οτι ουτοι οι δυο προφηται εβασανισαν τους κατοικουντας επι της γης |
| Off. 11,11 | Off. 11,11 και μετα | τας | τας | τρεις ημερας και ημισυ πνευμα ζωης εκ του θεου εισηλθεν | εν | εν | αυτοις και εστησαν επι τους ποδας αυτων και φοβος μεγας επεπεσεν επι τους θεωρουντας αυτους |
| Off. 11,12 | Off. 11,12 και ηκουσαν φωνης μεγαλης εκ του ουρανου λεγουσης αυτοις αναβατε ωδε και ανεβησαν εις τον ουρανον εν τη νεφελη και εθεωρησαν αυτους οι εχθροι αυτων |
| Off. 11,15 | Off. 11,15 και ο εβδομος αγγελος εσαλπισεν και εγενοντο φωναι μεγαλαι εν τω ουρανω λεγοντες εγενετο η βασιλεια του κοσμου του κυριου ημων και του χριστου αυτου και βασιλευσει εις τους αιωνας των αιωνων |
| Off. 11,16 | Off. 11,16 και οι εικοσι τεσσαρες πρεσβυτεροι οι ενωπιον του θεου καθημενοι επι τους θρονους αυτων επεσαν επι τα προσωπα αυτων και προσεκυνησαν τω θεω |
| Off. 11,19 | Off. 11,19 και ηνοιγη ο ναος του θεου ο εν τω ουρανω και ωφθη η κιβωτος της διαθηκης αυτου εν τω ναω αυτου και εγενοντο αστραπαι και φωναι και βρονται και σεισμος και χαλαζα μεγαλη |
| Off. 12,1 | Off. 12,1 και σημειον μεγα ωφθη εν τω ουρανω γυνη περιβεβλημενη τον ηλιον και η σεληνη υποκατω των ποδων αυτης και επι της κεφαλης αυτης στεφανος αστερων δωδεκα |
| Off. 12,3 | Off. 12,3 και ωφθη αλλο σημειον εν τω ουρανω και ιδου δρακων μεγας πυρρος εχων κεφαλας επτα και κερατα δεκα και επι τας κεφαλας αυτου επτα διαδηματα |
| Off. 12,4 | Off. 12,4 και η ουρα αυτου συρει το τριτον των αστερων του ουρανου και εβαλεν αυτους εις την γην και ο δρακων εστηκεν ενωπιον της γυναικος της μελλουσης τεκειν ινα οταν τεκη το τεκνον αυτης καταφαγη |
| Off. 12,5 | Off. 12,5 και ετεκεν υιον αρσεν ος μελλει ποιμαινειν παντα τα εθνη εν ραβδω σιδηρα και ηρπασθη το τεκνον αυτης προς τον θεον και προς τον θρονον αυτου |
| Off. 12,6 | Off. 12,6 και η γυνη εφυγεν εις την ερημον οπου εχει εκει τοπον ητοιμασμενον απο του θεου ινα εκει τρεφωσιν αυτην ημερας χιλιας διακοσιας εξηκοντα |
| Off. 12,7 | Off. 12,7 και εγενετο πολεμος εν τω ουρανω ο μιχαηλ και οι αγγελοι αυτου του πολεμησαι μετα του δρακοντος και ο δρακων επολεμησεν και οι αγγελοι αυτου |
| Off. 12,8 | Off. 12,8 και ουκ ισχυσεν ουδε τοπος ευρεθη αυτων ετι εν τω ουρανω |
| Off. 12,9 | Off. 12,9 και εβληθη ο δρακων ο μεγας ο οφις ο αρχαιος ο καλουμενος διαβολος και ο σατανας ο πλανων την οικουμενην ολην εβληθη εις την γην και οι αγγελοι αυτου μετ αυτου εβληθησαν |
| Off. 12,10 | Off. 12,10 και ηκουσα φωνην μεγαλην εν τω ουρανω λεγουσαν αρτι εγενετο η σωτηρια και η δυναμις και η βασιλεια του θεου ημων και η εξουσια του χριστου αυτου οτι εβληθη ο κατηγωρ των αδελφων ημων ο κατηγορων αυτους ενωπιον του θεου ημων ημερας και νυκτος |
| Off. 12,11 | Off. 12,11 και αυτοι ενικησαν αυτον δια το αιμα του αρνιου και δια τον λογον της μαρτυριας αυτων και ουκ ηγαπησαν την ψυχην αυτων αχρι θανατου |
| Off. 12,12 | Off. 12,12 δια τουτο ευφραινεσθε οι | ουρανοι και οι εν αυτοις σκηνουντες ουαι την γην και την θαλασσαν οτι κατεβη ο διαβολος προς υμας εχων θυμον μεγαν ειδως οτι ολιγον καιρον εχει |
| Off. 12,14 | Off. 12,14 και εδοθησαν τη γυναικι αι δυο πτερυγες του αετου του μεγαλου ινα πετηται εις την ερημον εις τον τοπον αυτης οπου τρεφεται εκει καιρον και καιρους και ημισυ καιρου απο προσωπου του οφεως |
