Strong G1519 – Studienbibel
Altes Testament
Welche Informationen sollen
beim Kopieren übernommen werden?
beim Kopieren übernommen werden?
Bitte beachten Sie, dass nicht alle
Browser diese Funktion unterstützen.
Browser diese Funktion unterstützen.
εἰς
eis
Links im Bibel-Lexikon
Alle Vorkommen 1780 Vorkommen in 1513 Bibelstellen
Mt. 2,1 | Mt. 2,1 του δε ιησου γεννηθεντος εν βηθλεεμ της ιουδαιας εν ημεραις ηρωδου του βασιλεως ιδου μαγοι απο ανατολων παρεγενοντο εις ιεροσολυμα |
Mt. 2,8 | Mt. 2,8 και πεμψας αυτους εις βηθλεεμ ειπεν πορευθεντες εξετασατε ακριβως περι του παιδιου επαν δε ευρητε απαγγειλατε μοι οπως καγω ελθων προσκυνησω αυτω |
Mt. 2,11 | Mt. 2,11 και ελθοντες εις την οικιαν ειδον το παιδιον μετα μαριας της μητρος αυτου και πεσοντες προσεκυνησαν αυτω και ανοιξαντες τους θησαυρους αυτων προσηνεγκαν αυτω δωρα χρυσον και λιβανον και σμυρναν |
Mt. 2,12 | Mt. 2,12 και χρηματισθεντες κατ οναρ μη ανακαμψαι προς ηρωδην δι αλλης οδου ανεχωρησαν εις την χωραν αυτων |
Mt. 2,13 | Mt. 2,13 αναχωρησαντων δε αυτων ιδου αγγελος κυριου φαινεται κατ οναρ τω ιωσηφ λεγων εγερθεις παραλαβε το παιδιον και την μητερα αυτου και φευγε εις αιγυπτον και ισθι εκει εως αν ειπω σοι μελλει γαρ ηρωδης ζητειν το παιδιον του απολεσαι αυτο |
Mt. 2,14 | Mt. 2,14 ο δε εγερθεις παρελαβεν το παιδιον και την μητερα αυτου νυκτος και ανεχωρησεν εις αιγυπτον |
Mt. 2,20 | Mt. 2,20 λεγων εγερθεις παραλαβε το παιδιον και την μητερα αυτου και πορευου εις γην ισραηλ τεθνηκασιν γαρ οι ζητουντες την ψυχην του παιδιου |
Mt. 2,21 | Mt. 2,21 ο δε εγερθεις παρελαβεν το παιδιον και την μητερα αυτου και εισηλθεν εις γην ισραηλ |
Mt. 2,22 | Mt. 2,22 ακουσας δε οτι αρχελαος βασιλευει της ιουδαιας αντι του πατρος αυτου ηρωδου εφοβηθη εκει απελθειν χρηματισθεις δε κατ οναρ ανεχωρησεν εις τα μερη της γαλιλαιας |
Mt. 2,23 | Mt. 2,23 και ελθων κατωκησεν εις πολιν λεγομενην ναζαρετ οπως πληρωθη το ρηθεν δια των προφητων οτι ναζωραιος κληθησεται |
Mt. 3,10 | Mt. 3,10 ηδη δε η αξινη προς την ριζαν των δενδρων κειται παν ουν δενδρον μη ποιουν καρπον καλον εκκοπτεται και εις πυρ βαλλεται |
Mt. 3,11 | Mt. 3,11 εγω μεν υμας βαπτιζω εν υδατι εις μετανοιαν ο δε οπισω μου ερχομενος ισχυροτερος μου εστιν ου ουκ ειμι ικανος τα υποδηματα βαστασαι αυτος υμας βαπτισει εν πνευματι αγιω και πυρι |
Mt. 3,12 | Mt. 3,12 ου το πτυον εν τη χειρι αυτου και διακαθαριει την αλωνα αυτου και συναξει τον σιτον αυτου εις την αποθηκην το δε αχυρον κατακαυσει πυρι ασβεστω |
Mt. 4,1 | Mt. 4,1 τοτε | ο | ο | ιησους ανηχθη εις την ερημον υπο του πνευματος πειρασθηναι υπο του διαβολου |
Mt. 4,5 | Mt. 4,5 τοτε παραλαμβανει αυτον ο διαβολος εις την αγιαν πολιν και εστησεν αυτον επι το πτερυγιον του ιερου |
Mt. 4,8 | Mt. 4,8 παλιν παραλαμβανει αυτον ο διαβολος εις ορος υψηλον λιαν και δεικνυσιν αυτω πασας τας βασιλειας του κοσμου και την δοξαν αυτων |
Mt. 4,12 | Mt. 4,12 ακουσας δε οτι ιωαννης παρεδοθη ανεχωρησεν εις την γαλιλαιαν |
Mt. 4,13 | Mt. 4,13 και καταλιπων την ναζαρα ελθων κατωκησεν εις καφαρναουμ την παραθαλασσιαν εν οριοις ζαβουλων και νεφθαλιμ |
Mt. 4,18 | Mt. 4,18 περιπατων δε παρα την θαλασσαν της γαλιλαιας ειδεν δυο αδελφους σιμωνα τον λεγομενον πετρον και ανδρεαν τον αδελφον αυτου βαλλοντας αμφιβληστρον εις την θαλασσαν ησαν γαρ αλιεις |
Mt. 4,24 | Mt. 4,24 και απηλθεν η ακοη αυτου εις ολην την συριαν και προσηνεγκαν αυτω παντας τους κακως εχοντας ποικιλαις νοσοις και βασανοις συνεχομενους και | δαιμονιζομενους και σεληνιαζομενους και παραλυτικους και εθεραπευσεν αυτους |
Mt. 5,1 | Mt. 5,1 ιδων δε τους οχλους ανεβη εις το ορος και καθισαντος αυτου προσηλθαν | αυτω | αυτω | οι μαθηται αυτου |
Mt. 5,13 | Mt. 5,13 υμεις εστε το αλας της γης εαν δε το αλας μωρανθη εν τινι αλισθησεται εις ουδεν ισχυει ετι ει μη βληθεν εξω καταπατεισθαι υπο των ανθρωπων |
Mt. 5,20 | Mt. 5,20 λεγω γαρ υμιν οτι εαν μη περισσευση υμων η δικαιοσυνη πλειον των γραμματεων και φαρισαιων ου μη εισελθητε εις την βασιλειαν των ουρανων |
Mt. 5,22 | Mt. 5,22 εγω δε λεγω υμιν οτι πας ο οργιζομενος τω αδελφω αυτου ενοχος εσται τη κρισει ος δ αν ειπη τω αδελφω αυτου ρακα ενοχος εσται τω συνεδριω ος δ αν ειπη μωρε ενοχος εσται εις την γεενναν του πυρος |
Mt. 5,25 | Mt. 5,25 ισθι ευνοων τω αντιδικω σου ταχυ εως οτου ει μετ αυτου εν τη οδω μηποτε σε παραδω ο αντιδικος τω κριτη και ο κριτης τω υπηρετη και εις φυλακην βληθηση |
Mt. 5,29 | Mt. 5,29 ει δε ο οφθαλμος σου ο δεξιος σκανδαλιζει σε εξελε αυτον και βαλε απο σου συμφερει γαρ σοι ινα αποληται εν των μελων σου και μη ολον το σωμα σου βληθη εις γεενναν |
Mt. 5,30 | Mt. 5,30 και ει η δεξια σου χειρ σκανδαλιζει σε εκκοψον αυτην και βαλε απο σου συμφερει γαρ σοι ινα αποληται εν των μελων σου και μη ολον το σωμα σου εις γεενναν απελθη |
Mt. 5,35 | Mt. 5,35 μητε εν τη γη οτι υποποδιον εστιν των ποδων αυτου μητε εις ιεροσολυμα οτι πολις εστιν του μεγαλου βασιλεως |
Mt. 5,39 | Mt. 5,39 εγω δε λεγω υμιν μη αντιστηναι τω πονηρω αλλ οστις σε ραπιζει εις την δεξιαν σιαγονα σου στρεψον αυτω και την αλλην |
Mt. 6,6 | Mt. 6,6 συ δε οταν προσευχη εισελθε εις το ταμειον σου και κλεισας την θυραν σου προσευξαι τω πατρι σου τω εν τω κρυπτω και ο πατηρ σου ο βλεπων εν τω κρυπτω αποδωσει σοι |
Mt. 6,13 | Mt. 6,13 και μη εισενεγκης ημας εις πειρασμον αλλα ρυσαι ημας απο του πονηρου |
Mt. 6,26 | Mt. 6,26 εμβλεψατε εις τα πετεινα του ουρανου οτι ου σπειρουσιν ουδε θεριζουσιν ουδε συναγουσιν εις αποθηκας και ο πατηρ υμων ο ουρανιος τρεφει αυτα ουχ υμεις μαλλον διαφερετε αυτων |
Mt. 6,30 | Mt. 6,30 ει δε τον χορτον του αγρου σημερον οντα και αυριον εις κλιβανον βαλλομενον ο θεος ουτως αμφιεννυσιν ου πολλω μαλλον υμας ολιγοπιστοι |
Mt. 6,34 | Mt. 6,34 μη ουν μεριμνησητε εις την αυριον η γαρ αυριον μεριμνησει εαυτης αρκετον τη ημερα η κακια αυτης |
Mt. 7,13 | Mt. 7,13 εισελθατε δια της στενης πυλης οτι πλατεια η πυλη | και ευρυχωρος η οδος η απαγουσα εις την απωλειαν και πολλοι εισιν οι εισερχομενοι δι αυτης |
Mt. 7,14 | Mt. 7,14 | οτι | τι | στενη η πυλη και τεθλιμμενη η οδος η απαγουσα εις την ζωην και ολιγοι εισιν οι ευρισκοντες αυτην |
Mt. 7,19 | Mt. 7,19 παν δενδρον μη ποιουν καρπον καλον εκκοπτεται και εις πυρ βαλλεται |
Mt. 7,21 | Mt. 7,21 ου πας ο λεγων μοι κυριε κυριε εισελευσεται εις την βασιλειαν των ουρανων αλλ ο ποιων το θελημα του πατρος μου του εν τοις ουρανοις |
Mt. 8,4 | Mt. 8,4 και λεγει αυτω ο ιησους ορα μηδενι ειπης αλλα υπαγε σεαυτον δειξον τω ιερει και προσενεγκον το δωρον ο προσεταξεν μωυσης εις μαρτυριον αυτοις |
Mt. 8,5 | Mt. 8,5 εισελθοντος δε αυτου εις καφαρναουμ προσηλθεν αυτω εκατονταρχος παρακαλων αυτον |
Mt. 8,12 | Mt. 8,12 οι δε υιοι της βασιλειας εκβληθησονται εις το σκοτος το εξωτερον εκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντων |
Mt. 8,14 | Mt. 8,14 και ελθων ο ιησους εις την οικιαν πετρου ειδεν την πενθεραν αυτου βεβλημενην και πυρεσσουσαν |
Mt. 8,18 | Mt. 8,18 ιδων δε ο ιησους οχλον περι αυτον εκελευσεν απελθειν εις το περαν |
Mt. 8,23 | Mt. 8,23 και εμβαντι αυτω εις το | πλοιον ηκολουθησαν αυτω οι μαθηται αυτου |
Mt. 8,28 | Mt. 8,28 και ελθοντος αυτου εις το περαν εις την χωραν των γαδαρηνων υπηντησαν αυτω δυο δαιμονιζομενοι εκ των μνημειων εξερχομενοι χαλεποι λιαν ωστε μη ισχυειν τινα παρελθειν δια της οδου εκεινης |
Mt. 8,31 | Mt. 8,31 οι δε δαιμονες παρεκαλουν αυτον λεγοντες ει εκβαλλεις ημας αποστειλον ημας εις την αγελην των χοιρων |
Mt. 8,32 | Mt. 8,32 και ειπεν αυτοις υπαγετε οι δε εξελθοντες απηλθον εις τους χοιρους και ιδου ωρμησεν πασα η αγελη κατα του κρημνου εις την θαλασσαν και απεθανον εν τοις υδασιν |
Mt. 8,33 | Mt. 8,33 οι δε βοσκοντες εφυγον και απελθοντες εις την πολιν απηγγειλαν παντα και τα των δαιμονιζομενων |
Mt. 8,34 | Mt. 8,34 και ιδου πασα η πολις εξηλθεν εις υπαντησιν τω ιησου και ιδοντες αυτον παρεκαλεσαν οπως μεταβη απο των οριων αυτων |
Mt. 9,1 | Mt. 9,1 και εμβας εις πλοιον διεπερασεν και ηλθεν εις την ιδιαν πολιν |
Mt. 9,6 | Mt. 9,6 ινα δε ειδητε οτι εξουσιαν εχει ο υιος του ανθρωπου επι της γης αφιεναι αμαρτιας τοτε λεγει τω παραλυτικω | εγειρε | εγερθεις | αρον σου την κλινην και υπαγε εις τον οικον σου |
Mt. 9,7 | Mt. 9,7 και εγερθεις απηλθεν εις τον οικον αυτου |
Mt. 9,17 | Mt. 9,17 ουδε βαλλουσιν οινον νεον εις ασκους παλαιους ει δε μη γε ρηγνυνται οι ασκοι και ο οινος εκχειται και οι ασκοι απολλυνται αλλα βαλλουσιν οινον νεον εις ασκους καινους και αμφοτεροι συντηρουνται |
Mt. 9,23 | Mt. 9,23 και ελθων ο ιησους εις την οικιαν του αρχοντος και ιδων τους αυλητας και τον οχλον θορυβουμενον |
Mt. 9,26 | Mt. 9,26 και εξηλθεν η φημη αυτη εις ολην την γην εκεινην |
Mt. 9,28 | Mt. 9,28 ελθοντι δε εις την οικιαν προσηλθον αυτω οι τυφλοι και λεγει αυτοις ο ιησους πιστευετε οτι δυναμαι τουτο ποιησαι λεγουσιν αυτω ναι κυριε |
Mt. 9,38 | Mt. 9,38 δεηθητε ουν του κυριου του θερισμου οπως εκβαλη εργατας εις τον θερισμον αυτου |
Mt. 10,5 | Mt. 10,5 τουτους τους δωδεκα απεστειλεν ο ιησους παραγγειλας αυτοις λεγων εις οδον εθνων μη απελθητε και εις πολιν σαμαρειτων μη εισελθητε |
Mt. 10,9 | Mt. 10,9 μη κτησησθε χρυσον μηδε αργυρον μηδε χαλκον εις τας ζωνας υμων |
Mt. 10,10 | Mt. 10,10 μη πηραν εις οδον μηδε δυο χιτωνας μηδε υποδηματα μηδε ραβδον αξιος γαρ ο εργατης της τροφης αυτου |
Mt. 10,11 | Mt. 10,11 εις ην δ αν πολιν η κωμην εισελθητε εξετασατε τις εν αυτη αξιος εστιν κακει μεινατε εως αν εξελθητε |
Mt. 10,12 | Mt. 10,12 εισερχομενοι δε εις την οικιαν ασπασασθε αυτην |
Mt. 10,17 | Mt. 10,17 προσεχετε δε απο των ανθρωπων παραδωσουσιν γαρ υμας εις συνεδρια και εν ταις συναγωγαις αυτων μαστιγωσουσιν υμας |
Mt. 10,18 | Mt. 10,18 και επι ηγεμονας δε και βασιλεις αχθησεσθε ενεκεν εμου εις μαρτυριον αυτοις και τοις εθνεσιν |
Mt. 10,21 | Mt. 10,21 παραδωσει δε αδελφος αδελφον εις θανατον και πατηρ τεκνον και επαναστησονται τεκνα επι γονεις και θανατωσουσιν αυτους |
Mt. 10,22 | Mt. 10,22 και εσεσθε μισουμενοι υπο παντων δια το ονομα μου ο δε υπομεινας εις τελος ουτος σωθησεται |
Mt. 10,23 | Mt. 10,23 οταν δε διωκωσιν υμας εν τη πολει ταυτη φευγετε εις την ετεραν αμην γαρ λεγω υμιν ου μη τελεσητε τας πολεις | του | |του | ισραηλ εως | αν | ελθη ο υιος του ανθρωπου |
Mt. 10,27 | Mt. 10,27 ο λεγω υμιν εν τη σκοτια ειπατε εν τω φωτι και ο εις το ους ακουετε κηρυξατε επι των δωματων |
Mt. 10,41 | Mt. 10,41 ο δεχομενος προφητην εις ονομα προφητου μισθον προφητου λημψεται και ο δεχομενος δικαιον εις ονομα δικαιου μισθον δικαιου λημψεται |
Mt. 10,42 | Mt. 10,42 και ος αν ποτιση ενα των μικρων τουτων ποτηριον ψυχρου μονον εις ονομα μαθητου αμην λεγω υμιν ου μη απολεση τον μισθον αυτου |
Mt. 11,7 | Mt. 11,7 τουτων δε πορευομενων ηρξατο ο ιησους λεγειν τοις οχλοις περι ιωαννου τι εξηλθατε εις την ερημον θεασασθαι καλαμον υπο ανεμου σαλευομενον |
Mt. 12,4 | Mt. 12,4 πως εισηλθεν εις τον οικον του θεου και τους αρτους της προθεσεως εφαγον ο ουκ εξον ην αυτω φαγειν ουδε τοις μετ αυτου ει μη τοις ιερευσιν μονοις |
Mt. 12,9 | Mt. 12,9 και μεταβας εκειθεν ηλθεν εις την συναγωγην αυτων |
Mt. 12,11 | Mt. 12,11 ο δε ειπεν αυτοις τις | εσται | εσται | εξ υμων ανθρωπος ος εξει προβατον εν και εαν εμπεση τουτο τοις σαββασιν εις βοθυνον ουχι κρατησει αυτο και εγερει |
Mt. 12,18 | Mt. 12,18 ιδου ο παις μου ον ηρετισα ο αγαπητος μου εις | ον ευδοκησεν η ψυχη μου θησω το πνευμα μου επ αυτον και κρισιν τοις εθνεσιν απαγγελει |
Mt. 12,20 | Mt. 12,20 καλαμον συντετριμμενον ου κατεαξει και λινον τυφομενον ου σβεσει εως αν εκβαλη εις νικος την κρισιν |
Mt. 12,29 | Mt. 12,29 η πως δυναται τις εισελθειν εις την οικιαν του ισχυρου και τα σκευη αυτου αρπασαι εαν μη πρωτον δηση τον ισχυρον και τοτε την οικιαν αυτου διαρπασει |
Mt. 12,41 | Mt. 12,41 ανδρες νινευιται αναστησονται εν τη κρισει μετα της γενεας ταυτης και κατακρινουσιν αυτην οτι μετενοησαν εις το κηρυγμα ιωνα και ιδου πλειον ιωνα ωδε |
Mt. 12,44 | Mt. 12,44 τοτε λεγει εις τον οικον μου επιστρεψω οθεν εξηλθον και ελθον ευρισκει σχολαζοντα | και| σεσαρωμενον και κεκοσμημενον |
Mt. 13,2 | Mt. 13,2 και συνηχθησαν προς αυτον οχλοι πολλοι ωστε αυτον εις πλοιον εμβαντα καθησθαι και πας ο οχλος επι τον αιγιαλον ειστηκει |
Mt. 13,22 | Mt. 13,22 ο δε εις τας ακανθας σπαρεις ουτος εστιν ο τον λογον ακουων και η μεριμνα του αιωνος και η απατη του πλουτου συμπνιγει τον λογον και ακαρπος γινεται |
Mt. 13,30 | Mt. 13,30 αφετε συναυξανεσθαι αμφοτερα εως του θερισμου και εν καιρω του θερισμου ερω τοις θερισταις συλλεξατε πρωτον τα ζιζανια και δησατε αυτα | εις | εις | δεσμας προς το κατακαυσαι αυτα τον δε σιτον | συναγετε | συναγαγετε | εις την αποθηκην μου |
Mt. 13,33 | Mt. 13,33 αλλην παραβολην | ελαλησεν αυτοις | ελαλησεν αυτοις | ομοια εστιν η βασιλεια των ουρανων ζυμη ην λαβουσα γυνη ενεκρυψεν εις αλευρου σατα τρια εως ου εζυμωθη ολον |
Mt. 13,36 | Mt. 13,36 τοτε αφεις τους οχλους ηλθεν εις την οικιαν και προσηλθον αυτω οι μαθηται αυτου λεγοντες διασαφησον ημιν την παραβολην των ζιζανιων του αγρου |
Mt. 13,42 | Mt. 13,42 και βαλουσιν αυτους εις την καμινον του πυρος εκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντων |
Mt. 13,47 | Mt. 13,47 παλιν ομοια εστιν η βασιλεια των ουρανων σαγηνη βληθειση εις την θαλασσαν και εκ παντος γενους συναγαγουση |
Mt. 13,48 | Mt. 13,48 ην οτε επληρωθη αναβιβασαντες επι τον αιγιαλον και καθισαντες συνελεξαν τα καλα εις αγγη τα δε σαπρα εξω εβαλον |
Mt. 13,50 | Mt. 13,50 και βαλουσιν αυτους εις την καμινον του πυρος εκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντων |
Mt. 13,54 | Mt. 13,54 και ελθων εις την πατριδα αυτου εδιδασκεν αυτους εν τη συναγωγη αυτων ωστε εκπλησσεσθαι αυτους και λεγειν ποθεν τουτω η σοφια αυτη και αι δυναμεις |
Mt. 14,13 | Mt. 14,13 ακουσας δε ο ιησους ανεχωρησεν εκειθεν εν πλοιω εις ερημον τοπον κατ ιδιαν και ακουσαντες οι οχλοι ηκολουθησαν αυτω πεζη απο των πολεων |
Mt. 14,15 | Mt. 14,15 οψιας δε γενομενης προσηλθον αυτω οι μαθηται λεγοντες ερημος εστιν ο τοπος και η ωρα ηδη παρηλθεν απολυσον τους οχλους ινα απελθοντες εις τας κωμας αγορασωσιν εαυτοις βρωματα |
Mt. 14,19 | Mt. 14,19 και κελευσας τους οχλους ανακλιθηναι επι του χορτου λαβων τους πεντε αρτους και τους δυο ιχθυας αναβλεψας εις τον ουρανον ευλογησεν και κλασας εδωκεν τοις μαθηταις τους αρτους οι δε μαθηται τοις οχλοις |
Mt. 14,22 | Mt. 14,22 και | ευθεως | ευθεως | ηναγκασεν τους μαθητας εμβηναι εις το | πλοιον και προαγειν αυτον εις το περαν εως ου απολυση τους οχλους |
Mt. 14,23 | Mt. 14,23 και απολυσας τους οχλους ανεβη εις το ορος κατ ιδιαν προσευξασθαι οψιας δε γενομενης μονος ην εκει |
Mt. 14,31 | Mt. 14,31 ευθεως δε ο ιησους εκτεινας την χειρα επελαβετο αυτου και λεγει αυτω ολιγοπιστε εις τι εδιστασας |
Mt. 14,32 | Mt. 14,32 και αναβαντων αυτων εις το πλοιον εκοπασεν ο ανεμος |
Mt. 14,34 | Mt. 14,34 και διαπερασαντες ηλθον επι την γην εις γεννησαρετ |
Mt. 14,35 | Mt. 14,35 και επιγνοντες αυτον οι ανδρες του τοπου εκεινου απεστειλαν εις ολην την περιχωρον εκεινην και προσηνεγκαν αυτω παντας τους κακως εχοντας |
Mt. 15,11 | Mt. 15,11 ου το εισερχομενον εις το στομα κοινοι τον ανθρωπον αλλα το εκπορευομενον εκ του στοματος τουτο κοινοι τον ανθρωπον |
Mt. 15,14 | Mt. 15,14 αφετε αυτους τυφλοι εισιν οδηγοι τυφλων | τυφλος δε τυφλον εαν οδηγη αμφοτεροι εις βοθυνον πεσουνται |
Mt. 15,17 | Mt. 15,17 ου νοειτε οτι παν το εισπορευομενον εις το στομα εις την κοιλιαν χωρει και εις αφεδρωνα εκβαλλεται |
Mt. 15,21 | Mt. 15,21 και εξελθων εκειθεν ο ιησους ανεχωρησεν εις τα μερη τυρου και σιδωνος |
Mt. 15,24 | Mt. 15,24 ο δε αποκριθεις ειπεν ουκ απεσταλην ει μη εις τα προβατα τα απολωλοτα οικου ισραηλ |
Mt. 15,29 | Mt. 15,29 και μεταβας εκειθεν ο ιησους ηλθεν παρα την θαλασσαν της γαλιλαιας και αναβας εις το ορος εκαθητο εκει |
Mt. 15,39 | Mt. 15,39 και απολυσας τους οχλους ενεβη εις το πλοιον και ηλθεν εις τα ορια μαγαδαν |
Mt. 16,5 | Mt. 16,5 και ελθοντες οι μαθηται εις το περαν επελαθοντο αρτους λαβειν |
Mt. 16,13 | Mt. 16,13 ελθων δε ο ιησους εις τα μερη καισαρειας της φιλιππου ηρωτα τους μαθητας αυτου λεγων τινα λεγουσιν οι ανθρωποι ειναι τον υιον του ανθρωπου |
Mt. 16,21 | Mt. 16,21 απο τοτε ηρξατο | ιησους χριστος | ο ιησους | δεικνυειν τοις μαθηταις αυτου οτι δει αυτον εις ιεροσολυμα απελθειν και πολλα παθειν απο των πρεσβυτερων και αρχιερεων και γραμματεων και αποκτανθηναι και τη τριτη ημερα εγερθηναι |
Mt. 17,1 | Mt. 17,1 και μεθ ημερας εξ παραλαμβανει ο ιησους τον πετρον και ιακωβον και ιωαννην τον αδελφον αυτου και αναφερει αυτους εις ορος υψηλον κατ ιδιαν |
Mt. 17,15 | Mt. 17,15 και λεγων κυριε ελεησον μου τον υιον οτι σεληνιαζεται και κακως | εχει | πασχει | πολλακις γαρ πιπτει εις το πυρ και πολλακις εις το υδωρ |
Mt. 17,22 | Mt. 17,22 συστρεφομενων δε αυτων εν τη γαλιλαια ειπεν αυτοις ο ιησους μελλει ο υιος του ανθρωπου παραδιδοσθαι εις χειρας ανθρωπων |
Mt. 17,24 | Mt. 17,24 ελθοντων δε αυτων εις καφαρναουμ προσηλθον οι τα διδραχμα λαμβανοντες τω πετρω και ειπαν ο διδασκαλος υμων ου τελει | τα | τα | διδραχμα |
Mt. 17,25 | Mt. 17,25 λεγει ναι και ελθοντα εις την οικιαν προεφθασεν αυτον ο ιησους λεγων τι σοι δοκει σιμων οι βασιλεις της γης απο τινων λαμβανουσιν τελη η κηνσον απο των υιων αυτων η απο των αλλοτριων |
Mt. 17,27 | Mt. 17,27 ινα δε μη σκανδαλισωμεν αυτους πορευθεις εις θαλασσαν βαλε αγκιστρον και τον αναβαντα πρωτον ιχθυν αρον και ανοιξας το στομα αυτου ευρησεις στατηρα εκεινον λαβων δος αυτοις αντι εμου και σου |
Mt. 18,3 | Mt. 18,3 και ειπεν αμην λεγω υμιν εαν μη στραφητε και γενησθε ως τα παιδια ου μη εισελθητε εις την βασιλειαν των ουρανων |
Mt. 18,6 | Mt. 18,6 ος δ αν σκανδαλιση ενα των μικρων τουτων των πιστευοντων εις εμε συμφερει αυτω ινα κρεμασθη μυλος ονικος περι τον τραχηλον αυτου και καταποντισθη εν τω πελαγει της θαλασσης |
Mt. 18,8 | Mt. 18,8 ει δε η χειρ σου η ο πους σου σκανδαλιζει σε εκκοψον αυτον και βαλε απο σου καλον σοι εστιν εισελθειν εις την ζωην κυλλον η χωλον η δυο χειρας η δυο ποδας εχοντα βληθηναι εις το πυρ το αιωνιον |
Mt. 18,9 | Mt. 18,9 και ει ο οφθαλμος σου σκανδαλιζει σε εξελε αυτον και βαλε απο σου καλον σοι εστιν μονοφθαλμον εις την ζωην εισελθειν η δυο οφθαλμους εχοντα βληθηναι εις την γεενναν του πυρος |
Mt. 18,15 | Mt. 18,15 εαν δε αμαρτηση εις σε | ο αδελφος σου υπαγε ελεγξον αυτον μεταξυ σου και αυτου μονου εαν σου ακουση εκερδησας τον αδελφον σου |
Mt. 18,20 | Mt. 18,20 ου γαρ εισιν δυο η τρεις συνηγμενοι εις το εμον ονομα εκει ειμι εν μεσω αυτων |
Mt. 18,21 | Mt. 18,21 τοτε προσελθων ο πετρος ειπεν | αυτω | αυτω | κυριε ποσακις αμαρτησει εις εμε ο αδελφος μου και αφησω αυτω εως επτακις |
Mt. 18,30 | Mt. 18,30 ο δε ουκ ηθελεν αλλα απελθων εβαλεν αυτον εις φυλακην εως αποδω το οφειλομενον |
Mt. 19,1 | Mt. 19,1 και εγενετο οτε ετελεσεν ο ιησους τους λογους τουτους μετηρεν απο της γαλιλαιας και ηλθεν εις τα ορια της ιουδαιας περαν του ιορδανου |
Mt. 19,5 | Mt. 19,5 και ειπεν ενεκα τουτου καταλειψει ανθρωπος τον πατερα και την μητερα και κολληθησεται τη γυναικι αυτου και εσονται οι δυο εις σαρκα μιαν |
Mt. 19,17 | Mt. 19,17 ο δε ειπεν αυτω τι με ερωτας περι του αγαθου εις εστιν ο αγαθος ει δε θελεις εις την ζωην εισελθειν | τηρει | τηρησον | τας εντολας |
Mt. 19,23 | Mt. 19,23 ο δε ιησους ειπεν τοις μαθηταις αυτου αμην λεγω υμιν οτι πλουσιος δυσκολως εισελευσεται εις την βασιλειαν των ουρανων |
Mt. 19,24 | Mt. 19,24 παλιν δε λεγω υμιν ευκοπωτερον εστιν καμηλον δια | τρηματος ραφιδος εισελθειν η πλουσιον | τρυπηματος ραφιδος διελθειν η πλουσιον εισελθειν | εις την βασιλειαν του θεου |
Mt. 20,1 | Mt. 20,1 ομοια γαρ εστιν η βασιλεια των ουρανων ανθρωπω οικοδεσποτη οστις εξηλθεν αμα πρωι μισθωσασθαι εργατας εις τον αμπελωνα αυτου |
Mt. 20,2 | Mt. 20,2 συμφωνησας δε μετα των εργατων εκ δηναριου την ημεραν απεστειλεν αυτους εις τον αμπελωνα αυτου |
Mt. 20,4 | Mt. 20,4 και εκεινοις ειπεν υπαγετε και υμεις εις τον αμπελωνα και ο εαν η δικαιον δωσω υμιν |
Mt. 20,7 | Mt. 20,7 λεγουσιν αυτω οτι ουδεις ημας εμισθωσατο λεγει αυτοις υπαγετε και υμεις εις τον αμπελωνα |
Mt. 20,17 | Mt. 20,17 | μελλων δε αναβαινειν | και αναβαινων ο | ιησους εις ιεροσολυμα παρελαβεν τους δωδεκα μαθητας κατ ιδιαν και εν τη οδω ειπεν αυτοις |
Mt. 20,18 | Mt. 20,18 ιδου αναβαινομεν εις ιεροσολυμα και ο υιος του ανθρωπου παραδοθησεται τοις αρχιερευσιν και γραμματευσιν και κατακρινουσιν αυτον | θανατω | θανατω | |
Mt. 20,19 | Mt. 20,19 και παραδωσουσιν αυτον τοις εθνεσιν εις το εμπαιξαι και μαστιγωσαι και σταυρωσαι και τη τριτη ημερα εγερθησεται |
Mt. 21,1 | Mt. 21,1 και οτε ηγγισαν εις ιεροσολυμα και ηλθον εις βηθφαγη εις το ορος των ελαιων τοτε ιησους απεστειλεν δυο μαθητας |
Mt. 21,2 | Mt. 21,2 λεγων αυτοις πορευεσθε εις την κωμην την κατεναντι υμων και ευθεως ευρησετε ονον δεδεμενην και πωλον μετ αυτης λυσαντες αγαγετε μοι |
Mt. 21,10 | Mt. 21,10 και εισελθοντος αυτου εις ιεροσολυμα εσεισθη πασα η πολις λεγουσα τις εστιν ουτος |
Mt. 21,12 | Mt. 21,12 και εισηλθεν ιησους εις το ιερον και εξεβαλεν παντας τους πωλουντας και αγοραζοντας εν τω ιερω και τας τραπεζας των κολλυβιστων κατεστρεψεν και τας καθεδρας των πωλουντων τας περιστερας |
Mt. 21,17 | Mt. 21,17 και καταλιπων αυτους εξηλθεν εξω της πολεως εις βηθανιαν και ηυλισθη εκει |
Mt. 21,18 | Mt. 21,18 πρωι δε | επαναγαγων | επαναγων | εις την πολιν επεινασεν |
Mt. 21,19 | Mt. 21,19 και ιδων συκην μιαν επι της οδου ηλθεν επ αυτην και ουδεν ευρεν εν αυτη ει μη φυλλα μονον και λεγει αυτη | ου| μηκετι εκ σου καρπος γενηται εις τον αιωνα και εξηρανθη παραχρημα η συκη |
Mt. 21,21 | Mt. 21,21 αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν αυτοις αμην λεγω υμιν εαν εχητε πιστιν και μη διακριθητε ου μονον το της συκης ποιησετε αλλα καν τω ορει τουτω ειπητε αρθητι και βληθητι εις την θαλασσαν γενησεται |
Mt. 21,23 | Mt. 21,23 και ελθοντος αυτου εις το ιερον προσηλθον αυτω διδασκοντι οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι του λαου λεγοντες εν ποια εξουσια ταυτα ποιεις και τις σοι εδωκεν την εξουσιαν ταυτην |
Mt. 21,31 | Mt. 21,31 τις εκ των δυο εποιησεν το θελημα του πατρος λεγουσιν ο | υστερος | πρωτος | λεγει αυτοις ο ιησους αμην λεγω υμιν οτι οι τελωναι και αι πορναι προαγουσιν υμας εις την βασιλειαν του θεου |
Mt. 21,42 | Mt. 21,42 λεγει αυτοις ο ιησους ουδεποτε ανεγνωτε εν ταις γραφαις λιθον ον απεδοκιμασαν οι οικοδομουντες ουτος εγενηθη εις κεφαλην γωνιας παρα κυριου εγενετο αυτη και εστιν θαυμαστη εν οφθαλμοις ημων |
Mt. 21,46 | Mt. 21,46 και ζητουντες αυτον κρατησαι εφοβηθησαν τους οχλους επει εις προφητην αυτον ειχον |
Mt. 22,3 | Mt. 22,3 και απεστειλεν τους δουλους αυτου καλεσαι τους κεκλημενους εις τους γαμους και ουκ ηθελον ελθειν |
Mt. 22,4 | Mt. 22,4 παλιν απεστειλεν αλλους δουλους λεγων ειπατε τοις κεκλημενοις ιδου το αριστον μου ητοιμακα οι ταυροι μου και τα σιτιστα τεθυμενα και παντα ετοιμα δευτε εις τους γαμους |
Mt. 22,5 | Mt. 22,5 οι δε αμελησαντες απηλθον ος μεν εις τον ιδιον αγρον ος δε επι την εμποριαν αυτου |
Mt. 22,9 | Mt. 22,9 πορευεσθε ουν επι τας διεξοδους των οδων και οσους εαν ευρητε καλεσατε εις τους γαμους |
Mt. 22,10 | Mt. 22,10 και εξελθοντες οι δουλοι εκεινοι εις τας οδους συνηγαγον παντας ους ευρον πονηρους τε και αγαθους και επλησθη ο | νυμφων | γαμος | ανακειμενων |
Mt. 22,13 | Mt. 22,13 τοτε ο βασιλευς ειπεν τοις διακονοις δησαντες αυτου ποδας και χειρας εκβαλετε αυτον εις το σκοτος το εξωτερον εκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντων |
Mt. 22,16 | Mt. 22,16 και αποστελλουσιν αυτω τους μαθητας αυτων μετα των ηρωδιανων | λεγοντας | λεγοντες | διδασκαλε οιδαμεν οτι αληθης ει και την οδον του θεου εν αληθεια διδασκεις και ου μελει σοι περι ουδενος ου γαρ βλεπεις εις προσωπον ανθρωπων |
Mt. 23,34 | Mt. 23,34 δια τουτο ιδου εγω αποστελλω προς υμας προφητας και σοφους και γραμματεις εξ αυτων αποκτενειτε και σταυρωσετε και εξ αυτων μαστιγωσετε εν ταις συναγωγαις υμων και διωξετε απο πολεως εις πολιν |
Mt. 24,9 | Mt. 24,9 τοτε παραδωσουσιν υμας εις θλιψιν και αποκτενουσιν υμας και εσεσθε μισουμενοι υπο παντων των εθνων δια το ονομα μου |
Mt. 24,13 | Mt. 24,13 ο δε υπομεινας εις τελος ουτος σωθησεται |
Mt. 24,14 | Mt. 24,14 και κηρυχθησεται τουτο το ευαγγελιον της βασιλειας εν ολη τη οικουμενη εις μαρτυριον πασιν τοις εθνεσιν και τοτε ηξει το τελος |
Mt. 24,16 | Mt. 24,16 τοτε οι εν τη ιουδαια φευγετωσαν εις τα ορη |
Mt. 24,38 | Mt. 24,38 ως γαρ ησαν εν ταις ημεραις εκειναις ταις προ του κατακλυσμου τρωγοντες και πινοντες γαμουντες και γαμιζοντες αχρι ης ημερας εισηλθεν νωε εις την κιβωτον |
Mt. 25,1 | Mt. 25,1 τοτε ομοιωθησεται η βασιλεια των ουρανων δεκα παρθενοις αιτινες λαβουσαι τας λαμπαδας εαυτων εξηλθον εις υπαντησιν του νυμφιου |
Mt. 25,6 | Mt. 25,6 μεσης δε νυκτος κραυγη γεγονεν ιδου ο νυμφιος εξερχεσθε εις απαντησιν αυτου | |
Mt. 25,10 | Mt. 25,10 απερχομενων δε αυτων αγορασαι ηλθεν ο νυμφιος και αι ετοιμοι εισηλθον μετ αυτου εις τους γαμους και εκλεισθη η θυρα |
Mt. 25,21 | Mt. 25,21 εφη αυτω ο κυριος αυτου ευ δουλε αγαθε και πιστε επι ολιγα ης πιστος επι πολλων σε καταστησω εισελθε εις την χαραν του κυριου σου |
Mt. 25,23 | Mt. 25,23 εφη αυτω ο κυριος αυτου ευ δουλε αγαθε και πιστε επι ολιγα ης πιστος επι πολλων σε καταστησω εισελθε εις την χαραν του κυριου σου |
Mt. 25,30 | Mt. 25,30 και τον αχρειον δουλον εκβαλετε εις το σκοτος το εξωτερον εκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντων |
Mt. 25,41 | Mt. 25,41 τοτε ερει και τοις εξ ευωνυμων πορευεσθε απ εμου οι | κατηραμενοι εις το πυρ το αιωνιον το ητοιμασμενον τω διαβολω και τοις αγγελοις αυτου |
Mt. 25,46 | Mt. 25,46 και απελευσονται ουτοι εις κολασιν αιωνιον οι δε δικαιοι εις ζωην αιωνιον |
Mt. 26,2 | Mt. 26,2 οιδατε οτι μετα δυο ημερας το πασχα γινεται και ο υιος του ανθρωπου παραδιδοται εις το σταυρωθηναι |
Mt. 26,3 | Mt. 26,3 τοτε συνηχθησαν οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι του λαου εις την αυλην του αρχιερεως του λεγομενου καιαφα |
Mt. 26,8 | Mt. 26,8 ιδοντες δε οι μαθηται ηγανακτησαν λεγοντες εις τι η απωλεια αυτη |
Mt. 26,10 | Mt. 26,10 γνους δε ο ιησους ειπεν αυτοις τι κοπους παρεχετε τη γυναικι εργον γαρ καλον ηργασατο εις εμε |
Mt. 26,13 | Mt. 26,13 αμην λεγω υμιν οπου εαν κηρυχθη το ευαγγελιον τουτο εν ολω τω κοσμω λαληθησεται και ο εποιησεν αυτη εις μνημοσυνον αυτης |
Mt. 26,18 | Mt. 26,18 ο δε ειπεν υπαγετε εις την πολιν προς τον δεινα και ειπατε αυτω ο διδασκαλος λεγει ο καιρος μου εγγυς εστιν προς σε ποιω το πασχα μετα των μαθητων μου |
Mt. 26,28 | Mt. 26,28 τουτο γαρ εστιν το αιμα μου της διαθηκης το περι πολλων εκχυννομενον εις αφεσιν αμαρτιων |
Mt. 26,30 | Mt. 26,30 και υμνησαντες εξηλθον εις το ορος των ελαιων |
Mt. 26,32 | Mt. 26,32 μετα δε το εγερθηναι με προαξω υμας εις την γαλιλαιαν |
Mt. 26,36 | Mt. 26,36 τοτε ερχεται μετ αυτων ο ιησους εις χωριον λεγομενον γεθσημανι και λεγει τοις μαθηταις καθισατε αυτου εως ου απελθων εκει προσευξωμαι |
Mt. 26,41 | Mt. 26,41 γρηγορειτε και προσευχεσθε ινα μη εισελθητε εις πειρασμον το μεν πνευμα προθυμον η δε σαρξ ασθενης |
Mt. 26,45 | Mt. 26,45 τοτε ερχεται προς τους μαθητας και λεγει αυτοις καθευδετε το | λοιπον και αναπαυεσθε ιδου ηγγικεν η ωρα και ο υιος του ανθρωπου παραδιδοται εις χειρας αμαρτωλων |
Mt. 26,52 | Mt. 26,52 τοτε λεγει αυτω ο ιησους αποστρεψον την μαχαιραν σου εις τον τοπον αυτης παντες γαρ οι λαβοντες μαχαιραν εν μαχαιρη απολουνται |
Mt. 26,67 | Mt. 26,67 τοτε ενεπτυσαν εις το προσωπον αυτου και εκολαφισαν αυτον οι δε εραπισαν |
Mt. 26,71 | Mt. 26,71 εξελθοντα δε εις τον πυλωνα ειδεν αυτον αλλη και λεγει τοις εκει ουτος ην μετα ιησου του ναζωραιου |
Mt. 27,5 | Mt. 27,5 και ριψας τα αργυρια εις τον ναον ανεχωρησεν και απελθων απηγξατο |
Mt. 27,6 | Mt. 27,6 οι δε αρχιερεις λαβοντες τα αργυρια ειπαν ουκ εξεστιν βαλειν αυτα εις τον κορβαναν επει τιμη αιματος εστιν |
Mt. 27,7 | Mt. 27,7 συμβουλιον δε λαβοντες ηγορασαν εξ αυτων τον αγρον του κεραμεως εις ταφην τοις ξενοις |
Mt. 27,10 | Mt. 27,10 και εδωκαν αυτα εις τον αγρον του κεραμεως καθα συνεταξεν μοι κυριος |
