Strong G1161 – Studienbibel
Altes Testament
Welche Informationen sollen
beim Kopieren übernommen werden?
beim Kopieren übernommen werden?
Bitte beachten Sie, dass nicht alle
Browser diese Funktion unterstützen.
Browser diese Funktion unterstützen.
δέ
de
Alle Vorkommen 2820 Vorkommen in 2491 Bibelstellen
| Mt. 1,2 | Mt. 1,2 αβρααμ εγεννησεν τον ισαακ ισαακ δε εγεννησεν τον ιακωβ ιακωβ δε εγεννησεν τον ιουδαν και τους αδελφους αυτου |
| Mt. 1,3 | Mt. 1,3 ιουδας δε εγεννησεν τον φαρες και τον ζαρα εκ της θαμαρ φαρες δε εγεννησεν τον εσρωμ εσρωμ δε εγεννησεν τον αραμ |
| Mt. 1,4 | Mt. 1,4 αραμ δε εγεννησεν τον αμιναδαβ αμιναδαβ δε εγεννησεν τον ναασσων ναασσων δε εγεννησεν τον σαλμων |
| Mt. 1,5 | Mt. 1,5 σαλμων δε εγεννησεν τον βοες εκ της ραχαβ βοες δε εγεννησεν τον ιωβηδ εκ της ρουθ ιωβηδ δε εγεννησεν τον ιεσσαι |
| Mt. 1,6 | Mt. 1,6 ιεσσαι δε εγεννησεν τον δαυιδ τον βασιλεα δαυιδ δε εγεννησεν τον σολομωνα εκ της του ουριου |
| Mt. 1,7 | Mt. 1,7 σολομων δε εγεννησεν τον ροβοαμ ροβοαμ δε εγεννησεν τον αβια αβια δε εγεννησεν τον ασαφ |
| Mt. 1,8 | Mt. 1,8 ασαφ δε εγεννησεν τον ιωσαφατ ιωσαφατ δε εγεννησεν τον ιωραμ ιωραμ δε εγεννησεν τον οζιαν |
| Mt. 1,9 | Mt. 1,9 οζιας δε εγεννησεν τον ιωαθαμ ιωαθαμ δε εγεννησεν τον | αχας αχας | αχαζ αχαζ | δε εγεννησεν τον εζεκιαν |
| Mt. 1,10 | Mt. 1,10 εζεκιας δε εγεννησεν τον μανασση μανασσης δε εγεννησεν τον αμως αμως δε εγεννησεν τον ιωσιαν |
| Mt. 1,11 | Mt. 1,11 ιωσιας δε εγεννησεν τον ιεχονιαν και τους αδελφους αυτου επι της μετοικεσιας βαβυλωνος |
| Mt. 1,12 | Mt. 1,12 μετα δε την μετοικεσιαν βαβυλωνος ιεχονιας εγεννησεν τον σαλαθιηλ σαλαθιηλ δε εγεννησεν τον ζοροβαβελ |
| Mt. 1,13 | Mt. 1,13 ζοροβαβελ δε εγεννησεν τον αβιουδ αβιουδ δε εγεννησεν τον ελιακιμ ελιακιμ δε εγεννησεν τον αζωρ |
| Mt. 1,14 | Mt. 1,14 αζωρ δε εγεννησεν τον σαδωκ σαδωκ δε εγεννησεν τον αχιμ αχιμ δε εγεννησεν τον ελιουδ |
| Mt. 1,15 | Mt. 1,15 ελιουδ δε εγεννησεν τον ελεαζαρ ελεαζαρ δε εγεννησεν τον ματθαν ματθαν δε εγεννησεν τον ιακωβ |
| Mt. 1,16 | Mt. 1,16 ιακωβ δε εγεννησεν τον ιωσηφ τον ανδρα μαριας εξ ης εγεννηθη ιησους ο λεγομενος χριστος |
| Mt. 1,18 | Mt. 1,18 του δε | ιησου | ιησου | χριστου η γενεσις ουτως ην μνηστευθεισης της μητρος αυτου μαριας τω ιωσηφ πριν η συνελθειν αυτους ευρεθη εν γαστρι εχουσα εκ πνευματος αγιου |
| Mt. 1,19 | Mt. 1,19 ιωσηφ δε ο ανηρ αυτης δικαιος ων και μη θελων αυτην δειγματισαι εβουληθη λαθρα απολυσαι αυτην |
| Mt. 1,20 | Mt. 1,20 ταυτα δε αυτου ενθυμηθεντος ιδου αγγελος κυριου κατ οναρ εφανη αυτω λεγων ιωσηφ υιος δαυιδ μη φοβηθης παραλαβειν μαριαν την γυναικα σου το γαρ εν αυτη γεννηθεν εκ πνευματος εστιν αγιου |
| Mt. 1,21 | Mt. 1,21 τεξεται δε υιον και καλεσεις το ονομα αυτου ιησουν αυτος γαρ σωσει τον λαον αυτου απο των αμαρτιων αυτων |
| Mt. 1,22 | Mt. 1,22 τουτο δε ολον γεγονεν ινα πληρωθη το ρηθεν υπο κυριου δια του προφητου λεγοντος |
| Mt. 1,24 | Mt. 1,24 εγερθεις δε | ο | ο | ιωσηφ απο του υπνου εποιησεν ως προσεταξεν αυτω ο αγγελος κυριου και παρελαβεν την γυναικα αυτου |
| Mt. 2,1 | Mt. 2,1 του δε ιησου γεννηθεντος εν βηθλεεμ της ιουδαιας εν ημεραις ηρωδου του βασιλεως ιδου μαγοι απο ανατολων παρεγενοντο εις ιεροσολυμα |
| Mt. 2,3 | Mt. 2,3 ακουσας δε ο βασιλευς ηρωδης εταραχθη και πασα ιεροσολυμα μετ αυτου |
| Mt. 2,5 | Mt. 2,5 οι δε ειπαν αυτω εν βηθλεεμ της ιουδαιας ουτως γαρ γεγραπται δια του προφητου |
| Mt. 2,8 | Mt. 2,8 και πεμψας αυτους εις βηθλεεμ ειπεν πορευθεντες εξετασατε ακριβως περι του παιδιου επαν δε ευρητε απαγγειλατε μοι οπως καγω ελθων προσκυνησω αυτω |
| Mt. 2,9 | Mt. 2,9 οι δε ακουσαντες του βασιλεως επορευθησαν και ιδου ο αστηρ ον ειδον εν τη ανατολη προηγεν αυτους εως ελθων εσταθη επανω ου ην το παιδιον |
| Mt. 2,10 | Mt. 2,10 ιδοντες δε τον αστερα εχαρησαν χαραν μεγαλην σφοδρα |
| Mt. 2,13 | Mt. 2,13 αναχωρησαντων δε αυτων ιδου αγγελος κυριου φαινεται κατ οναρ τω ιωσηφ λεγων εγερθεις παραλαβε το παιδιον και την μητερα αυτου και φευγε εις αιγυπτον και ισθι εκει εως αν ειπω σοι μελλει γαρ ηρωδης ζητειν το παιδιον του απολεσαι αυτο |
| Mt. 2,14 | Mt. 2,14 ο δε εγερθεις παρελαβεν το παιδιον και την μητερα αυτου νυκτος και ανεχωρησεν εις αιγυπτον |
| Mt. 2,19 | Mt. 2,19 τελευτησαντος δε του ηρωδου ιδου αγγελος κυριου φαινεται κατ οναρ τω ιωσηφ εν αιγυπτω |
| Mt. 2,21 | Mt. 2,21 ο δε εγερθεις παρελαβεν το παιδιον και την μητερα αυτου και εισηλθεν εις γην ισραηλ |
| Mt. 2,22 | Mt. 2,22 ακουσας δε οτι αρχελαος βασιλευει της ιουδαιας αντι του πατρος αυτου ηρωδου εφοβηθη εκει απελθειν χρηματισθεις δε κατ οναρ ανεχωρησεν εις τα μερη της γαλιλαιας |
| Mt. 3,1 | Mt. 3,1 εν δε ταις ημεραις εκειναις παραγινεται ιωαννης ο βαπτιστης κηρυσσων εν τη ερημω της ιουδαιας |
| Mt. 3,4 | Mt. 3,4 αυτος δε ο ιωαννης ειχεν το ενδυμα αυτου απο τριχων καμηλου και ζωνην δερματινην περι την οσφυν αυτου η δε τροφη ην αυτου ακριδες και μελι αγριον |
| Mt. 3,7 | Mt. 3,7 ιδων δε πολλους των φαρισαιων και σαδδουκαιων ερχομενους επι το βαπτισμα αυτου | ειπεν αυτοις γεννηματα εχιδνων τις υπεδειξεν υμιν φυγειν απο της μελλουσης οργης |
| Mt. 3,10 | Mt. 3,10 ηδη δε η αξινη προς την ριζαν των δενδρων κειται παν ουν δενδρον μη ποιουν καρπον καλον εκκοπτεται και εις πυρ βαλλεται |
| Mt. 3,11 | Mt. 3,11 εγω μεν υμας βαπτιζω εν υδατι εις μετανοιαν ο δε οπισω μου ερχομενος ισχυροτερος μου εστιν ου ουκ ειμι ικανος τα υποδηματα βαστασαι αυτος υμας βαπτισει εν πνευματι αγιω και πυρι |
| Mt. 3,12 | Mt. 3,12 ου το πτυον εν τη χειρι αυτου και διακαθαριει την αλωνα αυτου και συναξει τον σιτον αυτου εις την αποθηκην το δε αχυρον κατακαυσει πυρι ασβεστω |
| Mt. 3,14 | Mt. 3,14 ο δε ιωαννης | διεκωλυεν αυτον λεγων εγω χρειαν εχω υπο σου βαπτισθηναι και συ ερχη προς με |
| Mt. 3,15 | Mt. 3,15 αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν | αυτω | προς αυτον | αφες αρτι ουτως γαρ πρεπον εστιν ημιν πληρωσαι πασαν δικαιοσυνην τοτε αφιησιν αυτον |
| Mt. 3,16 | Mt. 3,16 βαπτισθεις δε ο ιησους ευθυς ανεβη απο του υδατος και ιδου ηνεωχθησαν αυτω | οι ουρανοι και ειδεν | πνευμα | το πνευμα του | θεου καταβαινον ωσει περιστεραν και | ερχομενον επ αυτον |
| Mt. 4,4 | Mt. 4,4 ο δε αποκριθεις ειπεν γεγραπται ουκ επ αρτω μονω ζησεται ο ανθρωπος αλλ επι παντι ρηματι εκπορευομενω δια στοματος θεου |
| Mt. 4,12 | Mt. 4,12 ακουσας δε οτι ιωαννης παρεδοθη ανεχωρησεν εις την γαλιλαιαν |
| Mt. 4,18 | Mt. 4,18 περιπατων δε παρα την θαλασσαν της γαλιλαιας ειδεν δυο αδελφους σιμωνα τον λεγομενον πετρον και ανδρεαν τον αδελφον αυτου βαλλοντας αμφιβληστρον εις την θαλασσαν ησαν γαρ αλιεις |
| Mt. 4,20 | Mt. 4,20 οι δε ευθεως αφεντες τα δικτυα ηκολουθησαν αυτω |
| Mt. 4,22 | Mt. 4,22 οι δε ευθεως αφεντες το πλοιον και τον πατερα αυτων ηκολουθησαν αυτω |
| Mt. 5,1 | Mt. 5,1 ιδων δε τους οχλους ανεβη εις το ορος και καθισαντος αυτου προσηλθαν | αυτω | αυτω | οι μαθηται αυτου |
| Mt. 5,13 | Mt. 5,13 υμεις εστε το αλας της γης εαν δε το αλας μωρανθη εν τινι αλισθησεται εις ουδεν ισχυει ετι ει μη βληθεν εξω καταπατεισθαι υπο των ανθρωπων |
| Mt. 5,19 | Mt. 5,19 ος εαν ουν λυση μιαν των εντολων τουτων των ελαχιστων και διδαξη ουτως τους ανθρωπους ελαχιστος κληθησεται εν τη βασιλεια των ουρανων ος δ αν ποιηση και διδαξη ουτος μεγας κληθησεται εν τη βασιλεια των ουρανων |
| Mt. 5,21 | Mt. 5,21 ηκουσατε οτι ερρεθη τοις αρχαιοις ου φονευσεις ος δ αν φονευση ενοχος εσται τη κρισει |
| Mt. 5,22 | Mt. 5,22 εγω δε λεγω υμιν οτι πας ο οργιζομενος τω αδελφω αυτου ενοχος εσται τη κρισει ος δ αν ειπη τω αδελφω αυτου ρακα ενοχος εσται τω συνεδριω ος δ αν ειπη μωρε ενοχος εσται εις την γεενναν του πυρος |
| Mt. 5,28 | Mt. 5,28 εγω δε λεγω υμιν οτι πας ο βλεπων γυναικα προς το επιθυμησαι | αυτην | αυτην | ηδη εμοιχευσεν αυτην εν τη καρδια αυτου |
| Mt. 5,29 | Mt. 5,29 ει δε ο οφθαλμος σου ο δεξιος σκανδαλιζει σε εξελε αυτον και βαλε απο σου συμφερει γαρ σοι ινα αποληται εν των μελων σου και μη ολον το σωμα σου βληθη εις γεενναν |
| Mt. 5,31 | Mt. 5,31 ερρεθη δε ος αν απολυση την γυναικα αυτου δοτω αυτη αποστασιον |
| Mt. 5,32 | Mt. 5,32 εγω δε λεγω υμιν οτι πας ο απολυων την γυναικα αυτου παρεκτος λογου πορνειας ποιει αυτην μοιχευθηναι | και | και | ος εαν απολελυμενην γαμηση | μοιχαται | μοιχαται | |
| Mt. 5,33 | Mt. 5,33 παλιν ηκουσατε οτι ερρεθη τοις αρχαιοις ουκ επιορκησεις αποδωσεις δε τω κυριω τους ορκους σου |
| Mt. 5,34 | Mt. 5,34 εγω δε λεγω υμιν μη ομοσαι ολως μητε εν τω ουρανω οτι θρονος εστιν του θεου |
| Mt. 5,37 | Mt. 5,37 εστω δε ο λογος υμων ναι ναι ου ου το δε περισσον τουτων εκ του πονηρου εστιν |
| Mt. 5,39 | Mt. 5,39 εγω δε λεγω υμιν μη αντιστηναι τω πονηρω αλλ οστις σε ραπιζει εις την δεξιαν σιαγονα σου στρεψον αυτω και την αλλην |
| Mt. 5,44 | Mt. 5,44 εγω δε λεγω υμιν αγαπατε τους εχθρους υμων και προσευχεσθε υπερ των διωκοντων υμας |
| Mt. 6,1 | Mt. 6,1 προσεχετε δε την δικαιοσυνην υμων μη ποιειν εμπροσθεν των ανθρωπων προς το θεαθηναι αυτοις ει δε μη γε μισθον ουκ εχετε παρα τω πατρι υμων τω εν τοις ουρανοις |
| Mt. 6,3 | Mt. 6,3 σου δε ποιουντος ελεημοσυνην μη γνωτω η αριστερα σου τι ποιει η δεξια σου |
| Mt. 6,6 | Mt. 6,6 συ δε οταν προσευχη εισελθε εις το ταμειον σου και κλεισας την θυραν σου προσευξαι τω πατρι σου τω εν τω κρυπτω και ο πατηρ σου ο βλεπων εν τω κρυπτω αποδωσει σοι |
| Mt. 6,7 | Mt. 6,7 προσευχομενοι δε μη βατταλογησητε ωσπερ οι εθνικοι δοκουσιν γαρ οτι εν τη πολυλογια αυτων εισακουσθησονται |
| Mt. 6,15 | Mt. 6,15 εαν δε μη αφητε τοις ανθρωποις | τα παραπτωματα αυτων| ουδε ο πατηρ υμων αφησει τα παραπτωματα υμων |
| Mt. 6,16 | Mt. 6,16 οταν δε νηστευητε μη γινεσθε ως οι υποκριται σκυθρωποι αφανιζουσιν γαρ τα προσωπα αυτων οπως φανωσιν τοις ανθρωποις νηστευοντες αμην λεγω υμιν απεχουσιν τον μισθον αυτων |
| Mt. 6,17 | Mt. 6,17 συ δε νηστευων αλειψαι σου την κεφαλην και το προσωπον σου νιψαι |
| Mt. 6,20 | Mt. 6,20 θησαυριζετε δε υμιν θησαυρους εν ουρανω οπου ουτε σης ουτε βρωσις αφανιζει και οπου κλεπται ου διορυσσουσιν ουδε κλεπτουσιν |
| Mt. 6,23 | Mt. 6,23 εαν δε ο οφθαλμος σου πονηρος η ολον το σωμα σου σκοτεινον εσται ει ουν το φως το εν σοι σκοτος εστιν το σκοτος ποσον |
| Mt. 6,27 | Mt. 6,27 τις δε εξ υμων μεριμνων δυναται προσθειναι επι την ηλικιαν αυτου πηχυν ενα |
| Mt. 6,29 | Mt. 6,29 λεγω δε υμιν οτι ουδε σολομων εν παση τη δοξη αυτου περιεβαλετο ως εν τουτων |
| Mt. 6,30 | Mt. 6,30 ει δε τον χορτον του αγρου σημερον οντα και αυριον εις κλιβανον βαλλομενον ο θεος ουτως αμφιεννυσιν ου πολλω μαλλον υμας ολιγοπιστοι |
| Mt. 6,33 | Mt. 6,33 ζητειτε δε πρωτον την βασιλειαν του θεου | και την δικαιοσυνην αυτου και ταυτα παντα προστεθησεται υμιν |
| Mt. 7,3 | Mt. 7,3 τι δε βλεπεις το καρφος το εν τω οφθαλμω του αδελφου σου την δε εν τω σω οφθαλμω δοκον ου κατανοεις |
| Mt. 7,15 | Mt. 7,15 προσεχετε απο των ψευδοπροφητων οιτινες ερχονται προς υμας εν ενδυμασιν προβατων εσωθεν δε εισιν λυκοι αρπαγες |
| Mt. 7,17 | Mt. 7,17 ουτως παν δενδρον αγαθον καρπους καλους ποιει το δε σαπρον δενδρον καρπους πονηρους ποιει |
| Mt. 8,1 | Mt. 8,1 καταβαντος δε αυτου απο του ορους ηκολουθησαν αυτω οχλοι πολλοι |
| Mt. 8,5 | Mt. 8,5 εισελθοντος δε αυτου εις καφαρναουμ προσηλθεν αυτω εκατονταρχος παρακαλων αυτον |
| Mt. 8,8 | Mt. 8,8 | αποκριθεις δε | και αποκριθεις | ο εκατονταρχος εφη κυριε ουκ ειμι ικανος ινα μου υπο την στεγην εισελθης αλλα μονον ειπε λογω και ιαθησεται ο παις μου |
| Mt. 8,10 | Mt. 8,10 ακουσας δε ο ιησους εθαυμασεν και ειπεν τοις ακολουθουσιν αμην λεγω υμιν παρ ουδενι τοσαυτην πιστιν εν τω ισραηλ ευρον |
| Mt. 8,11 | Mt. 8,11 λεγω δε υμιν οτι πολλοι απο ανατολων και δυσμων ηξουσιν και ανακλιθησονται μετα αβρααμ και ισαακ και ιακωβ εν τη βασιλεια των ουρανων |
| Mt. 8,12 | Mt. 8,12 οι δε υιοι της βασιλειας εκβληθησονται εις το σκοτος το εξωτερον εκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντων |
| Mt. 8,16 | Mt. 8,16 οψιας δε γενομενης προσηνεγκαν αυτω δαιμονιζομενους πολλους και εξεβαλεν τα πνευματα λογω και παντας τους κακως εχοντας εθεραπευσεν |
| Mt. 8,18 | Mt. 8,18 ιδων δε ο ιησους οχλον περι αυτον εκελευσεν απελθειν εις το περαν |
| Mt. 8,20 | Mt. 8,20 και λεγει αυτω ο ιησους αι αλωπεκες φωλεους εχουσιν και τα πετεινα του ουρανου κατασκηνωσεις ο δε υιος του ανθρωπου ουκ εχει που την κεφαλην κλινη |
| Mt. 8,21 | Mt. 8,21 ετερος δε των μαθητων αυτου | ειπεν αυτω κυριε επιτρεψον μοι πρωτον απελθειν και θαψαι τον πατερα μου |
| Mt. 8,22 | Mt. 8,22 ο δε ιησους λεγει αυτω ακολουθει μοι και αφες τους νεκρους θαψαι τους εαυτων νεκρους |
| Mt. 8,24 | Mt. 8,24 και ιδου σεισμος μεγας εγενετο εν τη θαλασση ωστε το πλοιον καλυπτεσθαι υπο των κυματων αυτος δε εκαθευδεν |
| Mt. 8,27 | Mt. 8,27 οι δε ανθρωποι εθαυμασαν λεγοντες ποταπος εστιν ουτος οτι και οι ανεμοι και η θαλασσα αυτω υπακουουσιν |
| Mt. 8,30 | Mt. 8,30 ην δε μακραν απ αυτων αγελη χοιρων πολλων βοσκομενη |
| Mt. 8,31 | Mt. 8,31 οι δε δαιμονες παρεκαλουν αυτον λεγοντες ει εκβαλλεις ημας αποστειλον ημας εις την αγελην των χοιρων |
| Mt. 8,32 | Mt. 8,32 και ειπεν αυτοις υπαγετε οι δε εξελθοντες απηλθον εις τους χοιρους και ιδου ωρμησεν πασα η αγελη κατα του κρημνου εις την θαλασσαν και απεθανον εν τοις υδασιν |
| Mt. 8,33 | Mt. 8,33 οι δε βοσκοντες εφυγον και απελθοντες εις την πολιν απηγγειλαν παντα και τα των δαιμονιζομενων |
| Mt. 9,6 | Mt. 9,6 ινα δε ειδητε οτι εξουσιαν εχει ο υιος του ανθρωπου επι της γης αφιεναι αμαρτιας τοτε λεγει τω παραλυτικω | εγειρε | εγερθεις | αρον σου την κλινην και υπαγε εις τον οικον σου |
| Mt. 9,8 | Mt. 9,8 ιδοντες δε οι οχλοι εφοβηθησαν και εδοξασαν τον θεον τον δοντα εξουσιαν τοιαυτην τοις ανθρωποις |
| Mt. 9,12 | Mt. 9,12 ο δε ακουσας ειπεν ου χρειαν εχουσιν οι ισχυοντες ιατρου αλλ οι κακως εχοντες |
| Mt. 9,13 | Mt. 9,13 πορευθεντες δε μαθετε τι εστιν ελεος θελω και ου θυσιαν ου γαρ ηλθον καλεσαι δικαιους αλλα αμαρτωλους |
| Mt. 9,14 | Mt. 9,14 τοτε προσερχονται αυτω οι μαθηται ιωαννου λεγοντες δια τι ημεις και οι φαρισαιοι νηστευομεν πολλα | οι δε μαθηται σου ου νηστευουσιν |
| Mt. 9,15 | Mt. 9,15 και ειπεν αυτοις ο ιησους μη δυνανται οι υιοι του νυμφωνος πενθειν εφ οσον μετ αυτων εστιν ο νυμφιος ελευσονται δε ημεραι οταν απαρθη απ αυτων ο νυμφιος και τοτε νηστευσουσιν |
| Mt. 9,16 | Mt. 9,16 ουδεις δε επιβαλλει επιβλημα ρακους αγναφου επι ιματιω παλαιω αιρει γαρ το πληρωμα αυτου απο του ιματιου και χειρον σχισμα γινεται |
| Mt. 9,17 | Mt. 9,17 ουδε βαλλουσιν οινον νεον εις ασκους παλαιους ει δε μη γε ρηγνυνται οι ασκοι και ο οινος εκχειται και οι ασκοι απολλυνται αλλα βαλλουσιν οινον νεον εις ασκους καινους και αμφοτεροι συντηρουνται |
| Mt. 9,22 | Mt. 9,22 ο δε ιησους στραφεις και ιδων αυτην ειπεν θαρσει θυγατερ η πιστις σου σεσωκεν σε και εσωθη η γυνη απο της ωρας εκεινης |
| Mt. 9,25 | Mt. 9,25 οτε δε εξεβληθη ο οχλος εισελθων εκρατησεν της χειρος αυτης και ηγερθη το κορασιον |
| Mt. 9,28 | Mt. 9,28 ελθοντι δε εις την οικιαν προσηλθον αυτω οι τυφλοι και λεγει αυτοις ο ιησους πιστευετε οτι δυναμαι τουτο ποιησαι λεγουσιν αυτω ναι κυριε |
| Mt. 9,31 | Mt. 9,31 οι δε εξελθοντες διεφημισαν αυτον εν ολη τη γη εκεινη |
| Mt. 9,32 | Mt. 9,32 αυτων δε εξερχομενων ιδου προσηνεγκαν αυτω ανθρωπον | κωφον δαιμονιζομενον |
| Mt. 9,34 | Mt. 9,34 | οι | οι | δε φαρισαιοι ελεγον εν τω αρχοντι των δαιμονιων εκβαλλει τα | δαιμονια | δαιμονια | |
| Mt. 9,36 | Mt. 9,36 ιδων δε τους οχλους εσπλαγχνισθη περι αυτων οτι ησαν εσκυλμενοι και ερριμμενοι ωσει προβατα μη εχοντα ποιμενα |
| Mt. 9,37 | Mt. 9,37 τοτε λεγει τοις μαθηταις αυτου ο μεν θερισμος πολυς οι δε εργαται ολιγοι |
| Mt. 10,2 | Mt. 10,2 των δε δωδεκα αποστολων τα ονοματα εστιν ταυτα πρωτος σιμων ο λεγομενος πετρος και ανδρεας ο αδελφος αυτου και ιακωβος ο του ζεβεδαιου και ιωαννης ο αδελφος αυτου |
| Mt. 10,6 | Mt. 10,6 πορευεσθε δε μαλλον προς τα προβατα τα απολωλοτα οικου ισραηλ |
| Mt. 10,7 | Mt. 10,7 πορευομενοι δε κηρυσσετε λεγοντες οτι ηγγικεν η βασιλεια των ουρανων |
| Mt. 10,11 | Mt. 10,11 εις ην δ αν πολιν η κωμην εισελθητε εξετασατε τις εν αυτη αξιος εστιν κακει μεινατε εως αν εξελθητε |
| Mt. 10,12 | Mt. 10,12 εισερχομενοι δε εις την οικιαν ασπασασθε αυτην |
| Mt. 10,13 | Mt. 10,13 και εαν μεν η η οικια αξια ελθατω η ειρηνη υμων επ αυτην εαν δε μη η αξια η ειρηνη υμων | εφ | προς | υμας επιστραφητω |
| Mt. 10,17 | Mt. 10,17 προσεχετε δε απο των ανθρωπων παραδωσουσιν γαρ υμας εις συνεδρια και εν ταις συναγωγαις αυτων μαστιγωσουσιν υμας |
| Mt. 10,18 | Mt. 10,18 και επι ηγεμονας δε και βασιλεις αχθησεσθε ενεκεν εμου εις μαρτυριον αυτοις και τοις εθνεσιν |
| Mt. 10,19 | Mt. 10,19 οταν δε παραδωσιν υμας μη μεριμνησητε πως η τι λαλησητε δοθησεται γαρ υμιν εν εκεινη τη ωρα τι λαλησητε |
| Mt. 10,21 | Mt. 10,21 παραδωσει δε αδελφος αδελφον εις θανατον και πατηρ τεκνον και επαναστησονται τεκνα επι γονεις και θανατωσουσιν αυτους |
| Mt. 10,22 | Mt. 10,22 και εσεσθε μισουμενοι υπο παντων δια το ονομα μου ο δε υπομεινας εις τελος ουτος σωθησεται |
| Mt. 10,23 | Mt. 10,23 οταν δε διωκωσιν υμας εν τη πολει ταυτη φευγετε εις την ετεραν αμην γαρ λεγω υμιν ου μη τελεσητε τας πολεις | του | |του | ισραηλ εως | αν | ελθη ο υιος του ανθρωπου |
| Mt. 10,28 | Mt. 10,28 και μη | φοβηθητε | φοβεισθε | απο των | αποκτεινοντων | αποκτεννοντων | το σωμα την δε ψυχην μη δυναμενων αποκτειναι φοβεισθε δε μαλλον τον δυναμενον και ψυχην και σωμα απολεσαι εν γεεννη |
| Mt. 10,30 | Mt. 10,30 υμων δε και αι τριχες της κεφαλης πασαι ηριθμημεναι εισιν |
| Mt. 10,33 | Mt. 10,33 οστις | δε | δ αν | αρνησηται με εμπροσθεν των ανθρωπων αρνησομαι καγω αυτον εμπροσθεν του πατρος μου του εν | τοις | τοις | ουρανοις |
| Mt. 11,2 | Mt. 11,2 ο δε ιωαννης ακουσας εν τω δεσμωτηριω τα εργα του χριστου πεμψας δια των μαθητων αυτου |
| Mt. 11,7 | Mt. 11,7 τουτων δε πορευομενων ηρξατο ο ιησους λεγειν τοις οχλοις περι ιωαννου τι εξηλθατε εις την ερημον θεασασθαι καλαμον υπο ανεμου σαλευομενον |
| Mt. 11,11 | Mt. 11,11 αμην λεγω υμιν ουκ εγηγερται εν γεννητοις γυναικων μειζων ιωαννου του βαπτιστου ο δε μικροτερος εν τη βασιλεια των ουρανων μειζων αυτου εστιν |
| Mt. 11,12 | Mt. 11,12 απο δε των ημερων ιωαννου του βαπτιστου εως αρτι η βασιλεια των ουρανων βιαζεται και βιασται αρπαζουσιν αυτην |
| Mt. 11,16 | Mt. 11,16 τινι δε ομοιωσω την γενεαν ταυτην ομοια εστιν παιδιοις καθημενοις εν ταις αγοραις α προσφωνουντα τοις ετεροις |
| Mt. 12,1 | Mt. 12,1 εν εκεινω τω καιρω επορευθη ο ιησους τοις σαββασιν δια των σποριμων οι δε μαθηται αυτου επεινασαν και ηρξαντο τιλλειν σταχυας και εσθιειν |
| Mt. 12,2 | Mt. 12,2 οι δε φαρισαιοι ιδοντες ειπαν αυτω ιδου οι μαθηται σου ποιουσιν ο ουκ εξεστιν ποιειν εν σαββατω |
| Mt. 12,3 | Mt. 12,3 ο δε ειπεν αυτοις ουκ ανεγνωτε τι εποιησεν δαυιδ οτε επεινασεν και οι μετ αυτου |
| Mt. 12,6 | Mt. 12,6 λεγω δε υμιν οτι του ιερου μειζον εστιν ωδε |
| Mt. 12,7 | Mt. 12,7 ει δε εγνωκειτε τι εστιν ελεος θελω και ου θυσιαν ουκ αν κατεδικασατε τους αναιτιους |
| Mt. 12,11 | Mt. 12,11 ο δε ειπεν αυτοις τις | εσται | εσται | εξ υμων ανθρωπος ος εξει προβατον εν και εαν εμπεση τουτο τοις σαββασιν εις βοθυνον ουχι κρατησει αυτο και εγερει |
| Mt. 12,14 | Mt. 12,14 εξελθοντες δε οι φαρισαιοι συμβουλιον ελαβον κατ αυτου οπως αυτον απολεσωσιν |
| Mt. 12,15 | Mt. 12,15 ο δε ιησους γνους ανεχωρησεν εκειθεν και ηκολουθησαν αυτω οχλοι | πολλοι και εθεραπευσεν αυτους παντας |
| Mt. 12,24 | Mt. 12,24 οι δε φαρισαιοι ακουσαντες ειπον ουτος ουκ εκβαλλει τα δαιμονια ει μη εν τω βεελζεβουλ αρχοντι των δαιμονιων |
| Mt. 12,25 | Mt. 12,25 ειδως δε τας ενθυμησεις αυτων ειπεν αυτοις πασα βασιλεια μερισθεισα καθ εαυτης ερημουται και πασα πολις η οικια μερισθεισα καθ εαυτης ου σταθησεται |
| Mt. 12,28 | Mt. 12,28 ει δε εν πνευματι θεου εγω εκβαλλω τα δαιμονια αρα εφθασεν εφ υμας η βασιλεια του θεου |
| Mt. 12,31 | Mt. 12,31 δια τουτο λεγω υμιν πασα αμαρτια και βλασφημια αφεθησεται τοις ανθρωποις η δε του πνευματος βλασφημια ουκ αφεθησεται |
| Mt. 12,32 | Mt. 12,32 και ος εαν ειπη λογον κατα του υιου του ανθρωπου αφεθησεται αυτω ος δ αν ειπη κατα του πνευματος του αγιου ουκ αφεθησεται αυτω ουτε εν τουτω τω αιωνι ουτε εν τω μελλοντι |
| Mt. 12,36 | Mt. 12,36 λεγω δε υμιν οτι παν ρημα αργον ο λαλησουσιν οι ανθρωποι αποδωσουσιν περι αυτου λογον εν ημερα κρισεως |
| Mt. 12,39 | Mt. 12,39 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις γενεα πονηρα και μοιχαλις σημειον επιζητει και σημειον ου δοθησεται αυτη ει μη το σημειον ιωνα του προφητου |
| Mt. 12,43 | Mt. 12,43 οταν δε το ακαθαρτον πνευμα εξελθη απο του ανθρωπου διερχεται δι ανυδρων τοπων ζητουν αναπαυσιν και ουχ ευρισκει |
| Mt. 12,47 | Mt. 12,47 ειπεν δε τις αυτω ιδου η μητηρ σου και οι αδελφοι σου εξω εστηκασιν ζητουντες σοι λαλησαι | |
| Mt. 12,48 | Mt. 12,48 ο δε αποκριθεις ειπεν τω λεγοντι αυτω τις εστιν η μητηρ μου και τινες εισιν οι αδελφοι μου |
| Mt. 13,5 | Mt. 13,5 αλλα δε επεσεν επι τα πετρωδη οπου ουκ ειχεν γην πολλην και ευθεως εξανετειλεν δια το μη εχειν βαθος γης |
| Mt. 13,6 | Mt. 13,6 ηλιου δε ανατειλαντος εκαυματισθη και δια το μη εχειν ριζαν εξηρανθη |
| Mt. 13,7 | Mt. 13,7 αλλα δε επεσεν επι τας ακανθας και ανεβησαν αι ακανθαι και | απεπνιξαν | επνιξαν | αυτα |
| Mt. 13,8 | Mt. 13,8 αλλα δε επεσεν επι την γην την καλην και εδιδου καρπον ο μεν εκατον ο δε εξηκοντα ο δε τριακοντα |
| Mt. 13,11 | Mt. 13,11 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις | οτι υμιν δεδοται γνωναι τα μυστηρια της βασιλειας των ουρανων εκεινοις δε ου δεδοται |
| Mt. 13,12 | Mt. 13,12 οστις γαρ εχει δοθησεται αυτω και περισσευθησεται οστις δε ουκ εχει και ο εχει αρθησεται απ αυτου |
| Mt. 13,16 | Mt. 13,16 υμων δε μακαριοι οι οφθαλμοι οτι βλεπουσιν και τα ωτα | υμων | υμων | οτι ακουουσιν |
| Mt. 13,20 | Mt. 13,20 ο δε επι τα πετρωδη σπαρεις ουτος εστιν ο τον λογον ακουων και ευθυς μετα χαρας λαμβανων αυτον |
| Mt. 13,21 | Mt. 13,21 ουκ εχει δε ριζαν εν εαυτω αλλα προσκαιρος εστιν γενομενης δε θλιψεως η διωγμου δια τον λογον ευθυς σκανδαλιζεται |
| Mt. 13,22 | Mt. 13,22 ο δε εις τας ακανθας σπαρεις ουτος εστιν ο τον λογον ακουων και η μεριμνα του αιωνος και η απατη του πλουτου συμπνιγει τον λογον και ακαρπος γινεται |
| Mt. 13,23 | Mt. 13,23 ο δε επι την καλην γην σπαρεις ουτος εστιν ο τον λογον ακουων και συνιεις ος δη καρποφορει και ποιει ο μεν εκατον ο δε εξηκοντα ο δε τριακοντα |
| Mt. 13,25 | Mt. 13,25 εν δε τω καθευδειν τους ανθρωπους ηλθεν αυτου ο εχθρος και επεσπειρεν ζιζανια ανα μεσον του σιτου και απηλθεν |
| Mt. 13,26 | Mt. 13,26 οτε δε εβλαστησεν ο χορτος και καρπον εποιησεν τοτε εφανη και τα ζιζανια |
| Mt. 13,27 | Mt. 13,27 προσελθοντες δε οι δουλοι του οικοδεσποτου ειπον αυτω κυριε ουχι καλον σπερμα εσπειρας εν τω σω αγρω ποθεν ουν εχει ζιζανια |
| Mt. 13,28 | Mt. 13,28 ο δε εφη αυτοις εχθρος ανθρωπος τουτο εποιησεν οι δε | αυτω λεγουσιν | δουλοι λεγουσιν αυτω | θελεις ουν απελθοντες συλλεξωμεν αυτα |
| Mt. 13,29 | Mt. 13,29 ο δε φησιν ου μηποτε συλλεγοντες τα ζιζανια εκριζωσητε αμα αυτοις τον σιτον |
| Mt. 13,30 | Mt. 13,30 αφετε συναυξανεσθαι αμφοτερα εως του θερισμου και εν καιρω του θερισμου ερω τοις θερισταις συλλεξατε πρωτον τα ζιζανια και δησατε αυτα | εις | εις | δεσμας προς το κατακαυσαι αυτα τον δε σιτον | συναγετε | συναγαγετε | εις την αποθηκην μου |
| Mt. 13,32 | Mt. 13,32 ο μικροτερον μεν εστιν παντων των σπερματων οταν δε αυξηθη μειζον των λαχανων εστιν και γινεται δενδρον ωστε ελθειν τα πετεινα του ουρανου και κατασκηνουν εν τοις κλαδοις αυτου |
| Mt. 13,37 | Mt. 13,37 ο δε αποκριθεις ειπεν ο σπειρων το καλον σπερμα εστιν ο υιος του ανθρωπου |
| Mt. 13,38 | Mt. 13,38 ο δε αγρος εστιν ο κοσμος το δε καλον σπερμα ουτοι εισιν οι υιοι της βασιλειας τα δε ζιζανια εισιν οι υιοι του πονηρου |
| Mt. 13,39 | Mt. 13,39 ο δε εχθρος ο σπειρας αυτα εστιν ο διαβολος ο δε θερισμος συντελεια αιωνος εστιν οι δε θερισται αγγελοι εισιν |
| Mt. 13,46 | Mt. 13,46 ευρων δε ενα πολυτιμον μαργαριτην απελθων πεπρακεν παντα οσα ειχεν και ηγορασεν αυτον |
| Mt. 13,48 | Mt. 13,48 ην οτε επληρωθη αναβιβασαντες επι τον αιγιαλον και καθισαντες συνελεξαν τα καλα εις αγγη τα δε σαπρα εξω εβαλον |
| Mt. 13,52 | Mt. 13,52 ο δε ειπεν αυτοις δια τουτο πας γραμματευς μαθητευθεις τη βασιλεια των ουρανων ομοιος εστιν ανθρωπω οικοδεσποτη οστις εκβαλλει εκ του θησαυρου αυτου καινα και παλαια |
| Mt. 13,57 | Mt. 13,57 και εσκανδαλιζοντο εν αυτω ο δε ιησους ειπεν αυτοις ουκ εστιν προφητης ατιμος ει μη εν τη πατριδι και εν τη οικια αυτου |
| Mt. 14,6 | Mt. 14,6 γενεσιοις δε γενομενοις του ηρωδου ωρχησατο η θυγατηρ της ηρωδιαδος εν τω μεσω και ηρεσεν τω ηρωδη |
| Mt. 14,8 | Mt. 14,8 η δε προβιβασθεισα υπο της μητρος αυτης δος μοι φησιν ωδε επι πινακι την κεφαλην ιωαννου του βαπτιστου |
| Mt. 14,13 | Mt. 14,13 ακουσας δε ο ιησους ανεχωρησεν εκειθεν εν πλοιω εις ερημον τοπον κατ ιδιαν και ακουσαντες οι οχλοι ηκολουθησαν αυτω πεζη απο των πολεων |
| Mt. 14,15 | Mt. 14,15 οψιας δε γενομενης προσηλθον αυτω οι μαθηται λεγοντες ερημος εστιν ο τοπος και η ωρα ηδη παρηλθεν απολυσον τους οχλους ινα απελθοντες εις τας κωμας αγορασωσιν εαυτοις βρωματα |
| Mt. 14,16 | Mt. 14,16 ο δε | ιησους | ιησους | ειπεν αυτοις ου χρειαν εχουσιν απελθειν δοτε αυτοις υμεις φαγειν |
| Mt. 14,17 | Mt. 14,17 οι δε λεγουσιν αυτω ουκ εχομεν ωδε ει μη πεντε αρτους και δυο ιχθυας |
| Mt. 14,18 | Mt. 14,18 ο δε ειπεν φερετε μοι ωδε αυτους |
| Mt. 14,19 | Mt. 14,19 και κελευσας τους οχλους ανακλιθηναι επι του χορτου λαβων τους πεντε αρτους και τους δυο ιχθυας αναβλεψας εις τον ουρανον ευλογησεν και κλασας εδωκεν τοις μαθηταις τους αρτους οι δε μαθηται τοις οχλοις |
| Mt. 14,21 | Mt. 14,21 οι δε εσθιοντες ησαν ανδρες ωσει πεντακισχιλιοι χωρις γυναικων και παιδιων |
| Mt. 14,23 | Mt. 14,23 και απολυσας τους οχλους ανεβη εις το ορος κατ ιδιαν προσευξασθαι οψιας δε γενομενης μονος ην εκει |
| Mt. 14,24 | Mt. 14,24 το δε πλοιον ηδη σταδιους πολλους απο της γης απειχεν βασανιζομενον υπο των κυματων ην γαρ εναντιος ο ανεμος |
| Mt. 14,25 | Mt. 14,25 τεταρτη δε φυλακη της νυκτος ηλθεν προς αυτους περιπατων επι την θαλασσαν |
| Mt. 14,26 | Mt. 14,26 οι δε μαθηται ιδοντες αυτον επι της θαλασσης περιπατουντα εταραχθησαν λεγοντες οτι φαντασμα εστιν και απο του φοβου εκραξαν |
| Mt. 14,27 | Mt. 14,27 ευθυς δε ελαλησεν ο ιησους αυτοις λεγων θαρσειτε εγω ειμι μη φοβεισθε |
| Mt. 14,28 | Mt. 14,28 αποκριθεις δε | ο πετρος ειπεν αυτω | αυτω ο πετρος ειπεν | κυριε ει συ ει κελευσον με ελθειν προς σε επι τα υδατα |
| Mt. 14,29 | Mt. 14,29 ο δε ειπεν ελθε και καταβας απο του πλοιου ο | πετρος περιεπατησεν επι τα υδατα και ηλθεν προς τον ιησουν |
| Mt. 14,30 | Mt. 14,30 βλεπων δε τον ανεμον ισχυρον | εφοβηθη και αρξαμενος καταποντιζεσθαι εκραξεν λεγων κυριε σωσον με |
| Mt. 14,31 | Mt. 14,31 ευθεως δε ο ιησους εκτεινας την χειρα επελαβετο αυτου και λεγει αυτω ολιγοπιστε εις τι εδιστασας |
| Mt. 14,33 | Mt. 14,33 οι δε εν τω πλοιω προσεκυνησαν αυτω λεγοντες αληθως θεου υιος ει |
| Mt. 15,3 | Mt. 15,3 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις δια τι και υμεις παραβαινετε την εντολην του θεου δια την παραδοσιν υμων |
| Mt. 15,5 | Mt. 15,5 υμεις δε λεγετε ος αν ειπη τω πατρι η τη μητρι δωρον ο εαν εξ εμου ωφεληθης ου μη τιμησει τον πατερα αυτου |
| Mt. 15,8 | Mt. 15,8 ο λαος ουτος τοις χειλεσιν με τιμα η δε καρδια αυτων πορρω απεχει απ εμου |
| Mt. 15,9 | Mt. 15,9 ματην δε σεβονται με διδασκοντες διδασκαλιας ενταλματα ανθρωπων |
| Mt. 15,13 | Mt. 15,13 ο δε αποκριθεις ειπεν πασα φυτεια ην ουκ εφυτευσεν ο πατηρ μου ο ουρανιος εκριζωθησεται |
| Mt. 15,14 | Mt. 15,14 αφετε αυτους τυφλοι εισιν οδηγοι τυφλων | τυφλος δε τυφλον εαν οδηγη αμφοτεροι εις βοθυνον πεσουνται |
| Mt. 15,15 | Mt. 15,15 αποκριθεις δε ο πετρος ειπεν αυτω φρασον ημιν την παραβολην ταυτην | |
| Mt. 15,16 | Mt. 15,16 ο δε ειπεν ακμην και υμεις ασυνετοι εστε |
| Mt. 15,18 | Mt. 15,18 τα δε εκπορευομενα εκ του στοματος εκ της καρδιας εξερχεται κακεινα κοινοι τον ανθρωπον |
| Mt. 15,20 | Mt. 15,20 ταυτα εστιν τα κοινουντα τον ανθρωπον το δε ανιπτοις χερσιν φαγειν ου κοινοι τον ανθρωπον |
| Mt. 15,23 | Mt. 15,23 ο δε ουκ απεκριθη αυτη λογον και προσελθοντες οι μαθηται αυτου ηρωτουν αυτον λεγοντες απολυσον αυτην οτι κραζει οπισθεν ημων |
| Mt. 15,24 | Mt. 15,24 ο δε αποκριθεις ειπεν ουκ απεσταλην ει μη εις τα προβατα τα απολωλοτα οικου ισραηλ |
| Mt. 15,25 | Mt. 15,25 η δε ελθουσα προσεκυνει αυτω λεγουσα κυριε βοηθει μοι |
| Mt. 15,26 | Mt. 15,26 ο δε αποκριθεις ειπεν ουκ εστιν καλον λαβειν τον αρτον των τεκνων και βαλειν τοις κυναριοις |
| Mt. 15,27 | Mt. 15,27 η δε ειπεν ναι κυριε και | γαρ | γαρ | τα κυναρια εσθιει απο των ψιχιων των πιπτοντων απο της τραπεζης των κυριων αυτων |
| Mt. 15,32 | Mt. 15,32 ο δε ιησους προσκαλεσαμενος τους μαθητας αυτου ειπεν σπλαγχνιζομαι επι τον οχλον οτι | ηδη | ηδη | ημεραι τρεις προσμενουσιν μοι και ουκ εχουσιν τι φαγωσιν και απολυσαι αυτους νηστεις ου θελω μηποτε εκλυθωσιν εν τη οδω |
| Mt. 15,34 | Mt. 15,34 και λεγει αυτοις ο ιησους ποσους αρτους εχετε οι δε ειπαν επτα και ολιγα ιχθυδια |
| Mt. 15,36 | Mt. 15,36 ελαβεν τους επτα αρτους και τους ιχθυας και ευχαριστησας εκλασεν και εδιδου τοις μαθηταις οι δε μαθηται τοις οχλοις |
| Mt. 15,38 | Mt. 15,38 οι δε εσθιοντες ησαν τετρακισχιλιοι ανδρες χωρις γυναικων και παιδιων |
| Mt. 16,2 | Mt. 16,2 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις | οψιας | οψιας | γενομενης λεγετε ευδια πυρραζει γαρ ο ουρανος |
| Mt. 16,3 | Mt. 16,3 και πρωι σημερον χειμων πυρραζει γαρ στυγναζων ο ουρανος το μεν προσωπον του ουρανου γινωσκετε διακρινειν τα δε σημεια των καιρων ου | δυνασθε | δυνασθε | |
| Mt. 16,6 | Mt. 16,6 ο δε ιησους ειπεν αυτοις ορατε και προσεχετε απο της ζυμης των φαρισαιων και σαδδουκαιων |
| Mt. 16,7 | Mt. 16,7 οι δε διελογιζοντο εν εαυτοις λεγοντες οτι αρτους ουκ ελαβομεν |
| Mt. 16,8 | Mt. 16,8 γνους δε ο ιησους ειπεν τι διαλογιζεσθε εν εαυτοις ολιγοπιστοι οτι αρτους ουκ εχετε |
| Mt. 16,11 | Mt. 16,11 πως ου νοειτε οτι ου περι αρτων ειπον υμιν προσεχετε δε απο της ζυμης των φαρισαιων και σαδδουκαιων |
| Mt. 16,13 | Mt. 16,13 ελθων δε ο ιησους εις τα μερη καισαρειας της φιλιππου ηρωτα τους μαθητας αυτου λεγων τινα λεγουσιν οι ανθρωποι ειναι τον υιον του ανθρωπου |
| Mt. 16,14 | Mt. 16,14 οι δε ειπαν οι μεν ιωαννην τον βαπτιστην αλλοι δε ηλιαν ετεροι δε ιερεμιαν η ενα των προφητων |
| Mt. 16,15 | Mt. 16,15 λεγει αυτοις υμεις δε τινα με λεγετε ειναι |
| Mt. 16,16 | Mt. 16,16 αποκριθεις δε σιμων πετρος ειπεν συ ει ο χριστος ο υιος του θεου του ζωντος |
| Mt. 16,17 | Mt. 16,17 αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν αυτω μακαριος ει σιμων βαριωνα οτι σαρξ και αιμα ουκ απεκαλυψεν σοι αλλ ο πατηρ μου ο εν | τοις | τοις | ουρανοις |
| Mt. 16,18 | Mt. 16,18 καγω δε σοι λεγω οτι συ ει πετρος και επι ταυτη τη πετρα οικοδομησω μου την εκκλησιαν και πυλαι αδου ου κατισχυσουσιν αυτης |
| Mt. 16,23 | Mt. 16,23 ο δε στραφεις ειπεν τω πετρω υπαγε οπισω μου σατανα σκανδαλον ει εμου οτι ου φρονεις τα του θεου αλλα τα των ανθρωπων |
| Mt. 16,25 | Mt. 16,25 ος γαρ εαν θελη την ψυχην αυτου σωσαι απολεσει αυτην ος δ αν απολεση την ψυχην αυτου ενεκεν εμου ευρησει αυτην |
| Mt. 16,26 | Mt. 16,26 τι γαρ ωφεληθησεται ανθρωπος εαν τον κοσμον ολον κερδηση την δε ψυχην αυτου ζημιωθη η τι δωσει ανθρωπος ανταλλαγμα της ψυχης αυτου |
| Mt. 17,2 | Mt. 17,2 και μετεμορφωθη εμπροσθεν αυτων και ελαμψεν το προσωπον αυτου ως ο ηλιος τα δε ιματια αυτου εγενετο λευκα ως το φως |
| Mt. 17,4 | Mt. 17,4 αποκριθεις δε ο πετρος ειπεν τω ιησου κυριε καλον εστιν ημας ωδε ειναι ει θελεις ποιησω ωδε τρεις σκηνας σοι μιαν και μωυσει μιαν και ηλια μιαν |
| Mt. 17,8 | Mt. 17,8 επαραντες δε τους οφθαλμους αυτων ουδενα ειδον ει μη αυτον ιησουν μονον |
| Mt. 17,11 | Mt. 17,11 ο δε αποκριθεις ειπεν ηλιας μεν ερχεται και αποκαταστησει παντα |
| Mt. 17,12 | Mt. 17,12 λεγω δε υμιν οτι ηλιας ηδη ηλθεν και ουκ επεγνωσαν αυτον αλλα εποιησαν εν αυτω οσα ηθελησαν ουτως και ο υιος του ανθρωπου μελλει πασχειν υπ αυτων |
| Mt. 17,17 | Mt. 17,17 αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν ω γενεα απιστος και διεστραμμενη εως ποτε μεθ υμων εσομαι εως ποτε ανεξομαι υμων φερετε μοι αυτον ωδε |
| Mt. 17,20 | Mt. 17,20 ο δε λεγει αυτοις δια την ολιγοπιστιαν υμων αμην γαρ λεγω υμιν εαν εχητε πιστιν ως κοκκον σιναπεως ερειτε τω ορει τουτω μεταβα ενθεν εκει και μεταβησεται και ουδεν αδυνατησει υμιν 17:21 |
| Mt. 17,22 | Mt. 17,22 συστρεφομενων δε αυτων εν τη γαλιλαια ειπεν αυτοις ο ιησους μελλει ο υιος του ανθρωπου παραδιδοσθαι εις χειρας ανθρωπων |
| Mt. 17,24 | Mt. 17,24 ελθοντων δε αυτων εις καφαρναουμ προσηλθον οι τα διδραχμα λαμβανοντες τω πετρω και ειπαν ο διδασκαλος υμων ου τελει | τα | τα | διδραχμα |
| Mt. 17,26 | Mt. 17,26 ειποντος δε απο των αλλοτριων εφη αυτω ο ιησους αρα γε ελευθεροι εισιν οι υιοι |
| Mt. 17,27 | Mt. 17,27 ινα δε μη σκανδαλισωμεν αυτους πορευθεις εις θαλασσαν βαλε αγκιστρον και τον αναβαντα πρωτον ιχθυν αρον και ανοιξας το στομα αυτου ευρησεις στατηρα εκεινον λαβων δος αυτοις αντι εμου και σου |
| Mt. 18,6 | Mt. 18,6 ος δ αν σκανδαλιση ενα των μικρων τουτων των πιστευοντων εις εμε συμφερει αυτω ινα κρεμασθη μυλος ονικος περι τον τραχηλον αυτου και καταποντισθη εν τω πελαγει της θαλασσης |
| Mt. 18,8 | Mt. 18,8 ει δε η χειρ σου η ο πους σου σκανδαλιζει σε εκκοψον αυτον και βαλε απο σου καλον σοι εστιν εισελθειν εις την ζωην κυλλον η χωλον η δυο χειρας η δυο ποδας εχοντα βληθηναι εις το πυρ το αιωνιον |
| Mt. 18,15 | Mt. 18,15 εαν δε αμαρτηση εις σε | ο αδελφος σου υπαγε ελεγξον αυτον μεταξυ σου και αυτου μονου εαν σου ακουση εκερδησας τον αδελφον σου |
| Mt. 18,16 | Mt. 18,16 εαν δε μη ακουση παραλαβε μετα σου ετι ενα η δυο ινα επι στοματος δυο μαρτυρων η τριων σταθη παν ρημα |
| Mt. 18,17 | Mt. 18,17 εαν δε παρακουση αυτων | ειπον | ειπε | τη εκκλησια εαν δε και της εκκλησιας παρακουση εστω σοι ωσπερ ο εθνικος και ο τελωνης |
| Mt. 18,24 | Mt. 18,24 αρξαμενου δε αυτου συναιρειν | προσηχθη εις αυτω | προσηνεχθη αυτω εις | οφειλετης μυριων ταλαντων |
| Mt. 18,25 | Mt. 18,25 μη εχοντος δε αυτου αποδουναι εκελευσεν αυτον ο κυριος πραθηναι και την γυναικα και τα τεκνα και παντα οσα εχει και αποδοθηναι |
| Mt. 18,27 | Mt. 18,27 σπλαγχνισθεις δε ο κυριος του δουλου | εκεινου | εκεινου | απελυσεν αυτον και το δανειον αφηκεν αυτω |
| Mt. 18,28 | Mt. 18,28 εξελθων δε ο δουλος εκεινος ευρεν ενα των συνδουλων αυτου ος ωφειλεν αυτω εκατον δηναρια και κρατησας αυτον επνιγεν λεγων αποδος ει τι οφειλεις |
| Mt. 18,30 | Mt. 18,30 ο δε ουκ ηθελεν αλλα απελθων εβαλεν αυτον εις φυλακην εως αποδω το οφειλομενον |
| Mt. 19,4 | Mt. 19,4 ο δε αποκριθεις ειπεν ουκ ανεγνωτε οτι ο κτισας απ αρχης αρσεν και θηλυ εποιησεν αυτους |
| Mt. 19,8 | Mt. 19,8 λεγει αυτοις οτι μωυσης προς την σκληροκαρδιαν υμων επετρεψεν υμιν απολυσαι τας γυναικας υμων απ αρχης δε ου γεγονεν ουτως |
| Mt. 19,9 | Mt. 19,9 λεγω δε υμιν οτι ος αν απολυση την γυναικα αυτου μη επι πορνεια και γαμηση αλλην μοιχαται |
| Mt. 19,11 | Mt. 19,11 ο δε ειπεν αυτοις ου παντες χωρουσιν τον λογον τουτον | αλλ οις δεδοται |
| Mt. 19,13 | Mt. 19,13 τοτε προσηνεχθησαν αυτω παιδια ινα τας χειρας επιθη αυτοις και προσευξηται οι δε μαθηται επετιμησαν αυτοις |
| Mt. 19,14 | Mt. 19,14 ο δε ιησους ειπεν αφετε τα παιδια και μη κωλυετε αυτα ελθειν προς με των γαρ τοιουτων εστιν η βασιλεια των ουρανων |
| Mt. 19,17 | Mt. 19,17 ο δε ειπεν αυτω τι με ερωτας περι του αγαθου εις εστιν ο αγαθος ει δε θελεις εις την ζωην εισελθειν | τηρει | τηρησον | τας εντολας |
| Mt. 19,18 | Mt. 19,18 λεγει αυτω ποιας ο δε ιησους | εφη | ειπεν | το ου φονευσεις ου μοιχευσεις ου κλεψεις ου ψευδομαρτυρησεις |
| Mt. 19,22 | Mt. 19,22 ακουσας δε ο νεανισκος τον λογον | τουτον| απηλθεν λυπουμενος ην γαρ εχων κτηματα πολλα |
| Mt. 19,23 | Mt. 19,23 ο δε ιησους ειπεν τοις μαθηταις αυτου αμην λεγω υμιν οτι πλουσιος δυσκολως εισελευσεται εις την βασιλειαν των ουρανων |
| Mt. 19,24 | Mt. 19,24 παλιν δε λεγω υμιν ευκοπωτερον εστιν καμηλον δια | τρηματος ραφιδος εισελθειν η πλουσιον | τρυπηματος ραφιδος διελθειν η πλουσιον εισελθειν | εις την βασιλειαν του θεου |
| Mt. 19,25 | Mt. 19,25 ακουσαντες δε οι μαθηται εξεπλησσοντο σφοδρα λεγοντες τις αρα δυναται σωθηναι |
| Mt. 19,26 | Mt. 19,26 εμβλεψας δε ο ιησους ειπεν αυτοις παρα ανθρωποις τουτο αδυνατον εστιν παρα δε θεω παντα δυνατα |
| Mt. 19,28 | Mt. 19,28 ο δε ιησους ειπεν αυτοις αμην λεγω υμιν οτι υμεις οι ακολουθησαντες μοι εν τη παλιγγενεσια οταν καθιση ο υιος του ανθρωπου επι θρονου δοξης αυτου καθησεσθε και υμεις επι δωδεκα θρονους κρινοντες τας δωδεκα φυλας του ισραηλ |
| Mt. 19,30 | Mt. 19,30 πολλοι δε εσονται πρωτοι εσχατοι και εσχατοι πρωτοι |
| Mt. 20,2 | Mt. 20,2 συμφωνησας δε μετα των εργατων εκ δηναριου την ημεραν απεστειλεν αυτους εις τον αμπελωνα αυτου |
| Mt. 20,5 | Mt. 20,5 οι δε απηλθον παλιν δε εξελθων περι εκτην και ενατην ωραν εποιησεν ωσαυτως |
| Mt. 20,6 | Mt. 20,6 περι δε την ενδεκατην εξελθων ευρεν αλλους εστωτας και λεγει αυτοις τι ωδε εστηκατε ολην την ημεραν αργοι |
| Mt. 20,8 | Mt. 20,8 οψιας δε γενομενης λεγει ο κυριος του αμπελωνος τω επιτροπω αυτου καλεσον τους εργατας και αποδος αυτοις | τον μισθον αρξαμενος απο των εσχατων εως των πρωτων |
| Mt. 20,9 | Mt. 20,9 | ελθοντες δε | και ελθοντες | οι περι την ενδεκατην ωραν ελαβον ανα δηναριον |
| Mt. 20,11 | Mt. 20,11 λαβοντες δε εγογγυζον κατα του οικοδεσποτου |
| Mt. 20,13 | Mt. 20,13 ο δε αποκριθεις ενι αυτων ειπεν εταιρε ουκ αδικω σε ουχι δηναριου συνεφωνησας μοι |
| Mt. 20,14 | Mt. 20,14 αρον το σον και υπαγε θελω δε τουτω τω εσχατω δουναι ως και σοι |
| Mt. 20,17 | Mt. 20,17 | μελλων δε αναβαινειν | και αναβαινων ο | ιησους εις ιεροσολυμα παρελαβεν τους δωδεκα μαθητας κατ ιδιαν και εν τη οδω ειπεν αυτοις |
| Mt. 20,21 | Mt. 20,21 ο δε ειπεν αυτη τι θελεις λεγει αυτω ειπε ινα καθισωσιν ουτοι οι δυο υιοι μου εις εκ δεξιων σου | και εις εξ ευωνυμων σου εν τη βασιλεια σου |
| Mt. 20,22 | Mt. 20,22 αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν ουκ οιδατε τι αιτεισθε δυνασθε πιειν το ποτηριον ο εγω μελλω πινειν λεγουσιν αυτω δυναμεθα |
| Mt. 20,23 | Mt. 20,23 λεγει αυτοις το μεν ποτηριον μου πιεσθε το δε καθισαι εκ δεξιων μου και εξ ευωνυμων ουκ εστιν εμον τουτο | δουναι αλλ οις ητοιμασται υπο του πατρος μου |
| Mt. 20,25 | Mt. 20,25 ο δε ιησους προσκαλεσαμενος αυτους ειπεν οιδατε οτι οι αρχοντες των εθνων κατακυριευουσιν αυτων και οι μεγαλοι κατεξουσιαζουσιν αυτων |
| Mt. 20,31 | Mt. 20,31 ο δε οχλος επετιμησεν αυτοις ινα σιωπησωσιν οι δε μειζον εκραξαν λεγοντες | κυριε ελεησον ημας | ελεησον ημας κυριε | υιος δαυιδ |
| Mt. 20,34 | Mt. 20,34 σπλαγχνισθεις δε ο ιησους ηψατο των ομματων αυτων και ευθεως ανεβλεψαν και ηκολουθησαν αυτω |
| Mt. 21,3 | Mt. 21,3 και εαν τις υμιν ειπη τι ερειτε οτι ο κυριος αυτων χρειαν εχει ευθυς δε αποστελει αυτους |
| Mt. 21,4 | Mt. 21,4 τουτο δε γεγονεν ινα πληρωθη το ρηθεν δια του προφητου λεγοντος |
| Mt. 21,6 | Mt. 21,6 πορευθεντες δε οι μαθηται και ποιησαντες καθως συνεταξεν αυτοις ο ιησους |
| Mt. 21,8 | Mt. 21,8 ο δε πλειστος οχλος εστρωσαν εαυτων τα ιματια εν τη οδω αλλοι δε εκοπτον κλαδους απο των δενδρων και εστρωννυον εν τη οδω |
| Mt. 21,9 | Mt. 21,9 οι δε οχλοι οι προαγοντες αυτον και οι ακολουθουντες εκραζον λεγοντες ωσαννα τω υιω δαυιδ ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυριου ωσαννα εν τοις υψιστοις |
| Mt. 21,11 | Mt. 21,11 οι δε οχλοι ελεγον ουτος εστιν ο προφητης ιησους ο απο ναζαρεθ της γαλιλαιας |
| Mt. 21,13 | Mt. 21,13 και λεγει αυτοις γεγραπται ο οικος μου οικος προσευχης κληθησεται υμεις δε αυτον ποιειτε σπηλαιον ληστων |
| Mt. 21,15 | Mt. 21,15 ιδοντες δε οι αρχιερεις και οι γραμματεις τα θαυμασια α εποιησεν και τους παιδας τους κραζοντας εν τω ιερω και λεγοντας ωσαννα τω υιω δαυιδ ηγανακτησαν |
| Mt. 21,16 | Mt. 21,16 και ειπαν αυτω ακουεις τι ουτοι λεγουσιν ο δε ιησους λεγει αυτοις ναι ουδεποτε ανεγνωτε οτι εκ στοματος νηπιων και θηλαζοντων κατηρτισω αινον |
| Mt. 21,18 | Mt. 21,18 πρωι δε | επαναγαγων | επαναγων | εις την πολιν επεινασεν |
| Mt. 21,21 | Mt. 21,21 αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν αυτοις αμην λεγω υμιν εαν εχητε πιστιν και μη διακριθητε ου μονον το της συκης ποιησετε αλλα καν τω ορει τουτω ειπητε αρθητι και βληθητι εις την θαλασσαν γενησεται |
| Mt. 21,24 | Mt. 21,24 αποκριθεις | δε | δε | ο ιησους ειπεν αυτοις ερωτησω υμας καγω λογον ενα ον εαν ειπητε μοι καγω υμιν ερω εν ποια εξουσια ταυτα ποιω |
| Mt. 21,25 | Mt. 21,25 το βαπτισμα το ιωαννου ποθεν ην εξ ουρανου η εξ ανθρωπων οι δε διελογιζοντο εν εαυτοις λεγοντες εαν ειπωμεν εξ ουρανου ερει ημιν δια τι ουν ουκ επιστευσατε αυτω |
| Mt. 21,26 | Mt. 21,26 εαν δε ειπωμεν εξ ανθρωπων φοβουμεθα τον οχλον παντες γαρ ως προφητην εχουσιν τον ιωαννην |
| Mt. 21,28 | Mt. 21,28 τι δε υμιν δοκει ανθρωπος ειχεν τεκνα δυο και | προσελθων τω πρωτω ειπεν τεκνον υπαγε σημερον εργαζου εν τω αμπελωνι |
| Mt. 21,29 | Mt. 21,29 ο δε αποκριθεις ειπεν | εγω κυριε και ουκ | ου θελω υστερον δε μεταμεληθεις | απηλθεν |
| Mt. 21,30 | Mt. 21,30 προσελθων δε τω | δευτερω | ετερω | ειπεν ωσαυτως ο δε αποκριθεις ειπεν | ου θελω υστερον μεταμεληθεις | εγω κυριε και ουκ | απηλθεν |
| Mt. 21,32 | Mt. 21,32 ηλθεν γαρ ιωαννης προς υμας εν οδω δικαιοσυνης και ουκ επιστευσατε αυτω οι δε τελωναι και αι πορναι επιστευσαν αυτω υμεις δε ιδοντες ουδε μετεμεληθητε υστερον του πιστευσαι αυτω |
| Mt. 21,34 | Mt. 21,34 οτε δε ηγγισεν ο καιρος των καρπων απεστειλεν τους δουλους αυτου προς τους γεωργους λαβειν τους καρπους αυτου |
| Mt. 21,35 | Mt. 21,35 και λαβοντες οι γεωργοι τους δουλους αυτου ον μεν εδειραν ον δε απεκτειναν ον δε ελιθοβολησαν |
| Mt. 21,37 | Mt. 21,37 υστερον δε απεστειλεν προς αυτους τον υιον αυτου λεγων εντραπησονται τον υιον μου |
| Mt. 21,38 | Mt. 21,38 οι δε γεωργοι ιδοντες τον υιον ειπον εν εαυτοις ουτος εστιν ο κληρονομος δευτε αποκτεινωμεν αυτον και σχωμεν την κληρονομιαν αυτου |
| Mt. 21,44 | Mt. 21,44 και ο πεσων επι τον λιθον τουτον συνθλασθησεται εφ ον δ αν πεση λικμησει αυτον |
| Mt. 22,5 | Mt. 22,5 οι δε αμελησαντες απηλθον ος μεν εις τον ιδιον αγρον ος δε επι την εμποριαν αυτου |
| Mt. 22,6 | Mt. 22,6 οι δε λοιποι κρατησαντες τους δουλους αυτου υβρισαν και απεκτειναν |
| Mt. 22,7 | Mt. 22,7 ο δε βασιλευς ωργισθη και πεμψας τα στρατευματα αυτου απωλεσεν τους φονεις εκεινους και την πολιν αυτων ενεπρησεν |
| Mt. 22,8 | Mt. 22,8 τοτε λεγει τοις δουλοις αυτου ο μεν γαμος ετοιμος εστιν οι δε κεκλημενοι ουκ ησαν αξιοι |
| Mt. 22,11 | Mt. 22,11 εισελθων δε ο βασιλευς θεασασθαι τους ανακειμενους ειδεν εκει ανθρωπον ουκ ενδεδυμενον ενδυμα γαμου |
| Mt. 22,12 | Mt. 22,12 και λεγει αυτω εταιρε πως εισηλθες ωδε μη εχων ενδυμα γαμου ο δε εφιμωθη |
| Mt. 22,14 | Mt. 22,14 πολλοι γαρ εισιν κλητοι ολιγοι δε εκλεκτοι |
| Mt. 22,18 | Mt. 22,18 γνους δε ο ιησους την πονηριαν αυτων ειπεν τι με πειραζετε υποκριται |