| Off. 12,15 | Off. 12,15 και εβαλεν ο οφις εκ του στοματος αυτου οπισω της γυναικος υδωρ ως ποταμον ινα αυτην ποταμοφορητον ποιηση |
| Off. 12,16 | Off. 12,16 και εβοηθησεν η γη τη γυναικι και ηνοιξεν η γη το στομα αυτης και κατεπιεν τον ποταμον ον εβαλεν ο δρακων εκ του στοματος αυτου |
| Off. 12,17 | Off. 12,17 και ωργισθη ο δρακων επι τη γυναικι και απηλθεν ποιησαι πολεμον μετα των λοιπων του σπερματος αυτης των τηρουντων τας εντολας του θεου και εχοντων την μαρτυριαν ιησου |
| Off. 13,1 | Off. 13,1 (12-18) και εσταθη επι την αμμον της θαλασσης (13-1) και ειδον εκ της θαλασσης θηριον αναβαινον εχον κερατα δεκα και κεφαλας επτα και επι των κερατων αυτου δεκα διαδηματα και επι τας κεφαλας αυτου | ονοματα | ονοματα | βλασφημιας |
| Off. 13,2 | Off. 13,2 και το θηριον ο ειδον ην ομοιον παρδαλει και οι ποδες αυτου ως αρκου και το στομα αυτου ως στομα λεοντος και εδωκεν αυτω ο δρακων την δυναμιν αυτου και τον θρονον αυτου και εξουσιαν μεγαλην |
| Off. 13,3 | Off. 13,3 και μιαν εκ των κεφαλων αυτου ως εσφαγμενην εις θανατον και η πληγη του θανατου αυτου εθεραπευθη και εθαυμασθη ολη η γη οπισω του θηριου |
| Off. 13,4 | Off. 13,4 και προσεκυνησαν τω δρακοντι οτι εδωκεν την εξουσιαν τω θηριω και προσεκυνησαν τω θηριω λεγοντες τις ομοιος τω θηριω και τις δυναται πολεμησαι μετ αυτου |
| Off. 13,5 | Off. 13,5 και εδοθη αυτω στομα λαλουν μεγαλα και βλασφημιας και εδοθη αυτω εξουσια ποιησαι μηνας τεσσερακοντα και δυο |
| Off. 13,6 | Off. 13,6 και ηνοιξεν το στομα αυτου εις βλασφημιας προς τον θεον βλασφημησαι το ονομα αυτου και την σκηνην αυτου τους εν τω ουρανω σκηνουντας |
| Off. 13,7 | Off. 13,7 | και | και | εδοθη αυτω ποιησαι πολεμον μετα των αγιων και νικησαι | αυτους | αυτους | και εδοθη αυτω εξουσια επι πασαν φυλην και λαον και γλωσσαν και εθνος |
| Off. 13,8 | Off. 13,8 και προσκυνησουσιν αυτον παντες οι κατοικουντες επι της γης ου ου γεγραπται το ονομα αυτου εν τω βιβλιω της ζωης του αρνιου του εσφαγμενου απο καταβολης κοσμου |
| Off. 13,10 | Off. 13,10 ει τις εις αιχμαλωσιαν εις αιχμαλωσιαν υπαγει ει τις εν μαχαιρη | αποκτενει δει | αποκτανθηναι | αυτον εν μαχαιρη αποκτανθηναι ωδε εστιν η υπομονη και η πιστις των αγιων |
| Off. 13,12 | Off. 13,12 και την εξουσιαν του πρωτου θηριου πασαν ποιει ενωπιον αυτου και ποιει την γην και τους εν αυτη κατοικουντας ινα προσκυνησουσιν το θηριον το πρωτον ου εθεραπευθη η πληγη του θανατου αυτου |
| Off. 13,14 | Off. 13,14 και πλανα τους κατοικουντας επι της γης δια τα σημεια α εδοθη αυτω ποιησαι ενωπιον του θηριου λεγων τοις κατοικουσιν επι της γης ποιησαι εικονα τω θηριω ος εχει την πληγην της μαχαιρης και εζησεν |
| Off. 13,15 | Off. 13,15 και εδοθη | αυτη | αυτω | δουναι πνευμα τη εικονι του θηριου ινα και λαληση η εικων του θηριου και ποιηση ινα οσοι εαν μη προσκυνησωσιν τη εικονι του θηριου αποκτανθωσιν |
| Off. 13,16 | Off. 13,16 και ποιει παντας τους μικρους και τους μεγαλους και τους πλουσιους και τους πτωχους και τους ελευθερους και τους δουλους ινα δωσιν αυτοις χαραγμα επι της χειρος αυτων της δεξιας η επι το μετωπον αυτων |
| Off. 13,17 | Off. 13,17 | και | και | ινα μη τις δυνηται αγορασαι η πωλησαι ει μη ο εχων το χαραγμα το ονομα του θηριου η τον αριθμον του ονοματος αυτου |
| Off. 13,18 | Off. 13,18 ωδε η σοφια εστιν ο εχων νουν ψηφισατω τον αριθμον του θηριου αριθμος γαρ ανθρωπου εστιν και ο αριθμος αυτου εξακοσιοι εξηκοντα εξ |