Mt. 27,27 | Mt. 27,27 τοτε οι στρατιωται του ηγεμονος παραλαβοντες τον ιησουν εις το πραιτωριον συνηγαγον επ αυτον ολην την σπειραν |
Mt. 27,30 | Mt. 27,30 και εμπτυσαντες εις αυτον ελαβον τον καλαμον και ετυπτον εις την κεφαλην αυτου |
Mt. 27,31 | Mt. 27,31 και οτε ενεπαιξαν αυτω εξεδυσαν αυτον την χλαμυδα και ενεδυσαν αυτον τα ιματια αυτου και απηγαγον αυτον εις το σταυρωσαι |
Mt. 27,33 | Mt. 27,33 και ελθοντες εις τοπον λεγομενον γολγοθα ο εστιν κρανιου τοπος λεγομενος |
Mt. 27,51 | Mt. 27,51 και ιδου το καταπετασμα του ναου εσχισθη | απ | απ | ανωθεν εως κατω εις δυο και η γη εσεισθη και αι πετραι εσχισθησαν |
Mt. 27,53 | Mt. 27,53 και εξελθοντες εκ των μνημειων μετα την εγερσιν αυτου εισηλθον εις την αγιαν πολιν και ενεφανισθησαν πολλοις |
Mt. 28,1 | Mt. 28,1 οψε δε σαββατων τη επιφωσκουση εις μιαν σαββατων ηλθεν | μαρια | μαριαμ | η μαγδαληνη και η αλλη μαρια θεωρησαι τον ταφον |
Mt. 28,7 | Mt. 28,7 και ταχυ πορευθεισαι ειπατε τοις μαθηταις αυτου οτι ηγερθη απο των νεκρων και ιδου προαγει υμας εις την γαλιλαιαν εκει αυτον οψεσθε ιδου ειπον υμιν |
Mt. 28,10 | Mt. 28,10 τοτε λεγει αυταις ο ιησους μη φοβεισθε υπαγετε απαγγειλατε τοις αδελφοις μου ινα απελθωσιν εις την γαλιλαιαν κακει με οψονται |
Mt. 28,11 | Mt. 28,11 πορευομενων δε αυτων ιδου τινες της κουστωδιας ελθοντες εις την πολιν απηγγειλαν τοις αρχιερευσιν απαντα τα γενομενα |
Mt. 28,16 | Mt. 28,16 οι δε ενδεκα μαθηται επορευθησαν εις την γαλιλαιαν εις το ορος ου εταξατο αυτοις ο ιησους |
Mt. 28,19 | Mt. 28,19 πορευθεντες ουν μαθητευσατε παντα τα εθνη βαπτιζοντες αυτους εις το ονομα του πατρος και του υιου και του αγιου πνευματος |
Mk. 1,4 | Mk. 1,4 εγενετο ιωαννης | ο | ο | βαπτιζων εν τη ερημω και | κηρυσσων βαπτισμα μετανοιας εις αφεσιν αμαρτιων |
Mk. 1,9 | Mk. 1,9 και εγενετο εν εκειναις ταις ημεραις ηλθεν ιησους απο ναζαρετ της γαλιλαιας και εβαπτισθη εις τον ιορδανην υπο ιωαννου |
Mk. 1,10 | Mk. 1,10 και ευθυς αναβαινων εκ του υδατος ειδεν σχιζομενους τους ουρανους και το πνευμα ως περιστεραν καταβαινον εις αυτον |
Mk. 1,12 | Mk. 1,12 και ευθυς το πνευμα αυτον εκβαλλει εις την ερημον |
Mk. 1,14 | Mk. 1,14 | και μετα | μετα δε | το παραδοθηναι τον ιωαννην ηλθεν ο ιησους εις την γαλιλαιαν κηρυσσων το ευαγγελιον του θεου |
Mk. 1,21 | Mk. 1,21 και εισπορευονται εις καφαρναουμ και ευθυς τοις σαββασιν εισελθων εις την συναγωγην εδιδασκεν |
Mk. 1,28 | Mk. 1,28 και εξηλθεν η ακοη αυτου ευθυς πανταχου εις ολην την περιχωρον της γαλιλαιας |
Mk. 1,29 | Mk. 1,29 και ευθυς εκ της συναγωγης εξελθοντες ηλθον εις την οικιαν σιμωνος και ανδρεου μετα ιακωβου και ιωαννου |
Mk. 1,35 | Mk. 1,35 και πρωι εννυχα λιαν αναστας εξηλθεν | και απηλθεν | και απηλθεν | εις ερημον τοπον κακει προσηυχετο |
Mk. 1,38 | Mk. 1,38 και λεγει αυτοις αγωμεν αλλαχου εις τας εχομενας κωμοπολεις ινα και εκει κηρυξω εις τουτο γαρ εξηλθον |
Mk. 1,39 | Mk. 1,39 και ηλθεν κηρυσσων εις τας συναγωγας αυτων εις ολην την γαλιλαιαν και τα δαιμονια εκβαλλων |
Mk. 1,44 | Mk. 1,44 και λεγει αυτω ορα μηδενι μηδεν ειπης αλλα υπαγε σεαυτον δειξον τω ιερει και προσενεγκε περι του καθαρισμου σου α προσεταξεν μωυσης εις μαρτυριον αυτοις |
Mk. 1,45 | Mk. 1,45 ο δε εξελθων ηρξατο κηρυσσειν πολλα και διαφημιζειν τον λογον ωστε μηκετι αυτον δυνασθαι φανερως εις πολιν εισελθειν αλλ εξω επ ερημοις τοποις | ην | ην | και ηρχοντο προς αυτον παντοθεν |
Mk. 2,1 | Mk. 2,1 και εισελθων παλιν εις καφαρναουμ δι ημερων ηκουσθη οτι εν οικω εστιν |
Mk. 2,11 | Mk. 2,11 σοι λεγω εγειρε αρον τον κραβαττον σου και υπαγε εις τον οικον σου |
Mk. 2,22 | Mk. 2,22 και ουδεις βαλλει οινον νεον εις ασκους παλαιους ει δε μη ρηξει ο οινος τους ασκους και ο οινος απολλυται και οι ασκοι | αλλα | αλλα | οινον νεον εις ασκους | καινους | καινους | |
Mk. 2,26 | Mk. 2,26 | πως | πως | εισηλθεν εις τον οικον του θεου επι αβιαθαρ αρχιερεως και τους αρτους της προθεσεως εφαγεν ους ουκ εξεστιν φαγειν ει μη τους ιερεις και εδωκεν και τοις συν αυτω ουσιν |
Mk. 3,1 | Mk. 3,1 και εισηλθεν παλιν εις την | συναγωγην και ην εκει ανθρωπος εξηραμμενην εχων την χειρα |
Mk. 3,3 | Mk. 3,3 και λεγει τω ανθρωπω τω την | χειρα εχοντι ξηραν | ξηραν χειρα εχοντι | εγειρε εις το μεσον |
Mk. 3,13 | Mk. 3,13 και αναβαινει εις το ορος και προσκαλειται ους ηθελεν αυτος και απηλθον προς αυτον |
Mk. 3,19 | Mk. 3,19 και ιουδαν ισκαριωθ ος και παρεδωκεν αυτον (3-20) και ερχεται εις οικον |
Mk. 3,27 | Mk. 3,27 αλλ ου δυναται ουδεις εις την οικιαν του ισχυρου εισελθων τα σκευη αυτου διαρπασαι εαν μη πρωτον τον ισχυρον δηση και τοτε την οικιαν αυτου διαρπασει |
Mk. 3,29 | Mk. 3,29 ος δ αν βλασφημηση εις το πνευμα το αγιον ουκ εχει αφεσιν εις τον αιωνα αλλα ενοχος εστιν αιωνιου αμαρτηματος |
Mk. 4,1 | Mk. 4,1 και παλιν ηρξατο διδασκειν παρα την θαλασσαν και συναγεται προς αυτον οχλος πλειστος ωστε αυτον εις πλοιον εμβαντα καθησθαι εν τη θαλασση και πας ο οχλος προς την θαλασσαν επι της γης ησαν |
Mk. 4,7 | Mk. 4,7 και αλλο επεσεν εις τας ακανθας και ανεβησαν αι ακανθαι και συνεπνιξαν αυτο και καρπον ουκ εδωκεν |
Mk. 4,8 | Mk. 4,8 και αλλα επεσεν εις την γην την καλην και εδιδου καρπον αναβαινοντα και αυξανομενα και εφερεν | εις | εν | τριακοντα και εν εξηκοντα και εν εκατον |
Mk. 4,15 | Mk. 4,15 ουτοι δε εισιν οι παρα την οδον οπου σπειρεται ο λογος και οταν ακουσωσιν ευθυς ερχεται ο σατανας και αιρει τον λογον τον εσπαρμενον εις αυτους |
Mk. 4,18 | Mk. 4,18 και αλλοι εισιν οι εις τας ακανθας σπειρομενοι ουτοι εισιν οι τον λογον ακουσαντες |
Mk. 4,22 | Mk. 4,22 ου γαρ εστιν κρυπτον εαν μη ινα φανερωθη ουδε εγενετο αποκρυφον αλλ ινα ελθη εις φανερον |
Mk. 4,35 | Mk. 4,35 και λεγει αυτοις εν εκεινη τη ημερα οψιας γενομενης διελθωμεν εις το περαν |
Mk. 4,37 | Mk. 4,37 και γινεται λαιλαψ μεγαλη ανεμου και τα κυματα επεβαλλεν εις το πλοιον ωστε ηδη γεμιζεσθαι το πλοιον |
Mk. 5,1 | Mk. 5,1 και ηλθον εις το περαν της θαλασσης εις την χωραν των γερασηνων |
Mk. 5,12 | Mk. 5,12 και παρεκαλεσαν αυτον λεγοντες πεμψον ημας εις τους χοιρους ινα εις αυτους εισελθωμεν |
Mk. 5,13 | Mk. 5,13 και επετρεψεν αυτοις και εξελθοντα τα πνευματα τα ακαθαρτα εισηλθον εις τους χοιρους και ωρμησεν η αγελη κατα του κρημνου εις την θαλασσαν ως δισχιλιοι και επνιγοντο εν τη θαλασση |
Mk. 5,14 | Mk. 5,14 και οι βοσκοντες αυτους εφυγον και απηγγειλαν εις την πολιν και εις τους αγρους και ηλθον ιδειν τι εστιν το γεγονος |
Mk. 5,18 | Mk. 5,18 και εμβαινοντος αυτου εις το πλοιον παρεκαλει αυτον ο δαιμονισθεις ινα μετ αυτου η |
Mk. 5,19 | Mk. 5,19 και ουκ αφηκεν αυτον αλλα λεγει αυτω υπαγε εις τον οικον σου προς τους σους και απαγγειλον αυτοις οσα ο κυριος σοι πεποιηκεν και ηλεησεν σε |
Mk. 5,21 | Mk. 5,21 και διαπερασαντος του ιησου | εν τω πλοιω | εν τω πλοιω | παλιν εις το περαν συνηχθη οχλος πολυς επ αυτον και ην παρα την θαλασσαν |
Mk. 5,26 | Mk. 5,26 και πολλα παθουσα υπο πολλων ιατρων και δαπανησασα τα παρ αυτης παντα και μηδεν ωφεληθεισα αλλα μαλλον εις το χειρον ελθουσα |
Mk. 5,34 | Mk. 5,34 ο δε ειπεν αυτη θυγατηρ η πιστις σου σεσωκεν σε υπαγε εις ειρηνην και ισθι υγιης απο της μαστιγος σου |
Mk. 5,38 | Mk. 5,38 και ερχονται εις τον οικον του αρχισυναγωγου και θεωρει θορυβον και κλαιοντας και αλαλαζοντας πολλα |
Mk. 6,1 | Mk. 6,1 και εξηλθεν εκειθεν και ερχεται εις την πατριδα αυτου και ακολουθουσιν αυτω οι μαθηται αυτου |
Mk. 6,8 | Mk. 6,8 και παρηγγειλεν αυτοις ινα μηδεν αιρωσιν εις οδον ει μη ραβδον μονον μη αρτον μη πηραν μη εις την ζωνην χαλκον |
Mk. 6,10 | Mk. 6,10 και ελεγεν αυτοις οπου εαν εισελθητε εις οικιαν εκει μενετε εως αν εξελθητε εκειθεν |
Mk. 6,11 | Mk. 6,11 και ος αν τοπος μη δεξηται υμας μηδε ακουσωσιν υμων εκπορευομενοι εκειθεν εκτιναξατε τον χουν τον υποκατω των ποδων υμων εις μαρτυριον αυτοις |
Mk. 6,31 | Mk. 6,31 και λεγει αυτοις δευτε υμεις αυτοι κατ ιδιαν εις ερημον τοπον και αναπαυσασθε ολιγον ησαν γαρ οι ερχομενοι και οι υπαγοντες πολλοι και ουδε φαγειν ευκαιρουν |
Mk. 6,32 | Mk. 6,32 και απηλθον εν τω πλοιω εις ερημον τοπον κατ ιδιαν |
Mk. 6,36 | Mk. 6,36 απολυσον αυτους ινα απελθοντες εις τους κυκλω αγρους και κωμας αγορασωσιν εαυτοις τι φαγωσιν |
Mk. 6,41 | Mk. 6,41 και λαβων τους πεντε αρτους και τους δυο ιχθυας αναβλεψας εις τον ουρανον ευλογησεν και κατεκλασεν τους αρτους και εδιδου τοις μαθηταις αυτου | ινα παρατιθωσιν αυτοις και τους δυο ιχθυας εμερισεν πασιν |
Mk. 6,45 | Mk. 6,45 και ευθυς ηναγκασεν τους μαθητας αυτου εμβηναι εις το πλοιον και προαγειν εις το περαν προς βηθσαιδαν εως αυτος απολυει τον οχλον |
Mk. 6,46 | Mk. 6,46 και αποταξαμενος αυτοις απηλθεν εις το ορος προσευξασθαι |
Mk. 6,51 | Mk. 6,51 και ανεβη προς αυτους εις το πλοιον και εκοπασεν ο ανεμος και λιαν εκ περισσου | εν εαυτοις εξισταντο |
Mk. 6,53 | Mk. 6,53 και διαπερασαντες επι την γην ηλθον εις γεννησαρετ και προσωρμισθησαν |
Mk. 6,56 | Mk. 6,56 και οπου αν εισεπορευετο εις κωμας η εις πολεις η εις αγρους εν ταις αγοραις ετιθεσαν τους ασθενουντας και παρεκαλουν αυτον ινα καν του κρασπεδου του ιματιου αυτου αψωνται και οσοι αν ηψαντο αυτου εσωζοντο |
Mk. 7,15 | Mk. 7,15 ουδεν εστιν εξωθεν του ανθρωπου εισπορευομενον εις αυτον ο δυναται κοινωσαι αυτον αλλα τα εκ του ανθρωπου εκπορευομενα εστιν τα κοινουντα τον ανθρωπον 7:16 |
Mk. 7,17 | Mk. 7,17 και οτε εισηλθεν εις οικον απο του οχλου επηρωτων αυτον οι μαθηται αυτου την παραβολην |
Mk. 7,18 | Mk. 7,18 και λεγει αυτοις ουτως και υμεις ασυνετοι εστε ου νοειτε οτι παν το εξωθεν εισπορευομενον εις τον ανθρωπον ου δυναται αυτον κοινωσαι |
Mk. 7,19 | Mk. 7,19 οτι ουκ εισπορευεται αυτου εις την καρδιαν αλλ εις την κοιλιαν και εις τον αφεδρωνα εκπορευεται καθαριζων παντα τα βρωματα |
Mk. 7,24 | Mk. 7,24 εκειθεν δε αναστας απηλθεν εις τα ορια τυρου | και σιδωνος| και εισελθων εις οικιαν ουδενα ηθελεν γνωναι και ουκ | ηδυνασθη | ηδυνηθη | λαθειν |
Mk. 7,30 | Mk. 7,30 και απελθουσα εις τον οικον αυτης ευρεν το παιδιον βεβλημενον επι την κλινην και το δαιμονιον εξεληλυθος |
Mk. 7,31 | Mk. 7,31 και παλιν εξελθων εκ των οριων τυρου ηλθεν δια σιδωνος εις την θαλασσαν της γαλιλαιας ανα μεσον των οριων δεκαπολεως |
Mk. 7,33 | Mk. 7,33 και απολαβομενος αυτον απο του οχλου κατ ιδιαν εβαλεν τους δακτυλους αυτου εις τα ωτα αυτου και πτυσας ηψατο της γλωσσης αυτου |
Mk. 7,34 | Mk. 7,34 και αναβλεψας εις τον ουρανον εστεναξεν και λεγει αυτω εφφαθα ο εστιν διανοιχθητι |
Mk. 8,3 | Mk. 8,3 και εαν απολυσω αυτους νηστεις εις οικον αυτων εκλυθησονται εν τη οδω και τινες αυτων απο μακροθεν | εισιν | ηκασιν | |
Mk. 8,10 | Mk. 8,10 και ευθυς εμβας εις το πλοιον μετα των μαθητων αυτου ηλθεν εις τα μερη δαλμανουθα |
Mk. 8,13 | Mk. 8,13 και αφεις αυτους παλιν εμβας απηλθεν εις το περαν |
Mk. 8,19 | Mk. 8,19 οτε τους πεντε αρτους εκλασα εις τους πεντακισχιλιους ποσους κοφινους κλασματων πληρεις ηρατε λεγουσιν αυτω δωδεκα |
Mk. 8,20 | Mk. 8,20 οτε τους επτα εις τους τετρακισχιλιους ποσων σπυριδων πληρωματα κλασματων ηρατε και λεγουσιν | αυτω | αυτω | επτα |
Mk. 8,22 | Mk. 8,22 και ερχονται εις βηθσαιδαν και φερουσιν αυτω τυφλον και παρακαλουσιν αυτον ινα αυτου αψηται |
Mk. 8,23 | Mk. 8,23 και επιλαβομενος της χειρος του τυφλου εξηνεγκεν αυτον εξω της κωμης και πτυσας εις τα ομματα αυτου επιθεις τας χειρας αυτω επηρωτα αυτον ει τι βλεπεις |
Mk. 8,26 | Mk. 8,26 και απεστειλεν αυτον εις οικον αυτου λεγων μηδε εις την κωμην εισελθης |
Mk. 8,27 | Mk. 8,27 και εξηλθεν ο ιησους και οι μαθηται αυτου εις τας κωμας καισαρειας της φιλιππου και εν τη οδω επηρωτα τους μαθητας αυτου λεγων αυτοις τινα με λεγουσιν οι ανθρωποι ειναι |
Mk. 9,2 | Mk. 9,2 και μετα ημερας εξ παραλαμβανει ο ιησους τον πετρον και τον ιακωβον και τον | ιωαννην και αναφερει αυτους εις ορος υψηλον κατ ιδιαν μονους και μετεμορφωθη εμπροσθεν αυτων |
Mk. 9,22 | Mk. 9,22 και πολλακις και εις πυρ αυτον εβαλεν και εις υδατα ινα απολεση αυτον αλλ ει τι δυνη βοηθησον ημιν σπλαγχνισθεις εφ ημας |
Mk. 9,25 | Mk. 9,25 ιδων δε ο ιησους οτι επισυντρεχει οχλος επετιμησεν τω πνευματι τω ακαθαρτω λεγων αυτω το αλαλον και κωφον πνευμα εγω επιτασσω σοι εξελθε εξ αυτου και μηκετι εισελθης εις αυτον |
Mk. 9,28 | Mk. 9,28 και εισελθοντος αυτου εις οικον οι μαθηται αυτου κατ ιδιαν επηρωτων αυτον οτι ημεις ουκ ηδυνηθημεν εκβαλειν αυτο |
Mk. 9,31 | Mk. 9,31 εδιδασκεν γαρ τους μαθητας αυτου και ελεγεν | αυτοις | αυτοις | οτι ο υιος του ανθρωπου παραδιδοται εις χειρας ανθρωπων και αποκτενουσιν αυτον και αποκτανθεις μετα τρεις ημερας αναστησεται |
Mk. 9,33 | Mk. 9,33 και ηλθον εις καφαρναουμ και εν τη οικια γενομενος επηρωτα αυτους τι εν τη οδω διελογιζεσθε |
Mk. 9,42 | Mk. 9,42 και ος αν σκανδαλιση ενα των μικρων τουτων των πιστευοντων εις εμε | καλον εστιν αυτω μαλλον ει περικειται μυλος ονικος περι τον τραχηλον αυτου και βεβληται εις την θαλασσαν |
Mk. 9,43 | Mk. 9,43 και εαν | σκανδαλιση | σκανδαλιζη | σε η χειρ σου αποκοψον αυτην καλον εστιν σε κυλλον εισελθειν εις την ζωην η τας δυο χειρας εχοντα απελθειν εις την γεενναν εις το πυρ το ασβεστον 9:44 |
Mk. 9,45 | Mk. 9,45 και εαν ο πους σου σκανδαλιζη σε αποκοψον αυτον καλον εστιν σε εισελθειν εις την ζωην χωλον η τους δυο ποδας εχοντα βληθηναι εις την γεενναν 9:46 |
Mk. 9,47 | Mk. 9,47 και εαν ο οφθαλμος σου σκανδαλιζη σε εκβαλε αυτον καλον σε εστιν μονοφθαλμον εισελθειν εις την βασιλειαν του θεου η δυο οφθαλμους εχοντα βληθηναι εις την | γεενναν |
Mk. 10,1 | Mk. 10,1 και εκειθεν αναστας ερχεται εις τα ορια της ιουδαιας | και | και | περαν του ιορδανου και συμπορευονται παλιν οχλοι προς αυτον και ως ειωθει παλιν εδιδασκεν αυτους |
Mk. 10,8 | Mk. 10,8 και εσονται οι δυο εις σαρκα μιαν ωστε ουκετι εισιν δυο αλλα μια σαρξ |
Mk. 10,10 | Mk. 10,10 και εις την οικιαν παλιν οι μαθηται περι τουτου επηρωτων αυτον |
Mk. 10,15 | Mk. 10,15 αμην λεγω υμιν ος αν μη δεξηται την βασιλειαν του θεου ως παιδιον ου μη εισελθη εις αυτην |
Mk. 10,17 | Mk. 10,17 και εκπορευομενου αυτου εις οδον προσδραμων εις και γονυπετησας αυτον επηρωτα αυτον διδασκαλε αγαθε τι ποιησω ινα ζωην αιωνιον κληρονομησω |
Mk. 10,23 | Mk. 10,23 και περιβλεψαμενος ο ιησους λεγει τοις μαθηταις αυτου πως δυσκολως οι τα χρηματα εχοντες εις την βασιλειαν του θεου εισελευσονται |
Mk. 10,24 | Mk. 10,24 οι δε μαθηται εθαμβουντο επι τοις λογοις αυτου ο δε ιησους παλιν αποκριθεις λεγει αυτοις τεκνα πως δυσκολον εστιν εις την βασιλειαν του θεου εισελθειν |
Mk. 10,25 | Mk. 10,25 ευκοπωτερον εστιν καμηλον δια | τρυμαλιας | της τρυμαλιας της | ραφιδος διελθειν η πλουσιον εις την βασιλειαν του θεου εισελθειν |
Mk. 10,32 | Mk. 10,32 ησαν δε εν τη οδω αναβαινοντες εις ιεροσολυμα και ην προαγων αυτους ο ιησους και εθαμβουντο οι δε ακολουθουντες εφοβουντο και παραλαβων παλιν τους δωδεκα ηρξατο αυτοις λεγειν τα μελλοντα αυτω συμβαινειν |
Mk. 10,33 | Mk. 10,33 οτι ιδου αναβαινομεν εις ιεροσολυμα και ο υιος του ανθρωπου παραδοθησεται τοις αρχιερευσιν και τοις γραμματευσιν και κατακρινουσιν αυτον θανατω και παραδωσουσιν αυτον τοις εθνεσιν |
Mk. 10,46 | Mk. 10,46 και ερχονται εις ιεριχω και εκπορευομενου αυτου απο ιεριχω και των μαθητων αυτου και οχλου ικανου ο υιος τιμαιου βαρτιμαιος τυφλος προσαιτης εκαθητο παρα την οδον |
Mk. 11,1 | Mk. 11,1 και οτε εγγιζουσιν εις ιεροσολυμα εις βηθφαγη και βηθανιαν προς το ορος των ελαιων αποστελλει δυο των μαθητων αυτου |
Mk. 11,2 | Mk. 11,2 και λεγει αυτοις υπαγετε εις την κωμην την κατεναντι υμων και ευθυς εισπορευομενοι εις αυτην ευρησετε πωλον δεδεμενον εφ ον ουδεις ουπω ανθρωπων εκαθισεν λυσατε αυτον και φερετε |
Mk. 11,8 | Mk. 11,8 και πολλοι τα ιματια αυτων εστρωσαν εις την οδον αλλοι δε στιβαδας κοψαντες εκ των αγρων |
Mk. 11,11 | Mk. 11,11 και εισηλθεν εις ιεροσολυμα εις το ιερον και περιβλεψαμενος παντα | οψε | οψιας | ηδη ουσης της ωρας εξηλθεν εις βηθανιαν μετα των δωδεκα |
Mk. 11,14 | Mk. 11,14 και αποκριθεις ειπεν αυτη μηκετι εις τον αιωνα εκ σου μηδεις καρπον φαγοι και ηκουον οι μαθηται αυτου |
Mk. 11,15 | Mk. 11,15 και ερχονται εις ιεροσολυμα και εισελθων εις το ιερον ηρξατο εκβαλλειν τους πωλουντας και τους αγοραζοντας εν τω ιερω και τας τραπεζας των κολλυβιστων και τας καθεδρας των πωλουντων τας περιστερας κατεστρεψεν |
Mk. 11,23 | Mk. 11,23 αμην λεγω υμιν οτι ος αν ειπη τω ορει τουτω αρθητι και βληθητι εις την θαλασσαν και μη διακριθη εν τη καρδια αυτου αλλα πιστευη οτι ο λαλει γινεται εσται αυτω |
Mk. 11,27 | Mk. 11,27 και ερχονται παλιν εις ιεροσολυμα και εν τω ιερω περιπατουντος αυτου ερχονται προς αυτον οι αρχιερεις και οι γραμματεις και οι πρεσβυτεροι |
Mk. 12,10 | Mk. 12,10 ουδε την γραφην ταυτην ανεγνωτε λιθον ον απεδοκιμασαν οι οικοδομουντες ουτος εγενηθη εις κεφαλην γωνιας |
Mk. 12,14 | Mk. 12,14 και ελθοντες λεγουσιν αυτω διδασκαλε οιδαμεν οτι αληθης ει και ου μελει σοι περι ουδενος ου γαρ βλεπεις εις προσωπον ανθρωπων αλλ επ αληθειας την οδον του θεου διδασκεις εξεστιν δουναι κηνσον καισαρι η ου |
Mk. 12,41 | Mk. 12,41 και καθισας κατεναντι του γαζοφυλακιου εθεωρει πως ο οχλος βαλλει χαλκον εις το γαζοφυλακιον και πολλοι πλουσιοι εβαλλον πολλα |
Mk. 12,43 | Mk. 12,43 και προσκαλεσαμενος τους μαθητας αυτου ειπεν αυτοις αμην λεγω υμιν οτι η χηρα αυτη η πτωχη πλειον παντων εβαλεν των βαλλοντων εις το γαζοφυλακιον |
Mk. 13,3 | Mk. 13,3 και καθημενου αυτου εις το ορος των ελαιων κατεναντι του ιερου επηρωτα αυτον κατ ιδιαν πετρος και ιακωβος και ιωαννης και ανδρεας |
Mk. 13,9 | Mk. 13,9 βλεπετε δε υμεις εαυτους παραδωσουσιν υμας εις συνεδρια και εις συναγωγας δαρησεσθε και επι ηγεμονων και βασιλεων σταθησεσθε ενεκεν εμου εις μαρτυριον αυτοις |
Mk. 13,10 | Mk. 13,10 και εις παντα τα εθνη πρωτον δει κηρυχθηναι το ευαγγελιον |
Mk. 13,12 | Mk. 13,12 και παραδωσει αδελφος αδελφον εις θανατον και πατηρ τεκνον και επαναστησονται τεκνα επι γονεις και θανατωσουσιν αυτους |
Mk. 13,13 | Mk. 13,13 και εσεσθε μισουμενοι υπο παντων δια το ονομα μου ο δε υπομεινας εις τελος ουτος σωθησεται |
Mk. 13,14 | Mk. 13,14 οταν δε ιδητε το βδελυγμα της ερημωσεως εστηκοτα οπου ου δει ο αναγινωσκων νοειτω τοτε οι εν τη ιουδαια φευγετωσαν εις τα ορη |
Mk. 13,16 | Mk. 13,16 και ο εις τον αγρον μη επιστρεψατω εις τα οπισω αραι το ιματιον αυτου |
Mk. 14,4 | Mk. 14,4 ησαν δε τινες αγανακτουντες προς εαυτους εις τι η απωλεια αυτη του μυρου γεγονεν |
Mk. 14,8 | Mk. 14,8 ο εσχεν εποιησεν προελαβεν μυρισαι το σωμα μου εις τον ενταφιασμον |
Mk. 14,9 | Mk. 14,9 αμην δε λεγω υμιν οπου εαν κηρυχθη το ευαγγελιον εις ολον τον κοσμον και ο εποιησεν αυτη λαληθησεται εις μνημοσυνον αυτης |
Mk. 14,13 | Mk. 14,13 και αποστελλει δυο των μαθητων αυτου και λεγει αυτοις υπαγετε εις την πολιν και απαντησει υμιν ανθρωπος κεραμιον υδατος βασταζων ακολουθησατε αυτω |
Mk. 14,16 | Mk. 14,16 και εξηλθον οι μαθηται και ηλθον εις την πολιν και ευρον καθως ειπεν αυτοις και ητοιμασαν το πασχα |
Mk. 14,20 | Mk. 14,20 ο δε ειπεν αυτοις εις των δωδεκα ο εμβαπτομενος μετ εμου εις το | εν| τρυβλιον |
Mk. 14,26 | Mk. 14,26 και υμνησαντες εξηλθον εις το ορος των ελαιων |
Mk. 14,28 | Mk. 14,28 αλλα μετα το εγερθηναι με προαξω υμας εις την γαλιλαιαν |
Mk. 14,32 | Mk. 14,32 και ερχονται εις χωριον ου το ονομα γεθσημανι και λεγει τοις μαθηταις αυτου καθισατε ωδε εως προσευξωμαι |
Mk. 14,38 | Mk. 14,38 γρηγορειτε και προσευχεσθε ινα μη ελθητε εις πειρασμον το μεν πνευμα προθυμον η δε σαρξ ασθενης |
Mk. 14,41 | Mk. 14,41 και ερχεται το τριτον και λεγει αυτοις καθευδετε | το | το | λοιπον και αναπαυεσθε απεχει ηλθεν η ωρα ιδου παραδιδοται ο υιος του ανθρωπου εις τας χειρας των αμαρτωλων |
Mk. 14,54 | Mk. 14,54 και ο πετρος απο μακροθεν ηκολουθησεν αυτω εως εσω εις την αυλην του αρχιερεως και ην συγκαθημενος μετα των υπηρετων και θερμαινομενος προς το φως |
Mk. 14,55 | Mk. 14,55 οι δε αρχιερεις και ολον το συνεδριον εζητουν κατα του ιησου μαρτυριαν εις το θανατωσαι αυτον και ουχ ηυρισκον |
Mk. 14,60 | Mk. 14,60 και αναστας ο αρχιερευς εις μεσον επηρωτησεν τον ιησουν λεγων ουκ αποκρινη ουδεν τι ουτοι σου καταμαρτυρουσιν |
Mk. 14,68 | Mk. 14,68 ο δε ηρνησατο λεγων ουτε οιδα ουτε επισταμαι συ τι λεγεις και εξηλθεν εξω εις το προαυλιον και αλεκτωρ εφωνησεν | |
Mk. 15,34 | Mk. 15,34 και τη ενατη ωρα εβοησεν ο ιησους φωνη μεγαλη ελωι ελωι | λαμα | λεμα | σαβαχθανι ο εστιν μεθερμηνευομενον ο θεος μου | ο θεος μου | ο θεος μου | εις τι εγκατελιπες με |
Mk. 15,38 | Mk. 15,38 και το καταπετασμα του ναου εσχισθη εις δυο απ ανωθεν εως κατω |
Mk. 15,41 | Mk. 15,41 αι οτε ην εν τη γαλιλαια ηκολουθουν αυτω και διηκονουν αυτω και αλλαι πολλαι αι συναναβασαι αυτω εις ιεροσολυμα |
Mk. 16,5 | Mk. 16,5 και εισελθουσαι εις το μνημειον ειδον νεανισκον καθημενον εν τοις δεξιοις περιβεβλημενον στολην λευκην και εξεθαμβηθησαν |
Mk. 16,7 | Mk. 16,7 αλλα υπαγετε ειπατε τοις μαθηταις αυτου και τω πετρω οτι προαγει υμας εις την γαλιλαιαν εκει αυτον οψεσθε καθως ειπεν υμιν |
Mk. 16,12 | Mk. 16,12 μετα δε ταυτα δυσιν εξ αυτων περιπατουσιν εφανερωθη εν ετερα μορφη πορευομενοις εις αγρον |
Mk. 16,15 | Mk. 16,15 και ειπεν αυτοις πορευθεντες εις τον κοσμον απαντα κηρυξατε το ευαγγελιον παση τη κτισει |
Mk. 16,19 | Mk. 16,19 ο μεν ουν κυριος | ιησους | ιησους | μετα το λαλησαι αυτοις ανελημφθη εις τον ουρανον και εκαθισεν εκ δεξιων του θεου |
Lk. 1,9 | Lk. 1,9 κατα το εθος της ιερατειας ελαχεν του θυμιασαι εισελθων εις τον ναον του κυριου |
Lk. 1,20 | Lk. 1,20 και ιδου εση σιωπων και μη δυναμενος λαλησαι αχρι ης ημερας γενηται ταυτα ανθ ων ουκ επιστευσας τοις λογοις μου οιτινες πληρωθησονται εις τον καιρον αυτων |
Lk. 1,23 | Lk. 1,23 και εγενετο ως επλησθησαν αι ημεραι της λειτουργιας αυτου απηλθεν εις τον οικον αυτου |
Lk. 1,26 | Lk. 1,26 εν δε τω μηνι τω εκτω απεσταλη ο αγγελος γαβριηλ απο του θεου εις πολιν της γαλιλαιας η ονομα ναζαρεθ |
Lk. 1,33 | Lk. 1,33 και βασιλευσει επι τον οικον ιακωβ εις τους αιωνας και της βασιλειας αυτου ουκ εσται τελος |
Lk. 1,39 | Lk. 1,39 αναστασα δε μαριαμ εν ταις ημεραις ταυταις επορευθη εις την ορεινην μετα σπουδης εις πολιν ιουδα |
Lk. 1,40 | Lk. 1,40 και εισηλθεν εις τον οικον ζαχαριου και ησπασατο την ελισαβετ |
Lk. 1,44 | Lk. 1,44 ιδου γαρ ως εγενετο η φωνη του ασπασμου σου εις τα ωτα μου εσκιρτησεν εν αγαλλιασει το βρεφος εν τη κοιλια μου |
Lk. 1,50 | Lk. 1,50 και το ελεος αυτου εις γενεας και γενεας τοις φοβουμενοις αυτον |
Lk. 1,55 | Lk. 1,55 καθως ελαλησεν προς τους πατερας ημων τω αβρααμ και τω σπερματι αυτου εις τον αιωνα |
Lk. 1,56 | Lk. 1,56 εμεινεν δε μαριαμ συν αυτη ως μηνας τρεις και υπεστρεψεν εις τον οικον αυτης |
Lk. 1,79 | Lk. 1,79 επιφαναι τοις εν σκοτει και σκια θανατου καθημενοις του κατευθυναι τους ποδας ημων εις οδον ειρηνης |
Lk. 2,3 | Lk. 2,3 και επορευοντο παντες απογραφεσθαι εκαστος εις την εαυτου πολιν |
Lk. 2,4 | Lk. 2,4 ανεβη δε και ιωσηφ απο της γαλιλαιας εκ πολεως ναζαρεθ εις την ιουδαιαν εις πολιν δαυιδ ητις καλειται βηθλεεμ δια το ειναι αυτον εξ οικου και πατριας δαυιδ |
Lk. 2,15 | Lk. 2,15 και εγενετο ως απηλθον απ αυτων εις τον ουρανον οι αγγελοι οι ποιμενες ελαλουν προς αλληλους διελθωμεν δη εως βηθλεεμ και ιδωμεν το ρημα τουτο το γεγονος ο ο κυριος εγνωρισεν ημιν |
Lk. 2,22 | Lk. 2,22 και οτε επλησθησαν αι ημεραι του καθαρισμου αυτων κατα τον νομον μωυσεως ανηγαγον αυτον εις ιεροσολυμα παραστησαι τω κυριω |
Lk. 2,27 | Lk. 2,27 και ηλθεν εν τω πνευματι εις το ιερον και εν τω εισαγαγειν τους γονεις το παιδιον ιησουν του ποιησαι αυτους κατα το ειθισμενον του νομου περι αυτου |
Lk. 2,28 | Lk. 2,28 και αυτος εδεξατο αυτο εις τας αγκαλας και ευλογησεν τον θεον και ειπεν |
Lk. 2,32 | Lk. 2,32 φως εις αποκαλυψιν εθνων και δοξαν λαου σου ισραηλ |
Lk. 2,34 | Lk. 2,34 και ευλογησεν αυτους συμεων και ειπεν προς μαριαμ την μητερα αυτου ιδου ουτος κειται εις πτωσιν και αναστασιν πολλων εν τω ισραηλ και εις σημειον αντιλεγομενον |
Lk. 2,39 | Lk. 2,39 και ως ετελεσαν παντα τα κατα τον νομον κυριου επεστρεψαν εις την γαλιλαιαν εις πολιν εαυτων ναζαρεθ |
Lk. 2,41 | Lk. 2,41 και επορευοντο οι γονεις αυτου κατ ετος εις ιερουσαλημ τη εορτη του πασχα |
Lk. 2,45 | Lk. 2,45 και μη ευροντες υπεστρεψαν εις ιερουσαλημ αναζητουντες αυτον |
Lk. 2,51 | Lk. 2,51 και κατεβη μετ αυτων και ηλθεν εις ναζαρεθ και ην υποτασσομενος αυτοις και η μητηρ αυτου διετηρει παντα τα ρηματα εν τη καρδια αυτης |
Lk. 3,3 | Lk. 3,3 και ηλθεν εις πασαν την | περιχωρον του ιορδανου κηρυσσων βαπτισμα μετανοιας εις αφεσιν αμαρτιων |
Lk. 3,5 | Lk. 3,5 πασα φαραγξ πληρωθησεται και παν ορος και βουνος ταπεινωθησεται και εσται τα σκολια εις | ευθειας | ευθειαν | και αι τραχειαι εις οδους λειας |
Lk. 3,9 | Lk. 3,9 ηδη δε και η αξινη προς την ριζαν των δενδρων κειται παν ουν δενδρον μη ποιουν καρπον | καλον | καλον | εκκοπτεται και εις πυρ βαλλεται |
Lk. 3,17 | Lk. 3,17 ου το πτυον εν τη χειρι αυτου διακαθαραι την αλωνα αυτου και συναγαγειν τον σιτον εις την αποθηκην αυτου το δε αχυρον κατακαυσει πυρι ασβεστω |
Lk. 4,9 | Lk. 4,9 ηγαγεν δε αυτον εις ιερουσαλημ και εστησεν επι το πτερυγιον του ιερου και ειπεν | αυτω | αυτω | ει υιος ει του θεου βαλε σεαυτον εντευθεν κατω |
Lk. 4,14 | Lk. 4,14 και υπεστρεψεν ο ιησους εν τη δυναμει του πνευματος εις την γαλιλαιαν και φημη εξηλθεν καθ ολης της περιχωρου περι αυτου |
Lk. 4,16 | Lk. 4,16 και ηλθεν εις ναζαρα ου ην τεθραμμενος και εισηλθεν κατα το ειωθος αυτω εν τη ημερα των σαββατων εις την συναγωγην και ανεστη αναγνωναι |
Lk. 4,23 | Lk. 4,23 και ειπεν προς αυτους παντως ερειτε μοι την παραβολην ταυτην ιατρε θεραπευσον σεαυτον οσα ηκουσαμεν γενομενα εις την καφαρναουμ ποιησον και ωδε εν τη πατριδι σου |
Lk. 4,26 | Lk. 4,26 και προς ουδεμιαν αυτων επεμφθη ηλιας ει μη εις σαρεπτα της σιδωνιας προς γυναικα χηραν |
Lk. 4,31 | Lk. 4,31 και κατηλθεν εις καφαρναουμ πολιν της γαλιλαιας και ην διδασκων αυτους εν τοις σαββασιν |
Lk. 4,35 | Lk. 4,35 και επετιμησεν αυτω ο ιησους λεγων φιμωθητι και εξελθε απ αυτου και ριψαν αυτον το δαιμονιον εις το μεσον εξηλθεν απ αυτου μηδεν βλαψαν αυτον |
Lk. 4,37 | Lk. 4,37 και εξεπορευετο ηχος περι αυτου εις παντα τοπον της περιχωρου |
Lk. 4,38 | Lk. 4,38 αναστας δε απο της συναγωγης εισηλθεν εις την οικιαν σιμωνος πενθερα δε του σιμωνος ην συνεχομενη πυρετω μεγαλω και ηρωτησαν αυτον περι αυτης |
Lk. 4,42 | Lk. 4,42 γενομενης δε ημερας εξελθων επορευθη εις ερημον τοπον και οι οχλοι επεζητουν αυτον και ηλθον εως αυτου και κατειχον αυτον του μη πορευεσθαι απ αυτων |
Lk. 4,44 | Lk. 4,44 και ην κηρυσσων εις τας συναγωγας της ιουδαιας |
Lk. 5,3 | Lk. 5,3 εμβας δε εις εν των πλοιων ο ην σιμωνος ηρωτησεν αυτον απο της γης επαναγαγειν ολιγον καθισας δε εκ του πλοιου εδιδασκεν τους οχλους |
Lk. 5,4 | Lk. 5,4 ως δε επαυσατο λαλων ειπεν προς τον σιμωνα επαναγαγε εις το βαθος και χαλασατε τα δικτυα υμων εις αγραν |
Lk. 5,14 | Lk. 5,14 και αυτος παρηγγειλεν αυτω μηδενι ειπειν αλλα απελθων δειξον σεαυτον τω ιερει και προσενεγκε περι του καθαρισμου σου καθως προσεταξεν μωυσης εις μαρτυριον αυτοις |
Lk. 5,17 | Lk. 5,17 και εγενετο εν μια των ημερων και αυτος ην διδασκων και ησαν καθημενοι φαρισαιοι και νομοδιδασκαλοι οι ησαν εληλυθοτες εκ πασης κωμης της γαλιλαιας και ιουδαιας και ιερουσαλημ και δυναμις κυριου ην εις το ιασθαι αυτον |
Lk. 5,19 | Lk. 5,19 και μη ευροντες ποιας εισενεγκωσιν αυτον δια τον οχλον αναβαντες επι το δωμα δια των κεραμων καθηκαν αυτον συν τω κλινιδιω εις το μεσον εμπροσθεν του ιησου |
Lk. 5,24 | Lk. 5,24 ινα δε ειδητε οτι ο υιος του ανθρωπου εξουσιαν εχει επι της γης αφιεναι αμαρτιας ειπεν τω παραλελυμενω σοι λεγω εγειρε και αρας το κλινιδιον σου πορευου εις τον οικον σου |
Lk. 5,25 | Lk. 5,25 και παραχρημα αναστας ενωπιον αυτων αρας εφ ο κατεκειτο απηλθεν εις τον οικον αυτου δοξαζων τον θεον |
Lk. 5,32 | Lk. 5,32 ουκ εληλυθα καλεσαι δικαιους αλλα αμαρτωλους εις μετανοιαν |
Lk. 5,37 | Lk. 5,37 και ουδεις βαλλει οινον νεον εις ασκους παλαιους ει δε μη γε ρηξει ο οινος ο νεος τους ασκους και αυτος εκχυθησεται και οι ασκοι απολουνται |
Lk. 5,38 | Lk. 5,38 αλλα οινον νεον εις ασκους καινους βλητεον |
Lk. 6,4 | Lk. 6,4 ως εισηλθεν εις τον οικον του θεου και τους αρτους της προθεσεως λαβων εφαγεν και εδωκεν τοις μετ αυτου ους ουκ εξεστιν φαγειν ει μη μονους τους ιερεις |