| Mt. 22,19 | Mt. 22,19 επιδειξατε μοι το νομισμα του κηνσου οι δε προσηνεγκαν αυτω δηναριον |
| Mt. 22,25 | Mt. 22,25 ησαν δε παρ ημιν επτα αδελφοι και ο πρωτος γημας ετελευτησεν και μη εχων σπερμα αφηκεν την γυναικα αυτου τω αδελφω αυτου |
| Mt. 22,27 | Mt. 22,27 υστερον δε παντων απεθανεν η γυνη |
| Mt. 22,29 | Mt. 22,29 αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν αυτοις πλανασθε μη ειδοτες τας γραφας μηδε την δυναμιν του θεου |
| Mt. 22,31 | Mt. 22,31 περι δε της αναστασεως των νεκρων ουκ ανεγνωτε το ρηθεν υμιν υπο του θεου λεγοντος |
| Mt. 22,34 | Mt. 22,34 οι δε φαρισαιοι ακουσαντες οτι εφιμωσεν τους σαδδουκαιους συνηχθησαν επι το αυτο |
| Mt. 22,37 | Mt. 22,37 ο δε εφη αυτω αγαπησεις κυριον τον θεον σου εν ολη τη | καρδια σου και εν ολη τη ψυχη σου και εν ολη τη διανοια σου |
| Mt. 22,39 | Mt. 22,39 δευτερα δε | ομοια αυτη αγαπησεις τον πλησιον σου ως σεαυτον |
| Mt. 22,41 | Mt. 22,41 συνηγμενων δε των φαρισαιων επηρωτησεν αυτους ο ιησους |
| Mt. 23,3 | Mt. 23,3 παντα ουν οσα εαν ειπωσιν υμιν ποιησατε και τηρειτε κατα δε τα εργα αυτων μη ποιειτε λεγουσιν γαρ και ου ποιουσιν |
| Mt. 23,4 | Mt. 23,4 δεσμευουσιν δε φορτια βαρεα και δυσβαστακτα | και επιτιθεασιν επι τους ωμους των ανθρωπων αυτοι δε τω δακτυλω αυτων ου θελουσιν κινησαι αυτα |
| Mt. 23,5 | Mt. 23,5 παντα δε τα εργα αυτων ποιουσιν προς το θεαθηναι τοις ανθρωποις πλατυνουσιν γαρ τα φυλακτηρια αυτων και μεγαλυνουσιν τα κρασπεδα |
| Mt. 23,6 | Mt. 23,6 φιλουσιν δε την πρωτοκλισιαν εν τοις δειπνοις και τας πρωτοκαθεδριας εν ταις συναγωγαις |
| Mt. 23,8 | Mt. 23,8 υμεις δε μη κληθητε ραββι εις γαρ εστιν υμων ο διδασκαλος παντες δε υμεις αδελφοι εστε |
| Mt. 23,11 | Mt. 23,11 ο δε μειζων υμων εσται υμων διακονος |
| Mt. 23,12 | Mt. 23,12 οστις δε υψωσει εαυτον ταπεινωθησεται και οστις ταπεινωσει εαυτον υψωθησεται |
| Mt. 23,13 | Mt. 23,13 ουαι δε υμιν γραμματεις και φαρισαιοι υποκριται οτι κλειετε την βασιλειαν των ουρανων εμπροσθεν των ανθρωπων υμεις γαρ ουκ εισερχεσθε ουδε τους εισερχομενους αφιετε εισελθειν 23:14 |
| Mt. 23,16 | Mt. 23,16 ουαι υμιν οδηγοι τυφλοι οι λεγοντες ος αν ομοση εν τω ναω ουδεν εστιν ος δ αν ομοση εν τω χρυσω του ναου οφειλει |
| Mt. 23,18 | Mt. 23,18 και ος αν ομοση εν τω θυσιαστηριω ουδεν εστιν ος δ αν ομοση εν τω δωρω τω επανω αυτου οφειλει |
| Mt. 23,23 | Mt. 23,23 ουαι υμιν γραμματεις και φαρισαιοι υποκριται οτι αποδεκατουτε το ηδυοσμον και το ανηθον και το κυμινον και αφηκατε τα βαρυτερα του νομου την κρισιν και το ελεος και την πιστιν ταυτα | δε | δε | εδει ποιησαι κακεινα μη | αφειναι | αφιεναι | |
| Mt. 23,24 | Mt. 23,24 οδηγοι τυφλοι οι | διυλιζοντες τον κωνωπα την δε καμηλον καταπινοντες |
| Mt. 23,25 | Mt. 23,25 ουαι υμιν γραμματεις και φαρισαιοι υποκριται οτι καθαριζετε το εξωθεν του ποτηριου και της παροψιδος εσωθεν δε γεμουσιν εξ αρπαγης και ακρασιας |
| Mt. 23,27 | Mt. 23,27 ουαι υμιν γραμματεις και φαρισαιοι υποκριται οτι παρομοιαζετε ταφοις κεκονιαμενοις οιτινες εξωθεν μεν φαινονται ωραιοι εσωθεν δε γεμουσιν οστεων νεκρων και πασης ακαθαρσιας |
| Mt. 23,28 | Mt. 23,28 ουτως και υμεις εξωθεν μεν φαινεσθε τοις ανθρωποις δικαιοι εσωθεν δε εστε μεστοι υποκρισεως και ανομιας |
| Mt. 24,2 | Mt. 24,2 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις ου βλεπετε ταυτα παντα αμην λεγω υμιν ου μη αφεθη ωδε λιθος επι λιθον ος ου καταλυθησεται |
| Mt. 24,3 | Mt. 24,3 καθημενου δε αυτου επι του ορους των ελαιων προσηλθον αυτω οι μαθηται κατ ιδιαν λεγοντες | ειπον | ειπε | ημιν ποτε ταυτα εσται και τι το σημειον της σης παρουσιας και συντελειας του αιωνος |
| Mt. 24,6 | Mt. 24,6 μελλησετε δε ακουειν πολεμους και ακοας πολεμων ορατε μη θροεισθε δει γαρ γενεσθαι αλλ ουπω εστιν το τελος |
| Mt. 24,8 | Mt. 24,8 παντα δε ταυτα αρχη ωδινων |
| Mt. 24,13 | Mt. 24,13 ο δε υπομεινας εις τελος ουτος σωθησεται |
| Mt. 24,19 | Mt. 24,19 ουαι δε ταις εν γαστρι εχουσαις και ταις θηλαζουσαις εν εκειναις ταις ημεραις |
| Mt. 24,20 | Mt. 24,20 προσευχεσθε δε ινα μη γενηται η φυγη υμων χειμωνος μηδε σαββατω |
| Mt. 24,22 | Mt. 24,22 και ει μη εκολοβωθησαν αι ημεραι εκειναι ουκ αν εσωθη πασα σαρξ δια δε τους εκλεκτους κολοβωθησονται αι ημεραι εκειναι |
| Mt. 24,29 | Mt. 24,29 ευθεως δε μετα την θλιψιν των ημερων εκεινων ο ηλιος σκοτισθησεται και η σεληνη ου δωσει το φεγγος αυτης και οι αστερες πεσουνται απο του ουρανου και αι δυναμεις των ουρανων σαλευθησονται |
| Mt. 24,32 | Mt. 24,32 απο δε της συκης μαθετε την παραβολην οταν ηδη ο κλαδος αυτης γενηται απαλος και τα φυλλα εκφυη γινωσκετε οτι εγγυς το θερος |
| Mt. 24,35 | Mt. 24,35 ο ουρανος και η γη παρελευσεται οι δε λογοι μου ου μη παρελθωσιν |
| Mt. 24,36 | Mt. 24,36 περι δε της ημερας εκεινης και ωρας ουδεις οιδεν ουδε οι αγγελοι των ουρανων ουδε ο υιος ει μη ο πατηρ μονος |
| Mt. 24,43 | Mt. 24,43 εκεινο δε γινωσκετε οτι ει ηδει ο οικοδεσποτης ποια φυλακη ο κλεπτης ερχεται εγρηγορησεν αν και ουκ αν ειασεν διορυχθηναι την οικιαν αυτου |
| Mt. 24,48 | Mt. 24,48 εαν δε ειπη ο κακος δουλος εκεινος εν τη καρδια αυτου χρονιζει μου ο κυριος |
| Mt. 24,49 | Mt. 24,49 και αρξηται τυπτειν τους συνδουλους αυτου εσθιη δε και πινη μετα των μεθυοντων |
| Mt. 25,2 | Mt. 25,2 πεντε δε εξ αυτων ησαν μωραι και πεντε φρονιμοι |
| Mt. 25,4 | Mt. 25,4 αι δε φρονιμοι ελαβον ελαιον εν τοις αγγειοις μετα των λαμπαδων εαυτων |
| Mt. 25,5 | Mt. 25,5 χρονιζοντος δε του νυμφιου ενυσταξαν πασαι και εκαθευδον |
| Mt. 25,6 | Mt. 25,6 μεσης δε νυκτος κραυγη γεγονεν ιδου ο νυμφιος εξερχεσθε εις απαντησιν αυτου | |
| Mt. 25,8 | Mt. 25,8 αι δε μωραι ταις φρονιμοις ειπαν δοτε ημιν εκ του ελαιου υμων οτι αι λαμπαδες ημων σβεννυνται |
| Mt. 25,9 | Mt. 25,9 απεκριθησαν δε αι φρονιμοι λεγουσαι μηποτε ου μη αρκεση ημιν και υμιν πορευεσθε μαλλον προς τους πωλουντας και αγορασατε εαυταις |
| Mt. 25,10 | Mt. 25,10 απερχομενων δε αυτων αγορασαι ηλθεν ο νυμφιος και αι ετοιμοι εισηλθον μετ αυτου εις τους γαμους και εκλεισθη η θυρα |
| Mt. 25,11 | Mt. 25,11 υστερον δε ερχονται και αι λοιπαι παρθενοι λεγουσαι κυριε κυριε ανοιξον ημιν |
| Mt. 25,12 | Mt. 25,12 ο δε αποκριθεις ειπεν αμην λεγω υμιν ουκ οιδα υμας |
| Mt. 25,15 | Mt. 25,15 και ω μεν εδωκεν πεντε ταλαντα ω δε δυο ω δε εν εκαστω κατα την ιδιαν δυναμιν και απεδημησεν ευθεως |
| Mt. 25,18 | Mt. 25,18 ο δε το εν λαβων απελθων ωρυξεν γην και εκρυψεν το αργυριον του κυριου αυτου |
| Mt. 25,19 | Mt. 25,19 μετα δε πολυν χρονον ερχεται ο κυριος των δουλων εκεινων και συναιρει λογον μετ αυτων |
| Mt. 25,22 | Mt. 25,22 προσελθων δε | και ο τα δυο ταλαντα ειπεν κυριε δυο ταλαντα μοι παρεδωκας ιδε αλλα δυο ταλαντα εκερδησα |
| Mt. 25,24 | Mt. 25,24 προσελθων δε και ο το εν ταλαντον ειληφως ειπεν κυριε εγνων σε οτι σκληρος ει ανθρωπος θεριζων οπου ουκ εσπειρας και συναγων οθεν ου διεσκορπισας |
| Mt. 25,26 | Mt. 25,26 αποκριθεις δε ο κυριος αυτου ειπεν αυτω πονηρε δουλε και οκνηρε ηδεις οτι θεριζω οπου ουκ εσπειρα και συναγω οθεν ου διεσκορπισα |
| Mt. 25,29 | Mt. 25,29 τω γαρ εχοντι παντι δοθησεται και περισσευθησεται του δε μη εχοντος και ο εχει αρθησεται απ αυτου |
| Mt. 25,31 | Mt. 25,31 οταν δε ελθη ο υιος του ανθρωπου εν τη δοξη αυτου και παντες οι αγγελοι μετ αυτου τοτε καθισει επι θρονου δοξης αυτου |
| Mt. 25,33 | Mt. 25,33 και στησει τα μεν προβατα εκ δεξιων αυτου τα δε εριφια εξ ευωνυμων |
| Mt. 25,38 | Mt. 25,38 ποτε δε σε ειδομεν ξενον και συνηγαγομεν η γυμνον και περιεβαλομεν |
| Mt. 25,39 | Mt. 25,39 ποτε δε σε ειδομεν ασθενουντα η εν φυλακη και ηλθομεν προς σε |
| Mt. 25,46 | Mt. 25,46 και απελευσονται ουτοι εις κολασιν αιωνιον οι δε δικαιοι εις ζωην αιωνιον |
| Mt. 26,5 | Mt. 26,5 ελεγον δε μη εν τη εορτη ινα μη θορυβος γενηται εν τω λαω |
| Mt. 26,6 | Mt. 26,6 του δε ιησου γενομενου εν βηθανια εν οικια σιμωνος του λεπρου |
| Mt. 26,8 | Mt. 26,8 ιδοντες δε οι μαθηται ηγανακτησαν λεγοντες εις τι η απωλεια αυτη |
| Mt. 26,10 | Mt. 26,10 γνους δε ο ιησους ειπεν αυτοις τι κοπους παρεχετε τη γυναικι εργον γαρ καλον ηργασατο εις εμε |
| Mt. 26,11 | Mt. 26,11 παντοτε γαρ τους πτωχους εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε |
| Mt. 26,15 | Mt. 26,15 ειπεν τι θελετε μοι δουναι καγω υμιν παραδωσω αυτον οι δε εστησαν αυτω τριακοντα αργυρια |
| Mt. 26,17 | Mt. 26,17 τη δε πρωτη των αζυμων προσηλθον οι μαθηται τω ιησου λεγοντες που θελεις ετοιμασωμεν σοι φαγειν το πασχα |
| Mt. 26,18 | Mt. 26,18 ο δε ειπεν υπαγετε εις την πολιν προς τον δεινα και ειπατε αυτω ο διδασκαλος λεγει ο καιρος μου εγγυς εστιν προς σε ποιω το πασχα μετα των μαθητων μου |
| Mt. 26,20 | Mt. 26,20 οψιας δε γενομενης ανεκειτο μετα των δωδεκα | μαθητων| |
| Mt. 26,23 | Mt. 26,23 ο δε αποκριθεις ειπεν ο εμβαψας μετ εμου την χειρα εν τω τρυβλιω ουτος με παραδωσει |
| Mt. 26,24 | Mt. 26,24 ο μεν υιος του ανθρωπου υπαγει καθως γεγραπται περι αυτου ουαι δε τω ανθρωπω εκεινω δι ου ο υιος του ανθρωπου παραδιδοται καλον ην αυτω ει ουκ εγεννηθη ο ανθρωπος εκεινος |
| Mt. 26,25 | Mt. 26,25 αποκριθεις δε ιουδας ο παραδιδους αυτον ειπεν μητι εγω ειμι ραββι λεγει αυτω συ ειπας |
| Mt. 26,26 | Mt. 26,26 εσθιοντων δε αυτων λαβων ο ιησους αρτον και ευλογησας εκλασεν και δους τοις μαθηταις ειπεν λαβετε φαγετε τουτο εστιν το σωμα μου |
| Mt. 26,29 | Mt. 26,29 λεγω δε υμιν ου μη πιω απ αρτι εκ τουτου του γενηματος της αμπελου εως της ημερας εκεινης οταν αυτο πινω μεθ υμων καινον εν τη βασιλεια του πατρος μου |
| Mt. 26,32 | Mt. 26,32 μετα δε το εγερθηναι με προαξω υμας εις την γαλιλαιαν |
| Mt. 26,33 | Mt. 26,33 αποκριθεις δε ο πετρος ειπεν αυτω ει παντες σκανδαλισθησονται εν σοι εγω ουδεποτε σκανδαλισθησομαι |
| Mt. 26,41 | Mt. 26,41 γρηγορειτε και προσευχεσθε ινα μη εισελθητε εις πειρασμον το μεν πνευμα προθυμον η δε σαρξ ασθενης |
| Mt. 26,48 | Mt. 26,48 ο δε παραδιδους αυτον εδωκεν αυτοις σημειον λεγων ον αν φιλησω αυτος εστιν κρατησατε αυτον |
| Mt. 26,50 | Mt. 26,50 ο δε ιησους ειπεν αυτω εταιρε εφ ο παρει τοτε προσελθοντες επεβαλον τας χειρας επι τον ιησουν και εκρατησαν αυτον |
| Mt. 26,56 | Mt. 26,56 τουτο δε ολον γεγονεν ινα πληρωθωσιν αι γραφαι των προφητων τοτε οι μαθηται παντες αφεντες αυτον εφυγον |
| Mt. 26,57 | Mt. 26,57 οι δε κρατησαντες τον ιησουν απηγαγον προς καιαφαν τον αρχιερεα οπου οι γραμματεις και οι πρεσβυτεροι συνηχθησαν |
| Mt. 26,58 | Mt. 26,58 ο δε πετρος ηκολουθει αυτω | απο | απο | μακροθεν εως της αυλης του αρχιερεως και εισελθων εσω εκαθητο μετα των υπηρετων ιδειν το τελος |
| Mt. 26,59 | Mt. 26,59 οι δε αρχιερεις και το συνεδριον ολον εζητουν ψευδομαρτυριαν κατα του ιησου οπως αυτον θανατωσωσιν |
| Mt. 26,61 | Mt. 26,61 υστερον δε προσελθοντες δυο (26-61) ειπαν ουτος εφη δυναμαι καταλυσαι τον ναον του θεου και δια τριων ημερων οικοδομησαι |
| Mt. 26,63 | Mt. 26,63 ο δε ιησους εσιωπα και ο αρχιερευς ειπεν αυτω εξορκιζω σε κατα του θεου του ζωντος ινα ημιν ειπης ει συ ει ο χριστος ο υιος του θεου |
| Mt. 26,66 | Mt. 26,66 τι υμιν δοκει οι δε αποκριθεντες ειπαν ενοχος θανατου εστιν |
| Mt. 26,67 | Mt. 26,67 τοτε ενεπτυσαν εις το προσωπον αυτου και εκολαφισαν αυτον οι δε εραπισαν |
| Mt. 26,69 | Mt. 26,69 ο δε πετρος εκαθητο εξω εν τη αυλη και προσηλθεν αυτω μια παιδισκη λεγουσα και συ ησθα μετα ιησου του γαλιλαιου |
| Mt. 26,70 | Mt. 26,70 ο δε ηρνησατο εμπροσθεν παντων λεγων ουκ οιδα τι λεγεις |
| Mt. 26,71 | Mt. 26,71 εξελθοντα δε εις τον πυλωνα ειδεν αυτον αλλη και λεγει τοις εκει ουτος ην μετα ιησου του ναζωραιου |
| Mt. 26,73 | Mt. 26,73 μετα μικρον δε προσελθοντες οι εστωτες ειπον τω πετρω αληθως και συ εξ αυτων ει και γαρ η λαλια σου δηλον σε ποιει |
| Mt. 27,1 | Mt. 27,1 πρωιας δε γενομενης συμβουλιον ελαβον παντες οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι του λαου κατα του ιησου ωστε θανατωσαι αυτον |
| Mt. 27,4 | Mt. 27,4 λεγων ημαρτον παραδους αιμα | δικαιον | αθωον | οι δε ειπαν τι προς ημας συ οψη |
| Mt. 27,6 | Mt. 27,6 οι δε αρχιερεις λαβοντες τα αργυρια ειπαν ουκ εξεστιν βαλειν αυτα εις τον κορβαναν επει τιμη αιματος εστιν |
| Mt. 27,7 | Mt. 27,7 συμβουλιον δε λαβοντες ηγορασαν εξ αυτων τον αγρον του κεραμεως εις ταφην τοις ξενοις |
| Mt. 27,11 | Mt. 27,11 ο δε ιησους εσταθη εμπροσθεν του ηγεμονος και επηρωτησεν αυτον ο ηγεμων λεγων συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων ο δε ιησους εφη συ λεγεις |
| Mt. 27,15 | Mt. 27,15 κατα δε εορτην ειωθει ο ηγεμων απολυειν ενα τω οχλω δεσμιον ον ηθελον |
| Mt. 27,16 | Mt. 27,16 ειχον δε τοτε δεσμιον επισημον λεγομενον ιησουν | βαραββαν |
| Mt. 27,19 | Mt. 27,19 καθημενου δε αυτου επι του βηματος απεστειλεν προς αυτον η γυνη αυτου λεγουσα μηδεν σοι και τω δικαιω εκεινω πολλα γαρ επαθον σημερον κατ οναρ δι αυτον |
| Mt. 27,20 | Mt. 27,20 οι δε αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι επεισαν τους οχλους ινα αιτησωνται τον βαραββαν τον δε ιησουν απολεσωσιν |
| Mt. 27,21 | Mt. 27,21 αποκριθεις δε ο ηγεμων ειπεν αυτοις τινα θελετε απο των δυο απολυσω υμιν οι δε ειπαν τον βαραββαν |
| Mt. 27,23 | Mt. 27,23 ο δε εφη τι γαρ κακον εποιησεν οι δε περισσως εκραζον λεγοντες σταυρωθητω |
| Mt. 27,24 | Mt. 27,24 ιδων δε ο πιλατος οτι ουδεν ωφελει αλλα μαλλον θορυβος γινεται λαβων υδωρ απενιψατο τας χειρας | κατεναντι | απεναντι | του οχλου λεγων αθωος ειμι απο του αιματος τουτου υμεις οψεσθε |
| Mt. 27,26 | Mt. 27,26 τοτε απελυσεν αυτοις τον βαραββαν τον δε ιησουν φραγελλωσας παρεδωκεν ινα σταυρωθη |
| Mt. 27,32 | Mt. 27,32 εξερχομενοι δε ευρον ανθρωπον κυρηναιον ονοματι σιμωνα τουτον ηγγαρευσαν ινα αρη τον σταυρον αυτου |
| Mt. 27,35 | Mt. 27,35 σταυρωσαντες δε αυτον διεμερισαντο τα ιματια αυτου βαλλοντες κληρον |
| Mt. 27,39 | Mt. 27,39 οι δε παραπορευομενοι εβλασφημουν αυτον κινουντες τας κεφαλας αυτων |
| Mt. 27,44 | Mt. 27,44 το δ αυτο και οι λησται οι συσταυρωθεντες συν αυτω ωνειδιζον αυτον |
| Mt. 27,45 | Mt. 27,45 απο δε εκτης ωρας σκοτος εγενετο επι πασαν την γην εως ωρας ενατης |
| Mt. 27,46 | Mt. 27,46 περι δε την ενατην ωραν | εβοησεν | ανεβοησεν | ο ιησους φωνη μεγαλη λεγων | ελωι ελωι | ηλι ηλι | λεμα σαβαχθανι τουτ εστιν θεε μου θεε μου ινα τι με εγκατελιπες |
| Mt. 27,47 | Mt. 27,47 τινες δε των εκει εστηκοτων ακουσαντες ελεγον οτι ηλιαν φωνει ουτος |
| Mt. 27,49 | Mt. 27,49 οι δε λοιποι | ειπαν | ελεγον | αφες ιδωμεν ει ερχεται ηλιας σωσων αυτον | αλλος δε λαβων λογχην ενυξεν αυτου την πλευραν και εξηλθεν υδωρ και αιμα| |
| Mt. 27,50 | Mt. 27,50 ο δε ιησους παλιν κραξας φωνη μεγαλη αφηκεν το πνευμα |
| Mt. 27,54 | Mt. 27,54 ο δε εκατονταρχος και οι μετ αυτου τηρουντες τον ιησουν ιδοντες τον σεισμον και τα | γινομενα | γενομενα | εφοβηθησαν σφοδρα λεγοντες αληθως θεου υιος ην ουτος |
| Mt. 27,55 | Mt. 27,55 ησαν δε εκει γυναικες πολλαι απο μακροθεν θεωρουσαι αιτινες ηκολουθησαν τω ιησου απο της γαλιλαιας διακονουσαι αυτω |
| Mt. 27,57 | Mt. 27,57 οψιας δε γενομενης ηλθεν ανθρωπος πλουσιος απο αριμαθαιας τουνομα ιωσηφ ος και αυτος εμαθητευθη τω ιησου |
| Mt. 27,61 | Mt. 27,61 ην δε εκει μαριαμ η μαγδαληνη και η αλλη μαρια καθημεναι απεναντι του ταφου |
| Mt. 27,62 | Mt. 27,62 τη δε επαυριον ητις εστιν μετα την παρασκευην συνηχθησαν οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι προς πιλατον |
| Mt. 27,66 | Mt. 27,66 οι δε πορευθεντες ησφαλισαντο τον ταφον σφραγισαντες τον λιθον μετα της κουστωδιας |
| Mt. 28,1 | Mt. 28,1 οψε δε σαββατων τη επιφωσκουση εις μιαν σαββατων ηλθεν | μαρια | μαριαμ | η μαγδαληνη και η αλλη μαρια θεωρησαι τον ταφον |
| Mt. 28,3 | Mt. 28,3 ην δε η ειδεα αυτου ως αστραπη και το ενδυμα αυτου λευκον ως χιων |
| Mt. 28,4 | Mt. 28,4 απο δε του φοβου αυτου εσεισθησαν οι τηρουντες και εγενηθησαν ως νεκροι |
| Mt. 28,5 | Mt. 28,5 αποκριθεις δε ο αγγελος ειπεν ταις γυναιξιν μη φοβεισθε υμεις οιδα γαρ οτι ιησουν τον εσταυρωμενον ζητειτε |
| Mt. 28,9 | Mt. 28,9 και ιδου ιησους υπηντησεν αυταις λεγων χαιρετε αι δε προσελθουσαι εκρατησαν αυτου τους ποδας και προσεκυνησαν αυτω |
| Mt. 28,11 | Mt. 28,11 πορευομενων δε αυτων ιδου τινες της κουστωδιας ελθοντες εις την πολιν απηγγειλαν τοις αρχιερευσιν απαντα τα γενομενα |
| Mt. 28,15 | Mt. 28,15 οι δε λαβοντες τα | αργυρια εποιησαν ως εδιδαχθησαν και διεφημισθη ο λογος ουτος παρα ιουδαιοις μεχρι της σημερον ημερας |
| Mt. 28,16 | Mt. 28,16 οι δε ενδεκα μαθηται επορευθησαν εις την γαλιλαιαν εις το ορος ου εταξατο αυτοις ο ιησους |
| Mt. 28,17 | Mt. 28,17 και ιδοντες αυτον προσεκυνησαν οι δε εδιστασαν |
| Mk. 1,8 | Mk. 1,8 εγω εβαπτισα υμας υδατι αυτος δε βαπτισει υμας εν | πνευματι αγιω |
| Mk. 1,14 | Mk. 1,14 | και μετα | μετα δε | το παραδοθηναι τον ιωαννην ηλθεν ο ιησους εις την γαλιλαιαν κηρυσσων το ευαγγελιον του θεου |
| Mk. 1,30 | Mk. 1,30 η δε πενθερα σιμωνος κατεκειτο πυρεσσουσα και ευθυς λεγουσιν αυτω περι αυτης |
| Mk. 1,32 | Mk. 1,32 οψιας δε γενομενης οτε | εδυσεν | εδυ | ο ηλιος εφερον προς αυτον παντας τους κακως εχοντας και τους δαιμονιζομενους |
| Mk. 1,45 | Mk. 1,45 ο δε εξελθων ηρξατο κηρυσσειν πολλα και διαφημιζειν τον λογον ωστε μηκετι αυτον δυνασθαι φανερως εις πολιν εισελθειν αλλ εξω επ ερημοις τοποις | ην | ην | και ηρχοντο προς αυτον παντοθεν |
| Mk. 2,6 | Mk. 2,6 ησαν δε τινες των γραμματεων εκει καθημενοι και διαλογιζομενοι εν ταις καρδιαις αυτων |
| Mk. 2,10 | Mk. 2,10 ινα δε ειδητε οτι εξουσιαν εχει ο υιος του ανθρωπου αφιεναι αμαρτιας επι της γης λεγει τω παραλυτικω |
| Mk. 2,18 | Mk. 2,18 και ησαν οι μαθηται ιωαννου και οι φαρισαιοι νηστευοντες και ερχονται και λεγουσιν αυτω δια τι οι μαθηται ιωαννου και οι μαθηται των φαρισαιων νηστευουσιν οι δε σοι | μαθηται | μαθηται | ου νηστευουσιν |
| Mk. 2,20 | Mk. 2,20 ελευσονται δε ημεραι οταν απαρθη απ αυτων ο νυμφιος και τοτε νηστευσουσιν εν εκεινη τη ημερα |
| Mk. 2,21 | Mk. 2,21 ουδεις επιβλημα ρακους αγναφου επιραπτει επι ιματιον παλαιον ει δε μη αιρει το πληρωμα απ αυτου το καινον του παλαιου και χειρον σχισμα γινεται |
| Mk. 2,22 | Mk. 2,22 και ουδεις βαλλει οινον νεον εις ασκους παλαιους ει δε μη ρηξει ο οινος τους ασκους και ο οινος απολλυται και οι ασκοι | αλλα | αλλα | οινον νεον εις ασκους | καινους | καινους | |
| Mk. 3,4 | Mk. 3,4 και λεγει αυτοις εξεστιν τοις σαββασιν | αγαθοποιησαι | αγαθον ποιησαι | η κακοποιησαι ψυχην σωσαι η αποκτειναι οι δε εσιωπων |
| Mk. 3,29 | Mk. 3,29 ος δ αν βλασφημηση εις το πνευμα το αγιον ουκ εχει αφεσιν εις τον αιωνα αλλα ενοχος εστιν αιωνιου αμαρτηματος |
| Mk. 4,11 | Mk. 4,11 και ελεγεν αυτοις υμιν το μυστηριον δεδοται της βασιλειας του θεου εκεινοις δε τοις εξω εν παραβολαις τα παντα γινεται |
| Mk. 4,15 | Mk. 4,15 ουτοι δε εισιν οι παρα την οδον οπου σπειρεται ο λογος και οταν ακουσωσιν ευθυς ερχεται ο σατανας και αιρει τον λογον τον εσπαρμενον εις αυτους |
| Mk. 4,29 | Mk. 4,29 οταν δε παραδοι ο καρπος ευθυς αποστελλει το δρεπανον οτι παρεστηκεν ο θερισμος |
| Mk. 4,34 | Mk. 4,34 χωρις δε παραβολης ουκ ελαλει αυτοις κατ ιδιαν δε τοις ιδιοις μαθηταις επελυεν παντα |
| Mk. 5,11 | Mk. 5,11 ην δε εκει προς τω ορει αγελη χοιρων μεγαλη βοσκομενη |
| Mk. 5,33 | Mk. 5,33 η δε γυνη φοβηθεισα και τρεμουσα ειδυια ο γεγονεν αυτη ηλθεν και προσεπεσεν αυτω και ειπεν αυτω πασαν την αληθειαν |
| Mk. 5,34 | Mk. 5,34 ο δε ειπεν αυτη θυγατηρ η πιστις σου σεσωκεν σε υπαγε εις ειρηνην και ισθι υγιης απο της μαστιγος σου |
| Mk. 5,36 | Mk. 5,36 ο δε ιησους παρακουσας τον λογον λαλουμενον λεγει τω αρχισυναγωγω μη φοβου μονον πιστευε |
| Mk. 5,40 | Mk. 5,40 και κατεγελων αυτου αυτος δε εκβαλων παντας παραλαμβανει τον πατερα του παιδιου και την μητερα και τους μετ αυτου και εισπορευεται οπου ην το παιδιον |
| Mk. 6,15 | Mk. 6,15 αλλοι δε ελεγον οτι ηλιας εστιν αλλοι δε ελεγον οτι προφητης ως εις των προφητων |
| Mk. 6,16 | Mk. 6,16 ακουσας δε ο ηρωδης ελεγεν ον εγω απεκεφαλισα ιωαννην ουτος ηγερθη |
| Mk. 6,19 | Mk. 6,19 η δε ηρωδιας ενειχεν αυτω και ηθελεν αυτον αποκτειναι και ουκ ηδυνατο |
| Mk. 6,22 | Mk. 6,22 και εισελθουσης της θυγατρος αυτου ηρωδιαδος και ορχησαμενης ηρεσεν τω ηρωδη και τοις συνανακειμενοις | ο δε βασιλευς ειπεν | ειπεν ο βασιλευς | τω κορασιω αιτησον με ο εαν θελης και δωσω σοι |
| Mk. 6,24 | Mk. 6,24 και εξελθουσα ειπεν τη μητρι αυτης τι αιτησωμαι η δε ειπεν την κεφαλην ιωαννου του βαπτιζοντος |
| Mk. 6,37 | Mk. 6,37 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις δοτε αυτοις υμεις φαγειν και λεγουσιν αυτω απελθοντες αγορασωμεν δηναριων διακοσιων αρτους και δωσομεν αυτοις φαγειν |
| Mk. 6,38 | Mk. 6,38 ο δε λεγει αυτοις ποσους | εχετε αρτους | αρτους εχετε | υπαγετε ιδετε και γνοντες λεγουσιν πεντε και δυο ιχθυας |
| Mk. 6,49 | Mk. 6,49 οι δε ιδοντες αυτον επι της θαλασσης περιπατουντα εδοξαν οτι φαντασμα εστιν και ανεκραξαν |
| Mk. 6,50 | Mk. 6,50 παντες γαρ αυτον ειδον και εταραχθησαν ο δε ευθυς ελαλησεν μετ αυτων και λεγει αυτοις θαρσειτε εγω ειμι μη φοβεισθε |
| Mk. 7,6 | Mk. 7,6 ο δε ειπεν αυτοις καλως επροφητευσεν ησαιας περι υμων των υποκριτων ως γεγραπται | οτι | οτι | ουτος ο λαος τοις χειλεσιν με τιμα η δε καρδια αυτων πορρω απεχει απ εμου |
| Mk. 7,7 | Mk. 7,7 ματην δε σεβονται με διδασκοντες διδασκαλιας ενταλματα ανθρωπων |
| Mk. 7,11 | Mk. 7,11 υμεις δε λεγετε εαν ειπη ανθρωπος τω πατρι η τη μητρι κορβαν ο εστιν δωρον ο εαν εξ εμου ωφεληθης |
| Mk. 7,20 | Mk. 7,20 ελεγεν δε οτι το εκ του ανθρωπου εκπορευομενον εκεινο κοινοι τον ανθρωπον |
| Mk. 7,24 | Mk. 7,24 εκειθεν δε αναστας απηλθεν εις τα ορια τυρου | και σιδωνος| και εισελθων εις οικιαν ουδενα ηθελεν γνωναι και ουκ | ηδυνασθη | ηδυνηθη | λαθειν |
| Mk. 7,26 | Mk. 7,26 η δε γυνη ην ελληνις συροφοινικισσα τω γενει και ηρωτα αυτον ινα το δαιμονιον εκβαλη εκ της θυγατρος αυτης |
| Mk. 7,28 | Mk. 7,28 η δε απεκριθη και λεγει αυτω | ναι| κυριε και τα κυναρια υποκατω της τραπεζης εσθιουσιν απο των ψιχιων των παιδιων |
| Mk. 7,36 | Mk. 7,36 και διεστειλατο αυτοις ινα μηδενι λεγωσιν οσον δε αυτοις διεστελλετο αυτοι μαλλον περισσοτερον εκηρυσσον |
| Mk. 8,5 | Mk. 8,5 και ηρωτα αυτους ποσους εχετε αρτους οι δε ειπαν επτα |
| Mk. 8,9 | Mk. 8,9 ησαν δε ως τετρακισχιλιοι και απελυσεν αυτους |
| Mk. 8,28 | Mk. 8,28 οι δε ειπαν αυτω λεγοντες | οτι | οτι | ιωαννην τον βαπτιστην και αλλοι ηλιαν αλλοι δε οτι εις των προφητων |
| Mk. 8,29 | Mk. 8,29 και αυτος επηρωτα αυτους υμεις δε τινα με λεγετε ειναι αποκριθεις ο πετρος λεγει αυτω συ ει ο χριστος |
| Mk. 8,33 | Mk. 8,33 ο δε επιστραφεις και ιδων τους μαθητας αυτου επετιμησεν πετρω και λεγει υπαγε οπισω μου σατανα οτι ου φρονεις τα του θεου αλλα τα των ανθρωπων |
| Mk. 8,35 | Mk. 8,35 ος γαρ εαν θελη την | εαυτου ψυχην | ψυχην αυτου | σωσαι απολεσει αυτην ος δ αν απολεσει την ψυχην αυτου ενεκεν | εμου και | εμου και | του ευαγγελιου σωσει αυτην |
| Mk. 9,12 | Mk. 9,12 ο δε εφη αυτοις ηλιας μεν ελθων πρωτον αποκαθιστανει παντα και πως γεγραπται επι τον υιον του ανθρωπου ινα πολλα παθη και εξουδενηθη |
| Mk. 9,19 | Mk. 9,19 ο δε αποκριθεις αυτοις λεγει ω γενεα απιστος εως ποτε προς υμας εσομαι εως ποτε ανεξομαι υμων φερετε αυτον προς με |
| Mk. 9,21 | Mk. 9,21 και επηρωτησεν τον πατερα αυτου ποσος χρονος εστιν ως τουτο γεγονεν αυτω ο δε ειπεν εκ παιδιοθεν |
| Mk. 9,23 | Mk. 9,23 ο δε ιησους ειπεν αυτω το ει δυνη παντα δυνατα τω πιστευοντι |
| Mk. 9,25 | Mk. 9,25 ιδων δε ο ιησους οτι επισυντρεχει οχλος επετιμησεν τω πνευματι τω ακαθαρτω λεγων αυτω το αλαλον και κωφον πνευμα εγω επιτασσω σοι εξελθε εξ αυτου και μηκετι εισελθης εις αυτον |
| Mk. 9,27 | Mk. 9,27 ο δε ιησους κρατησας της χειρος αυτου ηγειρεν αυτον και ανεστη |
| Mk. 9,32 | Mk. 9,32 οι δε ηγνοουν το ρημα και εφοβουντο αυτον επερωτησαι |
| Mk. 9,34 | Mk. 9,34 οι δε εσιωπων προς αλληλους γαρ διελεχθησαν εν τη οδω τις μειζων |
| Mk. 9,39 | Mk. 9,39 ο δε ιησους ειπεν μη κωλυετε αυτον ουδεις γαρ εστιν ος ποιησει δυναμιν επι τω ονοματι μου και δυνησεται ταχυ κακολογησαι με |
| Mk. 9,50 | Mk. 9,50 καλον το αλας εαν δε το αλας αναλον γενηται εν τινι αυτο αρτυσετε εχετε εν εαυτοις αλα και ειρηνευετε εν αλληλοις |
| Mk. 10,3 | Mk. 10,3 ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις τι υμιν ενετειλατο μωυσης |
| Mk. 10,4 | Mk. 10,4 οι δε ειπαν επετρεψεν μωυσης βιβλιον αποστασιου γραψαι και απολυσαι |
| Mk. 10,5 | Mk. 10,5 ο δε ιησους ειπεν αυτοις προς την σκληροκαρδιαν υμων εγραψεν υμιν την εντολην ταυτην |
| Mk. 10,6 | Mk. 10,6 απο δε αρχης κτισεως αρσεν και θηλυ εποιησεν | αυτους | αυτους | |
| Mk. 10,13 | Mk. 10,13 και προσεφερον αυτω παιδια ινα αυτων αψηται οι δε μαθηται επετιμησαν αυτοις |
| Mk. 10,14 | Mk. 10,14 ιδων δε ο ιησους ηγανακτησεν και ειπεν αυτοις αφετε τα παιδια ερχεσθαι προς με μη κωλυετε αυτα των γαρ τοιουτων εστιν η βασιλεια του θεου |
| Mk. 10,18 | Mk. 10,18 ο δε ιησους ειπεν αυτω τι με λεγεις αγαθον ουδεις αγαθος ει μη εις ο θεος |
| Mk. 10,20 | Mk. 10,20 ο δε εφη αυτω διδασκαλε ταυτα παντα εφυλαξαμην εκ νεοτητος μου |
| Mk. 10,21 | Mk. 10,21 ο δε ιησους εμβλεψας αυτω ηγαπησεν αυτον και ειπεν αυτω εν σε υστερει υπαγε οσα εχεις πωλησον και δος τοις πτωχοις και εξεις θησαυρον εν ουρανω και δευρο ακολουθει μοι |
| Mk. 10,22 | Mk. 10,22 ο δε στυγνασας επι τω λογω απηλθεν λυπουμενος ην γαρ εχων κτηματα πολλα |
| Mk. 10,24 | Mk. 10,24 οι δε μαθηται εθαμβουντο επι τοις λογοις αυτου ο δε ιησους παλιν αποκριθεις λεγει αυτοις τεκνα πως δυσκολον εστιν εις την βασιλειαν του θεου εισελθειν |
| Mk. 10,26 | Mk. 10,26 οι δε περισσως εξεπλησσοντο λεγοντες προς | αυτον | εαυτους | και τις δυναται σωθηναι |
| Mk. 10,31 | Mk. 10,31 πολλοι δε εσονται πρωτοι εσχατοι και οι εσχατοι πρωτοι |
| Mk. 10,32 | Mk. 10,32 ησαν δε εν τη οδω αναβαινοντες εις ιεροσολυμα και ην προαγων αυτους ο ιησους και εθαμβουντο οι δε ακολουθουντες εφοβουντο και παραλαβων παλιν τους δωδεκα ηρξατο αυτοις λεγειν τα μελλοντα αυτω συμβαινειν |
| Mk. 10,36 | Mk. 10,36 ο δε ειπεν αυτοις τι θελετε με | ποιησω υμιν |
| Mk. 10,37 | Mk. 10,37 οι δε ειπαν αυτω δος ημιν ινα εις σου εκ δεξιων και εις εξ αριστερων καθισωμεν εν τη δοξη σου |
| Mk. 10,38 | Mk. 10,38 ο δε ιησους ειπεν αυτοις ουκ οιδατε τι αιτεισθε δυνασθε πιειν το ποτηριον ο εγω πινω η το βαπτισμα ο εγω βαπτιζομαι βαπτισθηναι |
| Mk. 10,39 | Mk. 10,39 οι δε ειπαν αυτω δυναμεθα ο δε ιησους ειπεν αυτοις το ποτηριον ο εγω πινω πιεσθε και το βαπτισμα ο εγω βαπτιζομαι βαπτισθησεσθε |
| Mk. 10,40 | Mk. 10,40 το δε καθισαι εκ δεξιων μου η εξ ευωνυμων ουκ εστιν εμον δουναι αλλ οις ητοιμασται |
| Mk. 10,43 | Mk. 10,43 ουχ ουτως δε εστιν εν υμιν αλλ ος αν θελη μεγας γενεσθαι εν υμιν εσται υμων διακονος |
| Mk. 10,48 | Mk. 10,48 και επετιμων αυτω πολλοι ινα σιωπηση ο δε πολλω μαλλον εκραζεν υιε δαυιδ ελεησον με |
| Mk. 10,50 | Mk. 10,50 ο δε αποβαλων το ιματιον αυτου αναπηδησας ηλθεν προς τον ιησουν |
| Mk. 10,51 | Mk. 10,51 και αποκριθεις αυτω ο ιησους ειπεν τι σοι θελεις ποιησω ο δε τυφλος ειπεν αυτω ραββουνι ινα αναβλεψω |
| Mk. 11,6 | Mk. 11,6 οι δε ειπαν αυτοις καθως ειπεν ο ιησους και αφηκαν αυτους |
| Mk. 11,8 | Mk. 11,8 και πολλοι τα ιματια αυτων εστρωσαν εις την οδον αλλοι δε στιβαδας κοψαντες εκ των αγρων |
| Mk. 11,17 | Mk. 11,17 και εδιδασκεν και ελεγεν αυτοις | ου γεγραπται οτι ο οικος μου οικος προσευχης κληθησεται πασιν τοις εθνεσιν υμεις δε πεποιηκατε αυτον σπηλαιον ληστων |
| Mk. 11,29 | Mk. 11,29 ο δε ιησους ειπεν αυτοις επερωτησω υμας ενα λογον και αποκριθητε μοι και ερω υμιν εν ποια εξουσια ταυτα ποιω |
| Mk. 12,5 | Mk. 12,5 και αλλον απεστειλεν κακεινον απεκτειναν και πολλους αλλους ους μεν δεροντες ους δε αποκτεννοντες |
| Mk. 12,7 | Mk. 12,7 εκεινοι δε οι γεωργοι προς εαυτους ειπαν οτι ουτος εστιν ο κληρονομος δευτε αποκτεινωμεν αυτον και ημων εσται η κληρονομια |
| Mk. 12,15 | Mk. 12,15 δωμεν η μη δωμεν (12-15) ο δε ειδως αυτων την υποκρισιν ειπεν αυτοις τι με πειραζετε φερετε μοι δηναριον ινα ιδω |
| Mk. 12,16 | Mk. 12,16 οι δε ηνεγκαν και λεγει αυτοις τινος η εικων αυτη και η επιγραφη οι δε ειπαν αυτω καισαρος |
| Mk. 12,17 | Mk. 12,17 ο δε ιησους ειπεν αυτοις | τα καισαρος αποδοτε καισαρι και τα του θεου τω θεω και εξεθαυμαζον επ αυτω |
| Mk. 12,26 | Mk. 12,26 περι δε των νεκρων οτι εγειρονται ουκ ανεγνωτε εν τη βιβλω μωυσεως επι του βατου πως ειπεν αυτω ο θεος λεγων εγω ο θεος αβρααμ και ο | θεος ισαακ και ο | θεος ιακωβ |
| Mk. 12,44 | Mk. 12,44 παντες γαρ εκ του περισσευοντος αυτοις εβαλον αυτη δε εκ της υστερησεως αυτης παντα οσα ειχεν εβαλεν ολον τον βιον αυτης |
| Mk. 13,5 | Mk. 13,5 ο δε ιησους ηρξατο λεγειν αυτοις βλεπετε μη τις υμας πλανηση |
| Mk. 13,7 | Mk. 13,7 οταν δε ακουσητε πολεμους και ακοας πολεμων μη θροεισθε δει γενεσθαι αλλ ουπω το τελος |
| Mk. 13,9 | Mk. 13,9 βλεπετε δε υμεις εαυτους παραδωσουσιν υμας εις συνεδρια και εις συναγωγας δαρησεσθε και επι ηγεμονων και βασιλεων σταθησεσθε ενεκεν εμου εις μαρτυριον αυτοις |
| Mk. 13,13 | Mk. 13,13 και εσεσθε μισουμενοι υπο παντων δια το ονομα μου ο δε υπομεινας εις τελος ουτος σωθησεται |
| Mk. 13,14 | Mk. 13,14 οταν δε ιδητε το βδελυγμα της ερημωσεως εστηκοτα οπου ου δει ο αναγινωσκων νοειτω τοτε οι εν τη ιουδαια φευγετωσαν εις τα ορη |
| Mk. 13,15 | Mk. 13,15 ο δε | επι του δωματος μη καταβατω μηδε εισελθατω | τι αραι | αραι τι | εκ της οικιας αυτου |
| Mk. 13,17 | Mk. 13,17 ουαι δε ταις εν γαστρι εχουσαις και ταις θηλαζουσαις εν εκειναις ταις ημεραις |
| Mk. 13,18 | Mk. 13,18 προσευχεσθε δε ινα μη γενηται χειμωνος |
| Mk. 13,23 | Mk. 13,23 υμεις δε βλεπετε προειρηκα υμιν παντα |
| Mk. 13,28 | Mk. 13,28 απο δε της συκης μαθετε την παραβολην οταν ηδη ο κλαδος αυτης απαλος γενηται και εκφυη τα φυλλα γινωσκετε οτι εγγυς το θερος εστιν |
| Mk. 13,31 | Mk. 13,31 ο ουρανος και η γη παρελευσονται οι δε λογοι μου ου μη | παρελευσονται |
| Mk. 13,32 | Mk. 13,32 περι δε της ημερας εκεινης η της ωρας ουδεις οιδεν ουδε οι αγγελοι εν ουρανω ουδε ο υιος ει μη ο πατηρ |
| Mk. 13,37 | Mk. 13,37 ο δε υμιν λεγω πασιν λεγω γρηγορειτε |
| Mk. 14,1 | Mk. 14,1 ην δε το πασχα και τα αζυμα μετα δυο ημερας και εζητουν οι αρχιερεις και οι γραμματεις πως αυτον εν δολω κρατησαντες αποκτεινωσιν |
| Mk. 14,4 | Mk. 14,4 ησαν δε τινες αγανακτουντες προς εαυτους εις τι η απωλεια αυτη του μυρου γεγονεν |
| Mk. 14,6 | Mk. 14,6 ο δε ιησους ειπεν αφετε αυτην τι αυτη κοπους παρεχετε καλον εργον ηργασατο εν εμοι |
| Mk. 14,7 | Mk. 14,7 παντοτε γαρ τους πτωχους εχετε μεθ εαυτων και οταν θελητε δυνασθε αυτοις | παντοτε| ευ ποιησαι εμε δε ου παντοτε εχετε |
| Mk. 14,9 | Mk. 14,9 αμην δε λεγω υμιν οπου εαν κηρυχθη το ευαγγελιον εις ολον τον κοσμον και ο εποιησεν αυτη λαληθησεται εις μνημοσυνον αυτης |
| Mk. 14,11 | Mk. 14,11 οι δε ακουσαντες εχαρησαν και επηγγειλαντο αυτω αργυριον δουναι και εζητει πως αυτον ευκαιρως παραδοι |
| Mk. 14,20 | Mk. 14,20 ο δε ειπεν αυτοις εις των δωδεκα ο εμβαπτομενος μετ εμου εις το | εν| τρυβλιον |
| Mk. 14,21 | Mk. 14,21 οτι ο μεν υιος του ανθρωπου υπαγει καθως γεγραπται περι αυτου ουαι δε τω ανθρωπω εκεινω δι ου ο υιος του ανθρωπου παραδιδοται καλον αυτω ει ουκ εγεννηθη ο ανθρωπος εκεινος |
| Mk. 14,29 | Mk. 14,29 ο δε πετρος εφη αυτω ει και παντες σκανδαλισθησονται αλλ ουκ εγω |
| Mk. 14,31 | Mk. 14,31 ο δε εκπερισσως ελαλει εαν δεη με συναποθανειν σοι ου μη σε απαρνησομαι ωσαυτως | δε | δε | και παντες ελεγον |
| Mk. 14,38 | Mk. 14,38 γρηγορειτε και προσευχεσθε ινα μη ελθητε εις πειρασμον το μεν πνευμα προθυμον η δε σαρξ ασθενης |
| Mk. 14,44 | Mk. 14,44 δεδωκει δε ο παραδιδους αυτον συσσημον αυτοις λεγων ον αν φιλησω αυτος εστιν κρατησατε αυτον και απαγετε ασφαλως |
| Mk. 14,46 | Mk. 14,46 οι δε επεβαλον τας χειρας αυτω και εκρατησαν αυτον |
| Mk. 14,47 | Mk. 14,47 εις δε τις των παρεστηκοτων σπασαμενος την μαχαιραν επαισεν τον δουλον του αρχιερεως και αφειλεν αυτου το ωταριον |
| Mk. 14,52 | Mk. 14,52 ο δε καταλιπων την σινδονα γυμνος εφυγεν |
| Mk. 14,55 | Mk. 14,55 οι δε αρχιερεις και ολον το συνεδριον εζητουν κατα του ιησου μαρτυριαν εις το θανατωσαι αυτον και ουχ ηυρισκον |
| Mk. 14,61 | Mk. 14,61 ο δε εσιωπα και ουκ απεκρινατο ουδεν παλιν ο αρχιερευς επηρωτα αυτον και λεγει αυτω συ ει ο χριστος ο υιος του ευλογητου |
| Mk. 14,62 | Mk. 14,62 ο δε ιησους ειπεν εγω ειμι και οψεσθε τον υιον του ανθρωπου εκ δεξιων καθημενον της δυναμεως και ερχομενον μετα των νεφελων του ουρανου |
| Mk. 14,63 | Mk. 14,63 ο δε αρχιερευς διαρρηξας τους χιτωνας αυτου λεγει τι ετι χρειαν εχομεν μαρτυρων |
| Mk. 14,64 | Mk. 14,64 ηκουσατε της βλασφημιας τι υμιν φαινεται οι δε παντες κατεκριναν αυτον ενοχον ειναι θανατου |
| Mk. 14,68 | Mk. 14,68 ο δε ηρνησατο λεγων ουτε οιδα ουτε επισταμαι συ τι λεγεις και εξηλθεν εξω εις το προαυλιον και αλεκτωρ εφωνησεν | |
| Mk. 14,70 | Mk. 14,70 ο δε παλιν ηρνειτο και μετα μικρον παλιν οι παρεστωτες ελεγον τω πετρω αληθως εξ αυτων ει και γαρ γαλιλαιος ει |
| Mk. 14,71 | Mk. 14,71 ο δε ηρξατο αναθεματιζειν και ομνυναι οτι ουκ οιδα τον ανθρωπον τουτον ον λεγετε |
| Mk. 15,2 | Mk. 15,2 και επηρωτησεν αυτον ο πιλατος συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων ο δε αποκριθεις αυτω λεγει συ λεγεις |
| Mk. 15,4 | Mk. 15,4 ο δε πιλατος παλιν επηρωτα αυτον | λεγων | λεγων | ουκ αποκρινη ουδεν ιδε ποσα σου κατηγορουσιν |
| Mk. 15,5 | Mk. 15,5 ο δε ιησους ουκετι ουδεν απεκριθη ωστε θαυμαζειν τον πιλατον |
| Mk. 15,6 | Mk. 15,6 κατα δε εορτην απελυεν αυτοις ενα δεσμιον ον παρητουντο |
| Mk. 15,7 | Mk. 15,7 ην δε ο λεγομενος βαραββας μετα των στασιαστων δεδεμενος οιτινες εν τη στασει φονον πεποιηκεισαν |
| Mk. 15,9 | Mk. 15,9 ο δε πιλατος απεκριθη αυτοις λεγων θελετε απολυσω υμιν τον βασιλεα των ιουδαιων |
| Mk. 15,11 | Mk. 15,11 οι δε αρχιερεις ανεσεισαν τον οχλον ινα μαλλον τον βαραββαν απολυση αυτοις |
| Mk. 15,12 | Mk. 15,12 ο δε πιλατος παλιν αποκριθεις ελεγεν αυτοις τι ουν | ποιησω ον λεγετε | θελετε ποιησω ον λεγετε | τον βασιλεα των ιουδαιων |
| Mk. 15,13 | Mk. 15,13 οι δε παλιν εκραξαν σταυρωσον αυτον |
| Mk. 15,14 | Mk. 15,14 ο δε πιλατος ελεγεν αυτοις τι γαρ εποιησεν κακον οι δε περισσως εκραξαν σταυρωσον αυτον |
| Mk. 15,15 | Mk. 15,15 ο δε πιλατος βουλομενος τω οχλω το ικανον ποιησαι απελυσεν αυτοις τον βαραββαν και παρεδωκεν τον ιησουν φραγελλωσας ινα σταυρωθη |
| Mk. 15,16 | Mk. 15,16 οι δε στρατιωται απηγαγον αυτον εσω της αυλης ο εστιν πραιτωριον και συγκαλουσιν ολην την σπειραν |
| Mk. 15,23 | Mk. 15,23 και εδιδουν αυτω εσμυρνισμενον οινον ος δε ουκ ελαβεν |
| Mk. 15,25 | Mk. 15,25 ην δε ωρα τριτη και εσταυρωσαν αυτον |
| Mk. 15,36 | Mk. 15,36 δραμων δε τις και | γεμισας σπογγον οξους περιθεις καλαμω εποτιζεν αυτον λεγων αφετε ιδωμεν ει ερχεται ηλιας καθελειν αυτον |
| Mk. 15,37 | Mk. 15,37 ο δε ιησους αφεις φωνην μεγαλην εξεπνευσεν |
| Mk. 15,39 | Mk. 15,39 ιδων δε ο κεντυριων ο παρεστηκως εξ εναντιας αυτου οτι ουτως εξεπνευσεν ειπεν αληθως ουτος ο ανθρωπος υιος θεου ην |
| Mk. 15,40 | Mk. 15,40 ησαν δε και γυναικες απο μακροθεν θεωρουσαι εν αις και | μαριαμ | μαρια | η μαγδαληνη και μαρια η ιακωβου του μικρου και ιωσητος μητηρ και σαλωμη |
| Mk. 15,44 | Mk. 15,44 ο δε πιλατος εθαυμασεν ει ηδη τεθνηκεν και προσκαλεσαμενος τον κεντυριωνα επηρωτησεν αυτον ει | ηδη | παλαι | απεθανεν |
| Mk. 15,47 | Mk. 15,47 η δε μαρια η μαγδαληνη και μαρια η ιωσητος εθεωρουν που τεθειται |
| Mk. 16,6 | Mk. 16,6 ο δε λεγει αυταις μη εκθαμβεισθε ιησουν ζητειτε τον ναζαρηνον τον εσταυρωμενον ηγερθη ουκ εστιν ωδε ιδε ο τοπος οπου εθηκαν αυτον |
| Mk. 16,9 | Mk. 16,9 αναστας δε πρωι πρωτη σαββατου εφανη πρωτον μαρια τη μαγδαληνη παρ ης εκβεβληκει επτα δαιμονια |
| Mk. 16,12 | Mk. 16,12 μετα δε ταυτα δυσιν εξ αυτων περιπατουσιν εφανερωθη εν ετερα μορφη πορευομενοις εις αγρον |
| Mk. 16,14 | Mk. 16,14 υστερον δε ανακειμενοις αυτοις τοις ενδεκα εφανερωθη και ωνειδισεν την απιστιαν αυτων και σκληροκαρδιαν οτι τοις θεασαμενοις αυτον εγηγερμενον | εκ νεκρων| ουκ επιστευσαν |
| Mk. 16,16 | Mk. 16,16 ο πιστευσας και βαπτισθεις σωθησεται ο δε απιστησας κατακριθησεται |
| Mk. 16,17 | Mk. 16,17 σημεια δε τοις πιστευσασιν | ακολουθησει ταυτα | ταυτα παρακολουθησει | εν τω ονοματι μου δαιμονια εκβαλουσιν γλωσσαις λαλησουσιν καιναις | |
| Mk. 16,20 | Mk. 16,20 εκεινοι δε εξελθοντες εκηρυξαν πανταχου του κυριου συνεργουντος και τον λογον βεβαιουντος δια των επακολουθουντων σημειων παντα δε τα παρηγγελμενα τοις περι τον πετρον συντομως εξηγγειλαν μετα δε ταυτα και αυτος ο ιησους απο ανατολης και αχρι δυσεως εξαπεστειλεν δι αυτων το ιερον και αφθαρτον κηρυγμα της αιωνιου | σωτηριας | σωτηριας αμην | |
| Lk. 1,6 | Lk. 1,6 ησαν δε δικαιοι αμφοτεροι εναντιον του θεου πορευομενοι εν πασαις ταις εντολαις και δικαιωμασιν του κυριου αμεμπτοι |
| Lk. 1,8 | Lk. 1,8 εγενετο δε εν τω ιερατευειν αυτον εν τη ταξει της εφημεριας αυτου εναντι του θεου |
| Lk. 1,11 | Lk. 1,11 ωφθη δε αυτω αγγελος κυριου εστως εκ δεξιων του θυσιαστηριου του θυμιαματος |
| Lk. 1,13 | Lk. 1,13 ειπεν δε προς αυτον ο αγγελος μη φοβου ζαχαρια διοτι εισηκουσθη η δεησις σου και η γυνη σου ελισαβετ γεννησει υιον σοι και καλεσεις το ονομα αυτου ιωαννην |
| Lk. 1,22 | Lk. 1,22 εξελθων δε ουκ εδυνατο λαλησαι αυτοις και επεγνωσαν οτι οπτασιαν εωρακεν εν τω ναω και αυτος ην διανευων αυτοις και διεμενεν κωφος |
| Lk. 1,24 | Lk. 1,24 μετα δε ταυτας τας ημερας συνελαβεν ελισαβετ η γυνη αυτου και περιεκρυβεν εαυτην μηνας πεντε λεγουσα |
| Lk. 1,26 | Lk. 1,26 εν δε τω μηνι τω εκτω απεσταλη ο αγγελος γαβριηλ απο του θεου εις πολιν της γαλιλαιας η ονομα ναζαρεθ |
| Lk. 1,29 | Lk. 1,29 η δε επι τω λογω διεταραχθη και διελογιζετο ποταπος ειη ο ασπασμος ουτος |
| Lk. 1,34 | Lk. 1,34 ειπεν δε μαριαμ προς τον αγγελον πως εσται τουτο επει ανδρα ου γινωσκω |
| Lk. 1,38 | Lk. 1,38 ειπεν δε μαριαμ ιδου η δουλη κυριου γενοιτο μοι κατα το ρημα σου και απηλθεν απ αυτης ο αγγελος |
| Lk. 1,39 | Lk. 1,39 αναστασα δε μαριαμ εν ταις ημεραις ταυταις επορευθη εις την ορεινην μετα σπουδης εις πολιν ιουδα |
| Lk. 1,56 | Lk. 1,56 εμεινεν δε μαριαμ συν αυτη ως μηνας τρεις και υπεστρεψεν εις τον οικον αυτης |
| Lk. 1,57 | Lk. 1,57 τη δε ελισαβετ επλησθη ο χρονος του τεκειν αυτην και εγεννησεν υιον |
| Lk. 1,62 | Lk. 1,62 ενενευον δε τω πατρι αυτου το τι αν θελοι καλεισθαι αυτο |
| Lk. 1,64 | Lk. 1,64 ανεωχθη δε το στομα αυτου παραχρημα και η γλωσσα αυτου και ελαλει ευλογων τον θεον |
| Lk. 1,76 | Lk. 1,76 και συ δε παιδιον προφητης υψιστου κληθηση προπορευση γαρ ενωπιον κυριου ετοιμασαι οδους αυτου |
| Lk. 1,80 | Lk. 1,80 το δε παιδιον ηυξανεν και εκραταιουτο πνευματι και ην εν ταις ερημοις εως ημερας αναδειξεως αυτου προς τον ισραηλ |
| Lk. 2,1 | Lk. 2,1 εγενετο δε εν ταις ημεραις εκειναις εξηλθεν δογμα παρα καισαρος αυγουστου απογραφεσθαι πασαν την οικουμενην |
| Lk. 2,4 | Lk. 2,4 ανεβη δε και ιωσηφ απο της γαλιλαιας εκ πολεως ναζαρεθ εις την ιουδαιαν εις πολιν δαυιδ ητις καλειται βηθλεεμ δια το ειναι αυτον εξ οικου και πατριας δαυιδ |
| Lk. 2,6 | Lk. 2,6 εγενετο δε εν τω ειναι αυτους εκει επλησθησαν αι ημεραι του τεκειν αυτην |
| Lk. 2,17 | Lk. 2,17 ιδοντες δε εγνωρισαν περι του ρηματος του λαληθεντος αυτοις περι του παιδιου τουτου |
| Lk. 2,19 | Lk. 2,19 η δε | μαρια | μαριαμ | παντα συνετηρει τα ρηματα ταυτα συμβαλλουσα εν τη καρδια αυτης |
| Lk. 2,35 | Lk. 2,35 και σου δε | αυτης την ψυχην διελευσεται ρομφαια οπως αν αποκαλυφθωσιν εκ πολλων καρδιων διαλογισμοι |
| Lk. 2,40 | Lk. 2,40 το δε παιδιον ηυξανεν και εκραταιουτο πληρουμενον σοφια και χαρις θεου ην επ αυτο |
| Lk. 2,44 | Lk. 2,44 νομισαντες δε αυτον ειναι εν τη συνοδια ηλθον ημερας οδον και ανεζητουν αυτον εν τοις συγγενευσιν και τοις γνωστοις |
| Lk. 2,47 | Lk. 2,47 εξισταντο δε παντες οι ακουοντες αυτου επι τη συνεσει και ταις αποκρισεσιν αυτου |
| Lk. 3,1 | Lk. 3,1 εν ετει δε πεντεκαιδεκατω της ηγεμονιας τιβεριου καισαρος ηγεμονευοντος ποντιου πιλατου της ιουδαιας και τετρααρχουντος της γαλιλαιας ηρωδου φιλιππου δε του αδελφου αυτου τετρααρχουντος της ιτουραιας και τραχωνιτιδος χωρας και λυσανιου της αβιληνης τετρααρχουντος |
| Lk. 3,9 | Lk. 3,9 ηδη δε και η αξινη προς την ριζαν των δενδρων κειται παν ουν δενδρον μη ποιουν καρπον | καλον | καλον | εκκοπτεται και εις πυρ βαλλεται |
| Lk. 3,11 | Lk. 3,11 αποκριθεις δε ελεγεν αυτοις ο εχων δυο χιτωνας μεταδοτω τω μη εχοντι και ο εχων βρωματα ομοιως ποιειτω |
| Lk. 3,12 | Lk. 3,12 ηλθον δε και τελωναι βαπτισθηναι και ειπαν προς αυτον διδασκαλε τι ποιησωμεν |
| Lk. 3,13 | Lk. 3,13 ο δε ειπεν προς αυτους μηδεν πλεον παρα το διατεταγμενον υμιν πρασσετε |
| Lk. 3,14 | Lk. 3,14 επηρωτων δε αυτον και στρατευομενοι λεγοντες τι ποιησωμεν και ημεις και ειπεν αυτοις μηδενα διασεισητε μηδε συκοφαντησητε και αρκεισθε τοις οψωνιοις υμων |
| Lk. 3,15 | Lk. 3,15 προσδοκωντος δε του λαου και διαλογιζομενων παντων εν ταις καρδιαις αυτων περι του ιωαννου μηποτε αυτος ειη ο χριστος |
| Lk. 3,16 | Lk. 3,16 απεκρινατο λεγων πασιν ο ιωαννης εγω μεν υδατι βαπτιζω υμας ερχεται δε ο ισχυροτερος μου ου ουκ ειμι ικανος λυσαι τον ιμαντα των υποδηματων αυτου αυτος υμας βαπτισει εν πνευματι αγιω και πυρι |
| Lk. 3,17 | Lk. 3,17 ου το πτυον εν τη χειρι αυτου διακαθαραι την αλωνα αυτου και συναγαγειν τον σιτον εις την αποθηκην αυτου το δε αχυρον κατακαυσει πυρι ασβεστω |
| Lk. 3,19 | Lk. 3,19 ο δε ηρωδης ο τετρααρχης ελεγχομενος υπ αυτου περι ηρωδιαδος της γυναικος του αδελφου αυτου και περι παντων ων εποιησεν πονηρων ο ηρωδης |
| Lk. 3,21 | Lk. 3,21 εγενετο δε εν τω βαπτισθηναι απαντα τον λαον και ιησου βαπτισθεντος και προσευχομενου ανεωχθηναι τον ουρανον |
| Lk. 4,1 | Lk. 4,1 ιησους δε πληρης πνευματος αγιου υπεστρεψεν απο του ιορδανου και ηγετο εν τω πνευματι εν τη ερημω |
| Lk. 4,3 | Lk. 4,3 ειπεν δε αυτω ο διαβολος ει υιος ει του θεου ειπε τω λιθω τουτω ινα γενηται αρτος |
| Lk. 4,9 | Lk. 4,9 ηγαγεν δε αυτον εις ιερουσαλημ και εστησεν επι το πτερυγιον του ιερου και ειπεν | αυτω | αυτω | ει υιος ει του θεου βαλε σεαυτον εντευθεν κατω |
| Lk. 4,21 | Lk. 4,21 ηρξατο δε λεγειν προς αυτους οτι σημερον πεπληρωται η γραφη αυτη εν τοις ωσιν υμων |
| Lk. 4,24 | Lk. 4,24 ειπεν δε αμην λεγω υμιν οτι ουδεις προφητης δεκτος εστιν εν τη πατριδι αυτου |
| Lk. 4,25 | Lk. 4,25 επ αληθειας δε λεγω υμιν πολλαι χηραι ησαν εν ταις ημεραις ηλιου εν τω ισραηλ οτε εκλεισθη ο ουρανος επι | ετη τρια και μηνας εξ ως εγενετο λιμος μεγας επι πασαν την γην |
| Lk. 4,30 | Lk. 4,30 αυτος δε διελθων δια μεσου αυτων επορευετο |
| Lk. 4,38 | Lk. 4,38 αναστας δε απο της συναγωγης εισηλθεν εις την οικιαν σιμωνος πενθερα δε του σιμωνος ην συνεχομενη πυρετω μεγαλω και ηρωτησαν αυτον περι αυτης |
| Lk. 4,39 | Lk. 4,39 και επιστας επανω αυτης επετιμησεν τω πυρετω και αφηκεν αυτην παραχρημα δε αναστασα διηκονει αυτοις |
| Lk. 4,40 | Lk. 4,40 δυνοντος δε του ηλιου απαντες οσοι ειχον ασθενουντας νοσοις ποικιλαις ηγαγον αυτους προς αυτον ο δε ενι εκαστω αυτων τας χειρας επιτιθεις εθεραπευεν αυτους |
| Lk. 4,41 | Lk. 4,41 εξηρχετο δε και δαιμονια απο πολλων | κραζοντα | κραυγαζοντα | και λεγοντα οτι συ ει ο υιος του θεου και επιτιμων ουκ εια αυτα λαλειν οτι ηδεισαν τον χριστον αυτον ειναι |