| Off. 14,1 | Off. 14,1 και ειδον και ιδου το αρνιον εστος επι το ορος σιων και μετ αυτου εκατον τεσσερακοντα τεσσαρες χιλιαδες εχουσαι το ονομα αυτου και το ονομα του πατρος αυτου γεγραμμενον επι των μετωπων αυτων |
| Off. 14,2 | Off. 14,2 και ηκουσα φωνην εκ του ουρανου ως φωνην υδατων πολλων και ως φωνην βροντης μεγαλης και η φωνη ην ηκουσα ως κιθαρωδων κιθαριζοντων εν ταις κιθαραις αυτων |
| Off. 14,5 | Off. 14,5 και εν τω στοματι αυτων ουχ ευρεθη ψευδος αμωμοι εισιν |
| Off. 14,7 | Off. 14,7 λεγων εν φωνη μεγαλη φοβηθητε τον θεον και δοτε αυτω δοξαν οτι ηλθεν η ωρα της κρισεως αυτου και προσκυνησατε τω ποιησαντι τον ουρανον και την γην και θαλασσαν και πηγας υδατων |
| Off. 14,8 | Off. 14,8 και αλλος | δευτερος αγγελος | αγγελος δευτερος | ηκολουθησεν λεγων επεσεν επεσεν βαβυλων η μεγαλη η εκ του οινου του θυμου της πορνειας αυτης πεποτικεν παντα τα εθνη |
| Off. 14,9 | Off. 14,9 και αλλος αγγελος τριτος ηκολουθησεν αυτοις λεγων εν φωνη μεγαλη ει τις προσκυνει το θηριον και την εικονα αυτου και λαμβανει χαραγμα επι του μετωπου αυτου η επι την χειρα αυτου |
| Off. 14,10 | Off. 14,10 και αυτος πιεται εκ του οινου του θυμου του θεου του κεκερασμενου ακρατου εν τω ποτηριω της οργης αυτου και βασανισθησεται εν πυρι και θειω ενωπιον αγγελων αγιων και ενωπιον του αρνιου |
| Off. 14,11 | Off. 14,11 και ο καπνος του βασανισμου αυτων εις αιωνας αιωνων αναβαινει και ουκ εχουσιν αναπαυσιν ημερας και νυκτος οι προσκυνουντες το θηριον και την εικονα αυτου και ει τις λαμβανει το χαραγμα του ονοματος αυτου |
| Off. 14,13 | Off. 14,13 και ηκουσα φωνης εκ του ουρανου λεγουσης γραψον μακαριοι οι νεκροι οι εν κυριω αποθνησκοντες απ αρτι ναι λεγει το πνευμα ινα αναπαησονται εκ των κοπων αυτων τα γαρ εργα αυτων ακολουθει μετ αυτων |
| Off. 14,14 | Off. 14,14 και ειδον και ιδου νεφελη λευκη και επι την νεφελην καθημενον ομοιον υιον ανθρωπου εχων επι της κεφαλης αυτου στεφανον χρυσουν και εν τη χειρι αυτου δρεπανον οξυ |
| Off. 14,16 | Off. 14,16 και εβαλεν ο καθημενος επι της νεφελης το δρεπανον αυτου επι την γην και εθερισθη η γη |
| Off. 14,17 | Off. 14,17 και αλλος αγγελος εξηλθεν εκ του ναου του εν τω ουρανω εχων και αυτος δρεπανον οξυ |
| Off. 14,18 | Off. 14,18 και αλλος αγγελος εξηλθεν εκ του θυσιαστηριου ο εχων εξουσιαν επι του πυρος και εφωνησεν φωνη μεγαλη τω εχοντι το δρεπανον το οξυ λεγων πεμψον σου το δρεπανον το οξυ και τρυγησον τους βοτρυας της αμπελου της γης οτι ηκμασαν αι σταφυλαι αυτης |
| Off. 14,19 | Off. 14,19 και εβαλεν ο αγγελος το δρεπανον αυτου εις την γην και ετρυγησεν την αμπελον της γης και εβαλεν εις την ληνον του θυμου του θεου τον μεγαν |
| Off. 15,1 | Off. 15,1 και ειδον αλλο σημειον εν τω ουρανω μεγα και θαυμαστον αγγελους επτα εχοντας πληγας επτα τας εσχατας οτι εν αυταις ετελεσθη ο θυμος του θεου |
| Off. 15,2 | Off. 15,2 και ειδον ως θαλασσαν υαλινην μεμιγμενην πυρι και τους νικωντας εκ του θηριου και εκ της εικονος αυτου και εκ του αριθμου του ονοματος αυτου εστωτας επι την θαλασσαν την υαλινην εχοντας κιθαρας του θεου |
| Off. 15,8 | Off. 15,8 και εγεμισθη ο ναος καπνου εκ της δοξης του θεου και εκ της δυναμεως αυτου και ουδεις εδυνατο εισελθειν εις τον ναον αχρι τελεσθωσιν αι επτα πληγαι των επτα αγγελων |