Lk. 6,6 | Lk. 6,6 εγενετο δε εν ετερω σαββατω εισελθειν αυτον εις την συναγωγην και διδασκειν και ην ανθρωπος εκει και η χειρ αυτου η δεξια ην ξηρα |
Lk. 6,8 | Lk. 6,8 αυτος δε ηδει τους διαλογισμους αυτων ειπεν δε τω ανδρι τω ξηραν εχοντι την χειρα εγειρε και στηθι εις το μεσον και αναστας εστη |
Lk. 6,12 | Lk. 6,12 εγενετο δε εν ταις ημεραις ταυταις εξελθειν αυτον εις το ορος προσευξασθαι και ην διανυκτερευων εν τη προσευχη του θεου |
Lk. 6,20 | Lk. 6,20 και αυτος επαρας τους οφθαλμους αυτου εις τους μαθητας αυτου ελεγεν μακαριοι οι πτωχοι οτι υμετερα εστιν η βασιλεια του θεου |
Lk. 6,38 | Lk. 6,38 διδοτε και δοθησεται υμιν μετρον καλον πεπιεσμενον σεσαλευμενον υπερεκχυννομενον δωσουσιν εις τον κολπον υμων ω γαρ μετρω μετρειτε αντιμετρηθησεται υμιν |
Lk. 6,39 | Lk. 6,39 ειπεν δε και παραβολην αυτοις μητι δυναται τυφλος τυφλον οδηγειν ουχι αμφοτεροι εις βοθυνον εμπεσουνται |
Lk. 7,1 | Lk. 7,1 επειδη επληρωσεν παντα τα ρηματα αυτου εις τας ακοας του λαου εισηλθεν εις καφαρναουμ |
Lk. 7,10 | Lk. 7,10 και υποστρεψαντες εις τον οικον οι πεμφθεντες ευρον τον δουλον υγιαινοντα |
Lk. 7,11 | Lk. 7,11 και εγενετο εν τω εξης επορευθη εις πολιν καλουμενην ναιν και συνεπορευοντο αυτω οι μαθηται αυτου και οχλος πολυς |
Lk. 7,24 | Lk. 7,24 απελθοντων δε των αγγελων ιωαννου ηρξατο λεγειν προς τους οχλους περι ιωαννου τι εξηλθατε εις την ερημον θεασασθαι καλαμον υπο ανεμου σαλευομενον |
Lk. 7,30 | Lk. 7,30 οι δε φαρισαιοι και οι νομικοι την βουλην του θεου ηθετησαν εις εαυτους μη βαπτισθεντες υπ αυτου |
Lk. 7,36 | Lk. 7,36 ηρωτα δε τις αυτον των φαρισαιων ινα φαγη μετ αυτου και εισελθων εις τον οικον του φαρισαιου κατεκλιθη |
Lk. 7,44 | Lk. 7,44 και στραφεις προς την γυναικα τω σιμωνι εφη βλεπεις ταυτην την γυναικα εισηλθον σου εις την οικιαν υδωρ μοι επι ποδας ουκ εδωκας αυτη δε τοις δακρυσιν εβρεξεν μου τους ποδας και ταις θριξιν αυτης εξεμαξεν |
Lk. 7,50 | Lk. 7,50 ειπεν δε προς την γυναικα η πιστις σου σεσωκεν σε πορευου εις ειρηνην |
Lk. 8,8 | Lk. 8,8 και ετερον επεσεν εις την γην την αγαθην και φυεν εποιησεν καρπον εκατονταπλασιονα ταυτα λεγων εφωνει ο εχων ωτα ακουειν ακουετω |
Lk. 8,14 | Lk. 8,14 το δε εις τας ακανθας πεσον ουτοι εισιν οι ακουσαντες και υπο μεριμνων και πλουτου και ηδονων του βιου πορευομενοι συμπνιγονται και ου τελεσφορουσιν |
Lk. 8,17 | Lk. 8,17 ου γαρ εστιν κρυπτον ο ου φανερον γενησεται ουδε αποκρυφον ο ου μη γνωσθη και εις φανερον ελθη |
Lk. 8,22 | Lk. 8,22 εγενετο δε εν μια των ημερων και αυτος ενεβη εις πλοιον και οι μαθηται αυτου και ειπεν προς αυτους διελθωμεν εις το περαν της λιμνης και ανηχθησαν |
Lk. 8,23 | Lk. 8,23 πλεοντων δε αυτων αφυπνωσεν και κατεβη λαιλαψ ανεμου εις την λιμνην και συνεπληρουντο και εκινδυνευον |
Lk. 8,26 | Lk. 8,26 και κατεπλευσαν εις την χωραν των γερασηνων ητις εστιν αντιπερα της γαλιλαιας |
Lk. 8,29 | Lk. 8,29 | παρηγγελλεν | παρηγγειλεν | γαρ τω πνευματι τω ακαθαρτω εξελθειν απο του ανθρωπου πολλοις γαρ χρονοις συνηρπακει αυτον και εδεσμευετο αλυσεσιν και πεδαις φυλασσομενος και διαρρησσων τα δεσμα ηλαυνετο | απο | υπο | του δαιμονιου εις τας ερημους |
Lk. 8,30 | Lk. 8,30 επηρωτησεν δε αυτον ο ιησους τι σοι ονομα εστιν ο δε ειπεν λεγιων οτι εισηλθεν δαιμονια πολλα εις αυτον |
Lk. 8,31 | Lk. 8,31 και παρεκαλουν αυτον ινα μη επιταξη αυτοις εις την αβυσσον απελθειν |
Lk. 8,32 | Lk. 8,32 ην δε εκει αγελη χοιρων ικανων βοσκομενη εν τω ορει και παρεκαλεσαν αυτον ινα επιτρεψη αυτοις εις εκεινους εισελθειν και επετρεψεν αυτοις |
Lk. 8,33 | Lk. 8,33 εξελθοντα δε τα δαιμονια απο του ανθρωπου εισηλθον εις τους χοιρους και ωρμησεν η αγελη κατα του κρημνου εις την λιμνην και απεπνιγη |
Lk. 8,34 | Lk. 8,34 ιδοντες δε οι βοσκοντες το γεγονος εφυγον και απηγγειλαν εις την πολιν και εις τους αγρους |
Lk. 8,37 | Lk. 8,37 και ηρωτησεν αυτον απαν το πληθος της περιχωρου των γερασηνων απελθειν απ αυτων οτι φοβω μεγαλω συνειχοντο αυτος δε εμβας εις πλοιον υπεστρεψεν |
Lk. 8,39 | Lk. 8,39 υποστρεφε εις τον οικον σου και διηγου οσα σοι εποιησεν ο θεος και απηλθεν καθ ολην την πολιν κηρυσσων οσα εποιησεν αυτω ο ιησους |
Lk. 8,41 | Lk. 8,41 και ιδου ηλθεν ανηρ ω ονομα ιαιρος και ουτος αρχων της συναγωγης υπηρχεν και πεσων παρα τους ποδας του | ιησου παρεκαλει αυτον εισελθειν εις τον οικον αυτου |
Lk. 8,48 | Lk. 8,48 ο δε ειπεν αυτη θυγατηρ η πιστις σου σεσωκεν σε πορευου εις ειρηνην |
Lk. 8,51 | Lk. 8,51 ελθων δε εις την οικιαν ουκ αφηκεν εισελθειν τινα συν αυτω ει μη πετρον και ιωαννην και ιακωβον και τον πατερα της παιδος και την μητερα |
Lk. 9,3 | Lk. 9,3 και ειπεν προς αυτους μηδεν αιρετε εις την οδον μητε ραβδον μητε πηραν μητε αρτον μητε αργυριον μητε ανα | δυο χιτωνας εχειν |
Lk. 9,4 | Lk. 9,4 και εις ην αν οικιαν εισελθητε εκει μενετε και εκειθεν εξερχεσθε |
Lk. 9,5 | Lk. 9,5 και οσοι αν μη δεχωνται υμας εξερχομενοι απο της πολεως εκεινης τον κονιορτον απο των ποδων υμων αποτινασσετε εις μαρτυριον επ αυτους |
Lk. 9,10 | Lk. 9,10 και υποστρεψαντες οι αποστολοι διηγησαντο αυτω οσα εποιησαν και παραλαβων αυτους υπεχωρησεν κατ ιδιαν εις πολιν καλουμενην βηθσαιδα |
Lk. 9,12 | Lk. 9,12 η δε ημερα ηρξατο κλινειν προσελθοντες δε οι δωδεκα ειπαν αυτω απολυσον τον οχλον ινα πορευθεντες εις τας κυκλω κωμας και αγρους καταλυσωσιν και ευρωσιν επισιτισμον οτι ωδε εν ερημω τοπω εσμεν |
Lk. 9,13 | Lk. 9,13 ειπεν δε προς αυτους δοτε αυτοις | φαγειν υμεις | υμεις φαγειν | οι δε ειπαν ουκ εισιν ημιν πλειον η αρτοι πεντε και ιχθυες δυο ει μητι πορευθεντες ημεις αγορασωμεν εις παντα τον λαον τουτον βρωματα |
Lk. 9,16 | Lk. 9,16 λαβων δε τους πεντε αρτους και τους δυο ιχθυας αναβλεψας εις τον ουρανον ευλογησεν αυτους και κατεκλασεν και εδιδου τοις μαθηταις παραθειναι τω οχλω |
Lk. 9,28 | Lk. 9,28 εγενετο δε μετα τους λογους τουτους ωσει ημεραι οκτω και | παραλαβων πετρον και ιωαννην και ιακωβον ανεβη εις το ορος προσευξασθαι |
Lk. 9,34 | Lk. 9,34 ταυτα δε αυτου λεγοντος εγενετο νεφελη και επεσκιαζεν αυτους εφοβηθησαν δε εν τω εισελθειν αυτους εις την νεφελην |
Lk. 9,44 | Lk. 9,44 θεσθε υμεις εις τα ωτα υμων τους λογους τουτους ο γαρ υιος του ανθρωπου μελλει παραδιδοσθαι εις χειρας ανθρωπων |
Lk. 9,51 | Lk. 9,51 εγενετο δε εν τω συμπληρουσθαι τας ημερας της αναλημψεως αυτου και αυτος το προσωπον εστηρισεν του πορευεσθαι εις ιερουσαλημ |
Lk. 9,52 | Lk. 9,52 και απεστειλεν αγγελους προ προσωπου αυτου και πορευθεντες εισηλθον εις κωμην σαμαριτων ως ετοιμασαι αυτω |
Lk. 9,53 | Lk. 9,53 και ουκ εδεξαντο αυτον οτι το προσωπον αυτου ην πορευομενον εις ιερουσαλημ |
Lk. 9,56 | Lk. 9,56 και επορευθησαν εις ετεραν κωμην |
Lk. 9,61 | Lk. 9,61 ειπεν δε και ετερος ακολουθησω σοι κυριε πρωτον δε επιτρεψον μοι αποταξασθαι τοις εις τον οικον μου |
Lk. 9,62 | Lk. 9,62 ειπεν δε προς αυτον ο ιησους ουδεις επιβαλων την χειρα επ αροτρον και βλεπων εις τα οπισω ευθετος εστιν τη βασιλεια του θεου |
Lk. 10,1 | Lk. 10,1 μετα δε ταυτα ανεδειξεν ο κυριος ετερους εβδομηκοντα δυο και απεστειλεν αυτους ανα δυο δυο προ προσωπου αυτου εις πασαν πολιν και τοπον ου ημελλεν αυτος ερχεσθαι |
Lk. 10,2 | Lk. 10,2 ελεγεν δε προς αυτους ο μεν θερισμος πολυς οι δε εργαται ολιγοι δεηθητε ουν του κυριου του θερισμου οπως εργατας εκβαλη εις τον θερισμον αυτου |
Lk. 10,5 | Lk. 10,5 εις ην δ αν εισελθητε οικιαν πρωτον λεγετε ειρηνη τω οικω τουτω |
Lk. 10,7 | Lk. 10,7 εν αυτη δε τη οικια μενετε εσθιοντες και πινοντες τα παρ αυτων αξιος γαρ ο εργατης του μισθου αυτου μη μεταβαινετε εξ οικιας εις οικιαν |
Lk. 10,8 | Lk. 10,8 και εις ην αν πολιν εισερχησθε και δεχωνται υμας εσθιετε τα παρατιθεμενα υμιν |
Lk. 10,10 | Lk. 10,10 εις ην δ αν πολιν εισελθητε και μη δεχωνται υμας εξελθοντες εις τας πλατειας αυτης ειπατε |
Lk. 10,11 | Lk. 10,11 και τον κονιορτον τον κολληθεντα ημιν εκ της πολεως υμων εις τους ποδας απομασσομεθα υμιν πλην τουτο γινωσκετε οτι ηγγικεν η βασιλεια του θεου |
Lk. 10,30 | Lk. 10,30 υπολαβων ο ιησους ειπεν ανθρωπος τις κατεβαινεν απο ιερουσαλημ εις ιεριχω και λησταις περιεπεσεν οι και εκδυσαντες αυτον και πληγας επιθεντες απηλθον αφεντες ημιθανη |
Lk. 10,34 | Lk. 10,34 και προσελθων κατεδησεν τα τραυματα αυτου επιχεων ελαιον και οινον επιβιβασας δε αυτον επι το ιδιον κτηνος ηγαγεν αυτον εις πανδοχειον και επεμεληθη αυτου |
Lk. 10,36 | Lk. 10,36 τις τουτων των τριων πλησιον δοκει σοι γεγονεναι του εμπεσοντος εις τους ληστας |
Lk. 10,38 | Lk. 10,38 εν δε τω πορευεσθαι αυτους αυτος εισηλθεν εις κωμην τινα γυνη δε τις ονοματι μαρθα υπεδεξατο αυτον | εις την οικιαν| |
Lk. 11,4 | Lk. 11,4 και αφες ημιν τας αμαρτιας ημων και γαρ αυτοι αφιομεν παντι οφειλοντι ημιν και μη εισενεγκης ημας εις πειρασμον |
Lk. 11,7 | Lk. 11,7 κακεινος εσωθεν αποκριθεις ειπη μη μοι κοπους παρεχε ηδη η θυρα κεκλεισται και τα παιδια μου μετ εμου εις την κοιτην εισιν ου δυναμαι αναστας δουναι σοι |
Lk. 11,24 | Lk. 11,24 οταν το ακαθαρτον πνευμα εξελθη απο του ανθρωπου διερχεται δι ανυδρων τοπων ζητουν αναπαυσιν και μη ευρισκον τοτε λεγει υποστρεψω εις τον οικον μου οθεν εξηλθον |
Lk. 11,32 | Lk. 11,32 ανδρες νινευιται αναστησονται εν τη κρισει μετα της γενεας ταυτης και κατακρινουσιν αυτην οτι μετενοησαν εις το κηρυγμα ιωνα και ιδου πλειον ιωνα ωδε |
Lk. 11,33 | Lk. 11,33 ουδεις λυχνον αψας εις κρυπτην τιθησιν | ουδε υπο τον μοδιον | ουδε υπο τον μοδιον | αλλ επι την λυχνιαν ινα οι εισπορευομενοι το φως βλεπωσιν |
Lk. 11,49 | Lk. 11,49 δια τουτο και η σοφια του θεου ειπεν αποστελω εις αυτους προφητας και αποστολους και εξ αυτων αποκτενουσιν και διωξουσιν |
Lk. 12,5 | Lk. 12,5 υποδειξω δε υμιν τινα φοβηθητε φοβηθητε τον μετα το αποκτειναι εχοντα εξουσιαν εμβαλειν εις την γεενναν ναι λεγω υμιν τουτον φοβηθητε |
Lk. 12,10 | Lk. 12,10 και πας ος ερει λογον εις τον υιον του ανθρωπου αφεθησεται αυτω τω δε εις το αγιον πνευμα βλασφημησαντι ουκ αφεθησεται |
Lk. 12,19 | Lk. 12,19 και ερω τη ψυχη μου ψυχη εχεις πολλα αγαθα | κειμενα | κειμενα | εις ετη πολλα αναπαυου φαγε | πιε | πιε | ευφραινου |
Lk. 12,21 | Lk. 12,21 | ουτως | ουτως | ο θησαυριζων εαυτω και μη εις θεον | πλουτων | πλουτων | |
Lk. 12,28 | Lk. 12,28 ει δε εν αγρω τον χορτον οντα σημερον και αυριον εις κλιβανον βαλλομενον ο θεος ουτως αμφιεζει ποσω μαλλον υμας ολιγοπιστοι |
Lk. 12,58 | Lk. 12,58 ως γαρ υπαγεις μετα του αντιδικου σου επ αρχοντα εν τη οδω δος εργασιαν απηλλαχθαι | απ | απ | αυτου μηποτε κατασυρη σε προς τον κριτην και ο κριτης σε παραδωσει τω πρακτορι και ο πρακτωρ σε βαλει εις φυλακην |
Lk. 13,9 | Lk. 13,9 καν μεν ποιηση καρπον εις το μελλον ει δε μη γε εκκοψεις αυτην |
Lk. 13,11 | Lk. 13,11 και ιδου γυνη πνευμα εχουσα ασθενειας ετη δεκαοκτω και ην συγκυπτουσα και μη δυναμενη ανακυψαι εις το παντελες |
Lk. 13,19 | Lk. 13,19 ομοια εστιν κοκκω σιναπεως ον λαβων ανθρωπος εβαλεν εις κηπον εαυτου και ηυξησεν και εγενετο εις δενδρον και τα πετεινα του ουρανου κατεσκηνωσεν εν τοις κλαδοις αυτου |
Lk. 13,21 | Lk. 13,21 ομοια εστιν ζυμη ην λαβουσα γυνη | εκρυψεν | ενεκρυψεν | εις αλευρου σατα τρια εως ου εζυμωθη ολον |
Lk. 13,22 | Lk. 13,22 και διεπορευετο κατα πολεις και κωμας διδασκων και πορειαν ποιουμενος εις ιεροσολυμα |
Lk. 14,1 | Lk. 14,1 και εγενετο εν τω ελθειν αυτον εις οικον τινος των αρχοντων των φαρισαιων σαββατω φαγειν αρτον και αυτοι ησαν παρατηρουμενοι αυτον |
Lk. 14,5 | Lk. 14,5 και προς αυτους ειπεν τινος υμων υιος η βους εις φρεαρ πεσειται και ουκ ευθεως ανασπασει αυτον εν ημερα του σαββατου |
Lk. 14,8 | Lk. 14,8 οταν κληθης υπο τινος εις γαμους μη κατακλιθης εις την πρωτοκλισιαν μηποτε εντιμοτερος σου η κεκλημενος υπ αυτου |
Lk. 14,10 | Lk. 14,10 αλλ οταν κληθης πορευθεις αναπεσε εις τον εσχατον τοπον ινα οταν ελθη ο κεκληκως σε ερει σοι φιλε προσαναβηθι ανωτερον τοτε εσται σοι δοξα ενωπιον παντων των συνανακειμενων σοι |
Lk. 14,21 | Lk. 14,21 και παραγενομενος ο δουλος απηγγειλεν τω κυριω αυτου ταυτα τοτε οργισθεις ο οικοδεσποτης ειπεν τω δουλω αυτου εξελθε ταχεως εις τας πλατειας και ρυμας της πολεως και τους πτωχους και αναπειρους και τυφλους και χωλους εισαγαγε ωδε |
Lk. 14,23 | Lk. 14,23 και ειπεν ο κυριος προς τον δουλον εξελθε εις τας οδους και φραγμους και αναγκασον εισελθειν ινα γεμισθη μου ο οικος |
Lk. 14,28 | Lk. 14,28 τις γαρ εξ υμων θελων πυργον οικοδομησαι ουχι πρωτον καθισας ψηφιζει την δαπανην ει εχει εις απαρτισμον |
Lk. 14,31 | Lk. 14,31 η τις βασιλευς πορευομενος ετερω βασιλει συμβαλειν εις πολεμον ουχι καθισας πρωτον βουλευσεται ει δυνατος εστιν εν δεκα χιλιασιν υπαντησαι τω μετα εικοσι χιλιαδων ερχομενω επ αυτον |
Lk. 14,35 | Lk. 14,35 ουτε εις γην ουτε εις κοπριαν ευθετον εστιν εξω βαλλουσιν αυτο ο εχων ωτα ακουειν ακουετω |
Lk. 15,6 | Lk. 15,6 και ελθων εις τον οικον συγκαλει τους φιλους και τους γειτονας λεγων αυτοις συγχαρητε μοι οτι ευρον το προβατον μου το απολωλος |
Lk. 15,13 | Lk. 15,13 και μετ ου πολλας ημερας συναγαγων παντα ο νεωτερος υιος απεδημησεν εις χωραν μακραν και εκει διεσκορπισεν την ουσιαν αυτου ζων ασωτως |
Lk. 15,15 | Lk. 15,15 και πορευθεις εκολληθη ενι των πολιτων της χωρας εκεινης και επεμψεν αυτον εις τους αγρους αυτου βοσκειν χοιρους |
Lk. 15,17 | Lk. 15,17 εις εαυτον δε ελθων εφη ποσοι μισθιοι του πατρος μου περισσευονται αρτων εγω δε λιμω ωδε απολλυμαι |
Lk. 15,18 | Lk. 15,18 αναστας πορευσομαι προς τον πατερα μου και ερω αυτω πατερ ημαρτον εις τον ουρανον και ενωπιον σου |
Lk. 15,21 | Lk. 15,21 ειπεν δε ο υιος αυτω πατερ ημαρτον εις τον ουρανον και ενωπιον σου ουκετι ειμι αξιος κληθηναι υιος σου | ποιησον με ως ενα των μισθιων σου| |
Lk. 15,22 | Lk. 15,22 ειπεν δε ο πατηρ προς τους δουλους αυτου ταχυ εξενεγκατε στολην την πρωτην και ενδυσατε αυτον και δοτε δακτυλιον εις την χειρα αυτου και υποδηματα εις τους ποδας |
Lk. 16,4 | Lk. 16,4 εγνων τι ποιησω ινα οταν μετασταθω εκ της οικονομιας δεξωνται με εις τους οικους | εαυτων | αυτων | |
Lk. 16,8 | Lk. 16,8 και επηνεσεν ο κυριος τον οικονομον της αδικιας οτι φρονιμως εποιησεν οτι οι υιοι του αιωνος τουτου φρονιμωτεροι υπερ τους υιους του φωτος εις την γενεαν την εαυτων εισιν |
Lk. 16,9 | Lk. 16,9 και εγω υμιν λεγω εαυτοις ποιησατε φιλους εκ του μαμωνα της αδικιας ινα οταν εκλιπη δεξωνται υμας εις τας αιωνιους σκηνας |
Lk. 16,16 | Lk. 16,16 ο νομος και οι προφηται μεχρι ιωαννου απο τοτε η βασιλεια του θεου ευαγγελιζεται και πας εις αυτην βιαζεται |
Lk. 16,22 | Lk. 16,22 εγενετο δε αποθανειν τον πτωχον και απενεχθηναι αυτον υπο των αγγελων εις τον κολπον αβρααμ απεθανεν δε και ο πλουσιος και εταφη |
Lk. 16,27 | Lk. 16,27 ειπεν δε ερωτω σε ουν πατερ ινα πεμψης αυτον εις τον οικον του πατρος μου |
Lk. 16,28 | Lk. 16,28 εχω γαρ πεντε αδελφους οπως διαμαρτυρηται αυτοις ινα μη και αυτοι ελθωσιν εις τον τοπον τουτον της βασανου |
Lk. 17,2 | Lk. 17,2 λυσιτελει αυτω ει λιθος μυλικος περικειται περι τον τραχηλον αυτου και ερριπται εις την θαλασσαν η ινα σκανδαλιση των μικρων τουτων ενα |
Lk. 17,4 | Lk. 17,4 και εαν επτακις της ημερας αμαρτηση εις σε και επτακις επιστρεψη προς σε λεγων μετανοω αφησεις αυτω |
Lk. 17,11 | Lk. 17,11 και εγενετο εν τω πορευεσθαι εις ιερουσαλημ και αυτος διηρχετο δια μεσον σαμαρειας και γαλιλαιας |
Lk. 17,12 | Lk. 17,12 και εισερχομενου αυτου εις τινα κωμην απηντησαν αυτω | δεκα λεπροι ανδρες οι | ανεστησαν | εστησαν | πορρωθεν |
Lk. 17,24 | Lk. 17,24 ωσπερ γαρ η αστραπη αστραπτουσα εκ της υπο τον ουρανον εις την υπ ουρανον λαμπει ουτως εσται ο υιος του ανθρωπου εν τη ημερα αυτου | |
Lk. 17,27 | Lk. 17,27 ησθιον επινον εγαμουν εγαμιζοντο αχρι ης ημερας εισηλθεν νωε εις την κιβωτον και ηλθεν ο κατακλυσμος και απωλεσεν παντας |
Lk. 17,31 | Lk. 17,31 εν εκεινη τη ημερα ος εσται επι του δωματος και τα σκευη αυτου εν τη οικια μη καταβατω αραι αυτα και ο εν αγρω ομοιως μη επιστρεψατω εις τα οπισω |
Lk. 18,5 | Lk. 18,5 δια γε το παρεχειν μοι κοπον την χηραν ταυτην εκδικησω αυτην ινα μη εις τελος ερχομενη υπωπιαζη με |
Lk. 18,10 | Lk. 18,10 ανθρωποι δυο ανεβησαν εις το ιερον προσευξασθαι ο | εις φαρισαιος και ο ετερος τελωνης |
Lk. 18,13 | Lk. 18,13 ο δε τελωνης μακροθεν εστως ουκ ηθελεν ουδε τους οφθαλμους επαραι εις τον ουρανον αλλ ετυπτεν το στηθος | εαυτου | αυτου | λεγων ο θεος ιλασθητι μοι τω αμαρτωλω |
Lk. 18,14 | Lk. 18,14 λεγω υμιν κατεβη ουτος δεδικαιωμενος εις τον οικον αυτου παρ εκεινον οτι πας ο υψων εαυτον ταπεινωθησεται ο δε ταπεινων εαυτον υψωθησεται |
Lk. 18,17 | Lk. 18,17 αμην λεγω υμιν ος αν μη δεξηται την βασιλειαν του θεου ως παιδιον ου μη εισελθη εις αυτην |
Lk. 18,24 | Lk. 18,24 ιδων δε αυτον | ο ιησους | ο ιησους περιλυπον γενομενον | ειπεν πως δυσκολως οι τα χρηματα εχοντες εις την βασιλειαν του θεου εισπορευονται |
Lk. 18,25 | Lk. 18,25 ευκοπωτερον γαρ εστιν καμηλον δια τρηματος βελονης εισελθειν η πλουσιον εις την βασιλειαν του θεου εισελθειν |
Lk. 18,31 | Lk. 18,31 παραλαβων δε τους δωδεκα ειπεν προς αυτους ιδου αναβαινομεν εις ιερουσαλημ και τελεσθησεται παντα τα γεγραμμενα δια των προφητων τω υιω του ανθρωπου |
Lk. 18,35 | Lk. 18,35 εγενετο δε εν τω εγγιζειν αυτον εις ιεριχω τυφλος τις εκαθητο παρα την οδον επαιτων |
Lk. 19,4 | Lk. 19,4 και προδραμων εις το εμπροσθεν ανεβη επι συκομορεαν ινα ιδη αυτον οτι εκεινης ημελλεν διερχεσθαι |
Lk. 19,12 | Lk. 19,12 ειπεν ουν ανθρωπος τις ευγενης επορευθη εις χωραν μακραν λαβειν εαυτω βασιλειαν και υποστρεψαι |
Lk. 19,28 | Lk. 19,28 και ειπων ταυτα επορευετο εμπροσθεν αναβαινων εις ιεροσολυμα |
Lk. 19,29 | Lk. 19,29 και εγενετο ως ηγγισεν εις βηθφαγη και | βηθανια | βηθανιαν | προς το ορος το καλουμενον ελαιων απεστειλεν δυο των μαθητων |
Lk. 19,30 | Lk. 19,30 λεγων υπαγετε εις την κατεναντι κωμην εν η εισπορευομενοι ευρησετε πωλον δεδεμενον εφ ον ουδεις πωποτε ανθρωπων εκαθισεν και λυσαντες αυτον αγαγετε |
Lk. 19,45 | Lk. 19,45 και εισελθων εις το ιερον ηρξατο εκβαλλειν τους πωλουντας |
Lk. 20,17 | Lk. 20,17 ο δε εμβλεψας αυτοις ειπεν τι ουν εστιν το γεγραμμενον τουτο λιθον ον απεδοκιμασαν οι οικοδομουντες ουτος εγενηθη εις κεφαλην γωνιας |
Lk. 21,1 | Lk. 21,1 αναβλεψας δε ειδεν τους βαλλοντας εις το γαζοφυλακιον τα δωρα αυτων πλουσιους |
Lk. 21,4 | Lk. 21,4 παντες γαρ ουτοι εκ του περισσευοντος αυτοις εβαλον εις τα δωρα αυτη δε εκ του υστερηματος αυτης παντα τον βιον ον ειχεν εβαλεν |
Lk. 21,12 | Lk. 21,12 προ δε τουτων παντων επιβαλουσιν εφ υμας τας χειρας αυτων και διωξουσιν παραδιδοντες εις τας συναγωγας και φυλακας απαγομενους επι βασιλεις και ηγεμονας ενεκεν του ονοματος μου |
Lk. 21,13 | Lk. 21,13 αποβησεται υμιν εις μαρτυριον |
Lk. 21,21 | Lk. 21,21 τοτε οι εν τη ιουδαια φευγετωσαν εις τα ορη και οι εν μεσω αυτης εκχωρειτωσαν και οι εν ταις χωραις μη εισερχεσθωσαν εις αυτην |
Lk. 21,24 | Lk. 21,24 και πεσουνται στοματι μαχαιρης και αιχμαλωτισθησονται εις τα εθνη παντα και ιερουσαλημ εσται πατουμενη υπο εθνων αχρις ου πληρωθωσιν | και εσονται| καιροι εθνων |
Lk. 21,37 | Lk. 21,37 ην δε τας ημερας εν τω ιερω διδασκων τας δε νυκτας εξερχομενος ηυλιζετο εις το ορος το καλουμενον ελαιων |
Lk. 22,3 | Lk. 22,3 εισηλθεν δε σατανας εις ιουδαν τον καλουμενον ισκαριωτην οντα εκ του αριθμου των δωδεκα |
Lk. 22,10 | Lk. 22,10 ο δε ειπεν αυτοις ιδου εισελθοντων υμων εις την πολιν συναντησει υμιν ανθρωπος κεραμιον υδατος βασταζων ακολουθησατε αυτω εις την οικιαν εις ην εισπορευεται |
Lk. 22,17 | Lk. 22,17 και δεξαμενος ποτηριον ευχαριστησας ειπεν λαβετε τουτο και διαμερισατε εις εαυτους |
Lk. 22,19 | Lk. 22,19 και λαβων αρτον ευχαριστησας εκλασεν και εδωκεν αυτοις λεγων τουτο εστιν το σωμα μου | το | το | υπερ υμων διδομενον τουτο ποιειτε εις την εμην αναμνησιν |
Lk. 22,33 | Lk. 22,33 ο δε ειπεν αυτω κυριε μετα σου ετοιμος ειμι και εις φυλακην και εις θανατον πορευεσθαι |
Lk. 22,39 | Lk. 22,39 και εξελθων επορευθη κατα το εθος εις το ορος των ελαιων ηκολουθησαν δε αυτω | και | και | οι μαθηται |
Lk. 22,40 | Lk. 22,40 γενομενος δε επι του τοπου ειπεν αυτοις προσευχεσθε μη εισελθειν εις πειρασμον |
Lk. 22,46 | Lk. 22,46 και ειπεν αυτοις τι καθευδετε ανασταντες προσευχεσθε ινα μη εισελθητε εις πειρασμον |
Lk. 22,54 | Lk. 22,54 συλλαβοντες δε αυτον ηγαγον και εισηγαγον εις την οικιαν του αρχιερεως ο δε πετρος ηκολουθει μακροθεν |
Lk. 22,65 | Lk. 22,65 και ετερα πολλα βλασφημουντες ελεγον εις αυτον |
Lk. 22,66 | Lk. 22,66 και ως εγενετο ημερα συνηχθη το πρεσβυτεριον του λαου αρχιερεις τε και γραμματεις και απηγαγον αυτον εις το συνεδριον αυτων λεγοντες |
Lk. 23,25 | Lk. 23,25 απελυσεν δε τον δια στασιν και φονον βεβλημενον εις φυλακην ον ητουντο τον δε ιησουν παρεδωκεν τω θεληματι αυτων |
Lk. 23,42 | Lk. 23,42 και ελεγεν ιησου μνησθητι μου οταν ελθης εις την βασιλειαν σου |
Lk. 23,46 | Lk. 23,46 και φωνησας φωνη μεγαλη ο ιησους ειπεν πατερ εις χειρας σου παρατιθεμαι το πνευμα μου τουτο δε ειπων εξεπνευσεν |
Lk. 24,5 | Lk. 24,5 εμφοβων δε γενομενων αυτων και κλινουσων τα προσωπα εις την γην ειπαν προς αυτας τι ζητειτε τον ζωντα μετα των νεκρων |
Lk. 24,7 | Lk. 24,7 λεγων τον υιον του ανθρωπου οτι δει παραδοθηναι εις χειρας ανθρωπων αμαρτωλων και σταυρωθηναι και τη τριτη ημερα αναστηναι |
Lk. 24,13 | Lk. 24,13 και ιδου δυο εξ αυτων εν αυτη τη ημερα ησαν πορευομενοι εις κωμην απεχουσαν σταδιους εξηκοντα απο ιερουσαλημ η ονομα εμμαους |
Lk. 24,20 | Lk. 24,20 οπως τε παρεδωκαν αυτον οι αρχιερεις και οι αρχοντες ημων εις κριμα θανατου και εσταυρωσαν αυτον |
Lk. 24,26 | Lk. 24,26 ουχι ταυτα εδει παθειν τον χριστον και εισελθειν εις την δοξαν αυτου |
Lk. 24,28 | Lk. 24,28 και ηγγισαν εις την κωμην ου επορευοντο και αυτος προσεποιησατο πορρωτερον πορευεσθαι |
Lk. 24,33 | Lk. 24,33 και ανασταντες αυτη τη ωρα υπεστρεψαν εις ιερουσαλημ και ευρον ηθροισμενους τους ενδεκα και τους συν αυτοις |
Lk. 24,47 | Lk. 24,47 και κηρυχθηναι επι τω ονοματι αυτου μετανοιαν εις αφεσιν αμαρτιων εις παντα τα εθνη αρξαμενοι απο ιερουσαλημ |
Lk. 24,51 | Lk. 24,51 και εγενετο εν τω ευλογειν αυτον αυτους διεστη απ αυτων | και ανεφερετο εις τον ουρανον | και ανεφερετο εις τον ουρανον | |
Lk. 24,52 | Lk. 24,52 και αυτοι | προσκυνησαντες αυτον | προσκυνησαντες αυτον | υπεστρεψαν εις ιερουσαλημ μετα χαρας μεγαλης |
Joh. 1,7 | Joh. 1,7 ουτος ηλθεν εις μαρτυριαν ινα μαρτυρηση περι του φωτος ινα παντες πιστευσωσιν δι αυτου |
Joh. 1,9 | Joh. 1,9 ην το φως το αληθινον ο φωτιζει παντα ανθρωπον ερχομενον εις τον κοσμον |
Joh. 1,11 | Joh. 1,11 εις τα ιδια ηλθεν και οι ιδιοι αυτον ου παρελαβον |
Joh. 1,12 | Joh. 1,12 οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θεου γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου |
Joh. 1,18 | Joh. 1,18 θεον ουδεις εωρακεν πωποτε μονογενης θεος ο ων εις τον κολπον του πατρος εκεινος εξηγησατο |
Joh. 1,43 | Joh. 1,43 τη επαυριον ηθελησεν εξελθειν εις την γαλιλαιαν και ευρισκει φιλιππον και λεγει αυτω ο ιησους ακολουθει μοι |
Joh. 2,2 | Joh. 2,2 εκληθη δε και ο ιησους και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον |
Joh. 2,11 | Joh. 2,11 ταυτην εποιησεν αρχην των σημειων ο ιησους εν κανα της γαλιλαιας και εφανερωσεν την δοξαν αυτου και επιστευσαν εις αυτον οι μαθηται αυτου |
Joh. 2,12 | Joh. 2,12 μετα τουτο κατεβη εις καφαρναουμ αυτος και η μητηρ αυτου και οι αδελφοι αυτου | και οι μαθηται αυτου και εκει εμειναν ου πολλας ημερας |
Joh. 2,13 | Joh. 2,13 και εγγυς ην το πασχα των ιουδαιων και ανεβη εις ιεροσολυμα ο ιησους |
Joh. 2,23 | Joh. 2,23 ως δε ην εν τοις ιεροσολυμοις εν τω πασχα εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θεωρουντες αυτου τα σημεια α εποιει |
Joh. 3,4 | Joh. 3,4 λεγει προς αυτον ο νικοδημος πως δυναται ανθρωπος γεννηθηναι γερων ων μη δυναται εις την κοιλιαν της μητρος αυτου δευτερον εισελθειν και γεννηθηναι |
Joh. 3,5 | Joh. 3,5 απεκριθη | ο| ιησους αμην αμην λεγω σοι εαν μη τις γεννηθη εξ υδατος και πνευματος ου δυναται εισελθειν εις την βασιλειαν του θεου |
Joh. 3,13 | Joh. 3,13 και ουδεις αναβεβηκεν εις τον ουρανον ει μη ο εκ του ουρανου καταβας ο υιος του ανθρωπου |
Joh. 3,16 | Joh. 3,16 ουτως γαρ ηγαπησεν ο θεος τον κοσμον ωστε τον υιον τον μονογενη εδωκεν ινα πας ο πιστευων εις αυτον μη αποληται αλλ εχη ζωην αιωνιον |
Joh. 3,17 | Joh. 3,17 ου γαρ απεστειλεν ο θεος τον υιον εις τον κοσμον ινα κρινη τον κοσμον αλλ ινα σωθη ο κοσμος δι αυτου |
Joh. 3,18 | Joh. 3,18 ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο δε | μη πιστευων ηδη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υιου του θεου |
Joh. 3,19 | Joh. 3,19 αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι ανθρωποι μαλλον το σκοτος η το φως ην γαρ αυτων πονηρα τα εργα |
Joh. 3,22 | Joh. 3,22 μετα ταυτα ηλθεν ο ιησους και οι μαθηται αυτου εις την ιουδαιαν γην και εκει διετριβεν μετ αυτων και εβαπτιζεν |
Joh. 3,24 | Joh. 3,24 ουπω γαρ ην βεβλημενος εις την φυλακην ο | ιωαννης |
Joh. 3,36 | Joh. 3,36 ο πιστευων εις τον υιον εχει ζωην αιωνιον ο δε απειθων τω υιω ουκ οψεται ζωην αλλ η οργη του θεου μενει επ αυτον |
Joh. 4,3 | Joh. 4,3 αφηκεν την ιουδαιαν και απηλθεν παλιν εις την γαλιλαιαν |
Joh. 4,5 | Joh. 4,5 ερχεται ουν εις πολιν της σαμαρειας λεγομενην συχαρ πλησιον του χωριου ο εδωκεν ιακωβ τω ιωσηφ τω υιω αυτου |
Joh. 4,8 | Joh. 4,8 οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθεισαν εις την πολιν ινα τροφας αγορασωσιν |
Joh. 4,14 | Joh. 4,14 ος δ αν πιη εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μη διψησει εις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον |
Joh. 4,28 | Joh. 4,28 αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις ανθρωποις |
Joh. 4,36 | Joh. 4,36 ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα ο σπειρων ομου χαιρη και ο θεριζων |
Joh. 4,38 | Joh. 4,38 εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασιν και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε |
Joh. 4,39 | Joh. 4,39 εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαριτων δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπεν μοι παντα α εποιησα |
Joh. 4,43 | Joh. 4,43 μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν εις την γαλιλαιαν |
Joh. 4,45 | Joh. 4,45 οτε ουν ηλθεν εις την γαλιλαιαν εδεξαντο αυτον οι γαλιλαιοι παντα εωρακοτες οσα εποιησεν εν ιεροσολυμοις εν τη εορτη και αυτοι γαρ ηλθον εις την εορτην |
Joh. 4,46 | Joh. 4,46 ηλθεν ουν παλιν εις την κανα της γαλιλαιας οπου εποιησεν το υδωρ οινον και ην τις βασιλικος ου ο υιος ησθενει εν καφαρναουμ |
Joh. 4,47 | Joh. 4,47 ουτος ακουσας οτι ιησους ηκει εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν απηλθεν προς αυτον και ηρωτα ινα καταβη και ιασηται αυτου τον υιον ημελλεν γαρ αποθνησκειν |
Joh. 4,54 | Joh. 4,54 τουτο δε παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο ιησους ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν |
Joh. 5,1 | Joh. 5,1 μετα ταυτα ην εορτη των ιουδαιων και ανεβη ιησους εις ιεροσολυμα |
Joh. 5,7 | Joh. 5,7 απεκριθη αυτω ο ασθενων κυριε ανθρωπον ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλη με εις την κολυμβηθραν εν ω δε ερχομαι εγω αλλος προ εμου καταβαινει |
Joh. 5,24 | Joh. 5,24 αμην αμην λεγω υμιν οτι ο τον λογον μου ακουων και πιστευων τω πεμψαντι με εχει ζωην αιωνιον και εις κρισιν ουκ ερχεται αλλα μεταβεβηκεν εκ του θανατου εις την ζωην |
Joh. 5,29 | Joh. 5,29 και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε | τα φαυλα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως |
Joh. 5,45 | Joh. 5,45 μη δοκειτε οτι εγω κατηγορησω υμων προς τον πατερα εστιν ο κατηγορων υμων μωυσης εις ον υμεις ηλπικατε |
Joh. 6,3 | Joh. 6,3 ανηλθεν δε εις το ορος ιησους και εκει εκαθητο μετα των μαθητων αυτου |
Joh. 6,9 | Joh. 6,9 εστιν παιδαριον ωδε ος εχει πεντε αρτους κριθινους και δυο οψαρια αλλα ταυτα τι εστιν εις τοσουτους |
Joh. 6,14 | Joh. 6,14 οι ουν ανθρωποι ιδοντες | α εποιησεν σημεια | ο εποιησεν σημειον | ελεγον οτι ουτος εστιν αληθως ο προφητης ο ερχομενος εις τον κοσμον |
Joh. 6,15 | Joh. 6,15 ιησους ουν γνους οτι μελλουσιν ερχεσθαι και αρπαζειν αυτον ινα ποιησωσιν βασιλεα ανεχωρησεν παλιν εις το ορος αυτος μονος |
Joh. 6,17 | Joh. 6,17 και εμβαντες εις πλοιον ηρχοντο περαν της θαλασσης εις καφαρναουμ και σκοτια ηδη εγεγονει και ουπω εληλυθει προς αυτους ο ιησους |