| Lk. 4,42 | Lk. 4,42 γενομενης δε ημερας εξελθων επορευθη εις ερημον τοπον και οι οχλοι επεζητουν αυτον και ηλθον εως αυτου και κατειχον αυτον του μη πορευεσθαι απ αυτων |
| Lk. 4,43 | Lk. 4,43 ο δε ειπεν προς αυτους οτι και ταις ετεραις πολεσιν ευαγγελισασθαι με δει την βασιλειαν του θεου οτι επι τουτο απεσταλην |
| Lk. 5,1 | Lk. 5,1 εγενετο δε εν τω τον οχλον επικεισθαι αυτω και ακουειν τον λογον του θεου και αυτος ην εστως παρα την λιμνην γεννησαρετ |
| Lk. 5,2 | Lk. 5,2 και ειδεν | πλοια δυο | δυο πλοια | εστωτα παρα την λιμνην οι δε αλιεις απ αυτων αποβαντες επλυνον τα δικτυα |
| Lk. 5,3 | Lk. 5,3 εμβας δε εις εν των πλοιων ο ην σιμωνος ηρωτησεν αυτον απο της γης επαναγαγειν ολιγον καθισας δε εκ του πλοιου εδιδασκεν τους οχλους |
| Lk. 5,4 | Lk. 5,4 ως δε επαυσατο λαλων ειπεν προς τον σιμωνα επαναγαγε εις το βαθος και χαλασατε τα δικτυα υμων εις αγραν |
| Lk. 5,5 | Lk. 5,5 και αποκριθεις σιμων ειπεν επιστατα δι ολης νυκτος κοπιασαντες ουδεν ελαβομεν επι δε τω ρηματι σου χαλασω τα δικτυα |
| Lk. 5,6 | Lk. 5,6 και τουτο ποιησαντες συνεκλεισαν πληθος ιχθυων πολυ διερρησσετο δε τα δικτυα αυτων |
| Lk. 5,8 | Lk. 5,8 ιδων δε σιμων πετρος προσεπεσεν τοις γονασιν ιησου λεγων εξελθε απ εμου οτι ανηρ αμαρτωλος ειμι κυριε |
| Lk. 5,10 | Lk. 5,10 ομοιως δε και ιακωβον και ιωαννην υιους ζεβεδαιου οι ησαν κοινωνοι τω σιμωνι και ειπεν προς τον σιμωνα ο | ιησους μη φοβου απο του νυν ανθρωπους εση ζωγρων |
| Lk. 5,12 | Lk. 5,12 και εγενετο εν τω ειναι αυτον εν μια των πολεων και ιδου ανηρ πληρης λεπρας ιδων δε τον ιησουν πεσων επι προσωπον εδεηθη αυτου λεγων κυριε εαν θελης δυνασαι με καθαρισαι |
| Lk. 5,15 | Lk. 5,15 διηρχετο δε μαλλον ο λογος περι αυτου και συνηρχοντο οχλοι πολλοι ακουειν και θεραπευεσθαι απο των ασθενειων αυτων |
| Lk. 5,16 | Lk. 5,16 αυτος δε ην υποχωρων εν ταις ερημοις και προσευχομενος |
| Lk. 5,22 | Lk. 5,22 επιγνους δε ο ιησους τους διαλογισμους αυτων αποκριθεις ειπεν προς αυτους τι διαλογιζεσθε εν ταις καρδιαις υμων |
| Lk. 5,24 | Lk. 5,24 ινα δε ειδητε οτι ο υιος του ανθρωπου εξουσιαν εχει επι της γης αφιεναι αμαρτιας ειπεν τω παραλελυμενω σοι λεγω εγειρε και αρας το κλινιδιον σου πορευου εις τον οικον σου |
| Lk. 5,33 | Lk. 5,33 οι δε ειπαν προς αυτον οι μαθηται ιωαννου νηστευουσιν πυκνα και δεησεις ποιουνται ομοιως και οι των φαρισαιων οι δε σοι εσθιουσιν και πινουσιν |
| Lk. 5,34 | Lk. 5,34 ο δε ιησους ειπεν προς αυτους μη δυνασθε τους υιους του νυμφωνος εν ω ο νυμφιος μετ αυτων εστιν ποιησαι νηστευσαι |
| Lk. 5,35 | Lk. 5,35 ελευσονται δε ημεραι και οταν απαρθη απ αυτων ο νυμφιος τοτε νηστευσουσιν εν εκειναις ταις ημεραις |
| Lk. 5,36 | Lk. 5,36 ελεγεν δε και παραβολην προς αυτους οτι ουδεις επιβλημα απο ιματιου καινου σχισας επιβαλλει επι ιματιον παλαιον ει δε μη γε και το καινον σχισει και τω παλαιω ου συμφωνησει το επιβλημα το απο του καινου |
| Lk. 5,37 | Lk. 5,37 και ουδεις βαλλει οινον νεον εις ασκους παλαιους ει δε μη γε ρηξει ο οινος ο νεος τους ασκους και αυτος εκχυθησεται και οι ασκοι απολουνται |
| Lk. 6,1 | Lk. 6,1 εγενετο δε εν σαββατω διαπορευεσθαι αυτον δια σποριμων και ετιλλον οι μαθηται αυτου και ησθιον τους σταχυας ψωχοντες ταις χερσιν |
| Lk. 6,2 | Lk. 6,2 τινες δε των φαρισαιων ειπαν τι ποιειτε ο ουκ εξεστιν τοις σαββασιν |
| Lk. 6,6 | Lk. 6,6 εγενετο δε εν ετερω σαββατω εισελθειν αυτον εις την συναγωγην και διδασκειν και ην ανθρωπος εκει και η χειρ αυτου η δεξια ην ξηρα |
| Lk. 6,7 | Lk. 6,7 παρετηρουντο δε αυτον οι γραμματεις και οι φαρισαιοι ει εν τω σαββατω θεραπευει ινα ευρωσιν κατηγορειν αυτου |
| Lk. 6,8 | Lk. 6,8 αυτος δε ηδει τους διαλογισμους αυτων ειπεν δε τω ανδρι τω ξηραν εχοντι την χειρα εγειρε και στηθι εις το μεσον και αναστας εστη |
| Lk. 6,9 | Lk. 6,9 ειπεν δε | ο | ο | ιησους προς αυτους επερωτω υμας ει εξεστιν τω σαββατω αγαθοποιησαι η κακοποιησαι ψυχην σωσαι η απολεσαι |
| Lk. 6,10 | Lk. 6,10 και περιβλεψαμενος παντας αυτους ειπεν αυτω εκτεινον την χειρα σου ο δε εποιησεν και απεκατεσταθη η χειρ αυτου |
| Lk. 6,11 | Lk. 6,11 αυτοι δε επλησθησαν ανοιας και διελαλουν προς αλληλους τι αν ποιησαιεν τω ιησου |
| Lk. 6,12 | Lk. 6,12 εγενετο δε εν ταις ημεραις ταυταις εξελθειν αυτον εις το ορος προσευξασθαι και ην διανυκτερευων εν τη προσευχη του θεου |
| Lk. 6,39 | Lk. 6,39 ειπεν δε και παραβολην αυτοις μητι δυναται τυφλος τυφλον οδηγειν ουχι αμφοτεροι εις βοθυνον εμπεσουνται |
| Lk. 6,40 | Lk. 6,40 ουκ εστιν μαθητης υπερ τον διδασκαλον κατηρτισμενος δε πας εσται ως ο διδασκαλος αυτου |
| Lk. 6,41 | Lk. 6,41 τι δε βλεπεις το καρφος το εν τω οφθαλμω του αδελφου σου την δε δοκον την εν τω ιδιω οφθαλμω ου κατανοεις |
| Lk. 6,46 | Lk. 6,46 τι δε με καλειτε κυριε κυριε και ου ποιειτε α λεγω |
| Lk. 6,48 | Lk. 6,48 ομοιος εστιν ανθρωπω οικοδομουντι οικιαν ος εσκαψεν και εβαθυνεν και εθηκεν θεμελιον επι την πετραν πλημμυρης δε γενομενης προσερηξεν ο ποταμος τη οικια εκεινη και ουκ ισχυσεν σαλευσαι αυτην δια το καλως οικοδομησθαι αυτην |
| Lk. 6,49 | Lk. 6,49 ο δε ακουσας και μη ποιησας ομοιος εστιν ανθρωπω οικοδομησαντι οικιαν επι την γην χωρις θεμελιου η προσερηξεν ο ποταμος και ευθυς συνεπεσεν και εγενετο το ρηγμα της οικιας εκεινης μεγα |
| Lk. 7,2 | Lk. 7,2 εκατονταρχου δε τινος δουλος κακως εχων ημελλεν τελευταν ος ην αυτω εντιμος |
| Lk. 7,3 | Lk. 7,3 ακουσας δε περι του ιησου απεστειλεν προς αυτον πρεσβυτερους των ιουδαιων ερωτων αυτον οπως ελθων διασωση τον δουλον αυτου |
| Lk. 7,4 | Lk. 7,4 οι δε παραγενομενοι προς τον ιησουν παρεκαλουν αυτον σπουδαιως λεγοντες οτι αξιος εστιν ω παρεξη τουτο |
| Lk. 7,6 | Lk. 7,6 ο δε ιησους επορευετο συν αυτοις ηδη δε αυτου ου μακραν απεχοντος απο της οικιας επεμψεν φιλους ο εκατονταρχης λεγων αυτω κυριε μη σκυλλου ου γαρ ικανος ειμι ινα υπο την στεγην μου εισελθης |
| Lk. 7,9 | Lk. 7,9 ακουσας δε ταυτα ο ιησους εθαυμασεν αυτον και στραφεις τω ακολουθουντι αυτω οχλω ειπεν λεγω υμιν ουδε εν τω ισραηλ τοσαυτην πιστιν ευρον |
| Lk. 7,12 | Lk. 7,12 ως δε ηγγισεν τη πυλη της πολεως και ιδου εξεκομιζετο τεθνηκως μονογενης υιος τη μητρι αυτου και αυτη ην χηρα και οχλος της πολεως ικανος ην συν αυτη |
| Lk. 7,14 | Lk. 7,14 και προσελθων ηψατο της σορου οι δε βασταζοντες εστησαν και ειπεν νεανισκε σοι λεγω εγερθητι |
| Lk. 7,16 | Lk. 7,16 ελαβεν δε φοβος παντας και εδοξαζον τον θεον λεγοντες οτι προφητης μεγας ηγερθη εν ημιν και οτι επεσκεψατο ο θεος τον λαον αυτου |
| Lk. 7,20 | Lk. 7,20 παραγενομενοι δε προς αυτον οι ανδρες ειπαν ιωαννης ο βαπτιστης απεστειλεν ημας προς σε λεγων συ ει ο ερχομενος η αλλον προσδοκωμεν |
| Lk. 7,24 | Lk. 7,24 απελθοντων δε των αγγελων ιωαννου ηρξατο λεγειν προς τους οχλους περι ιωαννου τι εξηλθατε εις την ερημον θεασασθαι καλαμον υπο ανεμου σαλευομενον |
| Lk. 7,28 | Lk. 7,28 λεγω υμιν μειζων εν γεννητοις γυναικων ιωαννου ουδεις εστιν ο δε μικροτερος εν τη βασιλεια του θεου μειζων αυτου εστιν |
| Lk. 7,30 | Lk. 7,30 οι δε φαρισαιοι και οι νομικοι την βουλην του θεου ηθετησαν εις εαυτους μη βαπτισθεντες υπ αυτου |
| Lk. 7,36 | Lk. 7,36 ηρωτα δε τις αυτον των φαρισαιων ινα φαγη μετ αυτου και εισελθων εις τον οικον του φαρισαιου κατεκλιθη |
| Lk. 7,39 | Lk. 7,39 ιδων δε ο φαρισαιος ο καλεσας αυτον ειπεν εν εαυτω λεγων ουτος ει ην | ο| προφητης εγινωσκεν αν τις και ποταπη η γυνη ητις απτεται αυτου οτι αμαρτωλος εστιν |
| Lk. 7,40 | Lk. 7,40 και αποκριθεις ο ιησους ειπεν προς αυτον σιμων εχω σοι τι ειπειν ο δε διδασκαλε ειπε φησιν |
| Lk. 7,41 | Lk. 7,41 δυο χρεοφειλεται ησαν δανιστη τινι ο εις ωφειλεν δηναρια πεντακοσια ο δε ετερος πεντηκοντα |
| Lk. 7,43 | Lk. 7,43 αποκριθεις σιμων ειπεν υπολαμβανω οτι ω το πλειον εχαρισατο ο δε ειπεν αυτω ορθως εκρινας |
| Lk. 7,44 | Lk. 7,44 και στραφεις προς την γυναικα τω σιμωνι εφη βλεπεις ταυτην την γυναικα εισηλθον σου εις την οικιαν υδωρ μοι επι ποδας ουκ εδωκας αυτη δε τοις δακρυσιν εβρεξεν μου τους ποδας και ταις θριξιν αυτης εξεμαξεν |
| Lk. 7,45 | Lk. 7,45 φιλημα μοι ουκ εδωκας αυτη δε αφ ης εισηλθον ου διελιπεν καταφιλουσα μου τους ποδας |
| Lk. 7,46 | Lk. 7,46 ελαιω την κεφαλην μου ουκ ηλειψας αυτη δε μυρω ηλειψεν τους ποδας μου |
| Lk. 7,47 | Lk. 7,47 ου χαριν λεγω σοι αφεωνται αι αμαρτιαι αυτης αι πολλαι οτι ηγαπησεν πολυ ω δε ολιγον αφιεται ολιγον αγαπα |
| Lk. 7,48 | Lk. 7,48 ειπεν δε αυτη αφεωνται σου αι αμαρτιαι |
| Lk. 7,50 | Lk. 7,50 ειπεν δε προς την γυναικα η πιστις σου σεσωκεν σε πορευου εις ειρηνην |
| Lk. 8,4 | Lk. 8,4 συνιοντος δε οχλου πολλου και των κατα πολιν επιπορευομενων προς αυτον ειπεν δια παραβολης |
| Lk. 8,9 | Lk. 8,9 επηρωτων δε αυτον οι μαθηται αυτου τις αυτη ειη η παραβολη |
| Lk. 8,10 | Lk. 8,10 ο δε ειπεν υμιν δεδοται γνωναι τα μυστηρια της βασιλειας του θεου τοις δε λοιποις εν παραβολαις ινα βλεποντες μη βλεπωσιν και ακουοντες μη συνιωσιν |
| Lk. 8,11 | Lk. 8,11 εστιν δε αυτη η παραβολη ο σπορος εστιν ο λογος του θεου |
| Lk. 8,12 | Lk. 8,12 οι δε παρα την οδον εισιν οι ακουσαντες ειτα ερχεται ο διαβολος και αιρει τον λογον απο της καρδιας αυτων ινα μη πιστευσαντες σωθωσιν |
| Lk. 8,13 | Lk. 8,13 οι δε επι της πετρας οι οταν ακουσωσιν μετα χαρας δεχονται τον λογον και ουτοι ριζαν ουκ εχουσιν οι προς καιρον πιστευουσιν και εν καιρω πειρασμου αφιστανται |
| Lk. 8,14 | Lk. 8,14 το δε εις τας ακανθας πεσον ουτοι εισιν οι ακουσαντες και υπο μεριμνων και πλουτου και ηδονων του βιου πορευομενοι συμπνιγονται και ου τελεσφορουσιν |
| Lk. 8,15 | Lk. 8,15 το δε εν τη καλη γη ουτοι εισιν οιτινες εν καρδια καλη και αγαθη ακουσαντες τον λογον κατεχουσιν και καρποφορουσιν εν υπομονη |
| Lk. 8,16 | Lk. 8,16 ουδεις δε λυχνον αψας καλυπτει αυτον σκευει η υποκατω κλινης τιθησιν αλλ επι λυχνιας τιθησιν ινα οι εισπορευομενοι βλεπωσιν το φως |
| Lk. 8,19 | Lk. 8,19 παρεγενετο δε προς αυτον η μητηρ και οι αδελφοι αυτου και ουκ ηδυναντο συντυχειν αυτω δια τον οχλον |
| Lk. 8,20 | Lk. 8,20 απηγγελη δε αυτω η μητηρ σου και οι αδελφοι σου εστηκασιν εξω ιδειν θελοντες σε |
| Lk. 8,21 | Lk. 8,21 ο δε αποκριθεις ειπεν προς αυτους μητηρ μου και αδελφοι μου ουτοι εισιν οι τον λογον του θεου ακουοντες και ποιουντες |
| Lk. 8,22 | Lk. 8,22 εγενετο δε εν μια των ημερων και αυτος ενεβη εις πλοιον και οι μαθηται αυτου και ειπεν προς αυτους διελθωμεν εις το περαν της λιμνης και ανηχθησαν |
| Lk. 8,23 | Lk. 8,23 πλεοντων δε αυτων αφυπνωσεν και κατεβη λαιλαψ ανεμου εις την λιμνην και συνεπληρουντο και εκινδυνευον |
| Lk. 8,24 | Lk. 8,24 προσελθοντες δε διηγειραν αυτον λεγοντες επιστατα επιστατα απολλυμεθα ο δε διεγερθεις επετιμησεν τω ανεμω και τω κλυδωνι του υδατος και επαυσαντο και εγενετο γαληνη |
| Lk. 8,25 | Lk. 8,25 ειπεν δε αυτοις που η πιστις υμων φοβηθεντες δε εθαυμασαν λεγοντες προς αλληλους τις αρα ουτος εστιν οτι και τοις ανεμοις επιτασσει και τω υδατι και υπακουουσιν αυτω |
| Lk. 8,27 | Lk. 8,27 εξελθοντι δε αυτω επι την γην υπηντησεν ανηρ τις εκ της πολεως εχων δαιμονια και χρονω ικανω ουκ ενεδυσατο ιματιον και εν οικια ουκ εμενεν αλλ εν τοις μνημασιν |
| Lk. 8,28 | Lk. 8,28 ιδων δε τον ιησουν ανακραξας προσεπεσεν αυτω και φωνη μεγαλη ειπεν τι εμοι και σοι ιησου υιε | του θεου | του θεου | του υψιστου δεομαι σου μη με βασανισης |
| Lk. 8,30 | Lk. 8,30 επηρωτησεν δε αυτον ο ιησους τι σοι ονομα εστιν ο δε ειπεν λεγιων οτι εισηλθεν δαιμονια πολλα εις αυτον |
| Lk. 8,32 | Lk. 8,32 ην δε εκει αγελη χοιρων ικανων βοσκομενη εν τω ορει και παρεκαλεσαν αυτον ινα επιτρεψη αυτοις εις εκεινους εισελθειν και επετρεψεν αυτοις |
| Lk. 8,33 | Lk. 8,33 εξελθοντα δε τα δαιμονια απο του ανθρωπου εισηλθον εις τους χοιρους και ωρμησεν η αγελη κατα του κρημνου εις την λιμνην και απεπνιγη |
| Lk. 8,34 | Lk. 8,34 ιδοντες δε οι βοσκοντες το γεγονος εφυγον και απηγγειλαν εις την πολιν και εις τους αγρους |
| Lk. 8,35 | Lk. 8,35 εξηλθον δε ιδειν το γεγονος και ηλθον προς τον ιησουν και ευρον καθημενον τον ανθρωπον αφ ου τα δαιμονια εξηλθεν ιματισμενον και σωφρονουντα παρα τους ποδας | του | του | ιησου και εφοβηθησαν |
| Lk. 8,36 | Lk. 8,36 απηγγειλαν δε αυτοις οι ιδοντες πως εσωθη ο δαιμονισθεις |
| Lk. 8,37 | Lk. 8,37 και ηρωτησεν αυτον απαν το πληθος της περιχωρου των γερασηνων απελθειν απ αυτων οτι φοβω μεγαλω συνειχοντο αυτος δε εμβας εις πλοιον υπεστρεψεν |
| Lk. 8,38 | Lk. 8,38 εδειτο δε αυτου ο ανηρ αφ ου εξεληλυθει τα δαιμονια ειναι συν αυτω απελυσεν δε αυτον λεγων |
| Lk. 8,40 | Lk. 8,40 εν δε τω υποστρεφειν τον ιησουν απεδεξατο αυτον ο οχλος ησαν γαρ παντες προσδοκωντες αυτον |
| Lk. 8,42 | Lk. 8,42 οτι θυγατηρ μονογενης ην αυτω ως ετων δωδεκα και αυτη απεθνησκεν εν δε τω υπαγειν αυτον οι οχλοι συνεπνιγον αυτον |
| Lk. 8,45 | Lk. 8,45 και ειπεν ο ιησους τις ο αψαμενος μου αρνουμενων δε παντων ειπεν ο πετρος επιστατα οι οχλοι συνεχουσιν σε και αποθλιβουσιν |
| Lk. 8,46 | Lk. 8,46 ο δε ιησους ειπεν ηψατο μου τις εγω γαρ εγνων δυναμιν εξεληλυθυιαν απ εμου |
| Lk. 8,47 | Lk. 8,47 ιδουσα δε η γυνη οτι ουκ ελαθεν τρεμουσα ηλθεν και προσπεσουσα αυτω δι ην αιτιαν ηψατο αυτου απηγγειλεν ενωπιον παντος του λαου και ως ιαθη παραχρημα |
| Lk. 8,48 | Lk. 8,48 ο δε ειπεν αυτη θυγατηρ η πιστις σου σεσωκεν σε πορευου εις ειρηνην |
| Lk. 8,50 | Lk. 8,50 ο δε ιησους ακουσας απεκριθη αυτω μη φοβου μονον πιστευσον και σωθησεται |
| Lk. 8,51 | Lk. 8,51 ελθων δε εις την οικιαν ουκ αφηκεν εισελθειν τινα συν αυτω ει μη πετρον και ιωαννην και ιακωβον και τον πατερα της παιδος και την μητερα |
| Lk. 8,52 | Lk. 8,52 εκλαιον δε παντες και εκοπτοντο αυτην ο δε ειπεν μη κλαιετε ου γαρ απεθανεν αλλα καθευδει |
| Lk. 8,54 | Lk. 8,54 αυτος δε κρατησας της χειρος αυτης εφωνησεν λεγων η παις εγειρε |
| Lk. 8,56 | Lk. 8,56 και εξεστησαν οι γονεις αυτης ο δε παρηγγειλεν αυτοις μηδενι ειπειν το γεγονος |
| Lk. 9,1 | Lk. 9,1 συγκαλεσαμενος δε τους δωδεκα εδωκεν αυτοις δυναμιν και εξουσιαν επι παντα τα δαιμονια και νοσους θεραπευειν |
| Lk. 9,6 | Lk. 9,6 εξερχομενοι δε διηρχοντο κατα τας κωμας ευαγγελιζομενοι και θεραπευοντες πανταχου |
| Lk. 9,7 | Lk. 9,7 ηκουσεν δε ηρωδης ο τετρααρχης τα γινομενα παντα και διηπορει δια το λεγεσθαι υπο τινων οτι ιωαννης ηγερθη εκ νεκρων |
| Lk. 9,8 | Lk. 9,8 υπο τινων δε οτι ηλιας εφανη αλλων δε οτι προφητης τις των αρχαιων ανεστη |
| Lk. 9,9 | Lk. 9,9 ειπεν δε | ο| ηρωδης ιωαννην εγω απεκεφαλισα τις δε εστιν ουτος περι ου ακουω τοιαυτα και εζητει ιδειν αυτον |
| Lk. 9,11 | Lk. 9,11 οι δε οχλοι γνοντες ηκολουθησαν αυτω και αποδεξαμενος αυτους ελαλει αυτοις περι της βασιλειας του θεου και τους χρειαν εχοντας θεραπειας ιατο |
| Lk. 9,12 | Lk. 9,12 η δε ημερα ηρξατο κλινειν προσελθοντες δε οι δωδεκα ειπαν αυτω απολυσον τον οχλον ινα πορευθεντες εις τας κυκλω κωμας και αγρους καταλυσωσιν και ευρωσιν επισιτισμον οτι ωδε εν ερημω τοπω εσμεν |
| Lk. 9,13 | Lk. 9,13 ειπεν δε προς αυτους δοτε αυτοις | φαγειν υμεις | υμεις φαγειν | οι δε ειπαν ουκ εισιν ημιν πλειον η αρτοι πεντε και ιχθυες δυο ει μητι πορευθεντες ημεις αγορασωμεν εις παντα τον λαον τουτον βρωματα |
| Lk. 9,14 | Lk. 9,14 ησαν γαρ ωσει ανδρες πεντακισχιλιοι ειπεν δε προς τους μαθητας αυτου κατακλινατε αυτους κλισιας | ωσει | ωσει | ανα πεντηκοντα |
| Lk. 9,16 | Lk. 9,16 λαβων δε τους πεντε αρτους και τους δυο ιχθυας αναβλεψας εις τον ουρανον ευλογησεν αυτους και κατεκλασεν και εδιδου τοις μαθηταις παραθειναι τω οχλω |
| Lk. 9,19 | Lk. 9,19 οι δε αποκριθεντες ειπαν ιωαννην τον βαπτιστην αλλοι δε ηλιαν αλλοι δε οτι προφητης τις των αρχαιων ανεστη |
| Lk. 9,20 | Lk. 9,20 ειπεν δε αυτοις υμεις δε τινα με λεγετε ειναι πετρος δε αποκριθεις ειπεν τον χριστον του θεου |
| Lk. 9,21 | Lk. 9,21 ο δε επιτιμησας αυτοις παρηγγειλεν μηδενι λεγειν τουτο |
| Lk. 9,23 | Lk. 9,23 ελεγεν δε προς παντας ει τις θελει οπισω μου ερχεσθαι αρνησασθω εαυτον και αρατω τον σταυρον αυτου καθ ημεραν και ακολουθειτω μοι |
| Lk. 9,24 | Lk. 9,24 ος γαρ αν θελη την ψυχην αυτου σωσαι απολεσει αυτην ος δ αν απολεση την ψυχην αυτου ενεκεν εμου ουτος σωσει αυτην |
| Lk. 9,25 | Lk. 9,25 τι γαρ ωφελειται ανθρωπος κερδησας τον κοσμον ολον εαυτον δε απολεσας η ζημιωθεις |
| Lk. 9,27 | Lk. 9,27 λεγω δε υμιν αληθως εισιν τινες των αυτου εστηκοτων οι ου μη γευσωνται θανατου εως αν ιδωσιν την βασιλειαν του θεου |
| Lk. 9,28 | Lk. 9,28 εγενετο δε μετα τους λογους τουτους ωσει ημεραι οκτω και | παραλαβων πετρον και ιωαννην και ιακωβον ανεβη εις το ορος προσευξασθαι |
| Lk. 9,32 | Lk. 9,32 ο δε πετρος και οι συν αυτω ησαν βεβαρημενοι υπνω διαγρηγορησαντες δε ειδον την δοξαν αυτου και τους δυο ανδρας τους συνεστωτας αυτω |
| Lk. 9,34 | Lk. 9,34 ταυτα δε αυτου λεγοντος εγενετο νεφελη και επεσκιαζεν αυτους εφοβηθησαν δε εν τω εισελθειν αυτους εις την νεφελην |
| Lk. 9,37 | Lk. 9,37 εγενετο δε τη εξης ημερα κατελθοντων αυτων απο του ορους συνηντησεν αυτω οχλος πολυς |
| Lk. 9,41 | Lk. 9,41 αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν ω γενεα απιστος και διεστραμμενη εως ποτε εσομαι προς υμας και ανεξομαι υμων προσαγαγε ωδε τον υιον σου |
| Lk. 9,42 | Lk. 9,42 ετι δε προσερχομενου αυτου ερρηξεν αυτον το δαιμονιον και συνεσπαραξεν επετιμησεν δε ο ιησους τω πνευματι τω ακαθαρτω και ιασατο τον παιδα και απεδωκεν αυτον τω πατρι αυτου |
| Lk. 9,43 | Lk. 9,43 εξεπλησσοντο δε παντες επι τη μεγαλειοτητι του θεου παντων δε θαυμαζοντων επι πασιν οις εποιει ειπεν προς τους μαθητας αυτου |
| Lk. 9,45 | Lk. 9,45 οι δε ηγνοουν το ρημα τουτο και ην παρακεκαλυμμενον απ αυτων ινα μη αισθωνται αυτο και εφοβουντο ερωτησαι αυτον περι του ρηματος τουτου |
| Lk. 9,46 | Lk. 9,46 εισηλθεν δε διαλογισμος εν αυτοις το τις αν ειη μειζων αυτων |
| Lk. 9,47 | Lk. 9,47 ο δε ιησους ειδως τον διαλογισμον της καρδιας αυτων επιλαβομενος παιδιον εστησεν αυτο παρ εαυτω |
| Lk. 9,49 | Lk. 9,49 αποκριθεις δε ιωαννης ειπεν επιστατα ειδομεν τινα εν τω ονοματι σου εκβαλλοντα δαιμονια και εκωλυομεν αυτον οτι ουκ ακολουθει μεθ ημων |
| Lk. 9,50 | Lk. 9,50 ειπεν δε προς αυτον ο | ιησους μη κωλυετε ος γαρ ουκ εστιν καθ υμων υπερ υμων εστιν |
| Lk. 9,51 | Lk. 9,51 εγενετο δε εν τω συμπληρουσθαι τας ημερας της αναλημψεως αυτου και αυτος το προσωπον εστηρισεν του πορευεσθαι εις ιερουσαλημ |
| Lk. 9,54 | Lk. 9,54 ιδοντες δε οι μαθηται ιακωβος και ιωαννης ειπαν κυριε θελεις ειπωμεν πυρ καταβηναι απο του ουρανου και αναλωσαι αυτους |
| Lk. 9,55 | Lk. 9,55 στραφεις δε επετιμησεν αυτοις |
| Lk. 9,58 | Lk. 9,58 και ειπεν αυτω | ο | ο | ιησους αι αλωπεκες φωλεους εχουσιν και τα πετεινα του ουρανου κατασκηνωσεις ο δε υιος του ανθρωπου ουκ εχει που την κεφαλην κλινη |
| Lk. 9,59 | Lk. 9,59 ειπεν δε προς ετερον ακολουθει μοι ο δε ειπεν | επιτρεψον μοι πρωτον απελθοντι | κυριε επιτρεψον μοι απελθοντι πρωτον | θαψαι τον πατερα μου |
| Lk. 9,60 | Lk. 9,60 ειπεν δε αυτω αφες τους νεκρους θαψαι τους εαυτων νεκρους συ δε απελθων διαγγελλε την βασιλειαν του θεου |
| Lk. 9,61 | Lk. 9,61 ειπεν δε και ετερος ακολουθησω σοι κυριε πρωτον δε επιτρεψον μοι αποταξασθαι τοις εις τον οικον μου |
| Lk. 9,62 | Lk. 9,62 ειπεν δε προς αυτον ο ιησους ουδεις επιβαλων την χειρα επ αροτρον και βλεπων εις τα οπισω ευθετος εστιν τη βασιλεια του θεου |
| Lk. 10,1 | Lk. 10,1 μετα δε ταυτα ανεδειξεν ο κυριος ετερους εβδομηκοντα δυο και απεστειλεν αυτους ανα δυο δυο προ προσωπου αυτου εις πασαν πολιν και τοπον ου ημελλεν αυτος ερχεσθαι |
| Lk. 10,2 | Lk. 10,2 ελεγεν δε προς αυτους ο μεν θερισμος πολυς οι δε εργαται ολιγοι δεηθητε ουν του κυριου του θερισμου οπως εργατας εκβαλη εις τον θερισμον αυτου |
| Lk. 10,5 | Lk. 10,5 εις ην δ αν εισελθητε οικιαν πρωτον λεγετε ειρηνη τω οικω τουτω |
| Lk. 10,6 | Lk. 10,6 και εαν εκει η υιος ειρηνης επαναπαησεται επ αυτον η ειρηνη υμων ει δε μη γε εφ υμας ανακαμψει |
| Lk. 10,7 | Lk. 10,7 εν αυτη δε τη οικια μενετε εσθιοντες και πινοντες τα παρ αυτων αξιος γαρ ο εργατης του μισθου αυτου μη μεταβαινετε εξ οικιας εις οικιαν |
| Lk. 10,10 | Lk. 10,10 εις ην δ αν πολιν εισελθητε και μη δεχωνται υμας εξελθοντες εις τας πλατειας αυτης ειπατε |
| Lk. 10,16 | Lk. 10,16 ο ακουων υμων εμου ακουει και ο αθετων υμας εμε αθετει ο δε εμε αθετων αθετει τον αποστειλαντα με |
| Lk. 10,17 | Lk. 10,17 υπεστρεψαν δε οι εβδομηκοντα δυο μετα χαρας λεγοντες κυριε και τα δαιμονια υποτασσεται ημιν εν τω ονοματι σου |
| Lk. 10,18 | Lk. 10,18 ειπεν δε αυτοις εθεωρουν τον σαταναν ως αστραπην εκ του ουρανου πεσοντα |
| Lk. 10,20 | Lk. 10,20 πλην εν τουτω μη χαιρετε οτι τα πνευματα υμιν υποτασσεται χαιρετε δε οτι τα ονοματα υμων εγγεγραπται εν τοις ουρανοις |
| Lk. 10,26 | Lk. 10,26 ο δε ειπεν προς αυτον εν τω νομω τι γεγραπται πως αναγινωσκεις |
| Lk. 10,27 | Lk. 10,27 ο δε αποκριθεις ειπεν αγαπησεις κυριον τον θεον σου εξ ολης της | καρδιας σου και εν ολη τη ψυχη σου και εν ολη τη ισχυι σου και εν ολη τη διανοια σου και τον πλησιον σου ως σεαυτον |
| Lk. 10,28 | Lk. 10,28 ειπεν δε αυτω ορθως απεκριθης τουτο ποιει και ζηση |
| Lk. 10,29 | Lk. 10,29 ο δε θελων δικαιωσαι εαυτον ειπεν προς τον ιησουν και τις εστιν μου πλησιον |
| Lk. 10,31 | Lk. 10,31 κατα συγκυριαν δε ιερευς τις κατεβαινεν | εν | εν | τη οδω εκεινη και ιδων αυτον αντιπαρηλθεν |
| Lk. 10,32 | Lk. 10,32 ομοιως δε και λευιτης γενομενος | κατα τον τοπον ελθων και ιδων αντιπαρηλθεν |
| Lk. 10,33 | Lk. 10,33 σαμαριτης δε τις οδευων ηλθεν κατ αυτον και ιδων εσπλαγχνισθη |
| Lk. 10,34 | Lk. 10,34 και προσελθων κατεδησεν τα τραυματα αυτου επιχεων ελαιον και οινον επιβιβασας δε αυτον επι το ιδιον κτηνος ηγαγεν αυτον εις πανδοχειον και επεμεληθη αυτου |
| Lk. 10,37 | Lk. 10,37 ο δε ειπεν ο ποιησας το ελεος μετ αυτου ειπεν δε αυτω | ο | ο | ιησους πορευου και συ ποιει ομοιως |
| Lk. 10,38 | Lk. 10,38 εν δε τω πορευεσθαι αυτους αυτος εισηλθεν εις κωμην τινα γυνη δε τις ονοματι μαρθα υπεδεξατο αυτον | εις την οικιαν| |
| Lk. 10,40 | Lk. 10,40 η δε μαρθα περιεσπατο περι πολλην διακονιαν επιστασα δε ειπεν κυριε ου μελει σοι οτι η αδελφη μου μονην με | κατελειπεν διακονειν ειπον | κατελιπεν διακονειν ειπε | ουν αυτη ινα μοι συναντιλαβηται |
| Lk. 10,41 | Lk. 10,41 αποκριθεις δε ειπεν αυτη ο κυριος μαρθα μαρθα μεριμνας και θορυβαζη περι πολλα |
| Lk. 10,42 | Lk. 10,42 | ολιγων δε εστιν χρεια η ενος | ενος δε εστιν χρεια | μαριαμ γαρ την αγαθην μεριδα εξελεξατο ητις ουκ αφαιρεθησεται αυτης |
| Lk. 11,2 | Lk. 11,2 ειπεν δε αυτοις οταν προσευχησθε λεγετε πατερ αγιασθητω το ονομα σου ελθετω η βασιλεια σου |
| Lk. 11,11 | Lk. 11,11 τινα δε εξ υμων τον πατερα αιτησει ο υιος ιχθυν | μη | και | αντι ιχθυος οφιν αυτω επιδωσει |
| Lk. 11,14 | Lk. 11,14 και ην εκβαλλων δαιμονιον και αυτο ην | κωφον εγενετο δε του δαιμονιου εξελθοντος ελαλησεν ο κωφος και εθαυμασαν οι οχλοι |
| Lk. 11,15 | Lk. 11,15 τινες δε εξ αυτων ειπον εν βεελζεβουλ τω αρχοντι των δαιμονιων εκβαλλει τα δαιμονια |
| Lk. 11,16 | Lk. 11,16 ετεροι δε πειραζοντες σημειον εξ ουρανου εζητουν παρ αυτου |
| Lk. 11,17 | Lk. 11,17 αυτος δε ειδως αυτων τα διανοηματα ειπεν αυτοις πασα βασιλεια εφ εαυτην διαμερισθεισα ερημουται και οικος επι οικον πιπτει |
| Lk. 11,18 | Lk. 11,18 ει δε και ο σατανας εφ εαυτον διεμερισθη πως σταθησεται η βασιλεια αυτου οτι λεγετε εν βεελζεβουλ εκβαλλειν με τα δαιμονια |
| Lk. 11,19 | Lk. 11,19 ει δε εγω εν βεελζεβουλ εκβαλλω τα δαιμονια οι υιοι υμων εν τινι εκβαλλουσιν δια τουτο αυτοι υμων κριται εσονται |
| Lk. 11,20 | Lk. 11,20 ει δε εν δακτυλω θεου εγω εκβαλλω τα δαιμονια αρα εφθασεν εφ υμας η βασιλεια του θεου |
| Lk. 11,22 | Lk. 11,22 επαν δε ισχυροτερος αυτου επελθων νικηση αυτον την πανοπλιαν αυτου αιρει εφ η επεποιθει και τα σκυλα αυτου διαδιδωσιν |
| Lk. 11,27 | Lk. 11,27 εγενετο δε εν τω λεγειν αυτον ταυτα επαρασα τις φωνην γυνη εκ του οχλου ειπεν αυτω μακαρια η κοιλια η βαστασασα σε και μαστοι ους εθηλασας |
| Lk. 11,28 | Lk. 11,28 αυτος δε ειπεν μενουν μακαριοι οι ακουοντες τον λογον του θεου και φυλασσοντες |
| Lk. 11,29 | Lk. 11,29 των δε οχλων επαθροιζομενων ηρξατο λεγειν η γενεα αυτη γενεα πονηρα εστιν σημειον ζητει και σημειον ου δοθησεται αυτη ει μη το σημειον ιωνα |
| Lk. 11,34 | Lk. 11,34 ο λυχνος του σωματος εστιν ο οφθαλμος σου οταν ο οφθαλμος σου απλους η και ολον το σωμα σου φωτεινον εστιν επαν δε πονηρος η και το σωμα σου σκοτεινον |
| Lk. 11,37 | Lk. 11,37 εν δε τω λαλησαι ερωτα αυτον φαρισαιος οπως αριστηση παρ αυτω εισελθων δε ανεπεσεν |
| Lk. 11,38 | Lk. 11,38 ο δε φαρισαιος ιδων εθαυμασεν οτι ου πρωτον εβαπτισθη προ του αριστου |
| Lk. 11,39 | Lk. 11,39 ειπεν δε ο κυριος προς αυτον νυν υμεις οι φαρισαιοι το εξωθεν του ποτηριου και του πινακος καθαριζετε το δε εσωθεν υμων γεμει αρπαγης και πονηριας |
| Lk. 11,42 | Lk. 11,42 αλλα ουαι υμιν τοις φαρισαιοις οτι αποδεκατουτε το ηδυοσμον και το πηγανον και παν λαχανον και παρερχεσθε την κρισιν και την αγαπην του θεου ταυτα δε εδει ποιησαι κακεινα μη παρειναι |
| Lk. 11,45 | Lk. 11,45 αποκριθεις δε τις των νομικων λεγει αυτω διδασκαλε ταυτα λεγων και ημας υβριζεις |
| Lk. 11,46 | Lk. 11,46 ο δε ειπεν και υμιν τοις νομικοις ουαι οτι φορτιζετε τους ανθρωπους φορτια δυσβαστακτα και αυτοι ενι των δακτυλων υμων ου προσψαυετε τοις φορτιοις |
| Lk. 11,47 | Lk. 11,47 ουαι υμιν οτι οικοδομειτε τα μνημεια των προφητων οι δε πατερες υμων απεκτειναν αυτους |
| Lk. 11,48 | Lk. 11,48 αρα μαρτυρες εστε και συνευδοκειτε τοις εργοις των πατερων υμων οτι αυτοι μεν απεκτειναν αυτους υμεις δε οικοδομειτε |
| Lk. 12,2 | Lk. 12,2 ουδεν δε συγκεκαλυμμενον εστιν ο ουκ αποκαλυφθησεται και κρυπτον ο ου γνωσθησεται |
| Lk. 12,4 | Lk. 12,4 λεγω δε υμιν τοις φιλοις μου μη φοβηθητε απο των αποκτεινοντων το σωμα και μετα ταυτα μη εχοντων περισσοτερον τι ποιησαι |
| Lk. 12,5 | Lk. 12,5 υποδειξω δε υμιν τινα φοβηθητε φοβηθητε τον μετα το αποκτειναι εχοντα εξουσιαν εμβαλειν εις την γεενναν ναι λεγω υμιν τουτον φοβηθητε |
| Lk. 12,8 | Lk. 12,8 λεγω δε υμιν πας ος αν | ομολογησει | ομολογηση | εν εμοι εμπροσθεν των ανθρωπων και ο υιος του ανθρωπου ομολογησει εν αυτω εμπροσθεν των αγγελων του θεου |
| Lk. 12,9 | Lk. 12,9 ο δε αρνησαμενος με ενωπιον των ανθρωπων απαρνηθησεται ενωπιον των αγγελων του θεου |
| Lk. 12,10 | Lk. 12,10 και πας ος ερει λογον εις τον υιον του ανθρωπου αφεθησεται αυτω τω δε εις το αγιον πνευμα βλασφημησαντι ουκ αφεθησεται |
| Lk. 12,11 | Lk. 12,11 οταν δε εισφερωσιν υμας επι τας συναγωγας και τας αρχας και τας εξουσιας μη μεριμνησητε πως | η τι | η τι | απολογησησθε η τι ειπητε |
| Lk. 12,13 | Lk. 12,13 ειπεν δε τις εκ του οχλου αυτω διδασκαλε ειπε τω αδελφω μου μερισασθαι μετ εμου την κληρονομιαν |
| Lk. 12,14 | Lk. 12,14 ο δε ειπεν αυτω ανθρωπε τις με κατεστησεν κριτην η μεριστην εφ υμας |
| Lk. 12,15 | Lk. 12,15 ειπεν δε προς αυτους ορατε και φυλασσεσθε απο πασης πλεονεξιας οτι ουκ εν τω περισσευειν τινι η ζωη αυτου εστιν εκ των υπαρχοντων αυτω |
| Lk. 12,16 | Lk. 12,16 ειπεν δε παραβολην προς αυτους λεγων ανθρωπου τινος πλουσιου ευφορησεν η χωρα |
| Lk. 12,20 | Lk. 12,20 ειπεν δε αυτω ο θεος αφρων ταυτη τη νυκτι την ψυχην σου | αιτουσιν | απαιτουσιν | απο σου α δε ητοιμασας τινι εσται |
| Lk. 12,22 | Lk. 12,22 ειπεν δε προς τους μαθητας αυτου δια τουτο λεγω υμιν μη μεριμνατε τη ψυχη τι φαγητε μηδε τω σωματι | υμων| τι ενδυσησθε |
| Lk. 12,25 | Lk. 12,25 τις δε εξ υμων μεριμνων δυναται επι την ηλικιαν αυτου προσθειναι πηχυν |
| Lk. 12,27 | Lk. 12,27 κατανοησατε τα κρινα πως αυξανει ου κοπια ουδε νηθει λεγω δε υμιν ουδε σολομων εν παση τη δοξη αυτου περιεβαλετο ως εν τουτων |
| Lk. 12,28 | Lk. 12,28 ει δε εν αγρω τον χορτον οντα σημερον και αυριον εις κλιβανον βαλλομενον ο θεος ουτως αμφιεζει ποσω μαλλον υμας ολιγοπιστοι |
| Lk. 12,30 | Lk. 12,30 ταυτα γαρ παντα τα εθνη του κοσμου επιζητουσιν υμων δε ο πατηρ οιδεν οτι χρηζετε τουτων |
| Lk. 12,39 | Lk. 12,39 τουτο δε γινωσκετε οτι ει ηδει ο οικοδεσποτης ποια ωρα ο κλεπτης ερχεται | εγρηγορησεν αν και ουκ | ουκ αν | αφηκεν διορυχθηναι τον οικον αυτου |
| Lk. 12,41 | Lk. 12,41 ειπεν δε ο πετρος κυριε προς ημας την παραβολην ταυτην λεγεις η και προς παντας |
| Lk. 12,45 | Lk. 12,45 εαν δε ειπη ο δουλος εκεινος εν τη καρδια αυτου χρονιζει ο κυριος μου ερχεσθαι και αρξηται τυπτειν τους παιδας και τας παιδισκας εσθιειν τε και πινειν και μεθυσκεσθαι |
| Lk. 12,47 | Lk. 12,47 εκεινος δε ο δουλος ο γνους το θελημα του κυριου αυτου και μη ετοιμασας η ποιησας προς το θελημα αυτου δαρησεται πολλας |
| Lk. 12,48 | Lk. 12,48 ο δε μη γνους ποιησας δε αξια πληγων δαρησεται ολιγας παντι δε ω εδοθη πολυ πολυ ζητηθησεται παρ αυτου και ω παρεθεντο πολυ περισσοτερον αιτησουσιν αυτον |
| Lk. 12,50 | Lk. 12,50 βαπτισμα δε εχω βαπτισθηναι και πως συνεχομαι εως οτου τελεσθη |
| Lk. 12,54 | Lk. 12,54 ελεγεν δε και τοις οχλοις οταν ιδητε την | νεφελην ανατελλουσαν επι δυσμων ευθεως λεγετε οτι ομβρος ερχεται και γινεται ουτως |
| Lk. 12,56 | Lk. 12,56 υποκριται το προσωπον της γης και του ουρανου οιδατε δοκιμαζειν τον καιρον δε τουτον πως ουκ οιδατε δοκιμαζειν |
| Lk. 12,57 | Lk. 12,57 τι δε και αφ εαυτων ου κρινετε το δικαιον |
| Lk. 13,1 | Lk. 13,1 παρησαν δε τινες εν αυτω τω καιρω απαγγελλοντες αυτω περι των γαλιλαιων ων το αιμα πιλατος εμιξεν μετα των θυσιων αυτων |
| Lk. 13,6 | Lk. 13,6 ελεγεν δε ταυτην την παραβολην συκην ειχεν τις πεφυτευμενην εν τω αμπελωνι αυτου και ηλθεν ζητων καρπον εν αυτη και ουχ ευρεν |
| Lk. 13,7 | Lk. 13,7 ειπεν δε προς τον αμπελουργον ιδου τρια ετη αφ ου ερχομαι ζητων καρπον εν τη συκη ταυτη και ουχ ευρισκω εκκοψον ουν | αυτην ινα τι και την γην καταργει |
| Lk. 13,8 | Lk. 13,8 ο δε αποκριθεις λεγει αυτω κυριε αφες αυτην και τουτο το ετος εως οτου σκαψω περι αυτην και βαλω κοπρια |
| Lk. 13,9 | Lk. 13,9 καν μεν ποιηση καρπον εις το μελλον ει δε μη γε εκκοψεις αυτην |
| Lk. 13,10 | Lk. 13,10 ην δε διδασκων εν μια των συναγωγων εν τοις σαββασιν |
| Lk. 13,12 | Lk. 13,12 ιδων δε αυτην ο ιησους προσεφωνησεν και ειπεν αυτη γυναι απολελυσαι της ασθενειας σου |
| Lk. 13,14 | Lk. 13,14 αποκριθεις δε ο αρχισυναγωγος αγανακτων οτι τω σαββατω εθεραπευσεν ο ιησους ελεγεν τω οχλω οτι εξ ημεραι εισιν εν αις δει εργαζεσθαι εν αυταις ουν ερχομενοι θεραπευεσθε και μη τη ημερα του σαββατου |
| Lk. 13,15 | Lk. 13,15 απεκριθη δε αυτω ο κυριος και ειπεν υποκριται εκαστος υμων τω σαββατω ου λυει τον βουν αυτου η τον ονον απο της φατνης και | απαγων | απαγαγων | ποτιζει |
| Lk. 13,16 | Lk. 13,16 ταυτην δε θυγατερα αβρααμ ουσαν ην εδησεν ο σατανας ιδου δεκα και οκτω ετη ουκ εδει λυθηναι απο του δεσμου τουτου τη ημερα του σαββατου |
| Lk. 13,23 | Lk. 13,23 ειπεν δε τις αυτω κυριε ει ολιγοι οι σωζομενοι ο δε ειπεν προς αυτους |
| Lk. 13,28 | Lk. 13,28 εκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντων οταν οψησθε αβρααμ και ισαακ και ιακωβ και παντας τους προφητας εν τη βασιλεια του θεου υμας δε εκβαλλομενους εξω |
| Lk. 13,35 | Lk. 13,35 ιδου αφιεται υμιν ο οικος υμων λεγω δε υμιν ου μη ιδητε με εως ηξει οτε | ειπητε ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυριου |
| Lk. 14,4 | Lk. 14,4 οι δε ησυχασαν και επιλαβομενος ιασατο αυτον και απελυσεν |
| Lk. 14,7 | Lk. 14,7 ελεγεν δε προς τους κεκλημενους παραβολην επεχων πως τας πρωτοκλισιας εξελεγοντο λεγων προς αυτους |
| Lk. 14,12 | Lk. 14,12 ελεγεν δε και τω κεκληκοτι αυτον οταν ποιης αριστον η δειπνον μη φωνει τους φιλους σου μηδε τους αδελφους σου μηδε τους συγγενεις σου μηδε γειτονας πλουσιους μηποτε και αυτοι αντικαλεσωσιν σε και γενηται ανταποδομα σοι |
| Lk. 14,15 | Lk. 14,15 ακουσας δε τις των συνανακειμενων ταυτα ειπεν αυτω μακαριος οστις φαγεται αρτον εν τη βασιλεια του θεου |
| Lk. 14,16 | Lk. 14,16 ο δε ειπεν αυτω ανθρωπος τις εποιει δειπνον μεγα και εκαλεσεν πολλους |
| Lk. 14,25 | Lk. 14,25 συνεπορευοντο δε αυτω οχλοι πολλοι και στραφεις ειπεν προς αυτους |
| Lk. 14,32 | Lk. 14,32 ει δε μη γε ετι αυτου πορρω οντος πρεσβειαν αποστειλας ερωτα τα | προς ειρηνην |
| Lk. 14,34 | Lk. 14,34 καλον ουν το αλας εαν δε και το αλας μωρανθη εν τινι αρτυθησεται |
| Lk. 15,1 | Lk. 15,1 ησαν δε αυτω εγγιζοντες παντες οι τελωναι και οι αμαρτωλοι ακουειν αυτου |
| Lk. 15,3 | Lk. 15,3 ειπεν δε προς αυτους την παραβολην ταυτην λεγων |
| Lk. 15,11 | Lk. 15,11 ειπεν δε ανθρωπος τις ειχεν δυο υιους |
| Lk. 15,12 | Lk. 15,12 και ειπεν ο νεωτερος αυτων τω πατρι πατερ δος μοι το επιβαλλον μερος της ουσιας ο δε διειλεν αυτοις τον βιον |
| Lk. 15,14 | Lk. 15,14 δαπανησαντος δε αυτου παντα εγενετο λιμος ισχυρα κατα την χωραν εκεινην και αυτος ηρξατο υστερεισθαι |
| Lk. 15,17 | Lk. 15,17 εις εαυτον δε ελθων εφη ποσοι μισθιοι του πατρος μου περισσευονται αρτων εγω δε λιμω ωδε απολλυμαι |
| Lk. 15,20 | Lk. 15,20 και αναστας ηλθεν προς τον πατερα εαυτου ετι δε αυτου μακραν απεχοντος ειδεν αυτον ο πατηρ αυτου και εσπλαγχνισθη και δραμων επεπεσεν επι τον τραχηλον αυτου και κατεφιλησεν αυτον |
| Lk. 15,21 | Lk. 15,21 ειπεν δε ο υιος αυτω πατερ ημαρτον εις τον ουρανον και ενωπιον σου ουκετι ειμι αξιος κληθηναι υιος σου | ποιησον με ως ενα των μισθιων σου| |
| Lk. 15,22 | Lk. 15,22 ειπεν δε ο πατηρ προς τους δουλους αυτου ταχυ εξενεγκατε στολην την πρωτην και ενδυσατε αυτον και δοτε δακτυλιον εις την χειρα αυτου και υποδηματα εις τους ποδας |
| Lk. 15,25 | Lk. 15,25 ην δε ο υιος αυτου ο πρεσβυτερος εν αγρω και ως ερχομενος ηγγισεν τη οικια ηκουσεν συμφωνιας και χορων |
| Lk. 15,27 | Lk. 15,27 ο δε ειπεν αυτω οτι ο αδελφος σου ηκει και εθυσεν ο πατηρ σου τον μοσχον τον σιτευτον οτι υγιαινοντα αυτον απελαβεν |
| Lk. 15,28 | Lk. 15,28 ωργισθη δε και ουκ ηθελεν εισελθειν ο δε πατηρ αυτου εξελθων παρεκαλει αυτον |
| Lk. 15,29 | Lk. 15,29 ο δε αποκριθεις ειπεν τω πατρι αυτου ιδου τοσαυτα ετη δουλευω σοι και ουδεποτε εντολην σου παρηλθον και εμοι ουδεποτε εδωκας εριφον ινα μετα των φιλων μου ευφρανθω |
| Lk. 15,30 | Lk. 15,30 οτε δε ο υιος σου ουτος ο καταφαγων σου τον βιον μετα πορνων ηλθεν εθυσας αυτω τον σιτευτον μοσχον |
| Lk. 15,31 | Lk. 15,31 ο δε ειπεν αυτω τεκνον συ παντοτε μετ εμου ει και παντα τα εμα σα εστιν |
| Lk. 15,32 | Lk. 15,32 ευφρανθηναι δε και χαρηναι εδει οτι ο αδελφος σου ουτος νεκρος ην και εζησεν και απολωλως και ευρεθη |
| Lk. 16,1 | Lk. 16,1 ελεγεν δε και προς τους μαθητας ανθρωπος τις ην πλουσιος ος ειχεν οικονομον και ουτος διεβληθη αυτω ως διασκορπιζων τα υπαρχοντα αυτου |
| Lk. 16,3 | Lk. 16,3 ειπεν δε εν εαυτω ο οικονομος τι ποιησω οτι ο κυριος μου αφαιρειται την οικονομιαν απ εμου σκαπτειν ουκ ισχυω επαιτειν αισχυνομαι |
| Lk. 16,6 | Lk. 16,6 ο δε ειπεν εκατον βατους ελαιου ο δε ειπεν αυτω δεξαι σου τα γραμματα και καθισας ταχεως γραψον πεντηκοντα |
| Lk. 16,7 | Lk. 16,7 επειτα ετερω ειπεν συ δε ποσον οφειλεις ο δε ειπεν εκατον κορους σιτου λεγει αυτω δεξαι σου τα γραμματα και γραψον ογδοηκοντα |
| Lk. 16,14 | Lk. 16,14 ηκουον δε ταυτα παντα οι φαρισαιοι φιλαργυροι υπαρχοντες και εξεμυκτηριζον αυτον |
| Lk. 16,15 | Lk. 16,15 και ειπεν αυτοις υμεις εστε οι δικαιουντες εαυτους ενωπιον των ανθρωπων ο δε θεος γινωσκει τας καρδιας υμων οτι το εν ανθρωποις υψηλον βδελυγμα ενωπιον του θεου |
| Lk. 16,17 | Lk. 16,17 ευκοπωτερον δε εστιν τον ουρανον και την γην παρελθειν η του νομου μιαν κεραιαν πεσειν |
| Lk. 16,19 | Lk. 16,19 ανθρωπος δε τις ην πλουσιος και ενεδιδυσκετο πορφυραν και βυσσον ευφραινομενος καθ ημεραν λαμπρως |
| Lk. 16,20 | Lk. 16,20 πτωχος δε τις ονοματι λαζαρος εβεβλητο προς τον πυλωνα αυτου ειλκωμενος |
| Lk. 16,22 | Lk. 16,22 εγενετο δε αποθανειν τον πτωχον και απενεχθηναι αυτον υπο των αγγελων εις τον κολπον αβρααμ απεθανεν δε και ο πλουσιος και εταφη |
| Lk. 16,25 | Lk. 16,25 ειπεν δε αβρααμ τεκνον μνησθητι οτι απελαβες τα αγαθα σου εν τη ζωη σου και λαζαρος ομοιως τα κακα νυν δε ωδε παρακαλειται συ δε οδυνασαι |
| Lk. 16,27 | Lk. 16,27 ειπεν δε ερωτω σε ουν πατερ ινα πεμψης αυτον εις τον οικον του πατρος μου |
| Lk. 16,29 | Lk. 16,29 λεγει δε αβρααμ εχουσιν μωυσεα και τους προφητας ακουσατωσαν αυτων |
| Lk. 16,30 | Lk. 16,30 ο δε ειπεν ουχι πατερ αβρααμ αλλ εαν τις απο νεκρων πορευθη προς αυτους μετανοησουσιν |
| Lk. 16,31 | Lk. 16,31 ειπεν δε αυτω ει μωυσεως και των προφητων ουκ ακουουσιν ουδ εαν τις εκ νεκρων αναστη πεισθησονται |
| Lk. 17,1 | Lk. 17,1 ειπεν δε προς τους μαθητας αυτου ανενδεκτον εστιν του τα σκανδαλα μη ελθειν πλην ουαι δι ου ερχεται |
| Lk. 17,6 | Lk. 17,6 ειπεν δε ο κυριος ει εχετε πιστιν ως κοκκον σιναπεως ελεγετε αν τη συκαμινω ταυτη εκριζωθητι και φυτευθητι εν τη θαλασση και υπηκουσεν αν υμιν |
| Lk. 17,7 | Lk. 17,7 τις δε εξ υμων δουλον εχων αροτριωντα η ποιμαινοντα ος εισελθοντι εκ του αγρου ερει αυτω ευθεως παρελθων αναπεσε |
| Lk. 17,15 | Lk. 17,15 εις δε εξ αυτων ιδων οτι ιαθη υπεστρεψεν μετα φωνης μεγαλης δοξαζων τον θεον |
| Lk. 17,17 | Lk. 17,17 αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν | ουχ | ουχι | οι δεκα εκαθαρισθησαν οι | δε | δε | εννεα που |
| Lk. 17,20 | Lk. 17,20 επερωτηθεις δε υπο των φαρισαιων ποτε ερχεται η βασιλεια του θεου απεκριθη αυτοις και ειπεν ουκ ερχεται η βασιλεια του θεου μετα παρατηρησεως |
| Lk. 17,22 | Lk. 17,22 ειπεν δε προς τους μαθητας ελευσονται ημεραι οτε επιθυμησετε μιαν των ημερων του υιου του ανθρωπου ιδειν και ουκ οψεσθε |
| Lk. 17,25 | Lk. 17,25 πρωτον δε δει αυτον πολλα παθειν και αποδοκιμασθηναι απο της γενεας ταυτης |
| Lk. 17,29 | Lk. 17,29 η δε ημερα εξηλθεν λωτ απο σοδομων εβρεξεν πυρ και θειον απ ουρανου και απωλεσεν παντας |
| Lk. 17,33 | Lk. 17,33 ος εαν ζητηση την ψυχην αυτου περιποιησασθαι απολεσει αυτην ος δ αν | απολεσει | απολεση | ζωογονησει αυτην |
| Lk. 17,35 | Lk. 17,35 εσονται δυο αληθουσαι επι το αυτο η μια παραλημφθησεται η δε ετερα αφεθησεται 17:36 |
| Lk. 17,37 | Lk. 17,37 και αποκριθεντες λεγουσιν αυτω που κυριε ο δε ειπεν αυτοις οπου το σωμα εκει και οι αετοι επισυναχθησονται |
| Lk. 18,1 | Lk. 18,1 ελεγεν δε παραβολην αυτοις προς το δειν παντοτε προσευχεσθαι αυτους και μη εγκακειν |
| Lk. 18,3 | Lk. 18,3 χηρα δε ην εν τη πολει εκεινη και ηρχετο προς αυτον λεγουσα εκδικησον με απο του αντιδικου μου |
| Lk. 18,4 | Lk. 18,4 και ουκ ηθελεν επι χρονον μετα | ταυτα δε | δε ταυτα | ειπεν εν εαυτω ει και τον θεον ου φοβουμαι ουδε ανθρωπον εντρεπομαι |
| Lk. 18,6 | Lk. 18,6 ειπεν δε ο κυριος ακουσατε τι ο κριτης της αδικιας λεγει |
| Lk. 18,7 | Lk. 18,7 ο δε θεος ου μη ποιηση την εκδικησιν των εκλεκτων αυτου των βοωντων αυτω ημερας και νυκτος και μακροθυμει επ αυτοις |
| Lk. 18,9 | Lk. 18,9 ειπεν δε και προς τινας τους πεποιθοτας εφ εαυτοις οτι εισιν δικαιοι και εξουθενουντας τους λοιπους την παραβολην ταυτην |
| Lk. 18,13 | Lk. 18,13 ο δε τελωνης μακροθεν εστως ουκ ηθελεν ουδε τους οφθαλμους επαραι εις τον ουρανον αλλ ετυπτεν το στηθος | εαυτου | αυτου | λεγων ο θεος ιλασθητι μοι τω αμαρτωλω |
| Lk. 18,14 | Lk. 18,14 λεγω υμιν κατεβη ουτος δεδικαιωμενος εις τον οικον αυτου παρ εκεινον οτι πας ο υψων εαυτον ταπεινωθησεται ο δε ταπεινων εαυτον υψωθησεται |
| Lk. 18,15 | Lk. 18,15 προσεφερον δε αυτω και τα βρεφη ινα αυτων απτηται ιδοντες δε οι μαθηται επετιμων αυτοις |
| Lk. 18,16 | Lk. 18,16 ο δε ιησους προσεκαλεσατο | αυτα | αυτα | λεγων αφετε τα παιδια ερχεσθαι προς με και μη κωλυετε αυτα των γαρ τοιουτων εστιν η βασιλεια του θεου |
| Lk. 18,19 | Lk. 18,19 ειπεν δε αυτω ο ιησους τι με λεγεις αγαθον ουδεις αγαθος ει μη εις | ο | ο | θεος |
| Lk. 18,21 | Lk. 18,21 ο δε ειπεν ταυτα παντα εφυλαξα εκ νεοτητος |
| Lk. 18,22 | Lk. 18,22 ακουσας δε ο ιησους ειπεν αυτω ετι εν σοι λειπει παντα οσα εχεις πωλησον και διαδος πτωχοις και εξεις θησαυρον εν τοις ουρανοις και δευρο ακολουθει μοι |
| Lk. 18,23 | Lk. 18,23 ο δε ακουσας ταυτα περιλυπος εγενηθη ην γαρ πλουσιος σφοδρα |
| Lk. 18,24 | Lk. 18,24 ιδων δε αυτον | ο ιησους | ο ιησους περιλυπον γενομενον | ειπεν πως δυσκολως οι τα χρηματα εχοντες εις την βασιλειαν του θεου εισπορευονται |
| Lk. 18,26 | Lk. 18,26 ειπαν δε οι ακουσαντες και τις δυναται σωθηναι |
| Lk. 18,27 | Lk. 18,27 ο δε ειπεν τα αδυνατα παρα ανθρωποις δυνατα παρα τω θεω εστιν |
| Lk. 18,28 | Lk. 18,28 ειπεν δε ο πετρος ιδου ημεις αφεντες τα ιδια ηκολουθησαμεν σοι |
| Lk. 18,29 | Lk. 18,29 ο δε ειπεν αυτοις αμην λεγω υμιν οτι ουδεις εστιν ος αφηκεν οικιαν η γυναικα η αδελφους η γονεις η τεκνα ενεκεν της βασιλειας του θεου |
| Lk. 18,31 | Lk. 18,31 παραλαβων δε τους δωδεκα ειπεν προς αυτους ιδου αναβαινομεν εις ιερουσαλημ και τελεσθησεται παντα τα γεγραμμενα δια των προφητων τω υιω του ανθρωπου |
| Lk. 18,35 | Lk. 18,35 εγενετο δε εν τω εγγιζειν αυτον εις ιεριχω τυφλος τις εκαθητο παρα την οδον επαιτων |
| Lk. 18,36 | Lk. 18,36 ακουσας δε οχλου διαπορευομενου επυνθανετο τι ειη τουτο |
| Lk. 18,37 | Lk. 18,37 απηγγειλαν δε αυτω οτι ιησους ο ναζωραιος παρερχεται |
| Lk. 18,39 | Lk. 18,39 και οι προαγοντες επετιμων αυτω ινα σιγηση αυτος δε πολλω μαλλον εκραζεν υιε δαυιδ ελεησον με |
| Lk. 18,40 | Lk. 18,40 σταθεις δε ο | ιησους εκελευσεν αυτον αχθηναι προς αυτον εγγισαντος δε αυτου επηρωτησεν αυτον |
| Lk. 18,41 | Lk. 18,41 τι σοι θελεις ποιησω ο δε ειπεν κυριε ινα αναβλεψω |
| Lk. 19,8 | Lk. 19,8 σταθεις δε ζακχαιος ειπεν προς τον κυριον ιδου τα ημισια μου των υπαρχοντων κυριε | τοις | τοις | πτωχοις διδωμι και ει τινος τι εσυκοφαντησα αποδιδωμι τετραπλουν |
| Lk. 19,9 | Lk. 19,9 ειπεν δε προς αυτον | ο | ο | ιησους οτι σημερον σωτηρια τω οικω τουτω εγενετο καθοτι και αυτος υιος αβρααμ | εστιν | εστιν | |
| Lk. 19,11 | Lk. 19,11 ακουοντων δε αυτων ταυτα προσθεις ειπεν παραβολην δια το εγγυς ειναι ιερουσαλημ αυτον και δοκειν αυτους οτι παραχρημα μελλει η βασιλεια του θεου αναφαινεσθαι |
| Lk. 19,13 | Lk. 19,13 καλεσας δε δεκα δουλους εαυτου εδωκεν αυτοις δεκα μνας και ειπεν προς αυτους | πραγματευσασθαι | πραγματευσασθε | εν ω ερχομαι |
| Lk. 19,14 | Lk. 19,14 οι δε πολιται αυτου εμισουν αυτον και απεστειλαν πρεσβειαν οπισω αυτου λεγοντες ου θελομεν τουτον βασιλευσαι εφ ημας |
| Lk. 19,16 | Lk. 19,16 παρεγενετο δε ο πρωτος λεγων κυριε η μνα σου δεκα προσηργασατο μνας |
| Lk. 19,19 | Lk. 19,19 ειπεν δε και τουτω και συ επανω γινου πεντε πολεων |
| Lk. 19,26 | Lk. 19,26 λεγω υμιν οτι παντι τω εχοντι δοθησεται απο δε του μη εχοντος και ο εχει αρθησεται |
| Lk. 19,32 | Lk. 19,32 απελθοντες δε οι απεσταλμενοι ευρον καθως ειπεν αυτοις |
| Lk. 19,33 | Lk. 19,33 λυοντων δε αυτων τον πωλον ειπαν οι κυριοι αυτου προς αυτους τι λυετε τον πωλον |
| Lk. 19,34 | Lk. 19,34 οι δε ειπαν οτι ο κυριος αυτου χρειαν εχει |
| Lk. 19,36 | Lk. 19,36 πορευομενου δε αυτου υπεστρωννυον τα ιματια | εαυτων | αυτων | εν τη οδω |
| Lk. 19,37 | Lk. 19,37 εγγιζοντος δε αυτου ηδη προς τη καταβασει του ορους των ελαιων ηρξαντο απαν το πληθος των μαθητων χαιροντες αινειν τον θεον φωνη μεγαλη περι πασων ων ειδον δυναμεων |
| Lk. 19,42 | Lk. 19,42 λεγων οτι ει εγνως εν τη ημερα ταυτη και συ τα προς ειρηνην νυν δε εκρυβη απο οφθαλμων σου |
| Lk. 19,46 | Lk. 19,46 λεγων αυτοις γεγραπται και εσται ο οικος μου οικος προσευχης υμεις δε αυτον εποιησατε σπηλαιον ληστων |
| Lk. 19,47 | Lk. 19,47 και ην διδασκων το καθ ημεραν εν τω ιερω οι δε αρχιερεις και οι γραμματεις εζητουν αυτον απολεσαι και οι πρωτοι του λαου |
| Lk. 20,3 | Lk. 20,3 αποκριθεις δε ειπεν προς αυτους ερωτησω υμας καγω λογον και ειπατε μοι |