| Off. 16,2 | Off. 16,2 και απηλθεν ο πρωτος και εξεχεεν την φιαλην αυτου εις την γην και εγενετο ελκος κακον και πονηρον επι τους ανθρωπους τους εχοντας το χαραγμα του θηριου και τους προσκυνουντας τη εικονι αυτου |
| Off. 16,3 | Off. 16,3 και ο δευτερος εξεχεεν την φιαλην αυτου εις την θαλασσαν και εγενετο αιμα ως νεκρου και πασα ψυχη ζωης απεθανεν τα εν τη θαλασση |
| Off. 16,4 | Off. 16,4 και ο τριτος εξεχεεν την φιαλην αυτου εις τους ποταμους και τας πηγας των υδατων και εγενετο αιμα |
| Off. 16,6 | Off. 16,6 οτι αιμα αγιων και προφητων εξεχεαν και αιμα αυτοις | δεδωκας | δεδωκας | πιειν αξιοι εισιν |
| Off. 16,8 | Off. 16,8 και ο τεταρτος εξεχεεν την φιαλην αυτου επι τον ηλιον και εδοθη αυτω καυματισαι τους ανθρωπους εν πυρι |
| Off. 16,9 | Off. 16,9 και εκαυματισθησαν οι ανθρωποι καυμα μεγα και εβλασφημησαν το ονομα του θεου του εχοντος την εξουσιαν επι τας πληγας ταυτας και ου μετενοησαν δουναι αυτω δοξαν |
| Off. 16,10 | Off. 16,10 και ο πεμπτος εξεχεεν την φιαλην αυτου επι τον θρονον του θηριου και εγενετο η βασιλεια αυτου εσκοτωμενη και εμασωντο τας γλωσσας αυτων εκ του πονου |
| Off. 16,11 | Off. 16,11 και εβλασφημησαν τον θεον του ουρανου εκ των πονων αυτων και εκ των ελκων αυτων και ου μετενοησαν εκ των εργων αυτων |
| Off. 16,12 | Off. 16,12 και ο εκτος εξεχεεν την φιαλην αυτου επι τον ποταμον τον μεγαν | τον | τον | ευφρατην και εξηρανθη το υδωρ αυτου ινα ετοιμασθη η οδος των βασιλεων των απο ανατολης ηλιου |
| Off. 16,14 | Off. 16,14 εισιν γαρ πνευματα δαιμονιων ποιουντα σημεια α εκπορευεται επι τους βασιλεις της οικουμενης ολης συναγαγειν αυτους εις τον πολεμον της ημερας της μεγαλης του θεου του παντοκρατορος |
| Off. 16,15 | Off. 16,15 ιδου ερχομαι ως κλεπτης μακαριος ο γρηγορων και τηρων τα ιματια αυτου ινα μη γυμνος περιπατη και βλεπωσιν την ασχημοσυνην αυτου |
| Off. 16,16 | Off. 16,16 και συνηγαγεν αυτους εις τον τοπον τον καλουμενον εβραιστι αρμαγεδων |
| Off. 16,17 | Off. 16,17 και ο εβδομος εξεχεεν την φιαλην αυτου επι τον αερα και εξηλθεν φωνη μεγαλη εκ του ναου απο του θρονου λεγουσα γεγονεν |
| Off. 16,19 | Off. 16,19 και εγενετο η πολις η μεγαλη εις τρια μερη και αι πολεις των εθνων επεσαν και βαβυλων η μεγαλη εμνησθη ενωπιον του θεου δουναι αυτη το ποτηριον του οινου του θυμου της οργης αυτου |
| Off. 16,21 | Off. 16,21 και χαλαζα μεγαλη ως ταλαντιαια καταβαινει εκ του ουρανου επι τους ανθρωπους και εβλασφημησαν οι ανθρωποι τον θεον εκ της πληγης της χαλαζης οτι μεγαλη εστιν η πληγη αυτης σφοδρα |
| Off. 17,2 | Off. 17,2 μεθ ης επορνευσαν οι βασιλεις της γης και εμεθυσθησαν οι κατοικουντες την γην εκ του οινου της πορνειας αυτης |
| Off. 17,4 | Off. 17,4 και η γυνη ην περιβεβλημενη πορφυρουν και κοκκινον και κεχρυσωμενη χρυσιω και λιθω τιμιω και μαργαριταις εχουσα ποτηριον χρυσουν εν τη χειρι αυτης γεμον βδελυγματων και τα ακαθαρτα της πορνειας αυτης |
| Off. 17,5 | Off. 17,5 και επι το μετωπον αυτης ονομα γεγραμμενον μυστηριον βαβυλων η μεγαλη η μητηρ των πορνων και των βδελυγματων της γης |
| Off. 17,6 | Off. 17,6 και ειδον την γυναικα μεθυουσαν εκ του αιματος των αγιων και εκ του αιματος των μαρτυρων ιησου και εθαυμασα ιδων αυτην θαυμα μεγα |
| Off. 17,7 | Off. 17,7 και ειπεν μοι ο αγγελος δια τι εθαυμασας εγω ερω σοι το μυστηριον της γυναικος και του θηριου του βασταζοντος αυτην του εχοντος τας επτα κεφαλας και τα δεκα κερατα |