Joh. 6,21 | Joh. 6,21 ηθελον ουν λαβειν αυτον εις το πλοιον και ευθεως εγενετο το πλοιον επι της γης εις ην υπηγον |
Joh. 6,22 | Joh. 6,22 τη επαυριον ο οχλος ο εστηκως περαν της θαλασσης ειδον οτι πλοιαριον αλλο ουκ ην εκει ει μη εν και οτι ου συνεισηλθεν τοις μαθηταις αυτου ο ιησους εις το πλοιον αλλα μονοι οι μαθηται αυτου απηλθον |
Joh. 6,24 | Joh. 6,24 οτε ουν ειδεν ο οχλος οτι ιησους ουκ εστιν εκει ουδε οι μαθηται αυτου ενεβησαν αυτοι εις τα πλοιαρια και ηλθον εις καφαρναουμ ζητουντες τον ιησουν |
Joh. 6,27 | Joh. 6,27 εργαζεσθε μη την βρωσιν την απολλυμενην αλλα την βρωσιν την μενουσαν εις ζωην αιωνιον ην ο υιος του ανθρωπου υμιν δωσει τουτον γαρ ο πατηρ εσφραγισεν ο θεος |
Joh. 6,29 | Joh. 6,29 απεκριθη | ο | ο | ιησους και ειπεν αυτοις τουτο εστιν το εργον του θεου ινα πιστευητε εις ον απεστειλεν εκεινος |
Joh. 6,35 | Joh. 6,35 ειπεν αυτοις ο ιησους εγω ειμι ο αρτος της ζωης ο ερχομενος προς εμε ου μη πειναση και ο πιστευων εις εμε ου μη διψησει πωποτε |
Joh. 6,40 | Joh. 6,40 τουτο γαρ εστιν το θελημα του πατρος μου ινα πας ο θεωρων τον υιον και πιστευων εις αυτον εχη ζωην αιωνιον και αναστησω αυτον εγω εν | τη εσχατη ημερα |
Joh. 6,51 | Joh. 6,51 εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του ουρανου καταβας εαν τις φαγη εκ τουτου του αρτου ζησει εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω η σαρξ μου εστιν υπερ της του κοσμου ζωης |
Joh. 6,58 | Joh. 6,58 ουτος εστιν ο αρτος ο εξ ουρανου καταβας ου καθως εφαγον οι πατερες και απεθανον ο τρωγων τουτον τον αρτον ζησει εις τον αιωνα |
Joh. 6,66 | Joh. 6,66 εκ τουτου πολλοι | εκ | εκ | των μαθητων αυτου απηλθον εις τα οπισω και ουκετι μετ αυτου περιεπατουν |
Joh. 7,3 | Joh. 7,3 ειπον ουν προς αυτον οι αδελφοι αυτου μεταβηθι εντευθεν και υπαγε εις την ιουδαιαν ινα και οι μαθηται σου θεωρησουσιν | σου | σου | τα εργα α ποιεις |
Joh. 7,5 | Joh. 7,5 ουδε γαρ οι αδελφοι αυτου επιστευον εις αυτον |
Joh. 7,8 | Joh. 7,8 υμεις αναβητε εις την εορτην εγω | ουπω | ουκ | αναβαινω εις την εορτην ταυτην οτι ο εμος καιρος ουπω πεπληρωται |
Joh. 7,10 | Joh. 7,10 ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου εις την εορτην τοτε και αυτος ανεβη ου φανερως αλλα | ως | ως | εν κρυπτω |
Joh. 7,14 | Joh. 7,14 ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη ιησους εις το ιερον και εδιδασκεν |
Joh. 7,31 | Joh. 7,31 εκ του οχλου δε πολλοι επιστευσαν εις αυτον και ελεγον ο χριστος οταν ελθη μη πλειονα σημεια ποιησει ων ουτος εποιησεν |
Joh. 7,35 | Joh. 7,35 ειπον ουν οι ιουδαιοι προς εαυτους που ουτος μελλει πορευεσθαι οτι ημεις ουχ ευρησομεν αυτον μη εις την διασποραν των ελληνων μελλει πορευεσθαι και διδασκειν τους ελληνας |
Joh. 7,38 | Joh. 7,38 ο πιστευων εις εμε καθως ειπεν η γραφη ποταμοι εκ της κοιλιας αυτου ρευσουσιν υδατος ζωντος |
Joh. 7,39 | Joh. 7,39 τουτο δε ειπεν περι του πνευματος | ου | ο | εμελλον λαμβανειν οι πιστευσαντες εις αυτον ουπω γαρ ην πνευμα οτι ιησους | ουπω | ουδεπω | εδοξασθη |
Joh. 7,48 | Joh. 7,48 μη τις εκ των αρχοντων επιστευσεν εις αυτον η εκ των φαρισαιων |
Joh. 7,53 | Joh. 7,53 και επορευθησαν εκαστος εις τον οικον αυτου |
Joh. 8,1 | Joh. 8,1 ιησους δε επορευθη εις το ορος των ελαιων |
Joh. 8,2 | Joh. 8,2 ορθρου δε παλιν παρεγενετο εις το ιερον | και | και | πας ο λαος ηρχετο προς αυτον και καθισας εδιδασκεν | αυτους | αυτους | |
Joh. 8,6 | Joh. 8,6 | τουτο | τουτο | δε ελεγον πειραζοντες αυτον ινα εχωσιν κατηγορειν | αυτου | αυτου | ο δε ιησους κατω κυψας τω δακτυλω κατεγραφεν εις την γην |
Joh. 8,8 | Joh. 8,8 και παλιν κατακυψας εγραφεν εις την γην |
Joh. 8,26 | Joh. 8,26 πολλα εχω περι υμων λαλειν και κρινειν αλλ ο πεμψας με αληθης εστιν καγω α ηκουσα παρ αυτου ταυτα λαλω εις τον κοσμον |
Joh. 8,30 | Joh. 8,30 ταυτα αυτου λαλουντος πολλοι επιστευσαν εις αυτον |
Joh. 8,35 | Joh. 8,35 ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια εις τον αιωνα ο υιος μενει εις τον αιωνα |
Joh. 8,51 | Joh. 8,51 αμην αμην λεγω υμιν εαν τις τον εμον λογον τηρηση θανατον ου μη θεωρηση εις τον αιωνα |
Joh. 8,52 | Joh. 8,52 ειπον ουν | αυτω οι ιουδαιοι νυν εγνωκαμεν οτι δαιμονιον εχεις αβρααμ απεθανεν και οι προφηται και συ λεγεις εαν τις τον λογον μου τηρηση ου μη γευσηται θανατου εις τον αιωνα |
Joh. 9,7 | Joh. 9,7 και ειπεν αυτω υπαγε νιψαι εις την κολυμβηθραν του σιλωαμ ο ερμηνευεται απεσταλμενος απηλθεν ουν και ενιψατο και ηλθεν βλεπων |
Joh. 9,11 | Joh. 9,11 απεκριθη εκεινος ο ανθρωπος ο λεγομενος ιησους πηλον εποιησεν και επεχρισεν μου τους οφθαλμους και ειπεν μοι οτι υπαγε εις τον σιλωαμ και νιψαι απελθων ουν και νιψαμενος ανεβλεψα |
Joh. 9,35 | Joh. 9,35 ηκουσεν ιησους οτι εξεβαλον αυτον εξω και ευρων αυτον ειπεν συ πιστευεις εις τον υιον του ανθρωπου |
Joh. 9,36 | Joh. 9,36 απεκριθη εκεινος | και ειπεν | και ειπεν | και τις εστιν κυριε ινα πιστευσω εις αυτον |
Joh. 9,39 | Joh. 9,39 και ειπεν ο ιησους εις κριμα εγω εις τον κοσμον τουτον ηλθον ινα οι μη βλεποντες βλεπωσιν και οι βλεποντες τυφλοι γενωνται |
Joh. 10,1 | Joh. 10,1 αμην αμην λεγω υμιν ο μη εισερχομενος δια της θυρας εις την αυλην των προβατων αλλα αναβαινων αλλαχοθεν εκεινος κλεπτης εστιν και ληστης |
Joh. 10,28 | Joh. 10,28 καγω διδωμι αυτοις ζωην αιωνιον και ου μη απολωνται εις τον αιωνα και ουχ αρπασει τις αυτα εκ της χειρος μου |
Joh. 10,36 | Joh. 10,36 ον ο πατηρ ηγιασεν και απεστειλεν εις τον κοσμον υμεις λεγετε οτι βλασφημεις οτι ειπον υιος του θεου ειμι |
Joh. 10,40 | Joh. 10,40 και απηλθεν παλιν περαν του ιορδανου εις τον τοπον οπου ην ιωαννης το πρωτον βαπτιζων και | εμενεν | εμεινεν | εκει |
Joh. 10,42 | Joh. 10,42 και πολλοι επιστευσαν εις αυτον εκει |
Joh. 11,7 | Joh. 11,7 επειτα μετα τουτο λεγει τοις μαθηταις αγωμεν εις την ιουδαιαν παλιν |
Joh. 11,25 | Joh. 11,25 ειπεν αυτη ο ιησους εγω ειμι η αναστασις και η ζωη ο πιστευων εις εμε καν αποθανη ζησεται |
Joh. 11,26 | Joh. 11,26 και πας ο ζων και πιστευων εις εμε ου μη αποθανη εις τον αιωνα πιστευεις τουτο |
Joh. 11,27 | Joh. 11,27 λεγει αυτω ναι κυριε εγω πεπιστευκα οτι συ ει ο χριστος ο υιος του θεου ο εις τον κοσμον ερχομενος |
Joh. 11,30 | Joh. 11,30 ουπω δε εληλυθει ο ιησους εις την κωμην αλλ ην ετι εν τω τοπω οπου υπηντησεν αυτω η μαρθα |
Joh. 11,31 | Joh. 11,31 οι ουν ιουδαιοι οι οντες μετ αυτης εν τη οικια και παραμυθουμενοι αυτην ιδοντες την μαριαμ οτι ταχεως ανεστη και εξηλθεν ηκολουθησαν αυτη δοξαντες οτι υπαγει εις το μνημειον ινα κλαυση εκει |
Joh. 11,38 | Joh. 11,38 ιησους ουν παλιν εμβριμωμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτω |
Joh. 11,45 | Joh. 11,45 πολλοι ουν εκ των ιουδαιων οι ελθοντες προς την μαριαμ και θεασαμενοι | ο | α | εποιησεν επιστευσαν εις αυτον |
Joh. 11,48 | Joh. 11,48 εαν αφωμεν αυτον ουτως παντες πιστευσουσιν εις αυτον και ελευσονται οι ρωμαιοι και αρουσιν ημων και τον τοπον και το εθνος |
Joh. 11,52 | Joh. 11,52 και ουχ υπερ του εθνους μονον αλλ ινα και τα τεκνα του θεου τα διεσκορπισμενα συναγαγη εις εν |
Joh. 11,54 | Joh. 11,54 ο ουν ιησους ουκετι παρρησια περιεπατει εν τοις ιουδαιοις αλλα απηλθεν εκειθεν εις την χωραν εγγυς της ερημου εις εφραιμ λεγομενην πολιν κακει εμεινεν μετα των μαθητων |
Joh. 11,55 | Joh. 11,55 ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας προ του πασχα ινα αγνισωσιν εαυτους |
Joh. 11,56 | Joh. 11,56 εζητουν ουν τον ιησουν και ελεγον μετ αλληλων εν τω ιερω εστηκοτες τι δοκει υμιν οτι ου μη ελθη εις την εορτην |
Joh. 12,1 | Joh. 12,1 ο ουν ιησους προ εξ ημερων του πασχα ηλθεν εις βηθανιαν οπου ην λαζαρος ον ηγειρεν εκ νεκρων ιησους |
Joh. 12,7 | Joh. 12,7 ειπεν ουν ο ιησους αφες αυτην ινα εις την ημεραν του ενταφιασμου μου τηρηση αυτο |
Joh. 12,11 | Joh. 12,11 οτι πολλοι δι αυτον υπηγον των ιουδαιων και επιστευον εις τον ιησουν |
Joh. 12,12 | Joh. 12,12 τη επαυριον ο οχλος πολυς ο ελθων εις την εορτην ακουσαντες οτι ερχεται ο | ιησους εις ιεροσολυμα |
Joh. 12,13 | Joh. 12,13 ελαβον τα βαια των φοινικων και εξηλθον εις υπαντησιν αυτω και εκραυγαζον ωσαννα ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυριου | και | και | ο βασιλευς του ισραηλ |
Joh. 12,24 | Joh. 12,24 αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων εις την γην αποθανη αυτος μονος μενει εαν δε αποθανη πολυν καρπον φερει |
Joh. 12,25 | Joh. 12,25 ο φιλων την ψυχην αυτου απολλυει αυτην και ο μισων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω τουτω εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην |
Joh. 12,27 | Joh. 12,27 νυν η ψυχη μου τεταρακται και τι ειπω πατερ σωσον με εκ της ωρας ταυτης αλλα δια τουτο ηλθον εις την ωραν ταυτην |
Joh. 12,34 | Joh. 12,34 απεκριθη ουν αυτω ο οχλος ημεις ηκουσαμεν εκ του νομου οτι ο χριστος μενει εις τον αιωνα και πως λεγεις συ οτι δει υψωθηναι τον υιον του ανθρωπου τις εστιν ουτος ο υιος του ανθρωπου |
Joh. 12,36 | Joh. 12,36 ως το φως εχετε πιστευετε εις το φως ινα υιοι φωτος γενησθε ταυτα ελαλησεν ιησους και απελθων εκρυβη απ αυτων |
Joh. 12,37 | Joh. 12,37 τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευον εις αυτον |
Joh. 12,42 | Joh. 12,42 ομως μεντοι και εκ των αρχοντων πολλοι επιστευσαν εις αυτον αλλα δια τους φαρισαιους ουχ ωμολογουν ινα μη αποσυναγωγοι γενωνται |
Joh. 12,44 | Joh. 12,44 ιησους δε εκραξεν και ειπεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλα εις τον πεμψαντα με |
Joh. 12,46 | Joh. 12,46 εγω φως εις τον κοσμον εληλυθα ινα πας ο πιστευων εις εμε εν τη σκοτια μη μεινη |
Joh. 13,1 | Joh. 13,1 προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ιησους οτι ηλθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πατερα αγαπησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος ηγαπησεν αυτους |
Joh. 13,2 | Joh. 13,2 και δειπνου γινομενου του διαβολου ηδη βεβληκοτος εις την καρδιαν ινα παραδοι αυτον ιουδας σιμωνος | ισκαριωτης | ισκαριωτου | |
Joh. 13,3 | Joh. 13,3 ειδως οτι παντα εδωκεν αυτω ο πατηρ εις τας χειρας και οτι απο θεου εξηλθεν και προς τον θεον υπαγει |
Joh. 13,5 | Joh. 13,5 ειτα βαλλει υδωρ εις τον νιπτηρα και ηρξατο νιπτειν τους ποδας των μαθητων και εκμασσειν τω λεντιω ω ην διεζωσμενος |
Joh. 13,8 | Joh. 13,8 λεγει αυτω πετρος ου μη νιψης μου τους ποδας εις τον αιωνα απεκριθη ιησους αυτω εαν μη νιψω σε ουκ εχεις μερος μετ εμου |
Joh. 13,22 | Joh. 13,22 εβλεπον εις αλληλους οι μαθηται απορουμενοι περι τινος λεγει |
Joh. 13,27 | Joh. 13,27 και μετα το ψωμιον τοτε εισηλθεν εις εκεινον ο σατανας λεγει ουν αυτω ο | ιησους ο ποιεις ποιησον ταχιον |
Joh. 13,29 | Joh. 13,29 τινες γαρ εδοκουν επει το γλωσσοκομον ειχεν ιουδας οτι λεγει αυτω ο | ιησους αγορασον ων χρειαν εχομεν εις την εορτην η τοις πτωχοις ινα τι δω |
Joh. 14,1 | Joh. 14,1 μη ταρασσεσθω υμων η καρδια πιστευετε εις τον θεον και εις εμε πιστευετε |
Joh. 14,12 | Joh. 14,12 αμην αμην λεγω υμιν ο πιστευων εις εμε τα εργα α εγω ποιω κακεινος ποιησει και μειζονα τουτων ποιησει οτι εγω προς τον πατερα πορευομαι |
Joh. 14,16 | Joh. 14,16 καγω ερωτησω τον πατερα και αλλον παρακλητον δωσει υμιν ινα | η μεθ υμων εις τον αιωνα | μεθ υμων εις τον αιωνα η | |
Joh. 15,6 | Joh. 15,6 εαν μη τις μενη εν εμοι εβληθη εξω ως το κλημα και εξηρανθη και συναγουσιν αυτα και εις το πυρ βαλλουσιν και καιεται |
Joh. 15,21 | Joh. 15,21 αλλα ταυτα παντα ποιησουσιν εις υμας δια το ονομα μου οτι ουκ οιδασιν τον πεμψαντα με |
Joh. 16,9 | Joh. 16,9 περι αμαρτιας μεν οτι ου πιστευουσιν εις εμε |
Joh. 16,13 | Joh. 16,13 οταν δε ελθη εκεινος το πνευμα της αληθειας οδηγησει υμας | εις την αληθειαν πασαν | εν τη αληθεια παση | ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα | ακουει | ακουσει | λαλησει και τα ερχομενα αναγγελει υμιν |
Joh. 16,20 | Joh. 16,20 αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσετε και θρηνησετε υμεις ο δε κοσμος χαρησεται υμεις λυπηθησεσθε αλλ η λυπη υμων εις χαραν γενησεται |
Joh. 16,21 | Joh. 16,21 η γυνη οταν τικτη λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γεννηση το παιδιον ουκετι μνημονευει της θλιψεως δια την χαραν οτι εγεννηθη ανθρωπος εις τον κοσμον |
Joh. 16,28 | Joh. 16,28 εξηλθον | εκ | παρα | του πατρος και εληλυθα εις τον κοσμον παλιν αφιημι τον κοσμον και πορευομαι προς τον πατερα |
Joh. 16,32 | Joh. 16,32 ιδου ερχεται ωρα και εληλυθεν ινα σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια καμε μονον αφητε και ουκ ειμι μονος οτι ο πατηρ μετ εμου εστιν |
Joh. 17,1 | Joh. 17,1 ταυτα ελαλησεν ιησους και επαρας τους οφθαλμους αυτου εις τον ουρανον ειπεν πατερ εληλυθεν η ωρα δοξασον σου τον υιον ινα ο υιος δοξαση σε |
Joh. 17,18 | Joh. 17,18 καθως εμε απεστειλας εις τον κοσμον καγω απεστειλα αυτους εις τον κοσμον |
Joh. 17,20 | Joh. 17,20 ου περι τουτων δε ερωτω μονον αλλα και περι των πιστευοντων δια του λογου αυτων εις εμε |
Joh. 17,23 | Joh. 17,23 εγω εν αυτοις και συ εν εμοι ινα ωσιν τετελειωμενοι εις εν ινα γινωσκη ο κοσμος οτι συ με απεστειλας και ηγαπησας αυτους καθως εμε ηγαπησας |
Joh. 18,1 | Joh. 18,1 ταυτα ειπων ιησους εξηλθεν συν τοις μαθηταις αυτου περαν του χειμαρρου | των | του | κεδρων οπου ην κηπος εις ον εισηλθεν αυτος και οι μαθηται αυτου |
Joh. 18,6 | Joh. 18,6 ως ουν ειπεν αυτοις εγω ειμι απηλθον εις τα οπισω και επεσαν χαμαι |
Joh. 18,11 | Joh. 18,11 ειπεν ουν ο ιησους τω πετρω βαλε την μαχαιραν εις την θηκην το ποτηριον ο δεδωκεν μοι ο πατηρ ου μη πιω αυτο |
Joh. 18,15 | Joh. 18,15 ηκολουθει δε τω ιησου σιμων πετρος και αλλος μαθητης ο δε μαθητης εκεινος ην γνωστος τω αρχιερει και συνεισηλθεν τω ιησου εις την αυλην του αρχιερεως |
Joh. 18,28 | Joh. 18,28 αγουσιν ουν τον ιησουν απο του καιαφα εις το πραιτωριον ην δε πρωι και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν αλλα φαγωσιν το πασχα |
Joh. 18,33 | Joh. 18,33 εισηλθεν ουν παλιν εις το πραιτωριον ο πιλατος και εφωνησεν τον ιησουν και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων |
Joh. 18,37 | Joh. 18,37 ειπεν ουν αυτω ο πιλατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη | ο | ο | ιησους συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εις τουτο γεγεννημαι και εις τουτο εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μου της φωνης |
Joh. 19,9 | Joh. 19,9 και εισηλθεν εις το πραιτωριον παλιν και λεγει τω ιησου ποθεν ει συ ο δε ιησους αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω |
Joh. 19,13 | Joh. 19,13 ο ουν πιλατος ακουσας των λογων τουτων ηγαγεν εξω τον ιησουν και εκαθισεν επι βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτον εβραιστι δε γαββαθα |
Joh. 19,17 | Joh. 19,17 και βασταζων εαυτω τον σταυρον εξηλθεν εις τον λεγομενον κρανιου τοπον ο λεγεται εβραιστι γολγοθα |
Joh. 19,27 | Joh. 19,27 ειτα λεγει τω μαθητη ιδε η μητηρ σου και απ εκεινης της ωρας ελαβεν ο μαθητης αυτην εις τα ιδια |
Joh. 19,37 | Joh. 19,37 και παλιν ετερα γραφη λεγει οψονται εις ον εξεκεντησαν |
Joh. 20,1 | Joh. 20,1 τη δε μια των σαββατων μαρια η μαγδαληνη ερχεται πρωι σκοτιας ετι ουσης εις το μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του μνημειου |
Joh. 20,3 | Joh. 20,3 εξηλθεν ουν ο πετρος και ο αλλος μαθητης και ηρχοντο εις το μνημειον |
Joh. 20,4 | Joh. 20,4 ετρεχον δε οι δυο ομου και ο αλλος μαθητης προεδραμεν ταχιον του πετρου και ηλθεν πρωτος εις το μνημειον |
Joh. 20,6 | Joh. 20,6 ερχεται ουν και σιμων πετρος ακολουθων αυτω και εισηλθεν εις το μνημειον και θεωρει τα οθονια κειμενα |
Joh. 20,7 | Joh. 20,7 και το σουδαριον ο ην επι της κεφαλης αυτου ου μετα των οθονιων κειμενον αλλα χωρις εντετυλιγμενον εις ενα τοπον |
Joh. 20,8 | Joh. 20,8 τοτε ουν εισηλθεν και ο αλλος μαθητης ο ελθων πρωτος εις το μνημειον και ειδεν και επιστευσεν |
Joh. 20,11 | Joh. 20,11 μαρια δε ειστηκει προς τω μνημειω εξω κλαιουσα ως ουν εκλαιεν παρεκυψεν εις το μνημειον |
Joh. 20,14 | Joh. 20,14 ταυτα ειπουσα εστραφη εις τα οπισω και θεωρει τον ιησουν εστωτα και ουκ ηδει οτι ιησους εστιν |
Joh. 20,19 | Joh. 20,19 ουσης ουν οψιας τη ημερα εκεινη τη μια σαββατων και των θυρων κεκλεισμενων οπου ησαν οι μαθηται δια τον φοβον των ιουδαιων ηλθεν ο ιησους και εστη εις το μεσον και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν |
Joh. 20,25 | Joh. 20,25 ελεγον ουν αυτω οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν τον κυριον ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερσιν αυτου τον τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυλον μου εις τον τυπον των ηλων και βαλω μου την χειρα εις την πλευραν αυτου ου μη πιστευσω |
Joh. 20,26 | Joh. 20,26 και μεθ ημερας οκτω παλιν ησαν εσω οι μαθηται αυτου και θωμας μετ αυτων ερχεται ο ιησους των θυρων κεκλεισμενων και εστη εις το μεσον και ειπεν ειρηνη υμιν |
Joh. 20,27 | Joh. 20,27 ειτα λεγει τω θωμα φερε τον δακτυλον σου ωδε και ιδε τας χειρας μου και φερε την χειρα σου και βαλε εις την πλευραν μου και μη γινου απιστος αλλα πιστος |
Joh. 21,3 | Joh. 21,3 λεγει αυτοις σιμων πετρος υπαγω αλιευειν λεγουσιν αυτω ερχομεθα και ημεις συν σοι εξηλθον και ενεβησαν εις το πλοιον και εν εκεινη τη νυκτι επιασαν ουδεν |
Joh. 21,4 | Joh. 21,4 πρωιας δε ηδη | γινομενης | γενομενης | εστη ιησους εις τον αιγιαλον ου μεντοι ηδεισαν οι μαθηται οτι ιησους εστιν |
Joh. 21,6 | Joh. 21,6 ο δε ειπεν αυτοις βαλετε εις τα δεξια μερη του πλοιου το δικτυον και ευρησετε εβαλον ουν και ουκετι αυτο ελκυσαι ισχυον απο του πληθους των ιχθυων |
Joh. 21,7 | Joh. 21,7 λεγει ουν ο μαθητης εκεινος ον ηγαπα ο ιησους τω πετρω ο κυριος εστιν σιμων ουν πετρος ακουσας οτι ο κυριος εστιν τον επενδυτην διεζωσατο ην γαρ γυμνος και εβαλεν εαυτον εις την θαλασσαν |
Joh. 21,9 | Joh. 21,9 ως ουν απεβησαν εις την γην βλεπουσιν ανθρακιαν κειμενην και οψαριον επικειμενον και αρτον |
Joh. 21,11 | Joh. 21,11 ανεβη ουν σιμων πετρος και ειλκυσεν το δικτυον εις την γην μεστον ιχθυων μεγαλων εκατον πεντηκοντα τριων και τοσουτων οντων ουκ εσχισθη το δικτυον |
Joh. 21,23 | Joh. 21,23 εξηλθεν ουν ουτος ο λογος εις τους αδελφους οτι ο μαθητης εκεινος ουκ αποθνησκει ουκ ειπεν δε αυτω ο ιησους οτι ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι | τι προς σε | τι προς σε | |
Apg. 1,10 | Apg. 1,10 και ως ατενιζοντες ησαν εις τον ουρανον πορευομενου αυτου και ιδου ανδρες δυο παρειστηκεισαν αυτοις εν εσθησεσιν λευκαις |
Apg. 1,11 | Apg. 1,11 οι και ειπαν ανδρες γαλιλαιοι τι εστηκατε | βλεποντες | εμβλεποντες | εις τον ουρανον ουτος ο ιησους ο αναλημφθεις αφ υμων εις τον ουρανον ουτως ελευσεται ον τροπον εθεασασθε αυτον πορευομενον εις τον ουρανον |
Apg. 1,12 | Apg. 1,12 τοτε υπεστρεψαν εις ιερουσαλημ απο ορους του καλουμενου ελαιωνος ο εστιν εγγυς ιερουσαλημ σαββατου εχον οδον |
Apg. 1,13 | Apg. 1,13 και οτε εισηλθον εις το υπερωον ανεβησαν ου ησαν καταμενοντες ο τε πετρος και ιωαννης και ιακωβος και ανδρεας φιλιππος και θωμας βαρθολομαιος και μαθθαιος ιακωβος αλφαιου και σιμων ο ζηλωτης και ιουδας ιακωβου |
Apg. 1,25 | Apg. 1,25 λαβειν τον τοπον της διακονιας ταυτης και αποστολης αφ ης παρεβη ιουδας πορευθηναι εις τον τοπον τον ιδιον |
Apg. 2,5 | Apg. 2,5 ησαν δε | εν | εις | ιερουσαλημ κατοικουντες ιουδαιοι ανδρες ευλαβεις απο παντος εθνους των υπο τον ουρανον |
Apg. 2,20 | Apg. 2,20 ο ηλιος μεταστραφησεται εις σκοτος και η σεληνη εις αιμα πριν ελθειν ημεραν κυριου την μεγαλην και επιφανη |
Apg. 2,22 | Apg. 2,22 ανδρες ισραηλιται ακουσατε τους λογους τουτους ιησουν τον ναζωραιον ανδρα αποδεδειγμενον απο του θεου εις υμας δυναμεσιν και τερασιν και σημειοις οις εποιησεν δι αυτου ο θεος εν μεσω υμων καθως αυτοι οιδατε |
Apg. 2,25 | Apg. 2,25 δαυιδ γαρ λεγει εις αυτον προορωμην τον κυριον ενωπιον μου δια παντος οτι εκ δεξιων μου εστιν ινα μη σαλευθω |
Apg. 2,27 | Apg. 2,27 οτι ουκ εγκαταλειψεις την ψυχην μου εις αδην ουδε δωσεις τον οσιον σου ιδειν διαφθοραν |
Apg. 2,31 | Apg. 2,31 προιδων ελαλησεν περι της αναστασεως του χριστου οτι ουτε εγκατελειφθη εις αδην ουτε η σαρξ αυτου ειδεν διαφθοραν |
Apg. 2,34 | Apg. 2,34 ου γαρ δαυιδ ανεβη εις τους ουρανους λεγει δε αυτος ειπεν ο | κυριος τω κυριω μου καθου εκ δεξιων μου |
Apg. 2,38 | Apg. 2,38 πετρος δε προς αυτους μετανοησατε φησιν | και βαπτισθητω εκαστος υμων | εν | επι | τω ονοματι ιησου χριστου εις αφεσιν των αμαρτιων υμων και λημψεσθε την δωρεαν του αγιου πνευματος |
Apg. 2,39 | Apg. 2,39 υμιν γαρ εστιν η επαγγελια και τοις τεκνοις υμων και πασιν τοις εις μακραν οσους αν προσκαλεσηται κυριος ο θεος ημων |
Apg. 3,1 | Apg. 3,1 πετρος δε και ιωαννης ανεβαινον εις το ιερον επι την ωραν της προσευχης την ενατην |
Apg. 3,2 | Apg. 3,2 και τις ανηρ χωλος εκ κοιλιας μητρος αυτου υπαρχων εβασταζετο ον ετιθουν καθ ημεραν προς την θυραν του ιερου την λεγομενην ωραιαν του αιτειν ελεημοσυνην παρα των εισπορευομενων εις το ιερον |
Apg. 3,3 | Apg. 3,3 ος ιδων πετρον και ιωαννην μελλοντας εισιεναι εις το ιερον ηρωτα ελεημοσυνην λαβειν |
Apg. 3,4 | Apg. 3,4 ατενισας δε πετρος εις αυτον συν τω ιωαννη ειπεν βλεψον εις ημας |
Apg. 3,8 | Apg. 3,8 και εξαλλομενος εστη και περιεπατει και εισηλθεν συν αυτοις εις το ιερον περιπατων και αλλομενος και αινων τον θεον |
Apg. 3,19 | Apg. 3,19 μετανοησατε ουν και επιστρεψατε | προς | εις | το εξαλειφθηναι υμων τας αμαρτιας (3-20) οπως αν ελθωσιν καιροι αναψυξεως απο προσωπου του κυριου |
Apg. 4,3 | Apg. 4,3 και επεβαλον αυτοις τας χειρας και εθεντο εις τηρησιν εις την αυριον ην γαρ εσπερα ηδη |
Apg. 4,11 | Apg. 4,11 ουτος εστιν ο λιθος ο εξουθενηθεις υφ υμων των οικοδομων ο γενομενος εις κεφαλην γωνιας |
Apg. 4,17 | Apg. 4,17 αλλ ινα μη επι πλειον διανεμηθη εις τον λαον απειλησωμεθα αυτοις μηκετι λαλειν επι τω ονοματι τουτω μηδενι ανθρωπων |
Apg. 4,30 | Apg. 4,30 εν τω την χειρα σου | εκτεινειν σε εις ιασιν και σημεια και τερατα γινεσθαι δια του ονοματος του αγιου παιδος σου ιησου |
Apg. 5,15 | Apg. 5,15 ωστε και εις τας πλατειας εκφερειν τους ασθενεις και τιθεναι επι κλιναριων και κραβαττων ινα ερχομενου πετρου καν η σκια | επισκιασει | επισκιαση | τινι αυτων |
Apg. 5,21 | Apg. 5,21 ακουσαντες δε εισηλθον υπο τον ορθρον εις το ιερον και εδιδασκον παραγενομενος δε ο αρχιερευς και οι συν αυτω συνεκαλεσαν το συνεδριον και πασαν την γερουσιαν των υιων ισραηλ και απεστειλαν εις το δεσμωτηριον αχθηναι αυτους |
Apg. 5,36 | Apg. 5,36 προ γαρ τουτων των ημερων ανεστη θευδας λεγων ειναι τινα εαυτον ω προσεκλιθη ανδρων αριθμος ως τετρακοσιων ος ανηρεθη και παντες οσοι επειθοντο αυτω διελυθησαν και εγενοντο εις ουδεν |
Apg. 6,11 | Apg. 6,11 τοτε υπεβαλον ανδρας λεγοντας οτι ακηκοαμεν αυτου λαλουντος ρηματα βλασφημα εις μωυσην και τον θεον |
Apg. 6,12 | Apg. 6,12 συνεκινησαν τε τον λαον και τους πρεσβυτερους και τους γραμματεις και επισταντες συνηρπασαν αυτον και ηγαγον εις το συνεδριον |
Apg. 6,15 | Apg. 6,15 και ατενισαντες εις αυτον παντες οι καθεζομενοι εν τω συνεδριω ειδον το προσωπον αυτου ωσει προσωπον αγγελου |
Apg. 7,3 | Apg. 7,3 και ειπεν προς αυτον εξελθε εκ της γης σου και εκ | της συγγενειας σου και δευρο εις την γην ην αν σοι δειξω |
Apg. 7,4 | Apg. 7,4 τοτε εξελθων εκ γης χαλδαιων κατωκησεν εν χαρραν κακειθεν μετα το αποθανειν τον πατερα αυτου μετωκισεν αυτον εις την γην ταυτην εις ην υμεις νυν κατοικειτε |
Apg. 7,5 | Apg. 7,5 και ουκ εδωκεν αυτω κληρονομιαν εν αυτη ουδε βημα ποδος και επηγγειλατο δουναι αυτω εις κατασχεσιν αυτην και τω σπερματι αυτου μετ αυτον ουκ οντος αυτω τεκνου |
Apg. 7,9 | Apg. 7,9 και οι πατριαρχαι ζηλωσαντες τον ιωσηφ απεδοντο εις αιγυπτον και ην ο θεος μετ αυτου |
Apg. 7,12 | Apg. 7,12 ακουσας δε ιακωβ οντα σιτια εις αιγυπτον εξαπεστειλεν τους πατερας ημων πρωτον |
Apg. 7,15 | Apg. 7,15 | κατεβη δε ιακωβ εις αιγυπτον | και κατεβη ιακωβ εις αιγυπτον | και ετελευτησεν αυτος και οι πατερες ημων |
Apg. 7,16 | Apg. 7,16 και μετετεθησαν εις συχεμ και ετεθησαν εν τω μνηματι ω ωνησατο αβρααμ τιμης αργυριου παρα των υιων εμμωρ εν συχεμ |
Apg. 7,19 | Apg. 7,19 ουτος κατασοφισαμενος το γενος ημων εκακωσεν τους πατερας ημων | του ποιειν τα βρεφη εκθετα αυτων εις το μη ζωογονεισθαι |
Apg. 7,21 | Apg. 7,21 εκτεθεντος δε αυτου ανειλατο αυτον η θυγατηρ φαραω και ανεθρεψατο αυτον εαυτη εις υιον |
Apg. 7,26 | Apg. 7,26 τη τε επιουση ημερα ωφθη αυτοις μαχομενοις και συνηλλασσεν αυτους εις ειρηνην ειπων ανδρες αδελφοι εστε ινα τι αδικειτε αλληλους |
Apg. 7,34 | Apg. 7,34 ιδων ειδον την κακωσιν του λαου μου του εν αιγυπτω και του στεναγμου | αυτου | αυτων | ηκουσα και κατεβην εξελεσθαι αυτους και νυν δευρο αποστειλω σε εις αιγυπτον |
Apg. 7,39 | Apg. 7,39 ω ουκ ηθελησαν υπηκοοι γενεσθαι οι πατερες ημων αλλα απωσαντο και εστραφησαν εν ταις καρδιαις αυτων εις αιγυπτον |
Apg. 7,53 | Apg. 7,53 οιτινες ελαβετε τον νομον εις διαταγας αγγελων και ουκ εφυλαξατε |
Apg. 7,55 | Apg. 7,55 υπαρχων δε πληρης πνευματος αγιου ατενισας εις τον ουρανον ειδεν δοξαν θεου και ιησουν εστωτα εκ δεξιων του θεου |
Apg. 8,3 | Apg. 8,3 σαυλος δε ελυμαινετο την εκκλησιαν κατα τους οικους εισπορευομενος συρων τε ανδρας και γυναικας παρεδιδου εις φυλακην |
Apg. 8,5 | Apg. 8,5 φιλιππος δε κατελθων εις | την | την | πολιν της σαμαρειας εκηρυσσεν αυτοις τον χριστον |
Apg. 8,16 | Apg. 8,16 ουδεπω γαρ ην επ ουδενι αυτων επιπεπτωκος μονον δε βεβαπτισμενοι υπηρχον εις το ονομα του κυριου ιησου |
Apg. 8,20 | Apg. 8,20 πετρος δε ειπεν προς αυτον το αργυριον σου συν σοι ειη εις απωλειαν οτι την δωρεαν του θεου ενομισας δια χρηματων κτασθαι |
Apg. 8,23 | Apg. 8,23 εις γαρ χολην πικριας και συνδεσμον αδικιας ορω σε οντα |
Apg. 8,25 | Apg. 8,25 οι μεν ουν διαμαρτυραμενοι και λαλησαντες τον λογον του κυριου υπεστρεφον εις ιεροσολυμα πολλας τε κωμας των σαμαριτων ευηγγελιζοντο |
Apg. 8,26 | Apg. 8,26 αγγελος δε κυριου ελαλησεν προς φιλιππον λεγων αναστηθι και πορευου κατα μεσημβριαν επι την οδον την καταβαινουσαν απο ιερουσαλημ εις γαζαν αυτη εστιν ερημος |
Apg. 8,27 | Apg. 8,27 και αναστας επορευθη και ιδου ανηρ αιθιοψ ευνουχος δυναστης κανδακης βασιλισσης αιθιοπων ος ην επι πασης της γαζης αυτης | ος | ος | εληλυθει προσκυνησων εις ιερουσαλημ |
Apg. 8,38 | Apg. 8,38 και εκελευσεν στηναι το αρμα και κατεβησαν αμφοτεροι εις το υδωρ ο τε φιλιππος και ο ευνουχος και εβαπτισεν αυτον |
Apg. 8,40 | Apg. 8,40 φιλιππος δε ευρεθη εις αζωτον και διερχομενος ευηγγελιζετο τας πολεις πασας εως του ελθειν αυτον εις καισαρειαν |
Apg. 9,1 | Apg. 9,1 ο δε σαυλος ετι εμπνεων απειλης και φονου εις τους μαθητας του κυριου προσελθων τω αρχιερει |
Apg. 9,2 | Apg. 9,2 ητησατο παρ αυτου επιστολας εις δαμασκον προς τας συναγωγας οπως εαν τινας ευρη της οδου οντας ανδρας τε και γυναικας δεδεμενους αγαγη εις ιερουσαλημ |
Apg. 9,6 | Apg. 9,6 αλλα αναστηθι και εισελθε εις την πολιν και λαληθησεται σοι ο τι σε δει ποιειν |
Apg. 9,8 | Apg. 9,8 ηγερθη δε σαυλος απο της γης ανεωγμενων δε των οφθαλμων αυτου ουδεν εβλεπεν χειραγωγουντες δε αυτον εισηγαγον εις δαμασκον |
Apg. 9,17 | Apg. 9,17 απηλθεν δε ανανιας και εισηλθεν εις την οικιαν και επιθεις επ αυτον τας χειρας ειπεν σαουλ αδελφε ο κυριος απεσταλκεν με ιησους ο οφθεις σοι εν τη οδω η ηρχου οπως αναβλεψης και πλησθης πνευματος αγιου |
Apg. 9,21 | Apg. 9,21 εξισταντο δε παντες οι ακουοντες και ελεγον ουχ ουτος εστιν ο πορθησας | εν | εις | ιερουσαλημ τους επικαλουμενους το ονομα τουτο και ωδε εις τουτο εληλυθει ινα δεδεμενους αυτους αγαγη επι τους αρχιερεις |
Apg. 9,26 | Apg. 9,26 παραγενομενος δε εις ιερουσαλημ επειραζεν κολλασθαι τοις μαθηταις και παντες εφοβουντο αυτον μη πιστευοντες οτι εστιν μαθητης |
Apg. 9,28 | Apg. 9,28 και ην μετ αυτων εισπορευομενος και εκπορευομενος εις ιερουσαλημ παρρησιαζομενος εν τω ονοματι του κυριου |
Apg. 9,30 | Apg. 9,30 επιγνοντες δε οι αδελφοι κατηγαγον αυτον εις καισαρειαν και εξαπεστειλαν αυτον εις ταρσον |
Apg. 9,39 | Apg. 9,39 αναστας δε πετρος συνηλθεν αυτοις ον παραγενομενον ανηγαγον εις το υπερωον και παρεστησαν αυτω πασαι αι χηραι κλαιουσαι και επιδεικνυμεναι χιτωνας και ιματια οσα εποιει μετ αυτων ουσα η δορκας |
Apg. 10,4 | Apg. 10,4 ο δε ατενισας αυτω και εμφοβος γενομενος ειπεν τι εστιν κυριε ειπεν δε αυτω αι προσευχαι σου και αι ελεημοσυναι σου ανεβησαν εις μνημοσυνον εμπροσθεν του θεου |
Apg. 10,5 | Apg. 10,5 και νυν πεμψον ανδρας εις ιοππην και μεταπεμψαι σιμωνα τινα ος επικαλειται πετρος |