| Lk. 20,5 | Lk. 20,5 οι δε συνελογισαντο προς εαυτους λεγοντες οτι εαν ειπωμεν εξ ουρανου ερει δια τι ουκ επιστευσατε αυτω |
| Lk. 20,6 | Lk. 20,6 εαν δε ειπωμεν εξ ανθρωπων ο λαος απας καταλιθασει ημας πεπεισμενος γαρ εστιν ιωαννην προφητην ειναι |
| Lk. 20,9 | Lk. 20,9 ηρξατο δε προς τον λαον λεγειν την παραβολην ταυτην ανθρωπος τις | εφυτευσεν αμπελωνα και εξεδετο αυτον γεωργοις και απεδημησεν χρονους ικανους |
| Lk. 20,10 | Lk. 20,10 και καιρω απεστειλεν προς τους γεωργους δουλον ινα απο του καρπου του αμπελωνος δωσουσιν αυτω οι δε γεωργοι εξαπεστειλαν αυτον δειραντες κενον |
| Lk. 20,11 | Lk. 20,11 και προσεθετο ετερον πεμψαι δουλον οι δε κακεινον δειραντες και ατιμασαντες εξαπεστειλαν κενον |
| Lk. 20,12 | Lk. 20,12 και προσεθετο τριτον πεμψαι οι δε και τουτον τραυματισαντες εξεβαλον |
| Lk. 20,13 | Lk. 20,13 ειπεν δε ο κυριος του αμπελωνος τι ποιησω πεμψω τον υιον μου τον αγαπητον ισως τουτον εντραπησονται |
| Lk. 20,14 | Lk. 20,14 ιδοντες δε αυτον οι γεωργοι διελογιζοντο προς αλληλους λεγοντες ουτος εστιν ο κληρονομος αποκτεινωμεν αυτον ινα ημων γενηται η κληρονομια |
| Lk. 20,16 | Lk. 20,16 ελευσεται και απολεσει τους γεωργους τουτους και δωσει τον αμπελωνα αλλοις ακουσαντες δε ειπαν μη γενοιτο |
| Lk. 20,17 | Lk. 20,17 ο δε εμβλεψας αυτοις ειπεν τι ουν εστιν το γεγραμμενον τουτο λιθον ον απεδοκιμασαν οι οικοδομουντες ουτος εγενηθη εις κεφαλην γωνιας |
| Lk. 20,18 | Lk. 20,18 πας ο πεσων επ εκεινον τον λιθον συνθλασθησεται εφ ον δ αν πεση λικμησει αυτον |
| Lk. 20,23 | Lk. 20,23 κατανοησας δε αυτων την πανουργιαν ειπεν προς αυτους |
| Lk. 20,24 | Lk. 20,24 δειξατε μοι δηναριον τινος εχει εικονα και επιγραφην οι δε ειπαν καισαρος |
| Lk. 20,25 | Lk. 20,25 ο δε ειπεν προς αυτους τοινυν αποδοτε τα καισαρος καισαρι και τα του θεου τω θεω |
| Lk. 20,27 | Lk. 20,27 προσελθοντες δε τινες των σαδδουκαιων οι | λεγοντες | αντιλεγοντες | αναστασιν μη ειναι επηρωτησαν αυτον |
| Lk. 20,31 | Lk. 20,31 και ο τριτος ελαβεν αυτην ωσαυτως δε και οι επτα ου κατελιπον τεκνα και απεθανον |
| Lk. 20,35 | Lk. 20,35 οι δε καταξιωθεντες του αιωνος εκεινου τυχειν και της αναστασεως της εκ νεκρων ουτε γαμουσιν ουτε γαμιζονται |
| Lk. 20,37 | Lk. 20,37 οτι δε εγειρονται οι νεκροι και μωυσης εμηνυσεν επι της βατου ως λεγει κυριον τον θεον αβρααμ και θεον ισαακ και θεον ιακωβ |
| Lk. 20,38 | Lk. 20,38 θεος δε ουκ εστιν νεκρων αλλα ζωντων παντες γαρ αυτω ζωσιν |
| Lk. 20,39 | Lk. 20,39 αποκριθεντες δε τινες των γραμματεων ειπαν διδασκαλε καλως ειπας |
| Lk. 20,41 | Lk. 20,41 ειπεν δε προς αυτους πως λεγουσιν τον χριστον ειναι δαυιδ υιον |
| Lk. 20,45 | Lk. 20,45 ακουοντος δε παντος του λαου ειπεν τοις μαθηταις αυτου | |
| Lk. 21,1 | Lk. 21,1 αναβλεψας δε ειδεν τους βαλλοντας εις το γαζοφυλακιον τα δωρα αυτων πλουσιους |
| Lk. 21,2 | Lk. 21,2 ειδεν δε τινα χηραν πενιχραν βαλλουσαν εκει λεπτα δυο |
| Lk. 21,4 | Lk. 21,4 παντες γαρ ουτοι εκ του περισσευοντος αυτοις εβαλον εις τα δωρα αυτη δε εκ του υστερηματος αυτης παντα τον βιον ον ειχεν εβαλεν |
| Lk. 21,7 | Lk. 21,7 επηρωτησαν δε αυτον λεγοντες διδασκαλε ποτε ουν ταυτα εσται και τι το σημειον οταν μελλη ταυτα γινεσθαι |
| Lk. 21,8 | Lk. 21,8 ο δε ειπεν βλεπετε μη πλανηθητε πολλοι γαρ ελευσονται επι τω ονοματι μου λεγοντες εγω ειμι και ο καιρος ηγγικεν μη πορευθητε οπισω αυτων |
| Lk. 21,9 | Lk. 21,9 οταν δε ακουσητε πολεμους και ακαταστασιας μη πτοηθητε δει γαρ ταυτα γενεσθαι πρωτον αλλ ουκ ευθεως το τελος |
| Lk. 21,12 | Lk. 21,12 προ δε τουτων παντων επιβαλουσιν εφ υμας τας χειρας αυτων και διωξουσιν παραδιδοντες εις τας συναγωγας και φυλακας απαγομενους επι βασιλεις και ηγεμονας ενεκεν του ονοματος μου |
| Lk. 21,16 | Lk. 21,16 παραδοθησεσθε δε και υπο γονεων και αδελφων και συγγενων και φιλων και θανατωσουσιν εξ υμων |
| Lk. 21,20 | Lk. 21,20 οταν δε ιδητε κυκλουμενην υπο στρατοπεδων ιερουσαλημ τοτε γνωτε οτι ηγγικεν η ερημωσις αυτης |
| Lk. 21,28 | Lk. 21,28 αρχομενων δε τουτων γινεσθαι ανακυψατε και επαρατε τας κεφαλας υμων διοτι εγγιζει η απολυτρωσις υμων |
| Lk. 21,33 | Lk. 21,33 ο ουρανος και η γη παρελευσονται οι δε λογοι μου ου μη παρελευσονται |
| Lk. 21,34 | Lk. 21,34 προσεχετε δε εαυτοις μηποτε βαρηθωσιν | αι καρδιαι υμων | υμων αι καρδιαι | εν κραιπαλη και μεθη και μεριμναις βιωτικαις και επιστη εφ υμας αιφνιδιος η ημερα εκεινη |
| Lk. 21,36 | Lk. 21,36 αγρυπνειτε δε εν παντι καιρω δεομενοι ινα κατισχυσητε εκφυγειν ταυτα παντα τα μελλοντα γινεσθαι και σταθηναι εμπροσθεν του υιου του ανθρωπου |
| Lk. 21,37 | Lk. 21,37 ην δε τας ημερας εν τω ιερω διδασκων τας δε νυκτας εξερχομενος ηυλιζετο εις το ορος το καλουμενον ελαιων |
| Lk. 22,1 | Lk. 22,1 ηγγιζεν δε η εορτη των αζυμων η λεγομενη πασχα |
| Lk. 22,3 | Lk. 22,3 εισηλθεν δε σατανας εις ιουδαν τον καλουμενον ισκαριωτην οντα εκ του αριθμου των δωδεκα |
| Lk. 22,7 | Lk. 22,7 ηλθεν δε η ημερα των αζυμων εν | η εδει θυεσθαι το πασχα |
| Lk. 22,9 | Lk. 22,9 οι δε ειπαν αυτω που θελεις ετοιμασωμεν |
| Lk. 22,10 | Lk. 22,10 ο δε ειπεν αυτοις ιδου εισελθοντων υμων εις την πολιν συναντησει υμιν ανθρωπος κεραμιον υδατος βασταζων ακολουθησατε αυτω εις την οικιαν εις ην εισπορευεται |
| Lk. 22,13 | Lk. 22,13 απελθοντες δε ευρον καθως ειρηκει αυτοις και ητοιμασαν το πασχα |
| Lk. 22,24 | Lk. 22,24 εγενετο δε και φιλονεικια εν αυτοις το τις αυτων δοκει ειναι μειζων |
| Lk. 22,25 | Lk. 22,25 ο δε ειπεν αυτοις οι βασιλεις των εθνων κυριευουσιν αυτων και οι εξουσιαζοντες αυτων ευεργεται καλουνται |
| Lk. 22,26 | Lk. 22,26 υμεις δε ουχ ουτως αλλ ο μειζων εν υμιν γινεσθω ως ο νεωτερος και ο ηγουμενος ως ο διακονων |
| Lk. 22,27 | Lk. 22,27 τις γαρ μειζων ο ανακειμενος η ο διακονων ουχι ο ανακειμενος εγω δε εν μεσω υμων ειμι ως ο διακονων |
| Lk. 22,28 | Lk. 22,28 υμεις δε εστε οι διαμεμενηκοτες μετ εμου εν τοις πειρασμοις μου |
| Lk. 22,32 | Lk. 22,32 εγω δε εδεηθην περι σου ινα μη εκλιπη η πιστις σου και συ ποτε επιστρεψας στηρισον τους αδελφους σου |
| Lk. 22,33 | Lk. 22,33 ο δε ειπεν αυτω κυριε μετα σου ετοιμος ειμι και εις φυλακην και εις θανατον πορευεσθαι |
| Lk. 22,34 | Lk. 22,34 ο δε ειπεν λεγω σοι πετρε ου φωνησει σημερον αλεκτωρ εως τρις με απαρνηση ειδεναι |
| Lk. 22,35 | Lk. 22,35 και ειπεν αυτοις οτε απεστειλα υμας ατερ βαλλαντιου και πηρας και υποδηματων μη τινος υστερησατε οι δε ειπαν ουθενος |
| Lk. 22,36 | Lk. 22,36 ειπεν δε αυτοις αλλα νυν ο εχων βαλλαντιον αρατω ομοιως και πηραν και ο μη εχων πωλησατω το ιματιον αυτου και αγορασατω μαχαιραν |
| Lk. 22,38 | Lk. 22,38 οι δε ειπαν κυριε ιδου μαχαιραι ωδε δυο ο δε ειπεν αυτοις ικανον εστιν |
| Lk. 22,39 | Lk. 22,39 και εξελθων επορευθη κατα το εθος εις το ορος των ελαιων ηκολουθησαν δε αυτω | και | και | οι μαθηται |
| Lk. 22,40 | Lk. 22,40 γενομενος δε επι του τοπου ειπεν αυτοις προσευχεσθε μη εισελθειν εις πειρασμον |
| Lk. 22,43 | Lk. 22,43 ωφθη δε αυτω αγγελος | απο του | απ | ουρανου ενισχυων αυτον |
| Lk. 22,48 | Lk. 22,48 ιησους δε ειπεν αυτω ιουδα φιληματι τον υιον του ανθρωπου παραδιδως |
| Lk. 22,49 | Lk. 22,49 ιδοντες δε οι περι αυτον το εσομενον ειπαν κυριε ει παταξομεν εν μαχαιρη |
| Lk. 22,51 | Lk. 22,51 αποκριθεις δε | ο | ο | ιησους ειπεν εατε εως τουτου και αψαμενος του ωτιου ιασατο αυτον |
| Lk. 22,52 | Lk. 22,52 ειπεν δε ιησους προς τους παραγενομενους επ αυτον αρχιερεις και στρατηγους του ιερου και πρεσβυτερους ως επι ληστην εξηλθατε μετα μαχαιρων και ξυλων |
| Lk. 22,54 | Lk. 22,54 συλλαβοντες δε αυτον ηγαγον και εισηγαγον εις την οικιαν του αρχιερεως ο δε πετρος ηκολουθει μακροθεν |
| Lk. 22,55 | Lk. 22,55 περιαψαντων δε πυρ εν μεσω της αυλης και συγκαθισαντων εκαθητο ο πετρος μεσος αυτων |
| Lk. 22,56 | Lk. 22,56 ιδουσα δε αυτον παιδισκη τις καθημενον προς το φως και ατενισασα αυτω ειπεν και ουτος συν αυτω ην |
| Lk. 22,57 | Lk. 22,57 ο δε ηρνησατο λεγων ουκ οιδα αυτον γυναι |
| Lk. 22,58 | Lk. 22,58 και μετα βραχυ ετερος ιδων αυτον εφη και συ εξ αυτων ει ο δε πετρος εφη ανθρωπε ουκ ειμι |
| Lk. 22,60 | Lk. 22,60 ειπεν δε ο πετρος ανθρωπε ουκ οιδα ο λεγεις και παραχρημα ετι λαλουντος αυτου εφωνησεν αλεκτωρ |
| Lk. 22,67 | Lk. 22,67 ει συ ει ο χριστος ειπον ημιν ειπεν δε αυτοις εαν υμιν ειπω ου μη πιστευσητε |
| Lk. 22,68 | Lk. 22,68 εαν δε ερωτησω ου μη αποκριθητε |
| Lk. 22,69 | Lk. 22,69 απο του νυν δε εσται ο υιος του ανθρωπου καθημενος εκ δεξιων της δυναμεως του θεου |
| Lk. 22,70 | Lk. 22,70 ειπαν δε παντες συ ουν ει ο υιος του θεου ο δε προς αυτους εφη υμεις λεγετε οτι εγω ειμι |
| Lk. 22,71 | Lk. 22,71 οι δε ειπαν τι ετι εχομεν μαρτυριας χρειαν αυτοι γαρ ηκουσαμεν απο του στοματος αυτου |
| Lk. 23,2 | Lk. 23,2 ηρξαντο δε κατηγορειν αυτου λεγοντες τουτον ευραμεν διαστρεφοντα το εθνος ημων και κωλυοντα φορους καισαρι διδοναι και λεγοντα εαυτον χριστον βασιλεα ειναι |
| Lk. 23,3 | Lk. 23,3 ο δε πιλατος ηρωτησεν αυτον λεγων συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων ο δε αποκριθεις αυτω εφη συ λεγεις |
| Lk. 23,4 | Lk. 23,4 ο δε πιλατος ειπεν προς τους αρχιερεις και τους οχλους ουδεν ευρισκω αιτιον εν τω ανθρωπω τουτω |
| Lk. 23,5 | Lk. 23,5 οι δε επισχυον λεγοντες οτι ανασειει τον λαον διδασκων καθ ολης της ιουδαιας και αρξαμενος απο της γαλιλαιας εως ωδε |
| Lk. 23,6 | Lk. 23,6 πιλατος δε ακουσας επηρωτησεν ει | ο | ο | ανθρωπος γαλιλαιος εστιν |
| Lk. 23,8 | Lk. 23,8 ο δε ηρωδης ιδων τον ιησουν εχαρη λιαν ην γαρ εξ ικανων χρονων θελων ιδειν αυτον δια το ακουειν περι αυτου και ηλπιζεν τι σημειον ιδειν υπ αυτου γινομενον |
| Lk. 23,9 | Lk. 23,9 επηρωτα δε αυτον εν λογοις ικανοις αυτος δε ουδεν απεκρινατο αυτω |
| Lk. 23,10 | Lk. 23,10 ειστηκεισαν δε οι αρχιερεις και οι γραμματεις ευτονως κατηγορουντες αυτου |
| Lk. 23,11 | Lk. 23,11 εξουθενησας δε αυτον και | ο ηρωδης συν τοις στρατευμασιν αυτου και εμπαιξας περιβαλων εσθητα λαμπραν ανεπεμψεν αυτον τω πιλατω |
| Lk. 23,12 | Lk. 23,12 εγενοντο δε φιλοι ο τε ηρωδης και ο πιλατος εν αυτη τη ημερα μετ αλληλων προυπηρχον γαρ εν εχθρα οντες προς αυτους |
| Lk. 23,13 | Lk. 23,13 πιλατος δε συγκαλεσαμενος τους αρχιερεις και τους αρχοντας και τον λαον |
| Lk. 23,18 | Lk. 23,18 ανεκραγον δε παμπληθει λεγοντες αιρε τουτον απολυσον δε ημιν τον βαραββαν |
| Lk. 23,20 | Lk. 23,20 παλιν δε ο πιλατος προσεφωνησεν αυτοις θελων απολυσαι τον ιησουν |
| Lk. 23,21 | Lk. 23,21 οι δε επεφωνουν λεγοντες σταυρου σταυρου αυτον |
| Lk. 23,22 | Lk. 23,22 ο δε τριτον ειπεν προς αυτους τι γαρ κακον εποιησεν ουτος ουδεν αιτιον θανατου ευρον εν αυτω παιδευσας ουν αυτον απολυσω |
| Lk. 23,23 | Lk. 23,23 οι δε επεκειντο φωναις μεγαλαις αιτουμενοι αυτον σταυρωθηναι και κατισχυον αι φωναι αυτων |
| Lk. 23,25 | Lk. 23,25 απελυσεν δε τον δια στασιν και φονον βεβλημενον εις φυλακην ον ητουντο τον δε ιησουν παρεδωκεν τω θεληματι αυτων |
| Lk. 23,27 | Lk. 23,27 ηκολουθει δε αυτω πολυ πληθος του λαου και γυναικων αι εκοπτοντο και εθρηνουν αυτον |
| Lk. 23,28 | Lk. 23,28 στραφεις δε προς αυτας ο | ιησους ειπεν θυγατερες ιερουσαλημ μη κλαιετε επ εμε πλην εφ εαυτας κλαιετε και επι τα τεκνα υμων |
| Lk. 23,32 | Lk. 23,32 ηγοντο δε και ετεροι κακουργοι δυο συν αυτω αναιρεθηναι |
| Lk. 23,33 | Lk. 23,33 και οτε ηλθον επι τον τοπον τον καλουμενον κρανιον εκει εσταυρωσαν αυτον και τους κακουργους ον μεν εκ δεξιων ον δε εξ αριστερων |
| Lk. 23,34 | Lk. 23,34 ο δε ιησους ελεγεν πατερ αφες αυτοις ου γαρ οιδασιν τι ποιουσιν διαμεριζομενοι δε τα ιματια αυτου εβαλον | κληρον | κληρους | |
| Lk. 23,35 | Lk. 23,35 και ειστηκει ο λαος θεωρων εξεμυκτηριζον δε και οι αρχοντες λεγοντες αλλους εσωσεν σωσατω εαυτον ει ουτος εστιν ο χριστος του θεου ο εκλεκτος |
| Lk. 23,36 | Lk. 23,36 ενεπαιξαν δε αυτω και οι στρατιωται προσερχομενοι οξος προσφεροντες αυτω |
| Lk. 23,38 | Lk. 23,38 ην δε και επιγραφη επ αυτω ο βασιλευς των ιουδαιων ουτος |
| Lk. 23,39 | Lk. 23,39 εις δε των κρεμασθεντων κακουργων εβλασφημει αυτον λεγων | ουχι συ ει ο χριστος σωσον σεαυτον και ημας |
| Lk. 23,40 | Lk. 23,40 αποκριθεις δε ο ετερος επιτιμων αυτω εφη ουδε φοβη συ τον θεον οτι εν τω αυτω κριματι ει |
| Lk. 23,41 | Lk. 23,41 και ημεις μεν δικαιως αξια γαρ ων επραξαμεν απολαμβανομεν ουτος δε ουδεν ατοπον επραξεν |
| Lk. 23,45 | Lk. 23,45 του ηλιου | εκλειποντος | εκλιποντος | εσχισθη δε το καταπετασμα του ναου μεσον |
| Lk. 23,46 | Lk. 23,46 και φωνησας φωνη μεγαλη ο ιησους ειπεν πατερ εις χειρας σου παρατιθεμαι το πνευμα μου τουτο δε ειπων εξεπνευσεν |
| Lk. 23,47 | Lk. 23,47 ιδων δε ο εκατονταρχης το γενομενον εδοξαζεν τον θεον λεγων οντως ο ανθρωπος ουτος δικαιος ην |
| Lk. 23,49 | Lk. 23,49 ειστηκεισαν δε παντες οι γνωστοι αυτω απο μακροθεν και γυναικες αι συνακολουθουσαι αυτω απο της γαλιλαιας ορωσαι ταυτα |
| Lk. 23,55 | Lk. 23,55 κατακολουθησασαι δε αι γυναικες αιτινες ησαν συνεληλυθυιαι εκ της γαλιλαιας αυτω εθεασαντο το μνημειον και ως ετεθη το σωμα αυτου |
| Lk. 23,56 | Lk. 23,56 υποστρεψασαι δε ητοιμασαν αρωματα και μυρα και το μεν σαββατον ησυχασαν κατα την εντολην |
| Lk. 24,1 | Lk. 24,1 τη δε μια των σαββατων ορθρου βαθεως επι το μνημα ηλθον φερουσαι α ητοιμασαν αρωματα |
| Lk. 24,2 | Lk. 24,2 ευρον δε τον λιθον αποκεκυλισμενον απο του μνημειου |
| Lk. 24,3 | Lk. 24,3 εισελθουσαι δε ουχ ευρον το σωμα | του κυριου ιησου | του κυριου ιησου | |
| Lk. 24,5 | Lk. 24,5 εμφοβων δε γενομενων αυτων και κλινουσων τα προσωπα εις την γην ειπαν προς αυτας τι ζητειτε τον ζωντα μετα των νεκρων |
| Lk. 24,10 | Lk. 24,10 ησαν δε η μαγδαληνη μαρια και ιωαννα και μαρια η ιακωβου και αι λοιπαι συν αυταις ελεγον προς τους αποστολους ταυτα |
| Lk. 24,12 | Lk. 24,12 | ο | ο | δε πετρος αναστας εδραμεν επι το μνημειον και παρακυψας βλεπει τα οθονια μονα και απηλθεν προς εαυτον θαυμαζων το | γεγονος | γεγονος | |
| Lk. 24,16 | Lk. 24,16 οι δε οφθαλμοι αυτων εκρατουντο του μη επιγνωναι αυτον |
| Lk. 24,17 | Lk. 24,17 ειπεν δε προς αυτους τινες οι λογοι ουτοι ους αντιβαλλετε προς αλληλους περιπατουντες και εσταθησαν σκυθρωποι |
| Lk. 24,18 | Lk. 24,18 αποκριθεις δε εις ονοματι κλεοπας ειπεν προς αυτον συ μονος παροικεις ιερουσαλημ και ουκ εγνως τα γενομενα εν αυτη εν ταις ημεραις ταυταις |
| Lk. 24,19 | Lk. 24,19 και ειπεν αυτοις ποια οι δε ειπαν αυτω τα περι ιησου του ναζαρηνου ος εγενετο ανηρ προφητης δυνατος εν εργω και λογω εναντιον του θεου και παντος του λαου |
| Lk. 24,21 | Lk. 24,21 ημεις δε ηλπιζομεν οτι αυτος εστιν ο μελλων λυτρουσθαι τον ισραηλ αλλα γε και συν πασιν τουτοις τριτην ταυτην ημεραν αγει αφ ου ταυτα εγενετο |
| Lk. 24,24 | Lk. 24,24 και απηλθον τινες των συν ημιν επι το μνημειον και ευρον ουτως καθως και | αι γυναικες ειπον αυτον δε ουκ ειδον |
| Lk. 24,31 | Lk. 24,31 αυτων δε διηνοιχθησαν οι οφθαλμοι και επεγνωσαν αυτον και αυτος αφαντος εγενετο απ αυτων |
| Lk. 24,36 | Lk. 24,36 ταυτα δε αυτων λαλουντων αυτος εστη εν μεσω αυτων | και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν | και λεγει αυτοις ειρηνη υμιν | |
| Lk. 24,37 | Lk. 24,37 πτοηθεντες δε και εμφοβοι γενομενοι εδοκουν πνευμα θεωρειν |
| Lk. 24,41 | Lk. 24,41 ετι δε απιστουντων αυτων απο της χαρας και θαυμαζοντων ειπεν αυτοις εχετε τι βρωσιμον ενθαδε |
| Lk. 24,42 | Lk. 24,42 οι δε επεδωκαν αυτω ιχθυος οπτου μερος |
| Lk. 24,44 | Lk. 24,44 ειπεν δε προς αυτους ουτοι οι λογοι μου ους ελαλησα προς υμας ετι ων συν υμιν οτι δει πληρωθηναι παντα τα γεγραμμενα εν τω νομω μωυσεως και τοις προφηταις και ψαλμοις περι εμου |
| Lk. 24,49 | Lk. 24,49 και | ιδου εγω εξαποστελλω | ιδου εγω αποστελλω | την επαγγελιαν του πατρος μου εφ υμας υμεις δε καθισατε εν τη πολει εως ου ενδυσησθε εξ υψους δυναμιν |
| Lk. 24,50 | Lk. 24,50 εξηγαγεν δε αυτους εξω | εως προς βηθανιαν και επαρας τας χειρας αυτου ευλογησεν αυτους |
| Joh. 1,12 | Joh. 1,12 οσοι δε ελαβον αυτον εδωκεν αυτοις εξουσιαν τεκνα θεου γενεσθαι τοις πιστευουσιν εις το ονομα αυτου |
| Joh. 1,38 | Joh. 1,38 στραφεις δε ο ιησους και θεασαμενος αυτους ακολουθουντας λεγει αυτοις τι ζητειτε οι δε ειπαν αυτω ραββι ο λεγεται μεθερμηνευομενον διδασκαλε που μενεις |
| Joh. 1,44 | Joh. 1,44 ην δε ο φιλιππος απο βηθσαιδα εκ της πολεως ανδρεου και πετρου |
| Joh. 2,2 | Joh. 2,2 εκληθη δε και ο ιησους και οι μαθηται αυτου εις τον γαμον |
| Joh. 2,6 | Joh. 2,6 ησαν δε εκει λιθιναι υδριαι εξ κατα τον καθαρισμον των ιουδαιων κειμεναι χωρουσαι ανα μετρητας δυο η τρεις |
| Joh. 2,8 | Joh. 2,8 και λεγει αυτοις αντλησατε νυν και φερετε τω αρχιτρικλινω οι δε ηνεγκαν |
| Joh. 2,9 | Joh. 2,9 ως δε εγευσατο ο αρχιτρικλινος το υδωρ οινον γεγενημενον και ουκ ηδει ποθεν εστιν οι δε διακονοι ηδεισαν οι ηντληκοτες το υδωρ φωνει τον νυμφιον ο αρχιτρικλινος |
| Joh. 2,21 | Joh. 2,21 εκεινος δε ελεγεν περι του ναου του σωματος αυτου |
| Joh. 2,23 | Joh. 2,23 ως δε ην εν τοις ιεροσολυμοις εν τω πασχα εν τη εορτη πολλοι επιστευσαν εις το ονομα αυτου θεωρουντες αυτου τα σημεια α εποιει |
| Joh. 2,24 | Joh. 2,24 αυτος δε ιησους ουκ επιστευεν αυτον αυτοις δια το αυτον γινωσκειν παντας |
| Joh. 3,1 | Joh. 3,1 ην δε ανθρωπος εκ των φαρισαιων νικοδημος ονομα αυτω αρχων των ιουδαιων |
| Joh. 3,18 | Joh. 3,18 ο πιστευων εις αυτον ου κρινεται ο δε | μη πιστευων ηδη κεκριται οτι μη πεπιστευκεν εις το ονομα του μονογενους υιου του θεου |
| Joh. 3,19 | Joh. 3,19 αυτη δε εστιν η κρισις οτι το φως εληλυθεν εις τον κοσμον και ηγαπησαν οι ανθρωποι μαλλον το σκοτος η το φως ην γαρ αυτων πονηρα τα εργα |
| Joh. 3,21 | Joh. 3,21 ο δε ποιων την αληθειαν ερχεται προς το φως ινα φανερωθη αυτου τα εργα οτι εν θεω εστιν ειργασμενα |
| Joh. 3,23 | Joh. 3,23 ην δε και | ο | ο | ιωαννης βαπτιζων εν αινων εγγυς του σαλειμ οτι υδατα πολλα ην εκει και παρεγινοντο και εβαπτιζοντο |
| Joh. 3,29 | Joh. 3,29 ο εχων την νυμφην νυμφιος εστιν ο δε φιλος του νυμφιου ο εστηκως και ακουων αυτου χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται |
| Joh. 3,30 | Joh. 3,30 εκεινον δει αυξανειν εμε δε ελαττουσθαι |
| Joh. 3,36 | Joh. 3,36 ο πιστευων εις τον υιον εχει ζωην αιωνιον ο δε απειθων τω υιω ουκ οψεται ζωην αλλ η οργη του θεου μενει επ αυτον |
| Joh. 4,4 | Joh. 4,4 εδει δε αυτον διερχεσθαι δια της σαμαρειας |
| Joh. 4,6 | Joh. 4,6 ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ιησους κεκοπιακως εκ της οδοιποριας εκαθεζετο ουτως επι τη πηγη ωρα ην ως εκτη |
| Joh. 4,14 | Joh. 4,14 ος δ αν πιη εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μη διψησει εις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον |
| Joh. 4,32 | Joh. 4,32 ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε |
| Joh. 4,39 | Joh. 4,39 εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαριτων δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπεν μοι παντα α εποιησα |
| Joh. 4,43 | Joh. 4,43 μετα δε τας δυο ημερας εξηλθεν εκειθεν εις την γαλιλαιαν |
| Joh. 4,51 | Joh. 4,51 ηδη δε αυτου καταβαινοντος οι δουλοι αυτου υπηντησαν αυτω λεγοντες οτι ο παις αυτου ζη |
| Joh. 4,54 | Joh. 4,54 τουτο δε παλιν δευτερον σημειον εποιησεν ο ιησους ελθων εκ της ιουδαιας εις την γαλιλαιαν |
| Joh. 5,2 | Joh. 5,2 εστιν δε εν τοις ιεροσολυμοις επι τη προβατικη κολυμβηθρα η επιλεγομενη εβραιστι βηθζαθα πεντε στοας εχουσα |
| Joh. 5,5 | Joh. 5,5 ην δε τις ανθρωπος εκει τριακοντα και οκτω ετη εχων εν τη ασθενεια αυτου |
| Joh. 5,7 | Joh. 5,7 απεκριθη αυτω ο ασθενων κυριε ανθρωπον ουκ εχω ινα οταν ταραχθη το υδωρ βαλη με εις την κολυμβηθραν εν ω δε ερχομαι εγω αλλος προ εμου καταβαινει |
| Joh. 5,9 | Joh. 5,9 και ευθεως εγενετο υγιης ο ανθρωπος και ηρεν τον κραβαττον αυτου και περιεπατει ην δε σαββατον εν εκεινη τη ημερα |
| Joh. 5,11 | Joh. 5,11 | ος | ο | δε απεκριθη αυτοις ο ποιησας με υγιη εκεινος μοι ειπεν αρον τον κραβαττον σου και περιπατει |
| Joh. 5,13 | Joh. 5,13 ο δε ιαθεις ουκ ηδει τις εστιν ο γαρ ιησους εξενευσεν οχλου οντος εν τω τοπω |
| Joh. 5,17 | Joh. 5,17 ο δε ιησους | απεκρινατο αυτοις ο πατηρ μου εως αρτι εργαζεται καγω εργαζομαι |
| Joh. 5,29 | Joh. 5,29 και εκπορευσονται οι τα αγαθα ποιησαντες εις αναστασιν ζωης οι δε | τα φαυλα πραξαντες εις αναστασιν κρισεως |
| Joh. 5,34 | Joh. 5,34 εγω δε ου παρα ανθρωπου την μαρτυριαν λαμβανω αλλα ταυτα λεγω ινα υμεις σωθητε |
| Joh. 5,35 | Joh. 5,35 εκεινος ην ο λυχνος ο καιομενος και φαινων υμεις δε ηθελησατε αγαλλιαθηναι προς ωραν εν τω φωτι αυτου |
| Joh. 5,36 | Joh. 5,36 εγω δε εχω την μαρτυριαν μειζω του ιωαννου τα γαρ εργα α δεδωκεν μοι ο πατηρ ινα τελειωσω αυτα αυτα τα εργα α ποιω μαρτυρει περι εμου οτι ο πατηρ με απεσταλκεν |
| Joh. 5,47 | Joh. 5,47 ει δε τοις εκεινου γραμμασιν ου πιστευετε πως τοις εμοις ρημασιν πιστευσετε |
| Joh. 6,2 | Joh. 6,2 ηκολουθει δε αυτω οχλος πολυς οτι εθεωρουν τα σημεια α εποιει επι των ασθενουντων |
| Joh. 6,3 | Joh. 6,3 ανηλθεν δε εις το ορος ιησους και εκει εκαθητο μετα των μαθητων αυτου |
| Joh. 6,4 | Joh. 6,4 ην δε εγγυς το πασχα η εορτη των ιουδαιων |
| Joh. 6,6 | Joh. 6,6 τουτο δε ελεγεν πειραζων αυτον αυτος γαρ ηδει τι εμελλεν ποιειν |
| Joh. 6,10 | Joh. 6,10 ειπεν ο ιησους ποιησατε τους ανθρωπους αναπεσειν ην δε χορτος πολυς εν τω τοπω ανεπεσαν ουν οι ανδρες τον αριθμον ως πεντακισχιλιοι |
| Joh. 6,12 | Joh. 6,12 ως δε ενεπλησθησαν λεγει τοις μαθηταις αυτου συναγαγετε τα περισσευσαντα κλασματα ινα μη τι αποληται |
| Joh. 6,16 | Joh. 6,16 ως δε οψια εγενετο κατεβησαν οι μαθηται αυτου επι την θαλασσαν |
| Joh. 6,20 | Joh. 6,20 ο δε λεγει αυτοις εγω ειμι μη φοβεισθε |
| Joh. 6,39 | Joh. 6,39 τουτο δε εστιν το θελημα του πεμψαντος με ινα παν ο δεδωκεν μοι μη απολεσω εξ αυτου αλλα αναστησω αυτο εν | τη εσχατη ημερα |
| Joh. 6,51 | Joh. 6,51 εγω ειμι ο αρτος ο ζων ο εκ του ουρανου καταβας εαν τις φαγη εκ τουτου του αρτου ζησει εις τον αιωνα και ο αρτος δε ον εγω δωσω η σαρξ μου εστιν υπερ της του κοσμου ζωης |
| Joh. 6,61 | Joh. 6,61 ειδως δε ο ιησους εν εαυτω οτι γογγυζουσιν περι τουτου οι μαθηται αυτου ειπεν αυτοις τουτο υμας σκανδαλιζει |
| Joh. 6,71 | Joh. 6,71 ελεγεν δε τον ιουδαν σιμωνος ισκαριωτου ουτος γαρ εμελλεν παραδιδοναι αυτον εις εκ των δωδεκα |
| Joh. 7,2 | Joh. 7,2 ην δε εγγυς η εορτη των ιουδαιων η σκηνοπηγια |
| Joh. 7,6 | Joh. 7,6 λεγει ουν αυτοις ο ιησους ο καιρος ο εμος ουπω παρεστιν ο δε καιρος ο υμετερος παντοτε εστιν ετοιμος |
| Joh. 7,7 | Joh. 7,7 ου δυναται ο κοσμος μισειν υμας εμε δε μισει οτι εγω μαρτυρω περι αυτου οτι τα εργα αυτου πονηρα εστιν |
| Joh. 7,9 | Joh. 7,9 ταυτα δε ειπων | αυτοις | αυτος | εμεινεν εν τη γαλιλαια |
| Joh. 7,10 | Joh. 7,10 ως δε ανεβησαν οι αδελφοι αυτου εις την εορτην τοτε και αυτος ανεβη ου φανερως αλλα | ως | ως | εν κρυπτω |
| Joh. 7,12 | Joh. 7,12 και γογγυσμος περι αυτου ην πολυς εν τοις οχλοις οι μεν ελεγον οτι αγαθος εστιν αλλοι δε ελεγον ου αλλα πλανα τον οχλον |
| Joh. 7,14 | Joh. 7,14 ηδη δε της εορτης μεσουσης ανεβη ιησους εις το ιερον και εδιδασκεν |
| Joh. 7,18 | Joh. 7,18 ο αφ εαυτου λαλων την δοξαν την ιδιαν ζητει ο δε ζητων την δοξαν του πεμψαντος αυτον ουτος αληθης εστιν και αδικια εν αυτω ουκ εστιν |
| Joh. 7,27 | Joh. 7,27 αλλα τουτον οιδαμεν ποθεν εστιν ο δε χριστος οταν ερχηται ουδεις γινωσκει ποθεν εστιν |
| Joh. 7,31 | Joh. 7,31 εκ του οχλου δε πολλοι επιστευσαν εις αυτον και ελεγον ο χριστος οταν ελθη μη πλειονα σημεια ποιησει ων ουτος εποιησεν |
| Joh. 7,37 | Joh. 7,37 εν δε τη εσχατη ημερα τη μεγαλη της εορτης ειστηκει ο ιησους και εκραξεν λεγων εαν τις διψα ερχεσθω προς με και πινετω |
| Joh. 7,39 | Joh. 7,39 τουτο δε ειπεν περι του πνευματος | ου | ο | εμελλον λαμβανειν οι πιστευσαντες εις αυτον ουπω γαρ ην πνευμα οτι ιησους | ουπω | ουδεπω | εδοξασθη |
| Joh. 7,41 | Joh. 7,41 αλλοι ελεγον ουτος εστιν ο χριστος οι δε ελεγον μη γαρ εκ της γαλιλαιας ο χριστος ερχεται |
| Joh. 7,44 | Joh. 7,44 τινες δε ηθελον εξ αυτων πιασαι αυτον αλλ ουδεις | εβαλεν | επεβαλεν | επ αυτον τας χειρας |
| Joh. 8,1 | Joh. 8,1 ιησους δε επορευθη εις το ορος των ελαιων |
| Joh. 8,2 | Joh. 8,2 ορθρου δε παλιν παρεγενετο εις το ιερον | και | και | πας ο λαος ηρχετο προς αυτον και καθισας εδιδασκεν | αυτους | αυτους | |
| Joh. 8,3 | Joh. 8,3 αγουσιν δε οι γραμματεις και οι φαρισαιοι γυναικα επι μοιχεια κατειλημμενην και στησαντες αυτην εν μεσω |
| Joh. 8,5 | Joh. 8,5 εν δε τω νομω | ημιν | ημιν | μωυσης ενετειλατο τας τοιαυτας λιθαζειν συ ουν τι λεγεις |
| Joh. 8,6 | Joh. 8,6 | τουτο | τουτο | δε ελεγον πειραζοντες αυτον ινα εχωσιν κατηγορειν | αυτου | αυτου | ο δε ιησους κατω κυψας τω δακτυλω κατεγραφεν εις την γην |
| Joh. 8,7 | Joh. 8,7 ως δε επεμενον ερωτωντες | αυτον | αυτον | ανεκυψεν και ειπεν | αυτοις | αυτοις | ο αναμαρτητος υμων πρωτος επ αυτην βαλετω λιθον |
| Joh. 8,9 | Joh. 8,9 οι δε ακουσαντες εξηρχοντο εις καθ εις αρξαμενοι απο των πρεσβυτερων και κατελειφθη μονος και η γυνη εν μεσω ουσα |
| Joh. 8,10 | Joh. 8,10 ανακυψας δε ο ιησους ειπεν αυτη γυναι που εισιν ουδεις σε κατεκρινεν |
| Joh. 8,11 | Joh. 8,11 η δε ειπεν ουδεις κυριε ειπεν δε ο ιησους ουδε εγω σε κατακρινω πορευου και | απο του νυν μηκετι αμαρτανε |
| Joh. 8,14 | Joh. 8,14 απεκριθη ιησους και ειπεν αυτοις καν εγω μαρτυρω περι εμαυτου αληθης εστιν η μαρτυρια μου οτι οιδα ποθεν ηλθον και που υπαγω υμεις δε ουκ οιδατε ποθεν ερχομαι η που υπαγω |
| Joh. 8,16 | Joh. 8,16 και εαν κρινω δε εγω η κρισις η εμη αληθινη εστιν οτι μονος ουκ ειμι αλλ εγω και ο πεμψας με | πατηρ | πατηρ | |
| Joh. 8,17 | Joh. 8,17 και εν τω νομω δε τω υμετερω γεγραπται οτι δυο ανθρωπων η μαρτυρια αληθης εστιν |
| Joh. 8,35 | Joh. 8,35 ο δε δουλος ου μενει εν τη οικια εις τον αιωνα ο υιος μενει εις τον αιωνα |
| Joh. 8,40 | Joh. 8,40 νυν δε ζητειτε με αποκτειναι ανθρωπον ος την αληθειαν υμιν λελαληκα ην ηκουσα παρα του θεου τουτο αβρααμ ουκ εποιησεν |
| Joh. 8,45 | Joh. 8,45 εγω δε οτι την αληθειαν λεγω ου πιστευετε μοι |
| Joh. 8,50 | Joh. 8,50 εγω δε ου ζητω την δοξαν μου εστιν ο ζητων και κρινων |
| Joh. 8,55 | Joh. 8,55 και ουκ εγνωκατε αυτον εγω δε οιδα αυτον καν ειπω οτι ουκ οιδα αυτον εσομαι ομοιος υμιν ψευστης αλλα οιδα αυτον και τον λογον αυτου τηρω |
| Joh. 8,59 | Joh. 8,59 ηραν ουν λιθους ινα βαλωσιν επ αυτον ιησους δε εκρυβη και εξηλθεν εκ του ιερου |
| Joh. 9,14 | Joh. 9,14 ην δε σαββατον εν η ημερα τον πηλον εποιησεν ο ιησους και ανεωξεν αυτου τους οφθαλμους |
| Joh. 9,15 | Joh. 9,15 παλιν ουν ηρωτων αυτον και οι φαρισαιοι πως ανεβλεψεν ο δε ειπεν αυτοις πηλον επεθηκεν μου επι τους οφθαλμους και ενιψαμην και βλεπω |
| Joh. 9,16 | Joh. 9,16 ελεγον ουν εκ των φαρισαιων τινες ουκ εστιν ουτος παρα θεου ο ανθρωπος οτι το σαββατον ου τηρει αλλοι δε ελεγον πως δυναται ανθρωπος αμαρτωλος τοιαυτα σημεια ποιειν και σχισμα ην εν αυτοις |
| Joh. 9,17 | Joh. 9,17 λεγουσιν ουν τω τυφλω παλιν τι συ λεγεις περι αυτου οτι ηνεωξεν σου τους οφθαλμους ο δε ειπεν οτι προφητης εστιν |
| Joh. 9,21 | Joh. 9,21 πως δε νυν βλεπει ουκ οιδαμεν η τις ηνοιξεν αυτου τους οφθαλμους ημεις ουκ οιδαμεν αυτον ερωτησατε ηλικιαν εχει αυτος περι εαυτου λαλησει |
| Joh. 9,28 | Joh. 9,28 και ελοιδορησαν αυτον και ειπον συ μαθητης ει εκεινου ημεις δε του μωυσεως εσμεν μαθηται |
| Joh. 9,29 | Joh. 9,29 ημεις οιδαμεν οτι μωυσει λελαληκεν ο θεος τουτον δε ουκ οιδαμεν ποθεν εστιν |
| Joh. 9,38 | Joh. 9,38 ο δε εφη πιστευω κυριε και προσεκυνησεν αυτω |
| Joh. 9,41 | Joh. 9,41 ειπεν αυτοις | ο | ο | ιησους ει τυφλοι ητε ουκ αν ειχετε αμαρτιαν νυν δε λεγετε οτι βλεπομεν η αμαρτια υμων μενει |
| Joh. 10,2 | Joh. 10,2 ο δε εισερχομενος δια της θυρας ποιμην εστιν των προβατων |
| Joh. 10,5 | Joh. 10,5 αλλοτριω δε ου μη ακολουθησουσιν αλλα φευξονται απ αυτου οτι ουκ οιδασιν των αλλοτριων την φωνην |
| Joh. 10,6 | Joh. 10,6 ταυτην την παροιμιαν ειπεν αυτοις ο ιησους εκεινοι δε ουκ εγνωσαν τινα ην α ελαλει αυτοις |
| Joh. 10,20 | Joh. 10,20 ελεγον δε πολλοι εξ αυτων δαιμονιον εχει και μαινεται τι αυτου ακουετε |
| Joh. 10,38 | Joh. 10,38 ει δε ποιω καν εμοι μη πιστευητε τοις εργοις πιστευετε ινα γνωτε και γινωσκητε οτι εν εμοι ο πατηρ καγω εν τω πατρι |
| Joh. 10,41 | Joh. 10,41 και πολλοι ηλθον προς αυτον και ελεγον οτι ιωαννης μεν σημειον εποιησεν ουδεν παντα δε οσα ειπεν ιωαννης περι τουτου αληθη ην |
| Joh. 11,1 | Joh. 11,1 ην δε τις ασθενων λαζαρος απο βηθανιας εκ της κωμης μαριας και μαρθας της αδελφης αυτης |
| Joh. 11,2 | Joh. 11,2 ην δε μαριαμ η αλειψασα τον κυριον μυρω και εκμαξασα τους ποδας αυτου ταις θριξιν αυτης ης ο αδελφος λαζαρος ησθενει |
| Joh. 11,4 | Joh. 11,4 ακουσας δε ο ιησους ειπεν αυτη η ασθενεια ουκ εστιν προς θανατον αλλ υπερ της δοξης του θεου ινα δοξασθη ο υιος του θεου δι αυτης |
| Joh. 11,5 | Joh. 11,5 ηγαπα δε ο ιησους την μαρθαν και την αδελφην αυτης και τον λαζαρον |
| Joh. 11,10 | Joh. 11,10 εαν δε τις περιπατη εν τη νυκτι προσκοπτει οτι το φως ουκ εστιν εν αυτω |
| Joh. 11,13 | Joh. 11,13 ειρηκει δε ο ιησους περι του θανατου αυτου εκεινοι δε εδοξαν οτι περι της κοιμησεως του υπνου λεγει |
| Joh. 11,18 | Joh. 11,18 ην δε η | βηθανια εγγυς των ιεροσολυμων ως απο σταδιων δεκαπεντε |
| Joh. 11,19 | Joh. 11,19 πολλοι δε εκ των ιουδαιων εληλυθεισαν προς την μαρθαν και μαριαμ ινα παραμυθησωνται αυτας περι του αδελφου |
| Joh. 11,20 | Joh. 11,20 η ουν μαρθα ως ηκουσεν οτι ιησους ερχεται υπηντησεν αυτω μαριαμ δε εν τω οικω εκαθεζετο |
| Joh. 11,29 | Joh. 11,29 εκεινη δε ως ηκουσεν ηγερθη ταχυ και ηρχετο προς αυτον |
| Joh. 11,30 | Joh. 11,30 ουπω δε εληλυθει ο ιησους εις την κωμην αλλ ην ετι εν τω τοπω οπου υπηντησεν αυτω η μαρθα |
| Joh. 11,37 | Joh. 11,37 τινες δε εξ αυτων ειπαν ουκ εδυνατο ουτος ο ανοιξας τους οφθαλμους του τυφλου ποιησαι ινα και ουτος μη αποθανη |
| Joh. 11,38 | Joh. 11,38 ιησους ουν παλιν εμβριμωμενος εν εαυτω ερχεται εις το μνημειον ην δε σπηλαιον και λιθος επεκειτο επ αυτω |
| Joh. 11,41 | Joh. 11,41 ηραν ουν τον λιθον ο δε ιησους ηρεν τους οφθαλμους ανω και ειπεν πατερ ευχαριστω σοι οτι ηκουσας μου |
| Joh. 11,42 | Joh. 11,42 εγω δε ηδειν οτι παντοτε μου ακουεις αλλα δια τον οχλον τον περιεστωτα ειπον ινα πιστευσωσιν οτι συ με απεστειλας |
| Joh. 11,46 | Joh. 11,46 τινες δε εξ αυτων απηλθον προς τους φαρισαιους και ειπαν αυτοις α εποιησεν ιησους |
| Joh. 11,49 | Joh. 11,49 εις δε τις εξ αυτων καιαφας αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου ειπεν αυτοις υμεις ουκ οιδατε ουδεν |
| Joh. 11,51 | Joh. 11,51 τουτο δε αφ εαυτου ουκ ειπεν αλλα αρχιερευς ων του ενιαυτου εκεινου επροφητευσεν οτι εμελλεν ιησους αποθνησκειν υπερ του εθνους |
| Joh. 11,55 | Joh. 11,55 ην δε εγγυς το πασχα των ιουδαιων και ανεβησαν πολλοι εις ιεροσολυμα εκ της χωρας προ του πασχα ινα αγνισωσιν εαυτους |
| Joh. 11,57 | Joh. 11,57 δεδωκεισαν δε οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι εντολας ινα εαν τις γνω που εστιν μηνυση οπως πιασωσιν αυτον |
| Joh. 12,2 | Joh. 12,2 εποιησαν ουν αυτω δειπνον εκει και η μαρθα διηκονει ο δε λαζαρος εις ην εκ των ανακειμενων συν αυτω |
| Joh. 12,3 | Joh. 12,3 η ουν μαριαμ λαβουσα λιτραν μυρου ναρδου πιστικης πολυτιμου ηλειψεν τους ποδας | του | του | ιησου και εξεμαξεν ταις θριξιν αυτης τους ποδας αυτου η δε οικια επληρωθη εκ της οσμης του μυρου |
| Joh. 12,4 | Joh. 12,4 λεγει | δε | δε | ιουδας ο ισκαριωτης εις εκ | των μαθητων αυτου ο μελλων αυτον παραδιδοναι |
| Joh. 12,6 | Joh. 12,6 ειπεν δε τουτο ουχ οτι περι των πτωχων εμελεν αυτω αλλ οτι κλεπτης ην και το γλωσσοκομον εχων τα βαλλομενα εβασταζεν |
| Joh. 12,8 | Joh. 12,8 τους πτωχους γαρ παντοτε εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε |
| Joh. 12,10 | Joh. 12,10 εβουλευσαντο δε οι αρχιερεις ινα και τον λαζαρον αποκτεινωσιν |
| Joh. 12,14 | Joh. 12,14 ευρων δε ο ιησους οναριον εκαθισεν επ αυτο καθως εστιν γεγραμμενον |
| Joh. 12,20 | Joh. 12,20 ησαν δε ελληνες τινες εκ των αναβαινοντων ινα προσκυνησωσιν εν τη εορτη |
| Joh. 12,23 | Joh. 12,23 ο δε ιησους αποκρινεται αυτοις λεγων εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υιος του ανθρωπου |
| Joh. 12,24 | Joh. 12,24 αμην αμην λεγω υμιν εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων εις την γην αποθανη αυτος μονος μενει εαν δε αποθανη πολυν καρπον φερει |
| Joh. 12,33 | Joh. 12,33 τουτο δε ελεγεν σημαινων ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν |
| Joh. 12,37 | Joh. 12,37 τοσαυτα δε αυτου σημεια πεποιηκοτος εμπροσθεν αυτων ουκ επιστευον εις αυτον |
| Joh. 12,44 | Joh. 12,44 ιησους δε εκραξεν και ειπεν ο πιστευων εις εμε ου πιστευει εις εμε αλλα εις τον πεμψαντα με |
| Joh. 13,1 | Joh. 13,1 προ δε της εορτης του πασχα ειδως ο ιησους οτι ηλθεν αυτου η ωρα ινα μεταβη εκ του κοσμου τουτου προς τον πατερα αγαπησας τους ιδιους τους εν τω κοσμω εις τελος ηγαπησεν αυτους |
| Joh. 13,7 | Joh. 13,7 απεκριθη ιησους και ειπεν αυτω ο εγω ποιω συ ουκ οιδας αρτι γνωση δε μετα ταυτα |
| Joh. 13,20 | Joh. 13,20 αμην αμην λεγω υμιν ο λαμβανων αν τινα πεμψω εμε λαμβανει ο δε εμε λαμβανων λαμβανει τον πεμψαντα με |
| Joh. 13,28 | Joh. 13,28 τουτο δε ουδεις εγνω των ανακειμενων προς τι ειπεν αυτω |
| Joh. 13,30 | Joh. 13,30 λαβων ουν το ψωμιον εκεινος εξηλθεν ευθυς ην δε νυξ |
| Joh. 13,36 | Joh. 13,36 λεγει αυτω σιμων πετρος κυριε που υπαγεις απεκριθη αυτω | ιησους οπου υπαγω ου δυνασαι μοι νυν ακολουθησαι ακολουθησεις δε υστερον |
| Joh. 14,2 | Joh. 14,2 εν τη οικια του πατρος μου μοναι πολλαι εισιν ει δε μη ειπον αν υμιν οτι πορευομαι ετοιμασαι τοπον υμιν |
| Joh. 14,10 | Joh. 14,10 ου πιστευεις οτι εγω εν τω πατρι και ο πατηρ εν εμοι εστιν τα ρηματα α εγω λεγω υμιν απ εμαυτου ου λαλω ο δε πατηρ εν εμοι μενων ποιει τα εργα αυτου |
| Joh. 14,11 | Joh. 14,11 πιστευετε μοι οτι εγω εν τω πατρι και ο πατηρ εν εμοι ει δε μη δια τα εργα αυτα πιστευετε |
| Joh. 14,19 | Joh. 14,19 ετι μικρον και ο κοσμος με ουκετι θεωρει υμεις δε θεωρειτε με οτι εγω ζω και υμεις ζησετε |
| Joh. 14,21 | Joh. 14,21 ο εχων τας εντολας μου και τηρων αυτας εκεινος εστιν ο αγαπων με ο δε αγαπων με αγαπηθησεται υπο του πατρος μου καγω αγαπησω αυτον και εμφανισω αυτω εμαυτον |
| Joh. 14,26 | Joh. 14,26 ο δε παρακλητος το πνευμα το αγιον ο πεμψει ο πατηρ εν τω ονοματι μου εκεινος υμας διδαξει παντα και υπομνησει υμας παντα α ειπον υμιν | εγω | εγω | |
| Joh. 15,15 | Joh. 15,15 ουκετι λεγω υμας δουλους οτι ο δουλος ουκ οιδεν τι ποιει αυτου ο κυριος υμας δε ειρηκα φιλους οτι παντα α ηκουσα παρα του πατρος μου εγνωρισα υμιν |
| Joh. 15,19 | Joh. 15,19 ει εκ του κοσμου ητε ο κοσμος αν το ιδιον εφιλει οτι δε εκ του κοσμου ουκ εστε αλλ εγω εξελεξαμην υμας εκ του κοσμου δια τουτο μισει υμας ο κοσμος |
| Joh. 15,22 | Joh. 15,22 ει μη ηλθον και ελαλησα αυτοις αμαρτιαν ουκ ειχοσαν νυν δε προφασιν ουκ εχουσιν περι της αμαρτιας αυτων |
| Joh. 15,24 | Joh. 15,24 ει τα εργα μη εποιησα εν αυτοις α ουδεις αλλος εποιησεν αμαρτιαν ουκ ειχοσαν νυν δε και εωρακασιν και μεμισηκασιν και εμε και τον πατερα μου |
| Joh. 15,27 | Joh. 15,27 και υμεις δε μαρτυρειτε οτι απ αρχης μετ εμου εστε |
| Joh. 16,4 | Joh. 16,4 αλλα ταυτα λελαληκα υμιν ινα οταν ελθη η ωρα αυτων μνημονευητε αυτων οτι εγω ειπον υμιν ταυτα δε υμιν εξ αρχης ουκ ειπον οτι μεθ υμων ημην |
| Joh. 16,5 | Joh. 16,5 νυν δε υπαγω προς τον πεμψαντα με και ουδεις εξ υμων ερωτα με που υπαγεις |
| Joh. 16,7 | Joh. 16,7 αλλ εγω την αληθειαν λεγω υμιν συμφερει υμιν ινα εγω απελθω εαν γαρ μη απελθω ο παρακλητος | ου μη ελθη | ουκ ελευσεται | προς υμας εαν δε πορευθω πεμψω αυτον προς υμας |
| Joh. 16,10 | Joh. 16,10 περι δικαιοσυνης δε οτι προς τον πατερα υπαγω και ουκετι θεωρειτε με |
| Joh. 16,11 | Joh. 16,11 περι δε κρισεως οτι ο αρχων του κοσμου τουτου κεκριται |
| Joh. 16,13 | Joh. 16,13 οταν δε ελθη εκεινος το πνευμα της αληθειας οδηγησει υμας | εις την αληθειαν πασαν | εν τη αληθεια παση | ου γαρ λαλησει αφ εαυτου αλλ οσα | ακουει | ακουσει | λαλησει και τα ερχομενα αναγγελει υμιν |
| Joh. 16,20 | Joh. 16,20 αμην αμην λεγω υμιν οτι κλαυσετε και θρηνησετε υμεις ο δε κοσμος χαρησεται υμεις λυπηθησεσθε αλλ η λυπη υμων εις χαραν γενησεται |
| Joh. 16,21 | Joh. 16,21 η γυνη οταν τικτη λυπην εχει οτι ηλθεν η ωρα αυτης οταν δε γεννηση το παιδιον ουκετι μνημονευει της θλιψεως δια την χαραν οτι εγεννηθη ανθρωπος εις τον κοσμον |
| Joh. 16,22 | Joh. 16,22 και υμεις ουν νυν μεν λυπην εχετε παλιν δε οψομαι υμας και χαρησεται υμων η καρδια και την χαραν υμων ουδεις | αρει | αιρει | αφ υμων |
| Joh. 17,3 | Joh. 17,3 αυτη δε εστιν η αιωνιος ζωη ινα γινωσκωσιν σε τον μονον αληθινον θεον και ον απεστειλας ιησουν χριστον |
| Joh. 17,13 | Joh. 17,13 νυν δε προς σε ερχομαι και ταυτα λαλω εν τω κοσμω ινα εχωσιν την χαραν την εμην πεπληρωμενην εν εαυτοις |
| Joh. 17,20 | Joh. 17,20 ου περι τουτων δε ερωτω μονον αλλα και περι των πιστευοντων δια του λογου αυτων εις εμε |
| Joh. 17,25 | Joh. 17,25 | πατηρ | πατερ | δικαιε και ο κοσμος σε ουκ εγνω εγω δε σε εγνων και ουτοι εγνωσαν οτι συ με απεστειλας |
| Joh. 18,2 | Joh. 18,2 ηδει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον τον τοπον οτι πολλακις συνηχθη ιησους εκει μετα των μαθητων αυτου |
| Joh. 18,5 | Joh. 18,5 απεκριθησαν αυτω ιησουν τον ναζωραιον λεγει αυτοις εγω ειμι ειστηκει δε και ιουδας ο παραδιδους αυτον μετ αυτων |
| Joh. 18,7 | Joh. 18,7 παλιν ουν επηρωτησεν αυτους τινα ζητειτε οι δε ειπαν ιησουν τον ναζωραιον |
| Joh. 18,10 | Joh. 18,10 σιμων ουν πετρος εχων μαχαιραν ειλκυσεν αυτην και επαισεν τον του αρχιερεως δουλον και απεκοψεν αυτου το ωταριον το δεξιον ην δε ονομα τω δουλω μαλχος |
| Joh. 18,14 | Joh. 18,14 ην δε καιαφας ο συμβουλευσας τοις ιουδαιοις οτι συμφερει ενα ανθρωπον αποθανειν υπερ του λαου |
| Joh. 18,15 | Joh. 18,15 ηκολουθει δε τω ιησου σιμων πετρος και αλλος μαθητης ο δε μαθητης εκεινος ην γνωστος τω αρχιερει και συνεισηλθεν τω ιησου εις την αυλην του αρχιερεως |
| Joh. 18,16 | Joh. 18,16 ο δε πετρος ειστηκει προς τη θυρα εξω εξηλθεν ουν ο μαθητης ο αλλος ο γνωστος του αρχιερεως και ειπεν τη θυρωρω και εισηγαγεν τον πετρον |
| Joh. 18,18 | Joh. 18,18 ειστηκεισαν δε οι δουλοι και οι υπηρεται ανθρακιαν πεποιηκοτες οτι ψυχος ην και εθερμαινοντο ην δε και ο πετρος μετ αυτων εστως και θερμαινομενος |
| Joh. 18,22 | Joh. 18,22 ταυτα δε αυτου ειποντος εις παρεστηκως των υπηρετων εδωκεν ραπισμα τω ιησου ειπων ουτως αποκρινη τω αρχιερει |
| Joh. 18,23 | Joh. 18,23 απεκριθη αυτω ιησους ει κακως ελαλησα μαρτυρησον περι του κακου ει δε καλως τι με δερεις |
| Joh. 18,25 | Joh. 18,25 ην δε σιμων πετρος εστως και θερμαινομενος ειπον ουν αυτω μη και συ εκ των μαθητων αυτου ει ηρνησατο εκεινος και ειπεν ουκ ειμι |
| Joh. 18,28 | Joh. 18,28 αγουσιν ουν τον ιησουν απο του καιαφα εις το πραιτωριον ην δε πρωι και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν αλλα φαγωσιν το πασχα |
| Joh. 18,36 | Joh. 18,36 απεκριθη ιησους η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται οι εμοι ηγωνιζοντο | αν | αν | ινα μη παραδοθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν |
| Joh. 18,39 | Joh. 18,39 εστιν δε συνηθεια υμιν ινα ενα απολυσω υμιν | εν | εν | τω πασχα βουλεσθε ουν απολυσω υμιν τον βασιλεα των ιουδαιων |
| Joh. 18,40 | Joh. 18,40 εκραυγασαν ουν παλιν λεγοντες μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστης |
| Joh. 19,9 | Joh. 19,9 και εισηλθεν εις το πραιτωριον παλιν και λεγει τω ιησου ποθεν ει συ ο δε ιησους αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω |
| Joh. 19,12 | Joh. 19,12 εκ τουτου ο πιλατος εζητει απολυσαι αυτον οι δε ιουδαιοι εκραυγασαν λεγοντες εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεα εαυτον ποιων αντιλεγει τω καισαρι |
| Joh. 19,13 | Joh. 19,13 ο ουν πιλατος ακουσας των λογων τουτων ηγαγεν εξω τον ιησουν και εκαθισεν επι βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτον εβραιστι δε γαββαθα |
| Joh. 19,14 | Joh. 19,14 ην δε παρασκευη του πασχα ωρα ην ως εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς υμων |
| Joh. 19,18 | Joh. 19,18 οπου αυτον εσταυρωσαν και μετ αυτου αλλους δυο εντευθεν και εντευθεν μεσον δε τον ιησουν |
| Joh. 19,19 | Joh. 19,19 εγραψεν δε και τιτλον ο πιλατος και εθηκεν επι του σταυρου ην δε γεγραμμενον ιησους ο ναζωραιος ο βασιλευς των ιουδαιων |
| Joh. 19,23 | Joh. 19,23 οι ουν στρατιωται οτε εσταυρωσαν τον ιησουν ελαβον τα ιματια αυτου και εποιησαν τεσσαρα μερη εκαστω στρατιωτη μερος και τον χιτωνα ην δε ο χιτων αραφος εκ των ανωθεν υφαντος δι ολου |
| Joh. 19,25 | Joh. 19,25 ειστηκεισαν δε παρα τω σταυρω του ιησου η μητηρ αυτου και η αδελφη της μητρος αυτου μαρια η του κλωπα και μαρια η μαγδαληνη |
| Joh. 19,33 | Joh. 19,33 επι δε τον ιησουν ελθοντες ως ειδον ηδη αυτον τεθνηκοτα ου κατεαξαν αυτου τα σκελη |
| Joh. 19,38 | Joh. 19,38 μετα δε ταυτα ηρωτησεν τον πιλατον ιωσηφ ο | απο αριμαθαιας ων μαθητης | του | του | ιησου κεκρυμμενος δε δια τον φοβον των ιουδαιων ινα αρη το σωμα του ιησου και επετρεψεν ο πιλατος ηλθεν ουν και ηρεν το σωμα αυτου |
| Joh. 19,39 | Joh. 19,39 ηλθεν δε και νικοδημος ο ελθων προς αυτον νυκτος το πρωτον φερων | ελιγμα | μιγμα | σμυρνης και αλοης ως λιτρας εκατον |
| Joh. 19,41 | Joh. 19,41 ην δε εν τω τοπω οπου εσταυρωθη κηπος και εν τω κηπω μνημειον καινον εν ω ουδεπω ουδεις ην τεθειμενος |
| Joh. 20,1 | Joh. 20,1 τη δε μια των σαββατων μαρια η μαγδαληνη ερχεται πρωι σκοτιας ετι ουσης εις το μνημειον και βλεπει τον λιθον ηρμενον εκ του μνημειου |
| Joh. 20,4 | Joh. 20,4 ετρεχον δε οι δυο ομου και ο αλλος μαθητης προεδραμεν ταχιον του πετρου και ηλθεν πρωτος εις το μνημειον |
| Joh. 20,11 | Joh. 20,11 μαρια δε ειστηκει προς τω μνημειω εξω κλαιουσα ως ουν εκλαιεν παρεκυψεν εις το μνημειον |
| Joh. 20,17 | Joh. 20,17 λεγει αυτη ιησους μη μου απτου ουπω γαρ αναβεβηκα προς τον πατερα πορευου δε προς τους αδελφους μου και ειπε αυτοις αναβαινω προς τον πατερα μου και πατερα υμων και θεον μου και θεον υμων |
| Joh. 20,24 | Joh. 20,24 θωμας δε εις εκ των δωδεκα ο λεγομενος διδυμος ουκ ην μετ αυτων οτε ηλθεν ιησους |
| Joh. 20,25 | Joh. 20,25 ελεγον ουν αυτω οι αλλοι μαθηται εωρακαμεν τον κυριον ο δε ειπεν αυτοις εαν μη ιδω εν ταις χερσιν αυτου τον τυπον των ηλων και βαλω τον δακτυλον μου εις τον τυπον των ηλων και βαλω μου την χειρα εις την πλευραν αυτου ου μη πιστευσω |
| Joh. 20,31 | Joh. 20,31 ταυτα δε γεγραπται ινα | πιστευητε | πιστευσητε | οτι ιησους εστιν ο χριστος ο υιος του θεου και ινα πιστευοντες ζωην εχητε εν τω ονοματι αυτου |
| Joh. 21,1 | Joh. 21,1 μετα ταυτα εφανερωσεν εαυτον παλιν ο | ιησους τοις μαθηταις επι της θαλασσης της τιβεριαδος εφανερωσεν δε ουτως |
| Joh. 21,4 | Joh. 21,4 πρωιας δε ηδη | γινομενης | γενομενης | εστη ιησους εις τον αιγιαλον ου μεντοι ηδεισαν οι μαθηται οτι ιησους εστιν |
| Joh. 21,6 | Joh. 21,6 ο δε ειπεν αυτοις βαλετε εις τα δεξια μερη του πλοιου το δικτυον και ευρησετε εβαλον ουν και ουκετι αυτο ελκυσαι ισχυον απο του πληθους των ιχθυων |
| Joh. 21,8 | Joh. 21,8 οι δε αλλοι μαθηται τω πλοιαριω ηλθον ου γαρ ησαν μακραν απο της γης αλλα ως απο πηχων διακοσιων συροντες το δικτυον των ιχθυων |
| Joh. 21,12 | Joh. 21,12 λεγει αυτοις | ο | ο | ιησους δευτε αριστησατε ουδεις δε | ετολμα των μαθητων εξετασαι αυτον συ τις ει ειδοτες οτι ο κυριος εστιν |