| Off. 17,9 | Off. 17,9 ωδε ο νους ο εχων σοφιαν αι επτα κεφαλαι επτα ορη εισιν οπου η γυνη καθηται επ αυτων |
| Off. 17,10 | Off. 17,10 και βασιλεις επτα εισιν οι πεντε επεσαν ο εις εστιν ο αλλος ουπω ηλθεν και οταν ελθη ολιγον αυτον δει μειναι |
| Off. 17,11 | Off. 17,11 και το θηριον ο ην και ουκ εστιν και αυτος ογδοος εστιν και εκ των επτα εστιν και εις απωλειαν υπαγει |
| Off. 17,13 | Off. 17,13 ουτοι μιαν γνωμην εχουσιν και την δυναμιν και εξουσιαν αυτων τω θηριω διδοασιν |
| Off. 17,14 | Off. 17,14 ουτοι μετα του αρνιου πολεμησουσιν και το αρνιον νικησει αυτους οτι κυριος κυριων εστιν και βασιλευς βασιλεων και οι μετ αυτου κλητοι και εκλεκτοι και πιστοι |
| Off. 17,16 | Off. 17,16 και τα δεκα κερατα α ειδες και το θηριον ουτοι μισησουσιν την πορνην και ηρημωμενην ποιησουσιν αυτην και γυμνην και τας σαρκας αυτης φαγονται και αυτην κατακαυσουσιν | εν | εν | πυρι |
| Off. 17,17 | Off. 17,17 ο γαρ θεος εδωκεν εις τας καρδιας αυτων ποιησαι την γνωμην αυτου και ποιησαι μιαν γνωμην και δουναι την βασιλειαν αυτων τω θηριω αχρι τελεσθησονται οι λογοι του θεου |
| Off. 18,1 | Off. 18,1 μετα ταυτα ειδον αλλον αγγελον καταβαινοντα εκ του ουρανου εχοντα εξουσιαν μεγαλην και η γη εφωτισθη εκ της δοξης αυτου |
| Off. 18,3 | Off. 18,3 οτι εκ | του οινου | του οινου | του θυμου της πορνειας αυτης | πεπτωκαν | πεπωκαν | παντα τα εθνη και οι βασιλεις της γης μετ αυτης επορνευσαν και οι εμποροι της γης εκ της δυναμεως του στρηνους αυτης επλουτησαν |
| Off. 18,4 | Off. 18,4 και ηκουσα αλλην φωνην εκ του ουρανου λεγουσαν εξελθατε ο λαος μου εξ αυτης ινα μη συγκοινωνησητε ταις αμαρτιαις αυτης και εκ των πληγων αυτης ινα μη λαβητε |
| Off. 18,5 | Off. 18,5 οτι εκολληθησαν αυτης αι αμαρτιαι αχρι του ουρανου και εμνημονευσεν ο θεος τα αδικηματα αυτης |
| Off. 18,6 | Off. 18,6 αποδοτε αυτη ως και αυτη απεδωκεν και διπλωσατε | τα | τα | διπλα κατα τα εργα αυτης εν τω ποτηριω ω εκερασεν κερασατε αυτη διπλουν |
| Off. 18,7 | Off. 18,7 οσα εδοξασεν αυτην και εστρηνιασεν τοσουτον δοτε αυτη βασανισμον και πενθος οτι εν τη καρδια αυτης λεγει οτι καθημαι βασιλισσα και χηρα ουκ ειμι και πενθος ου μη ιδω |
| Off. 18,8 | Off. 18,8 δια τουτο εν μια ημερα ηξουσιν αι πληγαι αυτης θανατος και πενθος και λιμος και εν πυρι κατακαυθησεται οτι ισχυρος | κυριος | κυριος | ο θεος ο κρινας αυτην |
| Off. 18,9 | Off. 18,9 και κλαυσουσιν και κοψονται επ αυτην οι βασιλεις της γης οι μετ αυτης πορνευσαντες και στρηνιασαντες οταν βλεπωσιν τον καπνον της πυρωσεως αυτης |
| Off. 18,10 | Off. 18,10 απο μακροθεν εστηκοτες δια τον φοβον του βασανισμου αυτης λεγοντες ουαι ουαι η πολις η μεγαλη βαβυλων η πολις η ισχυρα οτι μια ωρα ηλθεν η κρισις σου |
| Off. 18,11 | Off. 18,11 και οι εμποροι της γης κλαιουσιν και πενθουσιν επ αυτην οτι τον γομον αυτων ουδεις αγοραζει ουκετι |
| Off. 18,14 | Off. 18,14 και η οπωρα σου της επιθυμιας της ψυχης απηλθεν απο σου και παντα τα λιπαρα και τα λαμπρα απωλετο απο σου και ουκετι ου μη αυτα ευρησουσιν |
| Off. 18,15 | Off. 18,15 οι εμποροι τουτων οι πλουτησαντες απ αυτης απο μακροθεν στησονται δια τον φοβον του βασανισμου αυτης κλαιοντες και πενθουντες |
| Off. 18,18 | Off. 18,18 και | εκραξαν | εκραζον | βλεποντες τον καπνον της πυρωσεως αυτης λεγοντες τις ομοια τη πολει τη μεγαλη |