Apg. 10,8 | Apg. 10,8 και εξηγησαμενος απαντα αυτοις απεστειλεν αυτους εις την ιοππην |
Apg. 10,16 | Apg. 10,16 τουτο δε εγενετο επι τρις και ευθυς ανελημφθη το σκευος εις τον ουρανον |
Apg. 10,22 | Apg. 10,22 οι δε ειπαν κορνηλιος εκατονταρχης ανηρ δικαιος και φοβουμενος τον θεον μαρτυρουμενος τε υπο ολου του εθνους των ιουδαιων εχρηματισθη υπο αγγελου αγιου μεταπεμψασθαι σε εις τον οικον αυτου και ακουσαι ρηματα παρα σου |
Apg. 10,24 | Apg. 10,24 τη δε επαυριον εισηλθεν εις την καισαρειαν ο δε κορνηλιος ην προσδοκων αυτους συγκαλεσαμενος τους συγγενεις αυτου και τους αναγκαιους φιλους |
Apg. 10,32 | Apg. 10,32 πεμψον ουν εις ιοππην και μετακαλεσαι σιμωνα ος επικαλειται πετρος ουτος ξενιζεται εν οικια σιμωνος βυρσεως παρα θαλασσαν |
Apg. 10,43 | Apg. 10,43 τουτω παντες οι προφηται μαρτυρουσιν αφεσιν αμαρτιων λαβειν δια του ονοματος αυτου παντα τον πιστευοντα εις αυτον |
Apg. 11,2 | Apg. 11,2 οτε δε ανεβη πετρος εις ιερουσαλημ διεκρινοντο προς αυτον οι εκ περιτομης |
Apg. 11,6 | Apg. 11,6 εις ην ατενισας κατενοουν και ειδον τα τετραποδα της γης και τα θηρια και τα ερπετα και τα πετεινα του ουρανου |
Apg. 11,8 | Apg. 11,8 ειπον δε μηδαμως κυριε οτι κοινον η ακαθαρτον ουδεποτε εισηλθεν εις το στομα μου |
Apg. 11,10 | Apg. 11,10 τουτο δε εγενετο επι τρις και ανεσπασθη παλιν απαντα εις τον ουρανον |
Apg. 11,12 | Apg. 11,12 ειπεν δε το πνευμα μοι συνελθειν αυτοις μηδεν διακριναντα ηλθον δε συν εμοι και οι εξ αδελφοι ουτοι και εισηλθομεν εις τον οικον του ανδρος |
Apg. 11,13 | Apg. 11,13 απηγγειλεν δε ημιν πως ειδεν | τον | τον | αγγελον εν τω οικω αυτου σταθεντα και ειποντα αποστειλον εις ιοππην και μεταπεμψαι σιμωνα τον επικαλουμενον πετρον |
Apg. 11,18 | Apg. 11,18 ακουσαντες δε ταυτα ησυχασαν και εδοξασαν τον θεον λεγοντες αρα και τοις εθνεσιν ο θεος την μετανοιαν εις ζωην εδωκεν |
Apg. 11,20 | Apg. 11,20 ησαν δε τινες εξ αυτων ανδρες κυπριοι και κυρηναιοι οιτινες ελθοντες εις αντιοχειαν ελαλουν και προς τους ελληνιστας ευαγγελιζομενοι τον κυριον ιησουν |
Apg. 11,22 | Apg. 11,22 ηκουσθη δε ο λογος εις τα ωτα της εκκλησιας της ουσης εν ιερουσαλημ περι αυτων και εξαπεστειλαν βαρναβαν διελθειν | εως αντιοχειας |
Apg. 11,25 | Apg. 11,25 εξηλθεν δε εις ταρσον αναζητησαι σαυλον |
Apg. 11,26 | Apg. 11,26 και ευρων ηγαγεν εις αντιοχειαν εγενετο δε αυτοις και ενιαυτον ολον συναχθηναι εν τη εκκλησια και διδαξαι οχλον ικανον χρηματισαι τε πρωτως εν αντιοχεια τους μαθητας χριστιανους |
Apg. 11,27 | Apg. 11,27 εν ταυταις δε ταις ημεραις κατηλθον απο ιεροσολυμων προφηται εις αντιοχειαν |
Apg. 11,29 | Apg. 11,29 των δε μαθητων καθως ευπορειτο τις ωρισαν εκαστος αυτων εις διακονιαν πεμψαι τοις κατοικουσιν εν τη ιουδαια αδελφοις |
Apg. 12,4 | Apg. 12,4 ον και πιασας εθετο εις φυλακην παραδους τεσσαρσιν τετραδιοις στρατιωτων φυλασσειν αυτον βουλομενος μετα το πασχα αναγαγειν αυτον τω λαω |
Apg. 12,10 | Apg. 12,10 διελθοντες δε πρωτην φυλακην και δευτεραν ηλθαν επι την πυλην την σιδηραν την φερουσαν εις την πολιν ητις αυτοματη ηνοιγη αυτοις και εξελθοντες προηλθον ρυμην μιαν και ευθεως απεστη ο αγγελος απ αυτου |
Apg. 12,17 | Apg. 12,17 κατασεισας δε αυτοις τη χειρι σιγαν διηγησατο | αυτοις | αυτοις | πως ο κυριος αυτον εξηγαγεν εκ της φυλακης ειπεν τε απαγγειλατε ιακωβω και τοις αδελφοις ταυτα και εξελθων επορευθη εις ετερον τοπον |
Apg. 12,19 | Apg. 12,19 ηρωδης δε επιζητησας αυτον και μη ευρων ανακρινας τους φυλακας εκελευσεν απαχθηναι και κατελθων απο της ιουδαιας εις καισαρειαν διετριβεν |
Apg. 12,25 | Apg. 12,25 βαρναβας δε και σαυλος υπεστρεψαν εις ιερουσαλημ πληρωσαντες την διακονιαν συμπαραλαβοντες ιωαννην τον επικληθεντα μαρκον |
Apg. 13,2 | Apg. 13,2 λειτουργουντων δε αυτων τω κυριω και νηστευοντων ειπεν το πνευμα το αγιον αφορισατε δη μοι τον βαρναβαν και σαυλον εις το εργον ο προσκεκλημαι αυτους |
Apg. 13,4 | Apg. 13,4 αυτοι μεν ουν εκπεμφθεντες υπο του αγιου πνευματος κατηλθον εις σελευκειαν εκειθεν τε απεπλευσαν εις κυπρον |
Apg. 13,9 | Apg. 13,9 σαυλος δε ο και παυλος πλησθεις πνευματος αγιου ατενισας εις αυτον |
Apg. 13,13 | Apg. 13,13 αναχθεντες δε απο της παφου οι περι παυλον ηλθον εις περγην της παμφυλιας ιωαννης δε αποχωρησας απ αυτων υπεστρεψεν εις ιεροσολυμα |
Apg. 13,14 | Apg. 13,14 αυτοι δε διελθοντες απο της περγης παρεγενοντο εις αντιοχειαν την πισιδιαν και | ελθοντες | εισελθοντες | εις την συναγωγην τη ημερα των σαββατων εκαθισαν |
Apg. 13,22 | Apg. 13,22 και μεταστησας αυτον ηγειρεν τον δαυιδ αυτοις εις βασιλεα ω και ειπεν μαρτυρησας ευρον δαυιδ τον του ιεσσαι | ανδρα | ανδρα | κατα την καρδιαν μου ος ποιησει παντα τα θεληματα μου |
Apg. 13,29 | Apg. 13,29 ως δε ετελεσαν παντα τα περι αυτου γεγραμμενα καθελοντες απο του ξυλου εθηκαν εις μνημειον |
Apg. 13,31 | Apg. 13,31 ος ωφθη επι ημερας πλειους τοις συναναβασιν αυτω απο της γαλιλαιας εις ιερουσαλημ οιτινες νυν εισιν μαρτυρες αυτου προς τον λαον |
Apg. 13,34 | Apg. 13,34 οτι δε ανεστησεν αυτον εκ νεκρων μηκετι μελλοντα υποστρεφειν εις διαφθοραν ουτως ειρηκεν οτι δωσω υμιν τα οσια δαυιδ τα πιστα |
Apg. 13,42 | Apg. 13,42 εξιοντων δε αυτων παρεκαλουν εις το μεταξυ σαββατον λαληθηναι αυτοις τα ρηματα ταυτα |
Apg. 13,46 | Apg. 13,46 παρρησιασαμενοι τε ο παυλος και ο βαρναβας ειπαν υμιν ην αναγκαιον πρωτον λαληθηναι τον λογον του θεου επειδη απωθεισθε αυτον και ουκ αξιους κρινετε εαυτους της αιωνιου ζωης ιδου στρεφομεθα εις τα εθνη |
Apg. 13,47 | Apg. 13,47 ουτως γαρ εντεταλται ημιν ο κυριος τεθεικα σε εις φως εθνων του ειναι σε εις σωτηριαν εως εσχατου της γης |
Apg. 13,48 | Apg. 13,48 ακουοντα δε τα εθνη εχαιρον και εδοξαζον τον λογον του | θεου | κυριου | και επιστευσαν οσοι ησαν τεταγμενοι εις ζωην αιωνιον |
Apg. 13,51 | Apg. 13,51 οι δε εκτιναξαμενοι τον κονιορτον των ποδων επ αυτους ηλθον εις ικονιον |
Apg. 14,1 | Apg. 14,1 εγενετο δε εν ικονιω κατα το αυτο εισελθειν αυτους εις την συναγωγην των ιουδαιων και λαλησαι ουτως ωστε πιστευσαι ιουδαιων τε και ελληνων πολυ πληθος |
Apg. 14,6 | Apg. 14,6 συνιδοντες κατεφυγον εις τας πολεις της λυκαονιας λυστραν και δερβην και την περιχωρον |
Apg. 14,14 | Apg. 14,14 ακουσαντες δε οι αποστολοι βαρναβας και παυλος διαρρηξαντες τα ιματια | εαυτων | αυτων | εξεπηδησαν εις τον οχλον κραζοντες |
Apg. 14,20 | Apg. 14,20 κυκλωσαντων δε των μαθητων αυτον αναστας εισηλθεν εις την πολιν και τη επαυριον εξηλθεν συν τω βαρναβα εις δερβην |
Apg. 14,21 | Apg. 14,21 ευαγγελισαμενοι τε την πολιν εκεινην και μαθητευσαντες ικανους υπεστρεψαν εις την λυστραν και εις ικονιον και | εις | εις | αντιοχειαν |
Apg. 14,22 | Apg. 14,22 επιστηριζοντες τας ψυχας των μαθητων παρακαλουντες εμμενειν τη πιστει και οτι δια πολλων θλιψεων δει ημας εισελθειν εις την βασιλειαν του θεου |
Apg. 14,23 | Apg. 14,23 χειροτονησαντες δε αυτοις κατ εκκλησιαν πρεσβυτερους προσευξαμενοι μετα νηστειων παρεθεντο αυτους τω κυριω εις ον πεπιστευκεισαν |
Apg. 14,24 | Apg. 14,24 και διελθοντες την πισιδιαν ηλθον εις την παμφυλιαν |
Apg. 14,25 | Apg. 14,25 και λαλησαντες εν περγη τον λογον κατεβησαν εις ατταλειαν |
Apg. 14,26 | Apg. 14,26 κακειθεν απεπλευσαν εις αντιοχειαν οθεν ησαν παραδεδομενοι τη χαριτι του θεου εις το εργον ο επληρωσαν |
Apg. 15,2 | Apg. 15,2 γενομενης δε στασεως και ζητησεως ουκ ολιγης τω παυλω και τω βαρναβα προς αυτους εταξαν αναβαινειν παυλον και βαρναβαν και τινας αλλους εξ αυτων προς τους αποστολους και πρεσβυτερους εις ιερουσαλημ περι του ζητηματος τουτου |
Apg. 15,4 | Apg. 15,4 παραγενομενοι δε εις | ιεροσολυμα | ιερουσαλημ | παρεδεχθησαν απο της εκκλησιας και των αποστολων και των πρεσβυτερων ανηγγειλαν τε οσα ο θεος εποιησεν μετ αυτων |
Apg. 15,22 | Apg. 15,22 τοτε εδοξεν τοις αποστολοις και τοις πρεσβυτεροις συν ολη τη εκκλησια εκλεξαμενους ανδρας εξ αυτων πεμψαι εις αντιοχειαν συν τω παυλω και βαρναβα ιουδαν τον καλουμενον βαρσαββαν και σιλαν ανδρας ηγουμενους εν τοις αδελφοις |
Apg. 15,30 | Apg. 15,30 οι μεν ουν απολυθεντες κατηλθον εις αντιοχειαν και συναγαγοντες το πληθος επεδωκαν την επιστολην |
Apg. 15,38 | Apg. 15,38 παυλος δε ηξιου τον αποσταντα απ αυτων απο παμφυλιας και μη συνελθοντα αυτοις εις το εργον μη συμπαραλαμβανειν τουτον |
Apg. 15,39 | Apg. 15,39 εγενετο δε παροξυσμος ωστε αποχωρισθηναι αυτους απ αλληλων τον τε βαρναβαν παραλαβοντα τον μαρκον εκπλευσαι εις κυπρον |
Apg. 16,1 | Apg. 16,1 κατηντησεν δε | και | και | εις δερβην και εις λυστραν και ιδου μαθητης τις ην εκει ονοματι τιμοθεος υιος γυναικος ιουδαιας πιστης πατρος δε ελληνος |
Apg. 16,7 | Apg. 16,7 ελθοντες δε κατα την μυσιαν επειραζον εις την βιθυνιαν πορευθηναι και ουκ ειασεν αυτους το πνευμα ιησου |
Apg. 16,8 | Apg. 16,8 παρελθοντες δε την μυσιαν κατεβησαν εις τρωαδα |
Apg. 16,9 | Apg. 16,9 και οραμα δια της | νυκτος τω παυλω ωφθη ανηρ μακεδων τις ην εστως και παρακαλων αυτον και λεγων διαβας εις μακεδονιαν βοηθησον ημιν |
Apg. 16,10 | Apg. 16,10 ως δε το οραμα ειδεν ευθεως εζητησαμεν εξελθειν εις μακεδονιαν συμβιβαζοντες οτι προσκεκληται ημας ο θεος ευαγγελισασθαι αυτους |
Apg. 16,11 | Apg. 16,11 αναχθεντες | ουν | δε | απο τρωαδος ευθυδρομησαμεν εις σαμοθρακην τη δε επιουση εις νεαν πολιν |
Apg. 16,12 | Apg. 16,12 κακειθεν εις φιλιππους ητις εστιν | πρωτη της μεριδος | πρωτης μεριδος της | μακεδονιας πολις κολωνια ημεν δε εν ταυτη τη πολει διατριβοντες ημερας τινας |
Apg. 16,15 | Apg. 16,15 ως δε εβαπτισθη και ο οικος αυτης παρεκαλεσεν λεγουσα ει κεκρικατε με πιστην τω κυριω ειναι εισελθοντες εις τον οικον μου μενετε και παρεβιασατο ημας |
Apg. 16,16 | Apg. 16,16 εγενετο δε πορευομενων ημων εις την προσευχην παιδισκην τινα εχουσαν πνευμα πυθωνα υπαντησαι ημιν ητις εργασιαν πολλην παρειχεν τοις κυριοις αυτης μαντευομενη |
Apg. 16,19 | Apg. 16,19 ιδοντες δε οι κυριοι αυτης οτι εξηλθεν η ελπις της εργασιας αυτων επιλαβομενοι τον παυλον και τον σιλαν ειλκυσαν εις την αγοραν επι τους αρχοντας |
Apg. 16,23 | Apg. 16,23 πολλας | δε | τε | επιθεντες αυτοις πληγας εβαλον εις φυλακην παραγγειλαντες τω δεσμοφυλακι ασφαλως τηρειν αυτους |
Apg. 16,24 | Apg. 16,24 ος παραγγελιαν τοιαυτην λαβων εβαλεν αυτους εις την εσωτεραν φυλακην και τους ποδας ησφαλισατο αυτων εις το ξυλον |
Apg. 16,34 | Apg. 16,34 αναγαγων τε αυτους εις τον οικον παρεθηκεν τραπεζαν και ηγαλλιασατο πανοικει πεπιστευκως τω θεω |
Apg. 16,37 | Apg. 16,37 ο δε παυλος εφη προς αυτους δειραντες ημας δημοσια ακατακριτους ανθρωπους ρωμαιους υπαρχοντας εβαλαν εις φυλακην και νυν λαθρα ημας εκβαλλουσιν ου γαρ αλλα ελθοντες αυτοι ημας εξαγαγετωσαν |
Apg. 17,1 | Apg. 17,1 διοδευσαντες δε την αμφιπολιν και την απολλωνιαν ηλθον εις θεσσαλονικην οπου ην συναγωγη των ιουδαιων |
Apg. 17,5 | Apg. 17,5 ζηλωσαντες δε οι ιουδαιοι και προσλαβομενοι των αγοραιων ανδρας τινας πονηρους και οχλοποιησαντες εθορυβουν την πολιν και επισταντες τη οικια ιασονος εζητουν αυτους προαγαγειν εις τον δημον |
Apg. 17,10 | Apg. 17,10 οι δε αδελφοι ευθεως δια νυκτος εξεπεμψαν τον τε παυλον και τον σιλαν εις βεροιαν οιτινες παραγενομενοι εις την συναγωγην των ιουδαιων απηεσαν |
Apg. 17,20 | Apg. 17,20 ξενιζοντα γαρ τινα εισφερεις εις τας ακοας ημων βουλομεθα ουν γνωναι τινα θελει ταυτα ειναι |
Apg. 17,21 | Apg. 17,21 αθηναιοι δε παντες και οι επιδημουντες ξενοι εις ουδεν ετερον ηυκαιρουν η λεγειν τι η ακουειν τι καινοτερον |
Apg. 18,1 | Apg. 18,1 μετα ταυτα χωρισθεις εκ των αθηνων ηλθεν εις κορινθον |
Apg. 18,6 | Apg. 18,6 αντιτασσομενων δε αυτων και βλασφημουντων εκτιναξαμενος τα ιματια ειπεν προς αυτους το αιμα υμων επι την κεφαλην υμων καθαρος εγω απο του νυν εις τα εθνη πορευσομαι |
Apg. 18,7 | Apg. 18,7 και μεταβας εκειθεν | ηλθεν | εισηλθεν | εις οικιαν τινος ονοματι τιτιου ιουστου σεβομενου τον θεον ου η οικια ην συνομορουσα τη συναγωγη |
Apg. 18,18 | Apg. 18,18 ο δε παυλος ετι προσμεινας ημερας ικανας τοις αδελφοις αποταξαμενος εξεπλει εις την συριαν και συν αυτω πρισκιλλα και ακυλας κειραμενος εν κεγχρεαις την κεφαλην ειχεν γαρ ευχην |
Apg. 18,19 | Apg. 18,19 κατηντησαν δε εις εφεσον κακεινους κατελιπεν αυτου αυτος δε εισελθων εις την συναγωγην διελεξατο τοις ιουδαιοις |
Apg. 18,22 | Apg. 18,22 και κατελθων εις καισαρειαν αναβας και ασπασαμενος την εκκλησιαν κατεβη εις αντιοχειαν |
Apg. 18,24 | Apg. 18,24 ιουδαιος δε τις απολλως ονοματι αλεξανδρευς τω γενει ανηρ λογιος κατηντησεν εις εφεσον δυνατος ων εν ταις γραφαις |
Apg. 18,27 | Apg. 18,27 βουλομενου δε αυτου διελθειν εις την αχαιαν προτρεψαμενοι οι αδελφοι εγραψαν τοις μαθηταις αποδεξασθαι αυτον ος παραγενομενος συνεβαλετο πολυ τοις πεπιστευκοσιν δια της χαριτος |
Apg. 19,1 | Apg. 19,1 εγενετο δε εν τω τον απολλω ειναι εν κορινθω παυλον διελθοντα τα ανωτερικα μερη | ελθειν | κατελθειν | εις εφεσον και ευρειν τινας μαθητας |
Apg. 19,3 | Apg. 19,3 ειπεν τε εις τι ουν εβαπτισθητε οι δε ειπαν εις το ιωαννου βαπτισμα |
Apg. 19,4 | Apg. 19,4 ειπεν δε παυλος ιωαννης εβαπτισεν βαπτισμα μετανοιας τω λαω λεγων εις τον ερχομενον μετ αυτον ινα πιστευσωσιν τουτ εστιν εις τον ιησουν |
Apg. 19,5 | Apg. 19,5 ακουσαντες δε εβαπτισθησαν εις το ονομα του κυριου ιησου |
Apg. 19,8 | Apg. 19,8 εισελθων δε εις την συναγωγην επαρρησιαζετο επι μηνας τρεις διαλεγομενος και πειθων τα | περι της βασιλειας του θεου |
Apg. 19,21 | Apg. 19,21 ως δε επληρωθη ταυτα εθετο ο παυλος εν τω πνευματι διελθων την μακεδονιαν και αχαιαν πορευεσθαι εις ιεροσολυμα ειπων οτι μετα το γενεσθαι με εκει δει με και ρωμην ιδειν |
Apg. 19,22 | Apg. 19,22 αποστειλας δε εις την μακεδονιαν δυο των διακονουντων αυτω τιμοθεον και εραστον αυτος επεσχεν χρονον εις την ασιαν |
Apg. 19,27 | Apg. 19,27 ου μονον δε τουτο κινδυνευει ημιν το μερος εις απελεγμον ελθειν αλλα και το της μεγαλης θεας αρτεμιδος ιερον εις ουθεν λογισθηναι μελλειν τε και καθαιρεισθαι της μεγαλειοτητος αυτης ην ολη | η | η | ασια και | η | η | οικουμενη σεβεται |
Apg. 19,29 | Apg. 19,29 και επλησθη η πολις της συγχυσεως ωρμησαν τε ομοθυμαδον εις το θεατρον συναρπασαντες γαιον και αρισταρχον μακεδονας συνεκδημους παυλου |
Apg. 19,30 | Apg. 19,30 παυλου δε βουλομενου εισελθειν εις τον δημον ουκ ειων αυτον οι μαθηται |
Apg. 19,31 | Apg. 19,31 τινες δε και των ασιαρχων οντες αυτω φιλοι πεμψαντες προς αυτον παρεκαλουν μη δουναι εαυτον εις το θεατρον |
Apg. 20,1 | Apg. 20,1 μετα δε το παυσασθαι τον θορυβον μεταπεμψαμενος ο παυλος τους μαθητας και παρακαλεσας ασπασαμενος εξηλθεν πορευεσθαι εις μακεδονιαν |
Apg. 20,2 | Apg. 20,2 διελθων δε τα μερη εκεινα και παρακαλεσας αυτους λογω πολλω ηλθεν εις την ελλαδα |
Apg. 20,3 | Apg. 20,3 ποιησας τε μηνας τρεις γενομενης επιβουλης αυτω υπο των ιουδαιων μελλοντι αναγεσθαι εις την συριαν εγενετο γνωμης του υποστρεφειν δια μακεδονιας |
Apg. 20,6 | Apg. 20,6 ημεις δε εξεπλευσαμεν μετα τας ημερας των αζυμων απο φιλιππων και ηλθομεν προς αυτους εις την τρωαδα αχρις ημερων πεντε | ου | οπου | διετριψαμεν ημερας επτα |
Apg. 20,14 | Apg. 20,14 ως δε συνεβαλλεν ημιν εις την ασσον αναλαβοντες αυτον ηλθομεν εις μιτυληνην |
Apg. 20,15 | Apg. 20,15 κακειθεν αποπλευσαντες τη επιουση κατηντησαμεν αντικρυς χιου τη δε ετερα παρεβαλομεν εις σαμον τη δε εχομενη ηλθομεν εις μιλητον |
Apg. 20,16 | Apg. 20,16 κεκρικει γαρ ο παυλος παραπλευσαι την εφεσον οπως μη γενηται αυτω χρονοτριβησαι εν τη ασια εσπευδεν γαρ ει δυνατον ειη αυτω την ημεραν της πεντηκοστης γενεσθαι εις ιεροσολυμα |
Apg. 20,17 | Apg. 20,17 απο δε της μιλητου πεμψας εις εφεσον μετεκαλεσατο τους πρεσβυτερους της εκκλησιας |
Apg. 20,18 | Apg. 20,18 ως δε παρεγενοντο προς αυτον ειπεν αυτοις υμεις επιστασθε απο πρωτης ημερας αφ ης επεβην εις την ασιαν πως μεθ υμων τον παντα χρονον εγενομην |
Apg. 20,21 | Apg. 20,21 διαμαρτυρομενος ιουδαιοις τε και ελλησιν την εις θεον μετανοιαν και πιστιν εις τον κυριον ημων ιησουν |
Apg. 20,22 | Apg. 20,22 και νυν ιδου δεδεμενος εγω τω πνευματι πορευομαι εις ιερουσαλημ τα εν αυτη συναντησοντα | εμοι | μοι | μη ειδως |
Apg. 20,29 | Apg. 20,29 εγω οιδα οτι εισελευσονται μετα την αφιξιν μου λυκοι βαρεις εις υμας μη φειδομενοι του ποιμνιου |
Apg. 20,38 | Apg. 20,38 οδυνωμενοι μαλιστα επι τω λογω ω ειρηκει οτι ουκετι μελλουσιν το προσωπον αυτου θεωρειν προεπεμπον δε αυτον εις το πλοιον |
Apg. 21,1 | Apg. 21,1 ως δε εγενετο αναχθηναι ημας αποσπασθεντας απ αυτων ευθυδρομησαντες ηλθομεν εις την κω τη δε εξης εις την ροδον κακειθεν εις παταρα |
Apg. 21,2 | Apg. 21,2 και ευροντες πλοιον διαπερων εις φοινικην επιβαντες ανηχθημεν |
Apg. 21,3 | Apg. 21,3 αναφαναντες δε την κυπρον και καταλιποντες αυτην ευωνυμον επλεομεν εις συριαν και κατηλθομεν εις τυρον εκεισε γαρ το πλοιον ην αποφορτιζομενον τον γομον |
Apg. 21,4 | Apg. 21,4 ανευροντες δε τους μαθητας επεμειναμεν αυτου ημερας επτα οιτινες τω παυλω ελεγον δια του πνευματος μη επιβαινειν εις ιεροσολυμα |
Apg. 21,6 | Apg. 21,6 απησπασαμεθα αλληλους και | ενεβημεν | ανεβημεν | εις το πλοιον εκεινοι δε υπεστρεψαν εις τα ιδια |
Apg. 21,7 | Apg. 21,7 ημεις δε τον πλουν διανυσαντες απο τυρου κατηντησαμεν εις πτολεμαιδα και ασπασαμενοι τους αδελφους εμειναμεν ημεραν μιαν παρ αυτοις |
Apg. 21,8 | Apg. 21,8 τη δε επαυριον εξελθοντες ηλθομεν εις καισαρειαν και εισελθοντες εις τον οικον φιλιππου του ευαγγελιστου οντος εκ των επτα εμειναμεν παρ αυτω |
Apg. 21,11 | Apg. 21,11 και ελθων προς ημας και αρας την ζωνην του παυλου δησας εαυτου τους ποδας και τας χειρας ειπεν ταδε λεγει το πνευμα το αγιον τον ανδρα ου εστιν η ζωνη αυτη ουτως δησουσιν εν ιερουσαλημ οι ιουδαιοι και παραδωσουσιν εις χειρας εθνων |
Apg. 21,12 | Apg. 21,12 ως δε ηκουσαμεν ταυτα παρεκαλουμεν ημεις τε και οι εντοπιοι του μη αναβαινειν αυτον εις ιερουσαλημ |
Apg. 21,13 | Apg. 21,13 τοτε απεκριθη | ο | ο | παυλος τι ποιειτε κλαιοντες και συνθρυπτοντες μου την καρδιαν εγω γαρ ου μονον δεθηναι αλλα και αποθανειν εις ιερουσαλημ ετοιμως εχω υπερ του ονοματος του κυριου ιησου |
Apg. 21,15 | Apg. 21,15 μετα δε τας ημερας ταυτας επισκευασαμενοι ανεβαινομεν εις ιεροσολυμα |
Apg. 21,17 | Apg. 21,17 γενομενων δε ημων εις ιεροσολυμα ασμενως απεδεξαντο ημας οι αδελφοι |
Apg. 21,26 | Apg. 21,26 τοτε ο παυλος παραλαβων τους ανδρας τη εχομενη ημερα συν αυτοις αγνισθεις εισηει εις το ιερον διαγγελλων την εκπληρωσιν των ημερων του αγνισμου εως ου προσηνεχθη υπερ ενος εκαστου αυτων η προσφορα |
Apg. 21,28 | Apg. 21,28 κραζοντες ανδρες ισραηλιται βοηθειτε ουτος εστιν ο ανθρωπος ο κατα του λαου και του νομου και του τοπου τουτου παντας πανταχη διδασκων ετι τε και ελληνας εισηγαγεν εις το ιερον και κεκοινωκεν τον αγιον τοπον τουτον |
Apg. 21,29 | Apg. 21,29 ησαν γαρ προεωρακοτες τροφιμον τον εφεσιον εν τη πολει συν αυτω ον ενομιζον οτι εις το ιερον εισηγαγεν ο παυλος |
Apg. 21,34 | Apg. 21,34 αλλοι δε αλλο τι επεφωνουν εν τω οχλω μη δυναμενου δε αυτου γνωναι το ασφαλες δια τον θορυβον εκελευσεν αγεσθαι αυτον εις την παρεμβολην |
Apg. 21,37 | Apg. 21,37 μελλων τε εισαγεσθαι εις την παρεμβολην ο παυλος λεγει τω χιλιαρχω ει εξεστιν μοι ειπειν τι προς σε ο δε εφη ελληνιστι γινωσκεις |
Apg. 21,38 | Apg. 21,38 ουκ αρα συ ει ο αιγυπτιος ο προ τουτων των ημερων αναστατωσας και εξαγαγων εις την ερημον τους τετρακισχιλιους ανδρας των σικαριων |
Apg. 22,4 | Apg. 22,4 ος ταυτην την οδον εδιωξα αχρι θανατου δεσμευων και παραδιδους εις φυλακας ανδρας τε και γυναικας |
Apg. 22,5 | Apg. 22,5 ως και ο αρχιερευς μαρτυρει μοι και παν το πρεσβυτεριον παρ ων και επιστολας δεξαμενος προς τους αδελφους εις δαμασκον επορευομην αξων και τους εκεισε οντας δεδεμενους εις ιερουσαλημ ινα τιμωρηθωσιν |
Apg. 22,7 | Apg. 22,7 επεσα τε εις το εδαφος και ηκουσα φωνης λεγουσης μοι σαουλ σαουλ τι με διωκεις |
Apg. 22,10 | Apg. 22,10 ειπον δε τι ποιησω κυριε ο δε κυριος ειπεν προς με αναστας πορευου εις δαμασκον κακει σοι λαληθησεται περι παντων ων τετακται σοι ποιησαι |
Apg. 22,11 | Apg. 22,11 ως δε ουκ ενεβλεπον απο της δοξης του φωτος εκεινου χειραγωγουμενος υπο των συνοντων μοι ηλθον εις δαμασκον |
Apg. 22,13 | Apg. 22,13 ελθων προς | εμε | με | και επιστας ειπεν μοι σαουλ αδελφε αναβλεψον καγω αυτη τη ωρα ανεβλεψα εις αυτον |
Apg. 22,17 | Apg. 22,17 εγενετο δε μοι υποστρεψαντι εις ιερουσαλημ και προσευχομενου μου εν τω ιερω γενεσθαι με εν εκστασει |
Apg. 22,21 | Apg. 22,21 και ειπεν προς με πορευου οτι εγω εις εθνη μακραν εξαποστελω σε |
Apg. 22,23 | Apg. 22,23 κραυγαζοντων τε αυτων και ριπτουντων τα ιματια και κονιορτον βαλλοντων εις τον αερα |
Apg. 22,24 | Apg. 22,24 εκελευσεν ο χιλιαρχος εισαγεσθαι αυτον εις την παρεμβολην ειπας μαστιξιν ανεταζεσθαι αυτον ινα επιγνω δι ην αιτιαν ουτως επεφωνουν αυτω |
Apg. 22,30 | Apg. 22,30 τη δε επαυριον βουλομενος γνωναι το ασφαλες το τι κατηγορειται υπο των ιουδαιων ελυσεν αυτον και εκελευσεν συνελθειν τους αρχιερεις και παν το συνεδριον και καταγαγων τον παυλον εστησεν εις αυτους |
Apg. 23,10 | Apg. 23,10 πολλης δε γινομενης στασεως φοβηθεις ο χιλιαρχος μη διασπασθη ο παυλος υπ αυτων εκελευσεν το στρατευμα καταβαν αρπασαι αυτον εκ μεσου αυτων αγειν τε | εις την παρεμβολην |
Apg. 23,11 | Apg. 23,11 τη δε επιουση νυκτι επιστας αυτω ο κυριος ειπεν θαρσει ως γαρ διεμαρτυρω τα περι εμου εις ιερουσαλημ ουτως σε δει και εις ρωμην μαρτυρησαι |
Apg. 23,15 | Apg. 23,15 νυν ουν υμεις εμφανισατε τω χιλιαρχω συν τω συνεδριω οπως καταγαγη αυτον εις υμας ως μελλοντας διαγινωσκειν ακριβεστερον τα περι αυτου ημεις δε προ του εγγισαι αυτον ετοιμοι εσμεν του ανελειν αυτον |
Apg. 23,16 | Apg. 23,16 ακουσας δε ο υιος της αδελφης παυλου την ενεδραν παραγενομενος και εισελθων εις την παρεμβολην απηγγειλεν τω παυλω |
Apg. 23,20 | Apg. 23,20 ειπεν δε οτι οι ιουδαιοι συνεθεντο του ερωτησαι σε οπως αυριον τον παυλον καταγαγης εις το συνεδριον ως | μελλων | μελλον | τι ακριβεστερον πυνθανεσθαι περι αυτου |
Apg. 23,28 | Apg. 23,28 βουλομενος τε επιγνωναι την αιτιαν δι ην ενεκαλουν αυτω | κατηγαγον εις το συνεδριον αυτων | κατηγαγον εις το συνεδριον αυτων | |
Apg. 23,30 | Apg. 23,30 μηνυθεισης δε μοι επιβουλης εις τον ανδρα εσεσθαι εξαυτης επεμψα προς σε παραγγειλας και τοις κατηγοροις λεγειν τα | προς αυτον επι σου |
Apg. 23,31 | Apg. 23,31 οι μεν ουν στρατιωται κατα το διατεταγμενον αυτοις αναλαβοντες τον παυλον ηγαγον δια νυκτος εις την αντιπατριδα |
Apg. 23,32 | Apg. 23,32 τη δε επαυριον εασαντες τους ιππεις απερχεσθαι συν αυτω υπεστρεψαν εις την παρεμβολην |
Apg. 23,33 | Apg. 23,33 οιτινες εισελθοντες εις την καισαρειαν και αναδοντες την επιστολην τω ηγεμονι παρεστησαν και τον παυλον αυτω |
Apg. 24,11 | Apg. 24,11 δυναμενου σου επιγνωναι οτι ου πλειους εισιν μοι ημεραι δωδεκα αφ ης ανεβην προσκυνησων εις ιερουσαλημ |
Apg. 24,15 | Apg. 24,15 ελπιδα εχων εις τον θεον ην και αυτοι ουτοι προσδεχονται αναστασιν μελλειν εσεσθαι δικαιων τε και αδικων |
Apg. 24,17 | Apg. 24,17 δι ετων δε πλειονων ελεημοσυνας ποιησων εις το εθνος μου παρεγενομην και προσφορας |
Apg. 24,24 | Apg. 24,24 μετα δε ημερας τινας παραγενομενος ο φηλιξ συν δρουσιλλη τη ιδια γυναικι ουση ιουδαια μετεπεμψατο τον παυλον και ηκουσεν αυτου περι της εις χριστον ιησουν πιστεως |
Apg. 25,1 | Apg. 25,1 φηστος ουν επιβας τη επαρχεια μετα τρεις ημερας ανεβη εις ιεροσολυμα απο καισαρειας |
Apg. 25,3 | Apg. 25,3 αιτουμενοι χαριν κατ αυτου οπως μεταπεμψηται αυτον εις ιερουσαλημ ενεδραν ποιουντες ανελειν αυτον κατα την οδον |
Apg. 25,4 | Apg. 25,4 ο μεν ουν φηστος απεκριθη τηρεισθαι τον παυλον εις καισαρειαν εαυτον δε μελλειν εν ταχει εκπορευεσθαι |
Apg. 25,6 | Apg. 25,6 διατριψας δε εν αυτοις ημερας ου πλειους οκτω η δεκα καταβας εις καισαρειαν τη επαυριον καθισας επι του βηματος εκελευσεν τον παυλον αχθηναι |
Apg. 25,8 | Apg. 25,8 του παυλου απολογουμενου οτι ουτε εις τον νομον των ιουδαιων ουτε εις το ιερον ουτε εις καισαρα τι ημαρτον |
Apg. 25,9 | Apg. 25,9 ο φηστος δε θελων τοις ιουδαιοις χαριν καταθεσθαι αποκριθεις τω παυλω ειπεν θελεις εις ιεροσολυμα αναβας εκει περι τουτων κριθηναι επ εμου |
Apg. 25,13 | Apg. 25,13 ημερων δε διαγενομενων τινων αγριππας ο βασιλευς και βερνικη κατηντησαν εις καισαρειαν ασπασαμενοι τον φηστον |
Apg. 25,15 | Apg. 25,15 περι ου γενομενου μου εις ιεροσολυμα ενεφανισαν οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι των ιουδαιων αιτουμενοι κατ αυτου καταδικην |
Apg. 25,20 | Apg. 25,20 απορουμενος δε εγω την περι τουτων ζητησιν ελεγον ει βουλοιτο πορευεσθαι εις ιεροσολυμα κακει κρινεσθαι περι τουτων |
Apg. 25,21 | Apg. 25,21 του δε παυλου επικαλεσαμενου τηρηθηναι αυτον εις την του σεβαστου διαγνωσιν εκελευσα τηρεισθαι αυτον εως ου αναπεμψω αυτον προς καισαρα |
Apg. 25,23 | Apg. 25,23 τη ουν επαυριον ελθοντος του αγριππα και της βερνικης μετα πολλης φαντασιας και εισελθοντων εις το ακροατηριον συν τε χιλιαρχοις και ανδρασιν τοις κατ εξοχην της πολεως και κελευσαντος του φηστου ηχθη ο παυλος |
Apg. 26,6 | Apg. 26,6 και νυν επ ελπιδι της εις τους πατερας ημων επαγγελιας γενομενης υπο του θεου εστηκα κρινομενος |
Apg. 26,7 | Apg. 26,7 εις ην το δωδεκαφυλον ημων εν εκτενεια νυκτα και ημεραν λατρευον ελπιζει καταντησαι περι ης ελπιδος εγκαλουμαι υπο ιουδαιων βασιλευ |
Apg. 26,11 | Apg. 26,11 και κατα πασας τας συναγωγας πολλακις τιμωρων αυτους ηναγκαζον βλασφημειν περισσως τε εμμαινομενος αυτοις εδιωκον εως και εις τας εξω πολεις |
Apg. 26,12 | Apg. 26,12 εν οις πορευομενος εις την δαμασκον μετ εξουσιας και επιτροπης της των αρχιερεων |
Apg. 26,14 | Apg. 26,14 παντων τε καταπεσοντων ημων εις την γην ηκουσα φωνην λεγουσαν προς με τη εβραιδι διαλεκτω σαουλ σαουλ τι με διωκεις σκληρον σοι προς κεντρα λακτιζειν |
Apg. 26,16 | Apg. 26,16 αλλα αναστηθι και στηθι επι τους ποδας σου εις τουτο γαρ ωφθην σοι προχειρισασθαι σε υπηρετην και μαρτυρα ων τε ειδες | με | με | ων τε οφθησομαι σοι |
Apg. 26,17 | Apg. 26,17 εξαιρουμενος σε εκ του λαου και εκ των εθνων εις ους εγω αποστελλω σε |
Apg. 26,18 | Apg. 26,18 ανοιξαι οφθαλμους αυτων του επιστρεψαι απο σκοτους εις φως και της εξουσιας του σατανα επι τον θεον του λαβειν αυτους αφεσιν αμαρτιων και κληρον εν τοις ηγιασμενοις πιστει τη εις εμε |
Apg. 26,24 | Apg. 26,24 ταυτα δε αυτου απολογουμενου ο φηστος μεγαλη τη φωνη φησιν μαινη παυλε τα πολλα σε γραμματα εις μανιαν περιτρεπει |
Apg. 27,1 | Apg. 27,1 ως δε εκριθη του αποπλειν ημας εις την ιταλιαν παρεδιδουν τον τε παυλον και τινας ετερους δεσμωτας εκατονταρχη ονοματι ιουλιω σπειρης σεβαστης |
Apg. 27,2 | Apg. 27,2 επιβαντες δε πλοιω αδραμυττηνω μελλοντι πλειν εις τους κατα την ασιαν τοπους ανηχθημεν οντος συν ημιν αρισταρχου μακεδονος θεσσαλονικεως |
Apg. 27,3 | Apg. 27,3 τη τε ετερα κατηχθημεν εις σιδωνα φιλανθρωπως τε ο ιουλιος τω παυλω χρησαμενος επετρεψεν προς τους φιλους πορευθεντι επιμελειας τυχειν |
Apg. 27,5 | Apg. 27,5 το τε πελαγος το κατα την κιλικιαν και παμφυλιαν διαπλευσαντες κατηλθομεν εις μυρα της λυκιας |
Apg. 27,6 | Apg. 27,6 κακει ευρων ο εκατονταρχης πλοιον αλεξανδρινον πλεον εις την ιταλιαν ενεβιβασεν ημας εις αυτο |
Apg. 27,8 | Apg. 27,8 μολις τε παραλεγομενοι αυτην ηλθομεν εις τοπον τινα καλουμενον καλους λιμενας ω εγγυς | ην πολις λασεα | πολις ην λασαια | |
Apg. 27,12 | Apg. 27,12 ανευθετου δε του λιμενος υπαρχοντος προς παραχειμασιαν οι πλειονες εθεντο βουλην αναχθηναι εκειθεν ειπως δυναιντο καταντησαντες εις φοινικα παραχειμασαι λιμενα της κρητης βλεποντα κατα λιβα και κατα χωρον |
Apg. 27,17 | Apg. 27,17 ην αραντες βοηθειαις εχρωντο υποζωννυντες το πλοιον φοβουμενοι τε μη εις την συρτιν εκπεσωσιν χαλασαντες το σκευος ουτως εφεροντο |
Apg. 27,26 | Apg. 27,26 εις νησον δε τινα δει ημας εκπεσειν |
Apg. 27,30 | Apg. 27,30 των δε ναυτων ζητουντων φυγειν εκ του πλοιου και χαλασαντων την σκαφην εις την θαλασσαν προφασει ως εκ πρωρης αγκυρας μελλοντων εκτεινειν |
Apg. 27,38 | Apg. 27,38 κορεσθεντες δε τροφης εκουφιζον το πλοιον εκβαλλομενοι τον σιτον εις την θαλασσαν |
Apg. 27,39 | Apg. 27,39 οτε δε ημερα εγενετο την γην ουκ επεγινωσκον κολπον δε τινα κατενοουν εχοντα αιγιαλον εις ον εβουλευοντο ει δυναιντο | εκσωσαι | εξωσαι | το πλοιον |
Apg. 27,40 | Apg. 27,40 και τας αγκυρας περιελοντες ειων εις την θαλασσαν αμα ανεντες τας ζευκτηριας των πηδαλιων και επαραντες τον αρτεμωνα τη πνεουση κατειχον εις τον αιγιαλον |