| Joh. 21,18 | Joh. 21,18 αμην αμην λεγω σοι οτε ης νεωτερος εζωννυες σεαυτον και περιεπατεις οπου ηθελες οταν δε γηρασης εκτενεις τας χειρας σου και αλλος | ζωσει σε | σε ζωσει | και οισει οπου ου θελεις |
| Joh. 21,19 | Joh. 21,19 τουτο δε ειπεν σημαινων ποιω θανατω δοξασει τον θεον και τουτο ειπων λεγει αυτω ακολουθει μοι |
| Joh. 21,21 | Joh. 21,21 τουτον ουν ιδων ο πετρος λεγει τω ιησου κυριε ουτος δε τι |
| Joh. 21,23 | Joh. 21,23 εξηλθεν ουν ουτος ο λογος εις τους αδελφους οτι ο μαθητης εκεινος ουκ αποθνησκει ουκ ειπεν δε αυτω ο ιησους οτι ουκ αποθνησκει αλλ εαν αυτον θελω μενειν εως ερχομαι | τι προς σε | τι προς σε | |
| Joh. 21,25 | Joh. 21,25 εστιν δε και αλλα πολλα α εποιησεν ο ιησους ατινα εαν γραφηται καθ εν ουδ αυτον οιμαι τον κοσμον | χωρησειν | χωρησαι | τα γραφομενα βιβλια |
| Apg. 1,5 | Apg. 1,5 οτι ιωαννης μεν εβαπτισεν υδατι υμεις δε εν πνευματι βαπτισθησεσθε αγιω ου μετα πολλας ταυτας ημερας |
| Apg. 1,7 | Apg. 1,7 ειπεν δε | προς αυτους ουχ υμων εστιν γνωναι χρονους η καιρους ους ο πατηρ εθετο εν τη ιδια εξουσια |
| Apg. 2,5 | Apg. 2,5 ησαν δε | εν | εις | ιερουσαλημ κατοικουντες ιουδαιοι ανδρες ευλαβεις απο παντος εθνους των υπο τον ουρανον |
| Apg. 2,6 | Apg. 2,6 γενομενης δε της φωνης ταυτης συνηλθεν το πληθος και συνεχυθη οτι | ηκουσεν | ηκουον | εις εκαστος τη ιδια διαλεκτω λαλουντων αυτων |
| Apg. 2,7 | Apg. 2,7 εξισταντο δε και εθαυμαζον λεγοντες | ουχι ιδου παντες | ουχ ιδου απαντες | ουτοι εισιν οι λαλουντες γαλιλαιοι |
| Apg. 2,12 | Apg. 2,12 εξισταντο δε παντες και | διηπορουντο | διηπορουν | αλλος προς αλλον λεγοντες τι θελει τουτο ειναι |
| Apg. 2,13 | Apg. 2,13 ετεροι δε διαχλευαζοντες ελεγον οτι γλευκους μεμεστωμενοι εισιν |
| Apg. 2,14 | Apg. 2,14 σταθεις δε ο πετρος συν τοις ενδεκα επηρεν την φωνην αυτου και απεφθεγξατο αυτοις ανδρες ιουδαιοι και οι κατοικουντες ιερουσαλημ παντες τουτο υμιν γνωστον εστω και ενωτισασθε τα ρηματα μου |
| Apg. 2,26 | Apg. 2,26 δια τουτο ηυφρανθη | μου η καρδια | η καρδια μου | και ηγαλλιασατο η γλωσσα μου ετι δε και η σαρξ μου κατασκηνωσει επ ελπιδι |
| Apg. 2,34 | Apg. 2,34 ου γαρ δαυιδ ανεβη εις τους ουρανους λεγει δε αυτος ειπεν ο | κυριος τω κυριω μου καθου εκ δεξιων μου |
| Apg. 2,37 | Apg. 2,37 ακουσαντες δε κατενυγησαν την καρδιαν ειπον τε προς τον πετρον και τους λοιπους αποστολους τι ποιησωμεν ανδρες αδελφοι |
| Apg. 2,38 | Apg. 2,38 πετρος δε προς αυτους μετανοησατε φησιν | και βαπτισθητω εκαστος υμων | εν | επι | τω ονοματι ιησου χριστου εις αφεσιν των αμαρτιων υμων και λημψεσθε την δωρεαν του αγιου πνευματος |
| Apg. 2,42 | Apg. 2,42 ησαν δε προσκαρτερουντες τη διδαχη των αποστολων και τη κοινωνια τη κλασει του αρτου και ταις προσευχαις |
| Apg. 2,43 | Apg. 2,43 εγινετο δε παση ψυχη φοβος πολλα | δε | τε | τερατα και σημεια δια των αποστολων εγινετο |
| Apg. 2,44 | Apg. 2,44 παντες δε οι | πιστευσαντες | πιστευοντες ησαν | επι το αυτο| και | ειχον απαντα κοινα |
| Apg. 2,47 | Apg. 2,47 αινουντες τον θεον και εχοντες χαριν προς ολον τον λαον ο δε κυριος προσετιθει τους σωζομενους καθ ημεραν επι το αυτο |
| Apg. 3,1 | Apg. 3,1 πετρος δε και ιωαννης ανεβαινον εις το ιερον επι την ωραν της προσευχης την ενατην |
| Apg. 3,4 | Apg. 3,4 ατενισας δε πετρος εις αυτον συν τω ιωαννη ειπεν βλεψον εις ημας |
| Apg. 3,5 | Apg. 3,5 ο δε επειχεν αυτοις προσδοκων τι παρ αυτων λαβειν |
| Apg. 3,6 | Apg. 3,6 ειπεν δε πετρος αργυριον και χρυσιον ουχ υπαρχει μοι ο δε εχω τουτο σοι διδωμι εν τω ονοματι ιησου χριστου του ναζωραιου εγειρε και | περιπατει |
| Apg. 3,7 | Apg. 3,7 και πιασας αυτον της δεξιας χειρος ηγειρεν αυτον παραχρημα δε εστερεωθησαν αι βασεις αυτου και τα σφυδρα |
| Apg. 3,10 | Apg. 3,10 επεγινωσκον δε αυτον οτι | ουτος | αυτος | ην ο προς την ελεημοσυνην καθημενος επι τη ωραια πυλη του ιερου και επλησθησαν θαμβους και εκστασεως επι τω συμβεβηκοτι αυτω |
| Apg. 3,11 | Apg. 3,11 κρατουντος δε αυτου τον πετρον και τον ιωαννην συνεδραμεν πας ο λαος προς αυτους επι τη στοα τη καλουμενη σολομωντος εκθαμβοι |
| Apg. 3,12 | Apg. 3,12 ιδων δε ο πετρος απεκρινατο προς τον λαον ανδρες ισραηλιται τι θαυμαζετε επι τουτω η ημιν τι ατενιζετε ως ιδια δυναμει η ευσεβεια πεποιηκοσιν του περιπατειν αυτον |
| Apg. 3,14 | Apg. 3,14 υμεις δε τον αγιον και δικαιον ηρνησασθε και ητησασθε ανδρα φονεα χαρισθηναι υμιν |
| Apg. 3,15 | Apg. 3,15 τον δε αρχηγον της ζωης απεκτεινατε ον ο θεος ηγειρεν εκ νεκρων ου ημεις μαρτυρες εσμεν |
| Apg. 3,18 | Apg. 3,18 ο δε θεος α προκατηγγειλεν δια στοματος παντων των προφητων παθειν τον χριστον αυτου επληρωσεν ουτως |
| Apg. 3,23 | Apg. 3,23 εσται δε πασα ψυχη ητις εαν μη ακουση του προφητου εκεινου εξολεθρευθησεται εκ του λαου |
| Apg. 3,24 | Apg. 3,24 και παντες δε οι προφηται απο σαμουηλ και των καθεξης οσοι ελαλησαν και κατηγγειλαν τας ημερας ταυτας |
| Apg. 4,1 | Apg. 4,1 λαλουντων δε αυτων προς τον λαον επεστησαν αυτοις οι | αρχιερεις | ιερεις | και ο στρατηγος του ιερου και οι σαδδουκαιοι |
| Apg. 4,4 | Apg. 4,4 πολλοι δε των ακουσαντων τον λογον επιστευσαν και εγενηθη ο | αριθμος των ανδρων | ως | ως | χιλιαδες πεντε |
| Apg. 4,5 | Apg. 4,5 εγενετο δε επι την αυριον συναχθηναι αυτων τους αρχοντας και τους πρεσβυτερους και τους γραμματεις εν ιερουσαλημ |
| Apg. 4,13 | Apg. 4,13 θεωρουντες δε την του πετρου παρρησιαν και ιωαννου και καταλαβομενοι οτι ανθρωποι αγραμματοι εισιν και ιδιωται εθαυμαζον επεγινωσκον τε αυτους οτι συν τω ιησου ησαν |
| Apg. 4,15 | Apg. 4,15 κελευσαντες δε αυτους εξω του συνεδριου απελθειν συνεβαλλον προς αλληλους |
| Apg. 4,19 | Apg. 4,19 ο δε πετρος και ιωαννης αποκριθεντες ειπον προς αυτους ει δικαιον εστιν ενωπιον του θεου υμων ακουειν μαλλον η του θεου κρινατε |
| Apg. 4,21 | Apg. 4,21 οι δε προσαπειλησαμενοι απελυσαν αυτους μηδεν ευρισκοντες το πως κολασωνται αυτους δια τον λαον οτι παντες εδοξαζον τον θεον επι τω γεγονοτι |
| Apg. 4,23 | Apg. 4,23 απολυθεντες δε ηλθον προς τους ιδιους και απηγγειλαν οσα προς αυτους οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι ειπαν |
| Apg. 4,24 | Apg. 4,24 οι δε ακουσαντες ομοθυμαδον ηραν φωνην προς τον θεον και ειπαν δεσποτα συ ο ποιησας τον ουρανον και την γην και την θαλασσαν και παντα τα εν αυτοις |
| Apg. 4,32 | Apg. 4,32 του δε πληθους των πιστευσαντων ην καρδια και ψυχη μια και ουδε εις τι των υπαρχοντων αυτω ελεγεν ιδιον ειναι αλλ ην αυτοις | παντα | απαντα | κοινα |
| Apg. 4,35 | Apg. 4,35 και ετιθουν παρα τους ποδας των αποστολων διεδιδετο δε εκαστω καθοτι αν τις χρειαν ειχεν |
| Apg. 4,36 | Apg. 4,36 ιωσηφ δε ο επικληθεις βαρναβας απο των αποστολων ο εστιν μεθερμηνευομενον υιος παρακλησεως λευιτης κυπριος τω γενει |
| Apg. 5,1 | Apg. 5,1 ανηρ δε τις ανανιας ονοματι συν σαπφιρη τη γυναικι αυτου επωλησεν κτημα |
| Apg. 5,3 | Apg. 5,3 ειπεν δε ο πετρος ανανια δια τι επληρωσεν ο σατανας την καρδιαν σου ψευσασθαι σε το πνευμα το αγιον και νοσφισασθαι απο της τιμης του χωριου |
| Apg. 5,5 | Apg. 5,5 ακουων δε ο ανανιας τους λογους τουτους πεσων εξεψυξεν και εγενετο φοβος μεγας επι παντας τους ακουοντας |
| Apg. 5,6 | Apg. 5,6 ανασταντες δε οι νεωτεροι συνεστειλαν αυτον και εξενεγκαντες εθαψαν |
| Apg. 5,7 | Apg. 5,7 εγενετο δε ως ωρων τριων διαστημα και η γυνη αυτου μη ειδυια το γεγονος εισηλθεν |
| Apg. 5,8 | Apg. 5,8 απεκριθη δε προς αυτην πετρος ειπε μοι ει τοσουτου το χωριον απεδοσθε η δε ειπεν ναι τοσουτου |
| Apg. 5,9 | Apg. 5,9 ο δε πετρος προς αυτην τι οτι συνεφωνηθη υμιν πειρασαι το πνευμα κυριου ιδου οι ποδες των θαψαντων τον ανδρα σου επι τη θυρα και εξοισουσιν σε |
| Apg. 5,10 | Apg. 5,10 επεσεν δε παραχρημα προς τους ποδας αυτου και εξεψυξεν εισελθοντες δε οι νεανισκοι ευρον αυτην νεκραν και εξενεγκαντες εθαψαν προς τον ανδρα αυτης |
| Apg. 5,12 | Apg. 5,12 δια δε των χειρων των αποστολων εγινετο σημεια και τερατα πολλα εν τω λαω και ησαν ομοθυμαδον | παντες | απαντες | εν τη στοα σολομωντος |
| Apg. 5,13 | Apg. 5,13 των δε λοιπων ουδεις ετολμα κολλασθαι αυτοις αλλ εμεγαλυνεν αυτους ο λαος |
| Apg. 5,14 | Apg. 5,14 μαλλον δε προσετιθεντο πιστευοντες τω κυριω πληθη ανδρων τε και γυναικων |
| Apg. 5,16 | Apg. 5,16 συνηρχετο δε και το πληθος των περιξ πολεων ιερουσαλημ φεροντες ασθενεις και οχλουμενους υπο πνευματων ακαθαρτων οιτινες εθεραπευοντο απαντες |
| Apg. 5,17 | Apg. 5,17 αναστας δε ο αρχιερευς και παντες οι συν αυτω η ουσα αιρεσις των σαδδουκαιων επλησθησαν ζηλου |
| Apg. 5,19 | Apg. 5,19 αγγελος δε κυριου δια νυκτος | ηνοιξεν | ανοιξας | τας θυρας της φυλακης εξαγαγων τε αυτους ειπεν |
| Apg. 5,21 | Apg. 5,21 ακουσαντες δε εισηλθον υπο τον ορθρον εις το ιερον και εδιδασκον παραγενομενος δε ο αρχιερευς και οι συν αυτω συνεκαλεσαν το συνεδριον και πασαν την γερουσιαν των υιων ισραηλ και απεστειλαν εις το δεσμωτηριον αχθηναι αυτους |
| Apg. 5,22 | Apg. 5,22 οι δε παραγενομενοι υπηρεται ουχ ευρον αυτους εν τη φυλακη αναστρεψαντες δε απηγγειλαν |
| Apg. 5,23 | Apg. 5,23 λεγοντες οτι το δεσμωτηριον ευρομεν κεκλεισμενον εν παση ασφαλεια και τους φυλακας εστωτας επι των θυρων ανοιξαντες δε εσω ουδενα ευρομεν |
| Apg. 5,24 | Apg. 5,24 ως δε ηκουσαν τους λογους τουτους ο τε στρατηγος του ιερου και οι αρχιερεις διηπορουν περι αυτων τι αν γενοιτο τουτο |
| Apg. 5,25 | Apg. 5,25 παραγενομενος δε τις απηγγειλεν αυτοις οτι ιδου οι ανδρες ους εθεσθε εν τη φυλακη εισιν εν τω ιερω εστωτες και διδασκοντες τον λαον |
| Apg. 5,27 | Apg. 5,27 αγαγοντες δε αυτους εστησαν εν τω συνεδριω και επηρωτησεν αυτους ο αρχιερευς |
| Apg. 5,29 | Apg. 5,29 αποκριθεις δε πετρος και οι αποστολοι ειπαν πειθαρχειν δει θεω μαλλον η ανθρωποις |
| Apg. 5,33 | Apg. 5,33 οι δε ακουσαντες διεπριοντο και εβουλοντο ανελειν αυτους |
| Apg. 5,34 | Apg. 5,34 αναστας δε τις εν τω συνεδριω φαρισαιος ονοματι γαμαλιηλ νομοδιδασκαλος τιμιος παντι τω λαω εκελευσεν εξω βραχυ τους ανθρωπους ποιησαι |
| Apg. 5,39 | Apg. 5,39 ει δε εκ θεου εστιν ου δυνησεσθε καταλυσαι αυτους μηποτε και θεομαχοι ευρεθητε |
| Apg. 5,40 | Apg. 5,40 επεισθησαν δε αυτω και προσκαλεσαμενοι τους αποστολους δειραντες παρηγγειλαν μη λαλειν επι τω ονοματι του ιησου και απελυσαν |
| Apg. 6,1 | Apg. 6,1 εν δε ταις ημεραις ταυταις πληθυνοντων των μαθητων εγενετο γογγυσμος των ελληνιστων προς τους εβραιους οτι παρεθεωρουντο εν τη διακονια τη καθημερινη αι χηραι αυτων |
| Apg. 6,2 | Apg. 6,2 προσκαλεσαμενοι δε οι δωδεκα το πληθος των μαθητων ειπαν ουκ αρεστον εστιν ημας καταλειψαντας τον λογον του θεου διακονειν τραπεζαις |
| Apg. 6,3 | Apg. 6,3 επισκεψασθε δε αδελφοι ανδρας εξ υμων μαρτυρουμενους επτα πληρεις πνευματος και σοφιας ους καταστησομεν επι της χρειας ταυτης |
| Apg. 6,4 | Apg. 6,4 ημεις δε τη προσευχη και τη διακονια του λογου προσκαρτερησομεν |
| Apg. 6,8 | Apg. 6,8 στεφανος δε πληρης χαριτος και δυναμεως εποιει τερατα και σημεια μεγαλα εν τω λαω |
| Apg. 6,9 | Apg. 6,9 ανεστησαν δε τινες των εκ της συναγωγης της λεγομενης λιβερτινων και κυρηναιων και αλεξανδρεων και των απο κιλικιας και ασιας συζητουντες τω στεφανω |
| Apg. 7,1 | Apg. 7,1 ειπεν δε ο αρχιερευς ει ταυτα ουτως εχει |
| Apg. 7,2 | Apg. 7,2 ο δε εφη ανδρες αδελφοι και πατερες ακουσατε ο θεος της δοξης ωφθη τω πατρι ημων αβρααμ οντι εν τη μεσοποταμια πριν η κατοικησαι αυτον εν χαρραν |
| Apg. 7,6 | Apg. 7,6 ελαλησεν δε ουτως ο θεος οτι εσται το σπερμα αυτου παροικον εν γη αλλοτρια και δουλωσουσιν αυτο και κακωσουσιν ετη τετρακοσια |
| Apg. 7,11 | Apg. 7,11 ηλθεν δε λιμος εφ ολην την αιγυπτον και χανααν και θλιψις μεγαλη και ουχ ηυρισκον χορτασματα οι πατερες ημων |
| Apg. 7,12 | Apg. 7,12 ακουσας δε ιακωβ οντα σιτια εις αιγυπτον εξαπεστειλεν τους πατερας ημων πρωτον |
| Apg. 7,14 | Apg. 7,14 αποστειλας δε ιωσηφ μετεκαλεσατο ιακωβ τον πατερα αυτου και πασαν την συγγενειαν εν ψυχαις εβδομηκοντα πεντε |
| Apg. 7,15 | Apg. 7,15 | κατεβη δε ιακωβ εις αιγυπτον | και κατεβη ιακωβ εις αιγυπτον | και ετελευτησεν αυτος και οι πατερες ημων |
| Apg. 7,17 | Apg. 7,17 καθως δε ηγγιζεν ο χρονος της επαγγελιας ης ωμολογησεν ο θεος τω αβρααμ ηυξησεν ο λαος και επληθυνθη εν αιγυπτω |
| Apg. 7,21 | Apg. 7,21 εκτεθεντος δε αυτου ανειλατο αυτον η θυγατηρ φαραω και ανεθρεψατο αυτον εαυτη εις υιον |
| Apg. 7,22 | Apg. 7,22 και επαιδευθη μωυσης εν | παση σοφια αιγυπτιων ην δε δυνατος εν λογοις και εργοις αυτου |
| Apg. 7,23 | Apg. 7,23 ως δε επληρουτο αυτω τεσσερακονταετης χρονος ανεβη επι την καρδιαν αυτου επισκεψασθαι τους αδελφους αυτου τους υιους ισραηλ |
| Apg. 7,25 | Apg. 7,25 ενομιζεν δε συνιεναι τους αδελφους αυτου | οτι ο θεος δια χειρος αυτου διδωσιν σωτηριαν αυτοις οι δε ου συνηκαν |
| Apg. 7,27 | Apg. 7,27 ο δε αδικων τον πλησιον απωσατο αυτον ειπων τις σε κατεστησεν αρχοντα και δικαστην εφ ημων |
| Apg. 7,29 | Apg. 7,29 εφυγεν δε μωυσης εν τω λογω τουτω και εγενετο παροικος εν γη μαδιαμ ου εγεννησεν υιους δυο |
| Apg. 7,31 | Apg. 7,31 ο δε μωυσης ιδων | εθαυμασεν | εθαυμαζεν | το οραμα προσερχομενου δε αυτου κατανοησαι εγενετο φωνη κυριου |
| Apg. 7,32 | Apg. 7,32 εγω ο θεος των πατερων σου ο θεος αβρααμ και ισαακ και ιακωβ εντρομος δε γενομενος μωυσης ουκ ετολμα κατανοησαι |
| Apg. 7,33 | Apg. 7,33 ειπεν δε αυτω ο κυριος λυσον το υποδημα των ποδων σου ο γαρ τοπος εφ ω εστηκας γη αγια εστιν |
| Apg. 7,42 | Apg. 7,42 εστρεψεν δε ο θεος και παρεδωκεν αυτους λατρευειν τη στρατια του ουρανου καθως γεγραπται εν βιβλω των προφητων μη σφαγια και θυσιας προσηνεγκατε μοι ετη τεσσερακοντα εν τη ερημω οικος ισραηλ |
| Apg. 7,47 | Apg. 7,47 σολομων δε οικοδομησεν αυτω οικον |
| Apg. 7,49 | Apg. 7,49 ο ουρανος μοι θρονος | και η | η δε | γη υποποδιον των ποδων μου ποιον οικον οικοδομησετε μοι λεγει κυριος η τις τοπος της καταπαυσεως μου |
| Apg. 7,54 | Apg. 7,54 ακουοντες δε ταυτα διεπριοντο ταις καρδιαις αυτων και εβρυχον τους οδοντας επ αυτον |
| Apg. 7,55 | Apg. 7,55 υπαρχων δε πληρης πνευματος αγιου ατενισας εις τον ουρανον ειδεν δοξαν θεου και ιησουν εστωτα εκ δεξιων του θεου |
| Apg. 7,57 | Apg. 7,57 κραξαντες δε φωνη μεγαλη συνεσχον τα ωτα αυτων και ωρμησαν ομοθυμαδον επ αυτον |
| Apg. 7,60 | Apg. 7,60 θεις δε τα γονατα εκραξεν φωνη μεγαλη κυριε μη στησης αυτοις ταυτην την αμαρτιαν και τουτο ειπων εκοιμηθη |
| Apg. 8,1 | Apg. 8,1 σαυλος δε ην συνευδοκων τη αναιρεσει αυτου εγενετο δε εν εκεινη τη ημερα διωγμος μεγας επι την εκκλησιαν την εν ιεροσολυμοις παντες | δε | δε | διεσπαρησαν κατα τας χωρας της ιουδαιας και σαμαρειας πλην των αποστολων |
| Apg. 8,2 | Apg. 8,2 συνεκομισαν δε τον στεφανον ανδρες ευλαβεις και εποιησαν κοπετον μεγαν επ αυτω |
| Apg. 8,3 | Apg. 8,3 σαυλος δε ελυμαινετο την εκκλησιαν κατα τους οικους εισπορευομενος συρων τε ανδρας και γυναικας παρεδιδου εις φυλακην |
| Apg. 8,5 | Apg. 8,5 φιλιππος δε κατελθων εις | την | την | πολιν της σαμαρειας εκηρυσσεν αυτοις τον χριστον |
| Apg. 8,6 | Apg. 8,6 προσειχον δε οι οχλοι τοις λεγομενοις υπο του φιλιππου ομοθυμαδον εν τω ακουειν αυτους και βλεπειν τα σημεια α εποιει |
| Apg. 8,7 | Apg. 8,7 πολλοι γαρ των εχοντων πνευματα ακαθαρτα βοωντα φωνη μεγαλη εξηρχοντο πολλοι δε παραλελυμενοι και χωλοι εθεραπευθησαν |
| Apg. 8,8 | Apg. 8,8 εγενετο δε πολλη χαρα εν τη πολει εκεινη |
| Apg. 8,9 | Apg. 8,9 ανηρ δε τις ονοματι σιμων προυπηρχεν εν τη πολει μαγευων και εξιστανων το εθνος της σαμαρειας λεγων ειναι τινα εαυτον μεγαν |
| Apg. 8,11 | Apg. 8,11 προσειχον δε αυτω δια το ικανω χρονω ταις μαγειαις εξεστακεναι αυτους |
| Apg. 8,12 | Apg. 8,12 οτε δε επιστευσαν τω φιλιππω ευαγγελιζομενω περι της βασιλειας του θεου και του ονοματος ιησου χριστου εβαπτιζοντο ανδρες τε και γυναικες |
| Apg. 8,13 | Apg. 8,13 ο δε σιμων και αυτος επιστευσεν και βαπτισθεις ην προσκαρτερων τω φιλιππω θεωρων τε σημεια και δυναμεις μεγαλας γινομενας εξιστατο |
| Apg. 8,14 | Apg. 8,14 ακουσαντες δε οι εν ιεροσολυμοις αποστολοι οτι δεδεκται η σαμαρεια τον λογον του θεου απεστειλαν προς αυτους πετρον και ιωαννην |
| Apg. 8,16 | Apg. 8,16 ουδεπω γαρ ην επ ουδενι αυτων επιπεπτωκος μονον δε βεβαπτισμενοι υπηρχον εις το ονομα του κυριου ιησου |
| Apg. 8,18 | Apg. 8,18 ιδων δε ο σιμων οτι δια της επιθεσεως των χειρων των αποστολων διδοται το πνευμα προσηνεγκεν αυτοις χρηματα |
| Apg. 8,20 | Apg. 8,20 πετρος δε ειπεν προς αυτον το αργυριον σου συν σοι ειη εις απωλειαν οτι την δωρεαν του θεου ενομισας δια χρηματων κτασθαι |
| Apg. 8,24 | Apg. 8,24 αποκριθεις δε ο σιμων ειπεν δεηθητε υμεις υπερ εμου προς τον κυριον οπως μηδεν επελθη επ εμε ων ειρηκατε |
| Apg. 8,26 | Apg. 8,26 αγγελος δε κυριου ελαλησεν προς φιλιππον λεγων αναστηθι και πορευου κατα μεσημβριαν επι την οδον την καταβαινουσαν απο ιερουσαλημ εις γαζαν αυτη εστιν ερημος |
| Apg. 8,28 | Apg. 8,28 ην | δε | τε | υποστρεφων και καθημενος επι του αρματος αυτου και ανεγινωσκεν τον προφητην ησαιαν |
| Apg. 8,29 | Apg. 8,29 ειπεν δε το πνευμα τω φιλιππω προσελθε και κολληθητι τω αρματι τουτω |
| Apg. 8,30 | Apg. 8,30 προσδραμων δε ο φιλιππος ηκουσεν αυτου αναγινωσκοντος ησαιαν τον προφητην και ειπεν αρα γε γινωσκεις α αναγινωσκεις |
| Apg. 8,31 | Apg. 8,31 ο δε ειπεν πως γαρ αν δυναιμην εαν μη τις οδηγησει με παρεκαλεσεν τε τον φιλιππον αναβαντα καθισαι συν αυτω |
| Apg. 8,32 | Apg. 8,32 η δε περιοχη της γραφης ην ανεγινωσκεν ην αυτη ως προβατον επι σφαγην ηχθη και ως αμνος εναντιον του | κειροντος | κειραντος | αυτον αφωνος ουτως ουκ ανοιγει το στομα αυτου |
| Apg. 8,34 | Apg. 8,34 αποκριθεις δε ο ευνουχος τω φιλιππω ειπεν δεομαι σου περι τινος ο προφητης λεγει τουτο περι εαυτου η περι ετερου τινος |
| Apg. 8,35 | Apg. 8,35 ανοιξας δε ο φιλιππος το στομα αυτου και αρξαμενος απο της γραφης ταυτης ευηγγελισατο αυτω τον ιησουν |
| Apg. 8,36 | Apg. 8,36 ως δε επορευοντο κατα την οδον ηλθον επι τι υδωρ και φησιν ο ευνουχος ιδου υδωρ τι κωλυει με βαπτισθηναι 8:37 |
| Apg. 8,39 | Apg. 8,39 οτε δε ανεβησαν εκ του υδατος πνευμα κυριου ηρπασεν τον φιλιππον και ουκ ειδεν αυτον ουκετι ο ευνουχος επορευετο γαρ την οδον αυτου χαιρων |
| Apg. 8,40 | Apg. 8,40 φιλιππος δε ευρεθη εις αζωτον και διερχομενος ευηγγελιζετο τας πολεις πασας εως του ελθειν αυτον εις καισαρειαν |
| Apg. 9,1 | Apg. 9,1 ο δε σαυλος ετι εμπνεων απειλης και φονου εις τους μαθητας του κυριου προσελθων τω αρχιερει |
| Apg. 9,3 | Apg. 9,3 εν δε τω πορευεσθαι εγενετο αυτον εγγιζειν τη δαμασκω εξαιφνης τε αυτον περιηστραψεν φως εκ του ουρανου |
| Apg. 9,5 | Apg. 9,5 ειπεν δε τις ει κυριε ο δε εγω ειμι ιησους ον συ διωκεις |
| Apg. 9,7 | Apg. 9,7 οι δε ανδρες οι συνοδευοντες αυτω ειστηκεισαν ενεοι ακουοντες μεν της φωνης μηδενα δε θεωρουντες |
| Apg. 9,8 | Apg. 9,8 ηγερθη δε σαυλος απο της γης ανεωγμενων δε των οφθαλμων αυτου ουδεν εβλεπεν χειραγωγουντες δε αυτον εισηγαγον εις δαμασκον |
| Apg. 9,10 | Apg. 9,10 ην δε τις μαθητης εν δαμασκω ονοματι ανανιας και ειπεν προς αυτον εν οραματι ο κυριος ανανια ο δε ειπεν ιδου εγω κυριε |
| Apg. 9,11 | Apg. 9,11 ο δε κυριος προς αυτον | αναστα | αναστας | πορευθητι επι την ρυμην την καλουμενην ευθειαν και ζητησον εν οικια ιουδα σαυλον ονοματι ταρσεα ιδου γαρ προσευχεται |
| Apg. 9,13 | Apg. 9,13 απεκριθη δε ανανιας κυριε ηκουσα απο πολλων περι του ανδρος τουτου οσα κακα τοις αγιοις σου εποιησεν εν ιερουσαλημ |
| Apg. 9,15 | Apg. 9,15 ειπεν δε προς αυτον ο κυριος πορευου οτι σκευος εκλογης εστιν μοι ουτος του βαστασαι το ονομα μου ενωπιον | των| εθνων τε και βασιλεων υιων τε ισραηλ |
| Apg. 9,17 | Apg. 9,17 απηλθεν δε ανανιας και εισηλθεν εις την οικιαν και επιθεις επ αυτον τας χειρας ειπεν σαουλ αδελφε ο κυριος απεσταλκεν με ιησους ο οφθεις σοι εν τη οδω η ηρχου οπως αναβλεψης και πλησθης πνευματος αγιου |
| Apg. 9,19 | Apg. 9,19 και λαβων τροφην | ενισχυθη | ενισχυσεν | εγενετο δε μετα των εν δαμασκω μαθητων ημερας τινας |
| Apg. 9,21 | Apg. 9,21 εξισταντο δε παντες οι ακουοντες και ελεγον ουχ ουτος εστιν ο πορθησας | εν | εις | ιερουσαλημ τους επικαλουμενους το ονομα τουτο και ωδε εις τουτο εληλυθει ινα δεδεμενους αυτους αγαγη επι τους αρχιερεις |
| Apg. 9,22 | Apg. 9,22 σαυλος δε μαλλον ενεδυναμουτο και συνεχυννεν τους | ιουδαιους τους κατοικουντας εν δαμασκω συμβιβαζων οτι ουτος εστιν ο χριστος |
| Apg. 9,23 | Apg. 9,23 ως δε επληρουντο ημεραι ικαναι συνεβουλευσαντο οι ιουδαιοι ανελειν αυτον |
| Apg. 9,24 | Apg. 9,24 εγνωσθη δε τω σαυλω η επιβουλη αυτων παρετηρουντο δε και τας πυλας ημερας τε και νυκτος οπως αυτον ανελωσιν |
| Apg. 9,25 | Apg. 9,25 λαβοντες δε οι μαθηται αυτου νυκτος δια του τειχους καθηκαν αυτον χαλασαντες εν σπυριδι |
| Apg. 9,26 | Apg. 9,26 παραγενομενος δε εις ιερουσαλημ επειραζεν κολλασθαι τοις μαθηταις και παντες εφοβουντο αυτον μη πιστευοντες οτι εστιν μαθητης |
| Apg. 9,27 | Apg. 9,27 βαρναβας δε επιλαβομενος αυτον ηγαγεν προς τους αποστολους και διηγησατο αυτοις πως εν τη οδω ειδεν τον κυριον και οτι ελαλησεν αυτω και πως εν δαμασκω επαρρησιασατο εν τω ονοματι του | ιησου |
| Apg. 9,29 | Apg. 9,29 ελαλει τε και συνεζητει προς τους ελληνιστας οι δε επεχειρουν ανελειν αυτον |
| Apg. 9,30 | Apg. 9,30 επιγνοντες δε οι αδελφοι κατηγαγον αυτον εις καισαρειαν και εξαπεστειλαν αυτον εις ταρσον |
| Apg. 9,32 | Apg. 9,32 εγενετο δε πετρον διερχομενον δια παντων κατελθειν και προς τους αγιους τους κατοικουντας λυδδα |
| Apg. 9,33 | Apg. 9,33 ευρεν δε εκει ανθρωπον τινα ονοματι αινεαν εξ ετων οκτω κατακειμενον επι κραβαττου ος ην παραλελυμενος |
| Apg. 9,36 | Apg. 9,36 εν ιοππη δε τις ην μαθητρια ονοματι ταβιθα η διερμηνευομενη λεγεται δορκας αυτη ην πληρης εργων αγαθων και ελεημοσυνων ων εποιει |
| Apg. 9,37 | Apg. 9,37 εγενετο δε εν ταις ημεραις εκειναις ασθενησασαν αυτην αποθανειν λουσαντες δε εθηκαν αυτην | εν υπερωω |
| Apg. 9,38 | Apg. 9,38 εγγυς δε ουσης λυδδας τη ιοππη οι μαθηται ακουσαντες οτι πετρος εστιν εν αυτη απεστειλαν δυο ανδρας προς αυτον παρακαλουντες μη οκνησης διελθειν εως ημων |
| Apg. 9,39 | Apg. 9,39 αναστας δε πετρος συνηλθεν αυτοις ον παραγενομενον ανηγαγον εις το υπερωον και παρεστησαν αυτω πασαι αι χηραι κλαιουσαι και επιδεικνυμεναι χιτωνας και ιματια οσα εποιει μετ αυτων ουσα η δορκας |
| Apg. 9,40 | Apg. 9,40 εκβαλων δε εξω παντας ο πετρος και θεις τα γονατα προσηυξατο και επιστρεψας προς το σωμα ειπεν ταβιθα αναστηθι η δε ηνοιξεν τους οφθαλμους αυτης και ιδουσα τον πετρον ανεκαθισεν |
| Apg. 9,41 | Apg. 9,41 δους δε αυτη χειρα ανεστησεν αυτην φωνησας δε τους αγιους και τας χηρας παρεστησεν αυτην ζωσαν |
| Apg. 9,42 | Apg. 9,42 γνωστον δε εγενετο καθ ολης της | ιοππης και επιστευσαν πολλοι επι τον κυριον |
| Apg. 9,43 | Apg. 9,43 εγενετο δε ημερας ικανας μειναι εν ιοππη παρα τινι σιμωνι βυρσει |
| Apg. 10,1 | Apg. 10,1 ανηρ δε τις εν καισαρεια ονοματι κορνηλιος εκατονταρχης εκ σπειρης της καλουμενης ιταλικης |
| Apg. 10,4 | Apg. 10,4 ο δε ατενισας αυτω και εμφοβος γενομενος ειπεν τι εστιν κυριε ειπεν δε αυτω αι προσευχαι σου και αι ελεημοσυναι σου ανεβησαν εις μνημοσυνον εμπροσθεν του θεου |
| Apg. 10,7 | Apg. 10,7 ως δε απηλθεν ο αγγελος ο λαλων αυτω φωνησας δυο των οικετων και στρατιωτην ευσεβη των προσκαρτερουντων αυτω |
| Apg. 10,9 | Apg. 10,9 τη δε επαυριον οδοιπορουντων εκεινων και τη πολει εγγιζοντων ανεβη πετρος επι το δωμα προσευξασθαι περι ωραν εκτην |
| Apg. 10,10 | Apg. 10,10 εγενετο δε προσπεινος και ηθελεν γευσασθαι παρασκευαζοντων δε αυτων εγενετο επ αυτον εκστασις |
| Apg. 10,14 | Apg. 10,14 ο δε πετρος ειπεν μηδαμως κυριε οτι ουδεποτε εφαγον παν κοινον και ακαθαρτον |
| Apg. 10,16 | Apg. 10,16 τουτο δε εγενετο επι τρις και ευθυς ανελημφθη το σκευος εις τον ουρανον |
| Apg. 10,17 | Apg. 10,17 ως δε εν εαυτω διηπορει ο πετρος τι αν ειη το οραμα ο ειδεν ιδου οι ανδρες οι απεσταλμενοι υπο του κορνηλιου διερωτησαντες την οικιαν του σιμωνος επεστησαν επι τον πυλωνα |
| Apg. 10,19 | Apg. 10,19 του δε πετρου διενθυμουμενου περι του οραματος ειπεν αυτω | το πνευμα ιδου ανδρες | δυο | τρεις | ζητουντες σε |
| Apg. 10,21 | Apg. 10,21 καταβας δε πετρος προς τους ανδρας ειπεν ιδου εγω ειμι ον ζητειτε τις η αιτια δι ην παρεστε |
| Apg. 10,22 | Apg. 10,22 οι δε ειπαν κορνηλιος εκατονταρχης ανηρ δικαιος και φοβουμενος τον θεον μαρτυρουμενος τε υπο ολου του εθνους των ιουδαιων εχρηματισθη υπο αγγελου αγιου μεταπεμψασθαι σε εις τον οικον αυτου και ακουσαι ρηματα παρα σου |
| Apg. 10,23 | Apg. 10,23 εισκαλεσαμενος ουν αυτους εξενισεν τη δε επαυριον αναστας εξηλθεν συν αυτοις και τινες των αδελφων των απο ιοππης συνηλθον αυτω |
| Apg. 10,24 | Apg. 10,24 τη δε επαυριον εισηλθεν εις την καισαρειαν ο δε κορνηλιος ην προσδοκων αυτους συγκαλεσαμενος τους συγγενεις αυτου και τους αναγκαιους φιλους |
| Apg. 10,25 | Apg. 10,25 ως δε εγενετο του εισελθειν τον πετρον συναντησας αυτω ο κορνηλιος πεσων επι τους ποδας προσεκυνησεν |
| Apg. 10,26 | Apg. 10,26 ο δε πετρος ηγειρεν αυτον λεγων αναστηθι και εγω αυτος ανθρωπος ειμι |
| Apg. 10,34 | Apg. 10,34 ανοιξας δε πετρος το στομα ειπεν επ αληθειας καταλαμβανομαι οτι ουκ εστιν προσωπολημπτης ο θεος |
| Apg. 10,48 | Apg. 10,48 προσεταξεν δε αυτους εν τω ονοματι ιησου χριστου βαπτισθηναι τοτε ηρωτησαν αυτον επιμειναι ημερας τινας |
| Apg. 11,1 | Apg. 11,1 ηκουσαν δε οι αποστολοι και οι αδελφοι οι οντες κατα την ιουδαιαν οτι και τα εθνη εδεξαντο τον λογον του θεου |
| Apg. 11,2 | Apg. 11,2 οτε δε ανεβη πετρος εις ιερουσαλημ διεκρινοντο προς αυτον οι εκ περιτομης |
| Apg. 11,4 | Apg. 11,4 αρξαμενος δε πετρος εξετιθετο αυτοις καθεξης λεγων |
| Apg. 11,7 | Apg. 11,7 ηκουσα δε και φωνης λεγουσης μοι αναστας πετρε θυσον και φαγε |
| Apg. 11,8 | Apg. 11,8 ειπον δε μηδαμως κυριε οτι κοινον η ακαθαρτον ουδεποτε εισηλθεν εις το στομα μου |
| Apg. 11,9 | Apg. 11,9 απεκριθη δε | εκ δευτερου φωνη | φωνη εκ δευτερου | εκ του ουρανου α ο θεος εκαθαρισεν συ μη κοινου |
| Apg. 11,10 | Apg. 11,10 τουτο δε εγενετο επι τρις και ανεσπασθη παλιν απαντα εις τον ουρανον |
| Apg. 11,12 | Apg. 11,12 ειπεν δε το πνευμα μοι συνελθειν αυτοις μηδεν διακριναντα ηλθον δε συν εμοι και οι εξ αδελφοι ουτοι και εισηλθομεν εις τον οικον του ανδρος |
| Apg. 11,13 | Apg. 11,13 απηγγειλεν δε ημιν πως ειδεν | τον | τον | αγγελον εν τω οικω αυτου σταθεντα και ειποντα αποστειλον εις ιοππην και μεταπεμψαι σιμωνα τον επικαλουμενον πετρον |
| Apg. 11,15 | Apg. 11,15 εν δε τω αρξασθαι με λαλειν επεπεσεν το πνευμα το αγιον επ αυτους ωσπερ και εφ ημας εν αρχη |
| Apg. 11,16 | Apg. 11,16 εμνησθην δε του ρηματος του κυριου ως ελεγεν ιωαννης μεν εβαπτισεν υδατι υμεις δε βαπτισθησεσθε εν πνευματι αγιω |
| Apg. 11,18 | Apg. 11,18 ακουσαντες δε ταυτα ησυχασαν και εδοξασαν τον θεον λεγοντες αρα και τοις εθνεσιν ο θεος την μετανοιαν εις ζωην εδωκεν |
| Apg. 11,20 | Apg. 11,20 ησαν δε τινες εξ αυτων ανδρες κυπριοι και κυρηναιοι οιτινες ελθοντες εις αντιοχειαν ελαλουν και προς τους ελληνιστας ευαγγελιζομενοι τον κυριον ιησουν |
| Apg. 11,22 | Apg. 11,22 ηκουσθη δε ο λογος εις τα ωτα της εκκλησιας της ουσης εν ιερουσαλημ περι αυτων και εξαπεστειλαν βαρναβαν διελθειν | εως αντιοχειας |
| Apg. 11,25 | Apg. 11,25 εξηλθεν δε εις ταρσον αναζητησαι σαυλον |
| Apg. 11,26 | Apg. 11,26 και ευρων ηγαγεν εις αντιοχειαν εγενετο δε αυτοις και ενιαυτον ολον συναχθηναι εν τη εκκλησια και διδαξαι οχλον ικανον χρηματισαι τε πρωτως εν αντιοχεια τους μαθητας χριστιανους |
| Apg. 11,27 | Apg. 11,27 εν ταυταις δε ταις ημεραις κατηλθον απο ιεροσολυμων προφηται εις αντιοχειαν |
| Apg. 11,28 | Apg. 11,28 αναστας δε εις εξ αυτων ονοματι αγαβος | εσημαινεν | εσημανεν | δια του πνευματος λιμον μεγαλην μελλειν εσεσθαι εφ ολην την οικουμενην ητις εγενετο επι κλαυδιου |
| Apg. 11,29 | Apg. 11,29 των δε μαθητων καθως ευπορειτο τις ωρισαν εκαστος αυτων εις διακονιαν πεμψαι τοις κατοικουσιν εν τη ιουδαια αδελφοις |
| Apg. 12,1 | Apg. 12,1 κατ εκεινον δε τον καιρον επεβαλεν ηρωδης ο βασιλευς τας χειρας κακωσαι τινας των απο της εκκλησιας |
| Apg. 12,2 | Apg. 12,2 ανειλεν δε ιακωβον τον αδελφον ιωαννου μαχαιρη |
| Apg. 12,3 | Apg. 12,3 ιδων δε οτι αρεστον εστιν τοις ιουδαιοις προσεθετο συλλαβειν και πετρον ησαν δε αι | ημεραι των αζυμων |
| Apg. 12,5 | Apg. 12,5 ο μεν ουν πετρος ετηρειτο εν τη φυλακη προσευχη δε ην εκτενως γινομενη υπο της εκκλησιας προς τον θεον περι αυτου |
| Apg. 12,6 | Apg. 12,6 οτε δε ημελλεν | προσαγαγειν | προαγαγειν | αυτον ο ηρωδης τη νυκτι εκεινη ην ο πετρος κοιμωμενος μεταξυ δυο στρατιωτων δεδεμενος αλυσεσιν δυσιν φυλακες τε προ της θυρας ετηρουν την φυλακην |
| Apg. 12,7 | Apg. 12,7 και ιδου αγγελος κυριου επεστη και φως ελαμψεν εν τω οικηματι παταξας δε την πλευραν του πετρου ηγειρεν αυτον λεγων αναστα εν ταχει και εξεπεσαν αυτου αι αλυσεις εκ των χειρων |
| Apg. 12,8 | Apg. 12,8 ειπεν δε ο αγγελος προς αυτον ζωσαι και υποδησαι τα σανδαλια σου εποιησεν δε ουτως και λεγει αυτω περιβαλου το ιματιον σου και ακολουθει μοι |
| Apg. 12,9 | Apg. 12,9 και εξελθων ηκολουθει και ουκ ηδει οτι αληθες εστιν το γινομενον δια του αγγελου εδοκει δε οραμα βλεπειν |
| Apg. 12,10 | Apg. 12,10 διελθοντες δε πρωτην φυλακην και δευτεραν ηλθαν επι την πυλην την σιδηραν την φερουσαν εις την πολιν ητις αυτοματη ηνοιγη αυτοις και εξελθοντες προηλθον ρυμην μιαν και ευθεως απεστη ο αγγελος απ αυτου |
| Apg. 12,13 | Apg. 12,13 κρουσαντος δε αυτου την θυραν του πυλωνος προσηλθεν παιδισκη υπακουσαι ονοματι ροδη |
| Apg. 12,14 | Apg. 12,14 και επιγνουσα την φωνην του πετρου απο της χαρας ουκ ηνοιξεν τον πυλωνα εισδραμουσα δε απηγγειλεν εσταναι τον πετρον προ του πυλωνος |
| Apg. 12,15 | Apg. 12,15 οι δε προς αυτην ειπαν μαινη η δε διισχυριζετο ουτως εχειν οι δε ελεγον ο αγγελος εστιν αυτου |
| Apg. 12,16 | Apg. 12,16 ο δε πετρος επεμενεν κρουων ανοιξαντες δε ειδαν αυτον και εξεστησαν |
| Apg. 12,17 | Apg. 12,17 κατασεισας δε αυτοις τη χειρι σιγαν διηγησατο | αυτοις | αυτοις | πως ο κυριος αυτον εξηγαγεν εκ της φυλακης ειπεν τε απαγγειλατε ιακωβω και τοις αδελφοις ταυτα και εξελθων επορευθη εις ετερον τοπον |
| Apg. 12,18 | Apg. 12,18 γενομενης δε ημερας ην ταραχος ουκ ολιγος εν τοις στρατιωταις τι αρα ο πετρος εγενετο |
| Apg. 12,19 | Apg. 12,19 ηρωδης δε επιζητησας αυτον και μη ευρων ανακρινας τους φυλακας εκελευσεν απαχθηναι και κατελθων απο της ιουδαιας εις καισαρειαν διετριβεν |
| Apg. 12,20 | Apg. 12,20 ην δε θυμομαχων τυριοις και σιδωνιοις ομοθυμαδον δε παρησαν προς αυτον και πεισαντες βλαστον τον επι του κοιτωνος του βασιλεως ητουντο ειρηνην δια το τρεφεσθαι αυτων την χωραν απο της βασιλικης |
| Apg. 12,21 | Apg. 12,21 τακτη δε ημερα | ο | ο | ηρωδης ενδυσαμενος εσθητα βασιλικην και | καθισας επι του βηματος εδημηγορει προς αυτους |
| Apg. 12,22 | Apg. 12,22 ο δε δημος επεφωνει θεου φωνη και ουκ ανθρωπου |
| Apg. 12,23 | Apg. 12,23 παραχρημα δε επαταξεν αυτον αγγελος κυριου ανθ ων ουκ εδωκεν την δοξαν τω θεω και γενομενος σκωληκοβρωτος εξεψυξεν |
| Apg. 12,24 | Apg. 12,24 ο δε λογος του | κυριου | θεου | ηυξανεν και επληθυνετο |
| Apg. 12,25 | Apg. 12,25 βαρναβας δε και σαυλος υπεστρεψαν εις ιερουσαλημ πληρωσαντες την διακονιαν συμπαραλαβοντες ιωαννην τον επικληθεντα μαρκον |
| Apg. 13,1 | Apg. 13,1 ησαν δε εν αντιοχεια κατα την ουσαν εκκλησιαν προφηται και διδασκαλοι ο τε βαρναβας και συμεων ο καλουμενος νιγερ και λουκιος ο κυρηναιος μαναην τε ηρωδου του τετρααρχου συντροφος και σαυλος |
| Apg. 13,2 | Apg. 13,2 λειτουργουντων δε αυτων τω κυριω και νηστευοντων ειπεν το πνευμα το αγιον αφορισατε δη μοι τον βαρναβαν και σαυλον εις το εργον ο προσκεκλημαι αυτους |
| Apg. 13,5 | Apg. 13,5 και γενομενοι εν σαλαμινι κατηγγελλον τον λογον του θεου εν ταις συναγωγαις των ιουδαιων ειχον δε και ιωαννην υπηρετην |
| Apg. 13,6 | Apg. 13,6 διελθοντες δε ολην την νησον αχρι παφου ευρον ανδρα τινα μαγον ψευδοπροφητην ιουδαιον ω ονομα | βαριησους | βαριησου | |
| Apg. 13,8 | Apg. 13,8 ανθιστατο δε αυτοις ελυμας ο μαγος ουτως γαρ μεθερμηνευεται το ονομα αυτου ζητων διαστρεψαι τον ανθυπατον απο της πιστεως |
| Apg. 13,9 | Apg. 13,9 σαυλος δε ο και παυλος πλησθεις πνευματος αγιου ατενισας εις αυτον |
| Apg. 13,11 | Apg. 13,11 και νυν ιδου χειρ κυριου επι σε και εση τυφλος μη βλεπων τον ηλιον αχρι καιρου παραχρημα | δε | τε | επεσεν επ αυτον αχλυς και σκοτος και περιαγων εζητει χειραγωγους |
| Apg. 13,13 | Apg. 13,13 αναχθεντες δε απο της παφου οι περι παυλον ηλθον εις περγην της παμφυλιας ιωαννης δε αποχωρησας απ αυτων υπεστρεψεν εις ιεροσολυμα |
| Apg. 13,14 | Apg. 13,14 αυτοι δε διελθοντες απο της περγης παρεγενοντο εις αντιοχειαν την πισιδιαν και | ελθοντες | εισελθοντες | εις την συναγωγην τη ημερα των σαββατων εκαθισαν |
| Apg. 13,15 | Apg. 13,15 μετα δε την αναγνωσιν του νομου και των προφητων απεστειλαν οι αρχισυναγωγοι προς αυτους λεγοντες ανδρες αδελφοι ει τις εστιν εν υμιν λογος παρακλησεως προς τον λαον λεγετε |
| Apg. 13,16 | Apg. 13,16 αναστας δε παυλος και κατασεισας τη χειρι ειπεν ανδρες ισραηλιται και οι φοβουμενοι τον θεον ακουσατε |
| Apg. 13,25 | Apg. 13,25 ως δε επληρου ιωαννης τον δρομον ελεγεν τι εμε υπονοειτε ειναι ουκ ειμι εγω αλλ ιδου ερχεται μετ εμε ου ουκ ειμι αξιος το υποδημα των ποδων λυσαι |
| Apg. 13,29 | Apg. 13,29 ως δε ετελεσαν παντα τα περι αυτου γεγραμμενα καθελοντες απο του ξυλου εθηκαν εις μνημειον |
| Apg. 13,30 | Apg. 13,30 ο δε θεος ηγειρεν αυτον εκ νεκρων |
| Apg. 13,34 | Apg. 13,34 οτι δε ανεστησεν αυτον εκ νεκρων μηκετι μελλοντα υποστρεφειν εις διαφθοραν ουτως ειρηκεν οτι δωσω υμιν τα οσια δαυιδ τα πιστα |
| Apg. 13,37 | Apg. 13,37 ον δε ο θεος ηγειρεν ουκ ειδεν διαφθοραν |
| Apg. 13,42 | Apg. 13,42 εξιοντων δε αυτων παρεκαλουν εις το μεταξυ σαββατον λαληθηναι αυτοις τα ρηματα ταυτα |
| Apg. 13,43 | Apg. 13,43 λυθεισης δε της συναγωγης ηκολουθησαν πολλοι των ιουδαιων και των σεβομενων προσηλυτων τω παυλω και τω βαρναβα οιτινες προσλαλουντες αυτοις επειθον αυτους προσμενειν τη χαριτι του θεου |
| Apg. 13,44 | Apg. 13,44 τω δε ερχομενω σαββατω σχεδον πασα η πολις συνηχθη ακουσαι τον λογον του | θεου | κυριου | |
| Apg. 13,45 | Apg. 13,45 ιδοντες δε οι ιουδαιοι τους οχλους επλησθησαν ζηλου και αντελεγον τοις υπο παυλου λαλουμενοις βλασφημουντες |
| Apg. 13,48 | Apg. 13,48 ακουοντα δε τα εθνη εχαιρον και εδοξαζον τον λογον του | θεου | κυριου | και επιστευσαν οσοι ησαν τεταγμενοι εις ζωην αιωνιον |
| Apg. 13,49 | Apg. 13,49 διεφερετο δε ο λογος του κυριου δι ολης της χωρας |
| Apg. 13,50 | Apg. 13,50 οι δε ιουδαιοι παρωτρυναν τας σεβομενας γυναικας τας ευσχημονας και τους πρωτους της πολεως και επηγειραν διωγμον επι τον παυλον και βαρναβαν και εξεβαλον αυτους απο των οριων αυτων |
| Apg. 13,51 | Apg. 13,51 οι δε εκτιναξαμενοι τον κονιορτον των ποδων επ αυτους ηλθον εις ικονιον |
| Apg. 14,1 | Apg. 14,1 εγενετο δε εν ικονιω κατα το αυτο εισελθειν αυτους εις την συναγωγην των ιουδαιων και λαλησαι ουτως ωστε πιστευσαι ιουδαιων τε και ελληνων πολυ πληθος |
| Apg. 14,2 | Apg. 14,2 οι δε απειθησαντες ιουδαιοι επηγειραν και εκακωσαν τας ψυχας των εθνων κατα των αδελφων |
| Apg. 14,4 | Apg. 14,4 εσχισθη δε το πληθος της πολεως και οι μεν ησαν συν τοις ιουδαιοις οι δε συν τοις αποστολοις |
| Apg. 14,5 | Apg. 14,5 ως δε εγενετο ορμη των εθνων τε και ιουδαιων συν τοις αρχουσιν αυτων υβρισαι και λιθοβολησαι αυτους |
| Apg. 14,12 | Apg. 14,12 εκαλουν τε τον βαρναβαν δια τον δε παυλον ερμην επειδη αυτος ην ο ηγουμενος του λογου |
| Apg. 14,14 | Apg. 14,14 ακουσαντες δε οι αποστολοι βαρναβας και παυλος διαρρηξαντες τα ιματια | εαυτων | αυτων | εξεπηδησαν εις τον οχλον κραζοντες |
| Apg. 14,19 | Apg. 14,19 επηλθαν δε απο αντιοχειας και ικονιου ιουδαιοι και πεισαντες τους οχλους και λιθασαντες τον παυλον εσυρον εξω της πολεως νομιζοντες αυτον τεθνηκεναι |
| Apg. 14,20 | Apg. 14,20 κυκλωσαντων δε των μαθητων αυτον αναστας εισηλθεν εις την πολιν και τη επαυριον εξηλθεν συν τω βαρναβα εις δερβην |
| Apg. 14,23 | Apg. 14,23 χειροτονησαντες δε αυτοις κατ εκκλησιαν πρεσβυτερους προσευξαμενοι μετα νηστειων παρεθεντο αυτους τω κυριω εις ον πεπιστευκεισαν |
| Apg. 14,27 | Apg. 14,27 παραγενομενοι δε και συναγαγοντες την εκκλησιαν ανηγγελλον οσα εποιησεν ο θεος μετ αυτων και οτι ηνοιξεν τοις εθνεσιν θυραν πιστεως |
| Apg. 14,28 | Apg. 14,28 διετριβον δε χρονον ουκ ολιγον συν τοις μαθηταις |
| Apg. 15,2 | Apg. 15,2 γενομενης δε στασεως και ζητησεως ουκ ολιγης τω παυλω και τω βαρναβα προς αυτους εταξαν αναβαινειν παυλον και βαρναβαν και τινας αλλους εξ αυτων προς τους αποστολους και πρεσβυτερους εις ιερουσαλημ περι του ζητηματος τουτου |
| Apg. 15,4 | Apg. 15,4 παραγενομενοι δε εις | ιεροσολυμα | ιερουσαλημ | παρεδεχθησαν απο της εκκλησιας και των αποστολων και των πρεσβυτερων ανηγγειλαν τε οσα ο θεος εποιησεν μετ αυτων |
| Apg. 15,5 | Apg. 15,5 εξανεστησαν δε τινες των απο της αιρεσεως των φαρισαιων πεπιστευκοτες λεγοντες οτι δει περιτεμνειν αυτους παραγγελλειν τε τηρειν τον νομον μωυσεως |
| Apg. 15,7 | Apg. 15,7 πολλης δε ζητησεως γενομενης αναστας πετρος ειπεν προς αυτους ανδρες αδελφοι υμεις επιστασθε οτι αφ ημερων αρχαιων εν υμιν εξελεξατο ο θεος δια του στοματος μου ακουσαι τα εθνη τον λογον του ευαγγελιου και πιστευσαι |
| Apg. 15,12 | Apg. 15,12 εσιγησεν δε παν το πληθος και ηκουον βαρναβα και παυλου εξηγουμενων οσα εποιησεν ο θεος σημεια και τερατα εν τοις εθνεσιν δι αυτων |
| Apg. 15,13 | Apg. 15,13 μετα δε το σιγησαι αυτους απεκριθη ιακωβος λεγων ανδρες αδελφοι ακουσατε μου |
| Apg. 15,31 | Apg. 15,31 αναγνοντες δε εχαρησαν επι τη παρακλησει |
| Apg. 15,33 | Apg. 15,33 ποιησαντες δε χρονον απελυθησαν μετ ειρηνης απο των αδελφων προς τους αποστειλαντας αυτους 15:34 |
| Apg. 15,35 | Apg. 15,35 παυλος δε και βαρναβας διετριβον εν αντιοχεια διδασκοντες και ευαγγελιζομενοι μετα και ετερων πολλων τον λογον του κυριου |
| Apg. 15,36 | Apg. 15,36 μετα δε τινας ημερας ειπεν προς βαρναβαν παυλος επιστρεψαντες δη επισκεψωμεθα τους αδελφους κατα πολιν πασαν εν αις κατηγγειλαμεν τον λογον του κυριου πως εχουσιν |
| Apg. 15,37 | Apg. 15,37 βαρναβας δε εβουλετο συμπαραλαβειν και τον ιωαννην τον καλουμενον μαρκον |
| Apg. 15,38 | Apg. 15,38 παυλος δε ηξιου τον αποσταντα απ αυτων απο παμφυλιας και μη συνελθοντα αυτοις εις το εργον μη συμπαραλαμβανειν τουτον |
| Apg. 15,39 | Apg. 15,39 εγενετο δε παροξυσμος ωστε αποχωρισθηναι αυτους απ αλληλων τον τε βαρναβαν παραλαβοντα τον μαρκον εκπλευσαι εις κυπρον |
| Apg. 15,40 | Apg. 15,40 παυλος δε επιλεξαμενος σιλαν εξηλθεν παραδοθεις τη χαριτι του κυριου υπο των αδελφων |
| Apg. 15,41 | Apg. 15,41 διηρχετο δε την συριαν και την κιλικιαν επιστηριζων τας εκκλησιας |
| Apg. 16,1 | Apg. 16,1 κατηντησεν δε | και | και | εις δερβην και εις λυστραν και ιδου μαθητης τις ην εκει ονοματι τιμοθεος υιος γυναικος ιουδαιας πιστης πατρος δε ελληνος |
| Apg. 16,4 | Apg. 16,4 ως δε διεπορευοντο τας πολεις παρεδιδοσαν αυτοις φυλασσειν τα δογματα τα κεκριμενα υπο των αποστολων και πρεσβυτερων των εν ιεροσολυμοις |
| Apg. 16,6 | Apg. 16,6 διηλθον δε την φρυγιαν και γαλατικην χωραν κωλυθεντες υπο του αγιου πνευματος λαλησαι τον λογον εν τη ασια |
| Apg. 16,7 | Apg. 16,7 ελθοντες δε κατα την μυσιαν επειραζον εις την βιθυνιαν πορευθηναι και ουκ ειασεν αυτους το πνευμα ιησου |
| Apg. 16,8 | Apg. 16,8 παρελθοντες δε την μυσιαν κατεβησαν εις τρωαδα |
| Apg. 16,10 | Apg. 16,10 ως δε το οραμα ειδεν ευθεως εζητησαμεν εξελθειν εις μακεδονιαν συμβιβαζοντες οτι προσκεκληται ημας ο θεος ευαγγελισασθαι αυτους |
| Apg. 16,11 | Apg. 16,11 αναχθεντες | ουν | δε | απο τρωαδος ευθυδρομησαμεν εις σαμοθρακην τη δε επιουση εις νεαν πολιν |
| Apg. 16,12 | Apg. 16,12 κακειθεν εις φιλιππους ητις εστιν | πρωτη της μεριδος | πρωτης μεριδος της | μακεδονιας πολις κολωνια ημεν δε εν ταυτη τη πολει διατριβοντες ημερας τινας |
| Apg. 16,15 | Apg. 16,15 ως δε εβαπτισθη και ο οικος αυτης παρεκαλεσεν λεγουσα ει κεκρικατε με πιστην τω κυριω ειναι εισελθοντες εις τον οικον μου μενετε και παρεβιασατο ημας |
| Apg. 16,16 | Apg. 16,16 εγενετο δε πορευομενων ημων εις την προσευχην παιδισκην τινα εχουσαν πνευμα πυθωνα υπαντησαι ημιν ητις εργασιαν πολλην παρειχεν τοις κυριοις αυτης μαντευομενη |
| Apg. 16,18 | Apg. 16,18 τουτο δε εποιει επι πολλας ημερας διαπονηθεις δε παυλος και επιστρεψας τω πνευματι ειπεν παραγγελλω σοι εν ονοματι ιησου χριστου εξελθειν απ αυτης και εξηλθεν αυτη τη ωρα |
| Apg. 16,19 | Apg. 16,19 ιδοντες δε οι κυριοι αυτης οτι εξηλθεν η ελπις της εργασιας αυτων επιλαβομενοι τον παυλον και τον σιλαν ειλκυσαν εις την αγοραν επι τους αρχοντας |
| Apg. 16,23 | Apg. 16,23 πολλας | δε | τε | επιθεντες αυτοις πληγας εβαλον εις φυλακην παραγγειλαντες τω δεσμοφυλακι ασφαλως τηρειν αυτους |
| Apg. 16,25 | Apg. 16,25 κατα δε το μεσονυκτιον παυλος και σιλας προσευχομενοι υμνουν τον θεον επηκροωντο δε αυτων οι δεσμιοι |
| Apg. 16,26 | Apg. 16,26 αφνω δε σεισμος εγενετο μεγας ωστε σαλευθηναι τα θεμελια του δεσμωτηριου ηνεωχθησαν δε | παραχρημα | παραχρημα | αι θυραι πασαι και παντων τα δεσμα ανεθη |
| Apg. 16,27 | Apg. 16,27 εξυπνος δε γενομενος ο δεσμοφυλαξ και ιδων ανεωγμενας τας θυρας της φυλακης σπασαμενος | την | την | μαχαιραν ημελλεν εαυτον αναιρειν νομιζων εκπεφευγεναι τους δεσμιους |
| Apg. 16,28 | Apg. 16,28 εφωνησεν δε | παυλος μεγαλη φωνη | μεγαλη φωνη ο παυλος | λεγων μηδεν πραξης σεαυτω κακον απαντες γαρ εσμεν ενθαδε |
| Apg. 16,29 | Apg. 16,29 αιτησας δε φωτα εισεπηδησεν και εντρομος γενομενος προσεπεσεν τω παυλω και τω | σιλα |
| Apg. 16,31 | Apg. 16,31 οι δε ειπαν πιστευσον επι τον κυριον ιησουν και σωθηση συ και ο οικος σου |
| Apg. 16,35 | Apg. 16,35 ημερας δε γενομενης απεστειλαν οι στρατηγοι τους ραβδουχους λεγοντες απολυσον τους ανθρωπους εκεινους |
| Apg. 16,36 | Apg. 16,36 απηγγειλεν δε ο δεσμοφυλαξ τους λογους τουτους | προς τον παυλον οτι απεσταλκαν οι στρατηγοι ινα απολυθητε νυν ουν εξελθοντες πορευεσθε εν ειρηνη |
| Apg. 16,37 | Apg. 16,37 ο δε παυλος εφη προς αυτους δειραντες ημας δημοσια ακατακριτους ανθρωπους ρωμαιους υπαρχοντας εβαλαν εις φυλακην και νυν λαθρα ημας εκβαλλουσιν ου γαρ αλλα ελθοντες αυτοι ημας εξαγαγετωσαν |
| Apg. 16,38 | Apg. 16,38 απηγγειλαν δε τοις στρατηγοις οι ραβδουχοι τα ρηματα ταυτα εφοβηθησαν δε ακουσαντες οτι ρωμαιοι εισιν |
| Apg. 16,40 | Apg. 16,40 εξελθοντες δε απο της φυλακης εισηλθον προς την λυδιαν και ιδοντες παρεκαλεσαν τους αδελφους και εξηλθαν |
| Apg. 17,1 | Apg. 17,1 διοδευσαντες δε την αμφιπολιν και την απολλωνιαν ηλθον εις θεσσαλονικην οπου ην συναγωγη των ιουδαιων |
| Apg. 17,2 | Apg. 17,2 κατα δε το ειωθος τω παυλω εισηλθεν προς αυτους και επι σαββατα τρια διελεξατο αυτοις απο των γραφων |
| Apg. 17,5 | Apg. 17,5 ζηλωσαντες δε οι ιουδαιοι και προσλαβομενοι των αγοραιων ανδρας τινας πονηρους και οχλοποιησαντες εθορυβουν την πολιν και επισταντες τη οικια ιασονος εζητουν αυτους προαγαγειν εις τον δημον |
| Apg. 17,6 | Apg. 17,6 μη ευροντες δε αυτους εσυρον ιασονα και τινας αδελφους επι τους πολιταρχας βοωντες οτι οι την οικουμενην αναστατωσαντες ουτοι και ενθαδε παρεισιν |
| Apg. 17,8 | Apg. 17,8 εταραξαν δε τον οχλον και τους πολιταρχας ακουοντας ταυτα |
| Apg. 17,10 | Apg. 17,10 οι δε αδελφοι ευθεως δια νυκτος εξεπεμψαν τον τε παυλον και τον σιλαν εις βεροιαν οιτινες παραγενομενοι εις την συναγωγην των ιουδαιων απηεσαν |