| Off. 18,19 | Off. 18,19 και εβαλον χουν επι τας κεφαλας αυτων και | εκραξαν | εκραζον | κλαιοντες και πενθουντες λεγοντες ουαι ουαι η πολις η μεγαλη εν η επλουτησαν παντες οι εχοντες τα πλοια εν τη θαλασση εκ της τιμιοτητος αυτης οτι μια ωρα ηρημωθη |
| Off. 18,20 | Off. 18,20 ευφραινου επ αυτη ουρανε και οι αγιοι και οι αποστολοι και οι προφηται οτι εκρινεν ο θεος το κριμα υμων εξ αυτης |
| Off. 18,24 | Off. 18,24 και εν αυτη αιμα προφητων και αγιων ευρεθη και παντων των εσφαγμενων επι της γης |
| Off. 19,2 | Off. 19,2 οτι αληθιναι και δικαιαι αι κρισεις αυτου οτι εκρινεν την πορνην την μεγαλην ητις εφθειρεν την γην εν τη πορνεια αυτης και εξεδικησεν το αιμα των δουλων αυτου εκ χειρος αυτης |
| Off. 19,3 | Off. 19,3 και δευτερον ειρηκαν αλληλουια και ο καπνος αυτης αναβαινει εις τους αιωνας των αιωνων |
| Off. 19,5 | Off. 19,5 και φωνη απο του θρονου εξηλθεν λεγουσα αινειτε τω θεω ημων παντες οι δουλοι αυτου και | οι φοβουμενοι αυτον οι μικροι και οι μεγαλοι |
| Off. 19,7 | Off. 19,7 χαιρωμεν και αγαλλιωμεν και | δωσομεν | δωσωμεν | την δοξαν αυτω οτι ηλθεν ο γαμος του αρνιου και η γυνη αυτου ητοιμασεν εαυτην |
| Off. 19,8 | Off. 19,8 και εδοθη αυτη ινα περιβαληται βυσσινον λαμπρον καθαρον το γαρ βυσσινον τα δικαιωματα των αγιων εστιν |
| Off. 19,10 | Off. 19,10 και επεσα εμπροσθεν των ποδων αυτου προσκυνησαι αυτω και λεγει μοι ορα μη συνδουλος σου ειμι και των αδελφων σου των εχοντων την μαρτυριαν ιησου τω θεω προσκυνησον η γαρ μαρτυρια ιησου εστιν το πνευμα της προφητειας |
| Off. 19,11 | Off. 19,11 και ειδον τον ουρανον ηνεωγμενον και ιδου ιππος λευκος και ο καθημενος επ αυτον | πιστος καλουμενος | καλουμενος πιστος | και αληθινος και εν δικαιοσυνη κρινει και πολεμει |
| Off. 19,12 | Off. 19,12 οι δε οφθαλμοι αυτου ως | φλοξ πυρος και επι την κεφαλην αυτου διαδηματα πολλα εχων ονομα γεγραμμενον ο ουδεις οιδεν ει μη αυτος |
| Off. 19,13 | Off. 19,13 και περιβεβλημενος ιματιον | ρεραντισμενον | βεβαμμενον | αιματι και κεκληται το ονομα αυτου ο λογος του θεου |
| Off. 19,14 | Off. 19,14 και τα στρατευματα | τα | τα | εν τω ουρανω ηκολουθει αυτω εφ ιπποις λευκοις ενδεδυμενοι βυσσινον λευκον καθαρον |
| Off. 19,15 | Off. 19,15 και εκ του στοματος αυτου εκπορευεται ρομφαια οξεια ινα εν αυτη παταξη τα εθνη και αυτος ποιμανει αυτους εν ραβδω σιδηρα και αυτος πατει την ληνον του οινου του θυμου της οργης του θεου του παντοκρατορος |
| Off. 19,16 | Off. 19,16 και εχει επι το ιματιον και επι τον μηρον αυτου ονομα γεγραμμενον βασιλευς βασιλεων και κυριος κυριων |
| Off. 19,18 | Off. 19,18 ινα φαγητε σαρκας βασιλεων και σαρκας χιλιαρχων και σαρκας ισχυρων και σαρκας ιππων και των καθημενων επ | αυτους | αυτων | και σαρκας παντων ελευθερων τε και δουλων και μικρων και μεγαλων |
| Off. 19,19 | Off. 19,19 και ειδον το θηριον και τους βασιλεις της γης και τα στρατευματα αυτων συνηγμενα ποιησαι τον πολεμον μετα του καθημενου επι του ιππου και μετα του στρατευματος αυτου |
| Off. 19,20 | Off. 19,20 και επιασθη το θηριον και μετ αυτου ο ψευδοπροφητης ο ποιησας τα σημεια ενωπιον αυτου εν οις επλανησεν τους λαβοντας το χαραγμα του θηριου και τους προσκυνουντας τη εικονι αυτου ζωντες εβληθησαν οι δυο εις την λιμνην του πυρος της καιομενης εν θειω |