Apg. 27,41 | Apg. 27,41 περιπεσοντες δε εις τοπον διθαλασσον επεκειλαν την ναυν και η μεν πρωρα ερεισασα εμεινεν ασαλευτος η δε πρυμνα ελυετο υπο της βιας των κυματων | |
Apg. 28,5 | Apg. 28,5 ο μεν ουν αποτιναξας το θηριον εις το πυρ επαθεν ουδεν κακον |
Apg. 28,6 | Apg. 28,6 οι δε προσεδοκων αυτον μελλειν πιμπρασθαι η καταπιπτειν αφνω νεκρον επι πολυ δε αυτων προσδοκωντων και θεωρουντων μηδεν ατοπον εις αυτον γινομενον μεταβαλομενοι ελεγον αυτον ειναι θεον |
Apg. 28,12 | Apg. 28,12 και καταχθεντες εις συρακουσας επεμειναμεν ημερας τρεις |
Apg. 28,13 | Apg. 28,13 οθεν περιελοντες κατηντησαμεν εις ρηγιον και μετα μιαν ημεραν επιγενομενου νοτου δευτεραιοι ηλθομεν εις ποτιολους |
Apg. 28,14 | Apg. 28,14 ου ευροντες αδελφους παρεκληθημεν παρ αυτοις επιμειναι ημερας επτα και ουτως εις την ρωμην ηλθαμεν |
Apg. 28,15 | Apg. 28,15 κακειθεν οι αδελφοι ακουσαντες τα περι ημων ηλθαν εις απαντησιν ημιν αχρις αππιου φορου και τριων ταβερνων ους ιδων ο παυλος ευχαριστησας τω θεω ελαβεν θαρσος |
Apg. 28,16 | Apg. 28,16 οτε δε εισηλθομεν εις ρωμην επετραπη τω παυλω μενειν καθ εαυτον συν τω φυλασσοντι αυτον στρατιωτη |
Apg. 28,17 | Apg. 28,17 εγενετο δε μετα ημερας τρεις συγκαλεσασθαι αυτον τους οντας των ιουδαιων πρωτους συνελθοντων δε αυτων ελεγεν προς αυτους εγω ανδρες αδελφοι ουδεν εναντιον ποιησας τω λαω η τοις εθεσιν τοις πατρωοις δεσμιος εξ ιεροσολυμων παρεδοθην εις τας χειρας των ρωμαιων |
Apg. 28,23 | Apg. 28,23 ταξαμενοι δε αυτω ημεραν ηλθον προς αυτον εις την ξενιαν πλειονες οις εξετιθετο διαμαρτυρομενος την βασιλειαν του θεου πειθων τε αυτους περι του ιησου απο τε του νομου μωυσεως και των προφητων απο πρωι εως εσπερας |
Röm. 1,1 | Röm. 1,1 παυλος δουλος | ιησου χριστου | χριστου ιησου | κλητος αποστολος αφωρισμενος εις ευαγγελιον θεου |
Röm. 1,5 | Röm. 1,5 δι ου ελαβομεν χαριν και αποστολην εις υπακοην πιστεως εν πασιν τοις εθνεσιν υπερ του ονοματος αυτου |
Röm. 1,11 | Röm. 1,11 επιποθω γαρ ιδειν υμας ινα τι μεταδω χαρισμα υμιν πνευματικον εις το στηριχθηναι υμας |
Röm. 1,16 | Röm. 1,16 ου γαρ επαισχυνομαι το ευαγγελιον δυναμις γαρ θεου εστιν εις σωτηριαν παντι τω πιστευοντι ιουδαιω τε | πρωτον | πρωτον | και ελληνι |
Röm. 1,17 | Röm. 1,17 δικαιοσυνη γαρ θεου εν αυτω αποκαλυπτεται εκ πιστεως εις πιστιν καθως γεγραπται ο δε δικαιος εκ πιστεως ζησεται |
Röm. 1,20 | Röm. 1,20 τα γαρ αορατα αυτου απο κτισεως κοσμου τοις ποιημασιν νοουμενα καθοραται η τε αιδιος αυτου δυναμις και θειοτης εις το ειναι αυτους αναπολογητους |
Röm. 1,24 | Röm. 1,24 διο παρεδωκεν αυτους ο θεος εν ταις επιθυμιαις των καρδιων αυτων εις ακαθαρσιαν του ατιμαζεσθαι τα σωματα αυτων εν αυτοις |
Röm. 1,25 | Röm. 1,25 οιτινες μετηλλαξαν την αληθειαν του θεου εν τω ψευδει και εσεβασθησαν και ελατρευσαν τη κτισει παρα τον κτισαντα ος εστιν ευλογητος εις τους αιωνας αμην |
Röm. 1,26 | Röm. 1,26 δια τουτο παρεδωκεν αυτους ο θεος εις παθη ατιμιας αι τε γαρ θηλειαι αυτων μετηλλαξαν την φυσικην χρησιν εις την παρα φυσιν |
Röm. 1,27 | Röm. 1,27 ομοιως τε και οι αρσενες αφεντες την φυσικην χρησιν της θηλειας εξεκαυθησαν εν τη ορεξει αυτων εις αλληλους αρσενες εν αρσεσιν την ασχημοσυνην κατεργαζομενοι και την αντιμισθιαν ην εδει της πλανης αυτων εν εαυτοις απολαμβανοντες |
Röm. 1,28 | Röm. 1,28 και καθως ουκ εδοκιμασαν τον θεον εχειν εν επιγνωσει παρεδωκεν αυτους ο θεος εις αδοκιμον νουν ποιειν τα μη καθηκοντα |
Röm. 2,4 | Röm. 2,4 η του πλουτου της χρηστοτητος αυτου και της ανοχης και της μακροθυμιας καταφρονεις αγνοων οτι το χρηστον του θεου εις μετανοιαν σε αγει |
Röm. 2,26 | Röm. 2,26 εαν ουν η ακροβυστια τα δικαιωματα του νομου φυλασση ουχ η ακροβυστια αυτου εις περιτομην λογισθησεται |
Röm. 3,7 | Röm. 3,7 ει δε η αληθεια του θεου εν τω εμω ψευσματι επερισσευσεν εις την δοξαν αυτου τι ετι καγω ως αμαρτωλος κρινομαι |
Röm. 3,22 | Röm. 3,22 δικαιοσυνη δε θεου δια πιστεως | ιησου | ιησου | χριστου εις παντας τους πιστευοντας ου γαρ εστιν διαστολη |
Röm. 3,25 | Röm. 3,25 ον προεθετο ο θεος ιλαστηριον δια της | πιστεως εν τω αυτου αιματι εις ενδειξιν της δικαιοσυνης αυτου δια την παρεσιν των προγεγονοτων αμαρτηματων |
Röm. 3,26 | Röm. 3,26 εν τη ανοχη του θεου προς την ενδειξιν της δικαιοσυνης αυτου εν τω νυν καιρω εις το ειναι αυτον δικαιον και δικαιουντα τον εκ πιστεως ιησου |
Röm. 4,3 | Röm. 4,3 τι γαρ η γραφη λεγει επιστευσεν δε αβρααμ τω θεω και ελογισθη αυτω εις δικαιοσυνην |
Röm. 4,5 | Röm. 4,5 τω δε μη εργαζομενω πιστευοντι δε επι τον δικαιουντα τον ασεβη λογιζεται η πιστις αυτου εις δικαιοσυνην |
Röm. 4,9 | Röm. 4,9 ο μακαρισμος ουν ουτος επι την περιτομην η και επι την ακροβυστιαν λεγομεν γαρ ελογισθη τω αβρααμ η πιστις εις δικαιοσυνην |
Röm. 4,11 | Röm. 4,11 και σημειον ελαβεν περιτομης σφραγιδα της δικαιοσυνης της πιστεως της εν τη ακροβυστια εις το ειναι αυτον πατερα παντων των πιστευοντων δι ακροβυστιας εις το λογισθηναι και | αυτοις την δικαιοσυνην |
Röm. 4,16 | Röm. 4,16 δια τουτο εκ πιστεως ινα κατα χαριν εις το ειναι βεβαιαν την επαγγελιαν παντι τω σπερματι ου τω εκ του νομου μονον αλλα και τω εκ πιστεως αβρααμ ος εστιν πατηρ παντων ημων |
Röm. 4,18 | Röm. 4,18 ος παρ ελπιδα επ ελπιδι επιστευσεν εις το γενεσθαι αυτον πατερα πολλων εθνων κατα το ειρημενον ουτως εσται το σπερμα σου |
Röm. 4,20 | Röm. 4,20 εις δε την επαγγελιαν του θεου ου διεκριθη τη απιστια αλλ ενεδυναμωθη τη πιστει δους δοξαν τω θεω |
Röm. 4,22 | Röm. 4,22 διο και ελογισθη αυτω εις δικαιοσυνην |
Röm. 5,2 | Röm. 5,2 δι ου και την προσαγωγην εσχηκαμεν τη πιστει εις την χαριν ταυτην εν η εστηκαμεν και καυχωμεθα επ ελπιδι της δοξης του θεου |
Röm. 5,8 | Röm. 5,8 συνιστησιν δε την εαυτου αγαπην εις ημας ο θεος οτι ετι αμαρτωλων οντων ημων χριστος υπερ ημων απεθανεν |
Röm. 5,12 | Röm. 5,12 δια τουτο ωσπερ δι ενος ανθρωπου η αμαρτια εις τον κοσμον εισηλθεν και δια της αμαρτιας ο θανατος και ουτως εις παντας ανθρωπους ο θανατος διηλθεν εφ ω παντες ημαρτον |
Röm. 5,15 | Röm. 5,15 αλλ ουχ ως το παραπτωμα ουτως | και | και | το χαρισμα ει γαρ τω του ενος παραπτωματι οι πολλοι απεθανον πολλω μαλλον η χαρις του θεου και η δωρεα εν χαριτι τη του ενος ανθρωπου ιησου χριστου εις τους πολλους επερισσευσεν |
Röm. 5,16 | Röm. 5,16 και ουχ ως δι ενος αμαρτησαντος το δωρημα το μεν γαρ κριμα εξ ενος εις κατακριμα το δε χαρισμα εκ πολλων παραπτωματων εις δικαιωμα |
Röm. 5,18 | Röm. 5,18 αρα ουν ως δι ενος παραπτωματος εις παντας ανθρωπους εις κατακριμα ουτως και δι ενος δικαιωματος εις παντας ανθρωπους εις δικαιωσιν ζωης |
Röm. 5,21 | Röm. 5,21 ινα ωσπερ εβασιλευσεν η αμαρτια εν τω θανατω ουτως και η χαρις βασιλευση δια δικαιοσυνης εις ζωην αιωνιον δια ιησου χριστου του κυριου ημων |
Röm. 6,3 | Röm. 6,3 η αγνοειτε οτι οσοι εβαπτισθημεν εις χριστον | ιησουν | ιησουν | εις τον θανατον αυτου εβαπτισθημεν |
Röm. 6,4 | Röm. 6,4 συνεταφημεν ουν αυτω δια του βαπτισματος εις τον θανατον ινα ωσπερ ηγερθη χριστος εκ νεκρων δια της δοξης του πατρος ουτως και ημεις εν καινοτητι ζωης περιπατησωμεν |
Röm. 6,12 | Röm. 6,12 μη ουν βασιλευετω η αμαρτια εν τω θνητω υμων σωματι εις το υπακουειν ταις επιθυμιαις αυτου |
Röm. 6,16 | Röm. 6,16 ουκ οιδατε οτι ω παριστανετε εαυτους δουλους εις υπακοην δουλοι εστε ω υπακουετε ητοι αμαρτιας εις θανατον η υπακοης εις δικαιοσυνην |
Röm. 6,17 | Röm. 6,17 χαρις δε τω θεω οτι ητε δουλοι της αμαρτιας υπηκουσατε δε εκ καρδιας εις ον παρεδοθητε τυπον διδαχης |
Röm. 6,19 | Röm. 6,19 ανθρωπινον λεγω δια την ασθενειαν της σαρκος υμων ωσπερ γαρ παρεστησατε τα μελη υμων δουλα τη ακαθαρσια και τη ανομια | εις την ανομιαν | εις την ανομιαν | ουτως νυν παραστησατε τα μελη υμων δουλα τη δικαιοσυνη εις αγιασμον |
Röm. 6,22 | Röm. 6,22 νυνι δε ελευθερωθεντες απο της αμαρτιας δουλωθεντες δε τω θεω εχετε τον καρπον υμων εις αγιασμον το δε τελος ζωην αιωνιον |
Röm. 7,4 | Röm. 7,4 ωστε αδελφοι μου και υμεις εθανατωθητε τω νομω δια του σωματος του χριστου εις το γενεσθαι υμας ετερω τω εκ νεκρων εγερθεντι ινα καρποφορησωμεν τω θεω |
Röm. 7,5 | Röm. 7,5 οτε γαρ ημεν εν τη σαρκι τα παθηματα των αμαρτιων τα δια του νομου ενηργειτο εν τοις μελεσιν ημων εις το καρποφορησαι τω θανατω |
Röm. 7,10 | Röm. 7,10 και ευρεθη μοι η εντολη η εις ζωην αυτη εις θανατον |
Röm. 8,7 | Röm. 8,7 διοτι το φρονημα της σαρκος εχθρα εις θεον τω γαρ νομω του θεου ουχ υποτασσεται ουδε γαρ δυναται |
Röm. 8,15 | Röm. 8,15 ου γαρ ελαβετε πνευμα δουλειας παλιν εις φοβον αλλα ελαβετε πνευμα υιοθεσιας εν ω κραζομεν αββα ο πατηρ |
Röm. 8,18 | Röm. 8,18 λογιζομαι γαρ οτι ουκ αξια τα παθηματα του νυν καιρου προς την μελλουσαν δοξαν αποκαλυφθηναι εις ημας |
Röm. 8,21 | Röm. 8,21 οτι και αυτη η κτισις ελευθερωθησεται απο της δουλειας της φθορας εις την ελευθεριαν της δοξης των τεκνων του θεου |
Röm. 8,28 | Röm. 8,28 οιδαμεν δε οτι τοις αγαπωσιν τον θεον παντα συνεργει | ο θεος| εις αγαθον τοις κατα προθεσιν κλητοις ουσιν |
Röm. 8,29 | Röm. 8,29 οτι ους προεγνω και προωρισεν συμμορφους της εικονος του υιου αυτου εις το ειναι αυτον πρωτοτοκον εν πολλοις αδελφοις |
Röm. 9,5 | Röm. 9,5 ων οι πατερες και εξ ων ο χριστος το κατα σαρκα ο ων επι παντων θεος ευλογητος εις τους αιωνας αμην |
Röm. 9,8 | Röm. 9,8 τουτ εστιν ου τα τεκνα της σαρκος ταυτα τεκνα του θεου αλλα τα τεκνα της επαγγελιας λογιζεται εις σπερμα |
Röm. 9,17 | Röm. 9,17 λεγει γαρ η γραφη τω φαραω οτι εις αυτο τουτο εξηγειρα σε οπως ενδειξωμαι εν σοι την δυναμιν μου και οπως διαγγελη το ονομα μου εν παση τη γη |
Röm. 9,21 | Röm. 9,21 η ουκ εχει εξουσιαν ο κεραμευς του πηλου εκ του αυτου φυραματος ποιησαι ο μεν εις τιμην σκευος ο δε εις ατιμιαν |
Röm. 9,22 | Röm. 9,22 ει δε θελων ο θεος ενδειξασθαι την οργην και γνωρισαι το δυνατον αυτου ηνεγκεν εν πολλη μακροθυμια σκευη οργης κατηρτισμενα εις απωλειαν |
Röm. 9,23 | Röm. 9,23 και | ινα γνωριση τον πλουτον της δοξης αυτου επι σκευη ελεους α προητοιμασεν εις δοξαν |
Röm. 9,31 | Röm. 9,31 ισραηλ δε διωκων νομον δικαιοσυνης εις νομον ουκ εφθασεν |
Röm. 10,1 | Röm. 10,1 αδελφοι η μεν ευδοκια της εμης καρδιας και η δεησις προς τον θεον υπερ αυτων εις σωτηριαν |
Röm. 10,4 | Röm. 10,4 τελος γαρ νομου χριστος εις δικαιοσυνην παντι τω πιστευοντι |
Röm. 10,6 | Röm. 10,6 η δε εκ πιστεως δικαιοσυνη ουτως λεγει μη ειπης εν τη καρδια σου τις αναβησεται εις τον ουρανον τουτ εστιν χριστον καταγαγειν |
Röm. 10,7 | Röm. 10,7 η τις καταβησεται εις την αβυσσον τουτ εστιν χριστον εκ νεκρων αναγαγειν |
Röm. 10,10 | Röm. 10,10 καρδια γαρ πιστευεται εις δικαιοσυνην στοματι δε ομολογειται εις σωτηριαν |
Röm. 10,12 | Röm. 10,12 ου γαρ εστιν διαστολη ιουδαιου τε και ελληνος ο γαρ αυτος κυριος παντων πλουτων εις παντας τους επικαλουμενους αυτον |
Röm. 10,14 | Röm. 10,14 πως ουν επικαλεσωνται εις ον ουκ επιστευσαν πως δε πιστευσωσιν ου ουκ ηκουσαν πως δε ακουσωσιν χωρις κηρυσσοντος |
Röm. 10,18 | Röm. 10,18 αλλα λεγω μη ουκ ηκουσαν μενουνγε εις πασαν την γην εξηλθεν ο φθογγος αυτων και εις τα περατα της οικουμενης τα ρηματα αυτων |
Röm. 11,9 | Röm. 11,9 και δαυιδ λεγει γενηθητω η τραπεζα αυτων εις παγιδα και εις θηραν και εις σκανδαλον και εις ανταποδομα αυτοις |
Röm. 11,11 | Röm. 11,11 λεγω ουν μη επταισαν ινα πεσωσιν μη γενοιτο αλλα τω αυτων παραπτωματι η σωτηρια τοις εθνεσιν εις το παραζηλωσαι αυτους |
Röm. 11,24 | Röm. 11,24 ει γαρ συ εκ της κατα φυσιν εξεκοπης αγριελαιου και παρα φυσιν ενεκεντρισθης εις καλλιελαιον ποσω μαλλον ουτοι οι κατα φυσιν εγκεντρισθησονται τη ιδια ελαια |
Röm. 11,32 | Röm. 11,32 συνεκλεισεν γαρ ο θεος τους παντας εις απειθειαν ινα τους παντας ελεηση |
Röm. 11,36 | Röm. 11,36 οτι εξ αυτου και δι αυτου και εις αυτον τα παντα αυτω η δοξα εις τους αιωνας αμην |
Röm. 12,2 | Röm. 12,2 και μη συσχηματιζεσθε τω αιωνι τουτω αλλα μεταμορφουσθε τη ανακαινωσει του νοος εις το δοκιμαζειν υμας τι το θελημα του θεου το αγαθον και ευαρεστον και τελειον |
Röm. 12,3 | Röm. 12,3 λεγω γαρ δια της χαριτος της δοθεισης μοι παντι τω οντι εν υμιν μη υπερφρονειν παρ ο δει φρονειν αλλα φρονειν εις το σωφρονειν εκαστω ως ο θεος εμερισεν μετρον πιστεως |
Röm. 12,10 | Röm. 12,10 τη φιλαδελφια εις αλληλους φιλοστοργοι τη τιμη αλληλους προηγουμενοι |
Röm. 12,16 | Röm. 12,16 το αυτο εις αλληλους φρονουντες μη τα υψηλα φρονουντες αλλα τοις ταπεινοις συναπαγομενοι μη γινεσθε φρονιμοι παρ εαυτοις |
Röm. 13,4 | Röm. 13,4 θεου γαρ διακονος εστιν σοι εις το αγαθον εαν δε το κακον ποιης φοβου ου γαρ εικη την μαχαιραν φορει θεου γαρ διακονος εστιν εκδικος εις οργην τω το κακον πρασσοντι |
Röm. 13,6 | Röm. 13,6 δια τουτο γαρ και φορους τελειτε λειτουργοι γαρ θεου εισιν εις αυτο τουτο προσκαρτερουντες |
Röm. 13,14 | Röm. 13,14 αλλα ενδυσασθε τον κυριον ιησουν χριστον και της σαρκος προνοιαν μη ποιεισθε εις επιθυμιας |
Röm. 14,1 | Röm. 14,1 τον δε ασθενουντα τη πιστει προσλαμβανεσθε μη εις διακρισεις διαλογισμων |
Röm. 14,9 | Röm. 14,9 εις τουτο γαρ χριστος απεθανεν και εζησεν ινα και νεκρων και ζωντων κυριευση |
Röm. 14,19 | Röm. 14,19 αρα ουν τα της ειρηνης διωκωμεν και τα της οικοδομης της εις αλληλους |
Röm. 15,2 | Röm. 15,2 εκαστος ημων τω πλησιον αρεσκετω εις το αγαθον προς οικοδομην |
Röm. 15,4 | Röm. 15,4 οσα γαρ προεγραφη | παντα| εις την ημετεραν διδασκαλιαν εγραφη ινα δια της υπομονης και δια της παρακλησεως των γραφων την ελπιδα εχωμεν |
Röm. 15,7 | Röm. 15,7 διο προσλαμβανεσθε αλληλους καθως και ο χριστος προσελαβετο | ημας | υμας | εις δοξαν του θεου |
Röm. 15,8 | Röm. 15,8 λεγω γαρ χριστον διακονον γεγενησθαι περιτομης υπερ αληθειας θεου εις το βεβαιωσαι τας επαγγελιας των πατερων |
Röm. 15,13 | Röm. 15,13 ο δε θεος της ελπιδος πληρωσαι υμας πασης χαρας και ειρηνης εν τω πιστευειν εις το περισσευειν υμας εν τη ελπιδι εν δυναμει πνευματος αγιου |
Röm. 15,16 | Röm. 15,16 εις το ειναι με λειτουργον χριστου ιησου εις τα εθνη ιερουργουντα το ευαγγελιον του θεου ινα γενηται η προσφορα των εθνων ευπροσδεκτος ηγιασμενη εν πνευματι αγιω |
Röm. 15,18 | Röm. 15,18 ου γαρ τολμησω τι λαλειν ων ου κατειργασατο χριστος δι εμου εις υπακοην εθνων λογω και εργω |
Röm. 15,24 | Röm. 15,24 ως αν πορευωμαι εις την σπανιαν ελπιζω γαρ διαπορευομενος θεασασθαι υμας και υφ υμων προπεμφθηναι εκει εαν υμων πρωτον απο μερους εμπλησθω |
Röm. 15,25 | Röm. 15,25 νυνι δε πορευομαι εις ιερουσαλημ διακονων τοις αγιοις |
Röm. 15,26 | Röm. 15,26 ευδοκησαν γαρ μακεδονια και αχαια κοινωνιαν τινα ποιησασθαι εις τους πτωχους των αγιων των εν ιερουσαλημ |
Röm. 15,28 | Röm. 15,28 τουτο ουν επιτελεσας και σφραγισαμενος αυτοις τον καρπον τουτον απελευσομαι δι υμων εις σπανιαν |
Röm. 15,31 | Röm. 15,31 ινα ρυσθω απο των απειθουντων εν τη ιουδαια και η διακονια μου η εις ιερουσαλημ ευπροσδεκτος τοις αγιοις γενηται |
Röm. 16,5 | Röm. 16,5 και την κατ οικον αυτων εκκλησιαν ασπασασθε επαινετον τον αγαπητον μου ος εστιν απαρχη της ασιας εις χριστον |
Röm. 16,6 | Röm. 16,6 ασπασασθε μαριαν ητις πολλα εκοπιασεν εις υμας |
Röm. 16,19 | Röm. 16,19 η γαρ υμων υπακοη εις παντας αφικετο εφ υμιν ουν χαιρω θελω δε υμας σοφους | μεν| ειναι εις το αγαθον ακεραιους δε εις το κακον |
Röm. 16,26 | Röm. 16,26 φανερωθεντος δε νυν δια τε γραφων προφητικων κατ επιταγην του αιωνιου θεου εις υπακοην πιστεως εις παντα τα εθνη γνωρισθεντος |
Röm. 16,27 | Röm. 16,27 μονω σοφω θεω δια ιησου χριστου | ω | ω | η δοξα εις τους αιωνας | αμην | αμην | |
1. Kor. 1,9 | 1. Kor. 1,9 πιστος ο θεος δι ου εκληθητε εις κοινωνιαν του υιου αυτου ιησου χριστου του κυριου ημων |
1. Kor. 1,13 | 1. Kor. 1,13 μεμερισται ο χριστος μη παυλος εσταυρωθη υπερ υμων η εις το ονομα παυλου εβαπτισθητε |
1. Kor. 1,15 | 1. Kor. 1,15 ινα μη τις ειπη οτι εις το εμον ονομα εβαπτισθητε |
1. Kor. 2,7 | 1. Kor. 2,7 αλλα λαλουμεν θεου σοφιαν εν μυστηριω την αποκεκρυμμενην ην προωρισεν ο θεος προ των αιωνων εις δοξαν ημων |
1. Kor. 4,3 | 1. Kor. 4,3 εμοι δε εις ελαχιστον εστιν ινα υφ υμων ανακριθω η υπο ανθρωπινης ημερας αλλ ουδε εμαυτον ανακρινω |
1. Kor. 4,6 | 1. Kor. 4,6 ταυτα δε αδελφοι μετεσχηματισα εις εμαυτον και απολλων δι υμας ινα εν ημιν μαθητε το μη υπερ α γεγραπται ινα μη εις υπερ του ενος φυσιουσθε κατα του ετερου |
1. Kor. 5,5 | 1. Kor. 5,5 παραδουναι τον τοιουτον τω σατανα εις ολεθρον της σαρκος ινα το πνευμα σωθη εν τη ημερα του κυριου |
1. Kor. 6,16 | 1. Kor. 6,16 | η | η | ουκ οιδατε οτι ο κολλωμενος τη πορνη εν σωμα εστιν εσονται γαρ φησιν οι δυο εις σαρκα μιαν |
1. Kor. 6,18 | 1. Kor. 6,18 φευγετε την πορνειαν παν αμαρτημα ο εαν ποιηση ανθρωπος εκτος του σωματος εστιν ο δε πορνευων εις το ιδιον σωμα αμαρτανει |
1. Kor. 8,6 | 1. Kor. 8,6 | αλλ | αλλ | ημιν εις θεος ο πατηρ εξ ου τα παντα και ημεις εις αυτον και εις κυριος ιησους χριστος δι ου τα παντα και ημεις δι αυτου |
1. Kor. 8,10 | 1. Kor. 8,10 εαν γαρ τις ιδη | σε | σε | τον εχοντα γνωσιν εν ειδωλειω κατακειμενον ουχι η συνειδησις αυτου ασθενους οντος οικοδομηθησεται εις το τα ειδωλοθυτα εσθιειν |
1. Kor. 8,12 | 1. Kor. 8,12 ουτως δε αμαρτανοντες εις τους αδελφους και τυπτοντες αυτων την συνειδησιν ασθενουσαν εις χριστον αμαρτανετε |
1. Kor. 8,13 | 1. Kor. 8,13 διοπερ ει βρωμα σκανδαλιζει τον αδελφον μου ου μη φαγω κρεα εις τον αιωνα ινα μη τον αδελφον μου σκανδαλισω |
1. Kor. 9,18 | 1. Kor. 9,18 τις ουν μου εστιν ο μισθος ινα ευαγγελιζομενος αδαπανον θησω το ευαγγελιον εις το μη καταχρησασθαι τη εξουσια μου εν τω ευαγγελιω |
1. Kor. 10,2 | 1. Kor. 10,2 και παντες εις τον μωυσην | εβαπτισαντο | εβαπτισθησαν | εν τη νεφελη και εν τη θαλασση |
1. Kor. 10,6 | 1. Kor. 10,6 ταυτα δε τυποι ημων εγενηθησαν εις το μη ειναι ημας επιθυμητας κακων καθως κακεινοι επεθυμησαν |
1. Kor. 10,11 | 1. Kor. 10,11 ταυτα δε τυπικως συνεβαινεν εκεινοις εγραφη δε προς νουθεσιαν ημων εις ους τα τελη των αιωνων κατηντηκεν |
1. Kor. 10,31 | 1. Kor. 10,31 ειτε ουν εσθιετε ειτε πινετε ειτε τι ποιειτε παντα εις δοξαν θεου ποιειτε |
1. Kor. 11,17 | 1. Kor. 11,17 τουτο δε παραγγελλων ουκ επαινω οτι ουκ εις το κρεισσον αλλα εις το ησσον συνερχεσθε |
1. Kor. 11,22 | 1. Kor. 11,22 μη γαρ οικιας ουκ εχετε εις το εσθιειν και πινειν η της εκκλησιας του θεου καταφρονειτε και καταισχυνετε τους μη εχοντας τι ειπω υμιν επαινεσω υμας εν τουτω ουκ επαινω |
1. Kor. 11,24 | 1. Kor. 11,24 και ευχαριστησας εκλασεν και ειπεν τουτο μου εστιν το σωμα το υπερ υμων τουτο ποιειτε εις την εμην αναμνησιν |
1. Kor. 11,25 | 1. Kor. 11,25 ωσαυτως και το ποτηριον μετα το δειπνησαι λεγων τουτο το ποτηριον η καινη διαθηκη εστιν εν τω εμω αιματι τουτο ποιειτε οσακις εαν πινητε εις την εμην αναμνησιν |
1. Kor. 11,33 | 1. Kor. 11,33 ωστε αδελφοι μου συνερχομενοι εις το φαγειν αλληλους εκδεχεσθε |
1. Kor. 11,34 | 1. Kor. 11,34 ει τις πεινα εν οικω εσθιετω ινα μη εις κριμα συνερχησθε τα δε λοιπα ως αν ελθω διαταξομαι |
1. Kor. 12,13 | 1. Kor. 12,13 και γαρ εν ενι πνευματι ημεις παντες εις εν σωμα εβαπτισθημεν ειτε ιουδαιοι ειτε ελληνες ειτε δουλοι ειτε ελευθεροι και παντες εν πνευμα εποτισθημεν |
1. Kor. 14,8 | 1. Kor. 14,8 και γαρ εαν αδηλον σαλπιγξ φωνην δω τις παρασκευασεται εις πολεμον |
1. Kor. 14,9 | 1. Kor. 14,9 ουτως και υμεις δια της γλωσσης εαν μη ευσημον λογον δωτε πως γνωσθησεται το λαλουμενον εσεσθε γαρ εις αερα λαλουντες |
1. Kor. 14,22 | 1. Kor. 14,22 ωστε αι γλωσσαι εις σημειον εισιν ου τοις πιστευουσιν αλλα τοις απιστοις η δε προφητεια ου τοις απιστοις αλλα τοις πιστευουσιν |
1. Kor. 14,36 | 1. Kor. 14,36 η αφ υμων ο λογος του θεου εξηλθεν η εις υμας μονους κατηντησεν |
1. Kor. 15,10 | 1. Kor. 15,10 χαριτι δε θεου ειμι ο ειμι και η χαρις αυτου η εις εμε ου κενη εγενηθη αλλα περισσοτερον αυτων παντων εκοπιασα ουκ εγω δε αλλα η χαρις του θεου η | συν εμοι |
1. Kor. 15,45 | 1. Kor. 15,45 ουτως και γεγραπται εγενετο ο πρωτος ανθρωπος αδαμ εις ψυχην ζωσαν ο εσχατος αδαμ εις πνευμα ζωοποιουν |
1. Kor. 15,54 | 1. Kor. 15,54 οταν δε το φθαρτον τουτο ενδυσηται αφθαρσιαν και το | θνητον τουτο ενδυσηται | την| αθανασιαν τοτε γενησεται ο λογος ο γεγραμμενος κατεποθη ο θανατος εις νικος |
1. Kor. 16,1 | 1. Kor. 16,1 περι δε της λογειας της εις τους αγιους ωσπερ διεταξα ταις εκκλησιαις της γαλατιας ουτως και υμεις ποιησατε |
1. Kor. 16,3 | 1. Kor. 16,3 οταν δε παραγενωμαι ους εαν δοκιμασητε δι επιστολων τουτους πεμψω απενεγκειν την χαριν υμων εις ιερουσαλημ |
1. Kor. 16,15 | 1. Kor. 16,15 παρακαλω δε υμας αδελφοι οιδατε την οικιαν στεφανα οτι εστιν απαρχη της αχαιας και εις διακονιαν τοις αγιοις εταξαν εαυτους |
2. Kor. 1,4 | 2. Kor. 1,4 ο παρακαλων ημας επι παση τη θλιψει ημων εις το δυνασθαι ημας παρακαλειν τους εν παση θλιψει δια της παρακλησεως ης παρακαλουμεθα αυτοι υπο του θεου |
2. Kor. 1,5 | 2. Kor. 1,5 οτι καθως περισσευει τα παθηματα του χριστου εις ημας ουτως δια του χριστου περισσευει και η παρακλησις ημων |
2. Kor. 1,10 | 2. Kor. 1,10 ος εκ τηλικουτου θανατου ερρυσατο ημας και ρυσεται εις ον ηλπικαμεν οτι και ετι ρυσεται |
2. Kor. 1,11 | 2. Kor. 1,11 συνυπουργουντων και υμων υπερ ημων τη δεησει ινα εκ πολλων προσωπων το εις ημας χαρισμα δια πολλων ευχαριστηθη υπερ ημων |
2. Kor. 1,16 | 2. Kor. 1,16 και δι υμων διελθειν εις μακεδονιαν και παλιν απο μακεδονιας ελθειν προς υμας και υφ υμων προπεμφθηναι εις την ιουδαιαν |
2. Kor. 1,21 | 2. Kor. 1,21 ο δε βεβαιων ημας συν υμιν εις χριστον και χρισας ημας θεος |
2. Kor. 1,23 | 2. Kor. 1,23 εγω δε μαρτυρα τον θεον επικαλουμαι επι την εμην ψυχην οτι φειδομενος υμων ουκετι ηλθον εις κορινθον |
2. Kor. 2,4 | 2. Kor. 2,4 εκ γαρ πολλης θλιψεως και συνοχης καρδιας εγραψα υμιν δια πολλων δακρυων ουχ ινα λυπηθητε αλλα την αγαπην ινα γνωτε ην εχω περισσοτερως εις υμας |
2. Kor. 2,8 | 2. Kor. 2,8 διο παρακαλω υμας κυρωσαι εις αυτον αγαπην |
2. Kor. 2,9 | 2. Kor. 2,9 εις τουτο γαρ και εγραψα ινα γνω την δοκιμην υμων ει εις παντα υπηκοοι εστε |
2. Kor. 2,12 | 2. Kor. 2,12 ελθων δε εις την τρωαδα εις το ευαγγελιον του χριστου και θυρας μοι ανεωγμενης εν κυριω |
2. Kor. 2,13 | 2. Kor. 2,13 ουκ εσχηκα ανεσιν τω πνευματι μου τω μη ευρειν με τιτον τον αδελφον μου αλλα αποταξαμενος αυτοις εξηλθον εις μακεδονιαν |
2. Kor. 2,16 | 2. Kor. 2,16 οις μεν οσμη εκ θανατου εις θανατον οις δε οσμη εκ ζωης εις ζωην και προς ταυτα τις ικανος |
2. Kor. 3,7 | 2. Kor. 3,7 ει δε η διακονια του θανατου εν γραμμασιν εντετυπωμενη λιθοις εγενηθη εν δοξη ωστε μη δυνασθαι ατενισαι τους υιους ισραηλ εις το προσωπον μωυσεως δια την δοξαν του προσωπου αυτου την καταργουμενην |
2. Kor. 3,13 | 2. Kor. 3,13 και ου καθαπερ μωυσης ετιθει καλυμμα επι το προσωπον αυτου προς το μη ατενισαι τους υιους ισραηλ εις το τελος του καταργουμενου |
2. Kor. 3,18 | 2. Kor. 3,18 ημεις δε παντες ανακεκαλυμμενω προσωπω την δοξαν κυριου κατοπτριζομενοι την αυτην εικονα μεταμορφουμεθα απο δοξης εις δοξαν καθαπερ απο κυριου πνευματος |
2. Kor. 4,4 | 2. Kor. 4,4 εν οις ο θεος του αιωνος τουτου ετυφλωσεν τα νοηματα των απιστων εις το μη αυγασαι τον φωτισμον του ευαγγελιου της δοξης του χριστου ος εστιν εικων του θεου |
2. Kor. 4,11 | 2. Kor. 4,11 αει γαρ ημεις οι ζωντες εις θανατον παραδιδομεθα δια ιησουν ινα και η ζωη του ιησου φανερωθη εν τη θνητη σαρκι ημων |
2. Kor. 4,15 | 2. Kor. 4,15 τα γαρ παντα δι υμας ινα η χαρις πλεονασασα δια των πλειονων την ευχαριστιαν περισσευση εις την δοξαν του θεου |
2. Kor. 4,17 | 2. Kor. 4,17 το γαρ παραυτικα ελαφρον της θλιψεως ημων | καθ υπερβολην εις υπερβολην αιωνιον βαρος δοξης κατεργαζεται ημιν |
2. Kor. 5,5 | 2. Kor. 5,5 ο δε κατεργασαμενος ημας εις αυτο τουτο θεος ο δους ημιν τον αρραβωνα του πνευματος |
2. Kor. 6,1 | 2. Kor. 6,1 συνεργουντες δε και παρακαλουμεν μη εις κενον την χαριν του θεου δεξασθαι υμας |
2. Kor. 6,18 | 2. Kor. 6,18 και εσομαι υμιν εις πατερα και υμεις εσεσθε μοι εις υιους και θυγατερας λεγει κυριος παντοκρατωρ |
2. Kor. 7,3 | 2. Kor. 7,3 προς κατακρισιν ου λεγω προειρηκα γαρ οτι εν ταις καρδιαις ημων εστε εις το συναποθανειν και συζην |
2. Kor. 7,5 | 2. Kor. 7,5 και γαρ ελθοντων ημων εις μακεδονιαν ουδεμιαν εσχηκεν ανεσιν η σαρξ ημων αλλ εν παντι θλιβομενοι εξωθεν μαχαι εσωθεν φοβοι |
2. Kor. 7,9 | 2. Kor. 7,9 νυν χαιρω ουχ οτι ελυπηθητε αλλ οτι ελυπηθητε εις μετανοιαν ελυπηθητε γαρ κατα θεον ινα εν μηδενι ζημιωθητε εξ ημων |
2. Kor. 7,10 | 2. Kor. 7,10 η γαρ κατα θεον λυπη μετανοιαν εις σωτηριαν αμεταμελητον εργαζεται η δε του κοσμου λυπη θανατον κατεργαζεται |
2. Kor. 7,15 | 2. Kor. 7,15 και τα σπλαγχνα αυτου περισσοτερως εις υμας εστιν αναμιμνησκομενου την παντων υμων υπακοην ως μετα φοβου και τρομου εδεξασθε αυτον |
2. Kor. 8,2 | 2. Kor. 8,2 οτι εν πολλη δοκιμη θλιψεως η περισσεια της χαρας αυτων και η κατα βαθους πτωχεια αυτων επερισσευσεν εις το πλουτος της απλοτητος αυτων |
2. Kor. 8,4 | 2. Kor. 8,4 μετα πολλης παρακλησεως δεομενοι ημων την χαριν και την κοινωνιαν της διακονιας της εις τους αγιους |
2. Kor. 8,6 | 2. Kor. 8,6 εις το παρακαλεσαι ημας τιτον ινα καθως προενηρξατο ουτως και επιτελεση εις υμας και την χαριν ταυτην |
2. Kor. 8,13 | 2. Kor. 8,13 ου γαρ ινα αλλοις ανεσις υμιν θλιψις αλλ εξ ισοτητος εν τω νυν καιρω το υμων περισσευμα εις το εκεινων υστερημα |
2. Kor. 8,14 | 2. Kor. 8,14 ινα και το εκεινων περισσευμα γενηται εις το υμων υστερημα οπως γενηται ισοτης |
2. Kor. 8,22 | 2. Kor. 8,22 συνεπεμψαμεν δε αυτοις τον αδελφον ημων ον εδοκιμασαμεν εν πολλοις πολλακις σπουδαιον οντα νυνι δε πολυ σπουδαιοτερον πεποιθησει πολλη τη εις υμας |
2. Kor. 8,23 | 2. Kor. 8,23 ειτε υπερ τιτου κοινωνος εμος και εις υμας συνεργος ειτε αδελφοι ημων αποστολοι εκκλησιων δοξα χριστου |
2. Kor. 8,24 | 2. Kor. 8,24 την ουν ενδειξιν της αγαπης υμων και ημων καυχησεως υπερ υμων εις αυτους | ενδειξασθε | ενδεικνυμενοι | εις προσωπον των εκκλησιων |
2. Kor. 9,1 | 2. Kor. 9,1 περι μεν γαρ της διακονιας της εις τους αγιους περισσον μοι εστιν το γραφειν υμιν |
2. Kor. 9,5 | 2. Kor. 9,5 αναγκαιον ουν ηγησαμην παρακαλεσαι τους αδελφους ινα προελθωσιν εις υμας και προκαταρτισωσιν την προεπηγγελμενην ευλογιαν υμων ταυτην ετοιμην ειναι ουτως ως ευλογιαν και μη ως πλεονεξιαν |
2. Kor. 9,8 | 2. Kor. 9,8 δυνατει δε ο θεος πασαν χαριν περισσευσαι εις υμας ινα εν παντι παντοτε πασαν αυταρκειαν εχοντες περισσευητε εις παν εργον αγαθον |
2. Kor. 9,9 | 2. Kor. 9,9 καθως γεγραπται εσκορπισεν εδωκεν τοις πενησιν η δικαιοσυνη αυτου μενει εις τον αιωνα |
2. Kor. 9,10 | 2. Kor. 9,10 ο δε επιχορηγων | σπερμα | σπορον | τω σπειροντι και αρτον εις βρωσιν χορηγησει και πληθυνει τον σπορον υμων και αυξησει τα γενηματα της δικαιοσυνης υμων |
2. Kor. 9,11 | 2. Kor. 9,11 εν παντι πλουτιζομενοι εις πασαν απλοτητα ητις κατεργαζεται δι ημων ευχαριστιαν τω θεω |
2. Kor. 9,13 | 2. Kor. 9,13 δια της δοκιμης της διακονιας ταυτης δοξαζοντες τον θεον επι τη υποταγη της ομολογιας υμων εις το ευαγγελιον του χριστου και απλοτητι της κοινωνιας εις αυτους και εις παντας |
2. Kor. 10,1 | 2. Kor. 10,1 αυτος δε εγω παυλος παρακαλω υμας δια της πραυτητος και επιεικειας του χριστου ος κατα προσωπον μεν ταπεινος εν υμιν απων δε θαρρω εις υμας |
2. Kor. 10,5 | 2. Kor. 10,5 λογισμους καθαιρουντες και παν υψωμα επαιρομενον κατα της γνωσεως του θεου και αιχμαλωτιζοντες παν νοημα εις την υπακοην του χριστου |
2. Kor. 10,8 | 2. Kor. 10,8 εαν | τε | τε | γαρ περισσοτερον τι καυχησωμαι περι της εξουσιας ημων ης εδωκεν ο κυριος εις οικοδομην και ουκ εις καθαιρεσιν υμων ουκ αισχυνθησομαι |
2. Kor. 10,13 | 2. Kor. 10,13 ημεις δε ουκ εις τα αμετρα καυχησομεθα αλλα κατα το μετρον του κανονος ου εμερισεν ημιν ο θεος μετρου εφικεσθαι αχρι και υμων |
2. Kor. 10,14 | 2. Kor. 10,14 ου γαρ ως μη εφικνουμενοι εις υμας υπερεκτεινομεν εαυτους αχρι γαρ και υμων εφθασαμεν εν τω ευαγγελιω του χριστου |
2. Kor. 10,15 | 2. Kor. 10,15 ουκ εις τα αμετρα καυχωμενοι εν αλλοτριοις κοποις ελπιδα δε εχοντες αυξανομενης της πιστεως υμων εν υμιν μεγαλυνθηναι κατα τον κανονα ημων εις περισσειαν |
2. Kor. 10,16 | 2. Kor. 10,16 εις τα υπερεκεινα υμων ευαγγελισασθαι ουκ εν αλλοτριω κανονι εις τα ετοιμα καυχησασθαι |
2. Kor. 11,3 | 2. Kor. 11,3 φοβουμαι δε μη πως ως ο οφις εξηπατησεν ευαν εν τη πανουργια αυτου φθαρη τα νοηματα υμων απο της απλοτητος και της αγνοτητος της εις τον χριστον |
2. Kor. 11,6 | 2. Kor. 11,6 ει δε και ιδιωτης τω λογω αλλ ου τη γνωσει αλλ εν παντι φανερωσαντες εν πασιν εις υμας |