| Apg. 17,11 | Apg. 17,11 ουτοι δε ησαν ευγενεστεροι των εν θεσσαλονικη οιτινες εδεξαντο τον λογον μετα πασης προθυμιας | το| καθ ημεραν ανακρινοντες τας γραφας ει εχοι ταυτα ουτως |
| Apg. 17,13 | Apg. 17,13 ως δε εγνωσαν οι απο της θεσσαλονικης ιουδαιοι οτι και εν τη βεροια κατηγγελη υπο του παυλου ο λογος του θεου ηλθον κακει σαλευοντες και ταρασσοντες τους οχλους |
| Apg. 17,14 | Apg. 17,14 ευθεως δε τοτε τον παυλον εξαπεστειλαν οι αδελφοι πορευεσθαι εως επι την θαλασσαν υπεμειναν τε ο τε σιλας και ο τιμοθεος εκει |
| Apg. 17,15 | Apg. 17,15 οι δε καθιστανοντες τον παυλον ηγαγον εως αθηνων και λαβοντες εντολην προς τον σιλαν και τον τιμοθεον ινα ως ταχιστα ελθωσιν προς αυτον εξηεσαν |
| Apg. 17,16 | Apg. 17,16 εν δε ταις αθηναις εκδεχομενου αυτους του παυλου παρωξυνετο το πνευμα αυτου εν αυτω θεωρουντος κατειδωλον ουσαν την πολιν |
| Apg. 17,18 | Apg. 17,18 τινες δε και των επικουρειων και στοικων φιλοσοφων συνεβαλλον αυτω και τινες ελεγον τι αν θελοι ο σπερμολογος ουτος λεγειν οι δε ξενων δαιμονιων δοκει καταγγελευς ειναι οτι τον ιησουν και την αναστασιν ευηγγελιζετο |
| Apg. 17,19 | Apg. 17,19 επιλαβομενοι | δε | τε | αυτου επι τον αρειον παγον ηγαγον λεγοντες δυναμεθα γνωναι τις η καινη αυτη | η | η | υπο σου λαλουμενη διδαχη |
| Apg. 17,21 | Apg. 17,21 αθηναιοι δε παντες και οι επιδημουντες ξενοι εις ουδεν ετερον ηυκαιρουν η λεγειν τι η ακουειν τι καινοτερον |
| Apg. 17,22 | Apg. 17,22 σταθεις δε ο | παυλος εν μεσω του αρειου παγου εφη ανδρες αθηναιοι κατα παντα ως δεισιδαιμονεστερους υμας θεωρω |
| Apg. 17,32 | Apg. 17,32 ακουσαντες δε αναστασιν νεκρων οι μεν εχλευαζον οι δε ειπαν ακουσομεθα σου περι τουτου και παλιν |
| Apg. 17,34 | Apg. 17,34 τινες δε ανδρες κολληθεντες αυτω επιστευσαν εν οις και διονυσιος | ο | ο | αρεοπαγιτης και γυνη ονοματι δαμαρις και ετεροι συν αυτοις |
| Apg. 18,4 | Apg. 18,4 διελεγετο δε εν τη συναγωγη κατα παν σαββατον επειθεν τε ιουδαιους και ελληνας |
| Apg. 18,5 | Apg. 18,5 ως δε κατηλθον απο της μακεδονιας ο τε σιλας και ο τιμοθεος συνειχετο τω λογω ο παυλος διαμαρτυρομενος τοις ιουδαιοις ειναι τον χριστον ιησουν |
| Apg. 18,6 | Apg. 18,6 αντιτασσομενων δε αυτων και βλασφημουντων εκτιναξαμενος τα ιματια ειπεν προς αυτους το αιμα υμων επι την κεφαλην υμων καθαρος εγω απο του νυν εις τα εθνη πορευσομαι |
| Apg. 18,8 | Apg. 18,8 κρισπος δε ο αρχισυναγωγος επιστευσεν τω κυριω συν ολω τω οικω αυτου και πολλοι των κορινθιων ακουοντες επιστευον και εβαπτιζοντο |
| Apg. 18,9 | Apg. 18,9 ειπεν δε ο κυριος εν νυκτι δι οραματος τω παυλω μη φοβου αλλα λαλει και μη σιωπησης |
| Apg. 18,11 | Apg. 18,11 εκαθισεν δε ενιαυτον και μηνας εξ διδασκων εν αυτοις τον λογον του θεου |
| Apg. 18,12 | Apg. 18,12 γαλλιωνος δε ανθυπατου οντος της αχαιας κατεπεστησαν | οι ιουδαιοι ομοθυμαδον | ομοθυμαδον οι ιουδαιοι | τω παυλω και ηγαγον αυτον επι το βημα |
| Apg. 18,14 | Apg. 18,14 μελλοντος δε του παυλου ανοιγειν το στομα ειπεν ο γαλλιων προς τους ιουδαιους ει μεν ην αδικημα τι η ραδιουργημα πονηρον ω ιουδαιοι κατα λογον αν ανεσχομην υμων |
| Apg. 18,15 | Apg. 18,15 ει δε ζητηματα εστιν περι λογου και ονοματων και νομου του καθ υμας οψεσθε αυτοι κριτης εγω τουτων ου βουλομαι ειναι |
| Apg. 18,17 | Apg. 18,17 επιλαβομενοι δε παντες σωσθενην τον αρχισυναγωγον ετυπτον εμπροσθεν του βηματος και ουδεν τουτων τω γαλλιωνι εμελεν |
| Apg. 18,18 | Apg. 18,18 ο δε παυλος ετι προσμεινας ημερας ικανας τοις αδελφοις αποταξαμενος εξεπλει εις την συριαν και συν αυτω πρισκιλλα και ακυλας κειραμενος εν κεγχρεαις την κεφαλην ειχεν γαρ ευχην |
| Apg. 18,19 | Apg. 18,19 κατηντησαν δε εις εφεσον κακεινους κατελιπεν αυτου αυτος δε εισελθων εις την συναγωγην διελεξατο τοις ιουδαιοις |
| Apg. 18,20 | Apg. 18,20 ερωτωντων δε αυτων επι πλειονα χρονον μειναι ουκ επενευσεν |
| Apg. 18,24 | Apg. 18,24 ιουδαιος δε τις απολλως ονοματι αλεξανδρευς τω γενει ανηρ λογιος κατηντησεν εις εφεσον δυνατος ων εν ταις γραφαις |
| Apg. 18,26 | Apg. 18,26 ουτος τε ηρξατο παρρησιαζεσθαι εν τη συναγωγη ακουσαντες δε αυτου πρισκιλλα και ακυλας προσελαβοντο αυτον και ακριβεστερον αυτω εξεθεντο την οδον | του θεου | του θεου | |
| Apg. 18,27 | Apg. 18,27 βουλομενου δε αυτου διελθειν εις την αχαιαν προτρεψαμενοι οι αδελφοι εγραψαν τοις μαθηταις αποδεξασθαι αυτον ος παραγενομενος συνεβαλετο πολυ τοις πεπιστευκοσιν δια της χαριτος |
| Apg. 19,1 | Apg. 19,1 εγενετο δε εν τω τον απολλω ειναι εν κορινθω παυλον διελθοντα τα ανωτερικα μερη | ελθειν | κατελθειν | εις εφεσον και ευρειν τινας μαθητας |
| Apg. 19,2 | Apg. 19,2 ειπεν τε προς αυτους ει πνευμα αγιον ελαβετε πιστευσαντες οι δε προς αυτον αλλ ουδ ει πνευμα αγιον εστιν ηκουσαμεν |
| Apg. 19,3 | Apg. 19,3 ειπεν τε εις τι ουν εβαπτισθητε οι δε ειπαν εις το ιωαννου βαπτισμα |
| Apg. 19,4 | Apg. 19,4 ειπεν δε παυλος ιωαννης εβαπτισεν βαπτισμα μετανοιας τω λαω λεγων εις τον ερχομενον μετ αυτον ινα πιστευσωσιν τουτ εστιν εις τον ιησουν |
| Apg. 19,5 | Apg. 19,5 ακουσαντες δε εβαπτισθησαν εις το ονομα του κυριου ιησου |
| Apg. 19,7 | Apg. 19,7 ησαν δε οι παντες ανδρες ωσει δωδεκα |
| Apg. 19,8 | Apg. 19,8 εισελθων δε εις την συναγωγην επαρρησιαζετο επι μηνας τρεις διαλεγομενος και πειθων τα | περι της βασιλειας του θεου |
| Apg. 19,9 | Apg. 19,9 ως δε τινες εσκληρυνοντο και ηπειθουν κακολογουντες την οδον ενωπιον του πληθους αποστας απ αυτων αφωρισεν τους μαθητας καθ ημεραν διαλεγομενος εν τη σχολη τυραννου |
| Apg. 19,10 | Apg. 19,10 τουτο δε εγενετο επι ετη δυο ωστε παντας τους κατοικουντας την ασιαν ακουσαι τον λογον του κυριου ιουδαιους τε και ελληνας |
| Apg. 19,13 | Apg. 19,13 επεχειρησαν δε τινες και των περιερχομενων ιουδαιων εξορκιστων ονομαζειν επι τους εχοντας τα πνευματα τα πονηρα το ονομα του κυριου ιησου λεγοντες ορκιζω υμας τον ιησουν ον παυλος κηρυσσει |
| Apg. 19,14 | Apg. 19,14 ησαν δε τινος σκευα ιουδαιου αρχιερεως επτα υιοι τουτο ποιουντες |
| Apg. 19,15 | Apg. 19,15 αποκριθεν δε το πνευμα το πονηρον ειπεν αυτοις τον μεν ιησουν γινωσκω και τον παυλον επισταμαι υμεις δε τινες εστε |
| Apg. 19,17 | Apg. 19,17 τουτο δε εγενετο γνωστον πασιν ιουδαιοις τε και ελλησιν τοις κατοικουσιν την εφεσον και επεπεσεν φοβος επι παντας αυτους και εμεγαλυνετο το ονομα του κυριου ιησου |
| Apg. 19,19 | Apg. 19,19 ικανοι δε των τα περιεργα πραξαντων συνενεγκαντες τας βιβλους κατεκαιον ενωπιον παντων και συνεψηφισαν τας τιμας αυτων και ευρον αργυριου μυριαδας πεντε |
| Apg. 19,21 | Apg. 19,21 ως δε επληρωθη ταυτα εθετο ο παυλος εν τω πνευματι διελθων την μακεδονιαν και αχαιαν πορευεσθαι εις ιεροσολυμα ειπων οτι μετα το γενεσθαι με εκει δει με και ρωμην ιδειν |
| Apg. 19,22 | Apg. 19,22 αποστειλας δε εις την μακεδονιαν δυο των διακονουντων αυτω τιμοθεον και εραστον αυτος επεσχεν χρονον εις την ασιαν |
| Apg. 19,23 | Apg. 19,23 εγενετο δε κατα τον καιρον εκεινον ταραχος ουκ ολιγος περι της οδου |
| Apg. 19,27 | Apg. 19,27 ου μονον δε τουτο κινδυνευει ημιν το μερος εις απελεγμον ελθειν αλλα και το της μεγαλης θεας αρτεμιδος ιερον εις ουθεν λογισθηναι μελλειν τε και καθαιρεισθαι της μεγαλειοτητος αυτης ην ολη | η | η | ασια και | η | η | οικουμενη σεβεται |
| Apg. 19,28 | Apg. 19,28 ακουσαντες δε και γενομενοι πληρεις θυμου εκραζον λεγοντες μεγαλη η αρτεμις εφεσιων |
| Apg. 19,30 | Apg. 19,30 παυλου δε βουλομενου εισελθειν εις τον δημον ουκ ειων αυτον οι μαθηται |
| Apg. 19,31 | Apg. 19,31 τινες δε και των ασιαρχων οντες αυτω φιλοι πεμψαντες προς αυτον παρεκαλουν μη δουναι εαυτον εις το θεατρον |
| Apg. 19,33 | Apg. 19,33 εκ δε του οχλου συνεβιβασαν αλεξανδρον προβαλοντων αυτον των ιουδαιων ο δε αλεξανδρος κατασεισας την χειρα ηθελεν απολογεισθαι τω δημω |
| Apg. 19,34 | Apg. 19,34 επιγνοντες δε οτι ιουδαιος εστιν φωνη εγενετο μια εκ παντων | ωσει | ως | επι ωρας δυο κραζοντων μεγαλη η αρτεμις εφεσιων |
| Apg. 19,35 | Apg. 19,35 καταστειλας δε | τον οχλον ο γραμματευς | ο γραμματευς τον οχλον | φησιν ανδρες εφεσιοι τις γαρ εστιν ανθρωπων ος ου γινωσκει την εφεσιων πολιν νεωκορον ουσαν της μεγαλης αρτεμιδος και του διοπετους |
| Apg. 19,39 | Apg. 19,39 ει δε τι περαιτερω επιζητειτε εν τη εννομω εκκλησια επιλυθησεται |
| Apg. 20,1 | Apg. 20,1 μετα δε το παυσασθαι τον θορυβον μεταπεμψαμενος ο παυλος τους μαθητας και παρακαλεσας ασπασαμενος εξηλθεν πορευεσθαι εις μακεδονιαν |
| Apg. 20,2 | Apg. 20,2 διελθων δε τα μερη εκεινα και παρακαλεσας αυτους λογω πολλω ηλθεν εις την ελλαδα |
| Apg. 20,4 | Apg. 20,4 συνειπετο δε αυτω σωπατρος πυρρου βεροιαιος θεσσαλονικεων δε αρισταρχος και σεκουνδος και γαιος δερβαιος και τιμοθεος ασιανοι δε τυχικος και τροφιμος |
| Apg. 20,5 | Apg. 20,5 ουτοι δε | προσελθοντες | προελθοντες | εμενον ημας εν τρωαδι |
| Apg. 20,6 | Apg. 20,6 ημεις δε εξεπλευσαμεν μετα τας ημερας των αζυμων απο φιλιππων και ηλθομεν προς αυτους εις την τρωαδα αχρις ημερων πεντε | ου | οπου | διετριψαμεν ημερας επτα |
| Apg. 20,7 | Apg. 20,7 εν δε τη μια των σαββατων συνηγμενων ημων κλασαι αρτον ο παυλος διελεγετο αυτοις μελλων εξιεναι τη επαυριον παρετεινεν τε τον λογον μεχρι μεσονυκτιου |
| Apg. 20,8 | Apg. 20,8 ησαν δε λαμπαδες ικαναι εν τω υπερωω ου ημεν συνηγμενοι |
| Apg. 20,9 | Apg. 20,9 καθεζομενος δε τις νεανιας ονοματι ευτυχος επι της θυριδος καταφερομενος υπνω βαθει διαλεγομενου του παυλου επι πλειον κατενεχθεις απο του υπνου επεσεν απο του τριστεγου κατω και ηρθη νεκρος |
| Apg. 20,10 | Apg. 20,10 καταβας δε ο παυλος επεπεσεν αυτω και συμπεριλαβων ειπεν μη θορυβεισθε η γαρ ψυχη αυτου εν αυτω εστιν |
| Apg. 20,11 | Apg. 20,11 αναβας δε | και | και | κλασας τον αρτον και γευσαμενος εφ ικανον τε ομιλησας αχρις αυγης ουτως εξηλθεν |
| Apg. 20,12 | Apg. 20,12 ηγαγον δε τον παιδα ζωντα και παρεκληθησαν ου μετριως |
| Apg. 20,13 | Apg. 20,13 ημεις δε προελθοντες επι το πλοιον ανηχθημεν επι την ασσον εκειθεν μελλοντες αναλαμβανειν τον παυλον ουτως γαρ διατεταγμενος ην μελλων αυτος πεζευειν |
| Apg. 20,14 | Apg. 20,14 ως δε συνεβαλλεν ημιν εις την ασσον αναλαβοντες αυτον ηλθομεν εις μιτυληνην |
| Apg. 20,15 | Apg. 20,15 κακειθεν αποπλευσαντες τη επιουση κατηντησαμεν αντικρυς χιου τη δε ετερα παρεβαλομεν εις σαμον τη δε εχομενη ηλθομεν εις μιλητον |
| Apg. 20,17 | Apg. 20,17 απο δε της μιλητου πεμψας εις εφεσον μετεκαλεσατο τους πρεσβυτερους της εκκλησιας |
| Apg. 20,18 | Apg. 20,18 ως δε παρεγενοντο προς αυτον ειπεν αυτοις υμεις επιστασθε απο πρωτης ημερας αφ ης επεβην εις την ασιαν πως μεθ υμων τον παντα χρονον εγενομην |
| Apg. 20,37 | Apg. 20,37 ικανος δε κλαυθμος εγενετο παντων και επιπεσοντες επι τον τραχηλον του παυλου κατεφιλουν αυτον |
| Apg. 20,38 | Apg. 20,38 οδυνωμενοι μαλιστα επι τω λογω ω ειρηκει οτι ουκετι μελλουσιν το προσωπον αυτου θεωρειν προεπεμπον δε αυτον εις το πλοιον |
| Apg. 21,1 | Apg. 21,1 ως δε εγενετο αναχθηναι ημας αποσπασθεντας απ αυτων ευθυδρομησαντες ηλθομεν εις την κω τη δε εξης εις την ροδον κακειθεν εις παταρα |
| Apg. 21,3 | Apg. 21,3 αναφαναντες δε την κυπρον και καταλιποντες αυτην ευωνυμον επλεομεν εις συριαν και κατηλθομεν εις τυρον εκεισε γαρ το πλοιον ην αποφορτιζομενον τον γομον |
| Apg. 21,4 | Apg. 21,4 ανευροντες δε τους μαθητας επεμειναμεν αυτου ημερας επτα οιτινες τω παυλω ελεγον δια του πνευματος μη επιβαινειν εις ιεροσολυμα |
| Apg. 21,5 | Apg. 21,5 οτε δε εγενετο | εξαρτισαι ημας | ημας εξαρτισαι | τας ημερας εξελθοντες επορευομεθα προπεμποντων ημας παντων συν γυναιξιν και τεκνοις εως εξω της πολεως και θεντες τα γονατα επι τον αιγιαλον προσευξαμενοι |
| Apg. 21,6 | Apg. 21,6 απησπασαμεθα αλληλους και | ενεβημεν | ανεβημεν | εις το πλοιον εκεινοι δε υπεστρεψαν εις τα ιδια |
| Apg. 21,7 | Apg. 21,7 ημεις δε τον πλουν διανυσαντες απο τυρου κατηντησαμεν εις πτολεμαιδα και ασπασαμενοι τους αδελφους εμειναμεν ημεραν μιαν παρ αυτοις |
| Apg. 21,8 | Apg. 21,8 τη δε επαυριον εξελθοντες ηλθομεν εις καισαρειαν και εισελθοντες εις τον οικον φιλιππου του ευαγγελιστου οντος εκ των επτα εμειναμεν παρ αυτω |
| Apg. 21,9 | Apg. 21,9 τουτω δε ησαν θυγατερες τεσσαρες παρθενοι προφητευουσαι |
| Apg. 21,10 | Apg. 21,10 επιμενοντων δε ημερας πλειους κατηλθεν τις απο της ιουδαιας προφητης ονοματι αγαβος |
| Apg. 21,12 | Apg. 21,12 ως δε ηκουσαμεν ταυτα παρεκαλουμεν ημεις τε και οι εντοπιοι του μη αναβαινειν αυτον εις ιερουσαλημ |
| Apg. 21,14 | Apg. 21,14 μη πειθομενου δε αυτου ησυχασαμεν ειποντες του κυριου το θελημα γινεσθω |
| Apg. 21,15 | Apg. 21,15 μετα δε τας ημερας ταυτας επισκευασαμενοι ανεβαινομεν εις ιεροσολυμα |
| Apg. 21,16 | Apg. 21,16 συνηλθον δε και των μαθητων απο καισαρειας συν ημιν αγοντες παρ ω ξενισθωμεν μνασωνι τινι κυπριω αρχαιω μαθητη |
| Apg. 21,17 | Apg. 21,17 γενομενων δε ημων εις ιεροσολυμα ασμενως απεδεξαντο ημας οι αδελφοι |
| Apg. 21,18 | Apg. 21,18 τη δε επιουση εισηει ο παυλος συν ημιν προς ιακωβον παντες τε παρεγενοντο οι πρεσβυτεροι |
| Apg. 21,20 | Apg. 21,20 οι δε ακουσαντες εδοξαζον τον θεον ειπον τε αυτω θεωρεις αδελφε ποσαι μυριαδες εισιν εν τοις ιουδαιοις των πεπιστευκοτων και παντες ζηλωται του νομου υπαρχουσιν |
| Apg. 21,21 | Apg. 21,21 κατηχηθησαν δε περι σου οτι αποστασιαν διδασκεις απο μωυσεως τους κατα τα εθνη παντας ιουδαιους λεγων μη περιτεμνειν αυτους τα τεκνα μηδε τοις εθεσιν περιπατειν |
| Apg. 21,25 | Apg. 21,25 περι δε των πεπιστευκοτων εθνων ημεις | απεστειλαμεν | επεστειλαμεν | κριναντες φυλασσεσθαι αυτους το τε ειδωλοθυτον και αιμα και πνικτον και πορνειαν |
| Apg. 21,27 | Apg. 21,27 ως δε εμελλον αι επτα ημεραι συντελεισθαι οι απο της ασιας ιουδαιοι θεασαμενοι αυτον εν τω ιερω συνεχεον παντα τον οχλον και επεβαλον επ αυτον τας χειρας |
| Apg. 21,32 | Apg. 21,32 ος εξαυτης παραλαβων στρατιωτας και εκατονταρχας κατεδραμεν επ αυτους οι δε ιδοντες τον χιλιαρχον και τους στρατιωτας επαυσαντο τυπτοντες τον παυλον |
| Apg. 21,34 | Apg. 21,34 αλλοι δε αλλο τι επεφωνουν εν τω οχλω μη δυναμενου δε αυτου γνωναι το ασφαλες δια τον θορυβον εκελευσεν αγεσθαι αυτον εις την παρεμβολην |
| Apg. 21,35 | Apg. 21,35 οτε δε εγενετο επι τους αναβαθμους συνεβη βασταζεσθαι αυτον υπο των στρατιωτων δια την βιαν του οχλου |
| Apg. 21,37 | Apg. 21,37 μελλων τε εισαγεσθαι εις την παρεμβολην ο παυλος λεγει τω χιλιαρχω ει εξεστιν μοι ειπειν τι προς σε ο δε εφη ελληνιστι γινωσκεις |
| Apg. 21,39 | Apg. 21,39 ειπεν δε ο παυλος εγω ανθρωπος μεν ειμι ιουδαιος ταρσευς της κιλικιας ουκ ασημου πολεως πολιτης δεομαι δε σου επιτρεψον μοι λαλησαι προς τον λαον |
| Apg. 21,40 | Apg. 21,40 επιτρεψαντος δε αυτου ο παυλος εστως επι των αναβαθμων κατεσεισεν τη χειρι τω λαω πολλης δε σιγης γενομενης προσεφωνησεν τη εβραιδι διαλεκτω λεγων |
| Apg. 22,2 | Apg. 22,2 ακουσαντες δε οτι τη εβραιδι διαλεκτω προσεφωνει αυτοις μαλλον παρεσχον ησυχιαν και φησιν |
| Apg. 22,3 | Apg. 22,3 εγω ειμι ανηρ ιουδαιος γεγεννημενος εν ταρσω της κιλικιας ανατεθραμμενος δε εν τη πολει ταυτη παρα τους ποδας γαμαλιηλ πεπαιδευμενος κατα ακριβειαν του πατρωου νομου ζηλωτης υπαρχων του θεου καθως παντες υμεις εστε σημερον |
| Apg. 22,6 | Apg. 22,6 εγενετο δε μοι πορευομενω και εγγιζοντι τη δαμασκω περι μεσημβριαν εξαιφνης εκ του ουρανου περιαστραψαι φως ικανον περι εμε |
| Apg. 22,8 | Apg. 22,8 εγω δε απεκριθην τις ει κυριε ειπεν τε προς | εμε | με | εγω ειμι ιησους ο ναζωραιος ον συ διωκεις |
| Apg. 22,9 | Apg. 22,9 οι δε συν εμοι οντες το μεν φως εθεασαντο την δε φωνην ουκ ηκουσαν του λαλουντος μοι |
| Apg. 22,10 | Apg. 22,10 ειπον δε τι ποιησω κυριε ο δε κυριος ειπεν προς με αναστας πορευου εις δαμασκον κακει σοι λαληθησεται περι παντων ων τετακται σοι ποιησαι |
| Apg. 22,11 | Apg. 22,11 ως δε ουκ ενεβλεπον απο της δοξης του φωτος εκεινου χειραγωγουμενος υπο των συνοντων μοι ηλθον εις δαμασκον |
| Apg. 22,12 | Apg. 22,12 ανανιας δε τις ανηρ ευλαβης κατα τον νομον μαρτυρουμενος υπο παντων των κατοικουντων ιουδαιων |
| Apg. 22,14 | Apg. 22,14 ο δε ειπεν ο θεος των πατερων ημων προεχειρισατο σε γνωναι το θελημα αυτου και ιδειν τον δικαιον και ακουσαι φωνην εκ του στοματος αυτου |
| Apg. 22,17 | Apg. 22,17 εγενετο δε μοι υποστρεψαντι εις ιερουσαλημ και προσευχομενου μου εν τω ιερω γενεσθαι με εν εκστασει |
| Apg. 22,22 | Apg. 22,22 ηκουον δε αυτου αχρι τουτου του λογου και επηραν την φωνην αυτων λεγοντες αιρε απο της γης τον τοιουτον ου γαρ καθηκεν αυτον ζην |
| Apg. 22,25 | Apg. 22,25 ως δε προετειναν αυτον τοις ιμασιν ειπεν προς τον εστωτα εκατονταρχον ο παυλος ει ανθρωπον ρωμαιον και ακατακριτον εξεστιν υμιν μαστιζειν |
| Apg. 22,26 | Apg. 22,26 ακουσας δε ο εκατονταρχης προσελθων τω χιλιαρχω απηγγειλεν λεγων τι μελλεις ποιειν ο γαρ ανθρωπος ουτος ρωμαιος εστιν |
| Apg. 22,27 | Apg. 22,27 προσελθων δε ο χιλιαρχος ειπεν αυτω λεγε μοι συ ρωμαιος ει ο δε εφη ναι |
| Apg. 22,28 | Apg. 22,28 απεκριθη δε ο χιλιαρχος εγω πολλου κεφαλαιου την πολιτειαν ταυτην εκτησαμην ο δε παυλος εφη εγω δε και γεγεννημαι |
| Apg. 22,29 | Apg. 22,29 ευθεως ουν απεστησαν απ αυτου οι μελλοντες αυτον ανεταζειν και ο χιλιαρχος δε εφοβηθη επιγνους οτι ρωμαιος εστιν και οτι αυτον ην δεδεκως |
| Apg. 22,30 | Apg. 22,30 τη δε επαυριον βουλομενος γνωναι το ασφαλες το τι κατηγορειται υπο των ιουδαιων ελυσεν αυτον και εκελευσεν συνελθειν τους αρχιερεις και παν το συνεδριον και καταγαγων τον παυλον εστησεν εις αυτους |
| Apg. 23,1 | Apg. 23,1 ατενισας δε ο | παυλος τω συνεδριω ειπεν ανδρες αδελφοι εγω παση συνειδησει αγαθη πεπολιτευμαι τω θεω αχρι ταυτης της ημερας |
| Apg. 23,2 | Apg. 23,2 ο δε αρχιερευς ανανιας επεταξεν τοις παρεστωσιν αυτω τυπτειν αυτου το στομα |
| Apg. 23,4 | Apg. 23,4 οι δε παρεστωτες ειπαν τον αρχιερεα του θεου λοιδορεις |
| Apg. 23,6 | Apg. 23,6 γνους δε ο παυλος οτι το εν μερος εστιν σαδδουκαιων το δε ετερον φαρισαιων εκραζεν εν τω συνεδριω ανδρες αδελφοι εγω φαρισαιος ειμι υιος φαρισαιων περι ελπιδος και αναστασεως νεκρων εγω | κρινομαι |
| Apg. 23,7 | Apg. 23,7 τουτο δε αυτου | λαλουντος | ειποντος | εγενετο στασις των φαρισαιων και σαδδουκαιων και εσχισθη το πληθος |
| Apg. 23,8 | Apg. 23,8 σαδδουκαιοι μεν | γαρ λεγουσιν μη ειναι αναστασιν μητε αγγελον μητε πνευμα φαρισαιοι δε ομολογουσιν τα αμφοτερα |
| Apg. 23,9 | Apg. 23,9 εγενετο δε κραυγη μεγαλη και ανασταντες τινες των γραμματεων του μερους των φαρισαιων διεμαχοντο λεγοντες ουδεν κακον ευρισκομεν εν τω ανθρωπω τουτω ει δε πνευμα ελαλησεν αυτω η αγγελος |
| Apg. 23,10 | Apg. 23,10 πολλης δε γινομενης στασεως φοβηθεις ο χιλιαρχος μη διασπασθη ο παυλος υπ αυτων εκελευσεν το στρατευμα καταβαν αρπασαι αυτον εκ μεσου αυτων αγειν τε | εις την παρεμβολην |
| Apg. 23,11 | Apg. 23,11 τη δε επιουση νυκτι επιστας αυτω ο κυριος ειπεν θαρσει ως γαρ διεμαρτυρω τα περι εμου εις ιερουσαλημ ουτως σε δει και εις ρωμην μαρτυρησαι |
| Apg. 23,12 | Apg. 23,12 γενομενης δε ημερας ποιησαντες συστροφην οι ιουδαιοι ανεθεματισαν εαυτους λεγοντες μητε φαγειν μητε πιειν εως ου αποκτεινωσιν τον παυλον |
| Apg. 23,13 | Apg. 23,13 ησαν δε πλειους τεσσερακοντα οι ταυτην την συνωμοσιαν ποιησαμενοι |
| Apg. 23,15 | Apg. 23,15 νυν ουν υμεις εμφανισατε τω χιλιαρχω συν τω συνεδριω οπως καταγαγη αυτον εις υμας ως μελλοντας διαγινωσκειν ακριβεστερον τα περι αυτου ημεις δε προ του εγγισαι αυτον ετοιμοι εσμεν του ανελειν αυτον |
| Apg. 23,16 | Apg. 23,16 ακουσας δε ο υιος της αδελφης παυλου την ενεδραν παραγενομενος και εισελθων εις την παρεμβολην απηγγειλεν τω παυλω |
| Apg. 23,17 | Apg. 23,17 προσκαλεσαμενος δε ο παυλος ενα των εκατονταρχων εφη τον νεανιαν τουτον | απαγε | απαγαγε | προς τον χιλιαρχον εχει γαρ απαγγειλαι τι αυτω |
| Apg. 23,19 | Apg. 23,19 επιλαβομενος δε της χειρος αυτου ο χιλιαρχος και αναχωρησας κατ ιδιαν επυνθανετο τι εστιν ο εχεις απαγγειλαι μοι |
| Apg. 23,20 | Apg. 23,20 ειπεν δε οτι οι ιουδαιοι συνεθεντο του ερωτησαι σε οπως αυριον τον παυλον καταγαγης εις το συνεδριον ως | μελλων | μελλον | τι ακριβεστερον πυνθανεσθαι περι αυτου |
| Apg. 23,29 | Apg. 23,29 ον ευρον εγκαλουμενον περι ζητηματων του νομου αυτων μηδεν δε αξιον θανατου η δεσμων εχοντα εγκλημα |
| Apg. 23,30 | Apg. 23,30 μηνυθεισης δε μοι επιβουλης εις τον ανδρα εσεσθαι εξαυτης επεμψα προς σε παραγγειλας και τοις κατηγοροις λεγειν τα | προς αυτον επι σου |
| Apg. 23,32 | Apg. 23,32 τη δε επαυριον εασαντες τους ιππεις απερχεσθαι συν αυτω υπεστρεψαν εις την παρεμβολην |
| Apg. 23,34 | Apg. 23,34 αναγνους δε και επερωτησας εκ ποιας επαρχειας εστιν και πυθομενος οτι απο κιλικιας |
| Apg. 24,1 | Apg. 24,1 μετα δε πεντε ημερας κατεβη ο αρχιερευς ανανιας μετα πρεσβυτερων τινων και ρητορος τερτυλλου τινος οιτινες ενεφανισαν τω ηγεμονι κατα του παυλου |
| Apg. 24,2 | Apg. 24,2 κληθεντος δε | αυτου | αυτου | ηρξατο κατηγορειν ο τερτυλλος λεγων (24-3) πολλης ειρηνης τυγχανοντες δια σου και διορθωματων γινομενων τω εθνει τουτω δια της σης προνοιας |
| Apg. 24,4 | Apg. 24,4 ινα δε μη επι πλειον σε εγκοπτω παρακαλω ακουσαι σε ημων συντομως τη ση επιεικεια |
| Apg. 24,9 | Apg. 24,9 συνεπεθεντο δε και οι ιουδαιοι φασκοντες ταυτα ουτως εχειν |
| Apg. 24,14 | Apg. 24,14 ομολογω δε τουτο σοι οτι κατα την οδον ην λεγουσιν αιρεσιν ουτως λατρευω τω πατρωω θεω πιστευων πασιν τοις κατα τον νομον και τοις εν τοις προφηταις γεγραμμενοις |
| Apg. 24,17 | Apg. 24,17 δι ετων δε πλειονων ελεημοσυνας ποιησων εις το εθνος μου παρεγενομην και προσφορας |
| Apg. 24,18 | Apg. 24,18 εν αις ευρον με ηγνισμενον εν τω ιερω ου μετα οχλου ουδε μετα θορυβου τινες δε απο της ασιας ιουδαιοι |
| Apg. 24,22 | Apg. 24,22 ανεβαλετο δε αυτους ο φηλιξ ακριβεστερον ειδως τα περι της οδου ειπας οταν λυσιας ο χιλιαρχος καταβη διαγνωσομαι τα καθ υμας |
| Apg. 24,24 | Apg. 24,24 μετα δε ημερας τινας παραγενομενος ο φηλιξ συν δρουσιλλη τη ιδια γυναικι ουση ιουδαια μετεπεμψατο τον παυλον και ηκουσεν αυτου περι της εις χριστον ιησουν πιστεως |
| Apg. 24,25 | Apg. 24,25 διαλεγομενου δε αυτου περι δικαιοσυνης και εγκρατειας και του κριματος του μελλοντος εμφοβος γενομενος ο φηλιξ απεκριθη το νυν εχον πορευου καιρον δε μεταλαβων μετακαλεσομαι σε |
| Apg. 24,27 | Apg. 24,27 διετιας δε πληρωθεισης ελαβεν διαδοχον ο φηλιξ πορκιον φηστον θελων τε χαριτα καταθεσθαι τοις ιουδαιοις ο φηλιξ κατελιπεν τον παυλον δεδεμενον |
| Apg. 25,4 | Apg. 25,4 ο μεν ουν φηστος απεκριθη τηρεισθαι τον παυλον εις καισαρειαν εαυτον δε μελλειν εν ταχει εκπορευεσθαι |
| Apg. 25,6 | Apg. 25,6 διατριψας δε εν αυτοις ημερας ου πλειους οκτω η δεκα καταβας εις καισαρειαν τη επαυριον καθισας επι του βηματος εκελευσεν τον παυλον αχθηναι |
| Apg. 25,7 | Apg. 25,7 παραγενομενου δε αυτου περιεστησαν αυτον οι απο ιεροσολυμων καταβεβηκοτες ιουδαιοι πολλα και βαρεα αιτιωματα καταφεροντες α ουκ ισχυον αποδειξαι |
| Apg. 25,9 | Apg. 25,9 ο φηστος δε θελων τοις ιουδαιοις χαριν καταθεσθαι αποκριθεις τω παυλω ειπεν θελεις εις ιεροσολυμα αναβας εκει περι τουτων κριθηναι επ εμου |
| Apg. 25,10 | Apg. 25,10 ειπεν δε ο παυλος | εστως επι του βηματος καισαρος | επι του βηματος καισαρος εστως | ειμι ου με δει κρινεσθαι ιουδαιους ουδεν | ηδικηκα | ηδικησα | ως και συ καλλιον επιγινωσκεις |
| Apg. 25,11 | Apg. 25,11 ει μεν ουν αδικω και αξιον θανατου πεπραχα τι ου παραιτουμαι το αποθανειν ει δε ουδεν εστιν ων ουτοι κατηγορουσιν μου ουδεις με δυναται αυτοις χαρισασθαι καισαρα επικαλουμαι |
| Apg. 25,13 | Apg. 25,13 ημερων δε διαγενομενων τινων αγριππας ο βασιλευς και βερνικη κατηντησαν εις καισαρειαν ασπασαμενοι τον φηστον |
| Apg. 25,14 | Apg. 25,14 ως δε πλειους ημερας διετριβον εκει ο φηστος τω βασιλει ανεθετο τα κατα τον παυλον λεγων ανηρ τις εστιν καταλελειμμενος υπο φηλικος δεσμιος |
| Apg. 25,19 | Apg. 25,19 ζητηματα δε τινα περι της ιδιας δεισιδαιμονιας ειχον προς αυτον και περι τινος ιησου τεθνηκοτος ον εφασκεν ο παυλος ζην |
| Apg. 25,20 | Apg. 25,20 απορουμενος δε εγω την περι τουτων ζητησιν ελεγον ει βουλοιτο πορευεσθαι εις ιεροσολυμα κακει κρινεσθαι περι τουτων |
| Apg. 25,21 | Apg. 25,21 του δε παυλου επικαλεσαμενου τηρηθηναι αυτον εις την του σεβαστου διαγνωσιν εκελευσα τηρεισθαι αυτον εως ου αναπεμψω αυτον προς καισαρα |
| Apg. 25,22 | Apg. 25,22 αγριππας δε προς τον φηστον εβουλομην και αυτος του ανθρωπου ακουσαι αυριον φησιν ακουση αυτου |
| Apg. 25,25 | Apg. 25,25 εγω δε κατελαβομην μηδεν αξιον αυτον θανατου πεπραχεναι αυτου δε τουτου επικαλεσαμενου τον σεβαστον εκρινα πεμπειν |
| Apg. 26,1 | Apg. 26,1 αγριππας δε προς τον παυλον εφη επιτρεπεται σοι | υπερ | περι | σεαυτου λεγειν τοτε ο παυλος εκτεινας την χειρα απελογειτο |
| Apg. 26,15 | Apg. 26,15 εγω δε ειπα τις ει κυριε ο δε κυριος ειπεν εγω ειμι ιησους ον συ διωκεις |
| Apg. 26,24 | Apg. 26,24 ταυτα δε αυτου απολογουμενου ο φηστος μεγαλη τη φωνη φησιν μαινη παυλε τα πολλα σε γραμματα εις μανιαν περιτρεπει |
| Apg. 26,25 | Apg. 26,25 ο δε παυλος ου μαινομαι φησιν κρατιστε φηστε αλλα αληθειας και σωφροσυνης ρηματα αποφθεγγομαι |
| Apg. 26,28 | Apg. 26,28 ο δε αγριππας προς τον παυλον εν ολιγω με πειθεις χριστιανον ποιησαι |
| Apg. 26,29 | Apg. 26,29 ο δε παυλος ευξαιμην αν τω θεω και εν ολιγω και εν μεγαλω ου μονον σε αλλα και παντας τους ακουοντας μου σημερον γενεσθαι τοιουτους οποιος και εγω ειμι παρεκτος των δεσμων τουτων |
| Apg. 26,32 | Apg. 26,32 αγριππας δε τω φηστω εφη απολελυσθαι εδυνατο ο ανθρωπος ουτος ει μη επεκεκλητο καισαρα |
| Apg. 27,1 | Apg. 27,1 ως δε εκριθη του αποπλειν ημας εις την ιταλιαν παρεδιδουν τον τε παυλον και τινας ετερους δεσμωτας εκατονταρχη ονοματι ιουλιω σπειρης σεβαστης |
| Apg. 27,2 | Apg. 27,2 επιβαντες δε πλοιω αδραμυττηνω μελλοντι πλειν εις τους κατα την ασιαν τοπους ανηχθημεν οντος συν ημιν αρισταρχου μακεδονος θεσσαλονικεως |
| Apg. 27,7 | Apg. 27,7 εν ικαναις δε ημεραις βραδυπλοουντες και μολις γενομενοι κατα την κνιδον μη προσεωντος ημας του ανεμου υπεπλευσαμεν την κρητην κατα σαλμωνην |
| Apg. 27,9 | Apg. 27,9 ικανου δε χρονου διαγενομενου και οντος ηδη επισφαλους του πλοος δια το και την νηστειαν ηδη παρεληλυθεναι παρηνει ο παυλος |
| Apg. 27,11 | Apg. 27,11 ο δε εκατονταρχης τω κυβερνητη και τω ναυκληρω μαλλον επειθετο η τοις υπο παυλου λεγομενοις |
| Apg. 27,12 | Apg. 27,12 ανευθετου δε του λιμενος υπαρχοντος προς παραχειμασιαν οι πλειονες εθεντο βουλην αναχθηναι εκειθεν ειπως δυναιντο καταντησαντες εις φοινικα παραχειμασαι λιμενα της κρητης βλεποντα κατα λιβα και κατα χωρον |
| Apg. 27,13 | Apg. 27,13 υποπνευσαντος δε νοτου δοξαντες της προθεσεως κεκρατηκεναι αραντες ασσον παρελεγοντο την κρητην |
| Apg. 27,14 | Apg. 27,14 μετ ου πολυ δε εβαλεν κατ αυτης ανεμος τυφωνικος ο καλουμενος ευρακυλων |
| Apg. 27,15 | Apg. 27,15 συναρπασθεντος δε του πλοιου και μη δυναμενου αντοφθαλμειν τω ανεμω επιδοντες εφερομεθα |
| Apg. 27,16 | Apg. 27,16 νησιον δε τι υποδραμοντες καλουμενον καυδα ισχυσαμεν μολις περικρατεις γενεσθαι της σκαφης |
| Apg. 27,18 | Apg. 27,18 σφοδρως δε χειμαζομενων ημων τη εξης εκβολην εποιουντο |
| Apg. 27,20 | Apg. 27,20 μητε δε ηλιου μητε αστρων επιφαινοντων επι πλειονας ημερας χειμωνος τε ουκ ολιγου επικειμενου λοιπον περιηρειτο ελπις πασα του σωζεσθαι ημας |
| Apg. 27,26 | Apg. 27,26 εις νησον δε τινα δει ημας εκπεσειν |
| Apg. 27,27 | Apg. 27,27 ως δε τεσσαρεσκαιδεκατη νυξ εγενετο διαφερομενων ημων εν τω αδρια κατα μεσον της νυκτος υπενοουν οι ναυται προσαγειν τινα αυτοις χωραν |
| Apg. 27,28 | Apg. 27,28 και βολισαντες ευρον οργυιας εικοσι βραχυ δε διαστησαντες και παλιν βολισαντες ευρον οργυιας δεκαπεντε |
| Apg. 27,30 | Apg. 27,30 των δε ναυτων ζητουντων φυγειν εκ του πλοιου και χαλασαντων την σκαφην εις την θαλασσαν προφασει ως εκ πρωρης αγκυρας μελλοντων εκτεινειν |
| Apg. 27,33 | Apg. 27,33 αχρι δε ου ημερα ημελλεν γινεσθαι παρεκαλει ο παυλος απαντας μεταλαβειν τροφης λεγων τεσσαρεσκαιδεκατην σημερον ημεραν προσδοκωντες ασιτοι διατελειτε μηθεν προσλαβομενοι |
| Apg. 27,35 | Apg. 27,35 ειπας δε ταυτα και λαβων αρτον ευχαριστησεν τω θεω ενωπιον παντων και κλασας ηρξατο εσθιειν |
| Apg. 27,36 | Apg. 27,36 ευθυμοι δε γενομενοι παντες και αυτοι προσελαβοντο τροφης |
| Apg. 27,37 | Apg. 27,37 ημεθα δε αι πασαι ψυχαι εν τω πλοιω | ως | διακοσιαι | εβδομηκοντα εξ |
| Apg. 27,38 | Apg. 27,38 κορεσθεντες δε τροφης εκουφιζον το πλοιον εκβαλλομενοι τον σιτον εις την θαλασσαν |
| Apg. 27,39 | Apg. 27,39 οτε δε ημερα εγενετο την γην ουκ επεγινωσκον κολπον δε τινα κατενοουν εχοντα αιγιαλον εις ον εβουλευοντο ει δυναιντο | εκσωσαι | εξωσαι | το πλοιον |
| Apg. 27,41 | Apg. 27,41 περιπεσοντες δε εις τοπον διθαλασσον επεκειλαν την ναυν και η μεν πρωρα ερεισασα εμεινεν ασαλευτος η δε πρυμνα ελυετο υπο της βιας των κυματων | |
| Apg. 27,42 | Apg. 27,42 των δε στρατιωτων βουλη εγενετο ινα τους δεσμωτας αποκτεινωσιν μη τις εκκολυμβησας διαφυγη |
| Apg. 27,43 | Apg. 27,43 ο δε εκατονταρχης βουλομενος διασωσαι τον παυλον εκωλυσεν αυτους του βουληματος εκελευσεν τε τους δυναμενους κολυμβαν αποριψαντας πρωτους επι την γην εξιεναι |
| Apg. 27,44 | Apg. 27,44 και τους λοιπους ους μεν επι σανισιν ους δε επι τινων των απο του πλοιου και ουτως εγενετο παντας διασωθηναι επι την γην |
| Apg. 28,3 | Apg. 28,3 συστρεψαντος δε του παυλου φρυγανων τι πληθος και επιθεντος επι την πυραν εχιδνα απο της θερμης εξελθουσα καθηψεν της χειρος αυτου |
| Apg. 28,4 | Apg. 28,4 ως δε ειδον οι βαρβαροι κρεμαμενον το θηριον εκ της χειρος αυτου προς αλληλους ελεγον παντως φονευς εστιν ο ανθρωπος ουτος ον διασωθεντα εκ της θαλασσης η δικη ζην ουκ ειασεν |
| Apg. 28,6 | Apg. 28,6 οι δε προσεδοκων αυτον μελλειν πιμπρασθαι η καταπιπτειν αφνω νεκρον επι πολυ δε αυτων προσδοκωντων και θεωρουντων μηδεν ατοπον εις αυτον γινομενον μεταβαλομενοι ελεγον αυτον ειναι θεον |
| Apg. 28,7 | Apg. 28,7 εν δε τοις περι τον τοπον εκεινον υπηρχεν χωρια τω πρωτω της νησου ονοματι ποπλιω ος αναδεξαμενος ημας | ημερας τρεις | τρεις ημερας | φιλοφρονως εξενισεν |
| Apg. 28,8 | Apg. 28,8 εγενετο δε τον πατερα του ποπλιου πυρετοις και δυσεντεριω συνεχομενον κατακεισθαι προς ον ο παυλος εισελθων και προσευξαμενος επιθεις τας χειρας αυτω ιασατο αυτον |
| Apg. 28,9 | Apg. 28,9 τουτου δε γενομενου | και | και | οι λοιποι οι εν τη νησω εχοντες ασθενειας προσηρχοντο και εθεραπευοντο |
| Apg. 28,11 | Apg. 28,11 μετα δε τρεις μηνας ανηχθημεν εν πλοιω παρακεχειμακοτι εν τη νησω αλεξανδρινω παρασημω διοσκουροις |
| Apg. 28,16 | Apg. 28,16 οτε δε εισηλθομεν εις ρωμην επετραπη τω παυλω μενειν καθ εαυτον συν τω φυλασσοντι αυτον στρατιωτη |
| Apg. 28,17 | Apg. 28,17 εγενετο δε μετα ημερας τρεις συγκαλεσασθαι αυτον τους οντας των ιουδαιων πρωτους συνελθοντων δε αυτων ελεγεν προς αυτους εγω ανδρες αδελφοι ουδεν εναντιον ποιησας τω λαω η τοις εθεσιν τοις πατρωοις δεσμιος εξ ιεροσολυμων παρεδοθην εις τας χειρας των ρωμαιων |
| Apg. 28,19 | Apg. 28,19 αντιλεγοντων δε των ιουδαιων ηναγκασθην επικαλεσασθαι καισαρα ουχ ως του εθνους μου εχων τι κατηγορειν |
| Apg. 28,21 | Apg. 28,21 οι δε προς αυτον ειπαν ημεις ουτε γραμματα περι σου εδεξαμεθα απο της ιουδαιας ουτε παραγενομενος τις των αδελφων απηγγειλεν η ελαλησεν τι περι σου πονηρον |
| Apg. 28,22 | Apg. 28,22 αξιουμεν δε παρα σου ακουσαι α φρονεις περι μεν γαρ της αιρεσεως ταυτης γνωστον ημιν εστιν οτι πανταχου αντιλεγεται |
| Apg. 28,23 | Apg. 28,23 ταξαμενοι δε αυτω ημεραν ηλθον προς αυτον εις την ξενιαν πλειονες οις εξετιθετο διαμαρτυρομενος την βασιλειαν του θεου πειθων τε αυτους περι του ιησου απο τε του νομου μωυσεως και των προφητων απο πρωι εως εσπερας |
| Apg. 28,24 | Apg. 28,24 και οι μεν επειθοντο τοις λεγομενοις οι δε ηπιστουν |
| Apg. 28,25 | Apg. 28,25 ασυμφωνοι δε οντες προς αλληλους απελυοντο ειποντος του παυλου ρημα εν οτι καλως το πνευμα το αγιον ελαλησεν δια ησαιου του προφητου προς τους πατερας υμων |
| Apg. 28,30 | Apg. 28,30 ενεμεινεν δε διετιαν ολην εν ιδιω μισθωματι και απεδεχετο παντας τους εισπορευομενους προς αυτον |
| Röm. 1,12 | Röm. 1,12 τουτο δε εστιν συμπαρακληθηναι εν υμιν δια της εν αλληλοις πιστεως υμων τε και εμου |
| Röm. 1,13 | Röm. 1,13 ου θελω δε υμας αγνοειν αδελφοι οτι πολλακις προεθεμην ελθειν προς υμας και εκωλυθην αχρι του δευρο ινα τινα καρπον σχω και εν υμιν καθως και εν τοις λοιποις εθνεσιν |
| Röm. 1,17 | Röm. 1,17 δικαιοσυνη γαρ θεου εν αυτω αποκαλυπτεται εκ πιστεως εις πιστιν καθως γεγραπται ο δε δικαιος εκ πιστεως ζησεται |
| Röm. 2,2 | Röm. 2,2 οιδαμεν δε οτι το κριμα του θεου εστιν κατα αληθειαν επι τους τα τοιαυτα πρασσοντας |
| Röm. 2,3 | Röm. 2,3 λογιζη δε τουτο ω ανθρωπε ο κρινων τους τα τοιαυτα πρασσοντας και ποιων αυτα οτι συ εκφευξη το κριμα του θεου |
| Röm. 2,5 | Röm. 2,5 κατα δε την σκληροτητα σου και αμετανοητον καρδιαν θησαυριζεις σεαυτω οργην εν ημερα οργης και αποκαλυψεως δικαιοκρισιας του θεου |
| Röm. 2,8 | Röm. 2,8 τοις δε εξ εριθειας και απειθουσιν τη αληθεια πειθομενοις δε τη αδικια οργη και θυμος |
| Röm. 2,10 | Röm. 2,10 δοξα δε και τιμη και ειρηνη παντι τω εργαζομενω το αγαθον ιουδαιω τε πρωτον και ελληνι |
| Röm. 2,17 | Röm. 2,17 ει δε συ ιουδαιος επονομαζη και επαναπαυη νομω και καυχασαι εν θεω |
| Röm. 2,25 | Röm. 2,25 περιτομη μεν γαρ ωφελει εαν νομον πρασσης εαν δε παραβατης νομου ης η περιτομη σου ακροβυστια γεγονεν |
| Röm. 3,4 | Röm. 3,4 μη γενοιτο γινεσθω δε ο θεος αληθης πας δε ανθρωπος ψευστης | καθαπερ | καθως | γεγραπται οπως αν δικαιωθης εν τοις λογοις σου και νικησεις εν τω κρινεσθαι σε |
| Röm. 3,5 | Röm. 3,5 ει δε η αδικια ημων θεου δικαιοσυνην συνιστησιν τι ερουμεν μη αδικος ο θεος ο επιφερων την οργην κατα ανθρωπον λεγω |
| Röm. 3,7 | Röm. 3,7 ει δε η αληθεια του θεου εν τω εμω ψευσματι επερισσευσεν εις την δοξαν αυτου τι ετι καγω ως αμαρτωλος κρινομαι |
| Röm. 3,19 | Röm. 3,19 οιδαμεν δε οτι οσα ο νομος λεγει τοις εν τω νομω λαλει ινα παν στομα φραγη και υποδικος γενηται πας ο κοσμος τω θεω |
| Röm. 3,21 | Röm. 3,21 νυνι δε χωρις νομου δικαιοσυνη θεου πεφανερωται μαρτυρουμενη υπο του νομου και των προφητων |
| Röm. 3,22 | Röm. 3,22 δικαιοσυνη δε θεου δια πιστεως | ιησου | ιησου | χριστου εις παντας τους πιστευοντας ου γαρ εστιν διαστολη |
| Röm. 4,3 | Röm. 4,3 τι γαρ η γραφη λεγει επιστευσεν δε αβρααμ τω θεω και ελογισθη αυτω εις δικαιοσυνην |
| Röm. 4,4 | Röm. 4,4 τω δε εργαζομενω ο μισθος ου λογιζεται κατα χαριν αλλα κατα οφειλημα |
| Röm. 4,5 | Röm. 4,5 τω δε μη εργαζομενω πιστευοντι δε επι τον δικαιουντα τον ασεβη λογιζεται η πιστις αυτου εις δικαιοσυνην |
| Röm. 4,15 | Röm. 4,15 ο γαρ νομος οργην κατεργαζεται ου δε ουκ εστιν νομος ουδε παραβασις |
| Röm. 4,20 | Röm. 4,20 εις δε την επαγγελιαν του θεου ου διεκριθη τη απιστια αλλ ενεδυναμωθη τη πιστει δους δοξαν τω θεω |
| Röm. 4,23 | Röm. 4,23 ουκ εγραφη δε δι αυτον μονον οτι ελογισθη αυτω |
| Röm. 5,3 | Röm. 5,3 ου μονον δε αλλα και καυχωμεθα εν ταις θλιψεσιν ειδοτες οτι η θλιψις υπομονην κατεργαζεται |
| Röm. 5,4 | Röm. 5,4 η δε υπομονη δοκιμην η δε δοκιμη ελπιδα |
| Röm. 5,5 | Röm. 5,5 η δε ελπις ου καταισχυνει οτι η αγαπη του θεου εκκεχυται εν ταις καρδιαις ημων δια πνευματος αγιου του δοθεντος ημιν |
| Röm. 5,8 | Röm. 5,8 συνιστησιν δε την εαυτου αγαπην εις ημας ο θεος οτι ετι αμαρτωλων οντων ημων χριστος υπερ ημων απεθανεν |
| Röm. 5,11 | Röm. 5,11 ου μονον δε αλλα και καυχωμενοι εν τω θεω δια του κυριου ημων ιησου | χριστου | χριστου | δι ου νυν την καταλλαγην ελαβομεν |
| Röm. 5,13 | Röm. 5,13 αχρι γαρ νομου αμαρτια ην εν κοσμω αμαρτια δε ουκ | ελλογαται | ελλογειται | μη οντος νομου |
| Röm. 5,16 | Röm. 5,16 και ουχ ως δι ενος αμαρτησαντος το δωρημα το μεν γαρ κριμα εξ ενος εις κατακριμα το δε χαρισμα εκ πολλων παραπτωματων εις δικαιωμα |
| Röm. 5,20 | Röm. 5,20 νομος δε παρεισηλθεν ινα πλεοναση το παραπτωμα ου δε επλεονασεν η αμαρτια υπερεπερισσευσεν η χαρις |
| Röm. 6,8 | Röm. 6,8 ει δε απεθανομεν συν χριστω πιστευομεν οτι και συζησομεν αυτω |
| Röm. 6,10 | Röm. 6,10 ο γαρ απεθανεν τη αμαρτια απεθανεν εφαπαξ ο δε ζη ζη τω θεω |
| Röm. 6,11 | Röm. 6,11 ουτως και υμεις λογιζεσθε εαυτους | ειναι | ειναι | νεκρους μεν τη αμαρτια ζωντας δε τω θεω εν χριστω ιησου |
| Röm. 6,17 | Röm. 6,17 χαρις δε τω θεω οτι ητε δουλοι της αμαρτιας υπηκουσατε δε εκ καρδιας εις ον παρεδοθητε τυπον διδαχης |
| Röm. 6,18 | Röm. 6,18 ελευθερωθεντες δε απο της αμαρτιας εδουλωθητε τη δικαιοσυνη |
| Röm. 6,22 | Röm. 6,22 νυνι δε ελευθερωθεντες απο της αμαρτιας δουλωθεντες δε τω θεω εχετε τον καρπον υμων εις αγιασμον το δε τελος ζωην αιωνιον |
| Röm. 6,23 | Röm. 6,23 τα γαρ οψωνια της αμαρτιας θανατος το δε χαρισμα του θεου ζωη αιωνιος εν χριστω ιησου τω κυριω ημων |
| Röm. 7,2 | Röm. 7,2 η γαρ υπανδρος γυνη τω ζωντι ανδρι δεδεται νομω εαν δε αποθανη ο ανηρ κατηργηται απο του νομου του ανδρος |
| Röm. 7,3 | Röm. 7,3 αρα ουν ζωντος του ανδρος μοιχαλις χρηματισει εαν γενηται ανδρι ετερω εαν δε αποθανη ο ανηρ ελευθερα εστιν απο του νομου του μη ειναι αυτην μοιχαλιδα γενομενην ανδρι ετερω |
| Röm. 7,6 | Röm. 7,6 νυνι δε κατηργηθημεν απο του νομου αποθανοντες εν ω κατειχομεθα ωστε δουλευειν | ημας | ημας | εν καινοτητι πνευματος και ου παλαιοτητι γραμματος |
| Röm. 7,8 | Röm. 7,8 αφορμην δε λαβουσα η αμαρτια δια της εντολης κατειργασατο εν εμοι πασαν επιθυμιαν χωρις γαρ νομου αμαρτια νεκρα |
| Röm. 7,9 | Röm. 7,9 εγω δε εζων χωρις νομου ποτε ελθουσης δε της εντολης η αμαρτια ανεζησεν εγω δε απεθανον |
| Röm. 7,14 | Röm. 7,14 οιδαμεν γαρ οτι ο νομος πνευματικος εστιν εγω δε σαρκινος ειμι πεπραμενος υπο την αμαρτιαν |
| Röm. 7,16 | Röm. 7,16 ει δε ο ου θελω τουτο ποιω συμφημι τω νομω οτι καλος |
| Röm. 7,17 | Röm. 7,17 νυνι δε ουκετι εγω κατεργαζομαι αυτο αλλα η | ενοικουσα | οικουσα | εν εμοι αμαρτια |
| Röm. 7,18 | Röm. 7,18 οιδα γαρ οτι ουκ οικει εν εμοι τουτ εστιν εν τη σαρκι μου αγαθον το γαρ θελειν παρακειται μοι το δε κατεργαζεσθαι το καλον ου |
| Röm. 7,20 | Röm. 7,20 ει δε ο ου θελω εγω | τουτο ποιω ουκετι εγω κατεργαζομαι αυτο αλλα η οικουσα εν εμοι αμαρτια |
| Röm. 7,23 | Röm. 7,23 βλεπω δε ετερον νομον εν τοις μελεσιν μου αντιστρατευομενον τω νομω του νοος μου και αιχμαλωτιζοντα με | εν | εν | τω νομω της αμαρτιας τω οντι εν τοις μελεσιν μου |
| Röm. 7,25 | Röm. 7,25 χαρις | δε | δε | τω θεω δια ιησου χριστου του κυριου ημων αρα ουν αυτος εγω τω μεν νοι δουλευω νομω θεου τη δε σαρκι νομω αμαρτιας |
| Röm. 8,5 | Röm. 8,5 οι γαρ κατα σαρκα οντες τα της σαρκος φρονουσιν οι δε κατα πνευμα τα του πνευματος |
| Röm. 8,6 | Röm. 8,6 το γαρ φρονημα της σαρκος θανατος το δε φρονημα του πνευματος ζωη και ειρηνη |
| Röm. 8,8 | Röm. 8,8 οι δε εν σαρκι οντες θεω αρεσαι ου δυνανται |
| Röm. 8,9 | Röm. 8,9 υμεις δε ουκ εστε εν σαρκι αλλα εν πνευματι ειπερ πνευμα θεου οικει εν υμιν ει δε τις πνευμα χριστου ουκ εχει ουτος ουκ εστιν αυτου |
| Röm. 8,10 | Röm. 8,10 ει δε χριστος εν υμιν το μεν σωμα νεκρον δια αμαρτιαν το δε πνευμα ζωη δια δικαιοσυνην |
| Röm. 8,11 | Röm. 8,11 ει δε το πνευμα του εγειραντος τον ιησουν εκ νεκρων οικει εν υμιν ο εγειρας | εκ νεκρων χριστον ιησουν ζωοποιησει και | χριστον εκ νεκρων ζωοποιησει και | τα θνητα σωματα υμων δια του ενοικουντος αυτου πνευματος εν υμιν |
| Röm. 8,13 | Röm. 8,13 ει γαρ κατα σαρκα ζητε μελλετε αποθνησκειν ει δε πνευματι τας πραξεις του σωματος θανατουτε ζησεσθε |
| Röm. 8,17 | Röm. 8,17 ει δε τεκνα και κληρονομοι κληρονομοι μεν θεου συγκληρονομοι δε χριστου ειπερ συμπασχομεν ινα και συνδοξασθωμεν |
| Röm. 8,23 | Röm. 8,23 ου μονον δε αλλα και αυτοι την απαρχην του πνευματος εχοντες | ημεις | ημεις | και αυτοι εν εαυτοις στεναζομεν υιοθεσιαν απεκδεχομενοι την απολυτρωσιν του σωματος ημων |
| Röm. 8,24 | Röm. 8,24 τη γαρ ελπιδι εσωθημεν ελπις δε βλεπομενη ουκ εστιν ελπις ο γαρ βλεπει τις ελπιζει |
| Röm. 8,25 | Röm. 8,25 ει δε ο ου βλεπομεν ελπιζομεν δι υπομονης απεκδεχομεθα |
| Röm. 8,26 | Röm. 8,26 ωσαυτως δε και το πνευμα συναντιλαμβανεται τη ασθενεια ημων το γαρ τι προσευξωμεθα καθο δει ουκ οιδαμεν αλλα αυτο το πνευμα υπερεντυγχανει στεναγμοις αλαλητοις |
| Röm. 8,27 | Röm. 8,27 ο δε εραυνων τας καρδιας οιδεν τι το φρονημα του πνευματος οτι κατα θεον εντυγχανει υπερ αγιων |
| Röm. 8,28 | Röm. 8,28 οιδαμεν δε οτι τοις αγαπωσιν τον θεον παντα συνεργει | ο θεος| εις αγαθον τοις κατα προθεσιν κλητοις ουσιν |
| Röm. 8,30 | Röm. 8,30 ους δε προωρισεν τουτους και εκαλεσεν και ους εκαλεσεν τουτους και εδικαιωσεν ους δε εδικαιωσεν τουτους και εδοξασεν |
| Röm. 8,34 | Röm. 8,34 τις ο κατακρινων χριστος ιησους ο αποθανων μαλλον δε εγερθεις | εκ νεκρων ος | ος και | εστιν εν δεξια του θεου ος και εντυγχανει υπερ ημων |
| Röm. 9,6 | Röm. 9,6 ουχ οιον δε οτι εκπεπτωκεν ο λογος του θεου ου γαρ παντες οι εξ ισραηλ ουτοι ισραηλ |
| Röm. 9,10 | Röm. 9,10 ου μονον δε αλλα και ρεβεκκα εξ ενος κοιτην εχουσα ισαακ του πατρος ημων |
| Röm. 9,13 | Röm. 9,13 | καθαπερ | καθως | γεγραπται τον ιακωβ ηγαπησα τον δε ησαυ εμισησα |
| Röm. 9,18 | Röm. 9,18 αρα ουν ον θελει ελεει ον δε θελει σκληρυνει |
| Röm. 9,21 | Röm. 9,21 η ουκ εχει εξουσιαν ο κεραμευς του πηλου εκ του αυτου φυραματος ποιησαι ο μεν εις τιμην σκευος ο δε εις ατιμιαν |
| Röm. 9,22 | Röm. 9,22 ει δε θελων ο θεος ενδειξασθαι την οργην και γνωρισαι το δυνατον αυτου ηνεγκεν εν πολλη μακροθυμια σκευη οργης κατηρτισμενα εις απωλειαν |
| Röm. 9,27 | Röm. 9,27 ησαιας δε κραζει υπερ του ισραηλ εαν η ο αριθμος των υιων ισραηλ ως η αμμος της θαλασσης το υπολειμμα σωθησεται |
| Röm. 9,30 | Röm. 9,30 τι ουν ερουμεν οτι εθνη τα μη διωκοντα δικαιοσυνην κατελαβεν δικαιοσυνην δικαιοσυνην δε την εκ πιστεως |
| Röm. 9,31 | Röm. 9,31 ισραηλ δε διωκων νομον δικαιοσυνης εις νομον ουκ εφθασεν |
| Röm. 10,6 | Röm. 10,6 η δε εκ πιστεως δικαιοσυνη ουτως λεγει μη ειπης εν τη καρδια σου τις αναβησεται εις τον ουρανον τουτ εστιν χριστον καταγαγειν |
| Röm. 10,10 | Röm. 10,10 καρδια γαρ πιστευεται εις δικαιοσυνην στοματι δε ομολογειται εις σωτηριαν |
| Röm. 10,14 | Röm. 10,14 πως ουν επικαλεσωνται εις ον ουκ επιστευσαν πως δε πιστευσωσιν ου ουκ ηκουσαν πως δε ακουσωσιν χωρις κηρυσσοντος |
| Röm. 10,15 | Röm. 10,15 πως δε κηρυξωσιν εαν μη αποσταλωσιν | καθαπερ | καθως | γεγραπται ως ωραιοι οι ποδες των ευαγγελιζομενων τα | αγαθα |
| Röm. 10,17 | Röm. 10,17 αρα η πιστις εξ ακοης η δε ακοη δια ρηματος χριστου |
| Röm. 10,20 | Röm. 10,20 ησαιας δε αποτολμα και λεγει ευρεθην εν | τοις εμε μη ζητουσιν εμφανης εγενομην τοις εμε μη επερωτωσιν |
| Röm. 10,21 | Röm. 10,21 προς δε τον ισραηλ λεγει ολην την ημεραν εξεπετασα τας χειρας μου προς λαον απειθουντα και αντιλεγοντα |
| Röm. 11,6 | Röm. 11,6 ει δε χαριτι ουκετι εξ εργων επει η χαρις ουκετι γινεται χαρις |
| Röm. 11,7 | Röm. 11,7 τι ουν ο επιζητει ισραηλ τουτο ουκ επετυχεν η δε εκλογη επετυχεν οι δε λοιποι επωρωθησαν |
| Röm. 11,12 | Röm. 11,12 ει δε το παραπτωμα αυτων πλουτος κοσμου και το ηττημα αυτων πλουτος εθνων ποσω μαλλον το πληρωμα αυτων |
| Röm. 11,13 | Röm. 11,13 υμιν δε λεγω τοις εθνεσιν εφ οσον μεν ουν ειμι εγω εθνων αποστολος την διακονιαν μου δοξαζω |
| Röm. 11,16 | Röm. 11,16 ει δε η απαρχη αγια και το φυραμα και ει η ριζα αγια και οι κλαδοι |
| Röm. 11,17 | Röm. 11,17 ει δε τινες των κλαδων εξεκλασθησαν συ δε αγριελαιος ων ενεκεντρισθης εν αυτοις και συγκοινωνος της ριζης της πιοτητος της ελαιας εγενου |