| Off. 19,21 | Off. 19,21 και οι λοιποι απεκτανθησαν εν τη ρομφαια του καθημενου επι του ιππου τη εξελθουση εκ του στοματος αυτου και παντα τα ορνεα εχορτασθησαν εκ των σαρκων αυτων |
| Off. 20,1 | Off. 20,1 και ειδον αγγελον καταβαινοντα εκ του ουρανου εχοντα την κλειν της αβυσσου και αλυσιν μεγαλην επι την χειρα αυτου |
| Off. 20,2 | Off. 20,2 και εκρατησεν τον δρακοντα ο οφις ο αρχαιος ος εστιν διαβολος και ο σατανας και εδησεν αυτον χιλια ετη |
| Off. 20,3 | Off. 20,3 και εβαλεν αυτον εις την αβυσσον και εκλεισεν και εσφραγισεν επανω αυτου ινα μη πλανηση ετι τα εθνη αχρι τελεσθη τα χιλια ετη μετα ταυτα δει λυθηναι αυτον μικρον χρονον |
| Off. 20,4 | Off. 20,4 και ειδον θρονους και εκαθισαν επ αυτους και κριμα εδοθη αυτοις και τας ψυχας των πεπελεκισμενων δια την μαρτυριαν ιησου και δια τον λογον του θεου και οιτινες ου προσεκυνησαν το θηριον ουδε την εικονα αυτου και ουκ ελαβον το χαραγμα επι το μετωπον και επι την χειρα αυτων και εζησαν και εβασιλευσαν μετα του χριστου χιλια ετη |
| Off. 20,6 | Off. 20,6 μακαριος και αγιος ο εχων μερος εν τη αναστασει τη πρωτη επι τουτων ο δευτερος θανατος ουκ εχει εξουσιαν αλλ εσονται ιερεις του θεου και του χριστου και βασιλευσουσιν μετ αυτου τα χιλια ετη |
| Off. 20,7 | Off. 20,7 και οταν τελεσθη τα χιλια ετη λυθησεται ο σατανας εκ της φυλακης αυτου |
| Off. 20,8 | Off. 20,8 και εξελευσεται πλανησαι τα εθνη τα εν ταις τεσσαρσιν γωνιαις της γης τον γωγ και μαγωγ συναγαγειν αυτους εις τον πολεμον ων ο αριθμος αυτων ως η αμμος της θαλασσης |
| Off. 20,9 | Off. 20,9 και ανεβησαν επι το πλατος της γης και εκυκλευσαν την παρεμβολην των αγιων και την πολιν την ηγαπημενην και κατεβη πυρ εκ του ουρανου και κατεφαγεν αυτους |
| Off. 20,10 | Off. 20,10 και ο διαβολος ο πλανων αυτους εβληθη εις την λιμνην του πυρος και θειου οπου και το θηριον και ο ψευδοπροφητης και βασανισθησονται ημερας και νυκτος εις τους αιωνας των αιωνων |
| Off. 20,11 | Off. 20,11 και ειδον θρονον μεγαν λευκον και τον καθημενον επ | αυτου | αυτον | ου απο του προσωπου εφυγεν η γη και ο ουρανος και τοπος ουχ ευρεθη αυτοις |
| Off. 20,12 | Off. 20,12 και ειδον τους νεκρους τους μεγαλους και τους μικρους εστωτας ενωπιον του θρονου και βιβλια ηνοιχθησαν και αλλο βιβλιον ηνοιχθη ο εστιν της ζωης και εκριθησαν οι νεκροι εκ των γεγραμμενων εν τοις βιβλιοις κατα τα εργα αυτων |
| Off. 20,13 | Off. 20,13 και εδωκεν η θαλασσα τους νεκρους τους εν αυτη και ο θανατος και ο αδης εδωκαν τους νεκρους τους εν αυτοις και εκριθησαν εκαστος κατα τα εργα αυτων |
| Off. 21,2 | Off. 21,2 και την πολιν την αγιαν ιερουσαλημ καινην ειδον καταβαινουσαν εκ του ουρανου απο του θεου ητοιμασμενην ως νυμφην κεκοσμημενην τω ανδρι αυτης |
| Off. 21,3 | Off. 21,3 και ηκουσα φωνης μεγαλης εκ του θρονου λεγουσης ιδου η σκηνη του θεου μετα των ανθρωπων και σκηνωσει μετ αυτων και αυτοι λαοι αυτου εσονται και αυτος ο θεος μετ αυτων εσται αυτων θεος | |
| Off. 21,4 | Off. 21,4 και εξαλειψει παν δακρυον εκ των οφθαλμων αυτων και ο θανατος ουκ εσται ετι ουτε πενθος ουτε κραυγη ουτε πονος ουκ εσται ετι οτι | τα πρωτα απηλθαν |
| Off. 21,7 | Off. 21,7 ο νικων κληρονομησει ταυτα και εσομαι αυτω θεος και αυτος εσται μοι υιος |
| Off. 21,8 | Off. 21,8 τοις δε δειλοις και απιστοις και εβδελυγμενοις και φονευσιν και πορνοις και φαρμακοις και ειδωλολατραις και πασιν τοις ψευδεσιν το μερος αυτων εν τη λιμνη τη καιομενη πυρι και θειω ο εστιν ο θανατος ο δευτερος |