2. Kor. 11,10 | 2. Kor. 11,10 εστιν αληθεια χριστου εν εμοι οτι η καυχησις αυτη ου φραγησεται εις εμε εν τοις κλιμασιν της αχαιας |
2. Kor. 11,13 | 2. Kor. 11,13 οι γαρ τοιουτοι ψευδαποστολοι εργαται δολιοι μετασχηματιζομενοι εις αποστολους χριστου |
2. Kor. 11,14 | 2. Kor. 11,14 και ου θαυμα αυτος γαρ ο σατανας μετασχηματιζεται εις αγγελον φωτος |
2. Kor. 11,20 | 2. Kor. 11,20 ανεχεσθε γαρ ει τις υμας καταδουλοι ει τις κατεσθιει ει τις λαμβανει ει τις επαιρεται ει τις εις προσωπον υμας δερει |
2. Kor. 11,31 | 2. Kor. 11,31 ο θεος και πατηρ του κυριου ιησου οιδεν ο ων ευλογητος εις τους αιωνας οτι ου ψευδομαι |
2. Kor. 12,1 | 2. Kor. 12,1 καυχασθαι δει ου συμφερον μεν ελευσομαι δε εις οπτασιας και αποκαλυψεις κυριου |
2. Kor. 12,4 | 2. Kor. 12,4 οτι ηρπαγη εις τον παραδεισον και ηκουσεν αρρητα ρηματα α ουκ εξον ανθρωπω λαλησαι |
2. Kor. 12,6 | 2. Kor. 12,6 εαν γαρ θελησω καυχησασθαι ουκ εσομαι αφρων αληθειαν γαρ ερω φειδομαι δε μη τις εις εμε λογισηται υπερ ο βλεπει με η ακουει τι | εξ εμου |
2. Kor. 13,2 | 2. Kor. 13,2 προειρηκα και προλεγω ως παρων το δευτερον και απων νυν τοις προημαρτηκοσιν και τοις λοιποις πασιν οτι εαν ελθω εις το παλιν ου φεισομαι |
2. Kor. 13,3 | 2. Kor. 13,3 επει δοκιμην ζητειτε του εν εμοι λαλουντος χριστου ος εις υμας ουκ ασθενει αλλα δυνατει εν υμιν |
2. Kor. 13,4 | 2. Kor. 13,4 και γαρ εσταυρωθη εξ ασθενειας αλλα ζη εκ δυναμεως θεου και γαρ ημεις ασθενουμεν εν αυτω αλλα ζησομεν συν αυτω εκ δυναμεως θεου | εις υμας | εις υμας | |
2. Kor. 13,10 | 2. Kor. 13,10 δια τουτο ταυτα απων γραφω ινα παρων μη αποτομως χρησωμαι κατα την εξουσιαν ην ο κυριος εδωκεν μοι εις οικοδομην και ουκ εις καθαιρεσιν |
Gal. 1,5 | Gal. 1,5 ω η δοξα εις τους αιωνας των αιωνων αμην |
Gal. 1,6 | Gal. 1,6 θαυμαζω οτι ουτως ταχεως μετατιθεσθε απο του καλεσαντος υμας εν χαριτι | χριστου | χριστου | εις ετερον ευαγγελιον |
Gal. 1,17 | Gal. 1,17 ουδε ανηλθον εις ιεροσολυμα προς τους προ εμου αποστολους αλλα απηλθον εις αραβιαν και παλιν υπεστρεψα εις δαμασκον |
Gal. 1,18 | Gal. 1,18 επειτα μετα | τρια ετη | ετη τρια | ανηλθον εις ιεροσολυμα ιστορησαι κηφαν και επεμεινα προς αυτον ημερας δεκαπεντε |
Gal. 1,21 | Gal. 1,21 επειτα ηλθον εις τα κλιματα της συριας και | της | της | κιλικιας |
Gal. 2,1 | Gal. 2,1 επειτα δια δεκατεσσαρων ετων παλιν ανεβην εις ιεροσολυμα μετα βαρναβα συμπαραλαβων και τιτον |
Gal. 2,2 | Gal. 2,2 ανεβην δε κατα αποκαλυψιν και ανεθεμην αυτοις το ευαγγελιον ο κηρυσσω εν τοις εθνεσιν κατ ιδιαν δε τοις δοκουσιν μη πως εις κενον τρεχω η εδραμον |
Gal. 2,8 | Gal. 2,8 ο γαρ ενεργησας πετρω εις αποστολην της περιτομης ενηργησεν και εμοι εις τα εθνη |
Gal. 2,9 | Gal. 2,9 και γνοντες την χαριν την δοθεισαν μοι ιακωβος και κηφας και ιωαννης οι δοκουντες στυλοι ειναι δεξιας εδωκαν εμοι και βαρναβα κοινωνιας ινα ημεις εις τα εθνη αυτοι δε εις την περιτομην |
Gal. 2,11 | Gal. 2,11 οτε δε ηλθεν κηφας εις αντιοχειαν κατα προσωπον αυτω αντεστην οτι κατεγνωσμενος ην |
Gal. 2,16 | Gal. 2,16 ειδοτες | δε | δε | οτι ου δικαιουται ανθρωπος εξ εργων νομου εαν μη δια πιστεως | χριστου ιησου | ιησου χριστου | και ημεις εις χριστον ιησουν επιστευσαμεν ινα δικαιωθωμεν εκ πιστεως χριστου και ουκ εξ εργων νομου οτι εξ εργων νομου ου δικαιωθησεται πασα σαρξ |
Gal. 3,6 | Gal. 3,6 καθως αβρααμ επιστευσεν τω θεω και ελογισθη αυτω εις δικαιοσυνην |
Gal. 3,14 | Gal. 3,14 ινα εις τα εθνη η ευλογια του αβρααμ γενηται εν | ιησου χριστω | χριστω ιησου | ινα την επαγγελιαν του πνευματος λαβωμεν δια της πιστεως |
Gal. 3,17 | Gal. 3,17 τουτο δε λεγω διαθηκην προκεκυρωμενην υπο του θεου ο μετα τετρακοσια και τριακοντα ετη γεγονως νομος ουκ ακυροι εις το καταργησαι την επαγγελιαν |
Gal. 3,23 | Gal. 3,23 προ του δε ελθειν την πιστιν υπο νομον εφρουρουμεθα συγκλειομενοι εις την μελλουσαν πιστιν αποκαλυφθηναι |
Gal. 3,24 | Gal. 3,24 ωστε ο νομος παιδαγωγος ημων γεγονεν εις χριστον ινα εκ πιστεως δικαιωθωμεν |
Gal. 3,27 | Gal. 3,27 οσοι γαρ εις χριστον εβαπτισθητε χριστον ενεδυσασθε |
Gal. 4,6 | Gal. 4,6 οτι δε εστε υιοι εξαπεστειλεν ο θεος το πνευμα του υιου αυτου εις τας καρδιας ημων κραζον αββα ο πατηρ |
Gal. 4,11 | Gal. 4,11 φοβουμαι υμας μη πως εικη κεκοπιακα εις υμας |
Gal. 4,24 | Gal. 4,24 ατινα εστιν αλληγορουμενα αυται γαρ εισιν δυο διαθηκαι μια μεν απο ορους σινα εις δουλειαν γεννωσα ητις εστιν αγαρ |
Gal. 5,10 | Gal. 5,10 εγω πεποιθα εις υμας εν κυριω οτι ουδεν αλλο φρονησετε ο δε ταρασσων υμας βαστασει το κριμα οστις εαν η |
Gal. 5,13 | Gal. 5,13 υμεις γαρ επ ελευθερια εκληθητε αδελφοι μονον μη την ελευθεριαν εις αφορμην τη σαρκι αλλα δια της αγαπης δουλευετε αλληλοις |
Gal. 6,4 | Gal. 6,4 το δε εργον εαυτου δοκιμαζετω | εκαστος | εκαστος | και τοτε εις εαυτον μονον το καυχημα εξει και ουκ εις τον ετερον |
Gal. 6,8 | Gal. 6,8 οτι ο σπειρων εις την σαρκα εαυτου εκ της σαρκος θερισει φθοραν ο δε σπειρων εις το πνευμα εκ του πνευματος θερισει ζωην αιωνιον |
Eph. 1,5 | Eph. 1,5 προορισας ημας εις υιοθεσιαν δια ιησου χριστου εις αυτον κατα την ευδοκιαν του θεληματος αυτου |
Eph. 1,6 | Eph. 1,6 εις επαινον δοξης της χαριτος αυτου ης εχαριτωσεν ημας εν τω ηγαπημενω |
Eph. 1,8 | Eph. 1,8 ης επερισσευσεν εις ημας εν παση σοφια και φρονησει |
Eph. 1,10 | Eph. 1,10 εις οικονομιαν του πληρωματος των καιρων ανακεφαλαιωσασθαι τα παντα εν τω χριστω τα επι τοις ουρανοις και τα επι της γης |
Eph. 1,12 | Eph. 1,12 εις το ειναι ημας εις επαινον δοξης αυτου τους προηλπικοτας εν τω χριστω |
Eph. 1,14 | Eph. 1,14 ο εστιν αρραβων της κληρονομιας ημων εις απολυτρωσιν της περιποιησεως εις επαινον της δοξης αυτου |
Eph. 1,15 | Eph. 1,15 δια τουτο καγω ακουσας την καθ υμας πιστιν εν τω κυριω ιησου και την αγαπην την | εις παντας τους αγιους |
Eph. 1,18 | Eph. 1,18 πεφωτισμενους τους οφθαλμους της καρδιας υμων εις το ειδεναι υμας τις εστιν η ελπις της κλησεως αυτου τις ο πλουτος της δοξης της κληρονομιας αυτου εν τοις αγιοις |
Eph. 1,19 | Eph. 1,19 και τι το υπερβαλλον μεγεθος της δυναμεως αυτου εις ημας τους πιστευοντας κατα την ενεργειαν του κρατους της ισχυος αυτου |
Eph. 2,15 | Eph. 2,15 την εχθραν εν τη σαρκι αυτου τον νομον των εντολων εν δογμασιν καταργησας ινα τους δυο κτιση εν αυτω εις ενα καινον ανθρωπον ποιων ειρηνην |
Eph. 2,21 | Eph. 2,21 εν ω πασα οικοδομη συναρμολογουμενη αυξει εις ναον αγιον εν κυριω |
Eph. 2,22 | Eph. 2,22 εν ω και υμεις συνοικοδομεισθε εις κατοικητηριον του θεου εν πνευματι |
Eph. 3,2 | Eph. 3,2 ει γε ηκουσατε την οικονομιαν της χαριτος του θεου της δοθεισης μοι εις υμας |
Eph. 3,16 | Eph. 3,16 ινα δω υμιν κατα το πλουτος της δοξης αυτου δυναμει κραταιωθηναι δια του πνευματος αυτου εις τον εσω ανθρωπον |
Eph. 3,19 | Eph. 3,19 γνωναι τε την υπερβαλλουσαν της γνωσεως αγαπην του χριστου ινα πληρωθητε εις παν το πληρωμα του θεου |
Eph. 3,21 | Eph. 3,21 αυτω η δοξα εν τη εκκλησια και εν χριστω ιησου εις πασας τας γενεας του αιωνος των αιωνων αμην |
Eph. 4,8 | Eph. 4,8 διο λεγει αναβας εις υψος ηχμαλωτευσεν αιχμαλωσιαν | και| εδωκεν δοματα τοις ανθρωποις |
Eph. 4,9 | Eph. 4,9 το δε ανεβη τι εστιν ει μη οτι και κατεβη εις τα κατωτερα | μερη | μερη | της γης |
Eph. 4,12 | Eph. 4,12 προς τον καταρτισμον των αγιων εις εργον διακονιας εις οικοδομην του σωματος του χριστου |
Eph. 4,13 | Eph. 4,13 μεχρι καταντησωμεν οι παντες εις την ενοτητα της πιστεως και της επιγνωσεως του υιου του θεου εις ανδρα τελειον εις μετρον ηλικιας του πληρωματος του χριστου |
Eph. 4,15 | Eph. 4,15 αληθευοντες δε εν αγαπη αυξησωμεν εις αυτον τα παντα ος εστιν η κεφαλη χριστος |
Eph. 4,16 | Eph. 4,16 εξ ου παν το σωμα συναρμολογουμενον και συμβιβαζομενον δια πασης αφης της επιχορηγιας κατ ενεργειαν εν μετρω ενος εκαστου μερους την αυξησιν του σωματος ποιειται εις οικοδομην εαυτου εν αγαπη |
Eph. 4,19 | Eph. 4,19 οιτινες απηλγηκοτες εαυτους παρεδωκαν τη ασελγεια εις εργασιαν ακαθαρσιας πασης εν πλεονεξια |
Eph. 4,30 | Eph. 4,30 και μη λυπειτε το πνευμα το αγιον του θεου εν ω εσφραγισθητε εις ημεραν απολυτρωσεως |
Eph. 4,32 | Eph. 4,32 γινεσθε δε εις αλληλους χρηστοι ευσπλαγχνοι χαριζομενοι εαυτοις καθως και ο θεος εν χριστω εχαρισατο υμιν |
Eph. 5,2 | Eph. 5,2 και περιπατειτε εν αγαπη καθως και ο χριστος ηγαπησεν | υμας | ημας | και παρεδωκεν εαυτον υπερ | υμων | ημων | προσφοραν και θυσιαν τω θεω εις οσμην ευωδιας |
Eph. 5,31 | Eph. 5,31 αντι τουτου καταλειψει ανθρωπος τον πατερα και την μητερα και προσκολληθησεται προς την γυναικα αυτου και εσονται οι δυο εις σαρκα μιαν |
Eph. 5,32 | Eph. 5,32 το μυστηριον τουτο μεγα εστιν εγω δε λεγω εις χριστον και | εις | εις | την εκκλησιαν |
Eph. 6,18 | Eph. 6,18 δια πασης προσευχης και δεησεως προσευχομενοι εν παντι καιρω εν πνευματι και εις αυτο αγρυπνουντες εν παση προσκαρτερησει και δεησει περι παντων των αγιων |
Eph. 6,22 | Eph. 6,22 ον επεμψα προς υμας εις αυτο τουτο ινα γνωτε τα περι ημων και παρακαλεση τας καρδιας υμων |
Phil. 1,5 | Phil. 1,5 επι τη κοινωνια υμων εις το ευαγγελιον απο της πρωτης ημερας αχρι του νυν |
Phil. 1,10 | Phil. 1,10 εις το δοκιμαζειν υμας τα διαφεροντα ινα ητε ειλικρινεις και απροσκοποι εις ημεραν χριστου |
Phil. 1,11 | Phil. 1,11 πεπληρωμενοι καρπον δικαιοσυνης τον δια ιησου χριστου εις δοξαν και επαινον θεου |
Phil. 1,12 | Phil. 1,12 γινωσκειν δε υμας βουλομαι αδελφοι οτι τα κατ εμε μαλλον εις προκοπην του ευαγγελιου εληλυθεν |
Phil. 1,16 | Phil. 1,16 οι μεν εξ αγαπης ειδοτες οτι εις απολογιαν του ευαγγελιου κειμαι |
Phil. 1,19 | Phil. 1,19 οιδα γαρ οτι τουτο μοι αποβησεται εις σωτηριαν δια της υμων δεησεως και επιχορηγιας του πνευματος ιησου χριστου |
Phil. 1,23 | Phil. 1,23 συνεχομαι δε εκ των δυο την επιθυμιαν εχων εις το αναλυσαι και συν χριστω ειναι πολλω | γαρ | γαρ | μαλλον κρεισσον |
Phil. 1,25 | Phil. 1,25 και τουτο πεποιθως οιδα οτι μενω και παραμενω πασιν υμιν εις την υμων προκοπην και χαραν της πιστεως |
Phil. 1,29 | Phil. 1,29 οτι υμιν εχαρισθη το υπερ χριστου ου μονον το εις αυτον πιστευειν αλλα και το υπερ αυτου πασχειν |
Phil. 2,11 | Phil. 2,11 και πασα γλωσσα εξομολογησηται οτι κυριος ιησους χριστος εις δοξαν θεου πατρος |
Phil. 2,16 | Phil. 2,16 λογον ζωης επεχοντες εις καυχημα εμοι εις ημεραν χριστου οτι ουκ εις κενον εδραμον ουδε εις κενον εκοπιασα |
Phil. 2,22 | Phil. 2,22 την δε δοκιμην αυτου γινωσκετε οτι ως πατρι τεκνον συν εμοι εδουλευσεν εις το ευαγγελιον |
Phil. 3,11 | Phil. 3,11 ει πως καταντησω εις την εξαναστασιν την εκ νεκρων |
Phil. 3,14 | Phil. 3,14 κατα σκοπον διωκω εις το βραβειον της ανω κλησεως του θεου εν χριστω ιησου |
Phil. 3,16 | Phil. 3,16 πλην εις ο εφθασαμεν τω αυτω στοιχειν |
Phil. 4,15 | Phil. 4,15 οιδατε δε και υμεις φιλιππησιοι οτι εν αρχη του ευαγγελιου οτε εξηλθον απο μακεδονιας ουδεμια μοι εκκλησια εκοινωνησεν εις λογον δοσεως και λημψεως ει μη υμεις μονοι |
Phil. 4,16 | Phil. 4,16 οτι και εν θεσσαλονικη και απαξ και δις εις την χρειαν μοι επεμψατε |
Phil. 4,17 | Phil. 4,17 ουχ οτι επιζητω το δομα αλλα επιζητω τον καρπον τον πλεοναζοντα εις λογον υμων |
Phil. 4,20 | Phil. 4,20 τω δε θεω και πατρι ημων η δοξα εις τους αιωνας των αιωνων αμην |
Kol. 1,4 | Kol. 1,4 ακουσαντες την πιστιν υμων εν χριστω ιησου και την αγαπην | ην εχετε | ην εχετε | εις παντας τους αγιους |
Kol. 1,6 | Kol. 1,6 του παροντος εις υμας καθως και εν παντι τω κοσμω εστιν καρποφορουμενον και αυξανομενον καθως και εν υμιν αφ ης ημερας ηκουσατε και επεγνωτε την χαριν του θεου εν αληθεια |
Kol. 1,10 | Kol. 1,10 περιπατησαι αξιως του κυριου εις πασαν αρεσκειαν εν παντι εργω αγαθω καρποφορουντες και αυξανομενοι τη επιγνωσει του θεου |
Kol. 1,11 | Kol. 1,11 εν παση δυναμει δυναμουμενοι κατα το κρατος της δοξης αυτου εις πασαν υπομονην και μακροθυμιαν μετα χαρας |
Kol. 1,12 | Kol. 1,12 ευχαριστουντες τω πατρι τω ικανωσαντι υμας εις την μεριδα του κληρου των αγιων εν τω φωτι |
Kol. 1,13 | Kol. 1,13 ος ερρυσατο ημας εκ της εξουσιας του σκοτους και μετεστησεν εις την βασιλειαν του υιου της αγαπης αυτου |
Kol. 1,16 | Kol. 1,16 οτι εν αυτω εκτισθη τα παντα εν τοις ουρανοις και επι της γης τα ορατα και τα αορατα ειτε θρονοι ειτε κυριοτητες ειτε αρχαι ειτε εξουσιαι τα παντα δι αυτου και εις αυτον εκτισται |
Kol. 1,20 | Kol. 1,20 και δι αυτου αποκαταλλαξαι τα παντα εις αυτον ειρηνοποιησας δια του αιματος του σταυρου αυτου δι αυτου ειτε τα επι της γης ειτε τα εν τοις ουρανοις |
Kol. 1,25 | Kol. 1,25 ης εγενομην εγω διακονος κατα την οικονομιαν του θεου την δοθεισαν μοι εις υμας πληρωσαι τον λογον του θεου |
Kol. 1,29 | Kol. 1,29 εις ο και κοπιω αγωνιζομενος κατα την ενεργειαν αυτου την ενεργουμενην εν εμοι εν δυναμει |
Kol. 2,2 | Kol. 2,2 ινα παρακληθωσιν αι καρδιαι αυτων συμβιβασθεντες εν αγαπη και εις παν πλουτος της πληροφοριας της συνεσεως εις επιγνωσιν του μυστηριου του θεου χριστου |
Kol. 2,5 | Kol. 2,5 ει γαρ και τη σαρκι απειμι αλλα τω πνευματι συν υμιν ειμι χαιρων και βλεπων υμων την ταξιν και το στερεωμα της εις χριστον πιστεως υμων |
Kol. 2,22 | Kol. 2,22 α εστιν παντα εις φθοραν τη αποχρησει κατα τα ενταλματα και διδασκαλιας των ανθρωπων |
Kol. 3,9 | Kol. 3,9 μη ψευδεσθε εις αλληλους απεκδυσαμενοι τον παλαιον ανθρωπον συν ταις πραξεσιν αυτου |
Kol. 3,10 | Kol. 3,10 και ενδυσαμενοι τον νεον τον ανακαινουμενον εις επιγνωσιν κατ εικονα του κτισαντος αυτον |
Kol. 3,15 | Kol. 3,15 και η ειρηνη του χριστου βραβευετω εν ταις καρδιαις υμων εις ην και εκληθητε εν | ενι | ενι | σωματι και ευχαριστοι γινεσθε |
Kol. 4,8 | Kol. 4,8 ον επεμψα προς υμας εις αυτο τουτο ινα γνωτε τα περι ημων και παρακαλεση τας καρδιας υμων |
Kol. 4,11 | Kol. 4,11 και ιησους ο λεγομενος ιουστος οι οντες εκ περιτομης ουτοι μονοι συνεργοι εις την βασιλειαν του θεου οιτινες εγενηθησαν μοι παρηγορια |
1. Thes. 1,5 | 1. Thes. 1,5 οτι το ευαγγελιον ημων ουκ εγενηθη εις υμας εν λογω μονον αλλα και εν δυναμει και εν πνευματι αγιω και εν | πληροφορια πολλη καθως οιδατε οιοι εγενηθημεν εν | υμιν δι υμας |
1. Thes. 2,9 | 1. Thes. 2,9 μνημονευετε γαρ αδελφοι τον κοπον ημων και τον μοχθον νυκτος και ημερας εργαζομενοι προς το μη επιβαρησαι τινα υμων εκηρυξαμεν εις υμας το ευαγγελιον του θεου |
1. Thes. 2,12 | 1. Thes. 2,12 και μαρτυρομενοι εις το περιπατειν υμας αξιως του θεου του καλουντος υμας εις την εαυτου βασιλειαν και δοξαν |
1. Thes. 2,16 | 1. Thes. 2,16 κωλυοντων ημας τοις εθνεσιν λαλησαι ινα σωθωσιν εις το αναπληρωσαι αυτων τας αμαρτιας παντοτε εφθασεν δε επ αυτους η οργη εις τελος |
1. Thes. 3,2 | 1. Thes. 3,2 και επεμψαμεν τιμοθεον τον αδελφον ημων και | διακονον | συνεργον | του θεου εν τω ευαγγελιω του χριστου εις το στηριξαι υμας και παρακαλεσαι υπερ της πιστεως υμων |
1. Thes. 3,3 | 1. Thes. 3,3 το μηδενα σαινεσθαι εν ταις θλιψεσιν ταυταις αυτοι γαρ οιδατε οτι εις τουτο κειμεθα |
1. Thes. 3,5 | 1. Thes. 3,5 δια τουτο καγω μηκετι στεγων επεμψα εις το γνωναι την πιστιν υμων μη πως επειρασεν υμας ο πειραζων και εις κενον γενηται ο κοπος ημων |
1. Thes. 3,10 | 1. Thes. 3,10 νυκτος και ημερας υπερ εκπερισσου δεομενοι εις το ιδειν υμων το προσωπον και καταρτισαι τα υστερηματα της πιστεως υμων |
1. Thes. 3,12 | 1. Thes. 3,12 υμας δε ο κυριος πλεονασαι και περισσευσαι τη αγαπη εις αλληλους και εις παντας καθαπερ και ημεις εις υμας |
1. Thes. 3,13 | 1. Thes. 3,13 εις το στηριξαι υμων τας καρδιας αμεμπτους εν αγιωσυνη εμπροσθεν του θεου και πατρος ημων εν τη παρουσια του κυριου ημων ιησου μετα παντων των αγιων αυτου αμην | |
1. Thes. 4,8 | 1. Thes. 4,8 τοιγαρουν ο αθετων ουκ ανθρωπον αθετει αλλα τον θεον τον και | διδοντα το πνευμα αυτου το αγιον εις υμας |
1. Thes. 4,9 | 1. Thes. 4,9 περι δε της φιλαδελφιας ου χρειαν εχετε γραφειν υμιν αυτοι γαρ υμεις θεοδιδακτοι εστε εις το αγαπαν αλληλους |
1. Thes. 4,10 | 1. Thes. 4,10 και γαρ ποιειτε αυτο εις παντας τους αδελφους τους εν ολη τη μακεδονια παρακαλουμεν δε υμας αδελφοι περισσευειν μαλλον |
1. Thes. 4,15 | 1. Thes. 4,15 τουτο γαρ υμιν λεγομεν εν λογω κυριου οτι ημεις οι ζωντες οι περιλειπομενοι εις την παρουσιαν του κυριου ου μη φθασωμεν τους κοιμηθεντας |
1. Thes. 4,17 | 1. Thes. 4,17 επειτα ημεις οι ζωντες οι περιλειπομενοι αμα συν αυτοις αρπαγησομεθα εν νεφελαις εις απαντησιν του κυριου εις αερα και ουτως παντοτε συν κυριω εσομεθα |
1. Thes. 5,9 | 1. Thes. 5,9 οτι ουκ εθετο ημας ο θεος εις οργην αλλα εις περιποιησιν σωτηριας δια του κυριου ημων ιησου | χριστου | χριστου | |
1. Thes. 5,15 | 1. Thes. 5,15 ορατε μη τις κακον αντι κακου τινι αποδω αλλα παντοτε το αγαθον διωκετε και | εις αλληλους και εις παντας |
1. Thes. 5,18 | 1. Thes. 5,18 εν παντι ευχαριστειτε τουτο γαρ θελημα θεου εν χριστω ιησου εις υμας |
2. Thes. 1,3 | 2. Thes. 1,3 ευχαριστειν οφειλομεν τω θεω παντοτε περι υμων αδελφοι καθως αξιον εστιν οτι υπεραυξανει η πιστις υμων και πλεοναζει η αγαπη ενος εκαστου παντων υμων εις αλληλους |
2. Thes. 1,5 | 2. Thes. 1,5 ενδειγμα της δικαιας κρισεως του θεου εις το καταξιωθηναι υμας της βασιλειας του θεου υπερ ης και πασχετε |
2. Thes. 1,11 | 2. Thes. 1,11 εις ο και προσευχομεθα παντοτε περι υμων ινα υμας αξιωση της κλησεως ο θεος ημων και πληρωση πασαν ευδοκιαν αγαθωσυνης και εργον πιστεως εν δυναμει |
2. Thes. 2,2 | 2. Thes. 2,2 εις το μη ταχεως σαλευθηναι υμας απο του νοος μηδε θροεισθαι μητε δια πνευματος μητε δια λογου μητε δι επιστολης ως δι ημων ως οτι ενεστηκεν η ημερα του κυριου |
2. Thes. 2,4 | 2. Thes. 2,4 ο αντικειμενος και υπεραιρομενος επι παντα λεγομενον θεον η σεβασμα ωστε αυτον εις τον ναον του θεου καθισαι αποδεικνυντα εαυτον οτι εστιν θεος |
2. Thes. 2,6 | 2. Thes. 2,6 και νυν το κατεχον οιδατε εις το αποκαλυφθηναι αυτον εν τω | αυτου | εαυτου | καιρω |
2. Thes. 2,10 | 2. Thes. 2,10 και εν παση απατη αδικιας τοις απολλυμενοις ανθ ων την αγαπην της αληθειας ουκ εδεξαντο εις το σωθηναι αυτους |
2. Thes. 2,11 | 2. Thes. 2,11 και δια τουτο πεμπει αυτοις ο θεος ενεργειαν πλανης εις το πιστευσαι αυτους τω ψευδει |
2. Thes. 2,13 | 2. Thes. 2,13 ημεις δε οφειλομεν ευχαριστειν τω θεω παντοτε περι υμων αδελφοι ηγαπημενοι υπο κυριου οτι ειλατο υμας ο θεος | απ αρχης | απαρχην | εις σωτηριαν εν αγιασμω πνευματος και πιστει αληθειας |
2. Thes. 2,14 | 2. Thes. 2,14 εις ο και | εκαλεσεν υμας δια του ευαγγελιου ημων εις περιποιησιν δοξης του κυριου ημων ιησου χριστου |
2. Thes. 3,5 | 2. Thes. 3,5 ο δε κυριος κατευθυναι υμων τας καρδιας εις την αγαπην του θεου και εις την υπομονην του χριστου |
2. Thes. 3,9 | 2. Thes. 3,9 ουχ οτι ουκ εχομεν εξουσιαν αλλ ινα εαυτους τυπον δωμεν υμιν εις το μιμεισθαι ημας |
1. Tim. 1,3 | 1. Tim. 1,3 καθως παρεκαλεσα σε προσμειναι εν εφεσω πορευομενος εις μακεδονιαν ινα παραγγειλης τισιν μη ετεροδιδασκαλειν |
1. Tim. 1,6 | 1. Tim. 1,6 ων τινες αστοχησαντες εξετραπησαν εις ματαιολογιαν |
1. Tim. 1,12 | 1. Tim. 1,12 χαριν εχω τω ενδυναμωσαντι με χριστω ιησου τω κυριω ημων οτι πιστον με ηγησατο θεμενος εις διακονιαν |
1. Tim. 1,15 | 1. Tim. 1,15 πιστος ο λογος και πασης αποδοχης αξιος οτι χριστος ιησους ηλθεν εις τον κοσμον αμαρτωλους σωσαι ων πρωτος ειμι εγω |
1. Tim. 1,16 | 1. Tim. 1,16 αλλα δια τουτο ηλεηθην ινα εν εμοι πρωτω ενδειξηται χριστος ιησους την απασαν μακροθυμιαν προς υποτυπωσιν των μελλοντων πιστευειν επ αυτω εις ζωην αιωνιον |
1. Tim. 1,17 | 1. Tim. 1,17 τω δε βασιλει των αιωνων αφθαρτω αορατω μονω θεω τιμη και δοξα εις τους αιωνας των αιωνων αμην |
1. Tim. 2,4 | 1. Tim. 2,4 ος παντας ανθρωπους θελει σωθηναι και εις επιγνωσιν αληθειας ελθειν |
1. Tim. 2,7 | 1. Tim. 2,7 εις ο ετεθην εγω κηρυξ και αποστολος αληθειαν λεγω ου ψευδομαι διδασκαλος εθνων εν πιστει και αληθεια |
1. Tim. 3,6 | 1. Tim. 3,6 μη νεοφυτον ινα μη τυφωθεις εις κριμα εμπεση του διαβολου |
1. Tim. 3,7 | 1. Tim. 3,7 δει δε και μαρτυριαν καλην εχειν απο των εξωθεν ινα μη εις ονειδισμον εμπεση και παγιδα του διαβολου |
1. Tim. 4,3 | 1. Tim. 4,3 κωλυοντων γαμειν απεχεσθαι βρωματων α ο θεος εκτισεν εις μεταλημψιν μετα ευχαριστιας τοις πιστοις και επεγνωκοσιν την αληθειαν |
1. Tim. 4,10 | 1. Tim. 4,10 εις τουτο γαρ κοπιωμεν και αγωνιζομεθα οτι ηλπικαμεν επι θεω ζωντι ος εστιν σωτηρ παντων ανθρωπων μαλιστα πιστων |
1. Tim. 5,24 | 1. Tim. 5,24 τινων ανθρωπων αι αμαρτιαι προδηλοι εισιν προαγουσαι εις κρισιν τισιν δε και επακολουθουσιν |
1. Tim. 6,7 | 1. Tim. 6,7 ουδεν γαρ εισηνεγκαμεν εις τον κοσμον οτι ουδε εξενεγκειν τι δυναμεθα |
1. Tim. 6,9 | 1. Tim. 6,9 οι δε βουλομενοι πλουτειν εμπιπτουσιν εις πειρασμον και παγιδα και επιθυμιας πολλας ανοητους και βλαβερας αιτινες βυθιζουσιν τους ανθρωπους εις ολεθρον και απωλειαν |
1. Tim. 6,12 | 1. Tim. 6,12 αγωνιζου τον καλον αγωνα της πιστεως επιλαβου της αιωνιου ζωης εις ην εκληθης και ωμολογησας την καλην ομολογιαν ενωπιον πολλων μαρτυρων |
1. Tim. 6,17 | 1. Tim. 6,17 τοις πλουσιοις εν τω νυν αιωνι παραγγελλε μη υψηλοφρονειν μηδε ηλπικεναι επι πλουτου αδηλοτητι αλλ επι θεω τω παρεχοντι ημιν παντα πλουσιως εις απολαυσιν |
1. Tim. 6,19 | 1. Tim. 6,19 αποθησαυριζοντας εαυτοις θεμελιον καλον εις το μελλον ινα επιλαβωνται της οντως ζωης |
2. Tim. 1,11 | 2. Tim. 1,11 εις ο ετεθην εγω κηρυξ και αποστολος και διδασκαλος |
2. Tim. 1,12 | 2. Tim. 1,12 δι ην αιτιαν και ταυτα πασχω αλλ ουκ επαισχυνομαι οιδα γαρ ω πεπιστευκα και πεπεισμαι οτι δυνατος εστιν την παραθηκην μου φυλαξαι εις εκεινην την ημεραν |
2. Tim. 2,20 | 2. Tim. 2,20 εν μεγαλη δε οικια ουκ εστιν μονον σκευη χρυσα και αργυρα αλλα και ξυλινα και οστρακινα και α μεν εις τιμην α δε εις ατιμιαν |
2. Tim. 2,21 | 2. Tim. 2,21 εαν ουν τις εκκαθαρη εαυτον απο τουτων εσται σκευος εις τιμην ηγιασμενον ευχρηστον τω δεσποτη εις παν εργον αγαθον ητοιμασμενον |
2. Tim. 2,25 | 2. Tim. 2,25 εν πραυτητι παιδευοντα τους αντιδιατιθεμενους μηποτε δωη αυτοις ο θεος μετανοιαν εις επιγνωσιν αληθειας |
2. Tim. 2,26 | 2. Tim. 2,26 και ανανηψωσιν εκ της του διαβολου παγιδος εζωγρημενοι υπ αυτου εις το εκεινου θελημα |
2. Tim. 3,6 | 2. Tim. 3,6 εκ τουτων γαρ εισιν οι ενδυνοντες εις τας οικιας και αιχμαλωτιζοντες γυναικαρια σεσωρευμενα αμαρτιαις αγομενα επιθυμιαις ποικιλαις |
2. Tim. 3,7 | 2. Tim. 3,7 παντοτε μανθανοντα και μηδεποτε εις επιγνωσιν αληθειας ελθειν δυναμενα |
2. Tim. 3,15 | 2. Tim. 3,15 και οτι απο βρεφους τα | ιερα γραμματα οιδας τα δυναμενα σε σοφισαι εις σωτηριαν δια πιστεως της εν χριστω ιησου |
2. Tim. 4,10 | 2. Tim. 4,10 δημας γαρ με | εγκατελειπεν | εγκατελιπεν | αγαπησας τον νυν αιωνα και επορευθη εις θεσσαλονικην κρησκης εις γαλατιαν τιτος εις δαλματιαν |
2. Tim. 4,11 | 2. Tim. 4,11 λουκας εστιν μονος μετ εμου μαρκον αναλαβων αγε μετα σεαυτου εστιν γαρ μοι ευχρηστος εις διακονιαν |
2. Tim. 4,12 | 2. Tim. 4,12 τυχικον δε απεστειλα εις εφεσον |
2. Tim. 4,18 | 2. Tim. 4,18 ρυσεται με ο κυριος απο παντος εργου πονηρου και σωσει εις την βασιλειαν αυτου την επουρανιον ω η δοξα εις τους αιωνας των αιωνων αμην |
Tit. 3,12 | Tit. 3,12 οταν πεμψω αρτεμαν προς σε η τυχικον σπουδασον ελθειν προς με εις νικοπολιν εκει γαρ κεκρικα παραχειμασαι |
Tit. 3,14 | Tit. 3,14 μανθανετωσαν δε και οι ημετεροι καλων εργων προιστασθαι εις τας αναγκαιας χρειας ινα μη ωσιν ακαρποι |
Phlm. 5 | Phlm. 5 ακουων σου την αγαπην και την πιστιν ην εχεις | εις | προς | τον κυριον ιησουν και εις παντας τους αγιους |
Phlm. 6 | Phlm. 6 οπως η κοινωνια της πιστεως σου ενεργης γενηται εν επιγνωσει παντος αγαθου | του | του | εν ημιν εις χριστον |
Heb. 1,5 | Heb. 1,5 τινι γαρ ειπεν ποτε των αγγελων υιος μου ει συ εγω σημερον γεγεννηκα σε και παλιν εγω εσομαι αυτω εις πατερα και αυτος εσται μοι εις υιον |
Heb. 1,6 | Heb. 1,6 οταν δε παλιν εισαγαγη τον πρωτοτοκον εις την οικουμενην λεγει και προσκυνησατωσαν αυτω παντες αγγελοι θεου |
Heb. 1,8 | Heb. 1,8 προς δε τον υιον ο θρονος σου ο θεος εις τον αιωνα | του αιωνος | του αιωνος | και η ραβδος της ευθυτητος ραβδος της βασιλειας | αυτου | σου | |
Heb. 1,14 | Heb. 1,14 ουχι παντες εισιν λειτουργικα πνευματα εις διακονιαν αποστελλομενα δια τους μελλοντας κληρονομειν σωτηριαν |
Heb. 2,3 | Heb. 2,3 πως ημεις εκφευξομεθα τηλικαυτης αμελησαντες σωτηριας ητις αρχην λαβουσα λαλεισθαι δια του κυριου υπο των ακουσαντων εις ημας εβεβαιωθη |
Heb. 2,10 | Heb. 2,10 επρεπεν γαρ αυτω δι ον τα παντα και δι ου τα παντα πολλους υιους εις δοξαν αγαγοντα τον αρχηγον της σωτηριας αυτων δια παθηματων τελειωσαι |
Heb. 2,17 | Heb. 2,17 οθεν ωφειλεν κατα παντα τοις αδελφοις ομοιωθηναι ινα ελεημων γενηται και πιστος αρχιερευς τα προς τον θεον εις το ιλασκεσθαι τας αμαρτιας του λαου |
Heb. 3,5 | Heb. 3,5 και μωυσης μεν πιστος εν ολω τω οικω αυτου ως θεραπων εις μαρτυριον των λαληθησομενων |
Heb. 3,11 | Heb. 3,11 ως ωμοσα εν τη οργη μου ει εισελευσονται εις την καταπαυσιν μου |
Heb. 3,18 | Heb. 3,18 τισιν δε ωμοσεν μη εισελευσεσθαι εις την καταπαυσιν αυτου ει μη τοις απειθησασιν |
Heb. 4,1 | Heb. 4,1 φοβηθωμεν ουν μηποτε καταλειπομενης επαγγελιας εισελθειν εις την καταπαυσιν αυτου δοκη τις εξ υμων υστερηκεναι |
Heb. 4,3 | Heb. 4,3 εισερχομεθα γαρ εις την καταπαυσιν οι πιστευσαντες καθως ειρηκεν ως ωμοσα εν τη οργη μου ει εισελευσονται εις την καταπαυσιν μου καιτοι των εργων απο καταβολης κοσμου γενηθεντων |
Heb. 4,5 | Heb. 4,5 και εν τουτω παλιν ει εισελευσονται εις την καταπαυσιν μου |
Heb. 4,6 | Heb. 4,6 επει ουν απολειπεται τινας εισελθειν εις αυτην και οι προτερον ευαγγελισθεντες ουκ εισηλθον δι απειθειαν |
Heb. 4,10 | Heb. 4,10 ο γαρ εισελθων εις την καταπαυσιν αυτου και αυτος κατεπαυσεν απο των εργων αυτου ωσπερ απο των ιδιων ο θεος |
Heb. 4,11 | Heb. 4,11 σπουδασωμεν ουν εισελθειν εις εκεινην την καταπαυσιν ινα μη εν τω αυτω τις υποδειγματι πεση της απειθειας |
Heb. 4,16 | Heb. 4,16 προσερχωμεθα ουν μετα παρρησιας τω θρονω της χαριτος ινα λαβωμεν ελεος και χαριν ευρωμεν εις ευκαιρον βοηθειαν |
Heb. 5,6 | Heb. 5,6 καθως και εν ετερω λεγει συ ιερευς εις τον αιωνα κατα την ταξιν μελχισεδεκ |
Heb. 6,6 | Heb. 6,6 και παραπεσοντας παλιν ανακαινιζειν εις μετανοιαν ανασταυρουντας εαυτοις τον υιον του θεου και παραδειγματιζοντας |
Heb. 6,8 | Heb. 6,8 εκφερουσα δε ακανθας και τριβολους αδοκιμος και καταρας εγγυς ης το τελος εις καυσιν |
Heb. 6,10 | Heb. 6,10 ου γαρ αδικος ο θεος επιλαθεσθαι του εργου υμων και της αγαπης ης ενεδειξασθε εις το ονομα αυτου διακονησαντες τοις αγιοις και διακονουντες |
Heb. 6,16 | Heb. 6,16 ανθρωποι γαρ κατα του μειζονος ομνυουσιν και πασης αυτοις αντιλογιας περας εις βεβαιωσιν ο ορκος |
Heb. 6,19 | Heb. 6,19 ην ως αγκυραν εχομεν της ψυχης ασφαλη τε και βεβαιαν και εισερχομενην εις το εσωτερον του καταπετασματος |
Heb. 6,20 | Heb. 6,20 οπου προδρομος υπερ ημων εισηλθεν ιησους κατα την ταξιν μελχισεδεκ αρχιερευς γενομενος εις τον αιωνα |
Heb. 7,3 | Heb. 7,3 απατωρ αμητωρ αγενεαλογητος μητε αρχην ημερων μητε ζωης τελος εχων αφωμοιωμενος δε τω υιω του θεου μενει ιερευς εις το διηνεκες |
Heb. 7,14 | Heb. 7,14 προδηλον γαρ οτι εξ ιουδα ανατεταλκεν ο κυριος ημων εις ην φυλην περι ιερεων ουδεν μωυσης ελαλησεν |
Heb. 7,17 | Heb. 7,17 μαρτυρειται γαρ οτι συ ιερευς εις τον αιωνα κατα την ταξιν μελχισεδεκ |
Heb. 7,21 | Heb. 7,21 ο δε μετα ορκωμοσιας δια του λεγοντος προς αυτον ωμοσεν κυριος και ου μεταμεληθησεται συ ιερευς εις τον αιωνα |
Heb. 7,24 | Heb. 7,24 ο δε δια το μενειν αυτον εις τον αιωνα απαραβατον εχει την ιερωσυνην |
Heb. 7,25 | Heb. 7,25 οθεν και σωζειν εις το παντελες δυναται τους προσερχομενους δι αυτου τω θεω παντοτε ζων εις το εντυγχανειν υπερ αυτων |
Heb. 7,28 | Heb. 7,28 ο νομος γαρ ανθρωπους καθιστησιν αρχιερεις εχοντας ασθενειαν ο λογος δε της ορκωμοσιας της μετα τον νομον υιον εις τον αιωνα τετελειωμενον |
Heb. 8,3 | Heb. 8,3 πας γαρ αρχιερευς εις το προσφερειν δωρα τε και θυσιας καθισταται οθεν αναγκαιον εχειν τι και τουτον ο προσενεγκη |
Heb. 8,10 | Heb. 8,10 οτι αυτη η διαθηκη ην διαθησομαι τω οικω ισραηλ μετα τας ημερας εκεινας λεγει κυριος διδους νομους μου εις την διανοιαν αυτων και επι καρδιας αυτων επιγραψω αυτους και εσομαι αυτοις εις θεον και αυτοι εσονται μοι εις λαον |
Heb. 9,6 | Heb. 9,6 τουτων δε ουτως κατεσκευασμενων εις μεν την πρωτην σκηνην δια παντος εισιασιν οι ιερεις τας λατρειας επιτελουντες |