| Röm. 11,18 | Röm. 11,18 μη κατακαυχω των κλαδων ει δε κατακαυχασαι ου συ την ριζαν βασταζεις αλλα η ριζα σε |
| Röm. 11,20 | Röm. 11,20 καλως τη απιστια εξεκλασθησαν συ δε τη πιστει εστηκας μη υψηλα φρονει αλλα φοβου |
| Röm. 11,22 | Röm. 11,22 ιδε ουν χρηστοτητα και αποτομιαν θεου επι μεν τους πεσοντας αποτομια επι δε σε χρηστοτης θεου εαν επιμενης τη χρηστοτητι επει και συ εκκοπηση |
| Röm. 11,23 | Röm. 11,23 κακεινοι δε εαν μη επιμενωσιν τη απιστια εγκεντρισθησονται δυνατος γαρ εστιν ο θεος παλιν εγκεντρισαι αυτους |
| Röm. 11,28 | Röm. 11,28 κατα μεν το ευαγγελιον εχθροι δι υμας κατα δε την εκλογην αγαπητοι δια τους πατερας |
| Röm. 11,30 | Röm. 11,30 ωσπερ γαρ υμεις ποτε ηπειθησατε τω θεω νυν δε ηλεηθητε τη τουτων απειθεια |
| Röm. 12,4 | Röm. 12,4 καθαπερ γαρ εν ενι σωματι πολλα μελη εχομεν τα δε μελη παντα ου την αυτην εχει πραξιν |
| Röm. 12,5 | Röm. 12,5 ουτως οι πολλοι εν σωμα εσμεν εν χριστω το δε καθ εις αλληλων μελη |
| Röm. 12,6 | Röm. 12,6 εχοντες δε χαρισματα κατα την χαριν την δοθεισαν ημιν διαφορα ειτε προφητειαν κατα την αναλογιαν της πιστεως |
| Röm. 13,1 | Röm. 13,1 πασα ψυχη εξουσιαις υπερεχουσαις υποτασσεσθω ου γαρ εστιν εξουσια ει μη υπο θεου αι δε ουσαι υπο θεου τεταγμεναι εισιν |
| Röm. 13,2 | Röm. 13,2 ωστε ο αντιτασσομενος τη εξουσια τη του θεου διαταγη ανθεστηκεν οι δε ανθεστηκοτες εαυτοις κριμα λημψονται |
| Röm. 13,3 | Röm. 13,3 οι γαρ αρχοντες ουκ εισιν φοβος τω αγαθω εργω αλλα τω κακω θελεις δε μη φοβεισθαι την εξουσιαν το αγαθον ποιει και εξεις επαινον εξ αυτης |
| Röm. 13,4 | Röm. 13,4 θεου γαρ διακονος εστιν σοι εις το αγαθον εαν δε το κακον ποιης φοβου ου γαρ εικη την μαχαιραν φορει θεου γαρ διακονος εστιν εκδικος εις οργην τω το κακον πρασσοντι |
| Röm. 13,12 | Röm. 13,12 η νυξ προεκοψεν η δε ημερα ηγγικεν αποθωμεθα ουν τα εργα του σκοτους ενδυσωμεθα δε τα οπλα του φωτος |
| Röm. 14,1 | Röm. 14,1 τον δε ασθενουντα τη πιστει προσλαμβανεσθε μη εις διακρισεις διαλογισμων |
| Röm. 14,2 | Röm. 14,2 ος μεν πιστευει φαγειν παντα ο δε ασθενων λαχανα εσθιει |
| Röm. 14,3 | Röm. 14,3 ο εσθιων τον μη εσθιοντα μη εξουθενειτω ο δε μη εσθιων τον εσθιοντα μη κρινετω ο θεος γαρ αυτον προσελαβετο |
| Röm. 14,4 | Röm. 14,4 συ τις ει ο κρινων αλλοτριον οικετην τω ιδιω κυριω στηκει η πιπτει σταθησεται δε δυνατει γαρ ο κυριος στησαι αυτον |
| Röm. 14,5 | Röm. 14,5 ος μεν γαρ κρινει ημεραν παρ ημεραν ος δε κρινει πασαν ημεραν εκαστος εν τω ιδιω νοι πληροφορεισθω |
| Röm. 14,10 | Röm. 14,10 συ δε τι κρινεις τον αδελφον σου η και συ τι εξουθενεις τον αδελφον σου παντες γαρ παραστησομεθα τω βηματι του θεου |
| Röm. 14,23 | Röm. 14,23 ο δε διακρινομενος εαν φαγη κατακεκριται οτι ουκ εκ πιστεως παν δε ο ουκ εκ πιστεως αμαρτια εστιν |
| Röm. 15,1 | Röm. 15,1 οφειλομεν δε ημεις οι δυνατοι τα ασθενηματα των αδυνατων βασταζειν και μη εαυτοις αρεσκειν |
| Röm. 15,5 | Röm. 15,5 ο δε θεος της υπομονης και της παρακλησεως δωη υμιν το αυτο φρονειν εν αλληλοις κατα χριστον ιησουν |
| Röm. 15,9 | Röm. 15,9 τα δε εθνη υπερ ελεους δοξασαι τον θεον καθως γεγραπται δια τουτο εξομολογησομαι σοι εν εθνεσιν και τω ονοματι σου ψαλω |
| Röm. 15,13 | Röm. 15,13 ο δε θεος της ελπιδος πληρωσαι υμας πασης χαρας και ειρηνης εν τω πιστευειν εις το περισσευειν υμας εν τη ελπιδι εν δυναμει πνευματος αγιου |
| Röm. 15,14 | Röm. 15,14 πεπεισμαι δε αδελφοι μου και αυτος εγω περι υμων οτι και αυτοι μεστοι εστε αγαθωσυνης πεπληρωμενοι πασης | της | της | γνωσεως δυναμενοι και αλληλους νουθετειν |
| Röm. 15,15 | Röm. 15,15 | τολμηροτερως | τολμηροτερον | δε εγραψα υμιν απο μερους ως επαναμιμνησκων υμας δια την χαριν την δοθεισαν μοι | απο | υπο | του θεου |
| Röm. 15,20 | Röm. 15,20 ουτως δε φιλοτιμουμενον ευαγγελιζεσθαι ουχ οπου ωνομασθη χριστος ινα μη επ αλλοτριον θεμελιον οικοδομω |
| Röm. 15,23 | Röm. 15,23 νυνι δε μηκετι τοπον εχων εν τοις κλιμασιν τουτοις επιποθιαν δε εχων του ελθειν προς υμας απο | ικανων | πολλων | ετων |
| Röm. 15,25 | Röm. 15,25 νυνι δε πορευομαι εις ιερουσαλημ διακονων τοις αγιοις |
| Röm. 15,29 | Röm. 15,29 οιδα δε οτι ερχομενος προς υμας εν πληρωματι ευλογιας χριστου ελευσομαι |
| Röm. 15,30 | Röm. 15,30 παρακαλω δε υμας αδελφοι δια του κυριου ημων ιησου χριστου και δια της αγαπης του πνευματος συναγωνισασθαι μοι εν ταις προσευχαις υπερ εμου προς τον θεον |
| Röm. 15,33 | Röm. 15,33 ο δε θεος της ειρηνης μετα παντων υμων αμην |
| Röm. 16,1 | Röm. 16,1 συνιστημι δε υμιν φοιβην την αδελφην ημων ουσαν και διακονον της εκκλησιας της εν κεγχρεαις |
| Röm. 16,17 | Röm. 16,17 παρακαλω δε υμας αδελφοι σκοπειν τους τας διχοστασιας και τα σκανδαλα παρα την διδαχην ην υμεις εμαθετε ποιουντας και εκκλινετε απ αυτων |
| Röm. 16,19 | Röm. 16,19 η γαρ υμων υπακοη εις παντας αφικετο εφ υμιν ουν χαιρω θελω δε υμας σοφους | μεν| ειναι εις το αγαθον ακεραιους δε εις το κακον |
| Röm. 16,20 | Röm. 16,20 ο δε θεος της ειρηνης συντριψει τον σαταναν υπο τους ποδας υμων εν ταχει η χαρις του κυριου ημων ιησου μεθ υμων |
| Röm. 16,25 | Röm. 16,25 | τω | τω | δε δυναμενω υμας στηριξαι κατα το ευαγγελιον μου και το κηρυγμα ιησου χριστου κατα αποκαλυψιν μυστηριου χρονοις αιωνιοις σεσιγημενου |
| Röm. 16,26 | Röm. 16,26 φανερωθεντος δε νυν δια τε γραφων προφητικων κατ επιταγην του αιωνιου θεου εις υπακοην πιστεως εις παντα τα εθνη γνωρισθεντος |
| 1. Kor. 1,10 | 1. Kor. 1,10 παρακαλω δε υμας αδελφοι δια του ονοματος του κυριου ημων ιησου χριστου ινα το αυτο λεγητε παντες και μη η εν υμιν σχισματα ητε δε κατηρτισμενοι εν τω αυτω νοι και εν τη αυτη γνωμη |
| 1. Kor. 1,12 | 1. Kor. 1,12 λεγω δε τουτο οτι εκαστος υμων λεγει εγω μεν ειμι παυλου εγω δε απολλω εγω δε κηφα εγω δε χριστου |
| 1. Kor. 1,16 | 1. Kor. 1,16 εβαπτισα δε και τον στεφανα οικον λοιπον ουκ οιδα ει τινα αλλον εβαπτισα |
| 1. Kor. 1,18 | 1. Kor. 1,18 ο λογος γαρ ο του σταυρου τοις μεν απολλυμενοις μωρια εστιν τοις δε σωζομενοις ημιν δυναμις θεου εστιν |
| 1. Kor. 1,23 | 1. Kor. 1,23 ημεις δε κηρυσσομεν χριστον εσταυρωμενον ιουδαιοις μεν σκανδαλον εθνεσιν δε μωριαν |
| 1. Kor. 1,24 | 1. Kor. 1,24 αυτοις δε τοις κλητοις ιουδαιοις τε και ελλησιν χριστον θεου δυναμιν και θεου σοφιαν |
| 1. Kor. 1,30 | 1. Kor. 1,30 εξ αυτου δε υμεις εστε εν χριστω ιησου ος εγενηθη σοφια ημιν απο θεου δικαιοσυνη τε και αγιασμος και απολυτρωσις |
| 1. Kor. 2,6 | 1. Kor. 2,6 σοφιαν δε λαλουμεν εν τοις τελειοις σοφιαν δε ου του αιωνος τουτου ουδε των αρχοντων του αιωνος τουτου των καταργουμενων |
| 1. Kor. 2,10 | 1. Kor. 2,10 ημιν | γαρ | δε | απεκαλυψεν ο θεος δια του πνευματος το γαρ πνευμα παντα εραυνα και τα βαθη του θεου |
| 1. Kor. 2,12 | 1. Kor. 2,12 ημεις δε ου το πνευμα του κοσμου ελαβομεν αλλα το πνευμα το εκ του θεου ινα ειδωμεν τα υπο του θεου χαρισθεντα ημιν |
| 1. Kor. 2,14 | 1. Kor. 2,14 ψυχικος δε ανθρωπος ου δεχεται τα του πνευματος του θεου μωρια γαρ αυτω εστιν και ου δυναται γνωναι οτι πνευματικως ανακρινεται |
| 1. Kor. 2,15 | 1. Kor. 2,15 ο δε πνευματικος ανακρινει | μεν | τα | παντα αυτος δε υπ ουδενος ανακρινεται |
| 1. Kor. 2,16 | 1. Kor. 2,16 τις γαρ εγνω νουν κυριου ος συμβιβασει αυτον ημεις δε νουν χριστου εχομεν |
| 1. Kor. 3,4 | 1. Kor. 3,4 οταν γαρ λεγη τις εγω μεν ειμι παυλου ετερος δε εγω απολλω ουκ ανθρωποι εστε |
| 1. Kor. 3,5 | 1. Kor. 3,5 τι ουν εστιν απολλως τι δε εστιν παυλος διακονοι δι ων επιστευσατε και εκαστω ως ο κυριος εδωκεν |
| 1. Kor. 3,8 | 1. Kor. 3,8 ο φυτευων δε και ο ποτιζων εν εισιν εκαστος δε τον ιδιον μισθον λημψεται κατα τον ιδιον κοπον |
| 1. Kor. 3,10 | 1. Kor. 3,10 κατα την χαριν του θεου την δοθεισαν μοι ως σοφος αρχιτεκτων θεμελιον εθηκα αλλος δε εποικοδομει εκαστος δε βλεπετω πως εποικοδομει |
| 1. Kor. 3,12 | 1. Kor. 3,12 ει δε τις εποικοδομει επι τον θεμελιον | χρυσιον αργυριον | χρυσον αργυρον | λιθους τιμιους ξυλα χορτον καλαμην |
| 1. Kor. 3,15 | 1. Kor. 3,15 ει τινος το εργον κατακαησεται ζημιωθησεται αυτος δε σωθησεται ουτως δε ως δια πυρος |
| 1. Kor. 3,23 | 1. Kor. 3,23 υμεις δε χριστου χριστος δε θεου |
| 1. Kor. 4,3 | 1. Kor. 4,3 εμοι δε εις ελαχιστον εστιν ινα υφ υμων ανακριθω η υπο ανθρωπινης ημερας αλλ ουδε εμαυτον ανακρινω |
| 1. Kor. 4,4 | 1. Kor. 4,4 ουδεν γαρ εμαυτω συνοιδα αλλ ουκ εν τουτω δεδικαιωμαι ο δε ανακρινων με κυριος εστιν |
| 1. Kor. 4,6 | 1. Kor. 4,6 ταυτα δε αδελφοι μετεσχηματισα εις εμαυτον και απολλων δι υμας ινα εν ημιν μαθητε το μη υπερ α γεγραπται ινα μη εις υπερ του ενος φυσιουσθε κατα του ετερου |
| 1. Kor. 4,7 | 1. Kor. 4,7 τις γαρ σε διακρινει τι δε εχεις ο ουκ ελαβες ει δε και ελαβες τι καυχασαι ως μη λαβων |
| 1. Kor. 4,10 | 1. Kor. 4,10 ημεις μωροι δια χριστον υμεις δε φρονιμοι εν χριστω ημεις ασθενεις υμεις δε ισχυροι υμεις ενδοξοι ημεις δε ατιμοι |
| 1. Kor. 4,18 | 1. Kor. 4,18 ως μη ερχομενου δε μου προς υμας εφυσιωθησαν τινες |
| 1. Kor. 4,19 | 1. Kor. 4,19 ελευσομαι δε ταχεως προς υμας εαν ο κυριος θεληση και γνωσομαι ου τον λογον των πεφυσιωμενων αλλα την δυναμιν |
| 1. Kor. 5,3 | 1. Kor. 5,3 εγω μεν γαρ απων τω σωματι παρων δε τω πνευματι ηδη κεκρικα ως παρων τον ουτως τουτο κατεργασαμενον |
| 1. Kor. 5,11 | 1. Kor. 5,11 νυν δε εγραψα υμιν μη συναναμιγνυσθαι εαν τις αδελφος ονομαζομενος η πορνος η πλεονεκτης η ειδωλολατρης η λοιδορος η μεθυσος η αρπαξ τω τοιουτω μηδε συνεσθιειν |
| 1. Kor. 5,13 | 1. Kor. 5,13 τους δε εξω ο θεος κρινει εξαρατε τον πονηρον εξ υμων αυτων |
| 1. Kor. 6,13 | 1. Kor. 6,13 τα βρωματα τη κοιλια και η κοιλια τοις βρωμασιν ο δε θεος και ταυτην και ταυτα καταργησει το δε σωμα ου τη πορνεια αλλα τω κυριω και ο κυριος τω σωματι |
| 1. Kor. 6,14 | 1. Kor. 6,14 ο δε θεος και τον κυριον ηγειρεν και ημας εξεγερει δια της δυναμεως αυτου |
| 1. Kor. 6,17 | 1. Kor. 6,17 ο δε κολλωμενος τω κυριω εν πνευμα εστιν |
| 1. Kor. 6,18 | 1. Kor. 6,18 φευγετε την πορνειαν παν αμαρτημα ο εαν ποιηση ανθρωπος εκτος του σωματος εστιν ο δε πορνευων εις το ιδιον σωμα αμαρτανει |
| 1. Kor. 7,1 | 1. Kor. 7,1 περι δε ων εγραψατε καλον ανθρωπω γυναικος μη απτεσθαι |
| 1. Kor. 7,2 | 1. Kor. 7,2 δια δε τας πορνειας εκαστος την εαυτου γυναικα εχετω και εκαστη τον ιδιον ανδρα εχετω |
| 1. Kor. 7,3 | 1. Kor. 7,3 τη γυναικι ο ανηρ την οφειλην αποδιδοτω ομοιως δε και η γυνη τω ανδρι |
| 1. Kor. 7,4 | 1. Kor. 7,4 η γυνη του ιδιου σωματος ουκ εξουσιαζει αλλα ο ανηρ ομοιως δε και ο ανηρ του ιδιου σωματος ουκ εξουσιαζει αλλα η γυνη |
| 1. Kor. 7,6 | 1. Kor. 7,6 τουτο δε λεγω κατα συγγνωμην ου κατ επιταγην |
| 1. Kor. 7,7 | 1. Kor. 7,7 θελω δε παντας ανθρωπους ειναι ως και εμαυτον αλλα εκαστος ιδιον εχει χαρισμα εκ θεου ο μεν ουτως ο δε ουτως |
| 1. Kor. 7,8 | 1. Kor. 7,8 λεγω δε τοις αγαμοις και ταις χηραις καλον αυτοις εαν μεινωσιν ως καγω |
| 1. Kor. 7,9 | 1. Kor. 7,9 ει δε ουκ εγκρατευονται γαμησατωσαν κρειττον γαρ εστιν | γαμειν | γαμησαι | η πυρουσθαι |
| 1. Kor. 7,10 | 1. Kor. 7,10 τοις δε γεγαμηκοσιν παραγγελλω ουκ εγω αλλα ο κυριος γυναικα απο ανδρος μη χωρισθηναι |
| 1. Kor. 7,11 | 1. Kor. 7,11 εαν δε και χωρισθη μενετω αγαμος η τω ανδρι καταλλαγητω και ανδρα γυναικα μη αφιεναι |
| 1. Kor. 7,12 | 1. Kor. 7,12 τοις δε λοιποις λεγω εγω ουχ ο κυριος ει τις αδελφος γυναικα εχει απιστον και αυτη συνευδοκει οικειν μετ αυτου μη αφιετω αυτην |
| 1. Kor. 7,14 | 1. Kor. 7,14 ηγιασται γαρ ο ανηρ ο απιστος εν τη γυναικι και ηγιασται η γυνη η απιστος εν τω αδελφω επει αρα τα τεκνα υμων ακαθαρτα εστιν νυν δε αγια εστιν |
| 1. Kor. 7,15 | 1. Kor. 7,15 ει δε ο απιστος χωριζεται χωριζεσθω ου δεδουλωται ο αδελφος η η αδελφη εν τοις τοιουτοις εν δε ειρηνη κεκληκεν υμας ο θεος |
| 1. Kor. 7,25 | 1. Kor. 7,25 περι δε των παρθενων επιταγην κυριου ουκ εχω γνωμην δε διδωμι ως ηλεημενος υπο κυριου πιστος ειναι |
| 1. Kor. 7,28 | 1. Kor. 7,28 εαν δε και γαμησης ουχ ημαρτες και εαν γημη | η | η | παρθενος ουχ ημαρτεν θλιψιν δε τη σαρκι εξουσιν οι τοιουτοι εγω δε υμων φειδομαι |
| 1. Kor. 7,29 | 1. Kor. 7,29 τουτο δε φημι αδελφοι ο καιρος συνεσταλμενος εστιν το λοιπον ινα και οι εχοντες γυναικας ως μη εχοντες ωσιν |
| 1. Kor. 7,32 | 1. Kor. 7,32 θελω δε υμας αμεριμνους ειναι ο αγαμος μεριμνα τα του κυριου πως αρεση τω κυριω |
| 1. Kor. 7,33 | 1. Kor. 7,33 ο δε γαμησας μεριμνα τα του κοσμου πως αρεση τη γυναικι |
| 1. Kor. 7,34 | 1. Kor. 7,34 και μεμερισται και η γυνη η αγαμος και η παρθενος μεριμνα τα του κυριου ινα η αγια | και | και | τω σωματι και τω πνευματι η δε γαμησασα μεριμνα τα του κοσμου πως αρεση τω ανδρι |
| 1. Kor. 7,35 | 1. Kor. 7,35 τουτο δε προς το υμων αυτων συμφορον λεγω ουχ ινα βροχον υμιν επιβαλω αλλα προς το ευσχημον και ευπαρεδρον τω κυριω απερισπαστως |
| 1. Kor. 7,36 | 1. Kor. 7,36 ει δε τις ασχημονειν επι την παρθενον αυτου νομιζει εαν η υπερακμος και ουτως οφειλει γινεσθαι ο θελει ποιειτω ουχ αμαρτανει γαμειτωσαν |
| 1. Kor. 7,37 | 1. Kor. 7,37 ος δε εστηκεν εν τη καρδια αυτου εδραιος μη εχων αναγκην εξουσιαν δε εχει περι του ιδιου θεληματος και τουτο κεκρικεν εν τη ιδια καρδια τηρειν την εαυτου παρθενον καλως ποιησει |
| 1. Kor. 7,39 | 1. Kor. 7,39 γυνη δεδεται εφ οσον χρονον ζη ο ανηρ αυτης εαν δε κοιμηθη ο ανηρ ελευθερα εστιν ω θελει γαμηθηναι μονον εν κυριω |
| 1. Kor. 7,40 | 1. Kor. 7,40 μακαριωτερα δε εστιν εαν ουτως μεινη κατα την εμην γνωμην δοκω | γαρ | δε | καγω πνευμα θεου εχειν |
| 1. Kor. 8,1 | 1. Kor. 8,1 περι δε των ειδωλοθυτων οιδαμεν οτι παντες γνωσιν εχομεν η γνωσις φυσιοι η δε αγαπη οικοδομει |
| 1. Kor. 8,3 | 1. Kor. 8,3 ει δε τις αγαπα τον θεον ουτος εγνωσται υπ αυτου |
| 1. Kor. 8,7 | 1. Kor. 8,7 αλλ ουκ εν πασιν η γνωσις τινες δε τη συνηθεια εως αρτι του ειδωλου ως ειδωλοθυτον εσθιουσιν και η συνειδησις αυτων ασθενης ουσα μολυνεται |
| 1. Kor. 8,8 | 1. Kor. 8,8 βρωμα δε ημας ου παραστησει τω θεω ουτε εαν μη φαγωμεν υστερουμεθα ουτε εαν φαγωμεν περισσευομεν |
| 1. Kor. 8,9 | 1. Kor. 8,9 βλεπετε δε μη πως η εξουσια υμων αυτη προσκομμα γενηται τοις ασθενεσιν |
| 1. Kor. 8,12 | 1. Kor. 8,12 ουτως δε αμαρτανοντες εις τους αδελφους και τυπτοντες αυτων την συνειδησιν ασθενουσαν εις χριστον αμαρτανετε |
| 1. Kor. 9,15 | 1. Kor. 9,15 εγω δε ου κεχρημαι ουδενι τουτων ουκ εγραψα δε ταυτα ινα ουτως γενηται εν εμοι καλον γαρ μοι μαλλον αποθανειν η το καυχημα μου ουδεις κενωσει |
| 1. Kor. 9,17 | 1. Kor. 9,17 ει γαρ εκων τουτο πρασσω μισθον εχω ει δε ακων οικονομιαν πεπιστευμαι |
| 1. Kor. 9,23 | 1. Kor. 9,23 παντα δε ποιω δια το ευαγγελιον ινα συγκοινωνος αυτου γενωμαι |
| 1. Kor. 9,24 | 1. Kor. 9,24 ουκ οιδατε οτι οι εν σταδιω τρεχοντες παντες μεν τρεχουσιν εις δε λαμβανει το βραβειον ουτως τρεχετε ινα καταλαβητε |
| 1. Kor. 9,25 | 1. Kor. 9,25 πας δε ο αγωνιζομενος παντα εγκρατευεται εκεινοι μεν ουν ινα φθαρτον στεφανον λαβωσιν ημεις δε αφθαρτον |
| 1. Kor. 10,4 | 1. Kor. 10,4 και παντες το αυτο πνευματικον επιον πομα επινον γαρ εκ πνευματικης ακολουθουσης πετρας η πετρα δε ην ο χριστος |
| 1. Kor. 10,6 | 1. Kor. 10,6 ταυτα δε τυποι ημων εγενηθησαν εις το μη ειναι ημας επιθυμητας κακων καθως κακεινοι επεθυμησαν |
| 1. Kor. 10,11 | 1. Kor. 10,11 ταυτα δε τυπικως συνεβαινεν εκεινοις εγραφη δε προς νουθεσιαν ημων εις ους τα τελη των αιωνων κατηντηκεν |
| 1. Kor. 10,13 | 1. Kor. 10,13 πειρασμος υμας ουκ ειληφεν ει μη ανθρωπινος πιστος δε ο θεος ος ουκ εασει υμας πειρασθηναι υπερ ο δυνασθε αλλα ποιησει συν τω πειρασμω και την εκβασιν του δυνασθαι υπενεγκειν |
| 1. Kor. 10,20 | 1. Kor. 10,20 αλλ οτι α θυουσιν | τα εθνη| δαιμονιοις και ου θεω | θυουσιν | θυουσιν | ου θελω δε υμας κοινωνους των δαιμονιων γινεσθαι |
| 1. Kor. 10,28 | 1. Kor. 10,28 εαν δε τις υμιν ειπη τουτο ιεροθυτον εστιν μη εσθιετε δι εκεινον τον μηνυσαντα και την συνειδησιν |
| 1. Kor. 10,29 | 1. Kor. 10,29 συνειδησιν δε λεγω ουχι την εαυτου αλλα την του ετερου ινα τι γαρ η ελευθερια μου κρινεται υπο αλλης συνειδησεως |
| 1. Kor. 11,2 | 1. Kor. 11,2 επαινω δε υμας οτι παντα μου μεμνησθε και καθως παρεδωκα υμιν τας παραδοσεις κατεχετε |
| 1. Kor. 11,3 | 1. Kor. 11,3 θελω δε υμας ειδεναι οτι παντος ανδρος η κεφαλη ο χριστος εστιν κεφαλη δε γυναικος ο ανηρ κεφαλη δε του χριστου ο θεος |
| 1. Kor. 11,5 | 1. Kor. 11,5 πασα δε γυνη προσευχομενη η προφητευουσα ακατακαλυπτω τη κεφαλη καταισχυνει την κεφαλην αυτης εν γαρ εστιν και το αυτο τη εξυρημενη |
| 1. Kor. 11,6 | 1. Kor. 11,6 ει γαρ ου κατακαλυπτεται γυνη και κειρασθω ει δε αισχρον γυναικι το κειρασθαι η ξυρασθαι κατακαλυπτεσθω |
| 1. Kor. 11,7 | 1. Kor. 11,7 ανηρ μεν γαρ ουκ οφειλει κατακαλυπτεσθαι την κεφαλην εικων και δοξα θεου υπαρχων η γυνη δε δοξα ανδρος εστιν |
| 1. Kor. 11,12 | 1. Kor. 11,12 ωσπερ γαρ η γυνη εκ του ανδρος ουτως και ο ανηρ δια της γυναικος τα δε παντα εκ του θεου |
| 1. Kor. 11,15 | 1. Kor. 11,15 γυνη δε εαν κομα δοξα αυτη εστιν οτι η κομη αντι περιβολαιου δεδοται | αυτη | αυτη | |
| 1. Kor. 11,16 | 1. Kor. 11,16 ει δε τις δοκει φιλονεικος ειναι ημεις τοιαυτην συνηθειαν ουκ εχομεν ουδε αι εκκλησιαι του θεου |
| 1. Kor. 11,17 | 1. Kor. 11,17 τουτο δε παραγγελλων ουκ επαινω οτι ουκ εις το κρεισσον αλλα εις το ησσον συνερχεσθε |
| 1. Kor. 11,21 | 1. Kor. 11,21 εκαστος γαρ το ιδιον δειπνον προλαμβανει εν τω φαγειν και ος μεν πεινα ος δε μεθυει |
| 1. Kor. 11,28 | 1. Kor. 11,28 δοκιμαζετω δε ανθρωπος εαυτον και ουτως εκ του αρτου εσθιετω και εκ του ποτηριου πινετω |
| 1. Kor. 11,31 | 1. Kor. 11,31 ει δε εαυτους διεκρινομεν ουκ αν εκρινομεθα |
| 1. Kor. 11,32 | 1. Kor. 11,32 κρινομενοι δε υπο | του | του | κυριου παιδευομεθα ινα μη συν τω κοσμω κατακριθωμεν |
| 1. Kor. 11,34 | 1. Kor. 11,34 ει τις πεινα εν οικω εσθιετω ινα μη εις κριμα συνερχησθε τα δε λοιπα ως αν ελθω διαταξομαι |
| 1. Kor. 12,1 | 1. Kor. 12,1 περι δε των πνευματικων αδελφοι ου θελω υμας αγνοειν |
| 1. Kor. 12,4 | 1. Kor. 12,4 διαιρεσεις δε χαρισματων εισιν το δε αυτο πνευμα |
| 1. Kor. 12,6 | 1. Kor. 12,6 και διαιρεσεις ενεργηματων εισιν | και ο | ο δε | αυτος θεος ο ενεργων τα παντα εν πασιν |
| 1. Kor. 12,7 | 1. Kor. 12,7 εκαστω δε διδοται η φανερωσις του πνευματος προς το συμφερον |
| 1. Kor. 12,8 | 1. Kor. 12,8 ω μεν γαρ δια του πνευματος διδοται λογος σοφιας αλλω δε λογος γνωσεως κατα το αυτο πνευμα |
| 1. Kor. 12,9 | 1. Kor. 12,9 ετερω πιστις εν τω αυτω πνευματι αλλω δε χαρισματα ιαματων εν τω ενι πνευματι |
| 1. Kor. 12,10 | 1. Kor. 12,10 αλλω δε ενεργηματα δυναμεων αλλω δε προφητεια αλλω δε διακρισεις πνευματων ετερω γενη γλωσσων αλλω δε ερμηνεια γλωσσων |
| 1. Kor. 12,11 | 1. Kor. 12,11 παντα δε ταυτα ενεργει το εν και το αυτο πνευμα διαιρουν ιδια εκαστω καθως βουλεται |
| 1. Kor. 12,12 | 1. Kor. 12,12 καθαπερ γαρ το σωμα εν εστιν και μελη πολλα εχει παντα δε τα μελη του σωματος πολλα οντα εν εστιν σωμα ουτως και ο χριστος |
| 1. Kor. 12,18 | 1. Kor. 12,18 | νυν | νυνι | δε ο θεος εθετο τα μελη εν εκαστον αυτων εν τω σωματι καθως ηθελησεν |
| 1. Kor. 12,19 | 1. Kor. 12,19 ει δε ην | τα | τα | παντα εν μελος που το σωμα |
| 1. Kor. 12,20 | 1. Kor. 12,20 νυν δε πολλα μεν | μελη εν δε σωμα |
| 1. Kor. 12,21 | 1. Kor. 12,21 ου δυναται | δε | δε | ο οφθαλμος ειπειν τη χειρι χρειαν σου ουκ εχω η παλιν η κεφαλη τοις ποσιν χρειαν υμων ουκ εχω |
| 1. Kor. 12,24 | 1. Kor. 12,24 τα δε ευσχημονα ημων ου χρειαν εχει αλλα ο θεος συνεκερασεν το σωμα τω υστερουμενω περισσοτεραν δους τιμην |
| 1. Kor. 12,27 | 1. Kor. 12,27 υμεις δε εστε σωμα χριστου και μελη εκ μερους |
| 1. Kor. 12,31 | 1. Kor. 12,31 ζηλουτε δε τα χαρισματα τα μειζονα και ετι καθ υπερβολην οδον υμιν δεικνυμι |
| 1. Kor. 13,1 | 1. Kor. 13,1 εαν ταις γλωσσαις των ανθρωπων λαλω και των αγγελων αγαπην δε μη εχω γεγονα χαλκος ηχων η κυμβαλον αλαλαζον |
| 1. Kor. 13,2 | 1. Kor. 13,2 | καν | και εαν | εχω προφητειαν και ειδω τα μυστηρια παντα και πασαν την γνωσιν | καν | και εαν | εχω πασαν την πιστιν ωστε ορη | μεθιστανειν | μεθισταναι | αγαπην δε μη εχω ουθεν ειμι |
| 1. Kor. 13,3 | 1. Kor. 13,3 καν ψωμισω παντα τα υπαρχοντα μου | καν | και εαν | παραδω το σωμα μου ινα καυχησωμαι αγαπην δε μη εχω ουδεν ωφελουμαι |
| 1. Kor. 13,6 | 1. Kor. 13,6 ου χαιρει επι τη αδικια συγχαιρει δε τη αληθεια |
| 1. Kor. 13,8 | 1. Kor. 13,8 η αγαπη ουδεποτε πιπτει ειτε δε προφητειαι καταργηθησονται ειτε γλωσσαι παυσονται ειτε γνωσις καταργηθησεται |
| 1. Kor. 13,10 | 1. Kor. 13,10 οταν δε ελθη το τελειον το εκ μερους καταργηθησεται |
| 1. Kor. 13,12 | 1. Kor. 13,12 βλεπομεν γαρ αρτι δι εσοπτρου εν αινιγματι τοτε δε προσωπον προς προσωπον αρτι γινωσκω εκ μερους τοτε δε επιγνωσομαι καθως και επεγνωσθην |
| 1. Kor. 13,13 | 1. Kor. 13,13 νυνι δε μενει πιστις ελπις αγαπη τα τρια ταυτα μειζων δε τουτων η αγαπη |
| 1. Kor. 14,1 | 1. Kor. 14,1 διωκετε την αγαπην ζηλουτε δε τα πνευματικα μαλλον δε ινα προφητευητε |
| 1. Kor. 14,2 | 1. Kor. 14,2 ο γαρ λαλων γλωσση ουκ ανθρωποις λαλει αλλα θεω ουδεις γαρ ακουει πνευματι δε λαλει μυστηρια |
| 1. Kor. 14,3 | 1. Kor. 14,3 ο δε προφητευων ανθρωποις λαλει οικοδομην και παρακλησιν και παραμυθιαν |
| 1. Kor. 14,4 | 1. Kor. 14,4 ο λαλων γλωσση εαυτον οικοδομει ο δε προφητευων εκκλησιαν οικοδομει |
| 1. Kor. 14,5 | 1. Kor. 14,5 θελω δε παντας υμας λαλειν γλωσσαις μαλλον δε ινα προφητευητε μειζων δε ο προφητευων η ο λαλων γλωσσαις εκτος ει μη διερμηνευη ινα η εκκλησια οικοδομην λαβη |
| 1. Kor. 14,6 | 1. Kor. 14,6 νυν δε αδελφοι εαν ελθω προς υμας γλωσσαις λαλων τι υμας ωφελησω εαν μη υμιν λαλησω η εν αποκαλυψει η εν γνωσει η εν προφητεια η | εν | εν | διδαχη |
| 1. Kor. 14,14 | 1. Kor. 14,14 εαν γαρ προσευχωμαι γλωσση το πνευμα μου προσευχεται ο δε νους μου ακαρπος εστιν |
| 1. Kor. 14,15 | 1. Kor. 14,15 τι ουν εστιν προσευξομαι τω πνευματι προσευξομαι δε και τω νοι ψαλω τω πνευματι ψαλω | δε | δε | και τω νοι |
| 1. Kor. 14,20 | 1. Kor. 14,20 αδελφοι μη παιδια γινεσθε ταις φρεσιν αλλα τη κακια νηπιαζετε ταις δε φρεσιν τελειοι γινεσθε |
| 1. Kor. 14,22 | 1. Kor. 14,22 ωστε αι γλωσσαι εις σημειον εισιν ου τοις πιστευουσιν αλλα τοις απιστοις η δε προφητεια ου τοις απιστοις αλλα τοις πιστευουσιν |
| 1. Kor. 14,23 | 1. Kor. 14,23 εαν ουν συνελθη η εκκλησια ολη επι το αυτο και παντες λαλωσιν γλωσσαις εισελθωσιν δε ιδιωται η απιστοι ουκ ερουσιν οτι μαινεσθε |
| 1. Kor. 14,24 | 1. Kor. 14,24 εαν δε παντες προφητευωσιν εισελθη δε τις απιστος η ιδιωτης ελεγχεται υπο παντων ανακρινεται υπο παντων |
| 1. Kor. 14,28 | 1. Kor. 14,28 εαν δε μη η διερμηνευτης σιγατω εν εκκλησια εαυτω δε λαλειτω και τω θεω |
| 1. Kor. 14,29 | 1. Kor. 14,29 προφηται δε δυο η τρεις λαλειτωσαν και οι αλλοι διακρινετωσαν |
| 1. Kor. 14,30 | 1. Kor. 14,30 εαν δε αλλω αποκαλυφθη καθημενω ο πρωτος σιγατω |
| 1. Kor. 14,35 | 1. Kor. 14,35 ει δε τι | μανθανειν | μαθειν | θελουσιν εν οικω τους ιδιους ανδρας επερωτατωσαν αισχρον γαρ εστιν γυναικι λαλειν εν εκκλησια |
| 1. Kor. 14,38 | 1. Kor. 14,38 ει δε τις αγνοει αγνοειται |
| 1. Kor. 14,40 | 1. Kor. 14,40 παντα δε ευσχημονως και κατα ταξιν γινεσθω |
| 1. Kor. 15,1 | 1. Kor. 15,1 γνωριζω δε υμιν αδελφοι το ευαγγελιον ο ευηγγελισαμην υμιν ο και παρελαβετε εν ω και εστηκατε |
| 1. Kor. 15,6 | 1. Kor. 15,6 επειτα ωφθη επανω πεντακοσιοις αδελφοις εφαπαξ εξ ων οι πλειονες μενουσιν εως αρτι τινες δε εκοιμηθησαν |
| 1. Kor. 15,8 | 1. Kor. 15,8 εσχατον δε παντων ωσπερει τω εκτρωματι ωφθη καμοι |
| 1. Kor. 15,10 | 1. Kor. 15,10 χαριτι δε θεου ειμι ο ειμι και η χαρις αυτου η εις εμε ου κενη εγενηθη αλλα περισσοτερον αυτων παντων εκοπιασα ουκ εγω δε αλλα η χαρις του θεου η | συν εμοι |
| 1. Kor. 15,12 | 1. Kor. 15,12 ει δε χριστος κηρυσσεται οτι εκ νεκρων εγηγερται πως λεγουσιν εν υμιν τινες οτι αναστασις νεκρων ουκ εστιν |
| 1. Kor. 15,13 | 1. Kor. 15,13 ει δε αναστασις νεκρων ουκ εστιν ουδε χριστος εγηγερται |
| 1. Kor. 15,14 | 1. Kor. 15,14 ει δε χριστος ουκ εγηγερται κενον αρα και | το κηρυγμα ημων κενη και η πιστις | ημων | υμων | |
| 1. Kor. 15,15 | 1. Kor. 15,15 ευρισκομεθα δε και ψευδομαρτυρες του θεου οτι εμαρτυρησαμεν κατα του θεου οτι ηγειρεν τον χριστον ον ουκ ηγειρεν ειπερ αρα νεκροι ουκ εγειρονται |
| 1. Kor. 15,17 | 1. Kor. 15,17 ει δε χριστος ουκ εγηγερται ματαια η πιστις υμων | εστιν| ετι εστε εν ταις αμαρτιαις υμων |
| 1. Kor. 15,20 | 1. Kor. 15,20 νυνι δε χριστος εγηγερται εκ νεκρων απαρχη των κεκοιμημενων |
| 1. Kor. 15,23 | 1. Kor. 15,23 εκαστος δε εν τω ιδιω ταγματι απαρχη χριστος επειτα οι του χριστου εν τη παρουσια αυτου |
| 1. Kor. 15,27 | 1. Kor. 15,27 παντα γαρ υπεταξεν υπο τους ποδας αυτου οταν δε ειπη οτι παντα υποτετακται δηλον οτι εκτος του υποταξαντος αυτω τα παντα |
| 1. Kor. 15,28 | 1. Kor. 15,28 οταν δε υποταγη αυτω τα παντα τοτε και αυτος ο υιος υποταγησεται τω υποταξαντι αυτω τα παντα ινα η ο θεος τα | παντα εν πασιν |
| 1. Kor. 15,35 | 1. Kor. 15,35 αλλα ερει τις πως εγειρονται οι νεκροι ποιω δε σωματι ερχονται |
| 1. Kor. 15,38 | 1. Kor. 15,38 ο δε θεος διδωσιν αυτω σωμα καθως ηθελησεν και εκαστω των σπερματων ιδιον σωμα |
| 1. Kor. 15,39 | 1. Kor. 15,39 ου πασα σαρξ η αυτη σαρξ αλλα αλλη μεν ανθρωπων αλλη δε σαρξ κτηνων αλλη δε σαρξ πτηνων αλλη δε ιχθυων |
| 1. Kor. 15,40 | 1. Kor. 15,40 και σωματα επουρανια και σωματα επιγεια αλλα ετερα μεν η των επουρανιων δοξα ετερα δε η των επιγειων |
| 1. Kor. 15,50 | 1. Kor. 15,50 τουτο δε φημι αδελφοι οτι σαρξ και αιμα βασιλειαν θεου κληρονομησαι ου δυναται ουδε η φθορα την αφθαρσιαν κληρονομει |
| 1. Kor. 15,51 | 1. Kor. 15,51 ιδου μυστηριον υμιν λεγω παντες ου κοιμηθησομεθα παντες δε αλλαγησομεθα |
| 1. Kor. 15,54 | 1. Kor. 15,54 οταν δε το φθαρτον τουτο ενδυσηται αφθαρσιαν και το | θνητον τουτο ενδυσηται | την| αθανασιαν τοτε γενησεται ο λογος ο γεγραμμενος κατεποθη ο θανατος εις νικος |
| 1. Kor. 15,56 | 1. Kor. 15,56 το δε κεντρον του θανατου η αμαρτια η δε δυναμις της αμαρτιας ο νομος |
| 1. Kor. 15,57 | 1. Kor. 15,57 τω δε θεω χαρις τω διδοντι ημιν το νικος δια του κυριου ημων ιησου χριστου |
| 1. Kor. 16,1 | 1. Kor. 16,1 περι δε της λογειας της εις τους αγιους ωσπερ διεταξα ταις εκκλησιαις της γαλατιας ουτως και υμεις ποιησατε |
| 1. Kor. 16,3 | 1. Kor. 16,3 οταν δε παραγενωμαι ους εαν δοκιμασητε δι επιστολων τουτους πεμψω απενεγκειν την χαριν υμων εις ιερουσαλημ |
| 1. Kor. 16,4 | 1. Kor. 16,4 εαν δε αξιον η του καμε πορευεσθαι συν εμοι πορευσονται |
| 1. Kor. 16,5 | 1. Kor. 16,5 ελευσομαι δε προς υμας οταν μακεδονιαν διελθω μακεδονιαν γαρ διερχομαι |
| 1. Kor. 16,6 | 1. Kor. 16,6 προς υμας δε τυχον | καταμενω η | παραμενω η και | παραχειμασω ινα υμεις με προπεμψητε ου εαν πορευωμαι |
| 1. Kor. 16,8 | 1. Kor. 16,8 επιμενω δε εν εφεσω εως της πεντηκοστης |
| 1. Kor. 16,10 | 1. Kor. 16,10 εαν δε ελθη τιμοθεος βλεπετε ινα αφοβως γενηται προς υμας το γαρ εργον κυριου εργαζεται ως | εγω | καγω | |
| 1. Kor. 16,11 | 1. Kor. 16,11 μη τις ουν αυτον εξουθενηση προπεμψατε δε αυτον εν ειρηνη ινα ελθη προς με εκδεχομαι γαρ αυτον μετα των αδελφων |
| 1. Kor. 16,12 | 1. Kor. 16,12 περι δε απολλω του αδελφου πολλα παρεκαλεσα αυτον ινα ελθη προς υμας μετα των αδελφων και παντως ουκ ην θελημα ινα νυν ελθη ελευσεται δε οταν ευκαιρηση |
| 1. Kor. 16,15 | 1. Kor. 16,15 παρακαλω δε υμας αδελφοι οιδατε την οικιαν στεφανα οτι εστιν απαρχη της αχαιας και εις διακονιαν τοις αγιοις εταξαν εαυτους |
| 1. Kor. 16,17 | 1. Kor. 16,17 χαιρω δε επι τη παρουσια στεφανα και φορτουνατου και αχαικου οτι το υμετερον υστερημα ουτοι ανεπληρωσαν |
| 2. Kor. 1,6 | 2. Kor. 1,6 ειτε δε θλιβομεθα υπερ της υμων παρακλησεως και σωτηριας ειτε παρακαλουμεθα υπερ της υμων παρακλησεως της ενεργουμενης εν υπομονη των αυτων παθηματων ων και ημεις πασχομεν και η ελπις ημων βεβαια υπερ υμων |
| 2. Kor. 1,12 | 2. Kor. 1,12 η γαρ καυχησις ημων αυτη εστιν το μαρτυριον της συνειδησεως ημων οτι εν | αγιοτητι | απλοτητι | και ειλικρινεια του θεου και ουκ εν σοφια σαρκικη αλλ εν χαριτι θεου ανεστραφημεν εν τω κοσμω περισσοτερως δε προς υμας |
| 2. Kor. 1,13 | 2. Kor. 1,13 ου γαρ αλλα γραφομεν υμιν αλλ η α αναγινωσκετε η και επιγινωσκετε ελπιζω δε οτι εως τελους επιγνωσεσθε |
| 2. Kor. 1,18 | 2. Kor. 1,18 πιστος δε ο θεος οτι ο λογος ημων ο προς υμας ουκ εστιν ναι και ου |
| 2. Kor. 1,21 | 2. Kor. 1,21 ο δε βεβαιων ημας συν υμιν εις χριστον και χρισας ημας θεος |
| 2. Kor. 1,23 | 2. Kor. 1,23 εγω δε μαρτυρα τον θεον επικαλουμαι επι την εμην ψυχην οτι φειδομενος υμων ουκετι ηλθον εις κορινθον |
| 2. Kor. 2,5 | 2. Kor. 2,5 ει δε τις λελυπηκεν ουκ εμε λελυπηκεν αλλα απο μερους ινα μη επιβαρω παντας υμας |
| 2. Kor. 2,10 | 2. Kor. 2,10 ω δε τι χαριζεσθε καγω και γαρ εγω ο κεχαρισμαι ει τι κεχαρισμαι δι υμας εν προσωπω χριστου |
| 2. Kor. 2,12 | 2. Kor. 2,12 ελθων δε εις την τρωαδα εις το ευαγγελιον του χριστου και θυρας μοι ανεωγμενης εν κυριω |
| 2. Kor. 2,14 | 2. Kor. 2,14 τω δε θεω χαρις τω παντοτε θριαμβευοντι ημας εν τω χριστω και την οσμην της γνωσεως αυτου φανερουντι δι ημων εν παντι τοπω |
| 2. Kor. 2,16 | 2. Kor. 2,16 οις μεν οσμη εκ θανατου εις θανατον οις δε οσμη εκ ζωης εις ζωην και προς ταυτα τις ικανος |
| 2. Kor. 3,4 | 2. Kor. 3,4 πεποιθησιν δε τοιαυτην εχομεν δια του χριστου προς τον θεον |
| 2. Kor. 3,6 | 2. Kor. 3,6 ος και ικανωσεν ημας διακονους καινης διαθηκης ου γραμματος αλλα πνευματος το γαρ γραμμα | αποκτεινει | αποκτεννει | το δε πνευμα ζωοποιει |
| 2. Kor. 3,7 | 2. Kor. 3,7 ει δε η διακονια του θανατου εν γραμμασιν εντετυπωμενη λιθοις εγενηθη εν δοξη ωστε μη δυνασθαι ατενισαι τους υιους ισραηλ εις το προσωπον μωυσεως δια την δοξαν του προσωπου αυτου την καταργουμενην |
| 2. Kor. 3,16 | 2. Kor. 3,16 ηνικα δε εαν επιστρεψη προς κυριον περιαιρειται το καλυμμα |
| 2. Kor. 3,17 | 2. Kor. 3,17 ο δε κυριος το πνευμα εστιν ου δε το πνευμα κυριου ελευθερια |
| 2. Kor. 3,18 | 2. Kor. 3,18 ημεις δε παντες ανακεκαλυμμενω προσωπω την δοξαν κυριου κατοπτριζομενοι την αυτην εικονα μεταμορφουμεθα απο δοξης εις δοξαν καθαπερ απο κυριου πνευματος |
| 2. Kor. 4,3 | 2. Kor. 4,3 ει δε και εστιν κεκαλυμμενον το ευαγγελιον ημων εν τοις απολλυμενοις εστιν κεκαλυμμενον |
| 2. Kor. 4,5 | 2. Kor. 4,5 ου γαρ εαυτους κηρυσσομεν αλλα | χριστον ιησουν | ιησουν χριστον | κυριον εαυτους δε δουλους υμων δια ιησουν |
| 2. Kor. 4,7 | 2. Kor. 4,7 εχομεν δε τον θησαυρον τουτον εν οστρακινοις σκευεσιν ινα η υπερβολη της δυναμεως η του θεου και μη εξ ημων |
| 2. Kor. 4,12 | 2. Kor. 4,12 ωστε ο θανατος εν ημιν ενεργειται η δε ζωη εν υμιν |
| 2. Kor. 4,13 | 2. Kor. 4,13 εχοντες δε το αυτο πνευμα της πιστεως κατα το γεγραμμενον επιστευσα διο ελαλησα και ημεις πιστευομεν διο και λαλουμεν |
| 2. Kor. 4,18 | 2. Kor. 4,18 μη σκοπουντων ημων τα βλεπομενα αλλα τα μη βλεπομενα τα γαρ βλεπομενα προσκαιρα τα δε μη βλεπομενα αιωνια |
| 2. Kor. 5,5 | 2. Kor. 5,5 ο δε κατεργασαμενος ημας εις αυτο τουτο θεος ο δους ημιν τον αρραβωνα του πνευματος |
| 2. Kor. 5,8 | 2. Kor. 5,8 θαρρουμεν δε και ευδοκουμεν μαλλον εκδημησαι εκ του σωματος και ενδημησαι προς τον κυριον |
| 2. Kor. 5,11 | 2. Kor. 5,11 ειδοτες ουν τον φοβον του κυριου ανθρωπους πειθομεν θεω δε πεφανερωμεθα ελπιζω δε και εν ταις συνειδησεσιν υμων πεφανερωσθαι |
| 2. Kor. 5,18 | 2. Kor. 5,18 τα δε παντα εκ του θεου του καταλλαξαντος ημας εαυτω δια χριστου και δοντος ημιν την διακονιαν της καταλλαγης |
| 2. Kor. 6,1 | 2. Kor. 6,1 συνεργουντες δε και παρακαλουμεν μη εις κενον την χαριν του θεου δεξασθαι υμας |
| 2. Kor. 6,10 | 2. Kor. 6,10 ως λυπουμενοι αει δε χαιροντες ως πτωχοι πολλους δε πλουτιζοντες ως μηδεν εχοντες και παντα κατεχοντες |
| 2. Kor. 6,12 | 2. Kor. 6,12 ου στενοχωρεισθε εν ημιν στενοχωρεισθε δε εν τοις σπλαγχνοις υμων |
| 2. Kor. 6,13 | 2. Kor. 6,13 την δε αυτην αντιμισθιαν ως τεκνοις λεγω πλατυνθητε και υμεις |
| 2. Kor. 6,15 | 2. Kor. 6,15 τις δε συμφωνησις χριστου προς βελιαρ η τις μερις πιστω μετα απιστου |
| 2. Kor. 6,16 | 2. Kor. 6,16 τις δε συγκαταθεσις ναω θεου μετα ειδωλων ημεις γαρ ναος θεου εσμεν ζωντος καθως ειπεν ο θεος οτι ενοικησω εν αυτοις και εμπεριπατησω και εσομαι αυτων θεος και αυτοι εσονται μου λαος |
| 2. Kor. 7,7 | 2. Kor. 7,7 ου μονον δε εν τη παρουσια αυτου αλλα και εν τη παρακλησει η παρεκληθη εφ υμιν αναγγελλων ημιν την υμων επιποθησιν τον υμων οδυρμον τον υμων ζηλον υπερ εμου ωστε με μαλλον χαρηναι |
| 2. Kor. 7,10 | 2. Kor. 7,10 η γαρ κατα θεον λυπη μετανοιαν εις σωτηριαν αμεταμελητον εργαζεται η δε του κοσμου λυπη θανατον κατεργαζεται |
| 2. Kor. 7,13 | 2. Kor. 7,13 δια τουτο παρακεκλημεθα επι δε τη παρακλησει ημων περισσοτερως μαλλον εχαρημεν επι τη χαρα τιτου οτι αναπεπαυται το πνευμα αυτου απο παντων υμων |
| 2. Kor. 8,1 | 2. Kor. 8,1 γνωριζομεν δε υμιν αδελφοι την χαριν του θεου την δεδομενην εν ταις εκκλησιαις της μακεδονιας |
| 2. Kor. 8,11 | 2. Kor. 8,11 νυνι δε και το ποιησαι επιτελεσατε οπως καθαπερ η προθυμια του θελειν ουτως και το επιτελεσαι εκ του εχειν |
| 2. Kor. 8,16 | 2. Kor. 8,16 χαρις δε τω θεω τω | διδοντι | δοντι | την αυτην σπουδην υπερ υμων εν τη καρδια τιτου |
| 2. Kor. 8,17 | 2. Kor. 8,17 οτι την μεν παρακλησιν εδεξατο σπουδαιοτερος δε υπαρχων αυθαιρετος εξηλθεν προς υμας |
| 2. Kor. 8,18 | 2. Kor. 8,18 συνεπεμψαμεν δε μετ αυτου τον αδελφον ου ο επαινος εν τω ευαγγελιω δια πασων των εκκλησιων |
| 2. Kor. 8,19 | 2. Kor. 8,19 ου μονον δε αλλα και χειροτονηθεις υπο των εκκλησιων συνεκδημος ημων | εν | συν | τη χαριτι ταυτη τη διακονουμενη υφ ημων προς την αυτου | του κυριου δοξαν και προθυμιαν ημων |
| 2. Kor. 8,22 | 2. Kor. 8,22 συνεπεμψαμεν δε αυτοις τον αδελφον ημων ον εδοκιμασαμεν εν πολλοις πολλακις σπουδαιον οντα νυνι δε πολυ σπουδαιοτερον πεποιθησει πολλη τη εις υμας |
| 2. Kor. 9,3 | 2. Kor. 9,3 επεμψα δε τους αδελφους ινα μη το καυχημα ημων το υπερ υμων κενωθη εν τω μερει τουτω ινα καθως ελεγον παρεσκευασμενοι ητε |
| 2. Kor. 9,6 | 2. Kor. 9,6 τουτο δε ο σπειρων φειδομενως φειδομενως και θερισει και ο σπειρων επ ευλογιαις επ ευλογιαις και θερισει |
| 2. Kor. 9,8 | 2. Kor. 9,8 δυνατει δε ο θεος πασαν χαριν περισσευσαι εις υμας ινα εν παντι παντοτε πασαν αυταρκειαν εχοντες περισσευητε εις παν εργον αγαθον |
| 2. Kor. 9,10 | 2. Kor. 9,10 ο δε επιχορηγων | σπερμα | σπορον | τω σπειροντι και αρτον εις βρωσιν χορηγησει και πληθυνει τον σπορον υμων και αυξησει τα γενηματα της δικαιοσυνης υμων |
| 2. Kor. 10,1 | 2. Kor. 10,1 αυτος δε εγω παυλος παρακαλω υμας δια της πραυτητος και επιεικειας του χριστου ος κατα προσωπον μεν ταπεινος εν υμιν απων δε θαρρω εις υμας |
| 2. Kor. 10,2 | 2. Kor. 10,2 δεομαι δε το μη παρων θαρρησαι τη πεποιθησει η λογιζομαι τολμησαι επι τινας τους λογιζομενους ημας ως κατα σαρκα περιπατουντας |
| 2. Kor. 10,10 | 2. Kor. 10,10 οτι αι επιστολαι μεν φησιν βαρειαι και ισχυραι η δε παρουσια του σωματος ασθενης και ο λογος εξουθενημενος |
| 2. Kor. 10,13 | 2. Kor. 10,13 ημεις δε ουκ εις τα αμετρα καυχησομεθα αλλα κατα το μετρον του κανονος ου εμερισεν ημιν ο θεος μετρου εφικεσθαι αχρι και υμων |
| 2. Kor. 10,15 | 2. Kor. 10,15 ουκ εις τα αμετρα καυχωμενοι εν αλλοτριοις κοποις ελπιδα δε εχοντες αυξανομενης της πιστεως υμων εν υμιν μεγαλυνθηναι κατα τον κανονα ημων εις περισσειαν |
| 2. Kor. 10,17 | 2. Kor. 10,17 ο δε καυχωμενος εν κυριω καυχασθω |
| 2. Kor. 11,3 | 2. Kor. 11,3 φοβουμαι δε μη πως ως ο οφις εξηπατησεν ευαν εν τη πανουργια αυτου φθαρη τα νοηματα υμων απο της απλοτητος και της αγνοτητος της εις τον χριστον |
| 2. Kor. 11,6 | 2. Kor. 11,6 ει δε και ιδιωτης τω λογω αλλ ου τη γνωσει αλλ εν παντι φανερωσαντες εν πασιν εις υμας |
| 2. Kor. 11,12 | 2. Kor. 11,12 ο δε ποιω και ποιησω ινα εκκοψω την αφορμην των θελοντων αφορμην ινα εν ω καυχωνται ευρεθωσιν καθως και ημεις |
| 2. Kor. 11,16 | 2. Kor. 11,16 παλιν λεγω μη τις με δοξη αφρονα ειναι ει δε μη γε καν ως αφρονα δεξασθε με ινα καγω μικρον τι καυχησωμαι |
| 2. Kor. 11,21 | 2. Kor. 11,21 κατα ατιμιαν λεγω ως οτι ημεις ησθενηκαμεν εν ω δ αν τις τολμα εν αφροσυνη λεγω τολμω καγω |
| 2. Kor. 12,1 | 2. Kor. 12,1 καυχασθαι δει ου συμφερον μεν ελευσομαι δε εις οπτασιας και αποκαλυψεις κυριου |
| 2. Kor. 12,5 | 2. Kor. 12,5 υπερ του τοιουτου καυχησομαι υπερ δε εμαυτου ου καυχησομαι ει μη εν ταις ασθενειαις |
| 2. Kor. 12,6 | 2. Kor. 12,6 εαν γαρ θελησω καυχησασθαι ουκ εσομαι αφρων αληθειαν γαρ ερω φειδομαι δε μη τις εις εμε λογισηται υπερ ο βλεπει με η ακουει τι | εξ εμου |
| 2. Kor. 12,15 | 2. Kor. 12,15 εγω δε ηδιστα δαπανησω και εκδαπανηθησομαι υπερ των ψυχων υμων ει περισσοτερως υμας | αγαπω | αγαπων | ησσον αγαπωμαι |
| 2. Kor. 12,16 | 2. Kor. 12,16 εστω δε εγω ου κατεβαρησα υμας αλλα υπαρχων πανουργος δολω υμας ελαβον |
| 2. Kor. 12,19 | 2. Kor. 12,19 παλαι δοκειτε οτι υμιν απολογουμεθα κατεναντι θεου εν χριστω λαλουμεν τα δε παντα αγαπητοι υπερ της υμων οικοδομης |
| 2. Kor. 13,6 | 2. Kor. 13,6 ελπιζω δε οτι γνωσεσθε οτι ημεις ουκ εσμεν αδοκιμοι |
| 2. Kor. 13,7 | 2. Kor. 13,7 ευχομεθα δε προς τον θεον μη ποιησαι υμας κακον μηδεν ουχ ινα ημεις δοκιμοι φανωμεν αλλ ινα υμεις το καλον ποιητε ημεις δε ως αδοκιμοι ωμεν |
| 2. Kor. 13,9 | 2. Kor. 13,9 χαιρομεν γαρ οταν ημεις ασθενωμεν υμεις δε δυνατοι ητε τουτο και ευχομεθα την υμων καταρτισιν |
| Gal. 1,15 | Gal. 1,15 οτε δε ευδοκησεν ο θεος ο αφορισας με εκ κοιλιας μητρος μου και καλεσας δια της χαριτος αυτου |
| Gal. 1,19 | Gal. 1,19 ετερον δε των αποστολων ουκ ειδον ει μη ιακωβον τον αδελφον του κυριου |
| Gal. 1,20 | Gal. 1,20 α δε γραφω υμιν ιδου ενωπιον του θεου οτι ου ψευδομαι |
| Gal. 1,22 | Gal. 1,22 ημην δε αγνοουμενος τω προσωπω ταις εκκλησιαις της ιουδαιας ταις εν χριστω |
| Gal. 1,23 | Gal. 1,23 μονον δε ακουοντες ησαν οτι ο διωκων ημας ποτε νυν ευαγγελιζεται την πιστιν ην ποτε επορθει |
| Gal. 2,2 | Gal. 2,2 ανεβην δε κατα αποκαλυψιν και ανεθεμην αυτοις το ευαγγελιον ο κηρυσσω εν τοις εθνεσιν κατ ιδιαν δε τοις δοκουσιν μη πως εις κενον τρεχω η εδραμον |
| Gal. 2,4 | Gal. 2,4 δια δε τους παρεισακτους ψευδαδελφους οιτινες παρεισηλθον κατασκοπησαι την ελευθεριαν ημων ην εχομεν εν χριστω ιησου ινα ημας καταδουλωσουσιν |
| Gal. 2,6 | Gal. 2,6 απο δε των δοκουντων ειναι τι οποιοι ποτε ησαν ουδεν μοι διαφερει προσωπον ο θεος ανθρωπου ου λαμβανει εμοι γαρ οι δοκουντες ουδεν προσανεθεντο |
| Gal. 2,9 | Gal. 2,9 και γνοντες την χαριν την δοθεισαν μοι ιακωβος και κηφας και ιωαννης οι δοκουντες στυλοι ειναι δεξιας εδωκαν εμοι και βαρναβα κοινωνιας ινα ημεις εις τα εθνη αυτοι δε εις την περιτομην |
| Gal. 2,11 | Gal. 2,11 οτε δε ηλθεν κηφας εις αντιοχειαν κατα προσωπον αυτω αντεστην οτι κατεγνωσμενος ην |
| Gal. 2,12 | Gal. 2,12 προ του γαρ ελθειν τινας απο ιακωβου μετα των εθνων συνησθιεν οτε δε ηλθον υπεστελλεν και αφωριζεν εαυτον φοβουμενος τους εκ περιτομης |
| Gal. 2,16 | Gal. 2,16 ειδοτες | δε | δε | οτι ου δικαιουται ανθρωπος εξ εργων νομου εαν μη δια πιστεως | χριστου ιησου | ιησου χριστου | και ημεις εις χριστον ιησουν επιστευσαμεν ινα δικαιωθωμεν εκ πιστεως χριστου και ουκ εξ εργων νομου οτι εξ εργων νομου ου δικαιωθησεται πασα σαρξ |
| Gal. 2,17 | Gal. 2,17 ει δε ζητουντες δικαιωθηναι εν χριστω ευρεθημεν και αυτοι αμαρτωλοι αρα χριστος αμαρτιας διακονος μη γενοιτο |
| Gal. 2,20 | Gal. 2,20 χριστω συνεσταυρωμαι ζω δε ουκετι εγω ζη δε εν εμοι χριστος ο δε νυν ζω εν σαρκι εν πιστει ζω τη του υιου του θεου του αγαπησαντος με και παραδοντος εαυτον υπερ εμου |
| Gal. 3,8 | Gal. 3,8 προιδουσα δε η γραφη οτι εκ πιστεως δικαιοι τα εθνη ο θεος προευηγγελισατο τω αβρααμ οτι ενευλογηθησονται εν σοι παντα τα εθνη |
| Gal. 3,11 | Gal. 3,11 οτι δε εν νομω ουδεις δικαιουται παρα τω θεω δηλον οτι ο δικαιος εκ πιστεως ζησεται |
| Gal. 3,12 | Gal. 3,12 ο δε νομος ουκ εστιν εκ πιστεως αλλ ο ποιησας αυτα ζησεται εν αυτοις |
| Gal. 3,16 | Gal. 3,16 τω δε αβρααμ ερρεθησαν αι επαγγελιαι και τω σπερματι αυτου ου λεγει και τοις σπερμασιν ως επι πολλων αλλ ως εφ ενος και τω σπερματι σου ος εστιν χριστος |
| Gal. 3,17 | Gal. 3,17 τουτο δε λεγω διαθηκην προκεκυρωμενην υπο του θεου ο μετα τετρακοσια και τριακοντα ετη γεγονως νομος ουκ ακυροι εις το καταργησαι την επαγγελιαν |
| Gal. 3,18 | Gal. 3,18 ει γαρ εκ νομου η κληρονομια ουκετι εξ επαγγελιας τω δε αβρααμ δι επαγγελιας κεχαρισται ο θεος |
| Gal. 3,20 | Gal. 3,20 ο δε μεσιτης ενος ουκ εστιν ο δε θεος εις εστιν |
| Gal. 3,23 | Gal. 3,23 προ του δε ελθειν την πιστιν υπο νομον εφρουρουμεθα συγκλειομενοι εις την μελλουσαν πιστιν αποκαλυφθηναι |
| Gal. 3,25 | Gal. 3,25 ελθουσης δε της πιστεως ουκετι υπο παιδαγωγον εσμεν |
| Gal. 3,29 | Gal. 3,29 ει δε υμεις χριστου αρα του αβρααμ σπερμα εστε κατ επαγγελιαν κληρονομοι |
| Gal. 4,1 | Gal. 4,1 λεγω δε εφ οσον χρονον ο κληρονομος νηπιος εστιν ουδεν διαφερει δουλου κυριος παντων ων |
| Gal. 4,4 | Gal. 4,4 οτε δε ηλθεν το πληρωμα του χρονου εξαπεστειλεν ο θεος τον υιον αυτου γενομενον εκ γυναικος γενομενον υπο νομον |
| Gal. 4,6 | Gal. 4,6 οτι δε εστε υιοι εξαπεστειλεν ο θεος το πνευμα του υιου αυτου εις τας καρδιας ημων κραζον αββα ο πατηρ |
| Gal. 4,7 | Gal. 4,7 ωστε ουκετι ει δουλος αλλα υιος ει δε υιος και κληρονομος δια θεου |
| Gal. 4,9 | Gal. 4,9 νυν δε γνοντες θεον μαλλον δε γνωσθεντες υπο θεου πως επιστρεφετε παλιν επι τα ασθενη και πτωχα στοιχεια οις παλιν ανωθεν | δουλευσαι | δουλευειν | θελετε |
| Gal. 4,13 | Gal. 4,13 οιδατε δε οτι δι ασθενειαν της σαρκος ευηγγελισαμην υμιν το προτερον |
| Gal. 4,18 | Gal. 4,18 καλον δε ζηλουσθαι εν καλω παντοτε και μη μονον εν τω παρειναι με προς υμας |
| Gal. 4,20 | Gal. 4,20 ηθελον δε παρειναι προς υμας αρτι και αλλαξαι την φωνην μου οτι απορουμαι εν υμιν |
| Gal. 4,23 | Gal. 4,23 αλλ ο | μεν | μεν | εκ της παιδισκης κατα σαρκα γεγεννηται ο δε εκ της ελευθερας δι επαγγελιας |
| Gal. 4,25 | Gal. 4,25 το δε αγαρ σινα ορος εστιν εν τη αραβια συστοιχει δε τη νυν ιερουσαλημ δουλευει γαρ μετα των τεκνων αυτης |
| Gal. 4,26 | Gal. 4,26 η δε ανω ιερουσαλημ ελευθερα εστιν ητις εστιν μητηρ ημων |
| Gal. 4,28 | Gal. 4,28 | ημεις | υμεις | δε αδελφοι κατα ισαακ επαγγελιας τεκνα | εσμεν | εστε | |
| Gal. 5,3 | Gal. 5,3 μαρτυρομαι δε παλιν παντι ανθρωπω περιτεμνομενω οτι οφειλετης εστιν ολον τον νομον ποιησαι |
| Gal. 5,10 | Gal. 5,10 εγω πεποιθα εις υμας εν κυριω οτι ουδεν αλλο φρονησετε ο δε ταρασσων υμας βαστασει το κριμα οστις εαν η |
| Gal. 5,11 | Gal. 5,11 εγω δε αδελφοι ει περιτομην ετι κηρυσσω τι ετι διωκομαι αρα κατηργηται το σκανδαλον του σταυρου |
| Gal. 5,15 | Gal. 5,15 ει δε αλληλους δακνετε και κατεσθιετε βλεπετε μη υπ αλληλων αναλωθητε |
| Gal. 5,16 | Gal. 5,16 λεγω δε πνευματι περιπατειτε και επιθυμιαν σαρκος ου μη τελεσητε |
| Gal. 5,17 | Gal. 5,17 η γαρ σαρξ επιθυμει κατα του πνευματος το δε πνευμα κατα της σαρκος ταυτα γαρ αλληλοις αντικειται ινα μη α εαν θελητε ταυτα ποιητε |
| Gal. 5,18 | Gal. 5,18 ει δε πνευματι αγεσθε ουκ εστε υπο νομον |
| Gal. 5,19 | Gal. 5,19 φανερα δε εστιν τα εργα της σαρκος ατινα εστιν πορνεια ακαθαρσια ασελγεια |
| Gal. 5,22 | Gal. 5,22 ο δε καρπος του πνευματος εστιν αγαπη χαρα ειρηνη μακροθυμια χρηστοτης αγαθωσυνη πιστις |
| Gal. 5,24 | Gal. 5,24 οι δε του χριστου | ιησου | ιησου | την σαρκα εσταυρωσαν συν τοις παθημασιν και ταις επιθυμιαις |
| Gal. 6,4 | Gal. 6,4 το δε εργον εαυτου δοκιμαζετω | εκαστος | εκαστος | και τοτε εις εαυτον μονον το καυχημα εξει και ουκ εις τον ετερον |