| Off. 21,11 | Off. 21,11 εχουσαν την δοξαν του θεου ο φωστηρ αυτης ομοιος λιθω τιμιωτατω ως λιθω ιασπιδι κρυσταλλιζοντι |
| Off. 21,14 | Off. 21,14 και το τειχος της πολεως εχων θεμελιους δωδεκα και επ αυτων δωδεκα ονοματα των δωδεκα αποστολων του αρνιου |
| Off. 21,15 | Off. 21,15 και ο λαλων μετ εμου ειχεν μετρον καλαμον χρυσουν ινα μετρηση την πολιν και τους πυλωνας αυτης και το τειχος αυτης |
| Off. 21,16 | Off. 21,16 και η πολις τετραγωνος κειται και το μηκος αυτης οσον και | το πλατος και εμετρησεν την πολιν τω καλαμω επι σταδιων δωδεκα χιλιαδων το μηκος και το πλατος και το υψος αυτης ισα εστιν |
| Off. 21,17 | Off. 21,17 και εμετρησεν το τειχος αυτης εκατον τεσσερακοντα τεσσαρων πηχων μετρον ανθρωπου ο εστιν αγγελου |
| Off. 21,18 | Off. 21,18 και η ενδωμησις του τειχους αυτης ιασπις και η πολις χρυσιον καθαρον ομοιον υαλω καθαρω |
| Off. 21,22 | Off. 21,22 και ναον ουκ ειδον εν αυτη ο γαρ κυριος ο θεος ο παντοκρατωρ ναος αυτης εστιν και το αρνιον |
| Off. 21,23 | Off. 21,23 και η πολις ου χρειαν εχει του ηλιου ουδε της σεληνης ινα φαινωσιν αυτη η γαρ δοξα του θεου εφωτισεν αυτην και ο λυχνος αυτης το αρνιον |
| Off. 21,24 | Off. 21,24 και περιπατησουσιν τα εθνη δια του φωτος αυτης και οι βασιλεις της γης φερουσιν την δοξαν αυτων εις αυτην |
| Off. 21,25 | Off. 21,25 και οι πυλωνες αυτης ου μη κλεισθωσιν ημερας νυξ γαρ ουκ εσται εκει |
| Off. 21,26 | Off. 21,26 και οισουσιν την δοξαν και την τιμην των εθνων εις αυτην |
| Off. 21,27 | Off. 21,27 και ου μη εισελθη εις αυτην παν κοινον και ο ποιων βδελυγμα και ψευδος ει μη οι γεγραμμενοι εν τω βιβλιω της ζωης του αρνιου |
| Off. 22,2 | Off. 22,2 εν μεσω της πλατειας αυτης και του ποταμου εντευθεν και εκειθεν ξυλον ζωης ποιουν καρπους δωδεκα κατα μηνα εκαστον αποδιδουν τον καρπον αυτου και τα φυλλα του ξυλου εις θεραπειαν των εθνων |
| Off. 22,3 | Off. 22,3 και παν καταθεμα ουκ εσται ετι και ο θρονος του θεου και του αρνιου εν αυτη εσται και οι δουλοι αυτου λατρευσουσιν αυτω |
| Off. 22,4 | Off. 22,4 και οψονται το προσωπον αυτου και το ονομα αυτου επι των μετωπων αυτων |
| Off. 22,5 | Off. 22,5 και νυξ ουκ εσται ετι και ουκ εχουσιν χρειαν φωτος λυχνου και | φως | φωτος | ηλιου οτι κυριος ο θεος φωτισει | επ | επ | αυτους και βασιλευσουσιν εις τους αιωνας των αιωνων |
| Off. 22,6 | Off. 22,6 και ειπεν μοι ουτοι οι λογοι πιστοι και αληθινοι και ο κυριος ο θεος των πνευματων των προφητων απεστειλεν τον αγγελον αυτου δειξαι τοις δουλοις αυτου α δει γενεσθαι εν ταχει |
| Off. 22,12 | Off. 22,12 ιδου ερχομαι ταχυ και ο μισθος μου μετ εμου αποδουναι εκαστω ως το εργον εστιν αυτου |
| Off. 22,14 | Off. 22,14 μακαριοι οι πλυνοντες τας στολας αυτων ινα εσται η εξουσια αυτων επι το ξυλον της ζωης και τοις πυλωσιν εισελθωσιν εις την πολιν |
| Off. 22,18 | Off. 22,18 μαρτυρω εγω παντι τω ακουοντι τους λογους της προφητειας του βιβλιου τουτου εαν τις επιθη επ αυτα επιθησει ο θεος επ αυτον τας πληγας τας γεγραμμενας εν τω βιβλιω τουτω |
| Off. 22,19 | Off. 22,19 και εαν τις αφελη απο των λογων του βιβλιου της προφητειας ταυτης αφελει ο θεος το μερος αυτου απο του ξυλου της ζωης και εκ της πολεως της αγιας των γεγραμμενων εν τω βιβλιω τουτω |