Heb. 9,7 | Heb. 9,7 εις δε την δευτεραν απαξ του ενιαυτου μονος ο αρχιερευς ου χωρις αιματος ο προσφερει υπερ εαυτου και των του λαου αγνοηματων |
Heb. 9,9 | Heb. 9,9 ητις παραβολη εις τον καιρον τον ενεστηκοτα καθ ην δωρα τε και θυσιαι προσφερονται μη δυναμεναι κατα συνειδησιν τελειωσαι τον λατρευοντα |
Heb. 9,12 | Heb. 9,12 ουδε δι αιματος τραγων και μοσχων δια δε του ιδιου αιματος εισηλθεν εφαπαξ εις τα αγια αιωνιαν λυτρωσιν ευραμενος |
Heb. 9,14 | Heb. 9,14 ποσω μαλλον το αιμα του χριστου ος δια πνευματος αιωνιου εαυτον προσηνεγκεν αμωμον τω θεω καθαριει την συνειδησιν ημων απο νεκρων εργων εις το λατρευειν θεω ζωντι |
Heb. 9,15 | Heb. 9,15 και δια τουτο διαθηκης καινης μεσιτης εστιν οπως θανατου γενομενου εις απολυτρωσιν των επι τη πρωτη διαθηκη παραβασεων την επαγγελιαν λαβωσιν οι κεκλημενοι της αιωνιου κληρονομιας |
Heb. 9,24 | Heb. 9,24 ου γαρ εις χειροποιητα εισηλθεν αγια χριστος αντιτυπα των αληθινων αλλ εις αυτον τον ουρανον νυν εμφανισθηναι τω προσωπω του θεου υπερ ημων |
Heb. 9,25 | Heb. 9,25 ουδ ινα πολλακις προσφερη εαυτον ωσπερ ο αρχιερευς εισερχεται εις τα αγια κατ ενιαυτον εν αιματι αλλοτριω |
Heb. 9,26 | Heb. 9,26 επει εδει αυτον πολλακις παθειν απο καταβολης κοσμου νυνι δε απαξ επι συντελεια των αιωνων εις αθετησιν | της | της | αμαρτιας δια της θυσιας αυτου πεφανερωται |
Heb. 9,28 | Heb. 9,28 ουτως και ο χριστος απαξ προσενεχθεις εις το πολλων ανενεγκειν αμαρτιας εκ δευτερου χωρις αμαρτιας οφθησεται τοις αυτον απεκδεχομενοις εις σωτηριαν |
Heb. 10,1 | Heb. 10,1 σκιαν γαρ εχων ο νομος των μελλοντων αγαθων ουκ αυτην την εικονα των πραγματων κατ ενιαυτον ταις αυταις θυσιαις ας προσφερουσιν εις το διηνεκες ουδεποτε | δυνανται | δυναται | τους προσερχομενους τελειωσαι |
Heb. 10,5 | Heb. 10,5 διο εισερχομενος εις τον κοσμον λεγει θυσιαν και προσφοραν ουκ ηθελησας σωμα δε κατηρτισω μοι |
Heb. 10,12 | Heb. 10,12 ουτος δε μιαν υπερ αμαρτιων προσενεγκας θυσιαν εις το διηνεκες εκαθισεν εν δεξια του θεου |
Heb. 10,14 | Heb. 10,14 μια γαρ προσφορα τετελειωκεν εις το διηνεκες τους αγιαζομενους |
Heb. 10,19 | Heb. 10,19 εχοντες ουν αδελφοι παρρησιαν εις την εισοδον των αγιων εν τω αιματι ιησου |
Heb. 10,24 | Heb. 10,24 και κατανοωμεν αλληλους εις παροξυσμον αγαπης και καλων εργων |
Heb. 10,31 | Heb. 10,31 φοβερον το εμπεσειν εις χειρας θεου ζωντος |
Heb. 10,39 | Heb. 10,39 ημεις δε ουκ εσμεν υποστολης εις απωλειαν αλλα πιστεως εις περιποιησιν ψυχης |
Heb. 11,3 | Heb. 11,3 πιστει νοουμεν κατηρτισθαι τους αιωνας ρηματι θεου εις το μη εκ φαινομενων το βλεπομενον γεγονεναι |
Heb. 11,7 | Heb. 11,7 πιστει χρηματισθεις νωε περι των μηδεπω βλεπομενων ευλαβηθεις κατεσκευασεν κιβωτον εις σωτηριαν του οικου αυτου δι ης κατεκρινεν τον κοσμον και της κατα πιστιν δικαιοσυνης εγενετο κληρονομος |
Heb. 11,8 | Heb. 11,8 πιστει καλουμενος αβρααμ υπηκουσεν εξελθειν εις τοπον ον ημελλεν λαμβανειν εις κληρονομιαν και εξηλθεν μη επισταμενος που ερχεται |
Heb. 11,9 | Heb. 11,9 πιστει παρωκησεν εις γην της επαγγελιας ως αλλοτριαν εν σκηναις κατοικησας μετα ισαακ και ιακωβ των συγκληρονομων της επαγγελιας της αυτης |
Heb. 11,11 | Heb. 11,11 πιστει και αυτη σαρρα στειρα | δυναμιν εις καταβολην σπερματος ελαβεν και παρα καιρον ηλικιας επει πιστον ηγησατο τον επαγγειλαμενον |
Heb. 11,26 | Heb. 11,26 μειζονα πλουτον ηγησαμενος των αιγυπτου θησαυρων τον ονειδισμον του χριστου απεβλεπεν γαρ εις την μισθαποδοσιαν |
Heb. 12,2 | Heb. 12,2 αφορωντες εις τον της πιστεως αρχηγον και τελειωτην ιησουν ος αντι της προκειμενης αυτω χαρας υπεμεινεν σταυρον αισχυνης καταφρονησας εν δεξια τε του θρονου του θεου κεκαθικεν |
Heb. 12,3 | Heb. 12,3 αναλογισασθε γαρ τον τοιαυτην υπομεμενηκοτα υπο των αμαρτωλων εις | εαυτους | εαυτον | αντιλογιαν ινα μη καμητε ταις ψυχαις υμων εκλυομενοι |
Heb. 12,7 | Heb. 12,7 εις παιδειαν υπομενετε ως υιοις υμιν προσφερεται ο θεος τις γαρ υιος ον ου παιδευει πατηρ |
Heb. 12,10 | Heb. 12,10 οι μεν γαρ προς ολιγας ημερας κατα το δοκουν αυτοις επαιδευον ο δε επι το συμφερον εις το μεταλαβειν της αγιοτητος αυτου |
Heb. 13,8 | Heb. 13,8 ιησους χριστος εχθες και σημερον ο αυτος και εις τους αιωνας |
Heb. 13,11 | Heb. 13,11 ων γαρ εισφερεται ζωων το αιμα περι αμαρτιας εις τα αγια δια του αρχιερεως τουτων τα σωματα κατακαιεται εξω της παρεμβολης |
Heb. 13,21 | Heb. 13,21 καταρτισαι υμας εν παντι αγαθω εις το ποιησαι το θελημα αυτου ποιων εν ημιν το ευαρεστον ενωπιον αυτου δια ιησου χριστου ω η δοξα εις τους αιωνας | των αιωνων | των αιωνων | αμην |
Jak. 1,18 | Jak. 1,18 βουληθεις απεκυησεν ημας λογω αληθειας εις το ειναι ημας απαρχην τινα των αυτου κτισματων |
Jak. 1,19 | Jak. 1,19 ιστε αδελφοι μου αγαπητοι εστω δε πας ανθρωπος ταχυς εις το ακουσαι βραδυς εις το λαλησαι βραδυς εις οργην |
Jak. 1,25 | Jak. 1,25 ο δε παρακυψας εις νομον τελειον τον της ελευθεριας και παραμεινας ουκ ακροατης επιλησμονης γενομενος αλλα ποιητης εργου ουτος μακαριος εν τη ποιησει αυτου εσται |
Jak. 2,2 | Jak. 2,2 εαν γαρ εισελθη εις συναγωγην υμων ανηρ χρυσοδακτυλιος εν εσθητι λαμπρα εισελθη δε και πτωχος εν ρυπαρα εσθητι |
Jak. 2,6 | Jak. 2,6 υμεις δε ητιμασατε τον πτωχον ουχ οι πλουσιοι καταδυναστευουσιν υμων και αυτοι ελκουσιν υμας εις κριτηρια |
Jak. 2,23 | Jak. 2,23 και επληρωθη η γραφη η λεγουσα επιστευσεν δε αβρααμ τω θεω και ελογισθη αυτω εις δικαιοσυνην και φιλος θεου εκληθη |
Jak. 3,3 | Jak. 3,3 ει δε των ιππων τους χαλινους εις τα στοματα βαλλομεν εις το πειθεσθαι αυτους ημιν και ολον το σωμα αυτων μεταγομεν |
Jak. 4,9 | Jak. 4,9 ταλαιπωρησατε και πενθησατε και κλαυσατε ο γελως υμων εις πενθος μετατραπητω και η χαρα εις κατηφειαν |
Jak. 4,13 | Jak. 4,13 αγε νυν οι λεγοντες σημερον η αυριον πορευσομεθα εις τηνδε την πολιν και ποιησομεν εκει ενιαυτον και εμπορευσομεθα και κερδησομεν |
Jak. 5,3 | Jak. 5,3 ο χρυσος υμων και ο αργυρος κατιωται και ο ιος αυτων εις μαρτυριον υμιν εσται και φαγεται τας σαρκας υμων ως πυρ εθησαυρισατε εν εσχαταις ημεραις |
Jak. 5,4 | Jak. 5,4 ιδου ο μισθος των εργατων των αμησαντων τας χωρας υμων ο | αφυστερημενος | απεστερημενος | αφ υμων κραζει και αι βοαι των θερισαντων εις τα ωτα κυριου σαβαωθ | εισεληλυθαν | εισεληλυθασιν | |
1. Pet. 1,2 | 1. Pet. 1,2 κατα προγνωσιν θεου πατρος εν αγιασμω πνευματος εις υπακοην και ραντισμον αιματος ιησου χριστου χαρις υμιν και ειρηνη πληθυνθειη |
1. Pet. 1,3 | 1. Pet. 1,3 ευλογητος ο θεος και πατηρ του κυριου ημων ιησου χριστου ο κατα το πολυ αυτου ελεος αναγεννησας ημας εις ελπιδα ζωσαν δι αναστασεως ιησου χριστου εκ νεκρων |
1. Pet. 1,4 | 1. Pet. 1,4 εις κληρονομιαν αφθαρτον και αμιαντον και αμαραντον τετηρημενην εν ουρανοις εις υμας |
1. Pet. 1,5 | 1. Pet. 1,5 τους εν δυναμει θεου φρουρουμενους δια πιστεως εις σωτηριαν ετοιμην αποκαλυφθηναι εν καιρω εσχατω |
1. Pet. 1,7 | 1. Pet. 1,7 ινα το δοκιμιον υμων της πιστεως πολυτιμοτερον χρυσιου του απολλυμενου δια πυρος δε δοκιμαζομενου ευρεθη εις επαινον και δοξαν και τιμην εν αποκαλυψει ιησου χριστου |
1. Pet. 1,8 | 1. Pet. 1,8 ον ουκ ιδοντες αγαπατε εις ον αρτι μη ορωντες πιστευοντες δε | αγαλλιατε | αγαλλιασθε | χαρα ανεκλαλητω και δεδοξασμενη |
1. Pet. 1,10 | 1. Pet. 1,10 περι ης σωτηριας εξεζητησαν και εξηραυνησαν προφηται οι περι της εις υμας χαριτος προφητευσαντες |
1. Pet. 1,11 | 1. Pet. 1,11 εραυνωντες εις τινα η ποιον καιρον εδηλου το εν αυτοις πνευμα χριστου προμαρτυρομενον τα εις χριστον παθηματα και τας μετα ταυτα δοξας |
1. Pet. 1,12 | 1. Pet. 1,12 οις απεκαλυφθη οτι ουχ εαυτοις υμιν δε διηκονουν αυτα α νυν ανηγγελη υμιν δια των ευαγγελισαμενων υμας εν | πνευματι αγιω αποσταλεντι απ ουρανου εις α επιθυμουσιν αγγελοι παρακυψαι |
1. Pet. 1,21 | 1. Pet. 1,21 τους δι αυτου πιστους εις θεον τον εγειραντα αυτον εκ νεκρων και δοξαν αυτω δοντα ωστε την πιστιν υμων και ελπιδα ειναι εις θεον |
1. Pet. 1,22 | 1. Pet. 1,22 τας ψυχας υμων ηγνικοτες εν τη υπακοη της αληθειας εις φιλαδελφιαν ανυποκριτον εκ καθαρας | καρδιας αλληλους αγαπησατε εκτενως |
1. Pet. 1,25 | 1. Pet. 1,25 το δε ρημα κυριου μενει εις τον αιωνα τουτο δε εστιν το ρημα το ευαγγελισθεν εις υμας |
1. Pet. 2,2 | 1. Pet. 2,2 ως αρτιγεννητα βρεφη το λογικον αδολον γαλα επιποθησατε ινα εν αυτω αυξηθητε εις σωτηριαν |
1. Pet. 2,5 | 1. Pet. 2,5 και αυτοι ως λιθοι ζωντες οικοδομεισθε οικος πνευματικος εις ιερατευμα αγιον ανενεγκαι πνευματικας θυσιας ευπροσδεκτους τω | θεω δια ιησου χριστου |
1. Pet. 2,7 | 1. Pet. 2,7 υμιν ουν η τιμη τοις πιστευουσιν απιστουσιν δε λιθος ον απεδοκιμασαν οι οικοδομουντες ουτος εγενηθη εις κεφαλην γωνιας |
1. Pet. 2,8 | 1. Pet. 2,8 και λιθος προσκομματος και πετρα σκανδαλου οι προσκοπτουσιν τω λογω απειθουντες εις ο και ετεθησαν |
1. Pet. 2,9 | 1. Pet. 2,9 υμεις δε γενος εκλεκτον βασιλειον ιερατευμα εθνος αγιον λαος εις περιποιησιν οπως τας αρετας εξαγγειλητε του εκ σκοτους υμας καλεσαντος εις το θαυμαστον αυτου φως |
1. Pet. 2,14 | 1. Pet. 2,14 ειτε ηγεμοσιν ως δι αυτου πεμπομενοις εις εκδικησιν κακοποιων επαινον δε αγαθοποιων |
1. Pet. 2,21 | 1. Pet. 2,21 εις τουτο γαρ εκληθητε οτι και χριστος επαθεν υπερ υμων υμιν υπολιμπανων υπογραμμον ινα επακολουθησητε τοις ιχνεσιν αυτου |
1. Pet. 3,5 | 1. Pet. 3,5 ουτως γαρ ποτε και αι αγιαι γυναικες αι ελπιζουσαι εις θεον εκοσμουν εαυτας υποτασσομεναι τοις ιδιοις ανδρασιν |
1. Pet. 3,7 | 1. Pet. 3,7 οι ανδρες ομοιως συνοικουντες κατα γνωσιν ως ασθενεστερω σκευει τω γυναικειω απονεμοντες τιμην ως και | συγκληρονομοι | συγκληρονομοις | χαριτος ζωης εις το μη εγκοπτεσθαι τας προσευχας υμων |
1. Pet. 3,9 | 1. Pet. 3,9 μη αποδιδοντες κακον αντι κακου η λοιδοριαν αντι λοιδοριας τουναντιον δε ευλογουντες οτι εις τουτο εκληθητε ινα ευλογιαν κληρονομησητε |
1. Pet. 3,12 | 1. Pet. 3,12 οτι οφθαλμοι κυριου επι δικαιους και ωτα αυτου εις δεησιν αυτων προσωπον δε κυριου επι ποιουντας κακα |
1. Pet. 3,20 | 1. Pet. 3,20 απειθησασιν ποτε οτε απεξεδεχετο η του θεου μακροθυμια εν ημεραις νωε κατασκευαζομενης κιβωτου εις ην ολιγοι τουτ εστιν οκτω ψυχαι διεσωθησαν δι υδατος |
1. Pet. 3,21 | 1. Pet. 3,21 ο και υμας αντιτυπον νυν σωζει βαπτισμα ου σαρκος αποθεσις ρυπου αλλα συνειδησεως αγαθης επερωτημα εις θεον δι αναστασεως ιησου χριστου |
1. Pet. 3,22 | 1. Pet. 3,22 ος εστιν εν δεξια του | θεου πορευθεις εις ουρανον υποταγεντων αυτω αγγελων και εξουσιων και δυναμεων |
1. Pet. 4,2 | 1. Pet. 4,2 εις το μηκετι ανθρωπων επιθυμιαις αλλα θεληματι θεου τον επιλοιπον εν σαρκι βιωσαι χρονον |
1. Pet. 4,4 | 1. Pet. 4,4 εν ω ξενιζονται μη συντρεχοντων υμων εις την αυτην της ασωτιας αναχυσιν βλασφημουντες |
1. Pet. 4,6 | 1. Pet. 4,6 εις τουτο γαρ και νεκροις ευηγγελισθη ινα κριθωσιν μεν κατα ανθρωπους σαρκι ζωσιν δε κατα θεον πνευματι |
1. Pet. 4,7 | 1. Pet. 4,7 παντων δε το τελος ηγγικεν σωφρονησατε ουν και νηψατε εις προσευχας |
1. Pet. 4,8 | 1. Pet. 4,8 προ παντων την εις εαυτους αγαπην εκτενη εχοντες οτι αγαπη καλυπτει πληθος αμαρτιων |
1. Pet. 4,9 | 1. Pet. 4,9 φιλοξενοι εις αλληλους ανευ γογγυσμου |
1. Pet. 4,10 | 1. Pet. 4,10 εκαστος καθως ελαβεν χαρισμα εις εαυτους αυτο διακονουντες ως καλοι οικονομοι ποικιλης χαριτος θεου |
1. Pet. 4,11 | 1. Pet. 4,11 ει τις λαλει ως λογια θεου ει τις διακονει ως εξ ισχυος ης χορηγει ο θεος ινα εν πασιν δοξαζηται ο θεος δια ιησου χριστου ω εστιν η δοξα και το κρατος εις τους αιωνας των αιωνων αμην |
1. Pet. 5,10 | 1. Pet. 5,10 ο δε θεος πασης χαριτος ο καλεσας υμας εις την αιωνιον αυτου δοξαν εν χριστω ιησου | ολιγον παθοντας αυτος καταρτισει στηριξει σθενωσει θεμελιωσει | |
1. Pet. 5,11 | 1. Pet. 5,11 αυτω το κρατος εις τους αιωνας αμην |
1. Pet. 5,12 | 1. Pet. 5,12 δια σιλουανου υμιν του πιστου αδελφου ως λογιζομαι δι ολιγων εγραψα παρακαλων και επιμαρτυρων ταυτην ειναι αληθη χαριν του θεου εις ην στητε |
2. Pet. 1,8 | 2. Pet. 1,8 ταυτα γαρ υμιν υπαρχοντα και πλεοναζοντα ουκ αργους ουδε ακαρπους καθιστησιν εις την του κυριου ημων ιησου χριστου επιγνωσιν |
2. Pet. 1,11 | 2. Pet. 1,11 ουτως γαρ πλουσιως επιχορηγηθησεται υμιν η εισοδος εις την αιωνιον βασιλειαν του κυριου ημων και σωτηρος ιησου χριστου |
2. Pet. 1,17 | 2. Pet. 1,17 λαβων γαρ παρα θεου πατρος τιμην και δοξαν φωνης ενεχθεισης αυτω τοιασδε υπο της μεγαλοπρεπους δοξης ο υιος μου ο αγαπητος μου ουτος εστιν εις ον εγω ευδοκησα |
2. Pet. 2,4 | 2. Pet. 2,4 ει γαρ ο θεος αγγελων αμαρτησαντων ουκ εφεισατο αλλα | σειροις | σειραις | ζοφου ταρταρωσας παρεδωκεν εις κρισιν τηρουμενους |
2. Pet. 2,9 | 2. Pet. 2,9 οιδεν κυριος ευσεβεις εκ πειρασμου ρυεσθαι αδικους δε εις ημεραν κρισεως κολαζομενους τηρειν |
2. Pet. 2,12 | 2. Pet. 2,12 ουτοι δε ως αλογα ζωα γεγεννημενα φυσικα εις αλωσιν και φθοραν εν οις αγνοουσιν βλασφημουντες εν τη φθορα αυτων και φθαρησονται |
2. Pet. 2,22 | 2. Pet. 2,22 συμβεβηκεν αυτοις το της αληθους παροιμιας κυων επιστρεψας επι το ιδιον εξεραμα και υς λουσαμενη εις κυλισμον βορβορου |
2. Pet. 3,7 | 2. Pet. 3,7 οι δε νυν ουρανοι και η γη τω αυτω λογω τεθησαυρισμενοι εισιν πυρι τηρουμενοι εις ημεραν κρισεως και απωλειας των ασεβων ανθρωπων |
2. Pet. 3,9 | 2. Pet. 3,9 ου βραδυνει κυριος της επαγγελιας ως τινες βραδυτητα ηγουνται αλλα μακροθυμει εις υμας μη βουλομενος τινας απολεσθαι αλλα παντας εις μετανοιαν χωρησαι |
2. Pet. 3,18 | 2. Pet. 3,18 αυξανετε δε εν χαριτι και γνωσει του κυριου ημων και σωτηρος ιησου χριστου αυτω η δοξα και νυν και εις ημεραν αιωνος αμην | |
1. Joh. 2,17 | 1. Joh. 2,17 και ο κοσμος παραγεται και η επιθυμια | αυτου | αυτου | ο δε ποιων το θελημα του θεου μενει εις τον αιωνα |
1. Joh. 3,8 | 1. Joh. 3,8 ο ποιων την αμαρτιαν εκ του διαβολου εστιν οτι απ αρχης ο διαβολος αμαρτανει εις τουτο εφανερωθη ο υιος του θεου ινα λυση τα εργα του διαβολου |
1. Joh. 3,14 | 1. Joh. 3,14 ημεις οιδαμεν οτι μεταβεβηκαμεν εκ του θανατου εις την ζωην οτι αγαπωμεν τους αδελφους ο μη αγαπων μενει εν τω θανατω |
1. Joh. 4,1 | 1. Joh. 4,1 αγαπητοι μη παντι πνευματι πιστευετε αλλα δοκιμαζετε τα πνευματα ει εκ του θεου εστιν οτι πολλοι ψευδοπροφηται εξεληλυθασιν εις τον κοσμον |
1. Joh. 4,9 | 1. Joh. 4,9 εν τουτω εφανερωθη η αγαπη του θεου εν ημιν οτι τον υιον αυτου τον μονογενη απεσταλκεν ο θεος εις τον κοσμον ινα ζησωμεν δι αυτου |
1. Joh. 5,8 | 1. Joh. 5,8 το πνευμα και το υδωρ και το αιμα και οι τρεις εις το εν εισιν |
1. Joh. 5,10 | 1. Joh. 5,10 ο πιστευων εις τον υιον του θεου εχει την μαρτυριαν εν | αυτω | εαυτω | ο μη πιστευων τω θεω ψευστην πεποιηκεν αυτον οτι ου πεπιστευκεν εις την μαρτυριαν ην μεμαρτυρηκεν ο θεος περι του υιου αυτου |
1. Joh. 5,13 | 1. Joh. 5,13 ταυτα εγραψα υμιν ινα ειδητε οτι ζωην εχετε αιωνιον τοις πιστευουσιν εις το ονομα του υιου του θεου |
2. Joh. 2 | 2. Joh. 2 δια την αληθειαν την μενουσαν εν ημιν και μεθ ημων εσται εις τον αιωνα |
2. Joh. 7 | 2. Joh. 7 οτι πολλοι πλανοι εξηλθον εις τον κοσμον οι μη ομολογουντες ιησουν χριστον ερχομενον εν σαρκι ουτος εστιν ο πλανος και ο αντιχριστος |
2. Joh. 10 | 2. Joh. 10 ει τις ερχεται προς υμας και ταυτην την διδαχην ου φερει μη λαμβανετε αυτον εις οικιαν και χαιρειν αυτω μη λεγετε |
3. Joh. 5 | 3. Joh. 5 αγαπητε πιστον ποιεις ο εαν εργαση εις τους αδελφους και τουτο ξενους |
Jud. 4 | Jud. 4 | παρεισεδυησαν | παρεισεδυσαν | γαρ τινες ανθρωποι οι παλαι προγεγραμμενοι εις τουτο το κριμα ασεβεις την του θεου ημων χαριτα μετατιθεντες εις ασελγειαν και τον μονον δεσποτην και κυριον ημων ιησουν χριστον αρνουμενοι |
Jud. 6 | Jud. 6 αγγελους τε τους μη τηρησαντας την εαυτων αρχην αλλα απολιποντας το ιδιον οικητηριον εις κρισιν μεγαλης ημερας δεσμοις αιδιοις υπο ζοφον τετηρηκεν |
Jud. 13 | Jud. 13 κυματα αγρια θαλασσης επαφριζοντα τας εαυτων αισχυνας αστερες πλανηται οις ο ζοφος του σκοτους εις αιωνα τετηρηται |
Jud. 21 | Jud. 21 εαυτους εν αγαπη θεου τηρησατε προσδεχομενοι το ελεος του κυριου ημων ιησου χριστου εις ζωην αιωνιον |
Jud. 25 | Jud. 25 μονω θεω σωτηρι ημων δια ιησου χριστου του κυριου ημων δοξα μεγαλωσυνη κρατος και εξουσια προ παντος του αιωνος και νυν και εις παντας τους αιωνας αμην |
Off. 1,6 | Off. 1,6 και εποιησεν ημας βασιλειαν ιερεις τω θεω και πατρι αυτου αυτω η δοξα και το κρατος εις τους αιωνας των αιωνων | αμην |
Off. 1,11 | Off. 1,11 λεγουσης ο βλεπεις γραψον εις βιβλιον και πεμψον ταις επτα εκκλησιαις εις εφεσον και εις σμυρναν και εις περγαμον και εις θυατειρα και εις σαρδεις και εις φιλαδελφειαν και εις λαοδικειαν |
Off. 1,18 | Off. 1,18 και ο ζων και εγενομην νεκρος και ιδου ζων ειμι εις τους αιωνας των αιωνων και εχω τας κλεις του θανατου και του αδου |
Off. 2,10 | Off. 2,10 | μη | μηδεν | φοβου α μελλεις πασχειν ιδου μελλει βαλλειν ο διαβολος εξ υμων εις φυλακην ινα πειρασθητε και | εχητε | εξετε | θλιψιν ημερων δεκα γινου πιστος αχρι θανατου και δωσω σοι τον στεφανον της ζωης |
Off. 2,22 | Off. 2,22 ιδου βαλλω αυτην εις κλινην και τους μοιχευοντας μετ αυτης εις θλιψιν μεγαλην εαν μη | μετανοησουσιν | μετανοησωσιν | εκ των εργων αυτης |
Off. 4,9 | Off. 4,9 και οταν δωσουσιν τα ζωα δοξαν και τιμην και ευχαριστιαν τω καθημενω επι | του θρονου | τω θρονω | τω ζωντι εις τους αιωνας των αιωνων |
Off. 4,10 | Off. 4,10 πεσουνται οι εικοσι τεσσαρες πρεσβυτεροι ενωπιον του καθημενου επι του θρονου και προσκυνησουσιν τω ζωντι εις τους αιωνας των αιωνων και βαλουσιν τους στεφανους αυτων ενωπιον του θρονου λεγοντες |
Off. 5,6 | Off. 5,6 και ειδον εν μεσω του θρονου και των τεσσαρων ζωων και εν μεσω των πρεσβυτερων αρνιον εστηκος ως εσφαγμενον εχων κερατα επτα και οφθαλμους επτα οι εισιν τα επτα πνευματα του θεου απεσταλμενοι εις πασαν την γην |
Off. 5,13 | Off. 5,13 και παν κτισμα ο εν τω ουρανω και επι της γης και υποκατω της γης και επι της θαλασσης | εστιν| και τα εν αυτοις παντα ηκουσα λεγοντας τω καθημενω επι | του θρονου | τω θρονω | και τω αρνιω η ευλογια και η τιμη και η δοξα και το κρατος εις τους αιωνας των αιωνων |
Off. 6,13 | Off. 6,13 και οι αστερες του ουρανου επεσαν εις την γην ως συκη βαλλει τους ολυνθους αυτης υπο ανεμου μεγαλου σειομενη |
Off. 6,15 | Off. 6,15 και οι βασιλεις της γης και οι μεγιστανες και οι χιλιαρχοι και οι πλουσιοι και οι ισχυροι και πας δουλος και ελευθερος εκρυψαν εαυτους εις τα σπηλαια και εις τας πετρας των ορεων |
Off. 7,12 | Off. 7,12 λεγοντες αμην η ευλογια και η δοξα και η σοφια και η ευχαριστια και η τιμη και η δυναμις και η ισχυς τω θεω ημων εις τους αιωνας των αιωνων | αμην | αμην | |
Off. 8,5 | Off. 8,5 και ειληφεν ο αγγελος τον λιβανωτον και εγεμισεν αυτον εκ του πυρος του θυσιαστηριου και εβαλεν εις την γην και εγενοντο βρονται και φωναι και αστραπαι και σεισμος |
Off. 8,7 | Off. 8,7 και ο πρωτος εσαλπισεν και εγενετο χαλαζα και πυρ μεμιγμενα εν αιματι και εβληθη εις την γην και το τριτον της γης κατεκαη και το τριτον των δενδρων κατεκαη και πας χορτος χλωρος κατεκαη |
Off. 8,8 | Off. 8,8 και ο δευτερος αγγελος εσαλπισεν και ως ορος μεγα πυρι καιομενον εβληθη εις την θαλασσαν και εγενετο το τριτον της θαλασσης αιμα |
Off. 8,11 | Off. 8,11 και το ονομα του αστερος λεγεται ο αψινθος και εγενετο το τριτον των υδατων εις αψινθον και πολλοι των ανθρωπων απεθανον εκ των υδατων οτι επικρανθησαν |
Off. 9,1 | Off. 9,1 και ο πεμπτος αγγελος εσαλπισεν και ειδον αστερα εκ του ουρανου πεπτωκοτα εις την γην και εδοθη αυτω η κλεις του φρεατος της αβυσσου |
Off. 9,3 | Off. 9,3 και εκ του καπνου εξηλθον ακριδες εις την γην και εδοθη αυταις εξουσια ως εχουσιν εξουσιαν οι σκορπιοι της γης |
Off. 9,7 | Off. 9,7 και τα ομοιωματα των ακριδων ομοια ιπποις ητοιμασμενοις εις πολεμον και επι τας κεφαλας αυτων ως στεφανοι ομοιοι χρυσω και τα προσωπα αυτων ως προσωπα ανθρωπων |
Off. 9,9 | Off. 9,9 και ειχον θωρακας ως θωρακας σιδηρους και η φωνη των πτερυγων αυτων ως φωνη αρματων ιππων πολλων τρεχοντων εις πολεμον |
Off. 9,15 | Off. 9,15 και ελυθησαν οι τεσσαρες αγγελοι οι ητοιμασμενοι εις την ωραν και ημεραν και μηνα και ενιαυτον ινα αποκτεινωσιν το τριτον των ανθρωπων |
Off. 10,5 | Off. 10,5 και ο αγγελος ον ειδον εστωτα επι της θαλασσης και επι της γης ηρεν την χειρα αυτου την δεξιαν εις τον ουρανον |
Off. 10,6 | Off. 10,6 και ωμοσεν εν τω ζωντι εις τους αιωνας των αιωνων ος εκτισεν τον ουρανον και τα εν αυτω και την γην και τα εν αυτη | και | και | την θαλασσαν και τα εν | αυτη | αυτη | οτι χρονος ουκετι εσται |
Off. 11,6 | Off. 11,6 ουτοι εχουσιν την εξουσιαν κλεισαι τον ουρανον ινα μη υετος βρεχη τας ημερας της προφητειας αυτων και εξουσιαν εχουσιν επι των υδατων στρεφειν αυτα εις αιμα και παταξαι την γην εν παση πληγη οσακις εαν θελησωσιν |
Off. 11,9 | Off. 11,9 και βλεπουσιν εκ των λαων και φυλων και γλωσσων και εθνων το πτωμα αυτων ημερας τρεις και ημισυ και τα πτωματα αυτων ουκ αφιουσιν τεθηναι εις μνημα |
Off. 11,12 | Off. 11,12 και ηκουσαν φωνης μεγαλης εκ του ουρανου λεγουσης αυτοις αναβατε ωδε και ανεβησαν εις τον ουρανον εν τη νεφελη και εθεωρησαν αυτους οι εχθροι αυτων |
Off. 11,15 | Off. 11,15 και ο εβδομος αγγελος εσαλπισεν και εγενοντο φωναι μεγαλαι εν τω ουρανω λεγοντες εγενετο η βασιλεια του κοσμου του κυριου ημων και του χριστου αυτου και βασιλευσει εις τους αιωνας των αιωνων |
Off. 12,4 | Off. 12,4 και η ουρα αυτου συρει το τριτον των αστερων του ουρανου και εβαλεν αυτους εις την γην και ο δρακων εστηκεν ενωπιον της γυναικος της μελλουσης τεκειν ινα οταν τεκη το τεκνον αυτης καταφαγη |
Off. 12,6 | Off. 12,6 και η γυνη εφυγεν εις την ερημον οπου εχει εκει τοπον ητοιμασμενον απο του θεου ινα εκει τρεφωσιν αυτην ημερας χιλιας διακοσιας εξηκοντα |
Off. 12,9 | Off. 12,9 και εβληθη ο δρακων ο μεγας ο οφις ο αρχαιος ο καλουμενος διαβολος και ο σατανας ο πλανων την οικουμενην ολην εβληθη εις την γην και οι αγγελοι αυτου μετ αυτου εβληθησαν |
Off. 12,13 | Off. 12,13 και οτε ειδεν ο δρακων οτι εβληθη εις την γην εδιωξεν την γυναικα ητις ετεκεν τον αρσενα |
Off. 12,14 | Off. 12,14 και εδοθησαν τη γυναικι αι δυο πτερυγες του αετου του μεγαλου ινα πετηται εις την ερημον εις τον τοπον αυτης οπου τρεφεται εκει καιρον και καιρους και ημισυ καιρου απο προσωπου του οφεως |
Off. 13,3 | Off. 13,3 και μιαν εκ των κεφαλων αυτου ως εσφαγμενην εις θανατον και η πληγη του θανατου αυτου εθεραπευθη και εθαυμασθη ολη η γη οπισω του θηριου |
Off. 13,6 | Off. 13,6 και ηνοιξεν το στομα αυτου εις βλασφημιας προς τον θεον βλασφημησαι το ονομα αυτου και την σκηνην αυτου τους εν τω ουρανω σκηνουντας |
Off. 13,10 | Off. 13,10 ει τις εις αιχμαλωσιαν εις αιχμαλωσιαν υπαγει ει τις εν μαχαιρη | αποκτενει δει | αποκτανθηναι | αυτον εν μαχαιρη αποκτανθηναι ωδε εστιν η υπομονη και η πιστις των αγιων |
Off. 13,13 | Off. 13,13 και ποιει σημεια μεγαλα ινα και πυρ ποιη εκ του ουρανου καταβαινειν εις την γην ενωπιον των ανθρωπων |
Off. 14,11 | Off. 14,11 και ο καπνος του βασανισμου αυτων εις αιωνας αιωνων αναβαινει και ουκ εχουσιν αναπαυσιν ημερας και νυκτος οι προσκυνουντες το θηριον και την εικονα αυτου και ει τις λαμβανει το χαραγμα του ονοματος αυτου |
Off. 14,19 | Off. 14,19 και εβαλεν ο αγγελος το δρεπανον αυτου εις την γην και ετρυγησεν την αμπελον της γης και εβαλεν εις την ληνον του θυμου του θεου τον μεγαν |
Off. 15,7 | Off. 15,7 και εν εκ των τεσσαρων ζωων εδωκεν τοις επτα αγγελοις επτα φιαλας χρυσας γεμουσας του θυμου του θεου του ζωντος εις τους αιωνας των αιωνων |
Off. 15,8 | Off. 15,8 και εγεμισθη ο ναος καπνου εκ της δοξης του θεου και εκ της δυναμεως αυτου και ουδεις εδυνατο εισελθειν εις τον ναον αχρι τελεσθωσιν αι επτα πληγαι των επτα αγγελων |
Off. 16,1 | Off. 16,1 και ηκουσα μεγαλης φωνης εκ του ναου λεγουσης τοις επτα αγγελοις υπαγετε και εκχεετε τας επτα φιαλας του θυμου του θεου εις την γην |
Off. 16,2 | Off. 16,2 και απηλθεν ο πρωτος και εξεχεεν την φιαλην αυτου εις την γην και εγενετο ελκος κακον και πονηρον επι τους ανθρωπους τους εχοντας το χαραγμα του θηριου και τους προσκυνουντας τη εικονι αυτου |
Off. 16,3 | Off. 16,3 και ο δευτερος εξεχεεν την φιαλην αυτου εις την θαλασσαν και εγενετο αιμα ως νεκρου και πασα ψυχη ζωης απεθανεν τα εν τη θαλασση |
Off. 16,4 | Off. 16,4 και ο τριτος εξεχεεν την φιαλην αυτου εις τους ποταμους και τας πηγας των υδατων και εγενετο αιμα |
Off. 16,14 | Off. 16,14 εισιν γαρ πνευματα δαιμονιων ποιουντα σημεια α εκπορευεται επι τους βασιλεις της οικουμενης ολης συναγαγειν αυτους εις τον πολεμον της ημερας της μεγαλης του θεου του παντοκρατορος |
Off. 16,16 | Off. 16,16 και συνηγαγεν αυτους εις τον τοπον τον καλουμενον εβραιστι αρμαγεδων |
Off. 16,19 | Off. 16,19 και εγενετο η πολις η μεγαλη εις τρια μερη και αι πολεις των εθνων επεσαν και βαβυλων η μεγαλη εμνησθη ενωπιον του θεου δουναι αυτη το ποτηριον του οινου του θυμου της οργης αυτου |
Off. 17,3 | Off. 17,3 και απηνεγκεν με εις ερημον εν πνευματι και ειδον γυναικα καθημενην επι θηριον κοκκινον | γεμοντα | γεμοντα | ονοματα βλασφημιας εχων κεφαλας επτα και κερατα δεκα |
Off. 17,8 | Off. 17,8 το θηριον ο ειδες ην και ουκ εστιν και μελλει αναβαινειν εκ της αβυσσου και εις απωλειαν υπαγει και θαυμασθησονται οι κατοικουντες επι της γης ων ου γεγραπται το ονομα επι το βιβλιον της ζωης απο καταβολης κοσμου βλεποντων το θηριον οτι ην και ουκ εστιν και παρεσται |
Off. 17,11 | Off. 17,11 και το θηριον ο ην και ουκ εστιν και αυτος ογδοος εστιν και εκ των επτα εστιν και εις απωλειαν υπαγει |
Off. 17,17 | Off. 17,17 ο γαρ θεος εδωκεν εις τας καρδιας αυτων ποιησαι την γνωμην αυτου και ποιησαι μιαν γνωμην και δουναι την βασιλειαν αυτων τω θηριω αχρι τελεσθησονται οι λογοι του θεου |
Off. 18,21 | Off. 18,21 και ηρεν εις αγγελος ισχυρος λιθον ως μυλινον μεγαν και εβαλεν εις την θαλασσαν λεγων ουτως ορμηματι βληθησεται βαβυλων η μεγαλη πολις και ου μη ευρεθη ετι |
Off. 19,3 | Off. 19,3 και δευτερον ειρηκαν αλληλουια και ο καπνος αυτης αναβαινει εις τους αιωνας των αιωνων |
Off. 19,9 | Off. 19,9 και λεγει μοι γραψον μακαριοι οι εις το δειπνον του γαμου του αρνιου κεκλημενοι και λεγει μοι ουτοι οι λογοι αληθινοι του θεου εισιν |
Off. 19,17 | Off. 19,17 και ειδον ενα αγγελον εστωτα εν τω ηλιω και εκραξεν εν φωνη μεγαλη λεγων πασιν τοις ορνεοις τοις πετομενοις εν μεσουρανηματι δευτε συναχθητε εις το δειπνον το μεγα του θεου |
Off. 19,20 | Off. 19,20 και επιασθη το θηριον και μετ αυτου ο ψευδοπροφητης ο ποιησας τα σημεια ενωπιον αυτου εν οις επλανησεν τους λαβοντας το χαραγμα του θηριου και τους προσκυνουντας τη εικονι αυτου ζωντες εβληθησαν οι δυο εις την λιμνην του πυρος της καιομενης εν θειω |
Off. 20,3 | Off. 20,3 και εβαλεν αυτον εις την αβυσσον και εκλεισεν και εσφραγισεν επανω αυτου ινα μη πλανηση ετι τα εθνη αχρι τελεσθη τα χιλια ετη μετα ταυτα δει λυθηναι αυτον μικρον χρονον |
Off. 20,8 | Off. 20,8 και εξελευσεται πλανησαι τα εθνη τα εν ταις τεσσαρσιν γωνιαις της γης τον γωγ και μαγωγ συναγαγειν αυτους εις τον πολεμον ων ο αριθμος αυτων ως η αμμος της θαλασσης |
Off. 20,10 | Off. 20,10 και ο διαβολος ο πλανων αυτους εβληθη εις την λιμνην του πυρος και θειου οπου και το θηριον και ο ψευδοπροφητης και βασανισθησονται ημερας και νυκτος εις τους αιωνας των αιωνων |
Off. 20,14 | Off. 20,14 και ο θανατος και ο αδης εβληθησαν εις την λιμνην του πυρος ουτος ο θανατος ο δευτερος εστιν η λιμνη του πυρος |
Off. 20,15 | Off. 20,15 και ει τις ουχ ευρεθη εν τη βιβλω της ζωης γεγραμμενος εβληθη εις την λιμνην του πυρος |
Off. 21,24 | Off. 21,24 και περιπατησουσιν τα εθνη δια του φωτος αυτης και οι βασιλεις της γης φερουσιν την δοξαν αυτων εις αυτην |
Off. 21,26 | Off. 21,26 και οισουσιν την δοξαν και την τιμην των εθνων εις αυτην |
Off. 21,27 | Off. 21,27 και ου μη εισελθη εις αυτην παν κοινον και ο ποιων βδελυγμα και ψευδος ει μη οι γεγραμμενοι εν τω βιβλιω της ζωης του αρνιου |
Off. 22,2 | Off. 22,2 εν μεσω της πλατειας αυτης και του ποταμου εντευθεν και εκειθεν ξυλον ζωης ποιουν καρπους δωδεκα κατα μηνα εκαστον αποδιδουν τον καρπον αυτου και τα φυλλα του ξυλου εις θεραπειαν των εθνων |
Off. 22,5 | Off. 22,5 και νυξ ουκ εσται ετι και ουκ εχουσιν χρειαν φωτος λυχνου και | φως | φωτος | ηλιου οτι κυριος ο θεος φωτισει | επ | επ | αυτους και βασιλευσουσιν εις τους αιωνας των αιωνων |
Off. 22,14 | Off. 22,14 μακαριοι οι πλυνοντες τας στολας αυτων ινα εσται η εξουσια αυτων επι το ξυλον της ζωης και τοις πυλωσιν εισελθωσιν εις την πολιν |