| Gal. 6,6 | Gal. 6,6 κοινωνειτω δε ο κατηχουμενος τον λογον τω κατηχουντι εν πασιν αγαθοις |
| Gal. 6,8 | Gal. 6,8 οτι ο σπειρων εις την σαρκα εαυτου εκ της σαρκος θερισει φθοραν ο δε σπειρων εις το πνευμα εκ του πνευματος θερισει ζωην αιωνιον |
| Gal. 6,9 | Gal. 6,9 το δε καλον ποιουντες μη εγκακωμεν καιρω γαρ ιδιω θερισομεν μη εκλυομενοι |
| Gal. 6,10 | Gal. 6,10 αρα ουν ως καιρον | εχωμεν | εχομεν | εργαζωμεθα το αγαθον προς παντας μαλιστα δε προς τους οικειους της πιστεως |
| Gal. 6,14 | Gal. 6,14 εμοι δε μη γενοιτο καυχασθαι ει μη εν τω σταυρω του κυριου ημων ιησου χριστου δι ου εμοι κοσμος εσταυρωται καγω κοσμω |
| Eph. 2,4 | Eph. 2,4 ο δε θεος πλουσιος ων εν ελεει δια την πολλην αγαπην αυτου ην ηγαπησεν ημας |
| Eph. 2,13 | Eph. 2,13 νυνι δε εν χριστω ιησου υμεις οι ποτε οντες μακραν εγενηθητε εγγυς εν τω αιματι του χριστου |
| Eph. 3,20 | Eph. 3,20 τω δε δυναμενω υπερ παντα ποιησαι υπερ εκπερισσου ων αιτουμεθα η νοουμεν κατα την δυναμιν την ενεργουμενην εν ημιν |
| Eph. 4,7 | Eph. 4,7 ενι δε εκαστω ημων εδοθη | η | η | χαρις κατα το μετρον της δωρεας του χριστου |
| Eph. 4,9 | Eph. 4,9 το δε ανεβη τι εστιν ει μη οτι και κατεβη εις τα κατωτερα | μερη | μερη | της γης |
| Eph. 4,11 | Eph. 4,11 και αυτος εδωκεν τους μεν αποστολους τους δε προφητας τους δε ευαγγελιστας τους δε ποιμενας και διδασκαλους |
| Eph. 4,15 | Eph. 4,15 αληθευοντες δε εν αγαπη αυξησωμεν εις αυτον τα παντα ος εστιν η κεφαλη χριστος |
| Eph. 4,20 | Eph. 4,20 υμεις δε ουχ ουτως εμαθετε τον χριστον |
| Eph. 4,23 | Eph. 4,23 ανανεουσθαι δε τω πνευματι του νοος υμων |
| Eph. 4,28 | Eph. 4,28 ο κλεπτων μηκετι κλεπτετω μαλλον δε κοπιατω εργαζομενος ταις ιδιαις | χερσιν το αγαθον ινα εχη μεταδιδοναι τω χρειαν εχοντι |
| Eph. 4,32 | Eph. 4,32 γινεσθε δε εις αλληλους χρηστοι ευσπλαγχνοι χαριζομενοι εαυτοις καθως και ο θεος εν χριστω εχαρισατο υμιν |
| Eph. 5,3 | Eph. 5,3 πορνεια δε και ακαθαρσια πασα η πλεονεξια μηδε ονομαζεσθω εν υμιν καθως πρεπει αγιοις |
| Eph. 5,8 | Eph. 5,8 ητε γαρ ποτε σκοτος νυν δε φως εν κυριω ως τεκνα φωτος περιπατειτε |
| Eph. 5,11 | Eph. 5,11 και μη συγκοινωνειτε τοις εργοις τοις ακαρποις του σκοτους μαλλον δε και ελεγχετε |
| Eph. 5,13 | Eph. 5,13 τα δε παντα ελεγχομενα υπο του φωτος φανερουται παν γαρ το φανερουμενον φως εστιν |
| Eph. 5,32 | Eph. 5,32 το μυστηριον τουτο μεγα εστιν εγω δε λεγω εις χριστον και | εις | εις | την εκκλησιαν |
| Eph. 5,33 | Eph. 5,33 πλην και υμεις οι καθ ενα εκαστος την εαυτου γυναικα ουτως αγαπατω ως εαυτον η δε γυνη ινα φοβηται τον ανδρα |
| Eph. 6,21 | Eph. 6,21 ινα δε ειδητε και υμεις τα κατ εμε τι πρασσω παντα γνωρισει υμιν τυχικος ο αγαπητος αδελφος και πιστος διακονος εν κυριω |
| Phil. 1,12 | Phil. 1,12 γινωσκειν δε υμας βουλομαι αδελφοι οτι τα κατ εμε μαλλον εις προκοπην του ευαγγελιου εληλυθεν |
| Phil. 1,15 | Phil. 1,15 τινες μεν και δια φθονον και εριν τινες δε και δι ευδοκιαν τον χριστον κηρυσσουσιν |
| Phil. 1,17 | Phil. 1,17 οι δε εξ εριθειας τον χριστον καταγγελλουσιν ουχ αγνως οιομενοι θλιψιν εγειρειν τοις δεσμοις μου |
| Phil. 1,22 | Phil. 1,22 ει δε το ζην εν σαρκι τουτο μοι καρπος εργου και τι αιρησομαι ου γνωριζω |
| Phil. 1,23 | Phil. 1,23 συνεχομαι δε εκ των δυο την επιθυμιαν εχων εις το αναλυσαι και συν χριστω ειναι πολλω | γαρ | γαρ | μαλλον κρεισσον |
| Phil. 1,24 | Phil. 1,24 το δε επιμενειν εν | τη σαρκι αναγκαιοτερον δι υμας |
| Phil. 1,28 | Phil. 1,28 και μη πτυρομενοι εν μηδενι υπο των αντικειμενων ητις εστιν αυτοις ενδειξις απωλειας υμων δε σωτηριας και τουτο απο θεου |
| Phil. 2,8 | Phil. 2,8 εταπεινωσεν εαυτον γενομενος υπηκοος μεχρι θανατου θανατου δε σταυρου |
| Phil. 2,18 | Phil. 2,18 το δε αυτο και υμεις χαιρετε και συγχαιρετε μοι |
| Phil. 2,19 | Phil. 2,19 ελπιζω δε εν κυριω ιησου τιμοθεον ταχεως πεμψαι υμιν ινα καγω ευψυχω γνους τα περι υμων |
| Phil. 2,22 | Phil. 2,22 την δε δοκιμην αυτου γινωσκετε οτι ως πατρι τεκνον συν εμοι εδουλευσεν εις το ευαγγελιον |
| Phil. 2,24 | Phil. 2,24 πεποιθα δε εν κυριω οτι και αυτος ταχεως ελευσομαι |
| Phil. 2,25 | Phil. 2,25 αναγκαιον δε ηγησαμην επαφροδιτον τον αδελφον και συνεργον και συστρατιωτην μου υμων δε αποστολον και λειτουργον της χρειας μου πεμψαι προς υμας |
| Phil. 2,27 | Phil. 2,27 και γαρ ησθενησεν παραπλησιον | θανατου | θανατω | αλλα ο θεος ηλεησεν αυτον ουκ αυτον δε μονον αλλα και εμε ινα μη λυπην επι λυπην σχω |
| Phil. 3,1 | Phil. 3,1 το λοιπον αδελφοι μου χαιρετε εν κυριω τα αυτα γραφειν υμιν εμοι μεν ουκ οκνηρον υμιν δε ασφαλες |
| Phil. 3,12 | Phil. 3,12 ουχ οτι ηδη ελαβον η ηδη τετελειωμαι διωκω δε ει και καταλαβω εφ ω και κατελημφθην υπο χριστου ιησου |
| Phil. 3,13 | Phil. 3,13 αδελφοι εγω εμαυτον | ουπω | ου | λογιζομαι κατειληφεναι εν δε τα μεν οπισω επιλανθανομενος τοις δε εμπροσθεν επεκτεινομενος |
| Phil. 3,18 | Phil. 3,18 πολλοι γαρ περιπατουσιν ους πολλακις ελεγον υμιν νυν δε και κλαιων λεγω τους εχθρους του σταυρου του χριστου |
| Phil. 4,10 | Phil. 4,10 εχαρην δε εν κυριω μεγαλως οτι ηδη ποτε ανεθαλετε το υπερ εμου φρονειν εφ ω και εφρονειτε ηκαιρεισθε δε |
| Phil. 4,15 | Phil. 4,15 οιδατε δε και υμεις φιλιππησιοι οτι εν αρχη του ευαγγελιου οτε εξηλθον απο μακεδονιας ουδεμια μοι εκκλησια εκοινωνησεν εις λογον δοσεως και λημψεως ει μη υμεις μονοι |
| Phil. 4,18 | Phil. 4,18 απεχω δε παντα και περισσευω πεπληρωμαι δεξαμενος παρα επαφροδιτου τα παρ υμων οσμην ευωδιας θυσιαν δεκτην ευαρεστον τω θεω |
| Phil. 4,19 | Phil. 4,19 ο δε θεος μου πληρωσει πασαν χρειαν υμων κατα το πλουτος αυτου εν δοξη εν χριστω ιησου |
| Phil. 4,20 | Phil. 4,20 τω δε θεω και πατρι ημων η δοξα εις τους αιωνας των αιωνων αμην |
| Phil. 4,22 | Phil. 4,22 ασπαζονται υμας παντες οι αγιοι μαλιστα δε οι εκ της καισαρος οικιας |
| Kol. 1,21 | Kol. 1,21 και υμας ποτε οντας απηλλοτριωμενους και εχθρους τη διανοια εν τοις εργοις τοις πονηροις νυνι δε αποκατηλλαξεν |
| Kol. 1,26 | Kol. 1,26 το μυστηριον το αποκεκρυμμενον απο των αιωνων και απο των γενεων νυν δε εφανερωθη τοις αγιοις αυτου |
| Kol. 2,17 | Kol. 2,17 α εστιν σκια των μελλοντων το δε σωμα του χριστου |
| Kol. 3,8 | Kol. 3,8 νυνι δε αποθεσθε και υμεις τα παντα οργην θυμον κακιαν βλασφημιαν αισχρολογιαν εκ του στοματος υμων |
| Kol. 3,14 | Kol. 3,14 επι πασιν δε τουτοις την αγαπην ο εστιν συνδεσμος της τελειοτητος |
| 1. Thes. 2,16 | 1. Thes. 2,16 κωλυοντων ημας τοις εθνεσιν λαλησαι ινα σωθωσιν εις το αναπληρωσαι αυτων τας αμαρτιας παντοτε εφθασεν δε επ αυτους η οργη εις τελος |
| 1. Thes. 2,17 | 1. Thes. 2,17 ημεις δε αδελφοι απορφανισθεντες αφ υμων προς καιρον ωρας προσωπω ου καρδια περισσοτερως εσπουδασαμεν το προσωπον υμων ιδειν εν πολλη επιθυμια |
| 1. Thes. 3,6 | 1. Thes. 3,6 αρτι δε ελθοντος τιμοθεου προς ημας αφ υμων και ευαγγελισαμενου ημιν την πιστιν και την αγαπην υμων και οτι εχετε μνειαν ημων αγαθην παντοτε επιποθουντες ημας ιδειν καθαπερ και ημεις υμας |
| 1. Thes. 3,11 | 1. Thes. 3,11 αυτος δε ο θεος και πατηρ ημων και ο κυριος ημων ιησους κατευθυναι την οδον ημων προς υμας |
| 1. Thes. 3,12 | 1. Thes. 3,12 υμας δε ο κυριος πλεονασαι και περισσευσαι τη αγαπη εις αλληλους και εις παντας καθαπερ και ημεις εις υμας |
| 1. Thes. 4,9 | 1. Thes. 4,9 περι δε της φιλαδελφιας ου χρειαν εχετε γραφειν υμιν αυτοι γαρ υμεις θεοδιδακτοι εστε εις το αγαπαν αλληλους |
| 1. Thes. 4,10 | 1. Thes. 4,10 και γαρ ποιειτε αυτο εις παντας τους αδελφους τους εν ολη τη μακεδονια παρακαλουμεν δε υμας αδελφοι περισσευειν μαλλον |
| 1. Thes. 4,13 | 1. Thes. 4,13 ου θελομεν δε υμας αγνοειν αδελφοι περι των κοιμωμενων ινα μη λυπησθε καθως και οι λοιποι οι μη εχοντες ελπιδα |
| 1. Thes. 5,1 | 1. Thes. 5,1 περι δε των χρονων και των καιρων αδελφοι ου χρειαν εχετε υμιν γραφεσθαι |
| 1. Thes. 5,4 | 1. Thes. 5,4 υμεις δε αδελφοι ουκ εστε εν σκοτει ινα η ημερα υμας ως | κλεπτας | κλεπτης | καταλαβη |
| 1. Thes. 5,8 | 1. Thes. 5,8 ημεις δε ημερας οντες νηφωμεν ενδυσαμενοι θωρακα πιστεως και αγαπης και περικεφαλαιαν ελπιδα σωτηριας |
| 1. Thes. 5,12 | 1. Thes. 5,12 ερωτωμεν δε υμας αδελφοι ειδεναι τους κοπιωντας εν υμιν και προισταμενους υμων εν κυριω και νουθετουντας υμας |
| 1. Thes. 5,14 | 1. Thes. 5,14 παρακαλουμεν δε υμας αδελφοι νουθετειτε τους ατακτους παραμυθεισθε τους ολιγοψυχους αντεχεσθε των ασθενων μακροθυμειτε προς παντας |
| 1. Thes. 5,21 | 1. Thes. 5,21 παντα | δε | δε | δοκιμαζετε το καλον κατεχετε |
| 1. Thes. 5,23 | 1. Thes. 5,23 αυτος δε ο θεος της ειρηνης αγιασαι υμας ολοτελεις και ολοκληρον υμων το πνευμα και η ψυχη και το σωμα αμεμπτως εν τη παρουσια του κυριου ημων ιησου χριστου τηρηθειη |
| 2. Thes. 2,1 | 2. Thes. 2,1 ερωτωμεν δε υμας αδελφοι υπερ της παρουσιας του κυριου | ημων | ημων | ιησου χριστου και ημων επισυναγωγης επ αυτον |
| 2. Thes. 2,13 | 2. Thes. 2,13 ημεις δε οφειλομεν ευχαριστειν τω θεω παντοτε περι υμων αδελφοι ηγαπημενοι υπο κυριου οτι ειλατο υμας ο θεος | απ αρχης | απαρχην | εις σωτηριαν εν αγιασμω πνευματος και πιστει αληθειας |
| 2. Thes. 2,16 | 2. Thes. 2,16 αυτος δε ο κυριος ημων ιησους χριστος και ο θεος ο πατηρ ημων ο αγαπησας ημας και δους παρακλησιν αιωνιαν και ελπιδα αγαθην εν χαριτι |
| 2. Thes. 3,3 | 2. Thes. 3,3 πιστος δε εστιν ο κυριος ος στηριξει υμας και φυλαξει απο του πονηρου |
| 2. Thes. 3,4 | 2. Thes. 3,4 πεποιθαμεν δε εν κυριω εφ υμας οτι α παραγγελλομεν και ποιειτε και ποιησετε |
| 2. Thes. 3,5 | 2. Thes. 3,5 ο δε κυριος κατευθυναι υμων τας καρδιας εις την αγαπην του θεου και εις την υπομονην του χριστου |
| 2. Thes. 3,6 | 2. Thes. 3,6 παραγγελλομεν δε υμιν αδελφοι εν ονοματι του κυριου ημων | ιησου χριστου στελλεσθαι υμας απο παντος αδελφου ατακτως περιπατουντος και μη κατα την παραδοσιν ην | παρελαβετε | παρελαβοσαν | παρ ημων |
| 2. Thes. 3,12 | 2. Thes. 3,12 τοις δε τοιουτοις παραγγελλομεν και παρακαλουμεν εν κυριω ιησου χριστω ινα μετα ησυχιας εργαζομενοι τον εαυτων αρτον εσθιωσιν |
| 2. Thes. 3,13 | 2. Thes. 3,13 υμεις δε αδελφοι μη εγκακησητε καλοποιουντες |
| 2. Thes. 3,14 | 2. Thes. 3,14 ει δε τις ουχ υπακουει τω λογω ημων δια της επιστολης τουτον σημειουσθε μη συναναμιγνυσθαι αυτω ινα εντραπη |
| 2. Thes. 3,16 | 2. Thes. 3,16 αυτος δε ο κυριος της ειρηνης δωη υμιν την ειρηνην δια παντος εν παντι τροπω ο κυριος μετα παντων υμων |
| 1. Tim. 1,5 | 1. Tim. 1,5 το δε τελος της παραγγελιας εστιν αγαπη εκ καθαρας καρδιας και συνειδησεως αγαθης και πιστεως ανυποκριτου |
| 1. Tim. 1,8 | 1. Tim. 1,8 οιδαμεν δε οτι καλος ο νομος εαν τις αυτω νομιμως χρηται |
| 1. Tim. 1,9 | 1. Tim. 1,9 ειδως τουτο οτι δικαιω νομος ου κειται ανομοις δε και ανυποτακτοις ασεβεσιν και αμαρτωλοις ανοσιοις και βεβηλοις πατρολωαις και μητρολωαις ανδροφονοις |
| 1. Tim. 1,14 | 1. Tim. 1,14 υπερεπλεονασεν δε η χαρις του κυριου ημων μετα πιστεως και αγαπης της εν χριστω ιησου |
| 1. Tim. 1,17 | 1. Tim. 1,17 τω δε βασιλει των αιωνων αφθαρτω αορατω μονω θεω τιμη και δοξα εις τους αιωνας των αιωνων αμην |
| 1. Tim. 2,12 | 1. Tim. 2,12 διδασκειν δε γυναικι ουκ επιτρεπω ουδε αυθεντειν ανδρος αλλ ειναι εν ησυχια |
| 1. Tim. 2,14 | 1. Tim. 2,14 και αδαμ ουκ ηπατηθη η δε γυνη εξαπατηθεισα εν παραβασει γεγονεν |
| 1. Tim. 2,15 | 1. Tim. 2,15 σωθησεται δε δια της τεκνογονιας εαν μεινωσιν εν πιστει και αγαπη και αγιασμω μετα σωφροσυνης |
| 1. Tim. 3,5 | 1. Tim. 3,5 ει δε τις του ιδιου οικου προστηναι ουκ οιδεν πως εκκλησιας θεου επιμελησεται |
| 1. Tim. 3,7 | 1. Tim. 3,7 δει δε και μαρτυριαν καλην εχειν απο των εξωθεν ινα μη εις ονειδισμον εμπεση και παγιδα του διαβολου |
| 1. Tim. 3,10 | 1. Tim. 3,10 και ουτοι δε δοκιμαζεσθωσαν πρωτον ειτα διακονειτωσαν ανεγκλητοι οντες |
| 1. Tim. 3,15 | 1. Tim. 3,15 εαν δε βραδυνω ινα ειδης πως δει εν οικω θεου αναστρεφεσθαι ητις εστιν εκκλησια θεου ζωντος στυλος και εδραιωμα της αληθειας |
| 1. Tim. 4,1 | 1. Tim. 4,1 το δε πνευμα ρητως λεγει οτι εν υστεροις καιροις αποστησονται τινες της πιστεως προσεχοντες πνευμασιν πλανοις και διδασκαλιαις δαιμονιων |
| 1. Tim. 4,7 | 1. Tim. 4,7 τους δε βεβηλους και γραωδεις μυθους παραιτου γυμναζε δε σεαυτον προς ευσεβειαν |
| 1. Tim. 4,8 | 1. Tim. 4,8 η γαρ σωματικη γυμνασια προς ολιγον εστιν ωφελιμος η δε ευσεβεια προς παντα ωφελιμος εστιν επαγγελιαν εχουσα ζωης της νυν και της μελλουσης |
| 1. Tim. 5,4 | 1. Tim. 5,4 ει δε τις χηρα τεκνα η εκγονα εχει μανθανετωσαν πρωτον τον ιδιον οικον ευσεβειν και αμοιβας αποδιδοναι τοις προγονοις τουτο γαρ εστιν αποδεκτον ενωπιον του θεου |
| 1. Tim. 5,5 | 1. Tim. 5,5 η δε οντως χηρα και μεμονωμενη ηλπικεν επι | τον| θεον και προσμενει ταις δεησεσιν και ταις προσευχαις νυκτος και ημερας |
| 1. Tim. 5,6 | 1. Tim. 5,6 η δε σπαταλωσα ζωσα τεθνηκεν |
| 1. Tim. 5,8 | 1. Tim. 5,8 ει δε τις των ιδιων και μαλιστα οικειων ου προνοει την πιστιν ηρνηται και εστιν απιστου χειρων |
| 1. Tim. 5,11 | 1. Tim. 5,11 νεωτερας δε χηρας παραιτου οταν γαρ καταστρηνιασωσιν του χριστου γαμειν θελουσιν |
| 1. Tim. 5,13 | 1. Tim. 5,13 αμα δε και αργαι μανθανουσιν περιερχομεναι τας οικιας ου μονον δε αργαι αλλα και φλυαροι και περιεργοι λαλουσαι τα μη δεοντα |
| 1. Tim. 5,20 | 1. Tim. 5,20 τους | δε| αμαρτανοντας ενωπιον παντων ελεγχε ινα και οι λοιποι φοβον εχωσιν |
| 1. Tim. 5,24 | 1. Tim. 5,24 τινων ανθρωπων αι αμαρτιαι προδηλοι εισιν προαγουσαι εις κρισιν τισιν δε και επακολουθουσιν |
| 1. Tim. 6,2 | 1. Tim. 6,2 οι δε πιστους εχοντες δεσποτας μη καταφρονειτωσαν οτι αδελφοι εισιν αλλα μαλλον δουλευετωσαν οτι πιστοι εισιν και αγαπητοι οι της ευεργεσιας αντιλαμβανομενοι ταυτα διδασκε και παρακαλει |
| 1. Tim. 6,6 | 1. Tim. 6,6 εστιν δε πορισμος μεγας η ευσεβεια μετα αυταρκειας |
| 1. Tim. 6,8 | 1. Tim. 6,8 εχοντες δε διατροφας και σκεπασματα τουτοις αρκεσθησομεθα |
| 1. Tim. 6,9 | 1. Tim. 6,9 οι δε βουλομενοι πλουτειν εμπιπτουσιν εις πειρασμον και παγιδα και επιθυμιας πολλας ανοητους και βλαβερας αιτινες βυθιζουσιν τους ανθρωπους εις ολεθρον και απωλειαν |
| 1. Tim. 6,11 | 1. Tim. 6,11 συ δε ω ανθρωπε θεου ταυτα φευγε διωκε δε δικαιοσυνην ευσεβειαν πιστιν αγαπην υπομονην πραυπαθιαν |
| 2. Tim. 1,5 | 2. Tim. 1,5 υπομνησιν λαβων της εν σοι ανυποκριτου πιστεως ητις ενωκησεν πρωτον εν τη μαμμη σου λωιδι και τη μητρι σου ευνικη πεπεισμαι δε οτι και εν σοι |
| 2. Tim. 1,10 | 2. Tim. 1,10 φανερωθεισαν δε νυν δια της επιφανειας του σωτηρος ημων χριστου ιησου καταργησαντος μεν τον θανατον φωτισαντος δε ζωην και αφθαρσιαν δια του ευαγγελιου |
| 2. Tim. 2,5 | 2. Tim. 2,5 εαν δε και αθλη τις ου στεφανουται εαν μη νομιμως αθληση |
| 2. Tim. 2,16 | 2. Tim. 2,16 τας δε βεβηλους κενοφωνιας περιιστασο επι πλειον γαρ προκοψουσιν ασεβειας |
| 2. Tim. 2,20 | 2. Tim. 2,20 εν μεγαλη δε οικια ουκ εστιν μονον σκευη χρυσα και αργυρα αλλα και ξυλινα και οστρακινα και α μεν εις τιμην α δε εις ατιμιαν |
| 2. Tim. 2,22 | 2. Tim. 2,22 τας δε νεωτερικας επιθυμιας φευγε διωκε δε δικαιοσυνην πιστιν αγαπην ειρηνην μετα των επικαλουμενων τον κυριον εκ καθαρας καρδιας |
| 2. Tim. 2,23 | 2. Tim. 2,23 τας δε μωρας και απαιδευτους ζητησεις παραιτου ειδως οτι γεννωσιν μαχας |
| 2. Tim. 2,24 | 2. Tim. 2,24 δουλον δε κυριου ου δει μαχεσθαι αλλα ηπιον ειναι προς παντας διδακτικον ανεξικακον |
| 2. Tim. 3,1 | 2. Tim. 3,1 τουτο δε γινωσκε οτι εν εσχαταις ημεραις ενστησονται καιροι χαλεποι |
| 2. Tim. 3,5 | 2. Tim. 3,5 εχοντες μορφωσιν ευσεβειας την δε δυναμιν αυτης ηρνημενοι και τουτους αποτρεπου |
| 2. Tim. 3,8 | 2. Tim. 3,8 ον τροπον δε ιαννης και ιαμβρης αντεστησαν μωυσει ουτως και ουτοι ανθιστανται τη αληθεια ανθρωποι κατεφθαρμενοι τον νουν αδοκιμοι περι την πιστιν |
| 2. Tim. 3,10 | 2. Tim. 3,10 συ δε παρηκολουθησας μου τη διδασκαλια τη αγωγη τη προθεσει τη πιστει τη μακροθυμια τη αγαπη τη υπομονη |
| 2. Tim. 3,12 | 2. Tim. 3,12 και παντες δε οι θελοντες | ζην ευσεβως | ευσεβως ζην | εν χριστω ιησου διωχθησονται |
| 2. Tim. 3,13 | 2. Tim. 3,13 πονηροι δε ανθρωποι και γοητες προκοψουσιν επι το χειρον πλανωντες και πλανωμενοι |
| 2. Tim. 3,14 | 2. Tim. 3,14 συ δε μενε εν οις εμαθες και επιστωθης ειδως παρα τινων εμαθες |
| 2. Tim. 4,4 | 2. Tim. 4,4 και απο μεν της αληθειας την ακοην αποστρεψουσιν επι δε τους μυθους εκτραπησονται |
| 2. Tim. 4,5 | 2. Tim. 4,5 συ δε νηφε εν πασιν κακοπαθησον εργον ποιησον ευαγγελιστου την διακονιαν σου πληροφορησον |
| 2. Tim. 4,8 | 2. Tim. 4,8 λοιπον αποκειται μοι ο της δικαιοσυνης στεφανος ον αποδωσει μοι ο κυριος εν εκεινη τη ημερα ο δικαιος κριτης ου μονον δε εμοι αλλα και πασιν τοις ηγαπηκοσιν την επιφανειαν αυτου |
| 2. Tim. 4,12 | 2. Tim. 4,12 τυχικον δε απεστειλα εις εφεσον |
| 2. Tim. 4,17 | 2. Tim. 4,17 ο δε κυριος μοι παρεστη και ενεδυναμωσεν με ινα δι εμου το κηρυγμα πληροφορηθη και ακουσωσιν παντα τα εθνη και ερρυσθην εκ στοματος λεοντος |
| 2. Tim. 4,20 | 2. Tim. 4,20 εραστος εμεινεν εν κορινθω τροφιμον δε | απελειπον | απελιπον | εν μιλητω ασθενουντα |
| Tit. 1,1 | Tit. 1,1 παυλος δουλος θεου αποστολος δε ιησου χριστου κατα πιστιν εκλεκτων θεου και επιγνωσιν αληθειας της κατ ευσεβειαν |
| Tit. 1,3 | Tit. 1,3 εφανερωσεν δε καιροις ιδιοις τον λογον αυτου εν κηρυγματι ο επιστευθην εγω κατ επιταγην του σωτηρος ημων θεου |
| Tit. 1,15 | Tit. 1,15 παντα καθαρα τοις καθαροις τοις δε μεμιαμμενοις και απιστοις ουδεν καθαρον αλλα μεμιανται αυτων και ο νους και η συνειδησις |
| Tit. 1,16 | Tit. 1,16 θεον ομολογουσιν ειδεναι τοις δε εργοις αρνουνται βδελυκτοι οντες και απειθεις και προς παν εργον αγαθον αδοκιμοι |
| Tit. 2,1 | Tit. 2,1 συ δε λαλει α πρεπει τη υγιαινουση διδασκαλια |
| Tit. 3,4 | Tit. 3,4 οτε δε η χρηστοτης και η φιλανθρωπια επεφανη του σωτηρος ημων θεου |
| Tit. 3,9 | Tit. 3,9 μωρας δε ζητησεις και γενεαλογιας και | εριν | ερεις | και μαχας νομικας περιιστασο εισιν γαρ ανωφελεις και ματαιοι |
| Tit. 3,14 | Tit. 3,14 μανθανετωσαν δε και οι ημετεροι καλων εργων προιστασθαι εις τας αναγκαιας χρειας ινα μη ωσιν ακαρποι |
| Phlm. 9 | Phlm. 9 δια την αγαπην μαλλον παρακαλω τοιουτος ων ως παυλος πρεσβυτης νυνι δε και δεσμιος χριστου ιησου |
| Phlm. 11 | Phlm. 11 τον ποτε σοι αχρηστον νυνι δε και | σοι και εμοι ευχρηστον |
| Phlm. 14 | Phlm. 14 χωρις δε της σης γνωμης ουδεν ηθελησα ποιησαι ινα μη ως κατα αναγκην το αγαθον σου η αλλα κατα εκουσιον |
| Phlm. 16 | Phlm. 16 ουκετι ως δουλον αλλ υπερ δουλον αδελφον αγαπητον μαλιστα εμοι ποσω δε μαλλον σοι και εν σαρκι και εν κυριω |
| Phlm. 18 | Phlm. 18 ει δε τι ηδικησεν σε η οφειλει τουτο εμοι ελλογα |
| Phlm. 22 | Phlm. 22 αμα δε και ετοιμαζε μοι ξενιαν ελπιζω γαρ οτι δια των προσευχων υμων χαρισθησομαι υμιν |
| Heb. 1,6 | Heb. 1,6 οταν δε παλιν εισαγαγη τον πρωτοτοκον εις την οικουμενην λεγει και προσκυνησατωσαν αυτω παντες αγγελοι θεου |
| Heb. 1,8 | Heb. 1,8 προς δε τον υιον ο θρονος σου ο θεος εις τον αιωνα | του αιωνος | του αιωνος | και η ραβδος της ευθυτητος ραβδος της βασιλειας | αυτου | σου | |
| Heb. 1,11 | Heb. 1,11 αυτοι απολουνται συ δε διαμενεις και παντες ως ιματιον παλαιωθησονται |
| Heb. 1,12 | Heb. 1,12 και ωσει περιβολαιον ελιξεις αυτους ως ιματιον και αλλαγησονται συ δε ο αυτος ει και τα ετη σου ουκ εκλειψουσιν |
| Heb. 1,13 | Heb. 1,13 προς τινα δε των αγγελων ειρηκεν ποτε καθου εκ δεξιων μου εως αν θω τους εχθρους σου υποποδιον των ποδων σου |
| Heb. 2,6 | Heb. 2,6 διεμαρτυρατο δε που τις λεγων τι εστιν ανθρωπος οτι μιμνησκη αυτου η υιος ανθρωπου οτι επισκεπτη αυτον |
| Heb. 2,8 | Heb. 2,8 παντα υπεταξας υποκατω των ποδων αυτου εν τω γαρ υποταξαι αυτω τα παντα ουδεν αφηκεν αυτω ανυποτακτον νυν δε ουπω ορωμεν αυτω τα παντα υποτεταγμενα |
| Heb. 2,9 | Heb. 2,9 τον δε βραχυ τι παρ αγγελους ηλαττωμενον βλεπομεν ιησουν δια το παθημα του θανατου δοξη και τιμη εστεφανωμενον οπως χαριτι θεου υπερ παντος γευσηται θανατου |
| Heb. 3,4 | Heb. 3,4 πας γαρ οικος κατασκευαζεται υπο τινος ο δε παντα κατασκευασας θεος |
| Heb. 3,6 | Heb. 3,6 χριστος δε ως υιος επι τον οικον αυτου ου οικος εσμεν ημεις | εαν | εανπερ | την παρρησιαν και το καυχημα της ελπιδος | μεχρι τελους βεβαιαν| κατασχωμεν |
| Heb. 3,10 | Heb. 3,10 διο προσωχθισα τη γενεα ταυτη και ειπον αει πλανωνται τη καρδια αυτοι δε ουκ εγνωσαν τας οδους μου |
| Heb. 3,17 | Heb. 3,17 τισιν δε προσωχθισεν τεσσερακοντα ετη ουχι τοις αμαρτησασιν ων τα κωλα επεσεν εν τη ερημω |
| Heb. 3,18 | Heb. 3,18 τισιν δε ωμοσεν μη εισελευσεσθαι εις την καταπαυσιν αυτου ει μη τοις απειθησασιν |
| Heb. 4,13 | Heb. 4,13 και ουκ εστιν κτισις αφανης ενωπιον αυτου παντα δε γυμνα και τετραχηλισμενα τοις οφθαλμοις αυτου προς ον ημιν ο λογος |
| Heb. 4,15 | Heb. 4,15 ου γαρ εχομεν αρχιερεα μη δυναμενον συμπαθησαι ταις ασθενειαις ημων πεπειρασμενον δε κατα παντα καθ ομοιοτητα χωρις αμαρτιας |
| Heb. 5,14 | Heb. 5,14 τελειων δε εστιν η στερεα τροφη των δια την εξιν τα αισθητηρια γεγυμνασμενα εχοντων προς διακρισιν καλου τε και κακου |
| Heb. 6,8 | Heb. 6,8 εκφερουσα δε ακανθας και τριβολους αδοκιμος και καταρας εγγυς ης το τελος εις καυσιν |
| Heb. 6,9 | Heb. 6,9 πεπεισμεθα δε περι υμων αγαπητοι τα κρεισσονα και εχομενα σωτηριας ει και ουτως λαλουμεν |
| Heb. 6,11 | Heb. 6,11 επιθυμουμεν δε εκαστον υμων την αυτην ενδεικνυσθαι σπουδην προς την πληροφοριαν της ελπιδος αχρι τελους |
| Heb. 6,12 | Heb. 6,12 ινα μη νωθροι γενησθε μιμηται δε των δια πιστεως και μακροθυμιας κληρονομουντων τας επαγγελιας |
| Heb. 7,2 | Heb. 7,2 ω και δεκατην απο παντων εμερισεν αβρααμ πρωτον μεν ερμηνευομενος βασιλευς δικαιοσυνης επειτα δε και βασιλευς σαλημ ο εστιν βασιλευς ειρηνης |
| Heb. 7,3 | Heb. 7,3 απατωρ αμητωρ αγενεαλογητος μητε αρχην ημερων μητε ζωης τελος εχων αφωμοιωμενος δε τω υιω του θεου μενει ιερευς εις το διηνεκες |
| Heb. 7,4 | Heb. 7,4 θεωρειτε δε πηλικος ουτος ω και | δεκατην αβρααμ εδωκεν εκ των ακροθινιων ο πατριαρχης |
| Heb. 7,6 | Heb. 7,6 ο δε μη γενεαλογουμενος εξ αυτων δεδεκατωκεν αβρααμ και τον εχοντα τας επαγγελιας ευλογηκεν |
| Heb. 7,7 | Heb. 7,7 χωρις δε πασης αντιλογιας το ελαττον υπο του κρειττονος ευλογειται |
| Heb. 7,8 | Heb. 7,8 και ωδε μεν δεκατας αποθνησκοντες ανθρωποι λαμβανουσιν εκει δε μαρτυρουμενος οτι ζη |
| Heb. 7,19 | Heb. 7,19 ουδεν γαρ ετελειωσεν ο νομος επεισαγωγη δε κρειττονος ελπιδος δι ης εγγιζομεν τω θεω |
| Heb. 7,21 | Heb. 7,21 ο δε μετα ορκωμοσιας δια του λεγοντος προς αυτον ωμοσεν κυριος και ου μεταμεληθησεται συ ιερευς εις τον αιωνα |
| Heb. 7,24 | Heb. 7,24 ο δε δια το μενειν αυτον εις τον αιωνα απαραβατον εχει την ιερωσυνην |
| Heb. 7,28 | Heb. 7,28 ο νομος γαρ ανθρωπους καθιστησιν αρχιερεις εχοντας ασθενειαν ο λογος δε της ορκωμοσιας της μετα τον νομον υιον εις τον αιωνα τετελειωμενον |
| Heb. 8,1 | Heb. 8,1 κεφαλαιον δε επι τοις λεγομενοις τοιουτον εχομεν αρχιερεα ος εκαθισεν εν δεξια του θρονου της μεγαλωσυνης εν τοις ουρανοις |
| Heb. 8,6 | Heb. 8,6 | νυν | νυνι | δε διαφορωτερας τετυχεν λειτουργιας οσω και κρειττονος εστιν διαθηκης μεσιτης ητις επι κρειττοσιν επαγγελιαις νενομοθετηται |
| Heb. 8,13 | Heb. 8,13 εν τω λεγειν καινην πεπαλαιωκεν την πρωτην το δε παλαιουμενον και γηρασκον εγγυς αφανισμου |
| Heb. 9,3 | Heb. 9,3 μετα δε το δευτερον καταπετασμα σκηνη η λεγομενη αγια αγιων |
| Heb. 9,5 | Heb. 9,5 υπερανω δε αυτης χερουβιν δοξης κατασκιαζοντα το ιλαστηριον περι ων ουκ εστιν νυν λεγειν κατα μερος |
| Heb. 9,6 | Heb. 9,6 τουτων δε ουτως κατεσκευασμενων εις μεν την πρωτην σκηνην δια παντος εισιασιν οι ιερεις τας λατρειας επιτελουντες |
| Heb. 9,7 | Heb. 9,7 εις δε την δευτεραν απαξ του ενιαυτου μονος ο αρχιερευς ου χωρις αιματος ο προσφερει υπερ εαυτου και των του λαου αγνοηματων |
| Heb. 9,11 | Heb. 9,11 χριστος δε παραγενομενος αρχιερευς των γενομενων αγαθων δια της μειζονος και τελειοτερας σκηνης ου χειροποιητου τουτ εστιν ου ταυτης της κτισεως |
| Heb. 9,12 | Heb. 9,12 ουδε δι αιματος τραγων και μοσχων δια δε του ιδιου αιματος εισηλθεν εφαπαξ εις τα αγια αιωνιαν λυτρωσιν ευραμενος |
| Heb. 9,21 | Heb. 9,21 και την σκηνην δε και παντα τα σκευη της λειτουργιας τω αιματι ομοιως ερραντισεν |
| Heb. 9,23 | Heb. 9,23 αναγκη ουν τα μεν υποδειγματα των εν τοις ουρανοις τουτοις καθαριζεσθαι αυτα δε τα επουρανια κρειττοσιν θυσιαις παρα ταυτας |
| Heb. 9,26 | Heb. 9,26 επει εδει αυτον πολλακις παθειν απο καταβολης κοσμου νυνι δε απαξ επι συντελεια των αιωνων εις αθετησιν | της | της | αμαρτιας δια της θυσιας αυτου πεφανερωται |
| Heb. 9,27 | Heb. 9,27 και καθ οσον αποκειται τοις ανθρωποις απαξ αποθανειν μετα δε τουτο κρισις |
| Heb. 10,5 | Heb. 10,5 διο εισερχομενος εις τον κοσμον λεγει θυσιαν και προσφοραν ουκ ηθελησας σωμα δε κατηρτισω μοι |
| Heb. 10,12 | Heb. 10,12 ουτος δε μιαν υπερ αμαρτιων προσενεγκας θυσιαν εις το διηνεκες εκαθισεν εν δεξια του θεου |
| Heb. 10,15 | Heb. 10,15 μαρτυρει δε ημιν και το πνευμα το αγιον μετα γαρ το ειρηκεναι |
| Heb. 10,18 | Heb. 10,18 οπου δε αφεσις τουτων ουκετι προσφορα περι αμαρτιας |
| Heb. 10,27 | Heb. 10,27 φοβερα δε τις εκδοχη κρισεως και πυρος ζηλος εσθιειν μελλοντος τους υπεναντιους |
| Heb. 10,32 | Heb. 10,32 αναμιμνησκεσθε δε τας προτερον ημερας εν αις φωτισθεντες πολλην αθλησιν υπεμεινατε παθηματων |
| Heb. 10,33 | Heb. 10,33 τουτο μεν ονειδισμοις τε και θλιψεσιν θεατριζομενοι τουτο δε κοινωνοι των ουτως αναστρεφομενων γενηθεντες |
| Heb. 10,38 | Heb. 10,38 ο δε δικαιος | μου | μου | εκ πιστεως ζησεται και εαν υποστειληται ουκ ευδοκει η ψυχη μου εν αυτω |
| Heb. 10,39 | Heb. 10,39 ημεις δε ουκ εσμεν υποστολης εις απωλειαν αλλα πιστεως εις περιποιησιν ψυχης |
| Heb. 11,1 | Heb. 11,1 εστιν δε πιστις ελπιζομενων υποστασις πραγματων ελεγχος ου βλεπομενων |
| Heb. 11,6 | Heb. 11,6 χωρις δε πιστεως αδυνατον ευαρεστησαι πιστευσαι γαρ δει τον προσερχομενον | τω | τω | θεω οτι εστιν και τοις εκζητουσιν αυτον μισθαποδοτης γινεται |
| Heb. 11,16 | Heb. 11,16 νυν δε κρειττονος ορεγονται τουτ εστιν επουρανιου διο ουκ επαισχυνεται αυτους ο θεος θεος επικαλεισθαι αυτων ητοιμασεν γαρ αυτοις πολιν |
| Heb. 11,35 | Heb. 11,35 ελαβον γυναικες εξ αναστασεως τους νεκρους αυτων αλλοι δε ετυμπανισθησαν ου προσδεξαμενοι την απολυτρωσιν ινα κρειττονος αναστασεως τυχωσιν |
| Heb. 11,36 | Heb. 11,36 ετεροι δε εμπαιγμων και μαστιγων πειραν ελαβον ετι δε δεσμων και φυλακης |
| Heb. 12,6 | Heb. 12,6 ον γαρ αγαπα κυριος παιδευει μαστιγοι δε παντα υιον ον παραδεχεται |
| Heb. 12,8 | Heb. 12,8 ει δε χωρις εστε παιδειας ης μετοχοι γεγονασιν παντες αρα νοθοι και ουχ υιοι εστε |
| Heb. 12,9 | Heb. 12,9 ειτα τους μεν της σαρκος ημων πατερας ειχομεν παιδευτας και ενετρεπομεθα ου πολυ δε | μαλλον υποταγησομεθα τω πατρι των πνευματων και ζησομεν |
| Heb. 12,10 | Heb. 12,10 οι μεν γαρ προς ολιγας ημερας κατα το δοκουν αυτοις επαιδευον ο δε επι το συμφερον εις το μεταλαβειν της αγιοτητος αυτου |
| Heb. 12,11 | Heb. 12,11 πασα | μεν | δε | παιδεια προς μεν το παρον ου δοκει χαρας ειναι αλλα λυπης υστερον δε καρπον ειρηνικον τοις δι αυτης γεγυμνασμενοις αποδιδωσιν δικαιοσυνης |
| Heb. 12,13 | Heb. 12,13 και τροχιας ορθας ποιειτε τοις ποσιν υμων ινα μη το χωλον εκτραπη ιαθη δε μαλλον |
| Heb. 12,26 | Heb. 12,26 ου η φωνη την γην εσαλευσεν τοτε νυν δε επηγγελται λεγων ετι απαξ εγω σεισω ου μονον την γην αλλα και τον ουρανον |
| Heb. 12,27 | Heb. 12,27 το δε ετι απαξ δηλοι την των σαλευομενων μεταθεσιν ως πεποιημενων ινα μεινη τα μη σαλευομενα |
| Heb. 13,16 | Heb. 13,16 της δε ευποιιας και κοινωνιας μη επιλανθανεσθε τοιαυταις γαρ θυσιαις ευαρεστειται ο θεος |
| Heb. 13,19 | Heb. 13,19 περισσοτερως δε παρακαλω τουτο ποιησαι ινα ταχιον αποκατασταθω υμιν |
| Heb. 13,20 | Heb. 13,20 ο δε θεος της ειρηνης ο αναγαγων εκ νεκρων τον ποιμενα των προβατων τον μεγαν εν αιματι διαθηκης αιωνιου τον κυριον ημων ιησουν |
| Heb. 13,22 | Heb. 13,22 παρακαλω δε υμας αδελφοι ανεχεσθε του λογου της παρακλησεως και γαρ δια βραχεων επεστειλα υμιν |
| Jak. 1,4 | Jak. 1,4 η δε υπομονη εργον τελειον εχετω ινα ητε τελειοι και ολοκληροι εν μηδενι λειπομενοι |
| Jak. 1,5 | Jak. 1,5 ει δε τις υμων λειπεται σοφιας αιτειτω παρα του διδοντος θεου πασιν απλως και μη ονειδιζοντος και δοθησεται αυτω |
| Jak. 1,6 | Jak. 1,6 αιτειτω δε εν πιστει μηδεν διακρινομενος ο γαρ διακρινομενος εοικεν κλυδωνι θαλασσης ανεμιζομενω και ριπιζομενω |
| Jak. 1,9 | Jak. 1,9 καυχασθω δε | ο | ο | αδελφος ο ταπεινος εν τω υψει αυτου |
| Jak. 1,10 | Jak. 1,10 ο δε πλουσιος εν τη ταπεινωσει αυτου οτι ως ανθος χορτου παρελευσεται |
| Jak. 1,13 | Jak. 1,13 μηδεις πειραζομενος λεγετω οτι απο θεου πειραζομαι ο γαρ θεος απειραστος εστιν κακων πειραζει δε αυτος ουδενα |
| Jak. 1,14 | Jak. 1,14 εκαστος δε πειραζεται υπο της ιδιας επιθυμιας εξελκομενος και δελεαζομενος |
| Jak. 1,15 | Jak. 1,15 ειτα η επιθυμια συλλαβουσα τικτει αμαρτιαν η δε αμαρτια αποτελεσθεισα αποκυει θανατον |
| Jak. 1,19 | Jak. 1,19 ιστε αδελφοι μου αγαπητοι εστω δε πας ανθρωπος ταχυς εις το ακουσαι βραδυς εις το λαλησαι βραδυς εις οργην |
| Jak. 1,22 | Jak. 1,22 γινεσθε δε ποιηται λογου και μη | ακροαται μονον | μονον ακροαται | παραλογιζομενοι εαυτους |
| Jak. 1,25 | Jak. 1,25 ο δε παρακυψας εις νομον τελειον τον της ελευθεριας και παραμεινας ουκ ακροατης επιλησμονης γενομενος αλλα ποιητης εργου ουτος μακαριος εν τη ποιησει αυτου εσται |
| Jak. 2,2 | Jak. 2,2 εαν γαρ εισελθη εις συναγωγην υμων ανηρ χρυσοδακτυλιος εν εσθητι λαμπρα εισελθη δε και πτωχος εν ρυπαρα εσθητι |
| Jak. 2,3 | Jak. 2,3 επιβλεψητε δε επι τον φορουντα την εσθητα την λαμπραν και ειπητε συ καθου ωδε καλως και τω πτωχω ειπητε συ στηθι | η καθου εκει | εκει η καθου | υπο το υποποδιον μου |
| Jak. 2,6 | Jak. 2,6 υμεις δε ητιμασατε τον πτωχον ουχ οι πλουσιοι καταδυναστευουσιν υμων και αυτοι ελκουσιν υμας εις κριτηρια |
| Jak. 2,9 | Jak. 2,9 ει δε προσωπολημπτειτε αμαρτιαν εργαζεσθε ελεγχομενοι υπο του νομου ως παραβαται |
| Jak. 2,10 | Jak. 2,10 οστις γαρ ολον τον νομον τηρηση πταιση δε εν ενι γεγονεν παντων ενοχος |
| Jak. 2,11 | Jak. 2,11 ο γαρ ειπων μη μοιχευσης ειπεν και μη φονευσης ει δε ου μοιχευεις φονευεις δε γεγονας παραβατης νομου |
| Jak. 2,14 | Jak. 2,14 τι το | οφελος αδελφοι μου εαν πιστιν λεγη τις εχειν εργα δε μη εχη μη δυναται η πιστις σωσαι αυτον |
| Jak. 2,16 | Jak. 2,16 ειπη δε τις αυτοις εξ υμων υπαγετε εν ειρηνη θερμαινεσθε και χορταζεσθε μη δωτε δε αυτοις τα επιτηδεια του σωματος τι το | οφελος |
| Jak. 2,20 | Jak. 2,20 θελεις δε γνωναι ω ανθρωπε κενε οτι η πιστις χωρις των εργων αργη εστιν |
| Jak. 2,23 | Jak. 2,23 και επληρωθη η γραφη η λεγουσα επιστευσεν δε αβρααμ τω θεω και ελογισθη αυτω εις δικαιοσυνην και φιλος θεου εκληθη |
| Jak. 2,25 | Jak. 2,25 ομοιως δε και ρααβ η πορνη ουκ εξ εργων εδικαιωθη υποδεξαμενη τους αγγελους και ετερα οδω εκβαλουσα |
| Jak. 3,3 | Jak. 3,3 ει δε των ιππων τους χαλινους εις τα στοματα βαλλομεν εις το πειθεσθαι αυτους ημιν και ολον το σωμα αυτων μεταγομεν |
| Jak. 3,8 | Jak. 3,8 την δε γλωσσαν ουδεις δαμασαι δυναται ανθρωπων ακαταστατον κακον μεστη ιου θανατηφορου |
| Jak. 3,14 | Jak. 3,14 ει δε ζηλον πικρον εχετε και εριθειαν εν τη καρδια υμων μη κατακαυχασθε και ψευδεσθε κατα της αληθειας |
| Jak. 3,17 | Jak. 3,17 η δε ανωθεν σοφια πρωτον μεν αγνη εστιν επειτα ειρηνικη επιεικης ευπειθης μεστη ελεους και καρπων αγαθων αδιακριτος ανυποκριτος |
| Jak. 3,18 | Jak. 3,18 καρπος δε δικαιοσυνης εν ειρηνη σπειρεται τοις ποιουσιν ειρηνην |
| Jak. 4,6 | Jak. 4,6 μειζονα δε διδωσιν χαριν διο λεγει ο θεος υπερηφανοις αντιτασσεται ταπεινοις δε διδωσιν χαριν |
| Jak. 4,7 | Jak. 4,7 υποταγητε ουν τω θεω αντιστητε δε τω διαβολω και φευξεται αφ υμων |
| Jak. 4,11 | Jak. 4,11 μη καταλαλειτε αλληλων αδελφοι ο καταλαλων αδελφου η κρινων τον αδελφον αυτου καταλαλει νομου και κρινει νομον ει δε νομον κρινεις ουκ ει ποιητης νομου αλλα κριτης |
| Jak. 4,12 | Jak. 4,12 εις εστιν ο | νομοθετης και κριτης ο δυναμενος σωσαι και απολεσαι συ δε τις ει ο κρινων τον πλησιον |
| Jak. 4,16 | Jak. 4,16 νυν δε καυχασθε εν ταις αλαζονειαις υμων πασα καυχησις τοιαυτη πονηρα εστιν |
| Jak. 5,12 | Jak. 5,12 προ παντων δε αδελφοι μου μη ομνυετε μητε τον ουρανον μητε την γην μητε αλλον τινα ορκον ητω δε υμων το ναι ναι και το ου ου ινα μη υπο κρισιν πεσητε |
| 1. Pet. 1,7 | 1. Pet. 1,7 ινα το δοκιμιον υμων της πιστεως πολυτιμοτερον χρυσιου του απολλυμενου δια πυρος δε δοκιμαζομενου ευρεθη εις επαινον και δοξαν και τιμην εν αποκαλυψει ιησου χριστου |
| 1. Pet. 1,8 | 1. Pet. 1,8 ον ουκ ιδοντες αγαπατε εις ον αρτι μη ορωντες πιστευοντες δε | αγαλλιατε | αγαλλιασθε | χαρα ανεκλαλητω και δεδοξασμενη |
| 1. Pet. 1,12 | 1. Pet. 1,12 οις απεκαλυφθη οτι ουχ εαυτοις υμιν δε διηκονουν αυτα α νυν ανηγγελη υμιν δια των ευαγγελισαμενων υμας εν | πνευματι αγιω αποσταλεντι απ ουρανου εις α επιθυμουσιν αγγελοι παρακυψαι |
| 1. Pet. 1,20 | 1. Pet. 1,20 προεγνωσμενου μεν προ καταβολης κοσμου φανερωθεντος δε επ εσχατου των χρονων δι υμας |
| 1. Pet. 1,25 | 1. Pet. 1,25 το δε ρημα κυριου μενει εις τον αιωνα τουτο δε εστιν το ρημα το ευαγγελισθεν εις υμας |
| 1. Pet. 2,4 | 1. Pet. 2,4 προς ον προσερχομενοι λιθον ζωντα υπο ανθρωπων μεν αποδεδοκιμασμενον παρα δε θεω εκλεκτον εντιμον |
| 1. Pet. 2,7 | 1. Pet. 2,7 υμιν ουν η τιμη τοις πιστευουσιν απιστουσιν δε λιθος ον απεδοκιμασαν οι οικοδομουντες ουτος εγενηθη εις κεφαλην γωνιας |
| 1. Pet. 2,9 | 1. Pet. 2,9 υμεις δε γενος εκλεκτον βασιλειον ιερατευμα εθνος αγιον λαος εις περιποιησιν οπως τας αρετας εξαγγειλητε του εκ σκοτους υμας καλεσαντος εις το θαυμαστον αυτου φως |
| 1. Pet. 2,10 | 1. Pet. 2,10 οι ποτε ου λαος νυν δε λαος θεου οι ουκ ηλεημενοι νυν δε ελεηθεντες |
| 1. Pet. 2,14 | 1. Pet. 2,14 ειτε ηγεμοσιν ως δι αυτου πεμπομενοις εις εκδικησιν κακοποιων επαινον δε αγαθοποιων |
| 1. Pet. 2,23 | 1. Pet. 2,23 ος λοιδορουμενος ουκ αντελοιδορει πασχων ουκ ηπειλει παρεδιδου δε τω κρινοντι δικαιως |
| 1. Pet. 3,8 | 1. Pet. 3,8 το δε τελος παντες ομοφρονες συμπαθεις φιλαδελφοι ευσπλαγχνοι ταπεινοφρονες |
| 1. Pet. 3,9 | 1. Pet. 3,9 μη αποδιδοντες κακον αντι κακου η λοιδοριαν αντι λοιδοριας τουναντιον δε ευλογουντες οτι εις τουτο εκληθητε ινα ευλογιαν κληρονομησητε |
| 1. Pet. 3,11 | 1. Pet. 3,11 εκκλινατω δε απο κακου και ποιησατω αγαθον ζητησατω ειρηνην και διωξατω αυτην |
| 1. Pet. 3,12 | 1. Pet. 3,12 οτι οφθαλμοι κυριου επι δικαιους και ωτα αυτου εις δεησιν αυτων προσωπον δε κυριου επι ποιουντας κακα |
| 1. Pet. 3,14 | 1. Pet. 3,14 αλλ ει και πασχοιτε δια δικαιοσυνην μακαριοι τον δε φοβον αυτων μη φοβηθητε μηδε ταραχθητε |
| 1. Pet. 3,15 | 1. Pet. 3,15 κυριον δε τον χριστον αγιασατε εν ταις καρδιαις υμων ετοιμοι αει προς απολογιαν παντι τω αιτουντι υμας λογον περι της εν υμιν ελπιδος αλλα μετα πραυτητος και φοβου |
| 1. Pet. 3,18 | 1. Pet. 3,18 οτι και χριστος απαξ περι αμαρτιων | απεθανεν | επαθεν | δικαιος υπερ αδικων ινα υμας προσαγαγη τω θεω θανατωθεις μεν σαρκι ζωοποιηθεις δε πνευματι |
| 1. Pet. 4,6 | 1. Pet. 4,6 εις τουτο γαρ και νεκροις ευηγγελισθη ινα κριθωσιν μεν κατα ανθρωπους σαρκι ζωσιν δε κατα θεον πνευματι |
| 1. Pet. 4,7 | 1. Pet. 4,7 παντων δε το τελος ηγγικεν σωφρονησατε ουν και νηψατε εις προσευχας |
| 1. Pet. 4,16 | 1. Pet. 4,16 ει δε ως χριστιανος μη αισχυνεσθω δοξαζετω δε τον θεον εν τω ονοματι τουτω |
| 1. Pet. 4,17 | 1. Pet. 4,17 οτι ο καιρος του αρξασθαι το κριμα απο του οικου του θεου ει δε πρωτον αφ ημων τι το τελος των απειθουντων τω του θεου ευαγγελιω |
| 1. Pet. 4,18 | 1. Pet. 4,18 και ει ο δικαιος μολις σωζεται ο | δε| ασεβης και αμαρτωλος που φανειται |
| 1. Pet. 5,5 | 1. Pet. 5,5 ομοιως νεωτεροι υποταγητε πρεσβυτεροις παντες δε αλληλοις την ταπεινοφροσυνην εγκομβωσασθε οτι ο θεος υπερηφανοις αντιτασσεται ταπεινοις δε διδωσιν χαριν |
| 1. Pet. 5,10 | 1. Pet. 5,10 ο δε θεος πασης χαριτος ο καλεσας υμας εις την αιωνιον αυτου δοξαν εν χριστω ιησου | ολιγον παθοντας αυτος καταρτισει στηριξει σθενωσει θεμελιωσει | |
| 2. Pet. 1,5 | 2. Pet. 1,5 και αυτο τουτο δε σπουδην πασαν παρεισενεγκαντες επιχορηγησατε εν τη πιστει υμων την αρετην εν δε τη αρετη την γνωσιν |
| 2. Pet. 1,6 | 2. Pet. 1,6 εν δε τη γνωσει την εγκρατειαν εν δε τη εγκρατεια την υπομονην εν δε τη υπομονη την ευσεβειαν |
| 2. Pet. 1,7 | 2. Pet. 1,7 εν δε τη ευσεβεια την φιλαδελφιαν εν δε τη φιλαδελφια την αγαπην |
| 2. Pet. 1,13 | 2. Pet. 1,13 δικαιον δε ηγουμαι εφ οσον ειμι εν τουτω τω σκηνωματι διεγειρειν υμας εν υπομνησει |
| 2. Pet. 1,15 | 2. Pet. 1,15 σπουδασω δε και εκαστοτε εχειν υμας μετα την εμην εξοδον την τουτων μνημην ποιεισθαι |
| 2. Pet. 2,1 | 2. Pet. 2,1 εγενοντο δε και ψευδοπροφηται εν τω λαω ως και εν υμιν εσονται ψευδοδιδασκαλοι οιτινες παρεισαξουσιν αιρεσεις απωλειας και τον αγορασαντα αυτους δεσποτην αρνουμενοι επαγοντες εαυτοις ταχινην απωλειαν |
| 2. Pet. 2,9 | 2. Pet. 2,9 οιδεν κυριος ευσεβεις εκ πειρασμου ρυεσθαι αδικους δε εις ημεραν κρισεως κολαζομενους τηρειν |
| 2. Pet. 2,10 | 2. Pet. 2,10 μαλιστα δε τους οπισω σαρκος εν επιθυμια μιασμου πορευομενους και κυριοτητος καταφρονουντας τολμηται αυθαδεις δοξας ου τρεμουσιν βλασφημουντες |
| 2. Pet. 2,12 | 2. Pet. 2,12 ουτοι δε ως αλογα ζωα γεγεννημενα φυσικα εις αλωσιν και φθοραν εν οις αγνοουσιν βλασφημουντες εν τη φθορα αυτων και φθαρησονται |
| 2. Pet. 2,16 | 2. Pet. 2,16 ελεγξιν δε εσχεν ιδιας παρανομιας υποζυγιον αφωνον εν ανθρωπου φωνη φθεγξαμενον εκωλυσεν την του προφητου παραφρονιαν |
| 2. Pet. 2,20 | 2. Pet. 2,20 ει γαρ αποφυγοντες τα μιασματα του κοσμου εν επιγνωσει του κυριου ημων | και σωτηρος ιησου χριστου τουτοις δε παλιν εμπλακεντες ηττωνται γεγονεν αυτοις τα εσχατα χειρονα των πρωτων |
| 2. Pet. 3,7 | 2. Pet. 3,7 οι δε νυν ουρανοι και η γη τω αυτω λογω τεθησαυρισμενοι εισιν πυρι τηρουμενοι εις ημεραν κρισεως και απωλειας των ασεβων ανθρωπων |
| 2. Pet. 3,8 | 2. Pet. 3,8 εν δε τουτο μη λανθανετω υμας αγαπητοι οτι μια ημερα παρα κυριω ως χιλια ετη και χιλια ετη ως ημερα μια |
| 2. Pet. 3,10 | 2. Pet. 3,10 ηξει δε ημερα κυριου ως κλεπτης εν η οι ουρανοι ροιζηδον παρελευσονται στοιχεια δε καυσουμενα λυθησεται και γη και τα εν αυτη εργα ευρεθησεται |
| 2. Pet. 3,13 | 2. Pet. 3,13 καινους δε ουρανους και γην καινην κατα το επαγγελμα αυτου προσδοκωμεν εν οις δικαιοσυνη κατοικει |
| 2. Pet. 3,18 | 2. Pet. 3,18 αυξανετε δε εν χαριτι και γνωσει του κυριου ημων και σωτηρος ιησου χριστου αυτω η δοξα και νυν και εις ημεραν αιωνος αμην | |
| 1. Joh. 1,3 | 1. Joh. 1,3 ο εωρακαμεν και ακηκοαμεν απαγγελλομεν και υμιν ινα και υμεις κοινωνιαν εχητε μεθ ημων και η κοινωνια δε η ημετερα μετα του πατρος και μετα του υιου αυτου ιησου χριστου |
| 1. Joh. 1,7 | 1. Joh. 1,7 εαν δε εν τω φωτι περιπατωμεν ως αυτος εστιν εν τω φωτι κοινωνιαν εχομεν μετ αλληλων και το αιμα ιησου του υιου αυτου καθαριζει ημας απο πασης αμαρτιας |
| 1. Joh. 2,2 | 1. Joh. 2,2 και αυτος ιλασμος εστιν περι των αμαρτιων ημων ου περι των ημετερων δε μονον αλλα και περι ολου του κοσμου |
| 1. Joh. 2,5 | 1. Joh. 2,5 ος δ αν τηρη αυτου τον λογον αληθως εν τουτω η αγαπη του θεου τετελειωται εν τουτω γινωσκομεν οτι εν αυτω εσμεν |
| 1. Joh. 2,11 | 1. Joh. 2,11 ο δε μισων τον αδελφον αυτου εν τη σκοτια εστιν και εν τη σκοτια περιπατει και ουκ οιδεν που υπαγει οτι η σκοτια ετυφλωσεν τους οφθαλμους αυτου |
| 1. Joh. 2,17 | 1. Joh. 2,17 και ο κοσμος παραγεται και η επιθυμια | αυτου | αυτου | ο δε ποιων το θελημα του θεου μενει εις τον αιωνα |
| 1. Joh. 3,12 | 1. Joh. 3,12 ου καθως καιν εκ του πονηρου ην και εσφαξεν τον αδελφον αυτου και χαριν τινος εσφαξεν αυτον οτι τα εργα αυτου πονηρα ην τα δε του αδελφου αυτου δικαια |
| 1. Joh. 3,17 | 1. Joh. 3,17 ος δ αν εχη τον βιον του κοσμου και θεωρη τον αδελφον αυτου χρειαν εχοντα και κλειση τα σπλαγχνα αυτου απ αυτου πως η αγαπη του θεου μενει εν αυτω |
| 1. Joh. 4,18 | 1. Joh. 4,18 φοβος ουκ εστιν εν τη αγαπη αλλ η τελεια αγαπη εξω βαλλει τον φοβον οτι ο φοβος κολασιν εχει ο δε φοβουμενος ου τετελειωται εν τη αγαπη |
| 1. Joh. 5,5 | 1. Joh. 5,5 τις | εστιν δε | δε εστιν | ο νικων τον κοσμον ει μη ο πιστευων οτι ιησους εστιν ο υιος του θεου |
| 1. Joh. 5,20 | 1. Joh. 5,20 οιδαμεν δε οτι ο υιος του θεου ηκει και δεδωκεν ημιν διανοιαν ινα | γινωσκομεν | γινωσκωμεν | τον αληθινον και εσμεν εν τω αληθινω εν τω υιω αυτου ιησου χριστω ουτος εστιν ο αληθινος θεος και ζωη αιωνιος |
| 3. Joh. 12 | 3. Joh. 12 δημητριω μεμαρτυρηται υπο παντων και υπο αυτης της αληθειας και ημεις δε μαρτυρουμεν και οιδας οτι η μαρτυρια ημων αληθης εστιν |
| 3. Joh. 14 | 3. Joh. 14 ελπιζω δε ευθεως σε ιδειν και στομα προς στομα λαλησομεν (1-15) ειρηνη σοι ασπαζονται σε οι φιλοι ασπαζου τους φιλους κατ ονομα |
| Jud. 1 | Jud. 1 ιουδας ιησου χριστου δουλος αδελφος δε ιακωβου τοις εν θεω πατρι ηγαπημενοις και ιησου χριστω τετηρημενοις κλητοις |
| Jud. 5 | Jud. 5 υπομνησαι δε υμας βουλομαι ειδοτας | απαξ παντα οτι κυριος | υμας παντα οτι ο κυριος απαξ | λαον εκ γης αιγυπτου σωσας το δευτερον τους μη πιστευσαντας απωλεσεν |
| Jud. 8 | Jud. 8 ομοιως μεντοι και ουτοι ενυπνιαζομενοι σαρκα μεν μιαινουσιν κυριοτητα δε αθετουσιν δοξας δε βλασφημουσιν |
| Jud. 9 | Jud. 9 ο δε μιχαηλ ο αρχαγγελος οτε τω διαβολω διακρινομενος διελεγετο περι του μωυσεως σωματος ουκ ετολμησεν κρισιν επενεγκειν βλασφημιας αλλα ειπεν επιτιμησαι σοι κυριος |
| Jud. 10 | Jud. 10 ουτοι δε οσα μεν ουκ οιδασιν βλασφημουσιν οσα δε φυσικως ως τα αλογα ζωα επιστανται εν τουτοις φθειρονται |
| Jud. 14 | Jud. 14 | επροφητευσεν | προεφητευσεν | δε και τουτοις εβδομος απο αδαμ ενωχ λεγων ιδου ηλθεν κυριος εν αγιαις μυριασιν αυτου |
| Jud. 17 | Jud. 17 υμεις δε αγαπητοι μνησθητε των ρηματων των προειρημενων υπο των αποστολων του κυριου ημων ιησου χριστου |
| Jud. 20 | Jud. 20 υμεις δε αγαπητοι εποικοδομουντες εαυτους τη αγιωτατη υμων πιστει εν πνευματι αγιω προσευχομενοι |
| Jud. 23 | Jud. 23 ους δε σωζετε εκ πυρος αρπαζοντες ους δε | ελεατε εν φοβω μισουντες και τον απο της σαρκος εσπιλωμενον χιτωνα |
| Jud. 24 | Jud. 24 τω δε δυναμενω φυλαξαι υμας απταιστους και στησαι κατενωπιον της δοξης αυτου αμωμους εν αγαλλιασει |
| Off. 1,14 | Off. 1,14 η δε κεφαλη αυτου και αι τριχες λευκαι ως εριον λευκον ως χιων και οι οφθαλμοι αυτου ως φλοξ πυρος |
| Off. 2,5 | Off. 2,5 μνημονευε ουν ποθεν πεπτωκας και μετανοησον και τα πρωτα εργα ποιησον ει δε μη ερχομαι σοι και κινησω την λυχνιαν σου εκ του τοπου αυτης εαν μη μετανοησης |
| Off. 2,16 | Off. 2,16 μετανοησον ουν ει δε μη ερχομαι σοι ταχυ και πολεμησω μετ αυτων εν τη ρομφαια του στοματος μου |
| Off. 2,24 | Off. 2,24 υμιν δε λεγω τοις λοιποις τοις εν θυατειροις οσοι ουκ εχουσιν την διδαχην ταυτην οιτινες ουκ εγνωσαν τα βαθεα του σατανα ως λεγουσιν ου βαλλω εφ υμας αλλο βαρος |
| Off. 10,2 | Off. 10,2 και εχων εν τη χειρι αυτου βιβλαριδιον ηνεωγμενον και εθηκεν τον ποδα αυτου τον δεξιον επι της θαλασσης τον δε ευωνυμον επι της γης |
| Off. 19,12 | Off. 19,12 οι δε οφθαλμοι αυτου ως | φλοξ πυρος και επι την κεφαλην αυτου διαδηματα πολλα εχων ονομα γεγραμμενον ο ουδεις οιδεν ει μη αυτος |
| Off. 21,8 | Off. 21,8 τοις δε δειλοις και απιστοις και εβδελυγμενοις και φονευσιν και πορνοις και φαρμακοις και ειδωλολατραις και πασιν τοις ψευδεσιν το μερος αυτων εν τη λιμνη τη καιομενη πυρι και θειω ο εστιν ο θανατος ο δευτερος |